1)

Il-punt 3 tal-Artikolu 5 tad-[Deċiżjoni Qafas] tal-Kunsill 2002/584/ĠAI tat-13 ta’ Ġunju 2002, dwar il-mandat ta’ arrest Ewropew u l-proċeduri ta’ konsenja bejn l-Istati Membri (1), interpretat fid-dawl tal-Artikolu 1(3) tal-imsemmija Deċiżjoni Qafas u tal-Artikolu 7 tal-Karta tad-Drittijiet Fundamental tal-Unjoni Ewropea, jipprekludi leġiżlazzjoni bħal dik Taljana li, fil-kuntest ta’ proċedura ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet ta’ azzjoni kriminali, tipprojbixxi b’mod assolut u awtomatiku lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni milli tirrifjuta l-konsenja ta’ ċittadini ta’ pajjiżi terzi li jogħoqdu jew jirrisjedu fit-territorju tagħha, indipendentement mir-rabtiet li dawn ikollhom ma’ dan tal-aħħar?

2)

Fil-każ ta’ risposta fl-affermattiv għall-ewwel domanda, abbażi ta’ liema kriterji u kundizzjonijiet dawn ir-rabtiet għandhom jitqiesu li huma sinjifikattivi tant li jobbligaw lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni tirrifjuta l-konsenja?