Het merk van de Europese Unie

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) 2017/1001 over het merk van de Europese Unie (EU)

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

Deze verordening bevat EU-brede regels en voorwaarden voor verlening van een Uniemerk.

Hiermee worden verordening (EG) nr. 207/2009 van de Raad en de vele achtereenvolgende wijzigingen gecodificeerd en vervangen.

KERNPUNTEN

Uniemerk

Een persoon of bedrijf, waaronder ook publiekrechtelijke lichamen, kan door inschrijving een Uniemerk verkrijgen.

Het merk kan worden gevormd door tekens, met name woorden (met inbegrip van namen van personen), tekeningen, letters, cijfers en vormen van waren of van verpakking, mits deze tekens:

• de waren en diensten van een bedrijf van die van een ander onderscheiden, en
• in het register van merken zodanig worden afgebeeld dat het publiek en de autoriteiten precies weten welk voorwerp wordt beschermd.

Rechten van de houder

De houder van het merk verkrijgt uitsluitende rechten, waardoor het derden wordt verboden om voor commerciële doeleinden te gebruiken:

• tekens die identiek zijn aan het Uniemerk als het gaat om waren of diensten die identiek zijn aan de waren of diensten waarvoor het Uniemerk is ingeschreven;
• tekens die een gevaar voor verwarring met een ander merk kunnen vormen;
• tekens die identiek zijn aan of gelijken op het Uniemerk als het gaat om waren en diensten die niet lijken op de waren of diensten waarvoor het Uniemerk is ingeschreven, als met die tekens wordt geprofiteerd van de reputatie en het onderscheidende vermogen van het merk.

De houder van het Uniemerk kan het derden echter niet verbieden om voor commerciële doeleinden te gebruiken:

• de naam of het adres van de houder;
• aanduidingen van kenmerken van de waren en diensten zoals de soort, kwaliteit en hoeveelheid;
• het merk, wanneer dat nodig is om de bestemming van een goed of dienst aan te geven, met name als accessoire of onderdeel.

Toepassing

Aanvragers moeten de aanvraag voor een Uniemerk indienen bij het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO).

De aanvraag moet de volgende informatie bevatten:

• een verzoek om inschrijving van een Uniemerk;
• gegevens op grond waarvan de aanvrager kan worden geïdentificeerd;
• een opgave van de waren of diensten waarvoor de aanvraag wordt ingediend;
• een afbeelding van het merk.

Aanvragers moeten tevens een indieningstaks betalen. De indieningstaks moet worden betaald binnen een maand na het indienen van de aanvraag — de datum waarop de documenten aan het EUIPO zijn voorgelegd.

Registratie

• Nadat de inschrijving is ingediend, onderzoekt het EUIPO of aan alle voorwaarden voor toekenning van een Uniemerk is voldaan.
• Met de publicatie van de aanvraag worden derden in staat gesteld op basis van eerdere rechten in een oppositieprocedure oppositie tegen de toekenning van het merk in te stellen.
• Als een aanvraag aan alle gestelde voorwaarden voldoet en er geen oppositie is ingesteld of deze is afgewezen, wordt de inschrijving van het merk gepubliceerd.

Duur en vernieuwing

• De inschrijving van het Uniemerk geldt voor tien jaar vanaf de datum van indiening van de aanvraag.
• Een registratie kan steeds voor een periode van tien jaar worden vernieuwd. Het verzoek tot vernieuwing moet binnen zes maanden voor het einde van de geldigheid van de inschrijving worden ingediend.

Afstand, verval en nietigheid

Van een Uniemerk kan afstand worden gedaan voor alle of een deel van de waren of diensten waarvoor het is ingeschreven. De rechten van de houder kunnen ook vervallen worden verklaard indien:

• het merk niet normaal is gebruikt* in de EU gedurende een periode van vijf jaar;
• het merk de gebruikelijke benaming is geworden voor de waar of de dienst;
• het merk kan leiden tot misleiding van het publiek over de soort, kwaliteit of plaats van herkomst van de waren of diensten.

De verordening bevat tevens nietigheidsgronden voor het merk. Een van deze gronden is bijvoorbeeld het geval waarbij de aanvrager te kwader trouw was toen hij de aanvraag indiende.

Collectieve Uniemerken

Als een aanvraag voor inschrijving wordt aangevraagd, is het mogelijk om een Uniemerk als een collectief merk aan te wijzen. Collectieve Uniemerken kunnen worden aangevraagd door verenigingen van:

• fabrikanten;
• producenten;
• dienstverrichters;
• handelaars;
• publiekrechtelijke rechtspersonen.

Uniecertificeringsmerken

Een Uniemerk kan tevens worden aangewezen als certificeringsmerk. De houder van een dergelijk merk certificeert het materiaal, de wijze waarop waren zijn geproduceerd of diensten worden verleend, kwaliteit, juistheid of andere kenmerken (met uitzondering van de plaats van herkomst) van de gecertificeerde waren en diensten.

Rechtsvorderingen

Verordening (EU) nr. 1215/2012 heeft betrekking op procedures voor Uniemerken en de aanvraag van een Uniemerk, en ook op gelijktijdige en opeenvolgende procedures op grond van Unie- en nationale merken.

EU-landen moeten „rechtbanken voor het Uniemerk” aanwijzen. Deze rechtbanken hebben uitsluitende bevoegdheid bij alle geschillen over inbreuk op en geldigheid van Uniemerk.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 1 oktober 2017 van toepassing.

ACHTERGROND

Overeenkomstig Verordening (EU) 2015/2424 waarmee Verordening (EG) nr. 207/2009 werd gewijzigd, komt het EUIPO vanaf 23 maart 2016 in de plaats van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt. Beide zijn vervangen door Verordening (EU) 2017/1001.

Voor meer informatie, zie:

• EUIPO — merken.

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) 2017/1001 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 inzake het Uniemerk (PB L 154 van 16.6.2017, blz. 1–99)

Laatste bijwerking 13.02.2018