(1)

Την 1η Οκτωβρίου 2015, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/1755.

(2)

Βάσει επανεξέτασης από το Συμβούλιο, οι πληροφορίες που αφορούν δύο φυσικά πρόσωπα του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1755 θα πρέπει να τροποποιηθούν.

(3)

Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1755 θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) απαιτεί την έγκριση μέτρων διατήρησης σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις, περιλαμβανομένων, κατά περίπτωση, εκθέσεων της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας και άλλων γνωμοδοτικών οργάνων, καθώς και συμβουλών των γνωμοδοτικών συμβουλίων που έχουν συγκροτηθεί για τις οικείες γεωγραφικές περιοχές ή τομείς αρμοδιότητας και κοινών συστάσεων των κρατών μελών.

(2)

Η θέσπιση μέτρων για τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων όρων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές, κατά περίπτωση, εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου. Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων κάθε κράτους μέλους, για κάθε απόθεμα ιχθύων ή τύπο αλιείας, και λαμβανομένων δεόντως υπόψη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 προβλέπει ότι στόχος της ΚΑΠ είναι να επιτύχει τον ρυθμό εκμετάλλευσης της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) έως το 2015, όπου είναι δυνατόν, και σε προοδευτική βάση, με βαθμιαίες αυξήσεις μέχρι το 2020 το αργότερο για όλα τα αποθέματα.

(4)

Τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) θα πρέπει επομένως να καθοριστούν, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, με βάση τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών σε συνδυασμό με τη δίκαιη μεταχείριση των αλιευτικών κλάδων, καθώς και με βάση τις γνώμες που διατυπώθηκαν κατά τη διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1139 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει πολυετές σχέδιο για τα αποθέματα γάδου, ρέγγας και παπαλίνας της Βαλτικής Θάλασσας και για τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων («το σχέδιο»). Το σχέδιο έχει ως στόχο να διασφαλίσει ότι η εκμετάλλευση των έμβιων βιολογικών πόρων της θάλασσας αποκαθιστά και διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα που μπορούν να διασφαλίσουν τη ΜΒΑ. Για τον σκοπό αυτό, ο στόχος της θνησιμότητας λόγω αλιείας για τα σχετικά αποθέματα, εκφραζόμενος σε εύρος, πρέπει να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατόν και, σε προοδευτική βάση με βαθμιαίες αυξήσεις, έως το 2020. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν τα όρια αλιευμάτων που θα ισχύουν το 2021 για τα αποθέματα γάδου, ρέγγας και παπαλίνας της Βαλτικής Θάλασσας σύμφωνα με τους στόχους του σχεδίου.

(6)

Το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES) έχει αναφέρει ότι η βιομάζα ρέγγας της Δυτικής Βαλτικής στις υποδιαιρέσεις ICES 20-24 βρίσκεται μόλις στο 48 % της οριακής τιμής αναφοράς για τη βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής (Blim), κάτω από την οποία είναι πιθανό η αναπαραγωγική ικανότητα να μειωθεί. Ως εκ τούτου, η επιστημονική γνωμοδότηση που εξέδωσε το ICES στις 29 Μαΐου 2020 στην ετήσια γνωμοδότησή του για τα αποθέματα συνιστούσε μηδενικά αλιεύματα για τη ρέγγα της Δυτικής Βαλτικής. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139, θα πρέπει να θεσπιστούν όλα τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η ταχεία επάνοδος του σχετικού αποθέματος σε επίπεδα ανώτερα από εκείνο που μπορεί να διασφαλίσει τη ΜΒΑ. Επιπλέον, η εν λόγω διάταξη απαιτεί τη θέσπιση περαιτέρω διορθωτικών μέτρων. Για τον σκοπό αυτό, είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη το χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ εν γένει και του σχεδίου ειδικότερα, ενόψει των αναμενόμενων αποτελεσμάτων των διορθωτικών μέτρων που έχουν ληφθεί, ενώ παράλληλα να τηρούνται οι στόχοι επίτευξης των οικονομικών και κοινωνικών οφελών και των οφελών για την απασχόληση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013. Ως εκ τούτου και σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139, είναι σκόπιμο οι αλιευτικές δυνατότητες για τη ρέγγα της Δυτικής Βαλτικής να καθοριστούν κάτω από τα εύρη θνησιμότητας λόγω αλιείας, ώστε να λαμβάνουν υπόψη τη μείωση της βιομάζας για το εν λόγω απόθεμα στις υποδιαιρέσεις ICES 20-24.

(7)

Όσον αφορά το απόθεμα γάδου της Ανατολικής Βαλτικής, από το 2019, το ICES ήταν σε θέση να στηρίξει την προληπτική του γνωμοδότηση σε μια πιο περιεκτική ως προς τα δεδομένα αξιολόγηση από ό,τι ήταν προηγουμένως δυνατό. Το ICES εκτιμά ότι η βιομάζα του γάδου της Ανατολικής Βαλτικής βρισκόταν σε επίπεδο κάτω του Blim το 2019 και έχει μειωθεί περαιτέρω σε σχέση με τότε. Ως εκ τούτου, το ICES επανέλαβε τη γνωμοδότησή του για μηδενικά αλιεύματα γάδου της Ανατολικής Βαλτικής το 2021. Ωστόσο, το ICES δεν ήταν σε θέση να καθορίσει τις τιμές των ευρών θνησιμότητας λόγω αλιείας. Όπως και κατά το προηγούμενο έτος, εάν οι αλιευτικές δυνατότητες για τον γάδο της Ανατολικής Βαλτικής καθορίζονταν στο επίπεδο που αναφέρεται στην επιστημονική γνωμοδότηση, η υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων στους μεικτούς τύπους αλιείας με παρεμπίπτοντα αλιεύματα του γάδου της Ανατολικής Βαλτικής θα οδηγούσε στο φαινόμενο των ειδών με «περιοριστική ποσόστωση». Προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στη συνέχιση της αλιείας ενόψει των δυνητικά σοβαρών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων μιας απαγόρευσης αλιείας γάδου της Ανατολικής Βαλτικής και στην ανάγκη επίτευξης καλής βιολογικής κατάστασης του αποθέματος, εφόσον ληφθεί υπόψη η δυσκολία της αλίευσης όλων των αποθεμάτων στο πλαίσιο μεικτού τύπου αλιείας με ταυτόχρονη επίτευξη ΜΒΑ, είναι σκόπιμο να καθοριστούν συγκεκριμένα TAC για τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα του γάδου της Ανατολικής Βαλτικής. Οι αλιευτικές δυνατότητες πρέπει να καθοριστούν σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139.

(8)

Τον Μάιο του 2020, το ICES παρέσχε επικαιροποιημένη γνωμοδότηση σχετικά με τα επίπεδα παρεμπιπτόντων αλιευμάτων γάδου σε άλλα είδη αλιείας. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν οι αλιευτικές δυνατότητες σύμφωνα με την εν λόγω γνωμοδότηση, με εξαίρεση τις αλιευτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται αποκλειστικά για τον σκοπό των επιστημονικών ερευνών και σε πλήρη συμμόρφωση με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139, θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα διορθωτικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί η ταχεία επάνοδος του αποθέματος σε επίπεδα ανώτερα από εκείνο που μπορεί να διασφαλίσει τη ΜΒΑ. Σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, οι εποχιακές απαγορεύσεις κατά τις περιόδους αναπαραγωγής, ειδικότερα, μπορούν να έχουν πρόσθετα οφέλη για ένα απόθεμα, τα οποία δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο με TAC, όπως για παράδειγμα αυξημένη είσοδο στο απόθεμα μέσω αδιατάρακτης αναπαραγωγής. Επομένως, είναι σκόπιμο να διατηρηθεί η υπάρχουσα θερινή απαγόρευση. Επιπλέον, σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, η σχετική σημασία της ερασιτεχνικής αλιείας γάδου της Ανατολικής Βαλτικής εξαρτάται από το επίπεδο TAC. Δεδομένων των πολύ μειωμένων TAC, οι ποσότητες που αλιεύονται στο πλαίσιο της ερασιτεχνικής αλιείας θεωρούνται σημαντικές και, ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να διατηρηθεί η απαγόρευση της ερασιτεχνικής αλιείας γάδου στις υποδιαιρέσεις ICES 25 και 26 όπου αφθονεί ο γάδος της Ανατολικής Βαλτικής.

(9)

Όσον αφορά το απόθεμα γάδου της Δυτικής Βαλτικής, το ICES έχει αναθεωρήσει προς τα κάτω την εκτίμηση της βιομάζας και εκτιμά ότι η βιομάζα του αποθέματος γάδου της Δυτικής Βαλτικής δεν έχει επανέλθει σε επίπεδα άνω του σημείου αναφοράς για τη βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, κάτω από το οποίο πρέπει να λαμβάνονται ειδικά και κατάλληλα μέτρα διαχείρισης (Btrigger). Είναι επομένως σκόπιμο να διατηρηθούν τα συνοδευτικά μέτρα που εισήχθησαν για το 2020 και να καθοριστούν οι αλιευτικές δυνατότητες σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139, λαμβανομένων παράλληλα υπόψη των επιπέδων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων γάδου σε άλλα είδη αλιείας στην υποδιαίρεση ICES 24 σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του ICES, προκειμένου να επιτευχθεί συνοχή με την προσέγγιση που ακολουθείται στην περιοχή διαχείρισης του γάδου της Ανατολικής Βαλτικής. Επιπλέον, σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, στην υποδιαίρεση ICES 24 τα αποθέματα γάδου Δυτικής και Ανατολικής Βαλτικής αναμειγνύονται. Για την προστασία του αποθέματος γάδου της Ανατολικής Βαλτικής και την εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού με την περιοχή διαχείρισης του γάδου της Ανατολικής Βαλτικής, η χρήση των TAC στην υποδιαίρεση ICES 24 θα πρέπει να εξακολουθήσει να περιορίζεται στα παρεμπίπτοντα αλιεύματα γάδου, με εξαίρεση τις αλιευτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται αποκλειστικά για τον σκοπό των επιστημονικών ερευνών και σε πλήρη συμμόρφωση με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, καθώς και τις δραστηριότητες των παράκτιων αλιέων μικρής κλίμακας που αλιεύουν με σταθερά αλιευτικά εργαλεία σε περιοχές έως και έξι ναυτικά μίλια από την ακτή όπου το βάθος των υδάτων είναι μικρότερο των 20 μέτρων, καθώς ο γάδος της Δυτικής Βαλτικής κυριαρχεί σε αυτές τις αβαθείς παράκτιες περιοχές. Επιπλέον, η περίοδος απαγόρευσης της υποδιαίρεσης ICES 24 θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την περίοδο απαγόρευσης στις υποδιαιρέσεις ICES 25 και 26, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισοδύναμη προστασία, που συνάδει με τη γνωμοδότηση του ICES.

(10)

Συνεπώς, και προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού με τις υποδιαιρέσεις ICES 25 και 26, θα πρέπει να συνεχιστεί η απαγόρευση της ερασιτεχνικής αλιείας γάδου στην υποδιαίρεση ICES 24 πέραν των έξι ναυτικών μιλίων από την ακτή. Επιπλέον, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την επιστημονική γνωμοδότηση, η ερασιτεχνική αλιεία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη συνολική θνησιμότητα λόγω αλιείας του εν λόγω αποθέματος, και λαμβανομένων υπόψη της κατάστασης του εν λόγω αποθέματος και της μείωσης των TAC, θα πρέπει να διατηρηθεί το ημερήσιο όριο αλιεύματος ανά αλιέα. Τούτο δεν θίγει την αρχή της σχετικής σταθερότητας που εφαρμόζεται στις εμπορικές αλιευτικές δραστηριότητες. Τέλος, δεδομένης της εύθραυστης κατάστασης του αποθέματος και του γεγονότος ότι, σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, οι εποχιακές απαγορεύσεις κατά τις περιόδους αναπαραγωγής, ειδικότερα, μπορούν να έχουν πρόσθετα οφέλη για ένα απόθεμα, τα οποία δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο με TAC, όπως για παράδειγμα αυξημένη είσοδο στο απόθεμα μέσω αδιατάρακτης αναπαραγωγής, θα πρέπει να διατηρηθεί η χειμερινή απαγόρευση, με εξαίρεση ορισμένους παράκτιους αλιείς μικρής κλίμακας και τις αλιευτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται για τον αποκλειστικό σκοπό των επιστημονικών ερευνών και σε πλήρη συμμόρφωση με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241.

(11)

Το ICES εκτιμά ότι η βιομάζα του αποθέματος ρέγγας της Κεντρικής Βαλτικής έχει μειωθεί σε επίπεδο κάτω από το σημείο αναφοράς για τη βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, κάτω από το οποίο πρέπει να λαμβάνονται ειδικά και κατάλληλα μέτρα διαχείρισης (Btrigger). Είναι επομένως σκόπιμο να καθοριστούν οι αλιευτικές δυνατότητες σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1139.

(12)

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του ICES, ο γάδος είναι παρεμπίπτον αλίευμα κατά την αλιεία της ευρωπαϊκής χωματίδας. Επιπλέον, η παπαλίνα αλιεύεται σε μεικτού τύπου αλιεία με τη ρέγγα και είναι θήραμα για τον γάδο. Είναι σκόπιμο να ληφθούν υπόψη οι εν λόγω παράμετροι που αφορούν περισσότερα είδη κατά τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων για την ευρωπαϊκή χωματίδα και την παπαλίνα.

(13)

Προκειμένου να διασφαλιστεί πλήρης αξιοποίηση των παράκτιων αλιευτικών δυνατοτήτων, το 2019 έχει εισαχθεί περιορισμένη ευελιξία μεταξύ των περιοχών για τον σολομό από τις υποδιαιρέσεις ICES 22-31 στην υποδιαίρεση ICES 32. Δεδομένων των μεταβολών στις αλιευτικές δυνατότητες για τα δύο αυτά αποθέματα, είναι σκόπιμο να αυξηθεί η εν λόγω ευελιξία.

(14)

Η απαγόρευση της αλιείας θαλάσσιας πέστροφας πέραν των τεσσάρων ναυτικών μιλίων και ο περιορισμός των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων της θαλάσσιας πέστροφας στο 3 % των συνδυασμένων αλιευμάτων θαλάσσιας πέστροφας και σολομού έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό σε σημαντική μείωση της μέχρι πρότινος εκτεταμένης εσφαλμένης αναφοράς αλιευμάτων στην αλιεία σολομού, ιδίως ως αλιευμάτων θαλάσσιας πέστροφας. Είναι επομένως σκόπιμο να διατηρηθεί η εν λόγω διάταξη, προκειμένου να μειωθεί η εσφαλμένη αναφορά στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

(15)

Η χρήση των αλιευτικών δυνατοτήτων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό υπόκειται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου (4), και ιδίως στα άρθρα 33 και 34, τα οποία αφορούν την καταγραφή των αλιευμάτων και της αλιευτικής προσπάθειας και την κοινοποίηση στην Επιτροπή των στοιχείων σχετικά με την εξάντληση των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καθορίζει κωδικούς προς χρήση από τα κράτη μέλη κατά την αποστολή στοιχείων στην Επιτροπή σχετικά με τις εκφορτώσεις αποθεμάτων που υπόκεινται στον παρόντα κανονισμό.

(16)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 847/96 του Συμβουλίου (5) θεσπίστηκαν συμπληρωματικοί όροι για την ετήσια διαχείριση των TAC, περιλαμβανομένων διατάξεων όσον αφορά την ευελιξία για τα προληπτικά και τα αναλυτικά TAC στα άρθρα 3 και 4. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του εν λόγω κανονισμού, το Συμβούλιο, κατά τον καθορισμό των ΤΑC, πρέπει να αποφασίζει σε ποια αποθέματα δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 3 ή 4, ιδίως με βάση τη βιολογική κατάσταση των αποθεμάτων. Πιο πρόσφατα, με το άρθρο 15 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 θεσπίστηκε ο μηχανισμός ευελιξίας από έτος σε έτος για όλα τα αποθέματα που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης. Επομένως, προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική ευελιξία που θα υπονόμευε την αρχή της ορθολογικής και υπεύθυνης εκμετάλλευσης των έμβιων βιολογικών πόρων της θάλασσας, θα εμπόδιζε την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ και θα επιδείνωνε τη βιολογική κατάσταση των αποθεμάτων, τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96 θα πρέπει να εφαρμόζονται στα αναλυτικά TAC μόνο σε περίπτωση που δεν γίνεται χρήση της ευελιξίας από έτος σε έτος, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(17)

Επιπλέον, δεδομένου ότι η βιομάζα του αποθέματος γάδου της Ανατολικής Βαλτικής είναι κατώτερη του Blim και ότι μόνο τα παρεμπίπτοντα και τα επιστημονικά αλιεύματα επιτρέπονται το 2021, τα κράτη μέλη ανέλαβαν τη δέσμευση να μην εφαρμόζουν το άρθρο 15 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 για το απόθεμα αυτό για μεταφορές από το 2020 στο 2021, ώστε τα αλιεύματα το 2021 να μην υπερβαίνουν τα καθορισμένα TAC γάδου της Ανατολικής Βαλτικής.

(18)

Το έτος αλίευσης του σύκου Νορβηγίας στη διαίρεση ICES 3a και στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES 2a και της υποπεριοχής ICES 4 είναι από την 1η Νοεμβρίου έως τις 31 Οκτωβρίου. Βάσει νέων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, θα πρέπει να καθοριστεί προκαταρκτικό TAC σύκου Νορβηγίας για τις εν λόγω περιοχές. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν διαθέτει ποσόστωση για το σύκο Νορβηγίας. Ωστόσο, μέρος της ποσόστωσης αλιεύεται στα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου. Προηγήθηκε διαβούλευση με το Ηνωμένο Βασίλειο σύμφωνα με το άρθρο 130 παράγραφος 1 της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (6). Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστεί προκαταρκτικό TAC όσον αφορά τις αλιευτικές δυνατότητες για την περίοδο από την 1η Νοεμβρίου 2020 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Το εν λόγω TAC θα επιτρέψει την έναρξη της αλιευτικής περιόδου. Θα ζητηθεί η γνώμη του Ηνωμένου Βασιλείου όσον αφορά τις αλιευτικές δυνατότητες για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2021 έως τις 31 Οκτωβρίου 2021. Παρά το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν διαθέτει μερίδιο ποσόστωσης στο απόθεμα αυτό, ο πόρος μοιράζεται με το Ηνωμένο Βασίλειο. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν διαβουλεύσεις σχετικά με την κοινή διαχείριση του αποθέματος μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου στις 31 Δεκεμβρίου 2020. Ο κανονισμός σχετικά με τις αλιευτικές δυνατότητες για το σύκο Νορβηγίας στη διαίρεση ICES 3a και στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES 2a και της υποπεριοχής ICES 4θα πρέπει στη συνέχεια να τροποποιηθεί ώστε να συμπεριλάβει το αποτέλεσμα των εν λόγω διαβουλεύσεων, για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2021 έως τις 31 Οκτωβρίου 2021, με σκοπό την κάλυψη ολόκληρης της αλιευτικής περιόδου από την 1η Νοεμβρίου 2020 έως τις 31 Οκτωβρίου 2021.

(19)

Για να αποφευχθεί η διακοπή των αλιευτικών δραστηριοτήτων και να διασφαλιστεί ο βιοπορισμός των αλιέων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021. Ωστόσο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί στο σύκο Νορβηγίας στη διαίρεση ICES 3a και στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES 2a και της υποπεριοχής ICES 4 από την 1η Νοεμβρίου 2020 έως τις 31 Οκτωβρίου 2021. Για λόγους επείγοντος, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του,

(1)

Η δράση της Ένωσης στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών θα πρέπει να αποσκοπεί στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας και στη βελτίωση της ναυτικής ασφάλειας.

(2)

Η Επιτροπή Ναυτικής Ασφάλειας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού («ΔΝΟ»), κατά την 102η σύνοδό της που θα πραγματοποιηθεί από τις 4 έως τις 11 Νοεμβρίου 2020 («MSC 102») αναμένεται να εγκρίνει από κοινού με την Επιτροπή Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος της ΔΝΟ εγκύκλιο MSC-MEPC.5 σχετικά με πρότυπη συμφωνία για την αδειοδότηση αναγνωρισμένων οργανισμών που ενεργούν εξ ονόματος των αρχών («εγκύκλιος MSC-MEPC.5»).

(3)

Η Επιτροπή Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του ΔΝΟ, κατά την 75η σύνοδό της που θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 20 Νοεμβρίου 2020 («MEPC 75»), αναμένεται να εγκρίνει την εγκύκλιο MSC-MEPC.5 από κοινού με την Επιτροπή Ναυτικής Ασφάλειας του ΔΝΟ.

(4)

Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης κατά την MSC 102 και την MEPC 75, δεδομένου ότι η έγκριση της εγκυκλίου MSC-MEPC.5 ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά το περιεχόμενο του δικαίου της ΕΕ, και συγκεκριμένα της οδηγίας 2009/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1).

(5)

Η έγκριση της εγκυκλίου MSC-MEPC.5, η οποία αντικαθιστά τις MSC/Circ.710 και MEPC/Circ.307, θα επικαιροποιήσει την πρότυπη συμφωνία για την εξουσιοδότηση αναγνωρισμένων οργανισμών που ενεργούν εξ ονόματος των αρχών και θα την ευθυγραμμίσει με τον Κώδικα Αναγνωρισμένων Οργανισμών (αποφάσεις MSC.349(92) και MEPC.237(65)του ΔΝΟ). Η εν λόγω έγκριση θα συμβάλει στη μεγαλύτερη ακρίβεια, διαφάνεια και λογοδοσία τόσο των αρχών του κράτους της σημαίας όσο και των αναγνωρισμένων οργανισμών σε παγκόσμιο επίπεδο.

(6)

Η Ένωση δεν είναι ούτε μέλος του ΔΝΟ ούτε συμβαλλόμενο μέρος των σχετικών συμβάσεων και κωδίκων. Συνεπώς, το Συμβούλιο θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη να εκφράσουν τη θέση της Ένωσης.

(7)

Το πεδίο εφαρμογής της παρούσας απόφασης θα πρέπει να περιορίζεται στο προτεινόμενο περιεχόμενο της εγκυκλίου MSC-MEPC.5, στον βαθμό που η εν λόγω εγκύκλιος εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης και ενδέχεται να επηρεάσει κοινούς κανόνες της Ένωσης. Η παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγει την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών.

(8)

Η απόφαση (ΕΕ) 2020/721 του Συμβουλίου (2), της 19ης Μαΐου 2020, θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να συμπεριλάβει αναφορά στην έγκριση της εγκυκλίου MSC-MEPC.5,

1)

ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

« Απόφαση (ΕΕ) 2020/721 του Συμβουλίου της 19ης Μαΐου 2020 για τη θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Επιτροπής Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού κατά την 75η σύνοδό της και στο πλαίσιο της Επιτροπής Ναυτικής Ασφάλειας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού κατά την 102η σύνοδό της όσον αφορά την έκδοση τροποποιήσεων των κανονισμών 2, 14 και 18 και των προσαρτημάτων I και VI του παραρτήματος VI της Διεθνούς σύμβασης για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία, των μερών Α-1, Β και Β-1 και των μερών Β-2 έως Β-4 του κεφαλαίου II-1 της Διεθνούς σύμβασης για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, των μερών Α-1 και Β-1 του Διεθνούς Κώδικα για την ασφάλεια των πλοίων που χρησιμοποιούν αέρια καύσιμα ή άλλα καύσιμα με χαμηλό σημείο ανάφλεξης και της απόφασης A.6 58(16) σχετικά με τη χρήση και εγκατάσταση οπισθανακλαστικών υλικών επί σωστικών μέσων, και την έγκριση εγκυκλίου MSC-MEPC.5 σχετικά με πρότυπη συμφωνία για την εξουσιοδότηση αναγνωρισμένων οργανισμών που ενεργούν εξ ονόματος των αρχών »

2)

το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4)

το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1)

Η συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Γεωργίας, αφετέρου (1) («συμφωνία») συνήφθη από την Ένωση με την απόφαση (ΕΕ) 2016/838 του Συμβουλίου (2) και άρχισε να ισχύει την 1η Ιουλίου 2016.

(2)

Δυνάμει του άρθρου 406 παράγραφος 3 της συμφωνίας, το συμβούλιο σύνδεσης έχει την εξουσία να επικαιροποιεί ή να τροποποιεί τα παραρτήματα της συμφωνίας.

(3)

Δυνάμει του άρθρου 408 παράγραφος 2 της συμφωνίας, το συμβούλιο σύνδεσης μπορεί να μεταβιβάζει στην επιτροπή σύνδεσης μέρος των εξουσιών του, περιλαμβανομένης της εξουσίας του να λαμβάνει δεσμευτικές αποφάσεις.

(4)

Δυνάμει του άρθρου 1 της απόφασης αριθ. 3/2014 του συμβουλίου σύνδεσης (3), το συμβούλιο σύνδεσης μεταβίβασε στην επιτροπή σύνδεσης, στη σύνθεσή της για τα εμπορικά θέματα, την εξουσία να επικαιροποιεί ή να τροποποιεί τα παραρτήματα της συμφωνίας που αφορούν μεταξύ άλλων το κεφάλαιο 5 (Διευκόλυνση των τελωνειακών διαδικασιών και των εμπορικών συναλλαγών) του τίτλου IV (Εμπόριο και συναφή με το εμπόριο θέματα) της συμφωνίας, στον βαθμό που δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις στο κεφάλαιο 5 σχετικά με την επικαιροποίηση ή την τροποποίηση των εν λόγω παραρτημάτων.

(5)

Κατά την 7η συνεδρίασή της, η επιτροπή σύνδεσης στη σύνθεσή της για τα εμπορικά θέματα πρόκειται να εκδώσει απόφαση σχετικά με την επικαιροποίηση του παραρτήματος XIII (Προσέγγιση της τελωνειακής νομοθεσίας) της συμφωνίας.

(6)

Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο πλαίσιο της επιτροπής σύνδεσης στη σύνθεσή της για τα εμπορικά θέματα, καθώς η προς έκδοση απόφαση θα είναι δεσμευτική για την Ένωση,

(1)

Η συμφωνία για την αποτροπή της άναρχης αλιείας ανοικτής θάλασσας στον κεντρικό Αρκτικό Ωκεανό («η συμφωνία») συνήφθη από την Ένωση με την απόφαση (ΕΕ) 2019/407 του Συμβουλίου (1). Η συμφωνία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ προς το τέλος του τρέχοντος έτους.

(2)

Η σύνοδος των συμβαλλόμενων μερών είναι αρμόδια για τη θέσπιση μέτρων που αποσκοπούν στη διασφάλιση της εφαρμογής της συμφωνίας προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της αποτροπής της άναρχης αλιείας στο τμήμα ανοικτής θάλασσας του κεντρικού Αρκτικού Ωκεανού μέσω της εφαρμογής προληπτικών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης, στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη διαφύλαξη της υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και τη διασφάλιση της διατήρησης και της βιώσιμης χρήσης των ιχθυαποθεμάτων. Τα μέτρα αυτά ενδέχεται να καταστούν δεσμευτικά για την Ένωση.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) ορίζει ότι η Ένωση πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες μακροπρόθεσμα και ότι υπόκεινται σε διαχείριση με τρόπο που είναι συμβατός με τον στόχο της επίτευξης οικονομικών, κοινωνικών οφελών και οφελών για την απασχόληση, συμβάλλοντας παράλληλα στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού. Ορίζει επίσης ότι η Ένωση πρέπει να εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και να έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι η εκμετάλλευση των βιολογικών πόρων της θάλασσας αποκαθιστά και διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Προβλέπει περαιτέρω ότι η Ένωση πρέπει να λαμβάνει μέτρα διαχείρισης και διατήρησης με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, με σκοπό τη στήριξη της ανάπτυξης των επιστημονικών γνώσεων και γνωμοδοτήσεων, τη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων και την προαγωγή αλιευτικών μεθόδων που προωθούν επιλεκτικότερες τεχνικές αλιείας για την αποφυγή και τη μείωση, κατά το δυνατόν, των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και την αλιεία με χαμηλό αντίκτυπο στο θαλάσσιο οικοσύστημα και στους αλιευτικούς πόρους. Επιπλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 ορίζει συγκεκριμένα ότι οι εν λόγω στόχοι και οι αρχές πρέπει να εφαρμόζονται από την Ένωση κατά την άσκηση των εξωτερικών σχέσεών της στον τομέα της αλιείας.

(4)

Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2019, για τους ωκεανούς και τις θάλασσες, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής, στην κοινή ανακοίνωση του Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Μια ολοκληρωμένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αρκτική» και στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 24ης Μαρτίου 2017, με τίτλο «Διεθνής διακυβέρνηση των ωκεανών: ένα θεματολόγιο για το μέλλον των ωκεανών μας», η στήριξη της συμφωνίας και της ενδεχόμενης δημιουργίας περιφερειακής οργάνωσης ή συμφωνίας διαχείρισης της αλιείας στην ανοικτή θάλασσα της Αρκτικής αποτελεί σημαντικό στόχο για την Ένωση, προκειμένου να διαφυλαχθεί το περιβάλλον της Αρκτικής και να εξασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη εντός και γύρω από την περιοχή της Αρκτικής στη βάση της διεθνούς συνεργασίας.

(5)

Ενδείκνυται να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στη σύνοδο των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας για την περίοδο 2020-2024, δεδομένου ότι τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης βάσει της συμφωνίας θα είναι δεσμευτικά για την Ένωση και επηρεάζουν με καθοριστικό τρόπο το περιεχόμενο της ενωσιακής νομοθεσίας, και συγκεκριμένα τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 (3) και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 (4) του Συμβουλίου και τον κανονισμό (EE) 2017/2403 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5).

(6)

Δεδομένων των περιορισμένων γνώσεων και της φύσης των αλιευτικών πόρων στη περιοχή της συμφωνίας, καθώς και της επακόλουθης ανάγκης συνεκτίμησης στη θέση της Ένωσης των νέων εξελίξεων, συμπεριλαμβανομένων των νέων επιστημονικών και άλλων σχετικών πληροφοριών που υποβάλλονται πριν από τις συνόδους των συμβαλλόμενων μερών ή κατά τη διάρκεια αυτών, θα πρέπει να θεσπιστούν διαδικασίες, σύμφωνα με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης που κατοχυρώνεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την εξειδίκευση της θέσης της Ένωσης σε ετήσια βάση κατά την περίοδο 2020-2024.

(7)

Η παρούσα απόφαση μπορεί να συνοδευτεί σε μεταγενέστερο στάδιο από περαιτέρω χωριστή απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία μίας ή περισσοτέρων πρόσθετων περιφερειακών ή υποπεριφερειακών οργανώσεων ή συμφωνιών διαχείρισης της αλιείας στην ανοικτή θάλασσα της Αρκτικής,

(1)

Η συνολική και ενισχυμένη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου (1) («συμφωνία»), υπεγράφη εξ ονόματος της Ένωσης σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2018/104 του Συμβουλίου (2) και εφαρμόζεται εν μέρει σε προσωρινή βάση από την 1η Ιουνίου 2018.

(2)

Κατά τη συνεδρίασή της στις 17 Οκτωβρίου 2019 και σύμφωνα με το άρθρο 339 παράγραφος 1 της συμφωνίας, η επιτροπή εταιρικής σχέσης κατάρτισε κατάλογο 15 ατόμων τα οποία είναι πρόθυμα και ικανά να εκτελέσουν χρέη διαιτητή («κατάλογος διαιτητών»).

(3)

Η Αρμενία ενημέρωσε την Ένωση ότι ένα από τα άτομα που είχε προτείνει δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο άρθρο 339 παράγραφος 2 της συμφωνίας και θα πρέπει, συνεπώς, να αντικατασταθεί.

(4)

Για να εξασφαλιστεί η λειτουργία των διατάξεων της συμφωνίας που εφαρμόζονται προσωρινά, η επιτροπή εταιρικής σχέσης πρέπει να λάβει απόφαση για την αντικατάσταση του καταλόγου διαιτητών από τροποποιημένο κατάλογο.

(5)

Κρίνεται σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που θα πρέπει να υιοθετηθεί εξ ονόματος της Ένωσης ενώπιον της επιτροπής εταιρικής σχέσης, καθώς η απόφαση της επιτροπής εταιρικής σχέσης για την αντικατάσταση του καταλόγου διαιτητών θα είναι δεσμευτική για την Ένωση,

(1)

Η σύμβαση του Σικάγου για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία («σύμβαση του Σικάγου»), η οποία ρυθμίζει τις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, άρχισε να ισχύει στις 4 Απριλίου 1947. Με αυτήν ιδρύθηκε ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ).

(2)

Τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα κράτη της σύμβασης του Σικάγου και μέλη του ΔΟΠΑ, ενώ η Ένωση έχει την ιδιότητα του παρατηρητή σε ορισμένα όργανα του ΔΟΠΑ. Επτά κράτη μέλη εκπροσωπούνται στο Συμβούλιο του ΔΟΠΑ.

(3)

Δυνάμει του άρθρου 54 της σύμβασης του Σικάγου, το Συμβούλιο του ΔΟΠΑ δύναται να εκδίδει διεθνή πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και να τις ορίζει ως παραρτήματα της σύμβασης του Σικάγου.

(4)

Δυνάμει του άρθρου 90 της σύμβασης του Σικάγου, κάθε τέτοιο παράρτημα ή κάθε τροπολογία παραρτήματος αρχίζουν να ισχύουν εντός τριών μηνών από την υποβολή τους στα συμβαλλόμενα κράτη του ΔΟΠΑ, ή στο τέλος κάθε μεγαλύτερης χρονικής περιόδου που μπορεί να ορίσει το Συμβούλιο του ΔΟΠΑ, εφόσον εν τω μεταξύ η πλειονότητα των συμβαλλομένων κρατών του ΔΟΠΑ δεν έχει κοινοποιήσει τη μη αποδοχή τους.

(5)

Δυνάμει του άρθρου 38 της σύμβασης του Σικάγου, κάθε κράτος το οποίο κρίνει ανέφικτο να συμμορφωθεί, από κάθε άποψη, με οποιοδήποτε διεθνές πρότυπο ή οποιαδήποτε διεθνή διαδικασία όπως αναφέρεται στο άρθρο 37 της εν λόγω σύμβασης ή να εναρμονίσει πλήρως τους οικείους κανονισμούς ή τις οικείες πρακτικές με οποιοδήποτε ανωτέρω διεθνές πρότυπο ή διεθνή διαδικασία, ή κρίνει απαραίτητο να θεσπίσει κανονισμούς ή πρακτικές που διαφέρουν, από οποιαδήποτε άποψη, από εκείνους που έχουν θεσπιστεί από διεθνές πρότυπο, κοινοποιεί αμελλητί στον ΔΟΠΑ τις διαφορές μεταξύ της οικείας πρακτικής και αυτής που έχει θεσπιστεί από το διεθνές πρότυπο.

(6)

Η πανδημία COVID-19 επηρέασε αρνητικά τους χειριστές αεροσκαφών, τους αερομεταφορείς και τους υποπρομηθευτές των κατασκευαστών εξοπλισμού, και καθυστέρησε την ανάπτυξη νέων συστημάτων. Οι αερομεταφορείς ακυρώνουν ή αναβάλλουν τις παραδόσεις αεροσκαφών, με αποτέλεσμα οι παραδόσεις αεροσκαφών που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν το 2020 να αναβληθούν έως το 2021. Ένα πρόσφατα κατασκευασμένο αεροσκάφος που έχει διαμορφωθεί για να παραδοθεί το 2020 και έχει καθυστερήσει έως το 2021 χρήζει αναδιαμόρφωσης στις ισχύουσες διατάξεις μετά την 1η Ιανουαρίου 2021. Οι αερομεταφορείς και οι κατασκευαστές αεροσκαφών υφίστανται αδικαιολόγητη οικονομική επιβάρυνση εάν αυτά τα αεροσκάφη πρέπει να μετασκευαστούν. Επομένως, η Επιτροπή βρίσκεται στη διαδικασία έγκρισης της αναβολής αυτής της ημερομηνίας σε επίπεδο Ένωσης, μέσω τροποποιήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 965/2012. Ο καταγραφέας συνομιλιών στον θάλαμο διακυβέρνησης («CVR») χρησιμοποιείται ως βοήθημα σε περίπτωση ατυχημάτων και για τη διερεύνηση συμβάντων. Η παράταση της διάρκειας χρήσης του CVR από δύο ώρες σε είκοσι πέντε ώρες δεν δημιουργεί σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια, αλλά ευθυγραμμίζει το όφελος για την ασφάλεια από τη μεγαλύτερη διάρκεια εγγραφής συνομιλιών στον θάλαμο διακυβέρνησης με τις τρέχουσες πραγματικές συνθήκες που αντιμετωπίζει ο κλάδος των αερομεταφορών. Η Ένωση υποστηρίζει σθεναρά τις προσπάθειες του ΔΟΠΑ για τη βελτίωση της αεροπορικής ασφάλειας. Λαμβάνοντας υπόψη την άνευ προηγουμένου κατάσταση που προκάλεσε η πανδημία COVID-19 και την απουσία σημαντικού κινδύνου για την ασφάλεια, η Ένωση θα πρέπει, συνεπώς, να υποστηρίξει τις εν λόγω τροποποιήσεις.

(7)

Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης κατά τη 221η σύνοδο του Συμβουλίου της ΔΟΠΑ σχετικά με την προβλεπόμενη τροποποίηση 46 του παραρτήματος 6 μέρος I, και την τροποποίηση 39 του παραρτήματος 6 μέρος ΙΙ. Η εν λόγω θέση θα πρέπει να είναι η υποστήριξη των εν λόγω τροποποιήσεων και θα εκφραστεί από τα κράτη μέλη της Ένωσης που είναι μέλη του Συμβουλίου του ΔΟΠΑ, τα οποία ενεργούν από κοινού, εξ ονόματος της Ένωσης.

(8)

Η θέση της Ένωσης, μετά την έγκριση χωρίς ουσιαστικές αλλαγές της τροποποίησης 46 του παραρτήματος 6 μέρος I, και της τροποποίησης 39 του παραρτήματος 6 μέρος ΙΙ, από το Συμβούλιο του ΔΟΠΑ, την οποία θα ανακοινώσει ο γενικός γραμματέας του ΔΟΠΑ μέσω της διαδικασίας των επιστολών του ΔΟΠΑ προς τα κράτη, θα πρέπει να είναι η μη καταγραφή μη αποδοχής και η κοινοποίηση της συμμόρφωσης με τις εν λόγω τροποποιήσεις, την οποία θα εκφράσουν όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης,

(1)

Την 1η Οκτωβρίου 2015, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763 (1) σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στο Μπουρούντι.

(2)

Κατόπιν επανεξέτασης της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763, τα περιοριστικά μέτρα θα πρέπει να ανανεωθούν μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2021 και οι πληροφορίες σχετικά με δύο φυσικά πρόσωπα θα πρέπει να τροποποιηθούν.

(3)

Συνεπώς, η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1763 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται έως τις 31 Οκτωβρίου 2021.»·

2)

το παράρτημα τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας απόφασης.

(1)

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2010/573/ΚΕΠΠΑ (1) σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της ηγεσίας της Υπερδνειστερίας περιοχής της Δημοκρατίας της Μολδαβίας.

(2)

Κατόπιν επανεξέτασης της απόφασης 2010/573/ΚΕΠΠΑ, τα περιοριστικά μέτρα κατά της ηγεσίας της Υπερδνειστερίας περιοχής της Δημοκρατίας της Μολδαβίας θα πρέπει να παραταθούν μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2021. Το Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση όσον αφορά τα περιοριστικά μέτρα μετά από έξι μήνες.

(3)

Η απόφαση 2010/573/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως,

«2.

Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται έως τις 31 Οκτωβρίου 2021. Τελεί υπό διαρκή επανεξέταση. Ανανεώνεται ή τροποποιείται, ενδεχομένως, εάν το Συμβούλιο κρίνει ότι οι στόχοι της δεν έχουν επιτευχθεί.».

(1)

Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 19 έως 22 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1877 («δημοσιονομικός κανονισμός του 11ου ΕΤΑ»), η Επιτροπή οφείλει να υποβάλλει έως τις 10 Οκτωβρίου 2020 πρόταση στην οποία προσδιορίζονται α) το ποσό της τρίτης δόσης της συνεισφοράς για το 2020 και β) το αναθεωρημένο ετήσιο ποσό της συνεισφοράς για το έτος 2020, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το ποσό παρεκκλίνει από τις πραγματικές ανάγκες.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 46 του δημοσιονομικού κανονισμού του 11ου ΕΤΑ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) διαβίβασε στην Επιτροπή τις επικαιροποιημένες προβλέψεις της για τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις πληρωμές για τα μέσα που τελούν υπό τη διαχείρισή της.

(3)

Το άρθρο 20 παράγραφος 1 του δημοσιονομικού κανονισμού του 11ου ΕΤΑ ορίζει ότι οι προσκλήσεις για την καταβολή συνεισφορών απορροφούν πρωτίστως τα διαθέσιμα ποσά από τα προηγούμενα Ευρωπαϊκά Ταμεία Ανάπτυξης (ΕΤΑ). Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει πρόσκληση για ποσά του 10ου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης («10ο ΕΤΑ») για την ΕΤΕπ και για ποσά του 11ου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης («11ο ΕΤΑ») για την Επιτροπή.

(4)

Το Συμβούλιο εξέδωσε, βάσει πρότασης της Επιτροπής, την απόφαση (ΕΕ) 2019/1800 (3), η οποία καθορίζει το ετήσιο ποσό των συνεισφορών των κρατών μελών στο ΕΤΑ για το 2020 σε 4 400 000 000 EUR για την Επιτροπή και σε 300 000 000 EUR για την ΕΤΕπ.

(5)

Τα άρθρα 152 και 153 της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (4) ορίζουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει συμβαλλόμενο μέρος του ΕΤΑ έως το κλείσιμο του 11ου ΕΤΑ και όλων των προηγούμενων ΕΤΑ που παραμένουν ανοικτά. Ωστόσο, το μερίδιο του Ηνωμένου Βασιλείου στα αποδεσμευμένα κεφάλαια από έργα στο πλαίσιο του 10ου ΕΤΑ ή προηγούμενων ΕΤΑ δεν επαναχρησιμοποιείται,