16.5.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 128/3

(1)

Hoofdstuk 2, punt 6, van bijlage 11 (3) bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart van 1944 vereist de classificatie van het luchtruim in voor luchtverkeerdiensten bestemde delen van bepaalde afmetingen, met letters aangeduid (klasse A tot en met klasse G), waarbinnen specifieke soorten vluchten kunnen worden uitgevoerd en waarvoor luchtverkeersdiensten en operationele voorschriften zijn vastgesteld.

(2)

De Europese Organisatie voor de veiligheid van de luchtvaart (Eurocontrol) heeft in overeenstemming met artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 549/2004 het mandaat gekregen een geharmoniseerd luchtruimclassificatiesysteem voor het gemeenschappelijke Europese luchtruim te onderzoeken. In de daaruit voortgevloeide mandaatrapporten van 30 december 2004 en van 30 april 2005 werd voorgesteld het luchtruim boven vliegniveau 195 te classificeren als luchtruim van klasse C. In deze verordening is terdege rekening gehouden met die rapporten. Ter wille van een samenhangende toepassing van deze classificatie door de lidstaten dient een geharmoniseerde luchtruimclassificatie te worden vastgesteld en dient de toegang van vluchten volgens zichtvliegvoorschriften tot dat luchtruim te worden geregeld.

(3)

Hoewel in deze verordening geen bovengrens van het luchtruim wordt bepaald, moet de luchtruimclassificatie boven vliegniveau 195 consistent zijn voor alle in dat luchtruim uitgevoerde vluchten.

(4)

Hoofdstuk 4, punt 5, van bijlage 2 (4) bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart van 1944 voert beperkingen in met betrekking tot gereduceerde verticale separatieminima voor vluchten volgens zichtvliegvoorschriften (VFR-vluchten) boven vliegniveau 290, terwijl in punt 4 van dat hoofdstuk is bepaald dat voor VFR-vluchten boven vliegniveau 200 toestemming moet worden verleend.

(5)

De procedures voor het verlenen van toegang tot het luchtruim boven vliegniveau 195 en tot en met vliegniveau 285 voor VFR-vluchten moeten in alle lidstaten open en transparant zijn zonder de legitieme toegang van VFR-vluchten en de flexibiliteit van luchtverkeersdiensten in te perken.

(6)

De lidstaten dienen een veilige overgang van het luchtruim boven vliegniveau 195 naar klasse C te verzekeren. Aangezien de lidstaten tijd nodig hebben om hun luchtruimclassificatie aan te passen, dient deze verordening pas met ingang van 1 juli 2007 te worden toegepast.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor het gemeenschappelijk luchtruim,

1)

„gereserveerd luchtruim”: een bepaald deel van het luchtruim dat tijdelijk is gereserveerd voor exclusief of specifiek gebruik door bepaalde categorieën gebruikers;

2)

„eenheid voor luchtverkeersdiensten”: een civiele of militaire eenheid die verantwoordelijk is voor het verlenen van luchtverkeersdiensten;

3)

„vluchten volgens instrumentvliegvoorschriften” (IFR-vluchten): alle vluchten die worden uitgevoerd volgens instrumentvliegvoorschriften als bedoeld in bijlage 2 (5) bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart van 1944;

4)

„vluchten volgens zichtvliegvoorschriften” (VFR-vluchten): alle vluchten die worden uitgevoerd volgens zichtvliegvoorschriften als bedoeld in bijlage 2 (6) bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart van 1944;

5)

„luchtruimclassificatie”: de classificatie van het luchtruim in voor luchtverkeerdiensten bestemde delen van bepaalde afmetingen, met letters aangeduid, waarbinnen specifieke soorten vluchten kunnen worden uitgevoerd en waarvoor luchtverkeersdiensten en operationele voorschriften zijn vastgesteld. Delen van het luchtruim voor luchtverkeersdiensten worden geclassificeerd als klasse A tot en met G overeenkomstig hoofdstuk 2, punt 6.1, van bijlage 11 (7) bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart van 1944.