1. 

Permezz tal-appell tiegħu, J.‑C. Marchiani jitlob l-annullament tas-sentenza tal-Qorti Ġenerali tal-Unjoni Ewropea, tal-10 ta’ Ottubru 2014, Marchiani vs Il‑Parlament (T‑479/13, EU:T:2014:866, iktar ’il quddiem is-“sentenza appellata”), li permezz tagħha din ċaħdet ir-rikors tiegħu intiż għall-annullament tad-deċiżjoni tas-Segretarju Ġenerali tal-Parlament Ewropew tal-4 ta’ Lulju 2013 dwar l-irkupru ta’ somma ta’ EUR 107694.72 (iktar ’il quddiem id-“deċiżjoni kkontestata”) u tan-nota ta’ debitu relattiva tal-5 ta’ Lulju 2013 (iktar ’il quddiem in-“nota ta’ debitu”).

2. 

Fil-kuntest tar-raba’ aggravju mqajjem insostenn tal-appell tiegħu, J.‑C. Marchiani jikkritika lill-Qorti Ġenerali talli wettqet diversi żbalji ta’ liġi dwar il-preskrizzjoni tad-djun previsti mid-deċiżjoni kkontestata. L-appellant ma kienx daqstant ċar fir-redazzjoni tal-appell tiegħu. Madankollu, fir-raba’ aggravju, tista’ tiġi identifikata r-raba’ parti li tirrigwarda, b’mod iktar preċiż, l-evalwazzjoni tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli li japplika meta ebda dispożizzjoni tad-dritt tal‑Unjoni ma tipprovdi t-terminu li fih talba jew rikors għandhom jiġu ppreżentati.

3. 

Din il-kwistjoni ġiet eżaminata bir-reqqa mill-Qorti tal‑Ġustizzja fil-kuntest ta’ eżami mill-ġdid (sentenza Eżami mill‑ġdid Arango Jaramilli et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134) ( 2 ). Din kienet analizzata wkoll iktar reċentement u f’kuntest analogu għal dak ta’ dan l-appell fis-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372), iżda l-approċċi meħuda mill-Qorti tal-Ġustizzja f’dawn iż-żewġ sentenzi jistgħu jidhru kontradittorji.

4. 

Dan jispjega għaliex, skont ix-xewqa tal-Qorti tal-Ġustizzja, dawn il-konklużjonijiet ser ikunu limitati għall-analiżi ta’ din il‑kwistjoni preċiża.

5.

Skont l-Artikolu 41(1) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal‑Unjoni Ewropea (iktar ’il quddiem il-“Karta”), intitolat “Id-dritt għal amministrazzjoni tajba”, “[k]ull persuna għandha d-dritt li dak kollu li jirrigwardaha jiġi ttrattat b’mod imparzjali u ġust u fi żmien raġonevoli mill-istituzzjonijiet, il-korpi u l-organi ta’ l-Unjoni”.

6.

L-Artikolu 81 tar-Regolament (UE, Euratom) Nru 966/2012, tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill, tal-25 ta’ Ottubru 2012, dwar ir-regoli finanzjarji applikabbli għall-baġit ġenerali tal-Unjoni u li jħassar ir‑Regolament tal-Kunsill (KE, Euratom) Nru 1605/2002 ( 3 ), intitolat “Perjodu ta’ limitazzjoni [preskrizzjoni]”, jipprevedi:

“1.   Bla ħsara għad-dispożizzjonijiet ta’ regolamenti speċifiċi u l‑applikazzjoni tad-Deċiżjoni 2007/436/KE, Euratom, id-drittijiet tal‑Unjoni fir-rigward ta’ partijiet terzi u d-drittijiet ta’ partijiet terzi fir‑rigward tal-Unjoni għandhom ikunu soġġetti għal perjodu ta’ limitazzjoni [preskrizzjoni] ta’ ħames snin.

2.   Il-Kummissjoni għandu jkollha s-setgħa tadotta atti delegati skont l‑Artikolu 210 rigward ir-regoli dettaljati dwar il-perjodu ta’ limitazzjoni”.

7.

L-Artikolu 93 tar-Regolament ta’ Delega tal-Kummissjoni (UE) Nru 1268/2012, tad-29 ta’ Ottubru 2012, dwar ir-regoli tal‑applikazzjoni tar-Regolament (UE, Euratom) Nru 966/2012 ( 4 ), huwa intitolat “Regoli għall-perjodi ta’ limitazzjoni [preskrizzjoni]”.

8.

L-ewwel subparagrafu tal-Artikolu 93(1) jippreċiża li “[i]l‑perjodu ta’ limitazzjoni [preskrizzjoni] għall-intitolamenti tal-Unjoni fir-rigward ta’ partijiet terzi jibda jiddekorri malli tinqabeż l-iskadenza kkomunikata lid-debitur fin-nota ta’ debitu kif speċifikat fl-Artikolu 80(3)(b)”.

9.

J.‑C. Marchiani kien Membru tal-Parlament Ewropew fil-perijodu ta’ bejn l-20 ta’ Lulju 1999 u d-19 ta’ Ġunju 2004. Bejn is-snin 2001 u 2004, l-appellant irrikorra għas-servizzi ta’ assistenza parlamentari tas-Sinjura T. u tas-Sur T., kif ukoll, bejn is-snin 2002 u 2004, għal dawk tas-Sinjura B.

10.

Fit-30 ta’ Settembru 2004, qorti istruttorja fi ħdan il-Qorti tal-Prim’Istanza ta’ Pariġi (Franza) informat lill-President tal-Parlament li l-funzjonijiet eżerċitati bejn is-snin 2001 u 2004 mis-Sinjura T. u mis‑Sur T. jista’ ma jkollhom ebda rabta mal-funzjonijiet ta’ assistent parlamentari.

11.

B’deċiżjoni tal-4 ta’ Marzu 2009, wara proċedura kontradittorja u wara li kkonsulta lill-Kwesturi fl-14 ta’ Jannar 2009, is-Segretarju Ġenerali tal-Parlament (iktar ’il quddiem is-“Segretarju Ġenerali”) ikkonstata li l-ammont ta’ EUR 148160.27 kien tħallas indebitament lill-appellant fil-kuntest tal-Artikolu 14 tar-regolamenti dwar l-ispejjeż u l-allowances tal-Membri tal-Parlament (iktar ’il quddiem ir-“regolamenti SAM”) u talbet lill-uffiċjal awtorizzanti tal-Parlament jieħu l-miżuri neċessarji għall-irkupru ta’ dan l-ammont.

12.

Fl-istess jum, l-uffiċjal awtorizzanti tal-Parlament bagħat lill-appellant nota ta’ debitu fejn talab ir-rimbors ta’ EUR 148160.27. Fl-14 ta’ Awwissu 2009, l-Uffiċċju Ewropew ta’ Kontra l-Frodi (OLAF), wara li l-fajl dwar l-irregolaritajiet inkwistjoni kien mibgħut lilu mis-Segretarju Ġenerali fil-21 ta’ Ottubru 2008, innotifika lill-Parlament u lill-appellant bil-ftuħ ta’ investigazzjoni.

13.

Fl-14 ta’ Ottubru 2011, l-OLAF, wara li fis-6 ta’ Lulju 2011 investiga u sema’ lill-appellant, bagħat lill-Parlament kopja tar‑rapport finali tal-investigazzjoni tiegħu. Dan tal-aħħar ikkonkluda li l-appellant kien irċieva indebitament allowances għall-funzjonijiet eżerċitati mis-Sinjura T., mis-Sur T. u mis-Sinjura B. u rrakkomanda lill-Parlament jieħu l-miżuri neċessarji għall-irkupru tas-somom dovuti. Fil-25 ta’ Ottubru 2011, l-OLAF innotifika lill-appellant dwar l-għeluq tal-investigazzjoni.

14.

Fit-28 ta’ Mejju 2013, abbażi tar-rapport tal-OLAF, is-Segretarju Ġenerali, skont l-Artikolu 27(3) tar-regolamenti SAM, informa lill-appellant bl-intenzjoni tiegħu li jipproċedi għall-irkupru tal-somom kollha mħallsa mill-Parlament fir-rigward tal-attivitajiet allegati bħala assistent parlamentari tas-Sinjura T., tas-Sur T, u tas‑Sinjura B u stiednu sabiex jippreżenta l-osservazzjonijiet tiegħu f’dan ir-rigward.

15.

Fil-25 ta’ Ġunju 2013, is-Segretarju Ġenerali sema’ lill-appellant waqt seduta. Fis-27 ta’ Ġunju 2013, l-appellant bagħat il-minuti tas-seduta lis-Segretarju Ġenerali. Il-Kwesturi ġew ikkonsultati mis-Segretarju Ġenerali fit-2 ta’ Lulju 2013.

16.

Permezz tad-deċiżjoni kkontestata, is‑Segretarju Ġenerali kkonstata li, filwaqt li d-deċiżjoni tal-4 ta’ Marzu 2009 kienet tipprovdi għall-irkupru ta’ somma ta’ EUR 148160.27, ammont addizzjonali ta’ EUR 107694.72 kien tħallas indebitament lill-appellant u talab lill-uffiċjal awtorizzanti tal-Parlament jieħu l-miżuri neċessarji għall-irkupru ta’ dan l-aħħar ammont. Essenzjalment, is‑Segretarju Ġenerali qies li l-appellant ma ppreżentax provi li juru li s-Sinjura T., is-Sur T. u s-Sinjura B. kienu wettqu xogħol ta’ assistent parlamentari, fis-sens tal-Artikolu 14 tar-regolamenti SAM. Billi ġie kkonstatat li l-ammonti mħallsa bħala allowance parlamentari jirrappreżentaw it-total ta’ EUR 255854.99, li parti minnhom kienu is-suġġett tad-deċiżjoni tal-4 ta’ Marzu 2009, id-deċiżjoni kkontestata kkonkludiet li l-ammont addizzjonali ta’ EUR 107694.72 ma kienx konformi mar-regolamenti SAM u kellu jiġi rkuprat.

17.

Fil-5 ta’ Lulju 2013, l-uffiċjal awtorizzanti tal-Parlament ħareġ n‑nota ta’ debitu Nru 2013‑807 li tordna l-irkupru ta’ EUR 107694.72 qabel il-31 ta’ Awwissu 2013.

18.

Permezz ta’ rikors ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fit-3 ta’ Settembru 2013, l-appellant ippreżenta rikors għal annullament, minn naħa waħda, tad-deċiżjoni kkontestata peress li, permezz ta’ din tal-aħħar, is-Segretarju Ġenerali ordna l-irkupru mingħand l-appellant tas-somma ta’ EUR 107694.72 u, min-naħa l‑oħra, tan-nota ta’ debitu relattiva.

19.

Insostenn tar-rikors tiegħu, l-appellant invoka ħames motivi. L‑ewwel motiv kien ibbażat fuq il-ksur tal-proċedura prevista mid‑deċiżjoni tal-Bureau tal-Parlament tad-19 ta’ Mejju 2008 u tad-9 ta’ Lulju 2008 dwar miżuri ta’ implimentazzjoni tal-Istatut tal-Membri tal-Parlament Ewropew ( 5 ), kif ukoll tal-prinċipji ta’ kontradittorju u ta’ rispett tad-drittijiet tad-difiża. It-tieni motiv kien ibbażat fuq applikazzjoni żbaljata tar-regolamenti SAM, it-tielet fuq żball ta’ evalwazzjoni tad‑dokumenti ta’ sostenn u r-raba’ fuq in-nuqqas ta’ imparzjalità tas‑Segretarju Ġenerali. Fl-aħħar nett, il-ħames motiv kien jipprevedi l‑preskrizzjoni tal-ammonti li ntalab l-irkupru tagħhom. Billi qies li l-ammonti inkwistjoni kienu preskritti, l-appellant talab ukoll lill‑Qorti Ġenerali tannulla n-nota ta’ debitu.

20.

Permezz tas-sentenza appellata, il-Qorti Ġenerali, mingħajr ma ddeċidiet dwar l-argumenti tal-Parlament dwar l‑inammissibbiltà tar-rikors, ċaħdet fuq il-mertu t-talbiet tal-appellant intiżi għall-annullament tad-deċiżjoni kkontestata u tan-nota ta’ debitu u kkundannat lill-appellant għall-ispejjeż.

21.

Ir-raba’ aggravju mqajjem insostenn tal-appell ta’ J.‑C. Marchiani huwa għalhekk ibbażat fuq diversi żbalji ta’ liġi allegatament mwettqa mill-Qorti Ġenerali fl-evalwazzjoni tar-regoli dwar il‑preskrizzjoni tad-djun previsti fid-deċiżjoni kkontestata.

22.

Ir-raba’ parti tal-imsemmi aggravju tirrigwarda, b’mod iktar preċiż, il-prinċipju ta’ terminu raġonevoli. Skont l-appellant, fid-dawl tal-importanza tal-kwistjoni u n-nuqqas ta’ kumplessità tal-kawża, il‑Qorti Ġenerali kellha tikkonkludi li kien hemm ksur ta’ dan il-prinċipju f’dan il‑każ.

23.

Il-Parlament jitlob li l-appell jiġi miċħud bħala inammissibbli u, fi kwalunkwe każ, bħala infondat. Għal dak li jirrigwarda r-raba’ parti tar‑raba’ aggravju, huwa jqis li l-prinċipju ta’ terminu raġonevoli ġie eżaminat mill-Qorti Ġenerali minkejja li dan ma kienx ġie invokat mill-appellant. Għalhekk ma hemmx bżonn li jiġi analizzat u dan iktar u iktar peress li l-imsemmi prinċipju ma jagħmilx parti mir-regoli li jistgħu jitqajmu ex officio mill-qorti tal-Unjoni.

24.

Sussidjarjament, il-Parlament iqis, fl-aħħar nett, fid-dawl tas-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372), li kien biss fid-data tar-rapport finali tal-OLAF li dan id-dejn seta’ jitqies bħala ċert, likwidu u dovut kif mitlub mill-Artikolu 78(2) tar‑Regolament Nru 966/2012 u l-Artikolu 81(b) tar-Regolament ta’ Delega Nru 1268/2012. Għaldaqstant, fid-data tad-deċiżjoni kkontestata, it‑terminu raġonevoli ta’ ħames snin stabbilit mill-Qorti tal-Ġustizzja fis-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372) kien għadu ma skadiex b’tali mod li l-Parlament ma kisirx dan il‑prinċipju.

25.

Fis-sentenza appellata, l-osservanza tat-terminu raġonevoli ġiet analizzata mill-Qorti Ġenerali b’dan il-mod: “[billi jiġi] preżunt, b’mod supplimentari, li bl‑argument tiegħu, ir-rikorrent jikkritika lill-Parlament talli naqas mill‑obbligi imposti fuqu skont il-prinċipju ta’ terminu raġonevoli” ( 6 ).

26.

L-ilment li l-appellant jiżviluppa fir-rigward tat-terminu raġonevoli fil-kuntest tal-appell tiegħu għandu, konsegwentement, jitqies bħala ineffettiv. Fil-fatt, minn ġurisprudenza stabbilita tal‑Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li l-ilmenti magħmula kontra motivi supplimentari ta’ deċiżjoni tal-Qorti Ġenerali ma jistgħux iwasslu għall‑annullament tagħha u huma, għalhekk, ineffettivi ( 7 ).

27.

Madankollu, ma jistax jiġi eskluż li l-Qorti Ġenerali, minkejja li ħabret eżami magħmul b’mod supplimentari, riedet fil-fatt teżamina b’mod eżawrjenti l-ilment ibbażat fuq azzjoni tardiva tal-Parlament. F’dan il-każ, żball ta’ liġi eventwali tal-Qorti Ġenerali fil-kunsiderazzjonijiet iddedikati għall-prinċipju ta’ terminu raġonevoli jista’ jwassal għall‑annullament tas-sentenza appellata.

28.

Barra minn hekk, jidher li dan huwa l-approċċ li ħadet il-Qorti tal‑Ġustizzja fil-kawża li wasslet għas-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372). Fil-fatt, fis-sentenza tagħha, il-Qorti Ġenerali kienet eżaminat ukoll l-ilment dwar it-terminu raġonevoli “sa fejn […] ir-rikorrent ried jallega li l-Parlament naqas mill-obbligi imposti fuqu mill-prinċipju ta’ terminu raġonevoli” ( 8 ). Issa, l‑argumenti dwar dawn il-kunsiderazzjonijiet tal-Qorti Ġenerali, li ġew żviluppati fil-kuntest tal-ewwel aggravju tal-appell ta’ R. Nencini, ma ġewx miċħuda mill-Qorti tal-Ġustizzja.

29.

Nassumi għalhekk li l-Qorti tal-Ġustizzja ma hijiex ser tiċħad bħala ineffettiv l-ilment tal-appellant dwar l-interpretazzjoni u l-applikazzjoni tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli.

30.

Insostenn tal-appell tiegħu l-appellant jinvoka “ksur tat-terminu raġonevoli” ( 9 ). Qabel neżamina dan l-ilment, jidhirli li huwa utli li nitratta l-klassifikazzjoni tal-imsemmi terminu fid-dritt tal-Unjoni.

31.

Teżisti ċerta inċertezza dwar ir-rikonoxximent tat-terminu raġonevoli fid-dritt tal-Unjoni. Huwa prinċipju ġenerali tad-dritt fih innifsu jew element kostituttiv ta’ prinċipji ġenerali oħra bħall-amministrazzjoni tajba, il-prinċipju ta’ ċertezza legali, dak tal-aspettattivi leġittimi jew anki tad-drittijiet tad-difiża, jew saħansitra dritt fundamentali ( 10 )?

32.

Madankollu, jidhirli li l-effett ta’ dawn il-mistoqsijiet huwa limitat. Fil-fatt, ma huwiex ikkontestat li t-terminu raġonevoli huwa intrinsikament marbut mal-prinċipju ta’ ċertezza legali ( 11 ) u mad-dritt ta’ amministrazzjoni tajba ( 12 ). Xorta jibqa’ prinċipju ġenerali tad-dritt tal‑Unjoni fih innifsu, irrikonoxxut bħala tali mill-Qorti tal-Ġustizzja ( 13 ).

33.

Għalhekk, bħala tali, huwa jagħmel parti mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni u l-ksur tiegħu jikkostitwixxi ksur ta’ forma proċedurali sostanzjali jew, għall-inqas, ksur tat-Trattati jew “ta’ xi regola tad-dritt relattiva għall-applikazzjoni tiegħu [tagħhom]”, fis-sens tat-tieni paragrafu tal‑Artikolu 263 TFUE ( 14 ).

34.

Barra minn hekk, ir-rekwiżit ta’ osservanza ta’ dan it-terminu raġonevoli illum jidher espressament f’żewġ artikoli tal-Karta.

35.

Qabel xejn, l-Artikolu 41 tal-Karta, intitolat “Id-dritt għal amministrazzjoni tajba” jagħti lil kull persuna “d-dritt li dak kollu li jirrigwardaha jiġi ttrattat b’mod imparzjali u ġust u fi żmien raġonevoli mill-istituzzjonijiet, il-korpi u l-organi ta’ l-Unjoni” ( 15 ). Imbagħad, l‑Artikolu 47 tal-Karta, iddedikat għad-“dritt għal rimedju effettiv u għal proċess imparzjali” jagħti lil kull persuna d-dritt “għal smigħ ġust u pubbliku fi żmien raġjonevoli minn qorti indipendenti u imparzjali, stabbilita minn qabel bil-liġi”.

36.

Għalhekk, b’mod formali, it-terminu raġonevoli ġie integrat fid-dritt għal amministrazzjoni tajba fid-dritt tal-Unjoni.

37.

Uħud staqsew ukoll dwar il-portata u l-klassifikazzjoni ta’ din l‑“amministrazzjoni tajba”: dan huwa terminu ġeneriku, prinċipju speċifiku, prinċipju ġenerali jew saħansitra dritt fundamentali ( 16 )? It-titolu u l‑formulazzjoni tal-Artikolu 41 tal-Karta jtemmu madankollu din l‑inċertezza. Dan jirrigwarda “dritt għal amministrazzjoni tajba” ( 17 ), “dritt [li] jinkludi [b’mod partikolari] […] id-dritt ta’ kull persuna li tinstema’, qabel ma tittieħed kwalunkwe miżura individwali li tolqotha negattivament[,] id-dritt ta’ kull persuna li jkollha aċċess għall-fajl li jikkonċernaha [u anki] l-obbligu għall-amministrazzjoni li tagħti r‑raġunijiet għad-deċiżjonijiet tagħha” ( 18 ).

38.

Barra minn hekk, dan l-iżvilupp formali huwa biss l-istabbiliment ta’ prinċipju ġenerali tad-dritt diġà rrikonoxxut mill-Qorti tal-Ġustizzja. Fil-fatt, skont l-Ispjegazzjonijiet dwar il-Karta tad-Drittijiet Fundamentali ( 19 ), l-imsemmi Artikolu 41 huwa “bbażat fuq l-eżistenza ta’ l-Unjoni bħala komunità bbażata fuq l-istat tad-dritt li l-karatteristiċi tiegħu kienu ġew żviluppati fil-każistika li għamlet, b’mod partikolari, l-amministrazzjoni tajba bħala prinċipju ġenerali tal-liġi”. Issa, skont l-Artikolu 52(7) tal-Karta, dawn l-ispjegazzjonijiet għandhom “jingħataw il-kunsiderazzjoni dovuta mill-qrati ta’ l-Unjoni u ta’ l-Istati Membri”.

39.

Kemm jekk huwa prinċipju ġenerali jew element tad-dritt fundamentali ta’ amministrazzjoni tajba, id-dritt li l-istituzzjonijiet tal‑Unjoni jitrattaw il-kwistjonijiet f’terminu raġonevoli jista’ għalhekk, mingħajr ekwivoku, jiġi invokat miċ-ċittadin tal-Unjoni favur tiegħu.

40.

L-evalwazzjoni tat-terminu raġonevoli kienet is-suġġett ta’ analiżi li tista’ tiġi deskritta bħala waħda ta’ prinċipju fis-sentenza Eżami mill‑ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134). Fil-fatt, f’din il-kawża, il-Qorti tal-Ġustizzja kkunsidrat li kien hemm lok li tipproċedi b’eżami mill-ġdid sabiex tiddetermina jekk l-interpretazzjoni tal-Qorti Ġenerali, skont liema t-Tribunal għas-Servizz Pubbliku ma għandux jieħu inkunsiderazzjoni ċ‑ċirkustanzi partikolari tal-każ fl-evalwazzjoni tan-natura raġonevoli tat-terminu li fih rikors għal annullament għandu jiġi ppreżentat minn membru tal-persunal tal-Bank Ewropew tal-Investiment (BEI) kontra att tagħha, kinitx koerenti mal‑ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja ( 20 ).

41.

Il-kwistjoni tat-terminu li fih istituzzjoni tal-Unjoni għandha tikkomunika nota ta’ debitu wara d-data li fiha jkun seħħ il-fatt li wassal għall‑kreditu inkwistjoni, ġiet, min-naħa tagħha, ittrattata fis-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372).

42.

Għalhekk jidher li huwa neċessarju li jingħata sunt ta’ dawn iż-żewġ sentenzi qabel ma nippruvaw naslu għal regola ġenerali li tista’ tkun applikabbli għal dan il-każ.

43.

Fis-sentenza Arango Jaramillo et vs BEI (T‑234/11 P, EU:T:2012:311), il-Qorti Ġenerali kienet aċċettat l-interpretazzjoni tat‑Tribunal għas-Servizz Pubbliku li tipprevedi li fin-nuqqas ta’ dispożizzjoni li tiffissa t-termini għar-rikorsi applikabbli fil‑kwistjonijiet bejn il-BEI u l-membri tal-persunal tiegħu, kull rikors ippreżentat minn membru tal-persunal tal-BEI wara l-iskadenza ta’ terminu ta’ tliet xhur, miżjud b’terminu fiss ta’ għaxart ijiem għal raġuni ta’ distanza, kellu bħala prinċipju jitqies li kien ġie ppreżentat f’terminu mhux raġonevoli ( 21 ).

44.

Din l-interpretazzjoni ngħatat b’riferiment għall-Artikolu 91(3) tar-Regolamenti tal-Persunal tal-Unjoni Ewropea ( 22 ) li jillimita espressament għal tliet xhur it-terminu li fih uffiċjal jista’ jippreżenta rikors għal annullament kontra att li jikkawżalu preġudizzju. Għalhekk, skont il-Qorti Ġenerali, ir-regola li tirriżulta minn din l-interpretazzjoni tikkostitwixxi biss “[regola li] tapplika b’mod speċifiku [l-]prinċipju [ta’ terminu raġonevoli]” ( 23 ) fil-kawżi bejn il-BEI u l-membri tal‑persunal tagħha li “hija bbażata fuq preżunzjoni ġenerali li terminu ta’ tliet xhur huwa, bħala prinċipju, suffiċjenti sabiex jippermetti lill-membri tal-persunal tal‑BEI li jevalwaw l-legalità tal-atti ta’ dan tal-aħħar li jippreġudikawhom u sabiex iħejju, fejn ikun il-każ, ir-rikorsi tagħhom [u li] ma tobbligax lill-qorti tal-Unjoni li għandha tapplikaha li tieħu inkunsiderazzjoni ċ-ċirkustanzi ta’ kull każ u, b’mod partikolari, li tibbilanċja konkretament l-interessi kkonċernati” ( 24 ).

45.

Huma preċiżament dawn l-evalwazzjonijiet li kienu s-suġġett tal‑eżami mill-ġdid.

46.

Skont l-analiżi tagħha, il-Qorti tal-Ġustizzja qieset li l‑kunċett ta’ “terminu raġonevoli” għandu jiġi applikat b’mod uniformi, ikun x’ikun il-kuntest li fih tqum il-kwistjoni. Fil-fatt, skont il-Qorti tal‑Ġustizzja, “minkejja li, huwa minnu, il-ġurisprudenza tal-Qorti tal‑Ġustizzja […] tirrigwarda l-kwistjoni tan-natura raġonevoli tat-tul ta’ żmien ta’ proċedura amministrattiva meta l-ebda dispożizzjoni tad‑dritt tal-Unjoni ma tistabbilixxi terminu speċifiku sabiex issir tali proċedura, għandu jiġi applikat il-kunċett ta’ ‘terminu raġonevoli’ bl‑istess mod meta huwa jirrigwarda rikors jew talba li għalihom l-ebda dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni ma pprevediet terminu li fih huma għandhom jiġu ppreżentati” ( 25 ).

47.

Issa, skont il-ġurisprudenza msemmija mill-Qorti tal-Ġustizzja, “meta t-tul ta’ żmien tal-proċedura ma huwiex stabbilit permezz ta’ dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni, in-natura ‘raġonevoli’ taż-żmien […] għandha tiġi evalwata skont iċ-ċirkustanzi kollha speċifiċi għal kull każ u, b’mod partikolari, l-importanza tat-tilwima għall-persuna kkonċernata, il-kumplessità tal-kawża u l-aġir tal-partijiet” ( 26 ). Konsegwentement, minn dan ir-rekwiżit ta’ evalwazzjoni konkreta jirriżulta li “n-natura raġonevoli ta’ terminu ma tistax tiġi stabbilita b’riferiment għal limitu massimu speċifiku, stabbilit b’mod astratt, iżda għandha tiġi evalwata f’kull każ speċifiku skont iċ-ċirkustanzi tal-kawża” ( 27 ).

48.

Għalhekk, fl-interpretazzjoni tat-terminu għar-rikors tal-membri tal-persunal tal-BEI kontra l-atti li jikkawżawlhom preġudizzju mogħtija mill-Qorti Ġenerali, il-Qorti tal-Ġustizzja sabet żnaturament tal-kunċett ta’ “terminu raġonevoli” li jippreġudika l-koerenza tad-dritt tal-Unjoni ( 28 ).

49.

Is-sentenza Nencini vs Il-Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372) ma tistax tiġi injorata. Fil-fatt, R. Nencini, ex Membru tal-Parlament, kien ippreżenta quddiem il-Qorti Ġenerali rikors għall-annullament tad-deċiżjoni tas-Segretarju Ġenerali intiża għall-irkupru ta’ ċerti spejjeż li tħallsu lilu indebitament matul il-mandat tiegħu. Il-kawża mressqa quddiem il-Qorti tal-Ġustizzja fil-kuntest tal-appell kienet għalhekk simili għal dik li għandna f’din il-kawża peress li tirrigwarda l‑preskrizzjoni ta’ kreditu tal-Parlament fil-konfront ta’ ex Membru u l‑involviment tat-terminu raġonevoli fl-irkupru ta’ dan il-kreditu.

50.

Qabelxejn, mill-qari konġunt tar-regoli applikabbli jirriżulta li t‑terminu ta’ preskrizzjoni ta’ krediti tal-Unjoni fil-konfront ta’ terzi jibda jiddekorri fid-data ta’ skadenza indikata fin-nota ta’ debitu ( 29 ).

51.

Din kienet tirrigwarda t-terminu applikabbli għall-irkupru tad-dejn. Mill-banda l-oħra, it-terminu li fih din in-nota ta’ debitu għandha tiġi kkomunikata lid-debitur, li jibda jiddekorri mid-data li fiha jkun seħħ il-fatt li wassal għall‑kreditu inkwistjoni, ma huwa speċifikat imkien ( 30 ).

52.

Issa, skont l-Avukat Ġenerali Szpunar, jeżistu krediti li huma diġà dovuti fil-mument fejn l-istituzzjoni kreditriċi tadotta l-att li jikkonstata l-kreditu. Għal dan it-tip ta’ krediti, it-terminu ta’ preskrizzjoni previst mil-leġiżlazzjoni applikabbli jidher għalhekk li “huwa insuffiċjenti bħala strument għall-protezzjoni tal-interessi tad‑debitur li jirriżulta mill-prinċipju ta’ ċertezza ġuridika, peress li dan jibda jiddekorri mid-data magħżula mill-kreditur, li ma għandha ebda konnessjoni mal-mument meta l-kreditu jinħoloq jew isir dovut” ( 31 ).

53.

Quddiem din il-lakuna ( 32 ), il-Qorti tal-Ġustizzja fakkret li “l‑prinċipju ta’ ċertezza legali jirrikjedi, meta t-testi applikabbli ma jgħidu xejn, li l-istituzzjoni kkonċernata tagħmel […] il-komunikazzjoni [tan-nota ta’ debitu] f’terminu raġonevoli. Fil-fatt, fin-nuqqas, l-uffiċjal awtorizzanti, li għandu jiddetermina, fin-nota ta’ debitu, id-data ta’ skadenza għall-ħlas li, skont il-kliem stess tal-Artikolu [93(1) tar‑Regolament ta’ Delega Nru 1268/2012], jikkostitwixxi l-bidu tad-dekorrenza tat-terminu ta’ preskrizzjoni, jista’ liberament jistabbilixxi d-data ta’ dan il-bidu ta’ dekorrenza, mingħajr rabta mal-mument meta l-kreditu beda, li, manifestament, imur kontra l-prinċipju ta’ ċertezza legali kif ukoll l-għan tal-Artikolu [81 tar-Regolament Nru 966/2012]” ( 33 ).

54.

Madankollu, filwaqt li l-Avukat Ġenerali Szpunar ikkunsidra li t‑terminu raġonevoli ma jistax jiġi stabbilit b’riferiment għal limitu massimu preċiż, iddeterminat b’mod astratt ( 34 ), il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li “t-terminu ta’ komunikazzjoni ta’ nota ta’ debitu għandu jiġi preżunt irraġonevoli meta din il-komunikazzjoni sseħħ lil hinn minn perijodu ta’ ħames snin li jibda jgħodd mill-mument li l-istituzzjoni ġeneralment setgħet titlob il-kreditu tagħha” ( 35 ).

55.

Ħlief fil-każ li jintwera li, “minkejja l-isforzi li għamlet [l‑istituzzjoni], id-dewmien huwa dovut għall-aġir tad-debitur, b’mod partikolari għall-manuvri dilatorji jew għall-mala fide tiegħu, […] għandu għaldaqstant jiġi kkonstatat li l-istituzzjoni naqset milli twettaq l-obbligi tagħha skont il-prinċipju ta’ terminu raġonevoli” ( 36 ).

56.

Fis-sentenza Nencini vs Il-Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372), il-Qorti tal-Ġustizzja stabbilixxiet għalhekk preżunzjoni li, wara ħames snin li jibdew jiddekorru mill-mument li fih l-istituzzjoni normalment setgħet titlob il-kreditu tagħha, it-terminu raġonevoli jiskadi.

57.

Din l-evalwazzjoni ta’ terminu raġonevoli bħala perijodu stabbilit ta’ ħames snin tista’ eventwalment tkun interpretata bħala applikazzjoni konkreta tan-natura raġonevoli tal-imsemmi terminu limitat għal dan il-każ.

58.

Madankollu, tali qari tas-sentenza diffiċilment jirrikonċilja mal‑formulazzjoni tagħha, mal-istruttura tagħha u mar-regoli tal-appell.

59.

Fil-fatt, nosserva, qabelxejn, li l-Qorti tal-Ġustizzja tesprimi ruħha b’mod ġenerali u astratt fil-punt 49 ta’ din is-sentenza meta tiddeċiedi li “t-terminu ta’ komunikazzjoni ta’ nota ta’ debitu għandu jiġi preżunt irraġonevoli meta din il-komunikazzjoni sseħħ lil hinn minn perijodu ta’ ħames snin li jibda jgħodd mill-mument li l-istituzzjoni ġeneralment setgħet titlob il-kreditu tagħha”. Barra minn hekk, il-Qorti tal-Ġustizzja semmiet espressament “preżunzjoni [li] tista’ tiġi kkonfutata” biss taħt ċerti kundizzjonijiet ( 37 ).

60.

L-eżistenza ta’ regola ta’ applikazzjoni ġenerali tidher, sussegwentement, ikkonfermata mill-kliem li jintroduċu l-punt segwenti. Fil‑fatt, l-espressjoni “[f]’dan il-każ”, li biha jibda l-punt 50 tas‑sentenza Nencini vs Il-Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372), hija intiża li tħabbar l-applikazzjoni f’dan il-każ tar-regola ġuridika jew tal‑prinċipju li ġie mfakkar.

61.

Fl-aħħar nett, l-analiżi tal-elementi konkreti tal-kawża ma taqax, bħala prinċipju, fil-kompetenza tal-Qorti tal-Ġustizzja meta hija tiddeċiedi fil-kuntest ta’ appell ( 38 ).

62.

L-uniku mod sabiex jiġi interpretat il-“limitu” ta’ ħames snin stabbilit fis-sentenza Nencini vs Il-Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372) b’mod konformi mal-prinċipji kkonfermati fis‑sentenza Eżami mill-ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134, punti 28 u 29) ( 39 ), huwa li jitqies bħala element li jippermetti li jiġi stabbilit min għandu l-oneru tal‑prova.

63.

Wara l-perijodu ta’ ħames snin li jibda jiddekorri mill-mument li fih l-istituzzjoni normalment setgħet titlob il-kreditu tagħha, li din l-istituzzjoni li għandha turi li, fid-dawl taċ-ċirkustanzi tal-każ, it-terminu raġonevoli ma skadiex. F’dan ir-rigward, il-manuvri dilatorji tad-debitur u l-mala fide tiegħu, elementi li jistgħu jiġu invokati mill-istituzzjoni, huma biss eżempji ċċitati mill-Qorti tal-Ġustizzja, kif juri l-avverbju “b’mod partikolari” ta’ qabilhom fil-punt 49 tas-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372).

64.

Min-naħa l-oħra, jekk dan il-“limitu ċentrali” ikun għadu ma għaddiex, huwa d-debitur li għandu jġib prova li t-terminu raġonevoli jkun skada minħabba kriterji normalment stabbiliti mill-ġurisprudenza, jiġifieri, fost iċ-ċirkustanzi kollha relatati mal-kawża, b’mod partikolari, l-importanza tat-tilwima għad-debitur, il-kumplessità tal-kawża u l-aġir tal-partijiet.

65.

Għall-kuntrarju, jekk il-punt 49 tas-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372) għandu jiġi interpretat bħala li jistabbilixxi regola ġenerali u astratta, kif naħseb jiena, tali approċċ jagħti riżultat analogu għal dak li waslet għalih il-Qorti Ġenerali fil-kawża li wasslet għas-sentenza Eżami mill-ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134). Madankollu, il-Qorti tal‑Ġustizzja kklassifikat din bħala “żnaturament tal-kunċett ta’ terminu raġonevoli” ( 40 ).

66.

Kif fakkret fl-okkażjoni ta’ din is-sentenza Eżami mill-ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134), il‑kunċett ta’ terminu raġonevoli “huwa applikabbli independentement mill-qasam inkwistjoni” ( 41 ) u l-evalwazzjoni tiegħu tista’ tippreġudika l‑koerenza tad-dritt tal-Unjoni ( 42 ).

67.

Il-kunċett ta’ terminu raġonevoli għandu għalhekk jiġi applikat b’mod uniformi, ikun x’ikun il-kuntest li fiha tqum il-kwistjoni, kemm fil-każ meta ebda dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni ma tistabbilixxi terminu speċifiku sabiex issir proċedura amministrattiva kif ukoll fil-każ ta’ rikors jew talba li għalihom ebda dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni ma jipprovdi terminu li fih dan ir-rikors jew din it-talba għandhom jiġu ppreżentati ( 43 ).

68.

Konsegwentement, jiena nqis li l-prinċipji ta’ interpretazzjoni u ta’ applikazzjoni tat-terminu raġonevoli kif miġbura mill-Qorti tal‑Ġustizzja fis-sentenza Eżami mill-ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134) għandhom jitqiesu bħala stabbiliti u predominanti.

69.

Fil-fatt, minkejja li s-sentenza Eżami mill-ġdid Arango Jaramillo et vs BEI (C‑334/12 RX‑II, EU:C:2013:134) u s-sentenza Nencini vs Il-Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372) it-tnejn ingħataw minn awla b’ħames imħallfin u li t-tieni waħda ngħatat l‑aħħar, l-ewwel waħda minn dawn iż-żewġ sentenzi hija r-riżultat ta’ proċedura ta’ eżami mill-ġdid. Issa, in-natura u l-għan ta’ din il‑proċedura eċċezzjonali jagħtuha neċessarjament awtorità partikolari peress li l-iżball ta’ liġi tal-Qorti Ġenerali kkonstatat f’tali sentenza jista’ jikkostitwixxi preġudizzju għall-unità jew il-koerenza tad-dritt tal‑Unjoni ( 44 ) .

70.

F’dan il-każ, dan ifisser li “n-natura raġonevoli ta’ terminu ma tistax tiġi stabbilita b’riferiment għal limitu massimu speċifiku, stabbilit b’mod astratt, iżda għandha tiġi evalwata f’kull każ speċifiku skont iċ‑ċirkustanzi tal-kawża” ( 45 ). Dan jimplika li “meta t-tul ta’ żmien tal‑proċedura ma huwiex stabbilit permezz ta’ dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni, in-natura ‘raġonevoli’ taż-żmien […] għandha tiġi evalwata skont iċ-ċirkustanzi kollha speċifiċi għal kull każ u, b’mod partikolari, l-importanza tal-kawża tat-tilwima għall-persuna kkonċernata, il-kumplessità tal‑kawża u l-aġir tal-partijiet” ( 46 ).

71.

Huwa minnu li, din l-interpretazzjoni ma hijiex dik li toffri l‑ikbar ċertezza legali. Madankollu, jidhirli li din hija s-“soluzzjoni ta’ għajnuna” ( 47 ) l-iktar konformi mat-tqassim ta’ kompetenzi li għandu jipprevali bejn il-leġiżlatur tal-Unjoni u l-qrati. Fil-fatt, l-iffissar b’mod preċiż u definittiv tat-tul ta’ terminu (ir)raġonevoli jkun iktar jixbah l-iffissar ta’ terminu ta’ preskrizzjoni. Issa tali kompetenza jidhirli li tappartjeni biss lil-leġiżlatur ( 48 ).

72.

Jekk tiġi eżaminata s-sentenza appellata, għandu jiġi kkonstatat li dawn huma l-istess prinċipji mfakkra u applikati mill-Qorti Ġenerali. Fil-fatt, skont il-Qorti Ġenerali, “l-osservanza ta’ terminu raġonevoli hija meħtieġa f’kull każ fejn, fis-silenzju tat-testi applikabbli, il‑prinċipji ta’ ċertezza legali jew ta’ protezzjoni tal-aspettattivi leġittimi jipprekludu li l-istituzzjonijiet tal-Unjoni jkunu jistgħu jaġixxu mingħajr limitu taż-żmien […], b’kunsiderazzjoni tal-fatt li n-natura raġonevoli ta’ terminu għandha tiġi evalwata skont iċ-ċirkustanzi proprji ta’ kull kawża u, b’mod partikolari, skont l-importanza tat-tilwima għall-persuna kkonċernata, il-kumplessità tal-kawża u l-aġir tal-partijiet” ( 49 ).

73.

Barra minn hekk, huwa għal din ir-raġuni li fil-punt 83 tas‑sentenza appellata hija kkonstatat li ebda dispożizzjoni ma tippreċiża t-terminu li fih nota ta’ debitu għandha tkun ikkomunikata, irrispettivament mid-data li fiha jkun seħħ il-fatt li wassal għall‑kreditu inkwistjoni.

74.

Konsegwentement, huwa għalhekk li mingħajr ma wettqet żball ta’ liġi hija ddeduċiet minn dawn il-konstatazzjonijiet, fil-punt 84 tas‑sentenza appellata, li hemm lok li “jiġi vverifikat jekk, f’dan il-każ, il-Parlament [kienx] osserva l-obbligi imposti fuqu skont il-prinċipju ta’ terminu raġonevoli”.

75.

Din il-verifika tikkostitwixxi, xejn iktar u xejn inqas, analiżi tal‑fatti u tal-provi invokati mill-partijiet. Fi kliem ieħor tirrigwarda evalwazzjoni fattwali.

76.

Issa, kif diġà fakkart preċedentement u skont ġurisprudenza stabbilita, mill-Artikolu 256 TFUE u mill-ewwel paragrafu tal-Artikolu 58 tal-Istatut tal-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea jirriżulta li l-appell huwa limitat għall-kwistjonijiet ta’ liġi u li, għalhekk, il-Qorti Ġenerali biss hija kompetenti sabiex tikkonstata l-fatti u tevalwahom, ħlief fil-każ fejn l-ineżattezza materjali tal-konstatazzjonijiet tagħha tirriżulta mid‑dokumenti tal-proċess sottomessi lilha. L-evalwazzjoni tal-fatti ma tikkostitwixxix kwistjoni ta’ liġi suġġetta għall-istħarriġ tal-Qorti tal‑Ġustizzja, ħlief fil-każ ta’ interpretazzjoni ħażina tal-provi ppreżentati quddiem il-Qorti Ġenerali ( 50 ).

77.

L-allegat żnaturament għandu jidher b’mod ċar fid-dawl tad‑dokumenti tal-proċess, mingħajr ma jkun meħtieġ li terġa’ ssir evalwazzjoni ġdida tal-fatti u tal-provi ( 51 ).

78.

Madankollu, mill-provi ppreżentati lill-Qorti tal-Ġustizzja ma jirriżultax li f’dan il-każ twettaq żnaturament. Barra minn hekk, tali żnaturament ma huwa allegat imkien, peress li l-appellant jinvoka biss il-ksur tat-terminu raġonevoli u jitlob eżami mill-ġdid tal-elementi ta’ evalwazzjoni bħall-importanza finanzjarja tat-tilwima u l-kumplessità tal‑kawża ( 52 ).

79.

Ċertament, kieku kont kompetenti sabiex niddeċiedi dwar il-fatti, mingħajr dubju ma kontx nagħmel l-istess evalwazzjoni tan-natura raġonevoli tat-terminu inkwistjoni f’din il-kawża. Minkejja dan, huwa madankollu mingħajr żnaturament tal-fatt kif jirriżultaw mill-proċess sottomess lilha li l-Qorti Ġenerali setgħet tikkonstata, fil-punt 86 tas‑sentenza appellata, li, “wara li sar jaf bl-informazzjoni kkomunikata minn qorti istruttorja Franċiża f’Settembru 2004 u wara li pproċeda b’numru ta’ skambji mar-rikorrent, il-Parlament [kien] aġixxa bid‑diliġenza meħtieġa u f’terminu raġonevoli, billi bagħat, f’Ottubru 2008, il-fajl lill-OLAF u implementa l-proċedura li waslet għad-deċiżjoni tal-4 ta’ Marzu 2009”. Huwa wkoll mingħajr żnaturament tal-fatti li hija setgħet tirrikonoxxi li l-Parlament kien “wara l-ftuħ tal-investigazzjoni tal-OLAF f’Awwissu 2009 u l‑preżentazzjoni, fl-aħħar tal-proċedura ta’ investigazzjoni, tar-rapport tiegħu f’Ottubru 2011 […] aġixxa wkoll bid-diliġenza meħtieġa u f’terminu raġonevoli bl-implementazzjoni tal-proċedura li waslet għad‑deċiżjoni kkontestata” ( 53 ).

80.

Min-naħa l-oħra u għalkemm dan ma tqajjimx mill-appellant insostenn tal-appell tiegħu, nixtieq inżid għal raġunijiet ta’ kompletezza li l-Qorti Ġenerali wettqet żball ta’ liġi billi kkunsidrat, fil-punt 88 tas-sentenza appellata, “li ksur tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli ma jistax iwassal għall-annullament ta’ att li bih huwa vvizzjat ħlief jekk l-imsemmi ksur affettwa l-eżerċizzju, mid-destinatarju tiegħu, tad-drittijiet tad-difiża”.

81.

Fil-fatt, billi imponiet il-kundizzjoni li d-drittijiet tad-difiża tal-appellant għandhom jiġu affettwati, il-Qorti Ġenerali “wettqet żball dwar il-konsegwenzi li għandhom jinġibdu mill-ksur tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli, meta l-leġiżlatur tal-Unjoni Ewropea adotta dispożizzjoni ta’ natura ġenerali li timponi fuq l-istituzzjonijiet tal-Unjoni li għandhom jaġixxu f’terminu speċifikat” ( 54 ), bħall-Artikolu 81 tar-Regolament Nru 966/2012.

82.

Meta l-leġiżlatur tal-Unjoni jesprimi ruħu b’dan il-mod, “fid‑dawl tar-rekwiżiti ta’ ċertezza legali u ta’ protezzjoni tal‑aspettattivi leġittimi li fuqhom hija msejsa din l-intenzjoni tal‑leġiżlatur, hija irrilevanti, f’dan il-każ, il-ġurisprudenza, iċċitata mill-Qorti Ġenerali […] li ksur tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli jista’ jwassal għall-annullament tal-att ikkontestat fil-każ biss ta’ preġudizzju, minn dan il-ksur, għad-drittijiet tad-difiża” ( 55 ).

83.

Madankollu, peress li dan il-motiv tal-Qorti Ġenerali ngħata fis‑sentenza appellata b’mod supplimentari, il-fatt li jinstab żball fih ma jistax iwassal għall-annullament tal-imsemmija sentenza. Barra minn hekk, għall-kuntrarju tal-kawża li tat lok għas-sentenza Nencini vs Il‑Parlament (C‑447/13 P, EU:C:2014:2372), il-Qorti Ġenerali ċaħdet, f’dan il‑każ, ir-raġuni tal-ksur tal-prinċipju ta’ terminu raġonevoli li fuqha l-imsemmija konstatazzjoni għandha neċessarjament tkun ibbażata.

84.

Fid-dawl ta’ dawn il-kunsiderazzjonijiet, jiena nqis li r-raba’ parti tar-raba’ aggravju tal-appell invokat mill-appellant insostenn tal-appell tiegħu hija infondata u, għaldaqstant, ma tistax twassal għall‑annullament tas-sentenza appellata.