—

tannulla l-punt 1 tad-dispożittiv tas-sentenza tal-Qorti Ġenerali tal-11 ta’ Mejju 2022, Ir-Repubblika Ċeka vs Il-Kummissjoni (T-151/20, EU:T:2022:281);

—

tiċħad ir-rikors fil-Kawża T-151/20 jew, jekk ikun il-każ, tibgħat il-kawża quddiem il-Qorti Ġenerali sabiex tiddeċiedi fuq l-ilmenti li għadhom ma ġewx eżaminati;

—

jekk il-Qorti tal-Ġustizzja tagħti sentenza definittiva f’din il-kawża, tikkundanna lir-Repubblika Ċeka għall-ispejjeż sostnuti mill-Kummissjoni Ewropea fil-proċeduri quddiem il-Qorti Ġenerali u l-Qorti Ġenerali jew, jekk tibgħat il-kawża quddiem il-Qorti Ġenerali, tirriżerva l- spejjeż.

1)

L-ewwel aggravju, ibbażat fuq żball ta’ liġi mwettaq mill-Qorti Ġenerali fl-interpretazzjoni tagħha tal-Artikolu 6(3)(b) u l-Artikolu 17(2) tar-Regolament tal-Kunsill (KE, Euratom) Nru 1150/2000 (1) tat-22 ta’ Mejju 2000 li jimplimenta d-Deċiżjoni 2007/436/KE, Euratom dwar is-sistema tar-riżorsi tagħhom tal-Komunitajiet Ewropej, kif emendat.

F’dan ir-rigward, il-Qorti Ġenerali wettqet żball ta’ liġi fl-interpretazzjoni tagħha tal-Artikolu6(3) ta’ dan ir-regolament, billi kkunsidrat li d-dħul fil-Kont B tal-ammonti li jikkorrispondu għad-dazji stabbiliti skont l-Artikolu 2 ta’ dan l-istess regolament kien purament tranżazzjoni tal-kontabbiltà u li l-iskadenzi għal dan id-dħul għandhom għaldaqstant jiġu kkalkulati mhux mid-data li fiha d-dazji inkwistjoni kellhom jiġu stabbiliti, iżda mid-data li fiha dawn id-dazji ikunu stabbiliti fil-fatt mill-awtoritajiet kompetenti tar-Repubblika Ċeka.

Konsegwentement, il-Qorti Ġenerali wettqet ukoll żball ta’ liġi meta ddeċidiet li r-Repubblika Ċeka setgħet tagħmel użu mill-possibbiltà li tiġi eżentata mill-obbligu li tħallas lill-Kummissjoni s-somma kontenzjuża abbażi tal-Artikolu 17(1) tar-regolament imsemmi iktar 'il fuq (aggravju dirett kontra l-punti 85 sa 93 tas-sentenza appellata).

2)

It-tieni aggravju, ibbażat fuq żball ta’ liġi mwettaq mill-Qorti Ġenerali wkoll fl-interpretazzjoni tagħha tal-Artikolu 2(1) u tal-Artikolu 17(1) tar-Regolament Nru 1150/2000, moqri flimkien mal-Artikolu 217(1) tar-Regolament Nru 1150/2000. Ir-Regolament tal-Kunsill (KEE) Nru 2913/92 (2) Nru 2913/92 tat-12 ta’ Ottubru 1992 li jwaqqaf il-Kodiċi Doganali tal-Komunità u bl-Artikolu 325 TFUE, li jobbliga lill-Istati Membri jiġġieldu l-frodi u kull attività illegali oħra ta’ preġudizzju għall-interessi finanzjarji tal-Unjoni Ewropea, peress li ddeċidiet li ir-Repubblika Ċeka ma kinitx stabbilixxiet id-dazji inkwistjoni qabel iż-żmien meta ma għamlitx tali konstatazzjoni fil-jiem wara r-ritorn tar-rappreżentant tal-awtoritajiet doganali Ċeki li ħa sehem f’missjoni ta’ spezzjoni mwettqa mill-Uffiċċju Ewropew Kontra l-Frodi (OLAF) fil-Laos f’Novembru 2007 (aggravju dirett kontra l-punti 94 sa 126 tas-sentenza appellata).

Konsegwentement, il-Qorti Ġenerali evalwat b’mod żbaljat l-applikabbiltà tal-qafas legali fis-sens li kellha tippermetti lir-Repubblika Ċeka tistenna sakemm l-OLAF jipprovdi l-provi miġbura matul il-missjoni (u għalhekk ma tissodisfax l-obbligu li jiġi stabbilit dazju tal-Unjoni għar-riżorsi proprji) għad-detriment tal-interessi finanzjarji tal-Unjoni. Il-Qorti Ġenerali kellha tinterpreta d-dritt tal-Unjoni applikabbli fis-sens li r-Repubblika Ċeka kienet obbligata, skont il-prinċipju ta’ diliġenza dovuta, titlob lill-OLAF il-provi miġbura waqt il-missjoni ta’ spezzjoni immedjatament wara r-ritorn tar-rappreżentant tagħha minn din il-missjoni, li kien jippermettilha tikkonstata d-dritt tal-Unjoni għar-riżorsi tagħha stess fil-jiem ta’ wara r-ritorn tar-rappreżentant Ċek mill-missjoni ta’ spezzjoni fil-Laos.