(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 αποσκοπεί στη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων. Στη Μεσόγειο θάλασσα, η εν λόγω υποχρέωση εφαρμόζεται επίσης στα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης όπως απαριθμούνται στο παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η υποχρέωση εκφόρτωσης εφαρμόζεται στους τύπους αλιείας μικρών πελαγικών ειδών από την 1η Ιανουαρίου 2015.

(3)

Προκειμένου να αποφευχθεί το δυσανάλογο κόστος χειρισμού των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/161 της Επιτροπής (3) επέτρεψε την απόρριψη μικρού ποσοστού αλιευμάτων ειδών που υπόκεινται σε ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης. Ο εν λόγω κανονισμός προβλέπει συνδυασμένη εξαίρεση de minimis που εφαρμόζεται στους τύπους αλιείας μικρών πελαγικών ειδών που χρησιμοποιούν μεσοπελαγικές τράτες και/ή γρι-γρι και αλιεύουν γαύρο, σαρδέλα, σκουμπρί και σαυρίδι στις γεωγραφικές υποπεριοχές της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) 1, 2, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11.1, 11.2 και 12 (δυτική Μεσόγειος θάλασσα)· 17 και 18 (Αδριατική θάλασσα)· και 15, 16, 19, 20, 22, 23 και 25 (νοτιοανατολική Μεσόγειος θάλασσα).

(4)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/161 εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020.

(5)

Τον Μάιο του 2020 η ομάδα υψηλού επιπέδου Pescamed των κρατών μελών στη δυτική Μεσόγειο (Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία), η ομάδα υψηλού επιπέδου Adriatica στην Αδριατική θάλασσα (Κροατία, Ιταλία και Σλοβενία) και η ομάδα υψηλού επιπέδου Sudestmed στη νοτιοανατολική Μεσόγειο θάλασσα (Ελλάδα, Ιταλία, Κύπρος και Μάλτα), που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον στους τύπους αλιείας μικρών πελαγικών ειδών στη Μεσόγειο θάλασσα, υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία για να ζητήσουν την παράταση της εξαίρεσης de minimis που καθορίζεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/161.

(6)

Τον Μάιο του 2020 μια ομάδα εργασίας εμπειρογνωμόνων της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) επανεξέτασε τα επιστημονικά στοιχεία που υποβλήθηκαν και θεώρησε ότι απαιτούνται πρόσθετα στοιχεία για την παράταση της εξαίρεσης de minimis, ιδίως όσον αφορά την υποβολή στοιχείων για το επίπεδο των απορρίψεων στους σχετικούς τύπους αλιείας.

(7)

Τον Ιούνιο του 2020 οι τρεις ομάδες υψηλού επιπέδου των κρατών μελών υπέβαλαν πρόσθετα στοιχεία σε απάντηση στις παρατηρήσεις της ομάδας εργασίας εμπειρογνωμόνων της ΕΤΟΕΑ. Με βάση τα πρόσθετα στοιχεία που υποβλήθηκαν, η ΕΤΟΕΑ (4) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πληρούνται τα επιστημονικά κριτήρια που δικαιολογούν την παράταση της εξαίρεσης de minimis που χορηγήθηκε δυνάμει του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/161.

(8)

Η εξαίρεση de minimis που προβλέπεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/161 εφαρμόζεται για αρκετά είδη τα οποία αλιεύονται ταυτόχρονα από σκάφη αλιείας μικρής κλίμακας και σε ποσότητες που παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις, και τα οποία εκφορτώνονται σε πολλά διαφορετικά σημεία εκφόρτωσης, με διάσπαρτη γεωγραφική κατανομή κατά μήκος της ακτής, γεγονός που δυσχεραίνει την εφαρμογή προσέγγισης μεμονωμένων αποθεμάτων [?]. Τα εν λόγω είδη υπόκεινται σε ελάχιστα μεγέθη διατήρησης όπως απαριθμούνται στο παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241.

(9)

Οι πληροφορίες που παρέχονται όσον αφορά το δυσανάλογο κόστος χειρισμού των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και τα επίπεδα ανεπιθύμητων αλιευμάτων έχουν βελτιωθεί. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισημαίνει ότι εξακολουθεί να απαιτείται βελτίωση όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων για τις απορρίψεις. Στο πλαίσιο αυτό, και προκειμένου να αποφευχθούν το δυσανάλογο κόστος χειρισμού των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και η διακοπή των δραστηριοτήτων στους σχετικούς τύπους αλιείας και των συναφών οικονομικών δραστηριοτήτων, η Επιτροπή θεωρεί σκόπιμο να παραταθεί η περίοδος εφαρμογής της εξαίρεσης de minimis που καθορίζεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/161.

(10)

Ως εκ τούτου, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/161 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(11)

Επειδή τα μέτρα που προβλέπει ο παρών κανονισμός έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Για λόγους ασφάλειας δικαίου και δεδομένου ότι ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/161 λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2021,

(1)

Στις 14 Αυγούστου 2019 τέθηκε σε ισχύ ο νέος κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων. Στο παράρτημα I, ο κανονισμός θεσπίζει κατάλογο απαγορευμένων ειδών, στο παράρτημα V ειδικές διατάξεις σχετικά με τα τεχνικά μέτρα που θεσπίζονται σε περιφερειακό επίπεδο για τη Βόρεια Θάλασσα και στο παράρτημα VII ειδικές διατάξεις σχετικά με τα τεχνικά μέτρα που θεσπίζονται σε περιφερειακό επίπεδο για τα Νοτιοδυτικά Ύδατα.

(2)

Το άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 αναθέτει στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις βάσει του άρθρου 15 και σε συμφωνία με το άρθρο 29, προκειμένου να τροποποιήσει τον εν λόγω κανονισμό προβλέποντας ότι οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 13 ή των μερών Α ή Γ των παραρτημάτων V έως X εφαρμόζονται επίσης στην ερασιτεχνική αλιεία.

(3)

Το άρθρο 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 αναθέτει στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 29 για την τροποποίηση του καταλόγου απαγορευμένων ειδών που ορίζεται στο παράρτημα I.

(4)

Το άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 αναθέτει στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 29 του εν λόγω κανονισμού και το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) με σκοπό την τροποποίηση, τη συμπλήρωση, την κατάργηση ή την εφαρμογή παρέκκλισης των τεχνικών μέτρων τα οποία καθορίζονται στα παραρτήματα του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, μεταξύ άλλων κατά την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(5)

Στο παράρτημα I ορίζεται ο κατάλογος απαγορευμένων ειδών. Το παράρτημα V και το παράρτημα VII του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 ορίζουν ειδικά τεχνικά μέτρα για τη Βόρεια Θάλασσα και τα Νοτιοδυτικά Ύδατα, αντίστοιχα.

(6)

Το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, και η Σουηδία έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα. Μετά από διαβούλευση με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο της Βόρειας Θάλασσας και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Πελαγικών Ειδών, τα ως άνω κράτη μέλη υπέβαλαν στις 4 Μαΐου 2020 κοινή σύσταση στην Επιτροπή για κατ’ εξουσιοδότηση πράξη.

(7)

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία έχουν άμεσο συμφέρον στη διαχείριση της αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα. Στις 4 Μαΐου 2020, μετά από διαβούλευση με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Νοτιοδυτικών Υδάτων και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Πελαγικών Ειδών, τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν κοινή σύσταση στην Επιτροπή για κατ’ εξουσιοδότηση πράξη.

(8)

Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι να ενσωματώσει σε μία ενιαία πράξη τις ισχύουσες διατάξεις σχετικά με τεχνικά μέτρα που θεσπίστηκαν κατά το παρελθόν στο πλαίσιο σχεδίων απορρίψεων για τη Βόρεια Θάλασσα και τα Νοτιοδυτικά Ύδατα και νέων προτεινόμενων τεχνικών μέτρων.

(9)

Βάσει των πληροφοριών που παρασχέθηκαν από τα κράτη μέλη, η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) αξιολόγησε θετικά τα στοιχεία που διαβίβασαν οι περιφερειακές ομάδες προς υποστήριξη των τεχνικών μέτρων που περιλαμβάνονται σε αμφότερες τις κοινές συστάσεις (3).

(10)

Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στον παρόντα κανονισμό έχουν αξιολογηθεί σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2, το άρθρο 10, το άρθρο 15 και το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241. Τα κράτη μέλη παρείχαν στοιχεία ώστε να αποδείξουν ότι οι προτάσεις συμμορφώνονται με το άρθρο 15 παράγραφοι 4 και 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241.

(11)

Στις 28 Ιουλίου 2020 ζητήθηκε η γνώμη της ομάδας εμπειρογνωμόνων στον τομέα της αλιείας σχετικά με την κοινή σύσταση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρακολούθησε τη συνεδρίαση ως παρατηρητής.

(12)

Στην κοινή σύσταση που υπέβαλαν τα κράτη μέλη που έχουν συμφέρον στη Βόρεια Θάλασσα·(κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα) προτεινόταν η συμπερίληψη του αυγωμένου αστακού στον κατάλογο ειδών στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, για τον οποίο υπάρχει απαγόρευση αλίευσης, διατήρησης επί του σκάφους, μεταφόρτωσης, εκφόρτωσης, αποθήκευσης, πώλησης, έκθεσης ή προσφοράς προς πώληση. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την υποστήριξη της θέσπισης αυτού του μέτρου. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι παρόμοια μέτρα έχουν ληφθεί σε άλλες περιοχές και έχουν προσφέρει μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη χάρη στον αυξημένο αριθμό εκφορτώσεων αστακού λόγω αποκατάστασης των αποθεμάτων. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(13)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτεινόταν η αύξηση του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης για την αστακογαρίδα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Σουηδίας στη διαίρεση ICES 3a. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι, πάρα το γεγονός ότι δεν είχαν παρασχεθεί ειδικά στοιχεία για το αίτημα αυτό, το μέτρο αντιπροσωπεύει αύξηση του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης. Με αυτό το μέτρο, η εκμετάλλευση του αποθέματος θα πραγματοποιείται με μικρότερη ένταση, κάτι που συνεπάγεται εμφανή οφέλη με για τη διατήρηση του αποθέματος. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(14)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτεινόταν επίσης η εναρμόνιση του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης για το λαβράκι που αλιεύεται στην ερασιτεχνική αλιεία στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4 με το ελάχιστο μέγεθος διατήρησης αναφοράς του λαβρακιού για την εμπορική αλιεία, όπως περιλαμβάνεται στο άρθρο 10 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/123 του Συμβουλίου (4). Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε στην έκθεσή της 20-04 ότι, δεδομένου ότι η ερασιτεχνική αλιεία συμβάλλει στο συνολικό ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας, η εφαρμογή του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης για την εμπορική αλιεία και στην ερασιτεχνική αλιεία συνιστά θετικό μέτρο διαχείρισης. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(15)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτεινόταν επίσης η συνέχιση διαφόρων πρόσθετων τεχνικών μέτρων που συμφωνήθηκαν μεταξύ της Ένωσης και της Νορβηγίας το 2011 (5) και το 2012 (6). Ορισμένα από αυτά τα ειδικά τεχνικά μέτρα περιλαμβάνονταν ήδη στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 και άλλα περιλαμβάνονταν δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 για τα έτη 2019-2021 στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/2238 της Επιτροπής (7). Αυτά τα μέτρα αποσκοπούν στην αύξηση της επιλεκτικότητας και στη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων για τύπους αλιείας ή είδη που καλύπτονται από την υποχρέωση εκφόρτωσης και θα πρέπει να ενσωματωθούν στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241. Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό.

(16)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτείνεται επίσης η συνέχιση της χρήσης διχτυών SepNep που επιτρέπει ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν ήταν λεπτομερείς και αξιόπιστες, και προσκομίστηκαν έγγραφα τεκμηρίωσης της αποτελεσματικότητας των διχτυών SepNep. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε το σχετικό προσάρτημα κατά τα προηγούμενα έτη και το συμπέρασμά της εξακολουθεί να ισχύει (8). Με βάση τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι τα δίχτυα SepNep συμμορφώνονται με το άρθρο 15 παράγραφος 5 του κανονισμού 2019/1241 ως προσάρτημα ισοδύναμης επιλεκτικότητας στο πλαίσιο των τεχνικών διατάξεων που προβλέπονται για την κατευθυνόμενη αλιεία καραβίδας και δεν θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των προτύπων επιλεκτικότητας. Το μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(17)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτεινόταν επίσης η επιβολή εποχικής απαγόρευσης της εμπορικής και ερασιτεχνικής αλιείας για την αστακογαρίδα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Σουηδίας στη διαίρεση ICES 3a. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που παρείχαν τα κράτη μέλη και επισήμανε ότι, παρά το γεγονός ότι δεν παρασχέθηκαν ειδικές πληροφορίες τεκμηρίωσης που να καθιστούν δυνατό τον ποσοτικό προσδιορισμό του δυνητικού οφέλους, το μέτρο θα αντιπροσωπεύει μείωση της θνησιμότητας λόγω αλιείας, η οποία είναι πιθανόν να έχει θετικά οφέλη για τα αποθέματα αστακογαρίδας σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα προτεινόμενα μέτρα. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(18)

Στην κοινή σύσταση για τη Βόρεια Θάλασσα προτεινόταν απαγόρευση της αλιείας αστακογαρίδας με αλιευτικά εργαλεία εκτός των κιουρτών για την αλίευση αστακογαρίδας στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Σουηδίας στη διαίρεση ICES 3a. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αν και δεν παρασχέθηκαν ειδικές πληροφορίες τεκμηρίωσης που να καθιστούν δυνατό τον ποσοτικό προσδιορισμό του δυνητικού οφέλους, η απαγόρευση της χρήσης απλαδιών κατά την αλιεία με στόχο αστακογαρίδες και καραβίδες είχε θετικό αντίκτυπο σε άλλες περιοχές και ότι το μέτρο είναι πιθανόν να έχει θετικό αντίκτυπο για τα αποθέματα αστακογαρίδας. Αυτό το μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(19)

Στην κοινή σύσταση που υπέβαλαν τα κράτη μέλη που έχουν συμφέρον στα Βορειοδυτικά Ύδατα (κοινή σύσταση για τα Βορειοδυτικά Ύδατα) προτεινόταν επίσης η διατήρηση του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης του σαυριδιού που αλιεύεται κατά τη βιοτεχνική αλιεία μικρής κλίμακας στην περιοχή Xávega στη διαίρεση ICES 8c και στην υποπεριοχή 9, το οποίο περιλαμβάνεται επί του παρόντος στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1394/2014 της Επιτροπής (9). Η ΕΤΟΕΑ παρέπεμψε στην προηγούμενη αξιολόγησή της, όπου αξιολόγησε το εν λόγω μέτρο θετικά και κατέληξε στο συμπέρασμα (10) ότι, υπό τους όρους που καθορίζονται στην κοινή σύσταση, η πρόταση δεν ήταν πιθανό να μεταβάλει το ιστορικό πρότυπο εκμετάλλευσης του αποθέματος. Δεδομένου ότι οι όροι του εν λόγω αιτήματος δεν έχουν αλλάξει και ότι η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι το πρότυπο εκμετάλλευσης έχει παραμείνει σταθερό για τουλάχιστον 20 έτη, το μέτρο αυτό θα πρέπει, συνεπώς, να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(20)

Στην κοινή σύσταση για τα Νοτιοδυτικά Ύδατα προτεινόταν η εναρμόνιση του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης για τα ακόλουθα είδη που αλιεύονται κατά την ερασιτεχνική αλιεία στα Νοτιοδυτικά Ύδατα με το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης που ισχύει για την εμπορική αλιεία: εγκλεφίνος, μαύρος μπακαλιάρος, κίτρινος μπακαλιάρος, μπακαλιάρος μερλούκιος, ζαγκέτα, γλώσσα, ευρωπαϊκή χωματίδα, νταούκι Ατλαντικού, μουρούνα, διπτερύγιος μουρούνα, σκουμπρί, ρέγγα, σαυρίδι, γαύρος και σαρδέλα. Στην κοινή σύσταση προτείνονταν μεγαλύτερη ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης για τον γάδο, το πελαγίσιο λυθρίνι και το λαβράκι για την ερασιτεχνική αλιεία. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που παρασχέθηκαν και κατέληξε στο συμπέρασμα (11) ότι, δεδομένου ότι η ερασιτεχνική αλιεία συμβάλλει στο συνολικό ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας, η εφαρμογή του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης για την εμπορική αλιεία και στην ερασιτεχνική αλιεία συνιστά θετικό μέτρο διαχείρισης. Αυτό το μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(21)

Ως εκ τούτου, προκειμένου να βελτιστοποιηθούν τα πρότυπα εκμετάλλευσης, να αυξηθεί η επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων και να μειωθούν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα, είναι σκόπιμη η θέσπιση των τεχνικών μέτρων που υπέβαλαν τα κράτη μέλη.

(22)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Καθώς ορισμένα τεχνικά μέτρα που θεσπίστηκαν στο πλαίσιο σχεδίων απορρίψεων λήγουν στο τέλος του 2020, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) αποσκοπεί στην προοδευτική κατάργηση των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 προβλέπει την έγκριση πολυετών σχεδίων τα οποία περιλαμβάνουν μέτρα διατήρησης για τους τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται ορισμένα αποθέματα σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Τα εν λόγω πολυετή σχέδια καθορίζουν τις λεπτομέρειες για την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης και ενδέχεται να εξουσιοδοτούν την Επιτροπή να προσδιορίσει περαιτέρω τις εν λόγω λεπτομέρειες βάσει κοινών συστάσεων που καταρτίζουν τα κράτη μέλη.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/973 θεσπίζει πολυετές σχέδιο για τα βενθοπελαγικά αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων αυτών. Με το άρθρο 11 του εν λόγω κανονισμού ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού, προσδιορίζοντας τις λεπτομέρειες της υποχρέωσης εκφόρτωσης στη Βόρεια Θάλασσα για όλα τα αποθέματα ειδών που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχεία α) έως ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 βάσει κοινών συστάσεων που εκπονούν τα κράτη μέλη.

(4)

Όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2018/973, η Βόρεια Θάλασσα περιλαμβάνει τις διαιρέσεις 2a, 3a και την υποπεριοχή 4 του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών («ICES»).

(5)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 της Επιτροπής (3) καθορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα για την περίοδο 2020-2021, έπειτα από κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από το Βέλγιο, τη Δανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (4) που έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα.

(6)

Το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες και η Σουηδία, αφού ζήτησαν τη γνώμη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Βόρειας Θάλασσας και του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Πελαγικών Ειδών, υπέβαλαν κοινή σύσταση στην Επιτροπή στις 4 Μαΐου 2020, για τη θέσπιση σχεδίου απορρίψεων πελαγικών και βενθοπελαγικών ειδών στη Βόρεια Θάλασσα για την περίοδο 2021-2023. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν αναθεωρημένη έκδοση της κοινής σύστασης στις 23 Ιουλίου 2020.

(7)

Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων εξετάστηκαν από την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας («ΕΤΟΕΑ») (5). Η Επιτροπή παρουσίασε τα σχετικά μέτρα σε ομάδα εμπειρογνωμόνων απαρτιζόμενη από εκπροσώπους των 27 κρατών μελών στις 28 Ιουλίου 2020 στο πλαίσιο συνάντησης στην οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμετείχε ως παρατηρητής.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη να διασφαλιστεί από τα κράτη μέλη η πλήρης εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Η περιφερειακή ομάδα των κρατών μελών βάσισε την πλειονότητα των αιτημάτων της για εξαίρεση de minimis στο ενδεχόμενο αύξησης του κόστους ως αποτέλεσμα της διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Οι πληροφορίες που παρείχαν τα κράτη μέλη ως προς αυτό το θέμα έχουν βελτιωθεί. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισημαίνει ότι εξακολουθεί να απαιτείται βελτίωση της συλλογής δεδομένων σε ορισμένες περιπτώσεις και ότι προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η βελτίωση της επιλεκτικότητας με στόχο τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Κατά συνέπεια, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις θα χορηγούνται κατά περίπτωση για 1 ή 2 έτη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετα δεδομένα που προκύπτουν από δοκιμές και επιστημονικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη.

(9)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 της Επιτροπής περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται με κιούρτους στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a και στην υποπεριοχή ICES 4, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (6) ότι η εξαίρεση ήταν αιτιολογημένη. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(10)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται στην υποπεριοχή ICES 4 και στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a με τη χρήση τρατών βυθού, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων τρατών βυθού με διάταξη επιλεκτικότητας. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (7) ότι προσκομίστηκαν επιπρόσθετες πληροφορίες για την αλιεία καραβίδας με τράτες με πόρτες στην ανατολική ακτή, όπως απαιτούσε η ΕΤΟΕΑ (8). Η ΕΤΟΕΑ συμπέρανε κατά τα προηγούμενα έτη ότι οι υποστηρικτικές πληροφορίες ήταν εμπεριστατωμένες και ότι η τεχνική επικύρωσης που χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο των μεγαλύτερων στόλων ήταν ικανοποιητική (9). Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(11)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ’) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τη γλώσσα κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης που αλιεύεται με τράτες με πόρτες στη διαίρεση ICES 4c, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης των απορριπτόμενων ιχθύων. Τα κράτη μέλη ζήτησαν από το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (10) ότι ήταν επαρκή. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(12)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων κατά την αλίευση με κιούρτους και βολκούς, βάσει των επιστημονικών στοιχείων που αποδείκνυαν τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (11) ότι από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει το ενδεχόμενο χαμηλής θνησιμότητας των απορριπτόμενων ιχθύων· ωστόσο, τα πραγματικά αλιεύματα για τον συγκεκριμένο τύπο αλιείας είναι αμελητέα. Δεδομένου ότι τα αλιεύματα δεν είναι σημαντικά και δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί.

(13)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα κατά την αλίευση με απλάδια δίχτυα και μανωμένα δίχτυα στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (12) ότι οι πληροφορίες ήταν εύλογες και καταδείκνυαν σημαντικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί στον παρόντα κανονισμό.

(14)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα κατά την αλίευση με δανέζικο γρίπο στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (13) ότι τα στοιχεία της μελέτης σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης είναι αξιόπιστα. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(15)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα αλιεύματα και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ευρωπαϊκής χωματίδας κατά την αλίευση πλατύψαρων ή στρογγυλόψαρων με τράτες μεγέθους ματιών τουλάχιστον 120 mm στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Με τη νέα σύσταση ζητήθηκε επίσης εξαίρεση που συνδέεται με τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης για την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται με τράτες μεγέθους ματιών 100 έως 119 mm στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιπρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν υψηλά ποσοστά επιβίωσης της απορριπτόμενης ευρωπαϊκής χωματίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε επίσης ότι οι μελέτες τεκμηρίωσης διεξήχθησαν με μέγεθος ματιών 90 mm· ως εκ τούτου, είναι απίθανο να υπάρχουν χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης με μέγεθος ματιών τουλάχιστον 100 mm. Δεδομένου ότι η εποχή και η έκθεση στον αέρα είναι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την επιβίωση της ευρωπαϊκής χωματίδας και ότι τα ποσοστά επιβίωσης μπορεί να είναι χαμηλότερα μετά από 60λεπτη έκθεση στον αέρα, οι εξαιρέσεις θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον παρόντα κανονισμό και τα ανεπιθύμητα αλιεύματα ευρωπαϊκής χωματίδας θα πρέπει να ελευθερώνονται αμέσως.

(16)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis για:

(17)

Τα κράτη μέλη αιτήθηκαν τη διατήρηση της εφαρμογής της εν λόγω εξαίρεσης και υπέβαλαν νέα επιστημονικά στοιχεία που προέκυψαν από εν εξελίξει μελέτες. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (14) ότι εξακολουθούν να απαιτούνται βελτιώσεις στον ορισμό ώστε να γίνεται διάκριση μεταξύ της αλιείας με στόχο πλατύψαρα ή στρογγυλόψαρα και της αλιείας με στόχο την καραβίδα. Η Επιτροπή σημείωσε ότι τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν στην κοινή σύσταση να καταβάλουν περαιτέρω προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή. Επομένως, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί.

(18)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα αλιεύματα ευρωπαϊκής χωματίδας κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης που αλιεύονται με δοκότρατες (BT2) μεγέθους ματιών 80 έως 119 mm στη διαίρεση ICES 2a και στην υποπεριοχή ICES 4:

(19)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και υπέβαλαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (15) ότι βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικά επιστημονικά έργα, τα οποία αναμένεται να παράσχουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την εν λόγω εξαίρεση. Ως εκ τούτου, οι εξαιρέσεις αυτές θα πρέπει να διατηρηθούν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν συναφή δεδομένα που προκύπτουν από τα εν εξελίξει έργα το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους. Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν στο πλαίσιο της κοινής σύστασης να υποβάλουν χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του χάρτη πορείας με την επόμενη ετήσια έκθεση έως την 1η Μαΐου 2021.

(20)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το καλκάνι που αλιεύεται με δοκότρατα TBB με σάκο μεγέθους ματιών άνω των 80 mm στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη αιτήθηκαν τη διατήρηση της εν λόγω εξαίρεσης και υπέβαλαν νέα επιστημονικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (16) ότι είναι ασαφές κατά πόσον οι εκτιμήσεις επιβίωσης που υποβλήθηκαν έχουν εφαρμογή στο συγκεκριμένο αίτημα. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί στην κοινή σύσταση να διενεργήσουν περαιτέρω έρευνα με σκοπό την παρατήρηση της επιβίωσης του απορριπτόμενου καλκανιού και να προσκομίσουν αναλυτικότερες πληροφορίες σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης σε νέο επιστημονικό έργο, το οποίο θα βρίσκεται σε εξέλιξη έως τα τέλη του 2021. Ως εκ τούτου, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις για την πρόοδο των εν εξελίξει εργασιών έως την 1η Μαΐου κάθε έτους.

(21)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους αλιευτικά εργαλεία στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη αιτήθηκαν τη διατήρηση της εν λόγω εξαίρεσης και υπέβαλαν νέα επιστημονικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (17) ότι έχουν συντελεστεί σημαντικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των ελλείψεων σε επίπεδο δεδομένων με σκοπό την ικανοποίηση των στόχων του χάρτη πορείας. Επομένως, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί. Ωστόσο, απαιτούνται βελτιώσεις όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλλουν επιπρόσθετα επιστημονικά στοιχεία έως την 1η Μαΐου έκαστου έτους, ιδίως για το σελάχι-κούκο που διαπιστώθηκε ότι έχει χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης. Η Επιτροπή σημειώνει ότι, κατόπιν αιτήματος της ΕΤΟΕΑ, τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν στην κοινή σύσταση να υποβάλλουν έκθεση σχετικά με τον συμφωνηθέντα χάρτη πορείας, μεταξύ άλλων για το σελάχι-κούκος.

(22)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1395/2014 της Επιτροπής (18) περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το σκουμπρί και τη ρέγγα που αλιεύονται με γρι-γρι υπό συγκεκριμένες συνθήκες, κατόπιν θετικής αξιολόγησης από την ΕΤΟΕΑ (19). Σύμφωνα με τις μελέτες, τα ποσοστά επιβίωσης εξαρτώνται από τη διάρκεια του συνωστισμού και την πυκνότητα των ψαριών στο δίχτυ, τα οποία είναι, κατά κανόνα, περιορισμένα σε αυτούς τους τύπους αλιείας. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλουν επικαιροποιημένα στοιχεία σχετικά με την αλιεία έως την 1η Μαΐου 2022.

(23)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis για:

(24)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα εν λόγω στοιχεία κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (20) (21) (22) ότι τα έγγραφα που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη περιλάμβαναν αιτιολογημένα επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη δυσκολία περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας ή το γεγονός ότι συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, είναι σκόπιμο να διατηρηθούν οι εξαιρέσεις de minimis σύμφωνα με το ποσοστό και τις αναγκαίες τροποποιήσεις που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση, δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(25)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis όσον αφορά το νταούκι Ατλαντικού και τον γάδο που αλιεύονται με τράτες βυθού στη διαίρεση ICES 4c. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ επανεξέτασε την εν λόγω εξαίρεση κατά τα προηγούμενα έτη (23) και η εξαίρεση χορηγήθηκε με την αιτιολογία ότι η βελτίωση της επιλεκτικότητας ήταν δύσκολο να επιτευχθεί. Ωστόσο, δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης του γάδου (24), η ΕΤΟΕΑ επισήμανε στην έκθεση 20-04 ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για τον περιορισμό του επιπέδου των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Ως εκ τούτου, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για ένα έτος και τα κράτη μέλη που έχουν συμφέρον στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας θα πρέπει να υποβάλουν, το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2021, επιπρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση των αλιευμάτων προς αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(26)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για το νταούκι Ατλαντικού και τον γάδο που αλιεύονται με τράτες βυθού ή γρίπους στις υποπεριοχές ICES 4a και 4b. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επανεξέτασε τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και επισήμανε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη νέα μελέτη και ότι εξακολουθούν να απαιτούνται βελτιώσεις στα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται. Δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης του γάδου (25), η ΕΤΟΕΑ επισήμανε στην έκθεση 20-04 ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για τον περιορισμό του επιπέδου των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για διάστημα δύο ετών και μόνο για το νταούκι Ατλαντικού σε περιορισμένο ποσοστό.

(27)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για το νταούκι Ατλαντικού κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης που αλιεύεται από σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες με μέγεθος ματιών 80 έως 119 mm στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (26) ότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για αυξημένες δαπάνες. Τα κράτη μέλη υπέδειξαν τον δυνητικό κίνδυνο περιοριστικής ποσόστωσης για τον συγκεκριμένο τύπο αλιείας, καθώς και τις εν εξελίξει μελέτες σχετικά με τη λήψη μέτρων επιλεκτικότητας που θα πρέπει να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη εξαίρεση. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ παρατήρησε ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν είναι περιορισμένες και καλύπτουν μόνο τον ολλανδικό στόλο. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για διάστημα ενός έτους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το δυσανάλογο κόστος και τις βελτιώσεις όσον αφορά την επιλεκτικότητα έως την 1η Μαΐου 2021.

(28)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1395/2014 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για το σκουμπρί, το σαυρίδι, τη ρέγγα και το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύονται με μηχανότρατες ολικού μήκους έως 25 μέτρων που χρησιμοποιούν μεσοπελαγικές τράτες στις υποπεριοχές ICES 4b και 4c νοτίως των 54° βόρειου πλάτους. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (27) ότι εύλογα μπορεί να υποτεθεί ότι θα ήταν δύσκολη η επίτευξη περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας στην αλιεία αυτού του τύπου και ότι το κόστος της διαλογής αλιευμάτων θα ήταν υψηλό λόγω της φύσης των σχετικών αλιευμάτων. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ παρατήρησε ότι οι νέες πληροφορίες που υποβάλλονται είναι περιορισμένες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν περαιτέρω ποσοτικά αποδεικτικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν την εξαίρεση de minimis. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για δύο έτη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν επιπρόσθετες πληροφορίες προς αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022.

(29)

Με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 2019/2238 χορηγήθηκε εξαίρεση de minimis για συνδυασμένη ποσότητα παπαλίνας, αμμόχελου, σύκου Νορβηγίας και προσφυγακιού στην αλιεία με τράτες στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (28) ότι εύλογα μπορεί να υποτεθεί ότι θα ήταν δύσκολη η επίτευξη περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας στην αλιεία αυτού του τύπου και ότι το κόστος της διαλογής αλιευμάτων θα ήταν υψηλό λόγω της φύσης των σχετικών αλιευμάτων. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι απαιτούνται περαιτέρω ποσοτικά δεδομένα για την υποστήριξη της εξαίρεσης. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για δύο έτη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν επικαιροποιημένα επιστημονικά δεδομένα και κατάλληλες υποστηρικτικές πληροφορίες έως την 1η Μαΐου 2022.

(30)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για τη μουρούνα που αλιεύεται με παραγάδια στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επανεξέτασε τις πληροφορίες που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (29) ότι, παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες που προσκομίστηκαν είναι περιορισμένες, τα επιχειρήματα που σχετίζονται με τις δυσκολίες όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας είναι αξιόπιστα. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για δύο έτη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν επιπρόσθετες πληροφορίες για την τεκμηρίωση της εν λόγω εξαίρεσης έως την 1η Μαΐου 2022.

(31)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 χορήγησε εξαιρέσεις de minimis για το σκουμπρί και το σαυρίδι που αλιεύονται με τράτες βυθού μεγέθους ματιών 80-99 mm στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επανεξέτασε τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (30) ότι υπάρχουν ενδείξεις αυξημένου κόστους σε σχέση με τη διαχείριση και την αποθήκευση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, αλλά ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν περιορίζονταν σε συγκεκριμένες περιοχές και στόλους. Επομένως, η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για διάστημα δύο ετών και θα πρέπει να έχει εφαρμογή στις συγκεκριμένες περιοχές και στόλους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν επιπρόσθετες πληροφορίες για την τεκμηρίωση της εν λόγω εξαίρεσης έως την 1η Μαΐου 2022.

(32)

Η κοινή σύσταση περιλάμβανε νέα εξαίρεση de minimis για το προσφυγάκι στη βιομηχανική αλιεία με πελαγική μηχανότρατα. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (31) ότι οι πληροφορίες για τη στήριξη των επιχειρημάτων ότι η επιλεκτικότητα είναι δύσκολο να επιτευχθεί και ότι η διαχείριση ανεπιθύμητων αλιευμάτων έχει δυσανάλογο κόστος ήταν περιορισμένες. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ παρατήρησε ότι θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί περαιτέρω βελτίωση της επιλεκτικότητας δεδομένων των τεχνικών και υγειονομικών ιδιαιτεροτήτων της σχετικής μηχανότρατας-εργοστασίου. Η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για διάστημα δύο ετών με σκοπό την εναρμόνιση με άλλες θαλάσσιες λεκάνες και την παροχή επαρκούς χρόνου στα κράτη μέλη προκειμένου να διευκρινίσουν τις διαφορές ως προς τα δεδομένα, όπως διαπιστώθηκαν από την ΕΤΟΕΑ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν επιπρόσθετες πληροφορίες έως την 1η Μαΐου 2022.

(33)

Για να διασφαλιστούν αξιόπιστες εκτιμήσεις όσον αφορά τα επίπεδα απορρίψεων με σκοπό τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, τα κράτη μέλη, στις περιπτώσεις που η εξαίρεση de minimis βασίζεται σε παρέκταση καταστάσεων για τις οποίες υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία και σε αποσπασματικές πληροφορίες σχετικά με τον στόλο, θα πρέπει να μεριμνούν για την παροχή ακριβών και αξιόπιστων δεδομένων για το σύνολο του στόλου που καλύπτεται από την εν λόγω εξαίρεση.

(34)

Τα μέτρα που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/973, και ιδίως το άρθρο 11, και μπορούν, συνεπώς, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό.

(35)

Σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/973, η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 5 Αυγούστου 2018. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επανεξεταστεί ο αντίκτυπος των εξαιρέσεων που συνδέονται με τα ποσοστά επιβίωσης και των εξαιρέσεων de minimis ως προς την υποχρέωση εκφόρτωσης.

(36)

Κρίνεται σκόπιμο να καταργηθεί ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2238 και να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό. Ωστόσο, τα άρθρα 11 και 12 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/2238 προβλέπουν τεχνικά μέτρα για να αυξηθεί η επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων και να μειωθούν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα στο Skagerrak, καθώς και για να επιτρέπεται η χρήση διχτυών SepNep. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν έως τα τέλη του 2021, όπως προβλεπόταν αρχικά στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/2238, ή έως ότου τα συγκεκριμένα τεχνικά μέτρα προβλεφθούν σε νέα κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που θα εκδοθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (32).

(37)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) αποσκοπεί στην προοδευτική κατάργηση των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 προβλέπει την έγκριση πολυετών σχεδίων τα οποία περιλαμβάνουν μέτρα διατήρησης για τους τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται ορισμένα αποθέματα σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.

(3)

Τα εν λόγω πολυετή σχέδια καθορίζουν τις λεπτομέρειες για την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης και ενδέχεται να εξουσιοδοτούν την Επιτροπή να προσδιορίσει περαιτέρω τις εν λόγω λεπτομέρειες βάσει κοινών συστάσεων που καταρτίζουν τα κράτη μέλη.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/472 θεσπίζει πολυετές σχέδιο για τα αποθέματα που αλιεύονται στα Δυτικά Ύδατα και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων. Με το άρθρο 13 του εν λόγω κανονισμού ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση του εν λόγω κανονισμού διευκρινίζοντας τις λεπτομέρειες της υποχρέωσης εκφόρτωσης για όλα τα αποθέματα των Δυτικών Υδάτων στα οποία εφαρμόζεται η υποχρέωση εκφόρτωσης σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχεία α) έως ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, βάσει κοινών συστάσεων που εκπονούνται από τα κράτη μέλη.

(5)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 της Επιτροπής (3) καθορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2020-2021, έπειτα από κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο (4) που έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα.

(6)

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία και οι Κάτω Χώρες, κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο «Βορειοδυτικά ύδατα» και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο «πελαγικά αποθέματα», υπέβαλαν στις 5 Μαΐου 2020 κοινή σύσταση στην Επιτροπή σχετικά με σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2021-2023. Τα κράτη μέλη επανεξέτασαν την κοινή σύσταση στις 29 Ιουλίου 2020.

(7)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 της Επιτροπής (5) καθορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2020-2021, έπειτα από κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και την Πορτογαλία που έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα.

(8)

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία, κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Νοτιοδυτικών Υδάτων και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Πελαγικών Ειδών στις 24 Απριλίου 2020, υπέβαλαν στις 5 Μαΐου 2020 κοινή σύσταση στην Επιτροπή σχετικά με σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2021-2023. Τα κράτη μέλη επανεξέτασαν την κοινή σύσταση στις 16 Ιούλιου 2020.

(9)

Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων εξετάστηκαν από την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας («ΕΤΟΕΑ») (6). Η Επιτροπή παρουσίασε τα σχετικά μέτρα σε ομάδα εμπειρογνωμόνων απαρτιζόμενη από εκπροσώπους των κρατών μελών στις 28 Ιουλίου 2020 στο πλαίσιο συνάντησης στην οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμετείχε ως παρατηρητής.

(10)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη να διασφαλιστεί από τα κράτη μέλη η πλήρης εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Σε αρκετές περιπτώσεις είχαν υποβληθεί νέα στοιχεία, ωστόσο η ΕΤΟΕΑ θεώρησε ότι απαιτούνταν βελτιώσεις στις παρασχεθείσες πληροφορίες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κρίνεται σκόπιμη η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση. Με τη συνέχιση των αλιευτικών δραστηριοτήτων, θα βελτιωθεί η συλλογή δεδομένων και θα εξεταστούν τα ζητήματα που έθεσε η ΕΤΟΕΑ.

(11)

Οι περιφερειακές ομάδες των κρατών μελών έχουν βασίσει την πλειονότητα των αιτημάτων τους για εξαίρεση de minimis στο ενδεχόμενο αύξησης του κόστους ως αποτέλεσμα της διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Οι πληροφορίες που παρείχαν τα κράτη μέλη ως προς αυτό το θέμα έχουν βελτιωθεί. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισημαίνει ότι εξακολουθεί να απαιτείται βελτίωση της συλλογής δεδομένων και ότι προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η βελτίωση της επιλεκτικότητας με στόχο τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Κατά συνέπεια, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις θα πρέπει να χορηγούνται κατά περίπτωση για 1 ή 2 έτη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετα δεδομένα που προκύπτουν από δοκιμές και επιστημονικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη.

(12)

Οι ακόλουθες εξαιρέσεις από την υποχρέωση εκφόρτωσης για είδη με υψηλά ποσοστά επιβίωσης θα πρέπει να εφαρμόζονται στα Βορειοδυτικά Ύδατα.

(13)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όσον αφορά τα αλιεύματα καραβίδας που αλιεύονται με κιούρτους, παγίδες ή κοφινέλλα στις υποπεριοχές 6 και 7 του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών («ICES»). Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (7) ότι η εξαίρεση ήταν αιτιολογημένη. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(14)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο από ή ίσο με 100 mm και για την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού με μέγεθος ματιών 70 έως 99 mm σε συνδυασμό με επιλεκτικά εργαλεία (τύποι αλιείας TRI και TR2) στην υποπεριοχή ICES 7. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (8) ότι η μελέτη σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης που πραγματοποιήθηκε με τράτα εξοπλισμένη με φύλλο Seltra παρείχε επαρκή στοιχεία, αλλά ότι παραμένει δύσκολο να αξιολογηθεί ο συνολικός αντίκτυπος στην εκτατική αλιεία καραβίδας με άλλα αλιευτικά εργαλεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι αν υποτεθεί ότι για όλα τα αλιευτικά εργαλεία το ποσοστό επιβίωσης είναι σχετικά υψηλό, αυτό συνεπάγεται σχετικά χαμηλό ποσοστό απόρριψης στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, συνεπώς, να διατηρηθεί με ιδιαιτερότητες όσον αφορά τα αλιευτικά εργαλεία για τη ζώνη προστασίας της Κελτικής Θάλασσας και τη Θάλασσα της Ιρλανδίας.

(15)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται στη διαίρεση ICES 6a, εντός δώδεκα ναυτικών μιλίων από την ακτή, με τράτες με πόρτες με μέγεθος ματιών 80 έως 110 mm σε συνδυασμό με επιλεκτικά εργαλεία. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (9) ότι η μελέτη για τα ποσοστά επιβίωσης είναι τεκμηριωμένη και αποδεικνύει σχετικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(16)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τη γλώσσα κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, η οποία αλιεύεται με τράτες με πόρτες με μέγεθος ματιών 80 έως 99 mm στα ύδατα της διαίρεσης ICES 7d εντός έξι ναυτικών μιλίων από την ακτή και εκτός περιοχών που έχουν προσδιοριστεί ως περιοχές αναπαραγωγής. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (10) ότι τα στοιχεία ήταν επαρκή. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(17)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους εργαλεία στις υποπεριοχές ICES 6 και 7. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. H ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (11) ότι η επιβίωση ποικίλλει ανά είδος και τύπο αλιείας. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι υπάρχουν έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και τα οποία αναμένεται να παράσχουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την εν λόγω εξαίρεση. Το ίδιο συμπέρασμα ισχύει για το σελάχι-κούκο (Leucoraja naevus). Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία, τα ποσοστά επιβίωσης για το σελάχι-κούκο είναι χαμηλότερα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν πρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από αυτές τις μελέτες το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους.

(18)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται στις διαιρέσεις ICES 7a έως 7k με σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες, μηχανής ισχύος κάτω των 221 kW, μέγιστου μήκους 24 μέτρων, τα οποία αλιεύουν εντός 12 ναυτικών μιλίων από την ακτή και με περιορισμό χρήσης των συρόμενων εργαλείων σε διάρκεια έως και 90 λεπτά, καθώς και με σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες, μηχανής ισχύος άνω των 221 kW, και χρησιμοποιούν σχοινί απομάκρυνσης λίθων (flip-up rope) ή φύλλο απελευθέρωσης βενθικών οργανισμών. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα στοιχεία που παρείχαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (12) ότι οι εκτιμήσεις όσον αφορά την επιβίωση κατά την απόρριψη ποικίλλουν μεταξύ των ταξιδιών και ότι τα στοιχεία ήταν ανεπαρκή για τις διαιρέσεις ICES 7h, 7j και 7k. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί μόνο για την ευρωπαϊκή χωματίδα στις διαιρέσεις ICES 7a έως 7g. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν στοιχεία το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους. Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν στο πλαίσιο της κοινής σύστασης να υποβάλουν χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του συμφωνηθέντος χάρτη πορείας με την επόμενη ετήσια έκθεση έως την 1η Μαΐου 2021.

(19)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα ή τράτες με πόρτες στις διαιρέσεις ICES 7d έως 7g. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα αποδεικτικά στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (13) ότι η μελέτη για τα ποσοστά επιβίωσης είναι τεκμηριωμένη και αποδεικνύει σχετικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(20)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται με δανέζικους γρίπους στη διαίρεση ICES 7d. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (14) ότι τα στοιχεία της μελέτης σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης είναι αξιόπιστα και παρέχουν τεκμηριωμένες εκτιμήσεις επιβίωσης για τον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(21)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα είδη που αλιεύονται με κιούρτους, παγίδες και κοφινέλλα στα Βορειοδυτικά Ύδατα (υποπεριοχές ICES 5, 6 και 7). Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν υψηλά ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη των ειδών που αλιεύονται στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που είχαν υποβληθεί κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (15) ότι πιθανώς είναι σημαντικό το ποσοστό επιβίωσης των ειδών που απορρίπτονται κατά την αλιεία με παγίδα και κιούρτο. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(22)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1393/2014 (16) περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το σκουμπρί και τη ρέγγα που αλιεύονται με γρι-γρι υπό ορισμένες προϋποθέσεις στην υποπεριοχή ICES 6. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα αποδεικτικά στοιχεία που είχαν υποβληθεί κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (17) ότι τα ποσοστά επιβίωσης εξαρτώνται από τη διάρκεια του συνωστισμού και την πυκνότητα των ψαριών στο δίχτυ, που είναι, κατά κανόνα, περιορισμένες σε αυτούς τους τύπους αλιείας. Αν υποτεθεί ότι τα αποτελέσματα των μελετών για την επιβίωση είναι αντιπροσωπευτικά των ποσοστών επιβίωσης κατά τις εμπορικές αλιευτικές δραστηριότητες, το ποσοστό επιβίωσης για τα σκουμπριά που απελευθερώνονται ανέρχεται πιθανώς σε περίπου 70 %. Η πυκνότητα θα είναι επίσης χαμηλότερη από την πυκνότητα στην οποία παρατηρείται αύξηση της θνησιμότητας της ρέγγας. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί στον παρόντα κανονισμό.

(23)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1393/2014 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το σκουμπρί και τη ρέγγα που αλιεύονται με κυκλικά δίχτυα κατά την αλιεία με στόχο πελαγικά είδη που δεν υπόκεινται σε ποσοστώσεις στις διαιρέσεις ICES 7e και 7f. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν παράσχει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (18) ότι τα ποσοστά επιβίωσης ήταν πιθανώς παρεμφερή με τα ποσοστά επιβίωσης από την αλιεία με γρι-γρι, καθώς και ότι τα αποδεικτικά στοιχεία ήταν παρεμφερή με τα στοιχεία για την αιτιολόγηση άλλων εξαιρέσεων που περιλαμβάνονταν σε προηγούμενα σχέδια απορρίψεων. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(24)

Οι ακόλουθες εξαιρέσεις από την υποχρέωση εκφόρτωσης για είδη με υψηλά ποσοστά επιβίωσης θα πρέπει να εφαρμόζονται στα Νοτιοδυτικά Ύδατα.

(25)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση από την υποχρέωση εκφόρτωσης για την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού στις υποπεριοχές ICES 8 και 9 και για το πελαγίσιο λυθρίνι που αλιεύεται με το αλιευτικό εργαλείο αλιείας μικρής κλίμακας «voracera» στη διαίρεση ICES 9a. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ αξιολόγησε την εξαίρεση για την καραβίδα που ίσχυε κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (19) ότι τα στοιχεία ήταν τεκμηριωμένα. Όσον αφορά το πελαγίσιο λυθρίνι, σε προηγούμενες αξιολογήσεις, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (20) ότι οι μελέτες παρείχαν ευλόγως τεκμηριωμένα επιστημονικά στοιχεία για την επιβίωση του πελαγίσιου λυθρινιού. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, αυτές οι δύο εξαιρέσεις θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθούν.

(26)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 χορήγησε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους εργαλείο στις υποπεριοχές ICES 8 και 9. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (21) ότι καταβλήθηκαν σημαντικές προσπάθειες για την κάλυψη των κενών στα δεδομένα, με αρκετά έργα να βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη. Ωστόσο, απαιτούνται βελτιώσεις όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022 πρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ως εκ τούτου, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί.

(27)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 χορήγησε εξαίρεση για το σελάχι-κούκο που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα στις υποπεριοχές ICES 8 και 9 και το σελάχι-κούκο που αλιεύεται με τράτες βυθού στην υποπεριοχή ICES 8. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα αποδεικτικά στοιχεία και επισήμανε (22) ότι καταβλήθηκαν σημαντικές προσπάθειες για την κάλυψη των κενών στα δεδομένα, καθώς και ότι μεγάλος αριθμός έργων βρίσκεται σε εξέλιξη. Απαιτούνται, ωστόσο βελτιώσεις όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων. Δεδομένου ότι, κατά το παρελθόν, τα ποσοστά επιβίωσης για το σελάχι-κούκο καταδείχθηκε ότι ήταν χαμηλότερα απ’ ό,τι για άλλα σελάχια, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022 για το σελάχι-κούκο που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα στις υποπεριοχές ICES 8 και 9 και έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021 για το σελάχι-κούκο που αλιεύεται με τράτες βυθού στην υποπεριοχή ICES 8. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν πρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη.

(28)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 χορήγησε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το πελαγίσιο λυθρίνι που αλιεύεται με το αλιευτικό εργαλείο μικρής κλίμακας «voracera» στην υποδιαίρεση ICES 9a και το πελαγίσιο λυθρίνι που αλιεύεται με αγκίστρια και πετονιές στις υποπεριοχές ICES 8 και 10 και στη διαίρεση ICES 9a. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εν λόγω εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Απαιτούνται, ωστόσο βελτιώσεις όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (23) ότι αρκετά επιστημονικά έργα σχετικά με το ποσοστό επιβίωσης που είχαν σχεδιαστεί για την περίοδο 2019-2020 δεν υλοποιήθηκαν λόγω περιορισμών όσον αφορά την προμήθεια υλικού. Η εξαίρεση μπορεί να χορηγηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022 πρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που δικαιολογούν την εξαίρεση.

(29)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1394/2014 της Επιτροπής (24) περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τον γαύρο, το σαυρίδι και το σκουμπρί στη βιοτεχνική αλιεία με σκάφη γρι-γρι, υπό την προϋπόθεση ότι το δίχτυ δεν ανασύρεται πλήρως επί του σκάφους. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης και παρείχαν νέα αποδεικτικά στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε (25) ότι τα στοιχεία έδειξαν υψηλά ποσοστά επιβίωσης για τον γαύρο, το σαυρίδι και το σκουμπρί όταν η διάρκεια του συνωστισμού που σχετίζεται με τη διαδικασία απελευθέρωσης υπολογίζεται σε λιγότερο από 5 λεπτά, η οποία είναι η εκτιμώμενη διάρκεια του συνωστισμού υπό πραγματικές συνθήκες αλίευσης. Ως εκ τούτου, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί.

(30)

Οι ακόλουθες εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης θα πρέπει να εφαρμόζονται στα Βορειοδυτικά Ύδατα.

(31)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης για ορισμένους τύπους αλιείας. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. H ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (26) ότι τα επιχειρήματα σχετικά με το δυσανάλογο κόστος όσον αφορά τη διαχείριση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων ήταν εύλογα. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, κρίνεται σκόπιμη η διατήρηση των εξαιρέσεων de minimis για:

(32)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για τον εγκλεφίνο που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού με μέγεθος ματιών ίσο με ή μεγαλύτερο από 80 mm στις διαιρέσεις ICES 7b, 7c και 7e έως 7k. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ (27) εξέτασε τα νέα στοιχεία που παρείχαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εγκλεφίνος είναι ένα είδος με περιοριστική ποσόστωση υψηλού κινδύνου σε αυτή την περιοχή. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε επίσης ότι τα αποθέματα γάδου και νταουκιού Ατλαντικού έχουν εξαντληθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στην Κελτική Θάλασσα και συνέστησε τη μείωση του επιπέδου των ανεπιθύμητων αλιευμάτων αυτών των ειδών. Η εξαίρεση μπορεί, συνεπώς, να χορηγηθεί για τις τράτες βυθού με μέγεθος ματιών ίσο με ή μεγαλύτερο από 100 mm και τους γρίπους, εξαιρουμένων των δοκότρατων και της κατευθυνόμενης αλιείας καραβίδας· για τα σκάφη που στοχεύουν σε καραβίδα με μέγεθος ματιών τουλάχιστον 80 mm για την κατευθυνόμενη αλιεία καραβίδας· και για δοκότρατες με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 80 mm με φύλλο Flemish. Η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(33)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τη μεικτή αλιεία βενθοπελαγικών ειδών που εφαρμόζουν σκάφη που στοχεύουν σε σταχτογαρίδες και χρησιμοποιούν δοκότρατες στη διαίρεση ICES 7a. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (28) ότι η εξαίρεση για αυτό τον τύπο αλιείας είναι τεκμηριωμένη στη Βόρεια Θάλασσα και ότι είναι πιθανόν ότι η αλιεία στη Βόρεια Θάλασσα είναι αντιπροσωπευτική της αλιείας στη Θάλασσα της Ιρλανδίας. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί.

(34)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τον βασιλάκη που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού στις διαιρέσεις ICES 7b, 7c και 7f έως 7k. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα νέα δεδομένα που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι (29) υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν το αυξημένο κόστος που σχετίζεται με τη διαχείριση και την αποθήκευση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στους σχετικούς τύπους αλιείας. Εντούτοις, προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η βελτίωση της επιλεκτικότητας. Η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως τον Μάιο του 2022 πρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν αυτή την εξαίρεση.

(35)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τη ζαγκέτα κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες με μέγεθος ματιών 80 έως 119 mm στην υποπεριοχή ICES 7 και με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα δεδομένα που παρείχαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (30) ότι υπάρχουν ενδείξεις πρόσθετου κόστους όσον αφορά τη διαχείριση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί για δύο έτη με πρόσθετες προδιαγραφές ώστε να είναι δυνατή η συλλογή πρόσθετων δεδομένων. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως τον Μάιο του 2021 πρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν αυτή την εξαίρεση.

(36)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τη γλώσσα που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες μεγέθους ματιών 80 έως 119 mm με αυξημένη επιλεκτικότητα (φύλλο Flemish) στις διαιρέσεις ICES 7a, 7j και 7k. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. H ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα (31) ότι απαιτούνταν πρόσθετες τεχνικές προδιαγραφές σχετικά τα αλιευτικά εργαλεία. Η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί για δύο έτη αλλά μόνο για την περιοχή 7a και τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022 τα στοιχεία που δικαιολογούν την εξαίρεση.

(37)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τον γουρλομάτη Ατλαντικού που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού με μέγεθος ματιών ίσο με ή μεγαλύτερο από 100 mm στη διαίρεση ICES 5b και στην υποπεριοχή ICES 6. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα νέα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι (32) υπάρχουν ενδείξεις αυξημένου κόστους που σχετίζεται με τη διαχείριση και την αποθήκευση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί για δύο έτη και τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022 πρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν αυτή την εξαίρεση.

(38)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για το σκουμπρί και το σαυρίδι που αλιεύονται στη μεικτή αλιεία βενθοπελαγικών ειδών με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού, γρίπους και δοκότρατες στην υποπεριοχή ICES 6 και στις διαιρέσεις ICES 7b έως 7k. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ενδείξεις αυξημένου κόστους που σχετίζεται με τη διαχείριση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, όπως συμπεραίνεται σε προηγούμενες αξιολογήσεις. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί για δύο έτη και τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου 2022 πρόσθετα στοιχεία που δικαιολογούν την εξαίρεση.

(39)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2239 χορήγησε εξαίρεση de minimis για τον εγκλεφίνο κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού με μέγεθος ματιών έως 119 mm στην αλιεία καραβίδας δυτικά της Σκωτίας στη διαίρεση ICES 6a. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και επισήμανε (33) ότι τα συμπεράσματα της έκθεσης 19-08 της ΕΤΟΕΑ εξακολουθούσαν να ισχύουν και ότι τα επιχειρήματα για το δυσανάλογο κόστος φαίνονται εύλογα. Δεδομένου του τρέχοντος επιπέδου ανεπιθύμητων αλιευμάτων σε αυτό τον τύπο αλιείας, η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί, αλλά μόνο για τα σκάφη που χρησιμοποιούν τα εργαλεία μεγάλης επιλεκτικότητας.

(40)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1393/2014 χορήγησε εξαιρέσεις de minimis για τα ακόλουθα πελαγικά είδη:

(41)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης de minimis για το προσφυγάκι (Micromesistius poutassou) που αλιεύεται με πελαγικές μηχανότρατες στον βιομηχανικό τύπο αλιείας με στόχο το είδος αυτό στις διαιρέσεις ICES 5b, 6 και 7, καθώς και για τη μεταποίηση του εν λόγω είδους επί του σκάφους για την παραγωγή βάσης σουρίμι. Η ΕΤΟΕΑ είχε αξιολογήσει θετικά αυτή την εξαίρεση κατά τα προηγούμενα έτη (34) και η εξαίρεση χορηγήθηκε λόγω των δυσκολιών όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας. Δεδομένου ότι οι συνθήκες της αλιείας δεν έχουν αλλάξει, οι εξαιρέσεις θα πρέπει να διατηρηθούν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν στοιχεία σχετικά με τα αλιευτικά πρότυπα έως την 1η Μαΐου 2023.

(42)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης de minimis για τον μακρύπτερο τόνο (Thunnus alalunga) στην κατευθυνόμενη αλιεία μακρύπτερου τόνου με μεσοπελαγικές ζευγαρωτές τράτες (PTM) στην υποπεριοχή ICES 7. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη σχετικά με το δυσανάλογο κόστος της αποθήκευσης και της διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (35) ότι το αίτημα σχετίζεται με την απώλεια εμπορεύσιμων αλιευμάτων. Τα κράτη μέλη προέβαλαν ως επιχείρημα το κόστος αποθήκευσης και διαχείρισης στη θάλασσα και στην ξηρά. Δεδομένου ότι οι συνθήκες της αλιείας δεν έχουν αλλάξει, οι εξαιρέσεις θα πρέπει να διατηρηθούν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν στοιχεία σχετικά με τα αλιευτικά πρότυπα έως την 1η Μαΐου 2023.

(43)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης de minimis για το σκουμπρί, το σαυρίδι, τη ρέγγα και το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύονται με πελαγικές μηχανότρατες συνολικού μήκους έως και 25 μέτρων με τη χρήση μεσοπελαγικών τρατών στη διαίρεση ICES 7d. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (36) ότι η εξαίρεση υποστηρίχθηκε με αιτιολογημένα ποιοτικά επιχειρήματα και χορηγήθηκε για λόγους δυσανάλογου κόστους. Δεδομένου ότι οι συνθήκες της αλιείας δεν έχουν αλλάξει, οι εξαιρέσεις θα πρέπει να διατηρηθούν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν στοιχεία σχετικά με τα αλιευτικά πρότυπα έως την 1η Μαΐου 2023.

(44)

Οι ακόλουθες εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης θα πρέπει να εφαρμόζονται στα Νοτιοδυτικά Ύδατα.

(45)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για:

(46)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για τον μπακαλιάρο μερλούκιο που αλιεύεται με τράτες και γρίπους στις υποπεριοχές ICES 8 και 9. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα νέα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη το 2020. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (37) ότι η ανάλυση για το πρόσθετο κόστος ως αποτέλεσμα της διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων είναι προσαρμοσμένη στους στόλους με στόχο τον μπακαλιάρο μερλούκιο και ότι τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι θα σημειωθεί αύξηση του χρόνου διαχείρισης και διαλογής των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Τα στοιχεία είναι πλήρη και επαρκή για την υποστήριξη της εξαίρεσης και η εξαίρεση θα πρέπει να διατηρηθεί. Η εξαίρεση θα πρέπει επίσης να χορηγηθεί για τον μπακαλιάρο μερλούκιο και τη γλώσσα που αλιεύονται με σκάφη που χρησιμοποιούν ζευγαρωτές τράτες και τράτες με πόρτες (OTM, PTM).

(47)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για τη γλώσσα που αλιεύεται με δοκότρατες και τράτες βυθού στις διαιρέσεις ICES 8a και 8b, και για τη γλώσσα που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα και απλάδια στις διαιρέσεις ICES 8a και 8b. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση των εξαιρέσεων. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (38) ότι η κοινή σύσταση περιλάμβανε αιτιολογημένα επιχειρήματα που καταδεικνύουν τις δυσχέρειες όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας, καθώς και το δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, αυτές οι εξαιρέσεις de minimis θα πρέπει να διατηρηθούν. Η εξαίρεση θα πρέπει επίσης να χορηγηθεί για τη γλώσσα που αλιεύεται με σκάφη που χρησιμοποιούν ζευγαρωτές τράτες και τράτες με πόρτες (OTM, PTM).

(48)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για τη μπερυτσίδα που αλιεύεται με αγκίστρια και πετονιές στην υποπεριοχή ICES 10. Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη κατά τα προηγούμενα έτη και κατέληξε στο συμπέρασμα (39) ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν περιλάμβαναν αιτιολογημένα επιχειρήματα τα οποία καταδεικνύουν τη δυσκολία περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας ή το δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί.

(49)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για:

(50)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/2033 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για:

(51)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη συνέχιση αυτών των εξαιρέσεων και τη χορήγηση εξαίρεσης για την πεσκαντρίτσα που αλιεύεται με πελαγικές τράτες. Τα κράτη μέλη παρείχαν λεπτομερή οικονομική ανάλυση σχετικά με το δυσανάλογο κόστος που συνεπάγονται τα ανεπιθύμητα αλιεύματα, η οποία αξιολογήθηκε από την ΕΤΟΕΑ (40). Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αν και η μελέτη είναι λεπτομερής και εκτεταμένη, η ίδια δεν μπόρεσε να αξιολογήσει πλήρως τη μεθοδολογία της κατά τη διάρκεια της γραπτής διαδικασίας. Δεδομένων των πληροφοριών που παρείχαν τα κράτη μέλη και δεδομένου ότι η ΕΤΟΕΑ δεν μπόρεσε να αξιολογήσει τη μεθοδολογία της μελέτης, αυτές οι εξαιρέσεις θα πρέπει να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους πρόσθετα δεδομένα που δικαιολογούν την εξαίρεση.

(52)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2237 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis για:

(53)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση των εξαιρέσεων για το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύεται με τράτες και γρίπους στην υποπεριοχή ICES 8 και τη χορήγηση εξαίρεσης για το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύεται με πελαγικές τράτες. Τα κράτη μέλη παρείχαν νέα στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (41) ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η βελτίωση της επιλεκτικότητας συνιστά δύσκολο εγχείρημα στη μεικτή αλιεία βενθοπελαγικών ειδών κατά την οποία το νταούκι Ατλαντικού αλιεύεται χωρίς σημαντικές απώλειες άλλων εμπορεύσιμων αλιευμάτων, καθώς και ότι νέες μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη. Η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για δύο έτη. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από τις μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους.

(54)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη συνέχιση της εξαίρεσης de minimis για το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύεται με απλάδια στην υποπεριοχή ICES 8 και παρείχαν νέα στοιχεία. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (42) ότι η βελτίωση της επιλεκτικότητας στην αλιεία με απλάδια είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Ωστόσο, απαιτούνται βελτιώσεις στα στοιχεία που παρασχέθηκαν σχετικά με το δυσανάλογο κόστος. Η εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί για δύο έτη και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετα δεδομένα το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως την 1η Μαΐου κάθε έτους.

(55)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1394/2014 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis για:

(56)

Τα κράτη μέλη ζήτησαν τη διατήρηση των εξαιρέσεων όσον αφορά την πελαγική αλιεία. Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1394/2014 προέβλεψε αυτές τις εξαιρέσεις κατόπιν θετικής αξιολόγησης της ΕΤΟΕΑ κατά τα προηγούμενα έτη (43) και οι εξαιρέσεις χορηγήθηκαν λόγω των δυσχερειών που υπήρχαν όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας για το προσφυγάκι, το σαυρίδι και το σκουμπρί, καθώς και λόγω του υψηλού κόστους διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην περίπτωση του μακρύπτερου τόνου και του γαύρου. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατηρηθεί.

(57)

Μετά την υποβολή των νέων κοινών συστάσεων, κρίνεται σκόπιμη η κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/2239 και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/2237 και η αντικατάστασή τους με νέο κανονισμό.

(58)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 576/2013 ορίζει τις υγειονομικές απαιτήσεις που εφαρμόζονται στις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς σε κράτος μέλος. Ειδικότερα, το άρθρο 13 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι η Επιτροπή εκδίδει δύο καταλόγους εδαφών και τρίτων χωρών από τα οποία τα ζώα συντροφιάς που παρατίθενται στο μέρος Α του παραρτήματος I του εν λόγω κανονισμού, δηλαδή οι σκύλοι, οι γάτες και οι νυφίτσες, μπορούν να μετακινηθούν για μη εμπορικούς σκοπούς σε ένα κράτος μέλος.

(2)

Οι προϋποθέσεις που εφαρμόζονται στις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς σε ένα κράτος μέλος ποικίλλουν ανάλογα με την κατάσταση του εδάφους ή της τρίτης χώρας καταγωγής. Λαμβανομένης υπόψη της ιδιαίτερης κατάστασής τους, οι τρίτες χώρες ή εδάφη μπορούν να παρατίθενται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 ή 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013.

(3)

Το μέρος 2 του παραρτήματος II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 577/2013 της Επιτροπής (2) περιλαμβάνει τον κατάλογο των εδαφών και των τρίτων χωρών που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013.

(4)

Ενόψει της λήξης της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται στη συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (στο εξής: συμφωνία αποχώρησης) στις 31 Δεκεμβρίου 2020 το Ηνωμένο Βασίλειο υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή για να συμπεριληφθεί, μαζί με τις Εξαρτήσεις του Στέμματος Γκέρνζι, Νήσο του Μαν και Τζέρζι, στο παράρτημα II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 577/2013. Η Επιτροπή αξιολόγησε την εν λόγω αίτηση και επαλήθευσε ότι, όσον αφορά τα ζώα συντροφιάς που παρατίθενται στο μέρος Α του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013, το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και οι Εξαρτήσεις του Στέμματος Γκέρνζι, Νήσος του Μαν και Τζέρζι πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 13 παράγραφος 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013 και, συνεπώς, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο μέρος 2 του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 577/2013, με την επιφύλαξη της εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο και εντός αυτού σε σχέση με τη Βόρεια Ιρλανδία σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου για τις Ιρλανδία/Βόρεια Ιρλανδία της συμφωνίας αποχώρησης, σε συνδυασμό με το παράρτημα 2 του εν λόγω πρωτοκόλλου

(5)

Συνεπώς, το μέρος 2 του παραρτήματος II του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 577/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)

Δεδομένου ότι η μεταβατική περίοδος που προβλέπεται στη συμφωνία αποχώρησης λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/772 της Επιτροπής (2) θεσπίζει κανόνες για την εφαρμογή προληπτικών υγειονομικών μέτρων για την καταπολέμηση της λοίμωξης από Echinococcus multilocularis στους σκύλους που προορίζονται για μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση στην επικράτεια ορισμένων κρατών μελών ή σε τμήματα αυτής. Ειδικότερα, το άρθρο 2 του εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού θεσπίζει τους κανόνες κατηγοριοποίησης των κρατών μελών, ή τμημάτων αυτών, όσον αφορά τη λοίμωξη από Echinococcus multilocularis, και καθορίζει τους όρους που πρέπει να πληρούν τα κράτη μέλη προκειμένου να παραμείνουν επιλέξιμα για την εφαρμογή των εν λόγω προληπτικών υγειονομικών μέτρων.

(2)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/878 της Επιτροπής (3) παραθέτει τα κράτη μέλη ή τα τμήματα της επικράτειας των κρατών μελών που συμμορφώνονται με τους κανόνες κατηγοριοποίησης ως προς τον Echinococcus multilocularis που ορίζονται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/772. Ο κατάλογος των κρατών μελών ή τμημάτων της επικράτειας κρατών μελών που συμμορφώνονται με τους κανόνες κατηγοριοποίησης που ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/772 καθορίζεται στο μέρος 2 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/878.

(3)

Με βάση τη συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (στο εξής: συμφωνία αποχώρησης) και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου για τις Ιρλανδία/Βόρεια Ιρλανδία σε συνδυασμό με το παράρτημα 2 του εν λόγω πρωτοκόλλου, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 576/2013, καθώς και οι πράξεις της Επιτροπής που βασίζονται σ’ αυτόν εφαρμόζονται για το Ηνωμένο Βασίλειο και εντός αυτού σε σχέση με τη Βόρεια Ιρλανδία μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου.

(4)

Το σύνολο της επικράτειας του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβάνεται επί του παρόντος στο μέρος 2 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/878. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί το μέρος 2 του εν λόγω παραρτήματος με την αντικατάσταση της καταχώρισης που αναφέρεται στο Ηνωμένο Βασίλειο από καταχώριση που αναφέρεται στο Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με τη Βόρεια Ιρλανδία.

(5)

Δεδομένου ότι η μεταβατική περίοδος που προβλέπεται στη συμφωνία αποχώρησης λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2021.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η αίτηση που υπέβαλε η Ιταλία για την καταχώριση της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» ως προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2).

(2)

Στις 19 Δεκεμβρίου 2019 η Επιτροπή έλαβε την κοινοποίηση ένστασης και τη σχετική αιτιολογημένη δήλωση ένστασης της Γερμανίας. Στις 13 Ιανουαρίου 2020 η Επιτροπή διαβίβασε στην Ιταλία την κοινοποίηση ένστασης και την αιτιολογημένη δήλωση ένστασης που έλαβε από τη Γερμανία.

(3)

Η Επιτροπή εξέτασε την ένσταση της Γερμανίας και την έκρινε παραδεκτή. Ο όρος «Μοzzarella», ο οποίος αποτελεί μέρος της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle», ταυτίζεται με την ονομασία που χρησιμοποιείται στη Γερμανία για έναν τύπο τυριού που παράγεται και πωλείται στη Γερμανία σε εμπορική κλίμακα. Σύμφωνα με την ένσταση, η ονομασία «Mozzarella di Gioia del Colle» δεν μπορεί να καταχωριστεί ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, διότι, αφενός, δεν πληροί τις απαιτήσεις του εν λόγω κανονισμού και, αφετέρου, η ονομασία «Mozzarella» θεωρείται γενική ένδειξη και, επομένως, δεν είναι επιλέξιμη για καταχώριση. Στην ένσταση υποστηρίζεται ότι η αίτηση καταχώρισης της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» δεν πληροί τους όρους του άρθρου 5 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, δεδομένου ότι ούτε η ποιότητα ούτε τα χαρακτηριστικά του τυριού οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο ιδιαίτερο γεωγραφικό περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει τους εγγενείς φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες. Στην ένσταση υποστηρίζεται επίσης ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» θα έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη της ταυτόσημης ονομασίας («Mozzarella») και την ύπαρξη προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στη γερμανική αγορά από πενταετίας και πλέον πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης της αίτησης καταχώρισης της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle». Επιπλέον, στην ένσταση υποστηρίζεται ότι η μια τέτοια αίτηση καταχώρισης έρχεται σε αντίθεση με την καταχώριση της ονομασίας «Mozzarella» ως εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος χωρίς δέσμευση της ονομασίας [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2527/98].

(4)

Με επιστολή της 12ης Φεβρουαρίου 2020, η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να προβούν σε κατάλληλες διαβουλεύσεις ώστε να επιδιώξουν την επίτευξη συμφωνίας σύμφωνα με τις εσωτερικές τους διαδικασίες.

(5)

Ωστόσο, λόγω διοικητικού σφάλματος, τα μέρη δεν έλαβαν την επιστολή της 12ης Φεβρουαρίου 2020 της Επιτροπής. Η Γερμανία έλαβε επισήμως την πρόσκληση συμμετοχής σε κατάλληλες διαβουλεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας στις 14 Οκτωβρίου 2020. Η Ιταλία έλαβε επίσημα την πρόσκληση στις 26 Οκτωβρίου 2020.

(6)

Παρότι πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και ουσιαστική συμφωνία σχετικά με την καταχώριση της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» ήδη τον Μάρτιο του 2020, τα μέρη κατέληξαν σε επίσημη συμφωνία μόλις τον Νοέμβριο του 2020. Η Ιταλία κοινοποίησε τη συμφωνία στην Επιτροπή στις 9 Νοεμβρίου 2020.

(7)

Η Ιταλία και η Γερμανία επιβεβαίωσαν ότι η προστασία της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει την αυτοτελή ονομασία «Mozzarella» αλλά μόνο τη σύνθετη ονομασία «Mozzarella di Gioia del Colle» στο σύνολό της. Με την υποβολή της αίτησης καταχώρισης της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle», η Ιταλία δεν σκοπεύει να χρησιμοποιεί αποκλειστικά την ένδειξη «Mozzarella».

(8)

Επιπλέον, η Ιταλία και η Γερμανία συμφώνησαν ότι η ένδειξη «Μοzzarella» στις προδιαγραφές του προϊόντος και στο ενιαίο έγγραφο θα πρέπει να ακολουθείται πάντοτε από τις ενδείξεις «di Gioia del Colle» για να δηλώνει ότι η προστασία αναφέρεται μόνο στην εν λόγω σύνθετη ονομασία. Οι προδιαγραφές του προϊόντος και το ενιαίο έγγραφο τροποποιήθηκαν ανάλογα.

(9)

Δεδομένου ότι δεν αντιβαίνει στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 και στη νομοθεσία της ΕΕ, το περιεχόμενο της συμφωνίας που συνήφθη μεταξύ της Ιταλίας και της Γερμανίας θα πρέπει να ληφθεί υπόψη.

(10)

Η Ιταλία και η Γερμανία πρότειναν επίσης να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό υποσημείωση που να εξηγεί ότι δεν ζητείται η προστασία της ονομασίας «Mozzarella». Ωστόσο, για λόγους σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, η δήλωση σχετικά με τον χαρακτήρα προστασίας μίας συγκεκριμένης ένδειξης θα πρέπει να μεταφερθεί απευθείας στο διατακτικό του παρόντος κανονισμού.

(11)

Μετά τη ρητή αποσαφήνιση, σε άρθρο του παρόντος κανονισμού, του χαρακτήρα της ένδειξης «Mozzarella», ο ισχυρισμός που βασίζεται στο ασυμβίβαστο της εν λόγω αίτησης με την καταχώριση της ένδειξης «Mozzarella», ως εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος χωρίς δέσμευση της ονομασίας, καθίσταται άνευ αντικειμένου.

(12)

Στις 17 Ιανουαρίου 2020, η Επιτροπή έλαβε τη δήλωση ένστασης της CCFN (Consortium for Common Food Names) και του USDEC (U.S. Dairy Export Council). Στις 21 Ιανουαρίου 2020 η Επιτροπή διαβίβασε στην Ιταλία την κοινοποίηση ένστασης. Στις 17 Μαρτίου 2020 η Επιτροπή έλαβε την αιτιολογημένη δήλωση ένστασης, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.

(13)

Η Επιτροπή εξέτασε την ένσταση που υπέβαλαν η CCFN και το USDEC και την έκρινε παραδεκτή. Η ένδειξη «Mozzarella», που αποτελεί μέρος της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle», ταυτίζεται με τον όρο που χρησιμοποιείται για τύπο τυριού που αποτελεί αντικείμενο ισχύοντος προτύπου του Codex Alimentarius (Codex Stan 262-2006). Σύμφωνα με την ένσταση, η ονομασία «Mozzarella di Gioia del Colle» δεν μπορεί να καταχωριστεί ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, διότι, αφενός, η ονομασία «Mozzarella» αποτελεί γενική ένδειξη και, αφετέρου, η αίτηση δεν περιλαμβάνει εγγύηση ότι δεν ζητείται προστασία της ένδειξης αυτής ούτε ότι η γενική αυτή ένδειξη θα μπορεί να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται ελεύθερα. Επιπλέον, η CCFN και το USDEC εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τη διαδικασία που διεξάγεται σε επίπεδο κρατών μελών σε σχέση με την εικαζόμενη τροποποίηση της ονομασίας του προϊόντος, προβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν παράβαση των όρων που προβλέπονται στο άρθρο 5 και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(14)

Με επιστολή της 8ης Απριλίου 2020, η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις ώστε να επιδιώξουν την επίτευξη συμφωνίας σύμφωνα με τις εσωτερικές τους διαδικασίες.

(15)

Η Ιταλία, η CCFN (Consortium for Common Food Names) και το USDEC (U.S. Dairy Export Council) επιβεβαίωσαν ότι η ονομασία «Mozzarella di Gioia del Colle» θα πρέπει να προστατεύεται στο σύνολό της, ενώ η αυτοτελής ονομασία «Mozzarella» μπορεί να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται στην επισήμανση ή στην παρουσίαση των προϊόντων εντός της επικράτειας της Ένωσης, εφόσον τηρούνται οι αρχές και οι κανόνες που ισχύουν στην έννομη τάξη της.

(16)

Ωστόσο, η CCFN και το USDEC δεν έδωσαν την τελική συγκατάθεσή τους με την αιτιολογία ότι η Ιταλία δεν τους παρέσχε πρόσβαση στα έγγραφα της εθνικής διαδικασίας και ότι δεν επιβεβαίωσε τον χαρακτήρα ελεύθερης χρήσης της ονομασίας «Mozzarella» για μελλοντικές αιτήσεις προστασίας της ονομασίας «Mozzarella di Gioia del Colle» εκτός της ΕΕ.

(17)

Δεδομένου ότι δεν αντιβαίνει στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 και στη νομοθεσία της ΕΕ, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το περιεχόμενο της μερικής συμφωνίας στην οποία κατέληξαν η Ιταλία, η CCFN και το USDEC.

(18)

Κατά τα λοιπά, η Επιτροπή επαλήθευσε ότι η διαδικασία που διεξήχθη σε επίπεδο κρατών μελών αφορούσε την εφαρμοζόμενη ονομασία και ότι η εν λόγω ονομασία χρησιμοποιείται στο εμπόριο και στην καθομιλουμένη για την περιγραφή του συγκεκριμένου προϊόντος, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(19)

Οι πιθανές μελλοντικές εφαρμογές της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης «Mozzarella di Gioia del Colle» εκτός της ΕΕ παραμένουν εκτός του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012.

(20)

Η προστασία δεν ζητείται για την ίδια την ένδειξη «Mozzarella».

(21)

Ως εκ τούτου, η ονομασία προέλευσης «Mozzarella di Gioia del Colle» (ΠΟΠ) θα πρέπει να προστατεύεται στο σύνολό της, ενώ η ένδειξη «Μοzzarella» θα πρέπει να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται εντός της επικράτειας της Ένωσης, εφόσον τηρούνται οι αρχές και οι κανόνες που ισχύουν στην έννομη τάξη της. Η ενοποιημένη έκδοση του ενιαίου εγγράφου θα πρέπει να δημοσιευθεί προς ενημέρωση.

(22)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων,

(1)

Η εκτελεστική απόφαση 2014/709/ΕΕ (4) της Επιτροπής θεσπίζει μέτρα ελέγχου της υγείας των ζώων όσον αφορά την αφρικανική πανώλη των χοίρων σε ορισμένα κράτη μέλη στα οποία έχουν επιβεβαιωθεί κρούσματα της εν λόγω νόσου σε οικόσιτους ή άγριους χοίρους (στο εξής: οικεία κράτη μέλη). Στα μέρη I έως IV του παραρτήματος της εν λόγω εκτελεστικής απόφασης οριοθετούνται και παρατίθενται ορισμένες περιοχές των οικείων κρατών μελών, κατανεμημένες ανάλογα με το επίπεδο του κινδύνου με βάση την επιδημιολογική κατάσταση όσον αφορά την εν λόγω νόσο. Το παράρτημα της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι μεταβολές της επιδημιολογικής κατάστασης στην Ένωση όσον αφορά την αφρικανική πανώλη των χοίρων, οι οποίες πρέπει να αποτυπώνονται στο εν λόγω παράρτημα. Το παράρτημα της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ τροποποιήθηκε τελευταία με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1780 (5) της Επιτροπής, κατόπιν αλλαγών στην επιδημιολογική κατάσταση όσον αφορά την εν λόγω νόσο στη Λιθουανία και τη Σλοβακία.

(2)

Μετά την ημερομηνία έκδοσης της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2020/1780, εκδηλώθηκαν νέα κρούσματα αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε οικόσιτους χοίρους στη Ρουμανία και σε άγριους χοίρους στην Πολωνία.

(3)

Τον Δεκέμβριο του 2020 εκδηλώθηκαν αρκετές εστίες αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε οικόσιτους χοίρους στην κομητεία Bistriţa-Năsăud της Ρουμανίας, σε περιοχή που περιλαμβάνεται επί του παρόντος στο μέρος II του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ. Οι εν λόγω εστίες αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε οικόσιτους χοίρους συνιστούν αυξημένο επίπεδο κινδύνου, το οποίο θα πρέπει να αποτυπωθεί στο εν λόγω παράρτημα. Ως εκ τούτου, η εν λόγω περιοχή της Ρουμανίας που περιλαμβάνεται επί του παρόντος στο μέρος II του ανωτέρω παραρτήματος και έχει προσβληθεί από τις εν λόγω πρόσφατες εστίες αφρικανικής πανώλης των χοίρων θα πρέπει πλέον να περιληφθεί στο μέρος III του εν λόγω παραρτήματος, αντί του μέρους II αυτού.

(4)

Τον Δεκέμβριο του 2020 παρατηρήθηκε ένα κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε άγριο χοίρο στην περιφέρεια iławski στην Πολωνία, σε περιοχή που επί του παρόντος αναφέρεται στο μέρος I του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ. Το εν λόγω κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε άγριο χοίρο συνιστά αυξημένο επίπεδο κινδύνου, το οποίο θα πρέπει να αποτυπωθεί στο εν λόγω παράρτημα. Ως εκ τούτου, η εν λόγω περιοχή της Πολωνίας, που επί του παρόντος περιλαμβάνεται στο μέρος I του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ και έχει προσβληθεί από το εν λόγω πρόσφατο κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων, θα πρέπει πλέον να περιληφθεί στο μέρος II του εν λόγω παραρτήματος, αντί του μέρους I αυτού, και τα σημερινά όρια του μέρους I πρέπει επίσης να αναπροσδιοριστούν και να διευρυνθούν προκειμένου να ληφθεί υπόψη αυτό το πρόσφατο κρούσμα.

(5)

Επιπλέον, τον Δεκέμβριο του 2020 σημειώθηκε ένα κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε άγριο χοίρο στην περιφέρεια grójecki της Πολωνίας, σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο μέρος II του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά σε περιοχή που επί του παρόντος περιλαμβάνεται στο μέρος I του εν λόγω παραρτήματος. Το εν λόγω νέο κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε άγριο χοίρο συνιστά αυξημένο επίπεδο κινδύνου, το οποίο θα πρέπει να αποτυπωθεί στο εν λόγω παράρτημα. Ως εκ τούτου, η εν λόγω περιοχή της Πολωνίας που επί του παρόντος περιλαμβάνεται στο μέρος I του εν λόγω παραρτήματος, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο μέρος II και έχει προσβληθεί από αυτό το πρόσφατο κρούσμα αφρικανικής πανώλης των χοίρων, θα πρέπει τώρα να περιληφθεί στο μέρος II του εν λόγω παραρτήματος αντί του μέρους I αυτού και τα υφιστάμενα όρια του μέρους I πρέπει επίσης να επαναπροσδιοριστούν και να διευρυνθούν, ώστε να ληφθεί υπόψη το πρόσφατο αυτό κρούσμα.

(6)

Έπειτα από την εκδήλωση των πρόσφατων εστιών αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε οικόσιτους χοίρους στη Ρουμανία, καθώς και των πρόσφατων κρουσμάτων αφρικανικής πανώλης των χοίρων σε άγριους χοίρους στην Πολωνία, και λαμβανομένης υπόψη της τρέχουσας επιδημιολογικής κατάστασης στην Ένωση, επανεκτιμήθηκε και επικαιροποιήθηκε η περιφερειοποίηση στα εν λόγω κράτη μέλη. Επιπροσθέτως, επανεκτιμήθηκαν και επικαιροποιήθηκαν και τα εφαρμοζόμενα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου. Οι μεταβολές αυτές πρέπει να αποτυπωθούν στο παράρτημα της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ.

(7)

Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες εξελίξεις της επιδημιολογικής κατάστασης όσον αφορά την αφρικανική πανώλη των χοίρων στην Ένωση και να καταπολεμηθούν προδραστικά οι κίνδυνοι που συνδέονται με την εξάπλωση της εν λόγω νόσου, θα πρέπει να οριοθετηθεί στη Ρουμανία και να περιληφθεί στο μέρος III του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ νέα περιοχή υψηλού κινδύνου με επαρκή έκταση. Επιπλέον, νέες περιοχές υψηλού κινδύνου με επαρκή έκταση θα πρέπει να οριοθετηθούν στην Πολωνία και να περιληφθούν στα μέρη I και ΙΙ του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ.

(8)

Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της επιδημιολογικής κατάστασης στην Ένωση όσον αφορά την εξάπλωση της αφρικανικής πανώλης των χοίρων, είναι σημαντικό οι τροποποιήσεις που γίνονται στο παράρτημα της εκτελεστικής απόφασης 2014/709/ΕΕ με την παρούσα απόφαση να τεθούν σε ισχύ το συντομότερο δυνατόν.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,