Eagrán sealadach
BREITHIÚNAS NA CÚIRTE GINEARÁLTA (an Deichiú Dlísheomra Méadaithe)
3 Meán Fómhair 2025 (*)
(Sonraí pearsanta a aistriú chuig na Stáit Aontaithe Mheiriceá – Cinneadh Cur Chun Feidhme ón gCoimisiún lena gcinntear leibhéal leormhaith cosanta sonraí pearsanta arna áirithiú ag na Stáit Aontaithe Mheiriceá – An ceart chun leigheas éifeachtach a fháil – An ceart chun saoil phríobháidigh agus chun saoil teaghlaigh – Cinntí atá bunaithe go heisiach ar phróiseáil uathoibrithe sonraí pearsanta – Slándáil na próiseála ar shonraí pearsanta)
I gCás T-553/23,
Philippe Latombe, a bhfuil cónaí air in Nantes (an Fhrainc), dá ndéanann N. Coutrelis, J.-B. Soufron agus T. Lamballe, Dlíodóirí, ionadaíocht,
iarratasóir,
v
an Coimisiún Eorpach, dá ndéanann D. Calleja Crespo, A. Bouchagiar, H. Kranenborg agus C. Ladenburger, i gcáil Gníomhairí, ionadaíocht,
cosantóir,
le tacaíocht ó
Éire, dá ndéanann M. Browne, S. Finnegan agus A. Joyce, i gcáil Gníomhairí, ionadaíocht, le cúnamh ó S. Brittain, Abhcóide, agus de C. Donnelly, SC,
agus ó
na Stáit Aontaithe Mheiriceá, dá ndéanann B. Walsh, S. Barton agus A. Finlay, Solicitors, E. Barrington, SC, agus D. Hardiman, Barrister, ionadaíocht,
idiragraithe,
tugann AN CHÚIRT GHINEARÁLTA (an Deichiú Dlísheomra Méadaithe),
agus í comhdhéanta mar seo a leanas: O. Porchia, Uachtarán, M. Jaeger (Rapóirtéir), L. Madise, P. Nihoul agus S. Verschuur, Breithiúna,
Cláraitheoir: I. Kurme, Riarthóir,
ag féachaint d’ordú an 12 Deireadh Fómhair 2023, Latombe v an Coimisiún (T-553/23 R, nár foilsíodh, EU:T:2023:621),
ag féachaint don nós imeachta i scríbhinn,
agus tar éis éisteacht an 1 Aibreán 2025,
an Breithiúnas seo a leanas:
Breithiúnas
1 Lena chaingean de bhun Airteagal 263, iarrann an t-iarratasóir, Philippe Latombe, go bunúsach, go gcuirfí Cinneadh Cur Chun Feidhme (AE) 2023/1795 ón gCoimisiún an 10 Iúil 2023 ar neamhní de bhun Rialachán (AE) 2016/679 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle maidir leis an leibhéal leormhaith cosanta sonraí pearsanta faoi Chreat Príobháideachais Sonraí AE - SAM (IO 2023, L 231, lch. 118, ‘an cinneadh atá faoi chonspóid’).
I. Cúlra na díospóide
2 Is saoránach de chuid na Fraince é an t-iarratasóir a líomhnaíonn go n-úsáideann sé ardáin teicneolaíochta faisnéise éagsúla a bhailíonn a shonraí pearsanta agus a aistríonn chuig na Stáit Aontaithe iad.
3 Maidir le sonraí pearsanta a aistriú ón Aontas Eorpach chuig na Stáit Aontaithe, ar an gcéad dul síos, le breithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2015, Schrems (C-362/14, ‘breithiúnas Schrems I’, EU:C:2015:650), dhearbhaigh an Chúirt go raibh Cinneadh 2000/520/CE ón gCoimisiún an 26 Iúil 2000, i gcomhréir le Treoir 95/46/CE ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle maidir le hábharthacht na cosanta a sholáthraítear leis na prionsabail phríobháideachais maidir le ‘cuain shábháilte’ agus le ceisteanna coitianta gaolmhara arna n-eisiúint ag Roinn Tráchtála Stáit Aontaithe Mheiriceá neamhbhailí (IO 2000 L 215, lch. 7).
4 Ar an dara dul síos, le breithiúnas an 16 Iúil 2020, Facebook Ireland agus Schrems (C-311/18, ‘Schrems II’, EU:C:2020:559), dhearbhaigh an Chúirt go raibh Cinneadh Cur Chun Feidhme (AE) 2016/1250 ón gCoimisiún an 12 Iúil 2016, i gcomhréir le Treoir 95/46 maidir le leordhóthanacht na cosanta a sholáthraítear le Sciath Phríobháideachais AE – SAM (IO 2016, L 207, lch. 1, ‘an cinneadh leordhóthanachta maidir le Sciath Phríobháideachais’) neamhbhailí.
5 Sna breithiúnais Schrems I agus Schrems II, chinn an Chúirt Bhreithiúnais, ar tharchur le haghaidh réamhrialú maidir le bailíocht, inter alia, murab ionann agus measúnú an Choimisiúin Eorpaigh sna cinntí leordhóthanachta dá dtagraítear i míreanna 3 agus 4 den bhreithiúnas, nár ráthaigh córas na Cuaine Sábháilte agus an Sciath Phríobháideachais (‘an Sciath Phríobháideachais’) lena rialaítear aistriú sonraí pearsanta, leibhéal cosanta do chearta agus saoirsí bunúsacha arb ionann é go bunúsach agus an leibhéal a ráthaítear le dlí an Aontais.
6 Tar éis bhreithiúnas Schrems II, chuaigh an Coimisiún i mbun cainteanna le Rialtas na Stát Aontaithe d’fhonn cinneadh leordhóthanachta nua féideartha a ghlacadh a chomhlíonfadh ceanglais Airteagal 45(2) de Rialachán (AE) 2016/679 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 27 Aibreán 2016 maidir le daoine nádúrtha a chosaint i ndáil le sonraí pearsanta a phróiseáil agus maidir le saorghluaiseacht sonraí den sórt sin, agus lena n-aisghairtear Treoir 95/46 (an Rialachán Ginearálta maidir le Cosaint Sonraí) (IO 2016 L 119, lch. 1, ceartúchán IO 2018 L 127, lch. 2, ‘RGCS’), arna léiriú ag an gCúirt Bhreithiúnas.
7 Dá bhrí sin, an 7 Deireadh Fómhair 2022, ghlac na Stáit Aontaithe Mheiriceá Executive Order 14086 (Foraithne ón Uachtarán Uimh. 14086, ‘E.O. 14086’), lena ndéantar na bearta príobháideachais lena rialaítear gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí arna ndéanamh ag gníomhaireachtaí faisnéise atá bunaithe sna Stáit Aontaithe a neartú. Forlíonadh an foraithne sin le Attorney General Order No. 5517–2022 (‘Rialachán an Ard-Aighne Uimh. 5517–2022, Rialachán AG’), lenar cuireadh Cuid 201 le Teideal 28 den Code of Federal Regulations (CFR, Cód na Rialachán Cónaidhme), lena rialaítear bunú agus oibriú an Data Protection Review Court (Cúirt um Athbhreithniú ar Chosaint Sonraí, ‘DPRC’).
8 An 10 Iúil 2023, tar éis scrúdú a dhéanamh ar na forbairtí rialála sin sna Stáit Aontaithe, ghlac an Coimisiún, ar bhonn Airteagal 45(3) de RGCS, an cinneadh atá faoi chonspóid, lena mbunaítear an creat trasatlantach nua um shreabhadh sonraí pearsanta idir an tAontas Eorpach agus na Stáit Aontaithe. Luaitear in Airteagal 1 den Chinneadh sin go n-áirithíonn na Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal leormhaith cosanta do shonraí pearsanta a aistrítear ón Aontas chuig eagraíochtaí sna Stáit Aontaithe a áirítear i liosta ‘an Chreata Príobháideachais Sonraí AE – SAM’ (‘CPS’) arb í Roinn Tráchtála na Stát Aontaithe a choinníonn ar bun agus a chuireann ar fáil go poiblí é (‘eagraíochtaí CPS’).
II. An t-ordú atá á lorg ag na páirtithe
9 Iarrann an t-iarratasóir ar an gCúirt Ghinearálta:
– an cinneadh atá faoi chonspóid a chur ar neamhní, go bunúsach, ina iomláine;
– a ordú don Choimisiún na costais a íoc.
10 Iarrann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó Stáit Aontaithe Mheiriceá, ar an gCúirt Bhreithiúnais:
– an chaingean a dhíbhe toisc í a bheith do-ghlactha;
– mar mhalairt air sin, an chaingean a dhíbhe toisc í a bheith gan bhunús;
– a ordú don iarratasóir na costais a íoc.
III. An dlí lena mbaineann
A. Pléadáil do-ghlacthachta
11 Le doiciméad ar leith a taisceadh i gClárlann na Cúirte Ginearálta an 1 Nollaig 2023, d’ardaigh an Coimisiún pléadáil do-ghlacthachta ar bhonn Airteagal 130 de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte Ginearálta.
12 Áitíonn an Coimisiún go bhfuil an chaingean do-ghlactha, ar an bhforas nach bhfuil locus standi ag an iarratasóir chun imeachtaí a thionscnamh, nach bhfuil aon leas aige imeachtaí a thionscnamh agus nach féidir an chuid den chinneadh atá faoi chonspóid a bhfuil sé ag iarraidh go gcuirfí ar neamhní a dhealú ón gcuid eile den chinneadh sin.
13 Cuireann an t-iarratasóir i gcoinne argóintí an Choimisiúin agus áitíonn sé go bhfuil a chaingean inghlactha.
14 Ba cheart a mheabhrú go bhfuil sé de cheart ag Cúirteanna an Aontais Eorpaigh measúnú a dhéanamh, de réir imthosca gach cáis, an bhfuil údar maith le caingean ar na tuillteanais a dhíbhe de bharr riaradh cuí an cheartais, gan rialú a dhéanamh ar dtús ar a hinghlacthacht (féach, chuige sin, breithiúnas an 26 Feabhra 2002, an Chomhairle v Boehringer, C-23/00 P, EU:C:2002:118, míreanna 51 agus 52).
15 Dá bhrí sin, i bhfianaise imthosca an cháis seo, measann an Chúirt, ós rud é go bhfuil an chaingean gan bhunús, in aon chás agus ar na cúiseanna a leagtar amach i míreanna 16 go 204 thíos, gur gá, ar mhaithe le dea-riarachán an cheartais, scrúdú a dhéanamh ar a fiúntas, gan rialú a dhéanamh ar a hinghlacthacht ar dtús (féach, chuige sin, breithiúnais an 10 Deireadh Fómhair 2014, Marchiani v an Pharlaimint, T-479/13, nár foilsíodh, EU:T:2014:866, mír 23. agus an 20 Nollaig 2023, Naturstrom v an Coimisiún, T-60/21, nár foilsíodh, EU:T:2023:839, mír 74).
B. Substaint an cháis
16 Mar thaca leis an gcaingean, maíonn an t-iarratasóir cúig shaincheist dlí, lena n-éilítear,
– ar an gcéad dul síos, sárú ar Airteagail 3 agus 4 de Rialachán Uimh. 1 ón gComhairle an 15 Aibreán 1958 lena gcinntear na teangacha atá le húsáid ag Comhphobal Eacnamaíochta na hEorpa (IO 1958, 17, lch. 385);
– ar an dara dul síos, sárú ar Airteagail 7 agus 8 de Chairt um Chearta Bunúsacha an Aontais Eorpaigh,
– ar an tríú dul síos, sárú ar an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt sin agus ar Airteagal 45(2) de RGCS;
– ar an gceathrú dul síos, sárú ar Airteagal 22 de RGCS;
– ar an gcúigiú dul síos, sárú ar Airteagal 32 de RGCS, arna léamh i gcomhar le hAirteagal 45(2) den Rialachán sin.
17 Le linn na héisteachta, tharraing an t-iarratasóir siar a chéad saincheist dlí maidir le sárú ar Airteagail 3 agus 4 de Rialachán Uimh. 1/1958. Is iomchuí, dá bhrí sin, scrúdú a dhéanamh ar an dara go dtí an gcúigiú saincheist dlí amháin.
1. Réamhbharúlacha
18 Sa chéad áit, ba cheart a thabhairt faoi deara go bhforáiltear le hAirteagal 45(1) de RGCS go bhféadfar aistriú sonraí pearsanta chuig tríú tír a údarú le cinneadh ón gCoimisiún ar dá réir a áirithíonn an tríú tír sin, críoch nó earnáil shonraithe amháin nó níos mó laistigh den tríú tír sin leibhéal leormhaith cosanta. Áirítear an fhoráil sin i gCaibidil V den Rialachán sin, arb é is aidhm di, mar a luaigh an Chúirt, go ginearálta, leanúnachas an ardleibhéil cosanta do shonraí pearsanta a áirithiú, a ráthaítear le dlí an Aontais faoin Rialachán sin, i gcás ina n-aistrítear na sonraí sin chuig tríú tír (féach, chuige sin, breithiúnas Schrems II, mír 93).
19 I ndáil leis sin, shonraigh an Chúirt, gan ceangal a chur ar an tríú tír lena mbaineann leibhéal cosanta atá comhionann leis an leibhéal a ráthaítear i ndlíchóras an Aontais a ráthú, nár mhór a thuiscint leis an nath ‘leibhéal leordhóthanach cosanta’ in Airteagal 45(1) de RGCS go n-áiritheoidh an tríú tír sin, mar gheall ar a reachtaíocht intíre nó a gealltanais idirnáisiúnta, leibhéal cosanta do chearta agus saoirsí bunúsacha atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear laistigh den Aontas faoin Rialachán sin, arna léamh i bhfianaise na Cairte um Chearta Bunúsacha (féach, chuige sin, breithiúnas Schrems II, míreanna 94 agus 162).
20 Chinn an Chúirt freisin, fiú dá bhféadfadh na modhanna a úsáideann an tríú tír chun leibhéal leordhóthanach cosanta a áirithiú do shonraí pearsanta a bheith éagsúil leis na modhanna a chuirtear chun feidhme laistigh den Aontas chun a áirithiú go gcomhlíonfar na ceanglais a eascraíonn as Treoir 95/46, arna léamh i bhfianaise na Cairte um Chearta Bunúsacha, nach mór na modhanna sin a bheith éifeachtach mar sin féin, sa chleachtas, chun cosaint atá coibhéiseach go substaintiúil leis an gcosaint a ráthaítear laistigh den Aontas a áirithiú (Schrems I, mír 74).
21 Ina theannta sin, chinn an Chúirt, i bhfianaise, ar an gcéad dul síos, an róil thábhachtaigh atá ag cosaint sonraí pearsanta maidir leis an gceart bunúsach go n-urramófaí an saol príobháideach agus, ar an dara dul síos, an líon mór daoine a bhféadfaí a gcearta bunúsacha a shárú i gcás aistriú sonraí pearsanta chuig tríú tír nach n-áirithítear leibhéal leordhóthanach cosanta leis, gur laghdaíodh discréid an Choimisiúin maidir le leordhóthanacht an leibhéil cosanta arna áirithiú ag tríú tír, agus mar thoradh air sin gur ghá do Chúirteanna an Aontais Eorpaigh athbhreithniú dian a dhéanamh ar dhlíthiúlacht cinnidh leordhóthanachta (Schrems I, mír 78).
22 Sa dara háit, ba cheart a mheabhrú, de réir cásdlí socair, nach mór measúnú a dhéanamh ar dhlíthiúlacht birt de chuid an Aontais ar bhonn eilimintí fíorais agus dlí a bhí ann tráth a glacadh an beart sin, agus mar thoradh air sin nach féidir le gníomhartha tar éis cinneadh a ghlacadh difear a dhéanamh do bhailíocht an chinnidh sin (féach breithiúnais an 17 Deireadh Fómhair 2019, Alcogroup agus Alcodis v an Coimisiún, C-403/18 P, EU:C:2019:870, mír 45 agus an cásdlí dá dtagraítear, agus an 28 Eanáir 2021, Qualcomm agus Qualcomm Europe v an Coimisiún, C-466/19 P, EU:C:2021:76, mír 82 agus an cásdlí dá dtagraítear). Dá bhrí sin, sa chás seo, ní mór scrúdú a dhéanamh ar mheasúnuithe an Choimisiúin maidir le dlíthiúlacht an chinnidh atá faoi chonspóid ar bhonn na faisnéise atá ar fáil dó amháin tráth a rinneadh iad.
23 Is sa chomhthéacs sin nach mór anailís a dhéanamh ar na saincheisteanna arna n-ardú ag an iarratasóir trí scrúdú a dhéanamh ar an tríú saincheist dlí ar dtús, ansin an dara agus an ceathrú saincheist dlí agus ar deireadh ar an gcúigiú saincheist dlí.
2. An tríú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha agus ar Airteagal 45(2) de RGCS
24 Lena thríú saincheist dlí, áitíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha agus Airteagal 45(2) de RGCS, ós rud é gur mheas sé, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur thug DPRC leibhéal leordhóthanach cosanta maidir leis an gceart atá ag saoránaigh an Aontais chun binse cothrom agus neamhspleách arna bhunú roimhe sin le dlí.
25 Mar réamhphointe, ba cheart a thabhairt faoi deara gurb é seo a leanas foclaíocht an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha:
‘Tá gach duine i dteideal éisteacht chóir phoiblí a fháil laistigh de thréimhse réasúnta ó bhinse neamhspleách neamhchlaon arna bhunú roimh ré le dlí. Beidh an chaoi ag gach duine go ndéanfar é nó í a chomhairliú, a chosaint agus a ionadú.’
26 De réir na mínithe maidir leis an gCairt um Chearta Bunúsacha (IO 2007 C 303, lch. 17), freagraítear leis an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt d’Airteagal 6(1) den Choinbhinsiún chun Cearta an Duine agus Saoirsí Bunúsacha a Chosaint, a síníodh sa Róimh an 4 Samhain 1950 (‘ECHR’). Léitear an fhoráil dheireanach sin mar a leanas:
‘Tá gach duine i dteideal éisteacht chóir phoiblí a fháil laistigh de thréimhse réasúnach ama ó bhinse neamhspleách neamhchlaonta arna bhunú le dlí a chinnfidh an bhfuil a chearta sibhialta agus a oibleagáidí sibhialta á gconspóid nó an bhfuil bunús maith le haon chúiseamh coiriúil ina choinne.’
27 I ndáil leis sin, ní mór a mheabhrú, de réir an chásdlí, ós rud é nach ionstraim dlí arna ionchorprú go foirmiúil i ndlíchóras an Aontais é ECHR, go dtí go mbeidh an tAontas tar éis aontú dó, nach mór bailíocht gnímh de reachtaíocht thánaisteach a scrúdú i bhfianaise na gceart bunúsach a ráthaítear leis an gCairt um Chearta Bunúsacha amháin (breithiúnas an 3 Meán Fómhair 2015, Inuit Tapiriit Kanatami agus páirtithe eile v an Coimisiún, C-398/13 P, EU:C:2015:535, míreanna 45 agus 46).
28 Mar sin féin, aithnítear sa chásdlí, ar an gcéad dul síos, faoi Airteagal 6(3) CAE, go bhfuil na cearta bunúsacha a aithnítear in ECHR mar chuid de dhlí an Aontais mar phrionsabail ghinearálta agus, ar an dara dul síos, leanann sé ó Airteagal 52(3) den Chairt um Chearta Bunúsacha go bhfuil an bhrí agus an raon feidhme céanna ag na cearta atá sa Chairt, a fhreagraíonn do na cearta a ráthaítear le ECHR, agus atá leagtha síos in ECHR (féach breithiúnas an 31 Bealtaine 2018, Korwin-Mikke v an Pharlaimint, T-770/16, EU:T:2018:320, mír 38 agus an cásdlí dá dtagraítear).
29 Dá bhrí sin, de réir an chásdlí, ar mhaithe le comhsheasmhacht gan dochar dá bhrí sin d’uathriail dhlí an Aontais agus Chúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh, ní mór na cearta atá sa Chairt um Chearta Bunúsacha a fhreagraíonn do na cearta a ráthaítear le ECHR a léiriú freisin i bhfianaise chásdlí na Cúirte Eorpaí um Chearta an Duine (‘ECtHR’) (féach, chuige sin, breithiúnais an 9 Samhain 2023, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (Coincheap na díobhála tromchúisí), C-125/22, EU:C:2023:843, mír 59, agus an 31 Bealtaine 2018, Korwin-Mikke v an Pharlaimint, T-770/16, EU:T:2018:320, mír 38).
30 Dá bhrí sin, de réir an chásdlí, ní mór don Chúirt a áirithiú, faoi Airteagal 52(3) den Chairt um Chearta Bunúsacha, go n-áirithítear lena léiriú ar an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt leibhéal cosanta nach ndéanann neamhaird ar an méid a ráthaítear le hAirteagal 6(1) de ECHR, arna léiriú ag ECtHR (féach breithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2021, W.Ż. (Dlísheomra um Rialú Urghnách agus Gnóthaí Poiblí na Cúirte Uachtaraí – Ceapachán), C 487/19, EU:C:2021:798, mír 123 agus an cásdlí dá dtagraítear).
31 Ba cheart a thabhairt faoi deara freisin go bhforáiltear le hAirteagal 45(2) de RGCS, agus measúnú á dhéanamh aige ar leordhóthanacht an leibhéil cosanta i dtríú tír, go gcuirfidh an Coimisiún san áireamh, go háirithe, na gnéithe seo a leanas:
‘(a) [...] cearta éifeachtacha in-fhorfheidhmithe a bheith ar fáil d'ábhair sonraí agus sásamh éifeachtach riaracháin agus breithiúnach do na hábhair sonraí agus a bhfuil a sonraí pearsanta á n-aistriú;
(b) ceann amháin nó níos mó d'údaráis neamhspleácha mhaoirseachta a bheith sa tríú tír agus é/iad ag feidhmiú go maith nó a mbeidh eagraíocht idirnáisiúnta faoina réir agus é mar fhreagracht orthu a áirithiú go bhfuil na rialacha maidir le cosaint sonraí á gcomhlíonadh agus á bhforfheidhmiú, lena n-áirítear cumhachtaí iomchuí forfheidhmithe chun comhairle a chur ar na hábhair sonraí agus cúnamh a thabhairt dóibh chuige sin, agus chun comhar a áirithiú le húdaráis mhaoirseachta an Aontais agus na mBallstát;
32 Is i bhfianaise na fianaise sin nach mór scrúdú a dhéanamh ar an dá ghearán arna n-ardú ag an iarratasóir mar thaca leis an tsaincheist seo.
(a) An chéad ghearán den tríú saincheist dlí, ar dá réir nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC
33 Leis an gcéad ghearán dá thríú saincheist dlí, áitíonn an t-iarratasóir nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC de réir bhrí an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha, ach gur comhlacht parabhreithiúnach é atá ag brath ar an bhfeidhmeannas.
34 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
35 Mar réamhphointe, ba cheart a thabhairt faoi deara, de réir an chásdlí, tá an ceanglas maidir le neamhspleáchas na gcúirteanna, atá ina ghné dhílis den chúram a bhaineann le breithiúnas a thabhairt, mar chuid lárnach den cheart chun cosanta dlí éifeachtaí agus den cheart bunúsach chun trialach córa, a bhfuil ríthábhacht ag gabháil leis mar choimirc ar chosaint na gceart uile arna dtabhairt do dhaoine aonair le dlí an Aontais agus ar chaomhnú na luachanna is coiteann do na Ballstáit, a leagtar amach in Airteagal 2 CAE, go háirithe maidir le luach riail an dlí (breithiúnas an 15 Iúil 2021, an Coimisiún v an Pholainn (Córas araíonachta do bhreithiúna), C-791/19, EU:C:2021:596, mír 58 agus an cásdlí dá dtagraítear). I gcomhréir le prionsabal dheighilt na gcumhachtaí atá ina shainghné den smacht reachta, ní mór go háirithe neamhspleáchas na gcúirteanna a áirithiú i ndáil leis an reachtas agus leis an bhfeidhmeannas (féach, breithiúnas an 18 Bealtaine 2021, Asociația ‘Forumul Judecătorilor din România’ agus páirtithe eile, C-83/19, C-127/19, C-195/19, C-291/19, C-355/19 agus C-397/19, EU:C:2021:393, mír 195 agus an cásdlí dá dtagraítear).
36 Léirítear leis an gcásdlí go bhfuil dhá ghné ag baint leis an gceanglas maidir le neamhspleáchas na gcúirteanna. Ceanglaítear leis an gcéad ghné, atá de chineál seachtrach, ar an gcúirt lena mbaineann a chuid feidhmeanna a chomhlíonadh go hiomlán neamhspleách, gan bheith faoi réir aon srian ordlathach nó faoi smacht aon chomhlacht eile agus gan orduithe nó treoracha a ghlacadh ó fhoinse ar bith, agus leis sin chosnófaí an chúirt in aghaidh idirghabhálacha seachtracha nó brú lenar dócha go gcuirfí as do bhreithiúnas neamhspleách a comhaltaí agus go mbeadh tionchar ag an méid sin ar a cinntí. Tá an dara gné, ar gné inmheánach í, nasctha le ‘neamhchlaontacht’ agus féachtar léi lena áirithiú go gcoimeádtar comhfhad idir na páirtithe sna himeachtaí agus a leasanna faoi seach maidir le hábhar na n-imeachtaí sin. Don ghné sin, is gá go mbeadh neamhchlaontacht agus easpa leasa i dtoradh na n-imeachtaí ann, seachas cur i bhfeidhm docht an smachta reachta (féach, breithiúnas an 21 Nollaig 2021, Euro Box Promotion agus páirtithe eile, C-357/19, C-379/19, C-547/19, C-811/19 agus C-840/19, EU:C:2021:1034, mír 224 agus an cásdlí dá dtagraítear).
37 Leis na coimircí sin maidir le neamhspleáchas agus neamhchlaontacht a cheanglaítear faoi dhlí an Aontais glactar leis go bhfuil rialacha ann, go háirithe maidir le comhdhéanamh an chomhlachta bhreithiúnaigh sin, an ceapachán chuige, an fad seirbhíse, agus na cúiseanna le tarraingt siar a gcomhaltaí, agóid ina n-aghaidh, agus iad a chur as post, lena gcuirtear deireadh le haon amhras réasúnta in aigne na ndaoine, maidir le neamh-thréscaoilteacht an chomhlachta sin i leith imthosca seachtracha agus maidir lena neodracht i ndáil leis na leasanna a thugtar os a chomhair (féach breithiúnas an 15 Iúil 2021, an Coimisiún v an Pholainn (Córas araíonachta do bhreithiúna), C-791/19, EU:C:2021:596, mír 59 agus an cásdlí dá dtagraítear).
38 Is sa chomhthéacs sin nach mór scrúdú a dhéanamh ar na trí argóint arna n-ardú ag an iarratasóir mar thaca leis an ngearán seo.
(1) An chéad argóint, ar dá réir nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é gurb é an cúram atá air athbhreithniú a dhéanamh ar chinntí an Civil Liberties Protection Officer of the Director of National Intelligence
39 Lena chéad argóint, áitíonn an t-iarratasóir, go bunúsach, nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é gurb é an cúram atá air athbhreithniú a dhéanamh ar chinntí Civil Liberties Protection Officer of the Director of National Intelligence (Oifigeach Cosanta Saoirsí Sibhialta an Stiúrthóra um Fhaisnéis Náisiúnta, ‘CLPO’, na Stáit Aontaithe), atá ceangailte le hOifig Stiúrthóir na Faisnéise Náisiúnta (‘an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta’).
40 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
41 Ar mhaithe le soiléireacht, ba cheart a thabhairt faoi deara nach mór an chéad argóint sa chéad ghearán den tríú saincheist dlí a léiriú sa chaoi, go bunúsach, de réir an iarratasóra, ar an gcéad dul síos, agus gearán maidir le sonraí pearsanta arna dtaisceadh ag ábhar sonraí san Aontas á phróiseáil ar mian leis a líomhain go ndearnadh sárú ar dhlí na Stát Aontaithe lena rialaítear gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí a dhéanann dochar dá leasanna maidir le príobháideachas agus saoirsí sibhialta a chosaint (‘an gearán a bhaineann le sonraí pearsanta’), níl coimircí leordhóthanacha timpeall ar CLPO chun a neamhspleáchas a áirithiú, ar an bhforas go bhfuil sé ceangailte leis an Stiúrthóir um Fhaisnéis agus, ar an dara dul síos, nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC mar gheall ar neamhdhóthanacht coimircí is infheidhme maidir le CLPO.
42 Ar dtús, ba cheart a thabhairt faoi deara nach bhfuil an scrúdú ar na coimircí a bhaineann le neamhspleáchas CLPO ábhartha chun measúnú a dhéanamh an binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC. Bunaíodh DPRC mar chomhlacht maoirseachta neamhspleách CLPO, ar féidir, mar is léir ó aithris 184 den chinneadh atá faoi chonspóid, an duine a thaisc an gearán maidir leis na sonraí pearsanta agus gach comhpháirt den phobal faisnéise, athbhreithniú ar chinneadh CLPO a iarraidh agus rinneadh foráil maidir le roinnt coimircí in E.O. 14086 ionas go bhféadfadh DPRC cinntí CLPO a athbhreithniú agus, i gcás inarb iomchuí, a athchóiriú go neamhspleách agus go neamhchlaonta.
43 Ar an gcéad dul síos, is léir ó aithrisí 185 agus 186 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, go bhfuil DPRC comhdhéanta de sheisear breithiúna ar a laghad arna gceapadh ag an Attorney General (Ard-Aighne, Stát Aontaithe Mheiriceá, ‘an tArd-Aighne’), tar éis dul i gcomhairle leis an Privacy and Civil Liberties Oversight Board (Bord Formhaoirseachta um Príobháideachas agus Saoirsí Sibhialta, Stáit Aontaithe Mheiriceá, ‘PCLOB’), leis an Secretary of Commerce (Rúnaí Tráchtála, Stáit Aontaithe Mheiriceá) agus leis an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta, ar feadh téarmaí in-athnuaite 4 bliana, agus úsáid á baint as na critéir chéanna is infheidhme maidir le breithiúnacht fheidearálach agus iad ualaithe ag aon taithí bhreithiúnach roimhe sin. Dá bhrí sin, ní mór do bhreithiúna a bheith ina gcleachtóirí dlí, eadhon comhaltaí gníomhacha den bharra atá údaraithe go cuí chun an dlí a chleachtadh, agus ní mór taithí iomchuí a bheith acu ar an dlí príobháideachais agus slándála náisiúnta. Ina theannta sin, ní mór don Ard-Aigne a áirithiú go bhfuil taithí bhreithiúnach roimhe sin ag leath na mbreithiúna ar a laghad agus ní mór imréiteach slándála a bheith ag gach breitheamh chun go mbeidh siad in ann rochtain a fháil ar fhaisnéis rúnaicmithe maidir le slándáil náisiúnta. Ní fhéadfar ach daoine aonair a chomhlíonann na cáilíochtaí thuas agus nach fostaithe den bhrainse feidhmiúcháin tráth a gceapacháin nó sa 2 bhliain roimhe sin iad a cheapadh chun DPRC. Ar an gcaoi chéanna, ní fhéadfaidh aon dualgas oifigiúil nó fostaíocht laistigh de Rialtas na Stát Aontaithe a bheith ag breithiúna le linn a dtéarma oifige ag DPRC.
44 Ar an dara dul síos, is léir ó aithrisí 188 agus 189 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina gcoinne, go ndéanann painéal de thriúr breithiúna de chuid DPRC, le cúnamh dlíodóra speisialta, athbhreithniú iomlán ar chinntí CLPO. Le linn an athbhreithnithe sin, ní bhraitheann DPRC ar an gcomhad arna soláthar ag CLPO amháin, ach freisin ar an bhfaisnéis agus ar na barúlacha a chuir an gearánach isteach, an dlíodóir speisialta a thugann cúnamh dá bhreithiúna agus na gníomhaireachtaí faisnéise agus, i gcás inarb iomchuí, ar an bhfaisnéis bhreise a d’iarr sé le linn imscrúdú an ghearáin a bhaineann leis na sonraí pearsanta. Thairis sin, san athbhreithniú sin, ní mór dó cásdlí ábhartha an Supreme Court of the United States (Cúirt Uachtarach na Stát Aontaithe) a chur i bhfeidhm.
45 Ar an tríú dul síos, is léir ó aithrisí 190 agus 191 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, go bhfuil cumhacht ag DPRC cinntí a athrú, nach bhfuil sé faoi cheangal ag cinneadh CLPO agus, i gcás easaontais le CLPO, go bhféadfaidh sé a chinneadh féin a ghlacadh maidir leis an ngearán a bhaineann le sonraí pearsanta. Thairis sin, is cuma cén cinneadh a rinne DPRC, tá an cinneadh seo ceangailteach agus críochnaitheach. Dá bhrí sin, tá sé d’oibleagáid ar ghníomhaireachtaí faisnéise agus ar rialtas na Stát Aontaithe é a chomhlíonadh.
46 Leanann sé ón méid thuas go gceadaítear leis na coimircí arna soláthar ag E.O. 14086 maidir le feidhmiú agus cumhachtaí DPRC athbhreithniú neamhspleách neamhchlaonta a dhéanamh ar na cinntí arna nglacadh ag CLPO. Dá bhrí sin, níl údar ag an iarratasóir a mhaíomh go ndéanann neamhdhóthanacht na coimircí is infheidhme maidir le CLPO difear do neamhspleáchas agus neamhchlaontacht DPRC.
47 In aon chás, a mhéid a bhaineann le neamhdhóthanacht líomhnaithe na coimircí atá beartaithe chun neamhspleáchas CLPO a áirithiú, ní mór an méid seo a leanas a urramú.
48 Ba cheart a thabhairt faoi deara, mar is léir ó aithrisí 176 go 181 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, gur bhunaigh E.O. 14086, arna fhorlíonadh le Rialachán AG, sásra achomhairc sonrach chun déileáil leis an ngearán a bhaineann le sonraí pearsanta. Ní mór an gearán sin a thaisceadh leis an údarás maoirseachta i ngach Ballstát atá freagrach as maoirseacht a dhéanamh ar phróiseáil sonraí pearsanta, a chuireann ar aghaidh ansin chuig CLPO iad, ar choinníoll go bhfuil na heilimintí a luaitear i mír 178 den chinneadh atá faoi chonspóid ann, eadhon faisnéis maidir leis na sonraí pearsanta a d’fhéadfaí a bheith ag súil leis go réasúnta gur aistríodh iad chuig na Stáit Aontaithe, na modhanna trína bhféadfaí a mheas gur aistríodh é, céannacht, más eol, eintitis Rialtas na Stát Aontaithe a mheastar go bhfuil siad rannpháirteach sa sárú líomhnaithe, an bunús leis an sárú líomhnaithe ar dhlí na Stát Aontaithe agus cineál an chúitimh atá á lorg. Sa chomhthéacs sin, ní mór do CLPO a chinneadh ar sháraigh na gníomhaireachtaí faisnéise dlí infheidhme na Stát Aontaithe agus, má sháraigh, féadfaidh sé a ordú dóibh bearta ceartaitheacha a chur chun feidhme. Tá cinneadh CLPO maidir leis an ngearán sin ceangailteach.
49 Is fíor in aithris 179 den chinneadh atá faoi chonspóid, go luann an Coimisiún go bhfuil CLPO mar chuid d’Oifig Stiúrthóir na Faisnéise Náisiúnta agus, sa bhreis ar a inniúlacht shonrach chun scrúdú a dhéanamh ar an ngearán maidir le sonraí pearsanta, go gceanglaítear, ar bhonn níos ginearálta, a áirithiú go ndéanfar cosaint saoirsí sibhialta agus príobháideachais a chomhtháthú go hiomchuí i mbeartais agus i nósanna imeachta na ngníomhaireachtaí sin agus go gcomhlíonfaidh na gníomhaireachtaí sin na ceanglais is infheidhme maidir le príobháideachas agus saoirsí sibhialta. Ar an gcéad dul síos, áfach, ba cheart a thabhairt faoi deara, mar a luaitear san aithris sin, chun neamhspleáchas CLPO a áirithiú, go bhforáiltear le E.O. 14086 nach bhféadfaidh ach an stiúrthóir sin CLPO a chur as oifig agus ar chúis bhailí, is é sin le rá, i gcás gníomhaíocht éagórach, mí-iompar, sárú slándála, faillí nó éagumas. Ar an dara dul síos, mar is léir ó aithris 180 den chinneadh atá faoi chonspóid, tá toirmeasc ar ghníomhaireachtaí faisnéise agus ar an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta bac míchuí a chur ar obair CLPO nó tionchar míchuí a imirt ar obair CLPO, nach mór dó, agus an gearán maidir le sonraí pearsanta á scrúdú, an dlí a chur i bhfeidhm go neamhchlaonta, agus leasanna slándála náisiúnta agus príobháideachais araon á gcur san áireamh.
50 Sna himthosca sin, ní mór diúltú don argóint seo.
(2) An dara hargóint, ar dá réir nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é go bhfuil sé comhdhéanta de bhreithiúna arna gceapadh ag an Ard-Aighne tar éis dul i gcomhairle le PCLOB
51 Leis an dara hargóint, áitíonn an t-iarratasóir, go bunúsach, nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é go bhfuil sé comhdhéanta de bhreithiúna arna gceapadh ag an Ard-Aigne tar éis dul i gcomhairle le PCLOB, ar chomhlacht é atá spleách ar an mbrainse feidhmiúcháin.
52 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
53 Sa chéad áit, is léir ó aithris 110 den chinneadh atá faoi chonspóid gur gníomhaireacht neamhspleách é PCLOB atá bunaithe laistigh den bhrainse feidhmiúcháin. Léirítear neamhspleáchas na gníomhaireachta sin go háirithe trína comhdhéanamh. Tá sé comhdhéanta de chomhairle dhépháirteach de chúigear comhaltaí arna gceapadh ag Uachtarán na Stát Aontaithe, le formheas an tSeanaid, ar feadh téarma seasta 6 bliana. Ní mór na comhaltaí sin a roghnú ar bhonn a gcáilíochtaí gairmiúla, a bhfuil bainte amach acu go gairmiúil, a staide i measc an phobail, a gcuid saineolais i saoirsí sibhialta agus príobháideachas, agus na taithí ábhartha atá acu, agus ar an mbonn sin amháin gan féachaint dá gcleamhnacht pholaitiúil. Ní fhéadfaidh níos mó ná triúr comhaltaí a bhaineann leis an bpáirtí polaitiúil céanna a bheith ag PCLOB. Ní fhéadfaidh duine a cheaptar mar chomhalta de PCLOB, le linn dó a bheith ar an mBord, a bheith ina oifigeach tofa, ina oifigeach nó ina fhostaí den Rialtas Feidearálach, seachas ina cháil mar chomhalta de PCLOB.
54 Dá bhrí sin, cé gur bunaíodh PCLOB laistigh den bhrainse feidhmiúcháin, ceapadh é, trína reacht bunaidh, mar ghníomhaireacht neamhspleách a bhfuil sé de chúram air maoirseacht a dhéanamh, ar bhealach neamhchlaonta, ar an obair a dhéanann an feidhmeannach d’fhonn cosaint a thabhairt, inter alia, do príobháideachas agus saoirsí sibhialta. Dá bhrí sin, mar a luaitear in aithris 194 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, ní mór dó athbhreithniú a dhéanamh gach bliain ar phróiseál CLPO agus DPRC na cásanna a fuair siad go tráthúil, an raibh rochtain acu ar an bhfaisnéis uile is gá, ar chuir siad na coimircí uile dá bhforáiltear le E.O. 14086 san áireamh agus ar chomhlíon na gníomhaireachtaí faisnéise a gcinntí. Tar éis an fhíoraithe sin, ní mór dó a dheimhniú go poiblí gur chomhlíon CLPO agus DPRC na coimircí sin. Ina theannta sin, ní mór dó tuarascáil a thíolacadh d’Uachtarán na Stát Aontaithe, don Ard-Aighne, don Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta, do cheannairí na ngníomhaireachtaí faisnéise, do CLPO agus do choistí faisnéise United States Congress (Comhdháil na Stát Aontaithe). Cuirfear an tuarascáil ar fáil go poiblí i leagan neamh-rúnaicmithe. Ceanglaítear ar an Ard-Aighne, ar an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta, ar CLPO agus ar cheannairí na ngníomhaireachtaí faisnéise na moltaí uile atá sa tuarascáil a chur chun feidhme.
55 Sna himthosca sin, ní bhaintear de thátal as gur bunaíodh PCLOB laistigh den bhrainse feidhmiúcháin ann féin, toisc go dtéitear i gcomhairle leis sular ceapadh breithiúna DPRC, nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC.
56 Sa dara háit, ba cheart a thabhairt faoi deara, chun a áirithiú go bhfuil breithiúna DPRC neamhspleách ar an bhfeidhmeannas, go bhforáiltear le E.O. 14086, nuair a cheaptar é, nach mór don Ard-Aighne na critéir agus na coinníollacha a leagtar amach i mír 43 thuas a chomhlíonadh. Thairis sin, mar is léir ó aithris den chinneadh atá faoi chonspóid, is é an tArd-Aighne amháin a fhéadfaidh breithiúna DPRC a chur as oifig agus ní fhéadfaidh déanamh amhlaidh ach i ngeall ar chúis, eadhon, mí-iompar, mí-iompar oifigiúil, sárú ar shlándáil, faillí i ndualgas nó neamhinniúlacht, tar éis na caighdeáin is infheidhme maidir le breithiúna feidearálacha a leagtar síos sna Rialacha maidir le hImeachtaí i ndáil le hIompar Breithiúna agus Míchumas Breithiúna a chur san áireamh go cuí.
57 Dá bhrí sin, ní féidir leis na rialacha maidir le breithiúna DPRC a cheapadh agus a chur as oifig amhras a chaitheamh ar a neamhspleáchas agus ar a neamhchlaontacht.
58 San tríú háit, ba cheart a thabhairt faoi deara, faoi Airteagal 3(1) den chinneadh atá faoi chonspóid, go gceanglaítear ar an gCoimisiún faireachán a dhéanamh go leanúnach ar chur i bhfeidhm an chreata dhlíthiúil ar a bhfuil an cinneadh sin bunaithe, lena n-áirítear na coinníollacha faoina ndéantar aistrithe ar aghaidh, faoina bhfeidhmítear cearta aonair agus faoina bhfaigheann údaráis phoiblí na Stát Aontaithe rochtain ar shonraí a aistrítear ar bhonn an Chinnidh sin, d’fhonn measúnú a dhéanamh ar cé acu a leanann nó nach leanann na Stáit Aontaithe de bheith ag áirithiú leibhéal leormhaith cosanta. Dá bhrí sin, i gcomhréir le mír 5 den Airteagal sin, i gcás ina bhfaigheann an Coimisiún tásca nach n-áirithítear a thuilleadh leibhéal cosanta leormhaith, cuirfidh an Coimisiún údaráis na Stát Aontaithe ar an eolas faoi sin agus, más gá, déanfaidh sé cinneadh an Cinneadh seo a chur ar fionraí, a leasú nó a aisghairm, nó teorainn a chur lena raon feidhme. Dá bhrí sin, má thagann athrú ar an gcreat dlíthiúil atá i bhfeidhm sna Stáit Aontaithe tráth a glacadh an chinnidh atá faoi chonspóid a thug ar an gCoimisiún a mheas, sa chinneadh sin, gur thairg DPRC cosaint dhlíthiúil atá coibhéiseach go substaintiúil leis an gcosaint a ráthaítear le dlí an Aontais, cinneann an Coimisiún, más gá, an cinneadh atá faoi chonspóid a chur ar fionraí, a leasú nó a aisghairm nó a raon feidhme a shrianadh.
59 I bhfianaise na mbreithnithe sin go léir, ní mór diúltú don argóint seo.
(3) An tríú hargóint, ar dá réir nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é nach n-eisiatar le Rialachán AG an fhéidearthacht go mbeadh a bhreithiúna a bheith faoi réir cineálacha maoirseachta seachas maoireacht laethúil ag an mbrainse feidhmiúcháin
60 Lena thríú hargóint, áitíonn an t-iarratasóir, go bunúsach, nach binse neamhspleách neamhchlaonta é DPRC, ós rud é nach n-eisiatar le Rialachán AG an fhéidearthacht go mbeadh a bhreithiúna faoi réir cineálacha maoirseachta seachas maoireacht laethúil ag an mbrainse feidhmiúcháin.
61 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
62 Ba cheart a thabhairt faoi deara, mar is léir ón gcomhad, faoi Airteagal 201.7(d) de Rialachán AG, ní gá breithiúna DPRC a bheith faoi réir mhaoirseacht laethúil an Ard-Aighne, luaitear freisin in aithris 187 den chinneadh atá faoi chonspóid, faoi E.O. 14086, nár cheart do na gníomhaireachtaí faisnéise ná don Ard-Aighne cur isteach nó tionchar míchuí a imirt ar obair DPRC. Ina theannta sin, is léir ón gcomhad go gcuireann E.O. 14086 agus Rialachán AG teorainn leis an bhféidearthacht atá ag an mbainse feidhmiúcháin tionchar a imirt ar obair DPRC trína shuíomh nach bhféadfaidh ach an tArd-Aighne a bhreithiúna a chur as oifig agus ar na cúiseanna a leagtar amach i mír 56 den bhreithiúnas seo amháin.
63 Sa chomhthéacs sin, ní mór diúltú don argóint seo agus, dá bhrí sin, don chéad ghearán den tríú saincheist dlí ina hiomláine.
(b) An dara gearán ón tríú saincheist dlí, ar dá réir nach binse arna bhunú roimhe sin le dlí é DPRC
64 Leis an dara gearán dá thríú saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir nár bunaíodh DPRC roimhe sin le dlí, de réir bhrí an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha, a mhéid nár cruthaíodh é le dlí arna ghlacadh ag Comhdháil na Stát Aontaithe, ach le gníomh feidhmiúcháin, eadhon cinneadh ón Ard-Aighne.
65 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
66 Sa chéad áit, leanann sé ó chásdlí na Cúirte Breithiúnais, a forbraíodh i bhfianaise chásdlí ECtHR maidir le hAirteagal 6(1) de ECHR (ECtHR, an 1 Nollaig 2020,Guðmundur Andri Ástráðsson v an Íoslainn, CE:ECHR:2020:1201JUD002637418, míreanna 231 agus 233), cé gur ceart uathrialach é an ceart chun binse arna bhunú roimhe sin le dlí, mar sin féin, go bhfuil dlúthnaisc ag an gceart sin leis na coimircí neamhspleáchais agus neamhchlaontachta a leagtar amach san fhoráil sin. Go háirithe, cé go saothraítear sprioc shonrach le gach ceann de na ceanglais a bhaineann leis na forálacha sin a fhágann gur coimircí sonracha iad maidir le triail chóir, tá na coimircí sin dírithe ar na bunphrionsabail céanna, eadhon an smacht reachta agus scaradh na gcumhachtaí, a urramú. Dá bhrí sin, is é bunús gach ceann de na ceanglais sin an gá atá leis an muinín nach mór do na breithiúna a spreagadh i ndaoine aonair agus neamhspleáchas na cumhachta sin ó chumhachtaí eile a chaomhnú (féach breithiúnais an 22 Feabhra 2022, Openbaar Ministerie (Binse arna bhunú le dlí sa Bhallstát eisiúna), C-562/21 PPU agus C-563/21 PPU, EU:C:2022:100, mír 56 agus an cásdlí dá dtagraítear, agus an 29 Márta 2022, Getin Noble Bank, C-132/20, EU:C:2022:235, mír 117 agus an cásdlí dá dtagraítear).
67 Shoiléirigh an Chúirt freisin, ag teacht le cásdlí ECtHR (ECtHR, 8 Iúil 2014, Biagioli v San Marino, CE:ECHR:2014:0708DEC000816213, míreanna 72 go 74; féach, freisin ECtHR, 2 Bealtaine 2019, Pasquini v San Marino, CE:ECHR:2019:0502JUD005095616, míreanna 100 agus 101 agus an cásdlí dá dtagraítear), gurb é is cuspóir don nath ‘arna bhunú roimh ré le dlí’ cosc a chur ar eagrú an chórais bhreithiúnaigh a fhágáil faoi rogha an fheidhmeannais agus a áirithiú go rialaítear an t-ábhar sin le dlí arna ghlacadh ag an reachtas ar bhealach atá comhsheasmhach leis na rialacha lena rialaítear feidhmiú a dhlínse. Léirítear leis an abairt sin, chomh maith, prionsabal an smachta reachta agus baineann sé ní hamháin leis an mbunús dlí don bhinse féin a bheith ann, ach freisin le comhdhéanamh an bhinse i ngach cás agus le haon fhoráil eile den dlí náisiúnta a fhágann, i gcás nach gcomhlíontar iad, go bhfuil rannpháirtíocht breitheamh amháin nó níos mó i scrúdú an cháis neamhdhleathach, lena n-áirítear, go háirithe, forálacha maidir le neamhspleáchas agus neamhchlaontacht chomhaltaí na cúirte lena mbaineann (féach, breithiúnas an 29 Márta 2022, Getin Noble Bank, C-132/20, EU:C:2022:235, mír 121 agus an cásdlí dá dtagraítear).
68 Sa chomhthéacs sin, chinn an Chúirt go raibh cinneadh maidir le sárú ar cheanglas cúirt arna bhunú roimhe sin le dlí agus le hiarmhairtí sáraithe den sórt sin faoi réir measúnú foriomlán ar roinnt tosca a rannchuidíonn, le chéile, le hamhras dlisteanach maidir le neamhspleáchas agus neamhchlaontacht breithiúna a mhuscailt in aigne daoine aonair (féach breithiúnas an 22 Feabhra 2022, Openbaar Ministerie (Cúirt arna bunú le dlí sa Bhallstát eisiúna), C-562/21 PPU agus C-563/21 PPU, EU:C:2022:100, mír 74 agus an cásdlí dá dtagraítear).
69 Dá bhrí sin, chinn an Chúirt nach féidir amhras a bheith ar chomhlacht, amhail Comhairle Náisiúnta na mBreithiúna, a bhfuil baint aige leis an bpróiseas chun breithiúna a cheapadh, den chuid is mó, de chomhaltaí arna roghnú ag an reachtas, ann féin, maidir le neamhspleáchas na mbreithiúna a ceapadh ag deireadh an phróisis sin, ach go bhféadfadh sé a bheith difriúil, áfach, i gcás ina n-ardaítear amhras den sórt sin, in éineacht le tosca ábhartha eile agus na coinníollacha faoina ndearnadh na roghanna sin (féach breithiúnas an 22 Feabhra 2022, Openbaar Ministerie (Cúirt arna bunú le dlí sa Bhallstát eisiúna), C-562/21 PPU agus C-563/21 PPU, EU:C:2022:100, mír 75 agus an cásdlí dá dtagraítear).
70 Ina theannta sin, ina breithiúnas an 1 Nollaig 2020, Guðmundur Andri Ástráðsson v an Íoslann (CE:ECHR:2020:1201JUD002637418, míreanna 207 agus 212, chinn ECtHR go bhfuil sé incheadaithe breithiúna a cheapadh ag an bhfeidhmeannas nó ag an reachtas, ar choinníoll go bhfuil na breithiúna a cheapfar amhlaidh saor ó aon bhrú nó tionchar agus a ról breithiúnach á fheidhmiú acu.
71 Leanann sé, go bunúsach, ón gcásdlí sin, d’fhonn a mheas an gcomhlíontar na ceanglais a eascraíonn as an dara mír d’Airteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha, nach gá é féin a theorannú chun measúnú a dhéanamh ar chineál foirmiúil an téacs dlí lena mbunaítear binse agus chun a rialacha oibriúcháin a shainiú, ach is gá a fháil amach an dtugtar coimircí leordhóthanacha leis an téacs dlíthiúil sin chun a neamhspleáchas agus a neamhchlaontacht a áirithiú idir na cumhachtaí eile, go háirithe an brainse feidhmiúcháin.
72 Sa dara háit, ba cheart a mheabhrú, mar a chinn an Chúirt in Schrems I agus Schrems II, i gcomhthéacs cinneadh leordhóthanachta, nach gceanglaítear ar an gCoimisiún a áirithiú go bhfuil forálacha ábhartha an tríú tír comhionann leis na forálacha atá i bhfeidhm san Aontas Eorpach, ach go bhfuil siad coibhéiseach go substaintiúil leo siúd a ráthaítear le dlí an Aontais faoi RGCS, arna léamh i bhfianaise na Cairte um Chearta Bunúsacha (féach míreanna 19 agus 20 thuas). Dá bhrí sin, sa chás seo, ceanglaítear ar an gCúirt Bhreithiúnais fíorú a dhéanamh ar fhiúntas chinneadh na leordhóthanachta a rinne an Coimisiún sa chinneadh atá faoi chonspóid, ar dá réir a thugann forálacha dhlí na Stát Aontaithe maidir le bunú agus oibriú DPRC coimircí atá coibhéiseach go substaintiúil leo siúd a leagtar síos le dlí an Aontais sa dara mír d’Airteagal 47 den Chairt sin. Tairgtear coimircí den sórt sin, go háirithe, i gcás ina bhfuil sé beartaithe leis an téacs dlí lena mbunaítear an binse sin agus lena leagtar síos a rialacha oibriúcháin a neamhspleáchas agus a neamhchlaontacht a áirithiú maidir leis na cumhachtaí eile, go háirithe an brainse feidhmiúcháin, in ainneoin nach dlí í an fhoráil sin, ó thaobh foirmiúil de.
73 Sa chás seo, is léir ó aithris 185 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, gur bunaíodh DPRC le Rialachán AG. Dá bhrí sin, ní raibh DPRC comhdhéanta de dhlí arna ghlacadh ag an reachtas, eadhon Comhdháil na Stát Aontaithe, ach le gníomh de chuid an bhrainse feidhmiúcháin. Is é an tArd-Aighne Ceann Roinn Dlí agus Cirt na Stát Aontaithe agus an príomhoifigeach forfheidhmithe dlí i Rialtas Feidearálach na Stát Aontaithe. Is é príomhchomhairleoir Uachtarán na Stát Aontaithe é maidir le gach ábhar dlí agus is cuid dá chomhaireacht é.
74 Sa chomhthéacs sin, is gá a fháil amach an ndéantar foráil, ar bhealach atá coibhéiseach go substaintiúil le dlí an Aontais, le E.O. 14086 agus le Rialachán AG maidir le coimircí atá beartaithe chun neamhspleáchas agus neamhchlaontacht DPRC a áirithiú.
75 I ndáil leis sin, ar an gcéad dul síos, ba cheart a thabhairt faoi deara gur léir ón gcomhad, nach gcuirtear ina choinne, an méid seo a leanas:
– ghlac an tArd-Aighne Rialachán AG ar bhonn a chumhachta reachtúla cinntí ceangailteacha a eisiúint maidir le hábhair dhlí na Stát Aontaithe, lena n-áirítear na cinntí sin a bhaineann le haistriú sonraí ón Aontas faoi rialú E.O. 14086;
– trí DPRC a bhunú, tharmlig an tArd-Aighne a chumhacht chun rialú a thabhairt ar dhlíthiúlacht na ngníomhaíochtaí faisnéise comharthaí arna gconspóid ag saoránach den Aontas; dá bhrí sin, níl sé de chumhacht ag an Ard-Aighne a thuilleadh an chumhacht a tharmlig sé chuig DPRC a fheidhmiú fad is atá an chumhacht sin ann;
– mar a léirítear i bhfonóta Uimh. 366 ar leathanach 63 den chinneadh atá faoi chonspóid, d’aithin Cúirt Uachtarach na Stát Aontaithe go bhféadfadh an tArd-Aighne comhlachtaí neamhspleácha cinnteoireachta a bhunú, amhail DPRC; thairis sin, mheas sí go bhfuil tarmligean na cumhachta ag an Ard-Aighne chuig a ionadaí údaraithe ina cheangal ar an mbrainse feidhmiúcháin; dá bhrí sin, is léir ó chásdlí na cúirte sin, fad is a fhanfaidh Rialachán AG i bhfeidhm, go bhfuil an brainse feidhmiúcháin faoi cheangal ag an Rialachán sin agus nach bhféadfaidh na gníomhaireachtaí faisnéise ná Rialtas na Stát Aontaithe a chinntí a athbhreithniú ná a chúlghairm.
76 Ar an dara dul síos, ar thaobh amháin, ba cheart a mheabhrú gur léir an méid seo a leanas ón gcinneadh atá faoi chonspóid:
– ceapann an tArd-Aighne breithiúna DPRC ar bhonn na gcritéar agus i gcomhréir leis na coinníollacha dá dtagraítear i mír 43 thuas;
– ní fhéadfaidh an tArd-Aighne breithiúna DPRC a chur as oifig ach amháin ar na forais dá dtagraítear i mír 56 thuas agus i gcomhréir leis na caighdeáin is infheidhme maidir le breithiúna feidearálacha a leagtar amach sna rialacha maidir le hImeachtaí i ndáil le hIompar Breithiúna agus Míchumas Breithiúna;
– tá an cinneadh a ghlac DPRC ceangailteach agus críochnaitheach. Dá bhrí sin, tá sé d’oibleagáid ar an mbainse feidhmiúcháin agus ar na gníomhaíochtaí faisnéise é a chomhlíonadh;
– déanfaidh PCLOB maoirseacht ar an obair a dhéanfaidh DPRC, laistigh de na teorainneacha a leagtar amach i mír 54 thuas.
77 Ar an dara dul síos, mar is léir ó aithrisí 187 go 189 den chinneadh atá faoi chonspóid, ní mór do bhreithiúna DPRC, agus a ndualgais á gcomhlíonadh acu laistigh de DPRC, na coimircí nós imeachta seo a leanas a chomhlíonadh:
– ní mór dóibh scrúdú a dhéanamh ar an ngearán maidir le sonraí pearsanta i bpainéal de thriúr breithiúna, lena n-áirítear breitheamh ceannais; maidir le gach cás, roghnaíonn Oifig um Shaoirsí Sibhialta agus um Phríobháideachas na hAireachta Dlí agus Cirt comhdhéanamh an phainéil de thriúr breithiúna, atá freagrach as tacaíocht riaracháin a sholáthar do DPRC, lena n-áirithítear go n-áireofar ar gach painéal breitheamh amháin ar a laghad a bhfuil taithí bhreithiúnach roimhe sin aige;
– agus scrúdú á dhéanamh acu ar an ngearán a bhaineann le sonraí pearsanta, faigheann siad cúnamh ó Abhcóide Speisialta arna cheapadh ag an Ard-Aighne, tar éis dó dul i gcomhairle leis an Rúnaí Trádála, leis an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta agus le PCLOB, ar feadh téarma inathnuaite 2 bhliain; ní mór taithí iomchuí a bheith ag an Abhcóide Speisialta i réimse an dlí príobháideachais agus na slándála náisiúnta, ní mór dó a bheith ina ndlíodóirí cleachta agus ina chomhalta gníomhach agus cuícháilithe den bharra; thairis sin, tráth an cheapacháin, ní mór nach raibh sé fostaithe ag an mbrainse feidhmiúcháin le dhá bhliain anuas; tá rochtain ag an dlíodóir speisialta ar an bhfaisnéis uile, lena n-áirítear faisnéis rúnaicmithe, agus, cé nach gcosnaíonn sé leasanna an ghearánaigh agus nach bhfuil caidreamh dlíthiúil aige leis an ngearánach, ní mór dó a áirithiú, i ngach cás, go ndéantar ionadaíocht ar leasanna an ghearánaigh agus go gcuirtear breithiúna DPRC ar an eolas go maith faoi gach ceist dlí agus fíorais ábhartha;
– chun teacht ar a gcinneadh, ní mór dóibh comhad an imscrúdaithe, an fhaisnéis agus na barúlacha a sholáthair an gearánach, an Abhcóide Speisialta, na gníomhaireachtaí faisnéise agus CLPO a chur san áireamh chomh maith le, i gcás inarb iomchuí, faisnéis bhreise arna soláthar ag CLPO arna iarraidh sin ag DPRC;
– ní mór dóibh cinneadh maidir leis an ngearán a bhaineann le sonraí pearsanta a ghlacadh i scríbhinn agus trí vótáil tromlaigh.
78 Ar an tríú dul síos, ba cheart a thabhairt faoi deara gur tugadh aghaidh ar na heasnaimh a shainaithin an Chúirt Bhreithiúnais in Schrems II maidir leis an easpa coimircí a bhaineann le cúlghairm ag brainse feidhmiúcháin, den Ombudsman Sciath Phríobháideachais agus easpa chineál ceangailteach a chinntí. Is léir ón gcomhad go gcuireann E.O. 14086 teorainn leis na cásanna ina bhféadfaidh an tArd-Aighne breithiúna DPRC a dhíbhe agus go bhforáiltear leis go bhfuil a chinntí ceangailteach.
79 Sa chomhthéacs sin, ní mór diúltú don dara gearán den tríú saincheist dlí.
80 Ní féidir an chonclúid sin a thabhairt faoi cheist toisc gur léir ón gcomhad, ar an gcaoi chéanna le cúirteanna eile i gcóras dlí na Stát Aontaithe, cé go bhfuil sé de chumhacht acu rialú a thabhairt ar ábhair dhlíthiúla, nach údarás breithiúnach arna bhunú faoi Airteagal III de Bhunreacht na Stát Aontaithe é DPRC.
81 In Schrems II, chinn an Chúirt go bhféadfaí cosaint bhreithiúnach éifeachtach a áirithiú ní hamháin trí chúirt a bhaineann leis an gcóras breithiúnach, ach freisin trí aon ‘chomhlacht’ eile a chuir coimircí ar fáil do dhaoine a n-aistrítear a gcuid sonraí chuig na Stáit Aontaithe, atá coibhéiseach go substaintiúil leis na coimircí a cheanglaítear le hAirteagal 47 den Chairt um Chearta Bunúsacha (Schrems II, mír 197).
82 I bhfianaise na mbreithnithe go léir roimhe seo, ní mór diúltú don tríú saincheist dlí ina hiomláine.
3. An dara saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha
83 Lena dara saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha, a mhéid a mheas sé, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur áirithigh Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal leormhaith cosanta maidir le bulcbhailiú, ag gníomhaireachtaí faisnéise na tíre sin.
(a) Ábhar an dara saincheist dlí
84 Ba cheart a thabhairt faoi deara, ar leathanaigh 2 agus 23 den iarratas agus ar leathanach 4 den fhreagra, agus foclaíocht an dara saincheist dlí á leagan amach aige, go dtagraíonn an t-iarratasóir do shárú an Choimisiúin ar Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha ní hamháin maidir le bulcbhailiú, ach ollbhailiú sonraí pearsanta freisin. Mar sin féin, sna hargóintí a leanann an ráiteas ar fhoclaíocht na saincheiste sin, díríonn an t-iarratasóir a argóintí ar bhulcbhailiú na sonraí sin.
85 Is léir ó fhonóta Uimh. 250 ar leathanach 46 den chinneadh atá faoi chonspóid, ó aithris 141 a ghabhann leis an gcinneadh sin, nach gcuirtear ina choinne, agus ó na freagraí a thug na páirtithe ar na ceisteanna a cuireadh trí bheart eagrúcháin nós imeachta agus ag an éisteacht:
– sna Stáit Aontaithe, ní féidir bailiú faisnéise comharthaí chun críoch slándála náisiúnta, lena n-áirítear sonraí a aistrítear ón Aontas, a bheith i bhfoirm ‘bailiú spriocdhírithe’; ní shainmhínítear an téarma sin i ndlí na Stát Aontaithe, ach úsáidtear é go ginearálta chun tuairisc a thabhairt ar bhailiú faisnéise duine aonair ar leith, cuntas cumarsáide nó sprioc shainaitheanta eile a dhéanann gníomhaireachtaí faisnéise faoin Foreign Intelligence Surveillance Act (An tAcht um Fhaireachas Faisnéise Eachtraí, ‘FISA’) agus E.O. 14086.
– lasmuigh de na Stáit Aontaithe, lena n-áirítear nuair a bhíonn sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas chuig eagraíochtaí CPS, is trí bhailiú spriocdhírithe go príomha a bhailítear faisnéis comharthaí chun críoch slándála náisiúnta; i gcás inar gá tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe a chur chun cinn, de réir bhrí Roinn 2(b)(iii) de E.O. 14086, nach féidir a bhaint amach go réasúnta trí bhailiú spriocdhírithe, féadfaidh gníomhaireachtaí faisnéise ‘bulcbhailiú’ a dhéanamh ar shonraí pearsanta; sainmhínítear bulcbhailiú i ndlí na Stát Aontaithe le Roinn 4(b) de E.O. 14086 mar bhailiú ceadaithe cainníochtaí móra faisnéise comharthaí a dhéantar, ar chúiseanna teicniúla nó oibríochtúla, gan idirdhealaitheoirí a úsáid, amhail aitheantóirí sonracha nó critéir roghnúcháin; rialaítear bulcbhailiúchán le E.O. 14086 agus Executive Order 12333, United States Intelligence Activities (Ordú Feidhmiúcháin uimh. 12333 maidir le Gníomhaíochtaí Faisnéise na Stát Aontaithe), arna leasú le Executive Orders 13284 (2003), 13355 (2004) agus 13470 (2008) (Orduithe Feidhmiúcháin Uimh.13284/2003, 13355/2004 agus 13470/2008), a chuireann faoi réir roinnt coimircí agus teorainneacha é;
– ní cheadaítear ‘ollbhailiú’ sonraí pearsanta dá dtagraíonn an Coimisiún i bhfonóta uimh. 250 den chinneadh atá faoi chonspóid mar bhailiúchán a dhéantar ar bhealach ginearálaithe agus neamh-idirdhealaitheach gan srianta ná coimircí sna Stáit Aontaithe agus ní féidir é a dhéanamh laistigh de na Stáit Aontaithe ná lasmuigh díobh.
86 Leanann sé ón méid sin roimhe seo, ós rud é nach n-údaraítear bulcbhailiú sna Stáit Aontaithe agus nach féidir bulcbhailiú a dhéanamh ach lasmuigh de na Stáit Aontaithe, tá cuspóir na saincheiste seo teoranta, sa chás seo, don mheasúnú maidir le sárú an Choimisiúin ar Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha a mhéid a bhaineann le bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach chuig eagraíochtaí CPS ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, d’eisiamh aon bhailiúchán sonraí pearsanta a dhéantar, i gcás inarb iomchuí, laistigh de chríoch an Aontais Eorpaigh ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe.
(b) An chéad ghearán sa dara saincheist dlí, ar dá réir nach bhfuil na gníomhaíochtaí faisnéise a dhéantar faoi Airteagal 702 de FISA faoi réir na gcoimircí dá bhforáiltear le E.O. 14086
87 Leis an gcéad ghearán dá dhara saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha ós rud é, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur mheas sé, go bunúsach, gur chur Aontaithe Mheiriceá leibhéal cosanta ar fáil atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear le dlí an Aontais faoi RGCS, arna léamh i bhfianaise na Cairte sin, in ainneoin go dtugann Airteagal 702 de FISA an deis do ghníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe bulcbhailiú a dhéanamh ar shonraí pearsanta náisiúnach de thíortha eile.
88 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
89 Ba cheart a thabhairt faoi deara nach gceadaítear bulcbhailiú le hAirteagal 702 FISA, ach bailiú spriocdhírithe sonraí pearsanta amháin.
90 Dá bhrí sin, a mhéid nach mbaineann Airteagal 702 de FISA le bulcbhailiú sonraí pearsanta, ní bhaineann sé le hábhar sa chás seo.
91 Dá bhrí sin, ní mór diúltú don chéad ghearán den dara saincheist dlí.
(c) An dara gearán den dara saincheist dlí, ar dá réir nach gcuireann E.O. 14086 bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi réir údarú roimh ré ó údarás breithiúnach nó riaracháin
92 Leis an dara gearán dá dhara saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha ós rud é, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur mheas sé gur chuir Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal cosanta ar fáil atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear le dlí an Aontais faoi RGCS, arna léamh i bhfianaise na Cairte sin, in ainneoin nach mbunaítear le E.O. 14086 oibleagáid ar ghníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe réamhúdarú a fháil ó údarás breithiúnach nó riaracháin roimh bulcbhailiú a dhéanamh ar shonraí pearsanta.
93 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
94 Sa chás seo, is léir ó na doiciméid atá os comhair na Cúirte, gan na páirtithe a bheith faoi dhíospóid, nach mbunaítear le dlí na Stát Aontaithe oibleagáid ar ghníomhaireachtaí faisnéise réamhúdarú a fháil ó údarás breithiúnach nó riaracháin sula ndéantar bulcbhailiú ar shonraí pearsanta ón Aontas Eorpach chuig eagraíochtaí CPS.
95 Is gá a shuí an bhféadfadh an easpa réamhúdaraithe sin difear a dhéanamh do dhlíthiúlacht an chinnidh atá faoi chonspóid, a mhéid a d’fhéadfadh sé amhras a chaitheamh ar an gconclúid in Airteagal 1 den chinneadh sin go dtugann Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal leordmhaith cosanta do shonraí pearsanta.
96 Mar réamhphointe, ba cheart a mheabhrú, mar a chinn an Chúirt in Schrems II, chun measúnú a dhéanamh ar dhlíthiúlacht cinnidh leordhóthanachta, gur gá a mheas an áirithítear le dlí an tríú tír leibhéal cosanta do chearta agus saoirsí bunúsacha atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear laistigh den Aontas Eorpach faoi RGCS, arna léamh i bhfianaise na Cairte um Chearta Bunúsacha (féach pointe 19 thuas).
97 Is sa chomhthéacs sin nach mór scrúdú a dhéanamh ar na ceithre argóint a d’ardaigh an t-iarratasóir mar thaca leis an ngearán seo.
(1) An chéad argóint, bunaithe ar Schrems II
98 Lena chéad argóint, áitíonn an t-iarratasóir, go bunúsach, mar a tharla i gcás an chinnidh leordhóthanachta maidir leis an Sciath Phríobháideachais a chuir an Chúirt Bhreithiúnais ar neamhní sa bhreithiúnas in Schrems II mar gheall, inter alia, ar mhainneachtain athbhreithniú breithiúnach a chur ar bun, nach bhfuil bulcbhailiú sonraí pearsanta a dhéanann gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, sa chás seo, faoi réir maoirseacht bhreithiúnach agus nach bhfuil sé faoi réir rialacha atá soiléir agus beacht go leor.
99 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
100 Ba cheart a thabhairt faoi deara, in Schrems II, gur chinn an Chúirt go raibh Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha mar chuid den leibhéal cosanta a cheanglaítear laistigh den Aontas Eorpach, nár mór don Choimisiún a chomhlíonadh a bhunú sula nglacfadh sé cinneadh leordhóthanachta faoi Airteagal 45(1) de RGCS. De réir na Cúirte, déanann aon phróiseáil ar shonraí pearsanta duine nádúrtha, lena n-áirítear a n-aistriú chuig tríú tír i gcomhthéacs cinneadh leordhóthanachta, difear do cheart bunúsach an duine sin chun measa an saol príobháideach, a ráthaítear in Airteagal 7 den Chairt, agus dá cheart go ndéanfar a shonraí pearsanta a chosaint, a leagtar amach in Airteagal 8 den Chairt sin (Schrems II, míreanna 169 go 171).
101 Shoiléirigh an Chúirt, áfach, nach cearta absalóideacha iad na cearta a chumhdaítear in Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha, ach nach mór iad a chur san áireamh i ndáil lena bhfeidhm sa tsochaí (Schrems II, mír 172).
102 Dá bhrí sin, i gcomhréir le hAirteagal 52(1) den Chairt um Chearta Bunúsacha, ní mór foráil le dlí d'aon teorannú ar fheidhmiú na gceart agus na saoirsí arna n-aithint in Airteagail 7 agus 8 den Chairt agus ní mór inneachar sár-riachtanach na gceart agus na saoirsí sin a urramú. Thairis sin, faoi réir phrionsabal na comhréireachta, ní fhéadfar teorainneacha a chur leis na cearta agus na saoirsí sin ach amháin má tá gá leo agus má fhreagraíonn siad iarbhír do chuspóirí eile leasa ghinearálta arna n-aithint ag an Aontas nó don riachtanas cearta agus saoirsí daoine eile a chosaint (Schrems II, mír 174).
103 Sa chomhthéacs sin, chinn an Chúirt maidir leis an bhféidearthacht a thugtar le hOrdú Feidhmiúcháin Uimh. 12333, arna leasú, do ghníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe rochtain a fháil ar shonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach, gan an rochtain sin a bheith faoi réir aon mhaoirseacht bhreithiúnach, nár ceadaíodh raon feidhme ollbhailiú sonraí pearsanta arna dhéanamh ag gníomhaireachtaí faisnéise a leagan amach ar bhealach atá soiléir agus beacht go leor. Dá bhrí sin, mheas sí nár chomhfhreagair an fhoraithne sin ón Uachtarán do na híoscheanglais a ghabhann, i ndlí an Aontais, le prionsabal na comhréireachta agus nach raibh na cláir faireachais a cuireadh i gcrích ar bhonn na foraithne sin teoranta don mhéid a bhí fíor-riachtanach (Schrems II, míreanna 183 agus 184).
104 Is gá soiléiriú a dhéanamh ar an léiriú atá le tabhairt ar an nath ‘aon mhaoirseacht bhreithiúnach’ i mír 183 de bhreithiúnas Schrems II.
105 I ndáil leis sin, ba cheart a thabhairt faoi deara nach dtugtar le tuiscint le haon ní sa bhreithiúnas in Schrems II, go háirithe i mír 183 den bhreithiúnas sin agus sa nath ‘aon mhaoirseacht bhreithiúnach’, nach mór ollbhailiú sonraí pearsanta a bheith faoi réir údarú roimh ré ó údarás neamhspleách. Os a choinne sin, is léir ó léamh comhcheangailte an natha sin agus ó mhíreanna 186 go 197 den bhreithiúnas sin nach mór, ar a laghad, an cinneadh lena n-údaraítear bailiú den sórt sin a bheith faoi réir athbhreithniú breithiúnach ina dhiaidh sin.
106 Sa chás seo, mar a luaitear i míreanna 24 go 82 thuas, l’E.O. 14086 agus Rialachán AG, déantar gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí arna ndéanamh ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, lena n-áirítear i gcás ina ndéanann na gníomhaireachtaí sin bulcbhailiú sonraí pearsanta, faoi réir maoirseacht bhreithiúnach i ndiaidh DPRC, a bhfuil a gcinntí críochnaitheach agus ceangailteach agus a bhfuil mar cheangal ar Rialtas na Stát Aontaithe agus ar na gníomhaireachtaí sin araon. Dá bhrí sin, murab ionann agus an méid a mhaíonn an t-iarratasóir, ní féidir a mheas nach gcomhlíonann bulcbhailiú sonraí pearsanta arna dhéanamh ag gníomhaireachtaí faisnéise ar bhonn an chinnidh atá faoi chonspóid na ceanglais a eascraíonn as breithiúnas Schrems II i ndáil le sin.
107 Thairis sin, sa chéad áit, ba cheart a mheabhrú, mar is léir ó aithris 141 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, go suíonn E.O. 14086 nach mór do ghníomhaireachtaí faisnéise tosaíocht a thabhairt do bhailiú spriocdhírithe sonraí pearsanta. Dá bhrí sin, ní cheadaítear bulcbhailiú ach amháin chun tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe a chur chun cinn nach féidir a bhaint amach go réasúnta trí bhailiú spriocdhírithe. I ndáil leis sin, ba cheart a thabhairt faoi deara gur léir ó aithris 135 den chinneadh sin go mbunaítear tosaíochtaí faisnéise bailíochtaithe i gcomhthéacs nós imeachta speisialta atá ceaptha chun comhlíonadh na gceanglas dlíthiúil is infheidhme a áirithiú, go háirithe na ceanglais sin a bhaineann le príobháideachas agus saoirsí sibhialta. Go sonrach, is é an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta a shainíonn tosaíochtaí faisnéise agus tá siad faoi réir fhormheas Uachtarán na Stát Aontaithe. Sula molfaidh sé tosaíochtaí faisnéise d’Uachtarán na Stát Aontaithe, ní mór don stiúrthóir sin measúnú a fháil ó CLO le haghaidh gach tosaíochta. I gcomhthéacs an mheasúnaithe sin, ní mór do CLPO a chinneadh an gcuireann an tosaíocht atá i gceist ceann amháin nó níos mó de na cuspóirí dlisteanacha a liostaítear in E.O.14086 chun cinn, ar dearadh í chun faisnéis chomharthaí a bhailiú chun críoch toirmiscthe agus ar suíodh í tar éis aird chuí a thabhairt ar ghnéithe príobháideachais agus saoirsí sibhialta na ndaoine uile lena mbaineann, gan beann ar a náisiúntacht ná ar a n-áit chónaithe.
108 Sa dara háit, ba cheart a thabhairt faoi deara, mar a luaitear in aithrisí 127 go 131, 134 agus 135 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireana an t-iarratasóir ina choinne, go leagtar síos le E.O. 14086 ceanglais bhunúsacha a bhfuil feidhm acu maidir le gach gníomhaíocht faisnéise comharthaí, lena n-áirítear i gcás ina ndéantar na gníomhaíochtaí sin trí bhulcbhailiú sonraí pearsanta.
109 Ar an gcéad dul síos, ní mór gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí a bheith bunaithe ar dhlí nó ar údarú uachtaránachta agus ní mór iad a chur i gcrích i gcomhréir le dlí na Stát Aontaithe, lena n-áirítear a Bhunreacht.
110 Ar an dara dul síos, ní féidir gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí a dhéanamh ach amháin tar éis a chinneadh, ar bhonn measúnú réasúnta ar na tosca ábhartha uile, go bhfuil gá leo chun tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe a shaothrú.
111 Ar an tríú dul síos, ní mór gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí a dhéanamh ar bhealach atá comhréireach leis an tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe dár údaraíodh iad, chun an chothromaíocht cheart a bhaint amach idir tábhacht na tosaíochta faisnéise atá á saothrú agus an tionchar ar phríobháideachas agus saoirsí sibhialta an duine lena mbaineann, gan beann ar a náisiúntacht agus a áit chónaithe.
112 Ar an gceathrú dul síos, liostaítear in E.O.14086 na cuspóirí ginearálta nach féidir a shaothrú le gníomhaíochtaí faisnéise comharthaí. Áirítear leis sin na cuspóirí maidir le cáineadh, easaontú nó saornochtadh smaointe nó tuairimí polaitiúla ag daoine aonair nó ag an bpreas a chur faoi chois; chun daoine a chur faoi mhíbhuntáiste bunaithe ar a n-eitneacht, a gcine, a n-inscne, a bhféiniúlacht inscne, a ngnéaschlaonadh nó a gcreideamh; chun buntáiste iomaíoch a thabhairt do chuideachtaí atá bunaithe sna Stáit Aontaithe.
113 Sa tríú háit, is léir ó aithris 141 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, go mbunaíonn E.O. 14086 coimircí sonracha a bhfuil feidhm acu maidir le bulcbhailiú sonraí pearsanta.
114 Ar an gcéad dul síos, foráiltear le E.O. 14086 nach mór modhanna agus bearta teicniúla a chur i bhfeidhm chun na sonraí a bhailítear a theorannú don mhéid is gá chun tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe a shaothrú, agus bailiú faisnéise neamhábhartha á íoslaghdú ag an am céanna.
115 Ina dhiaidh sin, deir E.O. 14086 nach féidir bulcbhailiú sonraí pearsanta a dhéanamh ach amháin chun 6 chuspóir shonracha a bhaint amach (‘cuspóirí sonracha an bhulcbhailiúcháin’), eadhon cosaint ar an sceimhlitheoireacht, ar spiaireacht, ar airm ollscriosta, ar chibearbhagairtí, ar bhagairtí atá dírithe ar phearsanra na Stát Aontaithe nó ar a chomhghuaillithe agus ar an gcoireacht thrasnáisiúnta. Foráiltear leis go bhféadfaidh Uachtarán na Stát Aontaithe na cuspóirí sonracha sin a nuashonrú má thagann ceanglais nua slándála náisiúnta chun cinn, amhail bagairtí nua nó bagairtí méadaithe ar an tslándáil náisiúnta a measann sé go bhféadfaí úsáid a bhaint as bulcbhailiú sonraí pearsanta ina leith. Ba cheart don Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta, i bprionsabal, nuashonruithe den sórt sin a chur ar fáil go poiblí, seachas má mheasann Uachtarán na Stát Aontaithe go mbeadh sé sin ina riosca ann féin do shlándáil náisiúnta na tíre sin.
116 Ar deireadh, foráiltear le E.O. 14086 nach bhféadfar aon chuardach a dhéanamh ar shonraí faisnéise comharthaí a fhaightear trí bhulcbhailiú ach amháin más gá tosaíocht faisnéise bhailíochtaithe a shaothrú, chun cuspóirí sonracha an bhulcbhailithe a shaothrú agus i gcomhréir le beartais agus nósanna imeachta lena dtugtar aird chuí ar thionchar na bhfiosrúchán ar phríobháideachas agus saoirsí sibhialta na n-ábhar sonraí uile, gan beann ar a náisiúntacht ná ar a n-áit chónaithe.
117 Sna himthosca sin, ní féidir a áitiú go bailí nach bhfuil cur chun feidhme an bhuilcbhailiúcháin leagtha amach ar bhealach atá soiléir agus beacht go leor
118 I bhfianaise na mbreithnithe sin go léir, ní mór diúltú don argóint seo.
(2) An dara hargóint, bunaithe ar bhreithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2020, La Quadrature du Net agus páirtithe eile C-512/18 agus C-520/18)
119 Lena dara hargóint, áitíonn an t-iarratasóir, ag tagairt go sainráite do mhír 189 de bhreithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2020, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (C-511/18, C-512/18 agus C-520/18, EU:C:2020:791), gur bhunaigh an Chúirt an oibleagáid atá ar ghníomhaireachtaí faisnéise réamhúdarú a fháil ó údarás breithiúnach nó riaracháin roimh sonraí nasctha ó na hoibreoirí a bhfuil na sonraí acu a bhailiú. Dar leis, níl ollbhailiúchán sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, sa chás seo, faoi réir réamhúdarú den sórt sin.
120 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
121 Ba cheart a thabhairt faoi deara, i mbreithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2020, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (C-511/18, C-512/18 agus C-520/18, EU:C:2020:791), gur chinn an Chúirt, inter alia, go bhfuil Airteagal 15(1) de Threoir 2002/58/CE ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 12 Iúil 2002 maidir le sonraí pearsanta a phróiseáil agus maidir le príobháideachas a chosaint san earnáil cumarsáide leictreonaí (Treoir maidir le príobháideachas agus cumarsáid leictreonach) (IO 2002 L 201, lch. 37), arna leasú le Treoir 2009/136/CE ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 25 Samhain 2009 (IO 2009 L 337, lch. 11), arna léamh i bhfianaise Airteagail 7, 8 agus 11 agus Airteagal 52(1) den Chairt um Chearta Bunúsacha, níor mhór é a léiriú sa chaoi nach gcuirtear cosc leis ar reachtaíocht náisiúnta lena gceanglaítear ar sholáthraithe seirbhísí cumarsáide leictreonaí bailiú fíor-ama sonraí tráchta agus suímh a dhéanamh, i gcás ina raibh an bailiú sin teoranta do dhaoine a raibh cúis bhailí ann chun bheith in amhras ina leith go raibh baint acu le gníomhaíochtaí sceimhlitheoireachta agus faoi réir athbhreithniú roimh ré ag cúirt nó ag comhlacht riaracháin neamhspleách (mír 192 den bhreithiúnas sin).
122 Dá bhrí sin, tá an staid atá i gceist sa chás as ar eascair breithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2020, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (C-511/18, C-512/18 agus C-520/18, EU:C:2020:791) éagsúil ón staid atá i gceist sa chás seo. Sa chás seo, ní ceist í maidir le measúnú a dhéanamh ar an ngá atá le sonraí tráchta agus suímh úsáideoirí a bhfuil amhras ann go bhfuil baint acu le gníomhaíochtaí sceimhlitheoireachta a bheith á mbailiú ag soláthraithe seirbhísí cumarsáide leictreonaí ar bhealach éigean a chur faoi réir athbhreithniú roimh ré ag údarás breithiúnach nó riaracháin, ach measúnú a dhéanamh an gcaitheann an fíoras nach bhforchuirtear le dlí na Stát Aontaithe oibleagáid ar ghníomhaireachtaí faisnéise, sula ndéantar sonraí pearsanta a bhailiú ar bhealach chuig an tír sin, amhras ar fhiúntas an chinnidh maidir le leordhóthanacht arna dhéanamh ag an gCoimisiún sa chinneadh atá faoi chonspóid.
123 Sna himthosca sin, ní mór a mheas nach bhfuil an tagairt do bhreithiúnas an 6 Deireadh Fómhair 2020 in La Quadrature du Net agus páirtithe eile (C-511/18, C-512/18 agus C-520/18, EU:C:2020:791) ábhartha sa chás seo.
124 Ní féidir amhras a chaitheamh ar an gconclúid sin trí bhreithiúnas an 30 Aibreán 2024 a chur san áireamh, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (Sonraí pearsanta agus an comhrac in aghaidh an ghóchumtha) (C-470/21, EU:C:2024:370), ar iarradh ar na páirtithe sa chás seo a dtuairimí a chur in iúl ina leith trí bheart eagrúcháin nós imeachta.
125 Ba é an rud a bhí i gceist sa chás as ar eascair breithiúnas an 30 Aibreán 2024, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (Sonraí pearsanta agus an comhrac in aghaidh an ghóchumtha) (C-470/21, EU:C:2024:370), dlíthiúlacht na rochtana, ag údarás poiblí náisiúnta atá freagrach as cóipcheart agus cearta gaolmhara a chosaint ar sháruithe ar na cearta sin ar an idirlíon, ar shonraí arna gcoinneáil ag soláthraithe seirbhísí cumarsáide leictreonaí a bhaineann le céannacht shibhialta a chomhfhreagraíonn do sheoltaí IP chun góchumtha a chomharc. Go sonrach, bhí údar leis an rochtain sin maidir leis an gcuspóir sealbhóir seolta IP a shainaithint a bhí páirteach i ngníomhaíocht lena sáraítear cóipcheart nó cearta gaolmhara, ós rud é gur chuir sé saothair chosanta ar fáil go neamhdhleathach ar an idirlíon chun iad a íoslódáil ag daoine eile. Sna himthosca sin, chinn an Chúirt Bhreithiúnais maidir le hathbhreithniú roimh ré arna dhéanamh ag cúirt nó ag comhlacht riaracháin neamhspleách:
– nár ghá é a chur i bhfeidhm i gcás ina raibh rochtain ag an údarás náisiúnta inniúil ar shonraí a bhaineann le céannacht shibhialta duine a chomhfhreagraíonn do sheoladh IP, chun an t-úsáideoir lena mbaineann a shainaithint, agus chun na críche sin amháin, agus gan baint a bheith ag na sonraí sin le faisnéis a bhaineann leis an gcumarsáid a rinneadh, ós rud é nach bhféadfaí an cur isteach a raibh rochtain den sórt sin i gceist leis a aicmiú mar chur isteach tromchúiseach (míreanna 133 agus 134 den bhreithiúnas sin);
– ní mór iad a chur i bhfeidhm os comhair an údaráis náisiúnta inniúil a nascfaidh sonraí céannachta sibhialta duine a chomhfhreagraíonn do sheoladh IP leis an gcomhad a bhaineann leis an obair a cuireadh ar fáil go neamhdhleathach ar an idirlíon lena n-íoslódáil ag daoine eile agus litir a sheoladh chuig an duine lena mbaineann ina luaitear go raibh an duine sin ag gabháil do ghníomhartha neamhdhleathacha (féach, chuige sin, mír 141 den bhreithiúnas sin).
126 Dá bhrí sin, baineann an cás as ar eascair breithiúnas an 30 Aibreán 2024, La Quadrature du Net agus páirtithe eile (Sonraí pearsanta agus an comhrac in aghaidh an ghóchumtha) (C-470/21, EU:C:2024:370), le rochtain, ag na húdaráis náisiúnta, ar sheoladh IP chun góchumadh a chomhrac agus nach ionann ábhar den sórt sin agus bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach ag gníomhaireachtaí faisnéise. Dá bhrí sin, ní féidir a mheas, i bhfianaise an bhreithiúnais sin, nach mór bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe a bheith faoi réir réamhúdarú.
127 Dá bhrí sin, ní mór diúltú don argóint seo.
(3) An tríú hargóint, bunaithe ar bhreithiúnas ECtHR an 25 Bealtaine 2021, Big Brother Watch agus páirtithe eile v an Ríocht Aontaithe (CE:ECHR:2021:0525JUD005817013)
128 Lena thríú hargóint, áitíonn an t-iarratasóir, go bunúsach, i mbreithiúnas ECtHR an 25 Bealtaine 2021, Big Brother Watch agus páirtithe eile v an Ríocht Aontaithe (CE:ECHR:2021:0525JUD005817013, ‘Big Brother Watch’), gur chinn ECtHR gur cheart oll-idircheapadh sonraí pearsanta a bheith faoi réir údarú roimh ré ó údarás neamhspleách a luaithe a shaineofar cuspóirí agus raon feidhme na hoibríochta faireachais. Dar leis, níl bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe faoi réir, sa chás seo, réamhúdarú den sórt sin.
129 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
130 Ba cheart a thabhairt faoi deara gur bhain an cás as ar eascair an breithiúnas in Big Brother Watch, go háirithe, le comhoiriúnachtle hAirteagal 8 de ECHR de chóras faireachais rúnda na Ríochta Aontaithe, lenar tugadh an rogha do ghníomhaireachtaí faisnéise oll-idircheapadh a dhéanamh ar chumarsáidí leictreonacha agus sonraí cumarsáide gaolmhara, is é sin le rá, sonraí tráchta a bhaineann le cumarsáidí idircheaptha, a rinneadh, i bprionsabal, lasmuigh d’Oileáin na Breataine.
131 Ina theannta sin, mar is léir ón gcásdlí dá dtagraítear i mír 29 thuas, a mhéid a chumhdaítear le hAirteagal 8 de CECD, ar an gcaoi chéanna le hAirteagal 7 den Chairt um Chearta Bunúsacha, an ceart go ndéanfar an saol príobháideach agus saol an teaghlaigh a urramú, ní mór cásdlí ECtHR a bhaineann le hAirteagal 8 de CECD a chur san áireamh agus raon feidhme Airteagal 7 den Chairt sin á léiriú. Dá bhrí sin, dá gcinnfeadh an Chúirt Ghinearálta go bhfuil Big Brother Watch ábhartha sa chás seo, ní mór na breithnithe a chuir ECtHR chun cinn sa bhreithiúnas sin, maidir le raon feidhme Airteagal 8 de ECHR, a chur san áireamh agus raon feidhme Airteagal 7 den Chairt sin á léiriú.
132 I ndáil leis sin, ba cheart a mheabhrú, in Big Brother Watch, gur rialaigh ECtHR ar dhlíthiúlacht oll-idircheaptha ag seirbhísí faisnéise na Ríochta Aontaithe maidir le cumarsáid leictreonach agus sonraí cumarsáide gaolmhara a rinneadh, i bprionsabal, lasmuigh d’Oileáin na Breataine.
133 Mar a thug na páirtithe sa chás seo faoi deara ina bhfreagra ar an mbeart eagrúcháin nós imeachta agus ag an éisteacht, tá na hargóintí a chuir an Chúirt Eorpach um Chearta an Duine chun cinn in Big Brother Watch ábhartha sa chás seo, a mhéid is féidir a mheas go n-áirítear bulcbhailiú is ábhar don chinneadh atá faoi chonspóid le holl-idircheapadh sonraí pearsanta atá i gceist sa chás as ar eascair an breithiúnas sin.
134 Ar an gcéad dul síos, ba cheart a thabhairt faoi deara, cé go n-úsáidtear an nath ‘interception en masse (oll-idircheapadh)’ sonraí sa leagan Fraincise den bhreithiúnas in Big Brother Watch, go n-úsáidtear an nath ‘bulk interception’ sa leagan Béarla, a fhreagraíonn go sonrach don choincheap Fraincise ‘interception en vrac (bulc-idircheapadh)’.
135 Ar an dara dul síos, seachas idircheapadh spriocdhírithe, sainmhíníodh idircheapadh na faisnéise atá i gceist in Big Brother Watch ag an ECtHR mar fhaisnéis nár díríodh ar dhaoine sonracha agus, dá bhrí sin, gur dócha go ndéanfadh sé difear do líon mór daoine agus do shonraí cumarsáide gaolmhara agus, dá bhrí sin, go raibh raon feidhme an-leathan aige, ós rud é gur údaraigh sé, go háirithe bailiú faisnéise i gcomhthéacs na faisnéise eachtraí agus bagairtí nua a bhrath ó ghníomhaithe aitheanta nó ó ghníomhaithe anaithnide. Thairis sin, de réir na Cúirte sin, mar gheall ar a cuspóir maidir leis an tslándáil náisiúnta a chosaint, rinne na húdaráis inniúla oll-idircheapadh go ginearálta faoi rún, rud a d’fhág nár chuir siad mórán faisnéise ar fáil don phobal maidir le feidhmiú an chórais (féach, chuige sin, Big Brother Watch, mír 322).
136 Ar an tríú dul síos, in Big Brother Watch, chinn ECtHR, cé nach raibh gach réimeas oll-idircheaptha deartha ar an tsamhail chéanna agus go bhféadfadh athrú teacht ar an gcaoi ar cuireadh chun feidhme iad gan ord croineolaíoch dian a leanúint i gcónaí, gur próiseas de réir a chéile é an oll-idircheapadh a tharla, go bunúsach, sna ceithre chéim seo a leanas (‘céimeanna an idircheaptha’):
a) oll-idircheapadh agus coinneáil tosaigh cumarsáide leictreonaí a bhaineann le líon mór daoine agus sonraí cumarsáide gaolmhara;
b) cur i bhfeidhm roghnóirí a bhaineann go sonrach le cumarsáid roghnaithe agus sonraí cumarsáide gaolmhara chun cumarsáid a d’fhéadfadh a bheith ina n-ábhar spéise do na seirbhísí faisnéise a shainaithint;
c) athbhreithniú anailísí ar chumarsáid roghnaithe agus ar shonraí cumarsáide gaolmhara;
d) coinneáil sonraí ina dhiaidh sin agus a n-úsáid chun iad a áireamh i dtuarascáil faisnéise, chun iad a chur in iúl do sheirbhísí faisnéise eile sa tír nó chun iad a tharchur chuig seirbhísí faisnéise eachtraí (féach, chuige sin, Big Brother Watch, míreanna 325 go 329).
137 Dá bhrí sin, tagann bulcbhailiú sonraí pearsanta, amhail an ceann is ábhar don chinneadh atá faoi chonspóid, faoi raon feidhme na chéad chéimeanna den idircheapadh a shainaithin ECtHR in Big Brother Watch, a mhéid a bhaineann sé, chun an tslándáil náisiúnta a chosaint, le sonraí pearsanta líon mór daoine faoi bhealach ón Aontas Eorpach a bhailiú.
138 Sa chomhthéacs sin, ní mór teacht ar iarmhairtí Big Brother Watch maidir le measúnú a dhéanamh ar dhlíthiúlacht cinnidh leordhóthanachta arna ghlacadh ar bhonn Airteagal 45(3) de RGCS, amhail an cinneadh atá faoi chonspóid.
139 I ndáil leis sin, sa chéad áit, ba cheart a thabhairt faoi deara gur shoiléirigh ECtHR, in Big Brother Watch, nach gcuirtear cosc le hAirteagal 8 ECHR ar oll-idircheapadh a úsáid d’fhonn an tslándáil náisiúnta nó leasanna náisiúnta bunriachtanacha eile a chosaint ar bhagairtí tromchúiseacha seachtracha agus go bhfuil lánrogha leathan ag Stáit maidir leis an gcineál córais idircheaptha atá de dhíth orthu a chinneadh (Big Brother Watch, mír 347).
140 Sa dara háit, chuir ECtHR in iúl gur ghá oll-idircheapadh sonraí pearsanta a chuir faoi réir roinnt coimircí ó cheann go ceann atá, nuair a chuirtear le chéile iad, mar bhunchloch d’aon chóras oll-idircheaptha, eadhon:
– údarú a fháil ó údarás neamhspleách a luaithe a shaineofar ábhar agus raon feidhme na hoibríochta faireachais atá i gceist (Big Brother Watch, mír 350);
– córas maoirseachta agus athbhreithniú breithiúnach neamhspleách ina dhiaidh sin a bhunú (féach, chuige sin, Big Brother Watch, míreanna 336 agus 347).
– foráil a dhéanamh maidir le rialacha dlíthiúla lenar féidir, i gcás gach céime idircheaptha, riachtanas agus comhréireacht na mbeart a rinneadh a áirithiú (féach, chuige sin, Big Brother Watch, mír 350); i ndáil leis sin, mheabhraigh an Chúirt sin nach bhféadfaí údar a thabhairt le cur isteach ar na cearta a ráthaítear le hAirteagal 8 de ECHR faoi mhír 2 den Airteagal sin ach amháin má rinneadh foráil dó le dlí, má shaothraigh sé ceann amháin nó níos mó de na haidhmeanna dlisteanacha a liostaítear sa mhír sin agus go raibh gá leis i sochaí dhaonlathach chun na haidhmeanna sin a bhaint amach; maidir le faireachas rúnda, áfach, d’fhág intuarthacht na mbeart a glacadh go raibh an dlí náisiúnta soiléir go leor chun na himthosca agus na coinníollacha faoina raibh sé de chumhacht ag údarás poiblí na bearta sin a úsáid a léiriú ar bhealach leordhóthanach (Big Brother Watch, míreanna 332 agus 333).
141 Ar an tríú dul síos, chinn ECtHR, cé go raibh feidhm ag Airteagal 8 de ECHR ag gach céim den idircheapadh, gur tháinig méadú ar an ngá atá le coimircí a sholáthar de réir mar a chuaigh an próiseas thar na céimeanna éagsúla sin agus, dá bhrí sin, gur tháinig méadú ar dhéine an tsáraithe ar an gceart chun measa ar an saol príobháideach. Dá bhrí sin, is é a tuairim, ag deireadh an phróisis, nuair a dhéanann anailísí anailís ar fhaisnéis a bhaineann le duine ar leith nó nuair a scrúdaíonn anailísí ábhar na cumarsáide, go bhfuil gá níos mó ná riamh le coimircí a bheith ann (féach, chuige sin, Big Brother Watch, míreanna 330 agus 331).
142 Sa cheathrú háit, chinn ECtHR, a mhéid nach raibh sé indéanta sa chleachtas gach roghnóir a úsáideann gníomhaireachtaí faisnéise a áireamh chun cumarsáidí a bhailítear laistigh de raon feidhme an réamhúdaraithe a scagadh, gur ghá raon feidhme an údaraithe sin a theorannú chun na cineálacha nó na catagóirí roghnóirí atá le húsáid a áireamh ar a laghad (Big Brother Watch, mír 354).
143 Sa chás seo, ar an gcéad dul síos, ba cheart a mheabhrú, mar a chinn an Chúirt Bhreithiúnais in Schrems I agus Schrems II, nach gceanglaítear ar an gCoimisiún a áirithiú, i gcomhthéacs cinneadh leordhóthanachta, go bhfuil forálacha ábhartha an tríú tír comhionann leo siúd atá i bhfeidhm san Aontas Eorpach, ach go bhfuil siad coibhéiseach go substaintiúil (féach míreanna 19 agus 20 thuas).
144 Ar an dara dul síos, ní mór a mheas, ós rud é go bhféadfaí caitheamh le bulcbhailiú sonraí pearsanta arna ndéanamh ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, a chonspóidtear sa díospóid seo, ar an mbealach céanna le hidircheapadh sonraí a dhéantar i gcomhthéacs na chéad chéimeanna den idircheapadh arna shonrú ag ECtHR sa bhreithiúnas Big Brother Watch, go bhfuil an gá foráil a dhéanamh, don chéim shonrach sin den mbulcbhailiú, do choimircí lena dteorannaítear discréid na ngníomhaireachtaí faisnéise níos teoranta, i bhfianaise an chomhthéacs ina ndéantar an t-idircheapadh. Is é an rud atá i gceist sa chás seo ach an chéad idircheapadh sonraí pearsanta ag gníomhaireachtaí faisnéise, gan gníomhaíochtaí ina dhiaidh sin a eisiamh, nach bhfuil ina n-ábhar don achomharc sin agus a d’fhéadfadh a bheith i gceist, i gcás inarb iomchuí, le cur i bhfeidhm roghnóirí sonracha, scrúdú a dhéanamh ar na sonraí a bhailítear agus a n-úsáid nó a gcumarsáid ina dhiaidh sin.
145 Leanann sé as sin nach é réamhúdarú an t-aon coimirc nach mór a bheith i gceist le holl-idircheapadh sonraí pearsanta, ach gur ceann de na gnéithe é atá, nuair a chuirtear le chéile iad, mar bhunchloch d’aon réimeas oll-idircheaptha. I ndáil leis sin, ba cheart a mheabhrú go leagtar síos le dlí na Stát Aontaithe atá i bhfeidhm rialacha dlíthiúla lena rialaítear ar bhealach atá soiléir agus beacht go leor cur chun feidhme bulcbhailiú sonraí pearsanta ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe (féach míreanna 107 go 116 thuas) agus lena dtugtar an deis do na daoine lena mbaineann trína gcuid sonraí a aistriú an ceart chun leigheas breithiúnach éifeachtach a fháil os comhair DPRC (féach míreanna 33 go 63 thuas). Ina theannta sin, luaitear in aithrisí 162 go 169 den chinneadh atá faoi chonspóid, gan an t-iarratasóir a bheith faoi chonspóid, go bhfuil na gníomhaíochtaí faisnéise a dhéanann na gníomhaireachtaí faisnéise á rialú ag PCLOB, rud a ceapadh, mar is léir ó mhír 54 thuas, trína stádas bunaidh mar ghníomhaireacht neamhspleách. Ar an gcaoi chéanna, tá na gníomhaíochtaí sin faoi réir maoirseacht, sa chéad áit, ag na hoifigigh dhlíthiúla agus na toscairí atá freagrach, laistigh de gach gníomhaireacht faisnéise, as maoirseacht agus forfheidhmiú an chirt sin, sa dara háit, ag an Ardchigire neamhspleách atá freagrach, as gach gníomhaireacht faisnéise, as faireachán a dhéanamh ar na gníomhaíochtaí faisnéise eachtraí a dhéanann an ghníomhaireacht atá i gceist agus, sa tríú háit, ag an Intelligence Oversight Board (Bord Formhaoirseachta Faisnéise, na Stáit Aontaithe), arna bhunú laistigh de Bhord Comhairleach Faisnéise an Uachtaráin agus atá freagrach as maoirseacht a dhéanamh ar chomhlíonadh an dlí ag údaráis na Stát Aontaithe agus, sa cheathrú háit, as coistí speisialta arna mbunú laistigh de Chomhdháil na Stát Aontaithe a fheidhmíonn feidhmeanna maoirseachta i ndáil le gníomhaíochtaí faisnéise eachtraí uile na Stát Aontaithe.
146 I bhfianaise na mbreithnithe sin, ní féidir teacht ar an gconclúid gur leor gan aon réamhúdarú a bheith ann do bhailiú tosaigh sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas, ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe, chun a mheas nach bhforáiltear le dlí na Stát Aontaithe, i bhfianaise an teagaisc ó bhreithiúnas Big Brother Watch, coimircí atá coibhéiseach go substaintiúil leo siúd dá bhforáiltear le dlí an Aontais.
147 Dá bhrí sin, ní mór diúltú don argóint seo.
(4) An ceathrú hargóint, bunaithe ar Thuairim 5/2023 ón Maoirseoir Eorpach ar Chosaint Sonraí
148 Lena cheathrú hargóint, áitíonn an t-iarratasóir, i dTuairim 5/2023 uaidh an 28 Feabhra 2023 maidir leis an dréachtchinneadh cur chun feidhme ón gCoimisiún lena gcinntear cosaint leordhóthanach sonraí pearsanta faoi Chreat Príobháideachais Sonraí AE – SAM (‘Tuairim 5/2023’), gur leag an Bord Eorpach um Chosaint Sonraí (‘BECS’) béim ar an tábhacht atá le mbulcbhailiú sonraí pearsanta a chur faoi réir réamhúdarú. Dar leis, níl bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe faoi réir, sa chás seo, réamhúdarú.
149 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóint an iarratasóra.
150 Ba cheart a thabhairt faoi deara gur eisigh BECS Tuairim 5/2023 ar bhonn Airteagal 70(1)(s) de RGCS. Foráiltear leis an bhforáil sin go bhféadfaidh BECS, ar a thionscnamh féin nó arna iarraidh sin don Choimisiún, tuairim a eisiúint chun tairbhe an Choimisiúin maidir le measúnú a dhéanamh ar leibhéal leormhaith cosanta arna áitiú ag tríú tír.
151 Agus é ag gníomhú ar bhonn Airteagal 70(1) de RGCS, ní fheidhmíonn BECS ach feidhm chomhairleach trí thuairimí, treoirlínte, moltaí agus moltaí dea-chleachtais a dhréachtú nach bhfuil éifeachtaí dlíthiúla ceangailteacha acu (féach, chuige sin, ordú ó Uachtarán na Cúirte an 29 Samhain 2023, BECS v BRA, C-413/23 P, nár foilsíodh, EU:C:2023:1036, mír 11). Dá bhrí sin, níl an tuairim sin ina ceangal ar an gCoimisiún, a bhfuil sé de shaoirse aige a mheas an bhforáiltear le dlí na tíre sin, ar an iomlán, leibhéal cosanta atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear le dlí an Aontais maidir le bulcbhailiú sonraí pearsanta. In aon chás, ba cheart a thabhairt faoi deara, sa tuairim sin, nár luaigh BECS gur ghá gur bhain an mhainneachtain athbhreithniú roimh ré a bhunú maidir le bulcbhailiú sonraí pearsanta an bonn de mheasúnú dearfach an Choimisiúin ar leibhéal leormhaith cosanta na sonraí pearsanta a chuireann CPS ar fáil. Os a choinne sin, thug sí dá haire, i mír 165 den tuairim sin, go raibh an measúnú sin ag brath ar imthosca uile an cháis agus, go háirithe, ar bhunú athbhreithniú breithiúnach ina dhiaidh agus sásra sásaimh ag Stáit Aontaithe Mheiriceá.
152 Sa chomhthéacs sin, ní thacaíonn Tuairim 5/2023 leis an tuairim nach mór bulcbhailiú sonraí pearsanta faoi bhealach ón Aontas Eorpach ag gníomhaireachtaí faisnéise na Stát Aontaithe a bheith faoi réir réamhúdarú agus nach bhfuil an chosaint a thugann an tír sin coibhéiseach go substaintiúil leis an gcosaint a ráthaítear le dlí an Aontais.
153 Dá bhrí sin, ní mór diúltú don argóint seo agus, dá bhrí sin, don dara gearán den dara saincheist dlí ina hiomláine.
(d) An tríú gearán den dara saincheist dlí, ar dá réir a thugann E.O. 14086 cumhacht d’Uachtarán na Stát Aontaithe nuashonrú rúnda ar chuspóirí sonracha an bhulcbhailiú a údarú
154 Leis an tríú gearán dá dhara saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagail 7 agus 8 den Chairt um Chearta Bunúsacha nuair a mheas sé, sa chinneadh atá faoi chonspóid, chuir Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal cosanta ar fáil atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear le dlí an Aontais faoi RGCS, arna léamh i bhfianaise na Cairte sin, in ainneoin dtugann E.O. 14086 an chumhacht d’Uachtarán na Stát Aontaithe, ar chúiseanna slándála náisiúnta, nuashonrú rúnda a údarú ar chuspóirí sonracha an bhulcbhailiú. Go sonrach, measann sé, murab ionann agus an méid a cinneadh i mbreithiúnas ECtHR an 4 Nollaig 2015, Roman Zakharov v an Rúis (CE:ECHR:2015:1204JUD004714306, ‘Zakharov’), nach gceadaítear do na daoine lena mbaineann aistriú sonraí pearsanta an creat dlíthiúil ina ndéantar na sonraí sin a phróiseáil sna Stáit Aontaithe a shainaithint go beacht le bronnadh na cumhachta chun na cuspóirí sonracha sin a nuashonrú.
155 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
156 Ba cheart a thabhairt faoi deara gur chinn ECtHR nach bhféadfaí údar a thabhairt le cur isteach ar an gceart bunúsach chun measa an saol príobháideach agus saol an teaghlaigh faoi Airteagal 8(2) de ECHR ach amháin má fhoráiltear dó leis an dlí (Zakharov, mír 227). De réir na Cúirte Breithiúnais, is éard a thuigfear ón nath ‘dá bhforáiltear leis an dlí’ gur ghá go mbeadh rochtain ag an duine lena mbaineann ar an mbeart atá i gceist agus gur ghá é a bheith intuartha maidir lena éifeachtaí (Zakharov, mír 228). Maidir le cumarsáidí a idircheapadh, ní thuigfear ó ‘hintuarthacht’ gur ghá do dhuine aonair a bheith in ann a thuar cathain ba dhócha go ndéanfadh na húdaráis a chumarsáid a idircheapadh, ach, go bunúsach, nár mhór na teorainneacha ar a cheart chun measa ar an saol príobháideach agus ar shaol an teaghlaigh a bheith mar thoradh ar rialacha soiléire (Zakharov, mír 229).
157 Ba cheart a mheabhrú freisin, i gcomhréir leis an gcásdlí dá dtagraítear i mír 29 thuas, a mhéid a chumhdaítear le hAirteagal 8 de ECHR, ar an gcaoi chéanna le hAirteagal 7 den Chairt um Chearta Bunúsacha, go ndéanfar an saol príobháideach agus ar shaol an teaghlaigh a urramú, nach mór cásdlí ECtHR a bhaineann le hAirteagal 8 de ECHR, lena n-áirítear an breithiúnas in Zakharov, a chur san áireamh agus léiriú á dhéanamh, mar atá sa chás seo, ar Airteagal 7 den Chairt sin.
158 I ndáil leis sin, is léir ó Roinn 2(c)(ii)(C) de E.O. 14086 nach bhfuil an chumhacht a thugtar d’Uachtarán na Stát Aontaithe chun liosta na gcuspóirí sonracha maidir le bulcbhailiú a nuashonrú neamhtheoranta, ach go bhfuil sí teoranta go heisiach do chásanna ina bhfuil gá leis an nuashonrú sin mar gheall ar theacht chun cinn riachtanas slándála náisiúnta nua, amhail bagairtí nua nó bagairtí méadaithe ar an tslándáil náisiúnta a bhféadfaí úsáid a bhaint as bulcbhailiú sonraí pearsanta ina leith. Thairis sin, is léir ón bhforáil sin agus dhearbhaigh Stáit Aontaithe Mheiriceá ag an éisteacht nach rún é nuashonrú na gcuspóirí sonracha sin ag an Uachtarán, ach go bhfógraíonn an Stiúrthóir um Fhaisnéis Náisiúnta é, ach amháin má mheasann an tUachtarán sin gur riosca do shlándáil náisiúnta a thíre í an fhógraíocht ann féin. Ina theannta sin, fiú sa chás sin, tá bulcbhailiú faoi réir na gcoimircí agus na srianta uile dá bhforáiltear le E.O.14086 agus, má thaisceann ábhar sonraí an gearán maidir leis na sonraí pearsanta, tá sé faoi réir mhaoirseacht CLPO agus, i gcás inarb iomchuí, faoi réir athbhreithniú ag DPRC.
159 Sa chomhthéacs sin, ní féidir a mheas go bhfuil an chumhacht a thugtar d’Uachtarán na Stát Aontaithe liosta na gcuspóirí sonracha maidir le bulcbhailiú a nuashonrú contrártha leis na ceanglais a shainaithin ECtHR in Zakharov.
160 Dá bhrí sin, ní mór diúltú don tríú gearán den dara saincheist dlí agus, dá bhrí sin, don phléadáil sin ina hiomláine.
4. An ceathrú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar Airteagal 22 de RGCS
161 Lena cheathrú saincheist dlí, áitíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagal 22 de RGCS a mhéid, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur mhainnigh sé foráil a leagan síos lena mbunaítear ceart na n-ábhar sonraí gan a bheith faoi réir cinntí atá bunaithe ar phróiseáil uathoibrithe sonraí pearsanta amháin, lena n-áirítear próifíliú, a bhfuil éifeachtaí dlíthiúla acu ina leith nó a dhéanann difear suntasach dóibh (‘cinntí lán-uathoibrithe’).
162 Mar réamhphointe, ba cheart a thabhairt faoi deara gurb é seo a leanas foclaíocht Airteagal 22 de RGCS:
‘1. Beidh sé de cheart ag an ábhar sonraí gan a bheith faoi réir cinneadh a bhunaítear ar an bpróiseáil uathoibrithe amháin, lena n-áirítear próifíliú, a mbíonn éifeachtaí dlíthiúla aige a bhaineann leis nó léi nó lena n-imrítear éifeacht shuntasach, air nó uirthi.
2. Ní bheidh feidhm ag mír 1 más fíor an méid seo a leanas i dtaca leis an gcinneadh:
a) tá sé riachtanach chun conradh a dhéanamh nó a fheidhmiú idir an t-ábhar sonraí agus rialaitheoir sonraí;
b) údaraítear é faoi dhlí an Aontais nó faoi dhlí Ballstáit a bhfuil an rialaitheoir faoina réir agus lena leagtar síos freisin bearta iomchuí chun cearta agus saoirsí agus leasanna dlisteanacha an ábhair sonraí a choimirciú; nó
c) tá sé bunaithe ar thoiliú sainráite an ábhair sonraí.’
163 Ba cheart a thabhairt faoi deara freisin go sainmhínítear an téarma ‘próifíliú’ in Airteagal 22(1) de RGCS in Airteagal 4(4) den Rialachán sin mar ‘aon chineál próiseála uathoibrithe a dhéantar ar shonraí pearsanta arb éard í úsáid na sonraí sin chun measúnú a dhéanamh ar ghnéithe pearsanta áirithe a bhaineann le duine nádúrtha, go háirithe chun anailís a dhéanamh ar ghnéithe a bhaineann le feidhmíocht an duine nádúrtha sin ag an obair, le staid eacnamaíoch, le sláinte, le roghanna pearsanta, le hábhair spéise, le hiontaofacht, le hiompar, le suíomh nó le gluaiseachtaí an duine nádúrtha sin nó chun na gnéithe sin a thuar’.
164 Dá bhrí sin, faoi Airteagal 22 de RGCS, tá sé de cheart ag gach ábhar sonraí gan a bheith ina ábhar do chinneadh atá bunaithe ar phróiseáil uathoibrithe sonraí pearsanta amháin, lena n-áirítear i gcás inarb é atá i gceist leis an mbeart sin gnéithe áirithe dá iompar nó dá hiompar a anailísiú agus a thuar.
165 Is léir ón gcinneadh atá faoi chonspóid nach ndéileálann sé go sonrach le saincheist na gcinntí lán-uathoibrithe.
166 Dá bhrí sin, ní mór a chinneadh an bhféadfadh easnamh den sórt sin difear a dhéanamh do dhlíthiúlacht an chinnidh atá faoi chonspóid, a mhéid a d’fhéadfadh sé amhras a chaitheamh ar an gconclúid in Airteagal 1 den chinneadh sin go dtugann Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal leormhaith cosanta do shonraí pearsanta.
167 Is sa chomhthéacs sin nach mór anailís a dhéanamh ar na trí ghearán a d’ardaigh an t-iarratasóir mar thaca lena cheathrú saincheist dlí, ag tosú leis an gcéad agus an tríú gearán is iomchuí a scrúdú le chéile.
(a) Leis an gcéad agus an tríú gearán den cheathrú saincheist dlí, ar dá réir, ar an gcéad dul síos, ní thugann an fhíric go nglacann rialaitheoirí cinntí lán-uathoibrithe go ginearálta atá, agus iad bunaithe san Aontas Eorpach, faoi réir RGCS, aon coimirc a mhéid a bhaineann sé leis na cásanna eile agus, ar an dara dul síos, maidir le cosaintí earnála a bhunú, le dlí na Stát Aontaithe, i gcásanna nach dtagann glacadh cinntí lán-uathoibrithe faoi raon feidhme an Rialacháin sin, nach mbaineann sé le hábhar sa chás seo
168 Leis an gcéad agus an tríú gearán dá cheathrú saincheist dlí, áitíonn an t-iarratasóir, ar an gcéad dul síos, nach dtugtar ráthaíocht maidir le cásanna eile leis an bhfíoras go nglacann rialaitheoirí, atá bunaithe san Aontas Eorpach, cinntí lán-uathoibrithe go ginearálta. Ar an dara dul síos, tugann sí faoi deara nach mbaineann an fíoras go dtugann dlí na Stát Aontaithe cosaintí earnála i gcás nach dtagann glacadh cinntí den sórt sin faoi raon feidhme an Rialacháin sin le hábhar sa chás seo, a mhéid nach dtacaíonn sé sin leis an gconclúid, go ginearálta, go bhfuil an chosaint a thugann an tír sin i ndáil le gach cinneadh lán-uathoibrithe coibhéiseach leis an gcosaint a ráthaítear le hAirteagal 22 den Rialachán sin.
169 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
170 Ba cheart a thabhairt faoi deara gur léir ó aithris 33 den chinneadh atá faoi chonspóid, i gcás aistriú sonraí pearsanta ón Aontas Eorpach chuig na Stáit Aontaithe, nach mór idirdhealú a dhéanamh idir trí chás maidir le cinntí lán-uathoibrithe a ghlacadh.
171 Ar an gcéad dul síos, féadfaidh rialaitheoir atá bunaithe san Aontas cinntí lán-uathoibrithe a ghlacadh, ar rialaitheoir é a bhailigh sonraí pearsanta na n-ábhar sonraí san Aontas Eorpach. Chuige sin, ní mór a thabhairt faoi deara in Airteagal 4(7) de RGCS sainmhínítear an coincheap ‘rialaitheoir’ go leathan mar thagairt don duine nádúrtha nó dlítheanach, don údarás poiblí, don ghníomhaireacht nó d’aon chomhlacht eile a chinneann, ina aonar nó i gcomhpháirt, críocha agus modhanna próiseála sonraí pearsanta. I gcás den sórt sin, a mhéid atá an rialaitheoir faoi réir an Rialacháin sin, i gcomhréir le hAirteagal 3(1) den Rialachán sin, ní mór dó na ceanglais a leagtar síos in Airteagal 22 den Rialachán sin a chomhlíonadh maidir le cinntí den sórt sin.
172 Ar an dara dul síos, féadfaidh próiseálaí atá bunaithe i dtríú tír, ag gníomhú dó thar ceann an rialaitheora atá bunaithe san Aontas agus a d’aistrigh na sonraí pearsanta atá bailithe aige san Aontas, nó próiseálaí, ag gníomhú dó thar ceann an phróiseálaí atá bunaithe san Aontas, cinntí lán-uathoibrithe a ghlacadh, agus é ag gníomhú thar ceann an phróiseálaí atá bunaithe san Aontas a d’aistrigh chuige na sonraí a bhailigh sé san Aontas. Chuige sin, ní mór a shoiléiriú go sainmhínítear an próiseálaí in Airteagal 4(8) de RGCS mar dhuine nádúrtha nó dlítheanach, údarás poiblí, gníomhaireacht nó comhlacht eile a phróiseálann sonraí pearsanta thar ceann an rialaitheora. Sna cásanna sin, a mhéid a ghníomhaíonn próiseálaithe eachtracha thar ceann rialaitheoir nó phróiseálaí an Aontais, tá siad faoi réir an Rialacháin sin de bhun Airteagal 3(1) den Rialachán sin. Dá bhrí sin, maidir le cinntí den sórt sin, ní mór don rialaitheoir agus don phróiseálaí na ceanglais a leagtar síos in Airteagal 22 den Rialachán sin a chomhlíonadh.
173 Ar an tríú dul síos, féadfaidh rialaitheoir nó próiseálaí nach bhfuil bunaithe san Aontas cinntí lán-uathoibrithe a ghlacadh, ach atá dírithe ar ábhair sonraí atá san Aontas trí earraí nó seirbhísí a thairiscint dóibh nó trí fhaireachán a dhéanamh ar a n-iompar. Sa chás sin, foráiltear le hAirteagal 3(2) de RGCS go mbeidh an rialaitheoir eachtrach agus an próiseálaí eachtrach faoi réir an Rialacháin sin. Dá bhrí sin, maidir le cinntí lán-uathoibrithe, ní mór dóibh na ceanglais a leagtar síos in Airteagal 22 den Rialachán sin a chomhlíonadh.
174 Dá bhrí sin, is léir ón gcinneadh atá faoi chonspóid go bhfuil na cásanna nach dtagann cinntí lán-uathoibrithe faoi raon feidhme Airteagal 22 de RGCS iarmharach agus go bhfuil siad teoranta don chás ina mbailíonn eagraíochtaí CPS sonraí pearsanta go díreach san Aontas Eorpach, gan, áfach, earraí nó seirbhísí a thairiscint do shaoránaigh an Aontais agus gan faireachán a dhéanamh ar a n-iompar, de réir bhrí Airteagal 3(2) den Rialachán sin.
175 Is léir ó aithrisí 35 agus 36 den chinneadh atá faoi chonspóid, nach gcuireann an t-iarratasóir ina choinne, go dtugann dlí na Stát Aontaithe, sna cásanna sin, cosaintí earnála atá cosúil leo siúd dá bhforáiltear le RGCS i réimsí amhail creidmheas a dheonú, iasachtaí eastáit réadaigh a thairiscint, cinntí earcaíochta, fostaíocht, tithíocht agus árachas, i gcásanna inar ní ba dhóchúla go nglacfaidh eagraíochtaí CPS cinntí lán-uathoibrithe.
176 Dá bhrí sin, i réimse an chreidmheasa tomhaltóirí, tá coimircí san Fair Credit Reporting Act (Acht um Thuairisciú Creidmheasa Cothrom) agus san Equal Credit Opportunity Act (Acht um Dheiseanna Creidmheasa Comhionanna) lena dtugtar ceart do thomhaltóirí míniú a fháil agus ceart chun chur i gcoinne cinntí lán-uathoibrithe. Baineann na dlíthe sin le raon leathan réimsí amhail creidmheas, fostaíocht, tithíocht agus árachas. Ina theannta sin, le Teideal VII den Civil Rights Act (Acht um Chearta Sibhialta) agus leis an Fair Housing Act (Acht um Thithíocht Chóir), cosnaítear daoine aonair ar shamhlacha a úsáidtear i gcinntí lán-uathoibrithe a d’fhéadfadh a bheith ina gcúis le hidirdhealú ar bhonn saintréithe áirithe agus lena dtugtar an ceart dóibh cur i gcoinne cinntí den sórt sin. Ina theannta sin, maidir le faisnéis sláinte, ceanglaítear leis na rialacha arna nglacadh ag údaráis na Stát Aontaithe de bhun an Health Insurance Portability and Accountability Act (An tAcht um Iniomparthacht agus Cuntasacht Árachais Sláinte) go gcuirfear faisnéis ar fáil do sholáthraithe leighis lena gcuirfear ar a gcumas daoine aonair a chur ar an eolas faoi chórais chinnteoireachta lán-uathoibrithe a úsáidtear san earnáil leighis.
177 Sa chomhthéacs sin, murab ionann agus an méid a mhaíonn an t-iarratasóir, ní féidir a mheas nach bhfuil na cosaintí earnála dá bhforáiltear le dlí na Stát Aontaithe ábhartha sa chás seo, ós rud é nach bhfuil an raon feidhme ginearálta céanna acu agus atá ag Airteagal 22 de RGCS.
178 I ndáil leis sin, ba cheart a mheabhrú, sna breithiúnais in Schrems I agus Schrems II, gur chinn an Chúirt, gan ceangal a chur ar an tríú tír lena mbaineann leibhéal cosanta atá comhionann leis an leibhéal a ráthaítear i ndlíchóras an Aontais a ráthú, nár mhór a thuiscint leis an nath ‘leibhéal leordhóthanach cosanta’ in Airteagal 45(1) de RGCS go n-áiritheoidh an tríú tír sin, mar gheall ar a reachtaíocht intíre nó a gealltanais idirnáisiúnta, leibhéal cosanta do chearta agus saoirsí bunúsacha atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear laistigh den Aontas faoin Rialachán sin, arna léamh i bhfianaise na Cairte um Chearta Bunúsacha (féach míreanna 19 agus 20 thuas).
179 Thairis sin, in Schrems I, chinn an Chúirt, fiú dá bhféadfadh na modhanna a d’úsáid an tríú tír chun leibhéal leordhóthanach cosanta a áirithiú do shonraí pearsanta a bheith éagsúil leis na modhanna a úsáidtear laistigh den Aontas Eorpach, nach mór na modhanna sin a bheith éifeachtach mar sin féin, sa chleachtas, chun cosaint atá coibhéiseach go substaintiúil leis an gcosaint a ráthaítear laistigh den Aontas a áirithiú (féach pointe 20 thuas).
180 I bhfianaise na mbreithnithe sin go léir, ní mór diúltú don chéad agus don tríú gearán den cheathrú saincheist dlí.
(b) An dara gearán den cheathrú saincheist dlí, ar dá réir ach bhfuil an staidéar a choimisiúnaigh an Coimisiún in 2018, a léirigh cineál iarmharach na gcásanna inar ghlac eagraíochtaí arna mbunú sna Stáit Aontaithe a chloígh leis an Sciath Phríobháideachais cinntí lán-uathoibrithe, ábhartha sa chás seo
181 Leis an dara gearán dá cheathrú saincheist dlí, áitíonn an t-iarratasóir nach bhfuil an fhíoras gur thángthas ar an gconclúid sa staidéar maidir le cinntí lán-uathoibrithe, a luaitear in aithris 34 den chinneadh atá faoi chonspóid, a choimisiúnaigh an Coimisiún in 2018 agus a bhfuil a thorthaí leagtha amach i mír 4.1.5 de Thuarascáil COM (2018) 860 final ón gCoimisiún chuig Parlaimint na hEorpa agus chuig an gComhairle an 19 Nollaig 2018 maidir leis an dara hathbhreithniú bliantúil ar fheidhmiú na Sciath Phríobháideachais (‘staidéar 2018’), nach raibh aon fhianaise ann go raibh cinntí lán-uathoibrithe ann arna nglacadh ag eagraíochtaí a bunaíodh sna Stáit Aontaithe a chloígh leis an Sciath Phríobháideachais ábhartha sa chás seo. Go sonrach, áitíonn sé go dtagraítear sa staidéar sin don chinneadh leordhóthanachta maidir leis an Sciath Phríobháideachais a chuir an Chúirt Bhreithiúnais ar neamhní in Schrems II agus nach gcuirtear san áireamh ann an staid reatha, arb é a bpríomhthréith forbairt an-tapa ar sheirbhísí lán-uathoibrithe bunaithe ar an intleacht shaorga.
182 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
183 Is léir go háirithe ó staidéar 2018, ar an gcéad dul síos, nach raibh aon fhianaise ann ag an am chun a mheas gur ghlac gnóthais atá bunaithe sna Stáit Aontaithe a d’aontaigh don Sciath Phríobháideachais cinntí lán-uathoibrithe agus, ar an dara dul síos, go raibh reachtaíocht earnála curtha chun feidhme ag Stáit Aontaithe Mheiriceá i réimsí amhail creidmheas tomhaltóirí, fostaíocht, tithíocht, árachas agus sláinte, inar ní ba dhóchúla go nglacfaí cinntí lán-uathoibrithe.
184 I ndáil leis sin, sa chéad áit, ba cheart a thabhairt faoi deara nach luaitear staidéar 2018 sa chinneadh leordhóthanachta maidir leis an Sciath Phríobháideachais agus gur choimisiúnaigh an Coimisiún é tar éis theacht i bhfeidhm an chinnidh sin. Dá bhrí sin, níl an fíoras gur chuir an Chúirt Bhreithiúnais an cinneadh sin ar neamhní in Schrems II ábhartha sa chás seo. Thairis sin, in Schrems II, níor chuir an Chúirt an cinneadh sin ar neamhní ar bhonn na fianaise a léirítear sa staidéar sin.
185 Sa dara háit, is fíor nár cuireadh san áireamh i staidéar 2018 an staid fhíorasach agus dhlíthiúil a bhí sna Stáit Aontaithe in 2023, ar dháta glactha an chinnidh atá faoi chonspóid, ach a mar a bhí in 2018 nuair a rinneadh é. Mar sin féin, deimhníodh cineál iarmharach na gcásanna inar ghlac eagraíochtaí atá bunaithe sna Stáit Aontaithe a d’aontaigh don Sciath Phríobháideachais cinntí lán-uathoibrithe le Tuarascáil COM (2019) 495 final ón gCoimisiún chuig Parlaimint na hEorpa agus chuig an gComhairle an 23 Deireadh Fómhair 2019 maidir leis an tríú hathbhreithniú bliantúil ar fheidhmiú na Sciath Phríobháideachais. Léirigh an tuarascáil seo, i measc rudaí eile, go raibh líon na n-eagraíochtaí a bhí bunaithe sna Stáit Aontaithe a bhí rannpháirteach sa Sciath Príobháideachta a ghlac cinntí lán-uathoibrithe agus nach raibh aon éifeachtaí dlíthiúla ag na cinntí a rinne na heagraíochtaí sin go ginearálta agus nach raibh aon éifeachtaí eile acu i leith na ndaoine lena mbaineann.
186 Sa tríú háit, ba cheart a thabhairt faoi deara, ina phléadálacha, nár chuir an t-iarratasóir aon fhianaise ar fáil chun tacú leis an tuairim, tar éis staidéar 2018 a dhéanamh, gur ghlac eagraíochtaí atá bunaithe sna Stáit Aontaithe cinntí lán-uathoibrithe agus nár mhínigh siad de réir an chaighdeáin dhlíthiúil is gá cén fáth a bhfágfadh éabhlóid na hintleachta saorga nach mbeadh an staidéar sin ábhartha.
187 Sa chomhthéacs sin, ní mór diúltú don dara gearán den cheathrú saincheist dlí agus, dá bhrí sin, don phléadáil sin ina hiomláine.
5. An cúigiú saincheist dlí lena n-éilítear sárú ar Airteagal 32 de RGCS, arna léamh i gcomhar le hAirteagal 45(2) den Rialachán sin
188 Lena chúigiú saincheist dlí, maíonn an t-iarratasóir gur sháraigh an Coimisiún Airteagal 32 de RGCS, arna léamh i gcomhar le hAirteagal 45(2) den Rialachán sin, a mhéid a mheas sé, sa chinneadh atá faoi chonspóid, gur thairg Stáit Aontaithe Mheiriceá leibhéal cosanta atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal a ráthaítear san Aontas Eorpach maidir le bearta teicniúla agus eagraíochtúla leordhóthanacha a bheith á gcur i bhfeidhm ag rialaitheoirí agus próiseálaithe atá bunaithe sna Stáit Aontaithe chun slándáil phróiseáil na sonraí pearsanta a aistrítear ón Aontas chuig an tír sin a áirithiú.
189 I ndáil leis sin, sa chéad áit, áitíonn an t-iarratasóir nach bhforáiltear le pointe II.4(a) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid ach nach mór d’eagraíochtaí CPS bearta slándála réasúnta agus iomchuí a dhéanamh go heisiach nuair a dhéanann siad sonraí pearsanta a chruthú, a chothabháil, a úsáid nó a scaipeadh. Dá bhrí sin, níl gá le haon bheart slándála i gcás ina gcéadaíonn na heagraíochtaí sin sonraí pearsanta de thionscnamh an Aontais Eorpaigh. Áitíonn an t-iarratasóir go bhfuil comhairliúchán ar cheann de na hoibríochtaí a áirítear sa choincheap ‘próiseáil’ sonraí pearsanta in Airteagal 4(2) de RGCS.
190 Sa dara háit, áitíonn an t-iarratasóir go bhforáiltear le pointe III.6(f) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid oibleagáid d’eagraíochtaí arna mbunú sna Stáit Aontaithe a fhágann CPS leanúint de na prionsabail a leagtar amach sa chinneadh sin a chomhlíonadh, lena n-áirítear iad siúd a bhaineann le slándáil na próiseála, fad a dhéanann siad sonraí pearsanta a aistrítear ón Aontas Eorpach chuig na Stáit Aontaithe a stóráil, a úsáid nó a nochtadh, ach nach bhforáiltear leis d’oibleagáid den sórt sin i gcás ina gceadaíonn na heagraíochtaí sin sonraí pearsanta.
191 Cuireann an Coimisiún, le tacaíocht ó Éirinn agus ó na Stáit Aontaithe Mheiriceá, i gcoinne argóintí an iarratasóra.
192 Mar réamhphointe, ar an gcéad dul síos, ba cheart a mheabhrú gurb é seo a leanas foclaíocht Airteagal 32 de RGCS:
‘1. Agus an úrscothacht, na costais a bhaineann leis an gcur chun feidhme, agus cineál, comhthéacs, raon feidhme agus cuspóirí na próiseála á gcur san áireamh mar aon leis na rioscaí do chearta agus do shaoirsí daoine nádúrtha, ar rioscaí iad a d'fhéadfadh teacht chun cinn agus leibhéal athraitheach déine ag gabháil leo, cuirfidh an rialaitheoir agus an próiseálaí bearta iomchuí teicniúla agus eagraíochtúla chun feidhme chun leibhéal slándála a áirithiú is iomchuí don riosca sin, lena n-áirítear, inter alia, de réir mar is iomchuí:
a) ainm bréige a chur i bhfeidhm agus criptiú a dhéanamh i ndáil le sonraí pearsanta;
b) an cumas rúndacht leanúnach, sláine, infhaighteacht agus athléimneacht na gcóras agus na seirbhísí próiseála a áirithiú;
c) an cumas infhaighteacht agus rochtain ar shonraí pearsanta a athshlánú ar mhodh tráthúil sa chás ina dtarlaíonn teagmhas fisiciúil nó teicniúil;
d) próiseas chun tástáil, measúnú agus meastóireacht rialta a dhéanamh ar éifeachtúlacht na mbeart teicniúil agus eagraíochtúil chun slándáil na próiseála a áirithiú.
2. Agus measúnú á dhéanamh ar leibhéal iomchuí slándála, tabharfar aird go háirithe ar na rioscaí a bhaineann leis an bpróiseáil, go háirithe scrios, cailleadh, athrú nó nochtadh neamhúdaraithe sonraí pearsanta a rinneadh a tharchur, a stóráil nó a phróiseáil ar bhealach eile, nó rochtain neamhúdaraithe ar na sonraí sin, bíodh sé sin de thaisme nó neamhdhleathach.’
193 Ansin, sainmhínítear an téarma ‘próiseáil’, atá le feiceáil in Airteagal 32 den GDPR, in Airteagal 4(2), mar ‘aon oibríocht nó aon sraith d'oibríochtaí a dhéantar ar shonraí pearsanta nó ar shraitheanna de shonraí pearsanta, trí mhodhanna uathoibrithe nó trí mhodhanna eile, amhail bailiú, taifeadadh, eagrú, struchtúrú, stóráil, oiriúnú nó athrú, aisghabháil, comhairliúcháin, úsáid, nochtadh trí tharchur, trí scaipeadh nó trí chur ar fáil ar bhealach eile, ailíniú nó comhcheangal, srianadh, léirscriosadh nó díothú’.
194 De réir an chásdlí, is léir go háirithe ón nath ‘aon oibríocht’ in Airteagal 4(2) de RGCS go raibh sé beartaithe ag reachtas an Aontais raon feidhme leathan a thabhairt don choincheap ‘próiseáil’, a chomhthacaíonn le cineál neamh-uileghabhálach, a chuirtear in iúl leis an nath ‘amhail’, na n-oibríochtaí a liostaítear san fhoráil sin (féach breithiúnas an 7 Márta 2024, Endemol Shine Finland, C-740/22, EU:C:2024:216, mír 29 agus an cásdlí dá dtagraítear).
195 Ar deireadh, ba cheart a thabhairt faoi deara go n-áirítear leis na tosca nach mór don Choimisiún a chur san áireamh agus measúnú á dhéanamh aige, faoi Airteagal 45(2)(a) de RGCS, ar an leibhéal cosanta a thugann tríú tír, na bearta slándála a bhaineann le sonraí pearsanta arna gcur chun feidhme ag an tír sin.
196 Is sa chomhthéacs sin is iomchuí scrúdú a dhéanamh, le chéile, ar an dá argóint a d’ardaigh an t-iarratasóir mar thaca leis an tsaincheist seo.
197 I ndáil leis sin, ba cheart a mheabhrú gurb é seo a leanas foclaíocht phointe II.4(a) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid:
‘Eagraíochtaí a chruthaíonn, a choinníonn ar bun, a úsáideann nó a scaipeann faisnéis phearsanta, ní mór dóibh bearta réasúnacha agus iomchuí a dhéanamh chun í a chosaint ar chaillteanas, mí-úsáid agus rochtain neamhúdaraithe, nochtadh, athrú agus scrios, agus aird chuí ar na rioscaí a bhaineann le próiseáil na sonraí pearsanta agus cineál na sonraí sin.’
198 Ina theannta sin, is mar seo a leanas foclaíocht phointe III.6(f) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid:
‘Ní mór d’eagraíocht na sonraí pearsanta uile a fhaightear ón Aontas agus í ag brath ar [CPS] a chur faoi réir na bPrionsabal. Níl aon teorainn ama ag baint leis an ngealltanas cloí leis na Prionsabail i leith sonraí pearsanta a fhaightear le linn na tréimhse ina mbaineann an eagraíocht leas as tairbhí [CPS]; ciallaíonn a gealltanas go leanfaidh sí ag cur na bPrionsabal i bhfeidhm maidir le sonraí den sórt sin fad agus a stórálann an eagraíocht iad, a úsáideann sí iad nó a nochtann sí iad, fiú má fhágann sí an [CPS] ar aon chúis ina dhiaidh sin.’
199 Dá bhrí sin, ní bhaineann pointí II.4(a) agus III.6(f) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid le gach cineál próiseála sonraí pearsanta, de réir bhrí Airteagal 4(2) de RGCS. Os a choinne sin, ar an gcéad dul síos, cuireann an chéad cheann de na míreanna sin teorainn leis an oibleagáid atá ar eagraíochtaí CPS bearta slándála a ghlacadh do chásanna ina ndéanann siad sonraí pearsanta a chruthú, a bhainistiú, a úsáid nó a scaipeadh, agus do na cásanna sin amháin. Ar an dara dul síos, foráiltear leis an dara ceann de na míreanna sin nach mór d’eagraíochtaí a fhágann CPS leanúint de na prionsabail a leagtar amach sa chinneadh atá faoi chonspóid a chur i bhfeidhm chomh fada agus a dhéanann siad sonraí pearsanta a aistrítear ón Aontas Eorpach chuig na Stáit Aontaithe a stóráil, a úsáid nó a nochtadh.
200 Ar an gcéad dul síos, ba cheart a mheabhrú, sna breithiúnais Schrems I agus Schrems II, gur chinn an Chúirt Bhreithiúnais nach raibh sé riachtanach don tríú tír an chosaint dlí chéanna a sholáthar agus a ráthaítear i ndlíchóras an Aontais (féach mír 19 agus 20 thuas. Dá bhrí sin, cé go measann an Coimisiún, sa chinneadh atá faoi chonspóid, go ráthaítear le dlí na Stát Aontaithe a bhí i bhfeidhm tráth a glacadh an cinneadh sin leibhéal cosanta atá coibhéiseach go substaintiúil leis an leibhéal dá bhforáiltear i ndlí an Aontais, ní gá na téarmaí ceannann céanna leis na téarmaí a leagtar amach in RGCS a bheith sa chinneadh sin.
201 Ar an dara dul síos, ní mór na prionsabail a leagtar amach i bpointe II.4(a) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid a léiriú i bhfianaise na faisnéise a leagtar amach in aithris 23 den chinneadh sin, lena bhforáiltear, ar an gcaoi chéanna le hAirteagal 32 de RGCS, mar a leanas:
‘Ba chóir sonraí pearsanta a phróiseáil ar bhealach lena n-áirithítear slándáil na sonraí, lena n-áirítear cosaint ar phróiseáil neamhúdaraithe nó neamhdhleathach agus ar chailleadh, scrios nó damáiste de thaisme. Chun na críche sin, ba cheart do rialaitheoirí agus do phróiseálaithe bearta teicniúla nó eagraíochtúla iomchuí a dhéanamh chun sonraí pearsanta a chosaint ar bhagairtí féideartha. Ba cheart measúnú a dhéanamh ar na bearta sin agus úrscothacht na próiseála, na costais ghaolmhara agus cineál, raon feidhme, comhthéacs agus críocha na próiseála á gcur san áireamh, mar aon leis na rioscaí do chearta an duine aonair.’
202 Ar an tríú dul síos, ba cheart a thabhairt faoi deara gurb ionann na téarmaí ‘cruthaigh’, ‘bainistiú’, ‘úsáid’ agus ‘scaipeadh’ i bpointe II.4(a) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid agus na focail ‘stór’, ‘úsáid’ agus ‘nochtadh’ i bpointe III.6(f) den iarscríbhinn sin agus léirithe sonracha den oibríocht ina bhfuil ‘próiseáil’ sonraí pearsanta, de réir bhrí Airteagal 32 de RGCS, agus, ar an gcaoi chéanna leis an Airteagal sin, go bhfuil siad ceaptha raon leathan oibríochtaí a bhaineann le sonraí pearsanta a chumhdach.
203 Ar an gceathrú dul síos, sainmhínítear an téarma ‘úsáid’, atá le feiceáil i bpointe II.4(a) d’Iarscríbhinn 1 a ghabhann leis an gcinneadh atá faoi chonspóid agus i bpointe III.6(f) den Iarscríbhinn sin, mar rud a úsáidtear chun críche sonraí nó úsáide sonraí. Chuige sin, áirítear le húsáid sonraí pearsanta sonraí pearsanta a cheadú, a mhéid is gá, de réir sainmhínithe, d’fhonn a bheith in ann sonraí a úsáid, rochtain a bheith acu orthu roimh ré agus, ar an gcaoi sin, iad a cheadú. Dá bhrí sin, níl bunús le hargóint an iarratasóra nach bhfuil gá le haon bheart slándála sa chinneadh atá faoi chonspóid nuair a chéadaíonn eagraíochtaí CPS sonraí pearsanta ón Aontas.
204 I bhfianaise na dtosca sin go léir, ní mór diúltú don chúigiú saincheist dlí agus, dá bhrí sin, ní mór diúltú don chaingean ina hiomláine.
IV. Costais
205 Faoi Airteagal 134(1) de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte, ordófar d’aon pháirtí nár éirigh leis na costais a íoc, má iarrtar iad i bpléadálacha an pháirtí a n-éireoidh leis.
206 Ós rud é gur chuir an Coimisiún isteach ar chostais agus nár éirigh leis an iarratasóir, ní mór a ordú dó a chostais féin agus na costais arna dtabhú ag an gCoimisiún a íoc, lena n-áirítear sna himeachtaí eatramhacha.
207 Ina theannta sin, faoi Airteagal 138(1) de na Rialacha Nós Imeachta, beidh ar Bhallstáit agus institiúidí a bhfuil idiragairt sna himeachtaí déanta acu a gcostais féin a íoc. Dá bhrí sin, ní mór d’Éire a costais féin a íoc.
208 Ina theannta, faoi Airteagal 138(3) de na Rialacha Nós Imeachta, féadfaidh an Chúirt a ordú d’idiragraithe seachas iad siúd dá dtagraítear i míreanna 1 agus 2 den Airteagal sin a gcostais féin a íoc. Sa chás seo, ní mór a ordú do Stáit Aontaithe Mheiriceá a chostais féin a íoc.
Ar an bhforas sin,
rialaíonn AN CHÚIRT GHINEARÁLTA (an Deichiú Dlísheomra Méadaithe)
mar seo a leanas:
1. Díbhtear an chaingean;
2. Ordaítear do Philippe Latombe a chostais féin a íoc chomh maith leis na costais arna dtabhú ag an gCoimisiún Eorpach, lena n-áirítear iad sin a tabhaíodh sna himeachtaí eatramhacha, a íoc;
3. Ordaítear d'Éirinn a costais féin a íoc;
4. Ordaítear do Stáit Aontaithe Mheiriceá a chostais féin a íoc.
|
Porchia |
Jaeger |
Madise |
|
Nihoul |
Verschuur |
Arna thabhairt i gcúirt oscailte i Lucsamburg, an 3 Meán Fómhair 2025.
[Sínithe]
* Teanga an cháis: an Fhraincis.