Sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja (It-Tieni Awla) tad-9 ta’ April 2014 (talba għal deċiżjoni preliminari tal-Conseil d’État – Il-Belġju) – Ville d’Ottignies-Louvain-la-Neuve, Michel Tillieut, Willy Gregoire, Marc Lacroix vs Région Wallonie

(Kawża C-225/13) (1)

((Rinviju għal deċiżjoni preliminari - Ambjent - Skart - Direttiva 75/442/KEE - Artikolu 7(1) - Pjan ta’ mmaniġġar - Siti jew installazzjonijiet xierqa għar-rimi tal-iskart - Kunċett ta’ “pjan ta’ mmaniġġar tal-iskart” - Direttiva 1999/31/KE - Artikoli 8 u 14 - Landfills li ġew mogħtija permess jew li kienu diġà qed jitħaddmu fid-data tat-traspożizzjoni ta’ din id-direttiva))

2014/C 175/15

Lingwa tal-kawża: il-Franċiż

Qorti tar-rinviju

Conseil d’État

Partijiet fil-kawża prinċipali

Rikorrenti: Ville d’Ottignies-Louvain-la-Neuve, Michel Tillieut, Willy Gregoire, Marc Lacroix

Konvenut: Région Wallonie

fil-preżenza ta’: Shanks SA

Suġġett

Talba għal deċiżjoni preliminari – Conseil d’État – Interpretazzjoni tal-Artikolu 7 tad-Direttiva tal-Kunsill 75/442/KEE, tal-15 ta’ Lulju 1975, dwar l-iskart (ĠU Edizzjoni Speċjali bil-Malti, Kapitolu 15, Vol. 1, p. 23), kif ukoll tal-Artikolu 2(a) tad-Direttiva 2001/42/KE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill, tas-27 ta’ Ġunju 2001, dwar l-istima tal-effetti ta’ ċerti pjanijiet u programmi fuq l-ambjent (ĠU Edizzjoni Speċjali bil-Malti, Kapitolu 15, Vol. 6, p. 157) – Rimi ta’ skart – Kunċett ta’ pjan ta’ mmaniġġar ta’ skart – Leġiżlazzjoni nazzjonali li ma tawtorizzax landfill barra mis-siti previsti mill-imsemmi pjan ta’ mmaniġġar – Norma derogatorja li tippermetti t-tiġdid, wara d-dħul fis-seħħ tal-pjan ta’ mmaniġġar ta’ skart, tal-awtorizzazzjonijiet mogħtija lil landfills qabel id-dħul fis-seħħ tal-imsemmi pjan – Kunċett ta’ pjan u programm.

Dispożittiv

L-Artikolu 7(1) tad-Direttiva tal-Kunsill 75/442/KEE, tal-15 ta’ Lulju 1975, dwar l-iskart, kif emendata bid-Deċiżjoni tal-Kummissjoni 96/350/KE, tal-24 ta’ Mejju 1996, għandu jiġi interpretat fis-sens li dispożizzjoni leġiżlattiva nazzjonali, bħal dik inkwistjoni fil-kawża prinċipali, li tipprovdi li, b’deroga mir-regola li l-ebda landfill ma tista’ tiġi awtorizzata barra mis-siti previsti mill-pjan ta’ mmaniġġar ta’ skart mitlub minn dan l-artikolu, il-landfills awtorizzati qabel id-dħul fis-seħħ ta’ dan il-pjan jistgħu, wara dan id-dħul fis-seħħ, jiġu awtorizzati mill-ġdid fuq l-istess artijiet, ma tikkostitwixxix “pjan ta’ mmaniġġar ta’ skart”, fis-sens ta’ din id-dispożizzjoni tad-Direttiva 75/442, kif emendata bid-Deċiżjoni 96/350.

L-Artikolu 8 tad-Direttiva tal-Kunsill 1999/31/KE, tas-26 ta’ April tal-1999, dwar ir-rimi ta’ skart f’terraferma [landfill], kif emendata bid-Direttiva tal-Kunsill 2011/97/UE, tal-5 ta’ Diċembru 2011, ma jipprekludix, madankollu, tali dispożizzjoni leġiżlattiva nazzjonali, li tista’ ssib il-bażi legali tagħha fl-Artikolu 14 ta’ din id-direttiva u tapplika għal landfills li ġew mogħtija permess, jew li kienu diġà qed jitħaddmu fid-data tat-traspożizzjoni ta’ din tal-aħħar, bla ħsara għall-osservanza tal-kundizzjonijiet l-oħra msemmija f’dan l-Artikolu 14, u dan huwa l-kompitu tal-qorti tar-rinviju li tivverifikah.

(1)  ĠU C 207, 20.07.2013.