29.10.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 295/82

(1)

Het doel van de in artikel 46 van Richtlijn 2013/34/EU uiteengezette gelijkwaardigheidsbeoordeling is om regeldruk te verminderen en om problemen van dubbele verslaglegging te vermijden voor grote ondernemingen en alle organisaties van openbaar belang die actief zijn in de winningsindustrie of in de houtkap van oerbossen, en die verslagen opstellen en openbaar maken betreffende betalingen aan overheden als bedoeld in artikel 42 van Richtlijn 2013/34/EU. Overeenkomstig artikel 6 van Richtlijn 2004/109/EG dienen uitgevende instellingen die actief zijn in de winningsindustrie of de houtkap van oerbossen, overeenkomstig hoofdstuk 10 van die richtlijn, jaarlijks een verslag op te stellen van hun betalingen aan overheden.

(2)

Bij artikel 46 van Richtlijn 2013/34/EU worden ondernemingen en alle organisaties van openbaar belang die actief zijn in de winningsindustrie of in de houtkap van oerbossen, vrijgesteld van het opstellen en openbaar maken van een verslag over hun betalingen aan overheden op grond van de vereisten van hoofdstuk 10 van Richtlijn 2013/34/EU, voor zover de betrokken betalingen door de ondernemingen openbaar worden gemaakt uit hoofde van een wettelijke verplichting op grond van gelijkwaardige verslagleggingsvereisten van een derde land. Dit soort wettelijke verplichting kan de facto rusten op een moederonderneming als gevolg van haar dochterondernemingen. In dat geval zouden de ondernemingen verslag doen over hun betalingen op grond van wettelijke verslagleggingsvereisten in bepaalde derde landen uit hoofde van gelijkwaardig geachte verslagleggingsvereisten van die derde landen. Voor alle overige resterende betalingen zouden de ondernemingen verslag doen uit hoofde van de desbetreffende vereisten die in het Unierecht zijn vastgesteld. De betrokken ondernemingen zouden nog steeds aan hun verplichting moeten voldoen om het verslag openbaar te maken op de wijze die in de wetgeving van elke lidstaat overeenkomstig hoofdstuk 2 van Richtlijn 2009/101/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) is vastgesteld, met inbegrip van door lidstaten bepaalde termijnen voor de publieke beschikbaarheid van documenten.

(3)

De gelijkwaardigheid van de verslaglegginsvereisten van derde landen dient te worden getoetst aan de in artikel 46, lid 3, van Richtlijn 2013/34/EU uiteengezette criteria. Bij die criteria gaat het met name om de doelondernemingen, de doelontvangers van betalingen, de betalingen waarmee rekening wordt gehouden, de toewijzing van de betalingen waarmee rekening wordt gehouden, de verdeling van de betalingen waarmee rekening wordt gehouden, de criteria voor verslaglegging op geconsolideerde basis, het verslagleggingsmedium, de frequentie van de verslaggeving en maatregelen om ontwijking tegen te gaan.

(4)

Canada heeft verslagleggingsvereisten voor betalingen aan overheden vastgelegd (Extractive Sector Transparency Measures Act (ESTMA) van 22 juni 2015 en de Technical Reporting Specifications ervan). Gezien de in artikel 46, lid 3, van Richtlijn 2013/34/EU opgesomde criteria leveren die verslagleggingsvereisten concrete resultaten op die gelijkwaardig zijn aan het bepaalde in hoofdstuk 10 van Richtlijn 2013/34/EU en in artikel 6 van Richtlijn 2004/109/EG. Die verslagleggingsvereisten zijn gericht tot ondernemingen en uitgevende instellingen die uitsluitend in de winningsindustrie actief zijn. Derhalve dient te worden geconcludeerd dat de verslagleggingsvereisten van Canada om verslag te doen over betalingen aan overheden door ondernemingen en uitgevende instellingen, als gelijkwaardig dient te worden beschouwd aan de vereisten van hoofdstuk 10 van Richtlijn 2013/34/EU wat betreft uitsluitend hun activiteiten in de winningsindustrie.

(5)

De regelmatige beoordeling van de in derde landen geldende verslagleggingsvereisten voor betalingen aan overheden waarop dit besluit ziet, laat voor de Commissie de mogelijkheid onverlet om een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Dit soort herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(6)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 50, lid 1, van Richtlijn 2013/34/EU ingestelde comité,