„Artikel 10

1.   De lidstaten verlangen van hun onderdanen, onder hun rechtsmacht vallende personen en op hun grondgebied gevestigde of onder hun rechtsmacht vallende ondernemingen dat ze waakzaamheid betrachten bij het zakendoen met in Libië gevestigde of onder Libische rechtsmacht vallende entiteiten, alsook met personen of entiteiten die namens hen of op hun aanwijzing handelen en met entiteiten ten aanzien waarvan ze de eigendom of de zeggenschap hebben, met het oog op het verhinderen van zakenactiviteiten die kunnen bijdragen tot het gebruik van geweld en dwangmiddelen tegen burgers.

2.   Voor de verkoop, levering of overdracht aan of uitvoer naar Libië van bepaalde vaartuigen en motoren die gebruikt zouden kunnen worden bij migrantensmokkel en mensenhandel, door onderdanen van de lidstaten, via het grondgebied van de lidstaten of onder gebruikmaking van schepen of vliegtuigen die hun vlag voeren, moet toestemming worden verleend door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat, ongeacht of die artikelen oorspronkelijk van het grondgebied van die lidstaat afkomstig zijn.

3.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten verlenen geen toestemming voor de verkoop, levering, overdracht of uitvoer van de in lid 2 bedoelde artikelen indien ze gegronde redenen hebben om aan te nemen dat deze gebruikt zouden worden bij migrantensmokkel en mensenhandel.

4.   Het in lid 2 bedoelde verbod is niet van toepassing op de verkoop, levering, overdracht of uitvoer door de autoriteiten van de lidstaten aan of naar de Libische regering.

De Unie neemt de nodige maatregelen om te bepalen welke artikelen onder dit artikel moeten vallen.”.