29.6.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/1

(1)

Het beleid van de Unie op het gebied van de buitengrenzen moet door middel van geïntegreerd beheer zorgen voor een hoog en uniform niveau van controle en bewaking, hetgeen een noodzakelijk uitvloeisel is van het vrije verkeer van personen in de Unie en een wezenlijk onderdeel van een ruimte van vrijheid, veiligheid en recht. Daartoe moeten gemeenschappelijke regels inzake normen en procedures voor de controle aan de buitengrenzen worden vastgesteld, met aandacht voor de specifieke en onevenredige druk waarmee een aantal lidstaten aan de buitengrenzen geconfronteerd wordt. Deze regels moeten berusten op het beginsel van solidariteit tussen de lidstaten.

(2)

Het vrije verkeer van personen in het Schengengebied is een van de grootste verwezenlijkingen van de Europese eenwording. Vrij verkeer vormt een grondrecht, en de voorwaarden om dit recht uit te oefenen zijn vastgelegd in het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en in Richtlijn 2004/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden (2).

(3)

De afschaffing van de controles aan de binnengrenzen vereist dat de lidstaten het volste vertrouwen hebben in elkaars vermogen om de begeleidende maatregelen die opheffing van de controles mogelijk maken naar behoren uit te voeren.

(4)

Op 13 oktober 2006 trad Verordening (EG) nr. 562/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 tot vaststelling van een communautaire code betreffende de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode) (3) in werking.

(5)

Na verscheidene jaren is uit de ervaringen van de lidstaten en van de Commissie bij de praktische toepassing van de bepalingen van Verordening (EG) nr. 562/2006, uit de resultaten van Schengenevaluaties, uit door de lidstaten ingediende verslagen en verzoeken en uit ontwikkelingen binnen het primaire en secundaire recht van de Unie, gebleken dat een aantal wijzigingen nodig zijn, en dat bepaalde kritieke technische problemen duidelijker en doeltreffender in kaart gebracht moeten worden.

(6)

Het verslag van de Commissie van 21 september 2009 over de werking van de bepalingen betreffende het afstempelen van reisdocumenten van onderdanen van derde landen overeenkomstig de artikelen 10 en 11 van Verordening (EG) nr. 562/2006 en het verslag van de Commissie van 13 oktober 2010 betreffende de toepassing van Titel III (Binnengrenzen) van Verordening (EG) nr. 562/2006 bevatten concrete suggesties voor technische wijzigingen van Verordening (EG) nr. 562/2006.

(7)

Onlangs aangenomen wetgevingshandelingen van de Unie, met name Verordening (EG) nr. 810/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot vaststelling van een communautaire visumcode (Visumcode) (4) en Richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven (5), nopen tot bepaalde aanpassingen van Verordening (EG) nr. 562/2006.

(8)

Zo moet ook een aantal bepalingen van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland, en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen (6) ("de Schengenuitvoeringsovereenkomst") worden gewijzigd om de wijzigingen in Verordening (EG) nr. 562/2006 en de huidige juridische situatie weer te geven.

(9)

Op grond van zaak C-241/05 Nicolae Bot/Préfet du Val-de-Marne (7) is de noodzaak ontstaan om de regels voor de berekening van de toegestane duur van kort verblijf in de Unie te wijzigen. Duidelijke, eenvoudige en geharmoniseerde regels in alle rechtshandelingen over dit onderwerp zouden voor zowel reizigers als grens- en visumautoriteiten een goede zaak zijn. Verordening (EG) nr. 562/2006 en de Schengenuitvoeringsovereenkomst, Verordening (EG) nr. 1683/95 van de Raad van 29 mei 1995 betreffende de invoering van een uniform visummodel (8) en Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad van 15 maart 2001 tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen van de lidstaten in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld (9), Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende het Visuminformatiesysteem (VIS) en de uitwisseling tussen de lidstaten van gegevens op het gebied van visa voor kort verblijf (VIS-verordening) (10) en Verordening (EG) nr. 810/2009 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Het Europees Parlement en de Raad hebben op 25 oktober 2011 Verordening (EG) nr. 1168/2011 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2007/2004 van de Raad tot oprichting van een Europees agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie (11) (Frontex) ("het agentschap") vastgesteld; deze verordening zorgt voor een beter geïntegreerd beheer van de buitengrenzen en versterkt de rol van het agentschap, wat aansluit bij de doelstelling van de Unie om beleid te ontwikkelen met het oog op het geleidelijk aan introduceren van het concept van een geïntegreerd grensbeheersysteem.

(11)

Teneinde de bepalingen van Verordening (EG) nr. 562/2006 in overeenstemming te brengen met het VWEU, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van het vaststellen van aanvullende maatregelen inzake de bewaking en wijzigingen van de bijlagen bij Verordening (EG) nr. 562/2006. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten gelijktijdig, tijdig en op gepaste wijze worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(12)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk het aanbrengen van technische wijzingen in de bestaande regels van Verordening (EG) nr. 562/2006 en de Schengenuitvoeringsovereenkomst, alsmede Verordeningen (EG) nr. 1683/95, (EG) nr. 539/2001, (EG) nr. 767/2008 en (EG) nr. 810/2009, alleen op Unieniveau kan worden bereikt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(13)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop IJsland en Noorwegen worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (12) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, onder A, van Besluit 1999/437/EG van de Raad van 17 mei 1999 inzake bepaalde toepassingsbepalingen van die overeenkomst (13).

(14)

Wat Zwitserland betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (14) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, onder A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/146/EG van de Raad (15).

(15)

Wat Liechtenstein betreft, vormt deze verordening een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (16) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, onder A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad (17).

(16)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het VEU en het VWEU, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van deze verordening; deze is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat. Aangezien deze verordening voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van het bovengenoemde protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad heeft beslist over deze verordening of het deze in zijn nationale wetgeving zal omzetten.

(17)

Deze verordening vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis (18); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van deze verordening, en deze is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(18)

Deze verordening vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad van 28 februari 2002 betreffende het verzoek van Ierland deel te mogen nemen aan bepalingen van het Schengenacquis (19); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van deze verordening en deze is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat,

1)

artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

2)

in artikel 3 wordt punt a) vervangen door:

3)

het volgende artikel wordt ingevoegd:

"Artikel 3 bis

Grondrechten

Bij de toepassing van deze verordening handelen de lidstaten met volledige inachtneming van het toepasselijke Unierecht, waaronder het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie ("het Handvest van de grondrechten"); het toepasselijke internationale recht, waaronder het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen ("het Verdrag van Genève"), de verplichtingen inzake de toegang tot internationale bescherming, in het bijzonder het beginsel van non-refoulement, en de grondrechten. In overeenstemming met de algemene beginselen van het Unierecht worden besluiten die overeenkomstig deze verordening worden genomen, op individuele basis genomen.";

4)

in artikel 4 wordt lid 2 vervangen door:

"2.   In afwijking van lid 1 kunnen op de verplichting om de buitengrenzen uitsluitend via de grensdoorlaatposten en gedurende de vastgestelde openingstijden te overschrijden, uitzonderingen worden toegestaan:

5)

artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

6)

in artikel 6, lid 1, wordt de eerste alinea vervangen door:

"1.   De grenswachters oefenen hun taken uit met volledige eerbiediging van de menselijke waardigheid, met name in gevallen waarbij kwetsbare personen betrokken zijn.";

7)

artikel 7 wordt als volgt gewijzigd:

8)

artikel 9 wordt als volgt gewijzigd:

9)

artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

10)

artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:

11)

artikel 12 wordt als volgt gewijzigd:

12)

in artikel 13 wordt lid 5 vervangen door:

"5.   De lidstaten verzamelen statistieken over het aantal personen die de toegang wordt geweigerd, de weigeringsgronden, de nationaliteit van de personen die de toegang werd geweigerd en het soort grens (land, lucht of zee) waar de toegang werd geweigerd, en dienen deze jaarlijks in bij de Commissie (Eurostat) overeenkomstig Verordening (EG) nr. 862/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 11 juli 2007 betreffende communautaire statistieken over migratie en internationale bescherming (24).

13)

in artikel 15, lid 1, wordt de derde alinea vervangen door:

"De lidstaten zorgen ervoor dat de grenswachters uit gespecialiseerde en goed opgeleide vakmensen bestaan, rekening houdend met de gemeenschappelijke basisinhoud voor de opleiding van grenswachters die wordt ontwikkeld door het Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen van de lidstaten, dat is opgericht bij Verordening (EG) nr. 2007/2004. De opleiding omvat onder meer specifieke opleiding op het gebied van het herkennen van en het omgaan met situaties waarin kwetsbare personen, zoals niet-begeleide minderjarigen en slachtoffers van mensenhandel, betrokken zijn. De lidstaten moedigen met de steun van het agentschap de grenswachters ertoe aan de voor de uitoefening van hun taken noodzakelijke talen te leren.";

14)

in artikel 18 wordt de tweede alinea vervangen door:

"Die specifieke voorschriften kunnen afwijken van de bepalingen van de artikelen 4 en 5 en de artikelen 7 tot en met 13.";

15)

in artikel 19 wordt lid 1 als volgt gewijzigd:

16)

in artikel 21 wordt punt d) vervangen door:

17)

artikel 32 wordt vervangen door:

"Artikel 32

Wijzigingen van de bijlagen

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 33 gedelegeerde handelingen vast te stellen betreffende wijzigingen van de bijlagen III, IV en VIII.";

18)

artikel 33 wordt vervangen door:

"Artikel 33

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 12, lid 5, en artikel 32 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor onbepaalde tijd met ingang van 19 juli 2013.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 12, lid 5, en artikel 32 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

5.   Een overeenkomstig artikel 12, lid 5, en artikel 32 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.";

19)

in artikel 34 wordt lid 1 als volgt gewijzigd:

20)

in artikel 37 wordt de eerste alinea vervangen door:

"De lidstaten stellen de Commissie in kennis van hun nationale bepalingen met betrekking tot artikel 21, onder c) en d), de in artikel 4, lid 3, bedoelde sancties en de krachtens deze verordening toegestane bilaterale overeenkomsten. Zij delen latere wijzigingen aan die bepalingen binnen een termijn van vijf werkdagen mee.";

21)

de bijlagen III, IV, VI, VII en VIII bij Verordening (EG) nr. 562/2006 worden gewijzigd overeenkomstig bijlage I bij deze verordening.

1)

in artikel 18, lid 1, worden de woorden "drie maanden" vervangen door "90 dagen";

2)

artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:

3)

artikel 21 wordt als volgt gewijzigd:

4)

artikel 22 wordt vervangen door:

"Artikel 22

Vreemdelingen die op regelmatige wijze het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij zijn binnengereisd, kunnen ertoe worden verplicht zich onder de door ieder van de overeenkomstsluitende partijen vastgestelde voorwaarden te melden bij de bevoegde autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied zij binnenkomen. Naar keuze van de overeenkomstsluitende partij op wier grondgebied zij binnenkomen melden zij zich hetzij bij binnenkomst, hetzij binnen drie werkdagen te rekenen vanaf de datum van binnenkomst.";

5)

artikel 136 wordt geschrapt.

1)

in artikel 1, lid 2, wordt de eerste alinea vervangen door:

"De onderdanen van de in de lijst van bijlage II opgenomen derde landen zijn van de in lid 1 bedoelde visumplicht vrijgesteld voor een verblijf van maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen.";

2)

artikel 2 wordt vervangen door:

"Artikel 2

In deze verordening wordt verstaan onder "visum": een visum als gedefinieerd in artikel 2, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 810/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot vaststelling van een communautaire visumcode (Visumcode) (26).

"iv)

heeft in de lopende periode van 180 dagen reeds 90 dagen op het grondgebied van de lidstaten verbleven op grond van een eenvormig visum of een visum met territoriaal beperkte geldigheid;".

1)

in artikel 1 wordt lid 1 vervangen door:

"1.   In deze verordening worden de procedures en voorwaarden vastgesteld voor de afgifte van visa voor de doorreis over het grondgebied van de lidstaten of een voorgenomen verblijf op het grondgebied van de lidstaten van ten hoogste 90 dagen binnen een periode van 180 dagen.";

2)

in artikel 2, lid 2, wordt punt a) vervangen door:

3)

in artikel 25, lid 1, wordt punt b) vervangen door:

4)

in artikel 32, lid 1, onder a), wordt punt iv) vervangen door:

5)

de bijlagen VI, VII en XI bij Verordening (EG) nr. 810/2009 worden gewijzigd in overeenstemming met bijlage II bij deze verordening.