Energie-efficiëntie (vanaf 2025)

KERNPUNTEN

EU-energie-efficiëntie

• Deze richtlijn herschikt de wetgeving inzake energie-efficiëntie van de EU, die:
  • was bedoeld om de energie-efficiëntie met 20 % te verbeteren in 2020 en met 32,5 % in 2030 (ten opzichte van de niveaus van 1990). Er was een verplichting in opgenomen voor alle EU-lidstaten om nationale energie-efficiëntiestreefcijfers in te stellen om dit te bereiken.
  • de energie-efficiëntie in de hele EU bevorderde door middel van gemeenschappelijke maatregelen voor elk stadium van de energieketen.
• Over het algemeen richten de EU-maatregelen op het gebied van energie-efficiëntie, met inbegrip van de maatregelen die verdergaan dan de richtlijn betreffende energie-efficiëntie, zich op beleidsterreinen die het grootste potentieel voor energiebesparingen bieden en waar een gemeenschappelijke aanpak in de verschillende lidstaten nodig is. Dit omvat wetgeving inzake:
  • industriële emissies, de overheidssector, de bouw en renovatie van gebouwen, de sectoren transport en energievoorziening, en ecologisch ontwerp en de invoering van een uniform energie-etiketteringssysteem.

De streefcijfers verhogen

• Als onderdeel van de Europese Green Deal en in overeenstemming met de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs heeft de Europese Commissie een klimaatdoelstellingsplan voorgesteld om de EU-doelstellingen inzake broeikasgasemissies te verhogen tot ten minste 55 % onder het niveau van 1990 in 2030.
• Deze richtlijn verhoogt de energie-efficiëntiedoelstellingen als onderdeel van deze bredere doelstelling.
• De doelstellingen van de richtlijn zijn gesteld als onderdeel van het REPowerEU-plan, dat erop gericht is de afhankelijkheid van de EU van de invoer van fossiele brandstoffen uit Rusland te verminderen.

Doelstellingen voor 2030, verplichtingen en mechanismen

• Met de richtlijn wordt het energie-efficiëntiestreefcijfer van de EU verhoogd, waarbij lidstaten gezamenlijk moeten zorgen voor een extra vermindering van het energieverbruik van 11,7 % in 2030 ten opzichte van prognoses uit 2020. Dit is gelijk aan de energie-efficiëntiedoelstellingen van respectievelijk -40,5 % en -38 % voor primair en finaal energieverbruik ten opzichte van het referentiescenario van 2007 dat voorheen werd gebruikt.
  • Het totale energieverbruik van de EU in 2030 mag niet meer bedragen dan 992,5 miljoen ton olie-equivalent voor primaire energie en 763 miljoen ton olie-equivalent voor finale energie.
• Om te helpen de streefcijfers te realiseren stellen de lidstaten indicatieve nationale bijdragen vast aan de hand van een combinatie van objectieve criteria die de nationale omstandigheden weerspiegelen.
• Als lidstaten achterblijven met hun nationale bijdragen, treedt een uitgebreid “mechanisme voor het opvullen van lacunes” in werking.
• De lidstaten moeten voor de gehele verplichtingsperiode 2021-2030 cumulatieve besparingen op het finaal energieverbruik realiseren, wat neerkomt op een nieuwe jaarlijkse besparing van ten minste:
  • 0,8 % van finaal energieverbruik in 2021-2023;
  • 1,3% in 2024-2025;
  • 1,5% in 2026-2027; en
  • 1,9% in 2028-2030.
• Er geldt een jaarlijks streefcijfer voor de vermindering van energieverbruik van 1,9% voor de overheidssector als geheel, en de jaarlijkse renovatieverplichting van 3% voor gebouwen wordt uitgebreid tot alle niveaus van het openbaar bestuur.

Energiearmoede

De richtlijn pakt ook de gevolgen van energiearmoede aan, met strengere eisen voor lidstaten om het bewustzijn over energie-efficiëntie te vergroten en informatie over energie-efficiëntie te verschaffen.