31994R1733

VERORDENING (EG) Nr. 1733/94 VAN DE RAAD van 11 juli 1994 waarbij het verboden wordt gevolg te geven aan eisen in verband met contracten en transacties aan de uitvoering waarvan afbreuk werd gedaan door Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 228 A,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Gelet op Besluit 94/366/GBVB van de Raad van 13 juni 1994 inzake het gemeenschappelijk standpunt van de Raad op basis van artikel J.2 van het Verdrag betreffende de Europese Unie betreffende het verbod gevolg te geven aan eisen als bedoeld in paragraaf 9 van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (1),

Overwegende dat de Gemeenschap bij de Verordeningen (EEG) nr. 1432/92 (2), (EEG) nr. 2656/92 (3) en (EEG) nr. 990/93 (4) maatregelen heeft genomen om de handel tussen de Gemeenschap en de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) te verhinderen;

Overwegende dat economische subjecten in de Gemeenschap en derde landen als gevolg van het embargo tegen de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) het risico lopen met eisen van de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) te worden geconfronteerd;

Overwegende dat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Resolutie 757(1992) van 30 mei 1992 heeft aangenomen waarvan paragraaf 9 betrekking heeft op eisen van de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) in verband met contracten en transacties aan de uitvoering waarvan afbreuk werd gedaan door door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties overeenkomstig Resolutie 757(1992) en daarmee verband houdende resoluties opgelegde maatregelen;

Overwegende dat het noodzakelijk is ondernemers blijvend tegen dergelijke eisen te beschermen en te voorkomen dat de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) schadevergoeding ontvangt voor de negatieve gevolgen van het embargo,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

In het kader van deze verordening wordt verstaan onder:

1. contract of transactie: elke verrichting ongeacht haar vorm en de wet die erop van toepassing is, die één of meer contracten of soortgelijke verplichtingen tussen al dan niet volkomen gelijke partijen omvat; in dit kader worden onder "contract" tevens begrepen alle - ook de uit juridisch oogpunt op zichzelf staande - financiële garanties en contragaranties en kredieten, alsmede alle uit een dergelijke transactie voortkomende bijkomende bepalingen;

2. eis: elke vóór of na de datum van inwerkingtreding van deze verordening ingediende eis, ook wanneer deze de vorm van een rechtsvordering heeft, in verband met de uitvoering van een contract of transactie, en met name:

a) elke eis tot nakoming van alle verplichtingen die voortvloeien uit of verband houden met een contract of transactie;

b) elke eis tot verlenging of uitbetaling van financiële garanties of contragaranties, ongeacht de vorm;

c) elke eis tot schadeloosstelling in verband met een contract of een transactie;

d) elke reconventionele eis;

e) elke eis, ook via een exequatur, waarmee wordt beoogd erkenning of uitvoering van een rechterlijke of scheidsrechterlijke uitspraak of van een gelijkwaardige beslissing te verkrijgen, ongeacht de plaats van uitspraak;

3. maatregelen uit hoofde van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties: maatregelen van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties of maatregelen van de Europese Gemeenschappen, van Staten, landen of internationale organisaties ter uitvoering van, in verband met of in overeenstemming met de desbetreffende besluiten van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties of andere acties, ook militaire, die de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft toegelaten in verband met het embargo tegen de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro);

4. natuurlijke of rechtspersonen in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro):

a) de Staat gevormd door de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) of elke openbare instantie van de Federale Republiek;

b) alle natuurlijke personen die in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) verblijven of wonen;

c) alle rechtspersonen die hun zetel of hun hoofdkwartier in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) hebben;

d) alle rechtspersonen waarover de leiding direct of indirect bij een of meer van de hierboven opgesomde personen berust.

Onverminderd artikel 2 worden de maatregelen waartoe overeenkomstig Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties werd besloten, ook geacht afbreuk te doen aan de uitvoering van een contract of een transactie, wanneer het bestaaan of de inhoud van de eis direct of indirect uit deze maatregelen voorvloeit.

Artikel 2

1. Het is verboden eisen in te willigen of maatregelen te nemen die leiden tot het inwilligen van eisen die afkomstig zijn van:

a) alle natuurlijke of rechtspersonen in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) of alle natuurlijke of rechtspersonen die een natuurlijke of rechtspersoon in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro) als tussenpersoon gebruiken;

b) alle natuurlijke of rechtspersonen die direct of indirect handelen voor rekening of ten behoeve van een of meer natuurlijke of rechtspersonen in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro);

c) alle natuurlijke of rechtspersonen die zich beroepen op een overdracht van rechten of een eis indienen onder de dekmantel van een of meer natuurlijke of rechtspersonen in de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro);

d) alle andere natuurlijke of rechtspersonen bedoeld in paragraaf 9 van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties;

e) alle natuurlijke of rechtspersonen die een eis indienen die voortvloeit uit of verband houdt met de uitbetaling van een financiële garantie of contragarantie ten behoeve van een of meer van de hierboven opgesomde natuurlijke of rechtspersonen, en

voortvloeien uit een contract of transactie aan de uitvoering waarvan direct of indirect, volledig of gedeeltelijk, afbreuk werd gedaan door de maatregelen waartoe overeenkomstig Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties werd besloten, of verband houden met een dergelijk contract of een dergelijke transactie.

2. Dit verbod is van toepassing op het grondgebied van de Gemeenschap alsmede op alle onderdanen van een Lid-Staat en alle rechtspersonen die overeenkomstig de wetgeving van een Lid-Staat zijn erkend of opgericht.

Artikel 3

Onverminderd de maatregelen uit hoofde van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties, is artikel 2 niet van toepassing op:

a) eisen in verband met contracten of transacties, met uitzondering van financiële garanties en contragaranties, waarvoor de in artikel 2 bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat de partijen de eis hadden aanvaard voordat de maatregelen uit hoofde van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties waren getroffen en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis;

b) eisen tot betaling uit hoofde van een verzekeringscontract in verband met een gebeurtenis die heeft plaatsgevonden vóór het treffen van de in artikel 2 bedoelde maatregelen dan wel uit hoofde van een verzekeringscontract in een Lid-Staat waar een dergelijk contract verplicht is;

c) eisen tot uitbetaling van geldbedragen die zijn gestort op een uit hoofde van de in artikel 2 bedoelde maatregelen geblokkeerde rekening, mits deze betaling geen betrekking heeft op de bedragen die worden uitgekeerd als garantie van de in dat artikel bedoelde contracten;

d) eisen die betrekking hebben op arbeidsovereenkomsten waarop het recht van de Lid-Staten van toepassing is;

e) eisen in verband met de betaling van goederen waarvoor de in artikel 2 bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat zij waren uitgevoerd vóór het treffen van de maatregelen uit hoofde van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis;

f) eisen in verband met bedragen waarvoor de in artikel 2 bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat zij verschuldigd zijn uit hoofde van een lening die is gesloten vóór het treffen van de maatregelen uit hoofde van Resolutie 757(1992) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en daarmee verband houdende resoluties en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis,

mits de eis geen bedrag omvat in de vorm van interest, schadeloosstelling of anderszins, ter compensatie van het feit dat ten gevolge van deze maatregelen de uitvoering niet overeenkomstig de bepalingen van het contract of de transactie in kwestie heeft plaatsgevonden.

Artikel 4

Bij iedere procedure die erop gericht is gevolg te doen geven aan een eis, rust de bewijslast dat inwilliging van de eis niet verboden is op grond van artikel 2 op degene die tracht aan de eis gevolg te doen geven.

Artikel 5

Elke Lid-Staat bepaalt welke sancties moeten worden toegepast in geval van inbreuk op de bepalingen van deze verordening.

Artikel 6

Deze verordening treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke Lid-Staat.

Gedaan te Brussel, 11 juli 1994.

Voor de Raad

De Voorzitter

Th. WAIGEL

(1) PB nr. L 165 van 1. 7. 1994, blz. 1.

(2) PB nr. L 151 van 3. 6. 1992, blz. 1. Verordening ingetrokken bij Verordening (EEG) nr. 990/93 (PB nr. L 102 van 28. 4. 1993).

(3) PB nr. L 266 van 12. 9. 1992, blz. 27. Verordening ingetrokken bij Verordening (EEG) nr. 990/93 (PB nr. L 102 van 28. 4. 1993, blz. 14).

(4) PB nr. L 102 van 28. 4. 1993, blz. 14.