VERORDENING (EG) Nr. 41/2007 VAN DE RAAD

van 21 december 2006

tot vaststelling, voor 2007, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Gemeenschap en, voor vaartuigen van de Gemeenschap, in andere wateren met vangstbeperkingen van toepassing zijn

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 2371/2002 van de Raad van 20 december 2002 inzake de instandhouding en de duurzame exploitatie van de visbestanden in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (1), en met name op artikel 20,

Gelet op Verordening (EG) nr. 847/96 van de Raad van 6 mei 1996 tot invoering van aanvullende voorwaarden voor het meerjarenbeheer van de TAC's en quota (2), en met name op artikel 2,

Gelet op Verordening (EG) nr. 423/2004 van de Raad van 26 februari 2004 tot vaststelling van herstelmaatregelen voor bepaalde kabeljauwbestanden (3), en met name op de artikelen 6 en 8,

Gelet op Verordening (EG) nr. 811/2004 van de Raad van 21 april 2004 tot vaststelling van herstelmaatregelen voor het noordelijke heekbestand (4), en met name op artikel 5,

Gelet op Verordening (EG) nr. 2166/2005 van de Raad van 20 december 2005 tot vaststelling van maatregelen voor het herstel van de bestanden van zuidelijke heek en langoustines in de Cantabrische Zee en ten westen van het Iberisch Schiereiland (5), en met name op de artikelen 5 en 6,

Gelet op Verordening (EG) nr. 388/2006 van de Raad van 23 februari 2006 tot vaststelling van een meerjarenplan voor de duurzame exploitatie van het tongbestand in de Golf van Biskaje (6), en met name op artikel 4,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

TOEPASSINGSGEBIED EN DEFINITIES

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden voor het jaar 2007 de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden vastgesteld, alsmede de bij de visserij in acht te nemen voorschriften.

Voor januari 2008 worden bovendien bepaalde beperkingen van de visserij-inspanning en visserijvoorschriften vastgesteld en voor bepaalde Antarctische bestanden worden de vangstmogelijkheden en de specifieke voorschriften vastgesteld voor de in bijlage IE vermelde perioden.

Artikel 2

Toepassingsgebied

1.   Tenzij anders bepaald, is deze verordening van toepassing op:

2.   In afwijking van lid 1, is deze verordening niet van toepassing op visserijactiviteiten die uitsluitend worden uitgeoefend ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek dat wordt uitgevoerd met toestemming en onder het gezag van de betrokken lidstaat of lidstaten en waarvan de Commissie en de lidstaat of lidstaten in de wateren waarvan het onderzoek plaatsvindt, tevoren in kennis zijn gesteld.

Artikel 3

Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van deze verordening gelden naast de in artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 vastgestelde definities de volgende definities:

Artikel 4

Visserijzones

Voor de toepassing van deze verordening geldt de volgende afbakening van de visserijzones:

HOOFDSTUK II

VANGSTMOGELIJKHEDEN EN VISSERIJVOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP

Artikel 5

Vangstmogelijkheden en toewijzingen

1.   De vangstbeperkingen voor vaartuigen van de Gemeenschap in EG-wateren of bepaalde niet-EG-wateren en de verdeling van deze vangstbeperkingen tussen de lidstaten, alsmede aanvullende voorwaarden overeenkomstig artikel 2 van Verordening (EG) nr. 847/96 worden vastgesteld in bijlage I.

2.   Vaartuigen van de Gemeenschap mogen, met inachtneming van de in bijlage I vastgestelde quota en de in de artikelen 10, 17 en 18 vastgestelde voorschriften, vissen in de wateren die onder de visserij-jurisdictie vallen van de Faeröer, Groenland, IJsland en Noorwegen, en in de visserijzone rond Jan Mayen.

3.   De Commissie stelt de definitieve vangstbeperkingen voor de zandspieringvisserij in de ICES-zones IIIa, IV en IIa (EG-wateren) vast volgens de regels in punt 8 van bijlage IID.

4.   De Commissie stelt de vangstmogelijkheden voor lodde in de ICES-zone V en ICES-zone XIV (wateren van Groenland) voor de Gemeenschap vast op 7,7 % van de TAC voor lodde, zodra de TAC is vastgesteld.

5.   De vangstbeperkingen voor het keverbestand in ICES-zone IIIa en ICES-zones IIa en IV (EG-wateren), voor het sprotbestand in ICES-zones IIa en IV (EG-wateren) en voor het ansjovisbestand in ICES-zone VIII kunnen volgens de in artikel 30, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2371/2002 bedoelde procedure door de Commissie worden herzien in het licht van de wetenschappelijke gegevens die tijdens het eerste halfjaar van 2007 worden verzameld.

6.   Het is vaartuigen van de Gemeenschap verboden de onderstaande soorten te vangen, aan boord te houden, over te laden of aan te landen in alle EG-wateren en niet-EG-wateren:

7.   Het is vaartuigen van de Gemeenschap verboden Atlantische slijmkop (Hoplostethus atlanticus) te vangen in de delen van ICES-zones V, VI en VII die binnen het gereglementeerde NEAFC-gebied liggen.

8.   Het is vaartuigen van de Gemeenschap verboden van 1 januari 2007 tot en met 30 juni 2007 diepzeeroodbaars (Sebastes mentella) te vangen in de delen van ICES-zones V, VI en VII die binnen het gereglementeerde NEAFC-gebied liggen, met uitzondering van onvermijdelijke bijvangsten. Dit verbod geldt tevens voor de periode van 1 juli 2007 tot en met 31 december 2007 indien de NEAFC hiertoe een aanbeveling doet uitgaan. In dat geval publiceert de Commissie een kennisgeving van de aanbeveling van de NEAFC in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 6

Bijzondere bepalingen inzake toewijzingen

1.   De vangstmogelijkheden worden overeenkomstig bijlage I aan de lidstaten toegewezen onverminderd:

2.   In afwijking van Verordening (EG) nr. 847/96 wordt voor de overdracht van quota naar 2008 artikel 4, lid 2, van die verordening toegepast op alle bestanden waarvoor analytische TAC's zijn vastgesteld.

Artikel 7

Beperkingen van de visserij-inspanningen en daaraan verbonden voorwaarden voor het beheer van bestanden

1.   Vanaf 1 februari 2007 tot en met 31 januari 2008 zijn de beperkingen van de visserij-inspanning en daaraan verbonden voorwaarden die zijn vastgelegd in:

2.   Voor de periode van 1 januari 2007 tot en met 31 januari 2007 blijven voor de in lid 1 genoemde bestanden de visserij-inspanning en daaraan verbonden voorwaarden van bijlage IIA, IIB, IIC en IID van Verordening (EG) nr. 51/2006 van toepassing.

3.   Vaartuigen die vistuig gebruiken als omschreven in punt 4.1 van bijlage IIA en in de punten 3 van respectievelijk bijlage IIA en bijlage IIC, en die vissen in gebieden als bepaald in punt 2 van bijlage IIA en de punten 1 van respectievelijk bijlage IIB en bijlage IIC, moeten beschikken over speciale visdocumenten die zijn afgegeven overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1627/94, zoals in de genoemde bijlagen is bepaald.

4.   De definitieve, voor 2007 geldende visserij-inspanning voor de zandspieringvisserij in de ICES-zones IIIa en IV en in ICES-zone IIa (EG-wateren) wordt door de Commissie vastgesteld volgens de regels in de punten 3 tot en met 6 van bijlage IID.

5.   De lidstaten zorgen ervoor dat de voor 2007 geldende visserij-inspanningsniveaus, gemeten in kilowattdagen buitengaats, van vaartuigen met visdocumenten voor diepzeevisserij niet meer bedragen dan 75 % van de gemiddelde jaarlijkse visserij-inspanning van de vaartuigen van de betrokken lidstaat in 2003 op reizen tijdens welke er werd beschikt over visdocumenten voor diepzeevisserij en er diepzeesoorten, als opgesomd in bijlagen I en II bij Verordening (EG) nr. 2347/2002 werden gevangen. Dit lid is alleen van toepassing op visreizen tijdens welke meer dan 100 kg andere diepzeesoorten dan de grote zilvervis is gevangen.

Artikel 8

Voorwaarden voor de aanvoer van vangsten en bijvangsten

1.   Vis van bestanden waarvoor vangstbeperkingen zijn vastgesteld, mag slechts aan boord worden gehouden of aangevoerd mits:

2.   In afwijking van lid 1 mogen de volgende vissoorten aan boord worden gehouden en aangevoerd, zelfs indien de lidstaat er geen quota voor heeft of zijn quota of aandelen heeft opgebruikt:

3.   Artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1434/98 is niet van toepassing op haring die wordt gevangen in de ICES-zones IIIa, IV en VIId en in ICES-zone IIa (EG-wateren).

4.   Alle aangevoerde hoeveelheden worden in mindering gebracht op het betrokken quotum of, wanneer het aandeel van de Gemeenschap niet in de vorm van quota over de lidstaten is verdeeld, op het Gemeenschapsaandeel, met uitzondering van de in lid 2 bedoelde vangsten.

5.   Wanneer de aan een lidstaat opgelegde vangstbeperkingen voor haring in ICES-zones IIIa, IV en VIId en in ICES-zone IIa (EG-wateren) zijn opgebruikt, is het voor vaartuigen die de vlag van die lidstaat voeren, in de Gemeenschap geregistreerd zijn en actief zijn in de visserijtakken waarvoor de betrokken vangstbeperkingen gelden, verboden om ongesorteerde vangsten aan te voeren die ook haring bevatten.

6.   Het percentage en de bestemming van de bijvangsten worden bepaald overeenkomstig de artikelen 4 en 11 van Verordening (EG) nr. 850/98.

Artikel 9

Ongesorteerde aanvoer in ICES-zone IIIa, IV en VIId en ICES-zone IIa (EG-wateren)

1.   De lidstaten zien erop toe dat er een adequaat bemonsteringsprogramma bestaat voor een effectief toezicht op ongesorteerde aanvoer van soorten die zijn gevangen in ICES-zones IIIa, IV en VIId en in ICES-zone IIa (EG-wateren).

2.   Ongesorteerde vangsten uit ICES-zones IIIa, IV en VIId en in ICES-zone IIa (EG-wateren) mogen alleen worden aangevoerd in havens of andere aanvoerplaatsen waar een in lid 1 bedoeld bemonsteringsprogramma van kracht is.

Artikel 10

Toegangsbeperkingen

Het is vaartuigen van de Gemeenschap verboden in het Skagerrak binnen een zone van 12 zeemijl vanaf de basislijnen van Noorwegen te vissen. Vaartuigen die de vlag van Denemarken of Zweden voeren, mogen evenwel tot 4 zeemijl vanaf de basislijnen van Noorwegen vissen.

Artikel 11

Overgangsmaatregelen op technisch en controlegebied

De voor vaartuigen van de Gemeenschap geldende overgangsmaatregelen op technisch en controlegebied worden vastgesteld in bijlage III.

HOOFDSTUK III

VANGSTBEPERKINGEN EN DAARAAN VERBONDEN VOORWAARDEN VOOR VISSERSVAARTUIGEN VAN DERDE LANDEN

Artikel 12

Overgangsmaatregelen op technisch en controlegebied

De voor vissersvaartuigen van derde landen geldende overgangsmaatregelen op technisch en controlegebied worden vastgesteld in bijlage III.

Artikel 13

Toestemming

1.   Vissersvaartuigen die de vlag voeren van Venezuela of van Noorwegen, alsook vaartuigen die op de Faeröer geregistreerd staan, mogen, met inachtneming van de in bijlage I vastgestelde vangstbeperkingen en de in de artikelen 14 tot en met 16 en 19 tot en met 25 vastgestelde voorwaarden, in Gemeenschapswateren vissen.

2.   Het is vissersvaartuigen van derde landen verboden onderstaande soorten te vangen, aan boord te houden, over te laden en aan te landen in alle EG-wateren:

Artikel 14

Geografische beperkingen

1.   Visservaartuigen die de vlag van Noorwegen voeren of geregistreerd staan op de Faeröer, mogen slechts vissen in de delen van de 200-mijlszone buiten 12 zeemijl vanaf de basislijnen van de lidstaten in ICES-zone IV, het Kattegat en de Atlantische Oceaan benoorden 43o00' N.B., met uitzondering van het in artikel 18 van Verordening (EG) nr. 2371/2002 bedoelde gebied.

2.   Vissersvaartuigen die de vlag van Noorwegen voeren, mogen in het Skagerrak vissen buiten 4 zeemijl vanaf de basislijnen van Denemarken en Zweden.

3.   Vissersvaartuigen die de vlag voeren van Venezuela, mogen slechts vissen in de delen van de 200-mijlszone buiten 12 zeemijl vanaf de basislijnen van het Franse departement Guyana.

Artikel 15

Doorvaart door wateren van de Gemeenschap

De netten van vissersvaartuigen uit derde landen die op doorvaart door de wateren van de Gemeenschap zijn, moeten met inachtneming van de volgende voorwaarden zo zijn opgeborgen dat ze niet onmiddellijk kunnen worden gebruikt:

Artikel 16

Voorwaarden voor de aanvoer van vangsten en bijvangsten

Vis van bestanden waarvoor vangstbeperkingen zijn vastgesteld, mag slechts aan boord worden gehouden of aangevoerd mits die vis is gevangen met vissersvaartuigen van een derde land dat een quotum heeft en zijn quotum niet heeft opgebruikt.

HOOFDSTUK IV

VERGUNNINGSVOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP

Artikel 17

Vergunningen en vergunningsvoorwaarden

1.   Onverminderd de algemene bepalingen inzake visvergunningen en speciale visdocumenten van Verordening (EG) nr. 1627/94, mogen vaartuigen van de Gemeenschap slechts in de wateren van een derde land vissen, indien zij darvoor beschikken over een vergunning die door de autoriteiten van dat derde land is uitgereikt.

2.   Bij de visserij in de Noorse wateren in de Noordzee geldt lid 1 evenwel niet voor de volgende vaartuigen van de Gemeenschap:

3.   Het maximumaantal visvergunningen en andere in acht te nemen voorschriften worden vastgesteld zoals in bijlage IV, deel I, is aangegeven. Vergunningsaanvragen dienen door de autoriteiten van de lidstaten aan de Commissie te worden gericht, met vermelding van de visserijtak en de naam en kenmerken van de vaartuigen van de Gemeenschap waarop de aanvragen betrekking hebben. De Commissie stuurt de aanvragen door naar de autoriteiten van het betrokken derde land.

4.   Indien een lidstaat quota in de in bijlage IV, deel I, genoemde visserijzones aan een andere lidstaat overdraagt (uitwisseling of „swap”) worden daarbij ook de overeenkomstige vergunningen overgedragen en wordt de Commissie hiervan in kennis gesteld. Het in bijlage IV, deel I, vermelde totale aantal vergunningen voor elke visserijzone mag echter niet worden overschreden.

5.   De vaartuigen van de Gemeenschap houden zich aan de instandhoudings- en controlemaatregelen en alle andere voorschriften welke van toepassing zijn in de zone waar zij actief zijn.

Artikel 18

Faeröer

Vaartuigen van de Gemeenschap die een vergunning hebben om in de wateren van de Faeröer gericht te vissen op een bepaalde soort, mogen een andere soort gericht bevissen, mits zij de autoriteiten van de Faeröer tevoren in kennis stellen van deze wijziging.

HOOFDSTUK V

VERGUNNINGSREGELINGEN VOOR VISSERSVAARTUIGEN VAN DERDE LANDEN

Artikel 19

Verplichtingen inzake visvergunningen en speciale visdocumenten

1.   In afwijking van artikel 28 ter van Verordening (EEG) nr. 2847/93 hoeven vissersvaartuigen van minder dan 200 GT die de vlag van Noorwegen voeren, niet in het bezit te zijn van een visvergunning en een speciaal visdocument.

2.   De vergunning en het speciale visdocument dienen aan boord te zijn. Deze verplichting geldt niet voor vaartuigen die op de Faeröer of in Noorwegen geregistreerd staan.

3.   Vissersvaartuigen van derde landen die op 31 december 2006 mogen vissen, mogen hun activiteiten vanaf 1 januari 2007 voortzetten totdat de lijst van vissersvaartuigen met een visvergunning aan de Commissie is voorgelegd en door haar is goedgekeurd.

Artikel 20

Aanvragen om visvergunningen en speciale visdocumenten

Aanvragen van de autoriteiten van derde landen aan de Commissie om visvergunningen en speciale visdocumenten dienen de volgende gegevens te bevatten:

Artikel 21

Aantal vergunningen

Het aantal visvergunningen en de daaraan verbonden speciale voorwaarden worden vastgesteld zoals in bijlage IV, deel II, is aangegeven.

Artikel 22

Annulering en intrekking

1.   Vergunningen en speciale visdocumenten kunnen worden geannuleerd met het oog op de afgifte van nieuwe vergunningen en speciale visdocumenten. Dergelijke annuleringen worden van kracht op de dag vóór de datum van afgifte van de nieuwe vergunning of het nieuwe speciale visdocument door de Commissie. De nieuwe vergunningen en speciale visdocumenten treden in werking op de dag waarop zij worden afgegeven.

2.   Visvergunningen en speciale visdocumenten worden vóór de datum waarop zij aflopen geheel of gedeeltelijk ingetrokken als de in bijlage I voor het betrokken bestand vastgestelde quota zijn opgebruikt.

3.   Vergunningen en speciale visdocumenten worden ingetrokken als niet wordt voldaan aan de in deze verordening vastgestelde verplichtingen.

Artikel 23

Niet-naleving

1.   Voor vissersvaartuigen van derde landen die de in deze verordening vastgestelde verplichtingen niet zijn nagekomen, worden gedurende een periode van ten hoogste twaalf maanden geen visvergunningen of speciale visdocumenten afgegeven.

2.   De Commissie stelt de autoriteiten van het betrokken derde land in kennis van de naam en de kenmerken van de vissersvaartuigen van derde landen die naar aanleiding van een overtreding van de voorschriften de volgende maand of maanden niet meer in het visserijgebied van de Gemeenschap mogen vissen.

Artikel 24

Verplichtingen van de vergunninghouder

1.   Vissersvaartuigen van derde landen houden zich in de zone waar zij actief zijn aan de instandhoudings- en controlemaatregelen en andere voorschriften die daar voor vaartuigen van de Gemeenschap gelden, met name de bepalingen van de Verordeningen (EEG) nr. 1381/87, (EEG) nr. 2847/93, (EG) nr. 1627/94, (EG) nr. 850/98, (EG) nr. 1434/98 en Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad van 21 december 2005 betreffende de instandhouding door middel van technische maatregelen van de visbestanden in de Oostzee, de Belten en de Sont, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1434/98 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 88/98 (34).

2.   De in lid 1 bedoelde vissersvaartuigen van derde landen houden een logboek bij waarin de in bijlage V, deel I, genoemde gegevens moeten worden opgenomen.

3.   Vissersvaartuigen van derde landen, met uitzondering van vaartuigen die de vlag van Noorwegen voeren en in ICES-zone IIIa vissen, delen de Commissie de in bijlage VI bedoelde gegevens mee overeenkomstig de in die bijlage vastgestelde voorschriften.

Artikel 25

Bijzondere bepalingen betreffende het Franse departement Guyana

1.   Visvergunningen voor de wateren van het Franse departement Guyana worden slechts afgegeven als de eigenaars van de vissersvaartuigen van derde landen zich ertoe verbinden om een waarnemer aan boord van hun vaartuig toe te laten als de Commissie daarom verzoekt.

2.   Vissersvaartuigen van derde landen die vissen in de wateren van het Franse departement Guyana moeten een logboek bijhouden volgens het model in bijlage V, deel II. De vangstgegevens worden via de Franse autoriteiten aan de Commissie meegedeeld wanneer zij daarom verzoekt.

HOOFDSTUK VI

BIJZONDERE VOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP BIJ DE VISSERIJ IN DE MIDDELLANDSE ZEE

Artikel 26

Instelling van een gesloten seizoen voor de visserij op dolfijnen met visaantrekkende structuren

1.   Ter bescherming van dolfijnen (Coryphaena hippurus), in het bijzonder jonge dieren, is de visserij op dolfijnen met visaantrekkende structuren (Fish Aggregating Devices FAD's) van 1 januari 2007 tot en met 14 augustus 2007 verboden in alle geografische deelgebieden van het GFCM-verdragsgebied.

2.   In afwijking van het bepaalde in lid 1 kunnen lidstaten, indien zij aantonen dat de vaartuigen die hun vlag voeren wegens slechte weersomstandigheden hun gewone visdagen in een gegeven jaar niet hebben kunnen opgebruiken, de verloren gegane dagen in de FAD-visserij overdragen tot en met 31 januari van het daaropvolgende jaar. Lidstaten die van deze overdrachtregeling gebruik wensen te maken, dienen uiterlijk 1 januari 2008 bij de Commissie een aanvraag in voor het extra aantal dagen waarop aan vaartuigen met visaantrekkende structuren zal worden toegestaan om van 1 januari 2008 tot en met 31 januari 2008 tijdens het gesloten seizoen op dolfijnen te vissen. Bij de aanvraag dient de volgende informatie te worden verstrekt:

De Commissie zendt de van de lidstaten ontvangen inlichtingen door naar het secretariaat van de GFCM.

3.   De lidstaten doen de Commissie uiterlijk 1 november 2007 een verslag toekomen over de uitvoering van de in lid 1 bedoelde maatregel.

Artikel 27

Instelling van gebieden waar voor de visserij beperkende maatregelen gelden ter bescherming van kwetsbare diepzeehabitats

1.   Het is verboden met sleepdreggen en bodemtrawlnetten te vissen in de gebieden afgebakend door lijnen die de volgende punten met elkaar verbinden:

2.   De lidstaten stellen de nodige maatregelen vast om kwetsbare diepzeehabitats in de in lid 1 afgebakende gebieden te beschermen en in het bijzonder om ze te beschermen tegen de impact van andere activiteiten dan de visserij die de instandhouding van de kenmerken van deze bijzondere habitats in gevaar zou brengen.

HOOFDSTUK VII

BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR DE VISSERIJ DOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP IN HET GEREGLEMENTEERDE GEBIED VAN DE NAFO

DEEL 1

Deelname van de Gemeenschap

Artikel 28

Lijst van vaartuigen

1.   Uitsluitend vaartuigen van de Gemeenschap van meer dan 50 GT die van de autoriteiten van hun vlaggenlidstaat een speciaal visdocument hebben ontvangen en die in het vlootregister van de NAFO ingeschreven staan, mogen met inachtneming van de voorwaarden van hun visdocument vis uit het gereglementeerde gebied van de NAFO vangen, aan boord houden, overladen en aanvoeren.

2.   Iedere lidstaat stelt de Commissie ten minste 15 dagen vóór het vaartuig het gereglementeerde gebied van de NAFO binnenvaart, in computerleesbare vorm in kennis van iedere wijziging in de lijst van vaartuigen die zijn vlag voeren, in de Gemeenschap geregistreerd staan en in het gereglementeerde gebied van de NAFO mogen vissen. De Commissie zendt deze informatie onverwijld door aan het secretariaat van de NAFO.

3.   De in lid 2 bedoelde informatie omvat het volgende:

4.   Voor vaartuigen die tijdelijk de vlag van een lidstaat voeren (huren van een vaartuig), verstrekken de lidstaten bovendien de volgende gegevens:

DEEL 2

Technische maatregelen

Artikel 29

Maaswijdte van de netten

1.   Bij de gerichte visserij op de in bijlage VII vermelde bodemvissoorten mogen geen sleepnetten worden gebruikt met waar dan ook mazen van minder dan 130 mm, behalve bij de visserij op Sebastes mentella als bedoeld in lid 3. Bij de gerichte visserij op kortvinnige pijlinktvissen (Illex illecebrosus) mag die maaswijdte niet kleiner zijn dan 60 mm. Voor de gerichte visserij op roggen (Rajidae) wordt die maaswijdte vergroot tot ten minste 280 mm in de kuil en 220 mm in alle andere delen van het sleepnet.

2.   Vaartuigen die vissen op Noorse garnaal (Pandalus borealis) moeten netten gebruiken waarvan de maaswijdte niet kleiner is dan 40 mm.

3.   Vaartuigen die in deelgebied 2 en sectoren 1F en 3K vissen op Sebastes mentella (diepzeeroodbaars) moeten netten gebruiken waarvan de maaswijdte niet kleiner is dan 100 mm.

Artikel 30

Voorzieningen aan netten

1.   Het is verboden andere dan de in dit artikel vermelde voorzieningen aan netten aan te brengen die de mazen van het net versperren of waardoor de maaswijdte wordt verkleind.

2.   Zeildoek, want of ander materiaal mag aan de onderzijde van de kuil van het net worden bevestigd om beschadiging te verminderen of te voorkomen.

3.   Er mogen voorzieningen aan de bovenzijde van de kuil worden bevestigd, mits de mazen van de kuil daardoor niet worden versperd. Alleen de in bijlage VIII vermelde bovennetbeschermers zijn toegestaan.

4.   Vaartuigen die op Noordse garnaal (Pandalus borealis) vissen, gebruiken een sorteerrooster met een maximumafstand van 22 mm tussen de staven. Vaartuigen die vissen op Noordse garnaal in sector 3L moeten bovendien voor het bevestigen van de klossenpees kettingen van minimaal 72 cm gebruiken, zoals beschreven in bijlage IX.

Artikel 31

Aan boord gehouden bijvangst

1.   Vaartuigen beperken hun bijvangst tot 2 500 kg of 10 %, afhankelijk van welke hoeveelheid het grootst is, voor elke in bijlage IC genoemde soort waarvoor in de betrokken sector geen quotum aan de Europese Gemeenschap is toegewezen.

2.   Waar er een vangstverbod geldt of een quotum „Overige” volledig is opgebruikt, mag de bijvangst van een soort niet meer bedragen dan 1 250 kg of 5 %, afhankelijk van welke hoeveelheid het grootst is.

3.   De in de leden 1 en 2 vermelde percentages worden berekend in procenten van een soort in het gewicht van de totale aan boord gehouden vangst. Vangsten van garnaal worden niet in aanmerking genomen bij de berekening van het percentage van de bijvangst van bodemvissoorten.

Artikel 32

Bijvangst per trek

1.   Indien het percentage bijvangst bij een gegeven trek de in artikel 31, leden 1 en 2, vastgestelde percentages overschrijdt, verplaatst het vaartuig zich onmiddellijk ten minste 10 zeemijl van eender welke bij de vorige trek aangehouden positie en houdt het gedurende de gehele volgende trek een afstand van minstens 10 zeemijl van eender welke bij de vorige trek aangehouden positie. Indien bij de volgende trek na de verplaatsing de bijvangstpercentages worden overschreden, dient het vaartuig de sector te verlaten en mag het er gedurende ten minste 60 uur niet terugkomen.

2.   Indien de totale bijvangst van alle aan quota onderworpen bodemvissoorten bij een gegeven trek in de visserij op garnaal meer bedraagt dan 5 % in gewicht in sector 3M of 2,5 % in gewicht in sector 3L, verplaatst het vaartuig zich onmiddellijk ten minste 10 zeemijl van eender welke bij de vorige trek aangehouden positie en houdt het gedurende de gehele volgende trek een afstand van minstens 10 zeemijl van eender welke bij de vorige trek aangehouden positie. Indien bij de volgende trek na de verplaatsing de bijvangstpercentages worden overschreden, dient het vaartuig de sector te verlaten en mag het er gedurende ten minste 60 uur niet terugkomen.

3.   Het per trek toegestane bijvangstpercentage wordt berekend in procenten van een soort in het gewicht van de totale aan boord gehouden vangst.

Artikel 33

Gerichte visserij en bijvangst

1.   De kapiteins van vissersvaartuigen van de Gemeenschap mogen niet gericht vissen op soorten waarvoor bijvangstbeperkingen gelden. Er wordt aangenomen dat er gericht op een soort wordt gevist wanneer die soort in gewicht procentueel het grootste deel van de vangst per trek uitmaakt.

2.   De eerste keer dat bij de gerichte visserij op rog met een voor die tak toegestane maaswijdte de vangsten van soorten waarvoor bijvangstbeperkingen gelden, procentueel het grootste deel van de totale vangst van de trek uitmaken, zal echter worden aangenomen dat er sprake is van toeval. In dergelijk geval verplaatst het vaartuig zich onmiddellijk overeenkomstig artikel 32, leden 1 en 2.

3.   Na gedurende ten minste 60 uur, overeenkomstig het bepaalde in artikel 32, leden 1 en 2, uit een sector te zijn weggebleven, laat de kapitein van een vaartuig van de Gemeenschap een proeftrek uitvoeren die ten hoogste drie uur duurt. In afwijking van het bepaalde in lid 1 wordt een dergelijke trek waarbij de vangsten van soorten waarvoor bijvangstbeperkingen gelden, procentueel het grootste deel van de totale vangst van de trek uitmaken, niet als gerichte visserij beschouwd. In dergelijk geval verplaatst het vaartuig zich onmiddellijk overeenkomstig artikel 32, leden 1 en 2.

Artikel 34

Minimummaat van de vissen

1.   Vis uit het gereglementeerde gebied van de NAFO die niet de in bijlage X vermelde minimummaat heeft, mag niet worden verwerkt of aan boord worden gehouden, noch worden overgeladen, aangevoerd, vervoerd, opgeslagen, verkocht, uitgestald of te koop aangeboden, maar moet onverwijld in zee worden teruggezet.

2.   Als de hoeveelheid gevangen vis die niet de in bijlage X bedoelde grootte heeft, meer bedraagt dan 10 % van de totale vangst, moet het vaartuig zich ten minste vijf zeemijl van alle posities die het tijdens de vorige trek heeft ingenomen, verwijderen alvorens verder te vissen. Als verwerkte vis van de soorten waarvoor een minimummaat is vastgesteld, kleiner is dan de betrokken in bijlage X vastgestelde grootte, wordt ervan uitgegaan dat die verwerkte vis afkomstig is van ondermaatse vis.

DEEL 3

Instelling van gebieden waar voor de visserij beperkende maatregelen gelden ter bescherming van kwetsbare diepzeehabitats („seamounts”)

Artikel 35

Bodemvistuig

Het is verboden met bodemvistuig te vissen in de volgende gebieden:

DEEL 4

Controlemaatregelen

Artikel 36

Etikettering en gescheiden opslag

1.   Alle vis die in het gereglementeerde gebied van de NAFO wordt gevangen, moet zo worden geëtiketteerd dat iedere in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad van 17 december 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector visserijproducten en producten van de aquacultuur (36) bedoelde soort en productcategorie duidelijk, en in geval van garnaal ook de vangstdatum, identificeerbaar is. Bovendien moet op de vis worden vermeld dat deze in het gereglementeerde gebied van de NAFO is gevangen.

2.   Op garnaal uit sectoren 3L en 3M en op zwarte heilbot uit deelgebied 2 en sectoren 3KLMNO moet worden vermeld dat deze in één van die gebieden gevangen is.

3.   Met inachtneming van de wettelijke aansprakelijkheid van de kapitein van het vaartuig op het gebied van veiligheid en navigatie, geldt het volgende:

Artikel 37

Visserij- en productielogboeken en opslagplattegrond

1.   Kapiteins van vaartuigen van de Gemeenschap moeten de artikelen 6, 8, 11 en 12 van Verordening (EEG) nr. 2847/93 naleven en bovendien in hun logboek de in bijlage XI opgesomde gegevens noteren.

2.   Iedere lidstaat deelt de Commissie vóór de vijftiende dag van iedere maand in computerleesbare vorm de tijdens de voorafgaande maand aangevoerde hoeveelheden mee van de in bijlage XII vermelde bestanden, alsmede alle overeenkomstig de artikelen 11 en 12 van Verordening (EEG) nr. 2847/93 ontvangen gegevens.

3.   Kapiteins van vaartuigen van de Gemeenschap zorgen met betrekking tot de vangst van de in bijlage IC genoemde soorten voor het bijhouden van:

4.   De in lid 3 bedoelde productielogboeken en opslagplattegronden worden dagelijks bijgewerkt met de gegevens over de vorige dag tussen 00.00 uur (UTC) en 24.00 uur (UTC) en blijven aan boord tot het vaartuig volledig is gelost.

5.   Kapiteins van vaartuigen van de Gemeenschap verlenen de nodige assistentie met het oog op de controle van de in het productielogboek aangegeven hoeveelheden en de aan boord opgeslagen verwerkte producten.

6.   De nauwkeurigheid van de capaciteitsplannen voor alle vaartuigen van de Gemeenschap die een visvergunning hebben gekregen om op grond van artikel 28, lid 1, te vissen, wordt om de twee jaar door de lidstaten gecertificeerd. De kapitein zorgt ervoor dat een afschrift van dat certificeringsbewijs aan boord is en op verzoek aan een inspecteur kan worden getoond.

Artikel 38

Netten aan boord

1.   Bij gerichte visserij op een of meer van de in bijlage VII genoemde soorten mogen vaartuigen van de Gemeenschap geen netten aan boord hebben met een maaswijdte die kleiner is dan in artikel 29 is bepaald.

2.   Vaartuigen van de Gemeenschap waarmee tijdens dezelfde visreis in andere zones dan het gereglementeerde gebied van de NAFO wordt gevist, mogen netten met een maaswijdte die kleiner is dan de in artikel 29 bepaalde grootte aan boord hebben, op voorwaarde dat deze zijn vastgesjord en opgeborgen en niet onmiddellijk kunnen worden gebruikt. Deze netten moeten:

Artikel 39

Overlading

1.   Vaartuigen van de Gemeenschap mogen in het gereglementeerde gebied van de NAFO geen vangsten overladen, tenzij daarvoor vooraf toestemming is gegeven door hun bevoegde autoriteiten.

2.   Vaartuigen van de Gemeenschap mogen geen vis overladen van of naar een vaartuig van een niet-verdragsluitende partij waarvan is waargenomen of anderszins geconstateerd dat het in het gereglementeerde gebied van de NAFO heeft gevist.

3.   Vaartuigen van de Gemeenschap melden elke overlading die in het gereglementeerde gebied van de NAFO plaatsvindt, aan hun bevoegde autoriteiten. Deze gegevens worden door het overladende vaartuig ten minste 24 uur vóór de overlading en door het ontvangende vaartuig uiterlijk 1 uur na de overlading meegedeeld.

4.   De in lid 3 bedoelde mededeling bevat het tijdstip, de geografische positie, het totale afgeronde en in kg uitgedrukte gewicht van de geladen of geloste soorten en het oproepnummer van de bij de overlading betrokken vaartuigen.

5.   Bovendien meldt het ontvangende vaartuig, naast de totale vangst aan boord en het totale aan te voeren gewicht, uiterlijk 24 uur vóór aanvoer ook nog de haven en het geschatte aanvoertijdstip.

6.   De lidstaten zenden de in de leden 3 en 5 bedoelde mededelingen onverwijld toe aan de Commissie, die deze onverwijld doorzendt aan het secretariaat van de NAFO.

Artikel 40

Charteren van vaartuigen van de Gemeenschap

1.   Lidstaten mogen toestaan dat voor visservaartuigen die hun vlag voeren en in het gereglementeerde gebied van de NAFO mogen vissen, een charterovereenkomst wordt gesloten teneinde een deel of het geheel van de quota en/of visdagen te kunnen gebruiken die aan andere verdragsluitende partijen van de NAFO zijn toegewezen. Charterovereenkomsten voor vaartuigen die volgens de NAFO of een andere regionale visserijorganisatie aantoonbaar illegale, niet-aangegeven of niet-gereglementeerde visvangst (IUU) hebben bedreven, zijn verboden.

2.   Op de dag waarop een charterovereenkomst wordt gesloten, zendt de vlaggenlidstaat de volgende gegevens aan de Commissie, die deze doorzendt aan het secretariaat van de NAFO:

3.   Wanneer de charterovereenkomst afloopt, meldt de lidstaat dat aan de Commissie, die deze informatie onverwijld doorzendt aan het secretariaat van de NAFO.

4.   De vlaggenlidstaat ziet erop toe dat:

5.   De in lid 4, onder d), bedoelde vangsten en bijvangsten worden door de lidstaten apart van andere nationale vangstgegevens aan de Commissie meegedeeld. De Commissie zendt deze gegevens onverwijld door aan het secretariaat van de NAFO.

Artikel 41

Toezicht op de visserij-inspanning

1.   Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de visserij-inspanning van zijn vaartuigen in verhouding staat tot de vangstmogelijkheden waarover die lidstaat in het gereglementeerde gebied van de NAFO beschikt.

2.   De lidstaten delen de visplannen voor hun vaartuigen die in het gereglementeerde gebied van de NAFO vissen, uiterlijk op 31 januari 2007, en daarna ten minste 30 dagen vóór het voorgenomen aanvangstijdstip van de betrokken visserijactiviteiten, aan de Commissie mee. In het visplan wordt onder andere vermeld met welke vaartuigen in de betrokken visserijtakken zal worden gevist en hoeveel visdagen er voor die vaartuigen in het gereglementeerde gebied van de NAFO gepland zijn.

3.   De lidstaten brengen de Commissie op indicatieve basis op de hoogte van de voorgenomen activiteiten van de vaartuigen in andere gebieden.

4.   Voorts wordt in het visplan de totale visserij-inspanning die in het gereglementeerde gebied van de NAFO zal worden geleverd, opgegeven en wordt deze afgezet tegen de vangstmogelijkheden van de lidstaat die de mededeling doet.

5.   Lidstaten brengen uiterlijk op 15 januari 2008 bij de Commissie verslag uit over de uitvoering van hun visplan. Deze verslagen bevatten het aantal vaartuigen die daadwerkelijk bij visserijactiviteiten in het gereglementeerde gebied van de NAFO betrokken zijn, de vangstcijfers voor elk vaartuig en het totale aantal dagen die elk vaartuig in dat gebied heeft gevist. De gegevens over de activiteiten van vaartuigen die in de sectoren 3M en 3L op garnaal vissen, worden apart naar sector uitgesplitst.

DEEL 5

Bijzondere bepalingen voor Noordse garnalen

Artikel 42

Visserij op de Noordse garnaal

1.   Iedere lidstaat meldt de Commissie dagelijks de hoeveelheden Noordse garnaal (Pandalus borealis) die in sector 3L van het gereglementeerde gebied van de NAFO zijn gevangen door vaartuigen die zijn vlag voeren en geregistreerd zijn in de Gemeenschap. Er mag uitsluitend in wateren van meer dan 200 meter diep worden gevist en nooit door meer dan één vaartuig per lidstaatquotum tegelijk.

2.   De kapitein van vaartuigen die in sector 3L op garnaal vissen of zijn vertegenwoordiger verstrekt de bevoegde autoriteiten van de havenlidstaat vóór het binnenvaren van een haven en minstens 24 uur vóór het verwachte tijdstip van aankomst in de haven de volgende gegevens:

DEEL 6

Bijzondere bepalingen voor roodbaars

Artikel 43

Visserij op roodbaars

1.   De kapiteins van vaartuigen van de Gemeenschap die in deelgebied 2 en sectoren IF, 3K en 3M van het gereglementeerde gebied van de NAFO op roodbaars vissen, delen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waarvan hun schip de vlag voert of waar het geregistreerd is, elke maandag om de twee weken mee welke hoeveelheden roodbaars in die gebieden zijn gevangen in de periode van twee weken die de voorafgaande zondag om middernacht is geëindigd.

Wanneer de som van de vangsten gelijk is aan 50 % van de TAC of meer, moet deze mededeling wekelijks op maandag plaatsvinden.

2.   De lidstaten melden de Commissie om de andere dinsdag vóór 12 uur 's middags, voor de periode van twee weken die de voorafgaande zondag om middernacht is geëindigd, welke hoeveelheden roodbaars zijn gevangen in deelgebied 2 en sectoren IF, 3K en 3M van het gereglementeerde gebied van de NAFO door vaartuigen die hun vlag voeren en op hun grondgebied geregistreerd zijn.

Wanneer de som van de vangsten gelijk is aan 50 % van de TAC of meer, moet deze mededeling wekelijks plaatsvinden.

DEEL 7

Handhavingsmaatregelen

Artikel 44

Vervolgactie bij inbreuken

1.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten die in kennis worden gesteld van een inbreuk begaan door één van hun vaartuigen, stellen naar aanleiding daarvan onverwijld een volledig onderzoek in om het nodige bewijs te verzamelen en gaan daarbij zo nodig over tot een fysieke inspectie van het betrokken vaartuig.

2.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten ondernemen bij een inbreuk op de NAFO-regels onverwijld de bij hun nationale wet voorgeschreven administratieve of gerechtelijke stappen tegen onderdanen die aansprakelijk zijn voor het vaartuig dat hun vlag voert.

3.   De bevoegde autoriteiten van de vlaggenlidstaat zien erop toe dat de in lid 2 bedoelde procedurele stappen tot voldoende strenge en afdwingbare maatregelen leiden, de plegers van de feiten het economische voordeel van de inbreuk ontnemen en een voldoende ontradend effect hebben.

Artikel 45

Behandeling van door inspecteurs opgestelde inbreukverslagen

1.   Inspectie- en bewakingsverslagen van NAFO-inspecteurs vormen in alle lidstaten toelaatbaar bewijsmateriaal in administratieve of gerechtelijke procedures. Voor de vaststelling van feiten worden zij op dezelfde voet behandeld als inspectie- en bewakingsverslagen van de lidstaten.

2.   De lidstaten werken mee aan het vergemakkelijken van gerechtelijke of andere procedures die zijn ingeleid naar aanleiding van een in het kader van deze regeling door een inspecteur opgesteld verslag, mits aan de voorwaarden voor de toelaatbaarheid van bewijsmateriaal in nationale gerechtelijke of andere stelsels is voldaan.

Artikel 46

Strengere vervolgmaatregelen bij sommige zware inbreuken

1.   De vlaggenlidstaat neemt naast de in Verordening (EEG) nr. 1956/88 van de Raad van 9 juni 1988 tot vaststelling van bepalingen voor de toepassing van de door de Visserijorganisatie voor het noordwestelijk deel van de Atlantische Oceaan (NAFO) vastgestelde Regeling inzake gezamenlijke internationale inspectie (37), en met name in de punten 9 en 10 van de daaraan gehechte Regeling, voorgeschreven maatregelen, de in dit artikel bedoelde maatregelen wanneer een van zijn vaartuigen een van de volgende zware inbreuken heeft gepleegd:

2.   De vlaggenlidstaat doet het nodige opdat het betrokken vaartuig na de in lid 3 bedoelde inspectie alle visserijactiviteiten stopzet en een onderzoek wordt ingesteld met betrekking tot de zware inbreuk.

3.   Indien in het gereglementeerde gebied geen inspecteur noch andere door de vlaggenlidstaat aangewezen persoon aanwezig is om het in lid 2 bedoelde onderzoek te verrichten, draagt de vlaggenlidstaat het vaartuig op onmiddellijk een haven aan te doen waar het onderzoek kan plaatsvinden.

4.   De vlaggenlidstaat ziet erop toe dat de fysieke inspectie en vaststelling van de totale aan boord gehouden vangst in het kader van een onderzoek betreffende een zware inbreuk als bedoeld in lid 1, onder b) (onjuist registreren van vangsten), onder zijn gezag plaatsvindt in een haven. Bij een dergelijke inspectie mag met toestemming van de vlaggenlidstaat een inspecteur van eender welke andere verdragsluitende partij die zulks wenst aanwezig zijn.

5.   Wanneer een vaartuig overeenkomstig het bepaalde in de leden 2, 3 en 4 opdracht krijgt om een haven aan te doen, mag een inspecteur van een andere verdragsluitende partij aan boord van het vaartuig komen en/of blijven terwijl het op weg is naar de haven, tenzij de bevoegde autoriteit van de lidstaat van het geïnspecteerde vaartuig de inspecteur verzoekt het vaartuig te verlaten.

Artikel 47

Handhavingsmaatregelen

1.   De vlaggenlidstaat neemt handhavingsmaatregelen ten aanzien van vaartuigen waarvan overeenkomstig zijn nationale recht is vastgesteld dat zij een zware inbreuk als bedoeld in artikel 46 hebben gepleegd.

2.   De in lid 1 bedoelde maatregelen omvatten, gelet in het bijzonder op de ernst van de inbreuk en op de toepasselijke nationale wettelijke bepalingen:

3.   De vlaggenlidstaat van het betrokken vaartuig stelt de Commissie onverwijld in kennis van de vervolgmaatregelen die hij overeenkomstig dit artikel neemt. Op basis van deze kennisgeving deelt de Commissie de maatregelen aan het secretariaat van de NAFO mee.

Artikel 48

Verslaggeving met betrekking tot inbreuken

1.   Bij een zware inbreuk als bedoeld in artikel 46 doet de betrokken lidstaat de Commissie zo snel mogelijk, en in elk geval binnen drie maanden na de kennisgeving van de inbreuk, een verslag toekomen over de voortgang van het onderzoek, met opgave van de maatregelen die zijn genomen of worden voorgenomen met betrekking tot de zware inbreuk, en wanneer het onderzoek is afgerond een verslag over de uitkomst ervan.

2.   De Commissie stelt namens de Gemeenschap een samenvattend verslag op van de verslagen van de lidstaten. Zij doet binnen vier maanden vanaf de kennisgeving van de inbreuk het communautair voortgangsverslag betreffende het onderzoek en, wanneer het onderzoek is afgerond, zo snel mogelijk een verslag over de uitkomst ervan aan het secretariaat van de NAFO toekomen.

HOOFDSTUK VIII

BIJZONDERE BEPALINGEN BETREFFENDE DE AANVOER EN OVERLADING VAN BEVROREN VIS DIE DOOR VISSERSVAARTUIGEN VAN DERDE LANDEN IS GEVANGEN IN HET NEAFC-VERDRAGSGEBIED

Artikel 49

Havenstaatcontrole

Onverminderd het bepaalde in Verordening (EEG) nr. 2847/93 en Verordening (EG) nr. 1093/94 van de Raad van 6 mei 1994 tot vaststelling van de voorwaarden waaronder vissersvaartuigen van derde landen vangsten rechtstreeks mogen aanlanden en verkopen in de havens van de Gemeenschap (38), zijn de in dit hoofdstuk vastgestelde procedures met ingang van 1 mei 2007 van toepassing op de aanvoer en overlading in havens van de Gemeenschap van bevroren vis die door vissersvaartuigen van derde landen is gevangen in het NEAFC-verdragsgebied als omschreven in artikel 1 van het Verdrag gehecht aan het Besluit van de Raad van 13 juli 1981 betreffende de sluiting van het Verdrag inzake toekomstige multilaterale samenwerking op visserijgebied in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan (39).

Artikel 50

Aangewezen havens

Aanvoer en overlading zijn alleen in aangewezen havens toegestaan.

De lidstaten wijzen een plaats voor aanvoer in de haven of een plaats dichtbij de wal aan (aangewezen havens) waar de aanvoer of overlading van vis als bedoeld in artikel 49 mag plaatsvinden. Onverminderd de in artikel 49 vastgestelde toepassingsdatum, doen de lidstaten uiterlijk 15 januari 2007 een lijst van de betrokken havens aan de Commissie toekomen. Latere wijzigingen van de lijst worden ten minste vijftien dagen voordat de wijzigingen effectief worden ter kennis van de Commissie gebracht.

De Commissie publiceert de lijst van aangewezen havens en de wijzigingen daarin in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie en op haar website.

Artikel 51

Voorafgaande melding van het binnenvaren van een haven

1.   In afwijking van het bepaalde in artikel 28 sexies, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2847/93 doet de kapitein van elk vissersvaartuig dat in artikel 49 bedoelde vis aan boord heeft en een haven wil aandoen voor aanvoer of overlading de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waarvan hij een haven wenst te gebruiken daarvan ten minste 3 werkdagen vóór zijn vermoedelijke aankomst melding.

2.   De in lid 1 bedoelde melding gaat vergezeld van het formulier waarvan het model is opgenomen in deel I van bijlage XV en waarvan deel A naar behoren is ingevuld als volgt:

3.   De havenlidstaat zendt een afschrift van het in lid 2 bedoelde formulier onverwijld door naar de vlaggenstaat van het vissersvaartuig en naar de vlaggenlidstaat (-staten) van de overladende vaartuigen als het vaartuig vis heeft overgeladen.

Artikel 52

Toelating om aan te voeren of over te laden

1.   Aanvoer of overlading mag door de havenstaan slechts worden toegestaan indien de vlaggenstaat van het vissersvaartuig dat voornemens is aan te voeren of over te laden, of ingeval het betrokken vaartuig buiten een haven vis heeft overgeladen, de vlaggenstaat (of -staten) van overladende vaartuigen middels een afschrift van het overeenkomstig artikel 51, lid 3, ingediende formulier waarvan deel B naar behoren is ingevuld, heeft bevestigd dat:

Met de aanvoer- of overladingswerkzaamheden mag slechts worden begonnen nadat de bevoegde autoriteiten van de havenstaat daarvoor toestemming hebben gegeven.

2.   In afwijking van het bepaalde in lid 1 mag de havenstaat de aanvoer geheel of gedeeltelijk toestaan zonder de in lid 1 bedoelde bevestiging te hebben ontvangen, in welk geval de betrokken vis onder toezicht van de bevoegde autoriteiten zal worden opgeslagen. De vis zal slechts voor verkoop, overname of vervoer worden vrijgegeven nadat de in lid 1 bedoelde bevestiging is ontvangen. Wanneer 14 dagen na de aanvoer nog geen bevestiging is ontvangen, mag de havenstaat de vis in beslag nemen en verwijderen overeenkomstig de geldende nationale bepalingen.

3.   De havenstaat brengt zijn besluit om de aanvoer of de overlading al dan niet toe te staan onverwijld ter kennis van de Commissie en de secretaris van de NEAFC middels een afschrift van het formulier naar het model van deel I van bijlage XV, waarvan deel C naar behoren is ingevuld, wanneer de aangevoerde of overgeladen vis in het NEAFC-verdragsgebied is gevangen.

Artikel 53

Inspecties

1.   De lidstaten inspecteren jaarlijks in hun havens ten minste 15 % van de aanvoer of de overlading door vissersvaartuigen van derde landen als bedoeld in artikel 49.

2.   De inspecties omvatten het uitoefenen van toezicht op de volledige los- of overladingsverrichtingen en een vergelijking van de naar soort in de voorafgaande melding opgegeven hoeveelheden met de daadwerkelijk aangevoerde of overgeladen hoeveelheden.

3.   De inspecteurs stellen alles in het werk om een vissersvaartuig niet onnodig lang op te houden, de werkzaamheden van het vissersvaartuig zo min mogelijk te verstoren en kwaliteitsverlies van de vis te vermijden.

Artikel 54

Inspectieverslagen

1.   Van elke inspectie wordt een inspectieverslag opgesteld naar het model van deel II van bijlage XV.

2.   Een afschrift van elk inspectieverslag wordt onverwijld toegezonden aan de vlaggenstaat van het geïnspecteerde vissersvaartuig en, ingeval het vissersvaartuig vis heeft overgeladen, aan de vlaggenstaat (of -staten) van de overladende vaartuigen, en aan de Commissie en de secretaris van de NEAFC wanneer de aangevoerde of overgeladen vis in het NEAFC-verdragsgebied is gevangen.

3.   Het origineel of een gewaarmerkt afschrift van elk inspectieverslag wordt aan de vlaggenstaat van het geïnspecteerde vissersvaartuig toegestuurd wanneer deze daarom verzoekt.

HOOFDSTUK IX

BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR DE VISSERIJ DOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP IN HET CCAMLR-GEBIED

DEEL 1

Beperkingen en vereisten inzake vaartuiggegevens

Artikel 55

Verboden en vangstbeperkingen

1.   Gerichte visserij op de in bijlage XIII vermelde soorten is verboden in de daarin aangegeven zones en perioden.

2.   Voor nieuwe en experimentele visserij zijn de maximale vangsten en bijvangsten per deelgebied vastgelegd in bijlage XIV.

Artikel 56

Vereiste mededelingen inzake vaartuigen met een vergunning om in het CCAMLR-gebied te vissen

1.   Naast de op grond van artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 601/2004 vereiste gegevens, delen de lidstaten vanaf 1 augustus 2007 de Commissie over bovenbedoelde vaartuigen de volgende gegevens mee:

2.   Met ingang van 1 augustus 2007 delen de lidstaten, voorzover mogelijk, de Commissie voor alle vaartuigen met een vergunning om in het CCAMLR-gebied te vissen, bovendien de volgende gegevens mee:

Artikel 57

Melding van visuele waarnemingen van vaartuigen

1.   Wanneer de kapitein van een vissersvaartuig waaraan vergunning is verleend een vissersvaartuig in het CCAMLR-gebied waarneemt, documenteert hij de waarneming zoveel mogelijk aan de hand van de volgende gegevens:

2.   De kapitein zendt zo gauw mogelijk een bericht dat de in lid 1 bedoelde informatie bevat aan zijn vlaggenstaat. De vlaggenstaat zendt dergelijke berichten naar het secretariaat van de CCAMLR door als het waargenomen vaartuig volgens de normen van de CCAMLR illegale, niet-aangegeven of niet-gereglementeerde (IUU) activiteiten verricht.

DEEL 2

Experimentele visserij

Artikel 58

Deelname aan experimentele visserij

1.   Vissersvaartuigen die de vlag van Spanje voeren en er geregistreerd staan, en die bij de CCAMLR zijn aangemeld overeenkomstig het bepaalde in artikel 7 van Verordening (EG) nr. 601/2004 mogen uitsluitend deelnemen aan de experimentele visserij met de beug op de Dissostichus spp. in de FAO-deelgebieden 88.1 en 88.2 en in de sectoren 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) buiten gebieden onder nationale jurisdictie, en 58.4.3b) buiten gebieden onder nationale jurisdictie.

2.   In de sectoren 58.4.3a) en 58.4.3b) mag nooit meer dan één vissersvaartuig per lidstaat tegelijk vissen.

3.   De maximale totale vangsten en bijvangsten in deelgebieden 88.1 en 88.2 en in de sectoren 58.4.1 en 58.4.2, en de verdeling daarvan over de kleine onderzoeksvakken (Small Scale Research Units, SSRU's) in elk gebied staan vermeld in bijlage XIV. De visserijactiviteiten in een SSRU worden stopgezet zodra de gemelde vangsten het toegestane maximum hebben bereikt, waarna dit vak voor de rest van het seizoen voor de visserij gesloten wordt.

4.   De visserijactiviteiten moeten plaatsvinden in een zo groot mogelijk geografisch gebied en op zoveel verschillende diepten als mogelijk om de nodige informatie te verzamelen voor het bepalen van het visserijpotentieel en om overconcentratie van vangsten en inspanningen te voorkomen. In de sectoren 58.4.1 en 58.4.2 is het echter verboden om te vissen in wateren van minder dan 550 m diepte.

Artikel 59

Meldingsregelingen

Op vissersvaartuigen die deelnemen aan de in artikel 58 bedoelde experimentele visserij, zijn de volgende regelingen voor de melding van vangsten en inspanningen van toepassing:

Artikel 60

Bijzondere vereisten

1.   De in artikel 58 bedoelde experimentele visserij moet voldoen aan de bepalingen van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 600/2004 van de Raad van 22 maart 2004 tot vaststelling van bepaalde technische maatregelen voor de visserij in het verdragsgebied van het Verdrag inzake de instandhouding van de levende rijkdommen in de Antarctische wateren (40) met betrekking tot de toepasselijke maatregelen ter beperking van de incidentele sterfte van zeevogels bij de beugvisserij. Naast die maatregelen:

2.   Voor vissersvaartuigen die deelnemen aan de experimentele visserij in de FAO-deelgebieden 88.1 en 88.2 gelden bovendien de volgende extra vereisten:

Artikel 61

Definitie van een uitzetting

1.   Voor de toepassing van dit deel wordt onder „uitzetting” het uitzetten van een of meer beuglijnen op een bepaalde visgrond verstaan. Voor de melding van vangsten en visserij-inspanningen geldt als de juiste geografische positie van een uitzetting bij de beugvisserij het middelpunt van de uitgezette beuglijn(en).

2.   Een uitzetting geldt als onderzoeksuitzetting, mits:

Artikel 62

Onderzoeksplannen

Vissersvaartuigen die deelnemen aan de in artikel 58 bedoelde experimentele visserij, moeten een onderzoeksplan uitvoeren in alle afzonderlijke SSRU's waarin de FAO-deelgebieden 88.1 en 88.2 en de sectoren 58.4.1 en 58.4.2 zijn verdeeld. Het onderzoeksplan moet als volgt worden uitgevoerd:

Artikel 63

Gegevensverzamelingsplannen

1.   Vissersvaartuigen die deelnemen aan de in artikel 58 bedoelde experimentele visserij, moeten een gegevensverzamelingsplan uitvoeren in alle afzonderlijke SSRU's waarin de FAO-deelgebieden 88.1 en 88.2 en de sectoren 58.4.1 en 58.4.2 zijn verdeeld. Het gegevensverzamelingsplan moet het volgende omvatten:

2.   Alle in lid 1 genoemde gegevens moeten voor iedere onderzoeksuitzetting worden verzameld; met name moeten bij iedere onderzoeksuitzetting de eerste 100 vissen worden gemeten en moet voor biologisch onderzoek een monster van ten minste 30 vissen worden genomen. Als er meer dan 100 vissen worden gevangen, moet een willekeurige steekproef van de vissen worden genomen.

Artikel 64

Merkprogramma

1.   Vissersvaartuigen die deelnemen aan de in artikel 58 bedoelde experimentele visserij, moeten het volgende merkprogramma uitvoeren:

2.   Gemerkte en vrijgelaten ijsvissen worden niet in mindering gebracht op de toegestane vangsten.

Artikel 65

Wetenschappelijke waarnemers en inspecteurs

1.   Vissersvaartuigen die deelnemen aan de in artikel 58 bedoelde experimentele visserij, moeten bij alle visserijactiviteiten in het visserijseizoen ten minste twee wetenschappelijk waarnemers aan boord hebben waarvan er één is aangewezen volgens de CCAMLR-regeling voor internationale wetenschappelijke waarneming.

2.   Elke lidstaat zal met inachtneming van zijn toepasselijke wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen, waaronder die betreffende de toelaatbaarheid van bewijsmateriaal voor de nationale rechter, in het kader van deze regeling door inspecteurs van aanwijzende CCAMLR-leden opgestelde verslagen op dezelfde wijze behandelen en opvolgen als verslagen van zijn eigen inspecteurs, en zowel de betrokken verdragsluitende partij als het aanwijzende CCAMLR-lid werken mee aan het vergemakkelijken van gerechtelijke of andere procedures die zijn ingeleid naar aanleiding van een dergelijk verslag.

Artikel 66

Kennisgeving van het voornemen om aan de visserij op krielgarnaal deel te nemen

Lidstaten die voornemens zijn om in het CCAMLR-gebied de visserij op krielgarnaal te beoefenen stellen het secretariaat van de CCAMLR daarvan minstens vier maanden vóór de gewone jaarlijkse vergadering van de CCAMLR onmiddellijk voorafgaand aan het seizoen waarin zij voornemens zijn de visserij te beoefenen in kennis.

Artikel 67

Tijdelijk verbod op diepzeevisserij met kieuwnetten

1.   Het gebruik van kieuwnetten in het CCAMLR-gebied voor andere dan wetenschappelijkonderzoeksdoeleinden is verboden totdat het Wetenschappelijk Comité verslag heeft uitgebracht over zijn onderzoek naar de mogelijke effecten van dit vistuig en de CCAMLR op basis van advies van het Wetenschappelijk Comité heeft besloten dat de vangstmethode in het CCAMLR-gebied mag worden toegepast.

2.   Het gebruik van kieuwnetten voor wetenschappelijk onderzoek in wateren met een diepte van meer dan 100 meter wordt op voorhand aan het Wetenschappelijk Comité gemeld en door de CCAMLR te zijn goedgekeurd voordat met het onderzoek mag worden begonnen.

3.   Elk vaartuig dat door het CCAMLR-gebied wil varen met kieuwnetten aan boord geeft van tevoren aan het secretariaat van de CCAMLR kennis van zijn voornemen en daarbij de vermoedelijke tijdstippen van doorvaart door het CCAMLR-gebied opgeven. Elk vaartuig dat in het CCAMLR-gebied kieuwnetten aan boord heeft zonder daarvan kennisgeving te hebben gedaan, wordt geacht een inbreuk op deze bepalingen te plegen.

Artikel 68

Tijdelijke beperkingen op het gebruik van bodemtrawls op de volle zee in het CCAMLR-gebied voor de vangstseizoenen 2006/07 en 2007/08

1.   Het gebruik van bodemtrawls op de volle zee in het CCAMLR-gebied is beperkt tot de zones waar de Commissie instandhoudingsmaatregelen voor bodemtrawls heeft uitgevaardigd.

2.   Deze instandhoudingsmaatregelen is niet van toepassing op het gebruik van bodemtrawls bij wetenschappelijk onderzoek in het CCAMLR-gebied.

HOOFDSTUK X

BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR DE VISSERIJ DOOR VAARTUIGEN VAN DE GEMEENSCHAP IN HET SEAFO-GEBIED

DEEL 1

Vergunning om te vissen

Artikel 69

Vergunning om te vissen

1.   De lidstaten doen de Commissie uiterlijk 1 juni 2007, zo mogelijk langs elektronische weg, de lijst toekomen van vaartuigen waaraan vergunning is verleend om in het SEAFO-verdragsgebied te vissen.

2.   De eigenaars van de vaartuigen die zijn opgenomen in de lijst als bedoeld in lid 1 dienen burgers of rechtspersonen van de Gemeenschap te zijn.

3.   Aan vissersvaartuigen mag slechts vergunning worden verleend om in het SEAFO-verdragsgebied te vissen als zij in staat zijn om aan de uit het SEAFO-verdrag voortvloeiende eisen en verplichtingen te voldoen en de instandhoudings- en beheersmaatregelen ervan na te leven.

4.   Er wordt geen vergunning afgegeven aan vaartuigen die zich in het verleden aan illegale, niet-aangegeven of niet-gereglementeerde („IUU”-) visserij hebben bezondigd, tenzij de nieuwe eigenaars tot voldoening aantonen dat de vorige eigenaars en exploitanten juridisch noch financieel enig belang in of controle over de vaartuigen hebben of dat hun vaartuigen, alle feiten in aanmerking genomen, zich niet aan IUU-praktijken bezondigen of daarbij betrokken zijn.

5.   De in lid 1 bedoelde lijst bevat de volgende gegevens:

6.   De lidstaten stellen de Commissie na het opstellen van de initiële lijst van vergunde vaartuigen onverwijld in kennis van alle eventuele toevoegingen, schrappingen en/of wijzigingen.

Artikel 70

Verplichtingen voor vaartuigen met een vergunning

1.   De vergunde vaartuigen leven alle relevante instandhoudings- en beheersmaatregelen van de SEAFO na.

2.   Vergunde vaartuigen dienen een geldig registratiebewijs en een geldige vergunning om te vissen en/of over te laden aan boord te hebben.

Artikel 71

Vaartuigen zonder vergunning

1.   De lidstaten doen het nodige opdat vaartuigen die niet op de SEAFO-lijst van vergunde vaartuigen voorkomen, niet vissen op soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen noch dergelijke soorten aan boord hebben, overladen of aanvoeren.

2.   De lidstaten stellen de Commissie onverwijld in kennis van alle feitelijke informatie waaruit blijkt dat er gegronde redenen zijn om te vermoeden dat vaartuigen die niet op de SEAFO-lijst van vergunde vaartuigen voorkomen, in het verdragsgebied betrokken zijn bij de visserij op en/of het overladen van soorten die onder het verdrag vallen.

3.   De lidstaten doen het nodige opdat de eigenaars van vaartuigen die op de SEAFO-lijst van vergunde vaartuigen voorkomen niet rechtstreeks of onrechtstreeks betrokken zijn bij visserijactiviteiten door vaartuigen die niet op de SEAFO-lijst van vergunde vaartuigen voorkomen.

DEEL 2

Overlading

Artikel 72

Verbod op overlading op zee

Alle lidstaten verbieden vaartuigen die hun vlag voeren om soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen in het SEAFO-verdragsgebied op zee over te laden.

Artikel 73

Overlading in de haven

1.   Vissersvaartuigen van de Gemeenschap die onder het SEAFO-verdrag vallende soorten vangen in het SEAFO-verdragsgebied, mogen alleen overladen in een haven van een verdragsluitende partij met voorafgaandelijke toestemming van de verdragsluitende partij in wiens haven de overlading zal plaatsvinden. Vissersvaartuigen van de Gemeenschap mogen slechts overladen indien zij vooraf toestemming om over te laden hebben gekregen van de vlaggenlidstaat en de havenstaat.

2.   De lidstaten zien erop toe dat hun vergunde vissersvaartuigen vooraf toestemming vragen om in een haven over te laden. De lidstaten zien tevens toe op de overeenstemming tussen de overgeladen hoeveelheden en de aangegeven vangst van vaartuigen en schrijven voor dat overlading wordt gemeld.

3.   De kapitein van een vissersvaartuig van de Gemeenschap die eender welke hoeveelheid in het SEAFO-verdragsgebied gevangen onder het SEAFO-verdrag vallende soorten overlaadt op een ander vaartuig, hierna het „ontvangende vaartuig” genoemd, meldt op het tijdstip van overlading aan de vlaggenstaat van het ontvangende vaartuig de betrokken soorten en hoeveelheden, de datum van overlading en de locatie van de vangsten en zendt aan zijn vlaggenlidstaat een SEAFO-aangifte van overlading naar het model in deel I van bijlage XVI.

4.   De kapitein van het vissersvaartuig van de Gemeenschap verstrekt minstens 24 uur van tevoren de volgende informatie aan de SEAFO-verdragsluitende partij in wiens haven de overlading zal plaatsvinden:

5.   Uiterlijk 24 uur voor het begin en aan het einde van een overlading in een haven van een SEAFO-verdragsluitende partij meldt de kapitein van het ontvangende vaartuig van de Gemeenschap aan de bevoegde autoriteiten van de havenstaat de hoeveelheden van onder het SEAFO-verdrag vallende soorten die zich aan boord van zijn vaartuig bevinden; hij doet de SEAFO-aangifte van aanlanding binnen de 24 uur aan de bovenbedoelde autoriteiten toekomen.

6.   De kapitein van het ontvangende vaartuig van de Gemeenschap doet 48 uur voor de aanvoer een SEAFO-aangifte van overlading toekomen aan de bevoegde autoriteiten van de havenstaat waar de aanvoer zal plaatsvinden.

7.   De lidstaten doen het nodige om de juistheid van de ontvangen informatie te controleren en werkt met de vlaggenstaat samen om zich ervan te vergewissen dat de aangevoerde hoeveelheden overeenkomen met de door elk vaartuig aangegeven vangsten.

8.   De lidstaten met vaartuigen die vergunning hebben om in het SEAFO-verdragsgebied op onder het verdrag vallende soorten te vissen, verstrekken de Commissie uiterlijk 1 juni 2007 uitvoerige gegevens over overladingen door vaartuigen die hun vlag voeren.

DEEL 3

Instandhoudingsmaatregelen voor het beheer van kwetsbare diepzeehabitats en - ecosystemen

Artikel 74

Gesloten gebieden

Alle visserijactiviteiten betreffende soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen door vissersvaartuigen van de Gemeenschap zijn verboden in de hierna afgebakende gebieden:

Artikel 75

Visserijactiviteiten in het verleden

De lidstaten delen de Commissie uiterlijk 1 juni 2007 in de hierna vastgestelde vorm de gegevens mee van hun visserijactiviteiten betreffende soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen in de in artikel 74 afgebakende gebieden in 2004, 2005 en 2006:

DEEL 4

Maatregelen ter beperking van de incidentele bijvangsten van zeevogels

Artikel 76

Informatie over interactie met zeevogels

De lidstaten verzamelen alle beschikbare informatie over de interactie met zeevogels, onder andere incidentele vangsten, bij de visserij door hun vaartuigen op soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen, en delen die informatie uiterlijk 1 juni 2007 aan de Commissie mee.

Artikel 77

Risicobeperkende maatregelen

1.   Alle vaartuigen van de Gemeenschap die ten zuiden van de breedtelijn op 30o zuiderbreedte vissen, dienen vogelverschrikkerlijnen („tori lines”) aan boord te hebben en te gebruiken:

2.   De beuglijnen mogen alleen 's nachts worden uitgezet (d.w.z. tijdens de duisternis tussen de uren van nautische schemering (41)). Bij de nachtelijke beugvisserij mogen slechts de scheepslichten worden gebruikt die uit een oogpunt van veiligheid noodzakelijk zijn.

3.   Tijdens het uitzetten van vistuig is het overboord gooien van afval verboden. Het overboord gooien van afval tijdens het ophalen van vistuig moet worden vermeden. Zo mogelijk wordt afval geloosd aan de andere kant dan die waar het vistuig wordt opgehaald. Op vaartuigen die niet onderworpen zijn aan een verplichting om afval aan boord te houden, wordt een systeem toegepast om vishaken uit afval en vissenkoppen te verwijderen voordat deze overboord worden gegooid. Voor het uitzetten worden de netten schoongemaakt en wordt alles wat zeevogels kan aantrekken verwijderd.

4.   Vissersvaartuigen van de Gemeenschap passen methoden voor het uitzetten en ophalen van vistuig toe waarbij de tijd dat het net met slappe mazen op het wateroppervlak ligt, tot een minimum wordt beperkt. Voor zover mogelijk worden de netten niet onderhouden terwijl het net in het water ligt.

5.   Vissersvaartuigen van de Gemeenschap worden aangemoedigd vistuigconfiguraties te ontwikkelen die de kans minimaliseren dat vogels in aanraking komen met het netdeel waarvoor zij het meest kwetsbaar zijn. Daarbij kan gedacht worden aan het verzwaren van het net of het verminderen van het drijfvermogen zodat het sneller zinkt, of het aanbrengen van gekleurde wimpels of andere voorzieningen aan bepaalde delen van het net waar de maaswijdten een bijzonder risico voor vogels vormen.

6.   Vissersvaartuigen van de Gemeenschap die niet zijn uitgerust met een afvalverwerkingsinstallatie of die over onvoldoende capaciteit beschikken om afval aan boord te houden of die geen afval kunnen lozen aan de andere kant dan die waar het vistuig wordt opgehaald, krijgen geen vergunning om in het SEAFO-verdragsgebied te vissen.

7.   Alles moet worden in het werk gesteld om bij de visserij levend gevangen vogels levend te bevrijden en, in gevallen waar zulks mogelijk is, de haken te verwijderen zonder het leven van de betrokken vogels in gevaar te brengen.

DEEL 5

Controle

Artikel 78

Mededeling van vaartuigbewegingen en vangsten

1.   Vissersvaartuigen en onderzoeksvaartuigen die met vergunning in het SEAFO-verdragsgebied vissen, zenden via het VMS of andere geschikte middelen „entry”-, „catch”- en „exit”-berichten aan de autoriteiten van de vlaggenlidstaat en, indien de vlaggenlidstaat dat voorschrijft, aan de secretaris van de SEAFO.

2.   De mededeling vindt plaats niet vroeger dan 12 uur en niet later dan 6 uur voordat het SEAFO-verdragsgebied wordt binnengevaren en omvat de dag en het uur van binnenvaren, de geografische positie van het vaartuig en de hoeveelheid van elke soort (FAO-drielettercode) aan boord gehouden vis in kilogram levend gewicht.

3.   Het vangstbericht wordt voor elke soort (FAO-drielettercode) in kg levend gewicht op het einde van elke kalendermaand verzonden.

4.   De mededeling vindt plaats niet vroeger dan 12 uur en niet later dan 6 uur voordat het SEAFO-verdragsgebied wordt verlaten. Zij omvat de dag en het uur van het verlaten, de geografische positie van het vaartuig, het aantal dagen dat is gevist en de in het SEAFO-verdragsgebied vanaf het begin van de visserijactiviteiten of sedert de laatste vangstaangifte gevangen hoeveelheden per soort (FAO-drielettercode) in kilogram levend gewicht.

Artikel 79

Wetenschappelijke waarneming en verzameling van gegevens ten behoeve van de evaluatie van de bestanden

1.   Elke lidstaat ziet erop toe dat al zijn vissersvaartuigen die in het verdragsgebied gericht vissen op soorten die onder het SEAFO-verdrag vallen gekwalificeerde wetenschappelijke waarnemers aan boord hebben.

2.   Elke lidstaat schrijft voor dat de gegevens die worden verzameld door de waarnemers op elk haar vlag voerend vaartuig binnen 30 dagen na het verlaten van het SEAFO-verdragsgebied worden meegedeeld. De gegevens worden meegedeeld in het formaat dat door het Wetenschappelijk Comité van de SEAFO wordt vastgesteld. De lidstaat doet zo spoedig mogelijk een kopie van de gegevens aan de Commissie toekomen, waarbij de noodzaak om de vertrouwelijkheid van niet-geaggregeerde gevens te waarborgen, wordt geëerbiedigd. De lidstaat mag een kopie van de gegevens eveneens bezorgen aan de secretaris van de SEAFO.

3.   De in dit artikel bedoelde gegevens worden uiterlijk 30 juni 2007 maximaal verzameld en geverifieerd door aangewezen waarnemers.

Artikel 80

Waarnemingen van vaartuigen van niet-verdragsluitende partijen

1.   Vissersvaartuigen die de vlag van een lidstaat voeren, verstrekken hun vlaggenlidstaat informatie over eender welke visserijactiviteit in het SEAFO-verdragsgebied door vaartuigen die de vlag voeren van een niet-verdragsluitende partij. Deze informatie omvat onder andere:

2.   De lidstaten verstrekken de in lid 1 bedoelde informatie zo snel mogelijk aan de Commissie. De Commissie zendt deze informatie onverwijld door aan de secretaris van de SEAFO.

HOOFDSTUK XI

ILLEGALE, NIET-AANGEGEVEN EN NIET-GEREGLEMENTEERDE VISSERIJ

Artikel 81

Noordelijke Atlantische Oceaan

Vaartuigen die in de noordelijke Atlantische Oceaan illegale, niet-aangegeven en niet-gereglementeerde visserijactiviteiten beoefenen, stellen zich bloot aan de in bijlage XVII vastgestelde maatregelen.

HOOFDSTUK XII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 82

Toezending van gegevens

Wanneer de lidstaten op grond van de artikelen 15, lid 1, en 18, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2847/93 gegevens over de aanvoer van de hoeveelheden gevangen vis aan de Commissie zenden, maken zij daartoe gebruik van de in bijlage I bij deze verordening vermelde bestandscodes.

Artikel 83

Intrekking

Verordening (EG) nr. 1116/2006 wordt ingetrokken.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordening worden beschouwd als verwijzingen naar deze verordening.

Artikel 84

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 januari 2007.

Voor TAC's voor het CCAMLR-gebied die gelden voor perioden die ingaan vóór 1 januari 2007, is artikel 55 van toepassing vanaf de begindatum van de betrokken TAC-toepassingsperioden.

(1)  PB L 358 van 31.12.2002, blz. 59.

(2)  PB L 115 van 9.5.1996, blz. 3.

(3)  PB L 70 van 9.3.2004, blz. 8.

(4)  PB L 150 van 30.4.2004, blz. 1. Rectificatie in PB L 185 van 24.5.2004, blz. 1.

(5)  PB L 345 van 28.12.2005, blz. 5.

(6)  PB L 65 van 7.3.2006, blz. 1.

(7)  PB L 276 van 10.10.1983, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1804/2005 (PB L 290 van 4.11.2005, blz. 10).

(8)  PB L 274 van 25.9.1986, blz. 1. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 3259/94 (PB L 339 van 29.12.1994, blz. 11).

(9)  PB L 132 van 21.5.1987, blz. 9.

(10)  PB L 365 van 31.12.1991, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 448/2005 (PB L 74 van 19.3.2005, blz. 5).

(11)  PB L 261 van 20.10.1993, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 768/2005 (PB L 128 van 21.5.2005, blz. 1).

(12)  PB L 171 van 6.7.1994, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 813/2004 (PB L 150 van 30.4.2004, blz. 32).

(13)  PB L 171 van 6.7.1994, blz. 7.

(14)  PB L 125 van 27.4.1998, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2166/2005 (PB L 345 van 28.12.2005, blz. 5).

(15)  PB L 191 van 7.7.1998, blz. 10. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2187/2005 (PB L 349 van 31.12.2005, blz. 1).

(16)  PB L 137 van 19.5.2001, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 831/2004 (PB L 127 van 29.4.2004, blz. 33).

(17)  PB L 351 van 28.12.2002, blz. 6. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2269/2004 (PB L 396 van 31.12.2004, blz. 1).

(18)  PB L 289 van 7.11.2003, blz. 1.

(19)  PB L 333 van 20.12.2003, blz. 17.

(20)  PB L 97 van 1.4.2004, blz. 16.

(21)  PB L 384 van 29.12.2006, blz. 28.

(22)  PB L 199 van 21.7.2006, blz. 8.

(23)  PB L 226 van 29.8.1980, blz. 48.

(24)  PB L 226 van 29.8.1980, blz. 12.

(25)  PB L 29 van 1.2.1985, blz. 9.

(26)  PB L 16 van 20.1.2006, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1782/2006 (PB L 345 van 8.12.2006, blz. 10).

(27)  PB L 270 van 13.11.1995, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1882/2003 van het Europees Parlement en de Raad (PB L 284 van 31.10.2003, blz. 1).

(28)  PB L 186 van 28.7.1993, blz. 1. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1882/2003.

(29)  PB L 224 van 16.8.2006, blz. 22.

(30)  PB L 323 van 4.2.2005, blz. 1.

(31)  PB L 162 van 18.6.1986, blz. 33.

(32)  PB L 234 van 31.8.2002, blz. 39.

(33)  PB L 190 van 4.7.1998, blz. 34.

(34)  PB L 349 van 31.12.2005, blz. 1.

(35)  PB L 5 van 9.1.2004, blz. 25. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1799/2006 (PB L 341 van 7.12.2006, blz. 26).

(36)  PB L 17 van 21.1.2000, blz. 22. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1759/2006 (PB L 335 van 1.12.2006, blz. 3).

(37)  PB L 175 van 6.7.1988, blz. 1.

(38)  PB L 121 van 12.5.1994, blz. 3.

(39)  PB L 227 van 12.8.1981, blz. 22.

(40)  PB L 97 van 1.4.2004, blz. 1.

(41)  Deze uren staan voor alle breedtegraden en voor alle dagen in plaatselijke tijd vermeld in de zeevaartkundige almanak. Alle tijdstippen, zij het voor vaartuigactiviteiten of waarnemersmeldingen, worden vermeld ten opzichte van de GMT.