1.   Een overeenkomstig artikel 16, lid 1, van het wetboek opgezet elektronisch systeem wordt gebruikt voor:

De ontwikkeling en de releasedatums van de gefaseerde uitrol van het systeem zijn opgenomen in het project DWU Invoercontrolesysteem 2 (ICS2) in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 van de Commissie (*1).

1 bis.   Marktdeelnemers maken gebruik van een op EU-niveau geharmoniseerde interface voor ondernemers, die door de Commissie en de lidstaten in onderling overleg is ontworpen, voor indieningen, verzoeken om wijziging, verzoeken om ongeldigmaking, verwerking en opslag van de gegevens van summiere aangiften bij binnenbrengen en voor de uitwisseling van daarmee verband houdende informatie met de douaneautoriteiten.

2.   In afwijking van lid 1 van dit artikel wordt, tot de datums waarop het daarin bedoelde elektronische systeem overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 wordt uitgerold, het elektronisch systeem voor de indiening en uitwisseling van informatie over de in Verordening (EEG) nr. 2454/93 vastgelegde summiere aangiften bij binnenbrengen gebruikt overeenkomstig de artikelen 185, lid 1, artikel 187 en artikel 188, lid 3, van deze verordening.

1.   Wanneer geen van de ontheffingen van de verplichting tot indiening van een summiere aangifte bij binnenbrengen in artikel 104 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van toepassing is, worden de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen voor goederen die door de lucht worden vervoerd, als volgt verstrekt:

1 bis.   Wanneer geen van de ontheffingen van de verplichting tot indiening van een summiere aangifte bij binnenbrengen in artikel 104 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van toepassing is, worden de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen voor goederen die over zee, over de binnenwateren, over de weg of per spoor worden vervoerd, als volgt verstrekt:

2.   Wanneer de summiere aangifte bij binnenbrengen wordt ingediend door indiening van meer dan één gegevensset of door de indiening van de in artikel 106, leden 2 en 2 bis, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 bedoelde minimale gegevensset, doet de persoon die de gedeeltelijke of de minimale gegevensset indient dit bij het douanekantoor dat, naar zijn of haar weten, het douanekantoor van eerste binnenkomst moet zijn. Indien die persoon niet weet in welke plaats in het douanegebied van de Unie het vervoermiddel waarmee de goederen worden vervoerd naar verwachting als eerste aankomt, kan het douanekantoor van eerste binnenkomst worden bepaald op basis van de plaats waarnaar de goederen zijn verzonden.

1.   Vanaf de datum die overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 is vastgesteld voor de uitrol van release 3 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, in de gevallen als bedoeld in artikel 112, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, vermeldt de vervoerder en eenieder die een cognossement afgeeft in de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen de identiteit van eenieder die een vervoersovereenkomst met hen heeft gesloten en de vereiste gegevens voor de summiere aangifte bij binnenbrengen niet aan hen heeft verstrekt.

Wanneer de geadresseerde die is vermeld op het cognossement als iemand die geen onderliggende cognossementen heeft, de vereiste gegevens niet ter beschikking stelt aan de persoon die het cognossement afgeeft, vermeldt deze persoon de identiteit van de geadresseerde in de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen.

2.   Vanaf de datum die is vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 voor de uitrol van release 3 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, in de gevallen als bedoeld in artikel 112, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, stelt de persoon die het cognossement afgeeft de persoon die de vervoersovereenkomst met hem heeft gesloten in kennis van de afgifte van dit cognossement.

In het geval van een gezamenlijke ladingovereenkomst voor goederen stelt de persoon die het cognossement afgeeft, de persoon met wie hij deze overeenkomst sluit in kennis van de afgifte van dit cognossement.

3.   Vanaf de datum die is vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 voor de uitrol van release 2 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, in de gevallen als bedoeld in artikel 113, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, vermeldt de vervoerder en eenieder die een luchtvrachtbrief afgeeft in de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen de identiteit van eenieder die een vervoersovereenkomst met hen heeft gesloten of een luchtvrachtbrief voor dezelfde goederen heeft afgegeven, en de vereiste gegevens voor de summiere aangifte bij binnenbrengen niet aan hen beschikbaar heeft gesteld.

4.   Vanaf de datum die is vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 voor de uitrol van release 2 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, in de gevallen als bedoeld in artikel 113, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, stelt de persoon die een luchtvrachtbrief afgeeft de persoon die de vervoersovereenkomst met hem heeft gesloten in kennis van de afgifte van deze luchtvrachtbrief.

In het geval van een gezamenlijke ladingovereenkomst voor goederen stelt de persoon die de luchtvrachtbrief afgeeft, de persoon met wie hij deze overeenkomst sluit in kennis van de afgifte van deze luchtvrachtbrief.

5.   Vanaf de datum die is vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 voor de uitrol van release 2 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, in de gevallen als bedoeld in artikel 113 bis, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, vermeldt de vervoerder in de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen de identiteit van de postaanbieder of koeriersdienst die de vereiste gegevens voor de summiere aangifte bij binnenbrengen niet aan hem beschikbaar stelt.

1.   De douaneautoriteiten registreren de summiere aangifte bij binnenbrengen na de ontvangst ervan en stellen de aangever of zijn of haar vertegenwoordiger onmiddellijk van de registratie in kennis en delen aan die persoon de MRN van de summiere aangifte bij binnenbrengen en de datum van registratie mee.

2.   Vanaf de datum die is vastgesteld in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 als startdatum van de uitroltermijn van release 1 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, wanneer de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen worden verstrekt door de indiening van ten minste de in artikel 106, leden 2 en 2 bis, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 bedoelde minimale gegevensset of door de indiening van meer dan één gegevensset:

3.   De douaneautoriteiten stellen de vervoerder onmiddellijk in kennis van de registratie, op voorwaarde dat de vervoerder heeft gevraagd in kennis te worden gesteld en toegang heeft tot de elektronische systemen zoals bedoeld in artikel 182 van deze verordening, in elk van de volgende gevallen:

4.   De verplichting om de vervoerder in de in lid 3, onder b), bedoelde gevallen in kennis te stellen, is van toepassing met ingang van de datum die in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 is vastgesteld als startdatum van de uitroltermijn van release 2 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, op voorwaarde dat de vervoerder toegang heeft tot dat systeem.

1.   De risicoanalyse wordt voltooid vóór de aankomst van de goederen bij het douanekantoor van eerste binnenkomst, op voorwaarde dat de summiere aangifte bij binnenbrengen is ingediend binnen de in de artikelen 105 tot en met 109 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 vastgestelde termijnen, tenzij een risico wordt vastgesteld of een aanvullende risicoanalyse moet worden uitgevoerd.

Onverminderd de eerste alinea wordt zo snel mogelijk na ontvangst van de minimale gegevensset van de summiere aangifte bij binnenbrengen als bedoeld in artikel 106, leden 2 en 2 bis, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 een eerste risicoanalyse uitgevoerd betreffende goederen die door de lucht in het douanegebied van de Unie worden gebracht.

2.   Het douanekantoor van eerste binnenkomst voltooit de hoofdzakelijk voor veiligheidsdoeleinden verrichte risicoanalyse na de volgende uitwisseling van informatie via het in artikel 182, lid 1, bedoelde systeem:

3.   Wanneer het douanekantoor van eerste binnenkomst nadere informatie over de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen nodig heeft voor de voltooiing van de risicoanalyse, wordt deze analyse voltooid nadat die informatie is verstrekt.

Daartoe verzoekt het douanekantoor van eerste binnenkomst de indiener van de summiere aangifte bij binnenbrengen om deze informatie, of, indien van toepassing, de persoon die de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen heeft ingediend. Wanneer deze persoon niet de vervoerder is, stelt het douanekantoor van eerste binnenkomst de vervoerder in kennis, op voorwaarde dat de vervoerder heeft gevraagd in kennis te worden gesteld en toegang heeft tot het elektronische systeem zoals bedoeld in artikel 182, lid 1.

4.   Wanneer het douanekantoor van eerste binnenkomst gegronde redenen heeft om te vermoeden dat door de lucht gebrachte goederen een ernstige bedreiging vormen voor de luchtvaart, verlangt het dat de zending alvorens in een luchtvaartuig te worden geladen dat het douanegebied van de Unie tot bestemming heeft, wordt doorgelicht als hoogrisicovracht en -post in overeenstemming met punt 6.7 van de bijlage bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1998 van de Commissie (*2) en punt 6.7.3 van de bijlage bij Uitvoeringsbesluit C(2015) 8005 final van de Commissie van 16 november 2015 tot vaststelling van gedetailleerde maatregelen voor de tenuitvoerlegging van de gemeenschappelijke basisnormen inzake luchtvaartbeveiliging, zoals vermeld in artikel 18, onder a), van Verordening (EG) nr. 300/2008.

Het douanekantoor van eerste binnenkomst stelt de volgende personen in kennis, op voorwaarde dat zij toegang hebben tot het elektronische systeem als bedoeld in artikel 182, lid 1, van deze verordening:

Na deze kennisgeving verstrekt de indiener van de summiere aangifte bij binnenbrengen of, indien van toepassing, de persoon die de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen heeft ingediend, het douanekantoor van eerste binnenkomst de resultaten van die screening en alle andere bijbehorende relevante informatie. De risicoanalyse wordt pas voltooid nadat deze informatie is verstrekt.

5.   Wanneer het douanekantoor van eerste binnenkomst redelijke gronden heeft om aan te nemen dat de door de lucht gebrachte goederen of de in containers vervoerde goederen die over zee worden gebracht, als bedoeld in artikel 105, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, een zodanig ernstig veiligheidsrisico inhouden dat onmiddellijk optreden is vereist, gelast het dat de goederen niet op het desbetreffende vervoermiddel worden geladen.

Het douanekantoor van eerste binnenkomst stelt de volgende personen in kennis, op voorwaarde dat zij toegang hebben tot het elektronische systeem als bedoeld in artikel 182, lid 1, van deze verordening:

Die kennisgeving geschiedt onmiddellijk na de ontdekking van het desbetreffende risico en, in geval van in containers vervoerde goederen die over zee worden gebracht, als bedoeld in artikel 105, onder a), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, uiterlijk 24 uur na ontvangst van de summiere aangifte bij binnenbrengen of, indien van toepassing, van de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen door de vervoerder.

Het douanekantoor van eerste binnenkomst stelt tevens onmiddellijk de douaneautoriteiten van alle lidstaten van die kennisgeving in kennis en stelt de relevante gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen aan hen beschikbaar.

6.   Wanneer is vastgesteld dat een zending een zodanige bedreiging vormt dat bij aankomst van het vervoermiddel een onmiddellijk optreden is vereist, gaat het douanekantoor van eerste binnenkomst bij aankomst van de goederen over tot actie.

7.   Na voltooiing van de risicoanalyse kan het douanekantoor van eerste binnenkomst via het in artikel 182, lid 1, bedoelde elektronische systeem de meest geschikte plaats en maatregelen voor het uitvoeren van een controle aanbevelen.

Het douanekantoor dat bevoegd is voor de plaats die is aanbevolen als de meest geschikte plaats voor de controle, besluit over de controle en stelt de resultaten van dat besluit via het in artikel 182, lid 1, bedoelde elektronische systeem beschikbaar aan alle douanekantoren die mogelijk bij de overbrenging van de goederen zijn betrokken, ten laatste op het moment van het aanbrengen van de goederen bij het douanekantoor van eerste binnenkomst.

7 bis.   In de gevallen als bedoeld in artikel 46, lid 5, en artikel 47, lid 2, van het wetboek, stellen de douanekantoren de resultaten van hun douanecontroles beschikbaar aan de andere douaneautoriteiten van de lidstaten via het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, en wisselen zij de risicorelevante informatie uit via het in artikel 36 van deze verordening bedoelde systeem.

8.   Wanneer goederen waarvoor in overeenstemming met artikel 104, lid 1, onder c) tot en met k), m), en n), en artikel 104, leden 2, 3 en 4, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 een ontheffing van de verplichting tot indiening van een summiere aangifte bij binnenbrengen is verleend, het douanegebied van de Unie worden binnengebracht, wordt bij aanbrenging van de goederen een risicoanalyse uitgevoerd.

9.   Bij de douane aangebrachte goederen kunnen voor een douaneregeling worden vrijgegeven of wederuitgevoerd zodra de risicoanalyse is uitgevoerd en de resultaten van de risicoanalyse en, in voorkomend geval, de maatregelen die zijn genomen, dit mogelijk maken.

10.   De risicoanalyse wordt ook uitgevoerd als de gegevens van de summiere aangifte voor binnenbrengen in overeenstemming met artikel 129 van het wetboek zijn gewijzigd. In dat geval wordt, onverminderd de in de derde alinea van lid 5 van dit artikel neergelegde termijn voor in containers vervoerde goederen die over zee worden gebracht, de risicoanalyse onmiddellijk na ontvangst van de gegevens voltooid, tenzij een risico wordt vastgesteld of een aanvullende risicoanalyse moet worden uitgevoerd.

1.   Het in artikel 182, lid 1, bedoelde elektronische systeem wordt gebruikt voor het indienen van een verzoek tot wijziging of ongeldigmaking van een summiere aangifte bij binnenbrengen of van de gegevens daarin.

Wanneer verschillende personen verzoeken om een wijziging of een ongeldigmaking van de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen, mogen elk van deze personen alleen verzoeken om een wijziging of ongeldigmaking van de gegevens die zij zelf hebben ingediend.

2.   De douaneautoriteiten stellen onmiddellijk de indiener van het verzoek tot wijziging of ongeldigmaking in kennis van hun besluit om het te registreren of te weigeren.

Wanneer de wijzigingen of de ongeldigmaking van de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen worden ingediend door een andere persoon dan de vervoerder, stellen de douaneautoriteiten ook de vervoerder in kennis, op voorwaarde dat de vervoerder heeft gevraagd in kennis te worden gesteld en toegang heeft tot het elektronische systeem zoals bedoeld in artikel 182, lid 1.

3.   In afwijking van lid 1 van dit artikel kunnen de lidstaten toestaan dat verzoeken tot wijziging of ongeldigmaking van de gegevens van een summiere aangifte bij binnenbrengen die zijn ingediend met gebruikmaking van het in artikel 182, lid 2, bedoelde elektronische systeem, worden gedaan met behulp van andere middelen dan de in artikel 6, lid 1, van het wetboek bedoelde elektronische gegevensverwerkingstechnieken.”.

1.   Wanneer een zeeschip of een luchtvaartuig, na de summiere aangifte bij binnenbrengen in het in artikel 182, lid 2, bedoelde elektronische systeem te hebben ingediend, uitwijkt en naar verwachting in de eerste plaats aankomt bij een douanekantoor in een lidstaat die niet is vermeld als een land dat deel uitmaakt van het vervoerstraject in de summiere aangifte bij binnenbrengen, deelt de exploitant van dat vervoermiddel deze uitwijking mee aan het douanekantoor dat is vermeld als het douanekantoor van eerste binnenkomst in de summiere aangifte bij binnenbrengen en dient de kennisgeving van aankomst in bij het feitelijke douanekantoor van eerste binnenkomst.

De eerste alinea van dit artikel is niet van toepassing wanneer de goederen in overeenstemming met artikel 141 van het wetboek onder de regeling douanevervoer het douanegebied van de Unie zijn binnengebracht.

2.   Het douanekantoor dat in de summiere aangifte bij binnenbrengen als het douanekantoor van eerste binnenkomst is vermeld, stelt, onmiddellijk na te zijn geïnformeerd in overeenstemming met lid 1, het douanekantoor dat volgens die informatie het douanekantoor van eerste binnenkomst is in kennis van de uitwijking. Het zorgt ervoor dat het douanekantoor van eerste binnenkomst beschikt over de relevante gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen en de resultaten van de risicoanalyse.

3.   Vanaf de datum die in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 is vastgesteld als startdatum van de uitroltermijn van release 2 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, wanneer een luchtvaartuig is uitgeweken en in de eerste plaats is aangekomen bij een douanekantoor in een lidstaat die niet is vermeld als een land dat deel uitmaakt van het vervoerstraject in de summiere aangifte bij binnenbrengen, vraagt het feitelijke douanekantoor van eerste binnenkomst de gegevens op van de summiere aangifte bij binnenbrengen, de resultaten van risicoanalyses en de door het verwachte douanekantoor van eerste binnenkomst gedane controleaanbevelingen.

4.   Vanaf de datum die in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 is vastgesteld als startdatum van de uitroltermijn van release 3 van het in artikel 182, lid 1, van deze verordening bedoelde elektronische systeem, wanneer een zeeschip is uitgeweken en in de eerste plaats is aangekomen bij een douanekantoor in een lidstaat die niet is vermeld als een land dat deel uitmaakt van het vervoerstraject in de summiere aangifte bij binnenbrengen, vraagt het feitelijke douanekantoor van eerste binnenkomst via dat systeem de gegevens op van de summiere aangifte bij binnenbrengen, de resultaten van risicoanalyses en de door het verwachte douanekantoor van eerste binnenkomst gedane controleaanbevelingen.”.

1.   Overeenkomstig artikel 127 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 worden Uniegoederen op een TIR- of ATA-carnet of op een NAVO-formulier 302 of op een EU-formulier 302 geïdentificeerd door vermelding van de code “T2L” of “T2LF”. De houder van de regeling kan een van deze codes, indien van toepassing, samen met zijn handtekening op de desbetreffende documenten zetten in het vak dat bestemd is voor de omschrijving van de goederen, alvorens de documenten voor waarmerking over te leggen aan het douanekantoor van vertrek. De passende code “T2L” of “T2LF” wordt gewaarmerkt met het stempel van het douanekantoor van vertrek en de handtekening van de bevoegde ambtenaar.

In geval van een elektronisch NAVO-formulier 302 of een elektronisch EU-formulier 302 kan de houder van de regeling ook een van deze codes opnemen in de gegevens van het formulier 302. In dat geval verricht het kantoor van vertrek de waarmerking in elektronische vorm.

2.   Wanneer het TIR-carnet, het ATA-carnet, het NAVO-formulier 302 of het EU-formulier 302 zowel op Uniegoederen als op niet-Uniegoederen betrekking heeft, moeten deze goederen afzonderlijk worden vermeld op het document en moet de code “T2L” of “T2LF”, naargelang het geval, zodanig worden ingevuld dat deze duidelijk alleen betrekking heeft op Uniegoederen.”.

1.   Voor de toepassing van artikel 138 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 wordt de douaneaangifte voor goederen als bedoeld in artikel 141, lid 3, van die gedelegeerde verordening geacht te zijn aanvaard en worden de goederen geacht te zijn vrijgegeven op het tijdstip waarop de goederen aan de geadresseerde ter beschikking worden gesteld.

2.   Wanneer het niet mogelijk was de goederen aan de geadresseerde ter beschikking te stellen, wordt de douaneaangifte geacht niet te zijn ingediend.

De goederen die niet aan de geadresseerde ter beschikking zijn gesteld, worden geacht in tijdelijke opslag te zijn totdat zij worden vernietigd, wederuitgevoerd of anderszins verwijderd in overeenstemming met artikel 198 van het wetboek.”.

1.   Het douanekantoor dat is aangewezen door de lidstaat waar de militaire activiteit op het douanegebied van de Unie aanvangt, voorziet de NAVO-strijdkrachten op zijn grondgebied van NAVO-formulieren 302 die:

2.   Op het tijdstip van verzending van de goederen:

3.   Wanneer de NAVO-strijdkrachten handelen overeenkomstig lid 2, onder b), wordt door hen onmiddellijk een kopie van het NAVO-formulier 302 verstrekt aan het douanekantoor dat is aangewezen als verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten die de goederen verzenden of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.

De andere exemplaren van het NAVO-formulier 302 begeleiden de zending naar de NAVO-strijdkrachten van bestemming, die deze bij aankomst van de goederen stempelen en ondertekenen.

Op het moment van aankomst van de goederen worden twee exemplaren van het formulier gegeven aan het douanekantoor dat is aangewezen als verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten van bestemming.

Het aangewezen douanekantoor behoudt één exemplaar en stuurt het tweede exemplaar terug aan het douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten die de goederen verzenden of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.

1.   Het douanekantoor dat is aangewezen door de lidstaat waar de militaire activiteit op het douanegebied van de Unie aanvangt, voorziet de strijdkrachten van een lidstaat op zijn grondgebied van EU-formulieren 302 die:

2.   Op het tijdstip van verzending van de goederen:

3.   Wanneer de strijdkrachten van de lidstaat handelen overeenkomstig lid 2, onder b), wordt door hen onmiddellijk een kopie van het EU-formulier 302 verstrekt aan het douanekantoor dat is aangewezen al verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat die de goederen verzendt of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.

De andere exemplaren van het EU-formulier 302 begeleiden de zending naar de strijdkrachten van de lidstaat van bestemming, die deze bij aankomst van de goederen stempelen en ondertekenen.

Op het moment van aankomst van de goederen worden twee exemplaren van het formulier gegeven aan het douanekantoor dat is aangewezen als verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat van bestemming.

Het aangewezen douanekantoor behoudt één exemplaar en stuurt het tweede exemplaar terug aan het douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat die de goederen verzendt of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.”.

1.   Op het tijdstip van verzending van de goederen:

2.   Wanneer de NAVO-strijdkrachten de gegevens van het NAVO-formulier 302 elektronisch indienen in overeenstemming met lid 1, onder a), van dit artikel, zijn de artikelen 294, 296, 304, 306, en 314, 315 en 316, van deze verordening van overeenkomstige toepassing.

3.   Wanneer de NAVO-strijdkrachten handelen overeenkomstig lid 1, onder b), wordt door hen onmiddellijk een kopie van het NAVO-formulier 302 verstrekt aan het aangewezen douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten die de goederen verzenden of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.

De andere exemplaren van het NAVO-formulier 302 begeleiden de zending naar de NAVO-strijdkrachten van bestemming, die deze bij aankomst van de goederen stempelen en ondertekenen.

Op het moment van aankomst van de goederen worden twee exemplaren van het NAVO-formulier 302 gegeven aan het douanekantoor dat is aangewezen als verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten van bestemming.

Het aangewezen douanekantoor behoudt één exemplaar van het NAVO-formulier 302 en stuurt het tweede exemplaar terug aan het douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de NAVO-strijdkrachten die de goederen verzenden of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.”.

1.   Op het tijdstip van verzending van de goederen:

2.   Wanneer de strijdkrachten van de lidstaat de gegevens van het EU-formulier 302 elektronisch indienen in overeenstemming met lid 1, onder a), van dit artikel, zijn de artikelen 294, 296, 304, 306, en 314, 315 en 316 van overeenkomstige toepassing.

3.   Wanneer de strijdkrachten van de lidstaat handelen overeenkomstig lid 1, onder b), wordt door hen onmiddellijk een kopie van het EU-formulier 302 verstrekt aan het aangewezen douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat die de goederen verzendt of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.

De andere exemplaren van het EU-formulier 302 begeleiden de zending naar de strijdkrachten van de lidstaat van bestemming, die deze bij aankomst van de goederen stempelen en ondertekenen.

Op het moment van aankomst van de goederen worden twee exemplaren van het EU-formulier 302 gegeven aan het douanekantoor dat is aangewezen als verantwoordelijk voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat van bestemming.

Het aangewezen douanekantoor behoudt één exemplaar van het EU-formulier 302 en stuurt het tweede exemplaar terug aan het douanekantoor dat verantwoordelijk is voor de douaneformaliteiten en -controles met betrekking tot de strijdkrachten van de lidstaat die de goederen verzendt of voor rekening waarvan de goederen worden verzonden.”.