1.

Fil-ġurisprudenza reċenti tal-Qorti tal-Ġustizzja wieħed jista’ jsib diversi eżempji li juru li r-relazzjoni bejn l-Istati Membri u l-Unjoni Ewropea fejn tidħol il-konklużjoni ta’ ftehimiet internazzjonali li jorbtu liż-żewġ partijiet hija ta’ natura tali li tqajjem uħud mill-iktar kwistjonijiet diffiċli u kumplessi tad-dritt tal-Unjoni. Id-delimitazzjoni tal-kompetenzi rispettivi tal-Istati Membri u tal-Unjoni (u l-interazzjoni tagħhom ma’ xulxin) timplika, mingħajr eċċezzjoni, kwistjonijiet diffiċli ta’ karatterizzazzjoni, li ħafna drabi jeħtieġu analiżi ddettaljata u bir-reqqa ta’ ftehim internazzjonali li mhux dejjem ikun ġie redatt b’mod li jieħu inkunsiderazzjoni l-aspetti kumplessi sottili tal-arkitettura istituzzjonali tal-Unjoni (u t-tqassim tal-kompetenzi tagħha).

2.

Dan huwa sfortunatament il-każ ukoll tal-ftehim internazzjonali, jiġifieri l-Konvenzjoni dwar il-Prevenzjoni u l-Ġlieda Kontra l-Vjolenza Kontra n-Nisa u l-Vjolenza Domestika adottata mill-Kumitat tal-Ministri tal-Kunsill tal-Ewropa fis‑7 ta’ April 2011 (iktar ’il quddiem il-“Konvenzjoni ta’ Istanbul”), li huwa s-suġġett ta’ din it-talba għal opinjoni mressqa skont id-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 218(11) TFUE. Filwaqt li din il-konvenzjoni tfittex li tavvanza l-għan nobbli u mixtieq tal-ġlieda kontra l-vjolenza fuq in-nisa u t-tfal, il-kwistjoni ta’ jekk il-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni partikolari hijiex kompatibbli mat-Trattati tal-Unjoni tqajjem kwistjonijiet legali kumplessi ta’ ċerta novità li għandhom naturalment jiġu eżaminati minn perspettiva legali b’mod oġġettiv u razzjonali. Il-kwistjoni tqum bil-mod li ġej.

3.

Fl‑1979, in-Nazzjonijiet Uniti adottaw il-Konvenzjoni dwar l-Eliminazzjoni ta’ Kull Forma ta’ Diskriminazzjoni kontra n-Nisa (iktar ’il quddiem iċ-“CEDAW”). Din il-konvenzjoni kienet issupplimentata permezz ta’ rakkomandazzjonijiet imfassla mill-Kumitat taċ-CEDAW, li jinkludu r-Rakkomandazzjoni Ġenerali Nru 19 (1992) dwar il-Vjolenza kontra n-Nisa, li min-naħa tagħha kienet aġġornata permezz tar-Rakkomandazzjoni Ġenerali Nru 35 (2017) dwar il-Vjolenza kontra n-Nisa bbażata fuq il-Ġeneru. Dawn ir-rakkomandazzjonijiet jispeċifikaw li l-vjolenza bbażata fuq il-ġeneru tikkostitwixxi diskriminazzjoni fis-sens taċ-CEDAW.

4.

Il-Kunsill tal-Ewropa, f’rakkomandazzjoni indirizzata lill-membri ta’ din l-organizzazzjoni, ippropona għall-ewwel darba fl-Ewropa strateġija komprensiva għall-prevenzjoni tal-vjolenza kontra n-nisa u għall-protezzjoni tal-vittmi fl-Istati Membri kollha tal-Kunsill tal-Ewropa.

5.

F’Diċembru 2008, il-Kunsill tal-Ewropa stabbilixxa kumitat ta’ esperti, imsejjaħ il-Grupp ta’ Esperti dwar l-Azzjoni Kontra l-Vjolenza fuq in-Nisa u l-Vjolenza Domestika (iktar ’il quddiem il-“Grevio”). Dan il-korp, ikkostitwit minn rappreżentanti tal-gvernijiet tal-Istati Membri tal-Kunsill tal-Ewropa, kien inkarigat bil-kompitu li jfassal strument legali vinkolanti wieħed jew iktar “għall-prevenzjoni u għall-ġlieda kontra l-vjolenza domestika, inklużi forom speċifiċi ta’ vjolenza fuq in-nisa, forom oħra ta’ vjolenza fuq in-nisa, u għall-protezzjoni u għall-appoġġ tal-vittmi ta’ tali vjolenza u għall-prosekuzzjoni tal-awturi” [traduzzjoni mhux uffiċjali].

6.

Il-Grevio ltaqa’ disa’ darbiet u ffinalizza t-test tal-abbozz tal-Konvenzjoni f’Diċembru 2010. L-Unjoni ma pparteċipatx fin-negozjati ( 2 ).

7.

Il-Konvenzjoni dwar il-Prevenzjoni u l-Ġlieda Kontra l-Vjolenza Kontra n-Nisa u l-Vjolenza Domestika ġiet adottata mill-Kumitat tal-Ministri tal-Kunsill tal-Ewropa fis‑7 ta’ April 2011 (iktar ’il quddiem il-“Konvenzjoni ta’ Istanbul”). Il-Konvenzjoni nfetħet għall-iffirmar fil‑11 ta’ Mejju 2011, fl-okkażjoni tal‑121 Sessjoni tal-Kumitat tal-Ministri f’Istanbul ( 3 ).

8.

Fil‑5 u fis‑6 ta’ Ġunju 2014, il-Kunsill tal-Unjoni Ewropea, fil-konfigurazzjoni Ġustizzja u Affarijiet Interni tiegħu, adotta konklużjonijiet li permezz tagħhom stieden lill-Istati Membri jiffirmaw, jikkonkludu u jimplimentaw din il-konvenzjoni.

9.

Sussegwentement, il-Kummissjoni ppreżentat lill-Kunsill tal-Unjoni Ewropea, fl‑4 ta’ Marzu 2016, proposta għal deċiżjoni tal-Kunsill dwar l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni Ewropea. Din il-proposta tippreċiża li l-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni taqa’ taħt il-kompetenzi kemm tal-Unjoni kif ukoll tal-Istati Membri. Fir-rigward tal-Unjoni, il-proposta tal-Kummissjoni kienet tipprevedi l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul permezz ta’ deċiżjoni waħda bbażata fuq l-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE.

10.

Flimkien ma’ din il-proposta għal deċiżjoni tal-Kunsill li tawtorizza l-iffirmar, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, il-Kummissjoni ssottomettiet lill-Kunsill proposta għal deċiżjoni waħda tal-Kunsill li tawtorizza l-konklużjoni, f’isem l-Unjoni, ta’ din il-konvenzjoni. Il-bażi legali proposta mill-Kummissjoni kienet l-istess bħal dik li tinsab fil-proposta tal-Kummissjoni dwar l-iffirmar, jiġifieri kienet ibbażata wkoll fuq l-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE.

11.

Waqt id-diskussjonijiet dwar l-abbozz ta’ deċiżjoni fi ħdan il-korpi preparatorji tal-Kunsill, ħareġ li l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul mill-Unjoni li tkopri ċerti oqsma proposti mill-Kummissjoni ma kinitx ser tikseb l-appoġġ tal-maġġoranza kkwalifikata meħtieġa tal-membri tal-Kunsill. Għalhekk, ġie deċiż li l-portata tal-proposta ta’ konklużjoni mill-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul titnaqqas għal dawk il-kompetenzi biss li ġew ikkunsidrati minn dawn il-korpi preparatorji bħala li jaqgħu taħt il-kompetenza esklużiva tal-Unjoni. Għaldaqstant, il-bażijiet legali tal-proposta ġew emendati billi tħassar ir-riferiment għall-Artikolu 84 TFUE u billi ddaħħlu, flimkien mal-Artikolu 82(2) TFUE, l-Artikoli 83(1) TFUE u 78(2) TFUE. Ġie deċiż ukoll li l-proposta tal-Kummissjoni għal deċiżjoni tal-Kunsill dwar l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul tinqasam f’żewġ partijiet u li jiġu adottati żewġ deċiżjonijiet sabiex jittieħdu inkunsiderazzjoni l-pożizzjonijiet partikolari tal-Irlanda u tar-Renju Unit, kif previst fil-Protokoll Nru 21 anness mat-Trattat UE u mat-Trattat FUE.

12.

Dawn l-emendi, li saru fil-laqgħa tal-Kumitat tar-Rappreżentanti Permanenti (Coreper) tas‑26 ta’ April 2017, ġew approvati mill-Kummissjoni.

13.

Fil‑11 ta’ Mejju 2017, il-Kunsill adotta żewġ deċiżjonijiet separati dwar l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, jiġifieri:

14.

Il-premessi 5 sa 7 taż-żewġ deċiżjonijiet jindikaw:

15.

Skont il-premessa 10 tad-Deċiżjoni 2017/865, “[l]-Irlanda u r-Renju Unit huma marbuta bid-[Direttiva 2011/36/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tal‑5 ta’ April 2011 dwar il-prevenzjoni u l-ġlieda kontra t-traffikar tal-bnedmin u l-protezzjoni tal-vittmi tiegħu, u li tissostitwixxi d-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2002/629/ĠAI (ĠU 2011, L 101, p. 1) u bid-Direttiva 2011/93/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tat‑13 ta’ Diċembru 2011 dwar il-ġlieda kontra l-abbuż sesswali u l-isfruttament sesswali tat-tfal u l-pedopornografija, u li tissostitwixxi d-Deċiżjoni Kwadru tal-Kunsill 2004/68/ĠAI (ĠU 2011, L 335, p. 1, rettifika fil-ĠU 2012, L 18, p. 7)] u għalhekk qegħdin jieħdu sehem fl-adozzjoni ta’ din id-Deċiżjoni”.

16.

Skont il-premessa 10 tad-Deċiżjoni 2017/866, “[f]’konformità mal-Artikoli 1 u 2 tal-Protokoll Nru 21 dwar il-pożizzjoni tar-Renju Unit u l-Irlanda fir-rigward tal-ispazju ta’ libertà, sigurtà u ġustizzja, anness mat-TUE u mat-TFUE, u mingħajr preġudizzju għall-Artikolu 4 ta’ dak il-Protokoll, dawk l-Istati Membri mhumiex qegħdin jieħdu sehem fl-adozzjoni ta’ din id-Deċiżjoni u mhumiex marbutin biha jew soġġetti għall-applikazzjoni tagħha”.

17.

Il-premessa 11 taż-żewġ deċiżjonijiet tindika li, “[f]’konformità mal-Artikoli 1 u 2 tal-Protokoll Nru 22 dwar il-pożizzjoni tad-Danimarka, anness mat-TUE u mat-TFUE, id-Danimarka mhijiex qiegħda tieħu sehem fl-adozzjoni ta’ din id-Deċiżjoni, u mhijiex marbuta biha jew soġġetta għall-applikazzjoni tagħha”.

18.

Konformement ma’ dawn iż-żewġ deċiżjonijiet dwar l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, din il-konvenzjoni ġiet iffirmata f’isem l-Unjoni fit‑13 ta’ Ġunju 2017 ( 4 ). Madankollu, ma ġiet adottata ebda deċiżjoni dwar il-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

19.

Fid‑9 ta’ Lulju 2019, il-Parlament Ewropew talab, skont l-Artikolu 218(11) TFUE, l-opinjoni tal-Qorti tal-Ġustizzja dwar l-adeżjoni tal-Unjoni mal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. It-talba għal opinjoni hija fformulata kif ġej ( 5 ):

“[1(a)]   L-Artikoli 82(2) u 84 TFUE jikkostitwixxu l-bażijiet legali xierqa għall-att tal-Kunsill dwar il-konklużjoni f’isem l-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jew dan l-att għandu jiġi bbażat fuq l-Artikoli 78(2), 82(2) u 83(1) TFUE[?]

[1(b)]   [H]uwa neċessarju jew possibbli li d-deċiżjonijiet dwar l-iffirmar u l-konklużjoni tal-Konvenzjoni jinqasmu fi tnejn minħabba din l-għażla tal-bażi legali?

[2]   Il-konklużjoni mill-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, konformement mal-Artikolu 218(6) TFUE, hija kompatibbli mat-Trattati fl-assenza ta’ ftehim komuni tal-Istati Membri kollha dwar il-kunsens tagħhom li jkunu marbuta bl-imsemmija konvenzjoni?”

20.

Huma tnejn il-modi prinċipali kif ftehimiet internazzjonali konklużi mill-Unjoni jistgħu jitressqu għall-kunsiderazzjoni tal-Qorti tal-Ġustizzja. Wieħed minn dawn il-modi huwa l-kunsiderazzjoni ta’ ftehim internazzjonali mill-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest tal-mandat ġurisdizzjonali ġenerali tagħha, bħal fil-kuntest ta’ stħarriġ ġudizzjarju, rikorsi għal nuqqas ta’ twettiq ta’ obbligu, jew talbiet għal deċiżjoni preliminari. It-tieni mod, li huwa dak rilevanti f’din il-proċedura, huwa permezz tal-proċedura stabbilita fl-Artikolu 218(11) TFUE, li jawtorizza speċifikament lill-Qorti tal-Ġustizzja sabiex, fuq talba minn Stat Membru, mill-Parlament Ewropew, mill-Kunsill jew mill-Kummissjoni, tagħti opinjoni dwar il-kompatibbiltà mat-Trattati ta’ ftehim internazzjonali li l-konklużjoni tiegħu hija prevista mill-Unjoni ( 6 ).

21.

L-ewwel paragrafi tal-Artikolu 218 TFUE jistabbilixxu proċedura ta’ applikazzjoni ġenerali li tikkonċerna n-negozjar u l-konklużjoni ta’ ftehimiet internazzjonali li l-Unjoni għandha l-kompetenza tikkonkludi fl-oqsma tal-attività tagħha ( 7 ). L-aħħar paragrafu – l-Artikolu 218(11) TFUE – jipprevedi l-mekkaniżmu importanti ta’ stħarriġ kostituzzjonali ex ante tal-ftehim propost. Dan il-mekkaniżmu huwa importanti minn perspettiva legali peress li, skont l-Artikolu 216(2) TFUE, il-ftehimiet internazzjonali konklużi mill-Unjoni jorbtu lill-istituzzjonijiet tal-Unjoni u lill-Istati Membri tagħha u għalhekk jistgħu, bħala prinċipju, jiddeterminaw il-legalità tal-atti adottati minn dawn l-istituzzjonijiet. Fuq livell politiku, tali mekkaniżmu huwa wkoll importanti peress li t-tressiq tat-talba għal opinjoni jimplika, fih innifsu, eventwali ostakoli għall-konklużjoni formali tal-ftehim ( 8 ).

22.

Għalkemm l-użu tal-proċedura tal-Artikolu 218(11) TFUE jibqa’ relattivament rari, l-opinjonijiet tal-Qorti tal-Ġustizzja bbażati fuq din id-dispożizzjoni kienu madankollu, b’mod ġenerali, ta’ importanza prattika kunsiderevoli, b’mod partikolari minħabba l-kjarifika li dawn l-opinjonijiet ipprovdew fir-rigward tal-portata tal-kompetenzi tal-Unjoni fil-qasam tad-dritt internazzjonali, tal-ftehimiet internazzjonali u tal-affarijiet relatati. B’hekk, l-opinjonijiet tal-Qorti tal-Ġustizzja fformulaw prinċipji fundamentali tad-dritt tar-relazzjonijiet esterni, li jmorru mill-esklużività tal-kompetenzi tal-Unjoni sal-prinċipju ta’ awtonomija u sal-applikazzjoni tiegħu b’mod partikolari għas-soluzzjoni ta’ tilwim internazzjonali. Uħud mill-opinjonijiet tal-Qorti tal-Ġustizzja stabbilixxew prinċipji kostituzzjonali ta’ importanza li jmorru lil hinn mill-kwistjonijiet immedjati mqajma jew anki lil hinn mil-limiti tad-dritt tar-relazzjonijiet esterni tal-Unjoni ( 9 ).

23.

Ir-raġuni għall-proċedura ġiet spjegata b’mod ċar mill-Qorti tal-Ġustizzja, fl-Opinjoni 1/75 tagħha ( 10 ), jiġifieri:

“li jiġu evitati l-kumplikazzjonijiet li jistgħu jirriżultaw minn tilwim legali dwar il-kompatibbiltà mat-Trattat ta’ ftehimiet internazzjonali li jorbtu [lill-Unjoni]. Fil-fatt, eventwali deċiżjoni mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sens li tali ftehim, minħabba l-kontenut tiegħu jew minħabba l-proċedura adottata għall-konklużjoni tiegħu, huwa inkompatibbli mad-dispożizzjonijiet tat-Trattat ma tistax ma toħloqx diffikultajiet serji kemm fil-kuntest tal-[Unjoni] u kemm fil-kuntest tar-relazzjonijiet internazzjonali u tista’ tikkawża konsegwenzi negattivi għall-partijiet ikkonċernati kollha, inkluż għal pajjiżi terzi.

Sabiex jiġu evitati dawn il-kumplikazzjonijiet, it-Trattat uża l-proċedura eċċezzjonali li permezz tagħha ssir talba minn qabel lill-Qorti tal-Ġustizzja sabiex jiġi ċċarat, qabel il-konklużjoni tal-ftehim, jekk dan tal-aħħar huwiex kompatibbli mat-Trattat”.

24.

Kif osservat il-Qorti tal-Ġustizzja ( 11 ), fil-fatt, eventwali deċiżjoni ġudizzjarja wara l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali li jorbot lill-Unjoni fis-sens li dan il-ftehim, minħabba l-kontenut tiegħu jew minħabba l-proċedura adottata għall-konklużjoni tiegħu, huwa inkompatibbli mad-dispożizzjonijiet tat-Trattati ma tistax ma toħloqx diffikultajiet legali u prattiċi serji, u dan mhux biss fil-kuntest intern tal-Unjoni iżda wkoll fil-qasam tar-relazzjonijiet internazzjonali, u tista’ toħloq konsegwenzi negattivi għall-partijiet ikkonċernati kollha, inkluż għal pajjiżi terzi.

25.

L-opinjoni li l-Qorti tal-Ġustizzja qiegħda tintalab tagħti f’din il-proċedura tirrikjedi li l-Qorti tal-Ġustizzja tikkunsidra kwistjonijiet preliminari importanti marbuta mal-ammissibbiltà tad-domandi magħmula lill-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest ta’ din il-proċedura eċċezzjonali.

26.

L-ammissibbiltà tat-talba għal opinjoni ġiet ikkontestata minn diversi partijiet fir-rigward ta’ aspetti differenti.

27.

L-ewwel nett, fir-rigward tal-parti (a) tal-ewwel domanda, il-Kunsill kif ukoll l-Irlanda u l-Gvern Ungeriż isostnu li din hija inammissibbli minħabba li saret meta kien tard wisq. Huma jsostnu li, peress li seta’ jikkontesta d-deċiżjonijiet li tiġi ffirmata l-Konvenzjoni ta’ Istanbul u, f’dak il-kuntest, il-validità tal-bażijiet legali adottati, il-Parlament ma għadux jista’ jressaq il-kwistjoni quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja, għaliex dan iwassal sabiex jiġu evitati r-regoli dwar it-termini għall-preżentata ta’ rikors għal annullament u, b’dan il-mod, jiżnatura s-suġġett tal-proċedura għal opinjoni.

28.

Fir-rigward tal-parti (b) tal-ewwel domanda, il-Kunsill jikkontesta l-ammissibbiltà tagħha sa fejn tikkonċerna l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul minħabba li d-deċiżjonijiet dwar l-iffirmar saru definittivi.

29.

Il-Kunsill jargumenta wkoll li t-tieni domanda hija inammissibbli għaliex hija ipotetika. Minbarra l-fatt li hija fformulata b’mod ġenerali, din id-domanda hija bbażata wkoll fuq il-premessa li l-Kunsill aġixxa konformement ma’ regola li huwa stess impona, li tikkonsisti f’li jistenna, fil-każ ta’ ftehim imħallat, li l-Istati Membri kollha jkunu kkonkludew tali ftehim qabel ma l-Unjoni tikkonkludih min-naħa tagħha, mingħajr ma l-eżistenza ta’ tali regola ta’ kondotta tkun ġiet stabbilita mill-Parlament

30.

B’mod iktar ġenerali, il-Kunsill kif ukoll il-Gvern Spanjol u l-Gvern Ungeriż jikkontestaw l-ammissibbiltà tat-talba fl-intier tagħha. Huma josservaw, l-ewwel nett, li l-proċess deċiżjonali għadu fi stadju preparatorju u, b’mod partikolari, li dan il-proċess għadu ma wasalx fl-istadju li fih il-Kunsill għandu jfittex il-kunsens tal-Parlament. Peress li għalhekk il-Parlament għad għandu l-possibbiltà li jippreżenta l-osservazzjonijiet tiegħu dwar l-abbozz tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, it-talba għal opinjoni hija inammissibbli għaliex hija prematura.

31.

Barra minn hekk, il-Kunsill iqis li l-Parlament qiegħed fil-verità joġġezzjona għall-fatt li l-proċedura ta’ konklużjoni żvolġiet bil-mod. Għaldaqstant, il-Parlament kien imissu ppreżenta rikors għal nuqqas li tittieħed azzjoni skont l-Artikolu 265 TFUE. Peress li l-proċedura għal opinjoni għandha għan differenti u ma tistax tintuża sabiex istituzzjoni oħra tiġi mġiegħla taġixxi, it-talba għandha tiġi miċħuda bħala inammissibbli għal din ir-raġuni wkoll. Il-Gvern Spanjol, il-Gvern Ungeriż u l-Gvern Slovakk jaqblu ma’ din l-analiżi.

32.

Fl-aħħar nett, il-Kunsill kif ukoll il-Gvern Bulgaru, l-Irlanda, il-Gvern Elleniku, il-Gvern Spanjol, il-Gvern Ungeriż u l-Gvern Pollakk isostnu li, permezz tat-talba għal opinjoni tiegħu, il-Parlament qiegħed fil-verità jipprova jikkontesta d-deċiżjoni tal-Kunsill li jillimita l-portata tal-konklużjoni mill-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul għad-dispożizzjonijiet li jaqgħu taħt il-kompetenzi esklużivi tal-Unjoni u, konsegwentement, qiegħed jipprova jikkontesta t-tqassim eżatt tal-kompetenzi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri. Peress li l-proċedura għal opinjoni tista’ tikkonċerna biss il-validità ta’ deċiżjoni ta’ konklużjoni, it-talba għal opinjoni għandha għalhekk tiġi miċħuda bħala inammissibbli.

33.

Qabel kollox, għandu jiġi osservat li, fid-dawl tal-importanza legali u politika tal-proċedura prevista fl-Artikolu 218(11) TFUE, kif deskritta iktar ’il fuq, il-proċedura għal opinjoni, bħala prinċipju, għandu jkollha portata relattivament wiesgħa ( 12 ).

34.

Għalhekk, id-domandi li jistgħu jsiru lill-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest ta’ din il-proċedura jistgħu jirrigwardaw kemm il-validità sostantiva kif ukoll dik formali tad-deċiżjoni li tikkonkludi l-ftehim ( 13 ), suġġett, fil-fehma tiegħi, għal tliet limiti li huma intiżi, essenzjalment, sabiex jiġi żgurat li l-Qorti tal-Ġustizzja ma tagħtix risposta għal domanda li ma jkollha ebda interess konkret għall-konklużjoni ta’ ftehim speċifiku ( 14 ).

35.

L-ewwel, id-domandi mqajma għandhom jikkonċernaw neċessarjament ftehim internazzjonali li l-konklużjoni tiegħu tkun, fl-assenza tat-tressiq tal-proċedura skont l-Artikolu 218(11) TFUE, imminenti u raġonevolment prevedibbli ( 15 ). Dan joħroġ mill-formulazzjoni stess tal-Artikolu 218(11) TFUE, li jitkellem dwar il-kwistjoni ta’ jekk “ftehim maħsub” huwiex kompatibbli mat-Trattati. B’hekk, il-Parlament (jew, fil-fatt, kwalunkwe parti oħra msemmija fl-Artikolu 218(11) TFUE) ma jkunx jista’, pereżempju, jinvoka l-proċedura tal-Artikolu 218(11) TFUE sabiex jitlob lill-Qorti tal-Ġustizzja tieħu pożizzjoni, fuq bażi purament astratta jew kompletament ipotetika, dwar il-kwistjoni ta’ jekk il-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali partikolari hijiex ser tmur kontra d-dritt tal-Unjoni, f’sitwazzjoni fejn il-konklużjoni ta’ dan il-ftehim qatt ma tkun tqieset jew fejn l-Unjoni tkun għamlitha ċara li ma hijiex ser tiffirma dan il-ftehim.

36.

Bħala prinċipju, id-domandi magħmula jistgħu, madankollu, jikkonċernaw kwalunkwe xenarju possibbli marbut mal-konklużjoni tal-ftehim maħsub, bil-kundizzjoni li l-iskop tal-proċedura jkun li jiġu evitati l-kumplikazzjonijiet li jistgħu jqumu minħabba l-invalidazzjoni tal-att tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali ( 16 ). Fil-fatt, peress li din il-proċedura ma hijiex kontradittorja u sseħħ qabel il-konklużjoni mill-Unjoni tal-ftehim propost, il-ġurisprudenza li tissuġġerixxi li l-Qorti tal-Ġustizzja għandha tastjeni milli tagħti opinjonijiet konsultattivi dwar domandi ġenerali jew ipotetiċi manifestament ma hijiex applikabbli bħala tali ( 17 ). Sa fejn din il-forma ta’ stħarriġ ex ante neċessarjament tinvolvi xi element ipotetiku, kwalunkwe konklużjoni kuntrarja twassal sabiex l-Artikolu 218(11) TFUE jiġi mċaħħad mill-effett utli ġenerali tiegħu. Fil-fehma tiegħi, huwa biss fis-sitwazzjoni partikolari fejn ċerti elementi neċessarji sabiex tingħata risposta għad-domanda magħmula jkunu għadhom mhux magħrufa li domanda magħmula f’talba tista’ tiġi ddikjarata inammissibbli, u dan mhux għaliex hija ipotetika iżda pjuttost għaliex ikun materjalment impossibbli għall-Qorti tal-Ġustizzja li tagħti risposta għaliha fid-dawl tal-istadju li fih ikunu waslu n-negozjati jew il-proċeduri.

37.

It-tieni, it-talba għandha tqajjem il-kwistjoni tal-kompatibbiltà mat-Trattati tal-konklużjoni ta’ tali ftehim ( 18 ). Fid-dawl tal-importanza tal-għan imfittex minn din il-proċedura, jiġifieri li jiġu evitati l-kumplikazzjonijiet li jistgħu jqumu minħabba l-invalidazzjoni tal-att tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali, għall-finijiet tal-interpretazzjoni tad-dispożizzjoni stess ( 19 ), id-domanda magħmula għandha għalhekk tikkonċerna biss elementi li jista’ jkollhom impatt fuq il-validità tal-att tal-konklużjoni ( 20 ). Kif il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet fl-Opinjoni 1/75 (Memorandum tal-OECD dwar standard tal-infiq lokali), tal‑11 ta’ Novembru 1975 (EU:C:1975:145), il-proċedura għal opinjoni “għandha tkun miftuħa […] għad-domandi kollha […] sa fejn dawn id-domandi jkunu ta’ natura li jqajmu dubju dwar il-validità sostantiva jew formali [tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni, f’isem tal-Unjoni] ta’ ftehim [internazzjonali] fid-dawl tat-Trattat” ( 21 ). Madankollu, filwaqt li talba għal opinjoni tista’ tikkonċerna l-kwistjoni ta’ jekk ftehim għandux jiġi konkluż esklużivament mill-Istati Membri, mill-Unjoni jew mit-tnejn li huma, ir-rwol tal-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest ta’ proċedura għal opinjoni ma huwiex li tagħti deċiżjoni dwar id-delimitazzjoni preċiża tal-kompetenzi rispettivi tagħhom. Fil-fatt, fl-Opinjoni 2/00 (Protokoll ta’ Cartagena dwar il-Bijosigurtà), tas‑6 ta’ Diċembru 2001 (EU:C:2001:664), il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li meta l-eżistenza ta’ kompetenzi li jappartjenu kemm lill-Unjoni kif ukoll lill-Istati Membri tkun ġiet stabbilita fl-istess qasam, il-portata ta’ dawn il-kompetenzi, bħala tali, ma seta’ jkollha ebda impatt fuq il-kompetenza stess tal-Unjoni li tikkonkludi ftehim internazzjonali jew, b’mod iktar ġenerali, fuq il-validità sostantiva jew proċedurali ta’ dan il-ftehim fid-dawl tat-Trattati tal-Unjoni ( 22 ).

38.

Minbarra dawn iż-żewġ kundizzjonijiet materjali, għandha tittieħed inkunsiderazzjoni wkoll l-eżistenza ta’ kundizzjoni formali. Meta jkun hemm abbozz ta’ ftehim u meta l-Qorti tal-Ġustizzja tintalab tagħti deċiżjoni dwar il-kompatibbiltà tad-dispożizzjonijiet tal-ftehim maħsub mad-dispożizzjonijiet tat-Trattat, il-Qorti tal-Ġustizzja għandu jkollha informazzjoni suffiċjenti dwar il-kontenut konkret ta’ dan il-ftehim sabiex tkun f’pożizzjoni li twettaq ir-rwol tagħha b’mod effettiv ( 23 ). Għaldaqstant, jekk ma jkollhiex il-livell meħtieġ ta’ informazzjoni dwar in-natura u l-kontenut tal-ftehim internazzjonali, it-talba għandha tiġi ddikjarata inammissibbli ( 24 ).

39.

Id-diversi eċċezzjonijiet ta’ inammissibbiltà mqajma mill-partijiet issa jistgħu jiġu eżaminati fid-dawl ta’ dawn il-prinċipji.

40.

Fir-rigward tal-ewwel żewġ eċċezzjonijiet ta’ inammissibbiltà, li jikkonċernaw rispettivament, minn naħa, l-assenza ta’ kontestazzjoni mill-Parlament, fl-istadju tal-iffirmar, tal-għażla tal-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE u 83(1) TFUE bħala bażijiet legali u, min-naħa l-oħra, il-possibbiltà li jsiru domandi lill-Qorti tal-Ġustizzja dwar il-validità tad-deċiżjonijiet li jawtorizzaw l-iffirmar, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, il-kunsiderazzjonijiet li fuqhom hija bbażata s-sentenza tad‑9 ta’ Marzu 1994, TWD Textilwerke Deggendorf (C‑188/92, EU:C:1994:90), sa fejn jikkonċernaw il-prinċipju ġenerali ta’ ċertezza legali ( 25 ), jistgħu, fil-fehma tiegħi, jiġu trasposti kompletament, b’analoġija, għall-proċedura għal opinjoni. B’hekk, peress li l-Parlament ma kkontestax, kif seta’ jagħmel, il-validità tad-deċiżjonijiet tal-iffirmar u għalhekk dawn saru definittivi, din l-istituzzjoni ma tistax tuża l-proċedura għal opinjoni sabiex iddur mat-termini li japplikaw għall-preżentata ta’ rikors għal annullament. Għaldaqstant, fil-fehma tiegħi, il-parti (b) tal-ewwel domanda għandha tiġi ddikjarata inammissibbli, iżda dan biss sa fejn tikkonċerna d-deċiżjonijiet li tiġi ffirmata l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

41.

Meta nesprimi din il-fehma, ma iniex qiegħed ninjora l-fatt li l-Qorti tal-Ġustizzja, fl-Opinjoni 2/92 (It-Tielet Deċiżjoni Rreveduta tal-OECD dwar it-Trattament Nazzjonali), tal‑24 ta’ Marzu 1995 (EU:C:1995:83), ikkonstatat li “il-fatt li ċerti kwistjonijiet jistgħu jiġu indirizzati permezz ta’ rimedji oħra, b’mod partikolari bil-preżentata ta’ rikors għal annullament […] ma jikkostitwixxix argument li jipprekludi li l-Qorti tal-Ġustizzja ssirilha talba għal opinjoni minn qabel dwar dawn il-kwistjonijiet taħt [l-Artikolu 218(11) TFUE]” ( 26 ). Madankollu, dan ma jfissirx li l-proċedura tal-Artikolu 218(11) TFUE tista’, min-naħa tagħha, tintuża bħala sostitut għal rikors għal annullament, sa fejn huma kkonċernati d-deċiżjonijiet dwar l-iffirmar, u dan għaliex dawn id-deċiżjonijiet saru definittivi u kwalunkwe kontestazzjoni legali ordinarja ser tkun, għalhekk, saret tard wisq.

42.

Madankollu, kif diġà osservajt, sa fejn hija kkonċernata din it-talba għal opinjoni, it-tardività tikkonċerna d-deċiżjoni dwar l-iffirmar – li hija distinta minn kwalunkwe deċiżjoni li jiġi konkluż il-ftehim. Il-Qorti tal-Ġustizzja diġà osservat li d-deċiżjoni li tawtorizza l-iffirmar ta’ ftehim internazzjonali u l-miżura li tikkonkludi dan il-ftehim huma żewġ atti legali distinti li jagħtu lok għal obbligi legali fundamentalment distinti għall-partijiet ikkonċernat, fejn il-miżura bl-ebda mod ma hija konferma tad-deċiżjoni ( 27 ). Dan, fi kwalunkwe każ, huwa dak li jipprovdu l-prinċipji standard tad-dritt internazzjonali dwar it-trattati. Dan ifisser, għalhekk, li kwalunkwe deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni għadha tista’ tiġi kkontestata.

43.

It-tielet eċċezzjoni mqajma hija li t-tieni domanda hija bbażata fuq il-premessa impliċita li l-Kunsill, b’mod żbaljat, kien tal-fehma li huwa kien obbligat jistenna li l-Istati Membri kollha jikkonkludu l-Konvenzjoni ta’ Istanbul qabel ma jkun awtorizzat jikkonkludiha. Qiegħed jiġi argumentat li l-invokazzjoni tal-proċedura tal-Artikolu 218(11) TFUE għal dan il-għan hija għalhekk ibbażata fuq ipoteżi li ma hijiex issostanzjata u, għalhekk, li t-talba għandha tiġi miċħuda bħala inammissibbli.

44.

F’dan ir-rigward, kif spjegat iktar ’il fuq, għandu jiġi osservat li d-domandi magħmula lill-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest ta’ talba għal opinjoni jistgħu jikkonċernaw kwalunkwe xenarju possibbli marbut mal-konklużjoni tal-ftehim maħsub, sa fejn l-għan tal-proċedura huwa li jiġu evitati kumplikazzjonijiet li jistgħu jqumu mill-invalidazzjoni tal-att tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali.

45.

Huwa minnu li, f’rikors għal annullament, motiv ibbażat fuq ksur tat-Trattati li jirriżulta minn prassi jista’ jwassal għall-annullament tad-deċiżjoni kkontestata fil-każ biss li r-rikorrent ikun jista’ jistabbilixxi li min ħa d-deċiżjoni ħass li kien marbut mill-prassi allegata, jew, alternattivament, qies li din il-prassi kienet vinkolanti u, għalhekk, li l-prassi kienet ir-raġuni jew il-bażi għal din id-deċiżjoni ( 28 ). Madankollu, fil-kuntest ta’ talba għal opinjoni, ebda oneru ta’ prova ma huwa impost fuq l-Istat Membru jew fuq l-istituzzjoni li jressqu talba għal opinjoni u tista’ ssir kwalunkwe domanda sakemm tkun tikkonċerna sitwazzjonijiet li setgħu jqumu ( 29 ). Fil-fatt, min-natura tagħha stess, il-proċedura għal opinjoni hija maħsuba sabiex tkun magħrufa l-pożizzjoni tal-Qorti tal-Ġustizzja dwar sitwazzjonijiet ipotetiċi, u dan sa fejn, bħala prinċipju, din il-proċedura tista’ tikkonċerna biss deċiżjoni li jiġi konkluż ftehim li tkun għadha ma ġietx adottata. Għaldaqstant, il-fatt li l-Parlament ma stabbilixxiex li l-Kunsill ħassu li huwa marbut mill-prassi inkwistjoni ma jiġġustifikax li t-tieni domanda tiġi ddikjarata inammissibbli.

46.

Fir-rigward tar-raba’ eċċezzjoni, ibbażata fuq in-natura prematura tat-talba għal opinjoni, għandu jitfakkar li l-Artikolu 218(11) TFUE ma jistabbilixxi ebda termini f’dan ir-rigward ( 30 ). L-unika kundizzjoni ratione temporis speċifikata f’din id-dispożizzjoni hija li l-konklużjoni ta’ ftehim għandha tkun maħsuba. Minn dan isegwi li Stat Membru, il-Parlament, il-Kunsill jew il-Kummissjoni jistgħu jitolbu l-opinjoni tal-Qorti tal-Ġustizzja dwar kwalunkwe kwistjoni marbuta mal-kompatibbiltà mat-Trattati tad-deċiżjoni li għandha tiġi adottata sabiex jiġi konkluż ftehim internazzjonali sa fejn il-konklużjoni tiegħu tkun maħsuba mill-Unjoni ( 31 ) u sakemm dan il-ftehim ikun għadu ma ġiex konkluż mill-Unjoni. Sa fejn talba għal opinjoni għandha titqies li hija ammissibbli anki meta l-proċess li jwassal għall-adozzjoni tad-deċiżjoni li jiġi konkluż dan il-ftehim ikun għadu fi stadju preparatorju, din l-eċċezzjoni ta’ inammissibbiltà ma tistax tintlaqa’.

47.

Fir-rigward tal-ħames eċċezzjoni, l-argument tal-Kunsill li l-Parlament kien imissu ppreżenta rikors għal nuqqas li tittieħed azzjoni minflok ma ressaq talba għal opinjoni, għandu jiġi enfasizzat li l-proċedura prevista fl-Artikolu 265 TFUE hija intiża li istituzzjoni Ewropea tiġi kkundannata għal astensjoni illegali fir-rigward tad-dritt tal-Unjoni. F’dan il-każ, minkejja li fil-proċess tal-Qorti tal-Ġustizzja hemm effettivament elementi li jissuġġerixxu li l-Parlament qiegħed jipprova jgħaġġel il-proċess li jwassal għall-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, jibqa’ l-fatt li ebda waħda mid-domandi magħmula mill-Parlament ma tikkonċerna eventwali nuqqas li tittieħed azzjoni. Għaldaqstant, din it-talba għal opinjoni ma tistax tiġi ddikjarata inammissibbli għal din ir-raġuni ( 32 ).

48.

Fir-rigward tas-sitt eċċezzjoni ta’ inammissibbiltà mqajma, fis-sens li d-domandi magħmula jikkonċernaw, fil-fatt, id-delimitazzjoni tal-kompetenzi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri, għandu jiġi osservat li din l-eċċezzjoni partikolari tikkonċerna, l-iktar l-iktar, il-parti (a) tal-ewwel domanda. Din l-eċċezzjoni hija bbażata fuq il-premessa li, peress li r-risposta li l-Qorti tal-Ġustizzja ser tagħti lil din id-domanda bl-ebda mod ma tista’ tikkonċerna l-validità tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni, din l-ewwel domanda hija fil-fatt intiża li jiġi ddeterminat it-tqassim preċiż tal-kompetenzi bejn l-Istati Membri u l-Unjoni.

49.

F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li, kif il-Qorti tal-Ġustizzja enfasizzat diversi drabi, ċerti irregolaritajiet dwar l-għażla tal-bażi legali rilevanti ma jwasslux neċessarjament għall-invalidità tal-att inkwistjoni. Minflok, għandu jintwera li dawn in-nuqqasijiet jista’ jkollhom impatt fuq il-proċedura leġiżlattiva applikabbli ( 33 ) jew fuq il-kompetenza tal-Unjoni ( 34 ).

50.

Pereżempju, fis-sentenza tagħha tat‑18 ta’ Diċembru 2014, Ir‑Renju Unit vs Il‑Kunsill (C‑81/13, EU:C:2014:2449, punt 67), il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li “l-iżball imwettaq fil-preambolu tad-deċiżjoni kkontestata” (jiġifieri l-ommissjoni ta’ bażi legali fost l-oħrajn imsemmija) kien żball purament formali, li ma kienx jaffettwa l-validità tad-deċiżjoni inkwistjoni. Bl-istess mod, fis-sentenza tagħha tal‑25 ta’ Ottubru 2017, Il‑Kummissjoni vs Il‑Kunsill (WRC‑15) (C‑687/15, EU:C:2017:803), għalkemm enfasizzat l-importanza kostituzzjonali tal-bażijiet legali ( 35 ), il-Qorti tal-Ġustizzja qagħdet attent li tivverifika li, fiċ-ċirkustanzi ta’ dik il-kawża, l-irregolarità inkwistjoni seta’ jkollha effett fuq il-kompetenzi tal-Kummissjoni u tal-Kunsill u fuq ir-rwoli rispettivi tagħhom fil-proċedura marbuta mal-adozzjoni tal-att ikkontestat ( 36 ). B’mod partikolari, fil-punti 55 u 56 ta’ din is-sentenza, filwaqt li kkonstatat li l-assenza ta’ kwalunkwe riferiment għal bażi legali hija suffiċjenti sabiex tiġġustifika l-annullament tal-att inkwistjoni minħabba nuqqas li tingħata motivazzjoni, il-Qorti tal-Ġustizzja madankollu osservat li n-nuqqas li jsir riferiment għal dispożizzjoni speċifika tat-Trattat – f’sitwazzjoni fejn jissemmew oħrajn – jista’, f’ċerti każijiet, ma jikkostitwixxix difett sostanzjali.

51.

F’dan il-każ, huwa minnu li d-diversi bażijiet legali msemmija fil-parti (a) tal-ewwel domanda, jiġifieri l-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE, 83(1) TFUE u 84 TFUE, jipprevedu l-applikazzjoni tal-proċedura leġiżlattiva ordinarja, u ser iwasslu kollha għall-adozzjoni ta’ deċiżjoni li jiġi konkluż ftehim ibbażata fuq l-istess proċedura, jiġifieri l-proċedura prevista fl-Artikolu 218(6)(a)(v) u (8) TFUE.

52.

Huwa minnu, minn naħa, li l-Artikoli 82(3) TFUE u 83(3) TFUE jipprevedu l-possibbiltà għal Stat Membru li jqis li att li jaqa’ taħt dawn il-bażijiet legali jaffettwa aspetti fundamentali tas-sistema legali tiegħu, li jressaq il-kwistjoni quddiem il-Kunsill Ewropew. Min-naħa l-oħra, dawn il-bażijiet jaqgħu fil-qasam li għalih jistgħu japplikaw il-Protokolli Nru 21 u Nru 22 tat-Trattat UE u tat-Trattat FUE.

53.

Madankollu, l-ewwel, peress li t-tressiq tal-kwistjoni quddiem il-Kunsill Ewropew għandu biss l-effett li jissospendi l-proċedura leġiżlattiva, din il-possibbiltà mogħtija lill-Istati Membri li jressqu l-każ quddiem il-Kunsill Ewropew ma tidhirx li hija ta’ natura tali li hija irrikonċiljabbli mal-proċeduri previsti fl-Artikoli 78 TFUE u 84 TFUE. It-tieni, il-Qorti tal-Ġustizzja diġà ddeċidiet li l-Protokolli Nru 21 u Nru 22 ma jista’ jkollhom l-ebda effett fuq il-kwistjoni ta’ liema huma l-bażijiet legali korretti li għandhom japplikaw ( 37 ). Din il-fehma kienet reċentement ikkonfermata mill-Qorti tal-Ġustizzja, fir-rigward tal-Protokoll Nru 22, fl-Opinjoni 1/15 (Ftehim PNR Unjoni‑Kanada), tas‑26 ta’ Lulju 2017 (EU:C:2017:592) ( 38 ).

54.

Essenzjalment, għalhekk, għalkemm jista’ ċertament ikollhom impatt fuq ir-regoli dwar il-votazzjoni li għandhom jiġu segwiti fi ħdan il-Kunsill fir-rigward tal-adozzjoni tal-att inkwistjoni, dawn il-protokolli ma għandhomx impatt fuq l-għażla tal-bażijiet legali ta’ dan l-att ( 39 ). Tabilħaqq, il-fatt li parti minn att taqa’ taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE jwassal ċertament sabiex id-dispożizzjonijiet rilevanti ta’ dan l-att ma jkunux vinkolanti, ħlief f’każijiet partikolari, għall-Irlanda jew għar-Renju tad-Danimarka. Madankollu, dan fih innifsu ma jfissirx li l-qasam ikkonċernat mid-dispożizzjonijiet ta’ dan l-att li jaqgħu fil-kamp ta’ applikazzjoni tat-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE għandu jitqies li huwa predominanti, bl-effett li tkun obbligatorja l-indikazzjoni tal-bażijiet legali korrispondenti. Dan ifisser biss li r-regoli dwar il-votazzjoni fi ħdan il-Kunsill previsti f’dawn il-protokolli jkollhom jiġu segwiti meta jiġu adottati d-dispożizzjonijiet ikkonċernati, anki jekk ma jissemmew ebda bażijiet legali li jirreferu għat-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE.

55.

F’dan il-kuntest, wieħed jista’ għalhekk raġonevolment jistaqsi jekk il-parti (a) tal-ewwel domanda hijiex fil-fatt intiża li tiġi ddeterminata d-delimitazzjoni preċiża bejn il-kompetenzi tal-Unjoni u dawk tal-Istati Membri. Jekk ir-risposta għal din id-domanda tkun fl-affermattiv, dan ikun ifisser li din il-parti tad-domanda taqa’ barra mill-portata tal-proċedura għal opinjoni bbażata fuq l-Artikolu 218(11) TFUE.

56.

Madankollu, jista’ jiġi osservat li, sabiex tingħata risposta għall-parti (a) tal-ewwel domanda, ser ikun meħtieġ li jiġu eżaminati mhux biss il-bażijiet legali msemmija mill-Parlament fid-domanda tiegħu, iżda wkoll il-kwistjoni ta’ jekk xi bażi legali oħra għandhiex tiġi inkluża fl-imsemmija deċiżjoni li jiġi konkluż ftehim. Peress li ma jistax jiġi eskluż li bażi legali oħra għajr dawk imsemmija mill-Parlament tista’ tkun rilevanti, lanqas ma jista’ jiġi eskluż li r-risposta tal-Qorti tal-Ġustizzja għad-domandi magħmula jista’ jkollha impatt fuq il-validità tad-deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 40 ). Għaldaqstant, fil-fehma tiegħi, ma hemm ebda raġuni sabiex il-parti (a) tal-ewwel domanda tiġi ddikjarata inammissibbli minħabba li tikkonċerna kwistjonijiet li ma humiex marbuta mal-validità tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

57.

Fir-rigward tal-parti (b) tal-ewwel domanda u tat-tieni domanda, minbarra l-fatt li dawn id-domandi bl-ebda mod ma jikkonċernaw id-distribuzzjoni tal-kompetenzi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri, jiena nqis, fi kwalunkwe każ, li, peress li l-Qorti tal-Ġustizzja qatt ma wettqet eżami fil-fond ta’ jekk dawn l-obbligi jistax ikollhom influwenza fuq il-kontenut tad-deċiżjoni li jiġi konkluż ftehim internazzjonali, dawn id-domandi għandhom jingħataw risposta, preċiżament sabiex tingħata deċiżjoni dwar dawn il-kwistjonijiet ( 41 ).

58.

Madankollu, għall-kuntrarju tal-pożizzjoni sostnuta minn ċerti partijiet, it-tieni domanda ma tistax tiġi rriformulata bħala domanda li tikkonċerna biss il-kwistjoni ta’ jekk il-Kunsill huwiex intitolat jistenna sakemm l-Istati Membri kollha jkunu kkonkludew il-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 42 ). Fil-fatt, anki jekk tali prassi titqies li hija inkompatibbli mat-Trattati, dan il-fatt ma jwassalx għan-nullità tad-deċiżjoni li tiġi konkluża din il-konvenzjoni minħabba li, kif diġà għidt, dewmien f’dan ir-rigward ma huwiex, bħala prinċipju, raġuni għal invalidità. Sabiex jiġu ssodisfatti l-kriterji ta’ ammissibbiltà, din id-domanda għandha neċessarjament tinftiehem eżattament kif ġiet ifformulata, jiġifieri fis-sens li tikkonċerna l-kwistjoni ta’ jekk id-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tkunx kompatibbli mat-Trattati jekk tiġi adottata qabel din il-konvenzjoni tkun ġiet konkluża mill-Istati Membri kollha.

59.

Għaldaqstant, inqis li d-domandi kollha magħmula lill-Qorti tal-Ġustizzja mill-Parlament għandhom jitqiesu li huma ammissibbli, ħlief għall-parti (b) tal-ewwel domanda, iżda biss sa fejn tikkonċerna d-deċiżjoni li tiġi ffirmata l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

60.

Permezz tal-parti (a) tal-ewwel domanda tiegħu, il-Parlament jitlob lill-Qorti tal-Ġustizzja tagħti deċiżjoni dwar jekk l-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE humiex il-bażijiet legali adatti għad-deċiżjoni tal-Kunsill dwar il-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni jew jekk dan l-att għandux ikun ibbażat fuq l-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE u 83(1) TFUE.

61.

Il-Parlament josserva li l-proposta tal-Kummissjoni għal deċiżjoni li tawtorizza l-iffirmar, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul u l-proposta tagħha għal deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul isemmu l-Artikolu 218 TFUE bħala bażi legali proċedurali, u l-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE bħala bażijiet legali sostantivi. Madankollu, meta l-Kunsill adotta d-deċiżjoni li tawtorizza l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, il-Kunsill emenda dawn il-bażijiet legali sostantivi u rrefera għall-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE u 83(1) TFUE.

62.

Fid-dawl tal-għanijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, li – kif jindikaw b’mod ċar id-dispożizzjonijiet tal-Artikoli 1, 5 u 7, u l-Kapitoli III u IV tagħha – huma li jiġu protetti n-nisa li huma l-vittmi ta’ vjolenza u li tiġi evitata tali vjolenza, il-Parlament jistaqsi jekk il-Kummissjoni kellhiex raġun tidentifika l-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE bħala ż-żewġ elementi predominanti ta’ din il-konvenzjoni. Id-dubju tal-Parlament huwa għalhekk jekk il-Kunsill jistax jabbanduna l-Artikolu 84 TFUE bħala bażi legali sostantiva u, minflok, iżid l-Artikoli 78(2) TFUE u 83(1) TFUE, kif għamel meta adotta d-deċiżjoni li tawtorizza l-iffirmar tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

63.

Il-Parlament għandu dubji b’mod partikolari fir-rigward tal-Artikolu 78(2) TFUE, sa fejn din il-bażi legali tkopri biss l-Artikoli 60 u 61 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. Il-Parlament jistaqsi jekk dawn iż-żewġ dispożizzjonijiet jistgħux jitqiesu bħala element awtonomu u predominanti ta’ din il-konvenzjoni, jew jekk l-Artikoli 60 u 61 ta’ din il-konvenzjoni humiex sempliċement it-traspożizzjoni, fil-qasam speċifiku tal-ażil, tal-preokkupazzjoni ġenerali li jiġu protetti n-nisa kollha li jkunu vittmi ta’ vjolenza. Jekk dan ikun il-każ, dawn iż-żewġ dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul ikunu ta’ natura anċillari u ma jkunux jeħtieġu ż-żieda ta’ bażi legali speċifika.

64.

Fir-rigward tal-Artikolu 83(1) TFUE, il-Parlament josserva li din id-dispożizzjoni tagħti lill-Unjoni kompetenza f’materji kriminali f’ċerti oqsma biss, li ma jinkludux il-vjolenza kontra n-nisa bħala tali. Għaldaqstant, tali vjolenza tista’ tiġi kkriminalizzata fuq il-livell tal-Unjoni meta tikkonċerna t-traffikar ta’ bnedmin, l-isfruttament sesswali tan-nisa u tat-tfal, u l-kriminalità organizzata, li bħala tali huma fil-mira prinċipali tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. Barra minn hekk, peress li l-Istati Membri żammew kompetenza fir-rigward tal-parti l-kbira tad-dritt kriminali sostantiv kopert mill-Konvenzjoni ta’ Istanbul u peress li l-elementi li fir-rigward tagħhom għandha kompetenza l-Unjoni jidhru li huma ta’ natura sekondarja, l-addizzjoni ta’ bażi legali speċifika marbuta mad-dritt kriminali ma tkunx meħtieġa.

65.

Għaldaqstant, mill-kunsiderazzjonijiet preċedenti jirriżulta li l-ewwel domanda tikkonċerna l-għażla tal-bażijiet legali u mhux, kif jistgħu jissuġġerixxu ċerti argumenti żviluppati minn uħud mill-partijiet, in-natura esklużiva jew mhux esklużiva tal-kompetenza tal-Unjoni li tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul. Huwa minnu li n-natura esklużiva jew mhux esklużiva ta’ ċerti kompetenzi ser tiġi eżaminata, iżda biss sa fejn huwa meħtieġ sabiex tingħata risposta għal din id-domanda. F’dan ir-rigward, jista’ jkun f’loku li jsiru ċerti kummenti dwar l-għażla tal-metodi qabel ma jiġi eżaminat il-kontenut tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

66.

Skont il-ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-għażla tal-bażijiet legali għal att tal-Unjoni, inkluż att adottat sabiex jiġi konkluż ftehim internazzjonali, għandha tkun ibbażata fuq fatturi oġġettivi li jistgħu jkunu suġġetti għal stħarriġ ġudizzjarju, li jinkludu l-għan u l-kontenut ta’ din il-miżura ( 43 ).

67.

Jekk minn eżami ta’ att tal-Unjoni jirriżulta li dan l-att għandu għan doppju jew li dan l-att fih żewġ komponenti u jekk wieħed minn dawn l-għanijiet jew minn dawn il-komponenti jkun jista’ jiġi identifikat bħala dak prinċipali, filwaqt li l-ieħor ikun biss inċidentali, l-att għandu jiġi bbażat fuq bażi legali waħda, jiġifieri dik meħtieġa mill-għan jew mill-komponent prinċipali jew predominanti ( 44 ).

68.

B’mod eċċezzjonali, jekk jiġi stabbilit li l-att, b’mod simultanju, isegwi diversi għanijiet jew għandu diversi komponenti li huma marbuta b’mod inseparabbli ma’ xulxin, mingħajr ma wieħed ikun inċidentali għall-ieħor, b’tali mod li jkunu applikabbli diversi dispożizzjonijiet tat-Trattati, tali miżura jkollha tiġi bbażata fuq id-diversi bażijiet legali korrispondenti ( 45 ). Madankollu, l-użu ta’ żewġ bażijiet legali ma huwiex possibbli meta l-proċeduri stabbiliti fir-rigward ta’ kull waħda minn dawn il-bażijiet legali jkunu inkompatibbli ma’ xulxin ( 46 ).

69.

B’hekk, huma l-għanijiet u l-komponenti ta’ att li jiddeterminaw il-bażi legali tiegħu – jew, f’ċerti każijiet, id-diversi bażijiet legali tiegħu – u mhux in-natura esklużiva jew kondiviża tal-kompetenzi tal-Unjoni fir-rigward ta’ dan l-att ( 47 ). Kif nipproponi li nispjega iktar ’il quddiem, huwa minnu li n-natura esklużiva jew kondiviża ta’ dawn il-kompetenzi jista’ ċertament ikollha, mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, influwenza fuq il-portata tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali u għalhekk ser tiddelimita l-bażijiet legali disponibbli. Madankollu, l-għażla tal-bażijiet legali li għandhom jintużaw minn fost dawk li jikkorrispondu għall-kompetenzi eżerċitati ser tiddependi biss mill-għanijiet u mill-komponenti tal-att inkwistjoni.

70.

Kif osservat l-Avukat Ġenerali Kokott, tali approċċ ma għandux jiġi applikat għad-delimitazzjoni tal-kompetenzi miżmuma rispettivament mill-Unjoni u mill-Istati Membri. Fil-fatt, “[j]ekk […] [l-Unjoni] tkun kompetenti biss għal ċerti komponenti ta’ azzjoni li tkun ipprovdiet hija stess, filwaqt li l-komponenti l-oħra jaqgħu taħt il-kompetenza tal-Istati Membri […] [l-Unjoni] ma tistax, b’referenza għall-komponent predominanti, tiddikjara f’daqqa waħda li hija kompetenti rigward l-azzjoni kollha. B’hekk tkun qed iġġib fix-xejn il-prinċipju tal-għoti tal-kompetenzi […]” ( 48 ).

71.

Preokkupazzjonijiet simili jistgħu jitqajmu fir-rigward tad-determinazzjoni, fost il-kompetenzi miżmuma mill-Unjoni, ta’ dawk li fuqhom għandha tkun ibbażata l-adozzjoni tal-att inkwistjoni u, għalhekk, fir-rigward tad-determinazzjoni tal-bażijiet legali rilevanti li fuqhom għandu jiġi adottat att. It-test taċ-ċentru tal-gravità jwassal sabiex il-proċedura applikabbli għall-adozzjoni ta’ att tiġi ddeterminata biss abbażi tal-bażijiet legali prinċipali. B’hekk, intrinsikament, dan l-approċċ jimplika li wieħed ifittex biss il-kompetenza prinċipali li tkun qiegħda tiġi eżerċitata. Huwa għalhekk importanti li b’dan il-mod ma jiġux evitati garanziji proċedurali essenzjali li jkunu inerenti għall-eżerċizzju ta’ ċerti kompetenzi oħra, bħal votazzjoni unanima fi ħdan il-Kunsill. Tabilħaqq, filwaqt li dispożizzjoni legali setgħet kienet ġiet adottata obbligatorjament fuq il-bażi ta’ bażi legali partikolari li kieku kienet adottata waħedha, jekk tiġi inkluża f’att li jinkludi dispożizzjonijiet oħra, din id-dispożizzjoni tkun tista’ tiġi adottata fuq bażi legali differenti – li, pereżempju, tipprovdi għal regola dwar il-votazzjoni differenti. Dan jista’ jwassal, fil-fatt, għal strateġija intiża li jiġu introdotti dispożizzjonijiet addizzjonali (imsejħa wkoll “legal rider” jew “cavalier législatif”) ( 49 ).

72.

Madankollu, il-Qorti tal-Ġustizzja għamlet sistematikament riferiment għat-test tal-“għanijiet u tal-komponenti predominanti” (imsejjaħ ukoll it-“test taċ-ċentru tal-gravità”) fil-ġurisprudenza eżistenti. Pereżempju, fis-sentenza tagħha tal‑4 ta’ Settembru 2018, Il‑Kummissjoni vs Il‑Kunsill (Ftehim mal-Kazakistan) (C‑244/17, EU:C:2018:662, punt 38) il-Qorti tal-Ġustizzja tenniet li jekk “deċiżjoni tinkludi numru ta’ komponenti jew jekk tkun trid tilħaq numru ta’ għanijiet, li wħud minnhom ikunu jaqgħu taħt il-[politika estera u ta’ sigurtà komuni], ir-regola ta’ vot applikabbli għall-adozzjoni tagħha għandha tiġi ddeterminata fir-rigward tal-għan jew tal-komponenti prinċipali jew predominanti tagħha”. B’hekk, filwaqt li att jista’ jkollu diversi għanijiet u jista’ jirrikjedi l-“mobilizzazzjoni” ta’ diversi kompetenzi, il-bażi legali li fuqha tkun ibbażata l-adozzjoni tiegħu ma hijiex ser tirrifletti l-kompetenzi kollha eżerċitati sabiex jiġi adottat dan l-att iżda biss dik jew dawk il-kompetenzi li jikkorrispondu għall-għan(ijiet) jew komponent(i) prinċipali tal-att ( 50 ). Barra minn hekk, ir-riskju li jiġu evitati ċerti regoli proċedurali, imsemmi iktar ’il fuq, tnaqqas wara d-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona, li naqqas b’mod kunsiderevoli l-karatteristiċi partikolari ta’ ċerti proċeduri.

73.

Huwa minnu li, f’ċerti sentenzi, bl-ewwel waħda tkun dik tal‑10 ta’ Jannar 2006, Il‑Kummissjoni vs Il‑Kunsill (C‑94/03, EU:C:2006:2, punt 55), il-Qorti tal-Ġustizzja enfasizzat li bażi legali setgħet isservi mhux biss sabiex tiġi ddeterminata l-proċedura applikabbli u sabiex jiġi vverifikat li l-Unjoni kellha fil-fatt, minn tal-inqas parzjalment, il-kompetenza li tiffirma l-ftehim inkwistjoni, iżda setgħet isservi wkoll sabiex tinforma lil terzi dwar il-portata tal-kompetenza tal-Unjoni eżerċitata ( 51 ) u dwar il-kamp ta’ applikazzjoni tal-att inkwistjoni ( 52 ). Għaldaqstant, jista’ jkun hemm it-tentazzjoni li, minn din il-linja ta’ ġurisprudenza tinsilet il-konklużjoni li, bażijiet legali ta’ att, sabiex jaqdu dan ir-rwol, għandhom jirriflettu l-kompetenzi kollha eżerċitati mill-Unjoni sabiex tadotta l-att inkwistjoni. B’mod partikolari, tali approċċ jista’ jidher li huwa ġġustifikat meta ftehim internazzjonali jaqa’ taħt diversi kompetenzi kondiviżi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri, peress li l-Unjoni tista’ tiddeċiedi li ma teżerċitax uħud mill-kompetenzi tagħha, li għalhekk ikun ifisser li jkunu l-Istati Membri li jkollhom jimplimentaw id-dispożizzjoni(jiet) korrispondenti ta’ dan il-ftehim ( 53 ).

74.

Madankollu, tali approċċ jista’ ma jaqbilx mal-approċċ adottat sa issa mill-Qorti tal-Ġustizzja sabiex tevita kwalunkwe kunflitt ta’ bażijiet legali ( 54 ). Pereżempju, fl-Opinjoni 1/15 (Ftehim PNR Unjoni‑Kanada), tas‑26 ta’ Lulju 2017 (EU:C:2017:592) – fejn il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li d-deċiżjoni li tiġi awtorizzata l-konklużjoni mill-Unjoni tal-ftehim internazzjonali inkwistjoni għandu jkollha żewġ bażijiet legali – il-Qorti tal-Ġustizzja rreferiet għal darba oħra għall-ġurisprudenza msemmija iktar ’il fuq ( 55 ).

75.

Barra minn hekk, filwaqt li huma, naturalment, ta’ importanza fundamentali għall-ordinament intern tal-Unjoni (u għat-tqassim tal-kompetenzi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri tagħha), dawn il-kwistjonijiet ma humiex ta’ interess dirett għal Stat terzi peress li, skont l-Artikolu 27 tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna dwar il-Liġi tat-Trattati tat‑23 ta’ Mejju 1969 (Ġabra tat-Trattati tan-Nazzjonijiet Uniti, Vol. 1155, p. 331), konvenzjoni li tikkodifika d-dritt internazzjonali konswetudinarju u li hija vinkolanti għall-Unjoni ( 56 ), Partijiet fi ftehim internazzjonali, kemm jekk ikunu Stat u kemm jekk ikunu organizzazzjoni internazzjonali, ma jistgħux jinvokaw id-dispożizzjonijiet tad-dritt intern tagħhom bħala ġustifikazzjoni għan-nuqqas tagħhom li jeżegwixxu trattat ( 57 ).

76.

Fir-rigward tal-Istati Membri, għalkemm huwa minnu li jista’ jkun ta’ interess għalihom li jkollhom għarfien sħiħ tal-portata tal-kompetenzi eżerċitati mill-Unjoni fil-mument tal-konklużjoni ta’ ftehim, il-bażijiet legali ta’ att ma humiex l-uniku mezz sabiex tingħata din l-informazzjoni. Fil-fatt, skont ġurisprudenza stabbilita, l-obbligu li tingħata motivazzjoni, previst fit-tieni paragrafu tal-Artikolu 296 TFUE, għandu jiġi evalwat b’mod partikolari fid-dawl tal-kontenut tal-att fl-intier tiegħu ( 58 ), b’mod partikolari fid-dawl tal-premessi tiegħu ( 59 ). Għaldaqstant, filwaqt li huwa importanti li l-Istati Membri jkunu jistgħu jiddeterminaw liema setgħat kienu eżerċitati mill-Unjoni meta kkonkludiet ftehim partikolari, il-fatt li din l-informazzjoni ma tkunx tista’ tinsilet mill-bażijiet legali effettivament magħżula bħala l-bażi għall-adozzjoni tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ tali ftehim ma jidhirx li huwa deċiżiv.

77.

F’dan il-kuntest, għalkemm hemm ħafna x’jingħad dwar l-argument li l-bażi legali ta’ att għandha tirrifletti b’mod leali l-kompetenzi eżerċitati mill-Unjoni sabiex tadotta dan l-att, jista’ xorta waħda jiġi osservat li tali approċċ ma jkunx kompletament konsistenti mal-pożizzjoni tal-ġurisprudenza ( 60 ).

78.

Għaldaqstant, nipproponi li, fil-kumplament ta’ dawn il-konklużjonijiet, insegwi l-linja tal-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja fis-sens li, meta att isegwi diversi għanijiet jew ikollu diversi komponenti, dan l-att għandu jkun ibbażat, bħala prinċipju, fuq bażi legali waħda u, eċċezzjonalment, fuq diversi bażijiet legali bħal dawn. Dawn il-bażijiet legali għandhom ikunu dawk li huma meħtieġa mill-għanijiet jew mill-komponenti predominanti tal-ftehim internazzjonali jew, minn tal-inqas, minn dawk prinċipali. Minn dan isegwi li huwa irrilevanti jekk fl-adozzjoni tal-att inkwistjoni kinux eżerċitati kompetenzi oħra sakemm dawn il-kompetenzi l-oħra jikkonċernaw għanijiet jew komponenti li huma essenzjalment anċillari jew inċidentali.

79.

Għandu jiġi osservat li, skont il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja msemmija iktar ’il fuq, l-għanijiet u l-komponenti li għandhom jittieħdu inkunsiderazzjoni huma dawk tal-att tal-Unjoni inkwistjoni. Għaldaqstant, fir-rigward tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali, huma l-għanijiet u l-kontenut preċiż tad-deċiżjoni li tawtorizza tali konklużjoni, u mhux il-ftehim internazzjonali fih innifsu, li ser ikunu deċiżivi fid-determinazzjoni tal-bażijiet legali li għandhom jintużaw.

80.

Huwa minnu li, fil-prattika, l-għan u l-kontenut ta’ din id-deċiżjoni ser ikunu, fil-parti l-kbira tagħhom, l-istess bħal dawk tal-ftehim maħsub, sa fejn tali att huwa min-natura tiegħu stess intiż li jikkonferma l-kunsens tal-Unjoni li tkun marbuta minn dan il-ftehim ( 61 ). Madankollu, dan mhux dejjem ikun il-każ. Fil-fatt, huwa importanti li wieħed iżomm f’moħħu li hemm differenza sinjifikattiva fil-perspettivi bejn id-dritt internazzjonali u d-dritt tal-Unjoni dwar dan, punt li huwa kruċjali għal dan il-każ.

81.

Mill-perspettiva tad-dritt internazzjonali, fil-każ ta’ ftehimiet imħallta, l-Unjoni u l-Istati Membri huma meqjusa li jaċċedu għal dawn il-ftehimiet b’mod konġunt u mhux b’mod parallel ( 62 ). Għaldaqstant, sakemm ma ssirx riżerva dwar id-distribuzzjoni tal-kompetenzi – li teħtieġ li l-ftehim ma jeskludix tali possibbiltà – il-konklużjoni mill-Unjoni ta’ ftehim toħloq obbligu għall-Unjoni li tapplikah fl-intier tiegħu ( 63 ). Kwistjonijiet bħall-bażijiet legali magħżula sabiex jiġi konkluż tali ftehim jew in-natura mħallta tal-ftehim huma meqjusa bħala kwistjonijiet interni għall-ordinament ġuridiku tal-Unjoni ( 64 ), li fihom innifishom ma jistgħux jeskludu responsabbiltà fuq livell internazzjonali fil-każ ta’ nuqqas mhux iġġustifikat ta’ eżekuzzjoni ( 65 ).

82.

Madankollu, mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, meta l-Unjoni taċċedi għal konvenzjoni internazzjonali, hija tagħmel dan fil-limiti tal-kompetenzi eżerċitati sabiex tiġi adottata d-deċiżjoni li jiġi konkluż dan il-ftehim ( 66 ). Għalkemm huwa minnu li l-Unjoni għandha teżerċita l-kompetenza esterna esklużiva tagħha, skont ġurisprudenza stabbilita tal-Qorti tal-Ġustizzja l-Unjoni ma hijiex obbligata teżerċita l-kompetenzi kondiviżi tagħha meta tikkonkludi ftehim ( 67 ). Għaldaqstant, skont il-kompetenzi kondiviżi li l-Unjoni tagħżel li teżerċita f’din l-okkażjoni, iċ-“ċentru tal-gravità”tad-deċiżjoni li jiġi konkluż il-ftehim jista’ jiċċaqlaq, bil-konsegwenza li jinbidlu l-bażijiet legali applikabbli. Pereżempju, bażi legali li tirrifletti kompetenza esklużiva tista’ għalhekk tisfa ta’ inqas importanza, sa ċertu punt, meta mqabbla ma’ bażi legali oħra li tirrifletti kompetenza kondiviża li l-Unjoni tkun għażlet li teżerċita.

83.

Peress li d-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali f’isem l-Unjoni jista’ jkollha għan u kontenut iktar restrittivi minn dawk ta’ dan il-ftehim, din id-deċiżjoni jista’ jkollha tiġi adottata skont bażi legali waħda f’sitwazzjoni fejn, pereżempju, li kieku l-Unjoni eżerċitat il-kompetenzi kollha li sa dak il-mument kienu kondiviżi mal-Istati Membri, l-użu ta’ żewġ bażijiet legali jew iktar seta’ kien neċessarju, peress li din id-deċiżjoni setgħet b’hekk tkopri xi għanijiet u komponenti importanti oħra.

84.

Barra minn hekk, meta l-Unjoni tagħżel li ma teżerċitax il-kompetenza li kienet tkopri l-għanijiet u l-komponenti prinċipali tal-ftehim internazzjonali inkwistjoni, ċerti għanijiet u kompetenzi li kien jitqiesu, mill-perspettiva tad-deċiżjoni li tawtorizza din il-konklużjoni, bħala inċidentali, ser isiru predominanti. Huwa għalhekk li fil-fehma tiegħi huwa importanti li ssir distinzjoni bejn l-għanijiet u l-komponenti tal-ftehim u dawk tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali, li jistgħu jkunu iktar limitati.

85.

Din hija l-kwistjoni ewlenija f’dan il-każ sa fejn jidher ċar li l-pożizzjoni tal-Kunsill hija li l-Unjoni għandha tipproċedi biss għal konklużjoni parzjali tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. Huwa għalhekk xieraq li, minflok il-Konvenzjoni ta’ Istanbul fl-intier tagħha, jitqiesu biss dawk il-partijiet ta’ din il-konvenzjoni li, mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, ser ikunu vinkolanti għall-Unjoni.

86.

Fil-kuntest ta’ rikors għal annullament, din hija kwistjoni li ma tqajjimx xi diffikultà partikolari peress li l-Qorti tal-Ġustizzja twettaq l-istħarriġ tagħha ex post, ladarba l-att leġiżlattiv inkwistjoni jkun ġie adottat u, għalhekk, ladarba l-kompetenzi eżerċitati jkunu magħrufa.

87.

Madankollu, fil-kuntest ta’ talba għal opinjoni, fejn, bħal f’dan il-każ, ikun għadu ma hemmx abbozz ta’ deċiżjoni, il-fatt li l-Kunsill jista’ jeżerċita numru ikbar jew iżgħar ta’ kompetenzi kondiviżi jista’ jagħmel id-determinazzjoni tal-bażijiet legali xi ftit iktar kumplessa, jekk mhux ukoll impossibbli, peress li l-Qorti tal-Ġustizzja qiegħda tintalab tindirizza l-kwistjoni b’mod prospettiv.

88.

Huwa minnu li jista’ jidher f’loku li wieħed jibda billi jeżamina, fir-rigward ta’ kull parti tal-ftehim, jekk dan il-ftehim jaqax fil-kompetenza esklużiva tal-Unjoni, sa fejn dawn il-kompetenzi ser ikollhom jiġu eżerċitati neċessarjament mill-Unjoni. Madankollu, ladarba titwettaq din l-analiżi, kif jista’ jiġi ddeterminat x’ser ikun iċ-ċentru ta’ gravità tad-deċiżjoni li jiġi konkluż dan il-ftehim peress li, kif spjegat iktar ’il fuq, dan iċ-ċentru ser jiddependi wkoll mill-kompetenzi kondiviżi emendati li l-Unjoni ser tagħżel volontarjament li teżerċita? Fil-fatt, sakemm il-Kunsill ma jkunx diġà vvota fuq abbozz ta’ deċiżjoni u l-Qorti tal-Ġustizzja ma tkunx saritilha domanda fl-istess ħin mat-trażmissjoni ta’ dan l-abbozz lill-Parlament, il-portata tal-kompetenzi kondiviżi li ser ikunu eżerċitati ma tistax tkun preżunta ( 68 ).

89.

Fil-fehma tiegħi, f’din is-sitwazzjoni speċifika ħafna – li tinvolvi kwistjoni li sa issa qatt ma ġiet eżaminata mill-Qorti tal-Ġustizzja – huwa meħtieġ li mit-talba (jew, minn tal-inqas, miċ-ċirkustanzi tal-każ) jiġu identifikati liema huma l-kompetenzi kondiviżi partikolari li huwa l-iktar probabbli li ser jiġu eżerċitati mill-Unjoni. Fl-assenza ta’ dan, kif diġà spjegajt fil-parti ta’ dawn il-konklużjonijiet dwar l-ammissibbiltà, ma narax kif il-Qorti tal-Ġustizzja ser tkun tista’ tagħti deċiżjoni, kif qiegħed jitlob il-Parlament, dwar fuq liema bażi legali għandha tkun ibbażata d-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 69 ). F’dawn iċ-ċirkustanzi, madankollu, ir-risposta mogħtija mill-Qorti tal-Ġustizzja tkun valida biss, għalhekk, jekk ix-xenarju kkunsidrat effettivament jimmaterjalizza.

90.

F’dan il-każ, mill-formulazzjoni tad-domanda magħmula mill-Parlament jidher ċar li din id-domanda hija bbażata fuq il-premessa li, għall-finijiet tal-adozzjoni tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-Unjoni ser teżerċita, minn tal-inqas, il-kompetenzi li għandha fl-oqsma, l-ewwel, tal-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali u, it-tieni, tal-ażil u l-immigrazzjoni. Ir-rilevanza ta’ din il-premessa hija, barra minn hekk, ikkonfermata mill-kontenut tad-deċiżjonijiet li jawtorizzaw l-iffirmar, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, li, minkejja l-ġurisprudenza msemmija fil-punt 42 ta’ dawn il-konklużjonijiet, jistgħu jitqiesu bħala li jantiċipaw, sa ċertu punt, il-kompetenzi li ser jiġu eżerċitati fil-mument tal-konklużjoni.

91.

Madankollu, tali premessa għandha tkun, minn tal-inqas, kompatibbli mad-distribuzzjoni attwali tal-kompetenzi. Dan jeħtieġ evalwazzjoni ta’ jekk, minbarra dawn il-kompetenzi, il-ftehim jikkonċernax kompetenzi oħra tal-Unjoni li jkun meħtieġ li jiġu eżerċitati għaliex huma esklużivi. Kif diġà spjegajt, dan jimplika t-teħid inkunsiderazzjoni mhux biss tal-kompetenzi li l-Unjoni jkollha l-intenzjoni teżerċita, iżda wkoll il-kompetenzi li, minħabba li jappartjenu esklużivament lill-Unjoni, ser ikollhom neċessarjament jiġu eżerċitati jekk l-Unjoni tixtieq tikkonkludi dan il-ftehim.

92.

F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li l-Artikolu 3(1) TFUE jistabbilixxi l-lista ta’ kompetenzi li huma, min-natura tagħhom, esklużivi. Minbarra din il-lista, l-Artikolu 3(2) TFUE jispeċifika li “[l]-Unjoni għandha wkoll kompetenza esklużiva li tikkonkludi ftehim internazzjonali meta l-konklużjoni tiegħu tkun prevista f’att leġislattiv ta’ l-Unjoni, jew tkun meħtieġa sabiex l-Unjoni tkun tista’ teżerċita l-kompetenza interna tagħha, jew sal-punt fejn il-konklużjoni tiegħu tista’ tolqot xi regoli komuni jew tbiddel il-kamp ta’ l-applikazzjoni tagħhom” ( 70 ).

93.

Kif joħroġ b’mod ċar mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, ikun hemm riskju li regoli komuni tal-Unjoni jintlaqtu b’mod negattiv minn impenji internazzjonali, jew li jinbidel il-kamp ta’ applikazzjoni ta’ dawn ir-regoli, liema riskju jkun ta’ natura tali li jiġġustifika kompetenza esterna esklużiva tal-Unjoni, meta dawn l-impenji jaqgħu fil-kamp ta’ applikazzjoni ta’ dawn ir-regoli ( 71 ).

94.

Sabiex jiġi kkonstatat li hemm tali riskju ma huwiex meħtieġ li l-qasam kopert mill-impenji internazzjonali jikkoinċidi kompletament mal-qasam kopert mir-regoli tal-Unjoni ( 72 ). B’mod partikolari, tali impenji internazzjonali jistgħu jolqtu r-regoli tal-Unjoni jew jibdlu l-kamp ta’ applikazzjoni tagħhom meta l-impenji jaqgħu f’qasam li fil-parti l-kbira tiegħu jkun diġà kopert minn tali regoli ( 73 ).

95.

Għall-kuntrarju tal-argument tal-Kummissjoni, mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja ma jistax jiġi dedott li għandu jiġi adottat approċċ olistiku sabiex jiġi ddeterminat jekk l-Unjoni għandhiex kompetenza esklużiva jew kondiviża fl-oqsma koperti minn ftehim. Għall-kuntrarju, peress li l-Unjoni għandha biss kompetenzi attribwiti, kull kompetenza, speċjalment kompetenza esklużiva, għandha tkun ibbażata fuq konklużjonijiet misluta minn analiżi komprensiva u ddettaljata tar-relazzjoni bejn il-ftehim internazzjonali maħsub u d-dritt tal-Unjoni fis-seħħ ( 74 ).

96.

Sabiex jiġi ddeterminat jekk il-ftehim jistax jippreġudika l-applikazzjoni uniformi u konsistenti ta’ xi regoli komuni tal-Unjoni u l-funzjonament tajjeb tas-sistema stabbilita minnhom, din l-analiżi għandha tieħu inkunsiderazzjoni l-oqsma koperti mir-regoli tal-Unjoni u mid-dispożizzjonijiet tal-ftehim maħsub li ser jorbtu lill-Unjoni, peress li jikkorrispondu għal kompetenzi li l-Unjoni għażlet li teżerċita fil-mument tal-adozzjoni tad-deċiżjoni li tiġi konkluża din il-konvenzjoni, kif ukoll l-iżvilupp prevedibbli futur ta’ dawn ir-regoli u ta’ dawn id-dispożizzjonijiet ( 75 ).

97.

Sa fejn huma kkonċernati dawn il-kwistjonijiet, l-Irlanda targumenta li l-Parlament, fit-talba tiegħu, ma wettaqx analiżi komprensiva u ddettaljata tal-impatt tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul fuq id-dritt sekondarju tal-Unjoni ( 76 ). Fil-fatt, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li, għall-finijiet ta’ tali analiżi, hija l-parti kkonċernata li għandha tipproduċi provi sabiex tistabbilixxi n-natura esklużiva tal-kompetenza esterna tal-Unjoni li fuqha jkollha l-intenzjoni tibbaża ruħha ( 77 ).

98.

Madankollu, huwa sinjifikattiv il-fatt li r-raġunament ta’ din il-linja ta’ ġurisprudenza sar f’sentenzi mogħtija fil-kuntest ta’ rikors għal annullament. F’dawn il-kawżi, il-Qorti tal-Ġustizzja kienet intalbet tiddeċiedi fuq il-bażi tas-sottomissjonijiet skambjati bejn partijiet differenti. Dan ir-rekwiżit ma japplikax fil-proċedura ta’ talba għal opinjoni, li hija kkaratterizzata minn spirtu ta’ kollaborazzjoni bejn il-Qorti tal-Ġustizzja, l-istituzzjonijiet l-oħra tal-Unjoni u l-Istati Membri u li l-għan tagħha huwa li jiġi evitat li jqumu kumplikazzjonijiet fi stadju ulterjuri ( 78 ). Fil-fatt, peress li l-proċedura hija kemm ex ante kif ukoll mhux kontenjzuża, argumenti bbażati fuq is-sistema ta’ stħarriġ kontenzjuż u ex post li tapplika fil-kuntest ta’ rikors għal annullament ftit huma rilevanti f’dan il-kuntest. Għaldaqstant, inqis li l-fatt li l-Parlament ma wettaqx analiżi komprensiva u ddettaljata tal-impatt tal-Konvenzjoni fuq id-dritt sekondarju tal-Unjoni ma huwiex, fih innifsu, materjali u li hija l-Qorti tal-Ġustizzja li għandha twettaq tali analiżi.

99.

Madankollu, għandu jitfakkar li, skont il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-adozzjoni ta’ ftehim internazzjonali ma tolqotx regoli komuni meta kemm id-dispożizzjonijiet tad-dritt tal-Unjoni u dawk tal-ftehim internazzjonali inkwistjoni jistabbilixxu rekwiżiti minimi ( 79 ). Għaldaqstant, anki meta ftehim internazzjonali jkopri l-istess oqsma bħal regoli komuni tal-Unjoni, din il-ġurisprudenza tissuġġerixxi li l-Qorti tal-Ġustizzja ma hijiex ser tikkonstata li r-regoli tal-Unjoni – u għalhekk il-kompetenzi kondiviżi – huma milquta f’sitwazzjoni fejn it-tnejn li huma jipprevedu standards minimi ( 80 ).

100.

Fil-każ tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-Artikolu 73 jipprovdi li “[i]d-dispożizzjonijiet ta’ din il-Konvenzjoni ma għandhomx jippreġudikaw id-dispożizzjonijiet ta’ strumenti internazzjonali vinkolanti u l-liġi interna li huma diġà fis-seħħ jew li jistgħu jidħlu fis-seħħ, skont liema drittijiet aktar favorevoli huma jew jistgħu jingħataw lil persuni fil-prevenzjoni u l-ġlieda kontra l-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika”.

101.

F’dan il-kuntest, għalhekk, sabiex kompetenza kondiviża bejn l-Unjoni u l-Istati Membri titqies li hija waħda esklużiva (jiġifieri kompetenza li l-Kunsill ser ikun obbligat jeżerċita), ikun meħtieġ li jiġi stabbilit li l-Unjoni diġà adottat regoli komuni f’dan il-qasam li, l-ewwel, ma jistabbilixxux standards minimi u, it-tieni, li dawn l-istandards jistgħu jintlaqtu mill-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

102.

Fir-rigward taż-żewġ deċiżjonijiet li jawtorizzaw l-iffirmar, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, huwa possibbli li wieħed ikollu dubji dwar jekk il-Kunsill kienx korrett meta qies li l-Unjoni ser tkun obbligata teżerċita dawn il-kompetenzi bis-saħħa tat-tielet sitwazzjoni msemmija fl-Artikolu 3(2) TFUE.

103.

Minn naħa, kif enfasizzat ir-Repubblika tal-Polonja, l-Artikoli 82(3) TFUE u 83(1) TFUE, li jikkonċernaw il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali, jipprovdu sempliċement għall-adozzjoni ta’ regoli minimi. Għaldaqstant, ir-regoli komuni adottati f’dan il-qasam jistgħu jistabbilixxu, b’mod validu, standards minimi biss.

104.

Min-naħa l-oħra, sa fejn huwa kkonċernat l-Artikolu 78(2) TFUE, li jagħti lill-Unjoni kompetenza fil-qasam tal-ażil u tal-immigrazzjoni, jidher, prima facie, li r-regoli komuni adottati mill-Unjoni fil-qasam tal-politika tal-ażil u tal-immigrazzjoni jistabbilixxu biss regoli minimi jew, meta dan ma huwiex il-każ, dawn ir-regoli, fil-fehma tiegħi, ma humiex ta’ natura li jintlaqtu mid-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

105.

F’dan ir-rigward, għandu fil-fatt jiġi osservat li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tinkludi tliet dispożizzjonijiet li jistgħu jkunu rilevanti għall-politika tal-ażil u tal-immigrazzjoni, jiġifieri l-Artikoli 59 sa 61 tagħha, li jagħmlu parti mill-Kapitolu VII ta’ din il-konvenzjoni.

106.

Fir-rigward tal-Artikolu 59 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, li jikkonċerna l-istatus ta’ residenza ta’ nisa li jkunu vittmi ta’ vjolenza, ir-regoli stabbiliti mill-Unjoni dwar ir-residenza jipprevedu biss rekwiżiti minimi ( 81 ). B’mod partikolari, kif indika l-Avukat Ġenerali Bot fil-kawża Rahman et (C‑83/11, EU:C:2012:174, punt 64), id-Direttiva 2004/38 ( 82 ) tintroduċi armonizzazzjoni minima peress li hija intiża b’mod partikolari li tirrikonoxxi dritt ta’ residenza għall-membri tal-familja ta’ resident tal-Unjoni f’ċerti sitwazzjonijiet, mingħajr ma teskludi li dritt ta’ residenza jista’ jingħata f’każijiet oħra.

107.

Huwa minnu wkoll li ċerti sentenzi dwar id-Direttiva 2004/38, bħas-sentenzi NA ( 83 ) jew Diallo ( 84 ), setgħu ħolqu dubji dwar in-natura minima ta’ wħud mir-rekwiżiti li jinsabu f’din id-direttiva. Madankollu, dawn id-deċiżjonijiet għandhom jitqiesu fil-kuntest speċifiku tagħhom. Fil-fatt, peress li, fi proċedura għal deċiżjoni preliminari, il-Qorti tal-Ġustizzja ma għandhiex ġurisdizzjoni sabiex tinterpreta d-dritt nazzjonali jew sabiex tapplika d-dritt tal-Unjoni għal każ partikolari, meta tagħti d-deċiżjoni tagħha hija dejjem tagħmel dan b’riferiment għas-sitwazzjoni deskritta fid-domanda jew domandi magħmula, li jafu jkopru biss ċerti aspetti tat-tilwima. Għaldaqstant, meta l-Qorti tal-Ġustizzja ssirilha domanda dwar l-interpretazzjoni ta’ dispożizzjoni partikolari ta’ direttiva, anki meta din id-direttiva tipprovdi li hija tistabbilixxi biss standards minimi, il-Qorti tal-Ġustizzja ħafna drabi tieħu pożizzjoni, u dan jiddependi minn kif tkun saret id-domanda dwar l-interpretazzjoni li għandha tingħata lid-dispożizzjoni inkwistjoni irrispettivament mill-possibbiltà tal-Istati Membri li jadottaw standards ogħla ( 85 ). Għaldaqstant, ir-risposta mogħtija f’din it-tip ta’ sitwazzjoni hija bla ħsara għall-possibbiltà tal-Istati li jagħtu, fuq il-bażi tad-dritt nazzjonali tagħhom biss, dritt ta’ dħul u ta’ residenza taħt kundizzjonijiet iktar favorevoli ( 86 ). Għaldaqstant, ladarba jitqiegħdu fil-kuntest tal-mekkaniżmu tad-deċiżjoni preliminari, is-soluzzjonijiet adottati fis-sentenzi NA ( 87 ) jew Diallo ( 88 ) ma għandhomx jinftiehmu fis-sens li jipprojbixxu lill-Istati Membri milli joħorġu permess ta’ residenza fil-każijiet li sar riferiment għalihom iżda għandhom jinftiehmu fis-sens li ma jeżiġux lill-Istati Membri jagħmlu dan ( 89 ).

108.

Fir-rigward tal-Artikolu 60(1) tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, dan jipprovdi li l-Partijiet firmatarji għandhom, essenzjalment, jirrikonoxxu li l-vjolenza bbażata fuq il-ġeneru kontra n-nisa tista’ tiġi rrikonoxxuta bħala forma ta’ persekuzzjoni fis-sens tal-Konvenzjoni tal‑1951 dwar l-Istatus tar-Refuġjati u bħala forma ta’ offiża gravi li tagħti lok għal protezzjoni komplementari jew sussidjarja.

109.

Hawnhekk ukoll, ċerti direttivi, prinċipalment dawk imsejħa “direttivi tal-ewwel ġenerazzjoni”, jindikaw li huma jistabbilixxu biss regoli minimi ( 90 ). Huwa minnu li d-direttivi li huma iktar reċenti jispeċifikaw li l-Istati Membri jistgħu jintroduċu jew iżommu standards iktar favorevoli “sakemm dawn l-istandards ikunu kompatibbli ma’ [dawn id-direttivi]” biss, li jista’ jissuġġerixxi li standards iktar favorevoli fir-rigward ta’ ċerti dispożizzjonijiet jistgħu ma jiġux adottati ( 91 ). Madankollu, dawn id-direttivi jagħtu drittijiet jew garanziji proċedurali jew, alternattivament, jobbligaw lill-Istati Membri jieħdu inkunsiderazzjoni ċerti ċirkustanzi mingħajr ma jeskludu l-possibbiltà li jingħataw drittijiet jew garanziji proċedurali oħra jew li jittieħdu inkunsiderazzjoni ċirkustanzi oħra. B’mod partikolari, ebda waħda mir-raġunijiet għall-esklużjoni mill-istatus ta’ refuġjat jew għall-waqfien jew għar-revoka tal-protezzjoni sussidjarja stabbiliti f’dawn l-istrumenti ma tidher li hija tali li tista’ tikser id-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

110.

Naturalment, id-dritt tal-Unjoni effettivament jarmonizza sa ċertu punt il-kundizzjonijiet sabiex ċittadini ta’ pajjiż terz jew persuni mingħajr Stat ikunu jistgħu jikkwalifikaw għall-istatus ta’ refuġjat jew ta’ persuni li jeħtieġu tip ieħor ta’ protezzjoni internazzjonali, flimkien mal-kontenut ta’ dan l-istatus ( 92 ). Dawn il-kundizzjonijiet iżda huma tali li jidher li huwa possibbli li jiġu applikati konformement mal-Artikolu 60 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. B’mod partikolari, fir-rigward tal-istatus ta’ refuġjat, nosserva li l-Artikolu 2(d) tad-Direttiva 2011/95 ( 93 ) jiddefinixxi l-kunċett ta’ refuġjat bħala li jirreferi għal kull ċittadin ta’ pajjiż terz li jkun jinsab barra mill-pajjiż tan-nazzjonalità tiegħu u ma jkunx jista’ jew ma jkunx jixtieq jinvoka l-protezzjoni tal-Istat tan-nazzjonalità tiegħu minħabba biża’ ġġustifikat ta’ persekuzzjoni għal raġunijiet, b’mod partikolari, ta’ “sħubija ta’ grupp soċjali partikolari”, kunċett li huwa ddefinit b’mod wiesa’ ħafna fl-Artikolu 10 tal-istess direttiva bħala li jirreferi b’mod partikolari għal kwalunkwe grupp li l-membri tiegħu “jaqsmu karatteristika innata” ( 94 ). Dan l-artikolu jipprovdi wkoll li “[a]spetti relatati mas-sess, inkluża l-identità sesswali, għandhom jingħataw il-kunsiderazzjoni li jixirqilhom sabiex tiġi determinata sħubija fi grupp soċjali partikolari jew identifikata karatteristika ta’ grupp bħal dan”.

111.

Fl-aħħar nett, fir-rigward tal-Artikolu 61 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, wieħed jista’ josserva li dan l-artikolu jipprovdi li l-partijiet għandhom jieħdu l-miżuri neċessarji sabiex josservaw il-prinċipju ta’ non-refoulement, obbligu li huwa diġà previst fid-dritt tal-Unjoni ( 95 ).

112.

Fi kwalunkwe każ, fil-fehma tiegħi ma jidhirx li huwa meħtieġ li, f’dan il-każ, tingħata deċiżjoni definittiva dwar jekk l-Unjoni għandhiex, kif iqis il-Kunsill, kompetenza esklużiva sabiex tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’dawn iż-żewġ oqsma bis-saħħa tal-Artikolu 3(2) TFUE u għaldaqstant jekk l-Unjoni hijiex obbligata teżerċita l-imsemmija kompetenzi. Fil-fatt, anki jekk jirriżulta li, fl-assenza ta’ kwalunkwe riskju li regoli komuni tal-Unjoni marbuta ma’ dan il-qasam jintlaqtu mill-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, tali kompetenzi jibqgħu kondiviżi, il-Kunsill xorta waħda jibqa’ ħieles li jeżerċitahom, li bħala prinċipju ser ikun il-każ ( 96 ). Kif spjegajt iktar ’il fuq, id-domanda magħmula mill-Parlament hija fil-fatt impliċitament ibbażata fuq il-premessa li l-Unjoni ser teżerċita, minn tal-inqas, il-kompetenzi tagħha fil-qasam tal-ażil u tal-immigrazzjoni u tal-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali.

113.

Skont il-preambolu tagħha, l-għan tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul huwa li “joħolqu Ewropa ħielsa mill-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika”. Kif jintqal fl-Artikolu 1 ta’ din il-konvenzjoni, il-proċess sabiex jintlaħaq dan l-għan huwa maqsum f’ħames għanijiet sekondarji, jiġifieri:

“a il-protezzjoni tan-nisa kontra kull forma ta’ vjolenza, u l-prevenzjoni, il-prosekuzzjoni u l-eliminazzjoni tal-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika;

b kontribuzzjoni għall-eliminazzjoni ta’ kull forma ta’ diskriminazzjoni kontra n-nisa u l-promozzjoni tal-ugwaljanza sostantiva bejn in-nisa u l-irġiel, inkluż permezz tal-għoti tas-setgħa lin-nisa;

c it-tfassil ta’ qafas komprensiv, politiki u miżuri għall-protezzjoni u l-assistenza għall-vittmi kollha tal-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika;

d il-promozzjoni tal-kooperazzjoni internazzjonali bil-għan li tiġi eliminata l-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika;

e tingħata appoġġ u assistenza lil organizzazzjonijiet u aġenziji tal-infurzar tal-liġi biex jikkooperaw sabiex jadottaw approċċ integrat biex tiġi eliminata l-vjolenza kontra n-nisa u l-vjolenza domestika.”

114.

Fir-rigward tal-kontenut tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, din il-konvenzjoni fiha 81 artikolu maqsuma fi 12‑il kapitolu, li huma intitolati kif ġej:

115.

Il-Kapitolu I tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul fih dispożizzjonijiet dwar l-għanijiet u d-definizzjonijiet u r-relazzjoni ta’ din il-konvenzjoni mal-ugwaljanza u man-nondiskriminazzjoni, kif ukoll ma’ obbligi ġenerali. B’mod partikolari, dan il-kapitolu jiddefinixxi t-terminoloġija ċentrali użata fit-test kollu ( 97 ) u jobbliga lill-Partijiet jikkundannaw il-forom kollha ta’ diskriminazzjoni billi jiżguraw li l-prinċipju ta’ ugwaljanza bejn l-irġiel u n-nisa jiġi applikat fl-ordinamenti ġuridiċi tagħhom, filwaqt li huwa indikat b’mod ċar li tista’ tittieħed azzjoni pożittiva ( 98 ). Il-Partijiet kollha huma obbligati wkoll jiżguraw li l-atturi Statali jastjenu minn kull att ta’ vjolenza u jeżerċitaw id-diliġenza dovuta sabiex jiġu evitati, investigati u ssanzjonati l-atti ta’ vjolenza mwettqa minn atturi li ma humiex atturi Statali, u li jkun previst kumpens għal tali atti ( 99 ). Fl-aħħar nett, dan il-kapitolu jipprovdi li l-Partijiet għandhom, inter alia, jippromwovu politiki ta’ ugwaljanza bejn in-nisa u l-irġiel u l-emanċipazzjoni tan-nisa ( 100 ).

116.

Il-Kapitolu II jobbliga lill-Partijiet jimplimentaw politika komprensiva sabiex tiġi miġġielda l-vjolenza kontra n-nisa, billi jistabbilixxu kooperazzjoni effettiva bejn l-aġenziji, l-istituzzjonijiet u l-organizzazzjonijiet rilevanti kollha, filwaqt li jinvolvu wkoll, fejn ikun xieraq, l-atturi rilevanti kollha, bħalma huma l-aġenziji governattivi, il-parlamenti u l-awtoritajiet nazzjonali, reġjonali u lokali, l-istituzzjonijiet nazzjonali dwar id-drittijiet tal-bniedem u l-organizzazzjoni tas-soċjetà ċivili ( 101 ). Il-Partijiet huma meħtieġa wkoll jiġbru data statistika diżaggregata rilevanti u għandhom jagħmlu ħilithom sabiex iwettqu stħarriġ imsejjes fuq il-popolazzjoni f’intervalli regolari dwar il-każijiet tal-forom kollha ta’ vjolenza koperti mill-kamp ta’ applikazzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 102 ).

117.

Il-Kapitolu III jispeċifika l-obbligi tal-Partijiet fil-qasam tal-prevenzjoni. Bażikament, il-Partijiet huma obbligati jieħdu approċċ b’diversi aspetti, li jinkludu s-sensibilizzazzjoni, l-inklużjoni tal-ugwaljanza bejn il-ġeneri u l-kwistjoni tal-vjolenza fl-edukazzjoni formali fil-livelli kollha permezz ta’ materjal tat-tagħlim u ta’ curricula adegwati, u l-estensjoni tal-promozzjoni kontra l-vjolenza u l-ugwaljanza bejn il-ġeneri f’kuntesti ta’ edukazzjoni informali, fl-isports, fil-kultura, fid-divertiment u fil-media ( 103 ). Il-Partijiet għandhom jiżguraw li l-professjonisti li jittrattaw il-vittmi jew l-awturi tal-vjolenza jingħataw taħriġ adegwat ( 104 ). Għandhom jiġu introdotti wkoll miżuri li jistabbilixxu programmi preventivi ta’ intervent u ta’ trattament ( 105 ) u li jinkoraġġixxu lis-settur privat jipparteċipa fit-tfassil u fl-implimentazzjoni ta’ dawn il-politiki u fl-elaborazzjoni ta’ standards materjali u volontarji ( 106 ).

118.

Il-Kapitolu IV jiddefinixxi l-obbligi tal-Partijiet fir-rigward tal-protezzjoni u tal-appoġġ tal-vittmi ( 107 ). Dawn l-obbligi jinkludu l-obbligu li tingħata informazzjoni adegwata u fil-ħin dwar is-servizzi ta’ appoġġ disponibbli u dwar miżuri legali f’lingwa li tinftiehem mill-vittmi ( 108 ) u li tiġi żgurata d-disponibbiltà ta’ servizzi ġenerali ta’ appoġġ, bħalma huma s-servizzi tas-saħħa u s-servizzi soċjali, il-konsulenza legali u psikoloġika, l-assistenza finanzjarja, l-akkomodazzjoni, l-edukazzjoni, it-taħriġ u l-għajnuna fit-tfittxija għal impjieg ( 109 ), u ta’ servizzi speċjalizzati, bħalma huma il-postijiet ta’ kenn, il-linji telefoniċi bla ħlas u disponibbli l-ħin kollu, l-appoġġ speċifiku mediku u forensiku għall-vittmi ta’ vjolenza sesswali u t-teħid inkunsiderazzjoni ta’ xhieda minuri ( 110 ). Barra minn hekk, huwa meħtieġ li jiġu introdotti miżuri li jinkoraġġixxu r-rappurtar ta’ vjolenza minn kwalunkwe persuna li tkun xhud tat-twettiq ta’ atti ta’ vjolenza jew minn kwalunkwe persuna li jkollha bażi raġonevoli sabiex temmen li tali att jista’ jitwettaq jew li iktar atti vjolenza huma mistennija, kif ukoll regoli dwar il-kundizzjonijiet li fihom ir-rappurtar minn professjonisti ta’ atti vjolenti jew ta’ atti vjolenti mistennija ma jiksirx l-obbligu ġenerali tagħhom li jħarsu l-kunfidenzjalità ( 111 ).

119.

Il-Kapitolu V, dwar il-liġi sostantiva, jinkludi l-iktar dispożizzjonijiet iddettaljati. L-ewwel, dan il-kapitolu jipprovdi li l-Partijiet għandhom jagħtu lill-vittmi rimedji ċivili adegwati kontra l-awturi ta’ vjolenza fiżika jew psikoloġika, inkluż kumpens; għandhom jiżguraw li ż-żwiġijiet furzati jistgħu jkunu annullabbli, annullati jew maħlula mingħajr piżijiet finanzjarji jew amministrattivi żejda fuq il-vittma; u għandhom jiżguraw li, fid-determinazzjoni tad-drittijiet ta’ kustodja u ta’ aċċess ta’ minuri, jittieħdu inkunsiderazzjoni l-inċidenti ta’ vjolenza koperti mill-kamp ta’ applikazzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 112 ). It-tieni, dan il-kapitolu jistabbilixxi lista ta’ aġir li jirrikjedi reazzjoni fid-dritt kriminali, jiġifieri l-vjolenza psikoloġija permezz ta’ theddid jew koerċizzjoni, is-segwiment ta’ persuna bil-moħbi, il-vjolenza fiżika, il-vjolenza sesswali, inkluż l-istupru, iż-żwieġ furzat, il-mutilazzjoni ġenitali femminili, l-abort furzat jew l-isterilizzazzjoni furzata, u l-fastidju sesswali ( 113 ). Dan il-kapitolu jobbliga wkoll lill-Partijiet jikkriminalizzaw l-għajnuna, il-kompliċità jew l-attentati tar-reati, kif ukoll il-fatt li wieħed iqabbad lil terzi sabiex iwettqu dawn ir-reati ( 114 ). It-tielet, il-Kapitolu V jipprovdi li l-Partijiet għandhom jieħdu miżuri sabiex jiżguraw li l-“unur” ma jkunx jista’ jiġi invokat bħala ġustifikazzjoni għal xi wieħed minn dawn ir-reati ( 115 ) u li r-reati mwettqa konformement ma’ din il-konvenzjoni għandhom japplikaw irrispettivament min-natura tar-relazzjoni bejn il-vittma u l-awtur ( 116 ). Ir-raba’, l-istess kapitolu jobbliga lill-Partijiet jieħdu l-miżuri neċessarji ta’ natura leġiżlattiva jew ta’ natura oħra sabiex jistabbilixxu ġurisdizzjoni fuq kull reat stabbilit konformement ma’ din il-konvenzjoni, hekk kif dan ir-reat ikollu rabta mat-territorju tagħhom jew ma’ wieħed miċ-ċittadini tagħhom ( 117 ). Il-ħames, dan il-kapitolu jobbliga lill-Partijiet jipprevedu sanzjonijiet adegwati u dissważivi ( 118 ) u jobbligahom iqisu lista ta’ sitwazzjonijiet bħala ċirkustanzi aggravanti ( 119 ). Fl-aħħar nett, il-Kapitolu V jippermetti lill-Partijiet jieħdu inkunsiderazzjoni sentenzi mogħtija minn Parti oħra fir-rigward tar-reati stabbiliti konformement ma’ din il-konvenzjoni meta jiddeterminaw is-sentenza ( 120 ) u jipprojbixxi l-istabbiliment ta’ proċessi alternattivi mandatorji għas-soluzzjoni ta’ tilwim ( 121 ).

120.

Il-Kapitolu VI jindirizza d-dritt proċedurali u l-miżuri ta’ protezzjoni matul l-investigazzjonijiet u l-proċeduri ġudizzjarji ( 122 ). Il-Partijiet għandhom jiżguraw, inter alia, li l-aġenziji tal-infurzar tal-liġi joffru protezzjoni fil-ħin lill-vittmi, inkluż il-ġbir ta’ provi ( 123 ) u jwettqu evalwazzjoni tar-riskju tal-letalità u tas-serjetà tas-sitwazzjoni ( 124 ). Il-fatt li l-awturi jkollhom aċċess għal armi tan-nar għandu jingħata attenzjoni partikolari. L-ordinamenti legali għandhom jipprovdu għall-possibbiltà li jinħarġu ordnijiet ta’ interdizzjoni ta’ emerġenza u ordnijiet għat-trażżin jew ta’ protezzjoni, mingħajr ma jitqiegħdu piżijiet finanzjarji jew amministrattivi żejda fuq il-vittma ( 125 ). Kull ksur ta’ dawn l-ordnijiet għandu jkun suġġett għal sanzjonijiet effettivi, proporzjonati u dissważivi ta’ natura kriminali jew ta’ natura legali oħra. Il-Partijiet għandhom jiżguraw li provi dwar l-istorja sesswali u l-kondotta tal-vittma għandhom jiġu permessi biss meta jkunu rilevanti u meħtieġa ( 126 ) u li l-iktar reati gravi ma għandhomx ikunu kompletament dipendenti fuq rapport jew ilment imressaq minn vittma ( 127 ). Il-Partijiet għandhom jipprovdu wkoll għall-possibbiltà li organizzazzjonijiet governattivi u mhux governattivi u konsulenti dwar il-vjolenza domestika jassistu u/jew jappoġġjaw lill-vittmi, fuq talba tagħhom, matul l-investigazzjonijiet u l-proċeduri ġudizzjarji li jikkonċernaw ir-reati stabbiliti konformement mal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. F’dan il-kapitolu, din il-konvenzjoni tistabbilixxi lista mhux eżawrjenti ta’ miżuri intiżi li jipproteġu d-drittijiet u l-interessi tal-vittmi, inkluż il-ħtiġijiet tagħhom bħala xhieda fl-istadji kollha tal-investigazzjonijiet u tal-proċeduri ġudizzjarji. Għandhom jittieħdu inkunsiderazzjoni b’mod partikolari l-ħtiġijiet speċjali ta’ vittmi u ta’ xhieda minuri ( 128 ). Fl-aħħar nett, il-Partijiet għandhom jipprovdu għad-dritt għal għajnuna legali ( 129 ) u r-regoli dwar il-preskrizzjoni għandhom jitfasslu b’tali mod li, fir-rigward tal-iktar reati serji, jippermettu l-ftuħ effettiv ta’ proċeduri wara li vittma ssir maġġorenni ( 130 ).

121.

Il-Kapitolu VII jipprovdi li l-Partijiet għandhom jieħu wkoll il-passi leġiżlattivi neċessarji sabiex jiżguraw li l-istatus ta’ residenza tal-vittmi ma jkunx affettwat minn miżuri intiżi li tiġi miġġielda l-vjolenza ( 131 ) u li l-vjolenza bbażata fuq il-ġeneru kontra n-nisa bħala forma ta’ persekuzzjoni jew bħala forma ta’ preġudizzju serju tagħti lok għal protezzjoni komplementari/sussidjarja fis-sens tal-Konvenzjoni dwar l-Istatus tar-Refuġjati, iffirmata f’Genève fit‑28 ta’ Lulju 1951 ( 132 ). Barra minn hekk, proċeduri ta’ ażil li jieħdu inkunsiderazzjoni l-ġeneru għandhom jiġu introdotti mill-Partijiet. Dan il-kapitolu huwa intiż ukoll li jiżgura li fiċ-ċirkustanzi kollha l-prinċipju ta’ non-refoulement jiġi applikat għall-vittmi ta’ vjolenza kontra n-nisa ( 133 ).

122.

Il-Kapitolu VIII huwa ddedikat għall-kooperazzjoni internazzjonali bejn il-Partijiet fl-implimentazzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. B’mod partikolari, il-Partijiet għandhom jiżguraw li fil-pajjiż ta’ residenza tal-vittma jkunu jistgħu jitressqu lmenti fir-rigward ta’ reati mwettqa fit-territorju ta’ Parti oħra f’din il-konvenzjoni ( 134 ). F’sitwazzjonijiet fejn persuna tkun f’riskju immedjat ta’ vjolenza, il-Partijiet għandhom jinformaw lil xulxin sabiex ikunu jistgħu jittieħdu miżuri ta’ protezzjoni ( 135 ). Barra minn hekk, dan il-kapitolu jipprovdi wkoll, b’mod partikolari, li l-persuni li jressqu lment għandhom jiġu informati dwar l-eżitu finali tal-azzjoni meħuda taħt l-istess kapitolu bl-organizzazzjoni ta’ skambji ta’ informazzjoni dwar dan is-suġġett bejn il-Partijiet f’din il-konvenzjoni ( 136 ).

123.

Il-Kapitolu IX jistabbilixxi l-mekkaniżmu għall-monitoraġġ tal-implimentazzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, li l-implimentazzjoni tagħha hija fdata lill-Grevio.

124.

Il-Kapitolu X jikkjarifika li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ma taffettwax l-obbligi tal-Partijiet taħt strumenti internazzjonali oħra, u li l-Partijiet huma liberi li jikkonkludu ftehimiet internazzjonali oħra dwar l-oqsma koperti mill-Konvenzjoni sabiex jissupplimentaw jew isaħħu d-dispożizzjonijiet tagħha.

125.

Il-Kapitolu XI jistabbilixxi l-proċedura sabiex isiru emendi għall-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

126.

Il-Kapitolu XII fih il-klawżoli finali. Huwa jsemmi b’mod speċifiku li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul hija espliċitament miftuħa għall-firma mill-Unjoni ( 137 ). Dan il-kapitolu jispeċifika wkoll li riżervi huma possibbli biss f’każijiet limitati u taħt ċerti kundizzjonijiet ( 138 ).

127.

Kif osservat il-Kummissjoni fil-proposta tagħha għal deċiżjoni tal-Kunsill dwar il-konklużjoni, mill-Unjoni Ewropea, tal-Konvenzjoni tal-Kunsill tal-Ewropa dwar il-prevenzjoni u l-ġlieda kontra l-vjolenza fuq in-nisa u l-vjolenza domestika ( 139 ), il-konklużjoni mill-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul hija ta’ natura li tista’ tikkonċerna numru kbir ta’ kompetenzi li huma kompetenzi esklużivi tal-Unjoni jew li hija tikkondividi mal-Istati Membri. Għaldaqstant, numru kbir ta’ bażijiet legali taħt it-Trattat FUE jistgħu jkunu teoretikament rilevanti, bħall-“Artikolu 16 (protezzjoni tad-data), l-Artikolu 19(1) (diskriminazzjoni sesswali), l-Artikolu 23 (protezzjoni konsulari għal ċittadini ta’ Stat Membru ieħor), l-Artikoli 18, 21, 46, 50 (il-moviment liberu taċ-ċittadini, il-moviment liberu tal-ħaddiema u l-libertà tal-istabiliment), l-Artikolu 78 (ażil u protezzjoni sussidjarja u temporanja), l-Artikolu 79 (immigrazzjoni), l-Artikolu 81 (kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili), l-Artikolu 82 (kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali), l-Artikolu 83 (definizzjoni ta’ reati kriminali mal-UE kollha u sanzjonijiet għal delitti partikolarment serji b’dimensjoni transfruntiera), l-Artikolu 84 (miżuri li ma jarmonizzawx għall-prevenzjoni mid-delitti), u l-Artikolu 157 (opportunitajiet indaqs u trattament ugwali tal-irġiel u n-nisa f’oqsma tal-impjiegi u x-xogħol)”. Ma’ dawn il-bażijiet jistgħu jiżdiedu, għalkemm ma ssemmewx mill-Kummissjoni, l-Artikolu 165 TFUE (żvilupp ta’ edukazzjoni ta’ kwalità), l-Artikolu 166 TFUE (implimentazzjoni ta’ politika ta’ formazzjoni vokazzjonali) jew l-Artikolu 336 TFUE (kundizzjonijiet ta’ impjieg ta’ uffiċjali u ta’ membri oħra tal-persunal tal-Unjoni) ( 140 ).

128.

Madankollu, kif spjegajt, il-bażi jew bażijiet legali ta’ att ma humiex mistennija jirriflettu l-kompetenzi kollha eżerċitati għall-adozzjoni tiegħu. Id-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni mill-Unjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul għandha tkun ibbażata biss fuq il-bażi jew bażijiet legali li jikkorrispondu għal dak li ser ikun iċ-ċentru ta’ gravità ta’ din id-deċiżjoni.

129.

Li kieku r-risposta għall-parti (a) tal-ewwel domanda kienet tiddependi biss mill-għanijiet u mill-kontenut tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, kien ikun suffiċjenti li jiġi osservat li, għalkemm din il-konvenzjoni għandha diversi komponenti, l-għan li tiġi eliminata d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru huwa madankollu, b’mod ċar, l-għan u l-komponent prinċipali ( 141 ). Tabilħaqq, kif jiddikjara r-Rapport ta’ Spjegazzjoni tal-Konvenzjoni, l-għan ta’ din il-konvenzjoni, kif joħroġ mill-preambolu tagħha, huwa li tiġi rrikonoxxuta l-eżistenza ta’ “rabta bejn l-eliminazzjoni tal-vjolenza kontra n-nisa u l-kisba ta’ ugwaljanza bejn il-ġeneri fid-dritt u fil-fatt” ( 142 ) [traduzzjoni mhux uffiċjali]. Dan ir-rapport jgħid ukoll li d-“definizzjoni ta’ ‘vjolenza kontra n-nisa’ tagħmilha ċar li għall-finijiet tal-Konvenzjoni l-vjolenza kontra n-nisa għandha tinftiehem bħala li tikkostitwixxi ksur tad-drittijiet tal-bniedem u forma ta’ diskriminazzjoni” ( 143 ) [traduzzjoni mhux uffiċjali]. Għaldaqstant, fl-assenza ta’ bażi legali iktar speċifika, il-bażi legali rilevanti tidher li hija l-Artikolu 3(3) TUE li, meta jinqara flimkien mal-Artikolu 19 TFUE, jagħti lill-Unjoni kompetenza sabiex “[t]ieħu l-azzjoni xierqa sabiex [t]iġġieled id-diskriminazzjoni li tkun ibbażata fuq is-sess”.

130.

Madankollu, kif diġà indikat iktar ’il fuq, sabiex tiġi ddeterminata l-bażi legali li sservi bħala bażi għad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni, huwa meħtieġ li jittieħdu inkunsiderazzjoni mhux biss l-għanijiet u l-komponenti ta’ din il-konvenzjoni iżda wkoll dawk l-għanijiet u l-komponenti li huma iktar speċifiċi għal din id-deċiżjoni stess.

131.

F’dan il-każ, huwa ftit jew wisq preżunt li l-Kunsill ma jixtieqx li l-Unjoni teżerċita kompetenzi differenti minn dawk li jikkorrispondu għad-dispożizzjonijiet imsemmija fid-domanda tal-Parlament, li, fil-fatt, ma jinkludux l-Artikolu 3(3) TUE jew l-Artikolu 19 TFUE.

132.

Għaldaqstant, id-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni tista’ tkun ibbażata fuq dawn id-dispożizzjonijiet fil-każ biss li, minn tal-inqas, jirriżulta li l-Unjoni għandha neċessarjament teżerċita l-kompetenza esterna korrispondenti.

133.

F’dan ir-rigward, għandu jiġi osservat li l-eliminazzjoni tad-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru ma hijiex wieħed mill-oqsma indikati fl-Artikolu 3(1) TFUE li fir-rigward tagħhom l-Unjoni ngħatat espliċitament kompetenza esklużiva. Sa fejn huma kkonċernati d-diversi każijiet ta’ kompetenza esterna esklużiva msemmija fl-Artikolu 3(2) TFUE, tidher li hija rilevanti biss it-tielet sitwazzjoni msemmija fl-Artikolu 3(2) TFUE (jiġifieri li l-Unjoni għandha kompetenza esterna esklużiva għall-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali, fir-rigward tad-dispożizzjonijiet ta’ dan il-ftehim internazzjonali li jistgħu jolqtu regoli komuni tal-Unjoni).

134.

Kif diġà spjegajt, peress li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tistabbilixxi biss regoli minimi, sabiex l-Unjoni tingħata kompetenza esklużiva minħabba l-eżistenza ta’ regoli komuni li jistgħu jintlaqtu mill-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni, huwa għalhekk meħtieġ li dawn ir-regoli komuni ma għandhomx ikunu limitati għall-istabbiliment ta’ standards minimi. Madankollu, ir-regoli komuni adottati fil-qasam tal-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq is-sess, li joħorġu mid-Direttiva 2000/78 ( 144 ), mid-Direttiva 2004/113 ( 145 ), mid-Direttiva 2006/54 ( 146 ) jew mid-Direttiva 2010/41 ( 147 ), jipprevedu biss regoli minimi peress li kollha jispeċifikaw li l-Istati Membri jistgħu jintroduċu jew iżommu dispożizzjonijiet iktar favorevoli.

135.

Fid-dawl tal-kontenut attwali tar-regoli komuni dwar il-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq is-sess, għandu jiġi osservat li l-Unjoni ma għandhiex kompetenza esterna esklużiva f’dan il-qasam. Għaldaqstant, l-Unjoni ma hijiex obbligata teżerċita l-kompetenza tagħha fil-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq is-sess sabiex tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ( 148 ). Sa fejn id-domanda magħmula hija bbażata fuq il-premessa li l-Unjoni ma hijiex ser teżerċita, bħala prinċipju, kompetenzi oħra għajr dawk marbuta mal-ażil u mal-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali, l-Artikolu 3(3) TUE jew l-Artikolu 19 TFUE ma humiex bażijiet legali adatti għall-adozzjoni tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni.

136.

F’dan id-dawl, nipproponi issa li neżamina jekk hemmx bażijiet legali li, għalkemm ma jkoprux kompletament din il-konvenzjoni, huma xorta waħda ta’ natura li jkopru partijiet importanti tagħha, filwaqt li fl-istess ħin jikkorrispondu għal kompetenzi li l-Unjoni ser ikollha jew għandha l-intenzjoni teżerċita meta tiġi konkluża din il-konvenzjoni. Tabilħaqq, il-fatt li l-Unjoni għandha teżerċita kompetenzi differenti minn dawk li jikkorrispondu għall-bażijiet legali msemmija mill-Parlament fid-domandi tiegħu ma huwiex suffiċjenti, fih innifsu, sabiex dawn jittieħdu inkunsiderazzjoni għal dan l-iskop; huwa meħtieġ ukoll li dawn il-kompetenzi jkopru komponenti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul li huma minn tal-inqas tal-istess importanza bħal dawk koperti mill-bażijiet legali msemmija mill-Parlament.

137.

Għal dan il-għan, ser nibda billi neżamina jekk hemmx kompetenzi oħra għajr dawk imsemmija mill-Parlament fid-domanda tiegħu li jidhru li huma suffiċjentement rilevanti u li l-Unjoni ser tkun obbligata teżerċita sabiex tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

138.

Fost id-diversi kompetenzi identifikati fil-punt 127 ta’ dawn il-konklużjonijiet li jistgħu jkunu kkonċernati mill-Konvenzjoni ta’ Istanbul, huma biss erbgħa li jidhru li huma suffiċjentement rilevanti sabiex jistħoqqilhom eżami f’iktar dettall, jiġifieri, l-Artikolu 165 TFUE (żvilupp ta’ edukazzjoni ta’ kwalità), l-Artikolu 166 TFUE (implimentazzjoni ta’ politika ta’ formazzjoni vokazzjonali), l-Artikolu 81 TFUE (kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili) u l-Artikolu 336 TFUE (kundizzjonijiet ta’ impjieg tal-uffiċjali u ta’ membri oħra tal-persunal tal-Unjoni).

Fuq l-aspetti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul marbuta mal-edukazzjoni u mal-formazzjoni vokazzjonali

139.

Skont l-Artikolu 6 TFUE, l-Unjoni għandha biss kompetenza ta’ appoġġ fl-oqsma tal-edukazzjoni u tal-formazzjoni vokazzjonali. Min-natura tagħha stess, tali kompetenza ma tistax tkun eżerċitata l-ewwel mill-Unjoni u għalhekk l-Unjoni qatt ma hija obbligata teżerċitaha.

Fuq l-aspetti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul dwar il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili

140.

Skont l-Artikolu 81(1) TFUE, il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili li jkollhom implikazzjonijiet transkonfinali taqa’ fil-kompetenzi li l-Unjoni tikkondividi mal-Istati Membri. It-tieni sentenza ta’ din id-dispożizzjoni tispeċifika li tali kooperazzjoni tista’ tinkludi l-adozzjoni ta’ miżuri għall-approssimazzjoni tal-liġijiet u tar-regolamenti tal-Istati Membri ( 149 ). L-Artikolu 81(2) TFUE jistabbilixxi lista eżawrjenti ta’ għanijiet li jistgħu jiġu segwiti mill-miżuri li jistgħu jiġu adottati mill-Unjoni.

141.

Fuq il-bażi ta’ din id-dispożizzjoni, l-Unjoni adottat diversi regoli. Uħud, bħad-Direttiva tal-Kunsill 2003/8, li hija intiża li ttejjeb l-aċċess għall-ġustizzja f’tilwim transkonfinali, jistabbilixxu biss standards minimi ( 150 ). Bl-istess mod, l-Artikolu 1(2) tad-Direttiva 2008/52 ( 151 ) jispeċifika li din id-direttiva ma tapplikax għal drittijiet u obbligi li ma jkunux għad-dispożizzjoni tal-partijiet taħt il-liġi applikabbli rilevanti. Għaldaqstant, din id-direttiva ma teskludix il-possibbiltà li l-Istati Membri jistgħu jipprojbixxu l-użu ta’ medjazzjoni f’ċerti oqsma ( 152 ).

142.

Madankollu, strumenti oħra fihom regoli li b’mod ċar ma jistabbilixxux biss rekwiżiti minimi ( 153 ). B’mod partikolari, fir-rigward tal-istabbiliment ta’ mekkaniżmi għar-rikonoxximent ta’ deċiżjonijiet ġudizzjarji, il-Qorti tal-Ġustizzja diġà ddeċidiet li l-Unjoni kisbet kompetenza esterna ( 154 ).

143.

Sa fejn l-Artikolu 62 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jipprovdi li l-Partijiet firmatarji għandhom jikkooperaw sabiex jeżegwixxu s-sentenzi ċivili u kriminali rilevanti mogħtija mill-awtoritajiet ġudizzjarji tal-Partijiet, inklużi ordnijiet ta’ protezzjoni, l-Unjoni, fl-aħħar, ser ikollha teżerċita l-kompetenza esterna esklużiva tagħha fir-rigward tal-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili inkonnessjoni ma’ ċerti dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni, bħalma huwa l-Artikolu 62(1)(a).

Fuq l-aspetti tal-Konvenzjoni marbuta mad-determinazzjoni tal-kundizzjonijiet tal-impjieg tal-uffiċjali u ta’ membri oħra tal-persunal tal-Unjoni

144.

Skont l-Artikolu 336 TFUE, il-Parlament Ewropew u l-Kunsill għandhom, filwaqt li jaġixxu permezz ta’ regolamenti skont il-proċedura leġiżlattiva ordinarja u wara konsultazzjoni mal-istituzzjonijiet ikkonċernati l-oħra, jistabbilixxu r-Regolamenti tal-Persunal tal-uffiċjali tal-Unjoni Ewropea u l-Kondizzjonijiet tal-Impjieg tal-membri l-oħra tal-persunal tal-Unjoni.

145.

Huwa minnu li l-kundizzjonijiet tal-impjieg mill-Unjoni tal-membri kollha tal-persunal tagħha ma jikkonċernawx l-oqsma msemmija fl-Artikoli 3 u 6 TFUE. Għaldaqstant, l-Unjoni tikkondividi din il-kompetenza mal-Istati Membri, skont l-Artikolu 4(1) TFUE. Madankollu, għandu jiġi osservat li din il-kompetenza ġiet eżerċitata diġà bl-adozzjoni tar-Regolament Nru 31 (KEE), 11 (KEEA), li jistabbilixxi r-Regolamenti tal-Persunal tal-uffiċjali u l-Kondizzjonijiet tal-Impjieg tal-membri l-oħra tal-persunal tal-Komunità Ekonomika Ewropea u tal-Komunità Ewropea tal-Enerġija Atomika ( 155 ) u li l-Unjoni għandha għalhekk titqies li kisbet, taħt l-Artikolu 3(2) TUE, kompetenza esterna esklużiva f’dan il-qasam.

146.

Minn dan isegwi li, minbarra l-bażijiet legali msemmija mill-Parlament, huwa meħtieġ ukoll li jiġu eżaminati l-Artikolu 81 TFUE u l-Artikolu 336 TFUE sabiex jiġi ddeterminat fuq liema bażi jew bażijiet legali għandha tiġi adottata d-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni, f’isem l-Unjoni, tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

147.

Fir-rigward ta’ kompetenzi oħra għajr l-erbgħa diġà eżaminati jew dawk imsemmija mill-Parlament fid-domanda tiegħu, jiena tal-fehma li, anki jekk ċerti dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jaqgħu taħt dawn il-kompetenzi, dawn id-dispożizzjonijiet ma humiex ta’ natura li jistgħu jinfluwenzaw iċ-ċentru tal-gravità ta’ kwalunkwe deċiżjoni mill-Unjoni li tiġi konkluża din il-konvenzjoni, u dan għar-raġunijiet li għadni kemm esponejt. Dan jew minħabba li l-Unjoni ma hijiex obbligata teżerċita dawn il-kompetenzi jew minħabba li d-dispożizzjonijiet inkwistjoni jistgħu jitqiesu, fiċ-ċirkustanzi, li huma ta’ natura anċillari.

148.

Hawnhekk jidher li għal darba oħra huwa importanti li nenfasizza qabelxejn dak li jagħmel dan il-każ tant speċifiku, jiġifieri li l-Unjoni ma hijiex ser teżerċita l-kompetenzi kollha li hija tikkondividi mal-Istati Membri. B’mod partikolari, jidher li l-Unjoni ma hijiex ser ikollha teżerċita l-kompetenza li wieħed kien iqis bħala li tkopri l-għanijiet u l-komponenti prevalenti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, jiġifieri l-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru ( 156 ).

149.

B’hekk, bażijiet legali possibbli oħra – li f’sitwazzjoni differenti kienu jkunu inċidentali – jistgħu jsiru rilevanti. Madankollu, wieħed għandu jżomm f’moħħu li dawn ikopru biss b’mod parzjali l-għanijiet u l-komponenti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul. Għaldaqstant, kif diġà spjegajt, huwa biss b’paragun mal-bażijiet legali possibbli l-oħra, u mhux b’mod assolut, li huwa meħtieġ li jiġi ddeterminat liema hija jew huma l-bażi jew bażijiet legali rilevanti.

150.

Fid-domanda tiegħu, il-Parlament jistaqsi jekk id-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul tistax tkun ibbażata b’mod validu, kif previst mill-Kunsill, b’riferiment għall-Artikoli 82(2) TFUE u 84 TFUE, jew jekk għandhiex pjuttost tkun ibbażata fuq l-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE u 83(1) TFUE. Minbarra dawn il-bażijiet legali, li wieħed għandu jassumi li jikkorrispondu għal kompetenzi li l-Unjoni għażlet li teżerċita, huwa meħtieġ li jittieħdu inkunsiderazzjoni wkoll, għar-raġunijiet imsemmija iktar ’il fuq, l-Artikoli 81 TFUE u 336 TFUE. Nipproponi li nibda bl-Artikoli 82(2) TFUE, 83(1) TFUE u 84 TFUE, li jinsabu fil-Kapitolu 4 tat-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE u li jikkonċernaw il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali, u bl-Artikolu 81(1) TFUE.

151.

Jista’ jiġi osservat l-ewwel li l-Artikolu 82(2) TFUE jagħti kompetenza lill-Unjoni sabiex tistabbilixxi regoli minimi intiżi li jiffaċilitaw ir-rikonoxximent reċiproku ta’ sentenzi u ta’ deċiżjonijiet ġudizzjarji f’materji kriminali u sabiex tistabbilixxi jew issaħħaħ il-kooperazzjoni mill-pulizija u ġudizzjarja f’materji kriminali li jkollhom dimensjoni transkonfinali. Madankollu, it-tieni subparagrafu ta’ din id-dispożizzjoni jipprovdi li dawn il-miżuri għandhom jikkonċernaw, fl-assenza ta’ deċiżjoni minn qabel tal-Kunsill li tidentifika bil-quddiem xi aspetti speċifiċi oħra tal-proċedura kriminali, l-ammissibbiltà reċiproka tal-provi bejn l-Istati Membri, id-drittijiet tal-individwi fil-proċedura kriminali jew id-drittijiet tal-vittmi tal-kriminalità ( 157 ).

152.

Kif għidt iktar ’il fuq, il-Kapitolu VIII tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul huwa intiż li jistabbilixxi kooperazzjoni ġudizzjarja internazzjonali orjentata lejn il-qasam kriminali. Għaldaqstant, id-dispożizzjonijiet stabbiliti f’dan il-kapitolu huma ta’ natura li jistgħu jaqgħu fil-kamp ta’ applikazzjoni tal-Artikolu 82(2) TFUE ( 158 ). Fid-dawl tal-fatt li l-Istati Membri żammew, fil-parti l-kbira tagħha, kompetenza esklużiva f’materji kriminali, inqis li, minn fost il-bażijiet legali possibbli, l-Artikolu 82(2) TFUE jikkostitwixxi, minn perspettiva komparattiva u fl-assenza ta’ kwalunkwe rieda min-naħa tal-Unjoni li teżerċita l-kompetenza li għandha f’oqsma ta’ trattament ugwali, bażi legali li tista’ tkopri ċ-ċentru tal-gravità legali ta’ dik li ser tkun id-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni. F’dan ir-rigward, jista’ jkun sinjifikattiv il-fatt li t-tliet istituzzjonijiet li ppreżentaw osservazzjonijiet – il-Parlament Ewropew, il-Kunsill u l-Kummissjoni – huma unanimi meta jqisu li l-Artikolu 82(2) TFUE huwa wieħed mill-bażijiet legali sostantivi adatti għall-adozzjoni tad-deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

153.

Taħt dawn il-kundizzjonijiet, l-Artikolu 81(1) TFUE ma jistax, fil-fehma tiegħi, ikun waħda mill-bażijiet legali għad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni. Fil-fatt, mill-iskema ġenerali ta’ din il-konvenzjoni jidher b’mod ċar li l-għanijiet u l-komponenti tagħha li jistgħu jaqgħu taħt il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji ċivili huma anċillari għall-istabbiliment ta’ kooperazzjoni internazzjonali f’materji kriminali. Tabilħaqq, mid-dispożizzjonijiet tal-Kapitolu VIII (Artikoli 62 sa 65), kif ukoll mill-iskema ġenerali ta’ din il-konvenzjoni, jidher ċar li l-għan tagħha huwa li tagħti prijorità lil reazzjoni kriminali għall-vjolenza kontra n-nisa u li l-kooperazzjoni internazzjonali prevista hija, fuq kollox, ta’ natura kriminali. F’dawn iċ-ċirkustanzi, inqis li d-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul dwar l-istabbiliment ta’ kooperazzjoni ġudizzjarja fil-qasam tad-dritt ċivili huma essenzjalment anċillari għall-kooperazzjoni kriminali li l-istess konvenzjoni hija intiża li tistabbilixxi.

154.

Fir-rigward tal-Artikolu 83(1) TFUE, din id-dispożizzjoni tagħti kompetenza lill-Unjoni sabiex tistabbilixxi regoli minimi dwar id-definizzjoni ta’ reati u ta’ sanzjonijiet kriminali fl-oqsma tal-kriminalità partikolarment gravi b’dimensjoni transkonfinali li tirriżulta min-natura jew mill-impatt ta’ dawn ir-reati jew minn ħtieġa partikolari li jiġu miġġielda fuq bażi komuni. Madankollu, it-tieni subparagrafu ta’ din id-dispożizzjoni jelenka b’mod eżawrjenti l-oqsma kkonċernati, jiġifieri t-terroriżmu, it-traffikar ta’ bnedmin u l-isfruttament sesswali tan-nisa u tat-tfal, it-traffikar illeċitu ta’ droga, it-traffiku illeċitu ta’ armi, il-ħasil ta’ flus, il-korruzzjoni, il-falsifikazzjoni ta’ mezzi ta’ ħlas, il-kriminalità fl-informatika u l-kriminalità organizzata. Filwaqt li t-tielet subparagrafu jipprovdi li l-Kunsill jista’ jadotta deċiżjoni sabiex jestendi din il-lista, ma jidhirx li sal-lum il-ġurnata l-Kunsill għamel użu minn din il-possibbiltà ( 159 ).

155.

Fid-dawl tal-lista ta’ oqsma attwalment koperti mill-Artikolu 83(1) TFUE, jidher li d-dispożizzjonijiet tad-dritt kriminali sostantiv li jinsabu fil-Konvenzjoni ta’ Istanbul ma jaqgħux fil-kompetenza tal-Unjoni iżda fil-kompetenza miżmuma mill-Istati Membri. Fil-fehma tiegħi, is-sempliċi fatt li, f’ċerti każijiet, il-vjolenza koperta minn din il-konvenzjoni tista’ taqa’ taħt il-kategorija ta’ traffikar ta’ bnedmin jew ta’ sfruttament sesswali tan-nisa u tat-tfal ma huwiex biżżejjed, fih innifsu, sabiex jippermetti l-konklużjoni li ċerti dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jistgħu jaqgħu fil-kompetenza li għandha l-Unjoni fuq il-bażi tal-Artikolu 83(1) TFUE. Għalhekk, fil-fehma tiegħi, l-użu ta’ din il-bażi legali jidher li fi kwalunkwe każ huwa eskluż.

156.

Fir-rigward tal-Artikolu 84 TFUE, l-għan ta’ din id-dispożizzjoni huwa li tippermetti lill-Unjoni tistabbilixxi miżuri għall-promozzjoni u għall-appoġġ ta’ azzjoni mill-Istati Membri fil-qasam tal-prevenzjoni tal-kriminalità, bl-esklużjoni ta’ kull armonizzazzjoni tal-liġijiet u tar-regolamenti. Għaldaqstant, il-mistoqsija li għandha ssir hija jekk il-Konvenzjoni ta’ Istanbul hijiex ser teħtieġ li l-Unjoni, fil-każ li tikkonkludi din il-konvenzjoni, tieħu miżuri ta’ appoġġ.

157.

F’dan ir-rigward, din il-konvenzjoni tipprevedi diversi obbligi għall-Partijiet firmatarji sabiex jieħdu ċertu numru ta’ azzjonijiet preventivi u protettivi, li jaqgħu direttament fuq il-Partijiet firmatarji. Madankollu, fil-fehma tiegħi, l-Artikolu 84 TFUE ma għandux jinqara b’mod restrittiv iżżejjed, fis-sens li jippermetti biss l-adozzjoni ta’ miżuri li d-destinatarji tagħhom jkunu l-Istati Membri, iżda għandu jinqara fis-sens li jippermetti wkoll, kif joħroġ b’mod ċar mill-formulazzjoni tiegħu, l-adozzjoni ta’ miżuri insostenn ta’ azzjoni tal-Istat, jiġifieri b’mod addizzjonali għal dawk adottati mill-Istati, iżda mingħajr ma jiġi eskluż li din l-azzjoni tista’ tikkonċerna direttament persuni fiżiċi.

158.

Fir-rigward tal-importanza tal-għanijiet u tal-komponenti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul li jikkonċernaw il-prevenzjoni tal-kriminalità, peress li, kif diġà spjegajt, l-Unjoni ma hijiex ser teżerċita l-kompetenzi kollha tagħha u b’mod partikolari l-kompetenza tagħha fil-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru, l-evalwazzjoni tan-natura prinċipali ta’ bażi legali ssir evalwazzjoni relattiva. Fi kliem ieħor, in-natura predominanti jew prinċipali ta’ ċerti għanijiet u komponenti kkonċernati għandha tiġi evalwata billi jitqabblu mal-għanijiet u mal-komponenti l-oħra tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul li ser ikunu, minħabba li l-Unjoni tkun għażlet li teżerċita l-kompetenzi korrispondenti, vinkolanti għall-Unjoni.

159.

F’dawn iċ-ċirkustanzi, peress li l-Kunsill għandu l-intenzjoni jillimita l-portata tal-obbligi legali li ser tintrabat bihom l-Unjoni fil-mument tal-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-għanijiet u l-komponenti tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni mill-Unjoni ta’ din il-konvenzjoni, li x’aktarx tkun taħt l-Artikolu 84 TFUE, jidhru li huma, fil-fehma tiegħi, predominanti daqs dawk koperti mill-Artikolu 82(2) TFUE. Barra minn hekk, kemm il-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali u kemm il-prevenzjoni tal-vjolenza kontra n-nisa huma t-tnejn li huma s-suġġett ta’ kapitolu sħiħ ta’ din il-konvenzjoni.

160.

Fir-rigward tal-Artikolu 78(2) TFUE, dan tal-aħħar jirreferi għall-kompetenza tal-Unjoni li tistabbilixxi sistema komuni ta’ ażil. Huwa minnu li, kif indikat mill-Parlament, il-Konvenzjoni ta’ Istanbul fiha biss tliet artikoli li jikkonċernaw il-migrazzjoni u l-ażil. L-Artikolu 59 ta’ din il-konvenzjoni jobbliga lill-Partijiet jipprevedu, fil-leġiżlazzjoni nazzjonali tagħhom, il-possibbiltà għan-nisa migranti li jkunu vittmi li jiksbu status awtonomu bħala residenti, filwaqt li l-Artikoli 60 u 61 tagħha jeħtieġu, rispettivament u essenzjalment, li l-Partijiet jirrikonoxxu l-vjolenza kontra n-nisa bħala forma ta’ persekuzzjoni u jeżaminaw applikazzjonijiet għall-istatus ta’ refuġjat fuq il-bażi ta’ interpretazzjoni li tieħu inkunsiderazzjoni l-ġeneru u josservaw il-prinċipju ta’ non-refoulement ta’ vittmi ta’ vjolenza kontra n-nisa.

161.

Madankollu, għandu jiġi osservat, l-ewwel, li dawn it-tliet dispożizzjonijiet xorta waħda jifformaw kapitolu separat, li juri li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul lil dawn il-kwistjonijiet daqstant importanza daqs kemm tagħti lill-kooperazzjoni ġudizzjarja jew lill-miżuri preventivi. It-tieni, dawn id-dispożizzjonijiet, għall-kuntrarju tal-parti l-kbira mid-dispożizzjonijiet li fir-rigward tagħhom l-Unjoni għandha kompetenza, ma jikkorrispondux għal-liġi attwalment fis-seħħ fl-Unjoni. Kif jinsabu l-affarijiet, id-dritt tal-Unjoni b’mod ġenerali ma jipprevedix li l-obbligu li l-vjolenza kontra n-nisa tittieħed bħala waħda mill-forom ta’ persekuzzjoni li tista’ tagħti lok għall-istatus ta’ refuġjat u l-adozzjoni ta’ tali obbligu espliċitu jista’ jkollhom implikazzjonijiet prattiċi importanti. It-tielet, u fuq kollox, wieħed għandu jżomm f’moħħu li, peress li l-Kunsill ikkunsidra konklużjoni limitata għal ċerti kompetenzi, numru kbir ħafna mid-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul ma humiex ser ikunu, mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, vinkolanti għall-Unjoni.

162.

F’dan il-kuntest, inqis li l-Artikolu 78(2) TFUE għandu jkun fost il-bażijiet legali tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul f’isem l-Unjoni peress li jkopri għanijiet u komponenti li, meqjusa minn tal-inqas b’mod komparattiv mal-għanijiet u mal-komponenti l-oħra li ser ikollha din id-deċiżjoni, għandhom jitqiesu li huma predominanti. Anki jekk ikun jista’ jingħad li ċerti għanijiet jew komponenti ta’ din il-konvenzjoni jistgħu jaqgħu taħt kompetenza esklużiva tal-Unjoni li ma semmejtx, dawn fil-verità jistgħu jkunu, l-iktar l-iktar, ta’ natura anċillari biss.

163.

Fl-aħħar nett, fir-rigward tal-kundizzjonijiet tal-impjieg mill-Unjoni tal-membri kollha tal-persunal tagħha, għalija huwa evidenti li, normalment, is-sempliċi fatt li ftehim internazzjonali jista’ jikkonċerna wkoll il-membri tal-persunal tal-Unjoni ma huwiex biżżejjed sabiex jiġġustifika li jissemma l-Artikolu 336 TFUE bħala bażi legali: huwa meħtieġ li l-applikazzjoni ta’ dan il-ftehim għal dawn il-membri tal-persunal tikkostitwixxi l-għan jew il-komponent prinċipali tad-deċiżjoni li jiġi konkluż tali ftehim.

164.

F’dan il-każ, iżda, sa fejn l-Unjoni ma għandhiex l-intenzjoni li teżerċita l-kompetenza tagħha fil-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru, nosserva li l-bażijiet legali l-oħra kkunsidrati ser ikopru dan il-ftehim b’mod parzjali ħafna biss. Parti importanti tal-għanijiet u tal-komponenti tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, b’mod partikolari dawk intiżi li jikkriminalizzaw ċertu aġir, ser taqa’ fil-kompetenza esklużiva tal-Istati Membri. L-obbligi li l-Unjoni ser ikollha tassumi, jekk tippersisti fl-intenzjoni tagħha li tagħmel adeżjoni limitata, ser ikunu fil-fatt pjuttost limitati. F’dawn iċ-ċirkustanzi, jidhirli li l-għanijiet u l-komponenti ta’ din il-konvenzjoni li jistgħu jkunu koperti mill-Artikolu 336 TFUE ser ikunu, mill-perspettiva tal-Unjoni, b’mod komparattiv, importanti daqs l-għanijiet u l-komponenti koperti mill-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE u 84 TFUE. Fil-fatt, fir-rigward tal-membri tal-persunal tagħha, l-adeżjoni tal-Unjoni għall-Konvenzjoni ta’ Istanbul ser ikollha effett sħiħ. Għaldaqstant, l-obbligi li r-ratifika ta’ din il-konvenzjoni ser iġġib għall-Unjoni fir-rigward tal-membri tal-persunal tagħha ser ikunu usa’ ratione materiae minn dawk li jirriżultaw, fir-rigward taċ-ċittadini tal-Unjoni, mill-eżerċizzju tal-kompetenzi l-oħra tagħha. F’dawn iċ-ċirkustanzi, fil-fehma tiegħi, adeżjoni limitata toħloq sitwazzjoni speċjali fejn il-komponent tas-servizz pubbliku ma jistax jitqies li huwa anċillari għall-kompetenzi l-oħra.

165.

Huwa minnu li skont il-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-adozzjoni ta’ att għandha, bħala prinċipju, tkun ibbażata fuq bażi legali waħda. Madankollu, kif spjegajt iktar ’il fuq, hekk kif l-Unjoni jkollha l-intenzjoni li tagħżel adeżjoni limitata, billi tirrinunzja l-kompetenza tagħha fil-qasam tal-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru, akkumulazzjoni ta’ bażijiet legali tidher inevitabbli minħabba l-frammentazzjoni tal-kompetenzi l-oħra ( 160 ). Barra minn hekk, dawn il-bażijiet legali kollha jipprevedu l-istess proċedura fir-rigward tal-eżerċizzju tal-kompetenzi interni, jiġifieri l-proċedura leġiżlattiva ordinarja, li, fir-rigward tal-eżerċizzju ta’ setgħet esterni, twassal, skont l-Artikolu 218 TFUE, għall-applikazzjoni tal-istess regoli dwar il-votazzjoni. Għaldaqstant, dawn il-bażijiet legali u l-eżerċizzju tal-kompetenza esterna tal-Unjoni huma kompletament kompatibbli.

166.

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, jiena għalhekk nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja tirrispondi għall-ewwel domanda billi tgħid li, fid-dawl tal-portata tal-konklużjoni prevista mill-Kunsill, id-deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tipproċedi b’din il-konklużjoni għandha tkun ibbażata fuq l-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE, 84 TFUE u 336 TFUE.

167.

Il-parti (b) tal-ewwel domanda magħmula mill-Parlament tikkonċerna essenzjalment il-kwistjoni ta’ jekk, fl-eventwalità li, minħabba inter alia l-għażla tal-bażijiet legali, l-awtorizzazzjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul mill-Unjoni tingħata permezz ta’ żewġ deċiżjonijiet separati, tali awtorizzazzjoni tkunx min-naħa tagħha invalida.

168.

Il-Parlament osserva li r-raġuni mogħtija għall-adozzjoni ta’ żewġ deċiżjonijiet separati fl-istadju tal-iffirmar kienet li l-Artikoli 60 u 61 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul kienu jaqgħu fil-qasam tal-politika komuni dwar l-ażil, il-protezzjoni sussidjarja u l-protezzjoni temporanja, imsemmija fl-Artikolu 78 TFUE. Dan kien ser joħloq diffikultà partikolari fir-rigward tal-applikazzjoni tal-Protokoll Nru 21, sa fejn jipprovdi li l-Irlanda ma hijiex marbuta mill-miżuri meħuda f’dan il-qasam u ma hijiex suġġetta għall-applikazzjoni tagħhom, u għalhekk ma tipparteċipax fl-adozzjoni tagħhom, sakemm ma tagħtix il-kunsens tagħha li tipparteċipa. Madankollu, il-Parlament iqis li t-tħassib espress fir-rigward tal-Protokoll Nru 21 huwa infondat sa fejn, fl-eventwalità li l-Unjoni tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-Irlanda mbagħad ser tkun marbuta minn din il-konklużjoni fir-rigward tal-kompetenzi kollha eżerċitati mill-Unjoni bis-saħħa ta’ din il-konvenzjoni. Madankollu, min-naħa tiegħi, jiena ma nistax naqbel għaliex dan l-argument ifisser li, fil-każ li dan iseħħ, l-impatt potenzjali tal-Protokoll Nru 21 jisfa fix-xejn għaliex dawn id-dispożizzjonijiet ta’ din il-konvenzjoni fil-parti l-kbira tagħhom jikkonċernaw regoli komuni li l-Irlanda qablet dwarhom.

169.

Nibda billi nosserva li d-domanda magħmula mill-Parlament tikkonċerna l-validità formali futura tad-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul.

170.

F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li mill-Artikolu 263 TFUE jirriżulta li l-validità formali ta’ att tista’ tiddaħħal inkwistjoni biss jekk ikun hemm ksur ta’ rekwiżit formali essenzjali. Wieħed għalhekk jista’ jistaqsi: x’jikkostitwixxi rekwiżit formali essenzjali għal dan l-iskop?

171.

Kif diġà spjegajt, dawn ir-rekwiżiti jinkludu rekwiżiti proċedurali u formali li jista’ jkollhom influwenza fuq il-kontenut tal-att ikkonċernat ( 161 ) jew, fir-rigward tal-obbligu ta’ motivazzjoni, li jistgħu jagħtu lok għal konfużjoni dwar in-natura jew il-portata tal-att ikkontestat ( 162 ). Għaldaqstant, sabiex l-adozzjoni ta’ żewġ deċiżjonijiet separati – minflok waħda biss – tkun kuntrarja għad-dritt tal-Unjoni, huwa meħtieġ li jiġi eżaminat l-ewwel jekk dik li tista’ tissejjaħ “proċedura maqsuma” tiksirx regola jew prinċipju u, it-tieni, jekk din ir-regola jew dan il-prinċipju jistgħux jitqiesu li huma “essenzjali” f’dan is-sens.

172.

Fir-rigward tal-eżistenza ta’ tali regola jew prinċipju, jista’ jiġi osservat li ebda waħda mid-dispożizzjonijiet stabbiliti fit-Trattati jew fir-Regoli ta’ Proċedura tal-Kunsill ma tistabbilixxi rekwiżit li jipprojbixxi li d-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali tinqasam f’żewġ deċiżjonijiet separati.

173.

Huwa minnu li l-Artikolu 218(6) TFUE jirreferi, fir-rigward tal-proċedura għall-konklużjoni ta’ ftehim, għall-adozzjoni mill-Kunsill ta’ deċiżjoni li tawtorizza din il-konklużjoni. Madankollu, huwa ċar li l-użu tal-artiklu indefinit “a” fil-verżjoni bl-Ingliż (“a decision”) jirreferi għall-kunċett ġenerali ta’ “deċiżjoni”, li jidentifika l-forma normali mogħtija lil att tal-Kunsill jew tal-Kummissjoni li ma jkunx test ta’ applikazzjoni ġenerali. Għaldaqstant, dan ma jirreferix għall-kunċett, użat f’pajjiżi b’sistema ta’ dritt ċivili, ta’ instrumentum (forma) b’differenza minn negotium (sustanza). Għaldaqstant, meta din id-dispożizzjoni tinqara fil-kuntest tagħha, wieħed għandu jiddubita kemm min fassal din id-dispożizzjoni kellu l-intenzjoni li, bis-sempliċi użu tal-artiklu indefinit fil-verżjoni bl-Ingliż, jeskludi l-possibbiltà li tali deċiżjoni tista’ tieħu l-forma ta’ żewġ atti separati.

174.

Wieħed jista’ jsibha diffiċli wkoll sabiex jifhem kif il-fatt li deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali tinqasam f’żewġ atti differenti jista’ jikser l-Artikolu 17(2) TUE jew l-Artikolu 293 TFUE. Għalkemm iż-żewġ dispożizzjonijiet jikkonċernaw biss il-proċedura leġiżlattiva ( 163 ), mill-pożizzjoni tal-Artikolu 218 fi ħdan it-Trattat FUE – din id-dispożizzjoni tinsab fit-Titolu V tal-Ħames Parti (li hija ddedikata għall-azzjoni esterna tal-Unjoni) u mhux, bħall-proċedura leġiżlattiva, fit-Taqsima 2 tal-Kapitolu 2 tat-Titolu I tas-Sitt Parti – flimkien mal-kontenut ta’ din id-dispożizzjoni, jirriżulta li l-proċedura għall-konklużjoni ta’ ftehimiet internazzjonali hija speċifika u speċjali. Fil-fatt, ma humiex biss il-prerogattivi tad-diversi istituzzjonijiet f’kull waħda minn dawn il-proċeduri li huma differenti, iżda anki t-terminoloġija użata fit-Trattati hija differenti. Pereżempju, l-Artikolu 218(3) TFUE jipprovdi li, fir-rigward tal-iffirmar ta’ ftehim internazzjonali, il-proċedura għandha tinbeda b’“rakkomandazzjoni”, filwaqt li l-Artikolu 294(2) TFUE jipprovdi li, fil-proċedura leġiżlattiva, il-proċedura tibda bi “proposta” ( 164 ).

175.

Barra minn hekk, anki jekk wieħed iqis li waħda minn dawn id-dispożizzjoni tista’ titqies li tistabbilixxi rekwiżit, ma jidhirlix li dan ir-rekwiżit ikun jista’ jitqies li huwa “essenzjali” fis-sens tal-Artikolu 263 TFUE.

176.

F’dan il-kuntest, l-unika regola jew l-uniku prinċipju li jistgħu jikkostitwixxu rekwiżit proċedurali jew formali essenzjali – u, għalhekk, li jistgħu jwaqqfu lill-Kunsill milli jaqsam deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali f’żewġ atti differenti – huma sempliċement dawk li jiġu osservati l-prerogattivi tal-istituzzjonijiet l-oħra u tal-Istati Membri kif ukoll ir-regoli dwar il-votazzjoni applikabbli ( 165 ), u dan sa fejn dawn ir-regoli ma jinsabux għad-dispożizzjonijiet tal-istituzzjonijiet stess ( 166 ).

177.

B’hekk, pereżempju, fis-sentenza tagħha Il-Kummissjoni vs Il‑Kunsill ( 167 ), magħrufa bħala s-“sentenza dwar l-att ibridu”, il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li l-Kunsill u r-rappreżentanti tal-Gvernijiet tal-Istati Membri ma jistgħux jgħaqqdu f’deċiżjoni waħda att li jawtorizza l-iffirmar ta’ ftehim bejn l-Unjoni u Stati terzi jew organizzazzjonijiet internazzjonali u att dwar l-applikazzjoni provviżorja ta’ dan il-ftehim mill-Istati Membri. Kif osservat il-Qorti tal-Ġustizzja, dan għaliex l-Istati Membri ma għandhom l-ebda kompetenza sabiex jadottaw l-ewwel deċiżjoni u, a contrario sensu, il-Kunsill ma għandu l-ebda rwol, bħala istituzzjoni tal-Unjoni, fl-adozzjoni tal-att li jikkonċerna l-applikazzjoni provviżorja ta’ ftehim imħallat mill-Istati Membri. Dan l-att tal-aħħar jibqa’ kwistjoni għad-dritt nazzjonali ta’ kull wieħed minn dawn l-Istati ( 168 ). Il-Qorti tal-Ġustizzja, barra minn hekk, osservat li din il-prassi seta’ kellha konsegwenzi fuq ir-regoli dwar il-votazzjoni applikati minħabba li l-ewwel att kellu jiġi adottat, skont l-Artikolu 218(8) TFUE, b’maġġoranza kkwalifikata tal-Kunsill, filwaqt li l-applikazzjoni provviżorja ta’ ftehim imħallat mill-Istati Membri timplika, bħala kwistjoni għad-dritt nazzjonali ta’ kull wieħed minn dawn l-Istati, kunsens tar-rappreżentanti ta’ dawn l-Istati, u għalhekk il-qbil unanimu tagħhom ( 169 ).

178.

F’dan il-każ, iżda, il-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul permezz ta’ żewġ deċiżjonijiet minflok permezz ta’ deċiżjoni waħda ma jidhirx li hija ta’ natura tali li tista’ tqajjem tħassib simili għal dak identifikat fis-sentenza dwar l-att ibridu.

179.

L-ewwel, ma huwiex ikkontestat li, irrispettivament min-numru ta’ deċiżjonijiet li ser jiġu adottati, l-adozzjoni tagħhom dejjem ser taqa’ fil-kompetenza tal-Unjoni.

180.

It-tieni, fir-rigward tar-regoli dwar il-votazzjoni, għandu jiġi osservat li l-fatt li deċiżjoni tinqasam f’żewġ atti separati jista’ jaffettwa l-validità tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali jekk l-ewwel att li għandu jiġi adottat jiġi fil-fatt adottat skont regoli dwar il-votazzjoni partikolari u t-tieni wieħed jiġi adottat permezz ta’ regoli dwar il-votazzjoni differenti f’ċirkustanzi fejn, li kieku ġie adottat att wieħed biss, kienet tiġi applikata regola waħda biss ( 170 ). Madankollu, f’dan il-każ jirriżulta li, għar-raġunijiet kollha li jiena esponejt iktar ’il fuq fil-kuntest tal-eżami tal-ammissibbiltà, il-bażijiet legali kkonċernati kollha jwasslu għall-applikazzjoni tal-istess proċedura.

181.

Huwa minnu li, mir-risposta għall-parti (a) tal-ewwel domanda jirriżulta li l-iffirmar mill-Unjoni – u, jekk timmaterjalizza, il-konklużjoni finali – tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul implikaw u jimplikaw li l-Unjoni ser teżerċita ċerti kompetenzi li jaqgħu taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE. Għaldaqstant, isegwi li l-adozzjoni tad-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni mill-Unjoni, kif prevista mill-Parlament, għandha titqies li taqa’ taħt il-kompetenzi tal-Unjoni koperti mill-Protokolli Nru 21 u Nru 22. Madankollu, għall-kuntrarju ta’ dak li jargumenta l-Parlament, is-separazzjoni tal-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni f’żewġ atti separati ser ikollha l-effett li jiġu osservati – iktar milli miksura – ir-regoli dwar il-votazzjoni applikabbli u l-pożizzjoni speċjali tal-Irlanda kif issalvagwardjata fil-Protokoll Nru 21 ( 171 ).

182.

F’dan ir-rigward, naturalment, l-adozzjoni ta’ żewġ deċiżjonijiet hija meħtieġa meta att isegwi diversi għanijiet jew ikollu diversi komponenti, mingħajr ma wieħed minn dawn l-għanijiet jew minn dawn il-komponenti jkun inċidentali għall-oħrajn, u meta dawn il-bażijiet differenti ma jkunux konċiljabbli ma’ xulxin għaliex iwasslu għall-applikazzjoni ta’ regoli dwar il-votazzjoni differenti ( 172 ). Fil-fehma tiegħi, huwa minnu wkoll li l-adozzjoni ta’ diversi atti separati ser tkun meħtieġa wkoll meta att jinkludi komponenti li jistgħu jaqgħu, minn tal-inqas parzjalment, fil-kamp ta’ applikazzjoni tal-Protokolli Nru 21 u Nru 22 u, fir-rigward ta’ partijiet oħra, ma jaqax f’dan il-kamp ta’ applikazzjoni. Fil-fatt, minħabba l-Protokoll Nru 21, l-Irlanda ma tipparteċipax fl-adozzjoni mill-Kunsill ta’ miżuri proposti taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE, sakemm dan l-Istat Membru ma jindikax b’mod espliċitu r-rieda tiegħu li jipparteċipa ( 173 ). Skont il-Protokoll Nru 22, ir-Renju tad-Danimarka ma huwiex ser jipparteċipa fl-adozzjoni mill-Kunsill ta’ miżuri proposti skont it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE u ma huwiex marbut minn tali miżuri sakemm, wara l-adozzjoni tagħhom, ma jiddeċidix li jimplimentahom ( 174 ).

183.

Peress li r-Renju tad-Danimarka ma jipparteċipax fl-adozzjoni mill-Kunsill ta’ kwalunkwe miżuri li jaqgħu taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE u l-Irlanda tipparteċipa biss jekk tesprimi l-intenzjoni tagħha li tagħmel dan, kull meta att tal-Unjoni jkun ser jiġi adottat skont diversi bażijiet legali, li wħud minnhom jaqgħu taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE u oħrajn taħt dispożizzjonijiet oħra tat-Trattat, jista’ jkun meħtieġ li dan l-att jinqasam f’diversi deċiżjonijiet.

184.

F’dan il-każ, huwa minnu li l-kompetenzi li għandhom jiġu eżerċitati jew li huwa maħsub li jiġu eżerċitati mill-Unjoni jaqgħu kollha taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE. Għaldaqstant, ir-Renju tad-Danimarka ma huwa ser ikun marbut minn ebda waħda minn dawn id-deċiżjonijiet u ma huwiex ser jipparteċipa fil-votazzjoni għall-adozzjoni ta’ ebda waħda minn dawn iż-żewġ deċiżjonijiet. B’hekk, il-Protokoll Nru 22 ma huwiex ta’ natura li jibdel ir-regoli dwar il-votazzjoni applikabbli.

185.

Fir-rigward tas-sitwazzjoni tal-Irlanda, il-Parlament iqis li, sa fejn il-ftehim ser ikun fil-parti l-kbira tiegħu kopert minn regoli komuni li l-Irlanda kienet taċċetta, dan l-Istat Membru ser ikun neċessarjament marbut mill-ftehim futur u, għaldaqstant, ser ikun obbligat jipparteċipa fil-votazzjoni.

186.

Kif diġà indikajt, iżda, min-naħa tiegħi jiena ma nistax naqbel. Mir-risposta għall-ewwel domanda ma jirriżultax biss li l-leġiżlazzjoni sekondarja tal-Unjoni ma tkoprix kompletament l-oqsma li jikkorrispondu għall-kompetenzi li l-Unjoni ser tkun obbligata teżerċita sabiex tikkonkludi l-konvenzjoni inkwistjoni u l-kompetenzi msemmija mill-Parlament fit-talba tiegħu, iżda jirriżulta wkoll, fil-fehma tiegħi, li l-fatt li l-Irlanda diġà qablet li tipparteċipa fl-adozzjoni ta’ ċerti strumenti tad-dritt tal-Unjoni ma jobbligahiex tagħmel dan fir-rigward tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali li jkollu l-istess suġġett. Dan, fil-fehma tiegħi, joħroġ mill-Artikolu 4a tal-Protokoll Nru 21 li jipprovdi li d-dispożizzjonijiet ta’ dan il-protokoll “japplikaw […] anke għal miżuri proposti jew adottati skond it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat dwar il-Funzjonament ta’ l-Unjoni Ewropea li jemendaw miżura eżistenti li biha jkunu marbuta” ( 175 ). Għaldaqstant, sa fejn il-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul tista’ tolqot ċerti miżuri eżistenti fil-qasam tal-ażil, kif intqal matul l-eżami tal-parti (a) tal-ewwel domanda, jidher li huwa ċar li, bis-saħħa tal-Protokoll Nru 21, l-Irlanda tista’ tiddeċiedi li ma tkunx marbuta mid-deċiżjoni li tawtorizza l-adozzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul u għalhekk tista’ ma tipparteċipax fil-votazzjoni dwar din il-kwistjoni.

187.

Huwa minnu li, fl-Opinjoni 1/15, il-Qorti tal-Ġustizzja kkonstatat li l-applikazzjoni tal-Protokolli Nru 21 u Nru 22 ma kinitx ta’ natura tali li tolqot ir-regoli dwar il-votazzjoni fi ħdan il-Kunsill ( 176 ). Madankollu, ir-raġunament f’dak il-każ għandu jinftiehem b’riferiment għaċ-ċirkustanzi li kienu inkwistjoni hemmhekk. Fil-fatt, f’dak il-każ, l-Irlanda u r-Renju Unit kienu nnotifikaw ix-xewqa tagħhom li jipparteċipaw fl-adozzjoni tad-deċiżjoni rilevanti, b’tali mod li, skont l-Artikolu 3 tal-Protokoll Nru 21, ma kienx meħtieġ li jiġu applikati r-regoli dwar il-votazzjoni stabbiliti fl-Artikolu 1 ta’ dan il-protokoll. Fir-rigward tal-Protokoll Nru 22, il-Qorti tal-Ġustizzja essenzjalment ikkonstatat li, fid-dawl tal-kontenut tal-ftehim maħsub, ir-Renju tad-Danimarka ma kienx ser ikun marbut mid-dispożizzjonijiet ta’ dan il-ftehim u li, għaldaqstant, irrispettivament mill-bażi legali adottata, ir-Renju tad-Danimarka ma kienx ser jipparteċipa fl-adozzjoni ta’ din id-deċiżjoni ( 177 ).

188.

Hawnhekk jista’ jingħad li, għall-kuntrarju tal-argumenti mressqa matul is-seduta mill-Kummissjoni, il-fatt li l-Unjoni għandha kompetenza esklużiva f’din is-sitwazzjoni bis-saħħa tal-Artikolu 3(2) TFUE ma jistax iwassal sabiex tiġi eskluża l-applikazzjoni tal-Protokoll Nru 21. Fil-fatt, li kieku dan kien il-każ, l-Artikolu 4a tal-Protokoll Nru 21 jisfa bla ebda tifsira reali għaliex, fl-opinjoni tiegħu, l-iskop ta’ din id-dispożizzjoni huwa preċiżament li tispeċifika li dan il-protokoll japplika wkoll meta l-Unjoni jkollha kompetenza esklużiva minħabba li l-miżura maħsuba tkun tista’ tibdel l-atti leġiżlattivi eżistenti.

189.

Anki fir-rigward tad-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul li ma jibdlux miżura eżistenti, jiena nemmen li l-qbil tal-Irlanda jibqa’ meħtieġ. Għalkemm l-Artikolu 4a tal-Protokoll Nru 21 jirreferi għal miżura li għandha l-effett li tibdel waħda eżistenti, jibqa’ l-fatt – kif huwa enfasizzat mill-użu tal-kelma “anke” – li anki meta miżura ma tkunx ser tibdel jew temenda att eżistenti, l-Artikolu 1 ta’ dan il-protokoll xorta waħda japplika hekk kif il-miżura maħsuba jkun fiha dispożizzjonijiet li jaqgħu taħt it-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE.

190.

Huwa minnu, naturalment, li sa fejn l-Irlanda qablet li tkun marbuta minn ċerti atti tad-dritt tal-Unjoni, hija mbagħad ma tkunx tista’ tikkonkludi konvenzjoni jew ftehim internazzjonali ieħor li jdgħajjef l-effettività ta’ dan l-istess dritt. Il-kuntrarju, iżda, ma huwiex minnu. Il-fatt li l-Irlanda qablet li tkun marbuta minn dawn l-istrumenti leġiżlattivi tal-Unjoni ma jfissirx li l-Irlanda mbagħad ser tkun obbligata tipparteċipa fl-adozzjoni ta’ att li jikkonkludi konvenzjoni marbuta mal-qasam kopert mit-Titolu V tat-Tielet Parti tat-Trattat FUE. Konklużjoni bħal din tkun kuntrarja għall-formulazzjoni ċara tal-Protokoll Nru 21.

191.

Filwaqt li huwa ċar li jekk tidħol fis-seħħ għall-Unjoni l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ser ikollha impatt fuq il-leġiżlazzjoni tal-Unjoni fil-qasam tal-ażil, l-effett tal-Protokoll Nru 21 ikun li, ikkunsidrata mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, l-Irlanda ma hijiex ser tkun marbuta minn din il-konvenzjoni fir-rigward tal-kompetenzi kollha eżerċitati minnha fil-mument tal-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni sakemm ma tindikax ukoll l-intenzjoni tagħha li tkun hekk marbuta. Għaldaqstant, jekk l-Irlanda taqbel li tkun marbuta mid-deċiżjoni tal-Unjoni li tawtorizza l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul fir-rigward biss ta’ ċerti dispożizzjonijiet ta’ din il-konvenzjoni, l-adozzjoni ta’ żewġ deċiżjonijiet separati tkun għalhekk meħtieġa.

192.

Il-fatt, barra minn hekk, li l-Irlanda diġà kkonkludiet il-Konvenzjoni ta’ Istanbul ma jidhirx li huwa tali, fil-fehma tiegħi, li jdaħħal inkwistjoni l-analiżi preċedenti ( 178 ). Dan għaliex il-konsegwenzi prodotti minn din il-konklużjoni ma humiex l-istess daqslikieku l-Irlanda qablet li tkun marbuta mid-deċiżjoni tal-Unjoni li tikkonkludi din il-konvenzjoni. B’mod partikolari, jekk l-Irlanda taqbel li tkun marbuta mill-adeżjoni tal-Unjoni ma’ din il-konvenzjoni, dan ser ikollu l-konsegwenza, minn naħa, li anki jekk xi darba dan l-Istat Membru jirrinunzja għal din il-konvenzjoni skont l-Artikolu 80 tagħha, huwa ser jibqa’ marbut fir-rigward tal-materji li jaqgħu fil-kompetenza tal-Unjoni. Min-naħa l-oħra, dan l-Istat Membru jista’ ma jkunx jixtieq li jkun marbut mid-deċiżjoni li ser tittieħed mill-Unjoni sa fejn, skont il-portata ta’ din l-adeżjoni, din id-deċiżjoni tkun tista’ tipprevali fuq ir-riżervi espressi minn dan l-Istat Membru.

193.

F’dawn iċ-ċirkustanzi, skont l-intenzjonijiet tal-Irlanda, l-adozzjoni ta’ żewġ deċiżjonijiet mhux biss tkun valida iżda dan l-approċċ ikun adattat u jista’ anki jkun legalment meħtieġ.

194.

F’dawn iċ-ċirkustanzi, nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja għandha tirrispondi lill-Parlament fis-sens li l-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul mill-Unjoni permezz ta’ żewġ atti separati ma hijiex ta’ natura li tagħmel dawn l-atti invalidi.

195.

Permezz tat-tieni domanda tiegħu, il-Parlament jistaqsi jekk id-deċiżjoni tal-Unjoni li tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tkunx valida jekk tiġi adottata fl-assenza ta’ ftehim komuni tal-Istati Membri kollha dwar il-kunsens tagħhom li jkunu marbuta bl-imsemmija konvenzjoni.

196.

F’dan ir-rigward, il-Parlament jirrikonoxxi l-importanza li tiġi żgurata kooperazzjoni mill-qrib bejn l-Istati Membri u l-istituzzjonijiet tal-Unjoni fil-proċess tan-negozjar, tal-konklużjoni u tal-implimentazzjoni ta’ ftehim internazzjonali. Huwa jqis, madankollu, li l-fatt li l-Kunsill jistenna sakemm l-Istati Membri kollha jkunu kkonkludew dan il-ftehim qabel ma jiġi konkluż mill-Unjoni (prassi li l-Parlament isejjaħ il-prassi ta’ “qbil komuni”), imur lil hinn minn tali kooperazzjoni. Il-Parlament isostni li fil-prattika dan jammonta għal rekwiżit ta’ unanimità fi ħdan il-Kunsill sabiex jiġi adottat ftehim internazzjonali minkejja l-eżistenza ta’ regola li teżiġi maġġoranza kkwalifikata. Barra minn hekk, tali prassi twassal sabiex id-deċiżjoni li tawtorizza l-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali mill-Unjoni tiġi ttrasformata f’att ibridu.

197.

Matul is-seduta, il-Kunsill jidher li ammetta li, fil-każ ta’ ftehim imħallat, il-prassi ġenerali tiegħu hija ħafna drabi li jistenna li l-Istati Membri jikkonkludu dan il-ftehim (jew, minn tal-inqas, sakemm jikkonfermaw li ser jikkonkludu dan il-ftehim) qabel ma jissottometti għal votazzjoni d-deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tikkonkludi dan il-ftehim. Madankollu, il-Kunsill jargumenta li huwa ma jqisx lilu nnifsu marbut minn din il-prassi għalkemm, fil-każ tal-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, din il-pożizzjoni ta’ stennija hija kompletament iġġustifikata.

198.

F’dan il-kuntest, għandu l-ewwel jitfakkar li meta l-Unjoni tiddeċiedi li teżerċita l-kompetenzi tagħha, dawn il-kompetenzi għandhom jiġu eżerċitati b’mod li jikkonforma mad-dritt internazzjonali ( 179 ).

199.

Taħt id-dritt internazzjonali, l-iffirmar ta’ ftehim internazzjonali minn entità ma jistabbilixxix, bħala prinċipju, il-kunsens tagħha li tkun marbuta u, għaldaqstant, bħala prinċipju, la jobbligaha tikkonkludi dan il-ftehim, u lanqas ma jobbligaha li tinvoka neċessarjament il-proċedura kostituzzjonali tagħha (pereżempju billi tfittex l-approvazzjoni leġiżlattiva jew parlamentari adegwata) sabiex tiġi awtorizzata tali konklużjoni. L-uniku obbligu li jaqa’ fuq tali partijiet huwa dak previst fl-Artikolu 18 tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna dwar il-Liġi tat-Trattati tat‑23 ta’ Mejju 1969 ( 180 ), jiġifieri li jaġixxu in bona fide u li jastjenu milli jwettqu atti li jġibu fix-xejn l-għan u l-iskop tal-ftehim.

200.

Mill-perspettiva tad-dritt tal-Unjoni, sakemm ma jkunx previst mod ieħor, l-istituzzjonijiet ma humiex obbligati jadottaw att ta’ applikazzjoni ġenerali. Lanqas ma huma obbligati jagħmlu dan f’terminu partikolari. Fil-każ tal-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali, peress li t-Trattati ma jistabbilixxu ebda terminu għall-Kunsill sabiex jadotta deċiżjoni f’dan ir-rigward u peress li l-Kunsill igawdi, fil-fehma tiegħi, minn marġni wiesa’ ta’ diskrezzjoni sabiex jieħu din id-deċiżjoni ( 181 ) ‐ anki meta l-Unjoni tkun diġà ffirmat dan il-ftehim – jiena nqis li l-Kunsill jista’ jipposponi d-deċiżjoni tiegħu għall-perijodu li huwa jqis neċessarju sabiex jieħu deċiżjoni informata.

201.

Għall-kuntrarju tal-argument imressaq mill-Parlament, il-fatt li wieħed jistenna li l-Istati Membri kollha jkunu kkonkludew il-ftehim imħallat inkwistjoni ma jimplikax bidla fir-regoli li jirregolaw id-deċiżjoni li tawtorizza lill-Unjoni tikkonkludi dan il-ftehim, u lanqas ma jibdel id-deċiżjoni li tkun ser tittieħed f’att ibridu. Fil-fatt, tali aġir ma jimplikax li, jekk fl-aħħar mill-aħħar Stat Membru jiddeċiedi li ma jikkonkludix dan il-ftehim, l-Unjoni ma hijiex ser tikkonkludih. Għaldaqstant, tali prassi bl-ebda mod ma hija ekwivalenti għall-amalgamazzjoni tal-proċedura nazzjonali għall-konklużjoni ta’ ftehim internazzjonali mal-proċedura prevista fl-Artikolu 218 TFUE.

202.

Bħala fatt, għalkemm ma huwiex il-kompitu tal-Qorti tal-Ġustizzja li tagħti deċiżjoni dwar ir-rilevanza ta’ tali aġir, tali prassi tidher li hija kompletament leġittima. Kif diġà spjegajt, ladarba l-Unjoni u l-Istati Membri jikkonkludu ftehim imħallat, dawn ikunu, mill-perspettiva tad-dritt internazzjonali, responsabbli in solidum għal kwalunkwe nuqqas mhux iġġustifikat li jimplimentaw il-ftehim ( 182 ). Fir-rigward tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, jidher li diversi Stati Membri indikaw li ltaqgħu ma’ diffikultajiet serji fir-rigward tal-konklużjoni fuq il-livell nazzjonali.

203.

Huwa minnu li meta l-Unjoni jkollha l-intenzjoni tikkonkludi ftehim imħallat, l-Istati Membri għandhom obbligi kemm fir-rigward tal-proċess ta’ negozjati u ta’ konklużjoni u kemm fir-rigward tat-twettiq tal-impenji sottoskritti, li jirriżultaw mir-rekwiżit ta’ unità fir-rappreżentanza internazzjonali tal-Unjoni ( 183 ). Madankollu, tali obbligu ma jimplikax li l-Istati Membri huma xorta waħda obbligati jikkonkludu tali ftehim. Tabilħaqq, tali approċċ imur kontra l-prinċipju ta’ tqassim tal-kompetenzi stabbilit fl-Artikolu 4(1) TUE.

204.

F’każ bħal dak ineżami, dan id-dmir jista’ jistabbilixxi b’mod awtonomu, l-iktar l-iktar, dmir ta’ astensjoni ( 184 ). Fi kwalunkwe każ, peress li d-dmir ta’ kooperazzjoni leali jopera wkoll għall-benefiċċju tal-Istati Membri sa fejn jeżiġi li l-Unjoni tosserva l-kompetenzi tal-Istati Membri ( 185 ), l-Unjoni ma tistax tinvoka din id-dispożizzjoni sabiex tobbliga lill-Istati Membri jikkonkludu ftehim internazzjonali.

205.

F’dan il-kuntest, il-konklużjoni mill-Unjoni ta’ ftehim imħallat jista’ għaldaqstant ikollha l-effett li tagħmel lill-Unjoni responsabbli, taħt id-dritt internazzjonali, għall-aġir ta’ ċerti Stati Membri, minkejja li dawn tal-aħħar ikunu qegħdin jaġixxu f’dawn iċ-ċirkustanzi fil-kuntest tal-kompetenzi esklużivi tagħhom. Din, madankollu, hija l-konsegwenza inevitabbli tal-prinċipju ta’ tqassim ta’ kompetenzi skont id-dritt kostituzzjonali intern tal-Unjoni.

206.

Sa fejn huwa kkonċernat il-każ ineżami, huwa paċifiku li, sabiex tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-Unjoni ma hijiex ser teżerċita ċerti kompetenzi kondiviżi u, b’mod partikolari, il-kompetenza dwar il-ġlieda kontra d-diskriminazzjoni bbażata fuq il-ġeneru. Għaldaqstant, numru sinjifikattiv ta’ obbligi taħt din il-konvenzjoni ser jaqgħu taħt il-kompetenza tal-Istati Membri. Fil-fatt, diversi Stati Membri indikaw li ltaqgħu ma’ diffikultajiet serji fir-rigward tal-konklużjoni fil-livell nazzjonali. Dan kollu jfisser li l-Kunsill huwa intitolat jieħu approċċ kawt u prudenti fir-rigward tal-konklużjoni ta’ dan il-ftehim.

207.

F’dan ir-rigward, xi drabi ġie argumentat li ma jkunx legalment aċċettabbli li l-Kunsill jistenna l-“ftehim komuni” tal-Istati Membri sabiex jikkonkludi ftehim imħallat, sa fejn l-Unjoni tkun tista’ ssolvi kwalunkwe diffikultà li tiltaqa’ magħha billi sempliċement tesprimi riżerva fir-rigward tal-allokazzjoni tal-kompetenzi bejn l-Unjoni u l-Istati Membri. Madankollu, fil-każ partikolari tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, l-Artikolu 78(1) tagħha jipprovdi li ebda riżervi ma huma permessi ħlief fil-każijiet previsti fl-Artikolu 78(2) jew (3) tagħha. Ebda waħda minn dawn id-dispożizzjonijiet ma tipprevedi l-possibbiltà għall-Unjoni li tagħmel dikjarazzjoni ta’ kompetenza permezz ta’ riżerva f’dan is-sens.

208.

Diversi partijiet li pparteċipaw fil-proċedura argumentaw xorta waħda li, minkejja d-dispożizzjonijiet tal-Konvenzjoni, l-Unjoni tista’ tagħmel dikjarazzjoni ta’ kompetenza, sa fejn argumentaw li dan fil-fatt ma jkunx jikkostitwixxi riżerva fis-sens tad-dritt internazzjonali. Skont dawn il-partijiet, tali dikjarazzjoni ta’ kompetenza ma tikkostitwixxix riżerva għaliex l-iskop tagħha huwa wieħed differenti. Huma jgħidu li dikjarazzjoni sempliċement tirrifletti sitwazzjoni legali oġġettiva, jiġifieri li Parti fi ftehim internazzjonali ma għandhiex il-kapaċità sħiħa li tikkonkludih filwaqt li, b’kuntrast għal dan, riżerva tirrifletti għażla suġġettiva ta’ din il-Parti li ma tidħolx f’dan il-ftehim b’mod sħiħ. Għaldaqstant, dikjarazzjoni tista’ ssir anki meta l-ftehim inkwistjoni jeskludi riżervi.

209.

Min-naħa tiegħi, iżda, ma nistax naqbel ma’ dan. Mill-Artikolu 2(1)(d) tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna ( 186 ) jirriżulta li riżerva tfisser dikjarazzjoni unilaterali, irrispettivament minn kif tkun ifformulata jew imsejħa, magħmula minn Stat meta jiffirma, jirratifika, jaċċetta, japprova jew jaderixxi ma’ trattat, li permezz tagħha jkollu l-intenzjoni jeskludi jew jemenda l-effett legali ta’ ċerti dispożizzjonijiet tat-trattat fl-applikazzjoni tagħhom għal dan l-Istat ( 187 ).

210.

Għaldaqstant, jidher li, skont id-dritt internazzjonali, l-għan segwit minn dikjarazzjoni huwa irrilevanti sabiex jiġi ddeterminat jekk għandhiex tiġi ttrattata bħala riżerva jew le. L-unika kwistjoni hija jekk il-funzjoni tad-dikjarazzjoni inkwistjoni hijiex li teskludi jew li temenda l-effett legali ta’ ċerti dispożizzjonijiet tat-trattat ( 188 ).

211.

F’dan il-kuntest, wieħed jista’ jiftakar li wieħed mill-prinċipji ewlenin li jirregolaw it-trattati internazzjonali, kif stabbilit fl-Artikolu 27 tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna kif ukoll fl-Artikolu 27 tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna dwar il-Liġi tat-Trattati bejn Stati u Organizzazzjonijiet Internazzjonali jew bejn Organizzazzjonijiet Internazzjonali tal‑21 ta’ Marzu 1986 ( 189 ), huwa li Parti ma tistax tinvoka d-dispożizzjonijiet tad-dritt intern tagħha bħala ġustifikazzjoni għan-nuqqas tagħha li teżegwixxi trattat. Dan, iżda, ikun preċiżament l-għan segwit minn dikjarazzjoni ta’ kompetenza jekk tintuża sabiex jiġi limitat ir-riskju li tiġi stabbilita r-responsabbiltà tal-Unjoni bħala konsegwenza tan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni ta’ ftehim imħallat minn Stat Membru ( 190 ). Għaldaqstant, tali dikjarazzjoni jkollha titqies li hija “riżerva” fis-sens tal-Artikolu 2(1)(d) tal-Konvenzjoni ta’ Vjenna.

212.

Minn dan isegwi li, għall-finijiet tad-dritt internazzjonali, dikjarazzjoni dwar it-tqassim tal-kompetenzi bejn organizzazzjoni internazzjonali u l-membri tagħha għandha titqies li tikkostitwixxi riżerva ( 191 ) u, għaldaqstant, tista’ tiġi espressa biss jekk permessa minn dispożizzjoni fil-ftehim inkwistjoni, kif kien il-każ, pereżempju, tal-Artikolu 2 tal-Konvenzjoni tan-Nazzjonijiet Uniti dwar il-Liġi tal-Baħar li kienet inkwistjoni fil-kawża magħrufa bħala MOX Plant ( 192 ).

213.

Fil-prattika, ħafna mill-konvenzjonijiet li fihom l-Unjoni hija Parti jipprevedu l-possibbiltà li jiġu espressi riżervi, jew saħansitra jeħtieġu riżervi min-naħa ta’ organizzazzjonijiet internazzjonali li jikkonkludu dawn il-konvenzjonijiet sabiex jagħmlu dikjarazzjoni ta’ kompetenza ( 193 ). L-iktar eżempju magħruf ta’ konvenzjoni li tipprevedi tali obbligu huwa l-Artikolu 2 tal-Anness IX tal-Konvenzjoni tan-Nazzjonijiet Uniti dwar il-Liġi tal-Baħar ( 194 ).

214.

Madankollu, peress li l-Konvenzjoni ta’ Istanbul ma tippermettix li Parti tagħmel riżervi fir-rigward tar-regoli dwar ġurisdizzjoni, kwalunkwe dikjarazzjoni magħmula f’dan is-sens mill-Unjoni tista’ titqies li ma għandhiex effett legali għall-finijiet tad-dritt internazzjonali. Fil-fatt, matul is-seduta li nżammet fis‑6 ta’ Ottubru 2020, il-Kummissjoni inizjalment qajmet il-possibbiltà li jsir użu minn dikjarazzjoni ta’ ġurisdizzjoni. Meta saritilha pressjoni, iżda, hija finalment ammettiet li, mill-perspettiva tad-dritt internazzjonali, tali dikjarazzjoni ma ser ikollha ebda valur legali u ser ikollha biss valur informattiv ( 195 ).

215.

Fil-fehma tiegħi, wieħed jista’ biss iqis (bir-rispett kollu) li tali approċċ ma huwiex sodisfaċenti. Kwalunkwe dikjarazzjoni bħal din mhux biss tkun irrilevanti mill-perspettiva tad-dritt internazzjonali iżda wkoll, meqjusa minn din il-perspettiva, tali dikjarazzjoni tista’ anki titqies li tista’ tqarraq. Għaldaqstant, fil-fehma tiegħi, l-Unjoni għandha tastjeni milli tagħmel tali dikjarazzjoni ta’ kompetenza meta l-konvenzjoni inkwistjoni ma tippermettix li jsiru riżervi ( 196 ).

216.

Fuq l-istess linji, wieħed jista’ josserva li jkun inutli li wieħed jistenna sa fejn l-Artikolu 77 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jipprovdi li kwalunkwe Stat jew l-Unjoni jistgħu, fil-mument tal-iffirmar jew meta jiddepożitaw l-istrument ta’ ratifika, aċċettazzjoni, approvazzjoni jew adeżjoni tagħhom, jidentifikaw it-territorju jew it-territorji li għalihom għandha tapplika din il-konvenzjoni. Madankollu, fil-fehma tiegħi, hemm essenzjalment żewġ raġunijiet għaliex fil-verità ma huwiex ser ikun fattibbli għall-Unjoni li tipprova tinvoka din id-dispożizzjoni sabiex tillimita r-responsabbiltà tal-Unjoni. L-ewwel, kwalunkwe sforz sabiex jiġi ristrett il-kamp ta’ applikazzjoni territorjali tal-ftehim għal Stati Membri speċifiċi ser imur kontra l-unità essenzjali tad-dritt tal-Unjoni fi ħdan l-Unjoni u l-prinċipju ta’ ugwaljanza fit-trattament. Normalment, deroga minn din l-unità u l-koeżjoni essenzjali tad-dritt tal-Unjoni hija prevista espliċitament fuq il-livell tat-Trattati, bħalma jixhdu estensivament bil-mod tagħhom il-Protokolli Nru 20, Nru 21 u Nru 32. It-tieni, l-Artikolu 77 tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul ikun jista’ jiġi implimentat fil-prattika biss ġaladarba tkun magħrufa l-pożizzjoni tal-Istati Membri kollha. Għaldaqstant, anki jekk wieħed jaċċetta li l-użu ta’ din id-dispożizzjoni huwa fil-fatt possibbli, hemm raġunijiet prattiċi u legali b’saħħithom favur il-prassi ta’ “qbil komuni”.

217.

Fl-aħħar nett, il-fatt li l-konvenzjoni inkwistjoni kienet adottata taħt il-patroċinju tal-Kunsill tal-Ewropa – li huwa kompletament konxju tan-natura kumplessa tar-regoli li jirregolaw it-tqassim tal-kompetenzi bejn l-Istati Membri u l-Unjoni – ma jiġġustifikax li l-Unjoni tinjora r-regoli tad-dritt internazzjonali fil-każ li tikkonkludi din il-konvenzjoni. Minn naħa, ir-regoli tad-dritt internazzjonali japplikaw għal kull trattat internazzjonali, mingħajr eċċezzjoni. Min-naħa l-oħra, mill-formulazzjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul huwa ċar li min fassalha kellu f’moħħu, b’mod ċar, is-sitwazzjoni partikolari tal-Unjoni meta fassalha iżda eskluda – wieħed jassumi li b’mod intenzjonat – il-possibbiltà li jiġu fformulati riżervi ta’ kompetenza ( 197 ).

218.

F’dan il-kuntest, l-Unjoni mhux biss ma għandha ebda obbligu immedjat li tikkonkludi l-Konvenzjoni fi żmien partikolari, iżda hemm ukoll, kif għadni kemm ippruvajt nispjega, raġunijiet prattiċi b’saħħithom għaliex għandha tistenna sakemm l-Istati Membri kollha jkunu kkonkludewha. Fil-fatt, jekk Stat Membru wieħed jew iktar jirrifjutaw li jikkonkludu l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, il-Kunsill jaf ikun jixtieq jiddeċiedi li l-Unjoni għandha teżerċita iktar kompetenzi kondiviżi minn dawk inizjalment previsti sabiex titnaqqas il-portata tal-adeżjoni li taqa’ fil-kompetenza tal-Istati Membri ( 198 ).

219.

Fil-każ tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, tali approċċ jidher iktar u iktar rilevanti għaliex il-Kunsill u l-Parlament jistgħu possibbilment jiddeduċu, mill-eżistenza ta’ diffikultajiet f’ċerti Stati Membri fir-rigward tal-konklużjoni ta’ din il-konvenzjoni, l-eżistenza ta’ ħtieġa partikolari li tiġi miġġielda ċerta mġiba, fis-sens tal-Artikolu 83(1) TFUE, li tawtorizzahom, bis-saħħa tat-tielet subparagrafu tal-Artikolu 83(1) TFUE, jestendu oqsma ta’ kompetenza kondiviża f’oqsma marbuta mad-dritt kriminali.

220.

Madankollu, għalkemm fit-talba tiegħu skont l-Artikolu 218 TFUE l-Parlament ikkritika d-dewmien fil-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul, huwa formalment ifformula d-domanda tiegħu bħala li hija marbuta mal-kwistjoni ta’ jekk id-deċiżjoni li tiġi konkluża l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tkunx valida jekk tiġi adottata mingħajr l-istennija tal-ftehim komuni tal-Istati Membri li jkunu marbuta b’din il-konvenzjoni.

221.

F’dan ir-rigward, il-Qorti tal-Ġustizzja diġà osservat li d-diffikultajiet possibbli li jistgħu jqumu fil-ġestjoni tal-ftehimiet ikkonċernati ma jikkostitwixxux kriterju li fuq il-bażi tiegħu tista’ tiġi evalwata l-validità tad-deċiżjoni li tiġi awtorizzata l-konklużjoni ta’ ftehim ( 199 ).

222.

Għaldaqstant, ma nemminx li l-Kunsill huwa meħtieġ li jkun kiseb konferma mill-Istati Membri ta’ dak li kienu ser jikkonkludu sabiex l-Unjoni tkun awtorizzata tikkonkludi tali ftehim ( 200 ). L-ewwel, it-Trattati ma jsemmu ebda obbligu bħal dan. It-tieni, filwaqt li l-Unjoni u l-Istati Membri għandhom jiżguraw unità fir-rappreżentanza internazzjonali tagħhom, kif indikajt, l-Unjoni għandha tiżgura wkoll li l-kompetenzi tal-Istati Membri jkunu osservati. Barra minn hekk, il-fatt li Stat Membru ma jkunx ikkonkluda trattat ma jwaqqafx lil dan l-Istat Membru milli jikkonforma ruħu mal-prinċipju ta’ unità fir-rappreżentanza internazzjonali li jagħmel parti mid-dritt tal-Unjoni, sa fejn dan il-prinċipju jeħtieġ biss li dan l-Istat jastjeni minn azzjonijiet li jmorru manifestament kontra l-pożizzjonijiet adottati mill-Unjoni.

223.

Dan kollu jwassalni għall-konklużjoni li l-Kunsill ma huwa suġġett għal ebda obbligu li jistenna l-ftehim komuni tal-Istati Membri, u lanqas ma huwa suġġett għal xi obbligu li jikkonkludi ftehim internazzjonali, bħalma hija l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, immedjatament wara li jiffirmah. Għall-kuntrarju, huwa l-kompitu tal-Kunsill li jevalwa liema hija l-aħjar soluzzjoni, fid-dawl ta’ fatturi bħalma huma l-portata tar-riskju ta’ nuqqas mhux iġġustifikat ta’ eżekuzzjoni tal-ftehim imħallat inkwistjoni min-naħa ta’ Stat Membru jew il-possibbiltà li tinkiseb il-maġġoranza meħtieġa fi ħdan il-Kunsill sabiex jeżerċita waħdu l-kompetenzi kondiviżi kollha kkonċernati mill-imsemmi ftehim.

224.

Fl-aħħar nett, għalkemm ma huwiex neċessarju li jsir dan, nipproponi li tiġi indirizzata s-sitwazzjoni msemmija matul is-seduta, jiġifieri x’jista’ jiġri jekk Stat Membru jirrinunzja l-imsemmija konvenzjoni ladarba tkun ġiet konkluża mill-Istati Membri u mill-Unjoni.

225.

F’dawn iċ-ċirkustanzi, għalkemm id-dmir ta’ kooperazzjoni leali jimponi mingħajr ebda dubju obbligu li l-Istat Membru kkonċernat jinforma minn qabel lill-Unjoni, dan id-dmir ma jistax jiġi estiż b’mod li jwaqqaf lil Stat Membru milli jirtira minn ftehim internazzjonali. Fil-fatt, il-konsegwenza loġika u inevitabbli tal-prinċipju ta’ attribuzzjoni ta’ kompetenzi hija li Stat Membru jista’ jirtira minn ftehim imħallat sakemm parti mill-ftehim tkun għadha taqa’ fil-kompetenza tal-Istati, u dan jew għaliex l-Unjoni tkun għadha ma eżerċitatx diġà l-kompetenzi kondiviżi kollha jew għaliex ċerti partijiet tal-ftehim jaqgħu fil-kompetenza esklużiva tal-Istati Membri. Madankollu, din il-possibbiltà ma tobbligax lill-Unjoni toħroġ mill-ftehim ukoll. Hawnhekk, għal darba oħra, fil-fehma tiegħi, ikun sempliċement il-kompitu tal-Kunsill, jekk ikun meħtieġ, li jevalwa l-ibbilanċjar bejn l-importanza tal-ftehim inkwistjoni u r-riskji ġġenerati mill-konklużjoni mhux perfetta tiegħu mill-Unjoni u mill-Istati Membri.

226.

Għaldaqstant, nipproponi li t-tieni domanda tingħata risposta billi jingħad, l-ewwel, li d-deċiżjoni tal-Unjoni li tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tkun kompatibbli mat-Trattati jekk tiġi adottata fl-assenza ta’ ftehim komuni mill-Istati Membri kollha dwar il-kunsens tagħhom li jkunu marbuta minn din il-konvenzjoni. Madankollu, din id-deċiżjoni tkun ukoll kompatibbli mat-Trattati jekk tiġi adottata biss wara li jkun ġie stabbilit tali ftehim komuni. Huwa esklużivament il-Kunsill li għandu jiddeċiedi liema waħda minn dawn iż-żewġ soluzzjonijiet hija l-aħjar.

227.

Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, jiena għalhekk nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja tirrispondi d-domandi magħmula mill-Parlament b’dan il-mod:

Jekk l-intenzjonijiet tal-Kunsill fir-rigward tal-portata tal-kompetenzi kondiviżi li għandhom jiġu eżerċitati mal-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul jibqgħu l-istess, id-deċiżjoni li tawtorizza din il-konklużjoni f’isem l-Unjoni Ewropea għandha tkun ibbażata fuq l-Artikoli 78(2) TFUE, 82(2) TFUE, 84 TFUE u 336 TFEU bħala bażijiet legali sostantivi.

Il-konklużjoni tal-Konvenzjoni ta’ Istanbul mill-Unjoni Ewropea permezz ta’ żewġ atti separati ma hijiex ta’ natura li tagħmel dawn l-atti invalidi.

Id-deċiżjoni tal-Unjoni Ewropea li tikkonkludi l-Konvenzjoni ta’ Istanbul tkun kompatibbli mat-Trattati jekk tiġi adottata fl-assenza ta’ ftehim komuni tal-Istati Membri dwar il-kunsens tagħhom li jkunu marbuta minn din il-konvenzjoni. Barra minn hekk, madankollu, din id-deċiżjoni tkun ukoll kompatibbli mat-Trattati jekk tiġi adottata biss wara li jkun ġie stabbilit tali ftehim komuni. Huwa esklużivament il-Kunsill li għandu jiddeċiedi liema waħda minn dawn iż-żewġ soluzzjonijiet hija l-aħjar.