Beroep ingesteld op 1 juni 2007 — Commissie/Groothertogdom Luxemburg

(Zaak C-263/07)

(2007/C 211/22)

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: A. Alcover San Pedro en J.-B. Laignelot, gemachtigden)

Verwerende partij: Groothertogdom Luxemburg

Conclusies

Middelen en voornaamste argumenten

De Commissie baseert haar beroep op drie grieven.

Met haar eerste grief verwijt zij verweerster artikel 9, lid 4, van Richtlijn 96/61 onjuist te hebben omgezet, voor zover zij de — correcte — definitie van „beste beschikbare technieken” heeft aangevuld met een vermelding betreffende de „overdreven kosten” van deze technieken, die niet in de richtlijn is vermeld. Als beste beschikbare technieken gelden volgens de richtlijn namelijk weliswaar technieken die op zodanige schaal zijn ontwikkeld dat zij economisch en technisch haalbaar in de betrokken industriële context kunnen worden toegepast, maar op basis van de richtlijn kunnen niet systematisch de technieken worden uitgesloten waarvan de toepasselijkheid en de beschikbaarheid overdreven kosten bij verwijzing naar ondernemingen van dezelfde sector of van een soortgelijke middelgrote en economisch gezonde sector zouden meebrengen. Dergelijke preciseringen gaan verder dan hetgeen waarin de richtlijn in dit opzicht voorziet.

Met haar tweede grief verwijt de Commissie verweerster de draagwijdte van de verplichting van toetsing en bijstelling van de vergunningsvoorwaarden van artikel 13, lid 1, van de richtlijn te hebben beperkt, aangezien een dergelijke toetsing krachtens de nationale omzettingsbepalingen slechts in drie nauwkeurige omstandigheden of bij „behoorlijk gemotiveerde” noodzaak zou worden verricht. Deze bewoordingen zijn opnieuw restrictiever dan die van de richtlijn, die alleen verwijst naar een „geregelde” toetsing en naar bijstelling, „zo nodig”, van de vergunningsvoorwaarden.

Met haar derde grief verwijt de Commissie verzoekster bijlage I bij de richtlijn onjuist te hebben omgezet voor zover in de nationale maatregelen tot omzetting van de richtlijn sprake is van „verwarmingsinstallaties met een hoeveelheid vrijkomende warmte van meer dan 50 MW” en niet zoals in categorie 1.1. van voormelde bijlage van „stookinstallaties met een hoeveelheid vrijkomende warmte van meer dan 50 MW”. Deze laatste categorie is ruimer dan die van de verwarmingsinstallaties alleen.

(1)  PB L 257, blz. 26.