(1)

Chun inathraitheacht mhíchuí sna ceanglais chaipitil a sheachaint ar fud institiúidí, agus chun an cur chuige bunaithe ar shainordú a chur i bhfeidhm i gcásanna nach bhfuil faisnéis leordhóthanach ann, is gá an modh a shonrú chun méid na risíochta atá ualaithe ó thaobh priacal a ríomh le haghaidh gnóthas comhinfheistíochta (GC) faoin gcur chuige bunaithe ar shainordú maidir leis na cásanna nach féidir méid na risíochta atá ualaithe ó thaobh priacal a ríomh mar gheall ar ionchuir atá in easnamh.

(2)

I gcás ina ndéanann GC idirbhearta díorthach agus nach eol ionstraimí foluiteacha na ndíorthach nó priacal foluiteach shuímh na ndíorthach, ní féidir le hinstitiúidí costas athsholáthair na suíomh a chinneadh, dá bhrí sin ní féidir leo a luach risíochta a chinneadh. Sa chás sin, ba cheart d’institiúidí a ríomhanna a bhunú ar mhéid barúlach an tsuímh díorthaigh, a bheadh ar eolas de ghnáth agus a bheadh mar an táscaire is fearr maidir le méid an tsuímh, agus dá bhrí sin, lena soláthrófaí comhfhogasú maidir le luach na risíochta.

(3)

I gcás nach n-eisiatar le sainordú GC dul isteach i ndíorthaigh ach nach n-áirítear ann faisnéis leordhóthanach chun a chinneadh an risíocht laistigh nó lasmuigh den chlár comhardaithe atá in ionstraim fholuiteach, ní féidir a eisiamh go bhfuil risíocht den sórt sin bunaithe. Is gá, dá bhrí sin, an risíocht sin a chur san áireamh agus méideanna na risíochta atá ualaithe ó thaobh priacal á ríomh maidir le risíochtaí an GC.

(4)

I gcás nach soláthraítear leis an sainordú faisnéis leordhóthanach faoi luach risíochta an tsuímh sin, ní féidir a eisiamh gurb éard atá i luach na risíochta méid barúlach iomlán an tsuímh díorthaigh.

(5)

I gcás nach sonraítear sa sainordú méid barúlach an tsuímh díorthaigh, chun cur chuige sách stuama a áirithiú, ba cheart an méid sin a dhíorthú ó uasmhéid barúlach na ndíorthach a cheadaítear faoin sainordú.

(6)

I gcás nach eol na costais athsholáthair nó an risíocht todhchaí fhéideartha chun méid na risíochta a bhaineann le priacal creidmheasa an chontrapháirtí a ríomh, ba cheart d’institiúidí a ríomhanna a bhunú ar shuim mhéideanna barúlacha na n-idirbheart sa tacar glanluachála, arbh é an meastachán coimeádach is fearr a bheadh ar fáil é chun gur féidir an cur chuige bunaithe ar shainordú a úsáid.

(7)

Tá cásanna ann nach féidir le hinstitiúidí na tacair ghlanluachála ábhartha le haghaidh cineál áirithe díorthaigh sa GC a fhionnadh, ós rud é nach bhfuil aon fhaisnéis ar fáil maidir leis na contrapháirtithe nó maidir le cibé acu atá nó nach bhfuil na hidirbhearta faoi réir ag socrú glanluachála déthaobhach is infheidhme le dlí dá dtagraítear in Airteagal 272, pointe (4), de Rialachán (AE) Uimh. 575/2013. Sna cásanna sin, ba cheart d’institiúidí toimhdiú nach ann d’éifeachtaí glanluachála ná d’éagsúlú contrapháirtí don chineál sin díorthaigh. Dá bhrí sin, ba cheart d’institiúidí toimhdiú go bhfuil an GC tar éis dul isteach i ndíorthach aonair leis an uasmhéid barúlach a cheadaítear faoin sainordú le haghaidh díorthach den chineál sin.

(8)

Tá an Rialachán seo bunaithe ar na dréachtchaighdeáin theicniúla rialála a chuir an tÚdarás Baincéireachta Eorpach faoi bhráid an Choimisiúin.

(9)

Rinne an tÚdarás Baincéireachta Eorpach comhairliúcháin phoiblí oscailte a reáchtáil maidir leis na dréachtchaighdeáin theicniúla rialála ar a bhfuil an Rialachán seo bunaithe, rinne sé anailís ar na costais agus ar na tairbhí a d’fhéadfadh a bheith ag baint leo ann agus d’iarr sé comhairle ar an nGrúpa Geallsealbhóirí Baincéireachta arna bhunú i gcomhréir le hAirteagal 37 de Rialachán (AE) Uimh. 1093/2010 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle (2),