Presuda Suda (deveto vijeće) od 11. lipnja 2020. (zahtjev za prethodnu odluku koji je uputio Tribunalul Bucureşti – Rumunjska) – CHEP Equipment Pooling NV protiv Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti – Serviciul Soluţionare Contestaţii, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti – Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenţi

(Predmet C-242/29) (1)

(Zahtjev za prethodnu odluku - Porez na dodanu vrijednost (PDV) - Direktiva 2006/112/EZ - Članak 17. stavak 2. točka (g) - Prijenos pokretnina unutar Europske unije radi pružanja usluga - Članci 170. i 171. - Pravo na povrat PDV-a poreznim obveznicima koji nemaju poslovni nastan u državi članici povrata - Direktiva 2008/9/EZ - Pojam „porezni obveznik koji nema poslovni nastan u državi članici povrata” - Porezni obveznik koji nije identificiran u svrhu PDV-a u državi članici povrata)

(2020/C 271/22)

Jezik postupka: rumunjski

Sud koji je uputio zahtjev

Tribunalul Bucureşti

Stranke glavnog postupka

Tužitelj: CHEP Equipment Pooling NV

Tuženici: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti – Serviciul Soluţionare Contestaţii, Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti – Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenţi

Izreka

1.

Članak 17. stavak 2. točku (g) Direktive Vijeća 2006/112/EZ od 28. studenoga 2006. o zajedničkom sustavu poreza na dodanu vrijednost, kako je izmijenjena Direktivom Vijeća 2008/8/EZ od 12. veljače 2008., treba tumačiti na način da se prijenos, koji provodi porezni obveznik, robe podrijetlom iz države članice u državu članicu povrata radi njegova pružanja usluga iznajmljivanja te robe u potonjoj državi članici ne smije izjednačiti s isporukom unutar Zajednice ako je korištenje tom robom za potrebe tog pružanja usluge privremeno i ako je roba otpremljena ili prevezena iz države članice u kojoj porezni obveznik ima poslovni nastan.

2.

Odredbe Direktive Vijeća 2008/9/EZ od 12. veljače 2008. o utvrđivanju detaljnih pravila za povrat poreza na dodanu vrijednost, predviđenih u Direktivi 2006/112/EZ, poreznim obveznicima koji nemaju poslovni nastan u državi članici povrata već u drugoj državi članici treba tumačiti na način da im se protivi to da država članica odbije pravo na povrat poreza na dodanu vrijednost poreznom obvezniku s poslovnim nastanom na području druge države članice samo zato što je taj porezni obveznik identificiran u svrhu poreza na dodanu vrijednost u državi članici povrata ili je to morao biti.

---

(1)  SL C 206, 17. 6. 2019.