(1)

Ir-Regolament (UE) Nru 1380/2013 għandu l-għan li jelimina b’mod progressiv il-qbid skartat fis-sajd tal-Unjoni permezz tal-introduzzjoni ta’ obbligu ta’ ħatt l-art għall-qabdiet ta’ speċijiet soġġetti għal limiti tal-qbid u, fil-Mediterran, anki għall-qabdiet ta’ speċijiet soġġetti għal daqsijiet minimi.

(2)

Skont l-Artikolu 15(1)(d) tar-Regolament (UE) Nru 1380/2013, l-obbligu ta’ ħatt l-art għas-sajd demersali fil-Baħar Mediterran japplika sa mhux aktar tard mill-1 ta’ Jannar 2017 għal dawk l-ispeċijiet li jiddefinixxu s-sajd u sa mhux aktar tard mill-1 ta’ Jannar 2019 għall-ispeċijiet l-oħrajn kollha.

(3)

Il-pjanijiet għall-iskartar tal-ħut adottati mill-Kummissjoni skont ir-Regolament (UE) Nru 1380/2013 jistgħu jinkludu l-ispeċifikazzjonijiet imsemmija fl-Artikolu 15(5) (a) sa (e) tar-Regolament (UE) Nru 1380/2013, inkluż l-iffissar ta’ daqsijiet minimi ta’ referenza għall-konservazzjoni (‘MCRS’).

(4)

L-Artikolu 15a tar-Regolament (KE) Nru 1967/2006 u l-Artikolu 15(2) tar-Regolament (UE) 2019/1241 jagħtu s-setgħa lill-Kummissjoni biex tistabbilixxi, għall-fini tal-adozzjoni tal-pjanijiet għall-iskartar tal-ħut u għall-ispeċijiet soġġetti għall-obbligu ta’ ħatt l-art, daqs minimu ta’ referenza għall-konservazzjoni bl-għan li tiġi żgurata l-protezzjoni tal-frieħ ta’ organiżmi tal-baħar. Skont dawk l-Artikoli, id-daqsijiet minimi ta’ referenza għall-konservazzjoni jistgħu jidderogaw, fejn xieraq, mid-daqsijiet stabbiliti fl-Anness IX għar-Regolament (UE) 2019/1241.

(5)

Ir-Regolament Delegat tal-Kummissjoni (UE) 2020/3 (4) stabbilixxa pjan għall-iskartar tal-gandoffli ta’ Venere (Venus spp.) fl-ibħra territorjali Taljani mill-1 ta’ Jannar 2020 sal-31 ta’ Diċembru 2022, wara rakkomandazzjoni mressqa mill-Italja u wara konsultazzjoni mal-Kunsill Konsultattiv għall-Baħar Mediterran, b’kont meħud tal-parir tal-STECF u d-dħul fis-seħħ tar-Regolament (UE) 2019/1241. Madankollu, l-applikazzjoni ta’ daqs minimu ta’ referenza għall-konservazzjoni mnaqqas għall-gandoffli ta’ Venere ta’ 22 mm kienet limitata għal sena, sal-31 ta’ Diċembru 2020. Fl-istess ħin, l-eżenzjoni tal-kapaċità ta’ sopravivenza għolja għall-qabdiet ta’ gandoffli ta’ Venere taħt l-MCRS ingħatat sal-31 ta’ Diċembru 2022.

(6)

L-Italja hija l-uniku Stat Membru b’interess ta’ ġestjoni dirett fis-sajd għall-gandoffli ta’ Venere, fl-ibħra territorjali Taljani tas-Subżoni Ġeografiċi GFCM 9, 10, 17 u 18. Fit-2 ta’ Marzu 2020, l-Italja ppreżentat Rakkomandazzjoni Konġunta li titlob li d-deroga tal-MCRS stabbilita fir-Regolament Delegat (UE) 2020/3 għall-istokk tal-gandoffli ta’ Venere tiġi estiża sal-31 ta’ Diċembru 2022.

(7)

Ir-Rakkomandazzjoni Konġunta ppreżentata mill-Italja ġiet riveduta fid-dawl tal-għanijiet u l-miri tal-Artikoli 3 u 4 tar-Regolament (UE) 2019/1241, mill-STECF (STECF 20-01) (5).

(8)

L-STECF innota li d-distribuzzjonijiet tal-frekwenzi tat-tul (2017-2019) ippreżentati fir-Rakkomandazzjoni Konġunta l-ġdida jissuġġerixxu li mill-ewwel implimentazzjoni fl-2017, skont ir-Regolament Delegat tal-Kummissjoni (UE) 2016/2376 (6), tal-MCRS iżgħar (minn 25 mm għal 22 mm), ġiet osservata żieda fl-abbundanza ta’ individwi > 22 mm fl-istokk f’ċerti żoni tar-Reġjun ta’ Marche. Barra minn hekk, l-STECF ikkonkluda li l-istatus tal-istokkijiet jidher li kien stabbli jew li kien qed jitjieb f’dawk iż-żoni li għalihom hemm biżżejjed informazzjoni disponibbli. L-STECF jikkonkludi li l-pjan ta’ ġestjoni jinkludi dispożizzjonijiet li x’aktarx ikunu aktar effettivi għall-ġestjoni tar-rati ta’ sfruttament fuq il-popolazzjonijiet tal-gandoffli ta’ Venere mill-kundizzjonijiet li kienu jeżistu qabel l-2017. Barra minn hekk, l-STECF ikkonkluda li, billi l-MCRS imnaqqas għall-gandoffli ta’ Venere għadu akbar mid-daqs fl-ewwel maturità (irrapportat bejn 15-17 mm), probabbilment mhux se jkun detrimentali għall-kapaċità riproduttiva tal-istokk u x’aktarx li ftit li xejn se jkollu effett fuq ir-rata ta’ sfruttament fuq il-frieħ.

(9)

Il-Kummissjoni tqis li, abbażi tal-informazzjoni disponibbli għaliha f’dan l-istadju fir-rakkomandazzjoni konġunta u l-valutazzjonijiet tal-STECF (STECF19-02 u 20-01), id-deroga għall-MCRS hija konformi mal-objettivi tal-isfruttament sostenibbli tal-istokk tal-gandoffli ta’ Venere fl-ibħra territorjali Taljani. Għalkemm l-STECF jinnota li l-informazzjoni fir-rigward tar-reġjun ta’ Marche u r-reġjun ta’ Puglia kienet inqas kompluta, il-Kummissjoni tqis li l-istruttura tal-popolazzjoni tal-gandoffli ta’ Venere f’dawn ir-reġjuni tjiebet fl-aħħar sentejn u hemm evidenza ta’ reklutaġġ tajjeb. Il-Kummissjoni tqis li billi l-MCRS imnaqqas propost għall-gandoffli ta’ Venere għadu akbar mid-daqs fl-ewwel maturità (irrapportat bejn 15 u 17-il mm), x’aktarx li dan ftit li xejn ikollu effett fuq ir-rata ta’ sfruttament fuq il-frieħ, li hija konformi mal-Artikolu 18 tar-Regolament (UE) 2019/1241. L-MCRS aktar baxx ikkontribwixxa wkoll biex jitnaqqas l-impatt fuq l-attività tas-sajd fuq l-ekosistema tal-baħar billi ppermetta tnaqqis sinifikanti fiż-żona fejn isir sajd bil-gangmi. Abbażi ta’ dan, jidher li l-MCRS imnaqqas propost jikkonforma mar-rekwiżiti stabbiliti għall-miżuri tekniċi fl-Artikolu 15 u fl-Artikolu 18 tar-Regolament (UE) 2019/1241. Fid-dawl tal-konklużjonijiet ta’ hawn fuq, huwa xieraq li d-deroga mitluba tingħata sal-31 ta’ Diċembru 2022. Barra minn hekk, il-Kummissjoni tinnota li f’konformità mal-pjan ta’ ġestjoni nazzjonali tagħha, l-Italja se tissorvelja mill-qrib l-istokkijiet tal-gandoffli ta’ Venere permezz ta’ rapporti annwali li għandhom jintbagħtu lill-Kummissjoni.

(10)

Il-miżuri ssuġġeriti fir-rakkomandazzjoni konġunta huma konformi mal-Artikolu 18(3) tar-Regolament (UE) Nru 1380/2013.

(11)

Għalhekk, jenħtieġ li r-Regolament Delegat (UE) 2020/3 jiġi emendat kif xieraq.

(12)

Billi l-miżuri previsti f’dan ir-Regolament għandhom impatt dirett fuq l-attivitajiet ekonomiċi marbuta mas-sajd u l-ippjanar tal-istaġun tas-sajd għall-bastimenti tal-Unjoni, jenħtieġ li dan ir-Regolament jidħol fis-seħħ immedjatament wara l-pubblikazzjoni tiegħu,