61981J0221

Κοινό δασμολόγιο — Δασμοί — Επιβολή σέ ναρκωτικά πού ανήκουν στό παράνομο κύκλωμα — Μή δεκτή — Ποινική δίωξη τών παραβάσεων — Αρμοδιότης τών κρατών μελών

Καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών μέ σκοπό τή χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς , ανεξαρτήτως τού άν τά ναρκωτικά αυτά ανακαλυφθούν καί καταστραφούν υπό τόν έλεγχο τών αρχών αυτών ή διαφύγουν τήν επίβλεψή τους .

Η διαπίστωση αυτή δέν θίγει τήν αρμοδιότητα τών κρατών μελών νά διώκουν τίς παραβάσεις τής νομοθεσίας τους περί ναρκωτικών καί νά επιβάλλουν τίς προσήκουσες κυρώσεις , μέ ολες τίς συνέπειες πού συνεπάγονται οι παραβάσεις αυτές , ακόμα καί χρηματικής φύσεως .

Στήν υπόθεση 221/81 ,

πού έχει ως αντικείμενο αίτηση τού Finanzgericht Duesseldorf πρός τό Δικαστήριο , κατ’ εφαρμογή τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , μέ τήν οποία ζητείται , στό πλαίσιο τής διαφοράς πού εκκρεμεί ενώπιον τού αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

WILFRIED WOLF , κατοίκου Goslar ,

καί

HAUPTZOLLAMT DUESSELDORF ,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως πρός τήν ερμηνεία τών διατάξεων τής συνθήκης ΕΟΚ περί τελωνειακής ενώσεως σέ σχέση μέ τήν παράνομη εισαγωγή ναρκωτικών ,

1 Μέ διάταξη τής 10ης Ιουνίου 1981 , πού περιήλθε στό Δικαστήριο στίς 22 Ιουλίου 1981 , τό Finanzgericht Duesseldorf υπέβαλε , κατ’ εφαρμογή τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , διάφορα προδικαστικά ερωτήματα σχετικά μέ τήν εφαρμογή τού κοινού δασμολογίου στά λαθραία ναρκωτικά .

2 Η κυρία δίκη αφορά τόν καθορισμό τών εισαγωγικών δασμών γιά ορισμένες ποσότητες ηρωίνης καί κοκα ΐνης τίς οποίες ο προσφεύγων στήν κυρία δίκη ειχε αγοράσει στή μαύρη αγορά στή Γερμανία καί στίς Κάτω Χώρες καί ειχε στή συνέχεια μεταπωλήσει κατά παράβαση τού γερμανικού νόμου περί ναρκωτικών ( Betaeubungsmittelgesetz ). Ο προσφεύγων κατεδικάσθη από γερμανικό ποινικό δικαστήριο γιά τίς πράξεις αυτές σέ κάθειρξη οκτώ ετών .

3 Η διάταξη περί παραπομπής αναφέρεται στήν απόφαση τής 5ης Φεβρουαρίου 1981 ( Horvath , 50/80 , Συλλογή σ . 385 ), στήν οποία τό Δικαστήριο έκρινε οτι η καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου δέν επιτρέπει πλέον στά κράτη μέλη νά επιβάλλουν δασμούς στά ναρκωτικά πού εισάγονται λαθραία καί καταστρέφονται αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , ενώ αφήνει πλήρη ελευθερία σ’ αυτά οσον αφορά τήν ποινική δίωξη τών εγκλημάτων πού διεπράχθησαν .

4 Επειδή στήν προκειμένη υπόθεση τά λαθραία ναρκωτικά δέν ανεκαλύφθησαν καί συνεπώς δέν κατέστη δυνατή η κατάσχεση καί καταστροφή τους , τό Finanzgericht διηρωτήθη άν η ανωτέρω απόφαση τού Δικαστηρίου θεωρεί τήν καταστροφή τών ναρκωτικών , τήν οποία ρητώς αναφέρει , ως απαραίτητη προϋπόθεση γιά τή λύση πού έδωσε . Τό Finanzgericht προσθέτει οτι στήν περίπτωση αυτή η γένεση τής τελωνειακής οφειλής θά εξηρτάτο από τό τυχαίο γεγονός τής ανακαλύψεως .

5 Υπό τίς προϋποθέσεις αυτές τό εθνικό δικαστήριο υπέβαλε διάφορα προδικαστικά ερωτήματα , τό πρώτο δέ έχει ως εξής :

«Έχουν οι διατάξεις τής συνθήκης ΕΟΚ περί τελωνειακής ενώσεως ( άρθρο 9 , παράγραφος 1 , άρθρα 12-29 ) τήν έννοια οτι τά κράτη μέλη μετά τήν καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου δέν έχουν ( πλέον ) τήν ευχέρεια νά επιβάλλουν δασμούς στά λαθραία ναρκωτικά , τά οποία σέ περίπτωση ανακαλύψεώς τους κατάσχονται καί καταστρέφονται;»

6 Πρίν εξετασθεί τό ερώτημα αυτό , πρέπει νά λυθεί προηγουμένως τό πρόβλημα άν η παράνομη εισαγωγή στήν Κοινότητα ναρκωτικών πού εντάσσονται στό παράνομο κύκλωμα εμπορίας τών προϊόντων αυτών προκαλεί τήν γένεση τελωνειακής οφειλής .

7 Μέ αυτή τή διατύπωση τό ερώτημα αυτό δέν αφορά τό πρόβλημα γενικώς τής παρανόμου εισαγωγής προϊόντων , αλλά τό πρόβλημα τής παρανόμου εισαγωγής ναρκωτικών .

8 Όπως εδέχθη τό Δικαστήριο στήν προαναφερθείσα απόφασή του τής 5ης Φεβρουαρίου 1981 , τά ναρκωτικά , οπως η μορφίνη , η ηρωίνη καί η κοκα ΐνη , εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά , καθ’ οσον ειναι γενικώς αναγνωρισμένα ως βλαβερά , η εισαγωγή δέ καί η εμπορία τους απαγορεύονται σέ ολα τά κράτη μέλη , εκτός από ενα περιορισμένο καί αυστηρά ελεγχόμενο εμπόριο πρός τό σκοπό τής επιτρεπομένης χρησιμοποιήσεως γιά φαρμακευτικούς καί ιατρικούς σκοπούς .

9 Η νομική αυτή κατάσταση ειναι απολύτως σύμφωνη μέ τήν Ενιαία Σύμβαση περί Ναρκωτικών Ουσιών τού 1961 ( Εφημερίς τής Κυβερνήσεως , φύλλο 36 , τής 10ης Μαρτίου 1972 ), στήν οποία έχουν προσχωρήσει ολα τά κράτη μέλη . Στό προοίμιο τής συμβάσεως αυτής , τά συμβαλλόμενα μέρη διαπιστώνουν οτι η τοξικομανία αποτελεί μάστιγα γιά τό άτομο καί οικονομικό καί κοινωνικό κίνδυνο γιά τήν ανθρωπότητα· δηλώνουν δέ οτι έχουν επίγνωση τού καθήκοντός τους νά προλάβουν καί νά καταπολεμήσουν τήν μάστιγα αυτή , αναγνωρίζοντας ταυτοχρόνως οτι η χρήση τών ναρκωτικών ουσιών παραμένει απαραίτητη γιά τήν καταπράυνση τών πόνων καί οτι πρέπει νά ληφθεί πρόνοια , ωστε νά εξασφαλισθεί οτι θά υπάρχουν ναρκωτικά διαθέσιμα πρός τόν σκοπό αυτό . Σύμφωνα μέ τό άρθρο 4 τής Ενιαίας Συμβάσεως , τά συμβαλλόμενα μέρη θά λάβουν ολα τά αναγκαία μέτρα , προκειμένου νά περιορίσουν γιά ιατρικούς μόνο καί επιστημονικούς σκοπούς τήν παραγωγή , τήν παρασκευή , τήν εξαγωγή , τήν εισαγωγή , τήν διανομή , τό εμπόριο , τήν χρήση και τήν κατοχή τών ναρκωτικών .

10 Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι γιά τά ναρκωτικά πού δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού ελέγχουν αυστηρά οι αρμόδιες αρχές ωστε νά εξασφαλίζουν τή χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς ισχύει εξ ορισμού πλήρης απαγόρευση εισαγωγής καί εμπορίας σέ ολα τά κράτη μέλη .

11 Στήν πραγματικότητα , τά ναρκωτικά αυτά , αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , κατάσχονται καί καταστρέφονται , βάσει τής εθνικής νομοθεσίας περί ναρκωτικών , εκτός από σπάνιες περιπτώσεις , στίς οποίες τό κατασχόμενο προϊόν ειναι κατάλληλο γιά ιατρική ή επιστημονική χρήση , οπότε διοχετεύεται στό ελεγχόμενο κύκλωμα καί υπόκειται συνεπώς σέ δασμό .

12 Αντιθέτως , τά ναρκωτικά πού ανήκουν στό παράνομο εμπορικό κύκλωμα δέν υπόκεινται σέ δασμό , εφ’ οσον εξακολουθούν νά ευρίσκονται στό κύκλωμα αυτό , ανεξαρτήτως τού άν ανακαλυφθούν καί καταστραφούν ή διαφύγουν τήν επίβλεψη τών αρχών .

13 Πράγματι , δέν ειναι δυνατή η γένεση τελωνειακής οφειλής κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών τών οποίων δέν επιτρέπεται η διάθεση στό εμπόριο καί η ενσωμάτωση στήν οικονομία τής Κοινότητος . Η καθιέρωση τού κοινού δασμολογίου , τήν οποία προβλέπει τό άρθρο 3 , εδάφιο β ), τής συνθήκης , επραγματοποιήθη εν όψει τών σκοπών πού έχει σύμφωνα μέ τό άρθρο 2 η Κοινότης καί τών κατευθυντηρίων γραμμών πού θέτει τό άρθρο 29 γιά τήν λειτουργία τής τελωνειακής ενώσεως . Οι εισαγωγές ναρκωτικών ουσιών στήν Κοινότητα , πού μόνο τή λήψη κατασταλτικών μέτρων δύνανται νά προκαλέσουν , δέν έχουν καμμία σχέση μέ τούς σκοπούς αυτούς καί τίς κατευθυντήριες αυτές γραμμές .

14 Η αντίληψη αυτή επιβεβαιώνεται από τίς διατάξεις τού κανονισμού 803/68 τού Συμβουλίου , τής 27ης Ιουνίου 1968 , περί τής δασμολογητέας αξίας τών εμπορευμάτων ( ABl . L 148 , σ . 6 ), καί τής οδηγίας 79/623 τού Συμβουλίου , τής 25ης Ιουνίου 1979 , περί εναρμονίσεως τών νομοθετικών , κανονιστικών καί διοικητικών διατάξεων σχετικά μέ τήν τελωνειακή οφειλή ( ABl . L 179 , σ . 31 ). Σύμφωνα μέ τήν ρητή διατύπωση τών αιτιολογικών σκέψεων τής οδηγίας αυτής , ο χρόνος γενέσεως τής τελωνειακής οφειλής προσδιορίζεται βάσει τής οικονομικής φύσεως τών εισαγωγικών δασμών καί τών προϋποθέσεων τής ενσωματώσεως τών εμπορευμάτων πού υπόκεινται σέ εισαγωγικούς δασμούς στήν οικονομία τής Κοινότητος . Υπό τίς προϋποθέσεις αυτές , κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών πού ανήκουν στό παράνομο εμπορικό κύκλωμα δέν ειναι δυνατή η γένεση τελωνειακής οφειλής , αφού τά ναρκωτικά αυτά πρέπει νά κατασχεθούν καί νά καταστραφούν αμέσως μετά τήν ανακάλυψή τους , αντί νά διατεθούν στό εμπόριο .

15 Εξ άλλου , οπως παρατηρεί καί τό εθνικό δικαστήριο , θά ηταν άδικο νά γίνεται επί τού σημείου αυτού διάκριση μεταξύ τών ναρκωτικών πού δέν ανακαλύ πτονται καί τών ναρκωτικών πού καταστρέφονται υπό τόν έλεγχο τών αρμοδίων αρχών , δεδομένου οτι στήν περίπτωση αυτή η επιβολή δασμών θά εξηρτάτο από τό τυχαίο γεγονός τής ανακαλύψεως .

16 Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή τών ναρκωτικών τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών μέ σκοπό τή χρησιμοποίηση τών ναρκωτικών γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς .

17 Η διαπίστωση αυτή δέν θίγει τήν αρμοδιότητα τών κρατών μελών νά διώκουν τίς παραβάσεις τής νομοθεσίας τους περί ναρκωτικών καί νά επιβάλλουν τίς προσήκουσες κυρώσεις , μέ ολες τίς συνέπειες πού συνεπάγονται οι παραβάσεις αυτές , ακόμα καί χρηματικής φύσεως .

18 Εν όψει τής απαντήσεως αυτής , τά άλλα ερωτήματα πού υπέβαλε τό εθνικό δικαστήριο κατέστησαν άνευ αντικειμένου .

Επί τών δικαστικών εξόδων

19 Τά έξοδα στά οποία υπεβλήθησαν η κυβέρνηση τής Γαλλικής Δημοκρατίας καί η Επιτροπή τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων , οι οποίες κατέθεσαν παρατηρήσεις στό Δικαστήριο , δέν αποδίδονται . Δεδομένου οτι η παρούσα διαδικασία έχει ως πρός τούς διαδίκους τής κυρίας δίκης τόν χαρακτήρα παρεμπίπτοντος πού ανέκυψε ενώπιον τού εθνικού δικαστηρίου , σ’ αυτό εναπόκειται νά αποφανθεί επί τών δικαστικών εξόδων .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

κρίνοντας επί τών ερωτημάτων πού τού υπέβαλε μέ διάταξη τής 10ης Ιουνίου 1981 τό Finanzgericht Duesseldorf , αποφαίνεται :

Καμμία τελωνειακή οφειλή δέν γεννάται κατά τήν εισαγωγή ναρκωτικών τά οποία δέν ανήκουν στό εμπορικό κύκλωμα πού τελεί υπό τήν αυστηρά επίβλεψη τών αρμοδίων αρχών , μέ σκοπό τή χρησιμοποίησή τους γιά ιατρικούς καί επιστημονικούς σκοπούς .