Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32000R2700R(02)

    Sprostowanie do rozporządzenia (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 311 z dnia 12 grudnia 2000 r.) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, tom 10, s. 239)

    This document has been published in a special edition(s) (PL)

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2000/2700/corrigendum/2004-05-01/oj

    01/ 21

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    230


    32000R2700R(02)


    L 311/17

    DZIENNIK URZĘDOWY UNII EUROPEJSKIEJ


    Sprostowanie do rozporządzenia (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny

    ( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 311 z dnia 12 grudnia 2000 r. )

    (Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, tom 10, s. 239)

    1.

    W całym tekście, z dostosowaniem form gramatycznych:

    zamiast:

    „strefa wolnocłowa”,

    powinno być:

    „wolny obszar celny”.

    2.

    Strona 240, art. 1 pkt 6 — art. 124 ust. 1 tiret czwarte:

    zamiast:

    „(…) lub kwota podatku została ustalona dla (…)”,

    powinno być:

    „(…) lub należności wywozowe zostały ustalone dla (…)”.

    3.

    Strona 240, art. 1 pkt 6 — art. 124 ust. 2:

    zamiast:

    „(…) lub podatek w wywozie.”,

    powinno być:

    „(…) lub należności wywozowe.”.

    4.

    Strona 241, art. 1 pkt 14 — art. 212a:

    zamiast:

    „(…) na mocy art. 21, 145 lub 184–187, (…)”,

    powinno być:

    „(…) na mocy art. 21, 82, 145 lub 184–187, (…)”.

    5.

    Strona 241, art. 1 pkt 16 — art. 220 ust. 2 lit. b) akapit pierwszy:

    zamiast:

    „kwota opłat celnych należnych zgodnie z przepisami prawa nie została wykazana w rachunkach w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez osobę zobowiązaną do uiszczenia opłat celnych działającą (…)”,

    powinno być:

    „kwota należności prawnie należnych zgodnie z przepisami prawa nie została zaksięgowana w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez osobę zobowiązaną do uiszczenia należności działającą (…)”.

    6.

    Strona 241, art. 1 pkt 16 — art. 220 ust. 2 lit. b) akapit czwarty:

    zamiast:

    „Osoba odpowiedzialna za uiszczenie opłat celnych może powołać się na dobrą wiarę, jeżeli może udowodnić, że w okresie przedmiotowych operacji handlowych zachował należytą staranność (…)”,

    powinno być:

    „Osoba odpowiedzialna za uiszczenie należności może powołać się na dobrą wiarę, jeżeli może udowodnić, że w okresie przedmiotowych operacji handlowych zachowała należytą staranność (…)”.

    7.

    Strona 241, art. 1 pkt 16 — art. 220 ust. 2 lit. b) akapit piąty:

    zamiast:

    „Jednakże, osoba odpowiedzialna za uiszczenie opłat celnych nie może (…)”,

    powinno być:

    „Jednakże osoba odpowiedzialna za uiszczenie należności nie może (…)”.

    8.

    Strona 241, art. 1 pkt 18 — art. 222 ust. 2:

    zamiast:

    „Zgodnie z procedurą Komitetu mogą zostać określone przypadki i warunki, w których obowiązek uiszczenia należności przez dłużnika zostaje odroczony:

    jeżeli wniosek o umorzenie należności zostanie złożony zgodnie z przepisami art. 236, 238 lub 239, lub

    jeżeli towar został zajęty w celu jego późniejszej konfiskaty, zgodnie z przepisem art. 233 lit. c) tiret drugie lub art. 233 lit. d), lub

    jeżeli dług celny powstał na podstawie art. 203 i istnieje większa liczba dłużników.”,

    powinno być:

    „Zgodnie z procedurą komitetową mogą zostać określone przypadki i warunki, w których obowiązek uiszczenia należności przez dłużnika zostaje zawieszony:

    jeżeli wniosek o umorzenie należności zostanie złożony zgodnie z przepisami art. 236, 238 lub 239, lub

    jeżeli towar został zajęty w celu późniejszego orzeczenia o jego przepadku, zgodnie z przepisem art. 233 lit. c) tiret drugie lub art. 233 lit. d), lub

    jeżeli dług celny powstał z zastosowaniem art. 203 i istnieje więcej niż jeden dłużnik.”.


    Top