Προσωρινό κείμενο
ELΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έβδομο τμήμα)
της 20ής Μαρτίου 2025 (*)
« Προδικαστική παραπομπή – Βιοκτόνα – Οδηγία 98/8/ΕΚ – Κανονισμός (ΕΕ) 528/2012 – Εφαρμογή ratione temporis – Μεταβατικοί κανόνες – Πρόσβαση σε πληροφορίες – Άρθρα 66 και 67 – Αίτηση πρόσβασης σε έκθεση τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικών ουσιών που περιέχονται σε βιοκτόνα, η οποία καταρτίστηκε από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους – Προστασία των εμπορικών συμφερόντων – Οδηγία 2003/4/ΕΚ – Εφαρμογή ratione materiae – Άρθρο 4, παράγραφος 2 – Έννοια των “πληροφοριών σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον” »
Στην υπόθεση C‑809/23,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας, Γαλλία) με απόφαση της 20ής Δεκεμβρίου 2023, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 22 Δεκεμβρίου 2023, στο πλαίσιο της δίκης
Sumitomo Chemical Agro Europe SAS
κατά
Agence nationale de sécurité sanitaire de l’alimentation, de l’environnement et du travail (ANSES),
Compagnie européenne de réalisations antiparasitaires SAS France (CERA),
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο τμήμα),
συγκείμενο από τους F. Biltgen, πρόεδρο του πρώτου τμήματος, προεδρεύοντα του εβδόμου τμήματος, M. L. Arastey Sahún, πρόεδρο του πέμπτου τμήματος, και J. Passer (εισηγητή), δικαστή,
γενικός εισαγγελέας: M. Campos Sánchez-Bordona
γραμματέας: A. Calot Escobar
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,
λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
– η Sumitomo Chemical Agro Europe SAS, εκπροσωπούμενη από τις M. Grunchard και M. Ombredane, avocates, και τον K. Van Maldegem, advocaat,
– ο Agence nationale de sécurité sanitaire de l’alimentation, de l’environnement et du travail (ANSES), εκπροσωπούμενος από τον F. Pinet, avocat,
– η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον M. de Lisi, τον B. Fodda, και την B. Travard,
– η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους R. Lindenthal, M. Noll‑Ehlers και F. Thiran,
αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2024,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 19 της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά (ΕΕ 1998, L 123, σ. 1), των άρθρων 66 και 67 του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ 2012, L 167, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 334/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2014 (ΕΕ 2014, L 103, σ. 22) (στο εξής: κανονισμός 528/2012), καθώς και του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 41, σ. 26).
2 Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ, αφενός, της Sumitomo Chemical Agro Europe SAS και, αφετέρου, του Agence nationale de sécurité sanitaire de l’alimentation, de l’environnement et du travail (Εθνικού οργανισμού για την υγειονομική ασφάλεια των τροφίμων, του περιβάλλοντος και της εργασίας, ANSES) (Γαλλία) και της Compagnie européenne de réalisations antiparasitaires SAS France (CERA), με αντικείμενο την άρνηση πρόσβασης στο σύνολο έκθεσης του ως άνω οργανισμού περί διαπιστώσεως της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δύο δραστικών ουσιών περιλαμβανομένων σε βιοκτόνα που εμπορεύονται η Sumitomo Chemical Agro Europe και η CERA.
Το νομικό πλαίσιο
Το διεθνές δίκαιο
3 Η Σύμβαση για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπεγράφη στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998 και εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2005/370/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2005 (ΕΕ 2005, L 124, σ. 1, στο εξής: Σύμβαση του Aarhus), προβλέπει στο άρθρο 4, το οποίο φέρει τον τίτλο «Πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες», τα εξής:
«1. Κάθε μέρος εξασφαλίζει ότι, υπό τους όρους των ακολούθων παραγράφων του παρόντος άρθρου, οι δημόσιες αρχές, ανταποκρινόμενες σε αίτημα για περιβαλλοντικές πληροφορίες, διαθέτουν τις εν λόγω πληροφορίες στο κοινό, εντός του πλαισίου της εθνικής νομοθεσίας [...]
[...]
4. Αίτημα για περιβαλλοντικές πληροφορίες δύναται να απορρίπτεται, εάν η κοινολόγηση θα είχε δυσμενείς επιπτώσεις:
[...]
δ) στον εμπιστευτικό χαρακτήρα εμπορικών και βιομηχανικών πληροφοριών, σε περίπτωση που ο εν λόγω εμπιστευτικός χαρακτήρας προστατεύεται βάσει του νόμου, προκειμένου να προστατεύεται νόμιμο οικονομικό συμφέρον. Εντός του πλαισίου αυτού, κοινολογούνται πληροφορίες σχετικά με εκπομπές οι οποίες είναι σημαντικές για την προστασία του περιβάλλοντος·
[...]
Οι προαναφερόμενοι λόγοι απόρριψης ερμηνεύονται υπό στενή έννοια, λαμβανομένου υπόψη του δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται από την κοινολόγηση και λαμβανομένου υπόψη κατά πόσον οι ζητούμενες πληροφορίες σχετίζονται με εκπομπές στο περιβάλλον.
[...]»
Το δίκαιο της Ένωσης
Η οδηγία 98/8
4 Υπό την επιφύλαξη των μεταβατικών διατάξεων που μνημονεύονται στη σκέψη 13 της παρούσας αποφάσεως, η οδηγία 98/8 καταργήθηκε από 1ης Σεπτεμβρίου 2013 με τον κανονισμό 528/2012, ως είχε αρχικώς, ο οποίος εφαρμόζεται από την ημερομηνία αυτή.
5 Το άρθρο 19 της εν λόγω οδηγίας, τιτλοφορούμενο «Εμπιστευτικότητα», όριζε στην παράγραφο 1 τα εξής:
«Με την επιφύλαξη της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 7ης Ιουνίου 1990, σχετικά με την ελεύθερη πληροφόρηση για θέματα περιβάλλοντος [(ΕΕ 1990, L 158, σ. 56)], ο αιτών μπορεί να υποδεικνύει στην αρμόδια αρχή τις πληροφορίες που θεωρεί ευαίσθητες από εμπορικής απόψεως και των οποίων η αποκάλυψη θα μπορούσε να τον ζημιώσει βιομηχανικά ή εμπορικά και συνεπώς επιθυμεί να θεωρηθούν εμπιστευτικές για κάθε άλλο πρόσωπο εκτός των αρμοδίων αρχών και της [Ευρωπαϊκής] Επιτροπής. Στις περιπτώσεις αυτές ζητείται πλήρης αιτιολόγηση. Υπό την επιφύλαξη των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 3 [...], τα κράτη μέλη θα λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ο απόρρητος χαρακτήρας της πλήρους σύνθεσης των τυποποιήσεων των προϊόντων, εφόσον ζητείται από τον αιτούντα.»
Ο κανονισμός 528/2012
6 Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 528/2012:
«1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
[...]
κγ) “τεχνική ισοδυναμία”: αναλογία, ως προς τη χημική σύνθεση και τα χαρακτηριστικά κινδύνου, μιας ουσίας που παράγεται είτε από πηγή διαφορετική της πηγής αναφοράς είτε από την πηγή αναφοράς αλλά κατόπιν τροποποίησης της διαδικασίας και/ή του τόπου παρασκευής, σε σύγκριση με την ουσία της πηγής αναφοράς η οποία αποτέλεσε το αντικείμενο της αρχικής εκτίμησης επικινδυνότητας, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο 54·
[...]».
7 Το άρθρο 19 του κανονισμού φέρει τον τίτλο «Όροι χορήγησης άδειας» και ορίζει στην παράγραφο 1 τα εξής:
«Χορηγείται άδεια για βιοκτόνο το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στα βιοκτόνα που είναι επιλέξιμα για την απλουστευμένη διαδικασία χορήγησης άδειας σύμφωνα με το άρθρο 25 μόνον όταν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:
α) οι δραστικές ουσίες που περιέχει περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι ή έχουν εγκριθεί για το σχετικό τύπο προϊόντος και πληρούνται οποιεσδήποτε προϋποθέσεις προσδιορίζονται για τις εν λόγω δραστικές ουσίες·
[...]
γ) η χημική ταυτότητα, η ποσότητα και η τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών του βιοκτόνου και, κατά περίπτωση, των σημαντικών και σχετικών από τοξικολογική ή οικοτοξικολογική άποψη προσμείξεων και μη δραστικών ουσιών και των υπολειμμάτων του με τοξικολογική ή περιβαλλοντική σημασία, τα οποία προκύπτουν από τις χρήσεις που πρόκειται να επιτραπούν, μπορούν να προσδιοριστούν σύμφωνα με τις σχετικές απαιτήσεις των παραρτημάτων II και ΙΙΙ·
[...]».
8 Το άρθρο 30 του εν λόγω κανονισμού φέρει τον τίτλο «Αξιολόγηση των αιτήσεων» και προβλέπει στην παράγραφο 3, στοιχείο αʹ, τα εξής:
«Εντός του διαστήματος των 365 ημερών που προβλέπεται στην παράγραφο 1, η παραλήπτρια αρμόδια αρχή:
α) συντάσσει έκθεση στην οποία συνοψίζει τα συμπεράσματα της αξιολόγησης που διενήργησε και τους λόγους για τους οποίους χορηγεί ή αρνείται να χορηγήσει άδεια βιοκτόνου (“έκθεση αξιολόγησης”)».
9 Το άρθρο 54 του ίδιου κανονισμού φέρει τον τίτλο «Αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας» και έχει ως εξής:
«1. Όταν είναι αναγκαία η εξακρίβωση της τεχνικής ισοδυναμίας δραστικών ουσιών, το πρόσωπο που ζητεί την εξακρίβωση της εν λόγω ισοδυναμίας (“ο αιτών”) υποβάλλει αίτηση στον [Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA)].
2. Ο αιτών υποβάλλει όλα τα στοιχεία που απαιτεί ο [ECHA] για την αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας.
[...]
4. Αφού δώσει στον αιτούντα τη δυνατότητα να υποβάλει παρατηρήσεις, ο [ECHA] αποφασίζει εντός 90 ημερών από την παραλαβή της αίτησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και γνωστοποιεί την απόφασή του στα κράτη μέλη και στον αιτούντα.
5. Όταν, κατά τη γνώμη του [ECHA], απαιτούνται επιπρόσθετες πληροφορίες για να διενεργηθεί η αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας, ο [ECHA] ζητεί από τον αιτούντα να υποβάλει τις πληροφορίες αυτές εντός προθεσμίας που ορίζεται από τον [ECHA]. Ο [ECHA] απορρίπτει την αίτηση εάν ο αιτών δεν υποβάλει τις επιπρόσθετες πληροφορίες που ζητούνται εντός της καθορισμένης προθεσμίας. Η περίοδος 90 ημερών που αναφέρεται στην παράγραφο 4 αναστέλλεται από την ημερομηνία έκδοσης του σχετικού αιτήματος μέχρι να παραληφθούν τα δεδομένα. Η αναστολή δεν υπερβαίνει τις 180 ημέρες, εκτός εάν το δικαιολογούν ο χαρακτήρας των δεδομένων ή τυχόν έκτακτες περιστάσεις.
6. Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, ο [ECHA] μπορεί να ζητεί τη γνώμη της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους που έχει ενεργήσει ως αρμόδια αρχή αξιολόγησης για τη συγκεκριμένη δραστική ουσία.
[...]»
10 Το άρθρο 66 του κανονισμού 528/2012 φέρει τον τίτλο «Εμπιστευτικότητα» και ορίζει τα εξής:
«1. Στα έγγραφα που έχει στην κατοχή του ο [ECHA] για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής [(ΕΕ 2001, L 145, p. 43)], καθώς και οι κανόνες που θεσπίζει το Διοικητικό Συμβούλιο του [ECHA] κατ’ εφαρμογή του άρθρου 118 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/EΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1)].
2. Ο [ECHA] και οι αρμόδιες αρχές αρνούνται την πρόσβαση σε πληροφορίες εάν η γνωστοποίησή τους ενδέχεται να υπονομεύει την προστασία των εμπορικών συμφερόντων ή της ιδιωτικής ζωής ή της ασφάλειας των ενδιαφερομένων.
Η γνωστοποίηση των ακόλουθων πληροφοριών θεωρείται κανονικά ότι υπονομεύει την προστασία των εμπορικών συμφερόντων ή της ιδιωτικής ζωής ή της ασφάλειας των ενδιαφερομένων:
α) λεπτομέρειες της πλήρους σύνθεσης του βιοκτόνου·
β) η ακριβής ποσότητα της δραστικής ουσίας ή του βιοκτόνου που παρασκευάστηκε ή διατέθηκε στην αγορά·
γ) η σχέση του παραγωγού δραστικής ουσίας με τον υπεύθυνο για την κυκλοφορία βιοκτόνου στην αγορά ή του υπεύθυνου για την κυκλοφορία βιοκτόνου στην αγορά με τους διανομείς του προϊόντος·
δ) ονόματα και διευθύνσεις των προσώπων που συμμετέχουν στη διενέργεια δοκιμών σε σπονδυλωτά.
Ωστόσο, όταν απαιτούνται έκτακτα μέτρα για την προστασία της υγείας των ανθρώπων, των ζώων, της ασφάλειας ή του περιβάλλοντος ή για άλλους λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, ο [ECHA] και οι αρμόδιες αρχές γνωστοποιούν τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο.
3. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, μετά τη χορήγηση της άδειας, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απαγορευθεί η πρόσβαση στις εξής πληροφορίες:
[...]
ι) οι αναλυτικές μέθοδοι που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ)·
[...]
4. Κάθε πρόσωπο που υποβάλλει στον [ECHA] ή σε αρμόδια αρχή στοιχεία σχετικά με δραστική ουσία ή βιοκτόνο για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, μπορεί να ζητεί να μη δημοσιοποιηθούν οι πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 67 παράγραφοι 3 και 4, αναφέροντας και τους λόγους για τους οποίους η γνωστοποίηση των πληροφοριών θα μπορούσε να βλάψει τα εμπορικά συμφέροντα του ιδίου ή οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερομένου.»
11 Κατά το άρθρο 67 του κανονισμού 528/2012, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ηλεκτρονική πρόσβαση του κοινού»:
«1. Από την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικό κανονισμό ορίζοντας ότι μια δραστική ουσία εγκρίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο α), οι ακόλουθες επικαιροποιημένες πληροφορίες που κατέχει ο [ECHA] ή η Επιτροπή σχετικά με την εν λόγω δραστική ουσία δημοσιοποιούνται και διατίθενται εύκολα και δωρεάν:
[...]
η) οι αναλυτικές μέθοδοι που εμφαίνονται στα σημεία 5.2 και 5.3 του τίτλου 1 και στο σημείο 4.2 του τίτλου 2 του παραρτήματος II.
2. Από την ημερομηνία κατά την οποία ένα βιοκτόνο λαμβάνει άδεια, ο [ECHA] θέτει στη διάθεση του κοινού εύκολα και δωρεάν τις ακόλουθες επικαιροποιημένες πληροφορίες:
α) τους όρους και τις προϋποθέσεις της χορήγησης των αδειών,
β) τη συνοπτική περιγραφή των χαρακτηριστικών του βιοκτόνου· και
γ) τις αναλυτικές μεθόδους που εμφαίνονται στα σημεία 5.2 και 5.3 του τίτλου 1 και στο σημείο 5.2 του τίτλου 2 του παραρτήματος III.
3. Από την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικό κανονισμό που ορίζει ότι μια δραστική ουσία εγκρίνεται όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο α), ο [ECHA] θέτει στη διάθεση του κοινού δωρεάν τις ακόλουθες επικαιροποιημένες πληροφορίες για την εν λόγω δραστική ουσία, εκτός εάν ο προμηθευτής των δεδομένων έχει δηλώσει, σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 4, τους λόγους για τους οποίους η δημοσιοποίησή τους θα μπορούσε να βλάψει τα εμπορικά συμφέροντά του ή άλλου ενδιαφερομένου και η αρμόδια αρχή ή ο [ECHA] έχει αποδεχθεί τους λόγους αυτούς ως βάσιμους:
[...]
ε) την έκθεση αξιολόγησης.
4. Από την ημερομηνία κατά την οποία εγκρίνεται ένα βιοκτόνο, ο [ECHA] θέτει στη διάθεση του κοινού δωρεάν τις ακόλουθες επικαιροποιημένες πληροφορίες, εκτός εάν ο προμηθευτής των δεδομένων έχει δηλώσει, σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 4, τους λόγους για τους οποίους η δημοσιοποίησή τους θα μπορούσε να βλάψει τα εμπορικά συμφέροντά του ή άλλου ενδιαφερομένου και η αρμόδια αρχή ή ο [ECHA] έχει αποδεχθεί τους λόγους αυτούς ως βάσιμους:
α) τις περιλήψεις μελετών ή εκτενείς περιλήψεις (robust study summary) μελετών που έχουν υποβληθεί με σκοπό τη χορήγηση άδειας για βιοκτόνο· και
β) την έκθεση αξιολόγησης.»
12 Το άρθρο 91 του ίδιου κανονισμού φέρει τον τίτλο «Μεταβατικά μέτρα σχετικά με τις αιτήσεις όσον αφορά τη χορήγηση άδειας για βιοκτόνα βάσει της οδηγίας 98/8/ΕΚ» και ορίζει τα εξής:
«Οι αιτήσεις όσον αφορά τη χορήγηση άδειας για βιοκτόνα που έχουν υποβληθεί για τους σκοπούς της οδηγίας 98/8/ΕΚ και των οποίων η αξιολόγηση δεν έχει ολοκληρωθεί έως την 1η Σεπτεμβρίου 2013 αξιολογούνται από τις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία.
[...]»
13 Το άρθρο 96, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012 ορίζει ότι, «[μ]ε την επιφύλαξη των άρθρων 86, 89 έως 93 και 95 του παρόντος κανονισμού, η οδηγία 98/8/ΕΚ καταργείται από την 1η Σεπτεμβρίου 2013».
14 Δυνάμει του άρθρου 97, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012, ο κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Σεπτεμβρίου 2013.
15 Το παράρτημα ΙΙΙ του εν λόγω κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2021/525 της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 2020, για την τροποποίηση των παραρτημάτων II και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ 2021, L 106, σ. 3), ορίζει στον τίτλο 2, ο οποίος φέρει τον τίτλο «Μικροοργανισμοί», τα εξής:
«Σύνολο βασικών δεδομένων και σύνολο πρόσθετων δεδομένων
Στον κατωτέρω πίνακα απαριθμούνται οι απαιτούμενες πληροφορίες για την υποστήριξη της καταχώρισης βιοκτόνου.
[...]
|
Στήλη 1 Απαιτούμενες πληροφορίες |
Στήλη 2 Όλα τα δεδομένα είναι ΣΒΔ εκτός εάν χαρακτηρίζονται ως ΣΠΔ |
Στήλη 3 Ειδικοί κανόνες για προσαρμογή των πληροφοριών της στήλης 1 | |||
|
[...] | |||||
|
2. Ταυτότητα του βιοκτόνου | |||||
|
[...] | |||||
|
2.5. Όταν βιοκτόνο περιέχει δραστική ουσία η οποία έχει παρασκευαστεί σε τόπους ή σύμφωνα με διεργασίες ή από πρώτες ύλες διαφορετικά από εκείνα της δραστικής ουσίας που αξιολογείται για την έγκριση σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού, πρέπει να παρέχονται στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η τεχνική ισοδυναμία έχει εξακριβωθεί σύμφωνα με το άρθρο 54 του παρόντος κανονισμού ή, με αξιολόγηση που έχει αρχίσει πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 2013, από αρμόδια αρχή που έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 98/8/ΕΚ. |
|
| |||
|
[...]» | |||||
16 Το παράρτημα VI του εν λόγω κανονισμού φέρει τον τίτλο «Κοινές αρχές για την αξιολόγηση των φακέλων των βιοκτόνων» και προβλέπει τα εξής:
«[...]
Εκτίμηση
Γενικές αρχές
[...]
21. Προσδιορίζεται, όπου ισχύει, για κάθε δραστική ουσία που περιέχεται στο προϊόν η τεχνική ισοδυναμία με βάση αναφοράς τις δραστικές ουσίες που έχουν ήδη περιληφθεί στον κατάλογο των εγκεκριμένων δραστικών ουσιών.
[...]»
Η οδηγία 2003/4
17 Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/4:
«Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημόσιες αρχές υποχρεούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, να παρέχουν τις περιβαλλοντικές πληροφορίες που κατέχονται από τις ίδιες ή για λογαριασμό τους, σε όποιον υποβάλλει σχετική αίτηση και χωρίς ο αιτών να οφείλει να επικαλεσθεί οιοδήποτε συμφέρον.»
18 Το άρθρο 4 της οδηγίας ορίζει στην παράγραφο 2 τα εξής:
«Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν την απόρριψη αιτήσεων περιβαλλοντικών πληροφοριών εάν η δημοσιοποίηση των πληροφοριών αυτών θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά:
[...]
δ) τον εμπιστευτικό χαρακτήρα εμπορικών ή βιομηχανικών πληροφοριών όταν η εθνική ή κοινοτική νομοθεσία προβλέπει αυτόν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα προκειμένου να προστατευθεί θεμιτό οικονομικό συμφέρον, συμπεριλαμβανομένου του δημόσιου συμφέροντος για την τήρηση του εμπιστευτικού χαρακτήρα των στατιστικών στοιχείων και του φορολογικού απορρήτου·
[...]
Οι λόγοι απόρριψης που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 ερμηνεύονται συσταλτικά, λαμβανομένου υπόψη, για τη συγκεκριμένη περίπτωση, του δημόσιου συμφέροντος που εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση των πληροφοριών. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση των πληροφοριών σταθμίζεται συγκριτικά προς το συμφέρον που εξυπηρετεί η άρνηση. Τα κράτη μέλη δεν δύνανται, δυνάμει της παραγράφου 2 στοιχεία α), δ), στ), ζ) και η), να προβλέπουν την απόρριψη αιτήσεων που αφορούν πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον.
[...]»
Ο κανονισμός 1907/2006
19 Η αιτιολογική σκέψη 117 του κανονισμού 1907/2006 έχει ως εξής:
«Οι πολίτες της ΕΕ θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες για τα χημικά προϊόντα στα οποία μπορεί να εκτεθούν ώστε να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τα χημικά προϊόντα που θα χρησιμοποιούν έχοντας υπόψη τους όλα τα σχετικά στοιχεία. Ένας διαφανής τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να τους παρέχεται δωρεάν και εύκολη πρόσβαση στα βασικά δεδομένα που τηρούνται στη βάση δεδομένων του [ECHA], στα οποία περιλαμβάνονται σύντομες περιγραφές των επικίνδυνων ιδιοτήτων, απαιτήσεις επισήμανσης και σχετική κοινοτική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων των επιτρεπόμενων χρήσεων και των μέτρων διαχείρισης του κινδύνου. Ο [ECHA] και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν την πρόσβαση σε πληροφορίες σύμφωνα με την οδηγία [2003/4], τον κανονισμό [1049/2001] καθώς και [τη σύμβαση του Aarhus].»
Ο κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006
20 Το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13), προβλέπει στην παράγραφο 1 τα ακόλουθα:
«Όσον αφορά το άρθρο 4 παράγραφος 2 πρώτο και τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001, εξαιρέσει των ερευνών, ιδίως εκείνων που αφορούν τυχόν παραβάσεις του κοινοτικού δικαίου, θεωρείται ότι υπάρχει υπερισχύον δημόσιο συμφέρον που επιβάλλει τη δημοσιοποίηση των πληροφοριών, όταν οι ζητούμενες πληροφορίες αφορούν εκπομπές στο περιβάλλον. Όσον αφορά τις λοιπές εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001, οι λόγοι απόρριψης ερμηνεύονται περιοριστικά, λαμβανομένου υπόψη του δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται από τη δημοσιοποίηση και το κατά πόσον οι ζητούμενες πληροφορίες αφορούν εκπομπές στο περιβάλλον.»
Το γαλλικό δίκαιο
21 Από τις διατάξεις των άρθρων L.300-1, L.300-2 και L.311-1 του code des relations entre le public et l’administration (κώδικα σχέσεων μεταξύ του κοινού και της διοίκησης) προκύπτει ότι οι διοικητικές αρχές υποχρεούνται να γνωστοποιούν τα διοικητικά έγγραφα που κατέχουν, υπό την επιφύλαξη των εξαιρέσεων του τίτλου Ι του βιβλίου III του κώδικα αυτού.
22 Κατά το άρθρο L.311-6 του εν λόγω κώδικα:
«Μόνον ο ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα να λάβει γνώση των διοικητικών εγγράφων:
1° η γνωστοποίηση των οποίων θα παραβίαζε [...] το επιχειρηματικό απόρρητο, το οποίο περιλαμβάνει το απόρρητο των διαδικασιών, των οικονομικών και χρηματοοικονομικών πληροφοριών και των εμπορικών ή βιομηχανικών στρατηγικών [...]
[...]».
23 Το άρθρο L.124-4 του code de l’environnement (κώδικα περιβάλλοντος) προβλέπει τα εξής:
«I.-Η δημόσια αρχή, αφού εκτιμήσει το συμφέρον από τη γνωστοποίηση μιας πληροφορίας, μπορεί να απορρίψει την αίτηση παροχής πληροφοριών για θέματα σχετικά με το περιβάλλον όταν η πρόσβαση στις πληροφορίες ή η γνωστοποίησή τους θίγει:
1° τα συμφέροντα που μνημονεύονται στα άρθρα L.311-5 έως L.311-8 του code des relations entre le public et l’administration [(κώδικα σχέσεων μεταξύ του κοινού και της διοίκησης)], εξαιρουμένων των συμφερόντων που διαλαμβάνονται στα στοιχεία e και h της παραγράφου 2° του άρθρου L.311-5·
[...]».
24 Το άρθρο L.124-5 του code de l’environnement (κώδικα περιβάλλοντος) προβλέπει τα ακόλουθα:
«[...]
II.-Η δημόσια αρχή μπορεί να απορρίψει την αίτηση παροχής πληροφοριών σχετικά με την εκπομπή χημικών ουσιών στο περιβάλλον μόνον εφόσον η πρόσβαση στις πληροφορίες ή η γνωστοποίησή τους θίγει:
1° Την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας, τη δημόσια ασφάλεια ή την εθνική άμυνα·
2° Τη διεξαγωγή των ένδικων διαδικασιών ή τη διερεύνηση αδικημάτων που επισύρουν ποινικές κυρώσεις·
3° Τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας·».
25 Το άρθρο L.521-7 του εν λόγω κώδικα, το οποίο εφαρμοζόταν επίσης στις πληροφορίες σχετικά με δραστικές ουσίες και βιοκτόνα δυνάμει του άρθρου L.522-12 του ίδιου κώδικα, οι διατάξεις του οποίου μετέφεραν στο εσωτερικό δίκαιο το άρθρο 19 της οδηγίας 98/8, προτού καταργηθούν, κατόπιν της θέσεως σε ισχύ του κανονισμού 528/2012, προβλέπει τα εξής:
«I.-Το πρόσωπο που διαβίβασε στη διοικητική αρχή πληροφορίες για τις οποίες ζητεί την τήρηση του επιχειρηματικού απορρήτου μπορεί να επισημάνει, μεταξύ των πληροφοριών αυτών, εκείνες τις οποίες θεωρεί ευαίσθητες από εμπορικής απόψεως, η δημοσιοποίηση των οποίων θα μπορούσε να του προκαλέσει ζημία και για τις οποίες ζητεί την τήρηση του απορρήτου έναντι κάθε προσώπου πλην της διοικητικής αρχής. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να προσκομίζεται αιτιολόγηση στη διοικητική αρχή η οποία εκτιμά το βάσιμο της αίτησης.
[...]
II.-Η διοικητική αρχή λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι πληροφορίες που αναγνωρίζονται από την ίδια ή από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή από τον [ECHA] ως καλυπτόμενες από το επιχειρηματικό απόρρητο είναι προσβάσιμες μόνον για τα πρόσωπα που η διοικητική αρχή έχει ορίσει. [...]
[...]»
Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα
26 Η αναιρεσείουσα της κύριας δίκης εμπορεύεται βιοκτόνο με την ονομασία «Vectobac», το οποίο προορίζεται για την καταπολέμηση κουνουπιών και του οποίου η δραστική ουσία είναι η Bacillus thuringiensis israelensis, ορότυπος H14, στέλεχος AM65-52 (Bti-AM65-52). Η εν λόγω ουσία περιλαμβανόταν στον κατάλογο του παραρτήματος Ι της οδηγίας 98/8, ο οποίος αφορούσε τις δραστικές ουσίες και τις απαιτήσεις που έχουν συμφωνηθεί σε κοινοτικό επίπεδο για να αποτελέσουν οι ουσίες αυτές συστατικά βιοκτόνων.
27 Στις 30 Αυγούστου 2013, όπως ανέφερε το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας, Γαλλία), ήτοι το αιτούν δικαστήριο, η CERA υπέβαλε στον ANSES αιτήσεις για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας τριών βιοκτόνων με τις ονομασίες «Aquabac XT», «Aquabac DF3000» και «Aquabac 200G», δραστική ουσία των οποίων είναι ο ίδιος βάκιλος του ίδιου ορότυπου με τη δραστική ουσία που μνημονεύεται στην προηγούμενη σκέψη, αλλά στέλεχος των οποίων είναι το BMP 144 (Bti-BMP 144). Ο σκοπός των προϊόντων αυτών είναι πανομοιότυπος με εκείνον του προϊόντος Vectobac.
28 Οι ζητηθείσες άδειες χορηγήθηκαν με τρεις αποφάσεις του ANSES, της 19ης Αυγούστου 2019, βάσει έκθεσης του οργανισμού αυτού, με την οποία διαπιστώθηκε η τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών Bti-BMP 144 και Bti-AM65-52.
29 Από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο προκύπτει ότι, με επιστολή της 11ης Φεβρουαρίου 2021, η αναιρεσείουσα της κύριας δίκης ζήτησε από τον ANSES να της γνωστοποιήσει την ως άνω έκθεση.
30 O ANSES της διαβίβασε τις σελίδες 1, 2 και 23 της έκθεσης, οι οποίες αντιστοιχούσαν, αντιστοίχως, στο εξώφυλλο, στην περίληψη και σε συμπέρασμα υπό μορφή πίνακα, αλλά αρνήθηκε να γνωστοποιήσει τις υπόλοιπες σελίδες, με την αιτιολογία ότι περιείχαν πληροφορίες που καλύπτονται από το επιχειρηματικό απόρρητο.
31 Η αναιρεσείουσα της κύριας δίκης προσέφυγε ενώπιον του tribunal administratif de Melun (διοικητικού πρωτοδικείου Melun, Γαλλία) ζητώντας την ακύρωση της αποφάσεως του γενικού διευθυντή του ANSES, της 8ης Αυγούστου 2021, περί αρνήσεως παροχής πρόσβασης στο σύνολο της επίμαχης στην κύρια δίκη έκθεσης. Με απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2022, το εν λόγω δικαστήριο ακύρωσε την ως άνω απόφαση κατά το μέρος που ο ANSES αρνήθηκε να γνωστοποιήσει το σημείο 2.2 της έκθεσης, το οποίο περιλαμβάνεται στις σελίδες 21 και 22 αυτής, υποχρέωσε τον ANSES να προβεί στη σχετική γνωστοποίηση και απέρριψε κατά τα λοιπά τα αιτήματα της αναιρεσείουσας της κύριας δίκης.
32 Η αναιρεσείουσα της κύριας δίκης άσκησε αναίρεση κατά της ως άνω απόφασης ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, ζητώντας του, μεταξύ άλλων, να αναιρέσει την απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2022 κατά το μέρος που απέρριψε τα λοιπά αιτήματά της και να κάνει δεκτή την προσφυγή, αποφαινόμενο επί της ουσίας της υποθέσεως.
33 Το αιτούν δικαστήριο διευκρινίζει ότι τα μη γνωστοποιηθέντα αποσπάσματα της επίμαχης στην κύρια δίκη έκθεσης αφορούν:
– το μέρος I, το οποίο αφορά τη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε ο ANSES προκειμένου να διαπιστώσει αν η δραστική ουσία που περιέχεται στα προϊόντα Aquabac είναι τεχνικά ισοδύναμη με τη δραστική ουσία του προϊόντος Vectobac και
– το πρώτο τμήμα του μέρους ΙΙ, το οποίο εφαρμόζει την εν λόγω μεθοδολογία για τις επίμαχες δραστικές ουσίες και περιέχει πληροφορίες σχετικά, πρώτον, με την ταυτότητα και τα στοιχεία επικοινωνίας του αιτούντος και του παρασκευαστή της δραστικής ουσίας που περιέχεται στα προϊόντα Aquabac, δεύτερον, με τον τόπο του εργοστασίου παρασκευής της, τρίτον, με την ονομασία του δραστικού μικροοργανισμού, τέταρτον, με την ταξινόμηση της δραστικής ουσίας, πέμπτον, με τη διαδικασία παρασκευής της, έκτον, με την περιεκτικότητα της δραστικής ουσίας στα επίμαχα βιοκτόνα, έβδομον, με την ταυτότητα των σχετικών τοξινών και μεταβολιτών, των υπολειμμάτων ζύμωσης και των επιμολυντών, όγδοον, με το «προφίλ ανάλυσης» που συνίσταται στη σύγκριση της σύνθεσης πέντε παρτίδων των επίμαχων βιοκτόνων, ένατον, με τις αναλυτικές μεθόδους για την ταυτοποίηση του καθαρού δραστικού μικροοργανισμού στον δραστικό μικροοργανισμό όπως έχει παρασκευαστεί και, δέκατον, με τις αναλυτικές μεθόδους για τον προσδιορισμό των προσμείξεων και των τοξινών, των υπολειμμάτων ζύμωσης και των επιμολυντών στον μικροοργανισμό αυτόν.
34 Το αιτούν δικαστήριο υπογραμμίζει, αφενός, ότι η ζητηθείσα έκθεση καταρτίστηκε στο πλαίσιο της εξέτασης των αιτήσεων για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνων Aquabac που υπέβαλε η CERA πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 2013 και, αφετέρου, ότι ο ANSES εφάρμοσε το άρθρο 91 του κανονισμού 528/2012 και, ως εκ τούτου, εξέτασε τις αιτήσεις αυτές και, στη συνέχεια, χορήγησε τις σχετικές άδειες σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις για τη μεταφορά της οδηγίας 98/8 στην εσωτερική έννομη τάξη. Υπό τις συνθήκες αυτές, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί, κατά πρώτον, αν η αίτηση πρόσβασης στην εν λόγω έκθεση πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα των κανόνων εμπιστευτικότητας που προβλέπονται από τις εθνικές διατάξεις που μεταφέρουν το άρθρο 19 της οδηγίας 98/8 στην εσωτερική έννομη τάξη ή υπό το πρίσμα των άρθρων 66 και 67 του ως άνω κανονισμού.
35 Κατά δεύτερον, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως ως προς το κατά πόσον έχει εφαρμογή η οδηγία 98/8, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί η ερμηνεία του άρθρου 19, παράγραφος 3, στοιχεία στʹ και ιαʹ, της οδηγίας.
36 Κατά τρίτον, αν υποτεθεί ότι η διαφορά της κύριας δίκης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 528/2012, τα ερωτήματα του αιτούντος δικαστηρίου αφορούν την ερμηνεία του άρθρου 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού, καθώς και του άρθρου 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, και παράγραφος 4, αυτού.
37 Συναφώς, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι τα άρθρα 66 και 67 του κανονισμού 528/2012 δεν παραπέμπουν στην οδηγία 2003/4, ενώ το άρθρο 19 της οδηγίας 98/8 προέβλεπε ότι εφαρμοζόταν με την επιφύλαξη της οδηγίας 90/313, η οποία καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2003/4. Υπό τις συνθήκες αυτές, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν ο νομοθέτης της Ένωσης είχε σκοπό να θεσπίσει, με τον κανονισμό 528/2012, ειδική και εξαντλητική ρύθμιση για τη γνωστοποίηση στο κοινό των πληροφοριών σχετικά με τα βιοκτόνα και τις δραστικές τους ουσίες, ώστε να μην εφαρμόζονται οι διατάξεις της οδηγίας 2003/4.
38 Κατά τέταρτον, η επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης εξαρτάται επίσης, κατά το αιτούν δικαστήριο, από το ζήτημα κατά πόσον ο χαρακτηρισμός «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4, αν θεωρηθεί ότι η οδηγία αυτή έχει εφαρμογή, μπορεί να εφαρμοστεί στις πληροφορίες που έχει στην κατοχή της η αρμόδια αρχή κατόπιν της εξέτασης της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας.
39 Υπό τις συνθήκες αυτές, το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:
«1) Οφείλει η αρμόδια εθνική αρχή, η οποία επιλήφθηκε αίτησης για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνου στην αγορά πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 2013 και η οποία, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 91 του κανονισμού 528/2012, εξέτασε την αίτηση αυτή βάσει των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν στο εσωτερικό δίκαιο την οδηγία 98/8/ΕΚ, στην περίπτωση που, μετά τη χορήγηση της άδειας αυτής, επιλαμβάνεται αίτησης τρίτου για την πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με βιοκτόνο που η ίδια ενέκρινε και τη δραστική ουσία που περιέχει και ιδίως σχετικά με την τεχνική ισοδυναμία της με εγκεκριμένη δραστική ουσία, να εξετάσει την τελευταία αίτηση πρόσβασης βάσει των κανόνων εμπιστευτικότητας που προβλέπονται στις εθνικές διατάξεις που μεταφέρουν στο εσωτερικό δίκαιο το άρθρο 19 της οδηγίας 98/8/ΕΚ ή βάσει των κανόνων που προβλέπονται στα άρθρα 66 και 67 του κανονισμού 528/2012;
2) Στην περίπτωση που η εν λόγω αίτηση πρόσβασης διέπεται από την οδηγία [98/8], το άρθρο 19 της οποίας εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της οδηγίας 2003/4 [...]:
α) παρέχει το στοιχείο ιαʹ της παραγράφου 3 του άρθρου αυτού, το οποίο προβλέπει ότι μετά τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του βιοκτόνου στην αγορά το απόρρητο δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση “για τις μεθόδους ανάλυσης που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο γ)”, τη δυνατότητα στον αιτούντα να έχει πρόσβαση σε όλες τις λεπτομερείς πληροφορίες για τις μεθόδους αυτές, ακόμη και αν η γνωστοποίησή τους ενδέχεται να υπονομεύει το επιχειρηματικό απόρρητο, ή μόνο στις γενικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση των μεθόδων αυτών και, κατά περίπτωση, τα συμπεράσματα τα οποία συνήχθησαν βάσει αυτών;
β) παρέχουν οι “φυσικές και χημικές ιδιότητες της δραστικής ουσίας και του βιοκτόνου”, οι οποίες δεν μπορούν να παραμείνουν απόρρητες μετά τη χορήγηση άδειας δυνάμει του άρθρου 19, παράγραφος 3, στοιχείο στʹ, τη δυνατότητα στον αιτούντα να ζητήσει τη γνωστοποίηση λεπτομερών δεδομένων για τη σύνθεση της δραστικής ουσίας ή του βιοκτόνου, ακόμη και αν ενδέχεται τα δεδομένα αυτά να αποκαλύψουν άμεσα ή έμμεσα τις διαδικασίες παρασκευής;
3) Αν, αντιθέτως, μια τέτοιου είδους αίτηση πρόσβασης διέπεται από τον κανονισμό 528/2012:
α) επιδίωκε ο νομοθέτης της Ένωσης, με τα άρθρα 66 και 67 του κανονισμού αυτού, τα οποία δεν παραπέμπουν στην οδηγία 2003/4, τον καθορισμό ενός ειδικού και εξαντλητικού πλαισίου για τη γνωστοποίηση στο κοινό πληροφοριών σχετικά με τα βιοκτόνα και τις δραστικές ουσίες τους και, συνεπώς, τη μη εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας 2003/4 στο μέτρο που προβλέπουν, αφενός, ότι το επιχειρηματικό απόρρητο δεν μπορεί να αποκλείει τη γνωστοποίηση πληροφοριών σχετικά με τις εκπομπές στο περιβάλλον και, αφετέρου, ότι, εάν η γνωστοποίηση άλλων πληροφοριών σχετικά με το περιβάλλον μπορεί να υπονομεύσει τα εμπορικά συμφέροντα μιας επιχείρησης, η αρμόδια διοικητική αρχή πρέπει, προτού αρνηθεί ενδεχομένως τη γνωστοποίηση, να σταθμίσει το συμφέρον της επιχείρησης αυτής και το δημόσιο συμφέρον;
β) διέπεται η γνωστοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ μιας εγκεκριμένης δραστικής ουσίας και της δραστικής ουσίας που περιέχει ένα βιοκτόνο, η οποία καταρτίζεται στο πλαίσιο της αίτησης χορήγησης άδειας κυκλοφορίας του προϊόντος αυτού στην αγορά, από το άρθρο 67, παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, του κανονισμού 528/2012, το οποίο προβλέπει τη δημοσιοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης των εγκεκριμένων δραστικών ουσιών με εξαίρεση την περίπτωση που ζητείται εμπιστευτική μεταχείριση από τον αιτούντα, από το στοιχείο βʹ της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου, το οποίο προβλέπει τη δημοσιοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης ενός εγκεκριμένου βιοκτόνου με εξαίρεση την περίπτωση που ζητείται εμπιστευτική μεταχείριση από τον αιτούντα ή από άλλους κανόνες;
γ) παρέχει το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012, το οποίο προβλέπει ότι μετά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας ενός βιοκτόνου στην αγορά “δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απαγορευθεί” η πρόσβαση στις “αναλυτικές μ[εθόδους] που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ)”, τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις λεπτομερείς πληροφορίες για τις μεθόδους αυτές, ακόμη και αν η γνωστοποίησή τους ενδέχεται να υπονομεύει το επιχειρηματικό απόρρητο, ή μόνο στις γενικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση των μεθόδων αυτών και, κατά περίπτωση, τα συμπεράσματα τα οποία συνήχθησαν βάσει αυτών;
δ) έχει το άρθρο 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του ίδιου κανονισμού, το οποίο προβλέπει ότι από την ημερομηνία έγκρισης μιας δραστικής ουσίας δημοσιοποιούνται και διατίθενται δωρεάν “οι αναλυτικές μέθοδοι που εμφαίνονται [...] στο σημείο 4.2 του τίτλου 2 του παραρτήματος II”, την έννοια ότι παραπέμπει στην πραγματικότητα στις διατάξεις του σημείου 4.3. του τίτλου 2 του παραρτήματος ΙΙ στις οποίες παρέπεμπε πριν από την έκδοση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού [2021/525] της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 2020, για την τροποποίηση των παραρτημάτων ΙΙ και ΙΙΙ του κανονισμού; Αν οι διατάξεις αυτές έχουν την έννοια ότι παραπέμπουν στις ισχύουσες διατάξεις του σημείου 4.2. του τίτλου 2 του παραρτήματος II και αν γίνει δεκτό ότι οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται σε μη εγκεκριμένη δραστική ουσία η οποία όμως αναγνωρίζεται ως τεχνικά ισοδύναμη με μια εγκεκριμένη δραστική ουσία, καθίσταται δυνατό λόγω της δυνατότητας γνωστοποίησης, κατ’ αρχήν, των “αναλυτικ[ών] μ[εθόδων] για την ανάλυση του μικροοργανισμού όπως έχει παρασκευαστεί” οι οποίες μνημονεύονται στο σημείο 4.2 να έχει πρόσβαση ο αιτών σε όλες τις λεπτομερείς πληροφορίες για τις μεθόδους αυτές, ακόμη και αν η γνωστοποίησή τους ενδέχεται να θίγει το επιχειρηματικό απόρρητο, ή μόνο στις γενικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση των μεθόδων αυτών και, κατά περίπτωση, τα συμπεράσματα τα οποία συνήχθησαν βάσει αυτών;
4) Τέλος, αν οι διατάξεις της οδηγίας 2003/4 έχουν εφαρμογή στην υπό κρίση διαφορά, μπορεί ο όρος “πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον” κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής, ο οποίος περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη φύση, τη σύνθεση, την ποσότητα, τον χρόνο και τον τόπο των εκπομπών αυτών, καθώς και δεδομένα σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, να αφορά πληροφορίες που παράγονται ή συλλέγονται από την αρμόδια αρχή στο πλαίσιο της εξέτασης της τεχνικής ισοδυναμίας μιας δραστικής ουσίας με μια εγκεκριμένη δραστική ουσία ή μπορεί να αφορά μόνον τις πληροφορίες σχετικά με το βιοκτόνο το οποίο περιέχει τέτοιου είδους ουσία καθόσον στο περιβάλλον εκπέμπεται το προϊόν αυτό, με όλα τα συστατικά του, και όχι μόνον η δραστική ουσία;»
Επί των προδικαστικών ερωτημάτων
Επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος
40 Με το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί κατά πόσον, όταν αίτηση χορήγησης άδειας για βιοκτόνο έχει υποβληθεί υπό το κράτος της οδηγίας 98/8 και έχει εξεταστεί και στη συνέχεια εγκριθεί από την αρμόδια εθνική αρχή σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις για τη μεταφορά της οδηγίας αυτής στην εσωτερική έννομη τάξη, η αίτηση πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικές με το εν λόγω βιοκτόνο και, ιδίως, με την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ της δραστικής ουσίας που περιέχεται στο βιοκτόνο και μιας εγκεκριμένης δραστικής ουσίας πρέπει να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα του άρθρου 19 της οδηγίας 98/8 ή των άρθρων 66 και 67 του κανονισμού 528/2012, στην περίπτωση που η αίτηση πρόσβασης υποβλήθηκε μετά την ημερομηνία κατά την οποία ο κανονισμός αυτός τέθηκε σε εφαρμογή.
41 Εν προκειμένω, από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο προκύπτει ότι η επίμαχη στην κύρια δίκη αίτηση πρόσβασης υποβλήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. Αφορά τα βιοκτόνα Aquabac, για τα οποία ζητήθηκε χορήγηση άδειας κυκλοφορίας στην αγορά, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέσχε το αιτούν δικαστήριο, στις 30 Αυγούστου 2013.
42 Στο μέτρο που η αναιρεσείουσα της κύριας δίκης υποστηρίζει, με τις γραπτές παρατηρήσεις της, ότι, στην πραγματικότητα, οι αιτήσεις χορήγησης άδειας κατατέθηκαν στις 6 Οκτωβρίου 2013, ήτοι μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού 528/2012, υπενθυμίζεται ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της προδικαστικής διαδικασίας του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, η οποία στηρίζεται σε σαφή διάκριση των αρμοδιοτήτων μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου, η διαπίστωση και η εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς της κύριας δίκης εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του εθνικού δικαστή. Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο είναι αρμόδιο αποκλειστικώς να αποφαίνεται επί της ερμηνείας ή του κύρους του δικαίου της Ένωσης με βάση την έννομη κατάσταση και τα πραγματικά περιστατικά όπως τα περιγράφει το αιτούν δικαστήριο, προκειμένου να παράσχει στο δικαστήριο αυτό τα στοιχεία που είναι χρήσιμα για την επίλυση της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί (απόφαση της 24ης Οκτωβρίου 2019, État belge, C‑35/19, EU:C:2019:894, σκέψη 28 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
43 Κατά συνέπεια, στα υποβληθέντα προδικαστικά ερωτήματα πρέπει να δοθεί απάντηση βάσει των πραγματικών περιστατικών που παραθέτει το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας) στην απόφασή του περί παραπομπής.
44 Δυνάμει του άρθρου 97, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012, ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Σεπτεμβρίου 2013. Από την ίδια ημερομηνία καταργήθηκε η οδηγία 98/8, δυνάμει του άρθρου 96, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού αυτού, με την επιφύλαξη των άρθρων 86, 89 έως 93 και 95 του ίδιου κανονισμού.
45 Το άρθρο 91, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012 ορίζει βεβαίως ότι οι αιτήσεις χορήγησης άδειας για βιοκτόνα οι οποίες έχουν υποβληθεί για τους σκοπούς της οδηγίας 98/8 και των οποίων η αξιολόγηση δεν έχει ολοκληρωθεί έως την 1η Σεπτεμβρίου 2013 αξιολογούνται από τις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία.
46 Επιπλέον, από το σημείο 2.5 του τίτλου 2 του παραρτήματος III του κανονισμού 528/2012, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2021/525, προκύπτει ότι, όταν απαιτείται τεχνική ισοδυναμία στο πλαίσιο διαδικασίας χορήγησης άδειας που διεξάγεται δυνάμει του κανονισμού αυτού, πρέπει να προσκομίζεται απόδειξη ότι η τεχνική ισοδυναμία έχει εξακριβωθεί σύμφωνα με το άρθρο 54 του εν λόγω κανονισμού «ή, με αξιολόγηση που έχει αρχίσει πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 2013, από αρμόδια αρχή που έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 98/8».
47 Οι ως άνω διατάξεις αφορούν τη διαδικασία για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνου στην αγορά. Αντιθέτως, όπως υπογράμμισε ο γενικός εισαγγελέας στα σημεία 29 και 30 των προτάσεών του, κανένα από τα μεταβατικά μέτρα που προβλέπονται στα άρθρα 89 έως 93 και 95 του κανονισμού 528/2012 δεν αφορά αίτηση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, ήτοι αίτηση πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικές με αδειοδοτημένο βιοκτόνο και με τη δραστική ουσία που αυτό περιέχει, ιδίως όσον αφορά την τεχνική ισοδυναμία της με εγκεκριμένη δραστική ουσία.
48 Επιπροσθέτως, όπως επισήμανε επίσης, κατ’ ουσίαν, ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 33 των προτάσεών του, η αίτηση για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνου στην αγορά και η αίτηση πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικές με αδειοδοτημένο βιοκτόνο αξιολογούνται από την αρμόδια αρχή στο πλαίσιο δύο διακριτών διαδικασιών.
49 Ως εκ τούτου, ελλείψει μεταβατικών διατάξεων εφαρμοστέων σε αίτηση με την οποία ζητείται πρόσβαση σε πληροφορίες, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, και η οποία υποβλήθηκε μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2013 και αφορά δραστική ουσία αδειοδοτημένου υπό το κράτος της οδηγίας 98/8 βιοκτόνου και, ιδίως, την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ μιας τέτοιας δραστικής ουσίας και άλλης εγκεκριμένης δραστικής ουσίας, η αξιολόγηση της εν λόγω αιτήσεως διέπεται από τις διατάξεις του κανονισμού 528/2012.
50 Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των ανωτέρω σκέψεων, στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι τα άρθρα 96 και 97 του κανονισμού 528/2012 έχουν την έννοια ότι αίτηση με την οποία ζητείται πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με δραστική ουσία περιεχόμενη σε αδειοδοτημένο βιοκτόνο και, ιδίως, με την τεχνική ισοδυναμία της ουσίας αυτής με εγκεκριμένη δραστική ουσία και η οποία υποβλήθηκε μετά την ημερομηνία κατά την οποία ο ως άνω κανονισμός τέθηκε σε εφαρμογή πρέπει να εκτιμάται υπό το πρίσμα των διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, ακόμη και αν η εν λόγω αίτηση αφορά βιοκτόνο για το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια δυνάμει της οδηγίας 98/8 ή, κατά περίπτωση, δυνάμει του κανονισμού 528/2012 βάσει τεχνικής ισοδυναμίας διαπιστωθείσας από αρμόδια αρχή που έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 98/8.
Επί του δευτέρου προδικαστικού ερωτήματος
51 Λαμβανομένης υπόψη της απάντησης που δόθηκε στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα.
Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος
52 Πρέπει να εξεταστεί, κατ’ αρχάς, το στοιχείο γʹ, και στη συνέχεια, από κοινού, τα στοιχεία βʹ και δʹ του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, προτού δοθεί απάντηση στο στοιχείο αʹ του ερωτήματος αυτού.
Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχείο γʹ
53 Με το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο γʹ, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012 έχει την έννοια ότι η αρμόδια αρχή, απαντώντας σε αίτηση πρόσβασης η οποία στηρίζεται στην εν λόγω διάταξη, υποχρεούται να γνωστοποιήσει κάθε λεπτομερή πληροφορία σχετικά με τις αναλυτικές μεθόδους που αναφέρονται στο άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού αυτού, ακόμα και στην περίπτωση που η γνωστοποίηση των ως άνω πληροφοριών θα έθιγε το επιχειρηματικό απόρρητο, ή υποχρεούται να γνωστοποιήσει μόνον γενικές πληροφορίες σχετικές με τη φύση των εν λόγω μεθόδων και, ενδεχομένως, με τα συμπεράσματα που συνήχθησαν βάσει αυτών.
54 Σύμφωνα με το άρθρο 66, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012, ο ECHA και οι αρμόδιες αρχές αρνούνται την πρόσβαση σε πληροφορίες εάν η γνωστοποίησή τους ενδέχεται να υπονομεύει την προστασία των εμπορικών συμφερόντων ή της ιδιωτικής ζωής ή της ασφάλειας των ενδιαφερομένων. Το δεύτερο εδάφιο της διατάξεως αυτής απαριθμεί τις πληροφορίες των οποίων η γνωστοποίηση θεωρείται, κατ’ αρχήν, ότι υπονομεύει την ως άνω προστασία.
55 Το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012 ορίζει ότι, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού, μετά τη χορήγηση της άδειας, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να απαγορευθεί η πρόσβαση στις «αναλυτικές μ[εθόδους] που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ)» του εν λόγω κανονισμού.
56 Όπως επισήμανε, κατ’ ουσίαν, ο γενικός εισαγγελέας στα σημεία 83 και 84 των προτάσεών του, από το σαφές γράμμα του άρθρου 66, παράγραφος 3, του κανονισμού 528/2012 και, ειδικότερα, από τη φράση «σε καμία περίπτωση» προκύπτει ότι, μετά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας στην αγορά, η πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με τις αναφερόμενες στο άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 528/2012 αναλυτικές μεθόδους δεν μπορεί να απαγορευθεί για κανέναν λόγο.
57 Η τελευταία ως άνω διάταξη απαιτεί, στο πλαίσιο των όρων χορήγησης άδειας κυκλοφορίας στην αγορά για βιοκτόνο το οποίο δεν είναι επιλέξιμο για την απλουστευμένη διαδικασία χορήγησης άδειας, να μπορούν να προσδιοριστούν, μεταξύ άλλων, η χημική ταυτότητα, η ποσότητα και η τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών του βιοκτόνου σύμφωνα με τις σχετικές απαιτήσεις των παραρτημάτων II και III του ως άνω κανονισμού.
58 Επομένως, το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 528/2012 μνημονεύει ρητώς, μεταξύ των στοιχείων που αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης η οποία διενεργείται σύμφωνα με τις αναλυτικές μεθόδους του άρθρου 19 και η οποία μπορεί να οδηγήσει στη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του επίμαχου βιοκτόνου στην αγορά, την τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών που περιέχονται στο βιοκτόνο. Κατά συνέπεια, το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού αυτού, στο μέτρο που απαγορεύει κάθε άρνηση πρόσβασης στις «αναλυτικές μ[εθόδους] που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ)», αφορά κατ’ ανάγκην τις μεθόδους βάσει των οποίων διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, η τεχνική ισοδυναμία, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο κγʹ, του εν λόγω κανονισμού και μνημονεύεται, μεταξύ άλλων, στο σημείο 2.5 του τίτλου 2 του παραρτήματος III του ίδιου κανονισμού.
59 Επιπροσθέτως, στο μέτρο που το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012 προβλέπει την υποχρέωση της αρμόδιας αρχής να διασφαλίζει την πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με τις αναλυτικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για τη χορήγηση της οικείας άδειας κυκλοφορίας στην αγορά, η διάταξη αυτή δεν μπορεί, όπως επισήμανε, κατ’ ουσίαν, ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 82 των προτάσεών του, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αφορά μόνον την παροχή γενικών πληροφοριών σχετικών με τη φύση των εν λόγω μεθόδων. Αντιθέτως, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει να παρέχονται ακριβείς και πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους αυτές. Από την άλλη πλευρά, όπως επίσης παρατήρησε ο γενικός εισαγγελέας, η ως άνω υποχρέωση περιορίζεται στις αναλυτικές μεθόδους και, επομένως, δεν εκτείνεται στα αποτελέσματα ή στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την εφαρμογή τους.
60 Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των ανωτέρω σκέψεων, στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο γʹ, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012 έχει την έννοια ότι, μετά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνου στην αγορά, η αρμόδια αρχή δεν μπορεί να αρνηθεί τη ζητηθείσα πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με τις αναλυτικές μεθόδους βάσει των οποίων διαπιστώθηκε η τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών που περιέχονται στο βιοκτόνο. Οι εν λόγω πληροφορίες πρέπει μεν να είναι ακριβείς και πλήρεις, πλην όμως δεν εκτείνονται στα αποτελέσματα ή στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των εν λόγω μεθόδων.
Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχεία βʹ και δʹ
61 Με το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία βʹ και δʹ, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 67 του κανονισμού 528/2012 έχει την έννοια ότι η πλήρης ή μερική γνωστοποίηση έκθεσης με την οποία διαπιστώνεται η τεχνική ισοδυναμία μεταξύ εγκεκριμένης δραστικής ουσίας και της δραστικής ουσίας βιοκτόνου και η οποία έχει εκπονηθεί στο πλαίσιο της εξέτασης αίτησης για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του εν λόγω βιοκτόνου στην αγορά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 1, στοιχείο ηʹ, της παραγράφου 3, στοιχείο εʹ, ή της παραγράφου 4, στοιχείο βʹ, του άρθρου 67. Επιπλέον, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν το άρθρο 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, το οποίο απαιτεί να δημοσιοποιούνται οι «αναλυτικές μέθοδοι που εμφαίνονται [...] στο σημείο 4.2 του τίτλου 2 του παραρτήματος ΙΙ», έχει την έννοια ότι παραπέμπει, στην πραγματικότητα, στο σημείο 4.3 του τίτλου 2 του παραρτήματος II του κανονισμού 528/2012, πρώην σημείο 4.2 του εν λόγω τίτλου, το οποίο κατέστη σημείο 4.3 αυτού μετά την έναρξη ισχύος του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2021/525.
62 Συναφώς, επισημαίνεται ότι το άρθρο 67 του κανονισμού 528/2012 επιβάλλει στον ECHA και, στην παράγραφο 1, στην Επιτροπή την υποχρέωση να δημοσιοποιούν δωρεάν ορισμένες πληροφορίες και, ως εκ τούτου, δεν απευθύνεται στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.
63 Εντούτοις, το εν λόγω άρθρο 67 θεσπίζει κανονιστικό πλαίσιο αναφοράς στον τομέα της διαφάνειας, το οποίο είναι επίσης κρίσιμο για την εκτίμηση εκ μέρους της αρμόδιας αρχής κράτους μέλους, υπό το κράτος του κανονισμού 528/2012, του βασίμου αίτησης πρόσβασης στις πληροφορίες σχετικά με βιοκτόνο για το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια σύμφωνα με την οδηγία 98/8 ή βάσει τεχνικής ισοδυναμίας διαπιστωθείσας, δυνάμει του σημείου 2.5 του τίτλου 2 του παραρτήματος III του κανονισμού αυτού, από αρμόδια αρχή η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της εν λόγω οδηγίας.
64 Το άρθρο 67 του κανονισμού 528/2012 προβλέπει τη δωρεάν δημοσιοποίηση πληροφοριών, αφενός, «[α]πό την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικό κανονισμό ορίζοντας ότι μια δραστική ουσία εγκρίνεται», σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 3 του άρθρου, και, αφετέρου, «[α]πό την ημερομηνία κατά την οποία ένα βιοκτόνο λαμβάνει άδεια», σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 4.
65 Εν προκειμένω, η επίμαχη αίτηση πρόσβασης στις πληροφορίες δεν εμπίπτει στην πρώτη, αλλά στη δεύτερη περίπτωση. Ειδικότερα, η επίμαχη αίτηση δεν αφορά έγγραφα σχετικά με διαδικασία έγκρισης δραστικής ουσίας, η οποία εμπίπτει στις διατάξεις του κεφαλαίου II του κανονισμού 528/2012, αλλά έγγραφα σχετικά με διαδικασία χορήγησης άδειας για βιοκτόνα, επί τη βάσει τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται στα βιοκτόνα αυτά και άλλης ουσίας η οποία έχει ήδη εγκριθεί και καταχωριστεί στον ενωσιακό κατάλογο εγκεκριμένων δραστικών ουσιών, διαδικασία η οποία εμπίπτει στα κεφάλαια IV έως VI του κανονισμού αυτού.
66 Ως εκ τούτου, ούτε η παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, ούτε η παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, του άρθρου 67 του κανονισμού 528/2012 μπορούν να εφαρμοστούν σε διαφορά όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη.
67 Όσον αφορά τη δεύτερη περίπτωση που μνημονεύεται στη σκέψη 64 της παρούσας απόφασης, και, ειδικότερα, το άρθρο 67, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 528/2012, το οποίο αφορά την «έκθεση αξιολόγησης», επισημαίνεται ότι η έννοια αυτή ορίζεται στο άρθρο 30, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού ως η «έκθεση [την οποία συντάσσει η παραλήπτρια αρμόδια αρχή και] στην οποία συνοψίζει τα συμπεράσματα της αξιολόγησης […] και τους λόγους για τους οποίους χορηγεί ή αρνείται να χορηγήσει άδεια βιοκτόνου».
68 Βεβαίως, η αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ της δραστικής ουσίας που περιέχεται σε βιοκτόνο και της ήδη εγκεκριμένης δραστικής ουσίας συνιστά ένα στάδιο που προηγείται της χορήγησης άδειας για το βιοκτόνο, εφόσον έχει υποβληθεί σχετική αίτηση. Συναφώς, κατ’ αρχάς, το άρθρο 54 του κανονισμού 528/2012, το οποίο διέπει την αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας, κάνει λόγο για την «αξιολόγηση» η οποία πρέπει να καταλήξει στην έκδοση απόφασης σχετικής με την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ των δραστικών ουσιών. Εν συνεχεία, από το σημείο 2.5 του τίτλου 2 του παραρτήματος III του ίδιου κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2021/525, προκύπτει ότι μια τέτοια τεχνική ισοδυναμία μπορεί να εξακριβωθεί, με «αξιολόγηση» που έχει αρχίσει πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 2013, από αρμόδια αρχή η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 98/8. Τέλος, το παράρτημα VI του κανονισμού 528/2012, το οποίο καθορίζει, σύμφωνα με τον τίτλο του, τις κοινές αρχές για την αξιολόγηση των φακέλων των βιοκτόνων, διευκρινίζει στο σημείο 21 ότι «[π]ροσδιορίζεται, όπου ισχύει, για κάθε δραστική ουσία που περιέχεται στο προϊόν η τεχνική ισοδυναμία με βάση αναφοράς τις δραστικές ουσίες που έχουν ήδη περιληφθεί στον κατάλογο των εγκεκριμένων δραστικών ουσιών». Εντούτοις, από τις διατάξεις αυτές δεν προκύπτει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνει ο ECHA δυνάμει του άρθρου 54 του ως άνω κανονισμού ή η αρμόδια αρχή κράτους μέλους, για τη διαπίστωση της τεχνικής ισοδυναμίας, συνιστούν «έκθεση αξιολόγησης», κατά την έννοια του άρθρου 30, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του εν λόγω κανονισμού.
69 Συνεπώς, ούτε το άρθρο 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, του κανονισμού 528/2012 ούτε το άρθρο 67, παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, ή το άρθρο 67, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, του ίδιου κανονισμού απαιτούν τη δημοσιοποίηση εκθέσεως όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη.
70 Υπό τις συνθήκες αυτές, παρέλκει η απάντηση στο πρώτο σκέλος του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχείο δʹ, όπως αυτό υπομνήσθηκε στη δεύτερη περίοδο της σκέψης 61 της παρούσας αποφάσεως.
71 Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω σκέψεων, στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία βʹ και δʹ, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, το άρθρο 67, παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, και το άρθρο 67, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 528/2012 έχουν την έννοια ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής τους η γνωστοποίηση έκθεσης με την οποία διαπιστώνεται η τεχνική ισοδυναμία μεταξύ δραστικής ουσίας αδειοδοτημένου βιοκτόνου και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας και η οποία έχει εκπονηθεί από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους στο πλαίσιο της εξέτασης αίτησης για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του εν λόγω βιοκτόνου στην αγορά.
Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχείο αʹ
72 Με το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο αʹ, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν τα άρθρα 66 και 67 του κανονισμού 528/2012 έχουν την έννοια ότι θεσπίζουν ειδική και εξαντλητική ρύθμιση για την πρόσβαση στις πληροφορίες που κατέχουν οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους σχετικά με τα βιοκτόνα και, ιδίως, σχετικά με την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ της δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αυτά και μιας εγκεκριμένης δραστικής ουσίας, η οποία να αποκλείει την εφαρμογή, εκ μέρους των αρχών αυτών, των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4.
73 Όσον αφορά, κατά πρώτον, τα άρθρα 66 και 67 του κανονισμού 528/2012, μόνον το άρθρο 66 του κανονισμού αυτού είναι κρίσιμο για την εξέταση του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχείο αʹ, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τη σκέψη 62 της παρούσας αποφάσεως, το άρθρο 67 του εν λόγω κανονισμού δεν απευθύνεται στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.
74 Κατά το άρθρο 66, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 528/2012, η γνωστοποίηση των «λεπτομ[ερειών] της πλήρους σύνθεσης του βιοκτόνου» θεωρείται, κατ’ αρχήν, ότι υπονομεύει την προστασία των εμπορικών συμφερόντων. Εντούτοις, κατ’ εξαίρεση από τον εν λόγω κανόνα, «όταν απαιτούνται έκτακτα μέτρα για την προστασία [...] του περιβάλλοντος ή για άλλους λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος», οι αρμόδιες αρχές υποχρεούνται, σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής, να γνωστοποιούν τις εν λόγω πληροφορίες. Επιπροσθέτως, μετά τη χορήγηση της άδειας, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απαγορευθεί η πρόσβαση στις πληροφορίες που εμπίπτουν σε μία από τις δεκατρείς κατηγορίες του άρθρου 66, παράγραφος 3, του κανονισμού 528/2012, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται, στο στοιχείο ιʹ, οι «αναλυτικές μέθοδοι που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ)» του κανονισμού.
75 Κατά δεύτερον, δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/4, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι δημόσιες αρχές, κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 2, της οδηγίας αυτής, να θέτουν στη διάθεση κάθε αιτούντος, χωρίς ο αιτών να υποχρεούται να επικαλεσθεί οιοδήποτε συμφέρον, όλες τις περιβαλλοντικές πληροφορίες οι οποίες εμπίπτουν σε μία από τις έξι κατηγορίες πληροφοριών του εν λόγω άρθρου 2, σημείο 1, και οι οποίες κατέχονται από τις αρμόδιες αρχές ή για λογαριασμό τους, εκτός εάν η αίτηση εμπίπτει σε μία από τις εξαιρέσεις του άρθρου 4 της ίδιας οδηγίας.
76 Κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 2003/4, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν την απόρριψη αιτήσεων περιβαλλοντικών πληροφοριών εάν η δημοσιοποίηση των πληροφοριών αυτών θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά «τον εμπιστευτικό χαρακτήρα εμπορικών ή βιομηχανικών πληροφοριών όταν η εθνική ή [ενωσιακή] νομοθεσία προβλέπει αυτόν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα προκειμένου να προστατευθεί θεμιτό οικονομικό συμφέρον». Το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, προτελευταία περίοδος, της οδηγίας αυτής προβλέπει, συναφώς, ότι, «[σ]ε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση των πληροφοριών σταθμίζεται συγκριτικά προς το συμφέρον που εξυπηρετεί η άρνηση».
77 Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4, ο νομοθέτης της Ένωσης θέσπισε εξαίρεση από την παρέκκλιση του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο δʹ, της οδηγίας αυτής. Συνακόλουθα, κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, τελευταία περίοδος, της εν λόγω οδηγίας, η εμπιστευτικότητα των εμπορικών ή βιομηχανικών πληροφοριών δεν μπορεί να δικαιολογεί την απόρριψη αίτησης πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες η οποία αφορά «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον».
78 Όσον αφορά, κατά τρίτον, τη σχέση μεταξύ του άρθρου 66 του κανονισμού 528/2012 και του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4, επισημαίνεται ότι, σε αντίθεση με το άρθρο 19 της οδηγίας 98/8, το οποίο προέβλεπε, στην παράγραφο 1, ότι εφαρμοζόταν «[μ]ε την επιφύλαξη της οδηγίας 90/313», ούτε το άρθρο 66 του κανονισμού 528/2012 ούτε καμία άλλη διάταξη του κανονισμού αυτού περιέχουν ανάλογη διευκρίνιση όσον αφορά την οδηγία 2003/4, η οποία κατήργησε και αντικατέστησε την οδηγία 90/313.
79 Εντούτοις, αυτή η απουσία διευκρινίσεως δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή της οδηγίας 2003/4 στις αιτήσεις πρόσβασης στα έγγραφα που καταρτίζονται για τους σκοπούς εκτέλεσης του κανονισμού 528/2012 ή, ενδεχομένως, σύμφωνα με τα μεταβατικά μέτρα που προβλέπει ο εν λόγω κανονισμός, για τους σκοπούς εκτέλεσης της οδηγίας 98/8.
80 Πρώτον, ο κανονισμός 528/2012 δεν αναφέρει ότι οι διατάξεις του περί εμπιστευτικότητας παρεκκλίνουν από το γενικό ρυθμιστικό πλαίσιο για την πρόσβαση στις περιβαλλοντικές πληροφορίες, περιορίζοντάς το. Αντιθέτως, το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού προβλέπει ρητώς ότι ο κανονισμός 1049/2001 καθώς και οι κανόνες που θεσπίζει το διοικητικό συμβούλιο του ECHA, σύμφωνα με το άρθρο 118, παράγραφος 3, του κανονισμού 1907/2006, εφαρμόζονται «στα έγγραφα που έχει στην κατοχή του ο [ECHA] για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού».
81 Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι το άρθρο 6 του κανονισμού 1367/2006 προσθέτει στον κανονισμό 1049/2001 ειδικούς κανόνες όσον αφορά τα αιτήματα πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες (απόφαση της 14ης Νοεμβρίου 2013, LPN και Φινλανδία κατά Επιτροπής, C‑514/11 P και C‑605/11 P, EU:C:2013:738, σκέψη 79). Το άρθρο αυτό προβλέπει, στην παράγραφο 1, κανόνα ανάλογο με τον κανόνα που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4.
82 Κατά τα λοιπά, η αιτιολογική σκέψη 117 του κανονισμού 1907/2006 αναφέρει ότι «[ο] [ECHA] και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν την πρόσβαση σε πληροφορίες σύμφωνα με την οδηγία [2003/4], τον κανονισμό [1049/2001] καθώς και [τη σύμβαση του Aarhus]».
83 Δεύτερον, η χρήση του επιρρήματος «κανονικά» στο άρθρο 66, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 528/2012 υποδηλώνει ότι οι πληροφορίες που εμπίπτουν σε μία από τις τέσσερις κατηγορίες που απαριθμούνται στη διάταξη αυτή δεν απαιτείται, σε κάθε περίπτωση, να προστατεύονται έναντι της γνωστοποίησης και ότι οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών διαθέτουν συναφώς περιθώριο εκτιμήσεως. Επιπλέον, το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 απαιτεί ρητώς από τις εν λόγω αρχές να προβαίνουν σε στάθμιση μεταξύ της προστασίας των εμπορικών συμφερόντων και της προστασίας των δημοσίων συμφερόντων που εξυπηρετούνται από τη γνωστοποίηση των εν λόγω πληροφοριών.
84 Συνεπώς, δεν προκύπτει ότι, με τις διατάξεις του κανονισμού 528/2012 περί εμπιστευτικότητας, ο νομοθέτης της Ένωσης θέλησε να προβλέψει ειδική και εξαντλητική ρύθμιση, η οποία να αποκλείει την πρόσβαση στις πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις που θεσπίστηκαν για τη μεταφορά της οδηγίας 2003/4 στην εσωτερική έννομη τάξη. Συναφώς, από την αιτιολογική έκθεση της προτάσεως της Επιτροπής της 12ης Ιουνίου 2009 για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων [COM(2009) 267 τελικό] προκύπτει ότι οι διατάξεις περί εμπιστευτικότητας της οδηγίας 98/8 έπρεπε να τροποποιηθούν ελαφρώς και να ευθυγραμμιστούν με εκείνες του κανονισμού 1907/2006, με σκοπό να διευκολυνθεί η εφαρμογή τους από τον ECHA.
85 Τρίτον, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 41 των προτάσεών του, αντίθετη ερμηνεία θα συνεπαγόταν τη μη συμμόρφωση προς τις διεθνείς δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση με την υπογραφή της Συμβάσεως του Aarhus, η οποία προβλέπει, στο άρθρο 4, παράγραφος 4, πρώτο εδάφιο, στοιχείο δʹ, ότι δεν μπορεί να γίνει επίκληση του εμπορικού και βιομηχανικού απορρήτου έναντι της γνωστοποίησης πληροφοριών σχετικά με εκπομπές οι οποίες είναι σημαντικές για την προστασία του περιβάλλοντος.
86 Από την αιτιολογική σκέψη 5 της οδηγίας 2003/4 προκύπτει ότι η έκδοσή της ανταποκρίθηκε ακριβώς στην ανάγκη διασφάλισης της συμβατότητας του δικαίου της Ένωσης με τη Σύμβαση του Aarhus.
87 Συνεπώς, προβλέποντας ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας εμπορικών ή βιομηχανικών πληροφοριών δεν μπορεί να προβληθεί κατά της γνωστοποίησης των «πληροφορ[ιών] σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4 καθιστά δυνατή τη συγκεκριμένη εφαρμογή του κανόνα που υπομνήσθηκε στη σκέψη 85 της παρούσας αποφάσεως και της αρχής της ευρύτερης δυνατής πρόσβασης στις περιβαλλοντικές πληροφορίες που κατέχονται από τις δημόσιες αρχές ή για λογαριασμό τους (απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψη 57).
88 Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω σκέψεων, στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο αʹ, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 66 του κανονισμού 528/2012 έχει την έννοια ότι δεν θεσπίζει ειδική και εξαντλητική ρύθμιση για την πρόσβαση στις πληροφορίες που κατέχουν οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους σχετικά με τα βιοκτόνα και, ιδίως, σχετικά με την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ της δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αυτά και μιας εγκεκριμένης δραστικής ουσίας, η οποία να αποκλείει την εφαρμογή, εκ μέρους των αρχών αυτών, των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4.
Επί του τετάρτου προδικαστικού ερωτήματος
89 Με το τέταρτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4, ορθώς ερμηνευόμενο, η έννοια «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά τη διάταξη αυτήν, μπορεί να καλύπτει τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε έκθεση καταρτισθείσα από την αρμόδια αρχή κατόπιν της εξέτασης της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αδειοδοτημένο βιοκτόνο και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας.
90 Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει, αφενός, ότι η κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4 έννοια των «εκπομπών στο περιβάλλον» πρέπει να ερμηνεύεται ως εμπερικλείουσα, μεταξύ άλλων, την απόρριψη στο περιβάλλον προϊόντων ή ουσιών όπως τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή τα βιοκτόνα και οι ουσίες τις οποίες περιέχουν τα προϊόντα αυτά, κατά το μέτρο που η εν λόγω απόρριψη είναι πραγματική ή δυνάμενη να προβλεφθεί υπό φυσιολογικές ή ρεαλιστικές συνθήκες χρήσεως (απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψη 81).
91 Αφετέρου, το Δικαστήριο έχει διευκρινίσει ότι η έννοια των «πληροφοριών σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά την ως άνω διάταξη, πρέπει να ερμηνεύεται ως εμπερικλείουσα όχι μόνο τις πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές αυτές καθεαυτές, δηλαδή τα στοιχεία που αφορούν τη φύση, τη σύνθεση, την ποσότητα, την ημερομηνία και τον τόπο πραγματοποιήσεως των εκπομπών αυτών, αλλά και τα δεδομένα που αφορούν τις, περισσότερο ή λιγότερο μακροπρόθεσμες, επιπτώσεις των εν λόγω εκπομπών στο περιβάλλον (απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψη 87).
92 Προς τούτο, το κοινό πρέπει να έχει πρόσβαση όχι μόνο στις πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές αυτές καθεαυτές, αλλά και στις πληροφορίες σχετικά με τις περισσότερο ή λιγότερο μακροπρόθεσμες συνέπειες των εκπομπών αυτών στην κατάσταση του περιβάλλοντος, όπως είναι οι επιπτώσεις που έχουν οι εν λόγω εκπομπές στους μη στοχευόμενους οργανισμούς. Πράγματι, το συμφέρον του κοινού να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές στο περιβάλλον έγκειται ακριβώς όχι μόνο στο να γνωρίζει τι απορρίπτεται ή τι είναι προβλέψιμο ότι θα απορριφθεί στο περιβάλλον, αλλά και στο να κατανοεί τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον κινδυνεύει να επηρεασθεί από τις εν λόγω εκπομπές (απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψη 86).
93 Ως εκ τούτου, στην έννοια των «πληροφοριών σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον» εμπίπτουν δεδομένα που προέρχονται από μελέτες με αντικείμενο την αξιολόγηση πραγματικών ή δυνάμενων να προβλεφθούν εκπομπών του επίμαχου προϊόντος ή της επίμαχης ουσίας στο περιβάλλον υπό περιστάσεις αντιπροσωπευτικές των φυσιολογικών ή ρεαλιστικών συνθηκών χρήσεως του προϊόντος αυτού ή της ουσίας αυτής, ή την ανάλυση των επιπτώσεων των εν λόγω εκπομπών, όπως οι μελέτες οι οποίες έχουν σκοπό να προσδιορίσουν την τοξικότητα, τις επιπτώσεις και άλλες παραμέτρους ενός προϊόντος ή μιας ουσίας υπό τις δυσμενέστερες ρεαλιστικές συνθήκες που θα μπορούσαν ευλόγως να ανακύψουν, καθώς και από μελέτες που πραγματοποιούνται υπό συνθήκες όσο το δυνατόν πλησιέστερες προς τη συνήθη γεωργική πρακτική και τις συνθήκες που επικρατούν στη ζώνη στην οποία θα χρησιμοποιηθεί το εν λόγω προϊόν ή η εν λόγω ουσία (πρβλ. απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψεις 89 και 91).
94 Στην ίδια έννοια εμπίπτουν επίσης οι πληροφορίες σχετικά με τα υπολείμματα που απαντούν στο περιβάλλον μετά την εφαρμογή του επίμαχου προϊόντος και οι μελέτες που αφορούν τη μέτρηση της παρασύρσεως της ουσίας κατά την ως άνω εφαρμογή (απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψη 95).
95 Αντιθέτως, δεν καλύπτονται από την εν λόγω έννοια οι πληροφορίες οι οποίες δεν αφορούν τις εκπομπές του επίμαχου προϊόντος ή της επίμαχης ουσίας στο περιβάλλον, καθώς και τα δεδομένα που αφορούν εκπομπές υποθετικού χαρακτήρα, δηλαδή εκπομπές οι οποίες δεν είναι πραγματικές ή δυνάμενες να προβλεφθούν υπό περιστάσεις αντιπροσωπευτικές των φυσιολογικών ή ρεαλιστικών συνθηκών χρήσεως (πρβλ. απόφαση της 23ης Νοεμβρίου 2016, Bayer CropScience και Stichting De Bijenstichting, C‑442/14, EU:C:2016:890, σκέψεις 77 έως 80 και 100).
96 Εν προκειμένω, όπως επισημαίνει η Γαλλική Κυβέρνηση, η αξιολόγηση της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται σε βιοκτόνο και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας δεν έχει ως αντικείμενο, a priori, τη μελέτη των ενδεχόμενων επιπτώσεων για την υγεία ή για το περιβάλλον λόγω της εκπομπής μιας ουσίας στο περιβάλλον, αλλά περιορίζεται στη σύγκριση δύο ουσιών λαμβάνοντας υπόψη πληροφορίες σχετικά με την ακριβή σύνθεση των ουσιών αυτών και τις διαδικασίες παρασκευής.
97 Επιπλέον, όπως επίσης παρατήρησε η Γαλλική Κυβέρνηση, η άδεια κυκλοφορίας στην αγορά χορηγείται για το προϊόν που περιέχει την ουσία υπό το πρίσμα των κινδύνων που μπορεί να παρουσιάζει υπό κανονικές ή ρεαλιστικές συνθήκες χρήσεως. Οι εν λόγω συνθήκες δεν είναι αυτές που συνδέονται με την εκπομπή της μεμονωμένης ουσίας, αλλά αυτές που αντιστοιχούν στο βιοκτόνο που την εμπεριέχει.
98 Επομένως, προκύπτει ότι μια έκθεση τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται σε βιοκτόνο και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να περιέχει «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4.
99 Εντούτοις, εναπόκειται εν τέλει στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει αν η επίμαχη στην κύρια δίκη έκθεση περιέχει τέτοιες πληροφορίες.
100 Ειδικότερα, στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εξακριβώσει αν η έκθεση αυτή περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη φύση, τη σύνθεση, την ποσότητα, τον χρόνο ή τον τόπο των δυνάμενων να προβλεφθούν εκπομπών, υπό περιστάσεις αντιπροσωπευτικές των κανονικών ή ρεαλιστικών συνθηκών χρήσεως, της δραστικής ουσίας που περιέχεται στα προϊόντα Aquabac ή αν περιέχει, ενδεχομένως, τις πληροφορίες σχετικά με τα υπολείμματα που ενδέχεται να απαντούν στο περιβάλλον μετά την εφαρμογή των εν λόγω προϊόντων.
101 Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των ανωτέρω σκέψεων, στο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4, ορθώς ερμηνευόμενο, η έννοια «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά τη διάταξη αυτή, δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να καλύπτει τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε έκθεση καταρτισθείσα από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους κατόπιν της αξιολόγησης της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αδειοδοτημένο βιοκτόνο και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας.
Επί των δικαστικών εξόδων
102 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) αποφαίνεται:
1) Τα άρθρα 96 και 97 του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 334/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2014,
έχουν την έννοια ότι:
αίτηση με την οποία ζητείται πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με δραστική ουσία περιεχόμενη σε αδειοδοτημένο βιοκτόνο και, ιδίως, με την τεχνική ισοδυναμία της ουσίας αυτής με εγκεκριμένη δραστική ουσία και η οποία υποβλήθηκε μετά την ημερομηνία κατά την οποία ο ως άνω κανονισμός τέθηκε σε εφαρμογή πρέπει να εκτιμάται υπό το πρίσμα των διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, ακόμη και αν η εν λόγω αίτηση αφορά βιοκτόνο για το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια δυνάμει της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά, ή, κατά περίπτωση, δυνάμει του κανονισμού 528/2012 βάσει τεχνικής ισοδυναμίας διαπιστωθείσας από αρμόδια αρχή που έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 98/8.
2) Το άρθρο 66, παράγραφος 3, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 528/2012, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 334/2014,
έχει την έννοια ότι:
μετά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας βιοκτόνου στην αγορά, η αρμόδια αρχή δεν μπορεί να αρνηθεί τη ζητηθείσα πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με τις αναλυτικές μεθόδους βάσει των οποίων διαπιστώθηκε η τεχνική ισοδυναμία των δραστικών ουσιών που περιέχονται στο βιοκτόνο. Οι εν λόγω πληροφορίες πρέπει μεν να είναι ακριβείς και πλήρεις, πλην όμως δεν εκτείνονται στα αποτελέσματα ή στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των εν λόγω μεθόδων.
3) Το άρθρο 67, παράγραφος 1, στοιχείο ηʹ, το άρθρο 67, παράγραφος 3, στοιχείο εʹ, και το άρθρο 67, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 528/2012, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 334/2014,
έχουν την έννοια ότι:
δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής τους η γνωστοποίηση έκθεσης με την οποία διαπιστώνεται η τεχνική ισοδυναμία μεταξύ δραστικής ουσίας αδειοδοτημένου βιοκτόνου και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας και η οποία έχει εκπονηθεί από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους στο πλαίσιο της εξέτασης αίτησης για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του εν λόγω βιοκτόνου στην αγορά.
4) Το άρθρο 66 κανονισμού 528/2012, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 334/2014,
έχει την έννοια ότι:
δεν θεσπίζει ειδική και εξαντλητική ρύθμιση για την πρόσβαση στις πληροφορίες που κατέχουν οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους σχετικά με τα βιοκτόνα και, ιδίως, σχετικά με την τεχνική ισοδυναμία μεταξύ της δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αυτά και μιας εγκεκριμένης δραστικής ουσίας, η οποία να αποκλείει την εφαρμογή, εκ μέρους των αρχών αυτών, των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου.
5) Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/4,
ορθώς ερμηνευόμενο:
η έννοια «πληροφορίες σχετικά με εκπομπές στο περιβάλλον», κατά τη διάταξη αυτή, δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να καλύπτει τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε έκθεση καταρτισθείσα από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους κατόπιν της αξιολόγησης της τεχνικής ισοδυναμίας μεταξύ δραστικής ουσίας που περιέχεται σε αδειοδοτημένο βιοκτόνο και εγκεκριμένης δραστικής ουσίας.
(υπογραφές)
* Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική.