(1)

Ionas go mbeidh an mhodheolaíocht lena gcinntear tagarmharc láidir agus iontaofa, ba cheart a shonrú leis an modheolaíocht sin cineál na sonraí ionchuir arna úsáid agus aon chritéar atá le bheith infheidhme in imthosca ina dtiteann cainníocht nó cáilíocht na sonraí ionchuir faoi bhun na gcaighdeán is gá chun go ndéanfar an tagarmharc a chinneadh go cruinn agus go hiontaofa leis an modheolaíocht, ba cheart í a bheith faoi réir measúnú ar an gcaidreamh idir na príomhthoimhdí arna n-úsáid agus íogaireacht an tagarmhairc arna ríomh leis an modheolaíocht sin, ba cheart a bheith in ann léiriú a thabhairt léi ar an mbunmhargadh nó ar an bhfíorchás eacnamaíoch lena bhféachtar lena thomhas agus ba cheart fachtóirí a ionchorprú léi lena n-áirítear paraiméadair agus sonraí ionchuir is ábhartha chun an bunmhargadh a thomhas.

(2)

Ríomhtar tagarmharc trí úsáid a bhaint as foirmle nó as modheolaíocht ríofa eile bunaithe ar luachanna foluiteacha. Bíonn méid áirithe discréide ag riarthóirí maidir leis an bhfoirmle a chur le chéile, leis an ríomh is gá a dhéanamh agus leis na sonraí ionchuir a chinneadh. Cruthaítear riosca cúblála leis an méid discréide sin. Dá bhrí sin, ba cheart do riarthóirí a áirithiú go mbeidh córas rialaithe iomchuí i bhfeidhm nuair a úsáidtear an discréid sin. Le Rialachán (AE) 2016/1011 aithnítear go mb’fhéidir go leabófaí an discréid arna feidhmiú ag gach riarthóir, agus sin trí mhodheolaíocht tagarmhairc a chur le chéile. Tá sé tábhachtach go n-áireofar rialacha soiléire sa mhodheolaíocht lena sainaithnítear conas agus cathain a cheadaítear an discréid sin a fheidhmiú agus go háirithe cibé acu an bhfuil an discréid sin bunaithe ar algartam nó ar mhodheolaíocht réamhshainithe. Thairis sin, leis an modheolaíocht ba cheart soiléiriú a thabhairt ar na himthosca ina measfaí nár leordhóthanach sonraí idirbhirt sa bhunmhargadh.

(3)

Tá sé tábhachtach go mbeidh riarthóir in ann modheolaíocht tagarmhairc a chur le chéile atá athléimneach ó thaobh dálaí margaidh éagsúla de agus lena gceadaítear an tagarmharc a ríomh sa mhéid is leithne imthosca margaidh agus is féidir. Dá bhrí sin, ba cheart an mhodheolaíocht tagarmharc arna húsáid a bheith ag brath ar luachanna stairiúla leordhóthanacha agus iomchuí de chuid an tagarmhairc. Ar an gcúis chéanna, agus go háirithe chun ríomh an tagarmhairc a bhailíochtú agus chun meastóireacht a dhéanamh ar fheidhmíocht na modheolaíochta ex post, ba cheart iarthástáil a dhéanamh ar an modheolaíocht tagarmhairc in aghaidh sonraí idirbhirt atá ar fáil. Ba cheart an iarthástáil sin a bheith ina cleachtas ex post lena n-úsáidtear sonraí breise atá ar fáil agus nár úsáideadh le haghaidh ríomh an tagarmhairc nó foinsí eile sonraí idirbhirt, nó lena n-atógtar luachanna stairiúla an tagarmhairc. Chun a áirithiú go bhféadfar bailíochtú a dhéanamh leis an modheolaíocht tagarmhairc, tá sé tábhachtach go ndéanfar iarthástáil tráth gach athbhreithnithe bhliantúil ar an modheolaíocht tagarmhairc agus, de réir chineál an tagarmhairc, tar éis gach athraithe ábhartha a dhéantar ar an modheolaíocht sin, ar bhonn leanúnach, nó nuair a sholáthraítear an tagarmharc den chéad uair. Ba cheart torthaí na hiarthástála a léiriú sa mhodheolaíocht.

(4)

Ba cheart a bheith in ann modheolaíocht tagarmhairc atá athléimneach a úsáid chun an tagarmharc a ríomh sa mhéid is leithne imthosca agus is féidir, lena n-áirítear i ndálaí struis margaidh. Dá bhrí sin, tá sé tábhachtach go ndéanfaidh riarthóirí measúnú ar thionchar dálaí margaidh éagsúla ar an modheolaíocht trí úsáid a bhaint as sonraí stairiúla ó dhálaí struis sa mhargadh a réadaíodh, agus i gcás tagarmharcanna criticiúla, go n-úsáidfear sonraí hipitéiseacha le haghaidh dálaí struis margaidh nár réadaíodh.

(5)

Le modheolaíocht tagarmhairc atá inrianaithe agus infhíoraithe ba cheart foráil a dhéanamh maidir le seiceáil agus rialú leanúnach ar gach ríomh a dhéantar ar an tagarmharc. Leis an inrianaitheacht ba cheart doiciméadacht ar na bearta éagsúla den mhodheolaíocht a áireamh agus ba cheart í a bheith mar bhunús le hinfhíoraitheacht rud a d’fhágfadh go bhféadfaí luachanna stairiúla an tagarmhairc a atógáil.

(6)

I gcomhréir le prionsabal na comhréireachta, maidir le riarthóirí tagarmharcanna neamhshuntasacha agus tagarmharcanna sonraí rialáilte, níor cheart dóibh a bheith faoi réir ualach riaracháin iomarcach. Dá bhrí sin, is iomchuí go mbeadh na riarthóirí sin in ann diúltú do cheanglais cháilíochta áirithe le haghaidh an dtagarmharcanna sin. Ina theannta sin, i gcás ina bhfuil údar leis i bhfianaise chineál, scála agus chastacht a ngníomhaíochtaí, na dóchúlachta go n-eascródh coinbhleacht leasa idir soláthar an tagarmhairc agus aon ghníomhaíocht eile de chuid an riarthóra, agus an leibhéal discréide a bhaineann le próiseas sholáthar an tagarmhairc, ba cheart do riarthóirí tagarmharcanna áirithe a bheith in ann diúltú do cheanglais áirithe maidir le hathléimneacht mhodheolaíocht an tagarmhairc.

(7)

Tá an Rialachán seo bunaithe ar na dréachtchaighdeáin theicniúla rialála a chuir an tÚdarás Eorpach um Urrúis agus Margaí (ÚEUM) faoi bhráid an Choimisiúin.

(8)

Reáchtáil ÚEUM comhairliúcháin phoiblí oscailte maidir leis na dréachtchaighdeáin theicniúla rialála ar a bhfuil an Rialachán seo bunaithe, rinne sé anailís ar na costais agus ar na tairbhí gaolmhara féideartha agus d’iarr sé comhairle ar an nGrúpa Geallsealbhóirí um Urrúis agus Margaí arna bhunú i gcomhréir le hAirteagal 37 de Rialachán (AE) Uimh. 1095/2010 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle (2).

(9)

Chun comhsheasmhacht le dáta chur i bhfeidhm Airteagal 5 de Rialachán (AE) 2019/2175 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle (3) a áirithiú, rud a thugtar isteach i Rialachán (AE) 2016/1011 Airteagal 12(4) leis an Rialachán sin, ba cheart feidhm a bheith ag an Rialachán seo ón 1 Eanáir 2022,