(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2020/852 θεσπίζει το γενικό πλαίσιο για τον προσδιορισμό του αν μια οικονομική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται περιβαλλοντικά βιώσιμη, προκειμένου να προσδιοριστεί ο βαθμός στον οποίο μια επένδυση είναι περιβαλλοντικά βιώσιμη. Ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται στα μέτρα που θεσπίζονται από την Ένωση ή τα κράτη μέλη και με τα οποία επιβάλλονται απαιτήσεις στους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή στους εκδότες όσον αφορά χρηματοπιστωτικά προϊόντα ή εταιρικά ομόλογα που διατίθενται ως περιβαλλοντικά βιώσιμα, σε συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές οι οποίοι διαθέτουν χρηματοπιστωτικά προϊόντα, και σε επιχειρήσεις που υπόκεινται στην υποχρέωση δημοσίευσης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 19α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), ή ενοποιημένης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 29α της εν λόγω οδηγίας. Οικονομικοί φορείς ή δημόσιες αρχές που δεν καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852 μπορούν επίσης να εφαρμόζουν τον εν λόγω κανονισμό σε οικειοθελή βάση.

(2)

Βάσει του άρθρου 10 παράγραφος 3 και του άρθρου 11 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 επιβάλλεται στην Επιτροπή η υποχρέωση να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη θέσπιση τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για τον προσδιορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες μια συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα θεωρείται ότι συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αντίστοιχα, και να θεσπίσει, για κάθε σχετικό περιβαλλοντικό στόχο που προβλέπεται στο άρθρο 9 του εν λόγω κανονισμού, τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον η συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα δεν επιβαρύνει σημαντικά έναν ή περισσότερους από τους εν λόγω περιβαλλοντικούς στόχους.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη φύση και την κλίμακα της οικονομικής δραστηριότητας και του τομέα που αφορούν, καθώς και το αν η οικονομική δραστηριότητα είναι οικονομική δραστηριότητα που συμβάλλει στη μετάβαση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, ή αν είναι ευνοϊκή δραστηριότητα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 16 του εν λόγω κανονισμού. Προκειμένου τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου να πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 19 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 με αποτελεσματικό και ισορροπημένο τρόπο, θα πρέπει να καθοριστούν ως ποσοτικό κατώτατο όριο ή ελάχιστη απαίτηση, ως σχετική βελτίωση, ως σύνολο απαιτήσεων ποιοτικών επιδόσεων, ως απαιτήσεις βάσει διαδικασιών ή πρακτικών, ή ως ακριβής περιγραφή της φύσης της ίδιας της οικονομικής δραστηριότητας, όταν η συγκεκριμένη δραστηριότητα μπορεί από τη φύση της να συμβάλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

(4)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η οικονομική δραστηριότητα έχει θετικό αντίκτυπο στον στόχο για το κλίμα ή μειώνει τον αρνητικό αντίκτυπο στον στόχο για το κλίμα. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να αναφέρονται σε κατώτατα όρια ή επίπεδα επιδόσεων που θα πρέπει να επιτυγχάνει η οικονομική δραστηριότητα, προκειμένου να θεωρηθεί ότι συμβάλλει σημαντικά σε έναν από αυτούς τους στόχους για το κλίμα. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη «μη πρόκληση σημαντικής επιβάρυνσης» θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η οικονομική δραστηριότητα δεν έχει σημαντικές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Κατά συνέπεια, τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να προσδιορίζουν τις ελάχιστες απαιτήσεις τις οποίες θα πρέπει να πληροί η οικονομική δραστηριότητα, προκειμένου να χαρακτηριστεί περιβαλλοντικά βιώσιμη.

(5)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και δεν επιβαρύνει σημαντικά κανέναν από τους περιβαλλοντικούς στόχους θα πρέπει να βασίζονται, κατά περίπτωση, στην ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία, σε βέλτιστες πρακτικές, πρότυπα και μεθοδολογίες, καθώς και σε καθιερωμένα πρότυπα, πρακτικές και μεθοδολογίες που έχουν αναπτυχθεί από δημόσιους φορείς διεθνούς κύρους. Όταν αντικειμενικά δεν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις για έναν συγκεκριμένο τομέα πολιτικής, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα μπορούσαν επίσης να βασίζονται σε καθιερωμένα πρότυπα που έχουν αναπτυχθεί από ιδιωτικούς φορείς διεθνούς κύρους.

(6)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού, οι ίδιες κατηγορίες οικονομικών δραστηριοτήτων θα πρέπει να υπόκεινται στα ίδια τεχνικά κριτήρια ελέγχου για κάθε στόχο για το κλίμα. Ως εκ τούτου, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει, όπου είναι δυνατόν, να ακολουθούν την ταξινόμηση των οικονομικών δραστηριοτήτων που προβλέπεται στο σύστημα ταξινόμησης NACE—αναθεώρηση 2, το οποίο θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1893/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Προκειμένου να διευκολυνθεί ο προσδιορισμός, από τις επιχειρήσεις και τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές, των σχετικών οικονομικών δραστηριοτήτων για τις οποίες θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου, η ειδική περιγραφή μιας οικονομικής δραστηριότητας θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τις αναφορές σε κωδικούς NACE που μπορούν να συνδεθούν με τη δραστηριότητα αυτή. Οι αναφορές αυτές θα πρέπει να νοούνται ως ενδεικτικές και δεν θα πρέπει να υπερισχύουν του ειδικού ορισμού της δραστηριότητας που παρέχεται στην περιγραφή της.

(7)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες μια οικονομική δραστηριότητα θεωρείται ότι συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την ανάγκη να αποφευχθεί η παραγωγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, να μειωθούν οι εκπομπές αυτές ή να αυξηθούν οι απορροφήσεις αερίων του θερμοκηπίου και η μακροπρόθεσμη αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα. Επομένως, είναι σκόπιμο να δοθεί πρώτα έμφαση στις οικονομικές δραστηριότητες και στους τομείς που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες να επιτύχουν αυτούς τους στόχους. Η επιλογή αυτών των οικονομικών δραστηριοτήτων και τομέων θα πρέπει να βασίζεται στο μερίδιό τους επί των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, και σε στοιχεία σχετικά με τη δυνατότητά τους να συμβάλουν στην αποφυγή της παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, στη μείωση των εκπομπών αυτών ή να συμβάλουν στην απορρόφηση αερίων του θερμοκηπίου, ή να καταστήσουν δυνατή αυτή την αποφυγή, μείωση, απορρόφηση ή μακροπρόθεσμη αποθήκευση για άλλες δραστηριότητες.

(8)

Η μεθοδολογία για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τον κύκλο ζωής θα πρέπει να είναι άρτια και ευρέως εφαρμόσιμη και, ως εκ τούτου, να προωθεί τη συγκρισιμότητα των υπολογισμών των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου εντός και μεταξύ των τομέων. Επομένως, είναι σκόπιμο να απαιτείται η ίδια μεθοδολογία υπολογισμού για όλες τις δραστηριότητες, όπου απαιτείται τέτοιος υπολογισμός, με παράλληλη παροχή επαρκούς ευελιξίας για τις οντότητες που εφαρμόζουν τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852. Κατά συνέπεια, η σύσταση 2013/179/ΕΕ της Επιτροπής είναι χρήσιμη για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τον κύκλο ζωής, με δυνατότητα χρήσης, ως εναλλακτικής επιλογής, του προτύπου ISO 14067 ή ISO 14064-1. Όταν εναλλακτικά καθιερωμένα εργαλεία ή πρότυπα είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για την παροχή επακριβών και συγκρίσιμων πληροφοριών σχετικά με τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τον κύκλο ζωής για έναν συγκεκριμένο τομέα, όπως το εργαλείο G-res για τον τομέα της υδροηλεκτρικής ενέργειας και το πρότυπο ES 203 199 του ETSI για τον τομέα των πληροφοριών και των επικοινωνιών, είναι σκόπιμο να συμπεριλαμβάνονται τα εν λόγω εργαλεία ή πρότυπα ως πρόσθετες εναλλακτικές επιλογές για τον συγκεκριμένο τομέα.

(9)

Η μεθοδολογία για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τον κύκλο ζωής για δραστηριότητες στον τομέα της υδροηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις ιδιαιτερότητες του εν λόγω τομέα, συμπεριλαμβανομένων νέων μεθοδολογιών μοντελοποίησης, επιστημονικών γνώσεων και εμπειρικών μετρήσεων από ταμιευτήρες παγκοσμίως. Για να καταστεί δυνατή η υποβολή επακριβών εκθέσεων σχετικά με τον καθαρό αντίκτυπο στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για τον τομέα της υδροηλεκτρικής ενέργειας, είναι επομένως σκόπιμο να επιτραπεί η χρήση του εργαλείου G-res που διατίθεται δωρεάν στο κοινό και έχει αναπτυχθεί από τη Διεθνή Ένωση Υδροηλεκτρικής Ενέργειας, σε συνεργασία με την Έδρα της UNESCO για την παγκόσμια περιβαλλοντική αλλαγή.

(10)

Η μεθοδολογία για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τον κύκλο ζωής για δραστηριότητες στον τομέα των πληροφοριών και των επικοινωνιών θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις ιδιαιτερότητες του εν λόγω τομέα, ιδίως το εξειδικευμένο έργο και την καθοδήγηση που έχει παράσχει το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τηλεπικοινωνιακών Προτύπων (ETSI) για τη διενέργεια αξιολογήσεων του κύκλου ζωής στον τομέα των πληροφοριών και των επικοινωνιών. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτραπεί η χρήση του προτύπου ES 203 199 του ETSI ως μεθοδολογίας για τον επακριβή υπολογισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για τον εν λόγω τομέα.

(11)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για ορισμένες δραστηριότητες βασίζονται σε στοιχεία σημαντικής τεχνικής πολυπλοκότητας και η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τα κριτήρια αυτά μπορεί να προϋποθέτει ειδικές γνώσεις και ενδέχεται να μην είναι εφικτή για τους επενδυτές. Για τη διευκόλυνση αυτής της αξιολόγησης, η συμμόρφωση με τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες αυτές θα πρέπει να επαληθεύεται από ανεξάρτητο τρίτο.

(12)

Οι ευνοϊκές οικονομικές δραστηριότητες, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, δεν συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής μέσω των δικών τους επιδόσεων. Οι δραστηριότητες αυτές διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην απαλλαγή της οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές, καθιστώντας άμεσα δυνατή την εκτέλεση άλλων δραστηριοτήτων σε επίπεδο περιβαλλοντικών επιδόσεων με χαμηλές ανθρακούχες εκπομπές. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις οικονομικές δραστηριότητες που διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο στο να καταστούν οι στοχευόμενες δραστηριότητες χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών ή να οδηγήσουν σε μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι μια δραστηριότητα που είναι σύμφωνη με αυτά τηρεί τις διασφαλίσεις του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, και ειδικότερα ότι η δραστηριότητα δεν οδηγεί σε εγκλωβισμό περιουσιακών στοιχείων και έχει σημαντικό θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο.

(13)

Οι οικονομικές δραστηριότητες που συμβάλλουν στη μετάβαση, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, δεν μπορούν ακόμη να αντικατασταθούν από, τεχνολογικά και οικονομικά, εφικτές εναλλακτικές λύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, αλλά στηρίζουν τη μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία. Οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, μειώνοντας σημαντικά το σημερινό τους υψηλό αποτύπωμα άνθρακα, μεταξύ άλλων συμβάλλοντας στη σταδιακή κατάργηση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για αυτές τις οικονομικές δραστηριότητες με τις μεγαλύτερες δυνατότητες σημαντικής μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, όταν οι λύσεις σχεδόν μηδενικών ανθρακούχων εκπομπών δεν είναι ακόμη βιώσιμες ή όταν υπάρχουν δραστηριότητες σχεδόν μηδενικών ανθρακούχων εκπομπών, αλλά δεν είναι ακόμη εφικτή η εφαρμογή τους σε κλίμακα. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι μια δραστηριότητα που είναι σύμφωνη με αυτά τηρεί τις διασφαλίσεις του άρθρου 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, και ειδικότερα ότι η δραστηριότητα διαθέτει επίπεδα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που αντιστοιχούν στις καλύτερες επιδόσεις στον τομέα ή στον κλάδο, δεν παρεμποδίζει την εξέλιξη και την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και δεν οδηγεί σε εγκλωβισμό περιουσιακών στοιχείων υψηλής έντασης άνθρακα.

(14)

Δεδομένων των υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεων για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ), και προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πράξεων για την επίτευξη των περιβαλλοντικών και κλιματικών φιλοδοξιών της Πράσινης Συμφωνίας, θα πρέπει να καθυστερήσει ο καθορισμός των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για τον τομέα της γεωργίας.

(15)

Τα δάση υφίστανται αυξανόμενες πιέσεις λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία επιδεινώνει άλλους βασικούς παράγοντες πίεσης, όπως είναι οι επιβλαβείς οργανισμοί, οι ασθένειες, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι δασικές πυρκαγιές. Άλλες πιέσεις προέρχονται από την εγκατάλειψη της υπαίθρου, την έλλειψη διαχείρισης και τον κατακερματισμό λόγω αλλαγών στη χρήση της γης, την αύξηση της έντασης της διαχείρισης λόγω της αυξανόμενης ζήτησης για ξυλεία, δασικά προϊόντα και ενέργεια, την ανάπτυξη υποδομών, την αστικοποίηση και τη δέσμευση γης. Ταυτόχρονα, τα δάση διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην επίτευξη των στόχων της Ένωσης για την αντιστροφή της απώλειας της βιοποικιλότητας και την ενίσχυση της φιλοδοξίας όσον αφορά τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, τη μείωση και τον έλεγχο του κινδύνου καταστροφών που οφείλονται ιδίως σε πλημμύρες, ξηρασίες ή δασικές πυρκαγιές, και την προώθηση μιας κυκλικής βιοοικονομίας. Για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και ενός υγιούς περιβάλλοντος, είναι αναγκαίο να βελτιωθεί τόσο η ποιότητα όσο και η ποσότητα των δασικών εκτάσεων, οι οποίες είναι οι μεγαλύτερες καταβόθρες άνθρακα στον τομέα της χρήσης γης, της αλλαγής στη χρήση γης και της δασοκομίας (LULUCF). Οι δραστηριότητες που σχετίζονται με τα δάση μπορούν να συμβάλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, αυξάνοντας τις καθαρές απορροφήσεις διοξειδίου του άνθρακα, διατηρώντας τα αποθέματα άνθρακα, και παρέχοντας υλικά και ανανεώσιμη ενέργεια, αποφέροντας παράλληλα οφέλη για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα, την κυκλική οικονομία, τη βιώσιμη χρήση και προστασία των υδάτινων και των θαλάσσιων πόρων, καθώς και την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες δάσωσης, αποκατάστασης των δασών, διαχείρισης των δασών και διατήρησης των δασών. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να συνάδουν πλήρως με τους στόχους της Ένωσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα και την κυκλική οικονομία.

(16)

Για να μετράται η εξέλιξη της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και του αποθέματος άνθρακα στα δασικά οικοσυστήματα, είναι σκόπιμο να διενεργούν οι ιδιοκτήτες δασών ανάλυση των οφελών για το κλίμα. Προκειμένου να αντικατοπτριστεί η αναλογικότητα και να ελαχιστοποιηθεί ο διοικητικός φόρτος, ιδίως για τους ιδιοκτήτες δασών μικρής κλίμακας, οι δασικές εκμεταλλεύσεις κάτω των 13 εκταρίων δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να διενεργούν ανάλυση των οφελών για το κλίμα. Προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω το διοικητικό κόστος, θα πρέπει να επιτρέπεται στους μικρότερους ιδιοκτήτες δασών να διενεργούν, κάθε 10 έτη, ομαδική αξιολόγηση με άλλες εκμεταλλεύσεις για την πιστοποίηση των υπολογισμών τους. Διατίθενται επαρκή δωρεάν εργαλεία, όπως εργαλεία που παρέχονται από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), με βάση στοιχεία της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) (4), για να εκτιμάται το μέγεθος του κόστους και να ελαχιστοποιείται το κόστος και ο φόρτος για τους δασοκόμους μικρής κλίμακας. Το εργαλείο μπορεί ιδίως να προσαρμοστεί σε διάφορα επίπεδα ανάλυσης, όπως ειδικές τιμές και λεπτομερής υπολογισμός για τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις, προκαθορισμένες τιμές και απλοποιημένος υπολογισμός για τους μικρότερους ιδιοκτήτες.

(17)

Σε συνέχεια των ανακοινώσεων της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2019 με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» (5), της 20ής Μαΐου 2020 με τίτλο «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030» (6), και της 17ης Σεπτεμβρίου 2020 με τίτλο «Ενίσχυση της κλιματικής φιλοδοξίας της Ευρώπης για το 2030 – Επενδύουμε σε ένα κλιματικά ουδέτερο μέλλον προς όφελος των πολιτών μας» (7), σύμφωνα με τις ευρύτερες φιλοδοξίες της Ένωσης για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική ουδετερότητα, με την ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Φεβρουαρίου 2021 με τίτλο «Διαμορφώνοντας μια Ευρώπη ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή – η νέα στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή» (8) και τη νέα στρατηγική για τα δάση, που έχει προγραμματιστεί για το 2021, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δασικές δραστηριότητες θα πρέπει να συμπληρωθούν, να επανεξεταστούν και, όπου είναι αναγκαίο, να αναθεωρηθούν κατά τον χρόνο έκδοσης της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού 2020/852. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να επανεξεταστούν, ώστε να ληφθούν καλύτερα υπόψη φιλικές προς τη βιοποικιλότητα πρακτικές που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης, όπως η δασοκομία «κοντά στη φύση».

(18)

Δεδομένης της σημασίας της για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για την ενίσχυση των χερσαίων καταβοθρών άνθρακα, η αποκατάσταση των υγροτόπων έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Η αποκατάσταση των υγροτόπων μπορεί επίσης να αποφέρει οφέλη για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, μεταξύ άλλων μέσω της άμβλυνσης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, και να συμβάλει στην αντιστροφή της απώλειας της βιοποικιλότητας και στη διατήρηση της ποσότητας και της ποιότητας των υδάτων. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή με την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», με την ανακοίνωση «Ενίσχυση της κλιματικής φιλοδοξίας της Ευρώπης για το 2030» και με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να καλύπτουν επίσης την αποκατάσταση των υγροτόπων.

(19)

Ο μεταποιητικός τομέας εκπέμπει περίπου το 21 % των άμεσων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση (9). Αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη πηγή αυτών των εκπομπών στην Ένωση και, επομένως, μπορεί να διαδραματίσει καίριο ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονα, η μεταποίηση μπορεί να αποτελέσει βασικό τομέα για τη διευκόλυνση της αποφυγής και της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς της οικονομίας, μέσω της παραγωγής των προϊόντων και των τεχνολογιών που χρειάζονται αυτοί οι άλλοι τομείς προκειμένου να καταστούν ή να εξακολουθήσουν να είναι χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Ως εκ τούτου, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον μεταποιητικό τομέα θα πρέπει να καθοριστούν τόσο για τις μεταποιητικές δραστηριότητες που συνδέονται με τα υψηλότερα επίπεδα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου όσο και για την παραγωγή προϊόντων και τεχνολογιών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών.

(20)

Οι μεταποιητικές δραστηριότητες για τις οποίες δεν υπάρχουν, τεχνολογικά και οικονομικά, εφικτές εναλλακτικές λύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, αλλά οι οποίες στηρίζουν τη μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία, θα πρέπει να θεωρούνται οικονομικές δραστηριότητες μετάβασης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Για να ενθαρρυνθεί η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τα κατώτατα όρια των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για τις εν λόγω δραστηριότητες θα πρέπει να καθοριστούν σε επίπεδο που θα μπορεί να επιτευχθεί μόνον από τους παράγοντες με τις καλύτερες επιδόσεις σε κάθε τομέα, στις περισσότερες περιπτώσεις με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ανά μονάδα προϊόντος.

(21)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι μεταποιητικές δραστηριότητες που συμβάλλουν στη μετάβαση, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, παραμένουν σε αξιόπιστη πορεία προς την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, και σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να επανεξετάζονται τουλάχιστον ανά τριετία. Η επανεξέταση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει ανάλυση του κατά πόσον τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου υποστηρίζονται από τα πλέον συναφή πρότυπα και κατά πόσον λαμβάνονται επαρκώς υπόψη οι εκπομπές κατά τον κύκλο ζωής από τις εν λόγω δραστηριότητες. Στην επανεξέταση αυτή θα πρέπει επίσης να αξιολογείται η δυνητική χρήση του δεσμευμένου άνθρακα, υπό το πρίσμα της εξέλιξης της τεχνολογίας. Για την παραγωγή σιδήρου και χάλυβα, θα πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω νέα δεδομένα και αποδεικτικά στοιχεία από πιλοτικές διαδικασίες παραγωγής χάλυβα χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών με χρήση υδρογόνου και να αξιολογηθεί περαιτέρω η χρήση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ και άλλων πιθανών δεικτών αναφοράς στα τεχνικά κριτήρια ελέγχου.

(22)

Για τις μεταποιητικές δραστηριότητες που πρέπει να θεωρείται ότι αποτελούν τις ευνοϊκές δραστηριότητες, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να βασίζονται κυρίως στη φύση των παραγόμενων προϊόντων, σε συνδυασμό, κατά περίπτωση, με πρόσθετα ποσοτικά κατώτατα όρια, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα εν λόγω προϊόντα μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην αποφυγή ή στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς. Προκειμένου να αντικατοπτρίζεται το γεγονός ότι δίνεται προτεραιότητα σε δραστηριότητες που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες όσον αφορά την αποφυγή της παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τη μείωση των εκπομπών αυτών ή την αύξηση των απορροφήσεων αερίων του θερμοκηπίου και τη μακροπρόθεσμη αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, οι ευνοϊκές μεταποιητικές δραστηριότητες θα πρέπει να επικεντρώνονται στην παραγωγή προϊόντων που είναι αναγκαία για τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες.

(23)

Η κατασκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού για ηλεκτρική ενέργεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την αναβάθμιση, την υιοθέτηση και την αντιστάθμιση των διακυμάνσεων της ηλεκτρικής ενέργειας που παρέχεται από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στα ηλεκτρικά δίκτυα της Ένωσης, την επαναφόρτιση των οχημάτων μηδενικών εκπομπών και την ανάπτυξη έξυπνων, πράσινων οικιακών εφαρμογών. Ταυτόχρονα, η κατασκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού για ηλεκτρική ενέργεια θα μπορούσε να διευκολύνει την ανάπτυξη της έννοιας της έξυπνης κατοικίας, με στόχο την περαιτέρω προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ορθής διαχείρισης του οικιακού εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, ενδέχεται να είναι αναγκαίο να συμπληρωθούν τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου στον μεταποιητικό τομέα και να αξιολογηθεί η δυνατότητα της κατασκευής ηλεκτρικού εξοπλισμού να συμβάλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

(24)

Τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης και άλλα μέτρα μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, όπως η ανάπτυξη επιτόπιων τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και οι υφιστάμενες υπερσύγχρονες τεχνολογίες μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στον μεταποιητικό τομέα. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω μέτρα μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των οικονομικών δραστηριοτήτων στον μεταποιητικό τομέα, για τις οποίες θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου, ώστε να επιτύχουν τα αντίστοιχα πρότυπα επιδόσεών τους και τα κατώτατα όρια για σημαντική συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

(25)

Ο τομέας της ενέργειας αντιπροσωπεύει περίπου το 22 % των άμεσων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση και περίπου το 75 % των εν λόγω εκπομπών, εάν ληφθεί υπόψη η χρήση ενέργειας σε άλλους τομείς. Άρα, διαδραματίζει καίριο ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Ο τομέας της ενέργειας παρουσιάζει σημαντικές δυνατότητες για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, και διάφορες δραστηριότητες σε αυτόν τον τομέα λειτουργούν ως ευνοϊκές δραστηριότητες που διευκολύνουν τη μετάβαση του τομέα της ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια ή θερμότητα από ανανεώσιμες πηγές ή με χαμηλές ανθρακούχες εκπομπές. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την αλυσίδα ενεργειακού εφοδιασμού, από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας από διάφορες πηγές, μέχρι τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής και την αποθήκευση, καθώς και τις αντλίες θερμότητας και την παραγωγή βιοαερίου και βιοκαυσίμων.

(26)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον οι δραστηριότητες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων συμπαραγωγής, συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να διασφαλίζουν τη μείωση ή την αποφυγή των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου που βασίζονται στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να σηματοδοτούν την πορεία απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές για τις εν λόγω δραστηριότητες. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις ευνοϊκές δραστηριότητες που διευκολύνουν τη μακροπρόθεσμη απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα πρέπει να βασίζονται πρωτίστως στη φύση της δραστηριότητας ή στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες.

(27)

Στον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852 αναγνωρίζεται η σημασία της «κλιματικά ουδέτερης ενέργειας» και απαιτείται από την Επιτροπή να αξιολογεί τη δυνητική συμβολή και σκοπιμότητα όλων των σχετικών υφιστάμενων τεχνολογιών. Όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια, η σχετική αξιολόγηση βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και, μόλις ολοκληρωθεί η ειδική διαδικασία, η Επιτροπή θα δώσει συνέχεια, με βάση τα αποτελέσματά της, στο πλαίσιο της επανεξέτασης του παρόντος κανονισμού.

(28)

Τα νομικά όρια για τις δραστηριότητες μετάβασης, που προβλέπονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (EE) 2020/852, θέτουν περιορισμούς όσον αφορά τις δραστηριότητες με υψηλή ένταση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου οι οποίες ενέχουν μεγάλες δυνατότητες μείωσης των εκπομπών. Οι εν λόγω μεταβατικές οικονομικές δραστηριότητες αναμένεται να συμβάλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, όταν δεν υπάρχουν, τεχνολογικά και οικονομικά, εφικτές εναλλακτικές λύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, υπό την προϋπόθεση ότι συνάδουν με την πορεία για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 °C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, αντικατοπτρίζουν τις καλύτερες επιδόσεις στην κατηγορία τους, δεν παρεμποδίζουν την εξέλιξη και την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και δεν οδηγούν σε εγκλωβισμό περιουσιακών στοιχείων. Επιπλέον, βάσει του άρθρου 19 του ιδίου κανονισμού απαιτείται, ειδικότερα, να βασίζονται τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου σε αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία. Όταν οι δραστηριότητες φυσικού αερίου θα πληρούν αυτές τις απαιτήσεις, θα συμπεριληφθούν σε μελλοντική κατ’ εξουσιοδότηση πράξη. Για τις δραστηριότητες αυτές, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για την αξιολόγηση της σημαντικής συμβολής στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και της «μη πρόκλησης σημαντικής ζημίας» σε άλλους περιβαλλοντικούς στόχους θα προσδιοριστούν στην εν λόγω μελλοντική κατ’ εξουσιοδότηση πράξη. Δραστηριότητες που δεν πληρούν αυτές τις απαιτήσεις δεν μπορούν να αναγνωριστούν βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Προκειμένου να αναγνωριστεί ο ρόλος του φυσικού αερίου ως σημαντικής τεχνολογίας για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η Επιτροπή θα εξετάσει το ενδεχόμενο θέσπισης ειδικής νομοθεσίας, που θα διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες που συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών δεν θα στερούνται κατάλληλης χρηματοδότησης.

(29)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας, καθώς και για τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, θα πρέπει να διασφαλίζουν τη συνοχή με την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου (10). Επομένως, ενδέχεται να είναι αναγκαίο να επανεξεταστούν, να συμπληρωθούν και, όπου είναι αναγκαίο, να αναθεωρηθούν τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου, ώστε να αντικατοπτρίζουν τυχόν μελλοντικούς δείκτες μέτρησης και απαιτήσεις που θα θεσπιστούν σε συνέχεια της εν λόγω στρατηγικής.

(30)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για την παραγωγή θέρμανσης, ψύξης και ηλεκτρικής ενέργειας από βιοενέργεια και την παραγωγή βιοκαυσίμων και βιοαερίου για τις μεταφορές θα πρέπει να συνάδουν με το ολοκληρωμένο πλαίσιο βιωσιμότητας για τους εν λόγω τομείς, που προβλέπεται στην οδηγία (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11), η οποία καθορίζει απαιτήσεις για τη βιώσιμη συγκομιδή, τη λογιστική καταγραφή του άνθρακα και τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

(31)

Σε συνέχεια της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, της πρότασης για τον ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα (12), της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, και σύμφωνα με τις φιλοδοξίες της Ένωσης για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική ουδετερότητα, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες βιοενέργειας θα πρέπει να συμπληρωθούν, να επανεξεταστούν και, όπου είναι αναγκαίο, να αναθεωρηθούν, ώστε να ληφθεί υπόψη η πλέον πρόσφατη βάση τεκμηρίωσης και οι εξελίξεις πολιτικής κατά τον χρόνο έκδοσης της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 και λαμβανομένης υπόψη της σχετικής νομοθεσίας της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 και των μελλοντικών αναθεωρήσεών της.

(32)

Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση που προέρχονται από τον τομέα των υδάτων, της αποχέτευσης, των αποβλήτων και της αποκατάστασης είναι σχετικά μικρές. Παρά ταύτα, ο εν λόγω τομέας έχει μεγάλες δυνατότητες να συμβάλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς, ιδίως μέσω της παροχής δευτερογενών πρώτων υλών για την αντικατάσταση παρθένων πρώτων υλών, μέσω της αντικατάστασης προϊόντων, λιπασμάτων και ενέργειας ορυκτής προέλευσης, καθώς και μέσω της μεταφοράς και της μόνιμης αποθήκευσης δεσμευμένου διοξειδίου του άνθρακα. Επιπλέον, οι δραστηριότητες που περιλαμβάνουν αναερόβια χώνευση, καθώς και κομποστοποίηση χωριστά συλλεγόμενων βιολογικών αποβλήτων, με τις οποίες αποφεύγεται η υγειονομική ταφή των βιολογικών αποβλήτων, είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου. Ως εκ τούτου, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες που αφορούν τα απόβλητα θα πρέπει να αναγνωρίζουν ότι οι δραστηριότητες αυτές συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, υπό την προϋπόθεση ότι κατά τις δραστηριότητες αυτές εφαρμόζονται ορισμένες βέλτιστες πρακτικές για τον εν λόγω τομέα. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν ότι οι επιλογές επεξεργασίας αποβλήτων ευθυγραμμίζονται με υψηλότερα επίπεδα της ιεράρχησης των αποβλήτων. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να αναγνωρίζουν ότι οι δραστηριότητες στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται μεταποίηση, σε δευτερογενείς πρώτες ύλες, ενός ομοιόμορφα καθορισμένου ελάχιστου μεριδίου χωριστά συλλεγόμενων μη επικίνδυνων αποβλήτων, τα οποία έχουν υποβληθεί σε διαλογή, συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, στο παρόν στάδιο τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου που βασίζονται σε έναν ομοιόμορφα καθορισμένο στόχο για την επανεπεξεργασία αποβλήτων δεν είναι δυνατόν να καλύψουν πλήρως τις δυνατότητες επιμέρους ροών υλικών για μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Επομένως, ενδέχεται να είναι αναγκαία η περαιτέρω αξιολόγηση και επανεξέταση αυτών των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου. Ο ομοιόμορφα καθορισμένος στόχος δεν θα πρέπει να θίγει τους στόχους διαχείρισης αποβλήτων που απευθύνονται στα κράτη μέλη στο πλαίσιο της ενωσιακής νομοθεσίας για τα απόβλητα. Για δραστηριότητες που σχετίζονται με τη συλλογή, την επεξεργασία και την παροχή νερού, καθώς και τα κεντρικά συστήματα επεξεργασίας λυμάτων, τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη στόχους βελτίωσης των απόλυτων και των σχετικών επιδόσεων σε σχέση με την κατανάλωση ενέργειας και εναλλακτικούς δείκτες μέτρησης, κατά περίπτωση, όπως τα επίπεδα διαρροών στα συστήματα υδροδότησης.

(33)

Οι μεταφορές καταναλώνουν το ένα τρίτο του συνόλου της ενέργειας στην Ένωση και αντιπροσωπεύουν περίπου 23 % των συνολικών άμεσων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση. Ως εκ τούτου, η απαλλαγή του στόλου και των υποδομών μεταφορών από τις ανθρακούχες εκπομπές μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον τομέα των μεταφορών θα πρέπει να επικεντρώνονται στη μείωση των κύριων πηγών εκπομπών από τον εν λόγω τομέα, λαμβανομένης παράλληλα υπόψη της ανάγκης να μετατοπιστεί η μεταφορά προσώπων και αγαθών προς τρόπους μεταφοράς με χαμηλότερες εκπομπές, καθώς και να δημιουργηθεί μια υποδομή που θα διευκολύνει την καθαρή κινητικότητα. Επομένως, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον τομέα των μεταφορών θα πρέπει να επικεντρώνονται στις επιδόσεις εντός ενός τρόπου μεταφοράς, λαμβανομένων παράλληλα υπόψη των επιδόσεων του συγκεκριμένου τρόπου μεταφοράς σε σύγκριση με άλλους τρόπους μεταφοράς.

(34)

Δεδομένης της δυνατότητάς τους να μειώσουν τις δικές τους εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και, ως εκ τούτου, να συμβάλουν στον οικολογικό προσανατολισμό του τομέα των μεταφορών, η ναυτιλία και η αεροπορία αποτελούν σημαντικούς τρόπους μεταφοράς για τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 9ης Δεκεμβρίου 2020, με τίτλο «Στρατηγική για βιώσιμη και έξυπνη κινητικότητα – οι ευρωπαϊκές μεταφορές σε τροχιά μέλλοντος» (13), τα πλοία μηδενικών εκπομπών αναμένεται να είναι έτοιμα για διάθεση στην αγορά από το 2030. Σύμφωνα με την εν λόγω στρατηγική, τα μεγάλα αεροσκάφη μηδενικών εκπομπών αναμένεται να είναι έτοιμα για διάθεση στην αγορά από το 2035 για μικρές αποστάσεις, ενώ για τις μεγαλύτερες αποστάσεις η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές αναμένεται να βασιστεί στα ανανεώσιμα καύσιμα και τα καύσιμα χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Έχουν εκπονηθεί επίσης χωριστές μελέτες σχετικά με τα κριτήρια βιώσιμης χρηματοδότησης για αυτούς τους τομείς. Ως εκ τούτου, η ναυτιλία θα πρέπει να θεωρηθεί δραστηριότητα που συμβάλλει στη μετάβαση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Η ναυτιλία συγκαταλέγεται στους τρόπους μεταφοράς εμπορευμάτων με τη χαμηλότερη ένταση άνθρακα. Για να εξασφαλιστεί η ίση μεταχείριση της ναυτιλίας σε σύγκριση με άλλους τρόπους μεταφοράς, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις θαλάσσιες μεταφορές, τα οποία θα πρέπει να ισχύουν έως το τέλος του 2025. Ωστόσο, η ναυτιλία θα πρέπει να αξιολογηθεί περαιτέρω και, κατά περίπτωση, να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη θαλάσσια ναυτιλία που θα ισχύουν από το 2026. Θα είναι επίσης αναγκαίο να αξιολογηθούν περαιτέρω οι αεροπορικές μεταφορές και, κατά περίπτωση, να καθοριστούν σχετικά τεχνικά κριτήρια ελέγχου. Επιπλέον, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις υποδομές μεταφορών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών για ορισμένους τρόπους μεταφοράς. Πάντως, λαμβανομένων υπόψη των δυνατοτήτων των υποδομών μεταφορών να συμβάλουν στην αλλαγή του τρόπου εκτέλεσης των μεταφορών, θα είναι αναγκαίο να αξιολογηθούν και, κατά περίπτωση, να καθοριστούν σχετικά τεχνικά κριτήρια ελέγχου για το σύνολο των υποδομών που είναι απαραίτητες για τους τρόπους μεταφοράς χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, ιδίως τις εσωτερικές πλωτές οδούς. Ανάλογα με το αποτέλεσμα της τεχνικής αξιολόγησης, θα πρέπει επίσης να καθοριστούν σχετικά τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις οικονομικές δραστηριότητες που αναφέρονται στην παρούσα αιτιολογική σκέψη κατά τον χρόνο έκδοσης της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2, στο άρθρο 13 παράγραφος 2, στο άρθρο 14 παράγραφος 2 και στο άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852.

(35)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι δραστηριότητες μεταφορών που θεωρούνται βιώσιμες δεν διευκολύνουν τη χρήση ορυκτών καυσίμων, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις σχετικές δραστηριότητες θα πρέπει να αποκλείουν τα περιουσιακά στοιχεία, τις λειτουργίες και τις υποδομές που προορίζονται για τη μεταφορά ορυκτών καυσίμων. Κατά την εφαρμογή αυτού του κριτηρίου, είναι αναγκαίο να αναγνωριστούν οι πολλαπλές χρήσεις, οι διαφορετικές ιδιοκτησίες, οι ρυθμίσεις χρήσης και οι συντελεστές ανάμειξης καυσίμων, σύμφωνα με τις σχετικές υφιστάμενες πρακτικές της αγοράς. Η πλατφόρμα για τη βιώσιμη χρηματοδότηση θα πρέπει να αξιολογήσει τη χρηστικότητα αυτού του κριτηρίου στο πλαίσιο της εκπλήρωσης της εντολής της.

(36)

Τα κτίρια σε όλους τους τομείς στην Ένωση ευθύνονται για το 40 % της κατανάλωσης ενέργειας και το 36 % των ανθρακούχων εκπομπών. Άρα, τα κτίρια μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Επομένως, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για την κατασκευή νέων κτιρίων, την ανακαίνιση κτιρίων, την εγκατάσταση διάφορου εξοπλισμού ενεργειακής απόδοσης, τις επιτόπιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την παροχή ενεργειακών υπηρεσιών και για την απόκτηση και την ιδιοκτησία κτιρίων. Αυτά τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να βασίζονται στον δυνητικό αντίκτυπο των εν λόγω δραστηριοτήτων, στην ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και στις σχετικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και στον ενσωματωμένο άνθρακα. Για τα νέα κτίρια, ενδέχεται να είναι αναγκαία η επανεξέταση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα κριτήρια αυτά παραμένουν ευθυγραμμισμένα με τους στόχους της Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια.

(37)

Η κατασκευή περιουσιακού στοιχείου ή εγκατάστασης που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος δραστηριότητας, για την οποία θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου που προσδιορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η δραστηριότητα αυτή θεωρείται ότι συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, μπορεί να αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την άσκηση της συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας. Επομένως, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί η κατασκευή των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων ή εγκαταστάσεων απευθείας στο πλαίσιο της δραστηριότητας με την οποία σχετίζεται η κατασκευή αυτή, ιδίως για δραστηριότητες στον τομέα της ενέργειας, στον τομέα των υδάτων, της αποχέτευσης, των αποβλήτων και της αποκατάστασης, καθώς και στον τομέα των μεταφορών.

(38)

Ο τομέας των πληροφοριών και των επικοινωνιών είναι ένας συνεχώς αναπτυσσόμενος τομέας, ο οποίος αντιπροσωπεύει αυξανόμενο μερίδιο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ταυτόχρονα, οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής λύσεων που μπορούν να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων που διευκολύνουν τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου για δραστηριότητες επεξεργασίας και φιλοξενίας δεδομένων που εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και για λύσεις βασισμένες στα δεδομένα οι οποίες καθιστούν δυνατή τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου γι’ αυτές τις δραστηριότητες θα πρέπει να βασίζονται στις βέλτιστες πρακτικές και πρότυπα στον συγκεκριμένο τομέα. Τα εν λόγω κριτήρια ενδέχεται να χρειαστεί να επανεξεταστούν και να επικαιροποιηθούν στο μέλλον, ώστε να ληφθούν υπόψη, αφενός, οι δυνατότητες μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου χάρη στην αυξημένη βιωσιμότητα των λύσεων υλισμικού των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών και, αφετέρου, οι δυνατότητες εφαρμογής ψηφιακών τεχνολογιών απευθείας σε κάθε τομέα, ώστε να διευκολυνθεί η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, η εγκατάσταση και η λειτουργία δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών χρησιμοποιούν σημαντικές ποσότητες ενέργειας και έχουν τη δυνατότητα να επιφέρουν σημαντική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επομένως, ενδέχεται να είναι αναγκαία η αξιολόγηση των εν λόγω δραστηριοτήτων και ο καθορισμός σχετικών τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, κατά περίπτωση.

(39)

Επιπροσθέτως, οι λύσεις τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των οικονομικών δραστηριοτήτων, για τις οποίες θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου σχετικά με τη σημαντική συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής όσον αφορά τις δικές τους αντίστοιχες επιδόσεις, μπορούν επίσης να έχουν ιδιαίτερη σημασία για την υποστήριξη των διαφόρων αυτών δραστηριοτήτων στην επίτευξη των προτύπων και κατώτατων ορίων που καθορίζονται βάσει των εν λόγω κριτηρίων.

(40)

Η έρευνα, η ανάπτυξη και η καινοτομία έχουν τη δυνατότητα να διευκολύνουν άλλους τομείς να επιτύχουν τους αντίστοιχους στόχους μετριασμού της κλιματικής αλλαγής. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας θα πρέπει, συνεπώς, να επικεντρώνονται στη δυνατότητα που έχουν οι λύσεις, οι διαδικασίες, οι τεχνολογίες και άλλα προϊόντα να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η έρευνα που αφορά ειδικά ευνοϊκές δραστηριότητες, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δυνατότητα αυτών των οικονομικών δραστηριοτήτων και των στοχευόμενων δραστηριοτήτων τους να μειώσουν σημαντικά τις οικείες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ή να βελτιώσουν την τεχνολογική και οικονομική εφικτότητά τους και, εν τέλει, να διευκολύνουν την κλιμάκωσή τους. Η έρευνα μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην περαιτέρω απαλλαγή των δραστηριοτήτων μετάβασης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, από τις ανθρακούχες εκπομπές, καθιστώντας δυνατή την άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων με σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σε σύγκριση με τα κατώτατα όρια που καθορίζονται στα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη σημαντική συμβολή αυτών των δραστηριοτήτων στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

(41)

Συν τοις άλλοις, η έρευνα, η ανάπτυξη και η καινοτομία που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των οικονομικών δραστηριοτήτων για τις οποίες θα πρέπει να καθοριστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου σχετικά με τη σημαντική συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής όσον αφορά τις δικές τους αντίστοιχες επιδόσεις, μπορούν επίσης να έχουν ιδιαίτερη σημασία για την υποστήριξη των διαφόρων αυτών δραστηριοτήτων στην επίτευξη των προτύπων και των κατώτατων ορίων που καθορίζονται στο πλαίσιο των εν λόγω κριτηρίων.

(42)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες μια οικονομική δραστηριότητα θεωρείται ότι συμβάλει σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή είναι πιθανόν να επηρεάσει όλους τους τομείς της οικονομίας. Κατά συνέπεια, όλοι οι τομείς θα πρέπει να προσαρμοστούν στον αρνητικό αντίκτυπο του σημερινού και του αναμενόμενου μελλοντικού κλίματος. Ωστόσο, χρειάζεται να διασφαλιστεί ότι μια οικονομική δραστηριότητα που συμβάλλει σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή δεν επιβαρύνει επίσης σημαντικά οποιονδήποτε από τους άλλους περιβαλλοντικούς στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Επομένως, είναι σκόπιμο να καθοριστούν πρώτα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή για τους τομείς και τις οικονομικές δραστηριότητες που καλύπτονται από τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών κριτηρίων «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» στους περιβαλλοντικούς στόχους. Οι περιγραφές των οικονομικών δραστηριοτήτων που θεωρείται ότι συμβάλλουν σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα πρέπει να αντιστοιχούν στο εύρος για το οποίο θα μπορούσαν να καθοριστούν κατάλληλα κριτήρια «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης». Υπό το πρίσμα της ανάγκης να αυξηθεί η συνολική ανθεκτικότητα της οικονομίας στην κλιματική αλλαγή, θα πρέπει να αναπτυχθούν στο μέλλον τεχνικά κριτήρια ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων σχετικών κριτηρίων «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης», για πρόσθετες οικονομικές δραστηριότητες.

(43)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι το ευρύτερο δυνατό φάσμα υποδομών ζωτικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των υποδομών μεταφοράς ή αποθήκευσης ενέργειας, ή των υποδομών μεταφορών, προσαρμόζεται στις αρνητικές επιπτώσεις του σημερινού και του αναμενόμενου μελλοντικού κλίματος, με αποτέλεσμα να αποτρέπονται σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, την ασφάλεια, την προστασία ή την οικονομική ευημερία των πολιτών ή στην αποτελεσματική λειτουργία των κυβερνήσεων στα κράτη μέλη. Παρά ταύτα, ενδέχεται να είναι αναγκαία η επανεξέταση των εν λόγω τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, ώστε να ληφθούν καλύτερα υπόψη οι ιδιαιτερότητες των υποδομών για την άμυνα έναντι των πλημμυρών.

(44)

Επιπλέον, θα πρέπει να καθοριστούν επίσης τεχνικά κριτήρια ελέγχου για δραστηριότητες στους τομείς της εκπαίδευσης, της ανθρώπινης υγείας, της κοινωνικής εργασίας, των τεχνών, της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας. Οι δραστηριότητες αυτές παρέχουν βασικές υπηρεσίες και λύσεις για την αύξηση της συλλογικής ανθεκτικότητας ολόκληρης της κοινωνίας και μπορούν να αυξήσουν τον γραμματισμό και την ευαισθητοποίηση όσον αφορά το κλίμα.

(45)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλει σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, μέσω της συμπερίληψης λύσεων προσαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, θα πρέπει να στοχεύουν στην αύξηση της ανθεκτικότητας των οικονομικών δραστηριοτήτων έναντι προσδιορισμένων κλιματικών κινδύνων που είναι ουσιώδεις για τις δραστηριότητες αυτές. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να επιβάλλουν στους οικείους οικονομικούς φορείς την απαίτηση να διενεργούν εκτίμηση των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής και να εφαρμόζουν λύσεις προσαρμογής που να μειώνουν τους σημαντικότερους κινδύνους που εντοπίζονται στην εκτίμηση αυτή. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνουν επίσης υπόψη τη —σχετιζόμενη με συγκεκριμένο πλαίσιο και συγκεκριμένη τοποθεσία— φύση των αναγκών και λύσεων προσαρμογής. Ακόμη, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζουν την ακεραιότητα των περιβαλλοντικών και κλιματικών στόχων και δεν θα πρέπει να είναι δυσαναλόγως περιοριστικά ως προς το είδος των λύσεων που εφαρμόζονται. Τα εν λόγω τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη πρόληψης των κλιματικών και καιρικών καταστροφών και την ανάγκη διαχείρισης του κινδύνου τέτοιων καταστροφών, καθώς και διασφάλισης της ανθεκτικότητας των υποδομών ζωτικής σημασίας, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης που αφορά την εκτίμηση των κινδύνων και τον μετριασμό των επιπτώσεων τέτοιων καταστροφών.

(46)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλει σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, μέσω της παροχής λύσεων προσαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, θα πρέπει να καθοριστούν για δραστηριότητες μηχανικών και συναφείς υπηρεσίες παροχής τεχνικών συμβουλών που αφορούν την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, για την έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία, την ασφάλιση κατά ζημιών, που συνίσταται στην ανάληψη κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα, και την αντασφάλιση. Οι δραστηριότητες αυτές έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν λύσεις προσαρμογής που συμβάλλουν σημαντικά στην πρόληψη ή τη μείωση του κινδύνου αρνητικών επιπτώσεων του σημερινού και του αναμενόμενου μελλοντικού κλίματος στους ανθρώπους, στη φύση ή στα περιουσιακά στοιχεία, χωρίς να αυξάνεται ο κίνδυνος αρνητικών επιπτώσεων.

(47)

Στα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να αναγνωρίζεται ότι ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, με την παροχή λύσεων προσαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, ή με τη συμπερίληψη λύσεων προσαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού. Στα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις δασοκομικές δραστηριότητες, την αποκατάσταση υγροτόπων, τον προγραμματισμό και τις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, καθώς και για την εκπαίδευση και τις δημιουργικές, καλλιτεχνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες θα πρέπει να αναγνωρίζεται η δυνατότητα αυτή. Οι δραστηριότητες αυτές, παρότι θα πρέπει να προσαρμόζονται στις αρνητικές επιπτώσεις του σημερινού και του αναμενόμενου μελλοντικού κλίματος, έχουν επίσης τη δυνατότητα να παρέχουν λύσεις προσαρμογής που συμβάλλουν σημαντικά στην πρόληψη ή τη μείωση του κινδύνου αυτών των αρνητικών επιπτώσεων για τους ανθρώπους, τη φύση ή τα περιουσιακά στοιχεία.

(48)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα συμβάλλει σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η οικονομική δραστηριότητα καθίσταται ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή ή παρέχει λύσεις σε άλλες δραστηριότητες ώστε να καταστούν ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή. Όταν μια οικονομική δραστηριότητα καθίσταται ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή, η εφαρμογή φυσικών και μη φυσικών λύσεων που μειώνουν σημαντικά τους σημαντικότερους φυσικούς κλιματικούς κινδύνους, που είναι ουσιώδεις για την εν λόγω δραστηριότητα, αντιπροσωπεύει τη σημαντική συμβολή της συγκεκριμένης δραστηριότητας στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο μόνον οι κεφαλαιουχικές δαπάνες, που πραγματοποιούνται για όλα τα στάδια που είναι αναγκαία ώστε να καταστεί η δραστηριότητα ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή, να θεωρούνται ως το ποσοστό των κεφαλαιουχικών και λειτουργικών δαπανών που σχετίζονται με περιουσιακά στοιχεία ή διαδικασίες που συνδέονται με οικονομικές δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται περιβαλλοντικά βιώσιμες, και ότι ο κύκλος εργασιών από την εν λόγω οικονομική δραστηριότητα που έχει καταστεί ανθεκτική δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι προέρχεται από προϊόντα ή υπηρεσίες που συνδέονται με οικονομικές δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται περιβαλλοντικά βιώσιμες. Ωστόσο, όταν η κύρια δραστηριότητα των οικονομικών δραστηριοτήτων που καθιστούν δυνατή την προσαρμογή, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 συνίσταται στην παροχή τεχνολογιών, προϊόντων, υπηρεσιών, πληροφοριών ή πρακτικών με στόχο την αύξηση του επιπέδου ανθεκτικότητας άλλων προσώπων, της φύσης, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των περιουσιακών στοιχείων ή άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων στους φυσικούς κινδύνους για το κλίμα, πέραν των κεφαλαιουχικών δαπανών, ο κύκλος εργασιών που προέρχεται από προϊόντα ή υπηρεσίες που συνδέονται με τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να θεωρείται ως ποσοστό του κύκλου εργασιών που προέρχεται από προϊόντα ή υπηρεσίες που συνδέονται με οικονομικές δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται περιβαλλοντικά βιώσιμες.

(49)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον προσδιορισμό του κατά πόσον οι οικονομικές δραστηριότητες που συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή δεν επιβαρύνουν σημαντικά κανέναν από τους άλλους περιβαλλοντικούς στόχους θα πρέπει να αποσκοπούν στο να διασφαλιστεί ότι η συμβολή σε έναν από τους περιβαλλοντικούς στόχους δεν αποβαίνει εις βάρος άλλων περιβαλλοντικών στόχων. Τα κριτήρια της «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» διαδραματίζουν, συνεπώς, ουσιώδη ρόλο στη διασφάλιση της περιβαλλοντικής ακεραιότητας της ταξινόμησης των περιβαλλοντικά βιώσιμων δραστηριοτήτων. Τα κριτήρια της «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» για έναν δεδομένο περιβαλλοντικό στόχο θα πρέπει να καθοριστούν για τις δραστηριότητες που ενέχουν κίνδυνο να προκαλέσουν σημαντική επιβάρυνση στον συγκεκριμένο στόχο. Τα κριτήρια της «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις σχετικές απαιτήσεις της ισχύουσας ενωσιακής νομοθεσίας και να βασίζονται σε αυτές.

(50)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου, με τα οποία διασφαλίζεται ότι οι δραστηριότητες που συμβάλλουν σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή δεν προκαλούν σημαντική επιβάρυνση στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, θα πρέπει να καθοριστούν για τις δραστηριότητες που ενέχουν κίνδυνο να παράγουν σημαντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν σημαντικά στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

(51)

Η κλιματική αλλαγή είναι πιθανόν να επηρεάσει όλους τους τομείς της οικονομίας. Επομένως, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου, με τα οποία διασφαλίζεται ότι οι οικονομικές δραστηριότητες που συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής δεν προκαλούν σημαντική επιβάρυνση στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλες αυτές τις οικονομικές δραστηριότητες. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να διασφαλίζουν τον εντοπισμό υφιστάμενων και μελλοντικών κινδύνων που είναι ουσιώδεις για τη δραστηριότητα, καθώς και την εφαρμογή λύσεων προσαρμογής κατά τρόπο ώστε να ελαχιστοποιούνται ή να αποφεύγονται πιθανές ζημίες ή επιπτώσεις στη συνέχιση των δραστηριοτήτων.

(52)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη «μη πρόκληση σημαντικής επιβάρυνσης» στη βιώσιμη χρήση και προστασία των υδάτινων και των θαλάσσιων πόρων θα πρέπει να καθοριστούν για όλες τις δραστηριότητες που μπορούν να ενέχουν κίνδυνο για την εν λόγω βιώσιμη χρήση και προστασία. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να αποσκοπούν στην αποφυγή του ενδεχομένου να είναι οι δραστηριότητες επιζήμιες για την καλή κατάσταση ή για το καλό οικολογικό δυναμικό των υδατικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων, ή για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων, μέσω της απαίτησης να εντοπίζονται και να αντιμετωπίζονται οι κίνδυνοι υποβάθμισης του περιβάλλοντος, σύμφωνα με ένα σχέδιο διαχείρισης της χρήσης και της προστασίας των υδάτων.

(53)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη «μη πρόκληση σημαντικής επιβάρυνσης» στη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στους συγκεκριμένους τομείς, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι οικονομικές δραστηριότητες δεν οδηγούν σε ανεπάρκειες στη χρήση πόρων ή σε εγκλωβισμένα γραμμικά μοντέλα παραγωγής, ότι αποφεύγονται ή μειώνονται τα απόβλητα και, όπου είναι αναπόφευκτα, ότι η διαχείρισή τους γίνεται σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν ότι οι οικονομικές δραστηριότητες δεν υπονομεύουν τον στόχο της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία.

(54)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τη «μη πρόκληση σημαντικής επιβάρυνσης» στην πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις ιδιαιτερότητες του τομέα, για την αντιμετώπιση των σχετικών πηγών και ειδών ρύπανσης στον αέρα, τα ύδατα ή το έδαφος, παραπέμποντας, κατά περίπτωση, στα συμπεράσματα σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές βάσει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14).

(55)

Τα κριτήρια της «μη πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» στην προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων θα πρέπει να καθοριστούν για όλες τις δραστηριότητες που μπορούν να ενέχουν κίνδυνο για την κατάσταση ή τις συνθήκες οικοτόπων, ειδών ή οικοσυστημάτων, και θα πρέπει να προβλέπουν, κατά περίπτωση, τη διενέργεια εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή κατάλληλων εκτιμήσεων, και την εφαρμογή των συμπερασμάτων των εν λόγω εκτιμήσεων. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι, ακόμη και αν δεν υπάρχει απαίτηση διενέργειας εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή άλλης κατάλληλης εκτίμησης, οι δραστηριότητες δεν οδηγούν σε όχληση, σύλληψη ή θανάτωση προστατευόμενων εκ του νόμου ειδών ή στην υποβάθμιση προστατευόμενων εκ του νόμου οικοτόπων.

(56)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου δεν θα πρέπει να θίγουν την απαίτηση συμμόρφωσης με διατάξεις που αφορούν το περιβάλλον, την υγεία, την ασφάλεια και την κοινωνική βιωσιμότητα και προβλέπονται στην ενωσιακή και εθνική νομοθεσία, ούτε τη θέσπιση κατάλληλων μέτρων μετριασμού εν προκειμένω, κατά περίπτωση.

(57)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού είναι στενά συνδεδεμένες, δεδομένου ότι αφορούν κριτήρια για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα συμβάλλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και του κατά πόσον η εν λόγω οικονομική δραστηριότητα δεν επιβαρύνει σημαντικά έναν ή περισσότερους από τους άλλους περιβαλλοντικούς στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ των διατάξεων αυτών, οι οποίες θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ ταυτόχρονα, ώστε να διευκολυνθεί η διαμόρφωση ολοκληρωμένης εικόνας του νομικού πλαισίου για τα ενδιαφερόμενα μέρη και να διευκολυνθεί η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν οι εν λόγω διατάξεις σε έναν ενιαίο κανονισμό.

(58)

Για να διασφαλιστεί ότι η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 εξελίσσεται μαζί με τις εξελίξεις σε επίπεδο τεχνολογίας, αγοράς και πολιτικής, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά και, κατά περίπτωση, να τροποποιείται όσον αφορά τις δραστηριότητες που θεωρείται ότι συμβάλλουν σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και τα αντίστοιχα τεχνικά κριτήρια ελέγχου.

(59)

Προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση με το άρθρο 10 παράγραφος 6 και το άρθρο 11 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2022,