(1)

Mar thoradh ar ráig COVID‐19, tá laghdú géar ar an aerthrácht i ngeall ar an titim shuntasach ar an éileamh agus ar bhearta díreacha atá déanta ag na Ballstáit chomh maith le tríú tíortha chun an ráig a choinneáil faoi smacht. Thosaigh an tionchar mór dá bharr ar aeriompróirí chomh luath le hEanáir 2020 i ndáil le Daon‐Phoblacht na Síne agus Sainréigiún Riaracháin Hong Cong de chuid Dhaon‐Phoblacht na Síne, tá sé forleathan ó bhí an 1 Márta 2020 ann, agus is dócha go ndéanfaidh sé difear do dhá thréimhse sceidealaithe, ar a laghad, is iad sin geimhreadh 2019/2020 agus samhradh 2020.

(2)

Níl neart ag aeriompróirí ar na cúinsí sin agus is freagairt riachtanach nó dhlisteanach ar na cúinsí sin ag aeriompróirí aersheirbhísí a chur ar ceal go deonach nó go héigeantach dá bharr. Go háirithe, le cealuithe deonacha, cosnaítear sláinte airgeadais aeriompróirí agus seachnaítear tionchar diúltach comhshaoil eitiltí folmha nó beagnach folamh nach n‐oibrítear ach chun na críche na sliotáin foluiteacha aerfoirt a choinneáil.

(3)

Le figiúirí atá foilsithe ag Eurocontrol, arb é an bainisteoir líonra d’fheidhmeanna bainistíochta aerthráchta an aerspáis Eorpaigh aonair, léirítear titim bliain ar bhliain de thart ar 10 % san aerthrácht sa réigiún Eorpach sa chéad leath de Mhárta 2020. Tá titim mhór á tuairisciú ag aeriompróirí sna háirithintí atá le teacht agus tá líon suntasach eitiltí á chur ar ceal sna tréimhsí sceidealaithe “geimhreadh 2019‐2020” agus “samhradh 2020” mar thoradh ar an ráig.

(4)

Faoi Airteagal 8(2) de Rialachán (CEE) Uimh. 95/93 ón gComhairle (2), á léamh i gcomhar le hAirteagal 10(2) de, i gcás ina mainníonn aeriompróir 80 % ar a laghad de shraith de shliotáin arna leithroinnt air ag aerfort comhordaithe a oibriú, cuirtear an tosaíocht stairiúil le haghaidh na sliotán sin i mbaol.

(5)

Le hAirteagal 10(4) de Rialacháin (CEE) Uimh. 95/93, ceadaítear do chomhordaitheoirí sliotán neamhaird a dhéanamh, chun na críche an tosaíocht stairiúil a ríomh, ar neamhoibriú sliotán aerfoirt le haghaidh tréimhsí nach bhfuil an t‐aeriompróir in ann na haersheirbhísí pleanáilte a oibriú i ngeall ar dhúnadh aerfort, mar shampla. Ní thugtar aghaidh leis an Airteagal sin, áfach, ar chásanna cosúil le ráig COVID‐19. Is iomchuí dá bhrí sin Rialachán (CEE) Uimh. 95/93 a leasú dá réir sin.

(6)

I bhfianaise na n‐áirithintí atá le teacht atá ar eolas agus réamhaisnéisí eipidéimeolaíochta, is féidir a bheith ag súil leis go réasúnta ag an gcéim seo go dtarlóidh líon suntasach cealuithe arb í ráig COVID‐19 an chúis a bheidh leo sa tréimhse idir an 1 Márta 2020 agus ar a laghad an 24 Deireadh Fómhair 2020. Níor cheart gurbh é a bheadh mar thoradh ar neamhúsáid na sliotán a leithroinneadh don tréimhse sin go gcaillfeadh aeriompróirí an tosaíocht stairiúil a mbainfidís leas as murach sin. Tá sé riachtanach dá bhrí sin na dálaí a shainiú faoinar cheart sliotáin nár oibríodh a mheas mar shliotáin a oibríodh chun na gcríoch sin, i ndáil leis an séasúr comhfhreagrach ina dhiaidh sin.

(7)

Is acmhainn luachmhar eacnamaíoch iad sliotáin ag aerfoirt chomhordaithe. D’ainneoin na titime ginearálta san aerthrácht, níor cheart cur ar ceal aersheirbhísí, áfach, cosc a chur ar úsáid sliotán aerfoirt ag aeriompróirí eile a bhféadfaidh siad a bheith ag iarraidh iad a úsáid ar bhonn sealadach gan cearta marthanachta a bheith á bhfáil ag sliotáin den sórt sin. Dá bhrí sin, nuair nach bhfuil siad in úsáid ag an aeriompróir ar leithroinneadh air iad, ba cheart na sliotáin a thabhairt ar ais don chomhordaitheoir gan mhoill.

(8)

Is deacair a thuar cé na forbairtí breise a thiocfaidh ar COVID‐19 agus cén tionchar breise a bheidh aige ar aeriompróirí. Ba cheart don Choimisiún anailís leanúnach a dhéanamh ar thionchar COVID‐19 ar an earnáil aeriompair agus ba cheart é a bheith de chumas ag an Aontas síneadh a chur, gan moill mhíchuí, leis an tréimhse ina mbeidh na bearta atá beartaithe faoin Rialachán seo i bhfeidhm dá leanfadh na drochdhálaí ar aghaidh.

(9)

Ós rud é nach féidir leis na Ballstáit cuspóir an Rialacháin seo, eadhon sliotáin nár úsáideadh mar gheall ar ráig COVID‐19 a mheas mar shliotáin a oibríodh, a ghnóthú go leordhóthanach agus, de bharr fhairsinge agus éifeachtaí na gníomhaíochta atá beartaithe, gur fearr is féidir é a ghnóthú ar leibhéal an Aontais, féadfaidh an tAontas bearta a ghlacadh, i gcomhréir le prionsabal na coimhdeachta a leagtar amach in Airteagal 5 den Chonradh ar an Aontas Eorpach. I gcomhréir le prionsabal na comhréireachta a leagtar amach san Airteagal sin, ní théann an Rialachán seo thar a bhfuil riachtanach chun an cuspóir sin a ghnóthú.

(10)

Chun síneadh a chur leis na bearta a leagtar amach sa Rialachán seo, más gá agus má tá bonn cirt leis an méid sin, ba cheart an chumhacht chun gníomhartha a ghlacadh i gcomhréir le hAirteagal 290 den Chonradh ar Fheidhmiú an Aontais Eorpaigh a tharmligean chuig an gCoimisiún i dtaca le síneadh a chur leis an tréimhse ina mbeidh feidhm ag na bearta atá beartaithe faoin Rialachán seo. Tá sé tábhachtach, go háirithe, go rachadh an Coimisiún i mbun comhairliúcháin iomchuí le linn a chuid oibre ullmhúcháin, lena n‐áirítear ar leibhéal na saineolaithe, agus go ndéanfaí na comhairliúcháin sin i gcomhréir leis na prionsabail a leagtar síos i gComhaontú Idirinstitiúideach an 13 Aibreán 2016 maidir le Reachtóireacht Níos Fearr (3). Go sonrach, chun rannpháirtíocht chomhionann in ullmhú na ngníomhartha tarmligthe a áirithiú, faigheann Parlaimint na hEorpa agus an Chomhairle na doiciméid uile ag an am céanna leis na saineolaithe sna Ballstáit, agus bíonn rochtain chórasach ag a gcuid saineolaithe ar chruinnithe ghrúpaí saineolaithe an Choimisiúin a bhíonn ag déileáil le hullmhú na ngníomhartha tarmligthe.

(11)

I bhfianaise na práinne a bhí i gceist leis na cúinsí eisceachtúla arb í ráig COVID‐19 ba chúis leo, measadh gurbh iomchuí foráil a dhéanamh maidir le heisceacht ar an tréimhse ocht seachtaine dá dtagraítear in Airteagal 4 de Phrótacal Uimh. 1 maidir le ról na bparlaimintí náisiúnta san Aontas Eorpach, atá i gceangal leis an gConradh ar an Aontas Eorpach, leis an gConradh ar Fheidhmiú an Aontais Eorpaigh agus leis an gConradh ag bunú an Chomhphobail Eorpaigh do Fhuinneamh Adamhach.

(12)

Ba cheart an Rialachán seo a theacht i bhfeidhm mar ábhar práinne an lá tar éis lá a fhoilsithe in Iris Oifigiúil an Aontais Eorpaigh,

(1)

Tá iarmhairtí ráig COVID-19 dulta i bhfeidhm ar na Ballstáit ar shlí ar leith. Tá an ghéarchéim sláinte poibli atá ann i láthair na huaire ag cur bac ar fhás sna Ballstáit agus, mar thoradh air sin, tá an easpa leachtachta thromchúiseach ag dul in olcas, easpa arb é is cúis léi an t‐ardú tobann agus suntasach atá tagtha ar na hinfheistíochtaí poiblí is gá a dhéanamh i gcórais cúraim sláinte na mBallstát agus in earnálacha eile dá ngeilleagair. Tháinig de sin staid eisceachtúil nach mór aghaidh a thabhairt uirthi le bearta sonracha.

(2)

Tá sé ríthábhachtach nach mbeidh an easpa leachtachta agus an easpa cistí poiblí i mBallstáit ina bac ar na hinfheistíochtaí is gá a dhéanamh faoi chláir a fhaigheann tacaíocht ó Chiste Forbraíochta Réigiúnaí na hEorpa (“CFRE”), ó Chiste Sóisialta na hEorpa (CSE) agus ón gCiste Comhtháthaithe (“CC”) (dá ngairtear le chéile “na Cistí”) agus ón gCiste Eorpach Muirí agus Iascaigh (“CEMI”) chun ráig COVID-19 a chomhrac.

(3)

Chun freagairt a thabhairt ar thionchar na géarchéime sláinte poiblí, ba cheart do CFRE tacú le maoiniú caipitil oibre i bhfiontair bheaga agus mheánmhéide (“FBManna”), i gcás inar gá, mar bheart sealadach chun freagairt éifeachtach a thabhairt ar an ngéarchéim sláinte poiblí.

(4)

Chun freagairt a thabhairt ar thionchar na géarchéime sláinte poiblí, ba cheart do thosaíocht infheistíochta CFRE maidir le taighde, forbairt teicneolaíochta agus nuálaíocht a neartú, infheistíocht a chumhdach sna táirgí agus sna seirbhísí a bhfuil gá leo chun acmhainneachtaí freagartha ar ghéarchéimeanna sna seirbhísí sláinte a chothú.

(5)

Chun tuilleadh solúbthachta a sholáthar chun aghaidh a thabhairt ar ráig COVID-19, ba cheart tuilleadh solúbthachta a thabhairt do na Ballstáit chun cláir a chur chun feidhme agus ba cheart nós imeachta simplithe nach n‐éilíonn cinneadh ón gCoimisiún a chur ar fáil maidir le hathruithe ar chláir oibríochtúla. Ba cheart an fhaisnéis a chuirfear faoi bhráid an Choimisiúin maidir le hathruithe den sórt sin a shoiléiriú.

(6)

Chun freagairt a thabhairt ar thionchar na géarchéime sláinte poiblí, ba cheart d’ionstraimí airgeadais arna maoiniú ag na Cistí tacaíocht a chur ar fáil i bhfoirm caipitil oibre freisin d’fhiontair bheaga agus mheánmhéide, i gcás inar gá, mar bheart sealadach chun freagairt éifeachtach a thabhairt ar an ngéarchéim sláinte poiblí.

(7)

Chun freagairt láithreach a thabhairt ar thionchar na géarchéime sláinte poiblí, ba cheart an caiteachas ar oibríochtaí chun acmhainneachtaí freagartha ar ghéarchéimeanna a chothú a bheith incháilithe amhail ón 1 Feabhra 2020.

(8)

Chun a áirithiú go mbeidh na hacmhainní leordhóthanacha airgeadais ag Ballstáit chun na hinfheistíochtaí a bhfuil gá leo a dhéanamh gan mhoill, is iomchuí don Choimisiún gan orduithe aisghabhála a eisiúint maidir leis na méideanna is in‐aisghabhála ó Bhallstáit le haghaidh na gcuntas bliantúil arna gcur isteach in 2020. Ba cheart do na Ballstáit na méideanna nár aisghabhadh a úsáid chun dlús a chur le hinfheistíochtaí a bhaineann le ráig COVID-19 agus atá incháilithe faoi Rialachán (AE) Uimh. 1303/2013 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle (2) agus faoi na rialacha Ciste-shonracha.

(9)

Ba cheart na méideanna nár aisghabhadh in 2020 a imréiteach nó iad a bheith faoi réir orduithe aisghabhála tráth dúnta na gclár.

(10)

Chun freagairt ar thionchar na géarchéime sláinte poiblí, ba cheart do CEMI tacaíocht a thabhairt do chistí frithpháirteacha agus d’árachas stoc chun ioncam iascairí agus feirmeoirí dobharshaothraithe a ndéanann an ghéarchéim sláinte poiblí difear dóibh a choimirciú.

(11)

Ós rud é nach féidir leis na Ballstáit cuspóirí an Rialacháin seo, eadhon freagairt do thionchar na géarchéime sláinte poiblí, a ghnóthú go leordhóthanach ach, de bharr fhairsinge agus éifeachtaí na gníomhaíochta atá beartaithe, gur fearr is féidir iad a ghnóthú ar leibhéal an Aontais, féadfaidh an tAontas bearta a ghlacadh, i gcomhréir le prionsabal na coimhdeachta a leagtar amach in Airteagal 5 den Chonradh ar an Aontas Eorpach (“CAE”). I gcomhréir le prionsabal na comhréireachta a leagtar amach san Airteagal sin, ní théann an Rialachán seo thar a bhfuil riachtanach chun an cuspóir sin a ghnóthú.

(12)

I bhfianaise na práinne atá leis an tacaíocht atá ag teastáil, ba cheart don Rialachán seo a theacht i bhfeidhm an lá tar éis a fhoilsithe in Iris Oifigiúil an Aontais Eorpaigh.

(13)

I bhfianaise ráig COVID-19 agus an phráinn atá ag baint maidir le haghaidh a thabhairt ar an ngéarchéim sláinte phoiblí ghaolmhar, measadh go raibh sé iomchuí foráil a dhéanamh d’eisceacht ón tréimhse ocht seachtaine dá dtagraítear in Airteagal 4 de Phrótacal Uimh 1 maidir le na bParlaimintí náisiúnta san Aontas Eorpach, atá i gceangal leis an CAE, leis an gConradh ar Fheidhmiú an Aontais Eorpaigh agus leis an gConradh lena mbunaítear an Comhphobal Eorpach um Fhuinneamh Adamhach.

(14)

Ba cheart, dá bhrí sin, Rialachán (AE) Uimh. 1301/2013 (3), (AE) Uimh. 1303/2013 agus Rialachán (AE) Uimh. 508/2014 (4) ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle a leasú dá réir,

(1)

Bunaíodh Ciste Dlúthpháirtíochta an Aontais Eorpaigh (“an Ciste”) le Rialachán (CE) Uimh. 2012/2002 ón gComhairle (2). Bunaíodh an Ciste chun cúnamh airgeadais a sholáthar do Bhallstáit tar éis tubaistí móra mar chomhartha nithiúil ar dhlúthpháirtíocht na hEorpa i gcásanna éigeantais.

(2)

I gcás mór-éigeandálaí sláinte poiblí, ba cheart don Aontas a dhlúthpháirtíocht le Ballstáit agus leis an bpobal lena mbaineann a léiriú trí chúnamh airgeadais a sholáthar chun cúnamh a thabhairt don phobal atá buailte, chun cuidiú le hathbhunú na ngnáthdhálaí maireachtála go tapa sna réigiúin atá buailte agus chun cosc a chur ar scaipeadh galar tógálach.

(3)

Chomh maith leis sin, ba cheart don Aontas, i gcás mór-éigeandálaí sláinte poiblí, dlúthpháirtíocht a léiriú do na tíortha a bhfuil a n-aontachas leis an Aontas á chaibidliú acu.

(4)

D’fhéadfadh géarchéim mhór eascairt ó mhór-éigeandálaí sláinte poiblí, go háirithe víreas a dearbhaíodh go hoifigiúil ina víreas paindéime. Leis an gCiste, cuirtear ar chumas an Aontais cuidiú a thabhairt do sheirbhísí éigeandála a shlógadh chun freastal ar riachtanais phráinneacha daoine agus chun cuidiú a thabhairt príomh-bhonneagair dá ndearnadh damáiste a athbhunú sa ghearrthéarma chun gur féidir gabháil don ghníomhaíocht eacnamaíoch arís sna réigiúin atá buailte ag tubaiste. Tá an Ciste sin teoranta faoi láthair, áfach, do thubaistí nádúrtha a dhéanann damáiste fisiceach agus níl san áireamh ann tubaistí móra a bhíonn ann de dheasca bithghuaiseacha. Ba cheart foráil a dhéanamh chun go bhféadfadh an tAontas idirghabháil a dhéanamh i gcás mór-éigeandálaí sláinte poiblí.

(5)

Is é is cuspóir don ghníomhaíocht atá le glacadh, go mbeidh sí ina comhlánú ar iarrachtaí na mBallstát lena mbaineann i gcásanna nach féidir leis na Stáit sin, lena gcuid acmhainní féin amháin, dul i ngleic leis an gcás, ar a thromchúisí atá iarmhairtí na géarchéime. Ós rud é nach féidir leis na Ballstáit an cuspóir sin a ghnóthú go leordhóthanach agus, de bharr fhairsinge agus éifeachtaí na gníomhaíochta, gur fearr is féidir é a bhaint amach ar leibhéal an Aontais, féadfaidh an tAontas bearta a ghlacadh, i gcomhréir le prionsabal na coimhdeachta mar a leagtar amach in Airteagal 5 den Chonradh ar an Aontas Eorpach (“CAE”). I gcomhréir le prionsabal na comhréireachta a leagtar amach san Airteagal sin, ní théann an Rialachán seo thar a bhfuil riachtanach chun na cuspóirí sin a ghnóthú.

(6)

I gcomhréir le prionsabal na coimhdeachta, ba cheart gníomhaíocht faoin Rialachán seo a theorannú do mhór-éigeandálaí sláinte poiblí. Ba cheart na héigeandálaí sin a shainiú ar bhonn an chaiteachais phoiblí is gá chun aghaidh a thabhairt orthu.

(7)

An cúnamh a thabharfaidh an tAontas, ba cheart é a bheith ina chomhlánú ar iarrachtaí na Stát lena mbaineann, agus is leis ba cheart sciar den chaiteachas poiblí a chumhdach a bheidh geallta chun déileáil leis na hoibríochtaí éigeandála is fíor-riachtanaí a eascraíonn ón ngéarchéim.

(8)

I gcomhréir le prionsabal na coimhdeachta, níor cheart cúnamh an Aontais a dheonú ach amháin ar iarratas ón Stát atá buailte. Ba cheart don Choimisiún a áirithiú go láimhseálfar iarrataí ó na Stáit go cothromasach.

(9)

Ba cheart an deis a bheith ag an gCoimisiún cinneadh a dhéanamh go tapa chun acmhainní airgeadais sonracha a ghealladh agus iad a shlógadh a luaithe is féidir. Dá bhrí sin, maidir leis na forálacha atá ann faoi láthair maidir le réamhíocaíochtaí a dhéanamh, ba cheart iad a threisiú trína méadú.

(10)

Ba cheart don Rialachán seo teacht i bhfeidhm mar ábhar práinne an lá tar éis lá a fhoilsithe in Iris Oifigiúil an Aontais Eorpaigh.

(11)

I bhfianaise ráig COVID-19 agus na práinne atá i gceist le haghaidh a thabhairt ar an ngéarchéim sláinte phoiblí a bhaineann léi, measadh gurbh iomchuí foráil a dhéanamh maidir le heisceacht ar an tréimhse ocht seachtaine dá dtagraítear in Airteagal 4 de Phrótacal Uimh. 1 maidir le ról na bparlaimintí náisiúnta san Aontas Eorpach, atá i gceangal le CAE, leis an gConradh ar Fheidhmiú an Aontais Eorpaigh agus leis an gConradh ag bunú an Chomhphobail Eorpaigh do Fhuinneamh Adamhach.

(12)

Dá bhrí sin, ba cheart Rialachán (CE) Uimh. 2012/2002 a leasú dá réir,

(1)

Tugadh an Comhaontú Eora-Mheánmhara lena mbunaítear comhlachas idir na Comhphobail Eorpacha agus a mBallstáit, de pháirt amháin, agus Ríocht Mharacó, den pháirt eile (1) ("an Comhaontú Comhlachais") i gcrích thar ceann an Aontais trí bhíthin Cinneadh 2000/204/CE, CEGC ón gComhairle agus ón gCoimisiún (2) agus tháinig sé i bhfeidhm an 1 Márta 2000.

(2)

Trí bhíthin Cinneadh (AE) 2019/217 (3), d’fhormheas an Chomhairle tabhairt i gcrích an Chomhaontaithe i bhfoirm Malartú Litreacha idir an tAontas Eorpach agus Ríocht Mharacó maidir le leasú ar Phrótacail 1 agus 4 den Chomhaontú Comhlachais (4) ("an Comhaontú leasaitheach"), d'fhonn na fabhair tharaife dá bhforáiltear sa Chomhaontú Comhlachais a leathnú chuig táirgí ar de thionscnamh an tSahára Thiar iad.

(3)

I gcomhréir le hAirteagal 81 den Chomhaontú Comhlachais, bunaíodh Coiste Comhlachais a bheidh freagrach as bainistiú an Chomhaontaithe Comhlachais. De bhun Airteagal 83 den Chomhaontú Comhlachais céanna, tá sé de chumhacht ag an gCoiste Comhlachais cinntí a dhéanamh maidir le bainistiú an Chomhaontaithe Comhlachais agus sna réimsí sin ina bhfuil a cumhachtaí tarmligthe ag an gComhairle chuige.

(4)

Ní mór don Choiste Comhlachais, ar a dhéanaí dhá mhí tar éis don leasú ar an gComhaontú leasaitheach teacht i bhfeidhm, cinneadh a ghlacadh maidir leis na socruithe chun meastóireacht a dhéanamh ar thionchar an Chomhaontaithe leasaithigh, go háirithe maidir le forbairt inbhuanaithe, go mór mór i ndáil leis na sochair a bheidh ann do na pobail lena mbaineann agus le saothrú acmhainní nádúrtha an tSahára Thiar.

(5)

Is iomchuí an seasamh atá le glacadh thar ceann an Aontais sa Choiste Comhlachais a bhunú, ós rud é go mbeidh an cinneadh atá beartaithe ina cheangal ar an Aontas.

(6)

D’fhonn faireachán a dhéanamh ar éifeachtaí an Chomhaontaithe leasaitheach ar na pobail lena mbaineann agus ar shaothrú acmhainní nádúrtha na gcríoch lena mbaineann, foráiltear go sainráite sa Chomhaontú leasaitheach do chreat agus nós imeachta iomchuí le go mbeidh na Páirtithe, ar bhonn malartuithe rialta faisnéise, in ann meastóireacht a dhéanamh ar a thionchar le linn a chur chun feidhme. Chomhaontaigh an tAontas agus Ríocht Mharacó faisnéis a mhalartú le chéile, uair in aghaidh na bliana, ar a laghad, faoi chuimsiú an Choiste Comhlachais. Is iomchuí, dá bhrí sin, socruithe sonracha a leagan síos don mheastóireacht seo lena nglacadh ag an gCoiste Comhlachais.

(7)

Tá cuspóir an mhalartaithe faisnéise ar aon dul le cuspóir na tuarascála comhpháirtí an 11 Meitheamh 2018ón gCoimisiúin agus ón tSeirbhís Eorpach Gníomhaíochta Seachtraí, maidir leis na tairbhí a bheidh ann do mhuintir an tSahára Thiar agus maidir le dul i gcomhairle leis an bpobal sin maidir le fabhair tharaife a leathnú chuig táirgí an tSahára Thiar.

(8)

Maidir leis an tionchar ar gheilleagar na críche, baineann an fhaisnéis atá ar fáil go dtí seo le talmhaíocht agus iascach go príomha, ach is le gach táirge a bhaineann na fabhair; dá bhrí sin, d’fhéadfadh athrú teacht ar na sonraí a bheidh le malartú, de réir an méid a tharlóidh sa Sahára Thiar. Ina theannta sin, ní ar ghnéithe eacnamaíocha amháin ("sochair" sa chiall is cúinge) atá an malartú faisnéise dírithe; tá sé beartaithe meastóireacht níos leithne a dhéanamh, lena n-áirítear gnéithe amhail forbairt inbhuanaithe agus an tionchar a imrítear ar shaothrú acmhainní nádúrtha.

(9)

Ina theannta sin, thoiligh Ríocht Mharacó chomh maith sásra bailithe sonraí staidrimh ar leithligh a chur ar bun maidir le honnmhairithe táirgí ar de thionscnamh an tSahára Thiar iad chuig an Aontas, ar sonraí iad a chuirfear ar fáil go míosúil don Choimisiún agus do na húdaráis chustaim sna Ballstáit.

(10)

Maidir le táirgeadh agus trádáil i réimse catagóirí sonracha táirgí a ngabhann leas do Ríocht Mharacó leo, beidh Ríocht Mharacó in ann faisnéis a iarraidh ar an Aontas ar bhonn na gcóras faisnéise atá ann cheana,