(1)

Het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie („Verdrag”) eist dat bij de bepaling en de uitvoering van elk beleid en elk optreden van de Unie een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid wordt verzekerd. Dat doel moet onder meer worden verwezenlijkt door middel van maatregelen op veterinair en fytosanitair gebied die rechtstreeks gericht zijn op de bescherming van de volksgezondheid.

(2)

Het Verdrag bepaalt ook dat de Unie moet bijdragen aan de verwezenlijking van een hoog niveau van consumentenbescherming door middel van maatregelen die zij in het kader van de totstandbrenging van de interne markt neemt.

(3)

De wetgeving van de Unie voorziet in een reeks geharmoniseerde voorschriften om ervoor te zorgen dat levensmiddelen en diervoeders veilig en gezond zijn en dat activiteiten die van invloed kunnen zijn op de veiligheid van de voedselketen of de bescherming van de consumentenbelangen met betrekking tot levensmiddelen en informatie over levensmiddelen worden uitgevoerd overeenkomstig specifieke voorschriften. Er zijn ook voorschriften van de Unie om te zorgen voor een hoog niveau van gezondheid van mensen, dieren en planten en van dierenwelzijn in de voedselketen en op alle activiteitengebieden waar een van de hoofddoelen is de eventuele verspreiding van dierziekten, die in sommige gevallen op mensen overdraagbaar zijn, of van plaagorganismen bij planten of plantaardige producten te bestrijden, en om te zorgen voor de bescherming van het milieu tegen risico's die kunnen ontstaan door het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (ggo's) en gewasbeschermingsmiddelen. Voorts worden ook de overeenstemming en de kwaliteit van teeltmateriaal door voorschriften van de Unie gewaarborgd. De correcte toepassing van die voorschriften, die hierna gezamenlijk worden aangeduid met de term „wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen”, draagt bij aan de werking van de interne markt. [Am. 2]

(4)

De basisvoorschriften van de Unie met betrekking tot de levensmiddelen- en diervoederwetgeving zijn vastgelegd in Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (4). Naast deze voorschriften is er ook meer specifieke levensmiddelen- en diervoederwetgeving die verschillende terreinen bestrijkt, zoals diervoeding, ook met medicinale werking, levensmiddelen- en diervoederhygiëne, zoönosen, dierlijke bijproducten, residuen van diergeneesmiddelen, verontreinigende stoffen, bestrijding en uitroeiing van dierziekten die van invloed kunnen zijn op de volksgezondheid, etikettering van levensmiddelen en diervoeders, gewasbeschermingsmiddelen, levensmiddelen- en diervoederadditieven, vitaminen, minerale zouten, sporenelementen en andere additieven, materialen die met levensmiddelen in aanraking komen, eisen betreffende kwaliteit en samenstelling, drinkwater, ionisering, nieuwe levensmiddelen, en ggo's.

(5)

De wetgeving van de Unie inzake diergezondheid heeft tot doel een hoog niveau van gezondheid van mens en dier in de Unie en de rationele ontwikkeling van de sectoren landbouw en aquacultuur te waarborgen en de productiviteit te verhogen. Die wetgeving is nodig om bij te dragen aan de totstandbrenging van de interne markt voor dieren en dierlijke producten en om de verspreiding van besmettelijke ziekten die voor de Unie van belang zijn te voorkomen. Zij betreft gebieden zoals het intra-uniale handelsverkeer, de binnenkomst in de Unie, de uitroeiing van ziekten, veterinaire controles en kennisgeving van ziekten, en draagt ook bij tot de veiligheid van levensmiddelen en diervoeders.

(6)

Artikel 13 van het Verdrag erkent dat dieren wezens met gevoel zijn. De wetgeving van de Unie betreffende dierenwelzijn verplicht de eigenaars en de houders van dieren en de bevoegde autoriteiten zich te houden aan de voorschriften inzake dierenwelzijn die een humane behandeling waarborgen en onnodige pijn en onnodig lijden voorkomen. Die voorschriften zijn gebaseerd op wetenschappelijk bewijsmateriaal en kunnen de kwaliteit en de veiligheid van levensmiddelen en diervoeders indirect verbeteren.

(7)

De wetgeving van de Unie betreffende plantgezondheid regelt de insleep, vestiging en verspreiding van plaagorganismen bij planten die in de Unie niet bestaan of niet algemeen voorkomen. Zij heeft tot doel de gezondheid van gewassen in de Unie en van openbare en particuliere groene ruimten en bossen te beschermen en tegelijkertijd de biodiversiteit en het milieu in de Unie te vrijwaren en de kwaliteit en de veiligheid van uit planten vervaardigde levensmiddelen en diervoeders te waarborgen.

(8)

De wetgeving van de Unie betreffende teeltmateriaal regelt de productie met het oog op het in de handel brengen, en het in de handel brengen van teeltmateriaal voor landbouwgewassen, groenten, bosbouwsoorten, fruit, sierplanten en wijnstokken. Die voorschriften hebben tot doel de overeenstemming, gezondheid en kwaliteit van teeltmateriaal voor de gebruikers ervan te waarborgen, de productiviteit, diversiteit, gezondheid en kwaliteit van de voedselketen te verzekeren, en bij te dragen tot de bescherming van de biodiversiteit en het milieu. [Am. 3]

(9)

De wetgeving van de Unie betreffende biologische productie en de etikettering van biologische producten voorziet in een basis voor de duurzame ontwikkeling van biologische productie en heeft tot doel bij te dragen tot de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, biodiversiteit en dierenwelzijn, en tot de ontwikkeling van plattelandsgebieden.

(10)

De wetgeving van de Unie betreffende kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen identificeert producten en levensmiddelen die volgens precieze specificaties zijn geteeld en geproduceerd, waarbij de diversiteit van de landbouwproductie wordt aangemoedigd, productnamen worden beschermd en de consumenten worden voorgelicht over het specifieke karakter van landbouwproducten en levensmiddelen.

(11)

De wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen is gebaseerd op het beginsel dat de exploitanten in alle stadia van productie, verwerking en distributie in de bedrijven onder hun controle verantwoordelijk zijn om ervoor te zorgen dat de voor hun activiteiten relevante voorschriften van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen worden nageleefd.

(12)

De verantwoordelijkheid om de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen te handhaven berust bij de lidstaten, waarvan de bevoegde autoriteiten door de organisatie van officiële controles de effectieve naleving en handhaving van de desbetreffende voorschriften van de Unie monitoren en verifiëren.

(13)

Bij Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (5) is één enkel wetgevingskader voor de organisatie van officiële controles vastgesteld. Dat kader heeft gezorgd voor een aanzienlijke verbetering van de efficiëntie van officiële controles, van de handhaving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen, van het niveau van bescherming tegen risico's voor de gezondheid van mensen, dieren en planten en voor het dierenwelzijn in de Unie, alsook van het niveau van bescherming van het milieu tegen risico's die kunnen ontstaan door het gebruik van ggo's en gewasbeschermingsmiddelen. Het vormde tevens een geconsolideerd rechtskader voor de ondersteuning van een geïntegreerde aanpak ten aanzien van de uitvoering van officiële controles in de voedselketen.

(14)

Er zijn een aantal bepalingen in de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen waarvan de handhaving niet, of slechts gedeeltelijk, bij Verordening (EG) nr. 882/2004 is geregeld. Met name werden specifieke officiële controles in stand gehouden in de wetgeving van de Unie betreffende teeltmateriaal en in Verordening (EG) nr. 1069/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 tot vaststelling van gezondheidsvoorschriften inzake niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten en afgeleide producten en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1774/2002  (6) . Plantgezondheid valt ook grotendeels buiten de werkingssfeer van Verordening (EG) nr. 882/2004 daar bepaalde voorschriften inzake officiële controles zijn vastgesteld bij Richtlijn 2000/29/EG van de Raad van 8 mei 2000 betreffende de beschermende maatregelen tegen het binnenbrengen en de verspreiding in de Gemeenschap van voor planten en voor plantaardige producten schadelijke organismen  (7) . [Am. 4]

(15)

Richtlijn 96/23/EG van de Raad (8) voorziet ook in een zeer gedetailleerde reeks voorschriften betreffende onder meer minimumfrequenties van officiële controles en bij niet-naleving vast te stellen specifieke handhavingsmaatregelen.

(16)

Om het algehele wetgevingskader te rationaliseren en te vereenvoudigen en tegelijkertijd verder te streven naar betere regelgeving, moeten de voorschriften die gelden voor officiële controles op specifieke gebieden sterker worden geïntegreerd in één enkel wetgevingskader voor officiële controles indien zij met betrekking tot de controleactiviteiten dezelfde doelstelling nastreven . Daartoe moeten Verordening (EG) nr. 882/2004 en andere handelingen die momenteel gelden voor officiële controles op specifieke gebieden, worden ingetrokken en door deze verordening worden vervangen. [Am. 5]

(17)

Het is de bedoeling dat met deze verordening een geharmoniseerd kader van de Unie voor de organisatie van officiële controles, en andere officiële activiteiten dan officiële controles, in de hele voedselketen tot stand wordt gebracht, rekening houdend met de voorschriften inzake officiële controles van Verordening (EG) nr. 882/2004 en van de desbetreffende sectorale wetgeving, en met de ervaring die bij de toepassing ervan is opgedaan.

(18)

Voor de verificatie van de naleving van de voorschriften betreffende de gemeenschappelijke ordening van de markten voor landbouwproducten zoals akkerbouwgewassen, wijn, olijfolie, groenten en fruit, hopplanten, melk en zuivelproducten, rund- en kalfsvlees, schapenvlees, geitenvlees en honing bestaat reeds een goed functionerend specifiek controlesysteem. Daarom mag deze verordening niet gelden voor de verificatie van de naleving van de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (9), met uitzondering van hoofdstuk I van titel II van deel II van die verordening . [Am. 6]

(19)

Bepaalde definities die momenteel bij Verordening (EG) nr. 882/2004 zijn vastgesteld, moeten worden aangepast teneinde rekening te houden met het bredere toepassingsgebied van deze verordening, ze in overeenstemming te brengen met de definities in andere handelingen van de Unie, en terminologie die in verschillende sectoren uiteenlopende betekenissen heeft, te verduidelijken of waar nodig te vervangen.

(20)

De wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen vertrouwt aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten gespecialiseerde taken toe die met name moeten worden uitgevoerd ter bescherming van de diergezondheid, de plantgezondheid en het dierenwelzijn, ter bescherming van het milieu met betrekking tot ggo's en gewasbeschermingsmiddelen, en om de identiteit en een hoge kwaliteit van teeltmateriaal te waarborgen. Die taken zijn de activiteiten van algemeen belang die de bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten uitvoeren om risico's die kunnen ontstaan voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn of voor het milieu, op te heffen, te beheersen of te beperken. Die activiteiten, die de goedkeuring van producten, onderzoek, surveillance en monitoring, ook voor epidemiologische doeleinden, alsook de uitroeiing en beheersing van ziekten en andere ziektebestrijdingstaken omvatten, vallen onder dezelfde sectorale voorschriften die door middel van officiële controles worden gehandhaafd. [Am. 7]

(21)

De lidstaten dienen op al de gebieden die binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen, bevoegde autoriteiten aan te wijzen. Daar de lidstaten het best in staat zijn om te beslissen welke bevoegde autoriteit of autoriteiten voor elk gebied en op welk bestuursniveau moet/moeten worden aangewezen, moeten zij ook worden verplicht één enkele autoriteit aan te wijzen die op elk gebied zorgt voor adequaat gecoördineerde communicatie met bevoegde autoriteiten van andere lidstaten en met de Commissie.

(22)

De lidstaten moeten in staat worden gesteld om de aangewezen bevoegde autoriteiten te belasten met de verantwoordelijkheid voor officiële controles met betrekking tot voorschriften van de Unie, met inbegrip van voorschriften betreffende uitheemse soorten die door hun invasieve karakter de landbouwproductie of het milieu schade kunnen toebrengen, met uitzondering van die welke binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen.

(23)

Voor de uitvoering van officiële controles die tot doel hebben de correcte toepassing van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen te verifiëren, en van de andere officiële activiteiten die bij wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen aan autoriteiten van de lidstaten zijn toevertrouwd, moeten de lidstaten bevoegde openbare autoriteiten aanwijzen die handelen in het algemeen belang, over toereikende middelen en apparatuur beschikken, en waarborgen van onpartijdigheid en professionalisme bieden. De bevoegde autoriteiten moeten en de kwaliteit, consistentie en effectiviteit van officiële controles waarborgen. De aangewezen bevoegde autoriteit of autoriteiten moeten over toereikende middelen en apparatuur beschikken, en de lidstaten moeten waarborgen van onpartijdigheid en professionalisme kunnen bieden door ervoor te zorgen dat ze onafhankelijk zijn van de exploitanten van de voedselketen. [Am. 8]

(24)

De correcte toepassing en handhaving van de voorschriften die binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen, vereisen een adequate kennis van zowel die voorschriften als de voorschriften van deze verordening. Daarom is het belangrijk dat de personeelsleden die officiële controles en andere officiële activiteiten uitvoeren, regelmatig opleiding krijgen over de toepasselijke wetgeving, naargelang hun bevoegdheidsgebied, alsook over de uit deze verordening voortvloeiende verplichtingen.

(24 bis)

De door de bevoegde autoriteiten of op vraag van de bevoegde autoriteiten uitgevoerde audits om na te gaan of deze verordening wordt nageleefd, kunnen stoelen op internationale normen, als de eisen van deze normen overeenstemmen met de eisen van deze verordening. [Am. 9]

(25)

Exploitanten moeten het recht hebben beroep aan te tekenen tegen door de bevoegde autoriteiten genomen besluiten, en zij moeten van dit recht in kennis worden gesteld. [Am. 10]

(26)

De bevoegde autoriteiten moeten ervoor zorgen dat de personeelsleden die verantwoordelijk zijn voor officiële controles, afgezien van interne rapportageverplichtingen, geen informatie openbaar maken die zij tijdens de uitvoering van die controles hebben verkregen indien die informatie onder het beroepsgeheim valt. Tenzij er sprake is van een hoger belang dat openbaarmaking rechtvaardigt, moet informatie die het doel van inspecties, onderzoeken of audits, de bescherming van commerciële belangen en de bescherming van gerechtelijke procedures en juridisch advies zou ondermijnen, ook onder het beroepsgeheim vallen. Het beroepsgeheim mag Bij een vermoeden van een risico voor de gezondheid van mens of dier of van andere ernstige schendingen van de levensmiddelenwetgeving moeten de bevoegde autoriteiten echter niet beletten de passende maatregelen treffen om het publiek te informeren. Hierbij moet met name bij de vermelding van productnamen of de naam van de betrokken exploitant de evenredigheid van de getroffen maatregelen met de omvang van de schending worden vermeld. Feitelijke informatie over het resultaat van een officiële controles controle betreffende individuele exploitanten kan openbaar worden gemaakt te maken als de betrokken exploitant in de gelegenheid is gesteld om vóór de openbaarmaking daarover opmerkingen te maken, en die opmerkingen in aanmerking zijn genomen of en tegelijkertijd samen met de door de bevoegde autoriteiten bekendgemaakte informatie worden vrijgegeven. De noodzaak om het beroepsgeheim te respecteren laat ook de verplichting onverlet om, overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 178/2002, het grote publiek te informeren als er redelijke gronden zijn om te vermoeden dat een levensmiddel of een diervoeder een risico voor de gezondheid kan inhouden. Deze verordening mag geen afbreuk doen aan de verplichting voor de bevoegde autoriteiten om, overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 178/2002, het grote publiek te informeren wanneer er redelijke gronden zijn om te vermoeden dat een levensmiddel of een diervoeder een risico voor de gezondheid van mens of dier kan inhouden, noch aan het recht van personen op de bescherming van hun persoonsgegevens waarin is voorzien bij Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (10). [Am. 11]

(27)

De bevoegde autoriteiten moeten regelmatig officiële controles uitvoeren in alle sectoren en ten aanzien van alle exploitanten, activiteiten, dieren en goederen die onder de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen vallen. De frequentie van officiële controles moet door de bevoegde autoriteiten worden vastgesteld rekening houdend met de noodzaak om de controle-inspanning aan te passen aan het risico en aan de mate van naleving die in de verschillende situaties wordt verwacht. In sommige gevallen echter bepaalt de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen dat, ongeacht het niveau van het risico of de verwachte niet-naleving, officiële controles moeten worden uitgevoerd met het oog op de afgifte van een officieel certificaat dat of een officiële verklaring die vereist is voor het in de handel brengen of voor de verplaatsing van dieren of goederen. In dergelijke gevallen wordt de frequentie van de officiële controles bepaald door de eisen in verband met het certificaat of de verklaring.

(28)

Om de effectiviteit van officiële controles bij de verificatie van de naleving niet in het gedrang te brengen, mag geen waarschuwing worden gegeven voordat controles worden uitgevoerd, tenzij de aard van de officiële controleactiviteiten dat vereist zoals dat in het bijzonder het geval is bij auditactiviteiten.

(29)

Officiële controles moeten grondig en effectief zijn en moeten ervoor zorgen dat de wetgeving van de Unie correct wordt toegepast. Aangezien officiële controles voor exploitanten een last kunnen vormen, moeten de bevoegde autoriteiten bij de organisatie en de uitvoering van officiële controleactiviteiten rekening houden met hun belangen en deze last beperken tot wat nodig is voor de uitvoering van efficiënte en effectieve officiële controles.

(29 bis)

Officiële controles moeten worden verricht door personeelsleden die vrij zijn van belangenconflicten en die met name niet zelf of via hun echtgenoten economische activiteiten verrichten die zijn onderworpen aan de betreffende officiële controle. [Am. 12]

(30)

Officiële controles moeten door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat met dezelfde zorgvuldigheid worden uitgevoerd, ongeacht of de te handhaven voorschriften van toepassing zijn op activiteiten die alleen op het grondgebied van die lidstaat relevant zijn, of op activiteiten die van invloed zullen zijn op de conformiteit met de wetgeving van de Unie van dieren en goederen die moeten worden verplaatst naar of in de handel gebracht in een andere lidstaat of uit de Unie moeten worden uitgevoerd. In het laatstgenoemde geval kunnen de bevoegde autoriteiten overeenkomstig de wetgeving van de Unie ook worden verplicht te verifiëren of dieren en goederen voldoen aan voorschriften die door het derde land van bestemming van die dieren en goederen zijn vastgesteld.

(31)

Om ervoor te zorgen dat de voorschriften van de Unie betreffende de voedselketen correct worden gehandhaafd, moeten de bevoegde autoriteiten de bevoegdheid hebben om officiële controles uit te voeren in alle stadia van productie, verwerking en distributie van dieren en goederen waarop die voorschriften betrekking hebben. Om ervoor te zorgen dat officiële controles grondig en effectief worden uitgevoerd, moeten de bevoegde autoriteiten ook de bevoegdheid hebben om officiële controles uit te voeren in alle stadia van productie en distributie van goederen, stoffen, materialen of voorwerpen die niet onder de voorschriften betreffende de voedselketen vallen (bv. diergeneesmiddelen), voor zover dat nodig is om eventuele schendingen van die voorschriften volledig te onderzoeken en de oorzaak van dergelijke schendingen te bepalen.

(32)

De bevoegde autoriteiten handelen in het belang van exploitanten en van het grote publiek, waarbij zij ervoor zorgen dat het hoge niveau van bescherming dat bij de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen is vastgesteld, door middel van passende handhavingsmaatregelen consistent in stand wordt gehouden en beschermd, en dat de naleving van die voorschriften door middel van officiële controles in de hele voedselketen wordt geverifieerd. De bevoegde autoriteiten moeten daarom door de exploitanten en door het grote publiek ter verantwoording kunnen worden geroepen in verband met de efficiëntie en effectiviteit van de door hen uitgevoerde officiële controles. Zij moeten toegang verlenen tot informatie over de organisatie en de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten, en regelmatig informatie over officiële controles en de resultaten ervan publiceren. De bevoegde autoriteiten moeten ook, onder bepaalde voorwaarden, het recht hebben om informatie over de classificatie van individuele exploitanten op basis van het resultaat van officiële controles te publiceren of beschikbaar te stellen.

(33)

Het is van het grootste belang dat de bevoegde autoriteiten de effectiviteit en de consistentie van de door hen uitgevoerde officiële controles waarborgen en verifiëren. Daartoe moeten zij handelen op basis van schriftelijke gedocumenteerde procedures en moeten zij gedetailleerde informatie en instructies verstrekken aan de personeelsleden die officiële controles uitvoeren. Zij moeten ook adequate procedures en mechanismen toepassen om permanent te verifiëren of hun eigen optreden effectief en consistent is, en om corrigerende maatregelen te nemen als tekortkomingen worden geconstateerd.

(34)

Om de identificatie van gevallen van niet-naleving te vergemakkelijken en om het nemen van corrigerende maatregelen door de betrokken exploitant te stroomlijnen, moet over het resultaat van de officiële controles waarbij gevallen van niet-naleving van de geldende voorschriften zijn vastgesteld een verslag worden opgesteld. waarvan Van dat verslag wordt ook een exemplaar aan de exploitant moet worden gegeven. Indien voor officiële controles de permanente of regelmatige aanwezigheid van de personeelsleden van de bevoegde autoriteiten vereist is om de activiteiten van de exploitant te monitoren, zou een verslag van elke afzonderlijke inspectie of elk afzonderlijk bezoek aan de exploitant onevenredig zijn. In dergelijke gevallen moeten verslagen worden opgesteld met een zodanige frequentie dat de bevoegde autoriteiten en de exploitant regelmatig worden geïnformeerd over de mate van naleving en onmiddellijk in kennis worden gesteld van geconstateerde tekortkomingen. Voorts moet het ter beperking van de bureaucratie volstaan om de resultaten van de officiële controles aan de grenscontroleposten in een gemeenschappelijk gezondheidsdocument vast te leggen. [Am. 13]

(35)

De exploitanten moeten volledig meewerken met de bevoegde autoriteiten en gemachtigde instanties om ervoor te zorgen dat officiële controles vlot verlopen en om de bevoegde autoriteiten in staat te stellen andere officiële activiteiten uit te voeren.

(36)

Deze verordening stelt één enkel wetgevingskader vast voor de organisatie van officiële controles om te verifiëren of de voorschriften betreffende de voedselketen worden nageleefd op alle gebieden waarop die voorschriften betrekking hebben. Op sommige van die gebieden stelt de wetgeving van de Unie gedetailleerde voorschriften vast; voor de uitvoering van officiële controles op de naleving ervan zijn bijzondere vaardigheden en specifieke middelen vereist. Om te voorkomen dat uiteenlopende handhavingspraktijken worden toegepast die kunnen leiden tot een ongelijke bescherming van de gezondheid van mensen, dieren en planten, het dierenwelzijn en, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, het milieu, en die de werking van de interne markt voor dieren en goederen die binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen, alsook de concurrentie kunnen verstoren, moet de Commissie de bij deze verordening vastgestelde voorschriften kunnen aanvullen door de vaststelling van specifieke voorschriften voor officiële controles waarmee wordt voorzien in de controlebehoeften op die gebieden.

Met die voorschriften moeten met name specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en minimumfrequenties voor die controles worden vastgesteld, alsook specifieke maatregelen of maatregelen als aanvulling op die waarin deze verordening voorziet, die de bevoegde autoriteiten moeten nemen met betrekking tot gevallen van niet-naleving, specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten als aanvulling op die waarin deze verordening voorziet, en specifieke criteria voor de activering van de mechanismen voor administratieve bijstand waarin deze verordening voorziet. In andere gevallen kunnen dergelijke aanvullende voorschriften nodig worden om te voorzien in een meer gedetailleerd kader voor de uitvoering van officiële controles voor levensmiddelen en diervoeders, als er nieuwe informatie beschikbaar komt over risico's voor de gezondheid van mens of dier of, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu, waaruit blijkt dat zonder gemeenschappelijke specificaties voor de uitvoering van officiële controles voor alle lidstaten de controles niet het verwachte niveau van bescherming tegen die risico's, zoals vastgesteld bij de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen, zouden bieden.

(37)

De bevoegde autoriteiten moeten sommige van hun taken aan andere instanties kunnen delegeren. Er moeten passende voorwaarden worden vastgesteld om te waarborgen dat de onpartijdigheid, kwaliteit en consistentie van officiële controles en andere officiële activiteiten onaangetast blijven. De gemachtigde instantie moet met name worden geaccrediteerd volgens de ISO-norm voor de uitvoering van inspecties.

(38)

Om de betrouwbaarheid en consistentie van officiële controles en andere officiële activiteiten in de hele Unie te waarborgen, moeten de methoden die voor bemonstering en voor laboratoriumanalyses, -tests en –diagnoses worden gebruikt, aan wetenschappelijke state-of-the-artnormen beantwoorden, aan de specifieke analyse-, test- en diagnosebehoeften van het betrokken laboratorium voldoen, en deugdelijke en betrouwbare analyse-, test- en diagnoseresultaten bieden. Er moeten duidelijke voorschriften worden vastgesteld voor de keuze van de te gebruiken methode als meerdere methoden beschikbaar zijn uit verschillende bronnen, zoals de Internationale Organisatie voor Normalisatie (ISO), de Plantenbeschermingsorganisatie voor Europa en het gebied van de Middellandse Zee (EPPO), het Internationaal Verdrag voor de bescherming van planten (IPPC), de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE), referentielaboratoria van de Europese Unie en nationale referentielaboratoria, of nationale voorschriften.

(39)

Exploitanten wier dieren of goederen in het kader van officiële controles worden onderworpen aan bemonsteringen, analyses, tests of diagnoses, moeten het recht hebben het advies van een tweede deskundige aan te vragen, waarvoor een tweede monster moet worden genomen voor tegenanalyse, tegentest of tegendiagnose, tenzij een tweede bemonstering technisch onmogelijk of irrelevant is. Dat zou met name het geval zijn als de prevalentie van het gevaar bij het dier of goed bijzonder laag is of als de distributie ervan bijzonder schaars of onregelmatig is. Om die reden wijst het IPPC het gebruik van tegenmonsters af voor de beoordeling van de aanwezigheid van quarantaineorganismen in planten of plantaardige producten.

(40)

Voor de uitvoering van officiële controles op handelsverkeer dat plaatsvindt via internet of andere middelen op afstand, moeten de bevoegde autoriteiten monsters kunnen verkrijgen door middel van anoniem geplaatste bestellingen ook bekend als mysteryshopping, die vervolgens kunnen worden geanalyseerd of getest of aan een verificatie van de naleving kunnen worden onderworpen. De bevoegde autoriteiten moeten alle maatregelen nemen om de rechten van de exploitanten op het advies van een tweede deskundige te vrijwaren.

(41)

De laboratoria die door de bevoegde autoriteiten zijn aangewezen om analyses, tests en diagnoses te verrichten op monsters die in het kader van officiële controles en andere officiële activiteiten zijn genomen, moeten beschikken over de deskundigheid, de apparatuur, de infrastructuur en het personeel om die taken volgens de hoogste normen uit te voeren. Om te waarborgen dat de resultaten deugdelijk en betrouwbaar zijn, moeten die laboratoria voor het gebruik van deze methoden worden geaccrediteerd volgens de norm EN ISO/IEC 17025 „Algemene eisen voor de competentie van beproevings- en kalibratielaboratoria”. De accreditatie moet worden afgegeven door een nationale accreditatie-instantie die functioneert overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad (11).

(42)

Hoewel accreditatie het geprefereerde instrument is om state-of-the-artprestaties van officiële laboratoria te waarborgen, is het ook een complex en duur proces dat zou leiden tot een onevenredige last voor het laboratorium in gevallen waarin de methode voor een laboratoriumanalyse, -test of -diagnose bijzonder eenvoudig uit te voeren is en geen gespecialiseerde procedures of apparatuur vereist, zoals het geval is voor het opsporen van Trichinella in het kader van de inspectie, in gevallen waarin de uitgevoerde analyses of tests slechts betrekking hebben op kwalitatieve aspecten van teeltmateriaal, en, onder bepaalde voorwaarden, in gevallen waarin het laboratorium alleen analyses, tests of diagnoses verricht in het kader van andere officiële activiteiten en niet in het kader van officiële controles.

(43)

Om de flexibiliteit en evenredigheid van de aanpak te waarborgen, met name voor laboratoria op het gebied van diergezondheid en plantgezondheid, moet worden voorzien in de mogelijkheid om afwijkingen vast te stellen zodat bepaalde laboratoria niet voor alle door hen gebruikte methoden hoeven te worden geaccrediteerd. Bovendien is het mogelijk dat de accreditatie van een laboratorium voor alle methoden die het als officieel laboratorium moet gebruiken, niet onmiddellijk beschikbaar is in bepaalde gevallen waarin nieuwe of recentelijk gewijzigde methoden moeten worden gebruikt, en in gevallen waarin zich nieuwe risico's voordoen of in noodsituaties. Daarom moet officiële laboratoria onder bepaalde voorwaarden worden toegestaan analyses, tests en diagnoses voor de bevoegde autoriteiten te verrichten voordat zij de desbetreffende accreditatie verkrijgen.

(44)

Officiële controles die worden uitgevoerd met betrekking tot dieren en goederen die uit derde landen de Unie binnenkomen, zijn van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat zij voldoen aan de in de Unie geldende wetgeving en met name aan de voorschriften die zijn vastgesteld om de gezondheid van mensen, planten en dieren, het dierenwelzijn en, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, het milieu in de hele Unie te beschermen. Deze officiële controles moeten, naargelang van wat passend is, plaatsvinden voordat of nadat de dieren of goederen in de Unie in het vrije verkeer zijn gebracht. De frequentie van officiële controles moet op adequate wijze worden afgestemd op de risico's voor de gezondheid, voor het dierenwelzijn en voor het milieu die verbonden kunnen zijn aan dieren en goederen die de Unie binnenkomen, rekening houdend met de mate waarin de voorschriften van de Unie betreffende de voedselketen in het verleden zijn nageleefd, de controles die deze dieren en goederen in het betrokken derde land reeds hebben ondergaan, en de door dat derde land gegeven waarborgen dat naar de Unie uitgevoerde dieren en goederen voldoen aan de voorschriften van de wetgeving van de Unie.

(45)

Gezien de risico's die bepaalde dieren of goederen kunnen inhouden voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, het dierenwelzijn of het milieu, moeten deze dieren of goederen bij binnenkomst in de Unie aan specifieke officiële controles worden onderworpen. Volgens de huidige voorschriften van de Unie moeten aan de grenzen van de Unie officiële controles worden uitgevoerd om na te gaan of wordt voldaan aan de normen inzake de menselijke gezondheid, de diergezondheid en het dierenwelzijn die van toepassing zijn op dieren, producten van dierlijke oorsprong, levende producten en dierlijke bijproducten, en of planten en plantaardige producten voldoen aan de fytosanitaire voorschriften. Meer uitgebreide controles bij binnenkomst in de Unie worden ook uitgevoerd met betrekking tot bepaalde andere goederen als nieuwe of bekende risico's dit rechtvaardigen. De specifieke kenmerken van die controles, die momenteel zijn geregeld bij Richtlijn 97/78/EG van de Raad (12), Richtlijn 91/496/EEG van de Raad (13), Richtlijn 2000/29/EG van de Raad (14), en Verordening (EG) nr. 669/2009 van de Commissie (15), moeten in deze verordening worden vastgesteld.

(46)

Om de efficiëntie van het systeem van officiële controles van de Unie te vergroten, de optimale toewijzing van de middelen voor officiële controles die voor grenscontroles bestemd zijn te waarborgen, en de handhaving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen te vergemakkelijken, moet ter vervanging van de bestaande gefragmenteerde controlekaders een gemeenschappelijk geïntegreerd systeem van officiële controles aan grenscontroleposten worden vastgesteld voor alle zendingen die, gezien het risico dat zij kunnen inhouden, bij binnenkomst in de Unie moeten worden gecontroleerd.

(47)

De officiële controles aan grenscontroleposten moeten documenten- en overeenstemmingscontroles voor alle zendingen omvatten, alsook materiële controles met een frequentie die afhangt van het risico dat aan elke zending dieren of goederen verbonden is.

(48)

De frequentie van de materiële controles moet worden bepaald en gewijzigd op basis van de risico's voor de gezondheid van mensen, dieren en planten, voor het dierenwelzijn of, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu. Deze aanpak moet de bevoegde autoriteiten in staat stellen om controlemiddelen aan te wenden waar het risico het hoogst is. De frequentie van de overeenstemmingscontroles moet ook worden verminderd of beperkt tot de verificatie van het officiële zegel van een zending als dit wordt gerechtvaardigd door een verlaagd risico van de zendingen die de Unie binnenkomen. Bij de risicogebaseerde aanpak ten aanzien van overeenstemmings- en materiële controles moet optimaal gebruik worden gemaakt van beschikbare gegevensverzamelingen en informatie en van computersystemen voor gegevensverzameling en –beheer.

(49)

In bepaalde gevallen en mits hoge niveaus van bescherming van de gezondheid van mensen, dieren en planten, van het dierenwelzijn en van het milieu in verband met ggo's en gewasbeschermingsmiddelen worden gewaarborgd, kunnen officiële controles die normaliter door bevoegde autoriteiten aan grenscontroleposten worden uitgevoerd, op andere controlepunten of door andere autoriteiten worden uitgevoerd.

(50)

Met het oog op de organisatie van een efficiënt systeem van officiële controles moeten zendingen uit derde landen waarvoor controles bij binnenkomst in de Unie vereist zijn, vergezeld gaan van een gemeenschappelijk gezondheidsdocument van binnenkomst (GGB), dat moet worden gebruikt voor de voorafgaande kennisgeving van de aankomst van zendingen aan de grenscontrolepost en voor de registratie van het resultaat van de door de bevoegde autoriteiten uitgevoerde officiële controles en genomen besluiten met betrekking tot de zending waar het document bij gaat. Hetzelfde document moet door de exploitant worden gebruikt om inklaring door de douaneautoriteiten te verkrijgen zodra alle officiële controles zijn uitgevoerd.

(51)

Officiële controles van dieren en goederen die uit derde landen de Unie binnenkomen, moeten worden uitgevoerd aan grenscontroleposten die door de lidstaten overeenkomstig een reeks minimumeisen zijn aangewezen. De aanwijzing van deze entiteiten moet worden ingetrokken of geschorst wanneer zij niet langer aan die eisen voldoen of wanneer hun activiteiten een risico kunnen inhouden voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn of, in het geval van ggo's en gewasbeschermingsmiddelen, voor het milieu.

(52)

Om de uniforme toepassing van de voorschriften inzake officiële controles van zendingen uit derde landen te waarborgen, moeten gemeenschappelijke voorschriften worden vastgesteld betreffende de maatregelen die de bevoegde autoriteiten en de exploitanten moeten nemen bij vermoeden van niet-naleving en met betrekking tot niet-conforme zendingen en zendingen die een risico kunnen inhouden voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn of, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu.

(53)

Om inconsistentie en overlapping van de voor officiële controles geleverde inspanningen te voorkomen, om te zorgen dat zendingen die aan grenscontroleposten aan officiële controles worden onderworpen, tijdig kunnen worden geïdentificeerd, en om te waarborgen dat de controles op efficiënte wijze worden uitgevoerd, moet worden gezorgd voor samenwerking en informatie-uitwisseling tussen bevoegde autoriteiten, douaneautoriteiten en andere relevante autoriteiten die over zendingen uit derde landen gaan.

(54)

De lidstaten moeten worden verplicht ervoor te zorgen dat altijd toereikende financiële middelen beschikbaar zijn om de bevoegde autoriteiten die officiële controles en andere officiële activiteiten uitvoeren, op adequate wijze te voorzien van personeel en apparatuur. Hoewel het in de eerste plaats aan de exploitanten is om ervoor te zorgen dat hun activiteiten worden uitgevoerd in overeenstemming met de voorschriften van de Unie betreffende de voedselketen, moet het systeem van eigen controles dat zij daartoe instellen, worden aangevuld met een specifiek systeem van officiële controles dat door elke lidstaat in stand wordt gehouden om effectief markttoezicht op de voedselketen te waarborgen. Een dergelijk systeem is, juist door de aard ervan, complex en veeleisend wat middelen betreft, en moet worden voorzien van een stabiele instroom van middelen voor officiële controles op een niveau dat op elk moment voldoet aan de handhavingsbehoefte. Om de afhankelijkheid van het systeem van officiële controles van overheidsfinanciën te beperken, moeten de bevoegde autoriteiten vergoedingen of bijdragen kunnen innen om de kosten te dekken die zij maken voor de uitvoering van officiële controles van bepaalde exploitanten en van bepaalde activiteiten waarvoor de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen registratie of erkenning vereist overeenkomstig de voorschriften van de Unie betreffende levensmiddelen- of diervoederhygiëne of betreffende plantgezondheid en teeltmateriaal. Er moeten bij de exploitanten ook vergoedingen of bijdragen worden geïnd ter dekking van de kosten van officiële controles die met het oog op de afgifte van een officieel certificaat of een officiële verklaring worden uitgevoerd, en van de kosten van officiële controles die door de bevoegde autoriteiten aan grenscontroleposten worden uitgevoerd. [Am. 14]

(55)

De vergoedingen moeten de kosten dekken die door de bevoegde autoriteiten worden gemaakt om officiële controles uit te voeren, maar mogen niet hoger zijn dan die kosten. Deze kosten moeten worden berekend op basis van elke afzonderlijke officiële controle of op basis van alle officiële controles die in een bepaalde periode zijn uitgevoerd. Als vergoedingen worden aangerekend op basis van de werkelijke kosten van afzonderlijke officiële controles, moeten exploitanten die goed scoren op de naleving van de wetgeving, lagere totale kosten dragen dan exploitanten die de wetgeving niet naleven, daar zij minder frequent aan officiële controles moeten worden onderworpen. Als de vergoedingen worden berekend op basis van de totale kosten die de bevoegde autoriteiten in een bepaalde periode hebben gemaakt, en aan alle exploitanten worden aangerekend ongeacht de vraag of zij in de referentieperiode aan een officiële controle zijn onderworpen, moeten die vergoedingen op zodanige wijze worden berekend dat exploitanten die constant goed scoren op de naleving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen, worden beloond, teneinde aldus de naleving van de wetgeving van de Unie door alle exploitanten te bevorderen, ongeacht de methode (op basis van werkelijke kosten of op forfaitaire basis) die elke lidstaat kiest voor de berekening van de vergoedingen.

(56)

De directe of indirecte terugbetaling van door de bevoegde autoriteiten geïnde vergoedingen moet worden verboden omdat exploitanten die niet voor terugbetaling in aanmerking komen, op die manier zouden worden benadeeld, wat tot concurrentieverstoringen kan leiden. Om micro-ondernemingen te ondersteunen, moeten deze echter worden vrijgesteld van betaling van de overeenkomstig deze verordening geïnde vergoedingen.

(57)

De financiering van officiële controles door middel van bij de exploitanten geïnde vergoedingen moet volledig transparant geschieden, zodat burgers en ondernemingen de voor de vaststelling van de vergoedingen gebruikte methode en gegevens kunnen begrijpen en zich kunnen informeren over het gebruik van de inkomsten uit de vergoedingen.

(58)

In de voorschriften van de Unie betreffende de voedselketen zijn de gevallen bepaald waarin het in de handel brengen of de verplaatsing van bepaalde dieren of goederen vergezeld moet gaan van een officieel certificaat dat door de certificerend ambtenaar is ondertekend. Er dient een gemeenschappelijke reeks voorschriften te worden vastgesteld betreffende de verplichtingen van de bevoegde autoriteiten en de certificerend ambtenaren inzake de afgifte van officiële certificaten, en betreffende de kenmerken die officiële certificaten moeten hebben om de betrouwbaarheid ervan te waarborgen.

(59)

In andere gevallen bepalen de voorschriften die binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen, dat het in de handel brengen of de verplaatsing van bepaalde dieren of goederen vergezeld moet gaan van een officieel etiket, een officieel merkteken of een andere officiële verklaring dat/die door de exploitanten onder officieel toezicht van de bevoegde autoriteiten of door de bevoegde autoriteiten zelf is afgegeven. Er dient een minimale reeks voorschriften te worden vastgesteld om ervoor te zorgen dat ook de afgifte van officiële verklaringen geschiedt met adequate waarborgen voor de betrouwbaarheid ervan.

(60)

Officiële controles en andere officiële activiteiten moeten gebaseerd zijn op analyse-, test- en diagnosemethoden die aan wetenschappelijke state-of-the-artnormen beantwoorden en in de hele Unie deugdelijke, betrouwbare en vergelijkbare resultaten bieden. De door officiële laboratoria gebruikte methoden en de kwaliteit en uniformiteit van de door hen gegenereerde analyse-, test- en diagnosegegevens moeten dan ook voortdurend worden verbeterd. Daartoe moet de Commissie op alle gebieden van de voedselketen waar er behoefte is aan nauwkeurige en betrouwbare analyse-, test- en diagnoseresultaten, referentielaboratoria van de Europese Unie kunnen aanwijzen en kunnen vertrouwen op hun deskundige bijstand. De referentielaboratoria van de Europese Unie moeten er met name voor zorgen dat de nationale referentielaboratoria en officiële laboratoria actuele informatie over beschikbare methoden ontvangen, vergelijkend interlaboratoriumonderzoek organiseren of er actief aan deelnemen, en opleidingen voor nationale referentielaboratoria of officiële laboratoria aanbieden.

(60 bis)

Verordening (EG) nr. 1829/2003  (16) en Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad  (17) , kennen respectievelijk aan het referentielaboratorium van de Europese Unie voor genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders, en aan het referentielaboratorium van de Europese Unie voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, specifieke taken toe op het gebied van de toelatingsprocedure voor genetisch gemodificeerde levensmiddelen of diervoeders, of voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, die met name betrekking hebben op het testen, evalueren en valideren van de door de aanvrager voorgestelde detectie- of analysemethode. De ervaring wijst uit dat kennis en kunde over het testen, evalueren en valideren van de methoden in het kader van de toelatingsprocedures cruciaal zijn om op een hoogwaardige en geavanceerde manier te kunnen bijdragen tot de doeltreffendheid van de officiële controles. De op grond van Verordening (EG) nr. 1829/2003 en Verordening (EG) nr. 1831/2003 aangewezen laboratoria dienen derhalve, voor de toepassing van deze verordening, te fungeren als referentielaboratoria van de Europese Unie. [Am. 16]

(61)

Met het oog op de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten betreffende de productie en het in de handel brengen van teeltmateriaal en op het gebied van dierenwelzijn moeten de bevoegde autoriteiten toegang hebben tot actuele, betrouwbare en consistente technische gegevens, onderzoeksresultaten, nieuwe technieken en deskundigheid die nodig zijn voor de correcte toepassing van de op die gebieden toepasselijke wetgeving van de Unie. Daartoe moet de Commissie referentiecentra van de Europese Unie voor teeltmateriaal en voor dierenwelzijn kunnen aanwijzen en kunnen vertrouwen op hun deskundige bijstand. [Am. 17]

(62)

Om de doelstellingen van deze verordening na te streven en aan de vlotte werking van de interne markt bij te dragen, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de consument er vertrouwen in heeft, moeten gevallen van niet-naleving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen die handhavingsmaatregelen in meer dan een lidstaat vereisen, op efficiënte en consistente wijze worden aangepakt. Het systeem voor snelle waarschuwingen voor levensmiddelen en diervoeders (RASFF) dat bij Verordening (EG) nr. 178/2002 is ingesteld, stelt de bevoegde autoriteiten reeds in staat snel informatie uit te wisselen en te verspreiden over ernstige directe of indirecte risico's voor de menselijke gezondheid in verband met levensmiddelen of diervoeders, of over ernstige risico's voor de gezondheid van mens of dier of voor het milieu in verband met diervoeders, of bij voedselfraude, zodat snel maatregelen kunnen worden genomen om die risico's tegen te gaan. Dat instrument maakt het weliswaar mogelijk om in alle betrokken lidstaten tijdig maatregelen te nemen om bepaalde ernstige risico's in de voedselketen tegen te gaan, maar het strekt er niet toe effectieve grensoverschrijdende bijstand en samenwerking tussen bevoegde autoriteiten mogelijk te maken om ervoor te zorgen dat gevallen van niet-naleving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen die een grensoverschrijdende dimensie hebben, effectief worden aangepakt, niet alleen in de lidstaat waar de niet-naleving het eerst wordt geconstateerd, maar ook in de lidstaat waar de niet-naleving haar oorsprong vindt. Administratieve bijstand en samenwerking moeten de bevoegde autoriteiten met name in staat stellen informatie uit te wisselen en grensoverschrijdende schendingen van de voorschriften betreffende de voedselketen aan het licht te brengen, te onderzoeken, en effectieve en evenredige maatregelen te nemen om ze aan te pakken. [Am. 18]

(63)

Verzoeken om administratieve bijstand en alle kennisgevingen moeten een adequate follow-up krijgen. Om de administratieve bijstand en samenwerking in de hand te werken, moeten de lidstaten worden verplicht een of meer contactinstanties aan te wijzen die de communicatiestromen tussen de bevoegde autoriteiten in de verschillende lidstaten moeten faciliteren en coördineren. Om de samenwerking tussen de lidstaten te stroomlijnen en te vereenvoudigen, moet de Commissie uitvoeringshandelingen vaststellen betreffende de specificaties van de te gebruiken technische hulpmiddelen, de procedures voor communicatie tussen contactinstanties, en een standaardformaat voor verzoeken om bijstand, kennisgevingen en reacties.

(64)

Elke lidstaat moet worden verplicht een meerjarig nationaal controleplan (MNCP) dat alle gebieden omvat die onder de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen vallen en dat informatie over de structuur en organisatie van zijn systeem van officiële controles bevat, op te stellen en regelmatig te actualiseren. Deze MNCP's zijn het instrument waarmee elke lidstaat ervoor moet zorgen dat officiële controles op hun gehele grondgebied en in de gehele voedselketen op een risicogebaseerde en efficiënte wijze worden uitgevoerd overeenkomstig deze verordening.

(65)

Om de samenhang en de volledigheid van MNCP's te waarborgen, moeten de lidstaten één autoriteit aanwijzen die verantwoordelijk is voor de gecoördineerde opstelling en uitvoering ervan. Om een consistente, uniforme en geïntegreerde aanpak ten aanzien van officiële controles te bevorderen, moet de Commissie de bevoegdheid hebben om voorschriften betreffende MNCP's vast te stellen waarin prioriteiten voor officiële controles, effectieve controleprocedures, criteria voor risicocategorisering, en prestatie-indicatoren voor de beoordeling van MNCP's worden aangegeven.

(66)

De lidstaten moeten worden verplicht bij de Commissie een jaarverslag in te dienen met informatie over controleactiviteiten en de uitvoering van de MNCP's. Om de verzameling en indiening van vergelijkbare gegevens, de daaropvolgende opstelling van statistieken voor de hele Unie aan de hand van die gegevens, en de opstelling van verslagen door de Commissie over het functioneren van officiële controles in de hele Unie te vergemakkelijken, moet de Commissie uitvoeringshandelingen betreffende de vaststelling van standaardmodelformulieren voor jaarverslagen kunnen aannemen.

(67)

Deskundigen van de Commissie moeten in de lidstaten controles kunnen uitvoeren om de toepassing van de wetgeving van de Unie en de werking van nationale controlesystemen en bevoegde autoriteiten te verifiëren. De controles door de Commissie moeten ook dienen om handhavingspraktijken of -problemen, noodsituaties en nieuwe ontwikkelingen in de lidstaten te onderzoeken en daarover informatie te verzamelen.

(68)

Dieren en goederen uit derde landen moeten voldoen aan de voorschriften die gelden voor dieren en goederen in de Unie, of aan voorschriften die erkend zijn als ten minste gelijkwaardig met betrekking tot de doelstellingen van de voorschriften van de Unie betreffende de voedselketen. Dit beginsel is vastgelegd in Verordening (EG) nr. 178/2002, dat bepaalt dat levensmiddelen en diervoeders die in de Unie worden ingevoerd, moeten voldoen aan de toepasselijke voorschriften van de levensmiddelenwetgeving van de Unie dan wel aan voorschriften die als ten minste gelijkwaardig daaraan zijn aangemerkt. Specifieke voorschriften om dit beginsel toe te passen zijn opgenomen in voorschriften van de Unie betreffende beschermende maatregelen tegen plaagorganismen bij planten, die het binnenbrengen in de Unie van niet, of slechts in beperkte mate, in de Unie aanwezige plaagorganismen verbieden, in voorschriften van de Unie betreffende diergezondheid, die het binnenbrengen van dieren of van bepaalde producten van dierlijke oorsprong in de Unie alleen toestaan uit derde landen die in een daartoe opgestelde lijst zijn opgenomen, en in voorschriften van de Unie voor de organisatie van officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong, die ook voorzien in de vaststelling van een lijst van derde landen waaruit die producten de Unie mogen binnenkomen. Met betrekking tot teeltmateriaal wordt een systeem van gelijkwaardigheid toegepast, waarbij derde landen waaruit teeltmateriaal mag worden ingevoerd, worden erkend en in een lijst opgenomen.

(69)

Om te waarborgen dat dieren en goederen die uit derde landen de Unie binnenkomen, voldoen aan alle voorschriften van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen of aan als gelijkwaardig aangemerkte voorschriften, naast de voorschriften van de Unie betreffende beschermende maatregelen tegen plaagorganismen bij planten, voorschriften van de Unie betreffende diergezondheid en specifieke hygiënevoorschriften van de Unie betreffende levensmiddelen van dierlijke oorsprong die ervoor moeten zorgen dat de voorschriften van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen met betrekking tot fytosanitaire en veterinaire kwesties worden nageleefd, moet de Commissie voorwaarden voor het binnenbrengen van dieren en goederen in de Unie kunnen vaststellen in zoverre dat nodig is om te waarborgen dat die dieren en goederen voldoen aan alle desbetreffende voorschriften van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen of aan gelijkwaardige voorschriften. Die voorwaarden moeten gelden voor dieren of goederen, of categorieën dieren of goederen, uit alle derde landen of uit bepaalde derde landen of regio's daarvan.

(70)

Als er in specifieke gevallen aanwijzingen zijn dat bepaalde dieren of goederen van oorsprong uit een derde land, een groep van derde landen, of regio's daarvan, risico's met zich meebrengen voor de gezondheid van mensen, dieren of planten of, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu, of als er aanwijzingen zijn dat de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen wellicht op grote schaal en op ernstige wijze niet wordt nageleefd, moet de Commissie maatregelen kunnen vaststellen om die risico's te beheersen.

(71)

De uitvoering van effectieve en efficiënte officiële controles en andere officiële activiteiten, en uiteindelijk de veiligheid en gezondheid van mensen, dieren en planten, en de bescherming van het milieu, hangen ook af van de beschikbaarheid voor de controleautoriteiten van goed opgeleid personeel dat over een adequate kennis beschikt van alle aangelegenheden die voor de correcte toepassing van de wetgeving van de Unie relevant zijn. De Commissie moet voorzien in adequate, specifieke opleiding teneinde een uniforme aanpak ten aanzien van officiële controles en andere officiële activiteiten door de bevoegde autoriteiten te bevorderen. Om de kennis van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen en van de voorschriften in derde landen te bevorderen, moet ook het personeel van de bevoegde autoriteiten in derde landen een dergelijke opleiding krijgen.

(72)

Om de uitwisseling van ervaring en beste praktijken tussen de bevoegde autoriteiten te bevorderen, moet de Commissie ook, in samenwerking met de lidstaten, programma's voor de uitwisseling van personeel belast met officiële controles of andere officiële activiteiten kunnen organiseren.

(73)

Voor de uitvoering van effectieve officiële controles en andere officiële activiteiten is het belangrijk dat de bevoegde autoriteiten in de lidstaten, de Commissie en, indien relevant, de exploitanten gegevens en informatie betreffende officiële controles of resultaten daarvan snel en efficiënt kunnen uitwisselen. Door middel van diverse informatiesystemen die bij wetgeving van de Unie zijn vastgesteld en door de Commissie worden beheerd, wordt ervoor gezorgd dat dergelijke gegevens en informatie met behulp van in de hele Unie gebruikte geautomatiseerde en op internet gebaseerde tools kunnen worden verwerkt en beheerd. Een systeem dat specifiek bedoeld is voor de registratie en tracering van de resultaten van officiële controles, is het Traces-systeem (Trade Control and Expert System), dat is ingesteld bij Beschikking 2003/24/EG van de Commissie (18) en dat momenteel wordt gebruikt voor het beheer van gegevens en informatie over dieren en producten van dierlijke oorsprong en officiële controles daarvan. Dat systeem moet worden gemoderniseerd en aangepast zodat het kan worden gebruikt voor alle goederen waarvoor de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen specifieke voorschriften of nadere bepalingen inzake officiële controles vaststelt. Er bestaan ook specifieke geautomatiseerde systemen voor de snelle uitwisseling van informatie tussen de lidstaten en met de Commissie over risico's die in de voedselketen of voor de gezondheid van dieren en planten kunnen ontstaan. Bij Verordening (EG) nr. 178/2002 is het RASFF vastgesteld, bij Verordening (EU) nr. …/… (*2) een systeem voor kennisgeving van en rapportage over de maatregelen betreffende in de lijst opgenomen ziekten en betreffende voedselfraude en bij Verordening (EU) nr. …/… (*3) een systeem voor kennisgeving van en rapportage over de aanwezigheid van plaagorganismen en voor kennisgeving van gevallen van niet-naleving. Al deze systemen moeten op harmonieuze, consistente wijze functioneren, waarbij gebruik wordt gemaakt van synergieën tussen de verschillende systemen, overlapping wordt voorkomen, de werking ervan wordt vereenvoudigd en de efficiëntie ervan wordt vergroot. [Am. 19]

(74)

Om een efficiënter beheer van officiële controles te ondersteunen, moet de Commissie een geautomatiseerd informatiesysteem opzetten dat alle relevante bestaande informatiesystemen voor zover nodig integreert en moderniseert, zodat geavanceerde communicatie- en certificeringstools kunnen worden gebruikt en een zo efficiënt mogelijk gebruik kan worden gemaakt van de gegevens en informatie betreffende officiële controles. Om overlapping van informatieverplichtingen te voorkomen, moet er bij het ontwerp van een dergelijk geautomatiseerd systeem rekening mee worden gehouden dat, waar nodig, moet worden gezorgd voor compatibiliteit van dat systeem met andere door overheidsinstanties gebruikte informatiesystemen via welke relevante gegevens worden uitgewisseld of beschikbaar gesteld. Bovendien moet, in overeenstemming met de digitale agenda voor Europa, worden voorzien in de mogelijkheid om gebruik te maken van elektronische handtekeningen in de zin van Richtlijn 1999/93/EG van het Europees Parlement en de Raad (19).

(74 bis)

Om de administratieve lasten tot een minimum te beperken en de kosten te beheersen, en om de Unie en haar lidstaten in staat te stellen tot het voeren van doeltreffende elektronische communicatie in de handelsbetrekkingen met derde landen, moeten de Commissie en de bevoegde autoriteiten van de lidstaten bij het uitwisselen van elektronische certificaten of andere elektronische gegevens gebruikmaken van internationaal gestandaardiseerde talen, berichtenstructuren en uitwisselingsprotocols die gebaseerd zijn op richtsnoeren voor elektronische certificering in de gestandaardiseerde Extensible Markup Language (XML-schema's) van het World Wide Web Consortium (WC3), alsook van veilige mechanismen voor uitwisselingen tussen de bevoegde autoriteiten waarin het Centrum van de Verenigde Naties voor de bevordering van handel en elektronisch zakendoen (UN/CEFACT) voorziet. [Am. 20]

(75)

De bevoegde autoriteiten moeten gevallen onderzoeken waarin er een vermoeden van niet-naleving van de wetgeving van de Unie betreffende de voedselketen bestaat, en als de niet-naleving is vastgesteld, moeten zij de oorsprong en de omvang ervan, alsook de verantwoordelijkheid van de exploitanten bepalen. Zij moeten ook passende maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat de betrokken exploitanten de situatie corrigeren en om verdere niet-naleving te voorkomen.

(76)

De verificatie van de naleving van de wetgeving betreffende de voedselketen door middel van officiële controles is van fundamenteel belang om te waarborgen dat de doelstellingen van die wetgeving in de hele Unie effectief worden verwezenlijkt. Tekortkomingen in het controlesysteem van een lidstaat kunnen in bepaalde gevallen de verwezenlijking van die doelstellingen aanzienlijk belemmeren en ertoe leiden dat risico's ontstaan voor de gezondheid van mensen, dieren en planten, voor het dierenwelzijn en, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu, onafhankelijk van de betrokkenheid of verantwoordelijkheid van exploitanten of andere actoren, of leiden tot situaties waarin voorschriften betreffende de voedselketen op ernstige wijze en op grote schaal niet worden nageleefd. Daarom moet de Commissie op ernstige tekortkomingen in het controlesysteem van een lidstaat kunnen reageren door maatregelen vast te stellen om die risico's in de voedselketen te beheersen of op te heffen in afwachting dat de betrokken lidstaat de nodige maatregelen neemt om de tekortkomingen in het controlesysteem te verhelpen.

(77)

Bij inbreuken op de voorschriften moeten in de hele Unie op nationaal niveau doeltreffende, afschrikkende en evenredige sancties worden opgelegd. Om financiële sancties voor opzettelijke inbreuken voldoende afschrikkend te maken, moeten zij worden vastgesteld op een niveau waarop dat ten minste tweemaal het economische voordeel bedraagt dat de inbreukpleger met de schending beoogde, waarschijnlijk zal worden geneutraliseerd. De lidstaten moeten ook worden verplicht passende strafrechtelijke of bestuursrechtelijke sancties, of beide, op te leggen wanneer exploitanten tijdens een officiële controle geen medewerking verlenen. [Am. 21]

(77 bis)

Het is raadzaam om de bijzondere behoeften van de ontwikkelingslanden en met name de minst ontwikkelde landen in aanmerking te nemen en deze landen bij de organisatie van hun officiële controles te ondersteunen opdat zij kunnen voldoen aan de voorwaarden voor invoer van dieren en goederen in de Unie. [Am. 22]

(78)

Deze verordening omvat gebieden die reeds in bepaalde momenteel van kracht zijnde handelingen worden bestreken. Om overlapping te voorkomen en een coherent wetgevingskader tot stand te brengen, moeten de volgende handelingen worden ingetrokken en door deze verordening worden vervangen: Richtlijn 89/608/EEG van de Raad (20), Richtlijn 89/662/EEG van de Raad (21), Richtlijn 90/425/EEG van de Raad (22), Richtlijn 91/496/EEG, Beschikking 92/438/EEG van de Raad (23), Richtlijn 96/23/EG, Richtlijn 96/93/EG van de Raad (24), Richtlijn 97/78/EG van de Raad en Verordening (EG) nr. 882/2004. en Verordening (EG) nr. 854/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong  (25) . [Am. 23]

(79)

Met het oog op de consistentie moeten ook wijzigingen worden aangebracht in de volgende handelingen: Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad (26), Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad (27), Verordening (EG) nr. 396/2005 van het Europees Parlement en de Raad (28), Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (29), Verordening (EG) nr. 1069/2009; Verordening (EG) nr. 1099/2009 van de Raad (30), Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad (31); Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad (32), Richtlijn 98/58/EG van de Raad (33), Richtlijn 1999/74/EG van de Raad (34), Verordening (EG) nr. 1829/2003, Verordening (EG) nr. 1831/2003, Richtlijn 2007/43/EG van de Raad (35), Richtlijn 2008/119/EG van de Raad (36), Richtlijn 2008/120/EG van de Raad (37), en Richtlijn 2009/128/EG van het Europees Parlement en de Raad (38). [Am. 24]

(80)

Verordening (EU) nr. …/… (*4) voorziet in een kader voor de financiering door de Unie van acties en maatregelen in de voedselketen op die gebieden in het kader van het meerjarig financieel kader 2014-2020. Sommige van die acties en maatregelen hebben tot doel de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten in de hele Unie te verbeteren. Verordening (EU) nr. …/… (*5) moet worden gewijzigd om rekening te houden met de bij deze verordening in Verordening (EG) nr. 882/2004 aangebrachte wijzigingen.

(81)

Teneinde de verwijzingen naar Europese normen te wijzigen, om de bijlagen II en III bij deze verordening aan te passen aan ontwikkelingen op wetgevend, technisch en wetenschappelijk gebied, en om deze verordening aan te vullen met specifieke voorschriften betreffende officiële controles en andere officiële activiteiten op de gebieden waarop zij betrekking heeft, onder andere voorschriften betreffende de kwalificatie en opleiding van personeel, betreffende aanvullende verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, betreffende de gevallen waarin de accreditatie van laboratoria niet vereist is, betreffende bepaalde vrijstellingen van officiële controles aan de grenzen, betreffende de te hanteren criteria om de frequentie van overeenstemmings- en materiële controles te bepalen, betreffende de vaststelling van voorwaarden waaraan moet worden voldaan door bepaalde dieren of goederen die uit derde landen de Unie binnenkomen, betreffende aanvullende voorschriften voor en taken van referentielaboratoria en -centra van de Europese Unie, betreffende aanvullende voorschriften voor nationale referentielaboratoria, betreffende criteria voor risicocategorisering en voor prestatie-indicatoren voor de MNCP's, en betreffende de noodplannen voor levensmiddelen en diervoeders als bedoeld in Verordening (EG) nr. 178/2002, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en de Raad.

(82)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening betreffende de aanwijzing van referentielaboratoria van de Europese Unie en van de referentiecentra van de Europese Unie voor teeltmateriaal en voor dierenwelzijn, de vaststelling van het programma van controles door de Commissie in de lidstaten en de uitvoering van meer uitgebreide officiële controles in geval van schendingen van voorschriften betreffende de voedselketen die gecoördineerde bijstand en follow-up door de Commissie vereisen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend.

(83)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, onder andere voorschriften en nadere bepalingen betreffende audits, het formaat van certificaten en andere documenten, het opzetten van geautomatiseerde informatiebeheersystemen, de samenwerking tussen exploitanten en bevoegde autoriteiten en tussen bevoegde autoriteiten, douaneautoriteiten en andere autoriteiten, de methoden voor bemonstering en voor laboratoriumanalyses, -tests en –diagnoses, alsook de validatie en interpretatie ervan, traceerbaarheid, de opstelling van lijsten van aan controles onderworpen producten of goederen, alsook de opstelling van lijsten van landen of regio's die bepaalde dieren en goederen naar de Unie mogen uitvoeren, voorafgaande kennisgeving van zendingen, de uitwisseling van informatie, grenscontroleposten, isolatie en quarantaine, de erkenning van door derde landen vóór uitvoer verrichte controles, maatregelen om een risico te beheersen of een eind te maken aan grootschalige en ernstige niet-naleving in verband met bepaalde dieren of goederen van oorsprong uit een derde land of een regio daarvan, de erkenning van derde landen of regio's die waarborgen bieden die gelijkwaardig zijn aan welke in de Unie gelden, en de intrekking van die erkenning, opleidingsactiviteiten voor personeel en programma's voor de uitwisseling van personeel tussen de lidstaten, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (39).

(84)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk het waarborgen van een geharmoniseerde aanpak ten aanzien van officiële controles en andere officiële activiteiten die worden uitgevoerd om de toepassing van de regelgeving van de Unie betreffende de voedselketen te waarborgen, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt maar vanwege het effect, de complexiteit, het grensoverschrijdende en internationale karakter ervan beter op het niveau van de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in datzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken,

a)

de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten die door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten worden uitgevoerd;

b)

de financiering van officiële controles;

c)

de administratieve bijstand en de samenwerking tussen de lidstaten met het oog op de correcte toepassing van de in lid 2 bedoelde regelgeving;

d)

de uitvoering van controles van de Commissie in de lidstaten en in derde landen;

e)

de vaststelling van voorwaarden waaraan voldaan moet worden door dieren en goederen die uit een derde land in de Unie binnenkomen;

f)

de oprichting van een geautomatiseerd informatiesysteem voor het beheer van informatie en gegevens in verband met officiële controles.

a)

regelgeving betreffende levensmiddelen, en voedselveiligheid, voedselkwaliteit en de gezondheid van levensmiddelen, in elk stadium van de productie, verwerking en distributie van levensmiddelen, met inbegrip van voorschriften om eerlijke handelspraktijken te waarborgen, de belangen van de consument te beschermen en consumenten te informeren, alsook betreffende de vervaardiging en het gebruik van materialen en voorwerpen die bestemd zijn om met levensmiddelen in contact te komen;

b)

regelgeving betreffende de doelbewuste introductie in het milieu en het ingeperkte gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (ggo's);

c)

regelgeving betreffende diervoeders en de veiligheid van diervoeders, in alle stadia van de productie, verwerking en distributie van diervoeders en het gebruik van diervoeders, met inbegrip van voorschriften om eerlijke handelspraktijken te waarborgen, de belangen van de consument te beschermen en consumenten te informeren;

d)

regelgeving tot vaststelling van diergezondheidsvoorschriften;

e)

regelgeving gericht op het voorkomen en tot een minimum beperken van de risico's voor de gezondheid van mensen en dieren als gevolg van dierlijke bijproducten en daarvan afgeleide producten;

e bis)

regelgeving ter preventie en beperking van antimicrobiële resistentie bij dieren en mensen en in het milieu;

f)

regelgeving tot vaststelling van dierenwelzijnsvoorschriften;

g)

regelgeving betreffende beschermende maatregelen tegen plaagorganismen bij planten;

h)

regelgeving betreffende de productie met het oog op het in de handel brengen en het in de handel brengen van teeltmateriaal;

i)

regelgeving tot vaststelling van voorschriften voor het in de handel brengen en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen en het duurzaam gebruik van pesticiden;

j)

regelgeving betreffende biologische productie en de etikettering van biologische producten;

k)

regelgeving betreffende het gebruik en de etikettering van beschermde oorsprongsbenamingen, beschermde geografische aanduidingen en gegarandeerde traditionele specialiteiten.

k bis)

regelgeving betreffende de controle van bepaalde stoffen en residuen in levende dieren en in producten daarvan; [Ams. 25, 26 en 27]

a)

uit derde landen in de Unie binnenkomen;

b)

naar derde landen zullen worden uitgevoerd.

a)

Verordening (EG) nr. 1234/2007 in andere gebieden dan die welke bedoeld worden in hoofdstuk I van titel II van deel II, van die verordening. Desalniettemin is deze verordening wel van toepassing op de officiële controle van de beschermde oorsprongsbenamingen en de beschermde geografische aanduidingen voor wijnen ; [Am. 28]

b)

Richtlijn 2010/63/EU van het Europees Parlement en de Raad (40).

b bis)

de voorschriften opgenomen in Richtlijn 2001/82/EG van het Europees Parlement en de Raad  (41) . [Am. 29]

1.

„officiële controle”: elke vorm van controle , inclusief de controle van de vereisten voor dieren en goederen uit derde landen, die bestemd zijn voor uitvoer naar derde landen, die de bevoegde autoriteiten verrichten om de naleving te verifiëren van: [Am. 30]

2.

„andere officiële activiteiten”: elke activiteit, met uitzondering van officiële controles, die de bevoegde autoriteiten verrichten overeenkomstig:

3.

„levensmiddelenwetgeving”: levensmiddelenwetgeving als gedefinieerd in artikel 3, punt 1, van Verordening (EG) nr. 178/2002;

4.

„diervoederwetgeving”: de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen met betrekking tot diervoeders in het algemeen, en de veiligheid van diervoeders in het bijzonder, op zowel het niveau van de Unie als nationaal niveau; zij bestrijkt alle stadia van de productie, de verwerking, de distributie en het gebruik van diervoeders;

5.

„bevoegde autoriteiten”:

6.

„dieren”: dieren als gedefinieerd in artikel 4, lid 1, punt 1, van Verordening (EU) nr. …/… (*6). met uitzondering van „gezelschapsdieren” ; [Am. 33]

7.

„goederen”: alle goederen waarop de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving of een deel daarvan van toepassing is, met uitzondering van dieren;

8.

„levensmiddel”: een levensmiddel als gedefinieerd in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 178/2002;

9.

„diervoeders”: diervoeders als gedefinieerd in artikel 3, punt 4, van Verordening (EG) nr. 178/2002;

10.

„dierlijke bijproducten”: dierlijke bijproducten als gedefinieerd in artikel 3, punt 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

11.

„afgeleid product”: afgeleid product als gedefinieerd in artikel 3, punt 2, van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

12.

„plaagorganismen”: plaagorganismen als gedefinieerd in artikel 1, lid 1, van Verordening (EU) nr. …/… (*7);

13.

„planten”: planten als gedefinieerd in artikel 2, punt 1, van Verordening (EU) nr. …/… (*8);

14.

„teeltmateriaal”: teeltmateriaal als gedefinieerd in artikel 3, punt 2, van Verordening (EU) nr. XXX/XXXX [ Nummer, datum, titel, en, in een voetnoet, de PB-referentie van de verordening betreffende de productie en het op de markt aanbieden van teeltmateriaal ]; [Am. 34]

15.

„gewasbeschermingsmiddelen”: gewasbeschermingsmiddelen als bedoeld in artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1107/2009, voor de toepassing van deze verordening wordt met „gewasbeschermingsmiddelen” ook gedoeld op de werkzame stoffen als bedoeld in artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 en de andere stoffen of preparaten als bedoeld in artikel 2, lid 3, van die verordening; [Am. 35]

16.

„uitheemse soorten”: soorten, ondersoorten of lagere taxa die zijn ingevoerd buiten het gebied waar zij in het verleden of op dat moment van nature voorkwamen, met inbegrip van alle delen, geslachtscellen, zaadcellen, eicellen of propagulen van die soorten alsook alle kruisingen, variëteiten of rassen, die kunnen overleven en zich vervolgens kunnen voortplanten; [Am. 36]

17.

„producten van dierlijke oorsprong”: producten van dierlijke oorsprong als gedefinieerd in punt 8.1 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 853/2004 van het Europees Parlement en de Raad (42);

18.

„levende producten”: levende producten als gedefinieerd in artikel 4, lid 1, punt 25, van Verordening (EU) nr. …/… (*9);

19.

„plantaardige producten”: plantaardige producten als gedefinieerd in artikel 2, punt 2, van Verordening (EU) nr. …/… (*10);

20.

„ander materiaal”: ander materiaal als gedefinieerd in artikel 2, punt 4, van Verordening (EU) nr. …/… (*11);

21.

„risicobeoordeling”: risicobeoordeling als gedefinieerd in artikel 3, punt 11, van Verordening (EG) nr. 178/2002;

22.

„certificerend ambtenaar”:

23.

„officieel certificaat”: elk papieren of elektronisch document dat door de certificerend ambtenaar is ondertekend en een garantie biedt voor de naleving van een of meer voorschriften die zijn vastgesteld in de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving;

24.

„niet-naleving”: de niet-naleving van:

25.

„officiële verklaring”: etiket, merk of andersoortige verklaring die dat/die wordt afgegeven door de exploitanten onder toezicht, via specifieke officiële controles, van de bevoegde autoriteiten dan wel door de bevoegde autoriteiten zelf, en een garantie biedt voor de naleving van een of meer voorschriften die zijn vastgesteld in de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving; [Am. 37]

26.

„exploitant”: elke natuurlijke of rechtspersoon die onderworpen is aan een of meer verplichtingen die zijn vervat in de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving, met uitzondering van de bevoegde autoriteiten en de andere organen die met officiële controles en andere officiële activiteiten zijn belast;

27.

„zending”: een aantal dieren of een hoeveelheid goederen van dezelfde aard, klasse of omschrijving, vallend onder hetzelfde officiële certificaat, dezelfde officiële verklaring of hetzelfde andere document, dat of die met hetzelfde vervoermiddel wordt vervoerd en dezelfde oorsprong heeft; een zending kan uit een of meer partijen bestaan;

28.

„inspectie”: een vorm van officiële controle die onderzoek omvat naar:

29.

„grenscontrolepost”: door een lidstaat aangewezen plaats controlecentrum voor de uitvoering van de in artikel 45, lid 1, bedoelde officiële controles, en de bijbehorende faciliteiten; [Am. 40]

30.

„audit”: een systematisch en onafhankelijk onderzoek om te bepalen of activiteiten en de resultaten daarvan met de geplande regelingen overeenstemmen en of deze regelingen op doeltreffende wijze worden uitgevoerd en geschikt zijn om de gestelde doelen te bereiken;

31.

„classificatie”: indeling van exploitanten aan de hand van een beoordeling van hun conformiteit met rangschikkingscriteria;

32.

„officiële dierenarts”: door de bevoegde autoriteiten aangewezen dierenarts die behoorlijk gekwalificeerd is om de officiële controles en andere officiële activiteiten te verrichten overeenkomstig: [Am. 42]

33.

„gevaar”: agens of toestand die een schadelijke uitwerking op de gezondheid van mensen, dieren of planten, het dierenwelzijn of het milieu kan hebben;

34.

„gespecificeerd risicomateriaal”: weefsels als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder g), van Verordening (EG) nr. 999/2001;

35.

„lang transport”: een transport als gedefinieerd in artikel 2, onder m), van Verordening (EG) nr. 1/2005;

36.

„plaats van uitgang”: een grenscontrolepost of andere door een lidstaat aangewezen plaats waar dieren die onder het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1/2005 vallen, het douanegebied van de Unie verlaten;

37.

„apparatuur voor de toepassing van pesticiden”: apparaat als gedefinieerd in artikel 3, punt 4, van Richtlijn 2009/128/EG;

38.

„gemachtigde instantie”: onafhankelijke derde partij waaraan de bevoegde autoriteiten specifieke taken in verband met officiële controles en andere officiële activiteiten hebben gedelegeerd; [Am. 43]

39.

„controleautoriteit voor biologische producten productie ”: overheidsinstantie van een lidstaat waaraan de bevoegde autoriteiten hun bevoegdheden voor inspecties en certificering in de biologische productiesector in verband met Verordening (EG) nr. 834/2007 geheel of gedeeltelijk hebben opgedragen, in voorkomend geval met inbegrip van de overeenkomstige instantie van een derde land of die in een derde land werkzaam is; [Am. 44]

40.

„verificatieprocedures voor controles”: door de bevoegde autoriteiten ingevoerde regelingen en uitgevoerde maatregelen om te garanderen dat de officiële controles en andere officiële activiteiten consistent en doeltreffend zijn;

41.

„screening”: vorm van officiële controle waarbij een geplande reeks waarnemingen of metingen wordt gedaan om een overzicht te krijgen van de mate waarin deze verordening en de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving worden nageleefd;

42.

„gerichte screening”: vorm van officiële controle waarbij waarnemingen worden gedaan betreffende een of meer exploitanten of hun activiteiten;

43.

„controlesysteem”: systeem dat de bevoegde autoriteiten omvat, alsook de middelen, structuren, regelingen en procedures die in een lidstaat worden ingesteld om te waarborgen dat officiële controles worden verricht overeenkomstig deze verordening en de in de artikelen 15 tot en met 24 bedoelde voorschriften;

44.

„gelijkwaardigheid” of „gelijkwaardig”: systemen die in grote lijnen gelijk zijn en waarmee dezelfde doelstellingen kunnen worden verwezenlijkt; [Am. 45]

45.

„binnenkomst in de Unie”: handeling waarmee dieren en goederen in een van de in bijlage I vermelde grondgebieden worden binnengebracht;

46.

„documentencontrole”: onderzoek van de officiële certificaten, officiële verklaringen en andere documenten, met inbegrip van handelsdocumenten, die de zending moeten vergezellen overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving, artikel 54, lid 1, of de overeenkomstig artikel 75, lid 3, artikel 125, lid 4, artikel 127, lid 1, en artikel 128, lid 1, vastgestelde uitvoeringshandelingen;

47.

„overeenstemmingscontrole”: visuele inspectie om te verifiëren of de inhoud en etikettering van een zending, met inbegrip van merken op dieren, zegels en vervoermiddelen, overeenstemmen met de informatie in de officiële certificaten, officiële verklaringen en andere documenten die de zending vergezellen;

48.

„materiële controle”: controle betreffende dieren of goederen en, in voorkomend geval, betreffende verpakkingen, vervoermiddelen, etikettering en temperatuur, alsmede bemonstering voor analyses, tests en diagnoses en andere controles die noodzakelijk zijn om de naleving van de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving te verifiëren;

49.

„overladen”: verplaatsing van goederen of dieren waarop de in artikel 45, lid 1, bedoelde officiële controles van toepassing zijn en die over zee of door de lucht uit een derde land aankomen, uit het betrokken vaartuig of vliegtuig, waarbij zij in dezelfde haven of op hetzelfde vliegveld, met het oog op verder vervoer, onder douanetoezicht in een ander vaartuig of vliegtuig worden overgebracht; [Am. 48]

50.

„doorvoer”: verplaatsing uit een derde land naar een ander derde land, onder douanetoezicht, via een van de in bijlage I vermelde grondgebieden, of verplaatsing uit een van de in bijlage I vermelde grondgebieden naar een ander in bijlage I vermeld grondgebied via het grondgebied van een derde land;

51.

„toezicht van de douaneautoriteiten”: activiteiten als gedefinieerd in artikel 4, punt 13, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (43);

52.

„controle van de douaneautoriteiten”: douanecontroles als gedefinieerd in artikel 4, punt 14, van Verordening (EEG) nr. 2913/92;

53.

„officiële inbewaringneming”: de procedure waarmee de bevoegde autoriteit verhindert dat dieren en goederen waarop officiële controles van toepassing zijn, worden verplaatst of gemanipuleerd in afwachting van het besluit over de bestemming ervan; deze procedure omvat de opslag door exploitanten volgens de aanwijzingen en onder controle van de bevoegde autoriteiten; [Am. 49]

54.

„aanvullende officiële controles”: controles die oorspronkelijk niet waren gepland, waartoe naar aanleiding van de uitkomsten van eerdere officiële controles of andere officiële activiteiten wordt besloten;

55.

„officiële certificering”: de procedure waarmee de bevoegde autoriteiten een garantie bieden voor de naleving van een of meer voorschriften die zijn vastgesteld in de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving;

56.

„controleplan”: een door de bevoegde autoriteiten opgestelde beschrijving met informatie over de structuur en organisatie van het officiële controlesysteem en de werking ervan, alsook de gedetailleerde planning van de officiële controles die in een bepaalde periode op elk van de in artikel 1, lid 2, bedoelde gebieden zullen worden uitgevoerd;

57.

„journaal”: het in de punten 1 tot en met 5 van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1/2005 bedoelde document.

57 bis.

„Officiële assistent”: een persoon die, overeenkomstig bijlage III bis van deze Verordening, gekwalificeerd is om als zodanig op te treden, die door de bevoegde autoriteit is aangesteld en die werkt onder het gezag en de verantwoordelijkheid van een officiële dierenarts. [Am. 50]

a)

procedures instellen worden ingesteld om te zorgen voor doelmatige en doeltreffende coördinatie tussen alle betrokken autoriteiten en de consistentie en doeltreffendheid van de officiële controles of andere officiële activiteiten op zijn hele grondgebied te waarborgen; [Am. 53]

b)

de aanwijzing van één autoriteit die verantwoordelijk is voor de coördinatie van de samenwerking en de contacten met de Commissie en de andere lidstaten in verband met officiële controles en andere officiële activiteiten die op dat gebied in elk van de door de lidstaat vastgestelde sectoren worden verricht, zodat alle in artikel 1, lid 2, bedoelde domeinen worden bestreken . [Am. 54]

a)

de overeenkomstig lid 1 aangewezen bevoegde autoriteiten;

b)

de overeenkomstig lid 2, onder b), aangewezen autoriteit;

c)

de in lid 3 bedoelde controleautoriteiten voor biologische producten;

d)

de in artikel 25, lid 1, bedoelde gemachtigde instanties.

a)

procedures en regelingen om de doeltreffendheid en relevantie van de officiële controles en andere officiële activiteiten te waarborgen;

b)

regelingen om de onpartijdigheid, onafhankelijkheid, kwaliteit en consistentie eenvormige doelstellingen van de officiële controles en andere officiële activiteiten op alle niveaus te waarborgen; zij mogen op geen enkele wijze verbonden zijn aan of afhankelijk zijn van de exploitanten die zij controleren;

c)

regelingen om te waarborgen dat de personeelsleden die officiële controles en andere officiële activiteiten verrichten, onpartijdig en vrij van belangenconflicten zijn en geen ongeoorloofde band hebben waarvan zij economisch profijt kunnen trekken of die hun onpartijdigheid in het gedrang kan brengen ;

d)

geschikte laboratoriumcapaciteit voor analyses, tests en diagnoses, of hebben daartoe toegang tot;

e)

een voldoende aantal onafhankelijke, behoorlijk gekwalificeerde en ervaren personeelsleden, (met betrekking tot de controlevereisten uit hoofde van artikel 1 , leden 1 en 2), of hebben daartoe toegang tot, zodat de officiële controles en andere officiële activiteiten volledig doelmatig en doeltreffend kunnen worden verricht;

f)

passende en goed onderhouden faciliteiten en uitrusting om te waarborgen dat de personeelsleden de officiële controles en andere officiële activiteiten doelmatig en doeltreffend kunnen verrichten;

g)

de wettelijke bevoegdheden om de officiële controles en andere officiële activiteiten te verrichten en de maatregelen te nemen waarin deze verordening en de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving voorzien;

h)

wettelijke procedures om te waarborgen dat de personeelsleden toegang tot de gebouwen en documenten van exploitanten hebben, zodat zij hun taken naar behoren kunnen verrichten;

i)

noodplannen en zijn gereed om die in noodsituaties uit te voeren, in voorkomend geval overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving.

-a)

zijn ambtenaren van de bevoegde autoriteiten of van een onafhankelijk openbaar orgaan dat door de bevoegde autoriteit gedelegeerd is om officiële controles of andere officiële activiteiten te verrichten;

a)

ontvangen voor hun bevoegdheidsterrein een passende opleiding, die hen in staat stelt hun taken op bekwame wijze te verrichten en de officiële controles en andere officiële activiteiten op consequente wijze uit te voeren;

b)

blijven op de hoogte van de ontwikkelingen op hun bevoegdheidsterrein en ontvangen zo nodig geregeld bijscholing;

c)

ontvangen opleiding op het gebied van de in bijlage II, hoofdstuk I, vermelde onderwerpen en in verband met de verplichtingen van de bevoegde autoriteiten uit hoofde van deze verordening.

a)

zijn aan een onafhankelijke toetsing onderworpen;

b)

worden op transparante wijze uitgevoerd.

a)

het doel van inspecties, onderzoeken of audits;

b)

de bescherming van de commerciële belangen van een natuurlijke of rechtspersoon;

c)

de bescherming van lopende gerechtelijke procedures en juridisch advies.

c bis)

het besluitvormingsproces van bevoegde autoriteiten.

a)

mogelijke risico’s voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, of voor het milieu;

b)

de aard, ernst en omvang van dergelijke risico’s, om te waarborgen dat openbaarmaking in verhouding staat tot de omstandigheden;

a)

de betrokken exploitant wordt voorafgaand aan de publicatie of vrijgave in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken over de informatie die de bevoegde autoriteit voornemens is te publiceren of anderszins openbaar te maken;

b)

in de informatie die gepubliceerd of anderszins openbaar gemaakt wordt, wordt rekening gehouden met de opmerkingen van de betrokken exploitant, of die opmerkingen worden bij gelijktijdig en samen met die informatie gepubliceerd of vrijgegeven.

a)

vastgestelde risico's in verband met:

b)

de resultaten van eerdere officiële controles betreffende exploitanten de onderneming en de mate waarin de exploitant onderneming de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving naleeft; [Am. 66]

c)

de betrouwbaarheid en de resultaten van eigen controles die door de exploitanten of op hun verzoek door een derde zijn verricht om na te gaan of de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving wordt nageleefd. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de overdracht van informatie over deze eigen controles, zodanig dat de last voor exploitanten tot een minimum wordt beperkt ; [Am. 67]

c bis)

de verwachtingen van de consument ten aanzien van de aard, de kwaliteit en de samenstelling van voedingsmiddelen en goederen; [Am. 68]

d)

informatie die erop kan wijzen dat de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving niet wordt nageleefd.

d bis)

door de exploitanten ingestelde particuliere kwaliteitsborgingssystemen, die door onafhankelijke en erkende certificeringsinstanties gecertificeerd en gecontroleerd worden. [Am. 69]

a)

de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving;

b)

de gedelegeerde handelingen die de Commissie overeenkomstig de artikelen 15 tot en met 24 vaststelt.

a)

het noodzakelijk is de exploitant van tevoren in kennis te stellen; [Am. 72]

b)

de officiële controles op verzoek van de exploitant plaatsvinden. Deze aangekondigde controles kunnen niet zonder voorafgaande waarschuwing in de plaats van de standaardcontroles komen. [Am. 73]

b bis.

controles op de naleving van de voorschriften overeenkomstig artikel 1, lid 2, onder j) worden uitgevoerd. [Am. 74]

a)

op de markt van de Unie beschikbaar zijn en afkomstig zijn uit de lidstaat waar de officiële controles worden verricht of uit een andere lidstaat;

b)

uit de Unie zullen worden uitgevoerd;

c)

uit derde landen in de Unie binnenkomen.

a)

betreffende dieren en goederen, in alle stadia van de productie, verwerking, het in de handel brengen en distributie; [Am. 78]

b)

betreffende stoffen, materialen of andere voorwerpen die van invloed kunnen zijn op de kenmerken of de gezondheid van dieren en goederen, in alle stadia van de productie, verwerking en distributie; [Am. 79]

c)

betreffende exploitanten en de activiteiten en werkzaamheden waarover zij zeggenschap hebben, hun gebouwen , grond, gewassen en processen, de opslag, het vervoer en het gebruik van goederen en de wijze waarop dieren worden gehouden. [Am. 80]

c bis)

betreffende documentatie in verband met de bedrijfsvoering of transportactiviteiten, waaronder elektronisch bijgehouden documentatie. [Am. 81]

a)

het aantal officiële controles en de aard en resultaten eindresultaten ervan;

b)

het aantal gevallen van niet-naleving en de aard ervan;

c)

de het soort en het aantal gevallen waarin de bevoegde autoriteiten maatregelen hebben genomen overeenkomstig artikel 135;

d)

de het soort en het aantal gevallen waarin de in artikel 136 bedoelde sancties zijn opgelegd. [Am. 82]

a)

de classificatiecriteria zijn objectief, transparant en openbaar;

b)

er zijn passende regelingen getroffen om te waarborgen dat het classificatieproces op consistente en transparante wijze verloopt.

b bis)

in het geval van ongunstige resultaten worden onverwijld vervolgcontroles uitgevoerd. [Am. 84]

a)

nemen corrigerende maatregelen in alle gevallen waarin de in lid 2 bedoelde procedures uitwijzen dat de officiële controles en andere officiële activiteiten onvoldoende consistent en doeltreffend zijn;

b)

passen de in lid 1 bedoelde schriftelijk vastgelegde procedures zo nodig aan.

a)

een beschrijving van het doel van de officiële controles;

b)

de toegepaste controlemethoden;

c)

de resultaten van de officiële controles;

d)

in voorkomend geval maatregelen die de bevoegde autoriteiten naar aanleiding van de resultaten van hun officiële controles van de betrokken exploitant verlangen.

a)

regelmatig over de mate van naleving worden geïnformeerd;

b)

onmiddellijk worden geïnformeerd over tekortkomingen of gevallen van niet-naleving die bij officiële controles aan het licht komen.

a)

een onderzoek van de controlesystemen die de exploitanten hebben ingesteld en van de verkregen resultaten;

b)

een inspectie van:

c)

controles betreffende de hygiënetoestand in de gebouwen van de exploitanten;

d)

een evaluatie van de procedures inzake goede fabricagepraktijken (good manufacturing practices; GMP), goede hygiënepraktijken (good hygiene practices; GHP), goede landbouwpraktijken en gevarenanalyse van kritische controlepunten (hazard analysis critical control points; HACCP);

e)

een onderzoek van documenten, traceerbaarheidsgegevens en andere gegevens die van belang kunnen zijn voor de beoordeling van de naleving van de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving; [Am. 91]

f)

gesprekken met exploitanten en hun personeelsleden;

g)

aflezing van door de meetinstrumenten van de exploitant geregistreerde waarden;

h)

controles die met de eigen instrumenten van de bevoegde autoriteit worden verricht om de metingen door de exploitanten te verifiëren;

i)

eventuele andere activiteiten die nodig zijn om gevallen van niet-naleving vast te stellen.

a)

hun gebouwen;

b)

hun geautomatiseerde informatiemanagementsystemen;

c)

hun dieren en goederen;

d)

hun relevante documenten en andere relevante informatie , met inbegrip van de resultaten van eventuele eigen testen, van belang voor de uitvoering van dergelijke controles of activiteiten evenals de in artikel 13, lid 2, bedoelde controlevoorwerpen . Elke exploitant is in staat om ten minste elke exploitant aan te wijzen die aan hem levert, en elke exploitant aan wie hij levert. [Am. 93]

a)

werkt volledig samen met de bevoegde autoriteiten om te waarborgen dat de officiële controles en andere officiële activiteiten doelmatig verlopen;

b)

stelt onverwijld alle vereiste informatie over de zending op papier of elektronisch ter beschikking. [Am. 95]

a)

tot vaststelling van de wijze waarop de bevoegde autoriteiten autoriteiten en de gemachtigde instanties zoals vastgesteld in artikel 25, toegang krijgen tot de in lid 1, onder b), bedoelde geautomatiseerde informatiemanagementsystemen; [Am. 96]

b)

betreffende de in lid 3 bedoelde samenwerking tussen de exploitanten en de bevoegde autoriteiten.

a)

het ontwerp en het onderhoud van de gebouwen en de uitrusting;

b)

persoonlijke hygiëne;

c)

HACCP-procedures;

d)

procedures voor eigen controles;

e)

verificatie van de naleving door het personeel van de desbetreffende voorschriften;

f)

verificatie van de registers van exploitanten en van documenten die voedsel, diervoeder en andere stoffen of materiaal begeleiden die de inrichting worden binnengebracht of verlaten;

g)

inaanmerkingneming van elk bewijs van de aanwezigheid van frauduleuze praktijken.

a)

de verificatie door een officiële dierenarts of door een officiële assistent die onder verantwoordelijkheid van een officiële dierenarts, van de gezondheid en het welzijn van de dieren voorafgaand aan de slacht optreedt ;

b)

officiële controles door een officiële dierenarts of door een officiële assistent die onder verantwoordelijkheid van een officiële dierenarts optreedt , in slachthuizen, uitsnijderijen en verwerkingsbedrijven en wildverwerkingsinrichtingen, op de naleving van de voorschriften die van toepassing zijn op:

a)

is ten minste één officiële dierenarts aanwezig zowel bij de antemortemkeuring als bij de postmortemkeuring of, in het geval van wildverwerkingsinrichtingen, bij de postmortemkeuring;

b)

is een officiële dierenarts of een officiële assistent aanwezig in uitsnijderijen bij de bewerking van het vlees, met een zodanige frequentie dat de doelstellingen van deze verordening bereikt worden.

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in lid 1 en in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de specifieke gevaren en risico's voor elk product van dierlijke oorsprong en met de diverse processen die het ondergaat;

c)

de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder personeelsleden van slachthuizen , adequaat gekwalificeerd en opgeleid, en werkzaam onder toezicht van de officiële dierenarts in een eenheid die gescheiden en onafhankelijk is van de productie-eenheden van de inrichting, de officiële dierenarts betrokken mogen zijn assisteren bij de uitvoering van de in lid 2 bedoelde officiële controles betreffende de productie van vlees uit gevogelte en haasachtigen, en de opzet en uitvoering van tests om hun prestaties te beoordelen;

d)

de omstandigheden waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen;

e)

de criteria om, op basis van een risicoanalyse, de voorwaarden en de frequentie te bepalen wanneer van de door de officiële dierenarts tijdens de in lid 1 bedoelde officiële controles niet in het slachthuis of de wildverwerkingsinrichting aanwezig hoeft te zijn uit te voeren officiële controletaken in slachthuizen met een geringe capaciteit en in wildverwerkingsinrichtingen, met inachtneming van de minimumvereiste in lid 1 bis, onder a) .

a)

de ervaring die bevoegde autoriteiten en exploitanten van levensmiddelenbedrijven hebben opgedaan met de toepassing van de procedures als bedoeld in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 852/2004;

b)

wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen;

c)

de verwachtingen van consumenten ten aanzien van de samenstelling van levensmiddelen en veranderende patronen van levensmiddelenconsumptie;

d)

risico's voor de gezondheid van mensen en dieren in verband met vlees en andere producten van dierlijke oorsprong die voor menselijke consumptie

d bis)

inaanmerkingneming van elk bewijs van de aanwezigheid van frauduleuze praktijken. bestemd zijn.

a)

de noodzaak om de toepassing van de van gedelegeerde handelingen voor die evenredig zijn met de aard en de omvang van kleine ondernemingen te vergemakkelijken teneinde een doeltreffende toepassing mogelijk te maken ; [Am. 97]

b)

de noodzaak om het voortgezette gebruik van traditionele methoden mogelijk maken in alle fasen van de productie, verwerking of distributie van levensmiddelen;

c)

de behoeften van levensmiddelenbedrijven die gelegen zijn in gebieden die met bijzondere, geografisch bepaalde beperkingen te kampen hebben.

a)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de specifieke gevaren en risico's in verband met niet-toegelaten stoffen en niet-toegelaten gebruik van toegelaten stoffen;

b)

specifieke aanvullende criteria en specifieke aanvullende inhoud ten opzichte van hetgeen vermeld is in artikel 108 voor de voorbereiding van de desbetreffende delen van het in artikel 107, lid 1, bedoelde meerjarige nationale controleplan;

c)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen.

a)

de controle van maatregelen ter bescherming tegen biologische en chemische gevaren voor de mens- en diergezondheid;

b)

de controle van dierenwelzijnsmaatregelen onverminderd de in artikel 18 bedoelde bepalingen;

c)

de controle van maatregelen ter bestrijding en uitroeiing van zoönosen. [Am. 99]

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 en 12 en 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36; [Am. 101]

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de noodzaak specifieke gevaren en risico's voor de diergezondheid aan te pakken door middel van officiële controles op de naleving van ziektepreventie- en ziektebestrijdingsmaatregelen die zijn vastgesteld overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, onder d), bedoelde regelgeving;

c)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen.

a)

voor lange transporten tussen lidstaten en met derde landen: officiële controles die voorafgaand aan het laden worden verricht om na te gaan of de dieren geschikt zijn voor vervoer;

b)

voor lange transporten van als landbouwhuisdier gehouden paardachtigen, met uitzondering van geregistreerde paardachtigen, en van als landbouwhuisdier gehouden runderen, schapen, geiten en varkens tussen lidstaten en met derde landen, voorafgaand aan het transport:

c)

aan de in artikel 57, lid 1, bedoelde grenscontroleposten en op plaatsen van uitgang:

c bis)

in het geval van lange transporten tussen lidstaten en derde landen, officiële controles op basis van steekproeven of gerichte controle in elk stadium van een lange reis om na te gaan of de opgegeven reisduur realistisch is en of het transport aan Verordening (EG) nr. 1/2005 voldoet, en met name of de reis- en rusttijden in overeenstemming zijn met de in hoofdstuk V van bijlage I van Verordening (EG) nr. 1/2005 vastgestelde limieten. [Am. 106]

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in lid 1 en in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, en de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36; [Am. 108]

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met het risico dat verbonden is aan de verschillende diersoorten en vervoermiddelen en met de noodzaak werkwijzen te voorkomen waarbij de regelgeving niet wordt nageleefd en het lijden van dieren te beperken;

c)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen;

d)

de verificatie van de dierenwelzijnsvoorschriften aan grenscontroleposten en op plaatsen van uitgang en de toepasselijke minimumvoorschriften voor plaatsen van uitgang;

e)

specifieke criteria en voorwaarden voor de inwerkingtreding van de mechanismen voor administratieve bijstand als beschreven in titel IV;

f)

de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder bij officiële controles op de naleving van de dierenwelzijnsvoorschriften specifieke indicatoren voor dierenwelzijn op basis van meetbare prestatiecriteria kunnen moeten worden gebruikt en het ontwerp van dergelijke indicatoren op basis van wetenschappelijke en technische bewijzen. [Am. 109]

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles betreffende het binnenbrengen in de Unie en de verplaatsing binnen de Unie van bepaalde planten, plantaardige producten en ander materiaal waarop de in artikel 1, lid 2, onder g), bedoelde regelgeving van toepassing is, alsmede eenvormige minimale frequenties van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de specifieke gevaren en risico's voor de plantgezondheid in verband met specifieke planten, plantaardige producten en ander materiaal met een bepaalde oorsprong of herkomst;

c)

eenvormige frequenties van officiële controles die door de bevoegde autoriteiten worden uitgevoerd betreffende exploitanten die overeenkomstig artikel 79, lid 1, van Verordening (EU) nr. …/… (*12) gemachtigd zijn plantenpaspoorten af te geven, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de vraag of die exploitanten een fytosanitair risicomanagementplan als bedoeld in artikel 86 van Verordening (EU) nr. …/… (*13) ten uitvoer hebben gelegd voor de door hen geproduceerde planten, plantaardige producten en ander materiaal;

d)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen.

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11, 12 en 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de risico's voor de gezondheid, identiteit, kwaliteit en traceerbaarheid van bepaalde categorieën teeltmateriaal of specifieke geslachten of soorten;

c)

specifieke criteria en voorwaarden voor de inwerkingtreding van de mechanismen voor administratieve bijstand als beschreven in titel IV;

d)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen. [Am. 110]

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die controles betreffende:

c)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen.

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, betreffende de vervaardiging, het in de handel brengen, het in de Unie binnenbrengen, de etikettering, de verpakking, het vervoer, de opslag , de parallelhandel en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de noodzaak een veilig en duurzaam gebruik van gewasbeschermingsmiddelen te waarborgen en de illegale handel in dergelijke middelen te bestrijden; [Am. 116]

c)

eenvormige specifieke voorschriften voor inspecties van apparatuur voor de toepassing van pesticiden en een eenvormige minimale frequentie van die controles;

c bis)

eenvormige specifieke voorschriften voor het opzetten van een register of een gegevensbank met betrekking tot productie, verpakking en opslagfaciliteiten; [Am. 117]

d)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen;

e)

het ontwerp van certificeringssystemen die de bevoegde autoriteiten helpen bij de uitvoering van inspecties van apparatuur voor de toepassing van pesticiden;

f)

de verzameling van informatie, monitoring en verslaglegging in verband met vermoedelijke vergiftigingen met gewasbeschermingsmiddelen;

g)

de verzameling van informatie, monitoring en verslaglegging in verband met nagemaakte gewasbeschermingsmiddelen en illegale handel in gewasbeschermingsmiddelen.

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de exploitanten, de bevoegde autoriteiten, de gemachtigde instanties die de naleving moeten verzekeren van de bepalingen van Verordening (EG) nr. 834/2007, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36, en naast de artikelen 25, 29, 30 en 32 betreffende de erkenning van en het toezicht op gemachtigde instanties; [Am. 119]

b)

aanvullende voorschriften ten opzichte van hetgeen bedoeld is in artikel 8, lid 1, betreffende risicobeoordeling en de vaststelling van de frequentie van officiële controles en in voorkomend geval bemonstering, rekening houdend met het risico van gevallen van niet-naleving;

c)

de minimale frequentie van officiële controles betreffende de in artikel 2, onder d), van Verordening (EG) nr. 834/2007 gedefinieerde marktdeelnemers en de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder bepaalde exploitanten van bepaalde officiële controles worden vrijgesteld;

d)

aanvullende methoden en technieken voor officiële controles ten opzichte van hetgeen bedoeld is in artikel 13 en artikel 33, leden 1 tot en met 5, alsook specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles betreffende de traceerbaarheid van biologische producten in alle stadia van de productie, bereiding en distributie en betreffende het bieden van garanties voor de naleving van de in artikel 1, lid 2, onder j), bedoelde regelgeving;

e)

aanvullende criteria ten opzichte van hetgeen bedoeld is in artikel 135, lid 1, tweede alinea, van deze verordening en in artikel 30, lid 1, van Verordening (EG) nr. 834/2007, in verband met de maatregelen die moeten worden genomen bij niet-naleving, alsook aanvullende maatregelen ten opzichte van hetgeen vermeld is in artikel 135, lid 2;

f)

aanvullende voorschriften ten opzichte van hetgeen vermeld is in artikel 4, lid 1, onder f), voor de faciliteiten en uitrusting die nodig zijn voor de uitvoering van officiële controles en aanvullende voorwaarden en verplichtingen ten opzichte van hetgeen bedoeld is in de artikelen 25 tot en met 30 en artikel 32 voor de delegatie van taken in verband met officiële controles;

g)

aanvullende verslagleggingsverplichtingen ten opzichte van hetgeen bedoeld is in de artikelen 12 en 31, voor de bevoegde autoriteiten, de controleautoriteiten voor biologische producten en de gemachtigde instanties die met officiële controles zijn belast;

h)

specifieke criteria en voorwaarden voor de inwerkingtreding van de mechanismen voor administratieve bijstand als beschreven in titel IV.

a)

aanvullende voorschriften, methoden en technieken ten opzichte van hetgeen bedoeld is in de artikelen 11 en 13, voor officiële controles op de naleving van de productspecificaties en etiketteringsvoorschriften;

b)

aanvullende methoden en technieken ten opzichte van hetgeen bedoeld is in artikel 13, voor de uitvoering van officiële controles betreffende de traceerbaarheid van producten die onder het toepassingsgebied van de in artikel 1, lid 2, onder k), bedoelde regelgeving vallen, in alle stadia van de productie, bereiding en distributie, en betreffende het bieden van garanties voor de naleving van die regelgeving;

c)

specifieke aanvullende criteria en specifieke aanvullende inhoud ten opzichte van hetgeen vermeld is in artikel 108 voor het opstellen van de desbetreffende delen van het in artikel 107, lid 1, bedoelde meerjarige nationale controleplan en specifieke aanvullende inhoud van het in artikel 112 bedoelde verslag;

d)

specifieke criteria en voorwaarden voor de inwerkingtreding van de mechanismen voor administratieve bijstand als beschreven in titel IV;

e)

specifieke maatregelen, in aanvulling op hetgeen bedoeld is in artikel 135, lid 2, die moeten worden genomen in geval van niet-naleving en ernstige of herhaaldelijke niet-naleving.

a)

de specifieke verantwoordelijkheden en taken van de bevoegde autoriteiten, naast de verantwoordelijkheden en taken als bedoeld in de artikelen 4, 8 en 9, artikel 10, lid 1, de artikelen 11 tot en met 13, artikel 34, leden 1 en 2, en artikel 36;

b)

eenvormige specifieke voorschriften voor de uitvoering van officiële controles en een eenvormige minimale frequentie van die officiële controles, waarbij behalve met de in artikel 8, lid 1, bedoelde criteria, ook rekening wordt gehouden met de specifieke gevaren en risico's voor elke categorie levensmiddelen en diervoeders en met de diverse toegepaste processen;

c)

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten voor specifieke gevallen van niet-naleving een of meer maatregelen als bedoeld in artikel 135, lid 2, dan wel aanvullende maatregelen moeten nemen.

a)

de delegatie bevat een nauwkeurige omschrijving van:

b)

de gemachtigde instantie:

c)

er zijn regelingen om een doeltreffende en doelmatige coördinatie tussen de delegerende bevoegde autoriteiten en de gemachtigde instantie te waarborgen.

a)

de resultaten van de door hen verrichte officiële controles regelmatig meedelen aan de bevoegde autoriteiten die de specifieke taken in verband met officiële controles hebben gedelegeerd, alsook op ieder verzoek van die bevoegde autoriteiten;

b)

wanneer de resultaten van de officiële controles wijzen op niet-naleving of waarschijnlijke niet-naleving, de bevoegde autoriteiten die de specifieke taken in verband met officiële controles hebben gedelegeerd daarvan onmiddellijk in kennis stellen.

a)

organiseren zo nodig periodieke en onaangekondigde audits of inspecties van die instanties of personen; [Am. 127]

b)

trekken de delegatie onverwijld geheel of gedeeltelijk in wanneer:

a)

een dergelijke delegatie is niet verboden uit hoofde van de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving;

b)

er wordt voldaan aan de voorwaarden van artikel 26 met uitzondering van punt b), iv).

a)

de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving staat een dergelijke delegatie toe;

b)

er wordt voldaan aan de voorwaarden van artikel 26 met uitzondering van punt b), onder ii) en iv).

a)

delen de resultaten van de door hen verrichte andere officiële activiteiten regelmatig mee aan de bevoegde autoriteiten die de specifieke taken in verband met andere officiële activiteiten hebben gedelegeerd, alsook op ieder verzoek van die bevoegde autoriteiten;

b)

stellen, wanneer de resultaten van de andere officiële activiteiten wijzen op niet-naleving of waarschijnlijke niet-naleving, de bevoegde autoriteiten die de specifieke taken in verband met andere officiële activiteiten hebben gedelegeerd daarvan onmiddellijk in kennis.

a)

organiseren zo nodig audits of inspecties van die instanties of personen; [Am. 129]

b)

trekken de delegatie onverwijld geheel of gedeeltelijk in wanneer:

a)

de meest recente beschikbare methoden die beantwoorden aan de internationaal erkende voorschriften en protocollen op dat gebied, waaronder de methoden en protocollen die het Europese Comité voor Normalisatie (CEN) heeft aanvaard;

b)

als er geen voorschriften of protocollen als bedoeld onder a) zijn, de door de referentielaboratoria van de Europese Unie ontwikkelde of aanbevolen methoden op dat gebied die overeenkomstig internationaal aanvaarde wetenschappelijke protocollen zijn gevalideerd;

c)

als er geen voorschriften of protocollen als bedoeld onder a) zijn, noch methoden als bedoeld onder b), methoden die beantwoorden aan de desbetreffende voorschriften die op nationaal niveau zijn vastgesteld;

d)

als er geen voorschriften of protocollen als bedoeld onder a) zijn, noch methoden als bedoeld onder b), noch nationale voorschriften als bedoeld onder c), de door de nationale referentielaboratoria ontwikkelde of aanbevolen methoden op dat gebied die overeenkomstig internationaal aanvaarde wetenschappelijke protocollen zijn gevalideerd; of

e)

als er geen voorschriften of protocollen als bedoeld onder a) zijn, noch methoden als bedoeld onder b), noch nationale voorschriften als bedoeld onder c), noch methoden als bedoeld onder d), methoden op dat gebied die overeenkomstig internationaal aanvaarde wetenschappelijke protocollen zijn gevalideerd.

a)

de toe te passen methoden voor bemonstering en voor laboratoriumanalyses, -tests en -diagnoses;

b)

prestatiecriteria, analyse-, test- of diagnoseparameters, meetonzekerheid en procedures voor de validering van die methoden;

c)

de interpretatie van analyse-, test- en diagnoseresultaten.

a)

de exploitant altijd mag verzoeken om beoordeling van de documenten betreffende de bemonstering, analyse, test of diagnose door een tweede deskundige die wordt aangewezen door een referentielaboratorium, of indien dit niet mogelijk is, door een ander, minimaal gelijkwaardig officieel laboratorium ; [Am. 137]

b)

de exploitant, indien relevant en technisch haalbaar, met name gezien de prevalentie en verspreiding van het gevaar bij de dieren of goederen, de bederfelijkheid van de monsters of goederen en de hoeveelheid beschikbaar substraat, mag verzoeken , en de bevoegde autoriteit moet waarborgen : [Am. 138]

a)

wordt meegedeeld dat die monsters in het kader van een officiële controle worden genomen en, in voorkomend geval, voor de doeleinden van die officiële controle worden geanalyseerd of getest; en

b)

wanneer de in lid 1 bedoelde monsters worden geanalyseerd of getest, hun recht te verzoeken om het advies van een tweede deskundige, als bedoeld in artikel 34, lid 1, kunnen uitoefenen.

a)

er zijn passende regelingen getroffen op grond waarvan zij de in artikel 38, lid 1, bedoelde audits en inspecties mogen uitvoeren of de uitvoering van die audits en inspecties mogen delegeren aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waarin het laboratorium is gelegen;

b)

het laboratorium is door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waarin het is gelegen reeds als officieel laboratorium aangewezen.

a)

de taken die het laboratorium als officieel laboratorium verricht;

b)

de voorwaarden waaronder het die taken verricht;

c)

de regelingen die nodig zijn om te zorgen voor doeltreffende en doelmatige coördinatie en samenwerking tussen het laboratorium en de bevoegde autoriteiten.

a)

beschikt over de vereiste deskundigheid, uitrusting en infrastructuur om analyses, tests of diagnoses op monsters te verrichten;

b)

beschikt over een voldoende aantal behoorlijk gekwalificeerde, opgeleide en ervaren personeelsleden;

c)

is onafhankelijk, onpartijdig en vrij van belangenconflicten ten aanzien van de uitoefening van zijn taken als officieel laboratorium; [Am. 142]

d)

kan tijdig de resultaten leveren van de analyses, tests of diagnoses die worden uitgevoerd op de bij officiële controles en andere officiële activiteiten genomen monsters;

e)

werkt overeenkomstig de norm EN ISO/IEC 17025 betreffende „Algemene eisen voor de competentie van beproevings- en kalibratielaboratoria” en is overeenkomstig die norm beoordeeld en geaccrediteerd door een nationale accreditatie-instantie die werkt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008. [Am. 143]

a)

omvat alle methoden voor laboratoriumanalyses, -tests en -diagnoses die het laboratorium voor het analyseren, testen en diagnosticeren moet toepassen wanneer het als officieel laboratorium werkt;

b)

kan een of meer methoden voor laboratoriumanalyses -tests of -diagnoses omvatten, dan wel groepen methoden;

c)

kan op flexibele wijze worden bepaald, zodat de accreditatie ook kan gelden voor gewijzigde versies van de door het officiële laboratorium op het moment van accreditatie toegepaste methoden of voor nieuwe methoden ter aanvulling van die methoden, op basis van de eigen valideringen door het laboratorium, zonder dat de nationale accreditatie-instantie voorafgaand aan de toepassing van die gewijzigde of nieuwe methoden een specifieke beoordeling moet verrichten.

a)

op gezette tijden;

b)

op elk moment waarop zij een audit of inspectie noodzakelijk achten.

a)

het laboratorium voldoet niet meer aan de voorwaarden van artikel 36, leden 4 en 5;

b)

het laboratorium komt de verplichtingen in artikel 37 niet na;

c)

het laboratorium presteert ondermaats bij het in artikel 37, lid 2, bedoelde vergelijkend interlaboratoriumonderzoek.

a)

laboratoria:

b)

laboratoria die analyses of tests uitvoeren om de naleving van de in artikel 1, lid 2, onder h), bedoelde regelgeving betreffende teeltmateriaal te verifiëren; [Am. 147]

c)

laboratoria die uitsluitend analyses, tests of diagnoses in het kader van andere officiële activiteiten verrichten, mits zij:

a)

zij werken en zijn beoordeeld en geaccrediteerd overeenkomstig de norm EN ISO/IEC 17025 ten aanzien van de toepassing van een of meer methoden die soortgelijk zijn aan en representatief zijn voor de andere methoden die zij toepassen;

b)

de methoden waarvoor zij de onder a) bedoelde accreditatie hebben verkregen, passen zij regelmatig en op significante schaal toe.

a)

wanneer de toepassing van die methode voor het eerst bij voorschriften van de Unie wordt vereist;

b)

wanneer wijzigingen in een methode die reeds wordt toegepast een nieuwe accreditatie of een uitbreiding van het toepassingsgebied van de reeds door het officiële laboratorium verkregen accreditatie vereisen;

c)

wanneer de noodzaak om de methode toe te passen het gevolg is van een noodsituatie of een nieuw risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn dan wel, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu; of

c bis)

in afwachting van de evaluatie door de accreditatie-instantie en van de beslissing van deze accreditatie-instantie. [Am. 150]

a)

het officiële laboratorium is reeds overeenkomstig de norm EN ISO/IEC 17025 geaccrediteerd voor de toepassing van een methode die soortgelijk is aan de methode die niet binnen het toepassingsgebied van zijn accreditatie valt;

b)

het officiële laboratorium past een kwaliteitsborgingssysteem toe om te waarborgen dat de toepassing van de methode die niet binnen het toepassingsgebied van de bestaande accreditatie valt, deugdelijke en betrouwbare resultaten oplevert;

c)

de analyses, tests of diagnoses worden uitgevoerd onder toezicht van de bevoegde autoriteiten of van het nationale referentielaboratorium voor die methode.

a)

de aan de verschillende soorten dieren en goederen verbonden risico's voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn dan wel, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu;

a bis)

de waarschijnlijkheid van frauduleuze praktijken die de consumentenverwachtingen zouden kunnen beschamen ten aanzien van de aard, de kwaliteit en de samenstelling van voedsel en producten; [Am. 152]

b)

de naleving in het verleden van de op de betrokken dieren of goederen toepasselijke voorschriften van de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving:

c)

de reeds op de betrokken dieren en goederen verrichte controles;

d)

de door de bevoegde autoriteiten van het derde land van oorsprong gegeven garanties betreffende de naleving van de voorschriften van de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving of van voorschriften waarvan erkend is dat zij ten minste gelijkwaardig daaraan zijn, voor de betrokken dieren en goederen.

a)

het punt van binnenkomst in de Unie;

b)

een grenscontrolepost;

c)

het punt van vrijgave voor het vrije verkeer in de Unie;

d)

de entrepots en de gebouwen van de voor de zending verantwoordelijke exploitant.

a)

vervoermiddelen, ook als zij leeg zijn;

b)

verpakkingen.

a)

omvatten altijd een documentencontrole;

b)

omvatten, afhankelijk van het risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor het dierenwelzijn, dan wel, wat ggo's en gewasbeschermingsmiddelen betreft, voor het milieu, overeenstemmingscontroles en materiële controles.

a)

de betrokken douaneautoriteiten en exploitanten op de hoogte brengen;

b)

beslissen of de dieren of goederen al dan niet kunnen worden vrijgegeven voordat de resultaten van de op de monsters uitgevoerde analyse, test of diagnose beschikbaar zijn, op voorwaarde dat de traceerbaarheid van de dieren of goederen is gewaarborgd.

a)

de mechanismen vaststellen die nodig zijn om de traceerbaarheid van de in lid 1, onder b), bedoelde dieren of goederen te waarborgen;

b)

vaststellen welke documenten de in lid 1 bedoelde dieren of goederen moeten vergezellen wanneer de bevoegde autoriteiten monsters hebben genomen.

a)

dieren;

b)

producten van dierlijke oorsprong, voedsel dat producten van dierlijke oorsprong bevat, levende producten en dierlijke bijproducten; [Am. 153]

c)

planten, plantaardige producten en andere materialen die drager of verspreider van een plaagorganisme bij planten kunnen zijn, als bedoeld in de krachtens artikel 68, lid 1, en artikel 69, lid 1, van Verordening (EU) nr. …/… (*14) opgestelde lijsten;

d)

goederen die afkomstig zijn uit bepaalde derde landen waarvoor de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen als bedoeld in lid 2, onder b), heeft besloten dat vanwege een bekend of nieuw risico of omdat er aanwijzingen zijn dat de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving wellicht op grote schaal en op ernstige wijze niet wordt nageleefd een maatregel noodzakelijk is waarvoor tijdelijk meer uitgebreide controles op de binnenkomst in de Unie vereist zijn;

e)

dieren en goederen die uit hoofde van een overeenkomstig artikel 53 van Verordening (EG) nr. 178/2002, artikel 249 van Verordening (EU) nr. …/… (*15) of artikel 27, lid 1, artikel 29, lid 1, artikel 40, lid 2, artikel 41, lid 2, artikel 47, lid 1, artikel 49, lid 2, en artikel 50, lid 2, van Verordening (EU) nr. …/… (*16) vastgestelde handeling zijn onderworpen aan een noodmaatregel die vereist dat zendingen van die dieren of goederen, die aan de hand van hun code in de Gecombineerde Nomenclatuur worden geïdentificeerd, bij binnenkomst in de Unie aan officiële controles worden onderworpen;

f)

dieren en goederen waarvoor voorwaarden of maatregelen voor de binnenkomst ervan in de Unie zijn vastgesteld bij handelingen uit hoofde van artikel 125, respectievelijk artikel 127, of overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving, en waarin is bepaald dat de naleving van die voorwaarden of maatregelen bij binnenkomst van de dieren of goederen in de Unie moet worden gecontroleerd.

a)

lijsten vaststellen van de dieren en goederen die tot de in lid 1, onder a) en b), bedoelde categorieën behoren, met vermelding van de codes in de Gecombineerde Nomenclatuur;

b)

de lijst van goederen die tot de in lid 1, onder d), bedoelde categorie behoren, met vermelding van de codes in de Gecombineerde Nomenclatuur, vaststellen en zo nodig in verband met de in dat punt bedoelde risico's aanpassen.

a)

goederen die als commerciële of handelsmonsters, dan wel als demonstratiemateriaal voor tentoonstellingen worden verzonden en die niet bedoeld zijn om in de handel te worden gebracht; [Am. 154]

b)

voor wetenschappelijke doeleinden bestemde dieren en goederen; [Am. 155]

c)

goederen die zich aan boord van internationaal opererende vervoermiddelen bevinden die niet worden gelost en bestemd zijn voor consumptie door de bemanning en passagiers;

d)

goederen die in de persoonlijke bagage van reizigers voor persoonlijke consumptie worden vervoerd;

e)

kleine zendingen goederen die aan natuurlijke personen worden gezonden en niet bestemd zijn om in de handel te worden gebracht;

f)

gezelschapsdieren als gedefinieerd in artikel 4, lid 1, punt 10, van Verordening (EU) nr. XXX/XXXX [ Nummer van de verordening betreffende diergezondheid ]; [Am. 156]

g)

goederen die een warmtebehandeling hebben ondergaan en de in die gedelegeerde handelingen te bepalen hoeveelheden niet overschrijden;

h)

elke andere categorie dieren of goederen waarvoor controles aan de grenscontroleposten niet nodig zijn op grond van de risico's die zij opleveren.

a)

de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder de bevoegde autoriteiten van een grenscontrolepost het verdere vervoer van zendingen van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen naar de eindbestemming mogen toestaan in afwachting van de resultaten van materiële controles, indien dergelijke controles vereist zijn;

b)

de termijnen en uitvoeringswijze voor documentencontroles, overeenstemmingscontroles en materiële controles van overgeladen zendingen van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën goederen;

c)

de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder de overeenstemmingscontroles en materiële controles van overgeladen zendingen en van dieren die over zee of door de lucht aankomen en voor verder vervoer aan boord van hetzelfde vervoermiddel blijven, bij een andere grenscontrolepost dan de grenscontrolepost van eerste aankomst in de Unie mogen worden uitgevoerd;

d)

de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder de doorvoer van zendingen van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen mag worden toegestaan en de specifieke officiële controles die voor dergelijke zendingen aan de grenscontroleposten moeten worden uitgevoerd, met inbegrip van de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder zij in speciaal erkende vrije entrepots en douane-entrepots moeten worden opgeslagen.

a)

de bevoegde autoriteiten de overeenstemmingscontroles en materiële controles van zendingen van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen op andere controlepunten dan grenscontroleposten mogen uitvoeren, op voorwaarde dat die controlepunten aan artikel 62, lid 3, en aan de overeenkomstig artikel 62, lid 4, vastgestelde uitvoeringshandelingen voldoen; [Am. 159]

b)

de materiële controles van zendingen waarop aan de grenscontrolepost van eerste aankomst documentencontroles en overeenstemmingscontroles zijn verricht, bij een andere grenscontrolepost in een andere lidstaat mogen worden uitgevoerd;

c)

de bevoegde autoriteiten specifieke controletaken in verband met het volgende aan douaneautoriteiten of andere overheidsinstanties mogen toewijzen:

a)

met een lagere frequentie worden uitgevoerd;

b)

beperkt worden tot de verificatie van het officiële zegel van de zending, indien een dergelijk zegel aanwezig is.

a)

de criteria en de procedures voor de vaststelling en wijziging van de frequentie minimum frequentie van de materiële controles van zendingen van de in artikel 45, lid 1, onder a), b) en c), bedoelde categorieën dieren en goederen en de aanpassing ervan aan het aan die categorieën verbonden risico, gelet op: [Am. 162]

b)

de voorwaarden waaronder de lidstaten de overeenkomstig punt a) vastgestelde frequentie van de materiële controles mogen verhogen om rekening te houden met plaatselijke risicofactoren;

c)

de procedures waarmee wordt gewaarborgd dat de overeenkomstig punt a) vastgestelde frequentie minimumfrequentie van de materiële controles tijdig en op eenvormige wijze wordt toegepast. [Am. 163]

a)

de frequentie minimumfrequentie van de materiële controles voor de in artikel 45, lid 1, onder d), bedoelde categorieën goederen; [Am. 164]

b)

de frequentie minimumfrequentie van de materiële controles voor de in artikel 45, lid 1, onder e) en f), bedoelde categorieën dieren en goederen, zolang die niet is vastgesteld bij de in die bepalingen bedoelde handelingen. [Am. 165]

a)

door de exploitanten die verantwoordelijk zijn voor zendingen van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen, om de bevoegde autoriteiten van de grenscontrolepost van aankomst van tevoren van de aankomst van die zendingen in kennis te stellen;

b)

door de bevoegde autoriteiten van de grenscontrolepost, om:

a)

alle overeenkomstig artikel 47, lid 1, vereiste officiële controles zijn verricht;

b)

de resultaten van de materiële controles beschikbaar zijn, indien dergelijke controles vereist zijn;

c)

overeenkomstig artikel 53 een beslissing over de zending is genomen en in het GGB is vastgelegd. [Am. 170]

a)

staan niet toe dat een zending onder een andere douaneregeling wordt geplaatst dan aangegeven is door de bevoegde autoriteiten van de grenscontrolepost;

b)

verlenen alleen vrijgave voor het vrije verkeer van een zending na overlegging van een naar behoren voltooid GGB waarin wordt bevestigd dat de zending aan de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving voldoet.

a)

de vorm van het GGB en de instructies voor de indiening en het gebruik ervan;

b)

de minimumtermijnen voor de voorafgaande kennisgeving van zendingen door exploitanten als bedoeld in artikel 54, lid 2, onder a), om de bevoegde autoriteiten van de grenscontrolepost in staat te stellen tijdig en op doelmatige wijze officiële controles te verrichten.

a)

of voor de aanwijzing van de voorgestelde grenscontrolepost een gunstige uitkomst vereist is van een controle op de naleving van de minimumvoorschriften van artikel 62, die deskundigen van de Commissie overeenkomstig artikel 115 verrichten;

b)

de datum van een dergelijke controle.

a)

de contactgegevens en openingstijden;

b)

de precieze locatie en of het een punt van binnenkomst in een haven, op een luchthaven, aan een spoorlijn of aan een weg betreft;

c)

de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen waarop de aanwijzing betrekking heeft;

d)

de beschikbare uitrusting en gebouwen voor de uitvoering van officiële controles op elk van de categorieën dieren en goederen waarvoor de post is aangewezen;

e)

de per kalenderjaar behandelde hoeveelheden dieren en goederen van elk van de in artikel 45, lid 1, bedoelde categorieën dieren en goederen waarvoor de post is aangewezen.

a)

trekken de lidstaten de in artikel 57, lid 1, bedoelde aanwijzing in voor alle of bepaalde categorieën dieren en goederen waarvoor de aanwijzing gold;

b)

schrappen zij deze uit de in artikel 58, lid 1, bedoelde lijsten voor de categorieën dieren en goederen waarvoor de aanwijzing wordt ingetrokken.

a)

de bevoegde autoriteiten ervan overtuigd zijn dat het in lid 1 bedoelde risico niet meer bestaat;

b)

zij de informatie op grond waarvan de schorsing wordt opgeheven, aan de Commissie en de andere lidstaten hebben doen toekomen.

a)

een voldoende aantal behoorlijk gekwalificeerde personeelsleden;

b)

gebouwen die geschikt zijn voor de aard en de hoeveelheid van de behandelde categorieën dieren en goederen;

c)

uitrusting en gebouwen voor de uitvoering van officiële controles voor elk van de categorieën dieren en goederen waarvoor de grenscontrolepost is aangewezen;

d)

regelingen om, zo nodig, toegang te hebben tot andere uitrusting, gebouwen en diensten met het oog op de toepassing van maatregelen die overeenkomstig de artikelen 63, 64 en 65 worden genomen bij vermoeden van niet-naleving en in geval van niet-conforme zendingen of zendingen die een risico vormen;

e)

noodregelingen om in geval van niet te voorziene en onverwachte omstandigheden of gebeurtenissen de officiële controles soepel te doen verlopen en maatregelen die overeenkomstig de artikelen 63, 64 en 65 worden genomen, doeltreffend toe te passen;

f)

de technologie en uitrusting die nodig zijn voor de efficiënte werking van het Traces-systeem en eventuele andere geautomatiseerde informatiemanagementsystemen die voor de verwerking en uitwisseling van gegevens en informatie vereist zijn;

g)

toegang tot de diensten van officiële laboratoria die binnen een redelijke termijn analyse-, test- en diagnoseresultaten kunnen verstrekken en beschikken over de IT-tools die nodig zijn om de resultaten van de verrichte analyses, tests of diagnoses zo nodig in het Traces-systeem op te nemen;

h)

geschikte regelingen voor een juiste behandeling van verschillende categorieën dieren en goederen en ter voorkoming van risico's die het gevolg kunnen zijn van kruisbesmetting;

i)

regelingen om aan de toepasselijke normen inzake biobeveiliging te voldoen, teneinde de verspreiding van ziekten in de Unie te voorkomen.

a)

de zending of een onderdeel ervan, in het geval van levende dieren op humane wijze, te vernietigen, in voorkomend geval overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving; of [Am. 179]

b)

de zending of een onderdeel ervan overeenkomstig artikel 70, leden 1 en 2, door te zenden naar een plaats buiten de Unie; of [Am. 180]

c)

de zending of een onderdeel ervan overeenkomstig artikel 69, leden 1 en 2, te onderwerpen aan een speciale behandeling of aan andere maatregelen die noodzakelijk zijn om aan de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving te voldoen en de zending in voorkomend geval te bestemmen voor andere doeleinden dan die waarvoor zij oorspronkelijk bestemd was. [Am. 181]

a)

de Commissie,

b)

de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten;

c)

de douaneautoriteiten;

d)

de bevoegde autoriteiten van het derde land van oorsprong;

e)

de voor de zending verantwoordelijke exploitant.

a)

gebieden de exploitant onverwijld de zending , in het geval van levende dieren op humane wijze, te vernietigen, in voorkomend geval overeenkomstig de in artikel 1, lid 2, bedoelde regelgeving, en alle maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om de gezondheid van mensen, dieren of planten, het dierenwelzijn of het milieu te beschermen; of [Am. 184]

b)

onderwerpen de zending overeenkomstig artikel 69, leden 1 en 2, onverwijld aan een speciale behandeling.

a)

maken de officiële certificaten en andere documenten die de zendingen waarvoor maatregelen uit hoofde van artikel 64, leden 3 en 5, en artikel 65 zijn genomen vergezellen, ongeldig;

b)

werken overeenkomstig titel IV samen om nadere maatregelen te nemen die noodzakelijk zijn om te voorkomen dat zendingen waarvan de binnenkomst in de Unie overeenkomstig artikel 64, lid 1, is geweigerd, opnieuw in de Unie kunnen worden ingevoerd.

a)

dat de zending wordt vernietigd of onderworpen aan elke andere passende maatregel;

b)

in de in artikel 65 bedoelde gevallen dat de zending wordt vernietigd in geschikte inrichtingen die zo dicht mogelijk bij de grenscontrolepost gelegen zijn, waarbij alle maatregelen worden genomen die noodzakelijk zijn om de gezondheid van mensen, dieren of planten, het dierenwelzijn dan wel het milieu te beschermen.

a)