(1)

Een aantal staatssteunvoorschriften dat in het kader van het initiatief van 2012 voor de modernisering van het staatssteunbeleid is goedgekeurd, zal eind 2020 aflopen. Meer bepaald zullen de Verordeningen (EU) nr. 1407/2013 (2) en (EU) nr. 651/2014 (3) van de Commissie op 31 december 2020 aflopen.

(2)

Om de nodige voorspelbaarheid en rechtszekerheid te bieden in afwachting van een mogelijke toekomstige actualisering van de staatssteunvoorschriften die in het kader van het initiatief voor de modernisering van het staatssteunbeleid zijn vastgesteld, moet de Commissie in twee stappen te werk gaan.

(3)

Allereerst moet de Commissie de toepassingsperiode van staatssteunvoorschriften die anders eind 2020 zouden aflopen, verlengen. In een tweede fase moet de Commissie, in overeenstemming met de richtsnoeren voor betere regelgeving (4), die voorschriften evalueren samen met de overige staatssteunvoorschriften die in het kader van het initiatief voor de modernisering van het staatssteunbeleid zijn vastgesteld. Op 7 januari 2019 heeft de Commissie de aanzet gegeven tot de evaluatie van die voorschriften, in de vorm van een “geschiktheidscontrole”. In de context van de Europese Green Deal (5) en de Europese Digitale Agenda heeft de Commissie al aangekondigd dat zij van plan is uiterlijk eind 2021 een reeks richtsnoeren te herzien. Op basis daarvan zal de Commissie dan beslissen of zij de bovengenoemde voorschriften verder verlengt of actualiseert.

(4)

Gezien de brede opzet van deze geschiktheidscontrole en het feit dat de uitkomsten van de evaluaties pas tegen het einde van 2020 beschikbaar zullen komen, kan een beleidsbeslissing over de vormgeving van de staatssteunvoorschriften voor de periode na 2020 niet tijdig worden genomen om de stakeholders rechtszekerheid en stabiliteit te bieden wat betreft de voorschriften die na 2020 van toepassing zullen zijn. Een verlenging is dus nodig zodat een passende beoordeling van de staatssteunvoorschriften kan worden gemaakt en de voorspelbaarheid en stabiliteit van die voorschriften voor de lidstaten wordt gegarandeerd.

(5)

De toepassingsperiode van de Verordeningen (EU) nr. 1407/2013 en (EU) nr. 651/2014 zou dus met drie jaar moeten worden verlengd — tot en met 31 december 2023.

(6)

De Verordeningen (EU) nr. 1407/2013 en (EU) nr. 651/2014 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

Aangezien de toepassingsperiode van Verordening (EU) nr. 651/2014 wordt verlengd, willen sommige lidstaten misschien de geldigheid uitbreiden van in het kader van die verordening vrijgestelde steunmaatregelen waarvoor, overeenkomstig artikel 11, onder a), van diezelfde verordening, beknopte informatie is verschaft. Om transparantie te bieden, moeten lidstaten de Commissie de geactualiseerde beknopte informatie met betrekking tot de uitbreiding van die maatregelen meedelen.

(8)

Regelingen die zijn opgezet op grond van deel 1 (met uitzondering van artikel 15), de delen 2, 3 en 4, deel 7 (met uitzondering van artikel 44) en deel 10 van hoofdstuk III van Verordening (EU) nr. 651/2014 met een gemiddeld jaarlijks budget aan staatssteun van meer dan 150 miljoen EUR, die na een besluit van de Commissie langer dan zes maanden waren vrijgesteld en waarvoor de betrokken lidstaat de vrijstelling na 31 december 2020 wenst te verlengen, moeten tot en met 31 december 2023 vrijgesteld blijven op voorwaarde dat lidstaten de Commissie de geactualiseerde beknopte informatie hebben meegedeeld en een eindevaluatieverslag hebben ingediend dat in overeenstemming is met het door de Commissie goedgekeurde evaluatieontwerp.

(9)

Gezien de economische en financiële gevolgen van de COVID-19-uitbraak voor ondernemingen en om te zorgen voor samenhang met de algemene beleidsrespons van de Commissie, in het bijzonder in de periode 2020-2021, moet Verordening (EU) nr. 651/2014 dienovereenkomstig worden gewijzigd. Met name moeten ondernemingen die als gevolg van de COVID-19-uitbraak ondernemingen in moeilijkheden zijn geworden, gedurende een beperkte periode in aanmerking blijven komen op grond van die verordening. Evenzo moeten ondernemingen die tijdelijk of permanent personeel moeten ontslaan als gevolg van de COVID-19-uitbraak, niet worden geacht de verplaatsingsverplichtingen te hebben geschonden die vóór 31 december 2019 zijn aangegaan op het moment dat zij regionale steun ontvingen. Die afwijkende bepalingen moeten van toepassing zijn gedurende een beperkte periode van 1 januari 2020 tot en met 30 juni 2021.

(10)

De Verordeningen (EU) nr. 1407/2013 en (EU) nr. 651/2014 moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,