61981J0240

Κοινό δασμολόγιο — Δασμοί — Επιβολή σέ ναρκωτικά πού ανήκουν στό παράνομο κύκλωμα — Μή δεκτή — Ποινική δίωξη τών παραβάσεων — Αρμοδιότης τών κρατών μελών

Καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών μέ σκοπό τήν χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς , ανεξαρτήτως τού άν τά ναρκωτικά αυτά ανακαλυφθούν καί καταστραφούν υπό τόν έλεγχο τών αρχών αυτών ή διαφύγουν τήν επίβλεψή τους .

Η διαπίστωση αυτή δέν θίγει τήν αρμοδιότητα τών κρατών μελών νά διώκουν τίς παραβάσεις τής νομοθεσίας τους περί ναρκωτικών καί νά επιβάλλουν τίς προσήκουσες κυρώσεις , μέ ολες τίς συνέπειες πού συνεπάγονται οι παραβάσεις αυτές , ακόμα καί χρηματικής φύσεως .

Στήν υπόθεση 240/81 ,

πού έχει ως αντικείμενο αίτηση τού Finanzgericht Baden-Wuerttemberg πρός τό Δικαστήριο , κατ’ εφαρμογή τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , μέ τήν οποία ζητείται , στό πλαίσιο τής διαφοράς πού εκκρεμεί ενώπιον τού αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

SENTA EINBERGER , κατοίκου Schallstadt-Wolfenweiler ,

καί

HAUPTZOLLAMT FREIBURG ,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως πρός τήν ερμηνεία τών διατάξεων τής συνθήκης ΕΟΚ περί τελωνειακής ενώσεως σέ σχέση μέ τήν παράνομη εισαγωγή ναρκωτικών ,

1 Μέ διάταξη τής 6ης Ιουνίου 1981 , πού περιήλθε στό Δικαστήριο στίς 4 Σεπτεμβρίου 1981 , τό Finanzgericht Baden-Wuerttemberg υπέβαλε , κατ’ εφαρμογή τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , ενα προδικαστικό ερώτημα σχετικά μέ τήν εφαρμογή τού κοινού δασμολογίου στά λαθραία ναρκωτικά .

2 Η κυρία δίκη αφορά τόν καθορισμό τών εισαγωγικών δασμών γιά ορισμένες ποσότητες μορφίνης τίς οποίες η προσφεύγουσα στήν κυρία δίκη εισήγαγε παρανόμως στήν Ομοσπονδιακή Δημοκρατία τής Γερμανίας καί στήν συνέχεια επώλησε στήν Ελβετία κατά παράβαση τού γερμανικού νόμου περί ναρκωτικών ( Betaeubungsmittelgesetz ). Η προσφεύγουσα κατεδικάσθη από γερμανικό ποινικό δικαστήριο γιά τίς πράξεις αυτές σέ φυλάκιση ενός έτους μέ αναστολή .

3 Ενώπιον τού Finanzgericht ανέκυψε τό ζήτημα άν κατά τό κοινοτικό δίκαιο επιβάλλεται δασμός στήν μορφίνη . Τό Finanzgericht αναφέρεται σχετικώς στήν απόφαση τής 5ης Φεβρουαρίου 1981 ( Horvath , 50/80 , Συλλογή σ . 385 ), στήν οποία τό Δικαστήριο έκρινε οτι η καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου δέν επιτρέπει πλέον στά κράτη μέλη νά επιβάλλουν δασμούς στά ναρκωτικά πού εισάγονται λαθραία καί καταστρέφονται αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , ενώ αφήνει πλήρη ελευθερία σ’ αυτά οσον αφορά τήν ποινική δίωξη τών εγκλημάτων πού διεπράχθησαν .

4 Τό Finanzgericht διαπίστωσε στήν προκειμένη υπόθεση οτι η μορφίνη δέν παρασκευάζεται στήν Ομοσπονδιακή Δημοκρατία τής Γερμανίας καί οτι η ποσότης τού προϊόντος αυτού πού ειχε πωλήσει η προσφεύγουσα στήν κυρία δίκη ειχε εισαχθεί λαθραίως στό γερμανικό έδαφος μέ σκοπό νά εξαχθεί παρανόμως πρός τρίτη χώρα . Αναφερόμενο στήν προαναφερθείσα απόφαση τού Δικαστηρίου , τό Finanzgericht διηρωτήθη μήπως η επιβολή δασμών αποκλείεται μάλλον λόγω τής απαγορεύσεως εισαγωγής καί εμπορίας τών ναρκωτικών , παρά λόγω τής καταστροφής τους καί μήπως υπό τίς προϋποθέσεις αυτές πρέπει νά συναχθεί τό συμπέρασμα οτι δέν γεννάται καμμία τελωνειακή οφειλή . Μόνο δέ γιά τήν περίπτωση πού τό Δικαστήριο δέν θά εδέχετο τήν λύση αυτή , υποβάλλεται τό ερώτημα άν η μεταφορά εκτός τού τελωνειακού εδάφους πρέπει νά εξομοιωθεί πρός τήν καταστροφή τών παρανόμων ναρκωτικών .

5 Βάσει τών ανωτέρω σκέψεων , τό εθνικό δικαστήριο υπέβαλε τό ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα :

«Επιτρέπεται στά κράτη μέλη , μετά τήν καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου , νά επιβάλλουν δασμούς σέ ναρκωτικά πού εισήχθησαν λαθραίως καί στήν συνέχεια μετεφέρθησαν εκτός τού τελωνειακού εδάφους τής Κοινότητος;»

6 Τό εθνικό δικαστήριο υποστηρίζει ορθώς οτι τό προκαταρκτικό ζήτημα ειναι άν η λαθραία εισαγωγή στήν Κοινότητα ναρκωτικών πού εντάσσονται στό παράνομο κύκλωμα εμπορίας τών προϊόντων αυτών προκαλεί τήν γένεση τελωνειακής οφειλής . Τό Δικαστήριο θά ερευνήσει πρώτα αυτό τό ζήτημα .

7 Μέ αυτή τήν διατύπωση τό ερώτημα αυτό δέν αφορά τό πρόβλημα γενικώς τής παρανόμου εισαγωγής προϊόντων , αλλά τό πρόβλημα τής παρανόμου εισαγωγής ναρκωτικών .

8 Όπως εδέχθη τό Δικαστήριο στήν προαναφερθείσα απόφασή του τής 5ης Φεβρουαρίου 1981 , τά ναρκωτικά , οπως η μορφίνη , η ηρωίνη καί η κοκα ΐνη , εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά , καθ’ οσον ειναι γενικώς αναγνωρισμένα ως βλαβερά , η εισαγωγή δέ καί η εμπορία τους απαγορεύονται σέ ολα τά κράτη μέλη , εκτός από ενα περιορισμένο καί αυστηρά ελεγχόμενο εμπόριο πρός τόν σκοπό τής επιτρεπομένης χρησιμοποιήσεως γιά φαρμακευτικούς καί ιατρικούς σκοπούς .

9 Η νομική αυτή κατάσταση ειναι απολύτως σύμφωνη μέ τήν ενιαία σύμβαση περί ναρκωτικών ουσιών τού 1961 ( Εφημερίς τής Κυβερνήσεως , φύλλο 36 , τής 10ης Μαρτίου 1972 ), στήν οποία έχουν προσχωρήσει ολα τά κράτη μέλη . Στό προοίμιο τής συμβάσεως αυτής , τά συμβαλλόμενα μέρη διαπιστώνουν οτι η τοξικομανία αποτελεί μάστιγα γιά τό άτομο καί οικονομικό καί κοινωνικό κίνδυνο γιά τήν ανθρωπότητα· δηλώνουν δέ οτι έχουν επίγνωση τού καθήκοντός τους νά προβάλουν καί νά καταπολεμήσουν τήν μάστιγα αυτή , αναγνωρίζοντας ταυτοχρόνως οτι η χρήση τών ναρκωτικών ουσιών παραμένει απαραίτητη γιά τήν καταπράϋνση τών πόνων καί οτι πρέπει να ληφθεί πρόνοια , ωστε νά εξασφαλισθεί οτι θά υπάρχουν ναρκωτικά διαθέσιμα πρός τόν σκοπό αυτόν . Σύμφωνα μέ τό άρθρο 4 τής ενιαίας συμβάσεως , τά συμβαλλόμενα μέρη θά λάβουν ολα τά αναγκαία μέτρα , προκειμένου νά περιορίσουν γιά ιατρικούς μόνο καί επιστημονικούς σκοπούς τήν παραγωγή , τήν παρασκευή , τήν εξαγωγή , τήν εισαγωγή , τήν διανομή , τό εμπόριο , τήν χρήση και τήν κατοχή τών ναρκωτικών .

10 Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι γιά τά ναρκωτικά πού δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού ελέγχουν αυστηρά οι αρμόδιες αρχές ωστε νά εξασφαλίζουν τήν χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς ισχύει εξ ορισμού πλήρης απαγόρευση εισαγωγής καί εμπορίας σέ ολα τά κράτη μέλη .

11 Στήν πραγματικότητα , τά ναρκωτικά αυτά , αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , κατάσχονται καί καταστρέφονται , βάσει τής εθνικής νομοθεσίας περί ναρκωτικών , εκτός από σπάνιες περιπτώσεις , στίς οποίες τό κατασχόμενο προϊόν ειναι κατάλληλο γιά ιατρική ή επιστημονική χρήση , οπότε διοχετεύεται στό ελεγχόμενο κύκλωμα καί υπόκειται συνεπώς σέ δασμό .

12 Αντιθέτως , τά ναρκωτικά πού ανήκουν στό παράνομο εμπορικό κύκλωμα δέν υπόκεινται σέ δασμό , εφ’ οσον εξακολουθούν νά ευρίσκονται στό κύκλωμα αυτό , ανεξαρτήτως τού άν ανακαλυφθούν καί καταστραφούν ή διαφύγουν τήν επίβλεψη τών αρχών .

13 Πράγματι , δέν ειναι δυνατή η γένεση τελωνειακής οφειλής κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών τών οποίων δέν επιτρέπεται η διάθεση στό εμπόριο καί η ενσω μάτωση στήν οικονομία τής Κοινότητος . Η καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου , τήν οποία προβλέπει τό άρθρο 3 , εδάφιο β ), τής συνθήκης , επραγματοποιήθη εν όψει τών σκοπών πού έχει σύμφωνα μέ τό άρθρο 2 η Κοινότης καί τών κατευθυντηρίων γραμμών πού θέτει τό άρθρο 29 γιά τήν λειτουργία τής τελωνειακής ενώσεως . Οι εισαγωγές ναρκωτικών ουσιών στήν Κοινότητα , πού μόνο τήν λήψη κατασταλτικών μέτρων δύνανται νά προκαλέσουν , δέν έχουν καμμία σχέση μέ τούς σκοπούς αυτούς καί τίς κατευθυντήριες αυτές γραμμές .

14 Η αντίληψη αυτή επιβεβαιώνεται από τίς διατάξεις τού κανονισμού 803/68 τού Συμβουλίου , τής 27ης Ιουνίου 1968 , περί τής δασμολογητέας αξίας τών εμπορευμάτων ( ABl . L 148 , σ . 6 ), καί τής οδηγίας 79/623 τού Συμβουλίου , τής 25ης Ιουνίου 1979 , περί εναρμονίσεως τών νομοθετικών , κανονιστικών καί διοικητικών διατάξεων σχετικά μέ τήν τελωνειακή οφειλή ( ABl . L 179 , σ . 31 ). Σύμφωνα μέ τήν ρητή διατύπωση τών αιτιολογικών σκέψεων τής οδηγίας αυτής , ο χρόνος γενέσεως τής τελωνειακής οφειλής προσδιορίζεται βάσει τής οικονομικής φύσεως τών εισαγωγικών δασμών καί τών προϋποθέσεων τής ενσωματώσεως τών εμπορευμάτων πού υπόκεινται σέ εισαγωγικούς δασμούς στήν οικονομία τής Κοινότητος . Υπό τίς προϋποθέσεις αυτές , κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών πού ανήκουν στό παράνομο εμπορικό κύκλωμα δέν ειναι δυνατή η γένεση τελωνειακής οφειλής , αφού τά ναρκωτικά αυτά πρέπει νά κατασχεθούν καί νά καταστραφούν αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , αντί νά διατεθούν στό εμπόριο .

15 Εξ άλλου , θά ηταν άδικο νά γίνεται επί τού σημείου αυτού διάκριση μεταξύ τών ναρκωτικών πού δέν ανακαλύπτονται καί τών ναρκωτικών πού καταστρέφονται υπό τόν έλεγχο τών αρμοδίων αρχών , δεδομένου οτι στήν περίπτωση αυτή η επιβολή δασμών θά εξηρτάτο από τό τυχαίο γεγονός τής ανακαλύψεως .

16 Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή τών ναρκωτικών τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών μέ σκοπό τήν χρησιμοποίηση τών ναρκωτικών γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς .

17 Η διαπίστωση αυτή δέν θίγει τήν αρμοδιότητα τών κρατών μελών νά διώκουν τίς παραβάσεις τής νομοθεσίας τους περί ναρκωτικών καί νά επιβάλλουν τίς προσήκουσες κυρώσεις , μέ ολες τίς συνέπειες πού συνεπάγονται οι παραβάσεις αυτές , ακόμα καί χρηματικής φύσεως .

18 Εν όψει τής απαντήσεως αυτής , τά άλλα ερωτήματα πού υπέβαλε τό εθνικό δικαστήριο κατέστησαν άνευ αντικειμένου .

Επί τών δικαστικών εξόδων

19 Τά έξοδα στά οποία υπεβλήθησαν η κυβέρνηση τής Γαλλικής Δημοκρατίας καί η Επιτροπή τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων , οι οποίες κατέθεσαν παρατηρήσεις στό Δικαστήριο , δέν αποδίδονται . Δεδομένου οτι η παρούσα διαδικασία έχει ως πρός τούς διαδίκους τής κυρίας δίκης τόν χαρακτήρα παρεμπίπτοντος πού ανέκυψε ενώπιον τού εθνικού δικαστηρίου , σ’ αυτό εναπόκειται νά αποφανθεί επί τών δικαστικών εξόδων .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

κρίνοντας επί τών ερωτημάτων πού τού υπέβαλε μέ διάταξη τής 16ης Ιουνίου 1981 τό Finanzgericht Baden-Wuerttemberg , αποφαίνεται :

Καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών , τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών , μέ σκοπό τήν χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς .