7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/1

Council Conclusions on the Digitisation and Online Accessibility of Cultural Material, and Digital Preservation

(2006/C 297/01)

THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION,

Considering that:

—	cultural heritage and cultural content and expressions embody and convey the European Union's common and fundamental values and demonstrate Europe's cultural and linguistic diversity;

—

cultural content plays a key social and economic role. There is a real demand for digital content among citizens as well as within the research community. Digitisation and online accessibility of our cultural heritage can fuel creative efforts and support activities in other sectors, such as learning and tourism, thereby enhancing competitiveness and growth across Europe in line with the Lisbon Strategy.

—

to avoid duplication of efforts and to create synergies, coordinated action at Community level is imperative; this action must nevertheless take into account that current levels of progress and coordination in Member States regarding digitisation of content and digital preservation vary considerably, as do the national priorities in these areas.

1. WELCOMES

—	the Commission Communication and Recommendation on ‘the digitisation and online accessibility of cultural material, and digital preservation’ as part of the i2010: digital libraries initiative.

2. ENDORSES

—	the underlying strategic objectives and main elements of the Commission Recommendation on the Digitisation and Online Accessibility of Cultural Material, and Digital Preservation.

—

the vision of a European Digital Library as a common multilingual access point to Europe's distributed — i.e. held in different places by different organisations — digital cultural heritage, hospitable to all types of cultural material (texts, audiovisual, museum objects, archival records etc.) and targeted at delivering rapidly a critical mass of resources to the users.

3. RECOGNISES

—	the variety of efforts ongoing in Member States to digitise and make accessible online the content of their archives, libraries and museums, as well as their different stages of progress.

—	the valuable coordination work done by the National Representatives Group on digitisation (NRG) to exchange Member States' experiences and monitor progress, inter alia through the Dynamic Action Plan (1)

—	the need to anchor this coordination work within the Community's institutional framework.

4. UNDERLINES

—

the instrumental work done at European level by CENL (the Conference of European National Librarians);

—	in organising and creating The European Library (TEL) as a gateway to the collective resources of national libraries across Europe;

—	in carrying this work forward towards the creation of the European Digital Library

—	the work ongoing in the Michael (2) and Michael Plus projects in describing and linking digital collections of museums, libraries and archives from different Member States and providing access to these collections;

—	that future work should be based on these and related initiatives, towards the goal of achieving a balanced cooperation between libraries, museums and archives;

—

that while making from the outset conceptual and technical preparations for all categories of cultural material (texts, audiovisual, museum objects, archival records etc.), the European Digital Library may exploit in its early stages the potential of a critical mass of multilingual textual material;

—	the importance of undertaking work in the field of digitisation, preservation and availability of content with full respect for Community and international legislation in the field of intellectual property.

5. TAKES NOTE

—	of the Commission intention to carry out studies on progress in the digitisation of culture within the European Union, on the socio-economic impact of long-term preservation of digital resources, and on the socio-economic impact of public domain resources;

—	of the Commission intention to co-finance a network of centres of competence for digitisation and digital preservation under the 7th Framework programme for Research and development.

6. INVITES THE MEMBERS STATES

—	To address the issues related to digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation identified in the Commission Recommendation, and in particular those aspects highlighted in these conclusions;

—

As first steps, in line with the indicative timeline in Annex and taking into account the different starting points in the Member States, to

—	reinforce national strategies and targets for digitisation and digital preservation;

—	contribute to the European digital library, a multilingual common access point to Europe's distributed cultural heritage;

—	improve framework conditions for digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation;

—	reinforce co-ordination within and between Member States on related issues;

—	contribute to an effective overview of progress at European level.

7. INVITES THE COMMISSION

—

As first steps and in line with the indicative timeline in Annex, to

—	stimulate and co-ordinate work towards a European digital library as a common multilingual access point to Europe's distributed digital cultural heritage;

—

contribute to improved policy co-ordination on the digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation, in particular through the creation of a group of Member States' representatives to take forward the coordination work of the NRG within the Community's institutional framework, securing continuity — including effective transitional arrangements — and building on the experience and expertise gained.

—	address framework conditions for digitisation, online accessibility and digital preservation.

—	assess overall progress in the Member States on the relevant themes taking into account their different starting points; and to assess overall progress towards the European digital library and to report to the Council accordingly.

(1) The Dynamic Action Plan for the EU co-ordination of digitisation of cultural and scientific content.

(2) Multilingual Inventory of Cultural Heritage in Europe.

ANNEX

PRIORITY ACTIONS AND INDICATIVE (1) TIMETABLE

A. Activities and goals for Member States

To reinforce national strategies and targets for digitisation and digital preservation by:

drawing up and updating plans and national strategies for digitisation of cultural material	2007
establishing national strategies for long term preservation and deposit	Mid-2008
developing quantitative and qualitative targets including the associated financial planning on a multi-annual basis for deposit, digitisation and online access of cultural material and long-term preservation	2007
investigating, and where appropriate initiating and promoting public-private partnerships for digitisation	2007-2008

To reinforce co-ordination within and between Member States by:

setting up national coordination mechanisms for digitisation activities, including at the regional and local levels, in the field of cultural content	2007
exchanging information with other Member States in order to create synergies, to avoid fragmentation and duplication	2007-2008
developingcommon criteria for selection of the material to be digitised with a view to achieving added value at European level	2007

To contribute to the European digital library by:

preparing roadmaps and incentives for cultural institutions to bring existing and newly digitised material into the European digital library	2007
encouraging private content holders to make their copyrighted material searchable and accessible through the common multilingual access point	2008-2009
agreements or collective agreementsbetween right holders and cultural institutions, such as archives, libraries and museums, by which the latter can make copyrighted material accessible online on contractual terms	2009

To contribute to an effective overview of progress at European level by:

assessing the results and experience gained at national level	Spring 2008
informing the Commission of these results and experiences and on the follow-up given to the different elements of its Recommendation and of these Conclusions on the digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation	Spring 2008

To improve framework conditions for digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation by:

having identified and initiated action to remove barriers in national legislation concerning digitisation of cultural material and its online accessibility, including for study and research purposes or other uses subject to appropriate conditions.	2008
having mechanisms to facilitate digitisation and online access of orphan works and out of print and out of distribution works, while fully respecting content owners' interests and rights	2008
having an established legislative or other effective framework in support of digital preservation; this should include deposit of digital cultural material with legally mandated institutions, web-harvesting by such institutions taking into account inter alia Community data protection law, as well as multiple copying and migration	2009
encouraging cultural institutions to implement relevant technical standards for digital preservation within the organisational workflow of digitisation.	2008

B. Activities and goals for the Commission

To stimulate and co-ordinate work towards a European digital library by:

co-ordinating and stimulating the efforts to arrive at a multilingual common access point for the distribution of cultural material	2007 onwards
co-ordinating and stimulating work towards solutions on issues relating to standards in order to achieve interoperability, and towards effectively dealing with multilingual access	2007-2008
providing a forum for discussion with the private sector and relevant organisations in order to outline the principles for providing material for the common access point	2007-2008
providing financial and other resources for activities on the European level; supporting within FP7 a network of competence centres for digitisation and digital preservationin Europe, while taking fully into account the varying possibilities for Member States and the specific characteristics of different types of cultural content; supporting within FP7 technologies underpinning innovative services that could be integrated in the common multilingual access point	2007 onwards

To contribute to improved policy co-ordination on the digitisation and online accessibility of cultural material and digital preservation by:

monitoring activities carried out by the Member States and supporting cooperation between the Member States	2007 onwards
assisting Member States to identify problems and to monitor bottle-necks, and to suggest, if need be, measures to kick-start the process of digitisation	2008-2009
setting up a group comprising experts designated by the Member States to take forward the coordination work of the NRG within the Community's institutional framework, securing continuity — including effective transitional arrangements — and building on the experience and expertise gained	2007

To address framework conditions by:

proposing solutions on certain specific rights issues, such as orphan and out-of-print works, while fully respecting content owners' interests and rights, and ensuring their effectiveness in a cross-border context	2008-2009
on the basis of identified bottlenecks, propose corrective measures at European level if ‘flexible coordination’ fails to lead to the expected results	2008-2009

To assess overall progress at European level by:

monitoring progress in the Member States and towards the European Digital Library using both quantitative and qualitative indicators based on the information collected both at national and European levels	2007 onwards
presenting a report on progress in the Member States and on progress in the common multilingual access point, and in particular assessing the extent to which the ‘flexible coordination’ approach has been successful	2008

(1) The suggested timetable for activities and goals represent targets for Member States and the Commission but does not have a binding character.

7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/6

Resolution of the Council and the Representatives of the Governments of the Member States, meeting within the Council, on implementing the common objectives for participation by and information for young people in view of promoting their active European citizenship

(2006/C 297/02)

THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION AND THE REPRESENTATIVES OF THE GOVERNMENTS OF THE MEMBER STATES, MEETING WITHIN THE COUNCIL

whereas

(1)

In its Resolution of 27 June 2002 (1) the Council adopted the open method of coordination as a new framework for European cooperation in the youth field and endorsed the four thematic priority areas for youth highlighted in the Commission's White Paper of November 2001 entitled ‘A new impetus for youth’, namely participation, information, voluntary activities and a greater understanding and knowledge of youth;

(2)	In its Resolution of 25 November 2003 (2), the Council adopted common objectives for participation by and information for young people under the open method of coordination and agreed to report on the implementation of those objectives by the end of 2005;

(3)	The European Council of March 2005 (3) adopted the European Youth Pact as one of the instruments contributing to the achievement of the Lisbon objectives;

(4)	In its Resolution of 24 May 2005 (4) on implementing the common objectives for youth information, the Council agreed to focus on increased networking among youth-oriented information structures and on the continuous training of those involved in the youth information field;

(5)	In its Resolution of 24 May 2005 (5) on increasing participation by young people in the system of representative democracy, the Council agreed to meet in 2006 to review progress on this objective on the basis of national reports on the participation priority;

(6)	In its Resolution of 24 May 2005 on the evaluation of activities conducted in the framework of European cooperation in the youth field (6), the Council agreed upon measures to further develop procedures for implementing the open method of coordination;

(7)	In its Resolution of 15 November 2005 (7) on addressing the concerns of young people, the Council invited the Commission to develop a structured dialogue and called on the Commission and the Member States to evaluate the framework of European cooperation in the youth field in 2009;

(8)

In its Communication of 20 July 2006 (8), the Commission proposed to confirm the relevance and validity of the common objectives on participation by and information for young people and to adapt and to intensify implementation of the adopted lines of action. The Commission also proposed concrete actions for structuring dialogue with young people and reinforcing the governance of the open method of coordination;

noting that

In its European Youth Information Charter the European Youth Information and Counselling Agency lays down a number of guidelines for minimum standards and quality measures which may serve as elements of a comprehensive, coherent and coordinated approach to youth information work, which is a part of youth policy;

In its revised European Charter on the Participation of Young People in Local and Regional Life, the Council of Europe highlighted the importance of creating the conditions for genuine dialogue and partnership between young people and local and regional authorities and enabling young people and their representatives to be full actors in the policies affecting them;

EMPHASISE THAT

1.	the socio-economic and cultural challenges posed by the decline in the proportion of young people in the European population should be reflected in EC policies on youth and generations;

2.	cross-sectoral youth policies are of great importance to the efficient implementation of the Lisbon Strategy objectives for growth, jobs and citizenship policies;

3.	the common priorities for participation by and information for young people have provided an impetus for national youth policies and remain essential for promoting active citizenship among young people, especially those with fewer opportunities;

4.	youth organisations play a key role in facilitating and promoting youth participation and supporting young people in achieving their full potential;

5.	for the development of youth policies, it is essential to engage young people, those active in youth work and youth organisations, as well as youth researchers — recognising their respective areas of competence — in policy-shaping discussions on matters affecting young people;

6.	the concept of active citizenship should be broadened to encompass not only its social and political dimensions, but also its cultural, economic and evolving technological aspects;

7.	the various forms of active citizenship which exist should be considered as an opportunity for enhancing democracy and bringing new topics to the political agenda;

8.	the open method of coordination in the youth field should be reinforced as a means of better implementing the common objectives, when developing national youth policy programmes and strategies.

AGREE THAT

1.	the relevance and validity of the common objectives for participation by and information for young people adopted in 2003 are confirmed;

2.	the lines of action adopted for the common objectives for participation by and information for young people, as described in the Annex hereto, will be adapted and improved;

3.	fora for debate and dialogue with young people, those active in youth work and youth organisations, and youth researchers, should be better structured and further developed, from the local to the European level;

4.	the opinions and concerns of young people should be taken into account through both bottom-up and top-down dialogue processes, in order to ensure the inclusion of those aspects of young people's lives which they themselves consider relevant;

5.	due account should be taken of this structured dialogue and its outcome in policy-making at the relevant levels;

6.	an informal forum composed of representatives of young people, the current and future Council Presidencies, the European Parliament and the Commission should be set up and should meet regularly, in order to ensure consistency and continuity between agendas in the youth field;

7.	in order to increase young people's sense of European citizenship, advantage should be taken of other initiatives such as the Commission's Plan D for Democracy, Dialogue and Debate (9);

the priority themes to be discussed until 2009 within this structured dialogue are social inclusion and diversity in 2007, intercultural dialogue in 2008 and perspectives for continued cooperation in the youth field in 2009. These issues should be discussed in parallel with the priority themes tackled under the Youth OMC and the European Youth Pact, as well as with horizontal priorities agreed upon in the youth field, such as anti-discrimination and health. These themes would be further defined by the Presidencies in accordance with their particular agendas.

INVITE THE MEMBER STATES TO

1.	identify, by the end of March 2007, those lines of action for participation and information on which they intend to concentrate and to define concrete measures and/or action plans for their implementation;

2.	set up preparatory and follow-up mechanisms to ensure the effective implementation of the common objectives in cooperation with the relevant actors, inter alia young people, youth organisations, youth researchers and local and regional authorities;

3.	promote the common objectives for participation and information amongst regional and local authorities, youth organisations and young people and closely cooperate with regional and local authorities in order to ensure the fullest possible implementation of those objectives;

4.	indicate, when reporting on the common objectives for greater knowledge and understanding of youth at the end of 2008, how the identified lines of action for the common objectives for participation by and information for young people have been implemented.

NOTE THAT THE COMMISSION INTENDS TO

1.	launch a youth-specific Eurobarometer;

2.	mobilise European youth information networks (10) to support the structured dialogue;

3.	further develop the European Youth Portal;

4.	organise together with relevant partners in the participating countries, and on a regular basis, a European Youth week with the participation of Commissioners and representatives of the other European institutions, preceded by a European youth portal consultation whenever possible;

5.	arrange encounters with young people who do not usually have contacts with the European institutions.

INVITE THE MEMBER STATES AND THE COMMISSION TO

1.	ensure that the process of the open method of coordination remains open and transparent and that the best possible use is made of the information provided by that process;

2.	develop and support a continuous and structured dialogue aimed at ensuring a timely and effective contribution by young people and other relevant actors in the youth field towards the formulation of policies relevant to young people's lives;

3.	collaborate with the relevant actors, inter alia local and regional authorities, as well as with educational institutions and non-governmental organisations, in setting up this structured dialogue;

4.	endeavour to ensure that the structured dialogue brings together those involved in youth issues either directly or indirectly, in order to develop a more coherent and cross-sectoral approach to such issues;

5.	encourage an inclusive approach to this dialogue involving young people engaged in various and innovative forms of active citizenship, non-organised young people and young people with fewer opportunities and create conditions for the equal participation of all young people;

6.	encourage peer learning activities on information for and participation by young people, where appropriate involving European countries which are not members of the EU;

set up on a voluntary basis a working group at European level to consider practical means of assessing the impact of implementation of the common objectives for participation by and information for young people. The Commission is invited to report back to the Council on the results achieved by this working group;

8.	make the best use of the 2007 — 2013 ‘Youth in Action’ programme to support this structured dialogue;

9.	discuss the implementation of this structured dialogue at national and European level in the context of the evaluation of the framework of European cooperation in the youth field in 2009.

(1) OJ C 168, 13.07.2002, p. 2.

(2) OJ C 295, 5.12.2003, p. 6.

(3) 7619/1/05. Conclusion 37

(4) OJ C 141, 10.06.2005, p. 5.

(5) OJ C 141, 10.06.2005, p. 3.

(6) OJ C 141, 10.06.2005, p. 1.

(7) OJ C 292, 24.11.2005, p. 5.

(8) 11957/06.

(9) 14775/05 and 9393/06.

(10) Such as ERYICA, EURODESK and EYCA

ANNEX

MEASURES TO REINFORCE IMPLEMENTATION OF THE COMMON OBJECTIVES FOR PARTICIPATION BY AND INFORMATION FOR YOUNG PEOPLE

Depending on the circumstances and priorities of each Member State, and without prejudice to the different responsibilities of the national, regional and local authorities within the Member States, the following non-exhaustive list of lines of action may be pursued:

INFORMATION

1. Access for young people to information services

(a)	establish and promote — notably through the improved coordination of information services in their territory — coherent, overarching youth information strategies which address all issues relevant to young people;

(b)	develop web-based information and counselling services and other innovative approaches to youth information, such as mobile youth information units, so as to facilitate the access to information of young people with fewer opportunities;

2. Quality information

(c)	provide education and training opportunities for those responsible for youth information;

(d)	further develop individual information and counselling services;

(e)	develop youth information and counselling services suited to the needs of young people themselves, and use those information channels that are most frequently used by young people;

(f)	make the best use of existing guidelines for minimum quality standards and/or develop quality standards in order to ensure high quality information;

(g)	improve the evaluation of the quality of the information;

(h)	endeavour to ensure that the findings of youth research are available in an understandable and user-friendly manner;

3. Participation by young people in information activities

(i)	encourage youth organisations to disseminate information about their central role in building civil society;

(j)	enhance the participation of young people in producing and evaluating public information strategies;

(k)	encourage young people to participate in the collection, production and dissemination of information targeted at them and of interest to them, and in related counselling activities.

PARTICIPATION

1. Participation by young people in civic life

(a)	create suitable conditions for the functioning of youth organisations and youth action groups, for instance by providing financial support or facilities for their activities;

(b)	encourage the provision of wide-ranging and equal opportunities for all young people to participate;

(c)	encourage young people and youth organisations to establish global partnerships;

(d)	identify new forms of participation and support pilot projects to underpin these new forms;

(e)	promote structured dialogue with young people on issues that are of concern to them, involving both national youth councils and young people engaged in new forms of active citizenships, such as networks and action groups, in the consultation process;

(f)	support the development of and networking between local participative structures, such as youth councils, which systematically involve young people in local decision-making bodies and mobilise the support of regional and local authorities;

(g)	ensure that young people are systematically consulted on matters concerning them and encourage the development and the implementation of local youth initiatives;

(h)	create cross-sectoral policies at national level and involve young people in their implementation;

(i)	study the possibilities for establishing web-based associations;

(j)	develop tools to promote participation, such as guidelines for participatory mechanisms or interactive policy participation fora on the Internet.

2. Greater participation by young people in the system of representative democracy

(k)	develop practical measures to ensure the increased participation of young people in the institutions of representative democracy, whilst respecting the values of human dignity, freedom, democracy and equality;

(l)	make better use of information technology to facilitate the participation of young people in elections at local, national, regional and European levels;

(m)	where appropriate, consider debating the voting age and make full use of the experience gained in some Member States;

3. Support for various forms of learning to participate

(n)

develop synergies with actions that are undertaken in the education field. At European level this can be achieved through closer links with the open method of coordination in education and training. Appropriate measures at national, regional and local level, for instance active citizenship initiatives with schools, should be developed within the Member States;

(o)

provide young people with non-formal learning opportunities that will increase their participation in the development of civil society and strengthen the links between school and civil society, youth organisations and local youth work. Special attention should be paid to young people with fewer opportunities;

(p)	develop, assess and disseminate best practices on democracy education and youth participation.

7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/14

Authorisation for State aid pursuant to Articles 87 and 88 of the EC Treaty

Cases where the Commission raises no objections

(Text with EEA relevance)

(2006/C 297/06)

Date of adoption of the decision

12.10.2006

Reference number of the aid

N 53/06

Member State

Belgium

Region

Flanders

Title

„Proefproject van het Vlaamse Gewest voor subsidies voor het vervoer van containers via binnenvaart en estuaire vaart van en naar de Vlaamse kusthavens”.

Legal basis

Besluit van de Vlaamse regering tot toekenning van een toelage voor het transport via binnenvaart en estuaire vaart van de Vlaamse kusthavens naar het hinterland

Type of measure

aid scheme

Objective

—	to achieve the modal shift from road to inland waterway navigation;

—	to compensate the external costs that road transport does not incur;

—	to generate sufficiently large amounts of traffic of goods after the expiry of the start-up period so that regular container service lines between the Flemish coastal ports and the hinterland can be operated without any state intervention necessary.

Form of aid

Direct grant

Budget

EUR 6 240 776 for three years.

Intensity

For the construction or reconstruction of estuarine vessels is 20 % of the total cost. For the start-up aid is 1,14 % and 3,16 % of the total cost of the transport of a single TEU destined respectively to Flanders and Rhine area.

Duration (period)

2006-2008

Economic sectors

Inland navigation

Name and address of the granting authority

The Region of Flanders via the Agency Waterwegen en Zeekanaal S.A.

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision:

13.9.2006

Aid No:

N 223/06

Member State

France

Region

Martinique

Title

Régime d'aides sociales à caractère individuel au profit de certaines catégories de passagers des liaisons aériennes régulières entre la Martinique et la métropole, en application de l'article 60 de la loi no 2003-660 du 21 juillet 2003 de programme pour l'outre-mer

Legal basis

Article 60 de la loi no 2003-660 du 21 juillet 2003 de programme pour l'outre-mer; décret no 2004-100 du 30 janvier 2004 relatif à la dotation de continuité territoriale instituée par l'article 60 de la loi de programme pour l'outre-mer; arrêté du 7 février 2006 fixant pour l'année 2006 la répartition de la dotation de continuité territoriale instituée par l'article 60 de la loi de programme pour l'outre-mer; délibération du conseil régional de la Martinique no 04-1012 du 15 juin 2004 portant dispositif de continuité territoriale; délibération du conseil régional de la Martinique no 04-1711 du 6 octobre 2004 portant autorisation de signer des conventions avec les agences de voyage dans le cadre de la mise en place du dispositif de continuité territoriale; délibération du conseil régional de la Martinique no 05-1742 du 25 octobre 2005 portant modification du dispositif d'aide au voyage aérien

Type of measure

Aid scheme

Objective

To improve the mobility of Martinique residents between the island and metropolitan France

Form of aid

Defrayal of 50 % of the cost of a return airline ticket

Budget

Approximately EUR 5 million per year

Intensity

50 % of the cost of a return ticket

Duration

10 years

Economic sectors

Air transport

Name and address of the granting authority

Conseil régional de la Martinique — Hôtel de Région — Plateau Roy-Cluny

Rue Defferre — BP 601 F-97200

Fort-de-France

Other information

Report

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision

4.7.2006

Reference number of the aid

N 279/06

Member State

Slovakia

Title

SEN Films s.r.o.

Legal basis

a)	Zákon č. 523/2004 Z. z. o rozpočtových pravidlách verejnej správy a o zmene a doplnení niektorých zákonov,

b)	Zákon č. 231/1999 Z. z. o štátnej pomoci v znení zákona č. 203/2004 - § 4 ods. 1, písm. d),

c)	Výnos MK SR - 12947/05-110/30493 zo 16. novembra 2005 o poskytovaní dotácií v pôsobnosti MK SR

Type of measure

Individual aid

Objective

Culture

Form of aid

Direct grant

Budget

Annual budget: SKK 9 million; Overall budget: SKK 30,6 million

Intensity

29,4 %

Duration

31 December 2006

Economic sectors

Recreational, cultural sporting activities

Name and address of the granting authority

Ministerstvo kultúry Slovenskej republiky, Námestie SNP č. 33, SK-813 31 Bratislava 1

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision

12.10.2006

Reference number of the aid

N 348/2006

Member State

Netherlands

Title

Overgangsbudget voor de liberalisatie van de markt voor inburgeringscursussen voor recente immigranten

Legal basis

Artikel 60 Wetsvoorstel

Ministeriële Regeling

Kamerstukken 2005-2006 30308 nr. 2 & 3.

Type of measure

Aid scheme

Objective

Sectoral development

Form of aid

Direct grant

Budget

Annual budget: 2007: EUR 62 million, 2008: EUR 40 million, 2009: EUR 20 million; Overall budget: EUR 122 million

Duration

1 January 2007 - 31 December 2009

Name and address of the granting authority

Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap

Postbus 16375, 2500 BJ Den Haag, Nederland

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision	13.9.2006
Reference number of the aid	N 387/06
Member State	Slovak Republic
Region	Nitriansky kraj
Title	Renty (t. j. odškodnenia za pracovné úrazy a choroby z povolania) pre Hornonitrianske bane Prievidza, a.s. Prievidza
Legal basis	Článok 7 nariadenia Rady (ES) č. 1407/2002 o štátnej pomoci pre uhoľný priemysel v kombinácii s číslom 1 písm. f) prílohy k nariadeniu
Type of measure	individual aid
Objective	Compensation for ‘inherited liabilities’
Form of aid	Direct payment
Budget	SKK 39,9 Million
Duration	1.1.2005 — 31.12.2005
Economic sectors	Coal industry
Name and address of the granting authority	Ministerstvo hospodárstva Slovenskej republiky

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision	7.06.2006
Reference number of the aid	N 622/2005
Member State	the Netherlands
Title	Steunregeling voor de aanpassing van het Europese signaleringssysteem (ETCS) in series goederenlocomotieven
Legal basis	Regeling, houdende bepalingen voor de subsidiëring van ombouw en typekeuring van ETCS in goederenlocomotieven
Objective	To provide financial assistance towards the costs of fitting ETCS in series of freight locomotives that are going to use the new Betuwe Route
Budget	EUR 15 million
Intensity	50 % of the eligible costs
Duration	2006 — 2007

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision	13.9.2006
Aid No	NN 9/2006
Member State	Slovak Republic
Title	State aid to the coal industry
Legal basis	Zákon č. 461/2003
Objective	Mines closure
Budget	SKK 191 million
Duration	2004 to 2010

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Date of adoption of the decision	20.4.2004
Reference number of the aid	N. 54/2001
Member State	Italy
Region	Provincia autonoma di Trento
Title	Provvidenze per gli impianti a fune e le piste da sci
Legal basis	Deliberazione della giunta provinciale n. 6749 del 12 giugno 1998, concernente provvidenze per gli impianti a fune e le piste da sci — anni 1999 e 2000
Type of measure	Aid scheme
Objective	Sectoral development
Form of aid	Direct grant
Budget	Annual budget: EUR 10,9 million; Overall budget: EUR 21,8 million
Intensity	45 %
Duration	1 January 1999 — 31 December 2000
Economic sectors	Recreational, cultural sporting activities
Name and address of the granting authority	Provincia autonoma di Trento — Piazza Dante 15, I-38100 Trento

The authentic text(s) of the decision, from which all confidential information has been removed, can be found at:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/19

STATE AID — FRANCE

State aid No C 47/2006 (ex N 648/2005) — Tax credit for the creation of video games

Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty

(Text with EEA relevance)

(2006/C 297/07)

By means of the letter dated 22.11.2006 and reproduced in the authentic language on the pages following this summary, the Commission notified France of its decision to initiate the procedure laid down in Article 88(2) of the EC Treaty concerning the above-mentioned aid.

Interested parties may submit their comments on the measures in respect of which the Commission is initiating the procedure within one month of the date of publication of this summary and the following letter, to:

European Commission

Directorate-General for Competition

State Aid Registry

SPA 3 6/5

B-1049 Brussels

Fax: (32-2) 296 12 42

These comments will be communicated to France. Confidential treatment of the identity of the interested party submitting the comments may be requested in writing, stating the reasons for the request.

TEXT OF SUMMARY

1. DESCRIPTION OF THE SCHEME

The French authorities notified the Commission of the planned tax credit for the creation of video games on 20 December 2005.

The firms eligible for the tax credit are studios developing video games, whether independent or subsidiaries of publishers. To be eligible, PC, console, mobile and online video games, educational and edutainment software, and, under certain conditions, cultural CD-ROMs must meet a number of criteria.

The first is that games must not contain pornographic or extremely violent sequences. Eligible video games must also meet one of two cultural criteria:

1.	they must adapt an existing work from Europe's cultural heritage on the basis of a treatment written in French

or they must satisfy a criterion relating to the quality and originality of the concept and their contribution to expressing Europe's cultural diversity and creativity in the field of video games. This criterion will be assessed by examining the quality and originality of the content, plot, playability, navigation, interactivity and visual, sound and graphic elements.

There is also a European cultural criterion: whether a game is European and therefore eligible for the tax credit is determined by a system of points, which are broken down by categories and awarded according to whether the job is held by an EU national. The points system is applied regardless of where the expenditure is incurred.

Eligible expenditure will include the relevant personnel costs (wages and social security), approved depreciation of assets other than buildings directly assigned to the creation of video games and other operating expenditure, which is calculated at a flat-rate 75 % of personnel expenditure.

The tax credit rate is applied to that expenditure base. The rate is 20 % of eligible expenditure. Where the amount of the tax credit for a tax year exceeds the amount of tax due, the difference is refunded to the firm. The forecast annual budget for this scheme is between EUR 30 million and EUR 60 million. The scheme is planned to run until 31 December 2008.

2. ASSESSMENT OF THE SCHEME

This tax credit offers a selective advantage in the form of a tax reduction, which is therefore financed through state resources, to certain firms operating in the sector of the production of video games. There is trade between Member States in this sector. Accordingly, the scheme notified constitutes state aid within the meaning of Article 87(1) of the EC Treaty.

The Commission first has to make sure the scheme contains no clause incompatible with the EC Treaty in an area other than state aid. It seems that only depreciation and personnel costs borne by the firm receiving the tax credit can be taken into account in the eligible costs: it is not clear whether and, if so, how account is taken of the costs of subcontractors, which may be located in other Member States. The Commission cannot therefore conclude that the measure introduces no discrimination based on the location at which costs are incurred. Nor is it clear whether EU companies' permanent establishments in France, whatever their legal status, are eligible for the tax credit.

As regards compatibility with the Community rules on state aid, the French authorities consider the derogation referred to in Article 87(3)(d) of the EC Treaty to apply to the scheme notified. To be compatible on the basis of that provision, an aid scheme must be aimed at promoting culture in a manner that is proportionate and necessary.

The Commission accepts that certain video games might constitute cultural products within the meaning of Article 87(3)(d) of the EC Treaty. This will depend on their content and therefore on the selection criteria used by the French authorities.

The first cultural criterion proposed by the French authorities is that games should adapt an existing work from Europe's cultural heritage. However, some of the video games provided by the French authorities as examples suggest that the criterion could be applied very broadly, which would not therefore offer all the necessary guarantees that the video games selected do actually adapt an existing work from Europe's cultural heritage. The concept of ‘Europe's cultural heritage’ therefore needs to be defined.

Video games are also eligible on the strength of the quality and originality of the concept and their contribution to expressing Europe's cultural diversity and creativity in the field of video games. This second cultural criterion also lends itself to a broad interpretation, which could, for example, include simulation or sports games with a questionable cultural content. The criterion of the quality and originality of the concept could, moreover, be used to select video games that are good fun rather than actually cultural.

At this stage the Commission therefore doubts that the scheme notified permits the selection solely of video games of a cultural nature and therefore serves to promote culture within the meaning of Article 87(3)(d) of the EC Treaty.

Assuming that promoting the production of video games under this aid scheme is a cultural objective within the meaning of Article 87(3)(d), it is necessary to check that the scheme's design fulfils that objective, and in particular that the instrument is appropriate, offers a sufficient incentive and is proportionate. At this stage the Commission's view is that the French authorities have not provided enough information to show that the scheme offers sufficient incentives. As for proportionality, the Commission observes that the tax credit amounts to 20 % of expenditure, which is reasonable as long as eligible costs are properly defined and only production costs actually incurred are taken into account.

However, ‘other operating expenditure’ (excluding personnel costs and depreciation) is calculated at a flat-rate 75 % of personnel expenditure. The Commission doubts that this calculation of ‘other operating expenditure’ enables the costs actually incurred by the eligible enterprises when creating video games to be determined and is therefore compatible with the Community rules on state aid.

Lastly, to be compatible, the overall benefits of the aid scheme must outweigh the resulting distortion of competition and effect on trade. By reducing the production costs of firms in this sector established in France, this tax credit is likely to strengthen their position in relation to European competitors, especially in the United Kingdom and Germany. The French authorities have provided no detailed information concerning the scheme's impact on intra-Community trade.

For all the above reasons, the Commission doubts at this stage that the scheme is compatible with the common market on the basis of Article 87(3)(d) of the EC Treaty. The Commission also doubts the scheme's compatibility on the basis of other provisions of the Treaty or secondary law.

In accordance with Article 14 of Council Regulation (EC) No 659/1999, any unlawful aid may be recovered from its beneficiary.

TEXT OF LETTER

‘Par la présente, la Commission a l'honneur d'informer la France qu'après avoir examiné les informations fournies par vos autorités sur la réforme citée en objet, elle a décidé d'ouvrir la procédure prévue à l'article 88, paragraphe 2, du traité CE.

1. PROCÉDURE

1.	Le 20 décembre 2005, les autorités françaises ont notifié la présente mesure d'aide.

2.	Par lettre datée du 25 janvier 2006, la Commission a demandé des informations supplémentaires, qui ont été fournies par courrier daté du 15 février 2006.

3.	Le 3 mai 2006, une réunion a eu lieu entre les services de la Commission et les autorités françaises. À la suite de cette réunion, les autorités françaises ont apporté des changements à cette mesure, dont elles ont informé la Commission par lettre en date du 12 juin 2006.

4.	Sur la base de ces changements, la Commission a demandé des informations supplémentaires par lettre datée du 1er août 2006, à laquelle les autorités françaises ont répondu, après une demande d'extension de délai, par courrier daté du 18 septembre 2006.

2. DESCRIPTION DE LA MESURE

2.1. Contexte de la mesure

D'après les autorités françaises, la France est historiquement un pays de création de jeux vidéo. Actuellement trois sociétés françaises figurent au rang des tout premiers éditeurs mondiaux: Ubisoft, Atari et Vivendi Universal Games. Outre ces trois éditeurs, près d'une soixantaine de studios de développement indépendants, généralement de taille petite (5-10 personnes) à moyenne (50-60 personnes) participent en France à la création de jeux sur le territoire.

Les autorités françaises soulignent par ailleurs que le jeu vidéo s'est affirmé comme “un mode créatif d'expression capable de véhiculer des valeurs sociales, culturelles voire artistiques”. Cela serait particulièrement vrai en France. Selon les autorités françaises, il y a en effet une tradition et un savoir-faire français du jeu vidéo, qui sont tournés vers la création originale et où le graphisme et la jouabilité (“gameplay”) s'inspirent tout à la fois du cinéma et de la bande dessinée. Le jeu vidéo français se distingue aussi par l'importance des jeux à contenu directement culturel ou ludo-éducatif.

Or, selon les autorités françaises, l'environnement économique mondial menace les conditions de la création du jeu vidéo en France. La première raison serait d'ordre technologique: la particularité du jeu vidéo est d'être soumise à un cycle technologique court, marqué par le renouvellement tous les cinq ou six ans des consoles de jeu. L'introduction de nouvelles technologies rend chaque cycle de production plus coûteux et plus complexe puisqu'il faut à chaque fois réinventer la chaîne de production. Le dernier changement de consoles au début des années 2000 a ainsi abouti à des budgets de développement des nouveaux produits très supérieurs à ceux de la génération précédente. Or un nouveau cycle industriel est en court, avec les mêmes conséquences économiques pour les producteurs de jeux vidéos.

En outre, si les éditeurs français de jeux vidéo sont parmi les premiers au rang mondial, les studios européens et notamment français quant à eux souffrent, selon les autorités françaises, d'un manque de compétitivité par rapport aux autres pays, notamment le Canada Ainsi, pour un même projet, l'écart de coût de développement peut atteindre 33 % entre la France et les États-Unis et 90 % par rapport au Canada. En effet, le Québec a mis en place un crédit d'impôt sur les dépenses de jeux vidéo (37,5 % sur les dépenses de production éligibles), dont semble bénéficier d'ailleurs Ubisoft, qui a installé une filiale dans ce pays.

La concomitance de ces facteurs aurait ainsi provoqué un effondrement du tissu productif français, dont les effectifs seraient en baisse de 50 % depuis 2000. Ainsi une vingtaine de sociétés françaises ont cessé leurs activités entre 2001 et 2004. Cette situation mettrait en péril le secteur de la création de jeux vidéo européenne et française dont la dimension culturelle est essentielle, selon les autorités françaises. Face à ces difficultés, les autorités françaises proposent de mettre en place un mécanisme de soutien à la création de jeux vidéo ayant une dimension culturelle.

2.2. Modalités de la mesure

10.	La base juridique de la mesure est un projet d'article de loi instaurant un crédit d'impôt pour dépenses dans la création de jeux vidéo, à insérer dans la loi de finances pour 2006.

a) Entreprises et jeux vidéo éligibles

11.	Les entreprises éligibles sont celles qui produisent les jeux vidéos, à savoir les studios de développement, indépendants ou filiales d'éditeurs.

12.

Les jeux éligibles sont définis comme les logiciels de loisir mis à la disposition du public sur support physique ou en ligne et intégrant des éléments de création artistique et technologique. Ceci recouvre non seulement le jeu vidéo pour PC ou console, mais aussi le jeu mobile, le jeu en ligne multi-joueurs ou non, le logiciel éducatif ou ludo-éducatif et le CD-Rom culturel si il intègre une interactivité et une créativité suffisante. Un montant minimum de 150 000 EUR de coûts de développement a été fixé pour exclure les jeux qui n'ont pas vocation à une commercialisation significative. De plus, pour être admis au bénéfice du crédit d'impôt, les jeux vidéo devront remplir un certain nombre de critères.

13.	Le premier critère sera négatif: seront exclus du bénéfice du crédit d'impôt les jeux vidéo comportant des séquences à caractère pornographique ou de très grande violence.

14.

Les jeux vidéo éligibles devront par ailleurs avoir une dimension culturelle. Pour ce faire, les jeux vidéo devront satisfaire l'un de deux critères suivants:

a)	Soit ils développent une adaptation d'une œuvre pré-existante du patrimoine culturel européen à partir d'un scénario écrit en français.

Soit ils développent un concept original. Ce critère a été ultérieurement précisé par les autorités françaises: les jeux vidéo sont éligibles sur la base du second critère culturel si ils remplissent “un critère de qualité et d'originalité du concept et de contribution à l'expression de la diversité culturelle et de la création européennes en matière de jeu vidéo”. L'appréciation de ce critère comprendra “l'examen de la qualité et de l'originalité du contenu, du scénario, de la jouabilité, de la navigation, de l'interactivité et des composantes visuelles, sonores et graphiques”.

15.

S'ajoutera enfin un critère “culturel” européen: un barème de points répartis par catégories et affectés par postes en fonction de la qualité de ressortissant d'un État membre de l'Union européenne déterminera le caractère européen des jeux vidéo et donc leur admissibilité au bénéfice du crédit d'impôt. Sont pris en compte pour le barème non seulement les collaborateurs directement engagés par le producteur de jeu, mais aussi ceux rattachés aux éventuelles entreprises sous-traitantes chargées des opérations de fabrication. Le calcul de ce barème est aussi fait indépendamment de la localisation des dépenses: ainsi les dépenses effectuées auprès d'entreprises sous-traitantes établies en Europe seront éligibles.

b) Dépenses éligibles

16.

Les dépenses éligibles sont définies de façon à correspondre aux dépenses de conception et de création. En sont notamment exclues les dépenses de débogage et de tests avals. Elles recouvrent par contre:

les charges de personnel (rémunération et charges sociales) afférentes:

—	au réalisateur, à l'adjoint du réalisateur, au directeur artistique, au directeur technique;

—	aux personnes chargées du scénario et des dialogues, du design et de la conception des niveaux de jeu;

—	aux personnes chargées de la programmation;

—	aux personnes chargées du graphisme et de l'animation;

—	aux personnes chargées de l'environnement sonore.

b)	Les dotations aux amortissements des immobilisations, autres que les immeubles, affectées directement à la création de jeux vidéo agréés;

c)	Les autres dépenses de fonctionnement, établies de façon forfaitaire à 75 % des dépenses de personnel.

17.	Les subventions publiques perçues par les entreprises à raison de dépenses ouvrant droit au crédit d'impôt viendront en diminution de la base de calcul du crédit d'impôt.

c) Mécanisme d'application du crédit d'impôt

18.	C'est à l'assiette de dépenses ainsi définies qu'est appliqué le taux de crédit d'impôt. Le taux du crédit d'impôt est de 20 % de l'assiette des dépenses éligibles.

19.

Les autorités françaises se proposent par ailleurs d'instituer un plafond par entreprise dans un souci de maîtriser le coût fiscal de la mesure. Dans l'état actuel du projet, les autorités françaises se proposent de fixer ce plafond à 3 millions EUR. Le budget annuel prévisionnel pour ce dispositif est chiffré entre 30 millions EUR et 60 millions EUR.

20.

Un mécanisme d'agrément est par ailleurs mis en place afin de vérifier les critères de sélection des jeux vidéo. Cette évaluation sera effectuée par un comité d'experts composé de représentants des administrations françaises et de personnalités qualifiées, qui n'appartiendront pas forcément au monde du jeu vidéo, mais qui pourront aussi représenter d'autres disciplines culturelles. Ce groupe d'experts vérifiera l'éligibilité de l'entreprise, du jeu, la nature des dépenses, et le respect des critères culturels énumérés ci-dessus. Ce comité émettra un avis sur la base duquel le Ministère de la Culture et de la Communication émettra son agrément.

21.

Les modalités de versement sont les suivantes: le crédit d'impôt est imputé sur l'impôt sur les sociétés dû au titre du premier exercice clos à compter de la date d'agrément provisoire qui est donné au démarrage du projet, puis sur l'impôt sur les sociétés dû au titre de chaque exercice au cours desquelles les dépenses éligibles ont été engagées. L'agrément définitif est délivré lors de la livraison à l'éditeur. Si l'agrément définitif n'est pas délivré dans un délai de 24 mois à compter de la date de délivrance de l'agrément provisoire, l'entreprise doit reverser le crédit d'impôt qu'elle a utilisé. Enfin, lorsque le montant de la réduction d'impôt au titre d'un exercice excède le montant de l'impôt dû, l'excédent est restitué à l'entreprise.

22.	Le dispositif est initialement prévu pour durer jusqu'au 31 décembre 2008.

3. ÉVALUATION DE LA MESURE

3.1. Qualification des mesures

23.

L'article 87 paragraphe 1 du traité CE dispose: “Sauf dérogations prévues par ledit traité, sont incompatibles avec le marché commun, dans la mesure où elles affectent les échanges entre États membres, les aides accordées par les États ou au moyen de ressources d'État sous quelque forme que ce soit qui faussent ou qui menacent de fausser la concurrence en favorisant certaines entreprises ou certaines productions”.

24.	La mesure visée par la présente décision consiste en un crédit d'impôt qui vient en déduction de l'impôt sur les sociétés normalement dû par les bénéficiaires. Le caractère de ressource étatique de cette mesure ne fait donc aucun doute.

25.

Cette mesure vise à réduire les coûts de production des entreprises bénéficiaires et constitue clairement un avantage qui est par ailleurs sélectif dans la mesure où seul le secteur de production de jeux vidéo peut en bénéficier. Cette mesure constitue donc un avantage sélectif susceptible de créer une distorsion de concurrence au sens de l'Article 87(1) CE.

26.

Par ailleurs, selon les informations sur les parts de marchés fournies par les autorités françaises, et qui ne sont disponibles que pour les éditeurs de jeux vidéo, les trois grands éditeurs français de jeux vidéo, à savoir Ubisoft, Atari et VUGames représentaient respectivement 6,4 %, 3,5 % et 4,4 % des parts de marchés des éditeurs de jeux vidéo en 2005 dans l'ensemble formé par le Royaume-Uni, l'Allemagne, la France, l'Espagne et l'Italie. Les studios établis en France, à qui la mesure est destinée, ne représentent qu'une proportion limitée du chiffre d'affaire de ces éditeurs (25 % pour Ubisoft, 10 % pour Atari et 2 % pour VUGames). Ils n'en représentent donc pas moins une proportion non négligeable de la part de marché de ces éditeurs dans les cinq pays européens mentionnés ci-dessus. À l'évidence, le marché des jeux vidéo n'est donc pas un marché national. L'on peut donc considérer que le crédit d'impôt est susceptible d'affecter les échanges entre États Membres.

27.	Eu égard à ces considérations, il convient de conclure que ces financements constituent des aides d'État au sens du traité.

3.2. Compatibilité des mesures

3.2.1. Position des autorités françaises

28.

Les autorités françaises considèrent que la dérogation visée à l'article 87 paragraphe 3 d) du traité CE s'applique à la mesure notifiée. Cet article précise que peuvent être considérées comme compatibles avec le marché commun les aides destinées à promouvoir la culture et la conservation du patrimoine, quand elles n'altèrent pas les conditions des échanges et de la concurrence dans la Communauté dans une mesure contraire à l'intérêt commun. Pour établir que les jeux vidéo éligibles au bénéfice de ce crédit d'impôt constituent des objets culturels au sens de l'article 87 paragraphe 3 d) du traité CE, les autorités françaises avancent les arguments suivants:

a)	Ces jeux vidéo sont conçus sur la base d'un scénario en langue française, ce qui est un véhicule des modes de pensée associés à l'usage de cette langue.

Les jeux vidéo sont une création artistique et technologique. La part des dépenses artistiques devient en effet majoritaire dans la conception du jeu, au détriment des dépenses de programmation qui ne représentent plus qu'un tiers des coûts d'un projet. En effet, une grande partie de ces dépenses porte sur la substance du jeu, à savoir la qualité de l'interaction, autrement dit la jouabilité (“gameplay”). Cet élément essentiel relève de la dimension culturelle, à savoir le talent artistique.

La dimension culturelle des jeux vidéo transparaît aussi dans les relations complémentaires que ce média a tissées avec le cinéma et qui se manifestent à travers l'utilisation de certaines techniques cinématographiques dans les jeux vidéo (telles que les techniques d'animation), à travers le fait qu'un nombre croissant de jeux vidéo s'inspirent du cinéma et que les jeux vidéos reprennent les modes de narration utilisés au cinéma.

Cette dimension culturelle du jeu vidéo explique par ailleurs la réflexion actuellement en cours en France autour du statut des auteurs dans le jeu vidéo, réflexion qui va dans le sens de la protection des droits de propriété artistique de certains fonctions créatives telles que la réalisation du scénario interactif, la conception graphique et la création de la composition musicale originale.

e)	Les autorités françaises soutiennent que la Commission a soutenu cette industrie à travers le programme MEDIA.

f)	En outre, le caractère culturel des jeux vidéo éligibles serait garanti par les critères de sélection décrits au point 14.

29.

De plus, les autorités françaises soutiennent par ailleurs que, conformément à la Communication de la Commission sur l'application des règles relatives aux aides d'État aux mesures relevant de la fiscalité directe des entreprises de 1998, ce crédit d'impôt respecte les principes de légalité générale et notamment les principes du Traité interdisant toute discrimination en fonction de la nationalité et assurant la liberté d'établissement, la libre circulation des marchandises et la libre prestation des services. À ce titre, les autorités françaises soulignent qu'aucune discrimination n'est faite entre collaborateurs nationaux et européens. Toutes les entreprises établies en France, quelque soit leur nationalité, peuvent aussi être bénéficiaires du dispositif.

30.

Enfin, les autorités françaises considèrent que la mesure notifiée n'altère pas les échanges dans une mesure contraire à l'intérêt commun. Tout d'abord, la mesure proposée n'est pas discriminatoire, puisqu'elle permet d'associer les talents de tous les États membres de l'Union, sans traitement différencié en fonction des nationalités. Ensuite, les autorités françaises soutiennent que l'intérêt commun réside dans l'existence et le soutien à une production culturelle de jeux vidéo. Ainsi, même si le Royaume Uni et l'Allemagne ont aussi une industrie du jeux vidéo, la concurrence est aujourd'hui essentiellement extra-communautaire et provient des États-Unis, du Canada, de la Corée du Sud et du Japon. Ainsi, l'impact de la mesure devrait s'apprécier au regard de cette concurrence extra-communautaire.

3.2.2. Position de la Commission

31.

En premier lieu, et en application du principe établi par la Cour dans l'arrêt Matra (1), la Commission doit s'assurer que les conditions d'accès au crédit d'impôt ne contiennent pas de clauses contraires aux dispositions du traité CE dans des domaines autres que les aides d'État, et notamment qu'elles ne comprennent aucune discrimination en raison de la nationalité.

32.

Sur ce point, il convient de noter que la mesure ne paraît contenir aucune restriction quant à la nationalité des personnels employés. Par contre, seules les dotations aux amortissements et les charges de personnels salariés de l'entreprise bénéficiaire du crédit d'impôt semblent être pris en compte dans les coûts éligibles. Il n'apparaît pas clairement si et comment sont pris en compte dans les coûts éligibles les coûts d'entreprises sous-traitantes, qui peuvent être situées dans d'autres États Membres. La Commission ne peut donc à ce stade conclure que la mesure n'introduit aucune discrimination sur la base de la localisation des coûts.

33.

Du plus, le fait que les studios de production de jeux vidéo éligibles doivent être établis en France est, compte tenu des règles françaises d'imposition, inhérent à la condition de l'assujettissement en France aux fins de l'impôt sur les sociétés et serait donc justifié par la nature fiscale de la mesure d'aide qui est un crédit d'impôt. Il reste néanmoins à vérifier que les établissements stables français d'entreprises européennes pourraient elles aussi bénéficier du crédit d'impôt quelque soit leur forme juridique.

34.	En conclusion, à ce stade, la Commission ne peut conclure que la mesure d'aide ne comporte aucune infraction aux autres dispositions du Traité CE.

35.

Concernant ensuite la question de la compatibilité de la mesure avec le marché commun sur la base de l'article 87 paragraphe 3 d), la Commission souhaite rappeler à titre préliminaire que cette dérogation doit, comme toute dérogation à la règle générale énoncée à l'article 87 paragraphe 1, être interprétée de façon restrictive.

36.

Afin d'être compatible sur la base de cet article, une mesure d'aide doit remplir un objectif de promotion de la culture de façon proportionnelle et nécessaire. Elle doit en particulier être évaluée sur la base des questions suivantes:

1.	La mesure vise-t-elle à un réel objectif de promotion de la culture?

Est-elle conçue de façon à remplir cet objectif culturel? En particulier:

a)	Est-elle un instrument approprié ou existent-ils d'autres instruments mieux appropriés?

b)	A-t-elle un effet incitatif suffisant?

c)	Est-elle proportionnelle? Est-ce que le même résultat ne pourrait être obtenu avec moins d'aide?

3.	Est-ce que les distorsions de concurrence et les effets sur le commerce sont limités, de telle manière que le bilan global de l'aide est positif?

1) Existence d'un objectif culturel

37.	Les jeux vidéo sont des produits audiovisuels pour lesquels il existe un marché international en pleine expansion, avec une forte concurrence internationale, ainsi que potentiellement des marchés plus locaux.

38.

La production de jeux vidéo fait certes appel à des talents créatifs mais cela ne signifie pas nécessairement que ce sont des produits culturels au sens de l'article 87 paragraphe 3 d). Certains éléments de créativité interviennent en effet dans la production de nombreux produits qui ne sauraient à l'évidence rentrer dans le champ d'application de cet article (e.g.: design d'automobiles).

39.

Toutefois, la Commission a eu l'occasion de déclarer compatibles sur la base de l'article 87 paragraphe 3 d) du traité CE des mesures de soutien à la création de certains produits audiovisuels sélectionnés sur la base de critères précis visant à identifier ceux qui ont un contenu culturel. Ainsi, dans sa décision du 16 mai 2006 dans le cas no N45/2006 Crédit d'impôt en faveur de la production phonographique, la Commission a conclu que le soutien à la création d'œuvres musicales remplissant certains critères visait à promouvoir la culture. De la même manière, à ce stade, la Commission n'exclut pas que certains jeux vidéo puissent constituer des produits culturels au sens de l'article 87 paragraphe 3 d) du Traité CE. Leur caractère culturel dépendrait de leur contenu et donc en premier lieu des critères de sélection des jeux éligibles utilisés par les autorités françaises.

40.

Le premier critère culturel proposé par les autorités françaises pour sélectionner les jeux vidéo éligibles est que ces jeux constituent une adaptation d'une œuvre pré-existante du patrimoine culturel européen à partir d'un scénario écrit en français. Or certains des exemples fournis par les autorités françaises de jeux vidéo qui rempliraient ce critère semblent indiquer que ce dernier pourrait être appliqué d'une façon très large, qui ne fournirait pas toutes les garanties nécessaires pour assurer que les jeux vidéo sélectionnés constituent effectivement une adaptation d'une œuvre pré-existante du patrimoine culturel européen. Ainsi, parmi les exemples cités, figure le jeu vidéo “Caméra Café: Le Jeu”, basé sur un programme télévisuel français dont l'appartenance au patrimoine culturel européen n'apparaît pas clairement à ce stade. Le concept de patrimoine culturel européen devrait donc être précisé.

41.

Les jeux vidéo sont aussi éligibles s'ils remplissent “un critère de qualité et d'originalité du concept et de contribution à l'expression de la diversité culturelle et de la création européennes en matière de jeu vidéo”. L'appréciation de ce deuxième critère culturel inclut “l'examen de la qualité et de l'originalité du contenu, du scénario, de la jouabilité, de la navigation, de l'interactivité et des composantes visuelles, sonores et graphiques”. Le contenu de ce critère est lui aussi sujet à une interprétation potentiellement large. Il n'est ainsi pas exclu que, sur la base de ce critère, soient éligibles des jeux de simulation, ou des jeux sportifs, par exemple basés sur les courses automobiles, dont le contenu culturel n'apparaît pas clairement à ce stade. Ainsi, ce critère de “qualité et d'originalité du concept” pourrait être utilisé plutôt pour sélectionner de bons jeux vidéo, en termes de divertissement ou d'animation, que des jeux vidéo en effet culturels.

42.

Une évaluation, par exemple basée sur la production des dernières années, du pourcentage de jeux vidéo qui seraient éligibles sur la base de ces deux critères permettrait aussi de mieux évaluer leur caractère sélectif. Ainsi, par exemple, si la mesure aboutissait à soutenir la production d'une large proportion de jeux vidéo, il pourrait alors apparaître qu'elle est détournée de son objectif avoué de promotion de la culture, et qu'elle pourrait alors avoir plus un objectif industriel de soutien à un secteur subissant une forte concurrence internationale et une phase de mutation technologique.

43.	Il conviendrait enfin d'expliciter le critère qui vise à exclure du bénéfice du crédit d'impôt les jeux de “très grande violence”.

44.

Pour les raisons décrites ci-dessus, à ce stade, la Commission a des doutes que les critères proposés par les autorités françaises permettent d'identifier uniquement des jeux vidéo qui sont en effet des produits culturels et que la mesure a donc réellement pour seul objectif la promotion de la culture au sens de l'article 87 paragraphe 3 d) du traité CE.

2) Est-ce que la mesure est conçue de façon à remplir cet objectif culturel?

45.	À supposer que la promotion de la production des jeux vidéo tels que définis sur la base de cette mesure d'aide soit un objectif culturel au sens de l'article 87 paragraphe 3 d), il convient de s'assurer que la mesure est conçue de façon à remplir cet objectif.

46.

Dans un contexte où les producteurs de jeux vidéo doivent faire face à des coûts croissants, un crédit d'impôt assis sur les coûts de production de ces jeux vidéo peut être vu comme un instrument approprié pour encourager la production de ces jeux. Les autorités françaises n'ont toutefois par fourni d'informations démontrant qu'aucun autre instrument ne permettrait d'aboutir au même objectif.

47.	Les autorités françaises n'ont pas non plus fourni d'éléments visant à prouver que la mesure a un effet incitatif suffisant et notamment qu'elle est nécessaire pour la production de jeux vidéo ayant un caractère culturel.

48.

Enfin, la mesure doit être proportionnelle. Il convient en particulier de s'assurer que le même résultat ne pourrait être obtenu avec moins d'aide. À ce titre, la Commission note que le taux du crédit d'impôt est de 20 % des dépenses éligibles, ce qui semble à première vue et à ce stade raisonnable et en ligne avec les taux déjà acceptés par la Commission dans les cas similaires de promotion de produits culturels (2). Il convient néanmoins de s'assurer que les coûts éligibles sont correctement définis et que seuls les coûts de production réellement supportés sont pris en compte.

49.

Or, les “autres dépenses de fonctionnement” (hors charges de personnel et dotations aux amortissements des immobilisations) sont établies forfaitairement à 75 % des dépenses de personnel. La Commission doute que ce calcul des “autres dépenses de fonctionnement” permette de déterminer les coûts réellement supportés pour la création des jeux vidéo par les entreprises éligibles et soit donc conforme aux règles communautaires en matière d'aide d'État. Les autorités françaises ont expliqué qu'elles ont retenu ce mode de calcul des coûts éligibles par analogie avec le dispositif français du crédit d'impôt recherche. Selon les autorités françaises, la Commission a eu connaissance de cette mesure et elle n'aurait pas émis d'objection sur ce mode de calcul.

50.

Or il s'avère que le crédit d'impôt recherche est une mesure générale. La Commission n'a donc pas eu par conséquent à se prononcer sur ses modalités d'application et en particulier sur la conformité de ce mode de calcul des coûts éligibles au regard des règles communautaires en matière d'aide d'État.

51.	À ce stade, la Commission a des doutes quant à la conformité du calcul des coûts éligibles avec les règles communautaires en matière d'aides d'État.

3) Est-ce que les distorsions de concurrence et les effets sur le commerce sont limités, de telle manière que le bilan global de l'aide est positif?

52.

Si les principaux concurrents dans le domaine des jeux vidéo proviennent d'Amérique du Nord et d'Asie, il existe aussi des producteurs de jeux vidéo dans le autres États membres et en particulier au Royaume Uni et en Allemagne. Ainsi le Royaume-Uni compte environ 160 studios indépendants, et un éditeur national, SCi Games. Quant à l'Allemagne, elle compte une cinquantaine de studios indépendants.

53.

Ainsi, en réduisant les coûts de production des entreprises de ce secteur établies en France, ce crédit d'impôt est susceptible de renforcer leur position par rapport à leurs concurrents européens. Les autorités françaises n'ont fourni aucune information précise sur l'impact de cette mesure sur la concurrence intra-communautaire.

54.	À ce stade, la Commission doute donc que les distorsions de concurrence et les effets sur le commerce de la mesure sont suffisamment limités de telle manière que le bilan global de l'aide est positif.

Conclusion

55.

Pour l'ensemble de ces raisons, à ce stade, la Commission a des doutes que la mesure notifiée soit compatible avec le marché commun sur la base de l'article 87 paragraphe 3 d) du traité CE. La Commission a par ailleurs des doutes que la mesure puisse être compatible sur la base d'autres dispositions. L'article 87 paragraphe 2 n'est clairement pas applicable. L'article 87 paragraphe 3 a) concerne les aides pour les régions assistées, or la présente mesure n'est pas limitée à ces régions. Elle ne constitue pas non plus une projet important d'intérêt européen au sens de l'article 87 paragraphe b). Selon l'article 87 paragraphe 3 c), les aides qui visent à faciliter le développement de certaines activités ou de certaines régions peuvent être compatibles avec le marché commun lorsqu'elle n'altèrent pas les conditions des échanges dans une mesure contraire à l'intérêt commun. Les autorités françaises n'ont pas avancé d'arguments permettant de conclure que la mesure notifiée vise au développement de certaines activités au sens de l'article 87 paragraphe 3 c). La Commission note toutefois qu'il n'est pas exclu que cette mesure, qui concerne le développement de nouveaux produits, puisse dans une certaine mesure tomber dans le champ d'application de l'encadrement communautaire des aides d'État à la recherche et au développement (3). Les autorités françaises n'ont toutefois pas fourni les informations nécessaires permettant de vérifier l'éventuelle conformité de la mesure notifiée avec cet encadrement.

56.	En conséquence, la Commission requiert l'avis de la France et des parties intéressées sur la mesure notifiée.

4. CONCLUSION

Compte tenu des considérations qui précèdent, la Commission a des doutes à ce stade que la mesure en cause soit compatible avec le marché commun. Par conséquent, conformément à l'article 6 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil du 22 mars 1999 portant modalités d'application de l'article 93 du traité CE, la Commission invite la France, dans le cadre de la procédure prévue à l'article 88, paragraphe 2, du traité CE, à présenter ses observations et à fournir toute information utile pour l'évaluation des mesures dans un délai d'un mois à compter de la date de réception de la présente.

La Commission rappelle à la France l'effet suspensif de l'article 88, paragraphe 3, du traité CE et se réfère à l'article 14 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil qui prévoit que toute aide illégale pourra faire l'objet d'une récupération auprès de son bénéficiaire.

Par la présente, la Commission avise la France qu'elle informera les intéressés par la publication de la présente lettre et d'un résumé de celle-ci au Journal officiel de l'Union européenne. Elle informera également les intéressés dans les pays de l'AELE signataires de l'accord EEE par la publication d'une communication dans le supplément EEE du Journal officiel, ainsi que l'autorité de surveillance de l'AELE en leur envoyant une copie de la présente.’

(1) Matra v. Commission (Aff. C-225/91), Rec. 1993, I -3203.

(2) Voir par exemple décision de la Commission du 16 mai 2006 dans le cas no N45/2006 crédit d'impôt en faveur de la production phonographique.

(3) JO C 45 du 17.2.1996, p. 5.

7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/27

STATE AID — SWEDEN

State aid No C 46/2006 (ex N 347/2006) — Relief from CO2 tax on fuels consumed in installations covered by the EU Emission Trading Scheme

Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty

(Text with EEA relevance)

(2006/C 297/08)

By means of the letter dated 8.11.2006 reproduced in the authentic language on the pages following this summary, the Commission notified the Sweden of its decision to initiate the procedure laid down in Article 88(2) of the EC Treaty concerning the above-mentioned aid.

Interested parties may submit their comments on the aid measure in respect of which the Commission is initiating the procedure within one month of the date of publication of this summary and the following letter, to:

European Commission

Directorate-General for Competition

State aid Registry

Rue de la Loi/Wetstraat, 200

B-1049 Brussels

Fax No: (32-2) 296 12 42

These comments will be communicated to Sweden. Confidential treatment of the identity of the interested party submitting the comments may be requested in writing, stating the reasons for the request.

SUMMARY

1. DESCRIPTION

Community minimum taxation levels are set out for the consumption of energy products and electricity in the energy taxation directive (2003/96/EC). In Sweden, two taxes are counted towards the minimum taxation levels of the directive: an energy tax and a carbon dioxide tax. Different national tax levels are applied, one higher for households and service- and district heating sectors (100 % energy tax and 100 % carbon dioxide tax) and one lower for fuel used in the manufacturing process in industrial activities and fuel used for heat production in combined heat and power plants (0 energy tax and 21 % carbon dioxide tax). A further tax reduction is granted to manufacturing companies in the energy-intensive industry if the value of the fossil fuel they use in the production exceeds 0,8 % of the sales value of the goods produced. The tax reductions for fuel used by the manufacturing industry and for fuel used in combined heat and power plants have previously been subject to State aid approvals. In accordance with the Community Emission trading directive 2003/87/EC, the EU Emission Trading Scheme (EU ETS) entered into force on 1 January 2005. The Emission trading directive covers certain energy activities and certain industrial production, and obliges operators of installations covered by the EU ETS (ETS installations) to surrender allowances for their greenhouse gas emissions. The allowances are either allocated to the operator for free at the beginning of each trading period or bought by the operator in auction and/or on the market. In the first trading period that started in January 2005 and lasts until December 2007, Sweden chose to allocate all the emission allowances for free.

The notified measure consists in tax reliefs for fuel used in ETS installations. Different types of ETS installations in the manufacturing sector and the energy sector are proposed to benefit from the following different levels of tax relief:

—	Fuel consumed in the manufacturing process in industrial activities and fuel consumed for heat production in certain ultra efficient CHP-plants would be fully exempted from both CO2 tax and energy tax.

—	Fuel consumed in other CHP-plants would be completely exempted from energy tax and pay 7 % of the CO2 tax.

—	Fuel consumed in other installations covered by the EU ETS, i.e. heat production plants, would continue to pay the full energy tax and pay 86 % of the CO2 tax.

The notified measure would lead to a situation where fuels in the first of the three abovementioned categories would not be subject to any energy tax within the meaning of the Energy taxation directive. The level of taxation on fuels used for heat production in non ultra efficient CHP plants and on fuels used in district heating plants would however respect the minimum taxation levels set out in the Energy taxation directive.

The objective of the notified measure is to avoid the double regulation that, in the opinion of the Swedish authorities, has occurred due to the introduction of the EU ETS. Sweden thus wishes to contribute to a cost effective climate policy for the EU as a whole. The overall principle of Swedish climate policy is to regulate the reduction of CO2 emissions from ETS installations only through the EU ETS, and to progressively abolish the CO2 tax. The notified measure constitutes the first step of this abolishment, and the remaining CO2 tax exemption on fuel consumed in ETS installations will be put in place gradually, when the State budget so allows. Beneficiaries of the scheme are the enterprises, of any size and in any region, that have activities in ETS installations. The estimated number of beneficiaries is 101-500. The budget foreseen is SEK 358 million (ca. EUR 38 million) annually and SEK 2258 million (ca. EUR 239 million) overall. The duration of the notified scheme is from 1 January 2007 until 31 December 2011.

2. PRELIMINARY ASSESSMENT AND THE COMMISSION'S DOUBTS

2.1 Presence of aid under Article 87(1) of the EC Treaty

The notified tax relief constitutes an economic advantage to the beneficiaries, which relieves them of costs normally borne from their operating budgets. Since it seems doubtful in the light of the definition of the ‘nature and general scheme of the system’ (1) that the tax reduction would be justified on this basis, and as the relevant criteria in Article 87(1) seem to be fulfilled, the Commission at this stage considers that the measure must be qualified as State aid.

2.2 Compatibility of the aid with the common market

The Commission doubts that the exemptions proposed by the Swedish authorities can be approved on the basis of the Environmental Aid Guidelines. Point 51.1(b) is not applicable, since the tax paid by the firms under the proposed scheme would be below the minimum levels of the Energy Tax Directive. Neither do the requirements of point 51.1(a) seem to be fulfilled, since the undertakings benefiting from the aid would not enter into voluntary commitments or agreements.

The Commission furthermore doubts that the proposed exemptions could be approved based on Article 87(3)(c) of the EC Treaty with reference to the alleged need to eliminate the double regulation. The Commission has at this stage doubts concerning what impact the existence of a double regulation could have on its analysis, and whether it could justify an exemption from the CO2 tax under State aid rules. In particular, the Commission has the following concerns:

—

The Energy Tax Directive and the ETS are two separate instruments of Community law. Whilst they pursue partially the same policy goal, namely internalizing the external costs of CO2 emissions, they also have diverging objectives. This is in particular true for the minimum levels of taxation, whose primary purpose is the smooth functioning of the internal market. However, in order to comply with the Energy Tax Directive, Member States are free to levy various taxes, such as for example CO2 taxes, the objective of which can be identical as that of the ETS. National approaches differ, and only in some Member States do the taxes included in the minimum levels partially take the form of a CO2 tax. Where a CO2 tax is levied in order to comply with the minimum levels of taxation set in the Energy Tax Directive, which is the case in Sweden, a relief from such a CO2 tax could thus distort competition on the internal market by increasing tax differentiation in an area where tax harmonisation has been carried out on Community level, in particular with the purpose to achieve proper functioning of the internal market and a level playing field between actors.

—

Moreover, the Commission considers that the ‘polluter-pays’ principle must be taken into account when State aid in the field of environment is granted. Exempting all companies participating in the EU ETS from such a CO2 tax might not be justifiable, since it could run against the ‘polluter-pays’ principle to exempt companies which received emission allowances for free. On the other hand, relieving from such a CO2 tax those companies which have to buy additional allowances because they need to cover their extra pollution might go against the environmental logic — it could amount to granting a benefit to those who did not make investments and did not lower their pollution or even polluted more.

The Commission furthermore has to assess to which extent the double regulation distorts competition and whether this alleged distortion is to the detriment of Swedish companies in particular, as the Swedish authorities seem to claim. The Commission needs to explore further the possibility that companies may incur a higher cost than the CO2 tax for their pollution in cases where they have to buy allowances and at the same time pay the CO2 tax for the same emissions. On the other hand, in a situation where the allowances have been allocated for free, and there is no tax on the emissions, the ‘polluter-pays’ principle might not be followed. When assessing the overall financial burden on participating companies compared to that of companies not participating in the EU ETS, it must be taken into account that the Member States fix the amount of total emission quotas and had to allocate at least 95 % of the allowances to the companies for free in the first trading period.

The Commission underlines that the objective of the EU ETS is precisely to limit CO2 emissions by creating for the participating companies an economic incentive to reduce emissions stemming from the stringency of the overall emission cap. In order to assess whether there might be a potential distortion of competition due to concomitant CO2 taxation, the Commission would need to analyse in detail the financial implications of the application of the EU ETS in Sweden. In this context, the Commission would moreover need further information on mechanisms that might be envisaged by the Swedish authorities to establish the existence and determine, at the level of each individual company, the amount of a possible extra burden on top of the CO2 tax, and ensure that only companies that actually suffer, at least partially from such burden, are relived from it through the notified tax exemptions.

The Commission furthermore has to assess whether the proposed tax reduction is compatible with Article 17 of the Energy Tax Directive, and therefore asks Sweden to complete the information already provided.

TEXT OF LETTER

‘Kommissionen önskar underrätta Sverige om att den, efter att ha granskat uppgifter som tillhandahållits av Era myndigheter om det ovannämnda stödet, har beslutat inleda det förfarande som anges i artikel 88.2 i EG-fördraget.

1. FÖRFARANDE

(1)

Genom en skrivelse av den 6 juni 2006, som registrerades hos kommissionen samma dag, anmälde de svenska myndigheterna den nedan beskrivna åtgärden till kommissionen. Genom en skrivelse av den 10 juli 2006 begärde kommissionen kompletterande upplysningar. Sverige inkom med kompletterande upplysningar genom skrivelser av den 11 september 2006 och den 18 september 2006, som registrerades hos kommissionen samma dagar.

2 DETALJERAD BESKRIVNING AV ÅTGÄRDEN

2.1 Bakgrund till den anmälda stödordningen

(2)

Gemenskapens minimiskattenivåer för förbrukning av energiprodukter och elektricitet fastställs i rådets direktiv 2003/96/EG av den 27 oktober 2003 om en omstrukturering av gemenskapsramen för beskattning av energiprodukter och elektricitet (2) (nedan kallat energiskattedirektivet). I Sverige räknas två olika skatter in i minimiskattenivåerna enligt direktivet, nämligen en energiskatt och en koldioxidskatt. Olika nationella skattenivåer tillämpas, en högre nivå för hushållen och tjänste- och fjärrvärmesektorn (100 % energiskatt och 100 % koldioxidskatt) och en lägre nivå för bränsle som används i tillverkningsprocesser inom industrin och bränsle som används för värmeproduktion i kraftvärmeanläggningar (0 % energiskatt och 21 % koldioxidskatt). En extra skattenedsättning beviljas tillverkningsföretag inom energiintensiv industri om värdet på det fossila bränsle de använder inom produktionen överstiger 0,8 % av försäljningsvärdet på de varor som tillverkas. Den högsta skatten på sådant bränsle uppgår till 0,8 % av försäljningsvärdet plus 24 % av det skattebelopp som ursprungligen översteg sistnämnda belopp. Skattenedsättningarna för bränsle som används inom tillverkningsindustrin och för bränsle som används i kraftvärmeanläggningar har tidigare godkänts som statligt stöd enligt följande tabell:

Förbrukningssektor

Aktuell situation

Godkännande av statligt stöd

1.	Tillverkningsindustri

a)	Energiintensiv industri

0 % energiskatt; 21 % koldioxidskatt + extra nedsättning av koldioxidskatten enligt 0,8 %-regeln

N 588/2005 + N 595/2005; EU:s minimiskattenivåer iakttas

b)	Icke energiintensiv industri

0 % energiskatt; 21 % koldioxidskatt

N 588/2005; EU:s minimiskattenivåer iakttas

2.	Värmeproduktion i kraftvärmeanläggningar

0 % energiskatt; 21 % koldioxidskatt

N 594/2005; EU:s minimiskattenivåer iakttas

3.	Fjärrvärmeproduktion och tjänstesektorn

100 % energiskatt; 100 % koldioxidskatt

(3)

I enlighet med Europaparlamentets och rådets direktiv 2003/87/EG av den 13 oktober 2003 om ett system för handel med utsläppsrätter för växthusgaser inom gemenskapen och om ändring av rådets direktiv 96/91/EG (3) (nedan kallat direktivet om handel med utsläppsrätter), trädde EU:s system för handel med utsläppsrätter (nedan kallat EU:s utsläppshandelssystem) i kraft den 1 januari 2005.Direktivet om handel med utsläppsrätter omfattar vissa energiverksamheter och viss industriproduktion. I direktivet krävs att de som driver anläggningar som omfattas av EU:s utsläppshandelssystem skall överlämna utsläppsrätter för sina utsläpp av växthusgaser. Utsläppsrätterna delas ut avgiftsfritt till operatören i början av varje handelsperiod eller köps av operatören på auktion och/eller på marknaden. Under den första handelsperioden, som började löpa i januari 2005 och pågår till december 2007, var medlemsstaterna skyldiga att dela ut minst 95 % av utsläppsrätterna avgiftsfritt (4). Sverige valde att dela ut alla utsläppsrätter avgiftsfritt.

2.2 Den anmälda stödordningen

(4)

Den anmälda stödordningen består av skattelättnader för bränsle som används i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet. Det föreslås att olika typer av sådana anläggningar inom tillverkningssektorn och energisektorn skall omfattas av följande skattelättnader:

—

Bränsle som förbrukas i samband med tillverkningsprocesser inom industriell verksamhet och bränsle som förbrukas för värmeproduktion i vissa högeffektiva kraftvärmeanläggningar skulle helt befrias från både koldioxidskatt och energiskatt (en extra nedsättning av koldioxidskatten med 21 procentenheter jämfört med dagens situation). De svenska myndigheterna har åtagit sig att tillämpa denna fullständiga befrielse endast på företag som uppfyller villkoren för energiintensiva företag enligt artikel 17.1 a i energiskattedirektivet.

—	Bränsle som förbrukas i andra kraftvärmeanläggningar skulle helt befrias från energiskatt och betala 7 % av koldioxidskatten (en extra nedsättning av koldioxidskatten med 14 procentenheter jämfört med dagens situation).

—	Bränsle som förbrukas i andra anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet, det vill säga värmeverk, skulle fortsätta betala full energiskatt och betala 86 % av koldioxidskatten (en extra nedsättning av koldioxidskatten med 14 procentenheter jämfört med dagens situation).

(5)

Den anmälda åtgärden skulle leda till en situation där bränslen i den första av de tre nämnda kategorierna inte skulle omfattas av någon energiskatt enligt energiskattedirektivet. De svenska myndigheterna har dock uppgivit att skattenivån för bränsle som används för värmeproduktion i kraftvärmeanläggningar som inte är högeffektiva och för bränslen som används i fjärrvärmeanläggningar kommer att följa minimiskattenivåerna i energiskattedirektivet, vilket illustreras i följande tabell:

Förbrukning	Tung eldningsolja, skatt/m3		Kol, skatt/1 000 kg		Naturgas, skatt/1 000 m3		Gasol, skatt/1 000 kg
Förbrukning	SEK	euro	SEK	euro	SEK	euro	SEK	euro
Värmeproduktion i kraftvärmeanläggningar:
Energiskatt	0	0	0	0	0	0	0	0
Koldioxidskatt	184	20	160	17	138	15	193	21
Summa	184	20	160	17	138	15	193	21
Fjärrvärmeanläggningar:
Energiskatt	739	79	315	34	239	26	145	16
Koldioxidskatt	2256	242	1963	211	1690	182	2373	255
Summa	2995	321	2278	245	1929	208	2518	271
EU:s minimiskattenivå	130	14	38	4	49	5	0	0

(6)

Anmälan i detta ärende omfattar de ovan beskrivna skattelättnaderna bara i den mån lättnaderna avser bränslen som används i anläggningar som omfattas av EU:s utsläppshandelssystem, men där användningen av energiprodukter inte omfattas av första, andra och femte strecksatsen i artikel 2.4 b i energiskattedirektivet. Enligt de bestämmelserna gäller direktivet inte användningen av energiprodukter som används för andra ändamål än som motorbränslen eller som bränslen för uppvärmning, dubbel användning av energiprodukter och mineralogiska processer.

2.3 Syftet med den anmälda stödordningen

(7)	Syftet med den anmälda stödordningen är att undvika de dubbla styrmedel som enligt de svenska myndigheterna uppkommit på grund av att EU:s utsläppshandelssystem införts. De svenska myndigheterna vill således bidra till en kostnadseffektiv klimatpolitik för EU som helhet.

(8)

Det övergripande syftet med den svenska klimatpolitiken är att enbart med hjälp av EU:s utsläppshandelssystem reglera minskningen av koldioxidutsläpp från anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet och att så småningom avskaffa koldioxidskatten. Den anmälda stödordningen är det första steget mot att avskaffa koldioxidskatten. Enligt planerna skall befrielsen från koldioxidskatt på resten av det bränsle som förbrukas i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet införas successivt, när statsbudgeten tillåter det.

2.4 Rättslig grund

(9)	Den rättsliga grunden för de föreslagna skattenedsättningarna är ett förslag till lag om ändring i 6 a kap. 1 § 15–17 lagen (1994:1776) om skatt på energi.

2.5 Stödmottagare

(10)

Stödmottagare är företag, av alla storlekar och i alla regioner, som bedriver verksamhet i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet. Stödmottagarna är verksamma inom följande sektorer:

Nace-kod

DA 15 – Livsmedels- och dryckesvaruframställning

DB 17 – Textilvarutillverkning

DD2 – Tillverkning av trä och varor av trä, kork, rotting o.d. utom möbler, Tillverkning av varor av halm och flätningsmaterial.

DE21 – Massa-, pappers- och pappersvarutillverkning.

DG24 – Tillverkning av kemikalier och kemiska produkter

DH25 – Tillverkning av gummi- och plastvaror

DM34.1 – Tillverkning av motorfordon

E – El-, gas- och vattenförsörjning

(11)	Antalet stödmottagare uppskattas till 101–500.

2.6 Budget och varaktighet

(12)	Den planerade årliga budgeten är 358 miljoner kronor (cirka 38 miljoner euro) och den totala budgeten 2 258 miljoner kronor (cirka 239 miljoner euro) (5). Den anmälda stödordningen löper från den 1 januari 2007 till den 31 december 2011.

3. PRELIMINÄR BEDÖMNING

3.1 Förekomst av statligt stöd enligt artikel 87.1 i EG-fördraget

(13)

Selektiv nedsättning av skatter som tas ut av miljöskyddsskäl utgör i regel driftsstöd som omfattas av artikel 87 i EG-fördraget. Artikel 87 är tillämplig på stöd som ges av en medlemsstat eller med hjälp av statliga medel, av vilket slag det än är, som snedvrider eller hotar att snedvrida konkurrensen genom att gynna vissa företag eller viss produktion, i den utsträckning det påverkar handeln mellan medlemsstaterna.

(14)	Den anmälda skattelättnaden utgör en ekonomisk förmån för stödmottagarna och befriar dem från kostnader som normalt belastar deras driftsbudget. Stödordningen leder till bortfall av skatteintäkter och finansieras således med statliga medel.

(15)

Skattelättnaden gäller bara företag som omfattas av EU:s utsläppshandelssystem. De svenska myndigheterna har hävdat att det ligger i den svenska klimatförändringsstrategins natur och logik att avskaffa koldioxidskatten för anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet, eftersom den logiska ekonomiska grunden för den strategin är att tillämpa ett enda marknadsbaserat styrmedel i fall där fler styrmedel inte skulle leda till någon ytterligare minskning av utsläppen. Med hänsyn till definitionen av ‚systemets art och struktur‘, som fastställts i EG-domstolens rättspraxis (6) och antagits av kommissionen i dess meddelande av den 10 december 1998 om tillämpningen av reglerna om statligt stöd på åtgärder som omfattar direkt beskattning av företag (7), tvivlar kommissionen emellertid på att skattenedsättningen skulle vara berättigad på den grunden. Kommissionen konstaterar vidare att nedsättningen inte gäller lika för alla anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet, eftersom vissa av de berörda anläggningarna skulle fortsätta att betala 7 % respektive 86 % i koldioxidskatt. Kommissionen anser därför i det här skedet att stödet är selektivt.

(16)	De företag som gynnas av stödet är verksamma på marknader där det förekommer handel mellan medlemsstater. Det betyder att stödet snedvrider eller hotar att snedvrida konkurrensen på den inre marknaden. Kommissionen anser därför i det här skedet att villkoren i artikel 87.1 i fördraget är uppfyllda.

3.2 Stödets förenlighet med den gemensamma marknaden

(17)

Statligt stöd enligt definitionen i artikel 87.1 anses oförenligt med den gemensamma marknaden om det inte omfattas av något av de undantag som anges i fördraget. Ett av undantagen är artikel 87.3 c, enligt vilket stöd för att underlätta utveckling av vissa näringsverksamheter eller vissa regioner kan anses vara förenligt med den gemensamma marknaden, när det inte påverkar handeln i negativ riktning i en omfattning som strider mot det gemensamma intresset. Kommissionen har antagit gemenskapens riktlinjer för statligt stöd till skydd för miljön (8) (nedan kallade miljöstödsriktlinjerna) för att med hjälp av dem kunna bedöma om statligt stöd på miljöområdet är förenligt med den gemensamma marknaden enligt den artikeln.

3.2.1 Tillämpliga bestämmelser i miljöstödsriktlinjerna

(18)

Avsnitt E.3.2 i miljöstödsriktlinjerna innehåller regler för bedömning av om driftsstöd i form av nedsättningar eller befrielser från miljöskatter är förenligt med den gemensamma marknaden. Enligt punkt 51.1 b i miljöstödsriktlinjerna kan en nedsättning av en miljöskatt som avser en harmoniserad gemenskapsskatt vara berättigad om det belopp företaget betalar efter nedsättningen fortfarande är högre än gemenskapens harmoniserade minimibelopp.

(19)

Enligt punkt 51.1 a i miljöstödsriktlinjerna kan också befrielser från miljöskatter som underskrider gemenskapens harmoniserade miniminivåer vara berättigade, om stödmottagarna har ingått frivilliga avtal genom vilka de åtar sig att uppnå miljöskyddsmål under den period för vilken befrielserna gäller. Medlemsstaterna måste noggrant kontrollera att företagen fullgör sina åtaganden, och avtalen måste innehålla föreskrifter om vilka straff som blir följden om åtagandena inte fullgörs. Den bestämmelsen är också tillämplig när en medlemsstat förenar en skattenedsättning med villkor som har samma effekt som sådana frivilliga avtal eller åtaganden.

(20)

Punkt 51.1 i riktlinjerna är tillämplig på nya skatter men kan enligt punkt 51.2 också tillämpas på befintliga skatter, under förutsättning att skatten har en betydande positiv effekt när det gäller miljöskydd och att undantaget har blivit nödvändigt till följd av en betydande förändring av de ekonomiska betingelserna som försatte företagen i en särskilt svår konkurrenssituation.

3.2.2 Tillämpliga bestämmelser i energiskattedirektivet

(21)

Undantag från harmoniserade miljöskatter kan bara godkännas enligt miljöstödsriktlinjerna om de också är tillåtna enligt det berörda harmoniseringsdirektivet. Den åtgärd som anmälts av Sverige kan således godkännas bara i den mån den är förenlig med energiskattedirektivet, genom vilket energibeskattningen har harmoniserats.

(22)

Enligt artikel 17.2 i energiskattedirektivet kan energiintensiva företag i den mening som avses i direktivet beviljas nedsättning av energiskatt ända ner till noll procent. I artikel 17.3 i samma direktiv tillåts skattenivåer ner till 50 % av direktivets miniminivåer för företag som inte är energiintensiva. Enligt artikel 17.4 tillåts en sådan nedsättning bara om stödmottagarna har ingått avtal eller genomfört system för handel med utsläppsrätter eller likvärdiga arrangemang, som leder till att miljömål uppnås, i stort sett motsvarande vad som skulle ha uppnåtts om gemenskapens vanliga minimiskattesatser hade iakttagits.

3.2.3 Argument som anförts av de svenska myndigheterna

(23)

De svenska myndigheterna har åberopat villkoret i artikel 17.4 i energiskattedirektivet och hävdat att förenligheten med detta kan bedömas genom att marginalkostnaderna för utsläppsminskningar som härrör från minimiskattesatserna respektive utsläppshandelssystemet jämförs. Eftersom marknadspriset för en utsläppsrättighet enligt de svenska myndigheterna är cirka 10 euro per ton koldioxid och gemenskapens genomsnittliga minimiskattesatser motsvarar en koldioxidskatt på omkring 5 euro per ton koldioxid, hävdar de svenska myndigheterna att marginalkostnaden för en utsläppsminskning är högre inom utsläppshandelssystemet jämfört med minimiskattesatserna, och att utsläppsminskningen inom utsläppshandelssystemet således är större än minskningen hade varit om minimiskattesatserna hade tillämpats. De svenska myndigheterna har dessutom gjort gällande att villkoren för en skattebefrielse i enlighet med artikel 17 i energiskattedirektivet är uppfyllda.

(24)

Enligt de svenska myndigheterna omfattas en skattebefrielse för bränslen som används i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet av villkor som har samma effekt som frivilliga avtal i den mening som avses i punkt 51.1 a i miljöstödsriktlinjerna. Enligt dem är den tillämpliga bestämmelsen inriktad på miljöeffekten och föreskriver inte på något sätt att villkoren måste vara frivilliga. De svenska myndigheterna hävdar att miljövinsten av EU:s utsläppshandelssystem är känd på förhand, vilket är en fördel jämfört med att använda skattestyrmedlet, och att det saknar betydelse att miljöskyddssyftet uppnås genom ett obligatoriskt EU-system snarare än genom ett frivilligt avtal mellan ett enskilt företag och en medlemsstat.

(25)

Skulle kommissionen finna att den anmälda åtgärden inte kan godkännas med hänsyn till miljöstödsriktlinjerna, anser de svenska myndigheterna i alla händelser att den uppfyller villkoren för ett undantag enligt artikel 87.3 i EG-fördraget och därför är förenlig med den gemensamma marknaden genom direkt tillämpning av fördraget tillsammans med artikel 17 i energiskattedirektivet, eftersom den ekonomiska logiken och EU:s övergripande miljöskyddsmål talar mycket starkt för att en koldioxidskatt på bränslen som används i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet bör avskaffas. De svenska myndigheterna anser att de gällande miljöstödsriktlinjerna inte är fullt tillämpliga på åtgärder som vidtas i samband med EU:s utsläppshandelssystem, eftersom riktlinjerna antogs före direktivet om handel med utsläppsrätter. Att inte vidta åtgärder för att minimera samhällets kostnader för en gemensam tillämpning av EU:s utsläppshandelssystem och koldioxidskatten skulle enligt dem strida mot gemenskapens rättsuppfattning. Enligt de svenska myndigheterna leder de dubbla styrmedlen i form av samtidig tillämpning av beskattning och utsläppshandel till ökade kostnader både för enskilda operatörer och för samhället, och det faktum att de dubbla styrmedlen åsamkar samhället kostnader bör kunna motivera ett avskaffande av koldioxidskatten.

(26)

De svenska myndigheterna gör gällande att alla marginalskatter, till exempel en koldioxidskatt eller någon annan indirekt skatt som beräknas utifrån mängden förbrukat bränsle, snedvrider priset på utsläppsrätterna och leder till att utsläppsminskningarna sprids ineffektivt över utsläppshandelssystemet. De gör därför gällande att eventuella övervinster som härrör från en fri fördelning av utsläppsrätter bör fångas in genom en schablonskatt för att undvika en sådan snedvridning av marginalbeteendet inom utsläppshandelssystemet. Den begränsning av koldioxidutsläppen som fastställs genom utsläppshandelssystemet åsamkar kostnader för de operatörer som deltar i systemet, för det första i form av extra kostnader för att köpa nödvändiga utsläppsrätter utöver fördelade utsläppsrätter och för det andra i form av högre elpriser på grund av den begränsning som fastställts för utsläpp från elproduktion som grundar sig på fossila bränslen och det faktum att en eventuell ökning av marginalkostnaden för elproduktion också påverkar marknadspriset på elektricitet.

(27)

Enligt de svenska myndigheterna snedvrids prismekanismen av beskattning inom utsläppshandelssystemet utan att det ger några miljöfördelar. De anser att en samtidig tillämpning av beskattning och utsläppshandel inte påverkar de totala utsläppen inom utsläppshandelssystemet, eftersom den totala utsläppsnivån avgörs av mängden fördelade utsläppsrätter, och ett eventuellt överskott på utsläppsrätter kommer bara att säljas på marknaden och leda till en ökning av utsläppen inom en annan del av systemet. Det påverkar dock marginalkostnaden för utsläppsminskningar och därmed den totala kostnaden för att nå målet att minska utsläppen. De svenska myndigheterna anser att en samtidig tillämpning av de båda styrmedlen leder till att utsläppsminskningarna fördelas ineffektivt över utsläppshandelssystemet, och resultatet blir att den totala kostnaden för att nå EU:s mål för utsläppsminskningar kommer att öka.

(28)

De svenska myndigheterna gör gällande att snedvridningarna i det långa loppet kommer att påverka investeringarna och därmed till vilken ort framtida produktionskapacitet kommer att förläggas inom de sektorer som omfattas av utsläppshandelssystemet. De europeiska företagens konkurrenskraft på den internationella marknaden kommer att försvagas. Den samtidiga tillämpningen av beskattning och utsläppshandel kommer att leda till att kostnaderna för att minska utsläppen kommer att vara högre än minskningens marknadsvärde. Det är ett ineffektivt sätt att fördela resurser som leder till förlorat välstånd, det vill säga en kostnad för samhället.

(29)

De svenska myndigheterna har gett ett exempel där två operatörer omfattas av EU:s utsläppshandelssystem och där utsläppshandelssystemet inte innehåller någon skatt. I ett sådant fall kommer operatören med de lägre marginalkostnaderna för utsläppsminskningar att minska utsläppen mer, hävdar de svenska myndigheterna. Utsläppsminskningarna kommer att fördelas optimalt eftersom varje operatör kommer att minska utsläppen tills de har samma marginalkostnader för minskningen. De svenska myndigheterna hävdar att om en av operatörerna är skyldig att betala en viss skatt kommer de ökade marginalkostnaderna för en utsläppsminskning att sporra den operatören att minska utsläppen mer och därmed göra det möjligt för denne att sälja utsläppsrätter på marknaden, vilket leder till lägre marknadspriser på utsläppsrätter. Det gör det möjligt för andra operatörer med potentiellt lägre marginalkostnader för utsläppsminskningar att köpa och använda utsläppsrätter. Denna ineffektiva resursfördelning leder till förlorat välstånd för samhället. Principskälen för en koldioxidskatt är i praktiken också tillämpliga på andra typer av energiskatter inom EU:s utsläppshandelssystem, eftersom energiskattedirektivet inte gör någon åtskillnad mellan olika slag av indirekta skatter (utom mervärdesskatt) som beräknas utifrån mängden energiprodukter och elektricitet när de frisläpps för konsumtion.

(30)

De svenska myndigheterna gör gällande att om skattebasen och den skattesats som tillämpas harmoniserades fullständigt inom EU-25 för bränslen som förbrukas i de berörda anläggningarna och om skattebasen motsvarade räckvidden för EU:s utsläppshandelssystem, skulle de dubbla styrmedlen inte störa utsläppshandelssystemets funktion, eftersom det bara skulle leda till lägre priser på utsläppsrätter tack vare mindre efterfrågan på eller större utbud på utsläppsrätter. Enligt de svenska myndigheterna omfattar den obligatoriska beskattningen på EU-nivå emellertid bara delar av de bränslen som ger upphov till koldioxidutsläpp som omfattas av EU:s utsläppshandelssystem, och det faktum att beskattningen inte tillämpas lika inom utsläppshandelssystemet snedvrider systemets funktion. Möjligheten till nollbeskattning enligt artikel 17.4 i energiskattedirektivet är väsentlig. De svenska myndigheterna hävdar vidare att i Sverige utgör utsläppen från industrisektorn 80 % av den totala mängden fördelade utsläppsrätter, medan situationen för hela EU-25 är att 70 % av de utsläpp som omfattas av utsläppshandelssystemet härrör från fossila bränslen som används inom energisektorn.

(31)

De svenska myndigheterna anser att tillämpningen av koldioxidskatten utöver EU:s utsläppshandelssystem inte kommer att leda till någon ytterligare minskning av den totala mängden utsläpp inom EU, eftersom den mängden fastställs på förhand. De gör gällande att svenska företag kommer att minska sina utsläpp mer än utländska företag som inte ålagts någon skatt, eftersom de svenska företagen har högre kostnader för utsläpp på grund av skatten på bränslen som förbrukas i anläggningar som omfattas av utsläppshandelssystemet. Enligt de svenska myndigheternas uppfattning kommer beskattningen bara att leda till en situation där företag i olika medlemsstater åsamkas olika kostnader för sina koldioxidutsläpp. Den grundläggande prismekanismen i utsläppshandelssystemet – som går ut på att alla företag möter samma kostnad för att släppa ut koldioxid – sätts ur spel. Då finns det inte längre någon garanti för att utsläppsminskningarna sker till lägsta möjliga kostnad. Konkurrensen snedvrids till nackdel för svenska företag, som kommer att ha en relativt sett högre kostnad för sina utsläpp, och samma grad av miljöstyrning uppnås till en högre kostnad. Förekomsten av kostnadsineffektiva miljörelaterade styrmedel är ett hinder för att nå målen för Lissabonstrategin.

(32)

De svenska myndigheterna påpekar vidare att kommissionen har godkänt den nationella allokeringsplan (NAP) som Sverige anmälde i enlighet med direktivet om handel med utsläppsrätter, och därmed godkänt en viss nivå av koldioxidutsläpp i Sverige. Att kräva att Sverige skall ha kvar sin koldioxidskatt skulle enligt de svenska myndigheterna i praktiken innebära att Sverige måste minska sina utsläpp ytterligare. De svenska myndigheterna anser dock att kommissionen måste anses ha avhänt sig den möjligheten när den godkände den utsläppsnivå som skulle bli följden av den svenska allokeringsplanen.

(33)	Påföljderna för brott mot lagen (2004:1199) om handel med utsläppsrätter, genom vilken direktivet om handel med utsläppsrätter införlivades i svensk lagstiftning, fastställs i lagen och uppfyller de krav på påföljder som föreskrivs i punkt 51.1 a i miljöstödsriktlinjerna.

3.2.4 Kommissionens tvivel

Förenlighet med miljöstödsriktlinjerna

(34)

Kommissionen betvivlar att de undantag som de svenska myndigheterna föreslår kan godkännas på grundval av miljöstödsriktlinjerna. Punkt 51.1 b är inte tillämplig, eftersom den skatt som företagen skulle betala enligt den föreslagna stödordningen skulle ligga under miniminivåerna enligt energiskattedirektivet. Inte heller villkoren i punkt 51.1 a förefaller vara uppfyllda, eftersom de företag som gynnas av stödet inte skulle ingå frivilliga åtaganden eller avtal. För att ett företag skall beviljas en skattenedsättning måste det vidta åtgärder som går utöver fullgörandet av en harmoniserad EU-skyldighet. EU:s utsläppshandelssystem utgör emellertid en obligatorisk standard i alla medlemsstater, och därför kan förenligheten med det systemet inte betraktas som en tillräcklig miljöinsats som tillåter statligt stöd.

(35)	Sammanfattningsvis tvivlar kommissionen på att de föreslagna skattelättnaderna – som underskrider gemenskapens minimiskattesatser och inte medför någon miljövinst som går utöver de krav gemenskapen ställer – är förenliga med miljöstödsriktlinjerna.

Förenlighet med den gemensamma marknaden enligt artikel 87.3 c i EG-fördraget på grundval av en ekonomisk bedömning av det påstådda behovet av att avskaffa dubbla styrmedel

(36)	När det gäller möjligheten att godkänna den anmälda stödordningen på grundval av behovet att avskaffa de dubbla styrmedel som de svenska myndigheterna hänvisar till anser kommissionen att principen om att förorenaren betalar måste beaktas när statligt stöd beviljas på miljöområdet.

(37)

Kommissionen tvekar i detta skede beträffande hur förekomsten av dubbla styrmedel kan komma att påverka dess bedömning och huruvida den kan berättiga till en befrielse från koldioxidskatt enligt reglerna om statligt stöd. Kommissionen har särskilt följande betänkligheter:

—

Energiskattedirektivet och utsläppshandelssystemet är två separata instrument i gemenskapens lagstiftning. Även om de delvis har samma politiska mål, nämligen att internalisera de externa kostnaderna för koldioxidutsläpp, har de också skilda syften. Det gäller särskilt minimiskattenivåerna, vars primära syfte är att få den inre marknaden att fungera smidigt. För att uppfylla kraven i energiskattedirektivet kan medlemsstaterna dock ta ut olika skatter, till exempel koldioxidskatt, som kan ha samma syfte som utsläppshandelssystemet. De nationella strategierna skiljer sig från varandra, och det är bara i vissa medlemsstater som de skatter som ingår i miniminivåerna delvis utgörs av en koldioxidskatt. När en koldioxidskatt tas ut för att uppfylla kraven enligt minimiskattenivåerna i energiskattedirektivet, vilket är fallet i Sverige, kan en nedsättning av en sådan koldioxidskatt således snedvrida konkurrensen på den inre marknaden genom att öka skattedifferentieringen på ett område där skatteharmonisering har genomförts på gemenskapsnivå, framför allt i syfte att skapa en välfungerande inre marknad och lika villkor mellan aktörerna.

—

Att befria alla företag som deltar i utsläppshandelssystemet från en sådan koldioxidskatt kan vara oberättigat, eftersom det skulle kunna strida mot den nämnda principen om att förorenaren betalar, om företag som avgiftsfritt tagit emot utsläppstillstånd befrias från skatten. Å andra sidan kan det strida mot miljölogiken att en sådan koldioxidskatt sätts ned för de företag som måste köpa fler utsläppstillstånd därför att de behöver täcka sin extra förorening – det kan leda till att en förmån beviljas de företag som inte gjort investeringar och inte minskat sin förorening eller till och med förorenat mer.

(38)

Kommissionen måste dessutom bedöma i vilken utsträckning de dubbla styrmedlen snedvrider konkurrensen, och huruvida denna påstådda snedvridning särskilt drabbar svenska företag, vilket de svenska myndigheterna tycks hävda. Kommissionen behöver närmare undersöka möjligheten att företag kan åsamkas en högre kostnad än koldioxidskatten för sina föroreningar i fall där de måste köpa utsläppstillstånd och samtidigt betala koldioxidskatt för samma utsläpp. Å andra sidan kanske principen om att förorenaren betalar inte iakttas i en situation där tillstånden har tilldelats avgiftsfritt och det inte finns någon skatt på utsläpp.

(39)

Kommissionen anser att man vid bedömningen av den samlade finansiella bördan för de företag som deltar i EU:s utsläppshandelssystem jämfört med de företag som inte deltar måste ta hänsyn till att medlemsstaterna fastställer mängden totala utsläppskvoter och att de under den första handelsperioden var tvungna att dela ut minst 95 % av utsläppsrätterna avgiftsfritt till företagen.

(40)

Kommissionen betonar att syftet med EU:s utsläppshandelssystem är just att begränsa koldioxidutsläppen genom att ge de deltagande företagen ett ekonomiskt incitament att minska utsläpp, som härrör från restriktiviteten hos den totala utsläppsgränsen. För att kunna bedöma om samtidig koldioxidskatt eventuellt orsakar en snedvridning av konkurrensen skulle kommissionen i detalj behöva undersöka de ekonomiska konsekvenserna av att EU:s utsläppshandelssystem tillämpas i Sverige. I detta sammanhang skulle kommissionen vidare behöva ytterligare uppgifter om de mekanismer som de svenska myndigheterna kan ha planerat för att fastställa förekomsten av en eventuell extra börda utöver koldioxidskatten och, för varje enskilt företag, fastställa beloppet för denna samt säkerställa att bara företag som faktiskt drabbas, åtminstone delvis, av en sådan börda befrias från den genom de anmälda skatteundantagen.

(41)	Kommissionen hyser därför tvivel om huruvida den anmälda stödordningen kan anses förenlig med den gemensamma marknaden enligt artikel 87.3 c i EG-fördraget på grundval av det påstådda behovet av att avskaffa dubbla styrmedel.

Bedömning av stödordningen mot bakgrund av energiskattedirektivet

(42)

Kommissionen måste dessutom undersöka om den planerade skattenedsättningen är förenlig med artikel 17 i energiskattedirektivet. Därför begär kommissionen att Sverige kompletterar den information som redan lämnats när det gäller tillämpningen av artikel 17, särskilt med uppgifter för ekvivalenstestet i artikel 17.4 i energiskattedirektivet.

3.3 Slutsats

(43)

Kommissionens preliminära undersökning har således väckt tvivel beträffande förekomsten av statligt stöd i den mening som avses i artikel 87.1 i EG-fördraget. Kommissionen tvivlar vidare på att sådant potentiellt statligt stöd är förenligt med miljöstödsriktlinjerna och med den gemensamma marknaden enligt artikel 87.3 c i EG-fördraget på grundval av det påstådda behovet av att avskaffa dubbla styrmedel. Dessa tvivel gör det nödvändigt att undersöka frågan vidare, och kommissionen vill ha in synpunkter från de svenska myndigheterna och från andra berörda parter.

4. BESLUT

Kommissionen underrättar härmed Sverige om att den efter att ha undersökt den information som de svenska myndigheterna lämnat i ärendet har beslutat att inleda ett formellt granskningsförfarande enligt artikel 88.2 i EG-fördraget.

Av ovan anförda skäl uppmanar kommissionen, i enlighet med det förfarande som anges i artikel 88.2 i EG-fördraget, Sverige att inom en månad för mottagandet av denna skrivelse inkomma med synpunkter och tillhandahålla alla upplysningar som kan bidra till bedömningen av stödet. Kommissionen uppmanar Era myndigheter att omedelbart översända en kopia av denna skrivelse till den potentiella stödmottagaren.

Kommissionen påminner Sverige om att artikel 88.3 i EG-fördraget har uppskjutande verkan och hänvisar till artikel 14 i rådets förordning (EG) nr 659/1999, som föreskriver att allt olagligt stöd kan återkrävas från mottagaren.

Kommissionen meddelar Sverige att den kommer att underrätta alla berörda parter genom att offentliggöra denna skrivelse och en sammanfattning av den i Europeiska unionens officiella tidning. Kommissionen kommer även att underrätta berörda parter i de Eftaländer som är avtalsslutande parter i EES-avtalet genom att offentliggöra ett tillkännagivande i EES-supplementet till Europeiska unionens officiella tidning, samt Eftas övervakningsmyndighet genom att skicka en kopia av denna skrivelse. De berörda parterna kommer att uppmanas att inkomma med synpunkter inom en månad från dagen för offentliggörandet.’

(1) Established by the jurisprudence of the Court of Justice, confirmed e.g. in the judgement in Case C-88/03 Portuguese Republic v Commission (judgement of 6 September 2006), and adopted by the Commission in its Notice of 10 December 1998 on the application of the State aid rules to measures relating to direct business taxation, OJ C 384, of 10.12.1998, p. 3

(2) EUT L 283, 31.10.2003, s. 51.

(3) EUT L 275, 25.10.2003, s. 32.

(4) Under den andra perioden inom EU:s system för utsläppshandel, som inleds 2008, kommer medlemsstaterna att åläggas att dela ut minst 90 % av utsläppsrätterna avgiftsfritt.

(5) Detta innefattar en årlig ökning med 2 % på grund av inflationen.

(6) Senast bekräftad genom EG-domstolens dom i mål C-88/03, Portugal mot kommissionen (dom av den 6 september 2006).

(7) EGT C 384, 16.2.1998, s. 3.

(8) EGT C 37, 3.2.2001, s. 3.

7.12.2006

Official Journal of the European Union

C 297/38

STATE AID — GREECE

State aid No C 44/2006 (ex N 614/2005) — Regional aid to the textile, clothing and leather sector in Greece

Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty

(Text with EEA relevance)

(2006/C 297/09)

By means of the letter dated 24.10.2006 reproduced in the authentic language on the pages following this summary, the Commission notified Greece of its decision to initiate the procedure laid down in Article 88(2) of the EC Treaty concerning the above-mentioned measure.

Interested parties may submit their comments on the measure in respect of which the Commission is initiating the procedure within one month of the date of publication of this summary and the following letter, to:

European Commission

Directorate-General for Competition

State Aid Greffe

B-1049 Brussels

Fax No: (32-2) 296 12 42

These comments will be communicated to Greece. Confidential treatment of the identity of the interested party submitting the comments may be requested in writing, stating the reasons for the request.

SUMMARY

DESCRIPTION OF THE MEASURE

On December 2005, Greece notified the above mentioned aid scheme indented to help the Greek textile and clothing industry, who is facing a crisis following the progressive abolition of quotas and the total liberalisation of imports since 2005.

Greece qualifies in its entirety for regional aid under Article 87(3)(a) EC until 31.12.2006. The aid will take the form of direct grants. Part of the notified aid will be granted to initial investment projects. Part of the notified aid measures constitutes operating aid. This is true, in particular, for the support provided for the dismantling and relocation of existing equipment, for acquisition of software related to the quality control of the manufacturing process, for the creation of data bases, as well as for networking, advertising campaigns and marketing.

Parts of the notified measure fall under several block exemption regulations, in particular the SME BER, the training BER and the R&D for SMEs BER. Beneficiaries will only be SMEs according to the EC definition. The scheme will respect the current regional aid map for Greece for 2000-2006 and the aid ceilings in force. It will expire on 31.12.2006. The total budget will amount to some EUR 150 million.

ASSESSMENT

The Commission considers that the aid scheme constitutes state aid. It involves state resources, it affords an advantage to the beneficiaries, it is selective and has an effect on trade.

The Commission has examined the scheme in the light of Article 87 of the EC Treaty, and in particular, on the basis of the ‘Commission Guidelines on national regional aid’ (RAG), the SME and the Employment exemption Regulations.

The Commission notes that part of the notified aid measures constitute operating aid, since they aim at reducing a firm's current expenses. In view of the lack of sufficient justification of the specific handicaps that the aid measure intends to address, the Commission needs more information in order to assess the compatibility of the operating aid with the common market.

The scheme is targeted at a particular sector of the Greek economy, i.e. textile, clothing and leather. The Commission is of the opinion that aid confined to one area of activity may have a major impact on competition in the relevant market, and its effects on regional development are likely to be too limited.

The Commission has doubts whether such an aid scheme confined to one sector of the economy forms an integral part of a regional development strategy. Greece did not explain why the existing comprehensive horizontal aid regime may not be sufficient to trigger a process of regional development. Moreover, there is strong competition in the textile, clothing and leather industry and extensive trade between Member States. Thus, the approval of such a scheme in Greece would seriously threaten to distort competition.

In view of the above, the Commission, after a first preliminary assessment of the measure, has doubts whether, and if yes to which extent, the scheme can be considered compatible with the common market. The Commission wishes to collect information from interested parties.

Consequently, the Commission has decided to initiate the formal investigation procedure according to Articles 6 of Council Regulation (EC) No 659/1999, to verify the compatibility of the State aid measure with the common market.

TEXT OF LETTER

‘Η Επιτροπή επιθυμεί να ενημερώσει την Ελλάδα ότι, αφού εξέτασε τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της και που υποβλήθηκαν από τις αρχές της χώρας σας σχετικά με το προαναφερόμενο μέτρο, αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ.

1. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)

Με επιστολή της 5ης Δεκεμβρίου 2005, που καταχωρήθηκε από την Επιτροπή στις 8 Δεκεμβρίου 2005 (Α/40253), οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν στην Επιτροπή το προαναφερόμενο καθεστώς ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της Συνθήκης ΕΚ. Με επιστολές της 23ης Δεκεμβρίου 2005 (D/60212), της 22ας Φεβρουαρίου 2006 (D/51560), της 18ης Μαΐου 2006 (D/54076) και της 27ης Ιουλίου 2006 (D/56465), η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες, οι οποίες υποβλήθηκαν εν μέρει από τις ελληνικές αρχές με επιστολές της 25ης Ιανουαρίου 2006 (Α/30736), της 21ης Μαρτίου 2006 (A/32245), της 8ης Ιουνίου 2006 και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006 (Α37004).

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Στόχος του καθεστώτος

(2)

Το καθεστώς ενισχύσεων θα εφαρμόζεται μόνο στον τομέα της υφαντουργίας, της ένδυσης και των υποδημάτων (1). Το καθεστώς αυτό αποσκοπεί στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων των κλάδων κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υποδημάτων και δέρματος της Ελλάδας. Σκοπό έχει την ενίσχυση των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους ανωτέρω τομείς προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση που διέρχεται επί του παρόντος ο κλάδος. Ειδικότερα, θα βοηθήσει τις επιχειρήσεις αυτές να αναβαθμίσουν τις επιδόσεις τους και να αποκτήσουν καλύτερη πρόσβαση στις αγορές μέσω της βελτίωσης της ποιότητας των προϊόντων και των παραγωγικών μεθόδων, της εισαγωγής καινοτόμων μεθόδων παραγωγής ή/και προϊόντων. Το καθεστώς δεν θα εφαρμόζεται στους τομείς άνθρακα και χάλυβα, των συνθετικών ινών και της γεωργίας.

Νομική βάση του καθεστώτος

(3)	Νομική βάση του καθεστώτος είναι οι νόμοι 2244/94 (2), 2308/95 (3) και το προεδρικό διάταγμα 93/97 (4).

Μορφές της ενίσχυσης

(4)

Η ενίσχυση θα έχει μορφή άμεσων (μη επιστρεπτέων) επιχορηγήσεων. Θα χορηγείται επίσης ενίσχυση για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης που δεν συνδέονται με επενδύσεις. Δεν είναι σαφές εάν η ενίσχυση θα υπόκειται σε φορολογία. Η χορήγηση της ενίσχυσης θα είναι στη διακριτική ευχέρεια των ελληνικών αρχών, με βάση αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης. Ειδικότερα, τα κριτήρια θα αφορούν την αξιολόγηση του επενδυτή (βιωσιμότητα και οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, υποδομή, πιστοληπτική ικανότητα) και την αξιολόγηση του επενδυτικού σχεδίου (εισαγωγή νέων τεχνολογιών, ποσοστό ιδίας συμμετοχής).

Επιλέξιμα σχέδια και δαπάνες

(5)

Οι επιλέξιμες δαπάνες περιλαμβάνουν την επέκταση υφιστάμενων εγκαταστάσεων ή την έναρξη δραστηριότητας η οποία συνεπάγεται θεμελιώδη αλλαγή στο προϊόν ή τη μέθοδο παραγωγής μιας υφιστάμενης εγκατάστασης, νέα μηχανήματα και εξοπλισμό, καθώς και άυλα περιουσιακά στοιχεία, όπως δαπάνες για τη μεταφορά τεχνολογίας με απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, αδειών εκμετάλλευσης και τεχνογνωσίας ή τεχνικών γνώσεων μη κατοχυρωμένων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Οι επενδύσεις αντικατάστασης δεν είναι επιλέξιμες για τη χορήγηση ενίσχυσης.

(6)

Το ανώτατο όριο των δαπανών όσον αφορά τις άυλες επενδύσεις δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50 % των επιλέξιμων δαπανών. Τα επιλέξιμα άυλα περιουσιακά στοιχεία θα εξακολουθούν να συνδέονται με την περιφέρεια που λαμβάνει την ενίσχυση και θα περιλαμβάνονται στα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης τα οποία μπορούν να αποσβεστούν.

(7)

Επιπλέον, θα χορηγείται ενίσχυση για την αποξήλωση ή τη μετεγκατάσταση υφιστάμενων μηχανημάτων ή εξοπλισμού για την αγορά λογισμικού που συνδέεται με τον έλεγχο της ποιότητας της διαδικασίας παραγωγής, για τη δημιουργία βάσεων δεδομένων για πελάτες ή εμπόρους, καθώς και τη διασύνδεση των επιχειρήσεων, τις διαφημιστικές εκστρατείες και το μάρκετινγκ.

(8)	Όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνουν οι επιλέξιμες δαπάνες ή σε ποια βάση θα υπολογίζεται η ενίσχυση.

Αποδέκτες

(9)

Αρχικά, οι ελληνικές αρχές δήλωσαν ότι αποδέκτες μπορούν είναι οι επιχειρήσεις κάθε μεγέθους. Με επιστολή της 25ης Ιανουαρίου 2006 (5), ανέλαβαν τη δέσμευση ότι οι αποδέκτες θα είναι μόνο μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους μεταποιητικούς τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης, των υποδημάτων και του δέρματος. Οι ελληνικές αρχές ανέλαβαν τη δέσμευση να τηρήσουν τον ορισμό των ΜΜΕ που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (EΚ) αριθ. 364/2004 (6). Με επιστολή δε της 8ης Ιουνίου 2006 (7), επιβεβαίωσαν ότι οι δικαιούχοι δεν θα χαρακτηρίζονται ως προβληματικές επιχειρήσεις σύμφωνα με τον ορισμό που περιέχεται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (8) και ότι τυχόν ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις θα κοινοποιούνται ατομικά στην Επιτροπή.

Ένταση των ενισχύσεων

(10)

Αρχικά οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν ένα και μόνο ανώτατο όριο ενισχύσεων για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας που έφθανε σε 55 % για τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία και 50 % για τα άυλα περιουσιακά στοιχεία. Ωστόσο, με επιστολή της 25ης Ιανουαρίου 2006 (9), ανέλαβαν τη δέσμευση να τηρήσουν τα ισχύοντα ανώτατα όρια περιφερειακών ενισχύσεων, όπως προσδιορίζονται στον χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων για την Ελλάδα για την περίοδο 2000-2006 (10).

Άλλοι όροι

(11)	Οι αιτήσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης πρέπει να υποβάλλονται πριν αρχίσουν οι εργασίες εφαρμογής του σχεδίου.

(12)	Η συμβολή του αποδέκτη στη χρηματοδότηση της επένδυσης θα πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 25 % του επενδυτικού κόστους.

Διάρκεια και προϋπολογισμός του καθεστώτος

(13)	Το καθεστώς λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2006, τελευταία ημερομηνία κατά την οποία οι ελληνικές αρχές θα είναι σε θέση να λάβουν νομικά δεσμευτικές αποφάσεις σχετικά με τη χορήγηση ενίσχυσης. Ο συνολικός προϋπολογισμός του καθεστώτος ανέρχεται κατά προσέγγιση σε 150 εκατ. ευρώ.

Σώρευση ενισχύσεων

(14)	Με επιστολή της 8ης Ιουνίου 2006 (11), οι ελληνικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του καθεστώτος δεν μπορούν να σωρευθούν με άλλες κρατικές ενισχύσεις για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, και ότι θα τηρούνται τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια για τις περιφερειακές ενισχύσεις.

3. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Νομιμότητα

(15)	Με την κοινοποίηση του σχεδίου χορήγησης ενισχύσεων μέσω του καθεστώτος ενισχύσεων που περιγράφηκε ανωτέρω πριν αυτό τεθεί σε εφαρμογή, οι ελληνικές αρχές τήρησαν τις υποχρεώσεις που υπέχουν δυνάμει του 88 παράγραφος 3 της Συνθήκης ΕΚ.

Χαρακτήρας του καθεστώτος ως κρατικής ενίσχυσης

(16)

Βάσει του καθεστώτος, το κράτος χορηγεί επιχορηγήσεις σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης οι οποίες πραγματοποιούν επενδύσεις. Η ενίσχυση θα χορηγείται σε περιορισμένο αριθμό επιχειρήσεων, οι οποίες θα επιλέγονται από τις ελληνικές αρχές με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Κατά την επιλογή των δικαιούχων, οι ελληνικές αρχές ασκούν κάποιο βαθμό διακριτικής ευχέρειας. Η ενίσχυση συνιστά πλεονέκτημα για τους αποδέκτες (μειώνονται οι δαπάνες των σχετικών επενδύσεων). Με αυτή την έννοια, η ενίσχυση βελτιώνει τη θέση των αποδεκτών σε σύγκριση με εκείνη των ανταγωνιστών τους σε άλλα κράτη μέλη. Συνεπώς, πρέπει να θεωρηθεί ότι στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(17)	Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι υφίσταται κρατική ενίσχυση κατά τη έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

Συμβιβάσιμο του μέτρου ενίσχυσης

(18)	Αφού διαπιστώθηκε ότι το καθεστώς συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, είναι απαραίτητο να εξεταστεί κατά πόσο το μέτρο μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά.

(19)

Η Επιτροπή εξέτασε το καθεστώς με βάση το άρθρο 87 της συνθήκης ΕΚ, και ιδίως με βάση τις “κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα” (12) (αναφέρονται στο εξής ως ΚΕΠΧ), τον κανονισμό για τις ΜΜΕ (13) και τον κανονισμό για την απασχόληση (14). Τα αποτελέσματα της εξέτασης αυτής συνοψίζονται στη συνέχεια.

(20)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι ένα μέρος των ενισχύσεων που κοινοποιήθηκαν θα χορηγούνται σε σχέδια για αρχική επένδυση στην Ελλάδα, τα οποία είναι εξ ολοκλήρου επιλέξιμα για τη χορήγηση περιφερειακών ενισχύσεων βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ μέχρι τις 31.12.2006. Αυτό ισχύει ιδίως για τις επενδύσεις σε κτίρια και εγκαταστάσεις ή μηχανήματα. Η Επιτροπή σημειώνει ότι οι μέγιστες εντάσεις των επενδυτικών ενισχύσεων που χορηγούνται βάσει του καθεστώτος είναι σύμφωνες με τα ανώτατα όρια περιφερειακών ενισχύσεων που ισχύουν για την Ελλάδα για την περίοδο 2000-2006. Το καθεστώς αυτό λήγει την ίδια ημερομηνία όπως και ο ισχύων χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων, δηλαδή στις 31.12.2006.

(21)

Οι ελληνικές αρχές σκοπεύουν επίσης να χορηγήσουν περιφερειακές ενισχύσεις για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης που δεν συνδέονται με επενδυτικά σχέδια. Ωστόσο, δεν παρέχονται περισσότερες επεξηγήσεις. Η Επιτροπή χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες, ειδικότερα σχετικά με τη μέθοδο υπολογισμού της ενίσχυσης έτσι ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει το συμβατό της βάσει των ΚΕΠΧ ή του κανονισμού για την απασχόληση.

(22)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι ορισμένα από τα μέτρα ενίσχυσης που κοινοποιήθηκαν ενδέχεται να συνιστούν ενίσχυση λειτουργίας, δεδομένου ότι αποσκοπούν στη μείωση των τρεχουσών δαπανών των επιχειρήσεων. Αυτό ισχύει ιδίως για τη στήριξη που χορηγείται για την αποξήλωση και τη μετεγκατάσταση υφιστάμενου εξοπλισμού, την αγορά λογισμικού που συνδέεται με τον έλεγχο ποιότητας των διαδικασιών παραγωγής, τη δημιουργία βάσεων δεδομένων καθώς και τη διασύνδεση των επιχειρήσεων, τις διαφημιστικές εκστρατείες και τις δαπάνες μάρκετινγκ. Δεν μπορεί να αποκλεισθεί ότι οι δαπάνες μάρκετινγκ μπορεί να συνδέονται με τις εξαγωγικές δραστηριότητες και, συνεπώς, να συνιστούν εξαγωγικές ενισχύσεις.

(23)

Σύμφωνα με το σημείο 4.15 των ΚΕΠΧ, οι ενισχύσεις λειτουργίας καταρχήν απαγορεύονται, αλλά κατ' εξαίρεση, μπορούν να χορηγούνται ενισχύσεις λειτουργίας σε περιοχές που δικαιούνται την παρέκκλιση του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α), υπό τον όρο ότι (i) δικαιολογούνται από τη συμβολή τους στην περιφερειακή ανάπτυξη και το χαρακτήρα τους και (ii) το ύψος τους είναι ανάλογο προς τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Επίσης πρέπει να μειώνονται προοδευτικά και να χορηγούνται για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, παρόλο που ζητήθηκε επανειλημμένα από την Επιτροπή, οι ελληνικές αρχές δεν απέδειξαν ότι τα διαρθρωτικά προβλήματα των περιοχών είναι τόσο σοβαρά ώστε η περιφερειακή επενδυτική ενίσχυση να μην είναι επαρκής για να θέσει σε λειτουργία μια διαδικασία περιφερειακής ανάπτυξης και ότι η επενδυτική ενίσχυση θα πρέπει να συμπληρωθεί από περιφερειακή ενίσχυση λειτουργίας. Διαβεβαιώνουν απλώς ότι οι ενισχύσεις λειτουργίας είναι καθοριστικές για τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη των κλάδων αυτών, οι οποίοι είναι κρίσιμοι για τις σχετικές περιφέρειες. Επιπλέον, δεν παρέχονται πληροφορίες για τις σχεδιαζόμενες εντάσεις των ενισχύσεων όσον αφορά τις ενισχύσεις λειτουργίας.

(24)

Λαμβάνοντας υπόψη την ανεπαρκή αιτιολόγηση των συγκεκριμένων προβλημάτων τα οποία προορίζονται να επιλύσουν τα ανωτέρω μέτρα, η Επιτροπή χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες για να είναι σε θέση να εκτιμήσει το συμβιβάσιμο των ενισχύσεων λειτουργίας με την κοινή αγορά. Σχετικά με την πτυχή αυτή, οι ενδιαφερόμενοι τρίτοι καλούνται να υποβάλουν όλες τις σχετικές παρατηρήσεις τους.

(25)

Επιπλέον, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι το καθεστώς στοχεύει σε ένα συγκεκριμένο κλάδο της ελληνικής οικονομίας, και συγκεκριμένα την κλωστοϋφαντουργία, τη βιομηχανία ένδυσης και δέρματος. Η Επιτροπή έχει την άποψη ότι οι ενισχύσεις που περιορίζονται σε ένα τομέα δραστηριότητας μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στον ανταγωνισμό στη σχετική αγορά και ότι τα αποτελέσματά τους στην περιφερειακή ανάπτυξη είναι πιθανό να είναι πολύ περιορισμένα. Οι ενισχύσεις αυτές υπάγονται εν γένει σε συγκεκριμένες ή τομεακές βιομηχανικές πολιτικές και συχνά δεν συνάδουν με το πνεύμα της πολιτικής περιφερειακών ενισχύσεων αυτής καθεαυτής. Η πολιτική αυτή θα πρέπει να παραμείνει ουδέτερη όσον αφορά την κατανομή παραγωγικών πόρων μεταξύ των διαφόρων οικονομικών τομέων και δραστηριοτήτων (15).

(26)

Οι ελληνικές αρχές ισχυρίζονται ότι η σταδιακή κατάργηση των ποσοστώσεων από το 1995 και η απελευθέρωση των εισαγωγών από το 2005 στην κλωστοϋφαντουργία έπληξαν την ελληνική κλωστοϋφαντουργία, και τη βιομηχανία ένδυσης και δέρματος και οδήγησαν σε απώλεια θέσεων εργασίας και στο κλείσιμο ενός σημαντικού αριθμού των επιχειρήσεων του κλάδου. Επισημαίνουν ότι στη βιομηχανία ένδυσης και μόνο από το 1995 έως το 2004, έκλεισε το 50 % των επιχειρήσεων και η απασχόληση μειώθηκε κατά 16 %. Το πρόβλημα επιδεινώνεται με τη μετεγκατάσταση των ελληνικών επιχειρήσεων σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και ιδίως τη Βουλγαρία. Συνεπώς, οι ελληνικές αρχές έχουν την άποψη ότι πρέπει να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα έτσι ώστε να υποστηριχθεί και να ενισχυθεί ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους ανωτέρω τομείς.

(27)

Η Επιτροπή χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες για να αξιολογήσει κατά πόσο ένα καθεστώς ενισχύσεων που περιορίζεται σε ένα τομέα της οικονομίας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας στρατηγικής περιφερειακής ανάπτυξης με σαφώς καθορισμένους στόχους. Οι ελληνικές αρχές δεν εξήγησαν για ποιο λόγο το υφιστάμενο γενικό καθεστώς οριζόντιων ενισχύσεων δεν είναι επαρκές για να θέσει σε λειτουργία μια διαδικασία περιφερειακής ανάπτυξης.

(28)

Επιπλέον, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι υπάρχει έντονος ανταγωνισμός στους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης και του δέρματος, και οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών είναι εκτεταμένες. Κατά συνέπεια, η έγκριση ενός τέτοιου καθεστώτος στην Ελλάδα θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για στρέβλωση του ανταγωνισμού. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν είναι βέβαιη εάν μια τέτοια ενίσχυση δεν θα οδηγήσει σε απαράδεκτες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην ΕΕ. Σχετικά με την πτυχή αυτή, οι ενδιαφερόμενοι τρίτοι καλούνται να υποβάλουν όλες τις σχετικές παρατηρήσεις τους.

(29)

Επιπλέον, η Επιτροπή σημειώνει ότι δεν πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις για τη χορήγηση περιφερειακής ενίσχυσης:

—	Το μέτρο δεν προβλέπει υποχρέωση διατήρησης της σχετικής επένδυσης και των θέσεων απασχόλησης που δημιουργούνται στην επιλέξιμη περιφέρεια επί μια τουλάχιστον πενταετία.

—	Το μέτρο δεν προβλέπει το δικαίωμα για τις αρχές που χορηγούν την ενίσχυση να ζητούν την πλήρη ανάκτησή τους σε περίπτωση παράβασης των προϋποθέσεων χορήγησης.

(30)

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η Επιτροπή, μετά από αρχική προκαταρκτική εξέταση του μέτρου, έχει αμφιβολίες για το αν και σε ποιο βαθμό το κοινοποιηθέν καθεστώς ενισχύσεων μπορεί να θεωρηθεί συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά. Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να σχηματίσει εκ πρώτης όψεως (prima facie) γνώμη για τον εν μέρει ή πλήρως συμβιβάσιμο χαρακτήρα του εξεταζόμενου μέτρου και θεωρεί ότι απαιτείται διεξοδικότερη ανάλυση του μέτρου ενίσχυσης. Η Επιτροπή οφείλει να πραγματοποιήσει όλες τις απαιτούμενες διαβουλεύσεις και, συνεπώς, να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, εάν η αρχική έρευνα δεν επιτρέψει την αντιμετώπιση όλων των δυσχερειών που συνδέονται με την εξακρίβωση του συμβιβάσιμου της ενίσχυσης με την κοινή αγορά. Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που θα υποβληθούν τόσο από το οικείο κράτος μέλος όσο και από τους ενδιαφερόμενους τρίτους, η Επιτροπή θα αξιολογήσει το μέτρο και θα λάβει την τελική της απόφαση.

4. ΑΠΟΦΑΣΗ

(31)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω παρατηρήσεις, η Επιτροπή συμφωνεί με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, καλεί την Ελλάδα να υποβάλει τις παρατηρήσεις της και να παράσχει όλες τις πληροφορίες που θα συνέβαλαν στην αξιολόγηση του μέτρου, εντός προθεσμίας ενός μήνα από την παραλαβή της παρούσας επιστολής. Στις πληροφορίες αυτές πρέπει ιδίως να διευκρινίζονται τα εξής:

—

να αποδεικνύεται ότι το καθεστώς ενισχύσεων που αφορά ειδικά τους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης και του δέρματος της Ελλάδας, συμβάλλει σε μια συνεκτική στρατηγική περιφερειακής ανάπτυξης και ότι δεν θα οδηγήσει σε απαράδεκτες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού. Ειδικότερα, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να εξηγήσουν για ποιο λόγο το υφιστάμενο γενικό καθεστώς οριζόντιων ενισχύσεων δεν θα επαρκούσε να θέσει σε λειτουργία μια διαδικασία περιφερειακής ανάπτυξης·

—	βάσει ποιων στοιχείων αιτιολογείται η ανάγκη χορήγησης ενίσχυσης λειτουργίας σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης και του δέρματος της Ελλάδας·

—	να αναφέρονται λεπτομέρειες όσον αφορά τη χορήγηση ενίσχυσης για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης·

—	να δικαιολογείται γιατί το μέτρο δεν περιλαμβάνει υποχρέωση διατήρησης της επένδυσης και των δημιουργούμενων θέσεων εργασίας στην επιλέξιμη περιοχή για διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών·

—	να εξηγείται γιατί το μέτρο δεν προβλέπει δικαίωμα της χορηγούσας αρχής να ζητήσει πλήρη επιστροφή της ενίσχυσης σε περίπτωση παραβίασης των όρων χορήγησης.

(32)

Η Επιτροπή γνωστοποιεί στην Ελλάδα ότι θα ενημερώσει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη με δημοσίευση της παρούσας επιστολής και σχετικής περίληψής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, θα ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους στις χώρες της ΕΖΕΣ που έχουν υπογράψει τη συμφωνία με τον ΕΟΧ, με δημοσίευση ανακοίνωσης το συμπλήρωμα για τον ΕΟΧ της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ενημερώσει την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ με την αποστολή αντιγράφου της παρούσας επιστολής. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα κληθούν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις εντός προθεσμίας ενός μηνός από την ημερομηνία της δημοσίευσής της.’

(1) Οι κωδικοί NACE: ΔB.17.00 — Παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών ινών, ΔB.18.00 — Κατασκευή ειδών ενδυμασίας· κατεργασία και βαφή γουναρικών· ΔΓ.19.00 — Κατεργασία και δέρψη δέρματος· κατασκευή ειδών ταξιδίου (αποσκευών), τσαντών, ειδών σελοποιίας, ειδών σαγματοποιίας και υποδημάτων, 743, 748.9.

(2) ΦΕΚ 168/A/1994.

(3) ΦΕΚ 114/A/1995.

(4) ΦΕΚ 92/A/1997.

(5) A/30736, A.Π. Φ6410/Α/705.

(6) Κανονισμός (EΚ) αριθ. 364/2004 της 25ης Φεβρουαρίου 2004 για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 70/2001 όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του ώστε να συμπεριλαμβάνει τις ενισχύσεις για έρευνα και ανάπτυξη, ΕΕ L 63 της 28.2.2004, σ. 22.

(7) Α/34500, Α.Π. Φ6410/Α/5286.

(8) ΕΕ C 244 της 1.10.2004, σ. 2.

(9) A/30736, A.Π. Φ6410/Α/705.

(10) Ο ελληνικός χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων για την περίοδο 2000-2006 εγκρίθηκε από την Επιτροπή με την επιστολή N469/1999 SG(2000) D/100661 της 21.1.2000 όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση της Επιτροπής N349/02 της 17.2.2002.

(11) Α/34500, Α.Π. Φ6410/Α/5286.

(12) ΕΕ C 74 της 10.3.1998, σ. 9.

(13) Κανονισμός (EΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 33.

(14) Κανονισμός (EΚ) αριθ. 2204/2002 της Επιτροπής, της 12ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις στην απασχόληση, ΕΕ L 337 της 13.12.2002, σ. 3.

(15) Βλ. επίσης τμήμα 2 των ΚΕΠΧ.

		ISSN 1725-2423
Official Journal of the European Union		C 297

English edition	Information and Notices	Volume 49 7 December 2006

Notice No	Contents	page
	I Information
	Council
2006/C 297/1	Council Conclusions on the Digitisation and Online Accessibility of Cultural Material, and Digital Preservation	1

2006/C 297/2	Resolution of the Council and the Representatives of the Governments of the Member States, meeting within the Council, on implementing the common objectives for participation by and information for young people in view of promoting their active European citizenship	6

	Commission
2006/C 297/3	Euro exchange rates	11

2006/C 297/4	Notice regarding the application of anti-dumping, anti-subsidy and safeguard measures in force in the Community following enlargement to include the Republic of Bulgaria and Romania and the possibility of review	12

2006/C 297/5	Notice to importers — Imports into the Community of products from Montenegro	13

2006/C 297/6	Authorisation for State aid pursuant to Articles 87 and 88 of the EC Treaty — Cases where the Commission raises no objections ( 1 )	14

2006/C 297/7	State aid — France — State aid No C 47/2006 (ex N 648/2005) — Tax credit for the creation of video games — Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty ( 1 )	19

2006/C 297/8	State aid — Sweden — State aid No C 46/2006 (ex N 347/2006) — Relief from CO2 tax on fuels consumed in installations covered by the EU Emission Trading Scheme — Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty ( 1 )	27

2006/C 297/9	State aid — Greece — State aid No C 44/2006 (ex N 614/2005) — Regional aid to the textile, clothing and leather sector in Greece — Invitation to submit comments pursuant to Article 88(2) of the EC Treaty ( 1 )	38

2006/C 297/0	Information communicated by Member States regarding State aid granted under Commission Regulation (EC) No 2204/2002 of 12 December 2002 on the application of Articles 87 and 88 of the EC Treaty to State aid for employment ( 1 )	43

2006/C 297/1	Information communicated by Member States regarding State aid granted under Commission Regulation (EC) No 68/2001 of 12 January 2001 on the application of Articles 87 and 88 of the EC Treaty to training aid ( 1 )	44

2006/C 297/2	Prior notification of a concentration (Case COMP/M.4504 — SFR/TELE 2 France) ( 1 )	46

2006/C 297/3	Prior notification of a concentration (Case COMP/M.4501 — HAL/Egeria/NB) — Candidate case for simplified procedure ( 1 )	47

2006/C 297/4	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4242 — Thermo Electron/Fisher Scientific) ( 1 )	48

2006/C 297/5	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4271 — Daikin/OYL) ( 1 )	48

2006/C 297/6	Non-opposition to a notified concentration (Case COMP/M.4428 — AXA/Gerflor) ( 1 )	49

	EUROPEAN ECONOMIC AREA
	EFTA Surveillance Authority
2006/C 297/7	Information communicated by the EFTA States regarding State aid granted under the Act referred to in point 1 f of Annex XV of the EEA Agreement (Commission Regulation (EC) No 70/2001 on the application of Articles 87 and 88 of the EC Treaty to State aid to small and medium-sized enterprises)	50

	EFTA Court
2006/C 297/8	Judgment of the Court of 3 May 2006 in Case E-3/05 — EFTA Surveillance Authority v The Kingdom of Norway (Failure of a Contracting Party to fulfil its obligations — free movement of workers — social security for migrant workers with family members residing in an EEA State other than the State of employment — regional residence requirement for family benefits — Article 73 of Regulation EEC 1408/71 — Article 7(2) of Regulation EEC 1612/68 — discrimination — justification on grounds of promoting sustainable settlement)	51

2006/C 297/9	Judgment of the Court of 29 June 2006 in Joined Cases E-5/05, E-6/05, E-7/05, E-8/05 and E-9/05 — EFTA Surveillance Authority v the Principality of Liechtenstein (Failure by a Contracting Party to fulfil its obligations — Commission Directive 2002/77/EC of 16 September 2002 on competition in the markets for electronic communications networks and services — Directive 2002/19/EC of the European Parliament and of the Council of 7 March 2002 on access to, and interconnection of, electronic communications networks and associated facilities (Access Directive) — Directive 2002/20/EC of the European Parliament and of the Council of 7 March 2002 on the authorisation of electronic communications networks and services (Authorisation Directive) — Directive 2002/21/EC of the European Parliament and of the Council of 7 March 2002 on a common regulatory framework for electronic communications networks and services (Framework Directive) — Directive 2002/22/EC of the European Parliament and of the Council of 7 March 2002 on universal service and users' rights relating to electronic communications networks and services (Universal Service Directive))	52

	Corrigenda
2006/C 297/0	Corrigendum to State aid N. 625/06 — Italy (OJ C 291, 30.11.2006)	53

2006/C 297/1	Corrigendum to State aid N. 51/06 — Italy (OJ C 291, 30.11.2006)	53

2006/C 297/2	UK-Cardiff: operation of scheduled air service — Corrigendum to the invitation to tender issued by the United Kingdom under Article 4(1)(d) of Council Regulation (EEC) No 2408/92 in respect of the operation of a scheduled air service between Cardiff and RAF Valley, Anglesey. (OJ C 248, 14.10.2006) (OJ S 197, 14.10.2006, open procedure, 208709-2006)	53

	Currency	Exchange rate
USD	US dollar	1,3274
JPY	Japanese yen	152,66
DKK	Danish krone	7,4561
GBP	Pound sterling	0,67540
SEK	Swedish krona	9,0757
CHF	Swiss franc	1,5888
ISK	Iceland króna	91,74
NOK	Norwegian krone	8,1350
BGN	Bulgarian lev	1,9558
CYP	Cyprus pound	0,5781
CZK	Czech koruna	28,015
EEK	Estonian kroon	15,6466
HUF	Hungarian forint	255,40
LTL	Lithuanian litas	3,4528
LVL	Latvian lats	0,6984
MTL	Maltese lira	0,4293
PLN	Polish zloty	3,8111
RON	Romanian leu	3,4368
SIT	Slovenian tolar	239,66
SKK	Slovak koruna	35,465
TRY	Turkish lira	1,9201
AUD	Australian dollar	1,6892
CAD	Canadian dollar	1,5177
HKD	Hong Kong dollar	10,3129
NZD	New Zealand dollar	1,9429
SGD	Singapore dollar	2,0447
KRW	South Korean won	1 216,16
ZAR	South African rand	9,4459
CNY	Chinese yuan renminbi	10,3848
HRK	Croatian kuna	7,3569
IDR	Indonesian rupiah	12 105,89
MYR	Malaysian ringgit	4,7116
PHP	Philippine peso	65,713
RUB	Russian rouble	34,8160
THB	Thai baht	47,342

Aid No	Aid to small and medium-sized undertakings 1/2006
EFTA State	Norway
Region	Hordaland, Western Norway
Title of aid scheme or name of company receiving individual aid	Pilotprosjekt for å utløyse ei bioenerginæring i Hordaland. (Pilot project to stimulate establishing of a bioenergy sector in the Hordaland region).
Legal basis	Budget decision dated 12.10.2005, Hordaland County Council, (fylkestinget), letter from Hordaland County Council 17.1.2006
Annual expenditure planned under the scheme	Annual overall amount: EUR 0,25 million in 2006 (NOK 2 million), EUR 0,125 in 2007 (NOK 1 million), EUR 0,125 million in 2008 (NOK 1 million)
Maximum aid intensity	In conformity with Articles 4(2)-(6) and 5 of the Regulation
Date of implementation	16.3.2006
Duration of scheme or individual aid award	31.12.2008
Objective of aid	Aid to small and medium-sized enterprises Investment aid and aid to consultancy and other services.
Economic sectors concerned	Limited to specific sectors: other manufacturing (Bioenergy)
Name and address of the granting authority	Osterfjord Næringssamarbeid
Name and address of the granting authority	N-5282 Lonevåg
Large individual aid grants	In conformity with Article 6 of the Regulation