1.

Maidir le hAirteagal 18(1) agus (3) de Threoir (AE) 2015/849 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 20 Bealtaine 2015 maidir le húsáid an chórais airgeadais a chur ar chosc chun críche sciúradh airgid nó maoiniú sceimhlitheoireachta, lena leasaítear Rialachán (AE) Uimh. 648/2012 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle agus aisghairm Treoir 2005/60/CE ó Pharlaimint na hEorpa agus ó Threoir ón gComhairle agus ón gCoimisiúin 2006/70/CE, a léadh i gcomhar le hAirteagal 5 de, agus pointe 3(b) d'Iarscríbhinn III leis an Treoir sin,

ní mór léiriú a dhéanamh mar seo a leanas:

ní cheanglaítear ar eintiteas faoi oibleagáid leibhéal ard riosca a shannadh go huathoibríoch do chustaiméir agus, dá bharr sin, bearta díchill chuí feabhsaithe a ghlacadh i ndáil leis an gcustaiméir sin, ar an aon fhoras gur eagraíocht neamhrialtasach é an custaiméir, gur náisiúnach tríú tír é duine d'fhostaithe an chustaiméara sin a bhfuil baol ard éillithe aici nó gur comhpháirtí gnó de chuid an chustaiméara sin é, ach ní leis an gcustaiméir féin, tá sí nasctha lena leithéid de thríú tír. Féadfaidh Ballstát, áfach, cibé cúinsí sa dlí náisiúnta a shainaithint mar thosca táscacha ar riosca a d'fhéadfadh a bheith níos airde maidir le sciúradh airgid agus maoiniú sceimhlitheoireachta, rud nach mór d'eintitis faoi oibleagáid a chur san áireamh agus measúnú á dhéanamh acu ar na rioscaí atá ann i leith a gcustaiméirí, ar choinníoll go gcomhlíonann na tosca sin dlí an Aontais, agus, go háirithe, prionsabail na comhréireachta agus an neamh-idirdhealaithe.

2.

Maidir le hAirteagal 13(1)(c) agus (d) de Threoir 2015/849, arna léamh i gcomhar le hAirteagal 8(2), Airteagal 13(4) agus pointe (a) den chéad fhomhír d’Airteagal 40(1) den Treoir sin,

ní mór léiriú a dhéanamh mar seo a leanas:

ní cheanglaítear ar an eintiteas faoi oibleagáid, nuair a bheidh bearta díchill chuí custaiméara á nglacadh aici, cóip den chonradh a tugadh chun críche idir an custaiméir sin agus tríú páirtí a fháil ón gcustaiméir, ar choinníoll gur féidir leis an eintiteas sin doiciméid chuí eile a sholáthar don Údarás Náisiúnta inniúil a léiríonn go ndearna sí anailís ar an idirbheart agus ar an gcaidreamh gnó a tugadh chun críche idir an custaiméir sin agus an tríú páirtí sin agus, ar an taobh eile, go bhfuil aird chuí curtha aici air agus na bearta díchill chuí riachtanacha á nglacadh aici maidir leis na rioscaí aitheanta a bhaineann le sciúradh airgid agus maoiniú sceimhlitheoireachta.

3.

Maidir le hAirteagal 14(5) de Threoir 2015/849, arna léamh i gcomhar le hAirteagal 8(2) de,

ní mór léiriú a dhéanamh mar seo a leanas:

ceanglaítear ar eintitis faoi oibleagáid bearta díchill chuí feabhsaithe a ghlacadh, ar bhonn measúnachta riosca nuashonraithe, nuair is cuí, i leith custaiméara atá ann cheana, nuair is cuí, go háirithe i gcás ina bhfuil athrú ar na gnéithe ábhartha de chás an chustaiméara sin, beag beann ar cibé acu nach raibh an tréimhse uasta atá leagtha síos ag an dlí náisiúnta chun measúnú nua a dhéanamh ar an riosca a bhaineann leis an gcustaiméir sin níl sé imithe in éag fós. Ní hamháin go mbaineann an oibleagáid seo le custaiméirí a bhfuil baol mór ann go ndéanfar sciúradh airgid agus maoiniú sceimhlitheoireachta.

4.

Maidir le hAirteagal 60(1) agus (2) de Threoir 2015/849

ní mór léiriú a dhéanamh mar seo a leanas:

nuair a fhoilsítear cinneadh smachtbhannaí a glacadh le haghaidh sárú ar na forálacha náisiúnta lena dtrasuítear an Treoir sin, ceanglaítear ar an údarás náisiúnta inniúil a chinntiú go bhfuil an fhaisnéis a fhoilsítear díreach ag teacht leis an bhfaisnéis atá sa chinneadh sin.