Eagrán sealadach
TUAIRIM AN ABHCÓIDE GHINEARÁLTA
RANTOS
arna tabhairt an 21 Meitheamh 2022 (1)
Cás C‑284/21 P
An Coimisiún Eorpach
v
Anthony Braesch,
Trinity Investments DAC,
Bybrook Capital Master Fund LP,
Bybrook Capital Hazelton Master Fund LP,
Bybrook Capital Badminton Fund LP
(Tarchur chun réamhrialú — Státchabhair — Cabhair um athstruchtúrú — Earnáil na baincéireachta — Céim an réamhscrúdaithe — Cinneadh lena ndearbhaítear cabhair atá comhoiriúnach leis an margadh inmheánach — Inghlacthacht— Airteagal 263, an ceathrú mír, CFAE — Locus standi — Airteagal 108(2) CFAE — Coincheap an “leasa” — Rialachán (AE) 2015/1589 — Airteagal 1(h) — Coincheap an “pháirtí leasmhar”)
I. Réamhrá
1. Trína achomharc, tá an Coimisiún ag iarraidh go ndéanfaí breithiúnas Chúirt Ghinearálta an Aontais Eorpaigh an 24 Feabhra 2021, Braesch agus páirtithe eile v an Coimisiún (2), a neamhniú, breithiúnas lenar dearbhaíodh go raibh caingean chun cinneadh an Choimisiúin Eorpaigh gan agóidí a dhéanamh a ghlacadh ar bhonn Airteagal 4(3) de Rialachán (AE) 2015/1589 ,(3) lenar dhearbhaigh an Coimisiún, tar éis na réamhscrúdaithe agus ar bhonn na ngealltanas a thairg údaráis na hIodáile, go raibh státchabhair arna deonú ag Poblacht na hIodáile do Banca Monte dei Paschi di Siena (“BMPS”) comhoiriúnach don mhargadh inmheánach. (4)
2. Leis an gcás sin, tugtar deis don Chúirt Bhreithiúnais soiléiriú a dhéanamh ar na coinníollacha maidir le hinghlacthacht caingne i gcoinne cinnidh gan agóidí a dhéanamh i gcoinne beart státchabhrach agus, go háirithe, na coinníollacha faoinar féidir daoine nach iomaitheoirí tairbhí an bhirt sin nó nach maíonn go ndéanann an beart difear dóibh ar an margadh a aicmiú mar “páirtithe leasmhara” de réir bhrí Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589 (5), nó go bhfuil “leas” acu de réir bhrí Airteagal 108(2) CFAE, chun leas a bhaint as locus standi i gcoinne an chinnidh seo.
II. Cúlra na díospóide
3. Tá an chéad iarratasóir ag an gcéadchéim(6) mar ionadaí do shealbhóirí bannaí ar a dtugtar “Floating Rate Equity-Linked Subordinated Hybrid-FRESH” 2008 (“bannaí FRESH”) agus tá na hiarratasóirí eile (7), mar shealbhóirí na mbannaí sin.
4. Eisíodh na bannaí sin in 2008 mar chuid den idirbheart seo a leanas:
– Rinne BMPS méadú caipitil EUR 950 milliún a bhí in áirithe do J. P. Morgan Securities Ltd (“JPM”), a shuibscríobhadh le scaireanna in BMPS, eadhon, “scaireanna FRESH”, agus a chuaigh isteach i gconradh ceart úsáide le BMPS, faoina gcoinníonn sé úinéireacht ar na scaireanna sin fad atá BMPS i dteideal cearta úsáide, chomh maith le comhaontú malartaithe cuideachta (“conarthaí FRESH”);
– Fuair JPM na cistí ba ghá chun suibscríobh do scaireanna FRESH ó Bank of New-York Mellon (Lucsamburg), ar cuireadh Mitsubishi UFJ Investor Services & Banking SA (Lucsamburg) (“MUFJ”) ina ionad, a d’eisigh na bannaí FRESH, faoi dhlí Lucsamburg, ar shuim EUR 1 billiún;
– faoi chomhaontú malartaithe idir JPM agus MUFJ agus conradh muiníneach idir MUFJ agus sealbhóirí bannaí FRESH, (8) arna gcáiliú ag na hiarratasóirí mar “ionstraimí FRESH”, aistríodh na ríchíosanna a fuair JPM ó CCT faoi chonarthaí FRESH chuig MUFJ agus ansin chuig sealbhóirí bannaí FRESH i bhfoirm dearbhán.
5. Le linn 2016, ghlac údaráis na hIodáile Dlí Foraithne 237/2016 (9), lena leagtar síos an creat dlíthiúil le haghaidh cúnamh leachtachta agus athchaipitliú réamhchúraim (10) agus le linn 2017, thug siad fógra don Choimisiún maidir le cabhair chun BMPS a athchaipitliú ar mhéid EUR 5,4 billiún (“an chabhair atá i gceist”) (11), in éineacht le plean agus gealltanais athstruchtúraithe.(12)
6. Rinneadh foráil sa phlean athstruchtúraithe, inter alia, do bhearta comhroinnte ualaigh, trína rannchuidigh cothromas, caipiteal hibrideach agus fofhiachas chun aon chaillteanais de chuid BMPS a fhritháireamh sular tugadh státchabhair do MBPS. Bhí cealú chonarthaí FRESH i gceist leis na bearta sin.
7. Sa chinneadh atá i gceist, a glacadh ag deireadh na céime réamhscrúdaithe, bhain an Coimisiún de thátal as go raibh an chabhair atá i gceist comhoiriúnach leis an margadh inmheánach de bhun Airteagal 107(3) (b) CFAE (13), ag féachaint, inter alia, don Teachtaireacht ón gCoimisiún maidir le cur i bhfeidhm, ón 1 Lúnasa 2013, rialacha maidir le Státchabhair do bhainc i gcomhthéacs na géarchéime airgeadais (“an Teachtaireacht Bhaincéireachta”) (14) agus Threoir 2014/59/AE (15).
8. Maidir le, go sonrach, comhoiriúnacht na cabhrach atá i gceist leis an Teachtaireacht Bhaincéireachta, mheas an Coimisiún, inter alia, gur leor comhroinnt ualaigh na sealbhóirí scaireanna agus urrús fo-ordaithe, sa mhéid is gur teoranta do na costais athstruchtúraithe agus méid na cabhrach don íosmhéid, i gcomhréir le ceanglais na Teachtaireachta maidir leis an mBaincéireacht (16).
III. Na himeachtaí os comhair na Cúirte Ginearálta agus an breithiúnas faoi achomharc
9. Trí iarratas a taisceadh i gClárlann na Cúirte Ginearálta an 5 Márta 2018, thionscain na hiarratasóirí caingean faoin gceathrú mír d’Airteagal 263 CFAE chun an cinneadh a chonspóidtear a neamhniú.
10. Mar thaca leis an gcaingean sin, bhí na hiarratasóirí ag brath ar chúig shaincheist dlí, agus bhí an tsaincheist dheireanach ag líomhain sárú ar Airteagal 108(2) agus (3) CFAE, ar Airteagal 4(3) agus (4) de Rialachán 2015/1589 agus ar a gcearta nós imeachta, sa mhéid is nach raibh tús curtha ag an gCoimisiún leis an nós imeachta imscrúdaithe foirmiúil, cé go raibh amhras tromchúiseach ann faoi na bearta comhroinnte ualaigh a bhí mar chuid den chabhair i gceist a bheith ag luí le dlí an Aontais.(17)
11. Le doiciméad ar leith a taisceadh i gClárlann na Cúirte Ginearálta an 16 Bealtaine 2018, d’ardaigh an Coimisiún pléadáil do-ghlacthachta faoi Airteagal 130 de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte Ginearálta. Chuir na hiarratasóirí a gcuid barúlacha isteach maidir leis an bplé sin an 10 Iúil 2018 agus chuir na páirtithe argóint ó bhéal i láthair agus thug siad freagra ar na ceisteanna i scríbhinn agus ó bhéal a chuir an Chúirt Bhreithiúnais ag éisteacht an 9 Iúil 2020.
12. Leis an mbreithiúnas faoi achomharc, dhiúltaigh an Chúirt Ghinearálta, gan rialú ar an tsubstaint, don agóid i gcoinne do-ghlacthachta a d’ardaigh an Coimisiún (18). Tar éis a chinneadh, i mír 35 go mír 41 den bhreithiúnas sin, go raibh an stádas “páirtí leasmhar” agus “leas” ag na hiarratasóirí de réir bhrí Airteagal 108(2) CFAE agus Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589 faoi seach, chinn an Chúirt Ghinearálta go raibh leas acu, ar dtús, in imeachtaí a thionscnamh (19), agus, ar an taobh eile, locus standi, ós rud é gur bhain an cinneadh a chonspóidtear go díreach agus go leithleach leo mar “pháirtithe leasmhara” le “leas” acu (20).
IV. Nós imeachta os comhair na Cúirte Breithiúnais agus argóintí na bpáirtithe
13. Trína achomharc, iarrann an Coimisiún ar an gCúirt Bhreithiúnais an breithiúnas atá faoi achomharc a chur ar ceal, rialú a thabhairt í féin ar an gcaingean ag an gcéad chéim, an chaingean a dhíbhe toisc é a bheith do-ghlactha, agus ordú a thabhairt do na hiarratasóirí ag an gcéad chéim na costais a íoc.
14. Áitíonn na hiarratasóirí ag an gcéad chéim agus na freagróirí gur cheart don Chúirt an t-achomharc a dhíbhe agus a ordú don Choimisiún na costais a íoc.
15. Thug na páirtithe freagra freisin ar na ceisteanna a chuir an Chúirt Bhreithiúnais ag an éisteacht a tionóladh an 7 Aibreán 2022.
V. Anailís
16. Sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, chinn an Chúirt Ghinearálta go raibh an chaingean a thionscain na hiarratasóirí ag an gcéad chéim inghlactha sa mhéid go raibh leas acu in imeachtaí a thionscnamh agus go raibh locus standi acu faoin gceathrú mír d’Airteagal 263 CFAE. Maidir le, go sonrach, locus standi, measadh go raibh na hiarratasóirí ag an gcéad chéim i dteideal neamhniú an chinnidh i gceist a iarraidh mar “pháirtithe leasmhara” agus d’fhonn a gcearta nós imeachta a choimirciú faoi Airteagal 108(2) CFAE agus Airteagal 6(1) de Rialachán 2015/1589.
17. Mar thaca lena achomharc, ardaíonn an Coimisiún foras achomhairc aonair, ag líomhain go ndearna an Chúirt Ghinearálta na hiarratasóirí a aicmiú go mícheart mar “pháirtithe leasmhara”.
18. San anailís ar an achomharc, go bunúsach leanfaidh mé struchtúr trí phointe na n-argóintí arna nglacadh ag na páirtithe. Tabharfaidh mé aghaidh, ar an gcéad dul síos, ar choincheap locus standi na “bpáirtithe leasmhara” i ndlí Státchabhrach AE , agus ansin scrúdóidh mé feidhmiú choincheap na “bpáirtithe leasmhara” sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, atá ina ábhar don fhoras achomhairc aonair, agus, ar deireadh, tabharfaidh mé aghaidh go hachomair ar argóint an Choimisiúin nach bhfuil na himeachtaí a tugadh os comhair na gcúirteanna náisiúnta ábhartha le locus standi na gcosantóirí chun imeachtaí a thionscnamh.
A. Seasamh chun imeachtaí a thionscnamh mar “pháirtí leasmhar” i ndlí an Aontais agus i gcásdlí na Cúirte Breithiúnais a bhaineann le státchabhair
19. Ar an gcéad dul síos, meabhraím go bhfuil sé, faoi Airteagal 108(3) CFAE, i gcás ina measfaidh an Coimisiún nach bhfuil cabhair atá beartaithe comhoiriúnach leis an margadh inmheánach, go dtionscnóidh an Coimisiún an nós imeachta imscrúdaithe foirmiúil dá bhforáiltear i mír 2 den Airteagal sin gan mhoill. De réir na forála deiridh sin, ag deireadh an nós imeachta sin, glacfaidh an Coimisiún cinneadh “tar éis dó fógra a thabhairt do na páirtithe lena mbaineann a mbarúlacha a thíolacadh”.
20. Sa chomhthéacs sin, foráiltear le hAirteagal 4 de Rialachán 2015/1589 do chéim an réamhscrúdaithe ar bhearta cabhrach, arb é is cuspóir dóibh a chur ar chumas an Choimisiúin tuairim prima facie a dhéanamh ar chineál státchabhrach na mbeart sin agus ar a gcomhoiriúnacht fhéideartha leis an margadh inmheánach. I gcomhréir le mír 3 den Airteagal sin, má chinneann an Coimisiún nach bhfuil aon amhras ar an mbeart, a mhéid a thagann sé faoi raon feidhme Airteagal 107(1) CFAE, maidir lena chomhoiriúnacht leis an margadh inmheánach, is é an cinneadh a ghlacadh ná gan agóidí a dhéanamh (21).
21. Sa dara háit, maidir le hinghlacthacht caingne i gcoinne cinnidh den sórt sin, ar dtús, tugaim dá aire, faoin gceathrú mír d’Airteagal 263 CFAE, go bhféadfaidh aon duine nádúrtha nó dlítheanach, faoi na coinníollacha a leagtar síos sa chéad mhír agus sa dara mír den Airteagal sin, imeachtaí a thionscnamh, inter alia, in aghaidh gnímh a mbaineann leo go díreach agus go leithleach.
22. Ar an taobh eile, de réir chásdlí socair na Cúirte, baineann aon pháirtí leasmhar, de réir bhrí Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589, go díreach agus go leithleach le cinneadh gan agóidí a dhéanamh a ghlactar i gcomhréir le hAirteagal 4(3) den Rialachán sin. Ní fhéadfaidh tairbhithe na ráthaíochtaí nós imeachta dá bhforáiltear in Airteagal 108(2) CFAE agus in Airteagal 6(1) den Rialachán sin a áirithiú go gcomhlíonfar na ráthaíochtaí sin ach amháin má tá siad in ann agóid a dhéanamh i gcoinne cinnidh den sórt sin os comhair Chúirteanna an Aontais Eorpaigh. (22)
23. Dá réir sin, sa chás seo, ós rud é gur cinneadh gan agóidí a dhéanamh é an cinneadh atá i gceist agus toisc gur phléadáil na hiarratasóirí ag an gcéad chéim sárú ar a gcearta nós imeachta, (23) is leor dóibh a léiriú go bhfuil stádas páirtithe leasmhara acu chun go bhféachfaí orthu mar pháirtithe leasmhara a bhfuil locus standi acu de réir bhrí an cheathrú mír d’Airteagal 263 CFAE.
24. Ar an tríú dul síos, meabhraím, faoi théarmaí Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589, go gciallaíonn an téarma “páirtí leasmhar”, go háirithe, aon duine, gnóthas nó comhlachas gnóthas a bhféadfadh deonú cabhrach agus, go háirithe, tairbhí na cabhrach, gnóthais iomaíocha agus chomhlachais ghairmiúla difear a dhéanamh dá leasanna(24). Mar sin is grúpa neamhchinntithe sealbhóirí é (25). Ina theannta sin, de réir chásdlí socair na Cúirte, chun duine, gnóthas nó comhlachas gnóthas a aicmiú mar “pháirtí leasmhar”, ní mór a léiriú, de réir an chaighdeáin dhlíthiúil is gá, gur dócha go mbeidh tionchar nithiúil ag an gcúnamh ar a chás nó ar staid na ndaoine a ndéanann sé ionadaíocht orthu (26).
25. Sa chás seo, níl na cosantóirí i measc na “bpáirtithe leasmhara” a luaitear go sainráite in Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589, mar shampla (27). Is í an cheist mar sin ná an dóigh go mbeidh tionchar nithiúil ag an gcabhair atá i gceist ar a gcás.
26. Maidir leis sin, tíolacfaidh an Coimisiún nach bhfuil glactha ag an gCúirt Bhreithiúnais, mar pháirtithe leasmhara, ach amháin leis na hiarratasóirí a léiríonn gur dócha go mbeadh tionchar nithiúil ag an Státchabhair atá i gceist “maidir leis an iomaíocht” ar a gcás, cé go dtugann na cosantóirí freagra, más rud é, chun a stádas mar “pháirtí leasmhar” a shuíomh, nach gá don iarratasóir a léiriú go bhfuil éifeacht dhíobhálach ag an mbeart atá i gceist ar a chás féin, nach gá don éifeacht sin a bheith iomaíoch.
27. Tugaim faoi deara gur chinn an Chúirt Bhreithiúnais, go minic, go bhféadfadh tionchar ar staid an iarratasóra tionchar a bheith aige ar staid iomaíochta an iarratasóra, fiú in éagmais caidreamh iomaíochta díreach le tairbhí an bhirt atá i gceist, faoi mar a tharla, go háirithe sna breithiúnais 3F v an Coimisiún (28) agus An Coimisiún v Kronoply agus Kronotex (29), a raibh an Coimisiún ag brath orthu.
28. Go sonrach, i mbreithiúnas 3F v an Coimisiún, ar an gcéad dul síos, dhearbhaigh an Chúirt Bhreithiúnais “nach féidir a chur as an áireamh go bhféadfaí ceardchumann oibrithe a mheas mar cheardchumann le ‘leas’ de réir bhrí Airteagal 88(2) CE [Airteagal 108(2) CFAE anois] sa chás go léiríonn sí go bhféadfadh sé go mbeadh tionchar ag an gcabhair sin ar a leasanna féin trí chabhair a dheonú” agus go “léiríonn an ceardchumann, áfach, ag an gcaighdeán dlíthiúil is gá, go mbeadh éifeacht shonrach ag an gcabhair sin ar a leas féin, nó ar staid na maraithe dá seasann sí” (30), gan an coincheap sin de “thionchar nithiúil” a shonrú a thuilleadh. Ina dhiaidh sin, agus an prionsabal sin á chur i bhfeidhm ar an gcás seo, dúirt an Chúirt Bhreithiúnais, inter alia, “gur [bh’éigean] don iarratasóir a léiriú i gcónaí, go dtí an caighdeán dlíthiúil is gá, go raibh tionchar ag deonú na cabhrach ar a leasanna trína shuíomh go raibh sé i staid iomaíoch maidir le ceardchumainn eile a bhí ag oibriú ar an margadh céanna” (31).
29. I mbreithiúnas an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex, mheabhraigh an Chúirt Bhreithiúnais, ar dtús, an prionsabal a bunaíodh ag mír 33 den bhreithiúnas sa chás 3F v an Coimisiún, , chun go n-aicmeofaí í mar pháirtí leasmhar, “go bhfuil sé riachtanach do ghnóthas a thaispeáint, don chaighdeán dlíthiúil is gá, gur dócha go mbeadh éifeacht shonrach ag an gcabhair ar a staid féin”, agus gur cuireadh an prionsabal sin i bhfeidhm ansin maidir leis an gcás seo, ag teacht ar an gconclúid nach raibh earráid dlí déanta ag an gCúirt Ghinearálta nuair a chinn sí go raibh stádas páirtithe leasmhara ag na hiarratasóirí de réir bhrí Airteagal 1(h) de Rialachán 659/99 [Airteagal 1(h) de Rialachán Uimh. 2015/1589 anois] toisc, go bunúsach, gur bhunaigh na hiarratasóirí sin go dtí an caighdeán dlíthiúil is gá go bhfuil nasc iomaíoch ann chomh maith le tionchar féideartha ar a seasamh ar an margadh, atá inchurtha i leith dheonú na cabhrach atá i gceist (32).
30. Mar sin féin, cé gur léir ón dá bhreithiúnas sin gur leor an tionchar ar staid margaidh iarratasóra, bíodh nó ná bíodh sé ina iomaitheoir díreach de thairbhí na Státchabhrach líomhnaithe, chun an tairbhí sin a aicmiú mar “pháirtí leasmhar”, ní féidir a thuiscint uaidh sin go bhfuil an tionchar sin riachtanach freisin d’aicmiú den sórt sin a choinneáil.
31. Ina theannta sin, feictear domsa go bhfuil an léirmhíniú sin deimhnithe leis an mbreithiúnas is déanaí an 2 Meán Fómhair 2021, Ja zum Nürburgring v an Coimisiún (33), inar dhiúltaigh an Chúirt Bhreithiúnais go sainráite, tar éis an togra ón Abhcóide Ginearálta (34), le hargóint an Choimisiúin go gciallaíonn stádas “páirtí leasmhar” go bhfuil caidreamh iomaíoch ann, go háirithe trína shuíomh gur féidir comhlacht nach bhfuil ar iomaíocht le tairbhí na cabhrach atá i gceist a aithint mar “pháirtí leasmhar”, ar choinníoll go bhfuil sé léirithe aige go bhféadfadh tionchar a bheith ag deonú na cabhrach seo ar a leasanna, rud a éilíonn air a léiriú gur dócha go mbeidh “tionchar nithiúil ag an gcúnamh sin ar a chás” (35).
32. Mar sin féin, cé gur léir ón gcásdlí sin nach gá go mbeadh stádas “páirtí leasmhar” bunaithe ar thionchar sonrach a bheith ann ar staid iomaíochta an iarratasóra, ach ar thionchar níos leithne nithiúil a bheith ann ar a staid, is gá fós méid agus teorainneacha tionchair nithiúil den sórt sin a leagan síos.
33. Chuige sin, i mo thuairimse ní féidir coincheap an “pháirtí leasmhar” a leathnú chun aon pháirtí ar cúis aiféala dó meathlú ar a staid ábhartha a chur san áireamh trí chomparáid a dhéanamh idir an staid sin roimh agus tar éis an chinnidh gan agóidí a dhéanamh, gan an cinneadh sin, nó go sonrach an státchabhair a dhearbhaíonn sé a bheith comhoiriúnach, de bhunaidh an cháis sin, rud a chiallódh go mbeadh, de facto, “actio popularis” ann. Is gá, dá bhrí sin, chun coincheap an “pháirtí leasmhar” a shainmhíniú, tagairt a dhéanamh do leas sonrach, eadhon, leas atá nasctha le cur i bhfeidhm na rialacha maidir le Státchabhair agus dá bhrí sin leas atá ábhartha maidir le measúnú a dhéanamh ar chomhoiriúnacht na cabhrach. (36) Dá nglacfaí le cur chuige níos leithne, i mo thuairim, bheadh an baol ann go ndéanfaí rialacha maidir le státchabhair a atreorú chuig cuspóirí eile.
34. Feictear domsa go bhféadfaí leas ar leith den sórt sin, is é sin le rá, atá nasctha le cur i bhfeidhm na rialacha maidir le cabhair, a bhunú i gcás go ndéanann (nó gur dócha go ndéanfaidh) deonú na cabhrach atá i gceist difear don iarratasóir, is é sin le rá, i gcás inar dócha go mbeidh tionchar nithiúil ag an gcabhair sin, mar a d’fhormheas an Coimisiún é sa chinneadh(37) gan agóidí a dhéanamh ar a staid (38), beag beann ar aon chaidreamh iomaíochta (iarbhír agus féideartha), de réir bhrí Airteagal 107(1) CFAE, ar aon chaidreamh iomaíochta le tairbhí na cabhrach nó maidir le haon éifeacht a bhaineann le hiomaíocht (39).
35. Maidir leis sin, dealraíonn sé dom gur mhaith liom tagairt a dhéanamh do bhreithiúnas a tugadh le déanaí ón gCúirt Ghinearálta an 15 Meán Fómhair 2021, CAPA agus páirtithe eile v an Coimisiún (40), sa chás nár thug an Chúirt Ghinearálta aitheantas d’iarratasóirí mar “pháirtithe leasmhara”, amhail comharchumann iascaireachta agus gnóthais iascaireachta nó iascairí atá mar scipéirí dá mbád féin, a chuir in aghaidh cinneadh gan agóidí a dhéanamh a d’fhógair an Coimisiún go raibh sé thionscadal feirme gaoithe amach ón gcósta de chuid na Fraince atá lonnaithe laistigh de limistéir farraige á n-oibriú ag iascairí maidir leis an margadh inmheánach.
36. Sa chás seo, mhaígh na hiarratasóirí, nár éiligh caidreamh iomaíochta le tairbhithe na cabhrach i gceist, go raibh baol ann go mbeadh tionchar nithiúil ag an gcabhair i gceist ar a gcás mar gheall go háirithe ar na teorainneacha rialála ar loingseoireacht arna mbeartú sna réimsí lena mbaineann na tionscadail seo agus an tionchar diúltach a d’fhéadfadh a bheith ag na tionscadail sin ar an gcomhshaol muirí agus acmhainní iascaigh.(41) Mheas an Chúirt Ghinearálta, áfach, nár léirigh na hiarratasóirí an baol go mbeadh tionchar nithiúil ag an gcabhair sin ar a gcás mar, go bunúsach, ní raibh baint ar bith ag an meicníocht chun an chabhair chéanna a dheonú le tionchair líomhnaithe na dtionscadal i dtrácht ar ghníomhaíochtaí na n-iascairí (42).
37. Gan dochar do mo Thuairim sa chás sin, atá faoi achomharc faoi láthair,(43) feictear domsa go ndeimhnítear le breithiúnas na Cúirte Ginearálta sa chás sin go n-eisiatar, go dtí seo, cásdlí Chúirteanna an Aontais Eorpaigh, cé go nglactar, chun críocha aicmithe mar “pháirtí leasmhar”, leis an bhféidearthacht tionchar nithiúil a dhearbhú ar chás an iarratasóra nach bhfuil gá go mbeadh baint aige le seasamh an iarratasóra sa mhargadh, agus go n-eisiatar an fhéidearthacht an t-aicmiú sin a leathnú chuig cásanna nach bhfuil an éifeacht sin nasctha go díreach leis an gcabhair sin sa chás sin — lena n-áirítear na heilimintí go léir a bhaineann lena chomhoiriúnacht — agus mar sin don chinneadh gan agóidí a dhéanamh ina choinne.
38. Mar fhocal scoir, feictear domsa go n-éilítear le stádas “páirtí leasmhar” go léireofaí tionchar nithiúil ar chás an pháirtí sin, atá nasctha le cur i bhfeidhm na rialacha maidir le Státchabhair agus, go sonrach, le Státchabhair a dheonú. Is é sin le rá, más ionann an chabhair sin, arna fhormheas leis an gcinneadh gan agóidí a dhéanamh, agus an chúis a bhfuil ag déanamh difear don iarratasóir, go bhféadfar é a aicmiú mar “pháirtí leasmhar”.
39. I mo thuairimse, d’fhéadfaí fianaise thábhachtach chuige sin a fháil ón gcinneadh a chonspóidtear féin. I gcás inar léir ón gcinneadh sin go gcuidíonn an Coimisiún, agus comhoiriúnacht Státchabhrach á measúnú aige, leasanna páirtithe áirithe nó impleachtaí na cabhrach sin do pháirtithe eile (arb é sin is cás le gealltanais), cabhraíonn an cás seo le ciorcal teoranta daoine a bhfuil tionchar ag an gcinneadh seo ar a leasanna a aithint (44).
B. Stádas na n-iarratasóirí ag an gcéad chéim mar “pháirtithe leasmhara”
40. De bharr a fhorais achomhairc aonair, cháin an Coimisiún, go bunúsach, an Chúirt Ghinearálta as teacht ar an gconclúid go raibh na hiarratasóirí in ann imeachtaí a thionscnamh faoin gceathrú mír d’Airteagal 263 CFAE in aghaidh an chinnidh a chonspóidtear, trí iad a aicmiú mar “pháirtithe leasmhara” mar gheall ar an gcaillteanas eacnamaíoch a líomhnaítear a d’fhulaing siad mar shealbhóirí bannaí FRESH, mar thoradh ar na bearta comhroinnte ualaigh a chuir Poblacht na hIodáile i bhfeidhm ar fhochreidiúnaithe BMPS. Dá bhrí sin, lean an Chúirt Ghinearálta léirmhíniú róleathan ar choincheap an “pháirtí leasmhar”, lena n-áirítear ní hamháin eintitis a bhféadfadh éifeachtaí iomaíochais a bheith ag státchabhair dóibh, ach eintitis a dhéanann agóid i gcoinne gnéithe eile den chabhair sin, nach bhfuil aon bhaint acu leis an iomaíocht.
41. Sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, mheas an Chúirt Ghinearálta gur bhain an cinneadh a chonspóidtear leis na hiarratasóirí go díreach agus ina n-aonar, i bhfianaise gur “páirtithe leasmhara” (45) iad agus go raibh sárú déanta acu ar a gcearta nós imeachta (46). Go bunúsach, gan na hiarratasóirí a cháiliú mar iomaitheoirí iarbhír nó féideartha de thairbhí na cabhrach i gceist nó a thabhairt dá haire gur dócha go mbeadh tionchar nithiúil ag an gcinneadh a chonspóidtear ar a gcás "maidir le hiomaíocht", chinn an Chúirt Ghinearálta gur dócha go mbeidh tionchar den sórt sin ag an gcabhair i gceist toisc go raibh gealltanais údaráis na hIodáile, agus go háirithe an plean athstruchtúraithe as ar tháinig an caillteanas eacnamaíoch toimhdithe, mar chuid lárnach den chabhair sin agus, mar sin, go ndearnadh scrúdú air i gcomhthéacs an mheasúnaithe a rinne an Coimisiún ar chomhoiriúnacht na cabhrach, agus nach mbaineann sé le hábhar nár dhíospóid na hiarratasóirí comhoiriúnacht na mbeart sin leis an margadh inmheánach (47).
42. Is é an phríomhdheacracht a bhaineann leis an gcás seo nach ndearna na bearta atá i gceist difear do na hiarratasóirí ag an gcéad chéim, is é sin le rá, an chabhair leachtachta agus an t-athchaipitliú i bhfabhar BMPS, ach na bearta comhroinnte ualaigh atá mar chuid de na gealltanais a ghlac údaráis na hIodáile chun críocha an chabhair atá i gceist a fhormheas agus ina gcuimsítear na bearta ar fad arna gcur in iúl ag na húdaráis sin agus arna bhformheas ag an gCoimisiún.
43. I bhfianaise an chásdlí a scrúdaíodh i bpointe 22 go pointe 37 den Tuairim seo, feictear domsa nach ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid sa dlí maidir lena cinneadh gur leor na himthosca dá dtagraítear chun na hachomharcóirí a aicmiú mar “pháirtithe leasmhara”.
44. Ar an gcéad dul síos, is fíor gurb é cealú chonarthaí FRESH, lena gcailltear íocaíocht na ndearbhán atá nasctha leis na bannaí FRESH atá i seilbh na n-iarratasóirí, an toradh ar chinneadh údaráis na hIodáile comhroinnt ualaigh a bheartú i leith scairshealbhóirí BMPS agus creidiúnaithe fo-ordaithe i gcomhthéacs a phlean athstruchtúraithe. Is fíor freisin, mar a thíolacann an Coimisiún, nach ndéanann na hiarratasóirí, i bprionsabal, comhoiriúnacht na mbeart atá i gceist a chonspóid leis an margadh inmheánach.
45. Mar sin féin, mar a thug an Chúirt Ghinearálta faoi deara (48), tá na bearta atá i gceist agus na gealltanais doscartha, sa mhéid is go bhfuil an coinníoll deiridh maidir le dearbhú comhréireachta (49). Go deimhin, is léir ó phointí 41, 43 agus 44 den Teachtaireacht a bhaineann leis an earnáil bhaincéireachta go dtugann dáileadh cothrom na n-ualaí a bhfuil deonú státchabhrach faoina réir le tuiscint, mar thosaíocht, ionsú caillteanais ag cistí dílse, ansin, i bprionsabal, ranníocaíocht ó chreidiúnaithe fo-ordaithe (50).
46. Ní féidir a mheas, mar a dhéanann an Coimisiún, mar sin go raibh na bearta comhroinnte ualaigh i gcomhthéacs an phlean um athstruchtúrú BMPS neamhspleách ar státchabhair agus gur saor-rogha de chuid údaráis na hIodáile iad. Go deimhin, is mian liom a lua go raibh na bearta um chomhroinnt ualaigh ina gcuid lárnach den chabhair a chonspóidtear, mar a chuir údaráis na hIodáile in iúl dóibh agus a d’fhormheas an Coimisiún agus go raibh ról tábhachtach acu sa mheasúnú ar chomhoiriúnacht na mbeart sin leis an margadh inmheánach(51).
47. Dá bhrí sin, murab ionann agus argóintí an Choimisiúin, ní fheictear domsa go bhfuil na bearta comhroinnte ualaigh mar “hipitéis fhíorasach” d’údarú an Choimisiúin, ach coinníoll, arna fhorchur ag an gCoimisiún, sa Teachtaireacht maidir leis an mBaincéireacht, chun críocha chomhoiriúnacht na cabhrach a fógraíodh (52).
48. Maidir le, go sonrach, argóint an Choimisiúin gur leor na forálacha maidir le comhroinnt ualaigh sa Teachtaireacht sin, ach nár ghá dó an chabhair atá i gceist a dhearbhú i gcomhréir leis an margadh inmheánach agus go bhfuil sé de shaoirse ag Ballstát gan a mholadh dó na bearta comhroinnte ualaigh dá bhforáiltear sa Teachtaireacht sin má tá smaointe eile aige, is deacair a shamhlú cé na 'smaointe eile' nó na bearta pearsantaithe eile dá dtagraítear ag an institiúid sin a d’fhéadfadh na bearta um chomhroinnt ualaigh dá bhforáiltear sa Teachtaireacht a chur in ionad phríomhphrionsabal comhroinnte ualaigh, a bhfuil ról bunúsach ag an gCoimisiún sa chóras a tugadh isteach leis an Teachtaireacht chéanna chun Airteagal 107(3)(b) CFAE a chur i bhfeidhm, go háirithe sna himthosca ina raibh fíorphráinn le hidirghabháil údaráis na hIodáile chun féimheacht BMPS a sheachaint agus an gá iarmhartach le formheas an Choimisiúin.
49. Ar an dara dul síos, is fíor freisin, mar a léiríonn an Coimisiún, nach bhfuil scaireanna FRESH ag na hiarratasóirí féin (arna n-eisiúint ag BMPS agus arna suibscríobh ag JPM) agus nach páirtithe iad i gconarthaí FRESH (arna dtabhairt i gcrích idir BMPS agus JPM) a cuireadh ar ceal mar thoradh ar na bearta comhroinnte ualaigh, ach tá bannaí FRESH acu (arna n-eisiúint ag MUFJ chun na cistí is gá a sholáthar do JPM chun suibscríobh do scaireanna FRESH).
50. Mar sin féin, mar a d’aimsigh an Chúirt Ghinearálta sa bhreithiúnas faoi achomharc, i bhfianaise an idirspleáchais idir na naisc chonarthacha éagsúla is bun le hionstraimí FRESH, ba dhócha go mbeadh neamhniú chonarthaí FRESH ina chúis le caillteanas eacnamaíoch do na hiarratasóirí ag an gcéad chéim, i ngeall ar chaillteanas íocaíochtaí dearbháin a bhaineann le bannaí FRESH agus, dá bhrí sin, go mbeadh baol ann go mbeadh tionchar nithiúil ag glacadh an chinnidh i gceist ar a gcás. Feictear dom, dá bhrí sin, gur dochrach do na hiarratasóirí atá an chabhair atá i gceist, mar a d’fhógair údaráis na hIodáile í agus a dearbhaíodh a bheith ag luí leis an margadh inmheánach leis an gcinneadh atá á chonspóid, má chuirtear na gealltanais a thug údaráis na hIodáile ar mhaithe leis an dearbhú comhoiriúnachta sin san áireamh. (53).
51. Mar fhocal scoir, tá mé den tuairim nach n-athraíonn Ordú an 26 Márta 2014, Adorisio agus páirtithe eile v an Coimisiún (54) agus breithiúnas an 19 Nollaig 2019, BPC Lux 2 agus páirtithe eile v an Coimisiún (55), arna agairt ag an gCoimisiún, an measúnú seo (56). Go deimhin, in Ordú Adorisio agus páirtithe eile v an Coimisiún, chinn an Chúirt Ghinearálta nach raibh aon leas ag sealbhóirí fo-bhannaí bainc, arna ndíshealbhú i gcomhthéacs birt náisiúnaithe de chuid an bhainc chéanna, imeachtaí a thionscnamh i gcoinne chinnidh ón gCoimisiún gan agóidí a dhéanamh i gcoinne dhá bheart chabhracha ar tugadh fógra ina leith i gcomhthéacs an náisiúnaithe seo (57), measúnú nach bhfuil ábhartha chun críocha na riochtaí difriúla seasaimh a léirmhíniú (58). Sa bhreithiúnas BPC Lux 2 agus páirtithe eile v an Coimisiún, rialaigh an Chúirt Ghinearálta nach raibh aon seasamh ag sealbhóirí fo-bhannaí bainc, ar tháinig laghdú ar a luach tar éis don bhanc seo a chur faoi bhráid nós imeachta réitigh, imeachtaí a thionscnamh i gcoinne chinnidh ón gCoimisiún gan agóidí a dhéanamh i gcoinne beart cabhrach ar tugadh fógra ina leith i gcomhthéacs an nós imeachta réitigh seo (59). Sa bhreithiúnas sin, chinn an Chúirt Ghinearálta go raibh cinneadh na n-údarás náisiúnta an banc a chur faoi réir nós imeachta réitigh– cinneadh nach raibh an dara rogha acu le déanamh ag féachaint do dhálaí eacnamaíocha an bhainc a bhí ag cailleadh airgid – agus ní deonú na cabhrach atá i gceist mar bhunús leis an laghdú ar luach na mbannaí i gceist, murab ionann agus an cás láithreach, ina bhfuil cealú chonarthaí FRESH mar iarmhairt ar na bearta um chomhroinnt ualaigh ar cuid dhílis iad den chabhair atá i gceist ar tugadh fógra ina leith agus a formheasadh.
52. Mar fhocal scoir, feictear dom nár léirigh an Coimisiún go ndearna an Chúirt Ghinearálta earráid dlí nuair a dhearbhaigh sé an chaingean a bheith inghlactha nuair a dhiúltaigh sé d’agóid do-ghlacthachta an Choimisiúin.
C. Neamhábharthacht imeachtaí os comhair cúirteanna náisiúnta chun críocha locus standi na gcosantóirí
53. Gan pléadáil ar leith a ardú, deir an Coimisiún nach féidir a mheas gur “páirtithe leasmhara” iad toisc gur thionscain na cosantóirí imeachtaí os comhair chúirteanna Lucsamburg i gcoinne fhoirceannadh chonarthaí FRESH ag BMPS agus nach dtugtar leis sin dóibh agóid a dhéanamh i gcoinne an chinnidh a chonspóidtear. Níl na himeachtaí sin ábhartha ach amháin chun críocha leas na gcosantóirí i dtionscnamh imeachtaí a scrúdú, ceanglas atá éagsúil le ceanglas locus standi, arb é ábhar an achomhairc reatha é.
54. Is leor a thabhairt faoi deara, ina leith sin, nár tháinig an Chúirt Ghinearálta ar aon chonclúidí ó na himeachtaí sin maidir le stádas na gcosantóirí mar pháirtithe leasmhara, de réir bhrí Airteagal 108(2) CFAE agus Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589.
55. Dá bhrí sin, níl an argóint sin ábhartha sa chás seo agus níl éifeacht aici dá bhrí sin.
VI. Costais
56. I gcomhréir le hAirteagal 184(2) de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte Breithiúnais, i gcás nach bhfuil bunús leis an achomharc, tá an Chúirt Bhreithiúnais le breith a thabhairt maidir le costais. Faoi Airteagal 138(1) de na Rialacha Nós Imeachta, a bhfuil feidhm aige maidir le hachomhairc de bhua Airteagal 184(1) díobh, ní mór a ordú don pháirtí nár éirigh lena chuid foras na costais a íoc, más rud é go ndearna an páirtí eile é sin a iarraidh.
57. Toisc nár éirigh leis an gCoimisiún, molaim go n-ordófaí don Choimisiún na costais a íoc.
VII. Conclúid
58. De réir na hanailíse a rinneadh roimhe seo, molaim don Chúirt Bhreithiúnais:
– an t-achomharc a dhíbhe; agus
– ordú a thabhairt don Choimisiún Eorpach a chostais féin agus iad siúd a thabhaíonn na cosantóirí a íoc.
1 Bunteanga: an Fhraincis.
2 T-161/18, EU:T:2021:102, “an breithiúnas faoi achomharc”.
3 Rialachán ón gComhairle an 13 Iúil 2015 lena leagtar síos rialacha maidir le hAirteagal 108 [CFAE] a chur i bhfeidhm (IO 2015, L 248, lch. 9).
4 Cinneadh C (2017) 4690 final an 4 Iúil 2017 maidir le Státchabhair SA.47677 (2017/N) – an Iodáil, cúnamh nua agus plean athstruchtúraithe leasaithe Banca Monte dei Paschi di Siena (“an cinneadh a chonspóidtear”).
5 Mar a mhíneoidh mé, de réir chásdlí socraithe na Cúirte Breithiúnais, tá an coincheap an “leasa”, de réir bhrí Airteagal 108(2) CFAE, i gcomhthráth le coincheap an ‘pháirtí leasmhar’ de réir bhrí Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589 (féach fonóta 24 den Tuairim seo). Nuair nach bhfuil aon ghá idirdhealú a dhéanamh idir an dá choincheap sin, bainfidh mé úsáid go ginearálta sa Tuairim seo as an nath “páirtí(ithe) leasmhar(a)”.
6 Anthony Braesch.
7 Trinity Investments DAC, Bybrook Capital Master Fund LP, Bybrook Capital Hazelton Master Fund LP agus Bybrook Capital Badminton Fund LP.
8 Rialaítear an dá chonradh seo faoi dhlí Lucsamburg.
9 Decreto-legge n. 237 – Disposizioni urgenti per la tutela del risparmio nel settore creditizio (Dlí Foraithne Uimh. 237 lena leagtar síos forálacha práinneacha maidir le cosaint coigiltis in earnáil an chreidmheasa) an 23 Nollaig 2016 (GURI Uimh. 299 an 23 Nollaig 2016), a tiontaíodh go dlí agus a leasaíodh ag legge di conversione (Dlí maidir le comhshó) an 17 Feabhra 2017 (GURI Uimh. 43 an 21 Feabhra 2017).
10 Tháinig an idirghabháil seo ó reachtóir na hIodáile tar éis tástáil struis a rinne an tÚdarás Baincéireachta Eorpach (ÚBE) ar an leibhéal Eorpach i rith na bliana 2016, inar tugadh le fios go háirithe go raibh easnamh caipitil ag BMPS laistigh de chreat an cháis dhíobhálaigh. Roimhe seo, bhí cabhair um athstruchtúrú arna deonú ag Poblacht na hIodáile do BMPS, ag cur plean agus gealltanais athstruchtúraithe san áireamh, formheasta cheana féin ag an gCoimisiún in 2013 agus bhí sí aisíoctha go hiomlán ag BMPS in 2015.
11 Is éard a bhí sa chabhair sin ná dhá bheart chabhracha chun leasa BMPS (“na bearta atá i gceist”). Is éard a bhí sa chéad bheart ná EUR cúig bhilliún déag de chabhair leachtachta i bhfoirm ráthaíochtaí Stáit maidir le fiachais shinsearacha agus sa dara ceann ná EUR 5,4 billiún de chabhair athchaipitlithe réamhchúraim le BMPS, dá dtagraítear i bpointe 5 den Tuairim seo.
12 Rinneadh an fógra sin tar éis iarratas ó MBPS ar thacaíocht airgeadais phoiblí urghnách i bhfoirm athchaipitlithe réamhchúraim faoi Dhlí Foraithne 237/2016 tar éis teipe iarracht a dhéanamh caipiteal príobháideach nua a chruinniú. Roimhe sin, arís le linn 2016, tar éis ráiteas ón mBanc Ceannais Eorpach (BCE) go raibh an BMPS sócmhainneach, d’fhormheas an Coimisiún EUR cúig bhilliún déag de thacaíocht leachtachta aonair do BMPS go sealadach ar bhonn na ngealltanas a thairg údaráis na hIodáile, a raibh orthu féin plean athstruchtúraithe a thíolacadh laistigh de dhá mhí ó deonaíodh na ráthaíochtaí, murar aisíocadh an chabhair laistigh den tréimhse chéanna.
13 Faoin bhforáil seo, féadfar a mheas go bhfuil cabhair atá ceaptha chun suaitheadh tromchúiseach i ngeilleagar Ballstáit a leigheas ag luí leis an margadh inmheánach.
14 IO 2013, C 216, lch. 1 (“an Teachtaireacht Bhaincéireachta”).
15 Treoir ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 15 Bealtaine 2014 lena mbunaítear creat le haghaidh théarnamh agus réiteach institiúidí creidmheasa agus gnólachtaí infheistíochta agus lena leasaítear Treoir 82/891/CEE ón gComhairle agus Treoracha 2001/24/CE, 2002/47/CE, 2004/25/CE, 2005/56/CE, 2007/36/CE, 2011/35/AE, 2012/30/AE agus 2013/36/AE, agus Rialachán (AE) Uimh. 1093/2010 agus Rialachán (AE) Uimh. 648/2012 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle (IO L 173, 12.6.2014, lch. 190). Chuige sin, mheas an Coimisiún gur chomhlíon na coinníollacha faoinar deonaíodh na bearta cabhrach an díolúine dá bhforáiltear in Airteagal 32(4)(d) den Treoir sin.
16 Don chuid eile, chinn an Coimisiún go raibh an plean um athstruchtúrú in ann inmharthanacht fhadtéarmach BMPS a athbhunú agus go raibh bearta leordhóthanacha ann chun ualach a roinnt mar aon le cosaintí leordhóthanacha chun saobhadh míchuí ar an iomaíocht a theorannú. Thug sé faoi deara freisin gur áirithíodh monatóireacht leordhóthanach ar chur i bhfeidhm an phlean athstruchtúraithe.
17 Líomhnaíodh sna chéad cheithre shaincheist, ar an gcéad dul síos, sárú ar Rialachán (AE) Uimh. 806/2014 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 15 Iúil 2014 lena mbunaítear rialacha aonfhoirmeacha agus nós imeachta aonfhoirmeach maidir le réiteach institiúidí creidmheasa agus gnólachtaí infheistíochta áirithe faoi chuimsiú Sásra Réitigh Aonair agus Ciste Réitigh Aonair agus lena leasaítear Rialachán (AE) Uimh. 1093/2010 (IO 2014 L 225, lch. 1) agus i gcás ina mainnítear cúiseanna a lua, an dara ceann inar líomhnaíodh go ndearna an Coimisiún conarthaí FRESH a chur ar neamhní go mídhleathach, an tríú ceann, go raibh an cinneadh a chonspóidtear idirdhealaitheach i leith shealbhóirí na mbannaí FRESH, agus an ceathrú ceann, gur sháraigh an Coimisiún, trí fhormheas a dhéanamh ar chur i bhfeidhm beart comhroinnte ualaigh ar ionstraimí FRESH, cearta maoine shealbhóirí bannaí FRESH.
18 Lena breithiúnas ar inghlacthacht na caingne, ba léir go raibh sé i gceist ag an gCúirt Ghinearálta go mbeadh an cinneadh seo mar chinneadh a bheadh mar fhasach dlíthiúil.
19 An breithiúnas faoi achomharc, mír 43 go mír 55.
20 An breithiúnas faoi achomharc, mír 56 go mír 63.
21 Os a choinne sin, faoi Airteagal 4(4) de Rialachán 2015/1589, má chinneann an Coimisiún go bhfuil amhras ann maidir lena chomhoiriúnacht leis an margadh inmheánach de thoradh an bhirt ar tugadh fógra faoi, ceanglaítear ar an gCoimisiún cinneadh a ghlacadh chun an nós imeachta imscrúdaithe foirmiúil a thionscnamh. Faoi Airteagal 6(1) den Rialachán sin, tugann an cinneadh sin cuireadh don Bhallstát lena mbaineann agus do na páirtithe leasmhara eile a gcuid barúlacha a chur isteach laistigh de thréimhse shonraithe.
22 Féach, chuige sin, breithiúnas an 24 Bealtaine 2011, an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex (C 83/09 P, EU:C:2011:341; “an breithiúnas sa chás an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex”; mír 47 agus an cásdlí dá dtagraítear). Maidir leis sin, tá sé soiléirithe ag an gCúirt Bhreithiúnais, nuair a dhéanann iarratasóir cinneadh gan agóidí a dhéanamh a neamhniú, is éard atá á dhéanamh acu go bunúsach ná go bhfuil siad ag déanamh agóid gur glacadh an cinneadh sin gan an Coimisiún an nós imeachta imscrúdaithe foirmiúil a thionscnamh, rud a sháraíonn cearta nós imeachta an iarratasóra (féach, chuige sin, breithiúnas, an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex, mír 59). Ar an lámh eile, má dhéanann an t-iarratasóir agóid in aghaidh thuillteanais an chinnidh chun measúnú a dhéanamh amhlaidh ar an gcabhair, díreach go bhféadfaí an t-iarratasóir a mheas mar pháirtí leasmhar de réir Airteagal 108(2) CFAE, ní hionann sin amháin le rá go bhfuil an chaingean inghlactha. Ní mór don iarratasóir a léiriú ansin go bhfuil stádas ar leith acu de réir bhrí bhreithiúnas an 15 Iúil 1963, Plaumann v an Coimisiún (25/62, EU:C:1963:17), de réir an bhreithiúnais seo ní féidir le daoine seachas na daoine a ndírítear cinneadh chucu a éileamh go mbaineann an cinneadh sin leo ach amháin má dhéantar difear dóibh mar gheall ar an gcinneadh sin de bharr tréithe áirithe atá sainiúil dóibh nó de bharr cúinsí nach mbaineann le duine ar bith eile, agus mar thoradh ar na fachtóirí seo déantar iad a idirdhealú ar an dóigh chéanna leis na daoine ar a bhfuil an cinneadh dírithe chucu (féach, go háirithe, chuige sin, breithiúnas an 2 Meán Fómhair 2021, Ja zum Nürburgring v an Coimisiún, C 647/19 P, EU:C:2021:666, mír 32 agus an cásdlí dá dtagraítear). Maidir le forbairt an chásdlí maidir le hinghlacthacht caingne ag tríú páirtithe i gcoinne cinnidh gan agóidí a dhéanamh, féach, go háirithe, Nehl, H. P., “Direct Actions and Judicial Review before the Union Courts”, State Aid Law of the European Union, Oxford, 2016, lch. 419.
23 I gcomhthéacs a gcúigiú shaincheist dlí ar an gcéad chéim.
24 Ar mhaithe le hiomláine, ba mhaith liom a chur in iúl go bhfuil an coincheap de “pháirtí leasmhar'”a shainmhínítear in Airteagal 1(h) de Rialachán 2015/1589 tógtha ó “leas”, de réir bhrí Airteagal 108, mír 2. , CFAE, mar go dtagann sé ó chásdlí na Cúirte Breithiúnais (féach, chuige sin, breithiúnas an 2 Meán Fómhair 2021, Ja zum Nürburgring v an Coimisiún, C-647/19 P, EU:C:2021:666, mír 56 agus an cásdlí dá dtagraítear). De réir an chásdlí roimh theacht i bhfeidhm Rialachán (CE) Uimh. 659/99 ón gComhairle an 22 Márta 1999 lena leagtar síos rialacha mionsonraithe maidir le cur i bhfeidhm Airteagal 93 de Chonradh CE (IO 1999 L 83, lch. 1) (an reachtaíocht a tháinig roimh Rialachán 2015/1589), na páirtithe atá “leas” acu, de réir bhrí Airteagal 93(2) CEE (Airteagal 108(2) CFAE anois), a d’fhéadfadh, mar sin, cabhair a thabhairt i gcomhréir leis an gceathrú mír d’Airteagal 173 CEE (anois an ceathrú mír d’Airteagal 263 CFAE), caingne a thabhairt lena neamhniú de réir mar a bhaineann go díreach agus go leithleach leo, dá mba daoine, gnóthais nó comhlachais a bhféadfadh tionchar a bheith ag deonú na cabhrach dá leasanna, is é sin le rá go háirithe gnóthais atá in iomaíocht le tairbhithe na cabhrach sin agus eagraíochtaí gairmiúla (féach, go háirithe, breithiúnais an 14 Samhain 1984, Intermills v an Coimisiún, 323/82, EU:C:1984:345, mír 16, chomh maith leis an 2 Aibreán 1998, an Coimisiún v Sytraval agus Brink’s France, C-367/95 P, EU:C:1998:154, mír 41).
25 Féach, chuige sin, breithiúnais an 14 Samhain 1984, Intermills v an Coimisiún (323/82, EU:C:1984:345, mír 16), chomh maith le an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex, mír 63.
26 Féach go háirithe, chuige sin, breithiúnais an 9 Iúil 2009, 3F v an Coimisiún (C-319/07 P, (“breithiúnas 3F v an Coimisiún”), EU:C:2009:435, mír 33), chomh maith le an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex, mír 65.
27 Tagraíonn an fhoráil sin, ‘go háirithe’, do na catagóirí daoine atá luaite, eadhon, tairbhí na cabhrach i gceist, gnóthais iomaíocha agus comhlachais trádála.
28 Sa chás sin, bhí an t-iarratasóir ina cheardchumann a rinne idirbheartaíocht maidir leis na téarmaí agus na coinníollacha faoinar cuireadh an lucht saothair ar fáil do ghnóthais agus d’éiligh sé go bhféadfadh bearta cabhrach atá beartaithe, go bunúsach, chun fabhar a thabhairt do mharaithe atá fostaithe ar bord long atá cláraithe ar Chlár Idirnáisiúnta Long na Danmhairge, tionchar a bheith acu ar a sheasamh iomaíoch maidir le haontais mharaithe eile arb iad a mbaill tairbhithe na mbeart sin.
29 Sa chás sin, b’iad na hiarratasóirí gnóthais a cheannaigh an t-amhábhar céanna le tairbhí na cabhrach, eadhon, adhmad tionsclaíoch, agus a d’éiligh go bhféadfadh an státchabhair a deonaíodh don tairbhí sin difear a dhéanamh dá seasamh iomaíochta ar an margadh adhmaid tionsclaíoch sin.
30 Breithiúnas 3F v an Coimisiún, mír 33.
31 Breithiúnas 3F v an Coimisiún, mír 59. Ní léir ach an oiread, sa sliocht sin, an raibh an Chúirt Bhreithiúnais ag déanamh tagairt don “staid iomaíochta”' sa chiall a léirigh an Coimisiún, is é sin le rá, fíoriomaíocht ar an margadh inmheánach de réir bhrí Airteagal 107(1) CFAE.
32 Breithiúnas an Coimisiún v Kronoply agus Kronotex, míreanna 65 go 71.
33 C-647/19 P, EU:C:2021:666.
34 Féach Tuairim an Abhcóide Ghinearálta Pitruzzella sa chás Ja zum Nürburgring v an Coimisiún (C-647/19 P, EU:C:2021:347, míreanna 30 agus 31, chomh maith leis an gcásdlí dá dtagraítear).
35 Féach breithiúnas an 2 Meán Fómhair 2021, Ja zum Nürburgring v an Coimisiún (C-647/19 P, EU:C:2021:666, mír 57 agus an cásdlí dá dtagraítear). Ní fheictear domsa ach an oiread, mar a éilíonn an Coimisiún, go bhfuil conclúid na Cúirte Breithiúnais ar an bpointe sin bunaithe ar an bhfíric go bhféadfaí a mheas, sa chás seo, gur iomaitheoirí féideartha iad na hiarratasóirí de thairbhí na cabhrach atá i gceist. Go deimhin, is fíor, sa bhreithiúnas sin, go meabhraíonn an Chúirt Bhreithiúnais, mar a rinne an Chúirt Ghinearálta sa bhreithiúnas atá faoi achomharc, gur comhlachas é an t-iarratasóir a raibh a chuspóir (leas ginearálta) ar neamhréir le cuspóir tairbhí na cabhrach (uasmhéadú tuillimh). I mo thuairimse, ní raibh sé i gceist ag an gCúirt a measúnú a bhunú ar staid iomaíochta a d’fhéadfadh a bheith ann, ach údar a bheith leis an bhfíric go bhféadfadh an deonú cabhrach don tairbhí atá i gceist dochar a dhéanamh do leasanna an iarratasóra agus a bhaill (ní gá go mbeadh tionchar aige ar leasanna eacnamaíocha, i gcás comhlachas a bheith ag gabháil do leas an phobail) (mír 66 agus mír 67 den bhreithiúnas sin). Ar aon chaoi, i mír 57 den bhreithiúnas sin (a athdhéanann pointe 30 de Thuairim an Abhcóide Ghinearálta Pitruzzella sa chás Ja zum Nürburgring v an Coimisiún, C-647/19 P, EU:C:2021:347), chinn an Chúirt gur féidir comhlacht nach bhfuil in iomaíocht le tairbhí na cabhrach atá i gceist a aithint mar “pháirtí leasmhar” freisin agus lena gceanglaítear air a léiriú gur dócha go mbeidh éifeacht shonrach ag an gcabhair sin ar a staid, gan an coincheap sin de “thionchar nithiúil” a shoiléiriú. Ar an gcuma chéanna, i mír 31 dá Thuairim, deir an tAbhcóide Ginearálta go soiléir nach gá “go dtoimhdíonn stádas ‘páirtí leasmhar’ go bhfuil caidreamh iomaíoch ann” agus go n-eisiatar aon earráid dlí ar thaobh na Cúirte Ginearálta nuair a aicmíodh an t-iarratasóir mar “pháirtí leasmhar”, agus ag an am céanna tugann sé faoi deara freisin nach raibh sé “gníomhach ar bhealach ar bith ar na margaí a chumhdaítear leis na bearta i dtrácht”.
36 Ina theannta sin, is é an cúinse seo a fhágann go mbeadh an fhaisnéis agus na hargóintí a d'fhéadfadh an páirtí seo a chur ar fáil agus a dhéanamh le linn an nós imeachta imscrúdaithe foirmiúil úsáideach.
37 Dá bhrí sin, áirítear leis seo ní hamháin bearta tacaíochta Stáit sa chiall is cruinne, ach freisin na heilimintí go léir atá ábhartha maidir le dearbhú a dhéanamh maidir le comhréireachta na cabhrach.
38 Féach, chuige sin, breithiúnas an 2 Meán Fómhair 2021, Ja zum Nürburgring v an Coimisiún (C-647/19 P, EU:C:2021:666, mír 57).
39 Ag glacadh leis sin, ós rud é nár soiléiríodh i gcásdlí na Cúirte Breithiúnais go dtí seo an pointe sin, bheadh sé indéanta, i mo thuairimse, léirmhíniú an Choimisiúin a fhormhuiniú gurb é an cuspóir atá á shaothrú ag na rialacha maidir le Státchabhair (agus lena dtugtar bonn cirt d’inniúlacht an Choimisiúin sa réimse sin), arb é atá i gceist le hiomaíocht a chaomhnú agus nach bhfuil i gceist le stádas ‘páirtí leasmhar’ ach léiriú sonrach ar an gcritéar maidir le cúram díreach agus aonair a leagtar síos in Airteagal 263 CFAE, agus nach bhfuil ábhartha chun críocha measúnú a dhéanamh ar an iarratasóir ach tionchar i ndáil le hiomaíocht. Mar sin féin, i mo thuairimse, is é atá i gceist leis an léirmhíniú ná cur i bhfeidhm na gcoinníollacha maidir le hinghlacthacht caingne i gcoinne chinnidh gan agóid a dhéanamh a bheadh róshriantach. Thairis sin, feictear dom gurb é a bheadh i gceist le coincheap an tionchair a tugadh isteach leis an gcásdlí agus a trasuíodh in Airteagal 1 (h) de Rialachán 2015/1589 a nascadh le tionchar ar staid an iarratasóra i ndáil le hiomaíocht, de facto, éifeacht ar iomaíocht de réir bhrí Airteagal 107(1) CFAE a léiriú (fiú má tá sé ar mhargadh seachas an margadh a bhfuil tionchar ag an státchabhair líomhnaithe air), go bhféadfaí, thar a chastacht, dul thar a bhfuil riachtanach (agus leordhóthanach) cad is gá (agus is leor) chun críocha inghlacthacht caingne a scrúdú agus chun réamhbhreith a dhéanamh, go pointe áirithe, ar thuillteanais na caingne sin (maidir le héifeachtaí na cabhrach líomhnaithe ar an margadh ar a laghad).
40 T-777/19, EU:T:2021:588, faoi achomharc.
41 Féach breithiúnas an 15 Meán Fómhair 2021, CAPA agus páirtithe eile v an Coimisiún (T-777/19, EU:T:2021:588, mír 53).
42 Féach breithiúnas an 15 Meán Fómhair 2021, CAPA agus páirtithe eile v an Coimisiún (T-777/19, EU:T:2021:588, míreanna 97 agus 101). Dar leis an gCúirt Ghinearálta, bhí na tionchair a raibh na hiarratasóirí ag brath orthu go bunúsach, ar an gcéad dul síos, i gcinntí na n-údarás náisiúnta lena mbunaítear na tionscadail sin sna réimsí lena mbaineann i gcomhthéacs a mbeartais maidir le saothrú acmhainní fuinnimh agus, ar an dara dul síos, i rialáil spáis mhuirí phoiblí agus sna bearta teicniúla is infheidhme maidir leis na tionscadail sin.
43 Cás C-742/21, CAPA agus páirtithe eile v an Coimisiún, atá sannta orm mar Abhcóide Ginearálta.
44 Ina theannta sin, agus aird á tabhairt ar na cásanna a scrúdaíodh sa chinneadh a chonspóidtear agus i gcomhthéacs an scrúdaithe á dhéanamh ar chomhoiriúnacht chabhrach chun measúnú a dhéanamh ar inghlacthacht caingne i gcoinne an chinnidh sin, ní baolach, i mo thuairimse, go leathnófaí an chatagóir daoine a ndéantar difear dóibh ar shlí a thabharfadh “action popularis”.
45 An breithiúnas faoi achomharc, mír 63.
46 An breithiúnas faoi achomharc, míreanna 60 go 62.
47 An breithiúnas faoi achomharc, míreanna 40 agus 41.
48 Féach an breithiúnas faoi achomharc, mír 40.
49 I ndáil leis sin, tá sé riachtanach, i mo thuairimse, diúltú do léirmhíniú na gcosantóirí nach ndearna ach an chuid sin den chinneadh atá i gceist a bhain leis an bplean athstruchtúraithe difear dóibh. Sa chinneadh sin, níor ghlac an Coimisiún aon chinneadh ar leithligh maidir leis an bplean athstruchtúraithe, ach níor rialaigh sé ach maidir le comhoiriúnacht na cabhrach i gceist, mar a d’fhógair údaráis na hIodáile, agus gnéithe uile na mbeart sin á gcur san áireamh, lena n-áirítear an plean athstruchtúraithe agus na bearta comhroinnte ualaigh atá san áireamh sa phlean sin.
50 Féach freisin, chuige sin, breithiúnas an 19 Iúil 2016, Kotnik agus páirtithe eile (C-526/14, EU:C:2016:570, mír 42).
51 Mar thoradh ar fhoclaíocht an chinnidh a chonspóidtear (go háirithe mír 101 go mír 110) meastar dom gur mheas an Coimisiún, ar a laghad, go bhfuil na bearta comhroinnte ualaigh an-tábhachtach, mura bhfuil siad cinntitheach, chun críocha a dhearbhú go bhfuil an chabhair atá i gceist comhoiriúnach lena chéile. N’fheadar, ina theannta sin, an dtagann aon fhíorú ar thionchar na mbeart comhroinnte ualaigh seo ar chomhoiriúnacht na cabhrach a dtugtar fógra ina leith don Choimisiún faoi chuimsiú an mheasúnaithe (ar an tsubstaint), seachas an measúnú ar inghlacthacht na caingne, mar atá riachtanach, nach bhfuil chomh cuimsitheach céanna.
52 Ní bhaineann sé le hábhar, i dtaca leis sin, nach ‘cinneadh coinníollach’ é an cinneadh a chonspóidtear de réir bhrí Airteagal 9(4) de Rialachán 2015/1589 agus nach ndearna sé na gealltanais a tugadh i dtrácht a fhorchur go foirmiúil ná a cheangal.
53 Féach, go háirithe, mír 37 agus mír 39 den bhreithiúnas atá faoi achomharc.
54 T-321/13, neamhfhoilsithe, EU:T:2014:175.
55 T-812/14 RENV, neamhfhoilsithe, EU:T:2019:885.
56 Thairis sin, ní raibh an breithiúnas sin agus an t-ordú sin ina ábhar achomhairc.
57 Ba mhaith liom a chur in iúl, sa chás seo, nach ndearna an Coimisiún, ina achomharc, a argóint arís nach raibh aon leas ag na hiarratasóirí ag an gcéad chéim i dtionscnamh na n-imeachtaí.
58 Ar aon chuma, feictear domsa go bhfuil difríocht bhunúsach idir an staid ab ábhar don ordú sin agus an cás seo, sa mhéid go ndearna na hiarratasóirí ag an gcéad chéim, a bhfuil bannaí fo-ordaithe acu ó bhanc, gearán gur díshealbhaíodh na bannaí sin i gcomhthéacs náisiúnú an bhainc sin, arna gcur chun feidhme ag Ríocht na hÍsiltíre i gcomhthráth an fhógra maidir le dhá bheart Státchabhracha i bhfabhar an bhainc chéanna. Sa chás sin, mheas an Chúirt Ghinearálta, le réasúnú an-ghairid, gur chuir an Coimisiún san áireamh, ina scrúdú ar chomhoiriúnacht na cabhrach i gceist, díshealbhú mar ghné chomhthéacsach amháin agus ní mar choinníoll do chomhoiriúnacht na mbeart sin (féach, ordú an 26 Márta 2014, Adorisio agus páirtithe eile v an Coimisiún, T-321/13, neamhfhoilsithe, EU:T:2014:175, mír 25). Ina theannta sin, cé gur chinn an Chúirt Ghinearálta, mar a thíolaic an Coimisiún, nach raibh aon locus standi ag na hiarratasóirí toisc nach raibh caidreamh iomaíochta eatarthu agus tairbhí na cabhrach atá i gceist (féach, ordú an 26 Márta 2014, Adorisio agus páirtithe eile v an Coimisiún, T-321/13, neamhfhoilsithe, EU:T:2014:175, míreanna 44 go 48), rinne sí amhlaidh i gcomhthéacs argóint a chuir na hiarratasóirí céanna chun cinn, a d’éiligh go raibh cuid acu in iomaíocht freisin le tairbhithe na cabhrach (féach, ordú an 26 Márta 2014, Adorisio agus páirtithe eile v an Coimisiún, T-321/13, neamhfhoilsithe, EU:T:2014:175, mír 37).
59 Go sonrach, bhain an nós imeachta réitigh atá i gceist le hinstitiúid creidmheasa shealadach (an “droicheadbhanc”) a chruthú ar aistríodh gníomhaíochtaí fónta tráchtála an bhainc chuici, agus ag an am céanna na caillteanais a bhaineann leis na sócmhainní agus na dliteanais a aistríodh chuig “drochbhanc” a fhágáil agus, i gcomhthéacs na ngealltanas a chuir na húdaráis náisiúnta faoi bhráid an Choimisiúin, foráladh, inter alia, nach bhféadfaí aon cheann de na sócmhainní de chuid sealbhóirí fiachais fho-ordaithe a aistriú chuig an droicheadbhanc (féach breithiúnas an 19 Nollaig 2019, BPC Lux 2 agus páirtithe eile v an Coimisiún, T-812/14 RENV, neamhfhoilsithe, EU:T:2019:885, míreanna 7 go 14).