Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Haveninfrastructuur: verhogen van de veiligheid van havens

Haveninfrastructuur: verhogen van de veiligheid van havens

 

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 2005/65/EG betreffende het verhogen van de veiligheid van havens

WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?

  • Het hoofddoel van de richtlijn is het invoeren van maatregelen ter verhoging van de veiligheid in havens in de Europese Unie (EU) ten aanzien van dreiging van veiligheidsincidenten. Om dit te bereiken, is de richtlijn erop gericht een EU-kader tot stand te brengen om een hoog en vergelijkbaar niveau van veiligheid te garanderen in alle EU-havens. Dit kader bestaat uit gemeenschappelijke basisregels inzake havenveiligheidsmaatregelen, een implementatiemechanisme voor deze regels en de nodige mechanismen voor nalevingscontrole.
  • Deze richtlijn vormt een aanvulling op Verordening (EG) nr. 725/2004 betreffende de verbetering van de beveiliging van schepen en havenfaciliteiten en op de maatregelen die de Commissie in mei 2003 heeft vastgesteld (COM(2003) 229 definitief). Deze vormen samen het noodzakelijke kader om de hele keten van zeetransportlogistiek (van het schip tot de haven, het raakvlak tussen het schip en de haven en het hele havengebied) te beschermen tegen het risico op ongeoorloofde aanvallen op het grondgebied van de EU.

KERNPUNTEN

Toepassingsgebied

De richtlijn is van toepassing op personen, infrastructuur en uitrusting (inclusief vervoermiddelen) in havens en aangrenzende gebieden.

Autoriteit voor havenveiligheid en havenveiligheidsplannen

  • De EU-landen moeten voor elke haven een autoriteit voor havenveiligheid aanwijzen. Een autoriteit voor havenveiligheid kan worden aangewezen voor meer dan één haven. Deze autoriteit is verantwoordelijk voor het vaststellen en nemen van de nodige havenveiligheidsmaatregelen overeenkomstig de havenveiligheidsbeoordelingen en -plannen.
  • De EU-landen moeten ervoor zorgen dat er havenveiligheidsplannen worden ontwikkeld, in stand gehouden en geactualiseerd, met daarin een gedetailleerde beschrijving van de maatregelen die zijn genomen om de havenveiligheid te verbeteren (zoals de voorwaarden voor toegang tot havens of de maatregelen die van toepassing zijn op bagage en vracht). EU-landen moeten de veiligheidsplannen en de uitvoering ervan controleren, en sancties vaststellen voor non-conformiteit.

Veiligheidsniveaus

  • Er zijn verschillende veiligheidsniveaus vastgesteld op basis van het waargenomen risico (normale, verhoogde of ophanden zijnde dreiging), namelijk:
    • veiligheidsniveau 1: het te allen tijde handhaven van een minimum aan passende beschermende veiligheidsmaatregelen;
    • veiligheidsniveau 2: het gedurende een bepaalde tijd handhaven van passende bijkomende beschermende veiligheidsmaatregelen in verband met een verhoogd risico op een veiligheidsincident;
    • veiligheidsniveau 3: het gedurende een beperkte tijd handhaven van verdere specifieke beschermende veiligheidsmaatregelen, wanneer een veiligheidsincident waarschijnlijk is, hoewel de specifieke target misschien niet kan worden vastgesteld.
  • EU-landen moeten voor elke haven het van kracht zijnde veiligheidsniveau, alsmede elke wijziging hiervan, melden.

Havenveiligheidsfunctionaris

EU-landen moeten in elke haven een veiligheidsfunctionaris erkennen.

Waar mogelijk moet elke haven een andere havenveiligheidsfunctionaris hebben. Indien nodig kunnen meerdere havens echter een gedeelde veiligheidsfunctionaris hebben.

Deze functionarissen vervullen de rol van contactpunt voor kwesties die verband houden met havenveiligheid en moeten over voldoende gezag en lokale kennis beschikken om de opstelling, actualisering en follow-up van havenveiligheidsbeoordelingen en havenveiligheidsplannen op adequate wijze te verzekeren en te coördineren.

Evaluaties

De EU-landen moeten ervoor zorgen dat havenveiligheidsbeoordelingen en havenveiligheidsplannen telkens worden geëvalueerd wanneer er zich voor de veiligheid relevante wijzigingen voordoen, en ten minste eenmaal in de vijf jaar.

VANAF WANNEER IS DEZE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

De richtlijn is sinds 15 december 2005 van toepassing en moest voor 15 juni 2007 in de EU-landen zijn omgezet in nationale wetgeving.

ACHTERGROND

Na de COVID-19-uitbraak en de introductie van maatregelen om met de gevolgen van de crisis om te gaan, heeft de Europese Commissie het volgende aangenomen:

Mededeling van de Commissie — Richtsnoeren voor de bescherming van de gezondheid, de repatriëring en reizen van zeevarenden, passagiers en andere personen aan boord van schepen.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Richtlijn 2005/65/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 oktober 2005 betreffende het verhogen van de veiligheid van havens (PB L 310 van 25.11.2005, blz. 28-39)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn 2005/65/EG zijn opgenomen in de oorspronkelijke tekst. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verslag van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement — Evaluatieverslag over de tenuitvoerlegging van de richtlijn betreffende het verhogen van de veiligheid van havens (COM(2009) 002 definitief van 20.1.2009)

Verordening (EG) nr. 324/2008 van de Commissie van 9 april 2008 tot vaststelling van herziene procedures voor de uitvoering van inspecties van de Commissie op het gebied van de maritieme beveiliging (PB L 98 van 10.4.2008, blz. 5-10)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 04.05.2020

Top