1)

Jista’ jitqies, fid-dawl tar-Regolament (KE) Nru 1/2003 (1), li l-fatti investigati u ddikjarati ppruvati f’deċiżjoni maħruġa minn awtorità tal-kompetizzjoni nazzjonali ta’ Stat Membru tal-Unjoni — meta l-imsemmija awtorità taġixxi skont l-Artikoli 101 TFUE u 102 TFUE fi ħdan fil-funzjonijiet mogħtija lilha mill-imsemmi regolament u min-Notifika tal-Kummissjoni dwar il-kooperazzjoni bejn il-Kummissjoni u l-qrati tal-Istati Membri tal-Unjoni Ewropea, kif ukoll mill-Komunikazzjoni tal-Kummissjoni dwar il-Kooperazzjoni fi ħdan n-Netwerk tal-Awtoritajiet tal-Kompetizzjoni (2004/C 101/03) tas-27 ta’ April 2004 — u li sussegwentement tiġi kkonfermata mill-qorti nazzjonali superjuri u ssir definittiva, għandhom valur probatorju ta’ prova inkonfutabbli u jipproduċu effett vinkolanti jew ta’ preġudizzju fuq is-sentenzi mogħtija minn qrati oħra f’kawżi sussegwenti li huma relatati mal-istess fatti?

2)

Fil-każ li l-awtorità nazzjonali tal-kompetizzjoni tiddeċiedi dwar l-eżistenza ta’ ksur relatat ma’ grupp ta’ ftehimiet, għandu jiġi preżunt, sakemm ma jiġix ippruvat mod ieħor mill-persuna li wettqet il-ksur, li l-ftehimiet kollha li jiffurmaw dak il-grupp huma affettwati mill-kontenut tad-deċiżjoni inkwistjoni? Jiġifieri, id-deċiżjonijiet mogħtija dwar gruppi ta’ ftehimiet iwasslu għal inverżjoni tal-oneru tal-prova?