EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018TN0290
Case T-290/18: Action brought on 4 May 2018 — Agmin Italy v Commission
Zaak T-290/18: Beroep ingesteld op 4 mei 2018 — Agmin Italy/Commissie
Zaak T-290/18: Beroep ingesteld op 4 mei 2018 — Agmin Italy/Commissie
OJ C 231, 2.7.2018, p. 43–44
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Zaak T-290/18: Beroep ingesteld op 4 mei 2018 — Agmin Italy/Commissie
Beroep ingesteld op 4 mei 2018 — Agmin Italy/Commissie
(Zaak T-290/18)
2018/C 231/56Procestaal: ItaliaansPartijen
Verzoekende partij: Agmin Italy SpA (Verona, Italië) (vertegenwoordiger: F. Guardascione, avvocato)
Verwerende partij: Europese Commissie
Conclusies
|
— |
Vooraf, vaststellen en verklaren dat het bestreden besluit nietig en/of ongeldig is en/of zijn doel mist en/of onbestaand is, wegens onrechtmatigheid, schending van het beginsel van de scheiding tussen de onderzoeksfunctie en de besluitvormingsfunctie, schending van het beginsel van hoor en wederhoor, bevoegdheidsoverschrijding omdat de feiten verdraaid zijn en onjuist beoordeeld zijn, kennelijk onlogisch en tegenstrijdig karakter van het besluit, ontoereikend onderzoek en ongelijke behandeling, en, om voornoemde redenen, vaststellen en verklaren dat ook alle voorafgaande en daaropvolgende handelingen die hoe dan ook met dat besluit samenhangen of daarmee verbonden zijn, nietig en/of ongeldig zijn en/of hun doel missen en/of onbestaand zijn, met alle gevolgen rechtens; |
|
— |
in ieder geval, besluit DG NEAR van 7 maart 2018 (ARES — 2018 — 1288022), betekend op 9 maart 2018, nietig verklaren, wat betreft het deel waarop het onderhavige beroep betrekking heeft, en dientengevolge, de overeenkomstige sancties nietig verklaren; |
|
— |
subsidiair, gelasten dat de aan Agmin opgelegde sanctie wordt ingetrokken of verminderd, aangezien die sanctie buitensporig is en niet in verhouding staat tot het daadwerkelijke gedrag van Agmin; |
|
— |
meer subsidiair, vaststellen dat op grond van de uiteengezette feiten rehabilitatie van Agmin mogelijk is, in de zin van artikel 106, lid 9, van verordening nr. 966/2012; |
|
— |
verweerster verwijzen in de kosten. |
Middelen en voornaamste argumenten
Het onderhavige beroep is gericht tegen het besluit van de Europese Commissie van 7 maart 2018 (ARES — 2018 — 1288022), waarbij verzoekster is uitgesloten van deelname aan de aanbestedingsprocedure voor de toewijzing van financiële steun uit de begroting van de Europese Unie en het Europees Ontwikkelingsfonds, voor de in artikel 106, lid 14, onder c), van verordening nr. 966/2012 ( 1 ) bepaalde maximumduur van drie jaar, alsmede tegen de publicatie van het besluit op de website van de Commissie, na de niet-levering van de bestelde goederen (partijen 9 en 11) binnen de termijnen die zijn overeengekomen in het leveringscontract ENPI/2014/351-804, en de niet-vervanging van de garantie (pre-financing guarantee van 89430,71 EUR), die Agmin op 19 november 2014 aan de aanbestedende dienst heeft gegeven, aangezien de garantie is verleend door een instelling, die volgens de informatie van de Bank van Italië slechts garanties mocht verlenen ten voordele van banken en financiële instellingen die kredieten mogen verlenen, maar niet aan andere personen of instellingen als de aanbestedende dienst.
Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster drie middelen aan.
|
1. |
In casu is er sprake van bevoegdheidsoverschrijding, met name in de vorm van de schending van het beginsel van scheiding tussen de onderzoeksfunctie en de besluitvormingsfunctie, schending van het beginsel van hoor en wederhoor, het kennelijk onlogische karakter van het besluit en ontoereikende motivering. |
|
2. |
Schending en/of onjuiste toepassing van de „principles of European Contract Law 2002” die van toepassing zijn overeenkomstig artikel 41 van de algemene contractsvoorwaarden. |
|
3. |
Schending van het beginsel van de evenredigheid van de sanctie in de zin van artikel 5 VEU, aangezien de Europese Commissie van mening was dat aan Agmin de maximumsanctie van drie jaar moest worden opgelegd. |
Verzoekster is in het bijzonder van mening dat het bestreden besluit haar rechten schendt, aangezien de Commissie bij de vaststelling ervan niet naar behoren in aanmerking heeft genomen dat de niet-levering hoofdzakelijk of, subsidiair, deels de verantwoordelijk is van de aanbestedende dienst, die op willekeurige en ongerechtvaardigde wijze heeft geweigerd dat de leverancier van de goederen werd vervangen door een andere producent, die zich bereid had verklaard producten te leveren van dezelfde of hogere kwaliteit als die welke was vermeld en in de technische specificaties van de aankondiging van de aanbesteding.
( 1 ) Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 (PB L 298 van 26.10.2012) (PB 2016, L 308, blz. 64).