(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2) heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Artikel 9 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 voorziet in de vaststelling van meerjarenplannen met instandhoudingsmaatregelen voor de visserij op bepaalde bestanden in een bepaald geografisch gebied.

(3)

In dergelijke meerjarenplannen worden nadere bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting vastgelegd en kan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om die bepalingen verder uit te werken op basis van door de lidstaten opgestelde gezamenlijke aanbevelingen.

(4)

Bij Verordening (EU) 2019/472 is een meerjarenplan vastgesteld voor bestanden die worden gevangen in de westelijke wateren, en voor de visserijen die deze bestanden exploiteren. Uit hoofde van artikel 13 van die verordening is de Commissie bevoegd om, op basis van gezamenlijke aanbevelingen van lidstaten, gedelegeerde handelingen vast te stellen om die verordening aan te vullen door overeenkomstig artikel 15, lid 5, onder a) tot en met e), van Verordening (EU) nr. 1380/2013 nadere bepalingen vast te leggen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor alle bestanden van soorten in de westelijke wateren waarop de aanlandingsverplichting van toepassing is krachtens artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(5)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 van de Commissie (3) zijn nadere bepalingen vastgesteld ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren voor de periode 2020‐2021, op basis van een gezamenlijke aanbeveling van België, Spanje, Frankrijk, Ierland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk (4), die een rechtstreeks belang hebben bij het beheer van de visserij in de noordwestelijke wateren.

(6)

Na overleg met de adviesraad voor de noordwestelijke wateren en de adviesraad voor pelagische bestanden hebben België, Spanje, Frankrijk, Ierland en Nederland op 5 mei 2020 bij de Commissie een gezamenlijke aanbeveling ingediend inzake een teruggooiplan voor bepaalde visserijen in de noordwestelijke wateren voor de periode 2021‐2023. De lidstaten hebben de gezamenlijke aanbeveling herzien op 29 juli 2020.

(7)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 van de Commissie (5) zijn nadere bepalingen vastgesteld ter uitvoering van de aanlandingsverplichting voor bepaalde demersale visserijen in de zuidwestelijke wateren voor de periode 2020‐2021, op basis van een gezamenlijke aanbeveling van België, Spanje, Frankrijk, Nederland en Portugal, die een rechtstreeks belang hebben bij het beheer van de visserij in de zuidwestelijke wateren.

(8)

Na overleg met de adviesraad voor de zuidwestelijke wateren en de adviesraad voor pelagische bestanden op 24 april 2020 hebben België, Spanje, Frankrijk, Nederland en Portugal op 5 mei 2020 bij de Commissie een gezamenlijke aanbeveling ingediend inzake een teruggooiplan voor bepaalde visserijen in de zuidwestelijke wateren voor de periode 2021‐2023. De lidstaten hebben de gezamenlijke aanbeveling herzien op 16 juli 2020.

(9)

De ter zake relevante wetenschappelijke instanties hebben wetenschappelijke bijdragen geleverd, die werden beoordeeld door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) (6). De Commissie heeft de betrokken maatregelen op 28 juli 2020 gepresenteerd aan een deskundigengroep bestaande uit vertegenwoordigers van de lidstaten, in een vergadering die door het Europees Parlement als waarnemer werd bijgewoond.

(10)

Krachtens artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft de Commissie rekening gehouden met de beoordeling door het WTECV en met het feit dat de lidstaten moeten zorgen voor de volledige uitvoering van de aanlandingsverplichting. In verschillende gevallen is nieuw bewijsmateriaal ingediend, maar het WTECV heeft geoordeeld dat er verbeteringen van de verstrekte informatie nodig zijn. In die gevallen is het passend vrijstellingen toe te kennen op tijdelijke basis. Door de visserijactiviteiten voort te zetten, zal de gegevensverzameling verbeteren en wordt tegemoetgekomen aan de overwegingen van het WTECV.

(11)

De regionale groepen van lidstaten hebben het merendeel van hun verzoeken om de-minimisvrijstellingen gebaseerd op een mogelijke stijging van de kosten als gevolg van de behandeling van ongewenste vangsten. De informatie die de lidstaten in dit verband hebben verstrekt, is verbeterd. Het WTECV merkt echter op dat het nodig blijft de gegevensverzameling te verbeteren en dat het verbeteren van de selectiviteit prioriteit zou moeten hebben om de hoeveelheid ongewenste vangsten te verminderen. Daarom moeten de vrijstellingen in dergelijke gevallen per geval worden verleend voor één of twee jaar. De lidstaten moeten aanvullende gegevens verstrekken afkomstig van lopende proeven en wetenschappelijke studies.

(12)

De volgende op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstellingen van de aanlandingsverplichting moeten van toepassing zijn op de noordwestelijke wateren.

(13)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen, als bedoeld in artikel 15, lid 4, onder b), van Verordening (EU) nr. 1380/2013, voor vangsten van langoustines met korven, vallen of kubben in de door de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) begrensde deelgebieden 6 en 7. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal geëvalueerd en concludeerde (7) dat de vrijstelling gerechtvaardigd is. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(14)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte van 100 mm of meer en voor langoustines gevangen met bodemtrawls met een maaswijdte van 70‐99 mm in combinatie met selectieve vistuigopties (TR1- en TR2-visserij) in ICES-deelgebied 7. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV beoordeelde in voorgaande jaren het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal en concludeerde (8) dat het met een seltra-trawl verrichte overlevingsonderzoek voldoende gegevens opleverde, maar dat het totale effect op de extensieve visserij op langoustines met ander vistuig moeilijk te beoordelen blijft. Het WTECV merkte op dat, als ervan wordt uitgegaan dat voor alle vistuigen een relatief hoog overlevingspercentage geldt, het teruggooipercentage in deze visserij wellicht relatief laag is. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling derhalve worden behouden met specifieke bepalingen inzake vistuig in het beschermingsgebied in de Keltische Zee, en in de Ierse Zee.

(15)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor langoustines die in ICES-sector 6a, binnen twaalf zeemijl uit de kust, worden gevangen met ottertrawls met een maaswijdte van 80‐110 mm in combinatie met selectieve vistuigopties. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal geanalyseerd en concludeerde (9) dat de overlevingsstudie robuust is en op een relatief hoog overlevingspercentage wijst. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(16)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor tong die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte (“MCRS”) en met ottertrawls met een maaswijdte van 80‐99 mm wordt gevangen in ICES-sector 7d binnen zes zeemijl uit de kust, maar buiten de bekende kraamgebieden. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft in voorgaande jaren het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal geëvalueerd en concludeerde (10) dat het bewijsmateriaal toereikend was. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(17)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor roggen die in de ICES-deelgebieden 6 en 7 met om het even welk vistuig worden gevangen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het nieuwe bewijsmateriaal dat door de lidstaten is ingediend, geanalyseerd en concludeerde (11) dat de overleving varieert tussen soorten en visserijen. Het WTECV merkte op dat er projecten lopen die nuttige informatie over deze vrijstelling zouden moeten opleveren. Deze conclusie geldt voor grootoogroggen (Leucoraja naevus). Het WTECV merkte op dat het bewijsmateriaal op lagere overlevingspercentages voor grootoogroggen wees. De lidstaten moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei van elk jaar aanvullende wetenschappelijke informatie indienen die van deze studies afkomstig is.

(18)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 is een vrijstelling op basis van overlevingskansen verleend voor schol gevangen in de ICES-sectoren 7a tot en met 7k door vaartuigen met een maximaal motorvermogen van 221 kW of een maximale lengte van 24 meter, die vissen met boomkorren binnen twaalf zeemijl uit de kust tijdens trekken van niet meer dan negentig minuten en door vaartuigen met een motorvermogen van meer dan 221 kW die vissen met boomkorren die zijn uitgerust met een touwschot of een ontsnappingspaneel voor benthos. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het nieuwe bewijsmateriaal dat door de lidstaten is ingediend, geanalyseerd en concludeerde (12) dat de ramingen van de overlevingspercentages van de teruggooi variëren tussen visreizen en dat het bewijsmateriaal ontoereikend was voor de ICES-sectoren 7h, 7j, en 7k. In die omstandigheden moet de vrijstelling voor schol enkel in de ICES-sectoren 7a tot en met 7g worden behouden. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk op 1 mei van elk jaar bewijsmateriaal indienen. De Commissie merkt ook op dat de lidstaten zich er in de gezamenlijke aanbeveling toe hebben verbonden om uiterlijk op 1 mei 2021 bij het volgende jaarverslag een tijdschema voor de voltooiing van de overeengekomen routekaart in te dienen.

(19)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte vrijstellingen op basis van overlevingskansen voor schol die met schakelnetten of ottertrawls in de ICES-sectoren 7d tot en met 7g wordt gevangen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal geanalyseerd en concludeerde (13) dat de overlevingsstudie robuust is en op een relatief hoog overlevingspercentage wijst. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(20)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 voorzag in een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor schol die met Deense zegens in ICES-sector 7d wordt gevangen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV analyseerde in voorgaande jaren het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal en concludeerde (14) dat de gegevens van de studie over de overlevingspercentages betrouwbaar zijn en ramingen opleveren die op robuuste overlevingskansen voor die visserij wijzen. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(21)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor soorten die met korven, vallen en kubben in de noordwestelijke wateren (de ICES-deelgebieden 5, 6 en 7) worden gevangen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. De lidstaten hebben wetenschappelijk bewijsmateriaal verstrekt om de hoge overlevingspercentages bij teruggooi voor in die visserij gevangen soorten aan te tonen. Het WTECV analyseerde het bewijsmateriaal in voorgaande jaren en concludeerde (15) dat de soorten die in het kader van de visserij met vallen en korven worden teruggegooid, veel kans blijken te hebben om te overleven. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet deze vrijstelling worden behouden.

(22)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1393/2014 van de Commissie (16) voorzag onder bepaalde voorwaarden in een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor vangsten van makreel en haring met ringzegens in ICES-deelgebied 6. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV evalueerde het ondersteunende bewijsmateriaal in voorgaande jaren en concludeerde (17) dat de overlevingspercentages afhangen van de tijd gedurende welke de vissen worden samengedrukt en van hun dichtheid in het net, die in deze visserijen doorgaans beperkt zijn. Aangenomen dat de resultaten van de overlevingsstudie representatief zijn voor de overlevingspercentages bij commerciële visserijactiviteiten, bedraagt het aandeel vrijgelaten makreel dat overleeft waarschijnlijk circa 70 %, zo concludeerde de WTECV. De dichtheden zouden ook lager zijn dan de dichtheid waarbij een stijging van de sterfte van haring is waargenomen. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet deze vrijstelling in deze verordening worden behouden.

(23)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1393/2014 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor vangsten van makreel en haring in de visserij met ringnetten op pelagische soorten waarvoor geen quota gelden in de ICES-sectoren 7e en 7f. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren verstrekte bewijsmateriaal onderzocht en concludeerde (18) dat de overlevingspercentages waarschijnlijk vergelijkbaar zijn met die van de ringzegenvisserij en dat het ondersteunende bewijsmateriaal vergelijkbaar was met het bewijsmateriaal ter rechtvaardiging van andere vrijstellingen in vorige teruggooiplannen. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet de vrijstelling worden behouden.

(24)

De volgende op hoge overlevingskansen gebaseerde vrijstellingen van de aanlandingsverplichting moeten van toepassing zijn op de zuidwestelijke wateren.

(25)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een vrijstelling van de aanlandingsverplichting voor in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met bodemtrawls gevangen langoustines en voor met het ambachtelijke vistuig “voracera” in ICES-sector 9a gevangen zeebrasem. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft de vrijstelling voor langoustine in de voorgaande jaren geëvalueerd en concludeerde (19) dat het bewijsmateriaal robuust was. Voor zeebrasem heeft het WTECV in eerdere beoordelingen (20) geconcludeerd dat de studies redelijk solide wetenschappelijk bewijs vormden voor de overleving van zeebrasem. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moeten deze twee vrijstellingen worden behouden.

(26)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een vrijstelling op basis van overlevingskansen voor roggen die in de ICES-deelgebieden 8 en 9 met alle soorten vistuig worden gevangen. De lidstaten hebben verzocht deze vrijstelling voort te zetten en verstrekten nieuw bewijsmateriaal. Het WTECV concludeerde (21) dat er aanzienlijke inspanningen werden geleverd om de ontbrekende gegevens aan te vullen en dat er nog verscheidene projecten lopen. Er zijn echter verbeteringen in de gegevensverzameling vereist. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2022 aanvullend wetenschappelijk bewijsmateriaal afkomstig van de lopende projecten indienen. De vrijstelling moet derhalve worden behouden.

(27)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 voorzag in een vrijstelling voor grootoogroggen die met schakelnetten in de ICES-deelgebieden 8 en 9 en met bodemtrawls in ICES-deelgebied 8 worden gevangen. De lidstaten hebben verzocht deze vrijstelling voort te zetten en verstrekten nieuw bewijsmateriaal. Het WTECV heeft het bewijsmateriaal geanalyseerd en merkte op (22) dat er een aanzienlijke inspanning is geleverd om de ontbrekende gegevens aan te vullen en dat er een aanzienlijk aantal projecten loopt. Er zijn echter verbeteringen in de gegevensverzameling vereist. Aangezien de overlevingspercentages voor grootoogroggen in het verleden lager zijn gebleken dan voor andere roggen, moet de vrijstelling worden behouden tot en met 31 december 2022 voor grootoogroggen die met schakelnetten worden gevangen in de ICES-deelgebieden 8 en 9 en tot en met 31 december 2021 voor grootoogroggen die met bodemtrawls worden gevangen in ICES-deelgebied 8. De lidstaten moeten zo snel mogelijk aanvullende wetenschappelijke informatie afkomstig van de lopende projecten indienen.

(28)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 is een vrijstelling op basis van overlevingskansen verleend voor met het ambachtelijke vistuig “voracera” in ICES-sector 9a gevangen zeebrasem en voor met haken en lijnen in de ICES-deelgebieden 8 en 10 en in ICES-sector 9a gevangen zeebrasem. De lidstaten hebben verzocht deze vrijstelling voort te zetten en verstrekten nieuw bewijsmateriaal. Er zijn echter verbeteringen in de gegevensverzameling vereist. Het WTECV merkte op (23) dat verscheidene wetenschappelijke projecten die voor de periode 2019‐2020 waren gepland, niet werden uitgevoerd wegens beperkingen in verband met het verkrijgen van materiaal. De vrijstelling kan worden verleend tot en met 31 december 2022. De lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei 2022 aanvullende wetenschappelijke informatie ter ondersteuning van de vrijstelling indienen.

(29)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1394/2014 van de Commissie (24) bevatte een vrijstelling op basis van hoge overlevingskansen voor vangsten van ansjovis, horsmakreel en makreel in ambachtelijke ringzegenvisserijen (PS), mits het net niet volledig wordt binnengehaald. De lidstaten hebben verzocht deze vrijstelling voort te zetten en verstrekten nieuw bewijsmateriaal. Het WTECV merkte op (25) dat het bewijsmateriaal op hoge overlevingspercentages voor ansjovis, horsmakreel en makreel wees wanneer de tijd gedurende welke de vissen worden samengedrukt tijdens de ontsnappingsprocedure naar raming minder dan vijf minuten bedraagt, wat de geraamde samendrukkingstijd onder reële visserijomstandigheden is. Daarom moet de vrijstelling worden behouden.

(30)

De volgende de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting moeten van toepassing zijn op de noordwestelijke wateren.

(31)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting voor bepaalde visserijen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft in voorgaande jaren het door de lidstaten verstrekte bewijsmateriaal beoordeeld en concludeerde (26) dat de argumenten met betrekking tot onevenredige kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten redelijk waren. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, is het passend de de-minimisvrijstellingen te behouden voor:

(32)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 bevatte een de-minimisvrijstelling voor schelvis gevangen door vaartuigen die bodemtrawls met een maaswijdte van 80 mm of meer gebruiken in de ICES-sectoren 7b, 7c en 7e tot en met 7k. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV (27) heeft het nieuwe bewijsmateriaal dat door de lidstaten is verstrekt, geëvalueerd en concludeerde dat schelvis een verstikkingssoort met een hoog risico is in dit gebied. Het WTECV merkte echter ook op dat kabeljauw en wijting sterk uitgeput zijn in de Keltisch Zee en adviseerde om het niveau van de ongewenste vangsten van deze soorten te reduceren. De vrijstelling kan derhalve worden verleend voor bodemtrawls met een maaswijdte van 100 mm of meer, zegens, en met uitzondering van boomkorren en de gerichte visserij op langoustines; voor vaartuigen die op langoustines vissen met een maaswijdte van ten minste 80 mm voor de gerichte visserij op langoustine; en voor boomkorren met een maaswijdte van 80 mm of meer met een Vlaams paneel. Deze vrijstelling moet worden behouden tot en met 31 december 2022.

(33)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 is een de-minimisvrijstelling verleend voor de demersale gemengde visserij door vaartuigen die in ICES-sector 7a met boomkorren op Noordzeegarnaal vissen. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft in voorgaande jaren het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal beoordeeld en concludeerde (28) dat de vrijstelling voor deze visserij goed gedocumenteerd is in de Noordzee en dat het waarschijnlijk is dat de visserij in de Noordzee representatief is voor de visserij in de Ierse Zee. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet de vrijstelling worden behouden.

(34)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 is een de-minimisvrijstelling verleend voor evervis gevangen door vaartuigen die bodemtrawls gebruiken in de ICES-sectoren 7b, 7c en 7f tot en met 7k. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft de door de lidstaten ingediende nieuwe gegevens onderzocht en concludeerde (29) dat er aanwijzingen zijn voor hogere kosten in verband met de behandeling en opslag van ongewenste vangsten in de betrokken visserijen. Het verbeteren van de selectiviteit moet echter de prioriteit zijn. De vrijstelling moet worden behouden tot en met 31 december 2022. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk in mei 2022, aanvullend bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze vrijstelling verstrekken.

(35)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 voorzag in een de-minimisvrijstelling voor vangsten van schartong onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte door vaartuigen die vissen met boomkorren met een maaswijdte van 80‐119 mm in ICES-deelgebied 7 en met bodemtrawls onder bepaalde omstandigheden. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft de nieuwe, door de lidstaten verstrekte gegevens geanalyseerd en concludeerde (30) dat er indicaties zijn voor extra kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten. De vrijstelling moet gedurende twee jaar worden behouden met extra specificaties om aanvullende gegevensverzameling mogelijk te maken. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk in mei 2021, aanvullend bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze vrijstelling verstrekken.

(36)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 voorzag in een de-minimisvrijstelling voor tong gevangen door vaartuigen die in de ICES-sectoren 7a, 7j en 7k boomkorren met een maaswijdte van 80‐119 mm gebruiken waarvan de selectiviteit is verhoogd (Vlaams paneel). De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het nieuwe bewijsmateriaal dat door de lidstaten is ingediend, geanalyseerd en concludeerde (31) dat er aanvullende technische specificaties betreffende het vistuig nodig waren. De vrijstelling moet voor twee jaar worden behouden, maar enkel voor ICES-sector 7a en de lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk op 1 mei 2022 het bewijsmateriaal ter ondersteuning van de vrijstelling indienen.

(37)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 voorzag in een de-minimisvrijstelling voor grote zilvervis gevangen door vaartuigen die bodemtrawls met een maaswijdte van 100 mm of meer gebruiken in ICES-sector 5b en ICES-deelgebied 6. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het nieuwe bewijsmateriaal dat door de lidstaten is ingediend, geanalyseerd en concludeerde (32) dat er aanwijzingen zijn voor hogere kosten in verband met de behandeling en opslag van ongewenste vangsten. De vrijstelling moet voor twee jaar worden behouden en de lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk op 1 mei 2022 aanvullend bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze vrijstelling indienen.

(38)

Bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 is een de-minimisvrijstelling verleend voor makreel en horsmakreel die in demersale gemengde visserijen wordt gevangen door vaartuigen die bodemtrawls, zegens en boomkorren gebruiken in ICES-deelgebied 6 en de ICES-sectoren 7b tot en met 7k. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal geanalyseerd en concludeerde dat er aanwijzingen zijn voor hogere kosten in verband met de behandeling van ongewenste vangsten, zoals in vorige evaluaties werd geconcludeerd. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet de vrijstelling voor twee jaar worden behouden en moeten de lidstaten zo snel mogelijk, en uiterlijk op 1 mei 2022 aanvullend bewijsmateriaal ter ondersteuning van de vrijstelling indienen.

(39)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 voorzag in een de-minimisvrijstelling voor vangsten van schelvis onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte door vaartuigen die vissen met bodemtrawls met een maaswijdte tot 119 mm in de visserij op langoustines in het gebied ten westen van Schotland in ICES-sector 6a. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal geanalyseerd en merkte op (33) dat de conclusies van het WTECV-verslag 19‐08 nog steeds geldig waren en dat de argumenten inzake onevenredige kosten redelijk lijken. Gezien het huidige niveau van ongewenste vangsten in deze visserij moet de vrijstelling worden behouden, maar enkel voor vaartuigen die gebruikmaken van het zeer selectieve vistuig.

(40)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1393/2014 voorzag in de-minimisvrijstellingen voor de volgende pelagische visserijen:

(41)

De lidstaten verzochten om de voortzetting van de de-minimisvrijstelling voor blauwe wijting (Micromesistius poutassou) in de industriële pelagische trawlvisserij op die soort in de ICES-sectoren 5b, 6 en 7, waarbij die soort aan boord wordt verwerkt tot surimibasis. Deze vrijstelling is in voorgaande jaren (34) positief beoordeeld door het WTECV en werd verleend op basis van moeilijkheden om de selectiviteit te verbeteren. Aangezien de omstandigheden van de visserij niet zijn veranderd, moeten de vrijstellingen worden behouden. De lidstaten moeten uiterlijk op 1 mei 2023 bewijsmateriaal inzake visserijpatronen verstrekken.

(42)

De lidstaten hebben verzocht de de-minimisvrijstelling voor witte tonijn (Thunnus alalunga) in de visserijen op witte tonijn met pelagische spantrawls (PTM) in ICES-deelgebied 7 voort te zetten. Het WTECV heeft het door de lidstaten ingediende bewijsmateriaal over de onevenredige kosten van de opslag en behandeling van ongewenste vangsten in voorgaande jaren geanalyseerd en concludeerde (35) dat het verzoek verband houdt met het verlies van verhandelbare vangsten. De lidstaten voerden de kosten van opslag en behandeling op zee en aan land aan. Aangezien de omstandigheden van de visserij niet zijn veranderd, moeten de vrijstellingen worden behouden. De lidstaten moeten uiterlijk op 1 mei 2023 bewijsmateriaal inzake visserijpatronen verstrekken.

(43)

De lidstaten verzochten om de voortzetting van de de-minimisvrijstelling voor makreel, horsmakreel, haring en wijting gevangen door pelagische trawlers met een lengte over alles tot 25 meter die pelagische trawls gebruiken in ICES-sector 7d. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal geanalyseerd en concludeerde (36) dat de vrijstelling op basis van onevenredige kosten door met redenen omklede kwalitatieve argumenten werd gestaafd. Aangezien de omstandigheden van de visserij niet zijn veranderd, moeten de vrijstellingen worden behouden. De lidstaten moeten uiterlijk op 1 mei 2023 bewijsmateriaal inzake visserijpatronen verstrekken.

(44)

De volgende de-minimisvrijstellingen van de aanlandingsverplichting moeten gelden voor de zuidwestelijke wateren.

(45)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor:

(46)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor met trawls en zegens in de ICES-deelgebieden 8 en 9 gevangen heek. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het nieuwe, door de lidstaten in 2020 ingediende bewijsmateriaal onderzocht. Het WTECV concludeerde (37) dat de analyses inzake extra kosten als gevolg van de behandeling van ongewenste vangsten zijn toegespitst op de vloten die op heek vissen en dat uit de resultaten blijkt dat de tijd voor de behandeling en het sorteren van ongewenste vangsten zal toenemen. Het bewijsmateriaal is omvattend en volstaat ter ondersteuning van de vrijstelling, die moet worden behouden. De vrijstelling moet ook worden verleend voor heek en tong gevangen door vaartuigen die spannetten en ottertrawls (OTM, PTM) gebruiken.

(47)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor in de ICES-sectoren 8a en 8b met boomkorren en bodemtrawls gevangen tong en voor in de ICES-sectoren 8a en 8b met schakel- en kieuwnetten gevangen tong. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstellingen. Het WTECV heeft het door de lidstaten in de voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal onderzocht en concludeerde (38) dat de gezamenlijke aanbeveling met redenen omklede argumenten bevatte die aantoonden dat het moeilijk was de selectiviteit te verhogen en dat de kosten van de behandeling van ongewenste vangsten onevenredig waren. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moeten deze de-minimisvrijstellingen worden behouden. De vrijstelling moet ook worden verleend voor tong gevangen door vaartuigen die spannetten en ottertrawls (OTM, PTM) gebruiken.

(48)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor met haken en lijnen in ICES-deelgebied 10 gevangen Beryx spp. De lidstaten verzochten om de voortzetting van de vrijstelling. Het WTECV heeft het door de lidstaten in voorgaande jaren ingediende bewijsmateriaal beoordeeld en concludeerde (39) dat de verstrekte informatie gefundeerde argumenten bevatte voor de stelling dat de selectiviteit moeilijk verder te verbeteren valt of de kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten onevenredig hoog uitvallen. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet die vrijstelling worden behouden.

(49)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor:

(50)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2033 bevatte een de-minimisvrijstelling voor:

(51)

De lidstaten verzochten deze vrijstellingen voort te zetten en ze te verlenen voor met pelagische trawls gevangen zeeduivel. De lidstaten hebben een gedetailleerde economische analyse inzake de onevenredige kosten van ongewenste vangsten verstrekt, die werd geëvalueerd door het WTECV (40). Het WTECV concludeerde dat de studie weliswaar gedetailleerd en uitgebreid is, maar dat het WTECV de methodologie ervan niet volledig kon evalueren tijdens de schriftelijke procedure. Gezien de door de lidstaten verstrekte informatie en het feit dat het WTECV de methodologie van de studie niet kon beoordelen, moeten die vrijstellingen in deze verordening worden opgenomen. De lidstaten moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei van elk jaar aanvullende gegevens ter ondersteuning van de vrijstelling verstrekken.

(52)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 bevatte een de-minimisvrijstelling voor:

(53)

De lidstaten verzochten deze vrijstellingen voort te zetten voor met trawls en zegens in ICES-deelgebied 8 gevangen wijting, en ze te verlenen voor met pelagische trawls gevangen wijting. De lidstaten hebben nieuw bewijsmateriaal verstrekt. Het WTECV concludeerde (41) dat er aanwijzingen zijn dat het moeilijk is om de selectiviteit te verbeteren in gemengde demersale visserijen waarin wijting wordt gevangen zonder aanzienlijke verliezen van andere verhandelbare vangst en dat er nieuwe studies lopen. De vrijstelling dient voor twee jaar te worden verleend. De betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk en uiterlijk op 1 mei van elk jaar aanvullende wetenschappelijke informatie verstrekken die van de lopende studies afkomstig is.

(54)

De lidstaten verzochten de de-minimisvrijstelling voor met kieuwnetten in ICES-deelgebied 8 gevangen wijting voort te zetten en verstrekten nieuw bewijsmateriaal. Het WTECV concludeerde (42) dat het moeilijk is de selectiviteit in de visserij met kieuwnetten te verbeteren. Er zijn echter verbeteringen nodig van de informatie die is verstrekt inzake onevenredige kosten. De vrijstelling moet voor twee jaar worden verleend en de betrokken lidstaten moeten zo snel mogelijk, en uiterlijk op 1 mei van elk jaar aanvullende gegevens verstrekken.

(55)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1394/2014 bevatte de-minimisvrijstellingen voor:

(56)

De lidstaten hebben verzocht de vrijstellingen voort te zetten ten aanzien van de pelagische visserij. Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1394/2014 voorzag in deze vrijstellingen na een positieve beoordeling van het WTECV in voorgaande jaren (43) en de vrijstellingen werden verleend op basis van moeilijkheden bij het verbeteren van de selectiviteit voor blauwe wijting, horsmakreel en makreel, en op basis hoge kosten voor de behandeling van ongewenste vangsten in het geval van witte tonijn en ansjovis. Aangezien de omstandigheden niet zijn veranderd, moet de vrijstelling worden behouden.

(57)

In het licht van de nieuwe gezamenlijke aanbevelingen is het passend Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2239 en Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/2237 in te trekken en door een nieuwe verordening te vervangen.

(58)

Aangezien de maatregelen van de onderhavige verordening rechtstreeks van invloed zijn op de planning van het visseizoen van de Unievaartuigen en de daarmee samenhangende economische activiteiten, moet de onderhavige verordening onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking treden. Zij moet van toepassing worden met ingang van 1 januari 2021,