(1)

Η σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο (1) («η σύμβαση») συνήφθη από την Ένωση μέσω της απόφασης (ΕΕ) 2017/939 του Συμβουλίου (2) και τέθηκε σε ισχύ στις 16 Αυγούστου 2017.

(2)

Δυνάμει της απόφασης MC-1/1 σχετικά με τον εσωτερικό κανονισμό, που εκδόθηκε από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης κατά την πρώτη συνεδρίασή της, τα συμβαλλόμενα μέρη θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταλήξουν σε συμφωνία με συναίνεση όσον αφορά όλα τα ζητήματα ουσίας.

(3)

Η διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης, κατά την τρίτη συνεδρίασή της στις 25-29 Νοεμβρίου 2019 (COP3), αναμένεται να εκδώσει απόφαση («η προτεινόμενη απόφαση») σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων και την τροποποίηση του παραρτήματος Α της σύμβασης.

(4)

Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ένωσης, στην COP3, δεδομένου ότι η προτεινόμενη απόφαση, αν εκδοθεί, θα παραγάγει έννομα αποτελέσματα, διότι τα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης θα πρέπει να λάβουν μέτρα για την εφαρμογή της σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, ή και στα δύο.

(5)

Η προτεινόμενη απόφαση προβλέπει την απαγόρευση, από το 2022, της παρασκευής, εισαγωγής και εξαγωγής οδοντιατρικών αμαλγαμάτων όταν προορίζονται για τη θεραπεία νεογιλών δοντιών, και δοντιών παιδιών κάτω των 15 ετών και εγκύων ή θηλαζουσών γυναικών. Η προτεινόμενη απόφαση προβλέπει την επέκταση αυτής της απαγόρευσης, από το 2025, στην παρασκευή, εισαγωγή και εξαγωγή οδοντιατρικών αμαλγαμάτων για όλες τις άλλες χρήσεις, εκτός εάν δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές χωρίς υδράργυρο. Η προτεινόμενη απόφαση προβλέπει την τροποποίηση του παραρτήματος Α της σύμβασης ως μέσο για την ενσωμάτωση αυτών των απαγορεύσεων στη σύμβαση.

(6)

Το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) για τον υδράργυρο απαγορεύει, από την 1η Ιουλίου 2018, τη χρήση οδοντιατρικών αμαλγαμάτων στην Ένωση για τη θεραπεία νεογιλών δοντιών, και δοντιών παιδιών κάτω των 15 ετών και εγκύων ή θηλαζουσών γυναικών, ενώ το άρθρο 19 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι η Επιτροπή θα αξιολογήσει και θα υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, έως τις 30 Ιουνίου 2020, σχετικά με το κατά πόσον είναι εφικτή η σταδιακή κατάργηση στην Ένωση της χρήσης των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων μακροπρόθεσμα, κατά προτίμηση μέχρι το 2030.

(7)

Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφοι 1, 4 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/852, τα οδοντιατρικά αμαλγάματα χρησιμοποιούνται στην Ένωση μόνο υπό μορφή κάψουλας με προκαθορισμένη δόση, οι οδοντιατρικές εγκαταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα ή αφαιρούνται σφραγίσματα αμαλγάματος, ή δόντια που περιέχουν τέτοια σφραγίσματα διαθέτουν διαχωριστές αμαλγαμάτων και οι οδοντίατροι διασφαλίζουν ότι τα απόβλητα αμαλγαμάτων που παράγουν, συμπεριλαμβανομένων των υπολειμμάτων αμαλγαμάτων, των σωματιδίων, των σφραγισμάτων, και των δοντιών, ή τμημάτων αυτών, που έχουν μολυνθεί από οδοντιατρικό αμάλγαμα, τυγχάνουν χειρισμού και συλλογής από εξουσιοδοτημένη εγκατάσταση ή επιχείρηση διαχείρισης αποβλήτων.

(8)

Η Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει μόνο την έκδοση απόφασης στην COP3 η οποία θα συνάδει με το ενωσιακό κεκτημένο. Η προτεινόμενη απόφαση θα πρέπει, επομένως, να υποστηριχθεί μόνον όσον αφορά τις διατάξεις της για τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης οδοντιατρικών αμαλγαμάτων για τη θεραπεία νεογιλών δοντιών, και δοντιών παιδιών κάτω των 15 ετών και εγκύων ή θηλαζουσών γυναικών,

(1)

Με την απόφαση 92/580/ΕΟΚ (1) η Ένωση έγινε συμβαλλόμενο μέρος της διεθνούς συμφωνίας του 1992 για τη ζάχαρη (2) («ISA») και μέλος του διεθνούς οργανισμού ζάχαρης («ISO»).

(2)

Από το 1995 η Ένωση εγκρίνει την παράταση της ISA για διετείς περιόδους. Στις 19 Ιουλίου 2019, κατά τη διάρκεια της 55ης συνόδου του διεθνούς συμβουλίου ζάχαρης («ISC»), η Επιτροπή, κατόπιν έγκρισης του Συμβουλίου, εξέφρασε τη θέση της υπέρ της εκ νέου παράτασης της ISA για περίοδο έως δύο ετών, η οποία λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2021.

(3)

Στις 19 Ιουλίου 2019 το ISC έλαβε την απόφαση να παραταθεί η ISA για δύο έτη, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 της ISA, το ISC εκτελεί ή μεριμνά για την εκτέλεση όλων των καθηκόντων που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή των διατάξεων της ISA. Σύμφωνα με το άρθρο 13 της ISA, όλες οι αποφάσεις του ISC λαμβάνονται, καταρχήν, συναινετικά. Εάν δεν επιτευχθεί συναίνεση, οι αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία, εκτός αν η ISA προβλέπει ειδική ψηφοφορία.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 25 της ISA, τα μέλη του ISO διαθέτουν 2 000 ψήφους συνολικά. Κάθε μέλος του ISO διαθέτει ορισμένο αριθμό ψήφων ο οποίος προσαρμόζεται κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στην ISA.

(6)

Είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να συμμετέχει σε διεθνή συμφωνία για τη ζάχαρη, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία του τομέα αυτού για ορισμένα κράτη μέλη καθώς και για την οικονομία στον ευρωπαϊκό τομέα της ζάχαρης.

(7)

Ωστόσο, το θεσμικό πλαίσιο της ISA και ιδίως η κατανομή των ψήφων μεταξύ των μελών του ISO, που προσδιορίζει επίσης τη χρηματοδοτική εισφορά των μελών στο ΙSO, δεν αντανακλούν πλέον την πραγματικότητα της παγκόσμιας αγοράς ζάχαρης.

(8)

Στο πλαίσιο των κανόνων της ISA για τις χρηματοδοτικές εισφορές στο πλαίσιο του ISO, το μερίδιο της χρηματοδοτικής εισφοράς της Ένωσης παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο από το 1992 μολονότι η παγκόσμια αγορά ζάχαρης, και ιδίως η σχετική θέση της Ένωσης σε αυτή, έχουν αλλάξει σημαντικά έκτοτε. Ως εκ τούτου, η Ένωση έχει επωμιστεί τα τελευταία έτη στο πλαίσιο του ISO δυσανάλογα μεγάλο μερίδιο του δημοσιονομικού κόστους και των ευθυνών που αυτό συνεπάγεται.

(9)

Με την απόφαση (ΕΕ) 2017/2242 του Συμβουλίου (3), η Επιτροπή εξουσιοδοτήθηκε από το Συμβούλιο να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τα άλλα μέρη της ISA, στο πλαίσιο του ISC, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό της ISA, ιδίως όσον αφορά την ασυνέπεια μεταξύ του αριθμού των ψήφων και των χρηματοδοτικών εισφορών των μελών του ISO, αφενός, και της σχετικής θέσης τους στην παγκόσμια αγορά ζάχαρης, αφετέρου. Η εν λόγω εξουσιοδότηση ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(10)

Βάσει της εξουσιοδότησης που έλαβε με την απόφαση (ΕΕ) 2017/2242, η Επιτροπή άρχισε διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη του ISO και υπέβαλε συγκεκριμένες προτάσεις για την τροποποίηση του άρθρου 25 της ISA. Στις 19 Ιουλίου 2019, το ISC έλαβε την απόφαση να αρχίσει διαπραγματεύσεις για τη μερική αναθεώρηση της ISA πριν από τη σύνοδό του τον Νοέμβριο του 2019, υπό την καθοδήγηση της διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το εμπόριο και την ανάπτυξη (Unctad). Μετά από αιτήματα αρκετών κρατών μελών του ISO, το ISC αποφάσισε, πέραν της τροποποίησης του άρθρου 25 της ISA, την αναθεώρηση και άλλων τομέων της ISA, ιδίως αυτών που αφορούν τους στόχους και τις προτεραιότητες εργασίας του ISO. Σύμφωνα με την απόφαση του ISC, οι διαπραγματεύσεις πρόκειται να ολοκληρωθούν το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021.

(11)

Συνεπώς, απαιτείται νέα εξουσιοδότηση από το Συμβούλιο για την κάλυψη του διευρυμένου πλαισίου και χρονοδιαγράμματος των διαπραγματεύσεων.

(12)

Οποιεσδήποτε τροποποιήσεις συμφωνηθούν στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 44 της ISA. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο το ISC δύναται, με ειδική ψηφοφορία, να συστήσει στα μέλη του ISO τροποποίηση της ISA. Η Ένωση, ως μέλος του ISC σύμφωνα με το άρθρο 7 της ISA, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με σκοπό την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου της ISA.

(13)

Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ISC για την τροποποίηση της ISA, να οριστούν διαπραγματευτικές οδηγίες και η Επιτροπή να συνεχίσει, κατά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων, να συμβουλεύεται την ειδική επιτροπή που ορίστηκε με την απόφαση (ΕΕ) 2017/2242,

(1)

Τον Ιούνιο του 2017 και τον Ιούνιο του 2018, το Συμβούλιο διαπίστωσε, σύμφωνα με το άρθρο 121 παράγραφος 4 της Συνθήκης, ότι το 2016 και το 2017 αντιστοίχως υπήρχε σημαντική παρατηρηθείσα απόκλιση από τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο της Ρουμανίας ή από την πορεία προσαρμογής για την επίτευξή του. Λόγω αυτών των σημαντικών αποκλίσεων, το Συμβούλιο εξέδωσε συστάσεις στις 16 Ιουνίου 2017 (2) και στις 22 Ιουνίου 2018 (3) συνιστώντας στη Ρουμανία να λάβει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση των εν λόγω αποκλίσεων. Το Συμβούλιο διαπίστωσε στη συνέχεια ότι η Ρουμανία δεν είχε λάβει αποτελεσματικά μέτρα σε εφαρμογή των εν λόγω συστάσεων και εξέδωσε αναθεωρημένες συστάσεις στις 5 Δεκεμβρίου 2017 (4) και στις 4 Δεκεμβρίου 2018 (5) αντιστοίχως. Το Συμβούλιο διαπίστωσε στη συνέχεια ότι η Ρουμανία δεν έλαβε αποτελεσματικά μέτρα σε εφαρμογή των αναθεωρημένων αυτών συστάσεων.

(2)

Στις 14 Ιουνίου 2019, το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι το 2018 είχε σημειωθεί και πάλι σημαντική παρατηρηθείσα απόκλιση από την πορεία προσαρμογής για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου στη Ρουμανία. Σε αυτή τη βάση, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση (6) να λάβει η Ρουμανία τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι ο ονομαστικός ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών (7) δεν θα υπερβεί το 4,5 % το 2019 και το 5,1 % το 2020, ποσοστά που αντιστοιχούν σε ετήσια διαρθρωτική προσαρμογή της τάξης του 1,0 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) το 2019 και του 0,75 % του ΑΕΠ το 2020. Το Συμβούλιο, επίσης συνέστησε στη Ρουμανία να χρησιμοποιήσει όλα τα έκτακτα έσοδα για τη μείωση του ελλείμματος, και ότι τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη διαρκή βελτίωση του διαρθρωτικού ισοζυγίου της γενικής κυβέρνησης με ευνοϊκό για την ανάπτυξη τρόπο. Το Συμβούλιο όρισε ως προθεσμία την 15η Οκτωβρίου 2019 για να υποβάλει η Ρουμανία έκθεση σχετικά με τα μέτρα που έχει λάβει σε εφαρμογή της σύστασης της 14ης Ιουνίου 2019.

(3)

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2019, η Επιτροπή ανέλαβε αποστολή ενισχυμένης εποπτείας στη Ρουμανία για τους σκοπούς της επιτόπιας παρακολούθησης, σύμφωνα με το άρθρο -11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97. Η Επιτροπή, αφού διαβίβασε τα προσωρινά πορίσματά της στις ρουμανικές αρχές για να διατυπώσουν παρατηρήσεις, υπέβαλε έκθεση με τα πορίσματά της στο Συμβούλιο στις 20 Νοεμβρίου 2019. Τα εν λόγω πορίσματα δημοσιοποιήθηκαν. Στην έκθεση της Επιτροπής διαπιστώνεται ότι οι ρουμανικές αρχές δεν σχεδιάζουν να προβούν σε διαρθρωτική προσαρμογή πριν από το 2022 και ότι, συνεπώς, δεν προτίθενται να ενεργήσουν με βάση τη σύσταση του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019.

(4)

Στις 15 Οκτωβρίου 2019, οι ρουμανικές αρχές υπέβαλαν έκθεση σχετικά με τα μέτρα που έλαβαν σε εφαρμογή της σύστασης του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019. Στην έκθεση δεν περιλαμβάνεται συνολική προβολή των επιμέρους κατηγοριών του προϋπολογισμού ούτε η δημοσιονομική επίπτωση κάθε αναφερόμενου μέτρου. Επομένως, η έκθεση δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων τις οποίες συνέστησε το Συμβούλιο. Στην έκθεση, οι ρουμανικές αρχές επανέλαβαν ότι στόχος τους για το 2019 παραμένει ονομαστικό έλλειμμα 2,8 % του ΑΕΠ, όπως και στο πρόγραμμα σύγκλισης του 2019. Εάν επιτυγχανόταν ο εν λόγω στόχος για το ονομαστικό έλλειμμα, θα αντιπροσώπευε μόνο οριακή μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης σε σύγκριση με το 2018, παρά το γεγονός ότι η Ρουμανία σημείωσε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη. Για το 2020, οι ρουμανικές αρχές αποσκοπούν στην επίτευξη ονομαστικού ελλειμματος 2,9 % του ΑΕΠ, ποσοστό υψηλότερο από τον στόχο 2,7 % του ΑΕΠ που καθορίζεται στο πρόγραμμα σύγκλισης του 2019. Συνολικά, ο δημοσιονομικός αντίκτυπος των αναφερθέντων μέτρων υπολείπεται της απαίτησης που διατυπώνεται στη σύσταση του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019.

(5)

Το 2019, βάσει των φθινοπωρινών προβλέψεων της Επιτροπής του 2019, η αύξηση των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών προβλέπεται να ανέλθει στο 12,8 %, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον συνιστώμενο ρυθμό του 4,5 % (απόκλιση 2,5 % του ΑΕΠ). Το διαρθρωτικό ισοζύγιο αναμένεται να επιδεινωθεί κατά 0,8 % του ΑΕΠ, έναντι συνιστώμενης βελτίωσης ύψους 1,0 % του ΑΕΠ (απόκλιση 1,8 % του ΑΕΠ). Επομένως, και οι δύο πυλώνες υποδηλώνουν απόκλιση από τη συνιστώμενη προσαρμογή. Η συνολική αξιολόγηση επιβεβαιώνει την απόκλιση από τη συνιστώμενη προσαρμογή το 2019.

(6)

Το 2020, βάσει των φθινοπωρινών προβλέψεων της Επιτροπής του 2019, η αύξηση των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών προβλέπεται να ανέλθει στο 11,1 %, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον συνιστώμενο ρυθμό του 5,1 % (απόκλιση 1,8 % του ΑΕΠ). Το διαρθρωτικό ισοζύγιο αναμένεται να επιδεινωθεί κατά 0,8 % του ΑΕΠ, έναντι συνιστώμενης βελτίωσης ύψους 0,75 % του ΑΕΠ (απόκλιση 1,6 % του ΑΕΠ). Επομένως, και οι δύο πυλώνες υποδηλώνουν παρόμοιου μεγέθους κίνδυνο απόκλισης από την απαιτούμενη προσαρμογή. Η συνολική αξιολόγηση επιβεβαιώνει την απόκλιση από τη συνιστώμενη προσαρμογή το 2020.

(7)

Επιπλέον, οι φθινοπωρινές προβλέψεις της Επιτροπής του 2019 προβλέπουν έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ύψους 3,6 % το 2019 και 4,4 % το 2020, το οποίο υπερβαίνει το 3 % του ΑΕΠ, που αποτελεί την τιμή αναφοράς που προβλέπεται από τη Συνθήκη.

(8)

Τα ανωτέρω πορίσματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανταπόκριση της Ρουμανίας στη σύσταση του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2019 υπήρξε ανεπαρκής,

(1)

Το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ προβλέπει ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που επιβάλλεται για αγαθά ή υπηρεσίες που χρησιμοποιεί για τις ανάγκες των φορολογούμενων πράξεών του. Με το στοιχείο α) του άρθρου 26 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας εξομοιώνεται με παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας η χρησιμοποίηση περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης για τις ίδιες ανάγκες του υποκείμενου στον φόρο ή του προσωπικού του ή, γενικότερα, για σκοπούς ξένους προς την επιχείρησή του.

(2)

Με την απόφαση 2007/441/ΕΚ του Συμβουλίου (2) επιτρέπεται στην Ιταλία να περιορίσει στο 40 % το δικαίωμα, δυνάμει του άρθρου 168 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, για έκπτωση του ΦΠΑ που επιβάλλεται επί ορισμένων δαπανών για ορισμένα οδικά οχήματα με κινητήρα που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Για οχήματα που υπόκεινται στον εν λόγω περιορισμό του 40 %, απαιτείται επίσης από την Ιταλία να απαλλάσσει τους υποκείμενους στον φόρο από την υποχρέωση να εξομοιώνουν την ιδιωτική χρήση των εν λόγω οχημάτων με παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με το στοιχείο α) του άρθρου 26 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ. Η ισχύς της απόφασης 2007/441/ΕΚ, η οποία έχει παραταθεί πολλές φορές, πρόκειται να λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(3)

Με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στην Επιτροπή στις 12 Απριλίου 2019, η Ιταλία ζήτησε την άδεια να συνεχίσει να εφαρμόζει τα μέτρα παρέκκλισης που εγκρίθηκαν με την απόφαση 2007/441/ΕΚ («τα μέτρα παρέκκλισης») για μια περαιτέρω περίοδο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(4)

Με επιστολή της 13ης Μαΐου 2019, η Επιτροπή διαβίβασε στα άλλα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το αίτημα της Ιταλίας. Με επιστολή της 14ης Μαΐου 2019, η Επιτροπή γνωστοποίησε στην Ιταλία ότι διέθετε όλες τις πληροφορίες που θεωρεί αναγκαίες για την εκτίμηση του αιτήματος.

(5)

Μαζί με το αίτημα, η Ιταλία υπέβαλε στην Επιτροπή έκθεση, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 6 της απόφασης 2007/441/ΕΚ, περιλαμβανομένης της επανεξέτασης του ποσοστού του περιορισμού που εφαρμόστηκε επί του δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ. Με βάση τις διαθέσιμες επί του παρόντος πληροφορίες, η Ιταλία υποστηρίζει ότι εξακολουθεί να δικαιολογείται ο συντελεστής 40 %. Η Ιταλία υποστηρίζει επίσης ότι εξακολουθεί να είναι αναγκαία η αναστολή της υποχρέωσης δήλωσης στοιχείων για την επιβολή ΦΠΑ επί της ιδιωτικής χρήσης μηχανοκίνητου οχήματος που υπόκειται στον εν λόγω περιορισμό του 40 %, ώστε να διασφαλίζεται ότι το μέτρο είναι ολοκληρωμένο και συνεκτικό. Με τον τρόπο αυτό η Ιταλία πιστεύει ότι θα αποφευχθεί η διπλή φορολόγηση. Τα εν λόγω μέτρα παρέκκλισης δικαιολογούνται κατά την Ιταλία από την ανάγκη απλούστευσης της διαδικασίας είσπραξης του ΦΠΑ και αποτροπής της φοροδιαφυγής που προκύπτει από την τήρηση ανακριβών λογιστικών στοιχείων και από ψευδείς φορολογικές δηλώσεις.

(6)

Μία παράταση των μέτρων παρέκκλισης θα πρέπει να περιορίζεται στον αναγκαίο χρόνο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων παρέκκλισης και της καταλληλότητας του ποσοστού. Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί στην Ιταλία να συνεχίσει να εφαρμόζει τα μέτρα παρέκκλισης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(7)

Θα πρέπει να οριστεί προθεσμία για την υποβολή αιτήματος τυχόν περαιτέρω παράτασης των μέτρων παρέκκλισης πέραν και του 2022, την οποία η Ιταλία ενδεχομένως να κρίνει αναγκαία. Επιπλέον, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 6 της απόφασης 2007/441/ΕΚ, θα πρέπει να απαιτηθεί από την Ιταλία να υποβάλει έκθεση μαζί με τυχόν αίτημα παράτασης, περιλαμβανομένης επανεξέτασης του ποσοστού του περιορισμού που εφαρμόστηκε επί του δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ.

(8)

Τα μέτρα παρέκκλισης θα έχουν αμελητέα επίπτωση στο συνολικό ποσό του φόρου που εισπράττεται στο στάδιο της τελικής κατανάλωσης και δεν θα έχουν αρνητικές συνέπειες στους ιδίους πόρους της Ένωσης που προέρχονται από τον ΦΠΑ.

(9)

Η απόφαση 2007/441/ΕΚ θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1141/2014, συγκροτείται επιτροπή ανεξάρτητων διακεκριμένων προσωπικοτήτων («επιτροπή»).

(2)

Το άρθρο 11 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 1141/2014 ορίζει ότι η επιτροπή αποτελείται από έξι μέλη και ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή διορίζουν από δύο μέλη. Η επιτροπή ανανεώνεται εντός έξι μηνών από τη λήξη της πρώτης συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετά τις εκάστοτε εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η θητεία των μελών δεν ανανεώνεται,