4.8.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 183/18

1.

Dient artikel 7, lid 3, van richtlijn 96/62/EG van de Raad van 27 september 1996 inzake de beoordeling en het beheer van de luchtkwaliteit (1), aldus te worden uitgelegd dat de derde wiens gezondheidstoestand wordt aangetast een subjectief recht wordt toegekend op het opstellen van een actieplan, zelfs wanneer hij zijn recht op het afweren van aantasting van zijn gezondheidstoestand als gevolg van overschrijding van de immissiegrenswaarde voor fijnstofdeeltjes PM10, los van een actieplan, door middel van een vordering tot optreden van de overheid kan doen gelden?

2.

Indien het antwoord op de eerste vraag bevestigend luidt: heeft een derde die wordt geraakt door een voor zijn gezondheid schadelijke vervuiling door fijnstofdeeltjes PM10, recht op het opstellen van een dergelijk actieplan, waarin op korte termijn te treffen maatregelen worden vastgelegd die verzekeren dat de immissiegrenswaarde voor fijnstofdeeltjes PM10 strikt in acht wordt genomen?

3.

Indien het antwoord op de tweede vraag ontkennend luidt: in hoeverre dienen de in een actieplan vastgestelde maatregelen het risico van overschrijding van de grenswaarde te verkleinen en de duur ervan te beperken? Mag het actieplan zich, zoals een stappenplan, beperken tot maatregelen die weliswaar niet verzekeren dat de grenswaarde in acht wordt genomen, maar op korte termijn toch bijdragen tot een verbetering van de luchtkwaliteit?