15.11.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 296/27

(1)

Deze beschikking is gericht tot Elliniki Etairia Prostasias tis Pneymatikis Idioktisias A.E. (AEPI), Gesellschaft zur Wahrnehmung mechanisch-musikalischer Urheberrechte m.b.H. (AustroMechana), BMG Music Publishing International Ltd, Gesellschaft für musikalische Aufführungs- und mechanische Vervielfältigungsrechte (GEMA), Mechanical-Copyright Protection Society Limited (MCPS), Mechanical-Copyright Protection Society Ireland (MCPSI), Nordic Copyright Bureau (NCB), Société Belge des Auteurs Compositeurs et Editeurs (SABAM), Société pour l’Administration du Droit de Reproduction Mécanique des Auteurs, Compositeurs et Editeurs (SDRM), Sociedad General Autores y Editores (SGAE), Società Italiana degli Autori ed Editori (SIAE), Sony/ATV Music Publishing Europe, Sociedade Portuguesa de Autores (SPA), Stichting Stemra (STEMRA), Schweizerische Gesellschaft für die Rechte der Urheber musikalischer Werke (SUISA), Universal Music Publishing Group en Warner Chappell Music Ltd, hierna „de partijen bij de Cannes Extension Agreement” genoemd.

(2)

Het voorwerp van de procedure was de Cannes Extension Agreement, een overeenkomst tussen achttien ondernemingen (waarvan dertien organisaties voor collectief beheer van mechanische rechten in de muziekbranche en vijf grote muziekuitgevers, die lid zijn van deze rechtenorganisaties) ter regeling van hun onderlinge betrekkingen bij het beheer van de mechanische rechten die aan platenmaatschappijen worden verleend voor de reproductie van geluidsopnamen op fysieke dragers. In het kader van de voorlopige beoordeling maakte de Commissie bezwaar op grond van artikel 81 van het EG-Verdrag en artikel 53 van de EER-overeenkomst tegen twee clausules van de Cannes Extension Agreement. De eerste clausule hield in dat een organisatie voor rechtenbeheer, alvorens een korting toe te kennen aan een platenmaatschappij in het kader van een centrale licentieovereenkomst, eerst schriftelijke toestemming moesten hebben van „het betrokken lid”. De tweede clausule hield in dat rechtenorganisaties zich nooit zouden mogen begeven op de markten voor muziekuitgeverij of platenproductie. De bezwaren die de Commissie uit het oogpunt van de mededinging aanvoerde, waren dat de eerste clausule tot gevolg zou kunnen hebben dat het voor rechtenorganisaties heel moeilijk zoniet onmogelijk zou worden om kortingen te verlenen aan platenmaatschappijen en dat de tweede clausule potentiële concurrentie van rechtenorganisaties met muziekuitgevers en/of platenmaatschappijen zou beletten.

(3)

De Commissie is van oordeel dat de verbintenissen die door de partijen bij de Cannes Extension Agreement zijn aangeboden, voldoende zijn om de vastgestelde concurrentieproblemen uit de weg te ruimen. In het bijzonder hebben de partijen de verwoording herzien van de clausule inzake kortingen in die zin dat een rechtenorganisatie kan overgaan tot een korting op de administratiekosten die zij inhoudt op de aan haar leden verschuldigde auteursrechten, en wel enkel op besluit van haar bevoegde instantie zonder dat daarvoor de schriftelijke toestemming van „het betrokken lid” hoeft te worden verkregen. De partijen hebben de clausule geschrapt die rechtenorganisaties zou beletten om de markten voor de muziekuitgeverij en de platenproductie op te gaan, en zij hebben toegezegd in de toekomst geen soortgelijke verbintenis aan te gaan.

(4)

In de beschikking wordt vastgesteld dat, aangezien deze toezeggingen voor de partijen bij de Cannes Extension Agreement verbindend zullen zijn, de Commissie geen redenen meer heeft om op te treden.

(5)

Het Adviescomité voor mededingingsregelingen en economische machtsposities heeft op 18 september 2006 een gunstig advies uitgebracht.