28.2.2006

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/1

---

VERORDENING (EG) Nr. 318/2006 VAN DE RAAD

van 20 februari 2006

houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 36 en artikel 37, lid 2, derde alinea,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Gezien het advies van het Europees Parlement (1),

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité (2),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Het functioneren en de ontwikkeling van de gemeenschappelijke markt voor landbouwproducten moeten gepaard gaan met de totstandbrenging van een gemeenschappelijk landbouwbeleid en dit beleid dient met name een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten te omvatten, welke ordening verschillende vormen kan aannemen naar gelang van de producten.

(2)

De beginselen waarop de regeling voor de suikermarkt in de Gemeenschap nog steeds is gebaseerd, zijn in het verleden voor andere gemeenschappelijke marktordeningen ingrijpend hervormd. Om de in artikel 33 van het Verdrag omschreven doelstellingen te verwezenlijken, en met name om de markten in de sector suiker te stabiliseren en de betrokken landbouwbevolking een redelijke levensstandaard te verzekeren, is een fundamentele herziening van de gemeenschappelijke marktordening in de sector suiker nodig.

(3)	Gezien deze ontwikkelingen dient Verordening (EG) nr. 1260/2001 van de Raad van 19 juni 2001 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker (3) te worden ingetrokken en door een nieuwe verordening te worden vervangen.

(4)

Er dienen referentieprijzen te worden vastgesteld voor standaardkwaliteiten van witte suiker en ruwe suiker. Deze standaardkwaliteiten moeten gemiddelde kwaliteiten zijn die representatief zijn voor de in de Gemeenschap geproduceerde suiker, en dienen te worden vastgesteld aan de hand van door de sector suiker gebruikte criteria. Ook moeten de standaardkwaliteiten kunnen worden herzien om met name rekening te houden met commerciële eisen en met ontwikkelingen op het gebied van technische analyse.

(5)	Om over betrouwbare informatie over de suikerprijzen op de communautaire markt te kunnen beschikken dient een systeem voor de mededeling van prijzen te worden opgezet, op basis waarvan de marktprijsniveaus voor witte suiker dienen te worden vastgesteld.

(6)	Om de communautaire telers van suikerbieten en suikerriet een redelijke levensstandaard te verzekeren, moet een minimumprijs worden vastgesteld voor quotumbieten van een nader te bepalen standaardkwaliteit.

(7)

Specifieke instrumenten zijn nodig om op het gebied van rechten en plichten voor een redelijk evenwicht tussen de suikerproducerende ondernemingen en de suikerbietentelers te zorgen. Daarom moeten standaardbepalingen inzake de contractuele betrekkingen tussen de kopers en de verkopers van suikerbieten worden vastgesteld. Door de verscheidenheid van de natuurlijke, economische en technische omstandigheden is het moeilijk uniforme voorwaarden voor de aankoop van suikerbieten die in de hele Gemeenschap gelden, te bepalen. Ook bestaan reeds sectorale overeenkomsten tussen verenigingen van suikerbietentelers en suikerproducerende ondernemingen. In het licht van een en ander dienen in kaderbepalingen alleen de minimumgaranties te worden vastgesteld die voor een soepel functioneren van de suikermarkt niet alleen aan de suikerbietentelers moeten worden geboden, maar ook aan de suikerindustrie, met de mogelijkheid om door middel van een sectorale overeenkomst van sommige regels af te wijken.

(8)

De redenen waarom de Gemeenschap in het verleden een stelsel van productiequota voor suiker, isoglucose en inulinestroop heeft ingevoerd, zijn nog steeds geldig. In verband met ontwikkelingen in de Gemeenschap en op internationaal niveau dient het productiesysteem echter te worden aangepast, waarbij nieuwe regelingen moeten worden ingesteld en de quota moeten worden verlaagd. Net als in het oude quotastelsel dient elke betrokken lidstaat quota toe te kennen aan de op zijn grondgebied gevestigde ondernemingen. Het juridische statuut van de quota moet in de nieuwe gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker worden gehandhaafd, aangezien het quotastelsel volgens de jurisprudentie van het Hof van Justitie een mechanisme ter regulering van de markt in de sector suiker is dat is gericht op de verwezenlijking van doelstellingen van algemeen belang.

(9)

Na de recente besluiten over uitvoersubsidies van het Panel van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en de Beroepsinstantie inzake de uitvoersubsidies van de EG voor suiker dient, om voor de communautaire marktdeelnemers een soepele overgang van het oude naar het nieuwe quotastelsel mogelijk te maken, de mogelijkheid te worden geopend dat in het verkoopseizoen 2006/2007 aan de ondernemingen in de sector suiker een extra quotum wordt toegekend onder zodanige voorwaarden dat rekening wordt gehouden met de lagere waarde van C-suiker.

(10)

Om een tegenwicht te bieden aan de effecten die de daling van de suikerprijzen zal hebben voor isoglucose, en om te voorkomen dat nadeel wordt ondervonden bij de productie van sommige isoglucosekwaliteiten, dienen extra quota te worden toegekend aan de bestaande houders van een isoglucosequotum. Daarenboven moeten aanvullende quota beschikbaar zijn voor aanpassingen van de zoetstofsector van een aantal lidstaten onder de voorwaarden die gelden voor de toekenning van extra suikerquota.

(11)

Om ervoor te zorgen dat de communautaire productie van suiker, isoglucose en inulinestroop in voldoende mate afneemt, moet het de Commissie mogelijk worden gemaakt om na de beëindiging van het herstructureringsfonds in 2010 de quota op zodanige wijze aan te passen dat zij op een duurzaam niveau komen.

(12)

Gezien de noodzaak enige nationale flexibiliteit mogelijk te maken met het oog op de structurele aanpassing van de verwerkende industrie en van de teelt van suikerbieten en suikerriet in de periode waarin de quota gelden, dient de lidstaten te worden toegestaan de quota van de ondernemingen binnen bepaalde grenzen te wijzigen, zonder beperking van de werking van het herstructureringsfonds dat bij Verordening (EG) nr. 320/2006 van de Raad van 20 februari 2006 tot instelling van een tijdelijke regeling voor de herstructurering van de suikerindustrie in de Europese Gemeenschap (4) als instrument is ingesteld.

(13)

De fusie of vervreemding van ondernemingen of de vervreemding of verhuur van fabrieken leidt tot de toekenning of verlaging van suikerquota. De voorwaarden waaraan de lidstaten bij de aanpassing van de quota van de betrokken suikerproducerende ondernemingen moeten voldoen, dienen te worden vastgesteld en daarbij moet ervoor worden gezorgd dat de belangen van de betrokken telers van suikerbieten of suikerriet niet worden geschaad door de wijzigingen van de quota van suikerproducerende ondernemingen.

(14)

Aangezien de toekenning van een productiequotum aan ondernemingen een middel is om ervoor te zorgen dat de telers van suikerbieten en suikerriet de communautaire prijzen uitbetaald krijgen en een afzetmogelijkheid hebben voor hun productie, moet bij de overdracht van quota binnen productiegebieden rekening worden gehouden met de belangen van alle betrokken partijen, waaronder met name de telers van suikerbieten en suikerriet.

(15)

Om de afzetmogelijkheden voor suiker, isoglucose en inulinestroop op de interne markt van de Gemeenschap te vergroten, dient het mogelijk te zijn onder vast te stellen voorwaarden de productie van suiker, isoglucose en inulinestroop die worden gebruikt voor de vervaardiging in de Gemeenschap van bepaalde producten zoals chemische producten, farmaceutische producten, alcohol of rum, als productie buiten het quotum te beschouwen.

(16)	Een deel van de productie buiten het quotum dient te worden gebruikt om een adequate voorziening van de ultraperifere gebieden te garanderen, of kan worden uitgevoerd in het kader van de WTO-verbintenissen van de Gemeenschap.

(17)

Er dient te worden voorzien in een regeling die het mogelijk maakt om in het geval dat de productie van suiker, isoglucose of inulinestroop het quotum overtreft, de overtollige suiker, isoglucose of inulinestroop over te boeken en als quotumproductie van het volgende verkoopseizoen te behandelen om te voorkomen dat het overschot de suikermarkt verstoort.

(18)

Voor productie buiten het quotum kan gebruik worden gemaakt van bepaalde regelingen. Indien daarbij voor sommige hoeveelheden niet aan de geldende voorwaarden wordt voldaan, dient voor die hoeveelheden een overschotheffing te worden opgelegd om een zodanige opeenstapeling ervan dat een risico voor de marktsituatie ontstaat, te voorkomen.

(19)	Er dient een productieheffing te worden ingevoerd als bijdrage in de financiering van de met de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker gemoeide uitgaven.

(20)

Met het oog op een efficiënte controle op de productie van de marktdeelnemers die suiker, isoglucose of inulinestroop produceren, dient een systeem voor de erkenning van dergelijke marktdeelnemers te worden ingevoerd en moet van hen worden verlangd dat zij aan de betrokken lidstaat gedetailleerde informatie over hun productie verstrekken.

(21)	Er moet een tijdelijk en beperkt aankoopinterventiesysteem worden gehanteerd om bij te dragen tot de stabilisatie van de markt voor gevallen waarin de marktprijzen in een bepaald verkoopseizoen dalen tot onder de voor het volgende verkoopseizoen vastgestelde referentieprijs.

(22)

Nieuwe, door de Commissie te beheren marktinstrumenten moeten worden ingevoerd. In de eerste plaats moeten de marktdeelnemers in het geval dat de marktprijzen onder de referentieprijs voor witte suiker dalen, onder door de Commissie te bepalen voorwaarden gebruik kunnen maken van een regeling voor particuliere opslag. In de tweede plaats moet, voor het behoud van het structurele evenwicht op de markten voor suiker op een prijsniveau dat dicht bij de referentieprijs ligt, de Commissie kunnen besluiten om zo lang als voor het herstel van het marktevenwicht nodig is, suiker aan de markt te onttrekken.

(23)

Als gevolg van de eenmaking van de communautaire markt voor suiker is aan de buitengrenzen van de Gemeenschap een regeling van het handelsverkeer nodig. In beginsel kan de communautaire markt worden gestabiliseerd door een regeling van het handelsverkeer die invoerrechten en uitvoerrestituties omvat. Deze regeling dient te zijn gebaseerd op de verbintenissen die zijn aangegaan bij de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde.

(24)	Om de omvang van de handel in suiker met derde landen te kunnen volgen dient een stelsel van invoer- en uitvoercertificaten te worden opgezet dat voorziet in het stellen van een zekerheid om de daadwerkelijke uitvoering te garanderen van de transacties waarvoor deze certificaten worden afgegeven.

(25)	Om ervoor te zorgen dat de voornoemde regeling van het handelsverkeer naar behoren kan functioneren, dient de mogelijkheid te worden geopend om de toepassing van de regeling actieve veredeling te reguleren of, wanneer de marktsituatie dat vereist, te verbieden.

(26)

Het stelsel van douanerechten maakt het mogelijk af te zien van iedere andere beschermende maatregel aan de buitengrenzen van de Gemeenschap. Onder uitzonderlijke omstandigheden kunnen de voor de interne markt en de douanerechten geldende regelingen echter tekortschieten. Om de communautaire markt in dergelijke gevallen niet zonder bescherming te laten tegen verstoringen die daaruit kunnen voortvloeien, moet de Gemeenschap in staat worden gesteld snel alle vereiste maatregelen te nemen. Die maatregelen moeten in overeenstemming zijn met de internationale verplichtingen van de Gemeenschap.

(27)

De douanerechten die op grond van de WTO-overeenkomsten gelden voor landbouwproducten, zijn voor het grootste deel vastgesteld in het gemeenschappelijk douanetarief. In verband met de instelling van aanvullende regelingen moeten echter voor sommige producten die onder deze verordening vallen, afwijkingen kunnen worden vastgesteld.

(28)	Om de nadelen voor de communautaire markt die het gevolg kunnen zijn van de invoer van bepaalde landbouwproducten, te voorkomen of te beperken, moet onder bepaalde voorwaarden bij de invoer van die producten een aanvullend recht worden geheven.

(29)	Onder bepaalde voorwaarden dient aan de Commissie de bevoegdheid te worden verleend om de tariefcontingenten te openen en te beheren die voortvloeien uit de overeenkomstig het Verdrag gesloten internationale overeenkomsten of uit andere handelingen van de Raad.

(30)

De Gemeenschap heeft verscheidene regelingen voor preferentiële markttoegang getroffen met derde landen die het die landen mogelijk maakt onder gunstige voorwaarden rietsuiker uit te voeren naar de Gemeenschap. In verband daarmee is het noodzakelijk de behoefte aan suiker voor raffinage te ramen en de betrokken invoercertificaten onder bepaalde voorwaarden te reserveren voor gespecialiseerde gebruikers van aanmerkelijke hoeveelheden ruwe rietsuiker, die geacht worden voltijdraffinaderijen in de Gemeenschap te zijn.

(31)

De mogelijkheid voor de Gemeenschap om deel te nemen aan de internationale handel in suiker dient te worden veiliggesteld door middel van bepalingen inzake de toekenning van restituties bij uitvoer naar derde landen die zijn gebaseerd op het prijsverschil tussen de Gemeenschap en de wereldmarkt en die binnen de grenzen blijven van de verbintenissen die de Gemeenschap in de WTO is aangegaan. Voor de gesubsidieerde uitvoer moeten derhalve grenzen aan de hoeveelheid en aan de begrotingsuitgaven worden gesteld.

(32)

Voor de inachtneming van de grenzen aan de waarde van de restituties bij uitvoer moet worden gezorgd bij de vaststelling van die restituties, zulks via het toezicht op de betalingen overeenkomstig de voorschriften betreffende het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw. Het toezicht kan door verplichte vaststelling vooraf van de uitvoerrestituties worden vergemakkelijkt, waarbij in het geval van gedifferentieerde restituties de mogelijkheid dient te worden geboden om binnen een geografisch gebied waarvoor hetzelfde eenheidsbedrag van de uitvoerrestituties geldt, de vermelde bestemming door een andere te vervangen. Bij wijziging van de bestemming dient de voor de werkelijke bestemming geldende uitvoerrestitutie te worden betaald met als maximum het eenheidsbedrag dat geldt voor de vooraf vastgestelde bestemming.

(33)

De inachtneming van de grenzen aan de hoeveelheid moet worden gegarandeerd door middel van een betrouwbaar en effectief toezichtsysteem. Daartoe moet de toekenning van uitvoerrestituties afhankelijk worden gesteld van de overlegging van een uitvoercertificaat. Uitvoerrestituties dienen te worden toegekend tot de hoeveelheden waarvoor dit binnen de gestelde grenzen mogelijk is, naar gelang van de specifieke situatie voor elk betrokken product. Daarop kunnen alleen uitzonderingen worden gemaakt voor niet in bijlage I bij het Verdrag genoemde verwerkte producten, waarvoor geen grenzen aan de hoeveelheid gelden. Van een strikte toepassing van de beheersregels moet kunnen worden afgeweken in het geval van uitvoer met uitvoerrestituties waarbij het niet waarschijnlijk is dat de vastgestelde hoeveelheid zal worden overschreden.

(34)

Het behoorlijk functioneren van de op gemeenschappelijke prijzen gebaseerde eengemaakte markt zou door de toekenning van nationale steun in gevaar worden gebracht. Daarom dienen de Verdragsbepalingen betreffende staatssteun te gelden voor de producten die onder deze gemeenschappelijke marktordening vallen. Niettemin dient de toekenning van bepaalde staatssteun te worden toegestaan ter leniging van de gevolgen die de hervorming van de suikersector in bepaalde omstandigheden naar verwacht zal hebben.

(35)

In lidstaten met een beduidende verlaging van de suikerquota zullen de suikerbietenproducenten geconfronteerd worden met bijzonder ernstige aanpassingsproblemen. In die gevallen zal de communautaire overgangssteun aan de suikerbietentelers onvoldoende zijn om hun moeilijkheden volledig op te vangen. Bijgevolg dienen de lidstaten die hun quota met meer dan 50 % verlaagd hebben toestemming te krijgen om tijdens de toepassingsperiode van de communautaire overgangssteun staatssteun aan de suikerbietentelers toe te kennen. Om te voorkomen dat de lidstaten die staatssteun toekennen de noden van hun suikerbietentelers overschrijden dient voor de bepaling van het totale bedrag van de betrokken staatssteun toestemming van de Commissie te worden verkregen, behalve in het geval van Italië waar de maximumbehoefte voor de meest productieve suikerbiet om zich na de hervorming aan de marktomstandigheden aan te passen, geraamd kan worden op 11 EUR per ton geteelde suikerbiet. Daarenboven moeten er wegens de specifieke in Italië te verwachten problemen regelingen worden getroffen om suikerbietentelers toe te staan direct of indirect in aanmerking te komen voor de toegekende staatssteun.

(36)

In Finland is de suikerbietenteelt onderhevig aan bijzondere geografische en klimatologische omstandigheden die, naast de algemene gevolgen van de hervorming van de suikersector, een negatieve invloed hebben op de teelt. Daarom moet de mogelijkheden worden geboden dat de liststaat zijn suikerbietentelers doorlopend een passend bedrag aan staatssteun mag toekennen.

(37)

Er dient te worden voorzien in de mogelijkheid maatregelen te nemen bij een aanzienlijke prijsstijging of -daling die de communautaire markt verstoort of dreigt te verstoren. Een dergelijke maatregel kan inhouden dat een contingent tegen verlaagd tarief wordt geopend om zo lang als nodig is, suiker uit de wereldmarkt in te voeren.

(38)	Omdat de gemeenschappelijke suikermarkt voortdurend in beweging is, dienen de lidstaten en de Commissie elkaar op de hoogte te houden van de relevante ontwikkelingen.

(39)	De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (5).

(40)	De Commissie dient te worden gemachtigd om in een spoedeisend geval de voor de oplossing van specifieke praktische problemen benodigde maatregelen vast te stellen.

(41)

De suikerproductie in de ultraperifere gebieden van de Gemeenschap heeft kenmerken die deze productie anders maken dan de suikerproductie in de rest van de Gemeenschap. Daarom dient de financiële steun aan de sector suiker in die gebieden te worden verleend door na de inwerkingtreding van de steunprogramma's ten behoeve van de lokale productie die de lidstaten opstellen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 247/2006 van de Raad van 30 januari 2006 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden vande Unie (6), in het kader van die programma's middelen toe te wijzen aan de betrokken landbouwers. Om dezelfde reden dient Frankrijk toestemming te krijgen om een vast bedrag aan staatssteun toe te kennen aan zijn ultraperifere gebieden.

(42)

De uitgaven die de lidstaten doen als gevolg van de uit de toepassing van deze verordening voortvloeiende verplichtingen, moeten door de Gemeenschap worden gefinancierd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1258/1999 van de Raad van 17 mei 1999 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (7), en vanaf 1 januari 2007 overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1290/2005 van de Raad van 21 juni 2005 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid.

(43)

Bij de overgang van de bij Verordening (EG) nr. 1260/2004 vastgestelde regeling naar de bij deze verordening vastgestelde regeling, alsook bij de overgang van de marktsituatie in het verkoopseizoen 2005/2006 naar de marktsituatie in het verkoopseizoen 2006/2007 en in het kader van de internationale verplichtingen van de Gemeenschap ten aanzien van C-suiker zoals bedoeld in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1260/2001, zouden zich problemen kunnen voordoen die in deze verordening niet worden behandeld. Om dergelijke moeilijkheden te kunnen aanpakken moet de Commissie in staat worden gesteld overgangsmaatregelen aan te nemen,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

TITEL I

TOEPASSINGSGEBIED EN BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN

Artikel 1

Toepassingsgebied

1.   De bij deze verordening ingestelde gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker geldt voor de volgende producten:

GN-code		Omschrijving
a)	1212 91	Suikerbieten
	1212 99 20	Suikerriet
b)	1701	Rietsuiker en beetwortelsuiker, alsmede chemisch zuivere sacharose, in vaste vorm
c)	1702 20	Ahornsuiker en ahornsuikerstroop
	1702 60 95 en 1702 90 99	Andere suiker in vaste vorm en suikerstroop, niet gearomatiseerd en zonder toegevoegde kleurstoffen, met uitzondering van lactose, glucose, maltodextrine en isoglucose
	1702 90 60	Kunsthonig, ook indien met natuurhonig vermengd
	1702 90 71	Karamel bevattende, in droge toestand, 50 of meer gewichtspercenten sacharose
	2106 90 59	Suikerstroop, gearomatiseerd of met toegevoegde kleurstoffen, andere dan stroop van isoglucose, van lactose, van glucose en van maltodextrine
d)	1702 30 10 1702 40 10 1702 60 10 1702 90 30	Isoglucose
e)	1702 60 80 1702 90 80	Inulinestroop
f)	1703	Melasse verkregen bij de extractie of de raffinage van suiker
g)	2106 90 30	Isoglucosestroop, gearomatiseerd of met toegevoegde kleurstoffen
h)	2303 20	Bietenpulp, uitgeperst suikerriet (ampas) en andere afvallen van de suikerindustrie

2.   Het verkoopseizoen voor de in lid 1 genoemde producten begint op 1 oktober en eindigt op 30 september van het daaropvolgende jaar.

Het verkoopseizoen 2006/2007 evenwel begint op 1 juli 2006 en eindigt op 30 september 2007.

Artikel 2

Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

1)	„witte suiker”: suiker die niet is gearomatiseerd en waaraan geen kleurstoffen noch andere stoffen zijn toegevoegd en die in droge toestand 99,5 of meer gewichtspercenten sacharose bevat, bepaald met behulp van de polarimeter;

2)	„ruwe suiker”: suiker die niet is gearomatiseerd en waaraan geen kleurstoffen noch andere stoffen zijn toegevoegd en die in droge toestand minder dan 99,5 gewichtspercenten sacharose bevat, bepaald met behulp van de polarimeter;

3)	„isoglucose”: het uit glucose of glucosepolymeren verkregen product dat ten minste 10 gewichtspercenten fructose bevat, berekend op de droge stof;

4)

„inulinestroop”: het onmiddellijk na hydrolyse van inuline of oligofructose verkregen product dat in droge toestand ten minste 10 % vrije fructose of fructose in de vorm van sacharose bevat, uitgedrukt in suiker/isoglucose-equivalent. Ter voorkoming van beperkingen op de markt van producten met lage zoetkracht die zonder inulinestroopquota worden geproduceerd door verwerkers van inulinevezels, kan deze definitie worden gewijzigd overeenkomstig de procedure van artikel 39, lid 2;

5)	„quotumsuiker”, „quotumisoglucose” en „quotuminulinestroop”: elke hoeveelheid suiker, isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen binnen het quotum van de betrokken onderneming wordt geproduceerd;

6)	„industriële suiker”: elke hoeveelheid suiker die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen boven de in punt 5 bedoelde hoeveelheid suiker wordt geproduceerd en bestemd is voor de productie door de industrie van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

7)	„industriële isoglucose” en „industriële inulinestroop”: elke hoeveelheid isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen bestemd is voor de productie door de industrie van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

8)	„overtollige suiker”, „overtollige isoglucose” en „overtollige inulinestroop”: elke hoeveelheid suiker, isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen boven de in de punten 5, 6 en 7 bedoelde respectieve hoeveelheden wordt geproduceerd;

9)	„quotumbieten”: alle suikerbieten die tot quotumsuiker worden verwerkt;

10)	„leveringscontract”: een contract dat tussen een verkoper en een onderneming wordt gesloten voor de levering van bieten voor de productie van suiker;

11)

„sectorale overeenkomst”: een van de volgende vormen: a) een overeenkomst die vóór het sluiten van de leveringscontracten op communautair niveau tot stand is gekomen tussen een groepering van nationale organisaties van ondernemingen enerzijds en een groepering van nationale organisaties van verkopers anderzijds, b) een overeenkomst die vóór het sluiten van de leveringscontracten tot stand is gekomen tussen ondernemingen of een door de betrokken lidstaat erkende organisatie van ondernemingen enerzijds en een door de betrokken lidstaat erkende vereniging van verkopers anderzijds, c) bij ontstentenis van een overeenkomst zoals bedoeld onder a) of b), de vennootschapsrechtelijke of coöperatiefrechtelijke bepalingen voorzover deze de levering van suikerbieten door de aandeelhouders of leden van een suiker producerende vennootschap of coöperatie regelen, d) bij ontstentenis van een overeenkomst zoals bedoeld onder a) of b), de regeling die vóór het sluiten van de leveringscontracten tot stand is gekomen, mits de verkopers die met de regeling instemmen, ten minste 60 % leveren van de totale hoeveelheid bieten die de onderneming koopt voor de productie van suiker in een of meer fabrieken;

12)

„ACS-/Indiase suiker”: suiker van GN-code 1701 van oorsprong uit de in bijlage VI genoemde staten die in de Gemeenschap wordt ingevoerd in het kader van: — protocol 3 van bijlage V bij de ACS-EG-Partnerschapsovereenkomst of — de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Republiek India betreffende rietsuiker (8);

13)	„Voltijdraffinaderij”: een productie-eenheid — waarvan de enige activiteit bestaat in de raffinage van ingevoerde ruwe rietsuiker, of — die in het verkoopseizoen 2004/2005 ten minste 15 000 ton ingevoerde ruwe rietsuiker heeft geraffineerd.

TITEL II

INTERNE MARKT

HOOFDSTUK 1

Prijzen

Artikel 3

Referentieprijzen

1.   Voor witte suiker bedraagt de referentieprijs:

a)	631,9 EUR per ton voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008;

b)	541,5 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

c)	404,4 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2009/2010.

2.   Voor ruwe suiker bedraagt de referentieprijs:

a)	496,8 EUR per ton voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008;

b)	448,8 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

c)	335,2 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2009/2010.

3.   De in de leden 1 en 2 vastgestelde referentieprijzen gelden voor onverpakte suiker, af fabriek. Zij gelden voor witte suiker en ruwe suiker van de in bijlage I omschreven standaardkwaliteit.

Artikel 4

Mededeling van prijzen

De Commissie zet een informatiesysteem inzake prijzen op de suikermarkt op, met inbegrip van een systeem voor de bekendmaking van de prijsniveaus voor de suikermarkt.

Het systeem is gebaseerd op informatie die wordt verstrekt door ondernemingen die witte suiker produceren, of door andere bij de handel in suiker betrokken marktdeelnemers. Deze informatie wordt vertrouwelijk behandeld. De Commissie zorgt ervoor dat de prijzen van de individuele bedrijven of verwerkers niet herkenbaar zijn door de bekendgemaakte informatie.

Artikel 5

Minimumprijs voor bieten

1.   De minimumprijs voor quotumbieten bedraagt:

a)	32,86 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2006/2007;

b)	29,78 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2007/2008;

c)	27,83 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

d)	26,29 EUR per ton vanaf het verkoopseizoen 2009/2010.

2.   De in lid 1 vastgestelde minimumprijs geldt voor suikerbieten van de in bijlage I omschreven standaardkwaliteit.

3.   Suikerproducerende ondernemingen die quotumbieten kopen die geschikt zijn voor verwerking tot suiker en bestemd zijn voor verwerking tot quotumsuiker, moeten ten minste de minimumprijs betalen, aangepast door middel van toeslagen of kortingen voor de kwaliteitsverschillen ten opzichte van de standaardkwaliteit.

4.   Voor de hoeveelheden suikerbieten die overeenstemmen met de hoeveelheden industriële suiker of overtollige suiker waarvoor de in artikel 15 bedoelde overschotheffing wordt opgelegd, past de betrokken suikerproducerende onderneming de aankoopprijs op zodanige wijze aan dat deze ten minste gelijk is aan de minimumprijs voor quotumbieten.

Artikel 6

Verticale overeenkomsten

1.   De sectorale overeenkomsten en de leveringscontracten voldoen aan het bepaalde in lid 3 en aan de in bijlage II vastgestelde aankoopvoorwaarden, met name wat de voorwaarden voor de aankoop, de levering, de overname en de betaling van de bieten betreft.

2.   De voorwaarden voor de aankoop van suikerbieten en suikerriet worden geregeld in sectorale overeenkomsten die worden gesloten tussen communautaire telers van deze grondstoffen en communautaire suikerproducerende ondernemingen.

3.   In de leveringscontracten wordt onderscheid gemaakt naargelang de uit de suikerbieten te verkrijgen hoeveelheden suiker:

—	quotumsuiker of

—	buiten het quotum geproduceerde suiker zullen zijn.

4.   Elke suikerproducerende onderneming verstrekt de lidstaat waar zij suiker produceert, de volgende gegevens:

a)	de hoeveelheden bieten zoals bedoeld in lid 3, eerste streepje, waarvoor zij vóór de inzaai leveringscontracten heeft gesloten, en het suikergehalte waarop die contracten zijn gebaseerd,

b)	het daarmee overeenkomende geschatte rendement.

De lidstaten kunnen aanvullende gegevens verlangen.

5.   Suikerproducerende ondernemingen die niet vóór de inzaai leveringscontracten op basis van de minimumprijs voor quotumbieten hebben gesloten voor een met hun quotumsuiker overeenkomende hoeveelheid bieten, moeten ten minste de minimumprijs voor quotumbieten betalen voor alle suikerbieten die zij tot suiker verwerken.

6.   Met instemming van de betrokken lidstaat mag in sectorale overeenkomsten van het bepaalde in de leden 3 en 4 worden afgeweken.

7.   Bij ontstentenis van sectorale overeenkomsten neemt de betrokken lidstaat in het kader van deze verordening de nodige maatregelen om de belangen van de betrokken partijen te beschermen.

HOOFDSTUK 2

Quotumproductie

Artikel 7

Toekenning van de quota

1.   De quota voor de productie van suiker, isoglucose en inulinestroop op nationaal of regionaal niveau worden vastgesteld in bijlage III.

2.   De lidstaten kennen een quotum toe aan elke suiker-, isoglucose- of inulinestroopproducerende onderneming die op hun grondgebied is gevestigd en overeenkomstig artikel 17 is erkend.

Voor elke onderneming is het toe te kennen quotum gelijk aan het totaal van het A-quotum en het B-quotum in de zin van Verordening (EG) nr. 1260/2001 die voor het verkoopseizoen 2005/2006 aan de onderneming waren toegekend.

3.   Bij de toekenning van een quotum aan een suikerproducerende onderneming die meer dan één productie-eenheid heeft, nemen de lidstaten de maatregelen die zij noodzakelijk achten om terdege rekening te houden met de belangen van de telers van suikerbieten en suikerriet.

Artikel 8

Extra suikerquotum

1.   Uiterlijk op 30 september 2007 kunnen de suikerproducerende ondernemingen de lidstaat waar zij gevestigd zijn om de toekenning van een extra suikerquotum verzoeken.

De maximale extra suikerquota per lidstaat worden vastgesteld in Bijlage IV, punt 1.

2.   Op basis van de verzoeker bepaalt de lidstaat volgens objectieve en niet-discriminerende criteria welke hoeveelheden aanvaardbaar zijn. Indien de som van de aangevraagde extra hoeveelheden de beschikbare nationale hoeveelheid overtreft, gaat de betrokken lidstaat over tot een evenredige verlaging van de aanvaardbare hoeveelheden. De daaruit voortvloeiende hoeveelheden zijn de extra quota die aan de betrokken bedrijven worden toegekend.

3.   Op de extra quota die overeenkomstig de leden 1 en 2 aan ondernemingen zijn toegekend, wordt een eenmalige heffing van 730 EUR gelegd. Deze wordt geïnd per ton toegekend extra quotum.

4.   De overeenkomstig lid 3 in totaal te betalen eenmalige heffing wordt door de lidstaat in rekening gebracht aan de ondernemingen op zijn grondgebied waaraan een extra quotum is toegekend.

De eenmalige heffing wordt door de betrokken suiker producerende ondernemingen betaald uiterlijk op een door de lidstaten te bepalen datum. Deze uiterste datum mag niet later zijn dan 28 februari 2008.

5.   Indien een betrokken suikerproducerende onderneming de eenmalige heffing niet vóór 28 februari 2008 heeft betaald, wordt het extra quotum als niet aan die onderneming toegekend beschouwd.

Artikel 9

Extra en aanvullend isoglucosequotum

1.   In het verkoopseizoen 2006/2007 wordt een isoglucosequotum van 100 000 ton toegevoegd aan het totaal van de in bijlage III vastgestelde isoglucosequota. In elk van de verkoopseizoenen 2007/2008 en 2008/2009 wordt een verder isoglucosequotum van 100 000 ton toegevoegd aan het quotum van het voorgaande verkoopseizoen.

De lidstaten verdelen de extra quota over de ondernemingen naar evenredigheid van de overeenkomstig artikel 7, lid 2, toegekende isoglucosequota.

2.   Italië, Litouwen en Zweden kunnen aan ondernemingen die op hun respectieve grondgebied gevestigd zijn desgevraagd een aanvullend quotum isoglucose toekennen in het tijdvak van het verkoopseizoen 2006/2007 tot het verkoopseizoen 2009/2010. De maximale aanvullende quota worden per lidstaat vastgesteld in bijlage IV, punt 2.

3.   Op de quota die overeenkomstig lid 2 aan ondernemingen zijn toegekend, wordt een eenmalige heffing van 730 EUR gelegd. Deze wordt geïnd per ton toegekend aanvullend quotum.

Artikel 10

Beheer van de quota

1.   Volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden de in bijlage III vastgestelde quota voor het verkoopseizoen 2006/2007 aangepast uiterlijk op 30 september 2006 en voor elk van de verkoopseizoenen 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 en 2010/2011 uiterlijk eind februari van het voorgaande verkoopseizoen. De aanpassingen zijn het gevolg van de toepassing van de artikelen 8 en 9 van de onderhavige verordening, lid 2 van het onderhavige artikel, de artikelen 14 en 19 van de onderhavige verordening en artikel 3 van Verordening (EG) nr. 320/2006.

2.   Rekening houdend met de resultaten van de bij Verordening (EG) nr. 320/2006 ingestelde herstructureringsregeling, neemt de Commissie uiterlijk eind februari 2010 volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure een besluit over het gemeenschappelijke percentage waarmee de bestaande suiker-, isoglucose- en inulinestroopquota per lidstaat of regio moeten worden verlaagd om verstoringen van het marktevenwicht in de verkoopseizoenen vanaf 2010/2011 te voorkomen.

3.   De lidstaten passen het quotum van elke onderneming dienovereenkomstig aan.

Artikel 11

Herverdeling van het nationale quotum

1.   Een lidstaat kan de suiker- of isoglucosequota die aan een op zijn grondgebied gevestigde onderneming zijn toegekend, verlagen

—	met ten hoogste 25 % voor de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008, mits hij de vrijheid van ondernemingen eerbiedigt om deel te nemen aan de bij in Verordening (EG) nr. 320/2006 ingevoerde mechanismen, en

—	met ten hoogste 10 % voor het verkoopseizoen 2008/2009 e.v.

2.   De lidstaten kunnen quota overdragen tussen ondernemingen overeenkomstig de in bijlage V vastgestelde regels en met inachtneming van de belangen van elk van de betrokken partijen, in het bijzonder de telers van suikerbieten en suikerriet.

3.   De overeenkomstig de leden 1 en 2 verlaagde hoeveelheden worden door de betrokken lidstaat toegekend aan een of meer ondernemingen op zijn grondgebied die al dan niet over een quotum beschikken.

HOOFDSTUK 3

Productie buiten het quotum

Artikel 12

Toepassingsgebied

De suiker, isoglucose of inulinestroop die in een verkoopseizoen boven het in artikel 7 bedoelde quotum worden geproduceerd, mogen worden:

a)	gebruikt voor de vervaardiging van bepaalde producten zoals bedoeld in artikel 13,

b)	overeenkomstig artikel 14 overgeboekt naar de quotumproductie van het volgende verkoopseizoen,

c)	gebruikt voor de specifieke voorzieningsregeling ten behoeve van de ultraperifere gebieden, overeenkomstig titel II van Verordening (EG) nr. 247/2006, of

d)	uitgevoerd binnen de kwantitatieve grens die is vastgesteld volgens de procedure van artikel 39, lid 2, met inachtneming van de verbintenissen uit hoofde van op grond van artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

Op de overige hoeveelheden wordt de in artikel 15 bedoelde overschotheffing gelegd.

Artikel 13

Industriële suiker

1.   Industriële suiker, industriële isoglucose of industriële inulinestroop wordt gereserveerd voor de vervaardiging van een van de in lid 2 bedoelde producten indien:

a)	vóór het einde van het verkoopseizoen een leveringscontract voor de betrokken suiker, isoglucose of inulinestroop is gesloten tussen de producent ervan en een gebruiker, welke beiden overeenkomstig artikel 17 zijn erkend; en

b)	deze suiker, isoglucose of inulinestroop uiterlijk op 30 november van het volgende verkoopseizoen aan de gebruiker is geleverd.

2.   Volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure stelt de Commissie een lijst op van de producten voor de vervaardiging waarvan industriële suiker, industriële isoglucose of industriële inulinestroop wordt gebruikt.

Deze lijst bevat met name:

a)	bioethanol, alcohol, rum, levende gisten en hoeveelheden smeersiroop en hoeveelheden stroop voor de productie van „Rinse appelstroop”;

b)	bepaalde industriële producten die geen suiker bevatten maar voor de vervaardiging waarvan suiker, isoglucose of inulinestroop wordt gebruikt;

c)	bepaalde producten van de chemische of farmaceutische industrie die suiker, isoglucose of inulinestroop bevatten.

3.   Voor de in artikel 1, lid 1, onder b) tot en met e), genoemde producten kan een productierestitutie worden toegekend indien voor de vervaardiging van producten zoals bedoeld in lid 2, onder b) en c), geen overtollige suiker of ingevoerde suiker, overtollige isoglucose of overtollige inulinestroop beschikbaar is tegen een prijs die overeenstemt met de wereldmarktprijs.

Bij de vaststelling van de productierestitutie wordt met name rekening gehouden met de aan het gebruik van ingevoerde suiker verbonden kosten die de industrie zou moeten dragen bij voorziening in haar behoefte op de wereldmarkt, en met de prijs van de op de communautaire markt beschikbare overtollige suiker of, bij ontstentenis van overtollige suiker, de referentieprijs.

Artikel 14

Overboeking van overtollige suiker

1.   Elke onderneming kan besluiten haar productie boven haar suikerquotum, haar isoglucosequotum of haar inulinestroopquotum geheel of gedeeltelijk over te boeken voor behandeling als een deel van de productie van het volgende verkoopseizoen. Onverminderd lid 3 is een dergelijk besluit onherroepelijk.

2.   Ondernemingen die het in lid 1 bedoelde besluit nemen:

a)

stellen de betrokken lidstaat voor een door deze lidstaat te bepalen datum — tussen 1 februari en 30 juni van het lopende verkoopseizoen in kennis van de hoeveelheden rietsuiker die worden overgeboekt; — tussen 1 februari en 15 april van het lopende verkoopseizoen in kennis van de hoeveelheden suiker of inulinestroop die worden overgeboekt;

b)	verbinden zich ertoe die hoeveelheden op eigen kosten tot het einde van het lopende verkoopseizoen op te slaan.

3.   Indien de definitieve productie van de onderneming in het betrokken verkoopseizoen kleiner was dan de schatting die is gemaakt toen het in lid 1 bedoelde besluit werd genomen, mag de overgeboekte hoeveelheid uiterlijk op 31 oktober van het volgende verkoopseizoen met terugwerkende kracht worden aangepast.

4.   De overgeboekte hoeveelheden worden geacht de eerste hoeveelheden te zijn die binnen het quotum van het volgende verkoopseizoen worden geproduceerd.

Artikel 15

Overschotheffing

1.   Een overschotheffing wordt gelegd op:

a)

de in enig verkoopseizoen geproduceerde hoeveelheden overtollige suiker, overtollige isoglucose en overtollige inulinestroop met uitzondering van de overeenkomstig artikel 14 naar de quotumproductie van het volgende verkoopseizoen overgeboekte en opgeslagen hoeveelheden en van de in artikel 12, onder c) en d), bedoelde hoeveelheden;

b)	de hoeveelheden industriële suiker, industriële isoglucose en industriële inulinestroop waarvoor uiterlijk op een te bepalen datum nog geen bewijs is geleverd dat die hoeveelheden zijn verwerkt bij de vervaardiging van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

c)	de overeenkomstig artikel 19 aan de markt onttrokken hoeveelheden suiker, isoglucose en inulinestroop waarvoor de in artikel 19, lid 3, bedoelde verplichtingen niet worden nagekomen.

2.   De overschotheffing wordt volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure vastgesteld op een niveau dat hoog genoeg is om de opeenstapeling van hoeveelheden zoals bedoeld in lid 1 te voorkomen.

3.   De overeenkomstig lid 1 te betalen overschotheffing wordt door de lidstaat aan de ondernemingen op zijn grondgebied in rekening gebracht op basis van de geproduceerde hoeveelheden zoals bedoeld in lid 1 die voor de ondernemingen voor het betrokken verkoopseizoen zijn geconstateerd.

HOOFDSTUK 4

Marktbeheer

Artikel 16

Productieheffing

1.   Met ingang van het verkoopseizoen 2007/2008 wordt een productieheffing gelegd op het suikerquotum, het isoglucosequotum en het inulinestroopquotum die in het bezit zijn van ondernemingen die suiker, isoglucose of inulinestroop produceren.

2.   De productieheffing bedraagt 12,00 EUR per ton suikerquotum en inulinestroopquotum. Voor isoglucose bedraagt de productieheffing 50 % van de voor suiker geldende heffing.

3.   Het totaalbedrag van de overeenkomstig lid 1 te betalen productieheffing wordt door de lidstaat aan de ondernemingen op zijn grondgebied in rekening gebracht op basis van het quotum dat de onderneming in het betrokken verkoopseizoen in haar bezit heeft.

De ondernemingen betalen deze heffing uiterlijk eind februari van het betrokken verkoopseizoen.

4.   De communautaire ondernemingen die suiker of inulinestroop produceren, kunnen van de telers van suikerbieten of suikerriet of de leveranciers van cichorei verlangen dat deze tot 50 % van de betrokken productieheffing voor hun rekening nemen.

Artikel 17

Erkende marktdeelnemers

1.   Op verzoek verlenen de lidstaten een erkenning aan een onderneming die suiker, isoglucose of inulinestroop produceert, of aan een onderneming die deze producten verwerkt bij de vervaardiging van een product dat voorkomt op de in artikel 13, lid 2, bedoelde lijst, mits de onderneming:

a)	het bewijs levert van zijn professionele productiecapaciteit;

b)	ermee instemt alle informatie te verstrekken en controles te ondergaan die verband houden met deze verordening;

c)	niet het voorwerp is van een schorsing of intrekking van de erkenning.

2.   De erkende ondernemingen verstrekken de lidstaat op het grondgebied waarvan de oogst van de suikerbieten of van het suikerriet of de raffinage plaatsvindt, de volgende gegevens:

a)	de hoeveelheden suikerbieten of suikerriet waarvoor een leveringscontract is gesloten, en de desbetreffende schattingen van de fysieke opbrengsten aan suikerbieten of suikerriet en aan suiker per hectare;

b)	gegevens over de verwachte en werkelijke leveringen van suikerbieten, suikerriet en ruwe suiker en over de suikerproductie, alsmede opgaven van de suikervoorraden;

c)	de verkochte hoeveelheden witte suiker en de desbetreffende prijzen en voorwaarden.

Artikel 18

Particuliere opslag en interventie

1.   Indien de geconstateerde gemiddelde communautaire prijs gedurende een representatieve periode lager is dan de referentieprijs en, gezien de marktsituatie, waarschijnlijk op dat niveau zal blijven, kan steun voor de particuliere opslag van witte suiker worden verleend aan ondernemingen waaraan een suikerquotum is toegekend.

2.   Gedurende de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 en 2009/2010 koopt het door ieder suikerproducerende lidstaat aangewezen interventiebureau tot een totale hoeveelheid van 600 000 ton, uitgedrukt in witte suiker, per verkoopseizoen voor de Gemeenschap de aangeboden witte of ruwe suiker op, mits de betrokken suiker:

—	geproduceerd is in het kader van quota en vervaardigd is van in de Gemeenschap geoogste suikerbieten of suikerriet;

—	is opgeslagen volgens een tussen de verkoper en het interventiebureau gesloten contract.

De interventiebureaus kopen de betrokken hoeveelheden op tegen 80 % van de in artikel 3 vastgestelde referentieprijs voor het verkoopseizoen volgende op het verkoopseizoen waarin het aanbod is gedaan. Indien de kwaliteit van de suiker verschilt van de standaardkwaliteit waarvoor de referentieprijs is vastgesteld, wordt deze prijs dienovereenkomstig verhoogd of verlaagd.

3.   De interventiebureaus mogen de suiker alleen verkopen tegen een prijs die hoger is dan de referentieprijs die is vastgesteld voor het verkoopseizoen waarin de verkoop plaatsvindt.

Overeenkomstig de procedure van artikel 39, lid 2, kan evenwel, met inachtneming van de verbintenissen uit hoofde van de op basis van artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten, worden besloten dat de interventiebureaus:

a)

de suiker mogen verkopen tegen een prijs die gelijk is aan of lager is dan de in de eerste alinea bedoelde referentieprijs indien de suiker bedoeld is — voor gebruik als diervoeder, of — voor de uitvoer, zonder verdere verwerking dan wel na verwerking tot de in Bijlage I van het Verdrag genoemde producten of tot de in Bijlage VII van deze verordening genoemde producten;

b)

de bij de interventiebureaus aanwezige onverwerkte suiker op de interne markt voor menselijke consumptie beschikbaar zullen stellen aan — door de betrokken lidstaat of door de Commissie in gevallen dat een lidstaat deze niet heeft erkend — erkende liefdadigheidsinstellingen tegen een prijs die lager is dan de huidige referentieprijs of gratis voor distributie in het kader van individuele spoedhulpoperaties.

Artikel 19

Onttrekking van suiker aan de markt

1.   Om het structurele marktevenwicht in stand te houden bij een prijsniveau dat dicht bij de referentieprijs ligt, kan met inachtneming van de verplichtingen van de Gemeenschap die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten, een voor alle lidstaten gemeenschappelijk percentage quotumsuiker, quotumisoglucose en quotuminulinestroop aan de markt worden onttrokken tot het begin van het volgende verkoopseizoen.

In dat geval wordt de bij artikel 29, lid 1, van deze verordening vastgestelde traditionele voorzieningsbehoefte aan ingevoerde ruwe suiker voor raffinage voor het betrokken verkoopseizoen met hetzelfde percentage verlaagd.

2.   Het in lid 1 bedoelde onttrekkingspercentage wordt uiterlijk op 31 oktober van het betrokken verkoopseizoen bepaald op basis van de voor dat verkoopseizoen verwachte markttendensen.

3.   Elke onderneming die over een quotum beschikt, slaat gedurende de periode van onttrekking aan de markt op eigen kosten de hoeveelheden suiker op die overeenstemmen met de toepassing van het in lid 1 bedoelde percentage op haar quotumproductie voor het betrokken verkoopseizoen.

De in een verkoopseizoen aan de markt onttrokken hoeveelheden suiker worden behandeld als de eerste hoeveelheden die worden geproduceerd binnen het quotum voor het volgende verkoopseizoen. Met inachtneming van de verwachte tendensen op de suikermarkt kan evenwel volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden besloten om alle aan de markt onttrokken suiker, isoglucose of inulinestroop dan wel een deel daarvan voor het lopende en/of het volgende verkoopseizoen te beschouwen als:

—	hetzij overtollige suiker, overtollige isoglucose of overtollige inulinestroop die beschikbaar is om industriële suiker, industriële isoglucose of industriële inulinestroop te worden,

—	hetzij tijdelijke quotumproductie, waarvan een deel voor de uitvoer kan worden gereserveerd met inachtneming van de verbintenissen van de Gemeenschap uit hoofde van op grond van artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

4.   Indien de suikervoorziening in de Gemeenschap ontoereikend is, kan volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden besloten dat een bepaalde hoeveelheid aan de markt onttrokken suiker, isoglucose en inulinestroop vóór het einde van de periode van onttrekking aan de markt mag worden verkocht op de communautaire markt.

Artikel 20

Opslag in het kader van verschillende maatregelen

Voor suiker die in een verkoopseizoen is opgeslagen in het kader van een van de maatregelen zoals bedoeld in de artikelen 14, 18 en 19, is particuliere of openbare opslag op grond van een andere van die bepalingen niet mogelijk.

TITEL III

HANDELSVERKEER MET DERDE LANDEN

HOOFDSTUK 1

Gemeenschappelijke bepalingen betreffende invoer en uitvoer

Artikel 21

Gecombineerde nomenclatuur

De algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur en de specifieke regels voor de toepassing ervan gelden voor de tariefindeling van de onder deze verordening vallende producten. De tariefnomenclatuur die voortvloeit uit de toepassing van deze verordening, wordt overgenomen in het gemeenschappelijk douanetarief.

Artikel 22

Algemene beginselen

Behoudens andersluidende bepalingen die in deze verordening of ter uitvoering van een van de bepalingen daarvan zijn vastgesteld, zijn in het handelsverkeer met derde landen verboden:

a)	de toepassing van enige heffing van gelijke werking als een douanerecht en

b)	de toepassing van enige kwantitatieve beperking of maatregel van gelijke werking.

Artikel 23

Invoer- en uitvoercertificaten

1.   Voor alle invoer in en uitvoer uit de Gemeenschap van de in artikel 1, lid 1, genoemde producten, met uitzondering van die onder h), moet een invoercertificaat, respectievelijk een uitvoercertificaat worden overgelegd. In het geval dat voor het beheer van bepaalde importen van suiker geen certificaten nodig zijn, kan echter in afwijkingen worden voorzien.

2.   Onverminderd de maatregelen voor de toepassing van de artikelen 28 en 32 van de onderhavige verordening, van artikel 12, lid 5, van Verordening (EG) nr. 980/2005 van de Raad van 27 juni 2005 houdende toepassing van een schema van algemene tariefpreferenties (9) en van de overeenkomstig artikel 133 of 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten, worden de certificaten door de lidstaten afgegeven aan elke belanghebbende die erom verzoekt, ongeacht zijn plaats van vestiging in de Gemeenschap.

3.   De invoer- en de uitvoercertificaten zijn geldig in de hele Gemeenschap.

De afgifte van de certificaten is afhankelijk van het stellen van een zekerheid als garantie dat zal worden voldaan aan de verplichting tot in- of uitvoer tijdens de geldigheidsduur van het certificaat. Behalve in geval van overmacht wordt deze zekerheid geheel of gedeeltelijk verbeurd als de transactie niet of slechts ten dele binnen deze termijn wordt uitgevoerd.

4.   De geldigheidsduur van de certificaten wordt vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure.

Artikel 24

Regeling actieve veredeling

Voorzover zulks voor de goede werking van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker nodig is, kunnen de in artikel 1, lid 1, genoemde producten volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure geheel of gedeeltelijk worden uitgesloten van toepassing van de regeling actieve veredeling.

Artikel 25

Vrijwaringsmaatregel

1.   Als in de Gemeenschap de markt voor een of meer van de in artikel 1, lid 1, genoemde producten als gevolg van invoer of uitvoer ernstige verstoringen ondergaat of dreigt te ondergaan die de verwezenlijking van de doelstellingen van artikel 33 van het Verdrag in gevaar kunnen brengen, kunnen passende maatregelen die in overeenstemming zijn met de internationale verbintenissen van de Gemeenschap, worden toegepast totdat de verstoring opgeheven of het gevaar daarvoor geweken is.

2.   Als de in lid 1 bedoelde situatie zich voordoet, beslist de Commissie op verzoek van een lidstaat of op eigen initiatief over de noodzakelijke maatregelen.

Als bij de Commissie een dergelijk verzoek van een lidstaat wordt ingediend, beslist zij daarover binnen drie werkdagen na ontvangst van het verzoek.

De genomen maatregelen worden meegedeeld aan de lidstaten en zijn onmiddellijk van toepassing.

3.   Iedere lidstaat kan de overeenkomstig lid 2 door de Commissie genomen maatregelen binnen drie werkdagen volgende op de dag van de mededeling daarvan voorleggen aan de Raad. De Raad komt onverwijld bijeen. Hij kan de betrokken maatregelen binnen één maand na de datum waarop zij hem zijn voorgelegd, met gekwalificeerde meerderheid van stemmen wijzigen of intrekken.

4.   De overeenkomstig dit artikel vastgestelde maatregelen die gelden voor leden van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), worden evenwel toegepast op basis van het bepaalde in Verordening (EG) nr. 3285/94 van de Raad van 22 december 1994 betreffende de gemeenschappelijke invoerregeling (10).

HOOFDSTUK 2

Bepalingen betreffende invoer

Artikel 26

Invoerrechten

1.   Tenzij in deze verordening anders is bepaald, gelden voor de in artikel 1, lid 1, genoemde producten de invoerrechten van het gemeenschappelijk douanetarief.

2.   In afwijking van lid 1 kan de Commissie de toepassing van de invoerrechten voor bepaalde hoeveelheden van de hierna genoemde producten geheel of gedeeltelijk schorsen om ervoor te zorgen dat de markt van de Gemeenschap in voldoende mate van die producten wordt voorzien door middel van invoer uit derde landen:

—	ruwe suiker bestemd om te worden geraffineerd van de GN-codes 1701 11 10 en 1701 12 10,

—	melasse van GN-code 1703.

3.   Teneinde de voor de vervaardiging van producten zoals bedoeld in artikel 13, lid 2, benodigde grondstofvoorziening te garanderen, kan de Commissie de toepassing van de invoerrechten voor bepaalde hoeveelheden suiker van GN-code 1701 en isoglucose van de GN-codes 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 en 1702 90 30 geheel of gedeeltelijk schorsen.

Artikel 27

Beheer van de invoer

1.   Om de nadelen voor de markt van de Gemeenschap die het gevolg kunnen zijn van de invoer van bepaalde in artikel 1, lid 1, genoemde producten, te voorkomen of te beperken, wordt, indien is voldaan aan de op grond van artikel 40, lid 1, onder e), vast te stellen voorwaarden, bij de invoer van een of meer van die producten tegen het in het gemeenschappelijk douanetarief vastgestelde recht bovendien een aanvullend invoerrecht toegepast, tenzij die invoer de communautaire markt niet dreigt te verstoren of de gevolgen van het aanvullende invoerrecht niet in verhouding zouden staan tot het beoogde doel.

2.   Op invoer tegen een prijs die lager is dan het niveau dat de Gemeenschap aan de Wereldhandelsorganisatie (WTO) heeft gemeld („reactieprijs”), kan een aanvullend invoerrecht worden toegepast.

De invoerprijs die in aanmerking moet worden genomen voor de toepassing van dat aanvullende invoerrecht, wordt bepaald op basis van de cif-prijs bij invoer van de betrokken zending.

Daartoe worden de cif-prijzen bij invoer geverifieerd aan de hand van de representatieve prijzen voor het betrokken product op de wereldmarkt of op de communautaire invoermarkt voor dat product.

3.   Indien het volume van de invoer in enig jaar waarin de in lid 1 bedoelde nadelen zich voordoen of dreigen zich voor te doen, groter is dan een op de markttoegang gebaseerd niveau („reactievolume”), waarbij onder markttoegang wordt verstaan de invoer als percentage van het betrokken interne verbruik in de voorgaande drie jaren, kan eveneens een aanvullend invoerrecht worden toegepast.

Artikel 28

Tariefcontingenten

1.   De tariefcontingenten voor de invoer van de in artikel 1, lid 1, genoemde producten die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten of uit andere handelingen van de Raad, worden door de Commissie geopend en beheerd overeenkomstig uitvoeringsbepalingen die worden vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, van deze verordening bedoelde procedure.

2.   De tariefcontingenten worden beheerd op een wijze die elke vorm van discriminatie tussen de betrokken marktdeelnemers voorkomt, door een van de onderstaande methoden of een combinatie daarvan of een andere passende methode toe te passen:

a)	op basis van de chronologische volgorde waarin de aanvragen zijn ingediend (het beginsel „wie het eerst komt, het eerst maalt”);

b)	evenredige verdeling van de hoeveelheden waarom bij de indiening van de aanvragen is verzocht (de „methode van het gelijktijdige onderzoek”);

c)	rekening houdend met de traditionele handelsstromen (de „methode van de traditionele en de nieuwe marktdeelnemers”).

3.   Waar dat dienstig is, moet bij de keuze van de beheersmethode terdege rekening worden gehouden met de voorzieningsbehoeften van de communautaire markt en met de noodzaak die markt in evenwicht te houden.

Artikel 29

Traditionele voorzieningsbehoefte voor raffinage

1.   Onverminderd artikel 19, lid 1, bedraagt de traditionele voorzieningsbehoefte van de Gemeenschap aan suiker voor raffinage 1 796 351 ton, uitgedrukt in witte suiker, per verkoopseizoen.

Tijdens de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008 en 2008/2009 wordt de traditionele voorzieningsbehoefte aldus uitgesplitst:

—	296 627 ton voor Frankrijk

—	291 633 ton voor Portugal

—	19 585 ton voor Slovenië

—	59 925 ton voor Finland

—	1 129 581 ton voor het Verenigd Koninkrijk.

2.   De in de eerste alinea van lid 1 bedoelde traditionele voorzieningsbehoefte wordt verhoogd:

a)	met 50 000 ton in het verkoopseizoen 2007/2008 en met 100 000 ton vanaf het verkoopseizoen 2008/2009. Deze hoeveelheden worden alleen in de verkoopseizoenen 2007/2008 en 2008/2009 ter beschikking gesteld van Italië;

b)	met 30 000 ton vanaf het verkoopseizoen 2006/2007 en met een aanvullende 35 000 ton vanaf het verkoopseizoen waarin het suikerquotum met ten minste 50 % verlaagd is.

De in de eerste alinea, onder b), bedoelde hoeveelheden hebben betrekking op ruwe rietsuiker en worden gereserveerd voor de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008 en 2008/2009 voor de enige suikerbietenverwerkende fabriek in Portugal. Deze verwerkingsfabriek wordt geacht een voltijdraffinaderij te zijn.

3.   Alleen aan de voltijdraffinaderijen worden invoercertificaten voor suiker voor raffinage afgegeven, op voorwaarde dat de betrokken hoeveelheden de hoeveelheden die in het kader van de in de leden 1 en 2 bedoelde traditionele voorzieningsbehoefte mogen worden ingevoerd, niet overschrijden. Die certificaten mogen alleen tussen voltijdraffinaderijen worden overgedragen en de geldigheidsduur ervan verstrijkt aan het einde van het verkoopseizoen waarvoor zij zijn afgegeven.

Dit lid is van toepassing voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008 en 2008/2009 en voor de eerste drie maanden van elk verkoopseizoen dat op een van die verkoopseizoenen volgt.

4.   De toepassing van de invoerrechten voor rietsuiker bestemd om te worden geraffineerd van GN-code 1701 11 10 van oorsprong uit de in bijlage VI genoemde staten wordt geschorst voor de aanvullende hoeveelheid die nodig is om voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007, 2007/2008 en 2008/2009 een toereikende voorziening van de voltijdraffinaderijen mogelijk te maken.

De aanvullende hoeveelheid wordt vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure op basis van het saldo tussen de in lid 1 bedoelde traditionele voorzieningsbehoefte en de verwachte voorziening met suiker voor raffinage voor het betrokken verkoopseizoen. Dit saldo kan tijdens het verkoopseizoen volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden herzien en kan worden gebaseerd op forfaitaire ramingen van de voor consumptie bestemde hoeveelheden ruwe suiker aan de hand van historische gegevens.

Artikel 30

Gegarandeerde prijs

1.   De voor ACS-/Indiase suiker vastgestelde gegarandeerde prijzen gelden voor de invoer van ruwe en witte suiker van de standaardkwaliteit uit:

a)	de minst ontwikkelde landen in het kader van de bij de artikelen 12 en 13 van Verordening (EG) nr. 980/2005 ingestelde regeling;

b)	de in bijlage VI bij de onderhavige verordening genoemde staten voor de in artikel 29, lid 4, bedoelde aanvullende hoeveelheid.

2.   De aanvragen voor een invoercertificaat voor suiker die in aanmerking komt voor een gegarandeerde prijs, gaan vergezeld van een door de autoriteiten van het land van uitvoer afgegeven uitvoercertificaat waarin wordt bevestigd dat de suiker voldoet aan de voorschriften van de betrokken overeenkomsten.

Artikel 31

In het suikerprotocol aangegane verbintenissen

Volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure kunnen maatregelen worden vastgesteld om ervoor te zorgen dat de ACS-/Indiase suiker in de Gemeenschap wordt ingevoerd onder de voorwaarden zoals bepaald in protocol 3 van bijlage V bij de ACS-EG-Partnerschapsovereenkomst en in de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Republiek India betreffende rietsuiker. Die maatregelen kunnen zo nodig afwijken van artikel 29 van deze verordening.

HOOFDSTUK 3

Bepalingen betreffende uitvoer

Artikel 32

Toepassingsgebied van de uitvoerrestituties

1.   Voorzover nodig om de uitvoer van de in artikel 1, lid 1, onder b) en c), genoemde producten in ongewijzigde staat of in de vorm van in bijlage VII genoemde verwerkte producten op basis van de noteringen of prijzen voor suiker op de wereldmarkt mogelijk te maken en binnen de grenzen die voortvloeien uit de overeenkomsten die zijn gesloten in overeenstemming met artikel 300 van het Verdrag, kan het verschil tussen die noteringen of prijzen en de prijzen in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

2.   Er kan worden voorzien in de toekenning van uitvoerrestituties voor de in artikel 1, lid 1, onder d) en g), genoemde producten die worden uitgevoerd in ongewijzigde staat of in de vorm van in bijlage VII genoemde verwerkte producten.

In dat geval wordt bij de vaststelling van het restitutiebedrag per ton droge stof in het bijzonder rekening gehouden met:

a)	de restitutie die geldt bij uitvoer van producten van GN-code 1702 30 91,

b)	de restitutie die geldt bij uitvoer van de in artikel 1, lid 1, onder c), genoemde producten,

c)	de economische aspecten van de voorgenomen uitvoer.

3.   De restitutie bij uitvoer van ruwe suiker van de in bijlage I omschreven standaardkwaliteit mag niet hoger zijn dan 92 % van de restitutie die wordt toegekend bij uitvoer van witte suiker. Deze bovengrens geldt evenwel niet voor de vast te stellen restituties bij uitvoer van kandijsuiker.

4.   De uitvoerrestituties voor de producten die worden uitgevoerd in de vorm van in bijlage VII genoemde verwerkte producten, mogen niet hoger zijn dan die welke gelden voor dezelfde producten die in ongewijzigde staat worden uitgevoerd.

Artikel 33

Vaststelling van de restitutie bij uitvoer

1.   De hoeveelheden die kunnen worden uitgevoerd met een uitvoerrestitutie, worden toegewezen volgens de methode:

a)

die het best is aangepast aan de aard van het product en aan de situatie op de betrokken markt, zodat de beschikbare middelen zo doeltreffend mogelijk kunnen worden gebruikt, rekening houdend met de doeltreffendheid en de structuur van de uitvoer van de Gemeenschap, zonder dat dit leidt tot discriminatie tussen de betrokken marktdeelnemers, en met name tussen grote en kleine marktdeelnemers;

b)	die, gezien de beheerseisen, administratief het minst belastend is voor de marktdeelnemers.

2.   De uitvoerrestituties zijn voor de gehele Gemeenschap gelijk. Zij kunnen naar gelang van de bestemming worden gedifferentieerd indien dit wegens de situatie op de wereldmarkt of de specifieke vereisten van bepaalde markten noodzakelijk is.

De uitvoerrestituties worden vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure.

De uitvoerrestituties kunnen:

a)	periodiek worden vastgesteld;

b)	door middel van een openbare inschrijving worden vastgesteld voor de producten waarvoor deze procedure in het verleden gold.

De Commissie kan de periodiek vastgestelde uitvoerrestituties zo nodig op verzoek van een lidstaat of op eigen initiatief tussentijds wijzigen.

3.   Voor de in artikel 32, leden 1 en 2, bedoelde producten die worden uitgevoerd in ongewijzigde staat, worden de uitvoerrestituties slechts toegekend mits een uitvoercertificaat wordt aangevraagd en overgelegd.

Het bedrag van de restitutie bij uitvoer van de in artikel 32, leden 1 en 2, bedoelde producten die worden uitgevoerd in ongewijzigde staat, is het bedrag dat geldt op de dag van indiening van de certificaataanvraag en, in het geval van een gedifferentieerde restitutie, het bedrag dat op diezelfde dag geldt voor:

a)	de op het certificaat vermelde bestemming of

b)	in voorkomend geval, de werkelijke bestemming indien deze verschilt van de op het certificaat vermelde bestemming, in welk geval het toe te passen bedrag niet hoger kan zijn dan het bedrag dat geldt voor de op het certificaat vermelde bestemming.

4.   De werkingssfeer van lid 3 kan volgens de in artikel 16, lid 2, van Verordening (EG) nr. 3448/93 van de Raad van 6 december 1993 tot vaststelling van de handelsregeling voor bepaalde, door verwerking van landbouwproducten verkregen goederen (11) bedoelde procedure worden uitgebreid tot de betrokken producten die worden uitgevoerd in de vorm van in bijlage VII bij de onderhavige verordening genoemde verwerkte producten. Uitvoeringsbepalingen hiervoor worden vastgesteld volgens diezelfde procedure.

Artikel 34

Grenzen aan de uitvoer

Op de naleving van de volumeverbintenissen die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten, wordt toegezien op basis van de uitvoercertificaten die worden afgegeven voor de voor de betrokken producten geldende referentieperioden.

Artikel 35

Uitvoerbeperkingen

1.   Als de noteringen of prijzen op de wereldmarkt voor een of meer van de in artikel 1, lid 1, genoemde producten een niveau bereiken waarbij de voorziening van de communautaire markt wordt verstoord of dreigt te worden verstoord, en als die situatie waarschijnlijk zal voortduren en verergeren, kunnen in geval van uiterste spoed passende maatregelen worden genomen.

2.   De op grond van dit artikel vastgestelde maatregelen worden toegepast met inachtneming van de verplichtingen die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300, lid 2, van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

TITEL IV

ALGEMENE EN SLOTBEPALINGEN

HOOFDSTUK 1

Algemene bepalingen

Artikel 36

Staatssteun

1.   Tenzij in deze verordening anders is bepaald, zijn de artikelen 87, 88 en 89 van het Verdrag van toepassing op de productie van en de handel in de in artikel 1, lid 1, genoemde producten, behalve voor de staatssteun vastgesteld in de leden 2 en 3 van dit artikel.

2.   De lidstaten die hun suikerquotum met meer dan 50 % verlagen, mogen tijdelijke staatssteun toekennen tijdens de periode waarvoor de overgangssteun voor bietentelers wordt uitbetaald overeenkomstig hoofdstuk 10 van Verordening (EG) nr. 319/2006 van de Raad van 20 februari 2006 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1782/03 tot vaststelling van gemeenschappelijke voorschriften voor regelingen inzake rechtstreekse steunverlening in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (12). De Commissie besluit, op basis van een aanvraag van een betrokken lidstaat, over het totaalbedrag van de staatssteun voor deze maatregel.

Voor Italië bedraagt de in de eerste alinea bedoelde tijdelijke steun ten hoogste 11 EUR per verkoopseizoen per ton suikerbiet, toe te kennen aan de suikerbietentelers en voor het vervoer van suikerbieten.

3.   Finland mag per verkoopseizoen aan suikerbietentelers tot 350 EUR per hectare toekennen.

4.   De betrokken lidstaat stelt de Commissie binnen 30 dagen voor het einde van elk verkoopseizoen op de hoogte van het bedrag van de in dat verkoopseizoen daadwerkelijk toegekende staatssteun.

Artikel 37

Clausule inzake marktverstoring

Indien op de markt van de Gemeenschap een aanzienlijke stijging of daling van prijzen wordt geconstateerd en:

—	alle op grond van de overige artikelen van deze verordening beschikbare maatregelen zijn genomen,

—	de situatie de markt waarschijnlijk verder zal verstoren of dreigen te verstoren,

kunnen de verdere noodzakelijke maatregelen worden genomen.

Artikel 38

Informatieverstrekking

De lidstaten en de Commissie verstrekken elkaar alle informatie die nodig is voor de toepassing van deze verordening en voor de nakoming van de internationale verplichtingen met betrekking tot de in artikel 1, lid 1, genoemde producten.

Artikel 39

Beheerscomité voor suiker

1.   De Commissie wordt bijgestaan door een Beheerscomité voor suiker (hierna „het comité” genoemd).

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 4 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing.

De in artikel 4, lid 3, van Besluit 1999/468/EEG bedoelde termijn wordt vastgesteld op één maand.

3.   Het comité stelt zijn reglement van orde vast.

Artikel 40

Uitvoeringsbepalingen

1.   Volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden bepalingen ter uitvoering van deze verordening vastgesteld. Het betreft met name:

a)

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 3 tot en met 6, en met name bepalingen inzake de toeslagen of kortingen die overeenkomstig artikel 3, lid 3, op de referentieprijs en overeenkomstig artikel 5, lid 3, op de minimumprijs moeten worden toegepast wegens de kwaliteitsverschillen ten opzichte van de standaardkwaliteit;

b)	bepalingen voor de toepassing van de artikelen 7 tot en met 10;

c)	bepalingen voor de toepassing van de artikelen 12, 13, 14 en 15, en met name de voorwaarden voor de toekenning van productierestituties, de bedragen van die restituties en de in aanmerking komende hoeveelheden;

d)	bepalingen inzake de vaststelling en de mededelingen van de in de artikelen 8, 9, 15 en 16 bedoelde heffingen;

e)

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 26, 27 en 28. Bij deze bepalingen kunnen met name worden vastgesteld: i) een eventuele schorsing zoals bedoeld in artikel 26, leden 2 en 3, die kan worden bepaald door middel van een inschrijvingsprocedure; ii) de nadere precisering van de producten waarvoor overeenkomstig artikel 27 aanvullende invoerrechten kunnen worden toegepast; iii) de in artikel 28, lid 1, bedoelde jaarlijkse tariefcontingenten, zo nodig op passende wijze over het jaar gespreid, en de te gebruiken administratieve methode, die zo nodig tevens betrekking heeft op: — de garanties inzake de aard, de herkomst en de oorsprong van het product, — de erkenning van het document dat wordt gebruikt om de in het eerste streepje bedoelde garanties te controleren, — de voorwaarden waaronder de invoercertificaten worden afgegeven, en de geldigheidsduur van de invoercertificaten;

f)	bepalingen voor de toepassing van de artikelen 36 en 38;

g)	bepalingen voor de toepassing van hoofdstuk 3 van titel III. Deze bepalingen kunnen met name omvatten: i) bepalingen inzake de verdeling van de hoeveelheden die kunnen worden uitgevoerd, maar niet zijn toegewezen of gebruikt; ii) de in artikel 35 bedoelde passende maatregelen.

2.   Bovendien kunnen volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure worden vastgesteld:

a)	de criteria die de suikerproducerende ondernemingen moeten toepassen bij de verdeling van de hoeveelheden bieten waarop de vóór de inzaai gesloten leveringscontracten zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, betrekking moeten hebben, over de verkopers van de bieten;

b)	wijzigingen van de bijlagen I en II;

c)	een afwijking van de in artikel 14, lid 2, vastgestelde data;

d)

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 16 tot en met 19, die met name betrekking kunnen hebben op: i) de aanvullende gegevens die door de erkende marktdeelnemers moeten worden verstrekt; ii) de criteria voor sancties in verband met de erkenning van de marktdeelnemers en voor de schorsing en intrekking van die erkenning; iii) de toekenning van de in artikel 18, lid 1, bedoelde steun voor de particuliere opslag en het bedrag van die steun; iv) de minimale kwalitatieve en kwantitatieve eisen, de prijsverhogingen en -vervolgingen en de procedures en bepalingen voor de overname door de interventiebureaus en voor interventieaankopen als bedoeld in artikel 18, lid 2; v) het in artikel 19, lid 1, bedoelde percentage aan de markt te onttrekken quotumsuiker; vi) de voorwaarden voor de betaling van de minimumprijs in het geval dat de aan de markt onttrokken suiker overeenkomstig artikel 19, lid 4, op de communautaire markt wordt verkocht;

e)	bepalingen voor de toepassing van de in artikel 23, lid 1, bedoelde afwijking;

f)	bepalingen voor de toepassing van de artikelen 29 en 30, en in het bijzonder, met het oog op de naleving van internationale overeenkomsten: i) wijzigingen van de in artikel 2, punt 11, opgenomen begripsomschrijving; ii) wijzigingen van bijlage VI;

g)	bepalingen voor de toepassing van artikel 37.

Artikel 41

Wijziging van Verordening (EG) nr. 247/2006

Verordening (EG) nr. 247/2006 wordt als volgt gewijzigd:

1)

aan artikel 16 wordt het volgende lid toegevoegd: „3.   Frankrijk mag voor de suikersector in de Franse ultraperifere gebieden nationale steun toekennen tot 60 miljoen EUR voor het verkoopseizoen 2005/2006 en tot 90 miljoen EUR vanaf het verkoopseizoen 2006/2007. De artikelen 87, 88 en 89 van het Verdrag zijn niet van toepassing op de in dit lid bedoelde steun. Frankrijk stelt de Commissie binnen 30 dagen voor het einde van elk verkoopseizoen in kennis van het bedrag van de werkelijk toegekende steun.” ;

2)

artikel 23, lid 2, wordt vervangen door: „2.   De Gemeenschap financiert de maatregelen waarin de titels II en III van deze verordening voorzien, tot het volgende jaarlijkse maximum: (miljoen EUR)   Begrotingsjaar 2007 Begrotingsjaar 2008 Begrotingsjaar 2009 Begrotingsjaar 2010 e.v. Voor de DOM's 126,6 133,5 140,3 143,9 Voor de Azoren en Madeira 77,9 78,0 78,1 78,2 Voor de Canarische Eilanden 127,3 127,3 127,3 127,3” .

Artikel 42

Specifieke maatregelen

De maatregelen die in een spoedeisende situatie noodzakelijk en te rechtvaardigen zijn om specifieke praktische problemen op te lossen, worden vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure.

Die maatregelen mogen van deze verordening afwijken, doch slechts voorzover en zolang dat strikt noodzakelijk is.

Artikel 43

Financiële bepalingen

Verordening (EG) nr. 1258/1999 en vanaf 1 januari 2007 Verordening nr. 1290/2005, alsmede de ter uitvoering daarvan vastgestelde bepalingen zijn van toepassing voor de uitgaven die de lidstaten verrichten ter nakoming van de verplichtingen op grond van de onderhavige verordening.

HOOFDSTUK 2

Overgangs- en slotbepalingen

Artikel 44

Overgangsmaatregelen

Volgens de in artikel 39, lid 2, bedoelde procedure kunnen maatregelen worden vastgesteld:

a)

om de overgang te vergemakkelijken van de marktsituatie in het verkoopseizoen 2005/2006 naar de marktsituatie in het verkoopseizoen 2006/2007, in het bijzonder door de vermindering van de hoeveelheid die in het kader van de quota mag worden geproduceerd, en de overgang van de regels van Verordening (EG) nr. 1260/2001 naar die van deze verordening, en

b)	om ervoor te zorgen dat de Gemeenschap zich houdt aan haar internationale verplichtingen met betrekking tot C-suiker bedoeld in artikel 13 van Verordening (EG nr. 1260/2001 zonder dat de suikermarkt in de Gemeenschap verstoord wordt.

Artikel 45

Intrekking

Verordening (EG) nr. 1260/2001 wordt ingetrokken.

Artikel 46

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de derde dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van het verkoopseizoen 2006/2007. De artikelen 4, 39, 40, 41 en 45 zijn evenwel van toepassing vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening. Titel II is van toepassing tot het einde van het verkoopseizoen 2014/2015.

---

(1)  Advies uitgebracht op 19 januari 2006 (nog niet verschenen in het Publicatieblad).

(2)  Advies uitgebracht op 26 oktober 2005 (nog niet verschenen in het Publicatieblad).

(3)  PB L 178 van 30.6.2001, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 39/2004 van de Commissie (PB L 6 van 10.1.2004, blz. 16).

(4)  Zie blz. 42 van dit Publicatieblad.

(5)  PB L 184 van 17.7.1999, blz. 23.

(6)  PB L 42 van 14.2.2006, blz. 1.

(7)  PB L 160 van 26.6.1999, blz. 103. Verordening ingetrokken bij Verordening (EG) nr. 1290/2005 (PB L 209 van 11.8.2005, blz. 1).

(8)  PB L 190 van 23.7.1975, blz. 36.

(9)  PB L 169 van 30.6.2005, blz. 1.

(10)  PB L 349 van 31.12.1994, blz. 53. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2200/2004 (PB L 374 van 22.12.2004, blz. 1).

(11)  PB L 318 van 20.12.1993, blz. 18. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2580/2000 (PB L 298 van 25.11.2000, blz. 5).

(12)  Zie blz. 32 van dit Publicatieblad.

---

---

---

---

---

---

---

---