31.5.2006

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 145/1

---

VERORDENING (EG) nr. 793/2006 VAN DE COMMISSIE

van 12 april 2006

tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 247/2006 van de Raad houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden van de Unie

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 247/2006 van de Raad van 30 januari 2006 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden van de Unie (1), en met name op artikel 25,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Rekening houdend met de wijzigingen die zijn aangebracht bij Verordening (EG) nr. 247/2006 en met de opgedane ervaring, dienen, met het oog op de vereenvoudiging van de regelgeving, de Verordeningen (EEG) nr. 388/92 (2), (EEG) nr. 2174/92 (3), (EEG) nr. 2233/92 (4), (EEG) nr. 2234/92 (5), (EEG) nr. 2235/92 (6), (EEG) nr. 2039/93 (7), (EEG) nr. 2040/93 (8), (EG) nr. 1418/96 (9), (EG) nr. 2054/96 (10), (EG) nr. 20/2002 (11), (EG) nr. 1195/2002 (12), (EG) nr. 43/2003 (13), (EG) nr. 995/2003 (14), (EG) nr. 14/2004 (15) en (EG) nr. 188/2005 (16) van de Commissie te worden ingetrokken en te worden vervangen door één enkele verordening tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 247/2006.

(2)	Er moet nader worden aangegeven op welke wijze de geraamde voorzieningsbalansen voor de producten die onder de specifieke voorzieningsregelingen vallen, moeten worden vastgesteld en gewijzigd.

(3)

Voor sommige landbouwproducten waarvoor vrijstelling van invoerrechten geldt, is reeds in de afgifte van een invoercertificaat voorzien. Met het oog op administratieve vereenvoudiging is het dienstig het invoercertificaat als basisdocument voor het systeem van vrijstelling van invoerrechten te gebruiken.

(4)

Voor andere landbouwproducten waarvoor geen invoercertificaat hoeft te worden overgelegd, moet een document worden vastgesteld dat als basisdocument voor het systeem van vrijstelling van douanerechten zal dienen. Daartoe moet een vrijstellingscertificaat worden gebruikt, dat wordt opgesteld op het formulier van het invoercertificaat.

(5)

Er moet worden bepaald op welke wijze het bedrag moet worden vastgesteld van de steun die in het kader van de specifieke voorzieningsregelingen voor de voorziening met producten wordt toegekend. Bij die vaststelling moet rekening worden gehouden met de extra voorzieningskosten die door het afgelegen en insulaire karakter van de ultraperifere gebieden worden veroorzaakt, welke omstandigheden voor deze regio's kosten meebrengen die voor hen een enorm nadeel betekenen. Om de communautaire producten concurrerend te houden moet bij de vaststelling van die steun rekening worden gehouden met de bij uitvoer gehanteerde prijzen.

(6)	De regeling voor steunverlening voor communautaire producten moet worden beheerd door middel van een certificaat, hierna „steuncertificaat” genoemd, waarvoor wordt gebruikgemaakt van het formulier van het invoercertificaat.

(7)

Ten behoeve van het beheer van de specifieke voorzieningsregelingen moeten bijzondere bepalingen voor de afgifte van het steuncertificaat worden vastgesteld, waarmee wordt afgeweken van de gewone voorschriften voor invoercertificaten zoals vervat in Verordening (EG) nr. 1291/2000 van de Commissie van 9 juni 2000 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen inzake het stelsel van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten voor landbouwproducten (17).

(8)

Bij het beheer van de specifieke voorzieningsregelingen moet een tweeledig doel worden beoogd. Enerzijds moet worden gestreefd naar een snelle afgifte van de certificaten, met name door de opheffing van de algemene verplichting om van tevoren een zekerheid te stellen, en naar een snelle betaling van de steun bij levering van communautaire producten. Anderzijds moeten de transacties worden begeleid en gevolgd en moeten aan de beherende autoriteiten de nodige instrumenten worden verschaft om ervoor te zorgen dat de doelstellingen van de regeling worden bereikt, dat wil zeggen met name om een regelmatige voorziening met bepaalde landbouwproducten te garanderen en om de effecten van de geografische ligging van de ultraperifere gebieden te compenseren door een daadwerkelijke doorberekening van de toegekende voordelen tot het stadium waarin de voor de eindgebruiker bestemde producten op de markt worden gebracht.

(9)

Registratie van de marktdeelnemers die in het kader van de specifieke voorzieningsregelingen een economische activiteit ontplooien, is een van deze instrumenten. Die registratie moet het recht meebrengen de voordelen van die regelingen te verkrijgen, mits de bij de communautaire en nationale regelgeving opgelegde verplichtingen worden nagekomen. Aanvragers moeten van rechtswege worden geregistreerd indien zij voldoen aan een aantal objectieve voorwaarden die zijn aangepast aan de eisen die het beheer van de regelingen stelt.

(10)

De bepalingen voor het beheer van de specifieke voorzieningsregelingen moeten garanderen dat, in het kader van de hoeveelheden die zijn vastgesteld in de geraamde voorzieningsbalansen, een geregistreerde marktdeelnemer voor de producten en hoeveelheden waarop de door hem voor eigen rekening te verrichten handelstransactie betrekking heeft, een certificaat ontvangt tegen overlegging van documenten waaruit de realiteit van de transactie en de deugdelijkheid van de certificaataanvraag blijken.

(11)

Om de transacties waarvoor van de specifieke voorzieningsregelingen wordt gebruikgemaakt, te kunnen volgen zijn onder meer nodig een geldigheidsduur van de certificaten die aan de behoeften van het zee- of luchtvervoer is aangepast, de verplichting om op korte termijn te bewijzen dat de door het certificaat gedekte levering heeft plaatsgevonden, en een verbod om de rechten en verplichtingen van de titularis van dat certificaat over te dragen.

(12)

De effecten van de voordelen in de vorm van vrijstelling van de invoerrechten en steunverlening voor communautaire producten moeten worden doorberekend in de productiekosten en in de prijzen tot het stadium van de eindgebruiker. Derhalve dient de daadwerkelijke doorberekening van die effecten te worden gecontroleerd.

(13)

In Verordening (EG) nr. 247/2006 is bepaald dat de producten waarvoor de specifieke voorzieningsregelingen worden toegepast, achteraf niet naar derde landen mogen worden uitgevoerd en niet naar de rest van de Gemeenschap mogen worden verzonden. In de genoemde verordening is evenwel een beperkt aantal afwijkingen van dit beginsel opgenomen, die verschillend zijn naar gelang van het betrokken gebied. Er dienen passende bepalingen voor de toepassing van deze afwijkingen en de controle daarop te worden vastgesteld. Met name is het dienstig te bepalen welke hoeveelheden verwerkte producten kunnen worden uitgevoerd of verzonden in het kader van de traditionele uitvoer, respectievelijk de traditionele verzending, alsmede voor welke hoeveelheden producten of welke bestemmingen uitvoer van door plaatselijke verwerking verkregen producten kan worden toegestaan met het oog op de bevordering van de regionale handel.

(14)

Om de consumenten en de commerciële belangen van de marktdeelnemers te beschermen dienen producten die niet van gezonde handelskwaliteit zijn in de zin van Verordening (EG) nr. 800/1999 van de Commissie van 15 april 1999 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten (18), uiterlijk bij de eerste afzet ervan van de specifieke voorzieningsregelingen te worden uitgesloten, en dienen passende maatregelen te worden vastgesteld voor de gevallen waarin niet aan deze eis wordt voldaan.

(15)

In het kader van de voor de ultraperifere gebieden geldende partnerschapsprocedures dient te worden bepaald dat de bevoegde autoriteiten de voor het beheren en volgen van de specifieke voorzieningsregelingen benodigde administratieve bepalingen vaststellen. Voorts is, opdat deze regeling goed kan worden gevolgd, de vaststelling noodzakelijk van bepalingen inzake de te verrichten controles. Bijgevolg dienen administratieve sancties te worden vastgesteld die kunnen waarborgen dat de toegepaste mechanismen correct functioneren.

(16)	Met het oog op de beoordeling van de tenuitvoerlegging van deze regelingen dient te worden voorzien in periodieke mededelingen door de bevoegde autoriteiten aan de Commissie.

(17)	Voor iedere steunregeling ten behoeve van de lokale productie moeten de inhoud van de steunaanvragen en de ter rechtvaardiging over te leggen bewijsstukken worden vastgesteld.

(18)	Steunaanvragen die kennelijke fouten bevatten, moeten te allen tijde gewijzigd kunnen worden.

(19)

De steunaanvragen en de wijzigingen in de steunaanvragen moeten tijdig worden ingediend, zodat de nationale overheidsdiensten in staat zijn een doeltreffende controle van de juistheid van de steunaanvragen ten behoeve van de lokale productie te plannen en vervolgens uit te voeren. Daarom moeten de uiterste datums worden vastgesteld waarna de aanvragen niet meer kunnen worden aanvaard. Bovendien moeten kortingen worden toegepast om de bedrijfshoofden ertoe aan te zetten de termijnen in acht te nemen.

(20)

Bedrijfshoofden moet worden toegestaan steunaanvragen ten behoeve van de lokale productie te allen tijde geheel of gedeeltelijk in te trekken, voorzover de bevoegde autoriteit het bedrijfshoofd niet reeds heeft ingelicht over fouten in zijn steunaanvraag noch hem in kennis gesteld heeft van een controle ter plaatse waarbij vervolgens fouten in het in te trekken gedeelte worden ontdekt.

(21)

De inachtneming van de voorschriften voor de steunregelingen die in het kader van het geïntegreerde systeem worden beheerd, moet doeltreffend worden gecontroleerd. Daartoe moeten, ook met het oog op een geharmoniseerd controlepeil in alle lidstaten, gedetailleerde criteria en technische procedures voor de uitvoering van administratieve controles en controles ter plaatse worden vastgesteld. In de gevallen waarin dit dienstig lijkt, moeten de lidstaten ernaar streven de verschillende in deze verordening vastgestelde controles tegelijk met andere door de Gemeenschap voorgeschreven controles uit te voeren.

(22)	Het minimumaantal bedrijfshoofden bij wie in het kader van de verschillende steunregelingen controles ter plaatse moeten worden uitgevoerd, moet worden bepaald.

(23)	De steekproef voor het minimumpercentage controles ter plaatse moet deels op basis van een risicoanalyse en deels willekeurig worden samengesteld. De belangrijkste bij de risicoanalyse in aanmerking te nemen factoren moeten nader worden aangegeven.

(24)	Wanneer belangrijke onregelmatigheden worden geconstateerd, dient het aantal controles ter plaatse in het lopende jaar en in het daaropvolgende jaar te worden verhoogd om aldus een redelijke garantie te verkrijgen dat de gegevens in de betrokken steunaanvragen juist zijn.

(25)	Met het oog op een doeltreffende controle ter plaatse is het voor de inspecteurs belangrijk te weten waarom een bedrijf voor een controle ter plaatse is geselecteerd. De lidstaten moeten de informatie hierover bijhouden.

(26)

Om de nationale autoriteiten en alle bevoegde autoriteiten van de Gemeenschap zicht te geven op de uitgevoerde controles ter plaatse, moeten de bijzonderheden van deze controles in een controleverslag worden opgetekend. Het bedrijfshoofd of zijn vertegenwoordiger moet in de gelegenheid worden gesteld dit verslag te ondertekenen. Voor controles door middel van teledetectie mag de lidstaten echter worden toegestaan de betrokkene daartoe uitsluitend te machtigen wanneer bij de controle onregelmatigheden aan het licht komen. Bovendien moet, ongeacht de aard van de controle ter plaatse, aan het bedrijfshoofd een afschrift van het verslag worden verstrekt wanneer onregelmatigheden worden vastgesteld.

(27)	Voor een doeltreffende bescherming van de financiële belangen van de Gemeenschap moeten geëigende maatregelen worden vastgesteld om onregelmatigheden en fraude te bestrijden.

(28)

Kortingen en uitsluitingen moeten worden vastgesteld met inachtneming van het evenredigheidsbeginsel en van de bijzondere problemen die door overmacht of door buitengewone en natuurlijke omstandigheden kunnen worden veroorzaakt. Deze kortingen en uitsluitingen moeten gedifferentieerd zijn naar de ernst van de onregelmatigheid en moeten gaan tot algehele uitsluiting, gedurende een bepaalde termijn, van één of meer steunregelingen ten behoeve van de lokale productie.

(29)	In het algemeen mogen geen kortingen en uitsluitingen worden toegepast wanneer het bedrijfshoofd feitelijk juiste gegevens heeft verschaft of wanneer hij kan bewijzen dat hem geen schuld treft.

(30)

Er mogen geen kortingen of uitsluitingen worden toegepast wanneer een bedrijfshoofd de bevoegde nationale autoriteiten fouten in aanvragen meldt, ongeacht de oorzaak van deze fouten, voorzover het bedrijfshoofd niet in kennis is gesteld van het feit dat de bevoegde autoriteit voornemens is bij hem een controle ter plaatse te verrichten, en deze autoriteit hem niet reeds over onregelmatigheden in zijn aanvraag heeft ingelicht. Hetzelfde dient te gelden voor onjuiste gegevens in het gecomputeriseerde gegevensbestand.

(31)

Wanneer aan een bedrijfshoofd meerdere kortingen moeten worden opgelegd, dienen deze afzonderlijk te worden toegepast. Bovendien dienen de in deze verordening vastgestelde kortingen en uitsluitingen te gelden onverminderd andere in gemeenschaps- of nationaalrechtelijke voorschriften bepaalde sancties.

(32)

Wanneer een bedrijfshoofd ten gevolge van overmacht of buitengewone omstandigheden niet in staat is de verplichtingen na te komen die gelden krachtens de uitvoeringsbepalingen voor de programma’s, moet hij toch aanspraak op de steun kunnen blijven maken. Er moet worden gepreciseerd welke omstandigheden de bevoegde autoriteiten onder meer als buitengewone omstandigheden kunnen aanmerken.

(33)

Onverminderd de behandeling van de betrokken uitgaven in het kader van de goedkeuring van de rekeningen moet, met het oog op een eenvormige toepassing van het beginsel van goede trouw in de hele Gemeenschap bij de terugvordering van onverschuldigd betaalde bedragen, worden bepaald onder welke voorwaarden op dit beginsel een beroep kan worden gedaan.

(34)

De nodige bepalingen moeten worden vastgesteld voor de uitvoering van het logo dat bedoeld is om ruimere bekendheid te geven aan voor de ultraperifere gebieden van de Gemeenschap specifieke, al dan niet verwerkte kwaliteitsproducten van de landbouw en om het verbruik van deze producten te bevorderen.

(35)

De voorwaarden voor het gebruik van het logo, namelijk de opstelling van een lijst van al dan niet verwerkte landbouwproducten die dit logo mogen dragen en de vaststelling van kwaliteitskenmerken en methoden van productie, verpakking en, wat verwerkte producten betreft, fabricage, moeten worden voorgesteld door de beroepsorganisaties van de ultraperifere gebieden. Er moet worden gepreciseerd dat deze voorschriften kunnen worden vastgesteld onder verwijzing naar in de communautaire regelgeving of, bij ontstentenis daarvan, op international vlak bestaande normen of nog, en met name, onder verwijzing naar traditionele productie- en fabricagemethoden.

(36)

Om volop voordeel te trekken van dit specifieke promotiemiddel dat ter beschikking wordt gesteld van de producenten en fabrikanten van voor de ultraperifere gebieden specifieke kwaliteitsproducten, en om het beheer en de controle te vereenvoudigen en efficiënter te maken, is het raadzaam het recht om het logo te gebruiken toe te kennen aan marktdeelnemers die rechtstreeks voor de productie, de opmaak voor de verkoop en de fabricage van de producten verantwoordelijk zijn, in deze regio's gevestigd zijn en zich ertoe verbinden bepaalde voorschriften na te leven.

(37)	Het is aan de bevoegde autoriteiten van de betrokken gebieden om de aanvullende bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die nodig zijn voor de goede werking van de betrokken regeling en voor de controle op de naleving van de aangegane verbintenissen.

(38)	Er moet ook worden bepaald dat aan de Commissie de nodige gegevens moeten worden meegedeeld om haar in staat te stellen de uitvoering van het logo in de verschillende ultraperifere gebieden zo goed mogelijk te harmoniseren.

(39)

Met het oog op de vrijstelling van douanerechten bij de invoer van tabak op de Canarische eilanden moet de jaarperiode voor de berekening van de in artikel 22 van Verordening (EG) nr. 247/2006 bedoelde jaarlijkse maximumhoeveelheid worden bepaald en moet het begrip „lokale vervaardiging van tabaksfabricaten” worden omschreven. Met het oog op een zo groot mogelijke flexibiliteit dient tevens te worden toegestaan dat de totale hoeveelheid gestripte ruwe tabak naar gelang van de behoefte van de lokale industrie ook voor de invoer van andere producten gebruikt kan worden, rekening houdend met een equivalentiecoëfficiënt.

(40)	Algemeen moet worden bepaald dat de lidstaten alle nodige aanvullende maatregelen moeten treffen om deze verordening naar behoren te kunnen toepassen.

(41)

In voorkomend geval moet de Commissie in kennis worden gesteld van alle maatregelen die de lidstaten treffen voor de uitvoering van de in deze verordening bedoelde steunregelingen. Om de Commissie in staat te stellen doeltreffend toezicht uit te oefenen, moeten de lidstaten haar regelmatig bepaalde statistieken betreffende de steunregelingen toezenden.

(42)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor rechtstreekse betalingen,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

TITEL I

ONDERWERP EN DEFINITIES

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 247/2006 vastgesteld, met name wat betreft de programma’s voor de specifieke voorzieningsregeling voor de ultraperifere gebieden, de maatregelen ten gunste van de lokale productie van die gebieden en de begeleidende maatregelen.

Artikel 2

Definities

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

a)	„ultraperifere gebieden”: de in artikel 299, lid 2, van het Verdrag genoemde gebieden, waarbij de Franse overzeese departementen (DOM) elk als een afzonderlijk ultraperifeer gebied worden beschouwd;

b)	„bevoegde autoriteiten”: de autoriteiten die met het oog op de uitvoering van deze verordening zijn aangewezen door de lidstaat waarvan het ultraperifere gebied deel uitmaakt;

c)	„programma”: het algemene programma als bedoeld in artikel 24 van Verordening (EG) nr. 247/2006.

TITEL II

SPECIFIEKE VOORZIENINGSREGELING

HOOFDSTUK I

Geraamde voorzieningsbalansen

Artikel 3

Inhoud en wijziging van de geraamde voorzieningsbalansen

In de geraamde voorzieningsbalansen als bedoeld in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 247/2006, worden de voorzieningsbehoeften van elk ultraperifeer gebied per kalenderjaar gekwantificeerd. Zij kunnen worden gewijzigd overeenkomstig artikel 49 van deze verordening.

HOOFDSTUK II

Voorziening door invoer uit derde landen

Afdeling 1

Invoer van producten waarvoor een invoercertificaat moet worden overgelegd

Artikel 4

Invoercertificaat

1.   Voor de producten waarvoor een invoercertificaat moet worden overgelegd, wordt de vrijstelling van de invoerrechten als bedoeld in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 247/2006, toegepast tegen overlegging van dat certificaat.

2.   Het invoercertificaat wordt opgesteld volgens het model dat is opgenomen in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1291/2000.

3.   In vak 20 van de invoercertificaataanvraag en van het invoercertificaat wordt een van de in bijlage I, deel A, opgenomen vermeldingen aangebracht, alsmede een van de in bijlage I, deel B, opgenomen vermeldingen.

4.   In vak 12 van het invoercertificaat wordt de laatste dag van geldigheid vermeld.

5.   Het invoercertificaat wordt op verzoek van de belanghebbenden door de bevoegde autoriteiten afgegeven binnen de mogelijkheden van de geraamde voorzieningsbalansen.

6.   De invoerrechten worden geheven voor de hoeveelheden boven die welke op het invoercertificaat zijn vermeld. De tolerantie van 5 % waarin artikel 8, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 voorziet, wordt toegekend mits de desbetreffende invoerrechten worden betaald.

Afdeling 2

Invoer van producten waarvoor geen invoercertificaat hoeft te worden overgelegd

Artikel 5

Vrijstellingscertificaat

1.   Voor de producten waarvoor geen invoercertificaat hoeft te worden overgelegd, wordt de vrijstelling van invoerrechten als bedoeld in artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 247/2006, toegepast tegen overlegging van een vrijstellingscertificaat.

2.   Het vrijstellingscertificaat wordt opgesteld volgens het model van het invoercertificaat dat is opgenomen in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1291/2000.

Artikel 8, lid 5, de artikelen 13, 15, 17, 18, 21, 23, 26 en 27, de artikelen 29 tot en met 33 en de artikelen 36 tot en met 41 van Verordening (EG) nr. 1291/2000 zijn van overeenkomstige toepassing tenzij in de onderhavige verordening iets anders is bepaald.

3.   In het linkerbovenvak van het certificaat wordt een van de in bijlage I, deel C, opgenomen vermeldingen gedrukt of met een stempel aangebracht.

4.   In vak 20 van de vrijstellingscertificaataanvraag en van het vrijstellingscertificaat wordt een van de in bijlage I, deel D, opgenomen vermeldingen aangebracht, alsmede een van de in bijlage I, deel B, opgenomen vermeldingen.

5.   In vak 12 van het vrijstellingscertificaat wordt de laatste dag van geldigheid vermeld.

6.   Het vrijstellingscertificaat wordt op verzoek van de belanghebbenden door de bevoegde autoriteiten afgegeven binnen de mogelijkheden van de geraamde voorzieningsbalansen.

HOOFDSTUK III

Voorziening met producten uit de Gemeenschap

Artikel 6

Vaststelling en toekenning van de steun

1.   Met het oog op de toepassing van artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006 stelt de lidstaat in het kader van het programma het bedrag vast van de steun die wordt verleend om de afgelegen ligging en het insulaire en ultraperifere karakter te compenseren, en bij die vaststelling houdt hij rekening met het volgende:

a)	voor wat de specifieke extra vervoerkosten betreft, met de overslag die nodig is om de goederen naar de betrokken ultraperifere gebieden te brengen;

b)	voor wat de specifieke extra kosten van de lokale verwerking betreft, met de omvang van de markt, met de noodzaak de voorziening zeker te stellen, en met de specifieke kwaliteitseisen waaraan de in de betrokken ultraperifere gebieden benodigde goederen moeten voldoen.

2.   Er wordt geen steun toegekend voor de voorziening met producten waarvoor reeds in een ander ultraperifeer gebied een specifieke voorzieningsregeling is toegepast.

Er wordt geen steun verleend voor de voorziening met C-suiker.

Artikel 7

Steuncertificaat en betaling

1.   De steun wordt uitbetaald na overlegging van een volledig uitgeput certificaat, hieronder „steuncertificaat” genoemd.

De overlegging van het steuncertificaat aan de met de betaling belaste autoriteiten geldt als steunaanvraag en moet, behalve in geval van overmacht of van uitzonderlijke weersomstandigheden, geschieden binnen 30 dagen na de datum waarop het steuncertificaat is afgeboekt. Bij overschrijding van deze termijn wordt het steunbedrag verlaagd met 5 % per dag overschrijding.

De steun wordt door de bevoegde autoriteiten betaald binnen 90 dagen te rekenen vanaf de dag waarop het gebruikte steuncertificaat is ingediend, behalve:

a)	in geval van overmacht of van uitzonderlijke weersomstandigheden,

b)	wanneer ten aanzien van het bestaan van het recht op steun een administratief onderzoek is geopend; in dit geval wordt de steun pas uitbetaald nadat het recht erop is erkend.

2.   Het steuncertificaat wordt opgesteld volgens het model van het invoercertificaat dat is opgenomen in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1291/2000.

Artikel 8, lid 5, de artikelen 13, 15, 17, 18, 21, 23, 26 en 27, de artikelen 29 tot en met 33 en de artikelen 36 tot en met 41 van Verordening (EG) nr. 1291/2000 zijn van overeenkomstige toepassing tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald.

3.   In het linkerbovenvak van het certificaat wordt een van de in bijlage I, deel E, opgenomen vermeldingen gedrukt of met een stempel aangebracht.

De vakken 7 en 8 van het certificaat worden volledig doorgehaald.

4.   In vak 20 van de steuncertificaataanvraag en van het steuncertificaat wordt een van de in bijlage I, deel F, opgenomen vermeldingen aangebracht, alsmede een van de in bijlage I, deel G, opgenomen vermeldingen.

5.   In vak 12 van het steuncertificaat wordt de laatste dag van geldigheid vermeld.

6.   Het toe te passen steunbedrag is het bedrag dat geldt op de dag waarop de steuncertificaataanvraag wordt ingediend.

7.   Het steuncertificaat wordt op verzoek van de belanghebbenden door de bevoegde autoriteiten afgegeven binnen de mogelijkheden van de geraamde voorzieningsbalansen.

HOOFDSTUK IV

Gemeenschappelijke bepalingen

Artikel 8

Doorberekening van het voordeel aan de eindgebruiker

1.   Voor de toepassing van deze titel wordt verstaan onder:

a)	„voordeel” als bedoeld in artikel 3, lid 4, van Verordening (EG) nr. 247/2006: de vrijstelling van de douanerechten of de toekenning van de communautaire steun als bedoeld in die verordening;

b)

„eindgebruiker”: i) wanneer het gaat om producten voor rechtstreekse consumptie: de consument; ii) wanneer het gaat om producten voor de verwerkende industrie of de verpakkingsindustrie die bestemd zijn voor menselijke consumptie: — de laatste verwerker of verpakker voor het gedeelte van de steun waarmee wordt beoogd de afgelegen ligging en het insulaire en ultraperifere karakter te compenseren, — de consument voor het extra gedeelte van de steun waarmee wordt beoogd rekening te houden met de prijzen bij uitvoer; iii) wanneer het gaat om producten voor de verwerkende industrie of de verpakkingsindustrie die bestemd zijn voor vervoedering, of om producten voor gebruik als landbouwproductiemiddel: de landbouwer.

2.   De bevoegde autoriteiten nemen alle passende maatregelen om na te gaan of het voordeel daadwerkelijk aan de eindgebruiker wordt doorberekend. Daartoe kunnen zij de door de verschillende betrokken marktdeelnemers gehanteerde handelsmarges en prijzen beoordelen.

De in de eerste alinea bedoelde maatregelen, waaronder met name de punten waar de controles voor het constateren van de doorberekening van de steun worden verricht, en de eventuele wijzigingen daarvan worden aan de Commissie meegedeeld in het kader van het in artikel 48 bedoelde verslag.

Artikel 9

Register van de marktdeelnemers

1.   Invoer-, vrijstellings- en steuncertificaten worden uitsluitend afgegeven aan marktdeelnemers die zijn ingeschreven in een door de bevoegde autoriteiten bijgehouden register (hierna „het register” genoemd).

2.   Elke in de Gemeenschap gevestigde marktdeelnemer kan om inschrijving in het register verzoeken.

Voor inschrijving in het register gelden de volgende voorwaarden:

a)	de marktdeelnemer moet beschikken over de middelen, structuren en wettelijke vergunningen die nodig zijn om zijn activiteiten uit te oefenen, en moet met name voldoen aan de verplichtingen die hem op het gebied van bedrijfsboekhouding en belastingregeling zijn opgelegd;

b)	de marktdeelnemer moet voor de daadwerkelijke uitoefening van zijn activiteiten in het betrokken ultraperifere gebied kunnen zorgen;

c)

de marktdeelnemer moet zich ertoe verbinden om, in het kader van de specifieke voorzieningsregeling voor het betrokken ultraperifere gebied en met inachtneming van de doelstellingen van die regeling: i) de bevoegde autoriteiten op hun verzoek alle nuttige gegevens over de uitgeoefende handelsactiviteiten te verstrekken, met name wat de gehanteerde prijzen en winstmarges betreft, ii) uitsluitend in eigen naam en voor eigen rekening te handelen, iii) certificaataanvragen in te dienen in verhouding tot zijn werkelijke afzetcapaciteit voor de betrokken producten, welke capaciteit door verwijzing naar objectieve elementen moet worden aangetoond, iv) zich te onthouden van elke handelwijze die een kunstmatige schaarste aan producten kan veroorzaken, en de beschikbare producten niet tegen abnormaal lage prijzen op de markt te brengen, v) bij de afzet van de landbouwproducten in het betrokken ultraperifere gebied, ten genoegen van de bevoegde autoriteiten, het voordeel door te berekenen tot het stadium van de eindgebruiker.

3.   Een marktdeelnemer die voornemens is producten in ongewijzigde staat of verpakt te verzenden of uit te voeren overeenkomstig artikel 16, moet bij de indiening van zijn registratieverzoek of daarna verklaren voornemens te zijn een dergelijke activiteit te ontplooien en in voorkomend geval de vestigingsplaats van de verpakkingsinstallaties aangeven.

4.   Een verwerker die voornemens is verwerkte producten uit te voeren of te verzenden overeenkomstig artikel 16 of 18, moet bij de indiening van zijn registratieverzoek of daarna verklaren voornemens te zijn een dergelijke activiteit te ontplooien, de vestigingsplaats van de verwerkingsinstallaties aangeven en in voorkomend geval de analytische lijsten van de verwerkte producten overleggen.

Artikel 10

Door de marktdeelnemers over te leggen documenten en geldigheidsduur van het certificaat

1.   Onder voorbehoud van het bepaalde in artikel 4, lid 5, artikel 5, lid 6, artikel 7, lid 7, en de artikelen 14 en 15 aanvaarden de bevoegde autoriteiten de door een marktdeelnemer voor een bepaalde verzending ingediende aanvraag voor een invoer-, een vrijstellings- of een steuncertificaat indien deze vergezeld gaat van het origineel of een voor eensluidend gewaarmerkte kopie van de aankoopfactuur en van het origineel of een voor eensluidend gewaarmerkte kopie van de volgende documenten:

a)	de zeevrachtbrief (connossement) of luchtvrachtbrief;

b)	het certificaat van oorsprong voor producten uit derde landen dan wel, voor producten uit de Gemeenschap, het document T2L of het document T2LF in de omstandigheden als bedoeld in artikel 315, leden 1 en 2, van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie (19).

De aankoopfactuur en het connossement of de luchtvrachtbrief moeten op naam van de aanvrager van het certificaat zijn gesteld.

2.   De geldigheidsduur van het certificaat wordt vastgesteld in overeenstemming met de termijn waarbinnen het vervoer plaatsvindt. Deze termijn kan in bijzondere gevallen, op grond van ernstige en onvoorzienbare moeilijkheden die het vervoer vertragen, door de bevoegde autoriteit worden verlengd, maar mag, gerekend vanaf de datum van afgifte van het certificaat, niet meer dan twee maanden bestrijken.

Artikel 11

Overlegging van de certificaten, presentatie van de goederen en niet-overdraagbaarheid van de certificaten

1.   Voor de onder de specifieke voorzieningsregelingen vallende producten moeten de invoer-, vrijstellings- of steuncertificaten met het oog op het vervullen van de formaliteiten aan de douaneautoriteiten worden overgelegd binnen 15 werkdagen te rekenen vanaf de datum waarop toestemming voor het lossen van de goederen is gegeven. De bevoegde autoriteiten kunnen deze maximumtermijn verkorten.

Voor producten die het voorwerp van actieve veredeling of douaneopslag op de Azoren, Madeira of de Canarische Eilanden zijn geweest en die daar later in het vrije verkeer worden gebracht, gaat de maximumtermijn van 15 dagen in op de datum waarop de in de eerste alinea bedoelde certificaten worden aangevraagd.

2.   De goederen worden, in overeenstemming met het overgelegde certificaat, in bulk of in afzonderlijke partijen gepresenteerd.

De certificaten worden bij de vervulling van de douaneformaliteiten slechts voor een enkele transactie gebruikt.

3.   De certificaten zijn niet overdraagbaar.

Artikel 12

Kwaliteit van de producten

Alleen producten van gezonde handelskwaliteit in de zin van artikel 21, lid 1, van Verordening (EG) nr. 800/1999 komen voor de specifieke voorzieningsregelingen in aanmerking.

Of de producten aan de in de eerste alinea bedoelde eisen voldoen, wordt uiterlijk in het stadium van de eerste afzet onderzocht volgens de in de Gemeenschap geldende normen of gebruiken.

Wanneer wordt geconstateerd dat een product niet aan de in de eerste alinea bedoelde eisen voldoet, wordt het voordeel van de specifieke voorzieningsregeling ingetrokken en wordt de desbetreffende hoeveelheid weer in de geraamde voorzieningsbalans bijgeschreven. Indien overeenkomstig artikel 7 steun is toegekend, moet de steun worden terugbetaald. Indien invoer heeft plaatsgevonden overeenkomstig artikel 4 of 5, moet het invoerrecht worden betaald tenzij de belanghebbende het bewijs levert dat de producten opnieuw zijn uitgevoerd of zijn vernietigd.

Artikel 13

Stellen van een zekerheid

Voor het aanvragen van invoer-, vrijstellings- of steuncertificaten is geen zekerheid vereist.

De bevoegde autoriteiten voorzien evenwel in bijzondere gevallen en voorzover dit voor het goed functioneren van deze verordening nodig is, in het stellen van zekerheden voor een bedrag dat gelijk is aan het bedrag van het toegekende voordeel. In dit geval is het bepaalde in artikel 35, leden 1 en 4, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 van toepassing.

Artikel 14

Duidelijke toename van de certificaataanvragen

1.   Wanneer uit de stand van uitvoering van een geraamde voorzieningsbalans voor een bepaald product een duidelijke toename van de aanvragen om invoer-, vrijstellings- of steuncertificaten blijkt en wanneer door die toename een of meer doelstellingen van de specifieke voorzieningsregeling niet gehaald dreigen te worden, neemt de lidstaat de nodige maatregelen om de voorziening van het betrokken ultraperifere gebied met de belangrijkste producten veilig te stellen, rekening houdend met de beschikbare hoeveelheden en met de eisen van de prioritaire sectoren.

2.   Ingeval de afgifte van certificaten wordt beperkt, verminderen de bevoegde autoriteiten de hoeveelheden in alle in behandeling zijnde aanvragen met een zelfde percentage.

3.   De leden 1 en 2 zijn van toepassing na raadpleging van de betrokken bevoegde autoriteiten.

Artikel 15

Vaststelling van een maximumhoeveelheid per certificaataanvraag

In de mate die strikt noodzakelijk is ter voorkoming van verstoringen van de markt van het betrokken ultraperifere gebied of van de ontwikkeling van speculatieve activiteiten die het goed functioneren van de specifieke voorzieningsregelingen ernstig kunnen schaden, kunnen de bevoegde autoriteiten een maximumhoeveelheid per certificaataanvraag vaststellen.

De bevoegde autoriteiten stellen de Commissie onverwijld in kennis van de gevallen waarin dit artikel wordt toegepast.

HOOFDSTUK V

Uitvoer en verzending

Artikel 16

Uitvoer- en verzendingsvoorwaarden

1.   Voor de uitvoer en de verzending van producten in ongewijzigde staat waarvoor de specifieke voorzieningsregeling is toegepast, van producten waarvoor de specifieke voorzieningsregeling is toegepast en die zijn verpakt, of van verwerkte producten die producten bevatten waarvoor de specifieke voorzieningsregeling is toegepast, gelden de voorwaarden die zijn vastgesteld in de leden 2 tot en met 6.

2.   Voor uitgevoerde producten moet in vak 44 van de uitvoeraangifte een van de vermeldingen worden aangebracht die zijn opgenomen in bijlage I, deel H.

3.   De hoeveelheden producten waarvoor vrijstelling van invoerrechten is verleend en die worden uitgevoerd, worden weer bijgeschreven in de geraamde voorzieningsbalans.

Voor deze producten kan geen uitvoerrestitutie worden toegekend.

4.   De hoeveelheden producten waarvoor vrijstelling van invoerrechten is verleend en die worden verzonden, worden weer bijgeschreven in de geraamde voorzieningsbalans, en uiterlijk bij de verzending maakt de verzender het bedrag van de op de dag van invoer geldende invoerrechten erga omnes over.

Deze producten mogen niet worden verzonden zolang de in de eerste alinea bedoelde overmaking niet heeft plaatsgevonden.

Wanneer het materieel niet mogelijk is de dag van invoer te bepalen, worden de producten geacht te zijn ingevoerd op de dag waarop de hoogste invoerrechten erga omnes gelden in de periode van zes maanden vóór de dag van de verzending.

5.   De hoeveelheden producten waarvoor steun is betaald en die worden uitgevoerd of verzonden, worden weer bijgeschreven in de geraamde voorzieningsbalans, en de exporteur of verzender betaalt uiterlijk bij de uitvoer of de verzending de toegekende steun terug.

Deze producten mogen niet worden verzonden of uitgevoerd zolang de in de eerste alinea bedoelde terugbetaling niet heeft plaatsgevonden.

Wanneer het materieel niet mogelijk is het bedrag van de toegekende steun te bepalen, wordt ervan uitgegaan dat voor de producten het hoogste steunbedrag is ontvangen dat de Gemeenschap voor deze producten heeft vastgesteld in de zes maanden vóór de indiening van de aanvraag tot uitvoer of verzending.

Voor deze producten kan een uitvoerrestitutie worden toegekend voorzover aan de voorwaarden voor die toekenning is voldaan.

6.   De bevoegde autoriteiten staan de uitvoer of de verzending van hoeveelheden andere verwerkte producten dan die welke in de leden 3, 4 en 5 van dit artikel en in artikel 18 worden bedoeld, slechts toe voorzover de verwerker of de exporteur verklaart dat die producten geen grondstoffen bevatten die met gebruikmaking van de specifieke voorzieningsregeling zijn ingevoerd of binnengebracht.

De bevoegde autoriteiten staan de wederuitvoer of de herverzending van producten in ongewijzigde staat of van verpakte producten, andere dan die welke in de leden 3, 4 en 5 van dit artikel worden bedoeld, slechts toe voorzover de exporteur verklaart dat voor die producten de specifieke voorzieningsregeling niet is toegepast.

De bevoegde autoriteiten verrichten passende controles om na te gaan of de in de eerste en de tweede alinea bedoelde verklaringen juist zijn en vorderen in voorkomend geval het toegekende voordeel terug.

Artikel 17

Uitvoercertificaat en aanzienlijke toename van de uitvoer

1.   Bij uitvoer van de volgende producten hoeft geen uitvoercertificaat te worden overgelegd:

a)	de in artikel 16, lid 3, bedoelde producten;

b)	de in lid 16, lid 5, bedoelde producten die niet voldoen aan de voorwaarden voor de toekenning van een uitvoerrestitutie.

2.   Indien de regelmatige voorziening van de ultraperifere gebieden in gevaar dreigt te worden gebracht door een aanzienlijke toename van de uitvoer van de in artikel 16, lid 1, bedoelde producten, kunnen de bevoegde autoriteiten een kwantitatieve beperking vaststellen die toereikend is om ervoor te zorgen dat de prioritaire behoeften in de betrokken sectoren worden gedekt. Deze kwantitatieve beperking wordt op niet-discriminerende wijze toegepast.

Artikel 18

Traditionele uitvoer, uitvoer in het kader van de regionale handel en traditionele verzending van verwerkte producten

1.   Een verwerker die overeenkomstig artikel 9, lid 4, het voornemen te kennen heeft gegeven verwerkte producten die grondstoffen bevatten waarvoor de specifieke voorzieningsregeling is toegepast, uit te voeren in het kader van traditionele handelsstromen of van de regionale handel of te verzenden in het kader van traditionele handelsstromen als bedoeld in artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006, kan zulks doen binnen de grenzen van de in de bijlagen II tot en met V aangegeven jaarlijkse maximumhoeveelheden. De bevoegde autoriteiten geven de nodige vergunningen af om te garanderen dat de transacties die jaarlijkse hoeveelheden niet te boven gaan.

Onder „regionale handel” wordt de handel verstaan die voor elk Frans overzees departement (DOM), voor de Azoren en Madeira en voor de Canarische Eilanden plaatsvindt met als bestemming de in bijlage VI bedoelde derde landen.

Voor uitvoer in het kader van de regionale handel legt de exporteur de in artikel 16 van Verordening (EG) nr. 800/1999 bedoelde documenten binnen de in artikel 49 van die verordening gestelde termijnen aan de bevoegde autoriteiten over. Worden deze documenten niet binnen de gestelde termijnen overgelegd, dan vorderen de bevoegde autoriteiten het op grond van de specifieke voorzieningsregeling toegekende voordeel terug.

In de DOM, op de Azoren, op Madeira of op de Canarische Eilanden geleverde producten waarvoor de specifieke voorzieningsregeling is toegepast en die worden gebruikt voor de proviandering van schepen of luchtvaartuigen, worden geacht ter plaatse te zijn verbruikt.

2.   De verwerkingen die aanleiding kunnen geven tot traditionele uitvoer, uitvoer in het kader van de regionale handel of traditionele verzending als bedoeld in lid 1, moeten op overeenkomstige wijze voldoen aan de verwerkingsvoorwaarden die voor de regeling actieve veredeling en de regeling behandeling onder douanetoezicht zijn vastgesteld bij Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (20) en Verordening (EEG) nr. 2454/93, waarbij alle gebruikelijke behandelingen van die verwerkingen zijn uitgesloten.

3.   Bij uitvoer van de in dit artikel bedoelde producten hoeft geen uitvoercertificaat te worden overgelegd.

4.   Voor de in dit artikel bedoelde uitgevoerde producten moet in vak 44 van de uitvoeraangifte de in bijlage I, deel I, opgenomen vermelding worden aangebracht.

HOOFDSTUK VI

Controles en sancties

Artikel 19

Controles

1.   De administratieve controles bij de invoer, het binnenbrengen, de uitvoer en de verzending van landbouwproducten gebeuren grondig en bestaan met name uit kruiscontroles met de in artikel 10, lid 1, bedoelde documenten.

2.   De fysieke controles bij de invoer, het binnenbrengen, de uitvoer en de verzending van landbouwproducten die in het betrokken ultraperifere gebied worden verricht, hebben betrekking op een representatieve steekproef van ten minste 5 % van de certificaten die overeenkomstig artikel 11 worden overgelegd.

Voor de uitvoering van de fysieke controles is het bepaalde in Verordening (EEG) nr. 386/90 van de Raad (21) van overeenkomstige toepassing.

In bijzondere situaties kan de Commissie verlangen dat voor de fysieke controle andere percentages worden toegepast.

Artikel 20

Sancties

1.   Behoudens overmacht of uitzonderlijke weersomstandigheden en onverminderd de sancties krachtens de nationale wetgeving geldt dat, wanneer een marktdeelnemer de overeenkomstig artikel 9 aangegane verbintenissen niet nakomt, de bevoegde autoriteiten:

a)	het toegekende voordeel terugvorderen van de titularis van het invoer-, vrijstellings- of steuncertificaat;

b)	naar gelang van de ernst van het verzuim, de registratie van de marktdeelnemer voorlopig of definitief schrappen.

Het onder a) bedoelde voordeel is gelijk aan het overeenkomstig artikel 16, lid 4, bepaalde bedrag aan invoerrechten dat door de vrijstelling niet is geheven, of het overeenkomstig artikel 16, lid 5, bepaalde steunbedrag.

2.   Wanneer de titularis van een certificaat de betrokken producten niet invoert of binnenbrengt, wordt behoudens overmacht of uitzonderlijke weersomstandigheden zijn recht om certificaten aan te vragen geschorst voor een periode van 60 dagen na de datum waarop het betrokken certificaat is verstreken. Na de schorsingsperiode worden gedurende een door de bevoegde autoriteiten te bepalen periode verdere certificaten slechts afgegeven mits een zekerheid wordt gesteld die gelijk is aan het bedrag van het toe te kennen voordeel.

3.   De bevoegde autoriteiten stellen de nodige maatregelen vast om de hoeveelheden producten die door het niet of slechts gedeeltelijk uitvoering geven aan of de annulering van afgegeven certificaten of door terugvordering van het voordeel beschikbaar komen, opnieuw te gebruiken.

HOOFDSTUK VII

Nationale bepalingen

Artikel 21

Nationale beheers- en toezichtbepalingen

De bevoegde autoriteiten stellen de aanvullende bepalingen vast die nodig zijn voor het in „real time” beheren en volgen van de specifieke voorzieningsregelingen.

Zij delen de maatregelen die zij ter uitvoering van de eerste alinea willen nemen, vóór het in werking stellen ervan aan de Commissie mee.

TITEL III

MAATREGELEN TEN GUNSTE VAN DE LOKALE PRODUCTIE

HOOFDSTUK I

Afzet buiten het productiegebied

Artikel 22

Steunbedrag

1.   De steun die krachtens titel III van Verordening (EG) nr. 247/2006 wordt toegekend voor het in de handel brengen van producten uit de ultraperifere gebieden in de rest van de Gemeenschap, mag niet meer bedragen dan 10 % van de overeenkomstig lid 2 bepaalde waarde van de in de handel gebrachte productie, franco gebied van bestemming.

Dit maximum wordt verhoogd tot 13 % van de waarde van de in de handel gebrachte productie als de contractant aan producentenzijde een producentenvereniging, -unie of -organisatie is.

2.   Voor de bepaling van het steunbedrag wordt de waarde van de in de handel gebrachte productie, franco gebied van bestemming, geraamd op basis van het seizoencontract (in voorkomend geval), de specifieke vervoerdocumenten en alle tot staving van de betalingsaanvraag overgelegde bewijsstukken.

De in aanmerking te nemen waarde van de in de handel gebrachte productie is de waarde franco eerste haven of eerste luchthaven van lossing.

De bevoegde autoriteiten kunnen alle voor het berekenen van het steunbedrag dienstige aanvullende informatie of bewijsstukken vragen.

3.   De voorwaarden voor de toekenning van de steun en de betrokken producten en hoeveelheden worden vastgesteld in de programma’s die worden goedgekeurd overeenkomstig artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006.

Artikel 23

Tomaten

Voor tomaten van GN-code 0702 00 uit de Canarische Eilanden bedraagt de krachtens titel III van Verordening (EG) nr. 247/2006 toegekende steun 3,6 EUR per 100 kg tot een maximum van 250 000 ton per jaar.

Artikel 24

Rijst

De maximumhoeveelheid in Frans-Guyana geoogste rijst waarvoor krachtens titel III van Verordening (EG) nr. 247/2006 steun kan worden verleend voor het in de handel brengen ervan op Guadeloupe en Martinique en in de rest van de Gemeenschap bedraagt 12 000 ton volwitte-rijstequivalent per jaar.

Voor het in de handel brengen in de rest van de Gemeenschap, buiten Guadeloupe en Martinique, bedraagt deze maximumhoeveelheid 4 000 ton per jaar.

HOOFDSTUK II

Steunaanvragen

Artikel 25

Indiening van de aanvragen

De steunaanvragen voor een bepaald kalenderjaar worden bij de door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat aangewezen diensten ingediend overeenkomstig de door deze autoriteiten voorgeschreven modellen en binnen de door die autoriteiten bepaalde termijnen. Deze termijnen worden zo vastgesteld dat de nodige controles ter plaatse kunnen worden verricht en dat de uiterste datum niet later valt dan 28 februari van het daaropvolgende kalenderjaar.

Artikel 26

Verbetering van kennelijke fouten

In geval van een door de bevoegde autoriteit erkende kennelijke fout kan een steunaanvraag te allen tijde na de indiening worden aangepast.

Artikel 27

Te late indiening van aanvragen

Behoudens overmacht of buitengewone omstandigheden wordt bij indiening van een steunaanvraag na de overeenkomstig artikel 25 bepaalde termijn het steunbedrag waarop het bedrijfshoofd recht zou hebben indien hij de aanvraag tijdig had ingediend, verlaagd met 1 % per werkdag vertraging. Bij een termijnoverschrijding van meer dan 25 kalenderdagen wordt de aanvraag afgewezen.

Artikel 28

Intrekking van steunaanvragen

1.   Een steunaanvraag kan te allen tijde geheel of gedeeltelijk worden ingetrokken.

Wanneer echter de bevoegde instantie het bedrijfshoofd reeds in kennis heeft gesteld van onregelmatigheden in zijn steunaanvraag, of van haar voornemen bij hem een controle ter plaatse uit te voeren, waarbij vervolgens onregelmatigheden worden ontdekt, mogen de bij de onregelmatigheden betrokken gedeelten van de aanvraag niet worden ingetrokken.

2.   Door de volledige of gedeeltelijke intrekking van de steunaanvraag overeenkomstig lid 1 wordt de aanvrager teruggebracht in de toestand waarin hij zich vóór de indiening van de betrokken aanvraag of van het betrokken gedeelte ervan bevond.

Artikel 29

Betaling van de steun

Na controle van de steunaanvragen en de bewijsstukken en na de bepaling van de steun overeenkomstig de communautaire steunprogramma’s als bedoeld in artikel 9 van Verordening (EG) nr. 247/2006, betalen de bevoegde autoriteiten de voor een bepaald kalenderjaar verschuldigde steun:

—	voor de steunmaatregelen krachtens de specifieke voorzieningsregeling, en wel gedurende het hele jaar;

—	voor de rechtstreekse betalingen, en wel overeenkomstig artikel 28 van Verordening (EG) nr. 1782/2003 van de Raad (22);

—	voor de andere betalingen, en wel tijdens de periode die begint op 16 oktober van het lopende jaar en eindigt op 30 juni van het daaropvolgende jaar.

HOOFDSTUK III

Controles

Artikel 30

Algemene beginselen

De controles bestaan uit administratieve controles en controles ter plaatse.

De administratieve controles gebeuren grondig en omvatten kruiscontroles met onder meer de gegevens van het geïntegreerd beheers- en controlesysteem als bedoeld in titel II, hoofdstuk 4, van Verordening (EG) nr. 1782/2003.

Aan de hand van een risicoanalyse overeenkomstig artikel 32, lid 1, van deze verordening controleren de bevoegde autoriteiten ter plaatse een steekproef van steunaanvragen die minstens 5 % van de steunaanvragen omvat. De steekproef moet ook ten minste 5 % vertegenwoordigen van de hoeveelheden waarvoor steun wordt verleend.

Wanneer nodig, doen de lidstaten een beroep op het geïntegreerde beheers- en controlesysteem.

Artikel 31

Controles ter plaatse

1.   De controles ter plaatse worden onverwachts uitgevoerd. Zij mogen worden aangekondigd, doch slechts zolang van tevoren als strikt noodzakelijk is en voorzover het doel van de controle daardoor niet in gevaar komt. Behalve in behoorlijk gemotiveerde gevallen mag de aankondiging nooit meer dan 48 uur van tevoren plaatsvinden.

2.   Voorzover dienstig, worden de controles ter plaatse in het kader van dit hoofdstuk tegelijk met in andere communautaire regelingen voorgeschreven controles verricht.

3.   De steunaanvraag (aanvragen) wordt (worden) afgewezen indien het bedrijfshoofd of zijn vertegenwoordiger een controle ter plaatse verhindert.

Artikel 32

Selectie van de ter plaatse te controleren bedrijfshoofden

1.   Aan de hand van een risicoanalyse en op basis van de representativiteit van de ingediende steunaanvragen bepaalt de bevoegde autoriteit bij welke bedrijfshoofden een controle ter plaatse moet worden verricht. Bij de risicoanalyse wordt rekening gehouden met:

a)	de steunbedragen;

b)	het aantal percelen landbouwgrond, de oppervlakte en het aantal dieren waarvoor de steun wordt aangevraagd, of de geproduceerde, vervoerde, verwerkte of in de handel gebrachte hoeveelheid;

c)	de ontwikkeling ten opzichte van het voorgaande jaar;

d)	de controleresultaten in de voorgaande jaren;

e)	andere door de lidstaten te bepalen factoren.

Om de representativiteit te waarborgen selecteren de lidstaten door middel van een aselecte steekproef 20 tot 25 % van het minimumaantal bedrijfshoofden bij wie een controle ter plaatse moet worden uitgevoerd.

2.   De bevoegde autoriteit maakt aantekening van de redenen waarom een bedrijfshoofd voor een controle ter plaatse is geselecteerd. De inspecteur die de controle ter plaatse moet verrichten, wordt hiervan vóór het begin van de controle in kennis gesteld.

Artikel 33

Controleverslag

1.   Van elke controle ter plaatse wordt een controleverslag opgesteld aan de hand waarvan de bijzonderheden van de controle kunnen worden nagetrokken. In het verslag worden met name de volgende gegevens vermeld:

a)	de gecontroleerde steunregelingen en -aanvragen;

b)	de aanwezige personen;

c)	de gecontroleerde percelen landbouwgrond, de opgemeten percelen landbouwgrond en de meetresultaten per perceel landbouwgrond, alsmede de gebruikte meettechnieken;

d)

het aantal aanwezige dieren per diersoort, en in voorkomend geval de oormerknummers, de inschrijvingen in het register, de gegevens in het gecomputeriseerde gegevensbestand over de runderen en de bewijsstukken die zijn gecontroleerd, alsmede de resultaten van de controles, en in voorkomend geval, bijzondere opmerkingen betreffende de dieren of hun identificatiecode;

e)	de geproduceerde, vervoerde, verwerkte of in de handel gebrachte hoeveelheden die zijn gecontroleerd;

f)	of het bedrijfshoofd van de controle in kennis was gesteld en, zo ja, hoelang van tevoren;

g)	gegevens betreffende eventuele andere verrichte controles.

2.   Het bedrijfshoofd of zijn vertegenwoordiger moet in de gelegenheid worden gesteld het verslag te ondertekenen om aldus te bevestigen dat hij bij de controle aanwezig was, en er opmerkingen over de controle aan toe te voegen. Wanneer onregelmatigheden worden vastgesteld, wordt aan het bedrijfshoofd een afschrift van het verslag verstrekt.

Ten aanzien van door middel van teledetectie uitgevoerde controles ter plaatse kunnen de lidstaten besluiten dat het bedrijfshoofd of zijn vertegenwoordiger niet in de gelegenheid behoeft te worden gesteld het controleverslag te ondertekenen indien geen onregelmatigheden worden ontdekt.

HOOFDSTUK IV

Kortingen, uitsluitingen en onverschuldigde betalingen

Artikel 34

Kortingen en uitsluitingen

Als de in het kader van de steunaanvragen vermelde gegevens afwijken van wat wordt geconstateerd bij de in hoofdstuk III bedoelde controles, past de lidstaat kortingen op en uitsluitingen van de steun toe. Deze kortingen en uitsluitingen moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Artikel 35

Uitzonderingen op de toepassing van kortingen en uitsluitingen

1.   De in artikel 34 bedoelde kortingen en uitsluitingen zijn niet van toepassing wanneer het bedrijfshoofd feitelijk juiste gegevens heeft verschaft of wanneer hij anderszins kan bewijzen dat hem geen schuld treft.

2.   De kortingen en uitsluitingen zijn ook niet van toepassing op die onderdelen van de steunaanvraag ten aanzien waarvan de begunstigde de bevoegde autoriteit schriftelijk heeft meegedeeld dat de aanvraag fouten bevat of niet langer juist is, tenzij de begunstigde in kennis is gesteld van het voornemen van de bevoegde autoriteit bij hem een controle ter plaatse te verrichten of deze autoriteit de begunstigde reeds over onregelmatigheden in de betrokken aanvraag heeft ingelicht.

De in de eerste alinea bedoelde mededeling van de begunstigde heeft een aanpassing van de steunaanvraag aan de feitelijke toestand tot gevolg.

Artikel 36

Terugvordering van onverschuldigd betaalde bedragen en sanctie

1.   In geval van een onverschuldigde betaling is artikel 73 van Verordening (EG) nr. 796/2004 van de Commissie (23) van overeenkomstige toepassing.

2.   Wanneer ten onrechte steun is betaald als gevolg van valse verklaringen, valse documenten of grove nalatigheid van de begunstigde, wordt bovendien een sanctie toegepast waarvan het bedrag gelijk is aan het ten onrechte ontvangen bedrag, vermeerderd met een rente die wordt berekend overeenkomstig artikel 73, lid 3, van Verordening (EG) nr. 796/2004.

Artikel 37

Overmacht en buitengewone omstandigheden

Gevallen van overmacht of buitengewone omstandigheden in de zin van artikel 40, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 worden aan de bevoegde autoriteit gemeld overeenkomstig artikel 72 van Verordening (EG) nr. 796/2004.

TITEL IV

BEGELEIDENDE MAATREGELEN

HOOFDSTUK I

Logo

Artikel 38

Gebruik van het logo

1.   Het logo dat op grond van artikel 14 van Verordening (EG) nr. 247/2006 is ingevoerd, wordt slechts gebruikt om ruimere bekendheid te geven aan en het verbruik te bevorderen van voor de ultraperifere gebieden specifieke, al dan niet verwerkte landbouwproducten die voldoen aan bepaalde voorschriften die zijn vastgesteld op initiatief van de representatieve beroepsorganisaties van de marktdeelnemers van die gebieden.

Het logo is het symbool dat is afgebeeld in bijlage VII bij deze verordening.

2.   De in lid 1, eerste alinea, bedoelde voorschriften hebben betrekking op de vaststelling van kwaliteitsnormen of op de toepassing van bepaalde methoden en technieken voor de teelt, de productie of de fabricage, alsmede op de naleving van opmaak- en verpakkingsnormen.

Deze voorschriften worden vastgesteld onder verwijzing naar in de communautaire regelgeving vastgestelde bepalingen of, bij ontstentenis daarvan, naar internationale normen, of worden, in voorkomend geval, op voorstel van de representatieve beroepsorganisaties specifiek voor producten van de ultraperifere regio's vastgesteld.

Artikel 39

Recht op het gebruik van het logo

1.   Afhankelijk van de aard van het product wordt voor elk product waarvoor de in artikel 38 bedoelde voorschriften zijn vastgesteld, het recht om het logo te gebruiken door de bevoegde autoriteiten van de producerende lidstaat of de door hem daartoe gemachtigde instantie toegekend aan één van de volgende categorieën marktdeelnemers:

a)	individuele producenten of producentengroeperingen of -organisaties;

b)	handelaren die het product voor de verkoop opmaken;

c)	fabrikanten van verwerkte producten die op het grondgebied van het betrokken ultraperifere gebied zijn gevestigd.

2.   Het in lid 1 bedoelde recht wordt toegekend door een erkenning voor één of meer verkoopseizoenen te verlenen.

Artikel 40

Erkenning

1.   De in artikel 39, lid 2, bedoelde erkenning wordt op verzoek verleend aan de in lid 1 van dat artikel bedoelde marktdeelnemers die indien nodig beschikken over de technische installaties of uitrusting die vereist is om het betrokken product overeenkomstig de in artikel 38 bedoelde voorschriften te produceren of te fabriceren, en zich ertoe verbinden:

a)	om, naar gelang van het geval, producten te produceren, op te maken of te fabriceren die aan de genoemde voorschriften voldoen;

b)	om een boekhouding te voeren aan de hand waarvan in het bijzonder de productie, de verpakking of de fabricage van het product waarvoor het logo mag worden gebruikt, kunnen worden gevolgd;

c)	om zich aan alle door de bevoegde autoriteiten gevraagde controles en verificaties te onderwerpen.

2.   De erkenning wordt ingetrokken wanneer de bevoegde autoriteit constateert dat de erkende marktdeelnemer de voorschriften met betrekking tot het product niet heeft nageleefd of niet heeft voldaan aan één van de verplichtingen die uit de in lid 1 bedoelde verbintenissen voortvloeien. Deze intrekking is voorlopig of definitief naar gelang van de ernst van de geconstateerde tekortkomingen.

Artikel 41

Controle op de naleving van de voorwaarden voor het gebruik van het logo

De bevoegde autoriteiten gaan regelmatig na of de erkende marktdeelnemers de voorwaarden voor het gebruik van het logo in acht nemen en of zij de in artikel 40 vermelde verbintenissen nakomen.

De bevoegde autoriteiten kunnen de controles laten uitvoeren door daartoe gemachtigde organisaties die over de daarvoor nodige technische expertise beschikken en de vereiste neutraliteit aan de dag leggen. In dit geval brengen deze organisaties de bevoegde autoriteiten regelmatig verslag uit over hun controleopdracht.

Artikel 42

Nationale maatregelen

1.   De bevoegde autoriteiten stellen de aanvullende administratieve maatregelen vast die nodig zijn voor het beheer van de regeling inzake het logo. Er kan met name worden bepaald dat bij de erkende marktdeelnemers een bijdrage in de kosten voor het drukken van het logo, de administratiekosten en de kosten in verband met de controles wordt geïnd.

2.   De bevoegde autoriteiten delen de Commissie onverwijld mee welke diensten of, in voorkomend geval, welke organisaties verantwoordelijk zijn voor het verlenen van de in artikel 39, lid 2, bedoelde erkenning en voor het verrichten van de controles op de toepassing van dit hoofdstuk. Zij delen ook de ontwerpen voor de in lid 1 van dit artikel bedoelde aanvullende maatregelen mee voordat die worden goedgekeurd en uiterlijk drie maanden na de inwerkingtreding van deze verordening.

Artikel 43

Onrechtmatig gebruik van en publiciteit voor het logo

De lidstaten passen de bestaande relevante nationale bepalingen toe om onrechtmatig gebruik van het logo te voorkomen en, in voorkomend geval, te bestraffen, of zij stellen de maatregelen daartoe vast. Uiterlijk zes maanden na de inwerkingtreding van deze verordening delen zij de Commissie de geldende maatregelen mee.

De lidstaten zorgen ervoor dat voldoende bekendheid wordt gegeven aan het logo en aan de producten waarvoor het mag worden gebruikt.

Artikel 44

Voorwaarden voor reproductie en gebruik

Voor de reproductie en het gebruik van het logo moeten de in bijlage VII vastgestelde technische voorschriften in acht worden genomen.

HOOFDSTUK II

Invoer van tabak op de Canarische Eilanden

Artikel 45

Bepalingen inzake de vrijstelling van douanerechten voor tabak

1.   De jaarperiode voor de berekening van de jaarlijkse maximumhoeveelheid als bedoeld in artikel 22, lid 1, van Verordening (EG) nr. 247/2006, loopt van 1 januari van een bepaald jaar tot en met 31 december van datzelfde jaar.

2.   Met het oog op de toepassing van artikel 22 van Verordening (EG) nr. 247/2006 wordt onder „lokale vervaardiging van tabaksfabricaten” elke op de Canarische archipel verrichte handeling verstaan die tot doel heeft de producten die zijn opgenomen in bijlage VIII bij deze verordening, te verwerken tot eindproducten die klaar zijn om te worden gerookt.

3.   De hoeveelheden ruwe tabak en halffabricaten als bedoeld in artikel 22, lid 1, van Verordening (EG) nr. 247/2006 worden in hoeveelheden gestripte ruwe tabak omgezet aan de hand van de equivalentiecoëfficiënten die zijn vermeld in bijlage VIII bij deze verordening.

Artikel 46

Vrijstellingsvoorwaarden

1.   Voor de invoer van de in bijlage VIII bedoelde producten moet een vrijstellingscertificaat worden overgelegd. In vak 20 van de certificaataanvraag en het certificaat wordt de in bijlage I, deel J, opgenomen vermelding aangebracht.

Tenzij in deze verordening iets anders wordt bepaald zijn de artikelen 2 en 5, de artikelen 9 tot en met 13 en de artikelen 15, 19 en 20 van overeenkomstige toepassing.

2.   De bevoegde autoriteiten zien erop toe dat de in bijlage VIII bij deze verordening bedoelde producten worden gebruikt overeenkomstig de ter zake vastgestelde communautaire bepalingen, en met name de artikelen 291 tot en met 300 van Verordening (EEG) nr. 2454/93.

TITEL V

ALGEMENE EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 47

Mededelingen

1.   Met betrekking tot de specifieke voorzieningsregelingen verstrekken de bevoegde autoriteiten de Commissie uiterlijk op de 15e dag van de maand die volgt op het einde van elk kwartaal, de volgende gegevens voor de voorafgaande maanden van het referentiekalenderjaar, uitgesplitst naar product en GN-code en, in voorkomend geval, naar bijzondere bestemming:

a)	de uit derde landen ingevoerde of uit de Gemeenschap geleverde hoeveelheden, uitgesplitst naar herkomst;

b)	per product en, in voorkomend geval, per bijzondere bestemming, het steunbedrag en de werkelijk betaalde kosten;

c)	de hoeveelheden waarvoor de certificaten niet zijn gebruikt, uitgesplitst naar categorie van certificaten;

d)	de eventueel overeenkomstig artikel 16 opnieuw uitgevoerde of herverzonden hoeveelheden en de eenheids- en totaalbedragen van de ingevorderde steun;

e)	de eventueel overeenkomstig artikel 18 na verwerking opnieuw uitgevoerde of herverzonden hoeveelheden;

f)	de overdrachten binnen een totale hoeveelheid voor een categorie producten en de tussentijdse wijzigingen van de geraamde voorzieningsbalansen;

g)	het beschikbare saldo en het benuttingspercentage.

De in de eerste alinea bedoelde gegevens worden verstrekt op basis van de gebruikte certificaten.

2.   Met betrekking tot de ondersteuning van de lokale productie delen de lidstaten de Commissie de volgende gegevens mee:

a)	uiterlijk op 31 maart van elk jaar: de voor het voorgaande kalenderjaar ontvangen steunaanvragen en de betrokken bedragen;

b)	uiterlijk op 31 juli: de steunaanvragen voor het voorgaande kalenderjaar die uiteindelijk in aanmerking zijn genomen en de betrokken bedragen.

Artikel 48

Verslag

1.   Het in artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006 bedoelde verslag omvat met name:

a)	eventuele significante wijzigingen in het sociaal-economische en landbouwmilieu;

b)	een samenvatting van de beschikbare fysieke en financiële gegevens over de uitvoering van elke maatregel, vergezeld van een analyse van die gegevens en, zo nodig, van een presentatie en een analyse van de bedrijfstak waarvoor die maatregel van belang is;

c)	de vooruitgang die op de datum waarop het verslag wordt ingediend, bij de maatregelen en de prioriteiten is geboekt in vergelijking met de operationele en specifieke doelstellingen ervan, waarbij de indicatoren moeten worden gekwantificeerd;

d)	een samenvatting van de belangrijke problemen die bij het beheer en de tenuitvoerlegging van de maatregelen zijn ondervonden;

e)	een onderzoek naar het resultaat van het volledige pakket maatregelen, waarbij rekening moet worden gehouden met de onderlinge samenhang tussen deze maatregelen;

f)

voor de specifieke voorzieningsregeling: — gegevens en een analyse met betrekking tot de prijsontwikkeling en de doorberekening van het aldus toegekende voordeel, en de maatregelen die zijn genomen en de controles die zijn verricht om deze doorberekening te garanderen, — rekening houdend met andere steunbedragen die worden verleend, een analyse van de evenredigheid van de steun met de extra kosten van het vervoer naar de ultraperifere gebieden, met de bij uitvoer naar derde landen gehanteerde prijzen en, wanneer het gaat om producten voor verwerking of om productiemiddelen voor de landbouw, met de extra kosten die worden veroorzaakt door het insulaire en ultraperifere karakter van die gebieden;

g)	informatie over de mate waarin de voor de maatregelen van het programma vastgestelde doelstellingen zijn verwezenlijkt, gemeten aan de hand van objectief meetbare indicatoren;

h)	gegevens betreffende de jaarlijkse voorzieningsbalans voor het betrokken gebied, met betrekking tot met name het verbruik, de ontwikkeling van de veestapel, de productie en het handelsverkeer;

i)

gegevens betreffende de bedragen die daadwerkelijk voor de verwezenlijking van de maatregelen van het programma zijn toegekend op basis van de door de lidstaten vastgestelde criteria zoals het aantal begunstigde producenten, het aantal voor betaling in aanmerking genomen dieren, de oppervlakten waarvoor steun wordt toegekend of het aantal betrokken bedrijven;

j)	gegevens betreffende de financiële uitvoering van de maatregelen in het kader van het programma;

k)	statistische gegevens over de door de bevoegde autoriteiten verrichte controles en eventueel toegepaste sancties;

l)	opmerkingen van de lidstaat over de uitvoering van het programma.

2.   Voor 2006 bevat het verslag een beoordeling van de gevolgen die het programma voor de ondersteuning van de traditionele activiteiten in verband met de productie van rundvlees, schapenvlees en geitenvlees heeft voor de veehouderij en de landbouweconomie van het betrokken gebied.

Artikel 49

Wijziging van de programma's

1.   De wijzigingen in de krachtens artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006 goedgekeurde programma’s worden ter goedkeuring aan de Commissie voorgelegd.

Deze goedkeuring is evenwel niet vereist voor de volgende wijzigingen:

a)	met betrekking tot de geraamde voorzieningsbalansen kunnen de lidstaten het niveau van de steun en de hoeveelheden producten die onder de voorzieningsregeling vallen, wijzigen;

b)

met betrekking tot de communautaire programma’s ter ondersteuning van de lokale productie kunnen de lidstaten de financiële toewijzing voor elke maatregel alsmede het eenheidsbedrag van de steun ten hoogste 20 % verhogen of verlagen ten opzichte van de bedragen die golden op het ogenblik van de indiening van de wijzigingsaanvraag.

2.   De lidstaten delen de Commissie eenmaal per jaar de beoogde wijzigingen mee. Zij kunnen evenwel op elk ogenblik wijzigingen meedelen in geval van overmacht of buitengewone omstandigheden. Tenzij de Commissie verzet aantekent, worden de beoogde wijzigingen van toepassing op de eerste dag van de tweede maand na de genoemde mededeling.

Artikel 50

Financiering van studies, demonstratieprojecten, opleiding en maatregelen voor technische bijstand

De financiering van studies, demonstratieprojecten, opleiding en maatregelen voor technische bijstand waarin een programma dat krachtens artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006 is goedgekeurd, met het oog op de uitvoering van dat programma voorziet, mag niet meer bedragen dan 1 % van het totale bedrag van de financiering van dat programma.

Artikel 51

Aanvullende nationale maatregelen

De lidstaten nemen alle voor de toepassing van deze verordening benodigde aanvullende maatregelen.

Artikel 52

Verlaging van de voorschotten

Onverminderd de algemene voorschriften die op het gebied van de begrotingsdiscipline zijn vastgesteld, kan de Commissie, wanneer de op grond van de artikelen 47 en 48 door de lidstaten aan de Commissie verstrekte gegevens onvolledig zijn of wanneer de voor de indiening vastgestelde termijn niet in acht is genomen, overgaan tot een tijdelijke, forfaitaire verlaging van de voorschotten op de verrekening van de landbouwuitgaven.

Artikel 53

Intrekking

De Verordeningen (EEG) nr. 388/92, (EEG) nr. 2174/92, (EEG) nr. 2233/92, (EEG) nr. 2234/92, (EEG) nr. 2235/92, (EEG) nr. 2039/93, (EEG) nr. 2040/93, (EG) nr. 1418/96, (EG) nr. 2054/96, (EG) nr. 20/2002, (EG) nr. 1195/2002, (EG) nr. 43/2003, (EG) nr. 995/2003, (EG) nr. 14/2004 en (EG) nr. 188/2005 worden ingetrokken.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordeningen gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening volgens de concordantietabel in bijlage IX.

Artikel 54

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de derde dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is voor elke betrokken lidstaat van toepassing met ingang van de datum waarop de Commissie officieel meedeelt dat zij het programma van de betrokken lidstaat overeenkomstig artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 247/2006 heeft goedgekeurd.

---

(1)  PB L 42 van 14.2.2006, blz. 1.

(2)  PB L 43 van 19.2.1992, blz. 16. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1526/2001 (PB L 202 van 27.7.2001, blz. 6).

(3)  PB L 217 van 31.7.1992, blz. 64. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1802/95 (PB L 174 van 26.7.1995, blz. 27).

(4)  PB L 218 van 1.8.1992, blz. 100. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1802/95.

(5)  PB L 218 van 1.8.1992, blz. 102. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1194/2002 (PB L 174 van 4.7.2002, blz. 9).

(6)  PB L 218 van 1.8.1992, blz. 105. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1742/2004 (PB L 311 van 8.10.2004, blz. 18).

(7)  PB L 185 van 28.7.1993, blz. 9.

(8)  PB L 185 van 28.7.1993, blz. 10.

(9)  PB L 182 van 23.7.1996, blz. 9.

(10)  PB L 280 van 31.10.1996, blz. 1.

(11)  PB L 8 van 11.1.2002, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 127/2005 (PB L 25 van 28.1.2005, blz. 12).

(12)  PB L 174 van 4.7.2002, blz. 11.

(13)  PB L 7 van 11.1.2003, blz. 25. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 261/2005 (PB L 46 van 17.2.2005, blz. 34).

(14)  PB L 144 van 12.6.2003, blz. 3.

(15)  PB L 3 van 7.1.2004, blz. 6. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2022/2005 (PB L 326 van 13.12.2005, blz. 3).

(16)  PB L 31 van 4.2.2005, blz. 6.

(17)  PB L 152 van 24.6.2000, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 410/2006 (PB L 71 van 10.3.2006, blz. 7).

(18)  PB L 102 van 17.4.1999, blz. 11. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 671/2004 (PB L 105 van 14.4.2004, blz. 5).

(19)  PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1.

(20)  PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1.

(21)  PB L 42 van 16.2.1990, blz. 6.

(22)  PB L 270 van 21.10.2003, blz. 1.

(23)  PB L 141 van 30.4.2004, blz. 18.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---