EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32010R0416

Verordening (EU) nr. 416/2010 van de Commissie van 12 mei 2010 tot wijziging van de bijlagen I, II en III bij Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken

OJ L 119, 13.5.2010, p. 7–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Special edition in Croatian: Chapter 19 Volume 013 P. 160 - 166

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 09/01/2015; opgeheven door 32012R1215

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/416/oj

13.5.2010   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 119/7


VERORDENING (EU) Nr. 416/2010 VAN DE COMMISSIE

van 12 mei 2010

tot wijziging van de bijlagen I, II en III bij Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gelet op het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gelet op Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (1), en met name op artikel 74,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 44/2001 is een lijst opgenomen met nationale bevoegdheidsregels bedoeld in artikel 3, lid 2, en artikel 4, lid 2, van de verordening. In bijlage II zijn de lijsten opgenomen van de gerechten of bevoegde autoriteiten die in de lidstaten bevoegd zijn voor de behandeling van verzoeken om een verklaring van uitvoerbaarheid. In bijlage III is een lijst opgenomen van de gerechten waarbij rechtsmiddelen kunnen worden ingesteld tegen de beslissing op het verzoek om een verklaring van uitvoerbaarheid.

(2)

De bijlagen I, II en III bij Verordening (EG) nr. 44/2001 werden herhaaldelijk gewijzigd, laatstelijk bij Verordening (EG) nr. 280/2009 van de Commissie (2), teneinde de nationale bevoegdheidsregels, de lijsten van gerechten of bevoegde autoriteiten en de toepasselijke verhaalprocedures bij te werken.

(3)

Lidstaten hebben de Commissie in kennis gesteld van aanvullende wijzigingen van de in de bijlagen I, II en III opgenomen lijsten. Het lijkt bijgevolg wenselijk geconsolideerde versies van de in die bijlagen opgenomen lijsten bekend te maken.

(4)

Overeenkomstig artikel 4 van de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en het Koninkrijk Denemarken betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (3) neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van wijzigingen van de verordening Brussel I en zijn deze wijzigingen niet bindend voor, noch van toepassing in Denemarken.

(5)

Verordening (EG) nr. 44/2001 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

De bijlagen I tot en met III bij Verordening (EG) nr. 44/2001 worden vervangen door de overeenkomstige bijlagen bij deze verordening.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in de lidstaten overeenkomstig de Verdragen.

Gedaan te Brussel, 12 mei 2010.

Voor de Commissie

De voorzitter

José Manuel BARROSO


(1)  PB L 12 van 16.1.2001, blz. 1.

(2)  PB L 93 van 7.4.2009, blz. 13.

(3)  PB L 299 van 16.11.2005, blz. 62.


BIJLAGE I

Nationale bevoegdheidsregels bedoeld in artikel 3, lid 2, en artikel 4, lid 2

in België: de artikelen 5 tot en met 14 van de Wet van 16 juli 2004 houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht;

in Bulgarije: artikel 4, lid 1, tweede alinea, van het Wetboek betreffende het internationaal privaatrecht;

in Tsjechië: artikel 86 van Wet nr. 99/1963 Sb. betreffende het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (občanský soudní řád), zoals gewijzigd;

in Duitsland: artikel 23 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Zivilprozessordnung);

in Estland: artikel 86 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (tsiviilkohtumenetluse seadustik);

in Griekenland: artikel 40 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Κώδικας πολιτικής δικονομίας);

in Frankrijk: de artikelen 14 en 15 van het Burgerlijk Wetboek (Code civil);

in Ierland: de bepalingen inzake de bevoegdheid die berust op de omstandigheid dat het gedinginleidend stuk aan de verweerder wordt betekend terwijl hij tijdelijk in Ierland verblijft;

in Italië: de artikelen 3 en 4 van Wet 218 van 31 mei 1995;

in Cyprus: artikel 21, lid 2, van Wet nr. 14 van 1960 op de rechterlijke organisatie, zoals gewijzigd;

in Letland: artikel 27 en artikel 28, leden 3, 5, 6 en 9, van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Civilprocesa likums);

in Litouwen: artikel 31 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Civilinio proceso kodeksas);

in Luxemburg: de artikelen 14 en 15 van het Burgerlijk Wetboek (Code civil);

in Hongarije: artikel 57 van Wetsdecreet nr. 13 van 1979 betreffende het internationaal privaatrecht (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet);

in Malta: de artikelen 742, 743 en 744 van het Wetboek van organisatie en burgerlijke rechtsvordering — Cap. 12 (Kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili — Kap. 12) en artikel 549 van het Handelswetboek — Cap. 13 (Kodiċi tal-kummerċ — Kap. 13);

in Oostenrijk: artikel 99 van de Wet op de rechterlijke bevoegdheid (Jurisdiktionsnorm);

in Polen: artikel 1103, lid 4, van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Kodeksu postępowania cywilnego);

in Portugal: artikel 65, lid 1, onder a), van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Código de Processo Civil), voor zover het exorbitante gronden van bevoegdheid bevat, zoals de gerechten van de plaats waar zich een filiaal, een agentschap of een andere vestiging bevindt (in Portugal) van een verweerder waarvan de hoofdzetel in een derde staat is gevestigd, en artikel 10 van het Wetboek van rechtsvordering in arbeidszaken (Código de Processo do Trabalho), voor zover het exorbitante gronden van bevoegdheid bevat, zoals de gerechten van de woonplaats van de verweerder in zaken in verband met arbeidsovereenkomsten die door de werknemer tegen de werkgever worden ingesteld;

in Roemenië: de artikelen 148-157 van Wet nr. 105/1992 inzake betrekkingen betreffende het internationaal privaatrecht;

in Slovenië: artikel 48, lid 2, van de Wet betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku), juncto artikel 47, lid 2, van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Zakon o pravdnem postopku) en artikel 58 van de Wet betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku), juncto artikel 59 van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Zakon o pravdnem postopku);

in Slowakije: artikel 37 tot en met artikel 37e van Wet nr. 97/1963 betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering;

in Finland: artikel 18, lid 1, eerste en tweede alinea, van hoofdstuk 10 van het Wetboek van rechtsvordering (oikeudenkäymiskaari/rättegångsbalken);

in Zweden: artikel 3, eerste alinea, eerste zin, van hoofdstuk 10 van het Wetboek van rechtsvordering (rättegångsbalken);

in het Verenigd Koninkrijk: de bepalingen inzake de bevoegdheid die berust op:

a)

de omstandigheid dat het gedinginleidend stuk aan de verweerder wordt betekend terwijl hij tijdelijk in het Verenigd Koninkrijk verblijft, of

b)

op de omstandigheid dat de verweerder goederen in het Verenigd Koninkrijk bezit, of

c)

het beslag dat de eiser heeft gelegd op goederen die zich in het Verenigd Koninkrijk bevinden.


BIJLAGE II

De gerechten of bevoegde autoriteiten waarbij het in artikel 39 bedoelde verzoek kan worden ingediend, zijn:

in België, de rechtbank van eerste aanleg (tribunal de première instance of erstinstanzliches Gericht);

in Bulgarije, de окръжния съд;

in Tsjechië, de okresní soud of soudní exekutor;

in Duitsland:

a)

de president van een kamer van het Landgericht;

b)

een notaris in het kader van een procedure van verklaring van uitvoerbaarheid van een authentiek instrument;

in Estland, de maakohus;

in Griekenland, de Μονομελές Πρωτοδικείο;

in Spanje, de Juzgado de Primera Instancia;

in Frankrijk:

a)

de greffier en chef du tribunal de grande instance;

b)

de président de la chambre départementale des notaires in het geval van een verzoek om een verklaring van uitvoerbaarheid van een authentieke notariële akte;

in Ierland, de High Court;

in Italië, het corte d'appello;

in Cyprus, de Επαρχιακό Δικαστήριο of, in het geval van beslissingen in onderhoudszaken, de Οικογενειακό Δικαστήριο;

in Letland, de rajona (pilsētas) tiesa;

in Litouwen, de Lietuvos apeliacinis teismas;

in Luxemburg, de president van het tribunal d'arrondissement;

in Hongarije, de megyei bíróság székhelyén működő helyi bíróság, en in Boedapest, de Budai Központi Kerületi Bíróság;

in Malta, de Prim’ Awla tal-Qorti Ċivili of de Qorti tal-Maġistrati ta’ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de Reġistratur tal-Qorti door tussenkomst van de Ministru responsabbli għall-Ġustizzja;

in Nederland, de voorzieningenrechter van de rechtbank;

in Oostenrijk, het Bezirksgericht;

in Polen, de sąd okręgowy;

in Portugal, het Tribunal de Comarca;

in Roemenië, het Tribunal;

in Slovenië, de okrožno sodišče;

in Slowakije, de okresný súd;

in Finland, de käräjäoikeus/tingsrätt;

in Zweden, de Svea hovrätt;

in het Verenigd Koninkrijk,

a)

in Engeland en Wales: de High court of Justice of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, door tussenkomst van de Secretary of State, de Magistrates’ Court;

b)

in Schotland, de Court of Session of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, door tussenkomst van de Schotse ministers, de Sheriff Court;

c)

in Noord-Ierland, de High Court of Justice of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, door tussenkomst van de Secretary of State, de Magistrates’ Court;

d)

in Gibraltar, de Supreme Court of Gibraltar of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, door tussenkomst van de Attorney General of Gibraltar, de Magistrates’ Court.


BIJLAGE III

De gerechten waarbij de in artikel 43, lid 2, bedoelde rechtsmiddelen kunnen worden ingesteld, zijn:

in België,

a)

wat het rechtsmiddel van de verweerder betreft, de rechtbank van eerste aanleg (tribunal de première instance of erstinstanzliche Gericht);

b)

wat het rechtsmiddel van de verzoeker betreft: het hof van beroep (Cour d’appel);

in Bulgarije, de Апелативен съд — София;

in Tsjechië, het hof van beroep via de districtsrechtbank;

in Duitsland, het Oberlandesgericht;

in Estland, de ringkonnakohus;

in Griekenland, de Εφετείο;

in Spanje, de Juzgado de Primera Instancia die de bestreden beslissing heeft gegeven, waarbij de Audiencia Provincial zich moet uitspreken over het rechtsmiddel;

in Frankrijk:

a)

de cour d'appel in het geval van beslissingen waarbij het verzoek wordt ingewilligd;

b)

de president van het tribunal de grande instance in het geval van beslissingen waarbij het verzoek wordt afgewezen;

in Ierland, de High Court;

in IJsland, de heradsdomur;

in Italië, het corte d'appello;

in Cyprus, de Επαρχιακό Δικαστήριο of, in het geval van beslissingen in onderhoudszaken, de Οικογενειακό Δικαστήριο;

in Letland, de Apgabaltiesa via de rajona (pilsētas) tiesa;

in Litouwen, de Lietuvos apeliacinis teismas;

in Luxemburg, het Cour supérieure de Justice, zetelend in burgerlijk hoger beroep;

in Hongarije, de lokale rechtbank ter zetel van de hogere rechter (in Boedapest: de centrale districtsrechtbank van Buda); de beslissing over het rechtsmiddel wordt gegeven door de hogere rechter (in Boedapest: het hoofdstedelijk hof);

in Malta, de Qorti ta′ l-Appell, overeenkomstig de beroepsprocedure zoals bepaald in de Kodiċi ta′ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili – Kap.12, of, in het geval van een beslissing in onderhoudszaken, bij ċitazzjoni voor de Prim′ Awla tal-Qorti ċivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta′ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha;

in Nederland, de rechtbank;

in Oostenrijk, het Landesgericht via het Bezirksgericht;

in Polen, de sąd apelacyjny via de sąd okręgowy;

in Portugal, het Tribunal da Relação. Het rechtsmiddel wordt overeenkomstig de nationale wetgeving ingesteld door indiening van een verzoekschrift bij de rechtbank die de bestreden beslissing heeft gegeven;

in Roemenië, het Curte de Apel;

in Slovenië, de okrožno sodišče;

in Slowakije, het hof van beroep via de districtsrechtbank tegen de beslissing waarvan beroep wordt ingesteld;

in Finland, de hovioikeus/hovrätt;

in Zweden, het Svea hovrätt;

in het Verenigd Koninkrijk,

a)

in Engeland en Wales: de High Court of Justice of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de Magistrates′ Court;

b)

in Schotland: de Court of Session of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de Sheriff Court;

c)

in Noord-Ierland: de High Court of Justice of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de Magistrates′ Court;

d)

in Gibraltar: de Supreme Court of Gibraltar of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de Magistrates′ Court.


Top