Presuda Suda (veliko vijeće) od 12. ožujka 2014. (zahtjev za prethodnu odluku koji je uputio Raad van State, Nizozemska) – S protiv Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel; Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel protiv G-a

(Predmet C-457/12) (1)

((Članak 20., članak 21. stavak 1. i članak 45. UFEU-a - Direktiva 2004/38/EZ - Pravo slobodno kretati se i boraviti na području država članica - Nositelji prava - Pravo boravka državljanina treće zemlje koji je član obitelji građanina Unije u državi članici čiji je taj građanin državljanin - Građanin Unije koji ima boravište u državi članici čiji je i državljanin - Poslovne aktivnosti - Redovna putovanja u drugu državu članicu))

2014/C 135/07

Jezik postupka: nizozemski

Sud koji je uputio zahtjev

Raad van State

Stranke glavnog postupka

Tužitelji: S, Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel

Tuženici: Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel, G

Predmet

Zahtjev za prethodnu odluku – Raad van State, Nizozemska – Tumačenje članaka 20., 21., 45. i 56. UFEU-a i članka 3., stavaka 1., članka 6. i članka 7. stavaka 1. i 2. Direktive 2004/38/CE Europskog parlamenta i Vijeća od 29. travnja 2004. o pravu građana Unije i članova njihovih obitelji na slobodno kretanje i boravište [boravak] na području države članice, kojom se izmjenjuje Uredba (EEZ) br. 1612/68 i stavljaju izvan snage direktive 64/221/EEZ, 68/360/EEZ, 72/194/EEZ, 73/148/EEZ, 75/34/EEZ, 75/35/EEZ, 90/364/EEZ, 90/365/EEZ i 93/96/EEZ (SL L 158, str. 77., ispravci u SL L 229, str. 35. i SL L 197, 2005., str. 34.) (SL, posebno izdanje na hrvatskom jeziku, poglavlje 5., svezak 2., str. 42.) – Nositelji prava na slobodno kretanje i boravak na području država članica – Državljanin treće zemlje, član obitelji građanina Europske unije koji boravi u državi članici čiji je državljanin i radi u drugoj državi članici za poslodavca koji ondje ima poslovni nastan – Državljanin treće zemlje, član obitelji građanina Europske unije koji boravi i radi u državi članici čiji je državljanin, ali često u okviru svog posla putuje u drugu državu članicu

Izreka

Odredbe Direktive 2004/38/EZ Europskog parlamenta i Vijeća od 29. travnja 2004. o pravu građana Unije i članova njihovih obitelji na slobodno kretanje i boravište [boravak] na području države članice, kojom se izmjenjuje Uredba (EEZ) br. 1612/68 i stavljaju izvan snage direktive 64/221/EEZ, 68/360/EEZ, 72/194/EEZ, 73/148/EEZ, 75/34/EEZ, 75/35/EEZ, 90/364/EEZ, 90/365/EEZ i 93/96/EEZ, treba tumačiti u smislu da državi članici ne brane da odbije priznati pravo boravka državljaninu treće zemlje koji je član obitelji građanina Unije u slučaju kada taj građanin ima državljanstvo dotične države i boravi u toj istoj državi članici, ali redovno odlazi u drugu državu članicu u okviru svojih poslovnih aktivnosti.

Članak 45. UFEU-a treba tumačiti u smislu da se njime državljaninu treće zemlje koji je član obitelji građanina Unije daje izvedeno pravo boravka u državi članici čiji je taj građanin državljanin, u slučaju kada taj građanin boravi u potonjoj državi, ali redovno odlazi u drugu državu članicu u svojstvu radnika u smislu spomenute odredbe, ako odbijanje da se odobri takvo pravo boravka ima odvraćajući učinak na učinkovito korištenje prava koja dotični radnik ima na temelju članka 45. UFEU-a, a na nacionalnom je sudu da to provjeri.

(1)  SL C 26, 26.1.2013.