1

Στις 15 Δεκεμβρίου 2016 το Γενικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση ΔΕΗ κατά Επιτροπής (T-169/08 RENV, στο εξής: επίμαχη απόφαση, EU:T:2016:733).

2

Με έγγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 2 Ιανουαρίου 2017, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από το Γενικό Δικαστήριο να προβεί σε διόρθωση της επίμαχης αποφάσεως όσον αφορά τις σκέψεις 53, 96, 98, 157 και 161.

3

Πρώτον, η Επιτροπή ζητεί να αναφέρεται στις σκέψεις 53 και 161 της επίμαχης αποφάσεως η ημερομηνία της 27ης Ιανουαρίου 2016 και όχι αυτή της 26ης Ιανουαρίου 2016.

4

Δεύτερον, η Επιτροπή εκθέτει ότι η Ήρων ΑΕ δεν ήταν η επιχείρηση που αναδείχθηκε πλειοδότης στο πλαίσιο του διαγωνισμού σχετικά με την παραχώρηση δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως του κοιτάσματος της Βεύης (Ελλάδα), όπως προκύπτει από τις σκέψεις 96 και 98 της επίμαχης αποφάσεως.

5

Τρίτον, η Επιτροπή ζητεί να αντικατασταθεί η φράση στη σκέψη 157 της επίμαχης αποφάσεως, κατά την οποία «δεν είναι δυνατό να συναχθεί ότι, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, ο λιγνίτης ήταν το πλέον ελκυστικό καύσιμο», με τη φράση «δεν ήταν δυνατόν να τεθεί υπό αμφισβήτηση ότι, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, ο λιγνίτης ήταν το πλέον ελκυστικό καύσιμο».

6

Δυνάμει του άρθρου 164, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να διορθώσει γραφικά ή λογιστικά λάθη ή προφανείς ανακρίβειες αποφάσεως ή διατάξεως είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήσεως διαδίκου.

7

Δυνάμει του άρθρου 164, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, όταν η διόρθωση αφορά το διατακτικό ή κάποιο σημείο του σκεπτικού που αποτελεί αναγκαίο έρεισμα του διατακτικού, οι διάδικοι μπορούν να καταθέσουν γραπτές παρατηρήσεις εντός προθεσμίας που τάσσεται από τον Πρόεδρο.

8

Με έγγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 31 Μαρτίου 2017, η Ελληνική Δημοκρατία αντιτάχθηκε στο αίτημα για τη διόρθωση των σκέψεων 53 και 161 της επίμαχης αποφάσεως, εκτιμώντας ότι η ημερομηνία της 26ης Ιανουαρίου 2016 είναι ορθή.

9

Η Μυτιληναίος ΑΕ, η Protergia ΑΕ και η Αλουμίνιον της Ελλάδος ΒΕΑΕ δεν προέβαλαν καμία αντίρρηση. Οι λοιποί διάδικοι δεν κατέθεσαν παρατηρήσεις εντός της ταχθείσας προθεσμίας.

10

Επιβάλλεται καταρχάς η διαπίστωση ότι οι σκέψεις 53 και 161 της επίμαχης αποφάσεως δεν περιέχουν κανένα γραφικό λάθος και καμία ανακρίβεια.

11

Πρέπει να σημειωθεί στη συνέχεια ότι, όπως επισημαίνει η Επιτροπή, από το σημείο 2 της γνωμοδοτήσεως της ελληνικής Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας δεν προκύπτει ότι η Ήρων ΑΕ αναδείχθηκε πλειοδότης στον διαγωνισμό σχετικά με την παραχώρηση δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως του κοιτάσματος της Βεύης.

12

Ως εκ τούτου, καταρχάς, η τέταρτη περίοδος της σκέψεως 96 της εν λόγω αποφάσεως, κατά την οποία «Η ΡΑΕ επισήμανε ότι η ΗΡΩΝ ήταν η επιχείρηση που αναδείχθηκε πλειοδότης στο πλαίσιο του διαγωνισμού σχετικά με την παραχώρηση δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως του κοιτάσματος και ανέφερε ότι προβλεπόταν η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής μεταξύ του εν λόγω κοιτάσματος και της νέας μονάδας» πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Η ΡΑΕ ανέφερε ότι προβλεπόταν η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής μεταξύ του εν λόγω κοιτάσματος και της νέας μονάδας».

13

Στη συνέχεια, η δεύτερη περίοδος της σκέψεως 98 της επίμαχης αποφάσεως, κατά την οποία «Το γεγονός ότι η μοναδική περιλαμβανόμενη στη δικογραφία περίπτωση στην οποία μια επιχείρηση επικαλέστηκε τον εισαγόμενο λιγνίτη ως πιθανή πηγή για τον εφοδιασμό μιας μονάδας που επρόκειτο να κατασκευασθεί είναι αυτή στην οποία η ίδια ως άνω επιχείρηση είχε ζητήσει την παραχώρηση δικαιωμάτων για την εκμετάλλευση ενός κοιτάσματος που απέχει 20 χλμ. από την εν λόγω μονάδα και είχε πλειοδοτήσει στο πλαίσιο του σχετικού διαγωνισμού αποτελεί μάλλον ένδειξη της αναγκαιότητας, από οικονομικής απόψεως, υπάρξεως κοιτασμάτων πλησίον των λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής» πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Το γεγονός ότι η μοναδική περιλαμβανόμενη στη δικογραφία περίπτωση στην οποία μια επιχείρηση επικαλέστηκε τον εισαγόμενο λιγνίτη ως πιθανή πηγή για τον εφοδιασμό μιας μονάδας που επρόκειτο να κατασκευασθεί είναι αυτή στην οποία η ίδια ως άνω επιχείρηση είχε ζητήσει την παραχώρηση δικαιωμάτων για την εκμετάλλευση ενός κοιτάσματος που απέχει 20 χλμ. από την εν λόγω μονάδα αποτελεί μάλλον ένδειξη της αναγκαιότητας, από οικονομικής απόψεως, υπάρξεως κοιτασμάτων πλησίον των λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής».

14

Τέλος, στη σκέψη 157 της επίμαχης αποφάσεως, όπως είναι διατυπωμένη στη γλώσσα διαδικασίας, η φράση «από το γεγονός αυτό δεν είναι δυνατό να συναχθεί ότι, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, ο λιγνίτης ήταν το πλέον ελκυστικό καύσιμο» πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «το γεγονός αυτό δεν είναι δυνατόν να θέσει υπό αμφισβήτηση ότι, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, ο λιγνίτης ήταν το πλέον ελκυστικό καύσιμο».

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα)

διατάσσει: