(1)

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη: το θεματολόγιο του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη («το θεματολόγιο του 2030»), στον πυρήνα του οποίου βρίσκονται οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ). Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2016 σχετικά με τα επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον συνδέει τους ΣΒΑ με το ενωσιακό πλαίσιο πολιτικής, ώστε να διασφαλίζεται ότι όλες οι δράσεις και πρωτοβουλίες πολιτικής της Ένωσης, τόσο σε ενωσιακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, περιλαμβάνουν τους ΣΒΑ εξαρχής. Στα συμπεράσματά του της 20ής Ιουνίου 2017, το Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Ένωσης και των κρατών μελών της να εφαρμόσουν το θεματολόγιο του 2030 με ολοκληρωμένο, συνεπή, περιεκτικό, συστηματικό και αποτελεσματικό τρόπο και σε στενή συνεργασία με εταίρους και άλλους ενδιαφερομένους.

(2)

Η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, πιο αειφόρο και πιο αποδοτική ως προς τη χρήση των πόρων σύμφωνα με τους ΣΒΑ, είναι ζωτική για την μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Ένωσης. Η συμφωνία του Παρισιού που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή («η συμφωνία του Παρισιού»), η οποία εκδόθηκε από την Ένωση στις 5 Οκτωβρίου 2016 (3) και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Νοεμβρίου 2016, επιδιώκει μια βελτιωμένη αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μεταξύ άλλων, καθιστώντας τις χρηματοδοτικές ροές συμβατές με την κατεύθυνση προς την ανάπτυξη με χαμηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και την ανθεκτικότητα στις κλιματικές μεταβολές.

(3)

Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της συμφωνίας του Παρισιού και να μειωθούν σημαντικά οι κίνδυνοι και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ο παγκόσμιος στόχος είναι η συγκράτηση της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας αρκετά κάτω από τους 2°C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και η συνέχιση των προσπαθειών για να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας σε 1,5°C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

(4)

Κοινός στόχος των οδηγιών 2009/65/ΕΚ (4), 2009/138/ΕΚ (5), 2011/61/ΕΕ (6), 2013/36/ΕΕ (7), 2014/65/ΕΕ (8), (ΕΕ) 2016/97 (9), (ΕΕ) 2016/2341 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), και των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 345/2013 (11), (ΕΕ) αριθ. 346/2013 (12), (ΕΕ) 2015/760 (13) και (ΕΕ) 2019/1238 (14) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου είναι να διευκολυνθούν οι δραστηριότητες των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), των πιστωτικών ιδρυμάτων, των διαχειριστών οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΔΟΕΕ) που διαχειρίζονται ή διαθέτουν στην αγορά οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων –περιλαμβανομένων των ευρωπαϊκών μακροπρόθεσμων επενδυτικών κεφαλαίων (EMEK), των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων επενδύσεων, των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, των ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών (ΙΕΣΠ), των διαχειριστών εταιρειών επιχειρηματικού κεφαλαίου που πληρούν τις προϋποθέσεις (διαχειριστές EuVECA), των διαχειριστών ταμείων κοινωνικής επιχειρηματικότητας που πληρούν τις προϋποθέσεις (διαχειριστές EuSEF) και των παρόχων πανευρωπαϊκών ατομικών συνταξιοδοτικών προϊόντων (PEPP). Οι εν λόγω οδηγίες και κανονισμοί εξασφαλίζουν πιο ομοιόμορφη προστασία των τελικών επενδυτών και τους διευκολύνουν να αξιοποιήσουν ευρύ φάσμα χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ενώ παράλληλα προβλέπουν κανόνες οι οποίοι τους επιτρέπουν να λαμβάνουν τεκμηριωμένες επενδυτικές αποφάσεις.

(5)

Οι γνωστοποιήσεις προς τους τελικούς επενδυτές σχετικά με την ενσωμάτωση των κινδύνων βιωσιμότητας, τη συνεκτίμηση δυσμενών επιπτώσεων στη βιωσιμότητα και των στόχων αειφόρων επενδύσεων, ή την προώθηση των περιβαλλοντικών ή των κοινωνικών παραμέτρων στη διαδικασία λήψης επενδυτικών αποφάσεων και στις συμβουλευτικές διαδικασίες, είναι ανεπαρκείς γιατί δεν υπόκεινται ακόμη σε εναρμονισμένες απαιτήσεις.

(6)

Η εξαίρεση από τον παρόντα κανονισμό των χρηματοοικονομικών συμβούλων που απασχολούν λιγότερα από τρία άτομα δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας μεταφοράς των οδηγιών 2014/65/ΕΕ και (ΕΕ) 2016/97 στο εθνικό δίκαιο, ιδίως ως προς τους κανόνες περί επενδυτικών και ασφαλιστικών συμβουλών. Συνεπώς, παρόλο που οι εν λόγω σύμβουλοι δεν υποχρεούνται να παρέχουν πληροφορίες σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τους τους κινδύνους βιωσιμότητας όταν παρέχουν συμβουλές.

(7)

Οι οντότητες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, ανάλογα με τη φύση των δραστηριοτήτων τους, θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες για τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές όταν δημιουργούν χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τους κανόνες για τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους όταν παρέχουν επενδυτικές ή ασφαλιστικές συμβουλές. Ως εκ τούτου, για τους σκοπούς των γνωστοποιήσεων συγκεκριμένης δραστηριότητας στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, όταν οι εν λόγω οντότητες ασκούν ταυτόχρονα δραστηριότητες τόσο συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές όσο και χρηματοοικονομικών συμβούλων, αυτές θα πρέπει να θεωρούνται συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές, εάν ενεργούν υπό την ιδιότητα των δημιουργών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης χαρτοφυλακίου, ενώ θα πρέπει να θεωρούνται χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι, εάν παρέχουν επενδυτικές ή ασφαλιστικές συμβουλές.

(8)

Καθώς η Ένωση βρίσκεται όλο και περισσότερο αντιμέτωπη με τις καταστροφικές και απρόβλεπτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, της εξάντλησης των πόρων και άλλων ζητημάτων αειφορίας, απαιτείται επείγουσα κινητοποίηση κεφαλαίων, όχι μόνο μέσω δημόσιων πολιτικών αλλά και μέσω του τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Συνεπώς, θα πρέπει να απαιτείται από τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους να γνωστοποιούν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τις επιλογές τους όσον αφορά την ενσωμάτωση των κινδύνων βιωσιμότητας και των δυσμενών επιπτώσεων στη βιωσιμότητα.

(9)

Ελλείψει εναρμονισμένων ενωσιακών κανόνων για τις γνωστοποιήσεις στους τελικούς επενδυτές σχετικά με την αειφορία, είναι πιθανό να εξακολουθήσουν να θεσπίζονται αποκλίνοντα μέτρα σε εθνικό επίπεδο και να παραμείνουν οι διαφορετικές προσεγγίσεις σε διαφορετικούς τομείς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών με αποτέλεσμα σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, λόγω σημαντικών διαφορών στα πρότυπα γνωστοποίησης. Επιπλέον, η παράλληλη εξέλιξη βασιζόμενων στην αγορά πρακτικών, βάσει προτεραιοτήτων εμπορικού χαρακτήρα που παράγουν αποκλίνοντα αποτελέσματα, προκαλεί περαιτέρω κατακερματισμό της αγοράς και ενδέχεται να επιδεινώσει μελλοντικά τις ανεπάρκειες στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Τα αποκλίνοντα πρότυπα γνωστοποίησης και οι βασιζόμενες στην αγορά πρακτικές καθιστούν πολύ δύσκολη τη σύγκριση μεταξύ των διαφορετικών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, δημιουργούν άνισους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των προϊόντων αυτών και για διαύλους διανομής, και εγείρουν πρόσθετους φραγμούς εντός της εσωτερικής αγοράς. Τέτοιες αποκλίσεις θα μπορούσαν επίσης να προκαλούν σύγχυση στους τελικούς επενδυτές και να αλλοιώνουν τις επενδυτικές τους αποφάσεις. Εφαρμόζοντας τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, υπάρχει κίνδυνος τα κράτη μέλη να θεσπίσουν αποκλίνοντα εθνικά μέτρα με αποτέλεσμα εμπόδια στην εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να θίξουν τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους. Επιπλέον, η έλλειψη εναρμονισμένων κανόνων διαφάνειας καθιστά δύσκολη για τους τελικούς επενδυτές την αποτελεσματική σύγκριση διαφορετικών χρηματοπιστωτικών προϊόντων σε διαφορετικά κράτη μέλη ως προς τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και σχετικούς με τη διακυβέρνηση κινδύνους και τους στόχους των αειφόρων επενδύσεων. Είναι συνεπώς αναγκαία η αντιμετώπιση των υφιστάμενων εμποδίων στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και η ενίσχυση της συγκρισιμότητας των χρηματοπιστωτικών προϊόντων, προκειμένου να αποφευχθούν πιθανά μελλοντικά εμπόδια.

(10)

Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στη μείωση των ασυμμετριών πληροφόρησης στις σχέσεις εντολέα-εντολοδόχου όσον αφορά την ενσωμάτωση των κινδύνων βιωσιμότητας, τη λήψη υπόψη των δυσμενών επιπτώσεων στη βιωσιμότητα και την προώθηση περιβαλλοντικών ή κοινωνικών χαρακτηριστικών, καθώς και τις αειφόρες επενδύσεις απαιτώντας από τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους προσυμβατικές και συνεχείς γνωστοποιήσεις προς τους τελικούς επενδυτές όταν ενεργούν ως εντολοδόχοι των εν λόγω τελικών χρηστών (εντολέων).

(11)

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει απαιτήσεις γνωστοποίησης συμπληρωματικές των κανόνων των οδηγιών 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, και των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 345/2013, (ΕΕ) αριθ. 346/2013, (ΕΕ) 2015/760 και (ΕΕ) 2019/1238, καθώς και του εθνικού δικαίου περί προσωπικών και ατομικών συνταξιοδοτικών προϊόντων. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή και αποτελεσματική εποπτεία της συμμόρφωσης προς τον παρόντα κανονισμό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βασίζονται στις αρμόδιες αρχές που έχουν ήδη ορισθεί δυνάμει των εν λόγω κανόνων.

(12)

Ο παρών κανονισμός διατηρεί την υποχρέωση των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και των χρηματοοικονομικών συμβούλων να ενεργούν προς το βέλτιστο συμφέρον των τελικών επενδυτών, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της απαίτησης δέουσας επιμέλειας πριν από την πραγματοποίηση επενδύσεων, όπως προβλέπεται στις οδηγίες 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2013/36/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, και τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 345/2013 και (ΕΕ) αριθ. 346/2013, καθώς και στο εθνικό δίκαιο που διέπει τα προσωπικά και ατομικά συνταξιοδοτικά προϊόντα. Προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους, βάσει των κανόνων αυτών, οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι θα πρέπει να ενσωματώνουν στις διαδικασίες τους, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας, και να αξιολογούν συνεχώς, όχι μόνον όλους τους σχετικούς χρηματοοικονομικούς κινδύνους, αλλά και όλους τους σχετικούς κινδύνους βιωσιμότητας που πιθανώς θα έχουν σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στη χρηματοοικονομική απόδοση μιας επένδυσης ή στις συμβουλές. Συνεπώς, θα πρέπει οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι να προσδιορίζουν στις πολιτικές τους τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνουν τους εν λόγω κινδύνους και να δημοσιεύουν τις εν λόγω πολιτικές.

(13)

Ο παρών κανονισμός απαιτεί από τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους που παρέχουν επενδυτικές ή ασφαλιστικές συμβουλές όσον αφορά τα βασιζόμενα στην ασφάλιση επενδυτικά προϊόντα (IBIP), ανεξάρτητα από τον σχεδιασμό των χρηματοπιστωτικών προϊόντων και την αγορά-στόχο, να δημοσιεύουν γραπτές πολιτικές σχετικά με την ενσωμάτωση των κινδύνων βιωσιμότητας και να διασφαλίζουν τη διαφάνεια της εν λόγω ενσωμάτωσης.

(14)

Ως κίνδυνος βιωσιμότητας νοείται γεγονός ή περίσταση στον περιβαλλοντικό ή κοινωνικό τομέα ή στον τομέα της διακυβέρνησης, που εάν επέλθει θα μπορούσε να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην αξία της επένδυσης, όπως καθορίζεται στην τομεακή νομοθεσία, και ιδίως στις οδηγίες 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2013/36/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, ή στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις και στα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με αυτές.

(15)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη των κανόνων σχετικά με την ενσωμάτωση των κινδύνων σύμφωνα με τις οδηγίες 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2013/36/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, και τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 345/2013 και (ΕΕ) αριθ. 346/2013, καθώς και σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο που διέπει τα προσωπικά και ατομικά συνταξιοδοτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των εφαρμοστέων κριτηρίων αναλογικότητας όπως είναι το μέγεθος, η εσωτερική οργάνωση και η φύση, το εύρος και η πολυπλοκότητα των εκάστοτε δραστηριοτήτων. Ο παρών κανονισμός επιδιώκει μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι ενσωματώνουν τους κινδύνους βιωσιμότητας στις επενδυτικές αποφάσεις τους και στις επενδυτικές ή ασφαλιστικές συμβουλές τους. Όταν η αξιολόγηση των κινδύνων βιωσιμότητας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι για το χρηματοπιστωτικό προϊόν, θα πρέπει να αναφέρεται η αιτιολογία. Όταν η αξιολόγηση δείχνει ότι οι κίνδυνοι αυτοί είναι σημαντικοί, θα πρέπει να γνωστοποιείται είτε με ποιοτικούς είτε με ποσοτικούς όρους ο βαθμός που ενδέχεται να επηρεάσουν την απόδοση του χρηματοπιστωτικού προϊόντος. Οι αξιολογήσεις των κινδύνων βιωσιμότητας και οι συναφείς προσυμβατικές γνωστοποιήσεις των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις προσυμβατικές γνωστοποιήσεις των χρηματοοικονομικών συμβούλων. Οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι θα πρέπει να γνωστοποιούν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνουν υπόψη τους κινδύνους βιωσιμότητας κατά τη διαδικασία επιλογής του χρηματοπιστωτικού προϊόντος που παρουσιάζεται στους τελικούς επενδυτές, προτού παράσχουν τις συμβουλές, ανεξαρτήτως των προτιμήσεων βιωσιμότητας των τελικών επενδυτών. Τούτο δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας μεταφοράς των οδηγιών 2014/65/ΕΕ και (ΕΕ) 2016/97 στο εθνικό δίκαιο, ιδίως ως προς τις υποχρεώσεις των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και των χρηματοοικονομικών συμβούλων όσον αφορά την παρακολούθηση των προϊόντων, τις αξιολογήσεις καταλληλότητας και συμβατότητας και τις δοκιμές απαιτήσεων και αναγκών.

(16)

Οι επενδυτικές αποφάσεις και συμβουλές ενδέχεται να προκαλέσουν ή να συνδέονται άμεσα με επιπτώσεις επί των παραγόντων αειφορίας αρνητικές, σημαντικές ή πιθανώς σημαντικές.

(17)

Για μια συνεκτική και συνεπή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού χρειάζεται εναρμονισμένος ορισμός των «αειφόρων επενδύσεων», που θα προβλέπει ότι οι εταιρείες στις οποίες πραγματοποιούνται επενδύσεις ακολουθούν ορθές πρακτικές διακυβέρνησης και την αρχή της προφύλαξης, τουτέστιν της «μη πρόκλησης σημαντικής ζημίας», ώστε να μην βλάπτονται σημαντικά ούτε ο περιβαλλοντικός ούτε ο κοινωνικός στόχος.

(18)

Όταν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη το μέγεθός τους, τη φύση και την κλίμακα των δραστηριοτήτων τους και τα είδη των χρηματοπιστωτικών προϊόντων που διαθέτουν, εκτιμούν τις κύριες δυσμενείς επιπτώσεις, οι οποίες είναι ή είναι πιθανό να είναι σημαντικές, των επενδυτικών αποφάσεών τους για τους παράγοντες αειφορίας, θα πρέπει να ενσωματώνουν στις διαδικασίες τους, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας, τις διαδικασίες για την προσμέτρηση των κύριων δυσμενών επιπτώσεων, παράλληλα με τους χρηματοοικονομικούς κινδύνους και τους κινδύνους βιωσιμότητας. Οι πληροφορίες σχετικά με τις εν λόγω διαδικασίες μπορούν να περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές εκπληρώνουν τις σχετικές με την αειφορία υποχρεώσεις διαχείρισης, ή άλλες δεσμεύσεις μετόχων. Οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να περιλαμβάνουν στους δικτυακούς τους τόπους πληροφορίες σχετικά με τις εν λόγω διαδικασίες και περιγραφές των κύριων δυσμενών επιπτώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η μικτή επιτροπή της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15)(ΕΑΤ), της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16) (ΕΑΑΕΣ) και της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) (ΕΑΚΑΑ) («η μικτή επιτροπή»), καθώς και οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές δέουσας επιμέλειας για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά που εκπονήθηκαν από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και τις υποστηριζόμενες από τα Ηνωμένα Έθνη αρχές υπεύθυνης επένδυσης.

(19)

Η λήψη υπόψη των παραγόντων αειφορίας στις διαδικασίες λήψης επενδυτικών αποφάσεων και παροχής επενδυτικών συμβουλών μπορεί να αποφέρει οφέλη πέραν των χρηματοπιστωτικών αγορών αυξάνοντας την ανθεκτικότητα της πραγματικής οικονομίας και τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να επηρεάσει εντέλει τα χαρακτηριστικά κινδύνου/απόδοσης των χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι να παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε οι τελικοί επενδυτές να λαμβάνουν τεκμηριωμένες επενδυτικές αποφάσεις.

(20)

Οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές που λαμβάνουν υπόψη τις κύριες δυσμενείς επιπτώσεις των επενδυτικών αποφάσεων για τους παράγοντες αειφορίας θα πρέπει, για κάθε χρηματοπιστωτικό προϊόν, να γνωστοποιούν με προσυμβατική πληροφόρηση, συνοπτικά σε ποιοτικούς ή ποσοτικούς όρους, τον τρόπο με τον οποίο έχουν συνυπολογισθεί οι κύριες δυσμενείς επιπτώσεις, καθώς και δήλωση ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις κύριες δυσμενείς επιπτώσεις στους παράγοντες αειφορίας είναι διαθέσιμες στο πλαίσιο της διαρκούς υποβολής εκθέσεων. Ως κύριες δυσμενείς επιπτώσεις θα πρέπει να νοούνται οι επιπτώσεις των επενδυτικών αποφάσεων και των συμβουλών που θίγουν τους παράγοντες αειφορίας.

(21)

Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί βιώσιμα προϊόντα με διαφορετικό βαθμό φιλοδοξίας. Ως εκ τούτου, για τους σκοπούς των προσυμβατικών γνωστοποιήσεων και των γνωστοποιήσεων σε περιοδικές εκθέσεις, είναι αναγκαίο να γίνεται διάκριση, μεταξύ των απαιτήσεων για τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα που προωθούν περιβαλλοντικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά και των απαιτήσεων για τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα που επιδιώκουν θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον και την κοινωνία. Κατά συνέπεια, όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα με περιβαλλοντικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά, οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να γνωστοποιούν εάν και με ποιον τρόπο ο καθορισμένος δείκτης, ο δείκτης βιωσιμότητας ή ο γενικός δείκτης, ευθυγραμμίζεται με τα εν λόγω χαρακτηριστικά και –όπου δεν χρησιμοποιείται δείκτης αναφοράς– να γνωστοποιούν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πληρούνται τα χαρακτηριστικά βιωσιμότητας των χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα που έχουν ως στόχο τον θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον και την κοινωνία, οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να γνωστοποιούν τον βιώσιμο δείκτη αναφοράς που χρησιμοποιούν για τη μέτρηση των βιώσιμων επιδόσεων και όταν δεν χρησιμοποιείται δείκτης αναφοράς να επεξηγούν τον τρόπο με τον οποίο εκπληρώνεται ο στόχος αειφορίας. Οι εν λόγω γνωστοποιήσεις θα πρέπει να είναι στις ετήσιες εκθέσεις τους.

(22)

Ο παρών κανονισμός ισχύει με την επιφύλαξη των κανόνων σχετικά με τις αποδοχές ή την αξιολόγηση της απόδοσης του προσωπικού των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και των χρηματοοικονομικών συμβούλων σύμφωνα με τις οδηγίες 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2013/36/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, και τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 345/2013 και (ΕΕ) αριθ. 346/2013, ή των εκτελεστικών πράξεων και του εθνικού δικαίου που διέπουν τα προσωπικά και ατομικά συνταξιοδοτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων και των εφαρμοστέων κριτηρίων αναλογικότητας όπως είναι το μέγεθος, η εσωτερική οργάνωση και η φύση, το εύρος και η πολυπλοκότητα των εκάστοτε δραστηριοτήτων. Χρειάζεται ωστόσο μεγαλύτερη διαφάνεια, από ποιοτική ή ποσοτική άποψη, ως προς τις πολιτικές αμοιβών των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και των χρηματοοικονομικών συμβούλων τους, όσον αφορά τις επενδυτικές ή ασφαλιστικές συμβουλές τους, ότι προωθούν την ορθή και αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων βιωσιμότητας, ενώ η δομή των αποδοχών τους δεν ενθαρρύνει την υπερβολική ανάληψη κινδύνων σε σχέση με τους κινδύνους βιωσιμότητας και συνδέεται με την προσαρμοσμένη στον κίνδυνο απόδοση.

(23)

Για την ενίσχυση της διαφάνειας και την ενημέρωση των τελικών επενδυτών, η πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι ενσωματώνουν τους σχετικούς κινδύνους βιωσιμότητας, σημαντικούς ή δυνητικά σημαντικούς, στις διαδικασίες λήψης επενδυτικών αποφάσεών τους, συμπεριλαμβάνοντας και θέματα οργάνωσης, διαχείρισης κινδύνου και διακυβέρνησης αυτών των διαδικασιών, και στις συμβουλευτικές διαδικασίες τους, αντίστοιχα, θα πρέπει να ρυθμίζεται υποχρεώνοντας τις εν λόγω οντότητες να εμφανίζουν πλήρη ενημέρωση για τις εν λόγω πολιτικές στους δικτυακούς τόπους τους.

(24)

Οι ισχύουσες απαιτήσεις γνωστοποίησης του ενωσιακού δικαίου δεν προβλέπουν τη γνωστοποίηση όλων των πληροφοριών που είναι απαραίτητες για την ορθή ενημέρωση των τελικών επενδυτών όσον αφορά τον αντίκτυπο των επενδύσεών τους στην αειφορία σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα με περιβαλλοντικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά ή χρηματοπιστωτικά προϊόντα που επιδιώκουν στόχους βιωσιμότητας. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να καθοριστούν περισσότερες συγκεκριμένες και τυποποιημένες απαιτήσεις γνωστοποίησης όσον αφορά τέτοιες επενδύσεις. Για παράδειγμα, ο συνολικός αντίκτυπος των χρηματοπιστωτικών προϊόντων στην αειφορία θα πρέπει να αναφέρεται τακτικά μέσω δεικτών που συνδέονται με τη μέτρηση του επιλεγμένου στόχου αειφόρου επένδυσης. Όταν έχει καθοριστεί κατάλληλος δείκτης αναφοράς, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει επίσης να παρέχονται για τον καθορισμένο δείκτη και για έναν δείκτη ευρείας βάσης, ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση. Όταν οι διαχειριστές των EuSEF καθιστούν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τις θετικές κοινωνικές επιπτώσεις στις οποίες στοχεύει κάποιο δεδομένο ταμείο, το συνολικό κοινωνικό αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε και τις συναφείς μεθόδους που χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 346/2013, δύνανται, κατά περίπτωση, να χρησιμοποιούν τις εν λόγω πληροφορίες για τις γνωστοποιήσεις στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

(25)

Η οδηγία 2013/34/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18) επιβάλλει υποχρεώσεις διαφάνειας όσον αφορά τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και σχετικές με την εταιρική διακυβέρνηση πτυχές στην υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων. Ωστόσο, η απαιτούμενη από την εν λόγω οδηγία μορφή και παρουσίαση δεν είναι πάντοτε κατάλληλες για άμεση χρήση από τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους, όταν συναλλάσσονται με τους τελικούς επενδυτές. Οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι θα πρέπει να έχουν την επιλογή να χρησιμοποιούν πληροφορίες από τις εκθέσεις διαχείρισης και τις μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία, κατά περίπτωση.

(26)

Για να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία των πληροφοριών που δημοσιεύονται στους δικτυακούς τόπους των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και των χρηματοοικονομικών συμβούλων, οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να τηρούνται ενήμερες, και οποιαδήποτε αναθεώρηση ή αλλαγή των πληροφοριών αυτών θα πρέπει να εξηγείται σαφώς.

(27)

Παρά το γεγονός ότι ο παρών κανονισμός δεν καλύπτει τα εθνικά καθεστώτα κοινωνικής ασφάλισης που εμπίπτουν στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και (ΕΚ) αριθ. 987/2009, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό επί των καθεστώτων αυτών, εν όψει του γεγονότος ότι ολοένα και περισσότερα τμήματα της διαχείρισης των καθεστώτων υποχρεωτικής συνταξιοδότησης στο πλαίσιο των εθνικών καθεστώτων κοινωνικής ασφάλισής ανοίγουν σε συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή άλλες οντότητες ιδιωτικού δικαίου, ενώ τα καθεστώτα αυτά είναι εκτεθειμένα σε κινδύνους βιωσιμότητας και θα μπορούσαν να εξετάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της αειφορίας, να προωθούν περιβαλλοντικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά ή να επιδιώκουν αειφόρες επενδύσεις, προκειμένου να μετριαστούν οι ασυμμετρίες πληροφόρησης σε τέτοιες σχέσεις εντολέα-εντολοδόχου.

(28)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εμποδίζει κράτος μέλος να εισαγάγει ή να διατηρήσει αυστηρότερες διατάξεις για τη δημοσίευση πολιτικών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και για πρόσθετες γνωστοποιήσεις σε τελικούς επενδυτές σχετικά με κινδύνους βιωσιμότητας υπό την προϋπόθεση ότι οι θιγόμενοι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι έχουν την εταιρική έδρα τους στην επικράτειά του. Ωστόσο, οι διατάξεις αυτές δεν θα πρέπει να εμποδίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος κανονισμού ή την επίτευξη των στόχων του.

(29)

Δυνάμει της οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341, τα ιδρύματα επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών (ΙΕΣΠ) πρέπει ήδη να μεριμνούν ώστε οι κανόνες διακυβέρνησης και διαχείρισης κινδύνων να εφαρμόζονται στις επενδυτικές τους αποφάσεις και τις αξιολογήσεις κινδύνων έτσι ώστε να εξασφαλίζονται η συνέχεια και η κανονικότητα. Οι επενδυτικές αποφάσεις και η αξιολόγηση κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση, θα πρέπει να γίνονται με τρόπο που διασφαλίζει συμμόρφωση με τα συμφέροντα των μελών και των δικαιούχων των ΙΕΣΠ. Η ΕΑΑΕΣ θα πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές που θα διευκρινίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτικές αποφάσεις και η εκτίμηση των κινδύνων από τα ΙΕΣΠ θα λαμβάνουν υπόψη τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και σχετικούς με τη διακυβέρνηση κινδύνους σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία.

(30)

Η ΕΑΤ, η ΕΑΑΕΣ και η ΕΑΚΑΑ (από κοινού γνωστές ως «ΕΕΑ») θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν να καταρτίσουν σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων, μέσω της μικτής επιτροπής, τα οποία θα διευκρινίζουν περαιτέρω το περιεχόμενο, τις μεθοδολογίες και την παρουσίαση πληροφοριών σχετικά με τους δείκτες βιωσιμότητας, το κλίμα και άλλες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, για κοινωνικά και εργασιακά ζητήματα, για τον σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την καταπολέμηση της διαφθοράς και δωροδοκίας, καθώς και οι λεπτομέρειες σχετικά με την παρουσίαση και το περιεχόμενο των πληροφοριών που αφορούν την προώθηση περιβαλλοντικών ή κοινωνικών χαρακτηριστικών και για τους στόχους των αειφόρων επενδύσεων που πρέπει να γνωστοποιούνται στα προσυμβατικά έγγραφα, στις ετήσιες εκθέσεις και στους δικτυακούς τόπους των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές σύμφωνα με τα άρθρα 10 έως 14 των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 και (ΕΕ) αριθ. 1095/2010. Θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει τα εν λόγω κανονιστικά τεχνικά πρότυπα μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων δυνάμει του άρθρου 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύμφωνα με τα άρθρα 10 έως 14 των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 και (ΕΕ) αριθ. 1095/2010.

(31)

Οι ΕΕΑ θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν μέσω της μεικτής επιτροπής να αναπτύξουν σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που θα προβλέπουν την τυποποιημένη παρουσίαση πληροφοριών για την προώθηση περιβαλλοντικών ή κοινωνικών χαρακτηριστικών και αειφόρων επενδύσεων σε ανακοινώσεις εμπορίας. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εγκρίνει τα εν λόγω εκτελεστικά τεχνικά πρότυπα δυνάμει εκτελεστικής πράξης σύμφωνα με το άρθρο 291 ΣΛΕΕ και σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1095/2010,

(32)

Δεδομένου ότι οι ετήσιες εκθέσεις συνοψίζουν κατά βάσιν τα επιχειρηματικά αποτελέσματα για ολόκληρα ημερολογιακά έτη, οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού σχετικά με τις απαιτήσεις διαφάνειας για τις εν λόγω εκθέσεις δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται έως την 1η Ιανουαρίου 2022.

(33)

Οι κανόνες γνωστοποίησης που περιέχονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να συμπληρώνουν τις διατάξεις των οδηγιών 2009/65/ΕΚ, 2009/138/ΕΚ, 2011/61/ΕΕ, 2014/65/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/97, (ΕΕ) 2016/2341, και των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 345/2013, (ΕΕ) αριθ. 346/2013, (ΕΕ) 2015/760 και (ΕΕ) 2019/1238.

(34)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(35)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, ήτοι η ενίσχυση της προστασίας των τελικών επενδυτών και η βελτίωση των γνωστοποιήσεων σε αυτούς, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων διασυνοριακών αγορών από τελικούς επενδυτές, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, αλλά μπορούν, λόγω της ανάγκης να καθιερωθούν ενιαίες απαιτήσεις γνωστοποίησης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών,

(1)

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη: το θεματολόγιο του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη («το Θεματολόγιο του 2030») στον πυρήνα του οποίου βρίσκονται οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ). Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2016 σχετικά με τα επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον συνδέει τους ΣΒΑ με το ενωσιακό πλαίσιο πολιτικής, ώστε να διασφαλίζεται ότι όλες οι δράσεις και πρωτοβουλίες πολιτικής της Ένωσης, τόσο σε ενωσιακό όσο και παγκόσμιο επίπεδο, περιλαμβάνουν τους ΣΒΑ εξαρχής. Στα συμπεράσματά του της 20ής Ιουνίου 2017, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Ένωσης και των κρατών μελών της για εφαρμογή του θεματολογίου του 2030 με ολοκληρωμένο, συνεπή, περιεκτικό, ενσωματωμένο και αποτελεσματικό τρόπο και σε στενή συνεργασία με εταίρους και άλλους ενδιαφερόμενους.

(2)

Το 2015 η Ένωση συνήψε τη συμφωνία του Παρισιού που υιοθετήθηκε στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή («η συμφωνία του Παρισιού»), η οποία εγκρίθηκε από την Ένωση στις 5 Οκτωβρίου 2016 (3) και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Νοεμβρίου 2016, και θέτει ως στόχο την ενίσχυση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας, μεταξύ άλλων, τις χρηματοδοτικές ροές συμβατές με την πορεία προς την επίτευξη χαμηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την ανάπτυξη με ανθεκτικότητα στις κλιματικές μεταβολές.

(3)

Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της συμφωνίας του Παρισιού για τη σημαντική μείωση των κινδύνων και επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, ο παγκόσμιος στόχος είναι η συγκράτηση της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας αρκετά κάτω από τους 2 °C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και η συνέχιση των προσπαθειών για να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5 °C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

(4)

Στις 8 Οκτωβρίου 2018 η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) δημοσίευσε την ειδική έκθεση σχετικά με την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη κατά 1,5 °C, η οποία ανέφερε ότι η συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο στον 1,5 °C θα απαιτούσε ταχείες και άνευ προηγουμένου αλλαγές σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και ότι ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 °C σε σύγκριση με τους 2 °C θα μπορούσε να συμβαδίζει με τη διασφάλιση μιας πιο βιώσιμης και δίκαιης κοινωνίας.

(5)

Η βιωσιμότητα και η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία με χαμηλά επίπεδα εκπομπών άνθρακα, με ανθεκτικότητα στις κλιματικές μεταβολές και αποδοτικότερη χρήση των πόρων είναι ζωτική για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της Ένωσης. Η βιωσιμότητα ανέκαθεν αποτελούσε κεντρικό στοιχείο του ενωσιακού εγχειρήματος, και η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) αντικατοπτρίζουν τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές της διαστάσεις. Υπάρχει περιορισμένο χρονικό περιθώριο για αλλαγή νοοτροπίας του χρηματοπιστωτικού τομέα και στροφή προς τη βιωσιμότητα, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας παγκοσμίως θα παραμείνει αρκετά κάτω από τους 2 °C. Ως εκ τούτου, είναι ουσιώδες οι νέες επενδύσεις σε υποδομές να είναι βιώσιμες μακροπρόθεσμα.

(6)

Στην ανακοίνωσή της στις 8 Μαρτίου 2018, η Επιτροπή δημοσίευσε το σχέδιο δράσης της σχετικά με τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης, για τη χάραξη μιας φιλόδοξης και ολοκληρωμένης στρατηγικής για τη βιώσιμη χρηματοδότηση. Ένας από τους στόχους του σχεδίου δράσης είναι ο αναπροσανατολισμός των ροών κεφαλαίων προς βιώσιμες επενδύσεις προκειμένου να επιτευχθεί βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Η μεγαλύτερη έμφαση στον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής είναι ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι οι καταστροφές λόγω απρόβλεπτων καιρικών συνθηκών έχουν αυξηθεί δραματικά.

(7)

Η απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) ζητούσε αύξηση της ιδιωτικής χρηματοδότησης για δαπάνες που σχετίζονται με το περιβάλλον και το κλίμα, ιδίως με τη δημιουργία κινήτρων και μεθόδων που ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να μετρούν το περιβαλλοντικό κόστος των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και τα κέρδη από τη χρήση περιβαλλοντικών υπηρεσιών.

(8)

Η επίτευξη των ΣΒΑ στην Ένωση απαιτεί διοχέτευση κεφαλαίων σε βιώσιμες επενδύσεις. Είναι σημαντικό να αξιοποιούνται στο έπακρον οι δυνατότητες της εσωτερικής αγοράς για την επίτευξη των εν λόγω στόχων ενώ είναι καίριας σημασίας να αρθούν τα εμπόδια στην αποτελεσματική κίνηση των κεφαλαίων προς βιώσιμες επενδύσεις στην εσωτερική αγορά και να αποτραπεί η εμφάνιση νέων εμποδίων.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) θεσπίζει ενιαίους κανόνες για τους δείκτες αναφοράς στην Ένωση και προβλέπει διαφορετικά είδη δεικτών. Ένας αυξανόμενος αριθμός επενδυτών ακολουθεί επενδυτικές στρατηγικές χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και χρησιμοποιεί δείκτες αναφοράς χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών για τη μέτρηση της απόδοσης των χαρτοφυλακίων επενδύσεων. Η καθιέρωση ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς, βάσει μεθοδολογίας συνδεομένης με τις δεσμεύσεις της συμφωνίας του Παρισιού όσον αφορά τις ανθρακούχες εκπομπές, θα συμβάλει στην ενίσχυση της διαφάνειας και θα αποτρέψει την προβολή ψευδοπράσινης ταυτότητας.

(10)

Σήμερα, μια μεγάλη ποικιλία δεικτών ομαδοποιούνται ως δείκτες χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών που χρησιμοποιούνται ως δείκτες αναφοράς για χαρτοφυλάκια επενδύσεων και προϊόντα που πωλούνται διασυνοριακά. Η ποιότητα και η ακεραιότητα των δεικτών αυτών επηρεάζουν την αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς σε ένα ευρύ φάσμα μεμονωμένων και συλλογικών χαρτοφυλακίων επενδύσεων. Πολλοί δείκτες χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της απόδοσης χαρτοφυλακίων επενδύσεων, ιδίως για χωριστούς λογαριασμούς επενδύσεων και οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων, διατίθενται μεν σε ένα κράτος μέλος αλλά χρησιμοποιούνται από διαχειριστές χαρτοφυλακίων και στοιχείων ενεργητικού και σε άλλα κράτη μέλη. Επιπλέον, οι διαχειριστές συχνά αντισταθμίζουν τους κινδύνους έκθεσης σε ανθρακούχες εκπομπές χρησιμοποιώντας δείκτες αναφοράς που παράγονται σε άλλα κράτη μέλη.

(11)

Έχουν εμφανιστεί στην αγορά διαφορετικές κατηγορίες δεικτών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών με διαφορετικού βαθμού φιλοδοξίες. Ορισμένοι δείκτες αποσκοπούν στη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα ενός τυποποιημένου χαρτοφυλακίου επενδύσεων, ενώ άλλοι στην επιλογή μόνο των στοιχείων που συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου των 2 °C, της συμφωνίας του Παρισιού. Παρά τους διαφορετικούς στόχους και στρατηγικές, πολλοί από τους εν λόγω δείκτες προωθούνται γενικά ως δείκτες αναφοράς χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών.

(12)

Οι αποκλίνουσες μεθοδολογίες των δεικτών αναφοράς οδηγούν σε κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς διότι οι χρήστες των δεικτών αναφοράς δεν ξέρουν άν ένας συγκεκριμένος δείκτης χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών είναι δείκτης αναφοράς ευθυγραμμισμένος με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού ή απλώς ένας δείκτης αναφοράς που αποσκοπεί στη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα ενός τυποποιημένου χαρτοφυλακίου επενδύσεων. Για να αντιμετωπιστούν δυνητικά παράνομοι ισχυρισμοί διαχειριστών σχετικά με τον χαρακτήρα χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών των δεικτών αναφοράς τους, τα κράτη μέλη είναι πιθανό να θεσπίσουν τους δικούς τους κανόνες για την προστασία των επενδυτών από τη σύγχυση και την ασάφεια όσον αφορά τους στόχους και το επίπεδο φιλοδοξίας που διέπουν διαφορετικές κατηγορίες των αποκαλούμενων δεικτών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως δείκτες αναφοράς για χαρτοφυλάκια επενδύσεων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών.

(13)

Ελλείψει εναρμονισμένου πλαισίου για τη διασφάλιση της ακρίβειας και της ακεραιότητας των βασικών κατηγοριών των δεικτών αναφοράς χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών που χρησιμοποιούνται σε ατομικά ή συλλογικά χαρτοφυλάκια επενδύσεων, οι διαφορετικές προσεγγίσεις των κρατών μελών είναι πιθανό να δημιουργήσουν εμπόδια στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(14)

Προκειμένου να διατηρηθεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς προς όφελος των επενδυτών, να βελτιωθεί περαιτέρω η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και των επενδυτών, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1011 με τη θέσπιση ενός ρυθμιστικού πλαισίου που θα καθορίζει ελάχιστες απαιτήσεις σε ενωσιακό επίπεδο για τους ενωσιακούς δείκτες αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και τους ευθυγραμμισμένους με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακούς δείκτες αναφοράς. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι εν λόγω δείκτες να μην θίγουν σημαντικά άλλους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και σχετικούς με τη διακυβέρνηση (ΠΚΔ) στόχους.

(15)

Η θέσπιση σαφούς διάκρισης μεταξύ ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς και η ανάπτυξη ελάχιστων προτύπων για καθέναν από τους δείκτες αυτούς θα συνέβαλλαν στη συνοχή μεταξύ τους. Οι ευθυγραμμισμένοι με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακοί δείκτες αναφοράς θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού σε επίπεδο δείκτη.

(16)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ονομασίες «Ενωσιακός δείκτης αναφοράς για την κλιματική μετάβαση» και «Ευθυγραμμισμένος με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακός δείκτης αναφοράς» είναι αξιόπιστες και εύκολα αναγνωρίσιμες για τους επενδυτές σε ολόκληρη την Ένωση, μόνο όσοι διαχειριστές τηρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να είναι επιλέξιμοι να χρησιμοποιούν τις εν λόγω ονομασίες κατά την εμπορική προώθηση των ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και των ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς στην Ένωση.

(17)

Προκειμένου να παροτρύνονται οι εταιρείες να γνωστοποιούν αξιόπιστους στόχους μείωσης των ανθρακούχων εκπομπών, ο διαχειριστής ενός ενωσιακού δείκτη αναφοράς για την κλιματική μετάβαση, όταν επιλέγει ή σταθμίζει τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη εταιρείες που αποσκοπούν στη μείωση των ανθρακούχων εκπομπών τους προς την κατεύθυνση των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να δημοσιοποιούνται και να είναι αξιόπιστοι με την έννοια ότι θα πρέπει να περιλαμβάνουν μια ουσιαστική δέσμευση για απαλλαγή από ανθρακούχες εκπομπές, επαρκώς λεπτομερείς και τεχνικά βιώσιμοι.

(18)

Οι χρήστες των δεικτών αναφοράς δεν διαθέτουν πάντοτε τις απαραίτητες πληροφορίες όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο η μεθοδολογία των διαχειριστών δεικτών αναφοράς λαμβάνει υπόψη παράγοντες ΠΚΔ. Οι εν λόγω πληροφορίες συχνά είναι διάσπαρτες, ή ανύπαρκτες, και δεν επιτρέπουν αποτελεσματική σύγκριση σε διασυνοριακό επίπεδο για επενδυτικούς σκοπούς. Για να είναι σε θέση οι συμμετέχοντες στην αγορά να προβαίνουν σε ενημερωμένες επιλογές, όλοι οι διαχειριστές δεικτών αναφοράς εξαιρουμένων των διαχειριστών δεικτών αναφοράς επιτοκίων και συναλλαγματικών ισοτιμιών, θα πρέπει υποχρεωτικώς να δημοσιοποιούν στην οικεία δήλωση δείκτη αναφοράς, κατά πόσον οι δείκτες αναφοράς ή οι οικογένειες δεικτών αναφοράς τους επιδιώκουν στόχους ΠΚΔ, και κατά πόσον ο διαχειριστής δεικτών αναφοράς προσφέρει τέτοιους δείκτες αναφοράς.

(19)

Προκειμένου να ενημερώνονται οι επενδυτές σχετικά με τον βαθμό κατά τον οποίο σημαντικοί δείκτες αναφοράς ιδίων κεφαλαίων και ομολόγων, καθώς και ενωσιακοί δείκτες αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και ευθυγραμμισμένοι με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακοί δείκτες αναφοράς συμβάλλουν στην πλήρωση των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού, οι διαχειριστές δεικτών αναφοράς θα πρέπει να δημοσιοποιούν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το αν και κατά πόσο εξασφαλίζεται ένας συνολικός βαθμός ευθυγράμμισης με τον στόχο μείωσης των ανθρακούχων εκπομπών ή επίτευξης των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού.

(20)

Οι διαχειριστές δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση, και ενωσιακών αλλά και ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού, θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούν τη μεθοδολογία με την οποία υπολογίζουν τους δείκτες. Θα πρέπει να περιγράφουν τον τρόπο επιλογής και στάθμισης των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού, τα στοιχεία ενεργητικού που αποκλείστηκαν καθώς και τη σχετική αιτιολογία. Για να αξιολογηθεί ο τρόπος με τον οποίο ο δείκτης αναφοράς συμβάλλει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων, ο διαχειριστής του θα πρέπει να γνωστοποιήσει τον τρόπο μέτρησης των ανθρακούχων εκπομπών των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού, τις αντίστοιχες αξίες, συμπεριλαμβανομένου του συνολικού αποτυπώματος άνθρακα του δείκτη αναφοράς, και του τύπου και της πηγής των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν. Για να μπορούν να επιλέγουν τον πλέον κατάλληλο δείκτη αναφοράς για την επενδυτική στρατηγική τους, οι διαχειριστές δεικτών αναφοράς θα πρέπει να εξηγούν αφενός το σκεπτικό στο οποίο βασίζονται οι παράμετροι της μεθοδολογίας τους και αφετέρου τον τρόπο με τον οποίο ο δείκτης αναφοράς συμβάλλει στους περιβαλλοντικούς στόχους. Θα πρέπει να δινουν πληροφορίες και σχετικά με τη συχνότητα επανεξέτασης και τη διαδικασία που ακολουθείται.

(21)

Οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για τους ενωσιακούς δείκτες αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και τους ευθυγραμμισμένους με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακούς δείκτες αναφοράς θα πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικά τεκμηριωμένες τροχιές απαλλαγής από ανθρακούχες εκπομπές, ή σε μια συνολική ευθυγράμμιση με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού.

(22)

Για μια σταθερή προσήλωση στον στόχο του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, οι διαχειριστές ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς θα πρέπει να επανεξετάζουν τακτικά τις μεθοδολογίες τους και να ενημερώνουν τους χρήστες σχετικά με τις εφαρμοστέες διαδικασίες πραγματοποίησης οποιασδήποτε ουσιαστικής αλλαγής στις εν λόγω μεθοδολογίες. Όταν γίνεται μια ουσιαστική αλλαγή, οι διαχειριστές θα πρέπει να γνωστοποιούν τους λόγους και να εξηγούν πώς η αλλαγή συνάδει με τους αρχικούς στόχους των δεικτών αναφοράς.

(23)

Οι δείκτες αναφοράς που δεν έχουν υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού με αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή, όπως για παράδειγμα οι δείκτες αναφοράς επιτοκίων και συναλλαγματικών ισοτιμιών, θα πρέπει να εξαιρούνται από την υποχρέωση να γνωστοποιείται στη δήλωση δείκτη αναφοράς κατά πόσον εξασφαλίζεται ένας συνολικός βαθμός ευθυγράμμισης με τον στόχο τους για μείωση των ανθρακούχων εκπομπών ή την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού. Επιπλέον, για κάθε δείκτη ή για κάθε οικογένεια δεικτών που δεν επιδιώκουν στόχους μείωσης των ανθρακούχων εκπομπών, θα πρέπει να αρκεί να διευκρινίζεται στη δήλωση δείκτη αναφοράς ότι δεν επιδιώκουν τέτοιους στόχους.

(24)

Για να βελτιωθεί η διαφάνεια και να διασφαλιστεί επαρκής εναρμόνιση, η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ θα πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή προκειμένου να καθορίζει το ελάχιστο περιεχόμενο των υποχρεώσεων κοινοποίησης στις οποίες πρέπει να υπόκεινται οι διαχειριστές ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και οι διαχειριστές ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς, και να καθορίζει τα ελάχιστα πρότυπα εναρμόνισης της μεθοδολογίας των ανωτέρω δεικτών αναφοράς, περιλαμβανομένης της μεθόδου για τον υπολογισμό των ανθρακούχων εκπομπών που συνδέονται με τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού, λαμβάνοντας υπόψη τις μεθόδους για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα προϊόντων και οργανισμών, όπως ορίζεται στο σημείο 2 στοιχεία α) και β) της σύστασης 2013/179/ΕΕ της Επιτροπής (6) και τις εργασίες της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων για τη βιώσιμη χρηματοδότηση (TEG). Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, τις κατάλληλες ανοιχτές και δημόσιες διαβουλεύσεις για κάθε μία από τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι δε διαβουλεύσεις να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (7). Πιο συγκεκριμένα, για να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, και τους παρέχονται τα πρακτικά όλων των συνεδριάσεων της ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων για τη βιώσιμη χρηματοδότηση (TEG).

(25)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1011 προβλέπει μεταβατική περίοδο κατά την οποία ο παρέχων δείκτες αναφοράς στις 30 Ιουνίου 2016 πρέπει να υποβάλλει αίτηση έγκρισης έως την 1η Ιανουαρίου 2020. Η διακοπή ενός δείκτη αναφοράς κρίσιμης σημασίας θα μπορούσε να επηρεάσει την ακεραιότητα της αγοράς, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τους καταναλωτές, την πραγματική οικονομία και τη χρηματοδότηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στα κράτη μέλη. Η διακοπή ενός τέτοιου δείκτη θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει την εγκυρότητα χρηματοπιστωτικών συμβάσεων ή χρηματοπιστωτικών μέσων και να προκαλέσει διαταραχές για επενδυτές και καταναλωτές, με ενδεχομένως σοβαρές επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Επιπλέον, εάν τα δεδομένα εισόδου για τους δείκτες αναφοράς κρίσιμης σημασίας δεν είναι πλέον διαθέσιμα, αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει τον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα των δεικτών και την ικανότητα των δεικτών να αντικατοπτρίζουν την υποκείμενη κατάσταση στην αγορά ή την οικονομική πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, η μέγιστη περίοδος υποχρεωτικής διαχείρισης δεικτών αναφοράς κρίσιμης σημασίας, καθώς και η μέγιστη περίοδος επιβολής υποχρεωτικών συνεισφορών στους δείκτες αυτούς, θα πρέπει να αυξηθεί μέχρι συνολική περίοδο πέντε ετών. Οι δείκτες αναφοράς κρίσιμης σημασίας βρίσκονται επί του παρόντος σε διαδικασία μεταρρύθμισης. Η μετάβαση από έναν υφιστάμενο δείκτη αναφοράς κρίσιμης σημασίας σε κατάλληλο διάδοχο συντελεστή απαιτεί μια μεταβατική περίοδο για την απρόσκοπτη ολοκλήρωση όλων των νομικών και τεχνικών ρυθμίσεων που απαιτούνται. Κατά τη μεταβατική περίοδο, ο υφιστάμενος δείκτης αναφοράς κρίσιμης σημασίας δημοσιεύεται παράλληλα με τον διάδοχό του συντελεστή. Είναι, επομένως, αναγκαίο να παραταθεί η περίοδος κατά την οποία ένας υφιστάμενος δείκτης αναφοράς κρίσιμης σημασίας μπορεί να δημοσιευθεί και να χρησιμοποιηθεί χωρίς ο διαχειριστής του να έχει υποβάλει αίτηση έγκρισης.

(26)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/625 θεσπίζει κανόνες για τη διενέργεια επίσημων ελέγχων και άλλων επίσημων δραστηριοτήτων από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών με σκοπό την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τη νομοθεσία της Ένωσης όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τον τομέα της ασφάλειας των τροφίμων σε όλα τα στάδια της παραγωγής, της μεταποίησης και της διανομής. Προβλέπει ειδικούς κανόνες για τους επίσημους ελέγχους σε σχέση με ουσίες των οποίων η χρήση μπορεί να οδηγήσει σε κατάλοιπα στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές.

(2)

Τα άρθρα 137 και 138 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625 θεσπίζουν, αντιστοίχως, υποχρεώσεις για τις αρμόδιες αρχές όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται σε περίπτωση υποψίας μη συμμόρφωσης και απαριθμούν τις ενέργειες και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται στην περίπτωση διαπιστωθείσας μη συμμόρφωσης.

(3)

Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625 καταργείται η οδηγία 96/23/ΕΚ του Συμβουλίου (2) με ισχύ από τις 14 Δεκεμβρίου 2019. Με την εν λόγω οδηγία θεσπίζονται μέτρα για την παρακολούθηση ορισμένων ουσιών και των καταλοίπων τους σε ζώντα ζώα και ζωικά προϊόντα και, συγκεκριμένα, καθορίζονται τα μέτρα επιβολής που πρέπει να λαμβάνονται από τις αρμόδιες αρχές σε περιπτώσεις υποψίας ή διαπίστωσης μη συμμόρφωσης σε σχέση με τις ουσίες και τα κατάλοιπα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας.

(4)

Οι κανόνες που θεσπίζονται με την οδηγία 96/23/ΕΚ εξασφαλίζουν την εναρμονισμένη επιβολή της νομοθεσίας της ΕΕ για την ασφάλεια των τροφίμων η οποία αφορά τη χρήση φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών και τα κατάλοιπά τους. Για την εκλογίκευση και την απλούστευση όλου του νομοθετικού πλαισίου, οι κανόνες που εφαρμόζονται στους επίσημους ελέγχους σε ειδικούς τομείς της νομοθεσίας για την αγροδιατροφική αλυσίδα έχουν ενσωματωθεί στο πλαίσιο για τους επίσημους ελέγχους που έχει θεσπιστεί με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625. Για να εξασφαλιστεί η συνεχής και εναρμονισμένη επιβολή, οι κανόνες της οδηγίας 96/23/ΕΚ που αφορούν τη συνέχεια που δίνεται σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης θα πρέπει να ενσωματωθούν στο νέο νομικό πλαίσιο που διαμορφώνεται δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625.

(5)

Οι κανόνες που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εξασφαλίζουν, στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625, διατήρηση των απαιτήσεων για τη συνέχεια που δίνεται όσον αφορά περιπτώσεις υποψίας ή διαπίστωσης μη συμμόρφωσης με τους κανόνες που εφαρμόζονται στη χρήση ή στα κατάλοιπα φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών που επιτρέπονται σε κτηνιατρικά φάρμακα ή ως πρόσθετες ύλες ζωοτροφών ή με τους ενωσιακούς κανόνες που εφαρμόζονται στη χρήση απαγορευμένων ή μη εγκεκριμένων φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών ή στα κατάλοιπά τους, ιδίως όπως οι κανόνες αυτοί καθορίζονται στις ακόλουθες πράξεις:

(6)

Στις περιπτώσεις όπου, βάσει των ενωσιακών κανόνων που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 5, ανακαλύπτονται απαγορευμένες ή μη εγκεκριμένες ουσίες στην κατοχή μη εξουσιοδοτημένων προσώπων, με αποτέλεσμα να δημιουργείται υποψία παράνομης χορήγησης και να υπάρχουν ενδεχομένως συνέπειες για την ασφάλεια των τροφίμων, θα πρέπει να εφαρμόζονται τα μέτρα για την επίσημη δέσμευση και τις έρευνες, όπως αυτά προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625 και στον παρόντα κανονισμό.

(7)

Η οδηγία 2001/82/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) θεσπίζει το κανονιστικό πλαίσιο για τη διάθεση στην αγορά, την παρασκευή, την εισαγωγή, την εξαγωγή, τη διάθεση, τη διανομή, τη φαρμακοεπαγρύπνηση, τον έλεγχο και τη χρήση των κτηνιατρικών φαρμάκων. Οι φαρμακολογικώς δραστικές ουσίες που δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στα κτηνιατρικά φάρμακα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται σε παραγωγικά ζώα, με εξαίρεση τη χρήση των ουσιών που είναι απαραίτητες για τη θεραπεία ιπποειδών, όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1950/2006. Οι επακόλουθες ενέργειες σε περίπτωση διαπίστωσης ή υποψίας μη συμμόρφωσης ως προς τη χρήση κτηνιατρικών φαρμάκων που έχουν ενδεχόμενη ή διαπιστωθείσα συνέπεια για την ασφάλεια των τροφίμων εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625 και του παρόντος κανονισμού. Η οδηγία 2001/82/ΕΚ καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα κτηνιατρικά φάρμακα (ο νέος κανονισμός για τα κτηνιατρικά φάρμακα) (12), ο οποίος θα αρχίσει να εφαρμόζεται από τις 28 Ιανουαρίου 2022 και ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει περιορισμούς στη χρήση αντιμικροβιακών κτηνιατρικών φαρμάκων στα ζώα.

(8)

Δεδομένου ότι διαφορετικές πρακτικές επιβολής της νομοθεσίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανομοιόμορφη προστασία της υγείας του ανθρώπου και των ζώων, σε διαταραχές στην εσωτερική αγορά και σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/625 θα πρέπει να συμπληρωθεί με ειδικούς κανόνες για τη διενέργεια επίσημων ελέγχων στα ζώα και στα αγαθά σε όλα τα στάδια της παραγωγής, της μεταποίησης, της διανομής και της χρήσης σε περίπτωση υποψίας ή διαπίστωσης μη συμμόρφωσης ως προς τις εν λόγω ουσίες και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται σε συνέχεια των επίσημων ελέγχων.

(9)

Λόγω του ειδικού χαρακτήρα των ενεργειών και των ελέγχων που πρέπει να διενεργούνται σε περίπτωση υποψίας ή διαπίστωσης μη συμμόρφωσης με τους ενωσιακούς κανόνες που εφαρμόζονται στη χρήση και στα κατάλοιπα φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών σε παραγωγικά ζώα, και προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη σε ενωσιακό επίπεδο εφαρμογή των μέτρων επιβολής, θα πρέπει να διευκρινιστούν οι περιπτώσεις στις οποίες λαμβάνονται τα μέτρα που περιγράφονται στα άρθρα 137 και 138 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625.

(10)

Σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625, οι δαπάνες που προκαλούνται λόγω των υποχρεωτικών τελών ή επιβαρύνσεων για τους επίσημους ελέγχους που πραγματοποιούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να βαρύνουν τον υπεύθυνο της επιχείρησης για τα ζώα και τα προϊόντα.

(11)

Το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13) υποχρεώνει τα κράτη μέλη να κοινοποιούν, μέσω δικτύου που έχει συσταθεί για τον σκοπό αυτόν, τυχόν άμεσο ή έμμεσο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία που προέρχεται από τρόφιμα ή ζωοτροφές. Περιπτώσεις μη συμμόρφωσης σχετικές με κατάλοιπα φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών και οι οποίες συνιστούν τέτοιου είδους κίνδυνο θα πρέπει, συνεπώς, να κοινοποιούνται κατάλληλα. Επιπλέον, όταν εντοπίζονται περιπτώσεις μη συμμόρφωσης σε σχέση με ζώα ή προϊόντα ζωικής προέλευσης από άλλο κράτος μέλος, οι αρχές του κράτους μέλους που εντόπισαν τη μη συμμόρφωση και το κράτος μέλος προέλευσης θα πρέπει να προσφεύγουν στις διατάξεις παροχής συνδρομής που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625 και να αναλαμβάνουν τις κατάλληλες επακόλουθες ενέργειες, όπως ορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(12)

Επειδή οι κανόνες που θεσπίζονται με την οδηγία 96/23/ΕΚ για τις επακόλουθες ενέργειες που αναλαμβάνονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μη συμμόρφωσης ή υποψίας μη συμμόρφωσης σε σχέση με τις ουσίες και τα κατάλοιπά τους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας καταργούνται από τις 14 Δεκεμβρίου 2019, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την εν λόγω ημερομηνία,

(1)

Για να διασφαλιστεί ότι τα ζεύγη νομισμάτων που παρατίθενται στο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/2197 του Συμβουλίου (2) εξακολουθούν να αποτυπώνουν την πραγματική συσχέτιση μεταξύ των αντίστοιχων νομισμάτων, είναι απαραίτητο να επικαιροποιηθεί ο κατάλογος στενά συσχετιζόμενων νομισμάτων.

(2)

Η 31η Μαρτίου 2018 χρησιμοποιείται στον κατάλογο ως καταληκτική ημερομηνία για τον υπολογισμό των τριετών και πενταετών χρονολογικών σειρών δεδομένων που απαιτούνται για την αξιολόγηση των ζευγών νομισμάτων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 575/2013.

(3)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) στην Επιτροπή.

(4)

Δεδομένου ότι οι αναγκαίες τροποποιήσεις του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/2197 δεν συνεπάγονται σημαντικές αλλαγές επί της ουσίας, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), η ΕΑΤ δεν προέβη σε ανοικτή δημόσια διαβούλευση, θεωρώντας ότι θα ήταν δυσανάλογη σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής και τις επιπτώσεις των εν λόγω σχεδίων εκτελεστικών τεχνικών προτύπων.

(5)

Επομένως, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/2197 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Στις 6 Δεκεμβρίου 2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή («η Επιτροπή») κίνησε έρευνα κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση («η Ένωση»), με βάση το άρθρο 10 του βασικού κανονισμού.

(2)

Η Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2) («η ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας»).

(3)

Η Επιτροπή κίνησε την έρευνα έπειτα από καταγγελία η οποία υποβλήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2018 από το European Biodiesel Board («ο καταγγέλλων» ή «το EBB») εξ ονόματος παραγωγών που αντιπροσωπεύουν το 32 % της συνολικής ενωσιακής παραγωγής.

(4)

Στις 14 Αυγούστου 2019 η Επιτροπή επέβαλε προσωρινούς αντισταθμιστικούς δασμούς στις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας στην Ένωση με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/1344 της Επιτροπής (3) («ο κανονισμός για την επιβολή προσωρινού δασμού»).

(5)

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 13 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η έρευνα για τις επιδοτήσεις και τη ζημία κάλυψε την περίοδο από την 1η Οκτωβρίου 2017 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2018 («περίοδος έρευνας» ή «ΠΕ») και η εξέταση των συναφών τάσεων για την εκτίμηση της ζημίας κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2015 έως το τέλος της περιόδου έρευνας («η εξεταζόμενη περίοδος»).

(6)

Μετά την κοινοποίηση των ουσιωδών πραγματικών περιστατικών και του σκεπτικού βάσει των οποίων αποφασίστηκε η επιβολή προσωρινών αντισταθμιστικών δασμών («κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων»), το EBB, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και οι τέσσερις Ινδονήσιοι παραγωγοί-εξαγωγείς κοινοποίησαν γραπτώς τις απόψεις τους σχετικά με τα προσωρινά πορίσματα.

(7)

Τα μέρη που το ζήτησαν έγιναν δεκτά σε ακρόαση. Ακροάσεις πραγματοποιήθηκαν με το EBB, την κυβέρνηση της Ινδονησίας και τους τέσσερις Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς.

(8)

Η Επιτροπή εξέτασε τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν τα ενδιαφερόμενα μέρη και τις έλαβε υπόψη όπως αναφέρεται λεπτομερώς στον παρόντα κανονισμό.

(9)

Η Επιτροπή ενημέρωσε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και το σκεπτικό βάσει των οποίων σκόπευε να επιβάλει οριστικό αντισταθμιστικό δασμό στις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας στην Ένωση («κοινοποίηση τελικών πορισμάτων»).

(10)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, το EBB, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και τρεις από τους τέσσερις Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς υπέβαλαν γραπτές παρατηρήσεις με τις οποίες γνωστοποίησαν τις απόψεις τους σχετικά με τα οριστικά πορίσματα. Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι παρατηρήσεις της κυβέρνησης της Ινδονησίας και δύο εξαγωγών-παραγωγών ήταν από κάθε άποψη ίδιες, και στον παρόντα κανονισμό αυτές οι παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων θα παρουσιαστούν συνοπτικά ως παρατηρήσεις της κυβέρνησης της Ινδονησίας.

(11)

Τα μέρη που το ζήτησαν έγιναν δεκτά σε ακρόαση. Ακροάσεις μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων πραγματοποιήθηκαν με το EBB, την κυβέρνηση της Ινδονησίας και δύο από τους τέσσερις Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς.

(12)

Στις παρατηρήσεις τους σχετικά με την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και δύο από τους παραγωγούς-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν γίνει σεβαστά τα δικαιώματα υπεράσπισής τους, ιδίως όσον αφορά τους υπολογισμούς της υποτιμολόγησης και την κοινοποίηση στα ενδιαφερόμενα μέρη των αριθμών ελέγχου προϊόντος («PCN») του ενωσιακού κλάδου παραγωγής που χρησιμοποιήθηκαν στους υπολογισμούς, των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται στα μείγματα του ενωσιακού κλάδου παραγωγής και του σημείου απόφραξης ψυχρού φίλτρου («CFPP») (4) των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής.

(13)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και δύο από τους τέσσερις Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς ζήτησαν ακρόαση παρουσία του συμβούλου ακροάσεων, η οποία και πραγματοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.

(14)

Όλα τα ανωτέρω σημεία είχαν ήδη εξεταστεί στην κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων και είχαν εξηγηθεί στην κυβέρνηση της Ινδονησίας κατά τη διάρκεια των ακροάσεων που πραγματοποιήθηκαν μετά τη διαβίβαση της κοινοποίησης των τελικών πορισμάτων.

(15)

Η Επιτροπή εξέτασε τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν τα ενδιαφερόμενα μέρη μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων και τις έλαβε υπόψη όπως αναφέρεται λεπτομερώς στον παρόντα κανονισμό.

(16)

Ελλείψει παρατηρήσεων όσον αφορά την περίοδο έρευνας και την εξεταζόμενη περίοδο, επιβεβαιώθηκε η αιτιολογική σκέψη 13 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(17)

Μετά τη δημοσίευση του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, ο όμιλος Wilmar (η «Wilmar»), Ινδονήσιος παραγωγός-εξαγωγέας, ισχυρίστηκε ότι οι εξαγωγές κλασματοποιημένων μεθυλεστέρων τις οποίες πραγματοποιεί δεν θα πρέπει να θεωρηθούν εξαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος. Η Wilmar επισήμανε ότι είχε διατυπώσει τον ισχυρισμό αυτό εντός της προθεσμίας, καθώς περιλαμβανόταν στο παράρτημα I του εντύπου δειγματοληψίας της.

(18)

Ωστόσο, ο ισχυρισμός δεν διατυπώθηκε χωριστά και, ως εκ τούτου, δεν έγινε αντιληπτός από τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη μέχρι τη λήψη των παρατηρήσεων σχετικά με τον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(19)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι ο ίδιος ισχυρισμός διατυπώθηκε στο πλαίσιο της προηγούμενης έρευνας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές βιοντίζελ από την Ινδονησία από τον ίδιο παραγωγό-εξαγωγέα βάσει των ίδιων πληροφοριών και απορρίφθηκε τόσο στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού (5) όσο και στον κανονισμό για την επιβολή οριστικού δασμού (6) («η αρχική έρευνα»).

(20)

Στο πλαίσιο της παρούσας έρευνας, η Επιτροπή απέρριψε εκ νέου το αίτημα εξαίρεσης του προϊόντος για τους ίδιους τρεις λόγους με αυτούς που εκτίθενται στον προηγούμενο κανονισμό αντιντάμπινγκ, οι οποίοι έχουν ως εξής.

(21)

Πρώτον, οι κλασματοποιημένοι μεθυλεστέρες είναι μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για βιοντίζελ. Υπό την έννοια αυτή, το βιοντίζελ που δηλώνεται για χρήση ως μη καύσιμο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο, αφού έχει τις ίδιες φυσικές και τεχνικές ιδιότητες.

(22)

Δεύτερον, είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ μεθυλεστέρων λιπαρών οξέων χωρίς τη διενέργεια χημικής ανάλυσης στον λιμένα εισαγωγής.

(23)

Τρίτον, παρότι οι κλασματοποιημένοι μεθυλεστέρες δεν πληρούν το ευρωπαϊκό πρότυπο (EN 14214), μπορούν να αναμειχθούν με άλλα βιοντίζελ για τη δημιουργία ενός μείγματος που πληροί το πρότυπο.

(24)

Η Wilmar ζήτησε επίσης από την Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι καταρχήν οι κλασματοποιημένοι μεθυλεστέρες μπορούν να επωφεληθούν από την τελωνειακή διαδικασία ειδικού προορισμού, στο πλαίσιο της οποίας εφαρμόζεται δασμολογική απαλλαγή εφόσον η εταιρεία μπορεί να αποδείξει με ικανοποιητικό τρόπο στην εθνική τελωνειακή αρχή ότι ο ειδικός προορισμός του κλασματοποιημένου μεθυλεστέρα δεν είναι να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.

(25)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι έχει χορηγηθεί αναστολή δασμών υπό τελωνειακή επιτήρηση ειδικού προορισμού σε ορισμένες εισαγωγές κλασματοποιημένων μεθυλεστέρων όπως αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2018/2069 του Συμβουλίου (7). Ωστόσο, η απαλλαγή αυτή αφορά μόνο τους αυτόνομους δασμούς του κοινού δασμολογίου και εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της εφαρμογής των αντισταθμιστικών δασμών. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή απέρριψε το αίτημα απαλλαγής ειδικού προορισμού στο μέτρο που αφορά την εφαρμογή των αντισταθμιστικών δασμών.

(26)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar διατύπωσε εκ νέου τον ισχυρισμό της για απαλλαγή ειδικού προορισμού όσον αφορά τους αντισταθμιστικούς δασμούς για τις οικείες εξαγωγές κλασματοποιημένων μεθυλεστέρων. Δεν παρασχέθηκαν νέες πληροφορίες ή λόγοι για τους οποίους η απαλλαγή ειδικού προορισμού θα έπρεπε να επεκταθεί ώστε να παρασχεθεί απαλλαγή από τους αντισταθμιστικούς δασμούς· κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δεν συντρέχει βάσιμος λόγος για την εξαίρεση των κλασματοποιημένων μεθυλεστέρων από το πεδίο κάλυψης του προϊόντος. Απλώς και μόνο το γεγονός ότι οι κλασματοποιημένοι μεθυλεστέρες μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τη Wilmar σε άλλες χρήσεις εκτός του καυσίμου δεν σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος τύπος προϊόντος πρέπει να εξαιρεθεί από το πεδίο κάλυψης της παρούσας έρευνας.

(27)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά το πεδίο κάλυψης του προϊόντος, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 31 έως 37 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(28)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν είχε αποδείξει την ύπαρξη χρηματοδοτικής συνεισφοράς υπέρ των παραγωγών-εξαγωγέων.

(29)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας καθώς και όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι το ταμείο καλλιεργειών παραγωγής φοινικέλαιου («OPPF») χρηματοδοτείται αποκλειστικά από την είσπραξη της εισφοράς κατά την εξαγωγή που επιβάλλεται στο ακατέργαστο φοινικέλαιο και στα παράγωγα προϊόντα και, κατά μεγάλο μέρος, από τους ίδιους τους παραγωγούς βιοντίζελ. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η εισφορά κατά την εξαγωγή καταβάλλεται απευθείας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς στο ταμείο OPPF πριν από την εξαγωγή των προϊόντων. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, δεν διατίθενται χρήματα από τον γενικό κρατικό προϋπολογισμό και, συνεπώς, δεν υπάρχει χρηματοδοτική συνεισφορά.

(30)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή επανέλαβε ότι, όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 56 έως 61 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, ο οργανισμός διαχείρισης του ταμείου καλλιεργειών παραγωγής φοινικέλαιου (ο «οργανισμός διαχείρισης») ενεργεί ως δημόσιος οργανισμός κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού σε συνδυασμό με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο i) του βασικού κανονισμού και σύμφωνα με τη σχετική νομολογία του ΠΟΕ. Συνεπώς, τα κεφάλαια που χρησιμοποιεί ο οργανισμός διαχείρισης συνιστούν δημόσια κεφάλαια.

(31)

Επιπλέον, στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η Επιτροπή επιδίωξε να εξασφαλίσει και να επαληθεύσει στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας σύμφωνα με τον οποίο τα κεφάλαια του ταμείου OPPF δεν αποτελούν μέρος του κρατικού προϋπολογισμού. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν μπόρεσε να παράσχει τέτοια στοιχεία.

(32)

Αντιθέτως, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι παραγωγοί-εξαγωγείς πράγματι κατέβαλλαν την εισφορά κατά την εξαγωγή πριν από την εξαγωγή των προϊόντων τους. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να παράσχει στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι οι πληρωμές αυτές πραγματοποιούνται σε ειδικό λογαριασμό του ταμείου OPPF ο οποίος είναι διακριτός από τον γενικό κρατικό προϋπολογισμό, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα να αποτρέπεται, αφενός, η εισροή στον γενικό κρατικό προϋπολογισμό των πληρωμών που εισπράττονται από την εισφορά που επιβάλλεται κατά την εξαγωγή στο ακατέργαστο φοινικέλαιο και στα παράγωγα προϊόντα του και, αφετέρου, η χρήση των πληρωμών αυτών για οποιοδήποτε άλλον σκοπό κρίνει κατάλληλο η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία ένδειξη από την οποία να προκύπτει ότι το ταμείο OPPF διαθέτει χωριστούς λογαριασμούς για την είσπραξη των εισφορών κατά την εξαγωγή που προέρχονται από το βιοντίζελ και άλλα προϊόντα (συμπεριλαμβανομένου του ακατέργαστου φοινικέλαιου). Αυτό συνεπάγεται ότι τα κεφάλαια που έχει στη διάθεσή του ο οργανισμός διαχείρισης δεν εξαρτώνται από την καταβολή, πρώτα, της εισφοράς από τους παραγωγούς-εξαγωγείς του βιοντίζελ, δεδομένου ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας μπορεί να έχει ήδη εισπράξει δημόσια έσοδα μέσω της επιβολής εισφορών κατά την εξαγωγή σε άλλα προϊόντα. Συνεπώς, ελλείψει περαιτέρω στοιχείων που να αποδεικνύουν το αντίθετο, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που διατυπώνονται στην αιτιολογική σκέψη 64 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(33)

Η Επιτροπή παρατήρησε επιπλέον ότι ο χαρακτηρισμός του ταμείου OPPF ως δημόσιου οργανισμού δεν αμφισβητήθηκε ούτε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας ούτε από κάποιον παραγωγό-εξαγωγέα. Συνεπώς, και λαμβανομένης υπόψη της μη παροχής από την κυβέρνηση της Ινδονησίας αδιάσειστων στοιχείων περί του αντιθέτου, τα κεφάλαια που έχει στη διάθεσή του το ταμείο OPPF θεωρούνται δημόσια κεφάλαια και, επομένως, αντλούνται από κυβερνητικούς πόρους (όπως η υποχρεωτική εισφορά κατά την εξαγωγή).

(34)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επιπλέον ότι ήταν σφάλμα της Επιτροπής να αναλύσει τις πληρωμές του ταμείου OPPF μεμονωμένα και όχι ως μέρος της πληρωμής την οποία κατέβαλλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας κατά την αγορά βιοντίζελ. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι η Επιτροπή χαρακτήρισε εσφαλμένα το καθεστώς ως επιχορήγηση, ενώ δεν θα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως κάτι περισσότερο από αγορά αγαθών εκ μέρους της κυβέρνησης έναντι τιμήματος μεγαλύτερου από το κανονικό.

(35)

Για τους λόγους που εκτίθενται κατωτέρω, η Επιτροπή απέρριψε τον ισχυρισμό ότι εξέτασε τις πληρωμές που πραγματοποίησε το ταμείο OPPF μεμονωμένα και ότι το πρόγραμμα θα έπρεπε να θεωρηθεί ως αγορά αγαθών (βιοντίζελ) από την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(36)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αγοράζει το βιοντίζελ, το οποίο αγοράζεται αντιθέτως από τις επιλεγμένες εταιρείες ανάμειξης (Pertamina και AKR). Η κυβέρνηση της Ινδονησίας, μέσω του ταμείου OPPF, δεν έχει καμία συμβατική σχέση αγοράς με τους παραγωγούς βιοντίζελ και δεν λαμβάνει τίποτα ως αντάλλαγμα για τα χρήματα που διαθέτει στους παραγωγούς βιοντίζελ. Επιπλέον, κανένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν ισχυρίστηκε στο πλαίσιο της έρευνας ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας έχει οποιαδήποτε συμβατική σχέση με τους παραγωγούς βιοντίζελ.

(37)

Η ισχύουσα νομοθεσία επιβάλλει στους προμηθευτές βιοντίζελ που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα την υποχρέωση να παραδίδουν τον μεθυλεστέρα φοινικέλαιου στις διορισθείσες ως «Petrofuel Entity» (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 45 και 46 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού) εταιρείες Pertamina και AKR, οι οποίες το αναμειγνύουν στη συνέχεια με ορυκτό ντίζελ για τη λήψη ντίζελ Β20. Η ισχύουσα νομοθεσία παρέχει στους παραγωγούς βιοντίζελ που συμμετέχουν σε αυτό το πρόγραμμα το δικαίωμα να λαμβάνουν α) την πληρωμή για το βιοντίζελ από τις εταιρείες ανάμειξης· και β) τα πρόσθετα χρήματα από το ταμείο OPPF. Οι παραγωγοί βιοντίζελ δεν υπέχουν συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της κυβέρνησης της Ινδονησίας ούτε έναντι του ταμείου OPPF, παρά μόνο το καθήκον συμμόρφωσης με την υποχρέωση που έχει υποβληθεί σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες και για την οποία λαμβάνουν αποζημίωση. Ελλείψει αμοιβαίας συμβατικής υποχρέωσης, τα χρήματα που διατίθενται από το ταμείο OPPF δεν αποτελούν, ως εκ τούτου, μέρος σύμβασης εξ επαχθούς αιτίας (όπως η αγορά βιοντίζελ από την κυβέρνηση έναντι τιμήματος). Με απλά λόγια, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβάλλει σε κάθε παραγωγό βιοντίζελ που συμμετέχει στο πρόγραμμα την υποχρέωση να πωλεί συγκεκριμένες ποσότητες βιοντίζελ στην Pertamina ή στην AKR σε δεδομένη τιμή (τιμή αναφοράς του ορυκτού ντίζελ) και η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρέχει πρόσθετα κεφάλαια απευθείας στους παραγωγούς βιοντίζελ. Δεδομένου ότι ο σκοπός και το πλαίσιο του προγράμματος είναι η παροχή κινήτρων για τη χρήση του βιοντίζελ στην εγχώρια αγορά, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αγοράζει βιοντίζελ απευθείας και το χρησιμοποιεί στη συνέχεια για κυβερνητικούς σκοπούς ή το μεταπωλεί στην αγορά. Αντιθέτως, η κυβέρνηση της Ινδονησίας στηρίζει τις πωλήσεις βιοντίζελ παρέχοντας πρόσθετα κεφάλια στους παραγωγούς βιοντίζελ ακόμη και σε συναλλαγές με ιδιωτικούς φορείς (όπως η AKR). Ούτε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ούτε οι παραγωγοί-εξαγωγείς προσκόμισαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η Pertamina και η AKR είναι εν προκειμένω δημόσιοι φορείς. Είναι φορείς εκμετάλλευσης οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά σε αυτό το πρόγραμμα.

(38)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εξέτασε το πρόγραμμα εντός αυτού του πλαισίου και διαπίστωσε ότι οι εκταμιεύσεις του ταμείου OPPF υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πληρωμές που οφείλονται στο πλαίσιο σύμβασης αγοράς μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και των παραγωγών βιοντίζελ αλλά συνιστούν άμεση μεταφορά κεφαλαίων, όπως συνάχθηκε στην αιτιολογική σκέψη 69 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(39)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η Wilmar, οι PT Pelita Agung Agrindustri και PT Permata Hijau Palm Oleo (από κοινού «όμιλος Permata») και η PT Ciliandra Perkasa ισχυρίστηκαν ότι οι πληρωμές από το ταμείο OPPF δεν μπορούν να θεωρηθούν χρηματοδοτική συνεισφορά. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, αυτό οφείλεται στο ότι το ταμείο OPPF χρηματοδοτείται από την είσπραξη της εισφοράς κατά την εξαγωγή που επιβάλλεται στο φοινικέλαιο και στα παράγωγα προϊόντα και, συνεπώς, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι ιδιωτικά χρηματοδοτούμενο.

(40)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο ισχυρισμός αυτός είχε προβληθεί ήδη από την κυβέρνηση της Ινδονησίας μετά τα προσωρινά μέτρα και είχε εξεταστεί από την Επιτροπή (αιτιολογικές σκέψεις 30 έως 33 ανωτέρω). Τα μέρη δεν προσκόμισαν νέα αποδεικτικά στοιχεία προς επίρρωση των επαναλαμβανόμενων επιχειρημάτων τους. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που συνάχθηκαν στις εν λόγω αιτιολογικές σκέψεις και απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό.

(41)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η PT Ciliandra Perkasa και ο όμιλος Permata ισχυρίστηκαν ότι ήταν σφάλμα της Επιτροπής να επιβεβαιώσει τα πορίσματα βάσει των οποίων τα κεφάλαια του ταμείου OPPF είναι δημόσια χρήματα και δεν προέρχονται από πηγές του ιδιωτικού τομέα για τους λόγους που εκτίθενται στην αιτιολογική σκέψη 32. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, αυτό οφείλεται στο ότι οι ισχύουσες διατάξεις του κανονισμού του υπουργού Οικονομικών (ΕΚ) αριθ. 133/2015 και του προεδρικού διατάγματος αριθ. 66 του 2018 ορίζουν 1) ότι το ταμείο OPPF χρηματοδοτείται αποκλειστικά από την είσπραξη της εισφοράς κατά την εξαγωγή και 2) ότι τα κεφάλαια αυτά χρησιμοποιούνται μόνο για συγκεκριμένες εκταμιεύσεις, συμπεριλαμβανομένης της καταβολής επιχορηγήσεων στους παραγωγούς βιοντίζελ.

(42)

Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 31 ανωτέρω, στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παράσχει στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι πληρωμές της εισφοράς κατά την εξαγωγή συνυπολογίζονται στον προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο προς επίρρωση του ισχυρισμού της βάσει του οποίου τα κεφάλαια του ταμείου OPPF δεν αποτελούν μέρος του κρατικού προϋπολογισμού.

(43)

Σε κάθε περίπτωση, τα ανωτέρω δεν ασκούν επιρροή στο συμπέρασμα ότι τα κεφάλαια του ταμείου OPPF συνιστούν δημόσια κεφάλαια όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 63 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού. Τα κεφάλαια εισπράττονται σύμφωνα με μια υποχρεωτική εισφορά κατά την εξαγωγή. Συνεπώς, σε αντίθεση με μια κατάσταση στην οποία ιδιωτικοί φορείς αποφασίζουν ελεύθερα σχετικά με την είσπραξη ιδιωτικών κεφαλαίων για μια συγκεκριμένη χρήση, στην παρούσα περίπτωση η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβάλλει σε ορισμένους παραγωγούς (συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των παραγωγών βιοντίζελ) την υποχρέωση να καταβάλλουν την εισφορά κατά την εξαγωγή.

(44)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η PT Ciliandra Perkasa, ο όμιλος Permata και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή χαρακτήρισε εσφαλμένα τις πληρωμές του ταμείου OPPF ως επιχορήγηση, ενώ θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως αγορά βιοντίζελ. Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες στην έρευνα, ομοίως εσφαλμένη ήταν η παραδοχή της Επιτροπής ότι δεν υφίσταται συμβατική σχέση μεταξύ των παραγωγών βιοντίζελ και του ταμείου OPPF. Προς επίρρωση του ισχυρισμού της, η Wilmar υπέβαλε επίσης αντίγραφα των συμφωνιών της με το ταμείο OPPF. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, οι πληρωμές του ταμείου OPPF θα πρέπει να θεωρηθούν τίμημα για την αγορά αγαθών (συγκεκριμένα βιοντίζελ) διότι η Pertamina είναι κρατική επιχείρηση και, συνεπώς, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ενιαία οικονομική οντότητα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η οποία είναι ο τελικός αγοραστής του βιοντίζελ.

(45)

Η Επιτροπή έκρινε ότι οι συμβάσεις θα έπρεπε να έχουν υποβληθεί νωρίτερα, προκειμένου να διενεργηθεί δέουσα επαλήθευση. Ακόμη και αν αναγνωριστεί ότι υπάρχουν σε ισχύ συμβάσεις μεταξύ του ταμείου OPPF και των παραγωγών βιοντίζελ, η Επιτροπή επισήμανε ότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, οι συμβάσεις αυτές δεν δημιουργούν συμβατική υποχρέωση των παραγωγών βιοντίζελ έναντι του ταμείου OPPF. Αντιθέτως, όπως εξήγησε η κυβέρνηση της Ινδονησίας, στις συμβάσεις αυτές απλώς επαναλαμβάνεται η νομική υποχρέωση την οποία υπέχει το ταμείο OPPF να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ της τιμής που καταβάλλεται από τις εταιρείες ανάμειξης και της τιμής αναφοράς του βιοντίζελ αφού ο σχετικός παραγωγός βιοντίζελ παραδώσει το βιοντίζελ στην Pertamina. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε κανένα σημείο αυτών των συμβάσεων δεν αναφέρεται ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας αγοράζει βιοντίζελ και ότι οι πληρωμές πραγματοποιούνται για τον λόγο αυτόν. Αντιθέτως, μάλιστα, η ισχύουσα σύμβαση μεταξύ του ταμείου OPPF και των παραγωγών βιοντίζελ δεν αναφέρεται σε αγορά βιοντίζελ που πραγματοποιείται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, αλλά περιέχει τους όρους σύμφωνα με τους οποίους η κυβέρνηση της Ινδονησίας διαθέτει τα λεγόμενα «κεφάλαια χρηματοδότησης του βιοντίζελ» στους παραγωγούς βιοντίζελ. Πιο συγκεκριμένα, οι συμβάσεις ορίζουν ότι το ταμείο OPPF παρέχει χρηματοδότηση στους παραγωγούς βιοντίζελ αφού αυτοί παραδώσουν το βιοντίζελ σε μία από τις εταιρείες ανάμειξης και επαληθευτεί η παράδοση.

(46)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η ύπαρξη συμβάσεων μεταξύ του ταμείου OPPF και των παραγωγών βιοντίζελ δεν μεταβάλλει το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Επιτροπή, σύμφωνα με το οποίο οι πληρωμές του ταμείου OPPF συνιστούν επιχορήγηση. Και τούτο διότι μεταξύ της Pertamina και των προμηθευτών βιοντίζελ ισχύουν μόνο συμβάσεις με αμοιβαίες υποχρεώσεις (δηλαδή παράδοση των αγαθών και καταβολή της τιμής). Κατά συνέπεια, η Επιτροπή απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό.

(47)

Για τους λόγους που εκτίθενται κατωτέρω, η Επιτροπή έκρινε επίσης ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός σύμφωνα με τον οποίο θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι η Pertamina και η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποτελούν ενιαία οικονομική οντότητα.

(48)

Όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 53 και 54, πέραν του ότι είναι κρατική επιχείρηση, δεν υπάρχει άλλο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η Pertamina είναι δημόσιος οργανισμός και, συνεπώς, μέρος της κυβέρνησης. Επιπλέον, στον ισχυρισμό της η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν ανέφερε ότι η Pertamina δεν είναι η μόνη εταιρεία ανάμειξης που υπόκειται στην υποχρέωση ανάμειξης, αλλά ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας στην ίδια υποχρέωση υπόκειτο και η AKR. Παράλληλα, η AKR, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 37 ανωτέρω, είναι ιδιωτική εταιρεία. Τόσο η AKR όσο και η Pertamina εκπληρώνουν την υποχρέωση ανάμειξης δυνάμει των ίδιων νομικών πράξεων και στο πλαίσιο του ίδιου συστήματος. Κατά συνέπεια, βάσει της υποχρέωσης ανάμειξης, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αγοράζει το βιοντίζελ, εκτός εάν η κυβέρνηση της Ινδονησίας εκτιμά επίσης ότι η AKR θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί μέρος της ίδιας οικονομικής οντότητας.

(49)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή ενέμεινε στο συμπέρασμά της σύμφωνα με το οποίο η Pertamina, παρά το γεγονός ότι είναι κρατική επιχείρηση, ενεργεί ως φορέας της αγοράς που αγοράζει βιοντίζελ από τους παραγωγούς βιοντίζελ, προκειμένου να το αναμείξει με ορυκτό ντίζελ το οποίο πωλείται στη συνέχεια από την Pertamina.

(50)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενέμεινε επίσης στο συμπέρασμά της σύμφωνα με το οποίο οι πληρωμές που πραγματοποιούνται από τον οργανισμό διαχείρισης του ταμείου OPPF συνιστούν επιχορήγηση. Όπως εξηγήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, ούτε στην ισχύουσα νομοθεσία ούτε στις συμβάσεις μεταξύ του ταμείου OPPF και των εταιρειών ανάμειξης προβλέπονται αμοιβαίες υποχρεώσεις. Αντιθέτως, στη συνολική δομή της υποχρέωσης ανάμειξης οι μόνες αμοιβαίες υποχρεώσεις είναι μεταξύ των παραγωγών βιοντίζελ (που υποχρεούνται να προμηθεύουν το βιοντίζελ) και των εταιρειών ανάμειξης (που υποχρεούνται να καταβάλλουν μια τιμή). Επομένως, κατά την άποψη της Επιτροπής, ο οργανισμός διαχείρισης του ταμείου OPPF εκταμιεύει τα χρήματα χωρίς να αναμένει κάποιο αντάλλαγμα. Ως εκ τούτου, οι καταβολές από το ταμείο OPPF μπορούν να χαρακτηριστούν επιχορηγήσεις.

(51)

Η Wilmar, ο όμιλος Permata και η PT Ciliandra Perkasa ισχυρίστηκαν επιπλέον ότι η Pertamina, η οποία ανήκει εξολοκλήρου στο κράτος, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί δημόσιο οργανισμό. Κανένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα δεν υπέβαλε κάποιο στοιχείο προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού.

(52)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι για να θεωρηθεί η Pertamina δημόσιος οργανισμός για τους σκοπούς της παρούσας έρευνας (ο οποίος αγοράζει βιοντίζελ από κοινού με τον οργανισμό διαχείρισης του ταμείου OPPF), η κυβέρνηση της Ινδονησίας θα έπρεπε να έχει προβάλει τον ισχυρισμό αυτό σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας έρευνας και θα έπρεπε να έχει δώσει εντολή στην Pertamina να συνεργαστεί και να συμμετάσχει στην έρευνα.

(53)

Η Επιτροπή έκρινε ότι η κρατική ιδιοκτησία δεν ισοδυναμεί αυτή καθαυτή με την έννοια του «δημόσιου οργανισμού». Όπως εξηγήθηκε ήδη στην αιτιολογική σκέψη 55 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο του ΠΟΕ στην έκθεση για την υπόθεση ΗΠΑ - δασμοί αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικοί δασμοί (Κίνα), έκρινε ότι ο όρος «δημόσιος οργανισμός» σημαίνει μια οντότητα που «κατέχει, ασκεί ή είναι επιφορτισμένη με κυβερνητική εξουσία» (8). Απλές επίσημες ενδείξεις ελέγχου (όπως η κρατική ιδιοκτησία) δεν επαρκούν για να διαπιστωθεί η ύπαρξη δημόσιου οργανισμού (9).

(54)

Κανένα από τα μέρη δεν τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του αναλύοντας με ποιον τρόπο είναι η Pertamina επιφορτισμένη με κυβερνητική εξουσία. Η Επιτροπή επισήμανε ότι η Pertamina, όπως και η AKR, πρέπει να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την υποχρέωση ανάμειξης. Ωστόσο, η συμμόρφωση με μια νομική απαίτηση δεν σημαίνει ότι μια οντότητα έχει επιφορτιστεί με δημόσια εξουσία. Επιπλέον, η Pertamina (όπως και η AKR) απλώς αγοράζει το βιοντίζελ και δεν διαδραματίζει κανένα ρόλο στην εκταμίευση της επιχορήγησης υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ.

(55)

Τέλος, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η AKR, μια ιδιωτική εταιρεία, υπάγεται στην ίδια υποχρέωση ανάμειξης και έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με την Pertamina. Εάν γίνονταν δεκτοί οι ισχυρισμοί των συμμετεχόντων στην έρευνα, η Επιτροπή δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να διαπιστώσει ότι και η AKR είναι δημόσιος οργανισμός, επιφορτισμένος με κυβερνητική εξουσία. Ωστόσο, σε αντίφαση με το ίδιο τους το σκεπτικό, κανένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα δεν προέβαλε τέτοιον ισχυρισμό. Πράγματι, τα μέρη δεν αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο ο ισχυρισμός τους περί από κοινού αγοράς βιοντίζελ από την Pertamina και το ταμείο OPPF συμφωνεί με το σύστημα που εφαρμοζόταν στην ιδιωτικής ιδιοκτησίας AKR. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απέρριψε τον ισχυρισμό.

(56)

Επιπλέον, η Wilmar ισχυρίστηκε ότι, ακόμη και αν η Pertamina δεν θεωρείτο δημόσιος οργανισμός, στις εταιρείες ανάμειξης έχει ανατεθεί ή δοθεί εντολή από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να αγοράζουν βιοντίζελ για λογαριασμό της κυβέρνησης και/ή στους προμηθευτές βιοντίζελ έχει ανατεθεί ή δοθεί εντολή να πωλούν βιοντίζελ στις εταιρείες ανάμειξης. Η Wilmar δεν υπέβαλε κανένα στοιχείο προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού. Πράγματι, από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει αντιθέτως ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα στο πλαίσιο του οποίου οι εταιρείες ανάμειξης και οι παραγωγοί βιοντίζελ συμμετέχουν πρόθυμα στο πλαίσιο όπου η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβάλλει ορισμένες υποχρεώσεις ανάμειξης και η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρεμβαίνει οικονομικά ώστε να μετριάσει την επιβάρυνση που απορρέει από την υποχρέωση ανάμειξης.

(57)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι η απλή ύπαρξη υποχρέωσης ανάμειξης επιβάλλει νομική υποχρέωση αγοράς βιοντίζελ, αλλά δεν συνεπάγεται ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας αγοράζει βιοντίζελ στην αγορά. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας απλώς επιβάλλει το ποσοστό του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου που πρέπει να αναμειγνύεται με ορυκτό ντίζελ. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αγοράζει μεθυλεστέρα φοινικέλαιου ούτε έχει πρόθεση να τον αγοράσει.

(58)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απέρριψε και αυτόν τον ισχυρισμό.

(59)

Όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι ακόμη και αν η Επιτροπή χαρακτήρισε ορθώς τις πληρωμές που λήφθηκαν από το ταμείο OPPF ως επιχορήγηση, η εκτίμησή της περί ύπαρξης οφέλους ήταν εσφαλμένη.

(60)

Συνοπτικά, οι παραγωγοί-εξαγωγείς υποστήριξαν ότι επειδή το ταμείο OPPF χρηματοδοτείται αποκλειστικά από την εισφορά κατά την εξαγωγή την οποία καταβάλλουν, μεταξύ άλλων, οι παραγωγοί βιοντίζελ, οι εν λόγω παραγωγοί δεν αποκομίζουν όφελος διότι καταβάλλουν στο ταμείο περισσότερα χρήματα από αυτά που λαμβάνουν από αυτό. Σύμφωνα με τους παραγωγούς-εξαγωγείς, το ταμείο OPPF είναι ιδιωτικά χρηματοδοτούμενο και, επομένως, η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει αφαιρέσει τα ποσά που καταβλήθηκαν στο ταμείο OPPF σε επίπεδο ομίλου. Επιπλέον, οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει αφαιρέσει το ποσό της καταβληθείσας εισφοράς κατά την εξαγωγή για κάθε προϊόν που υπόκειται σε αυτήν, και όχι μόνο το ποσό της εισφοράς που καταβλήθηκε για την εξαγωγή βιοντίζελ.

(61)

Για τους κατωτέρω λόγους, η Επιτροπή διαφώνησε με τον ισχυρισμό αυτόν.

(62)

Πρώτον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι όλες οι εταιρείες που συμμετέχουν στην αξιακή αλυσίδα του ακατέργαστου φοινικέλαιου, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών βιοντίζελ, υποχρεούνται να καταβάλλουν την εισφορά δυνάμει κανονιστικών διατάξεων. Όπως και στην περίπτωση της γενικής φορολογίας, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αξιακή αλυσίδα του ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν διαθέτουν διακριτική ευχέρεια ως προς τη συνεισφορά ή όχι στο ταμείο OPPF και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι το εν λόγω ταμείο είναι ιδιωτικά χρηματοδοτούμενο. Αντιθέτως, το ταμείο OPPF χρηματοδοτείται μέσω της κανονικής δημοσιονομικής δραστηριότητας και δραστηριότητας είσπραξης δημοσίων εσόδων της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Πράγματι, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα έσοδα που εισπράττονται μέσω της εισφοράς κατά την εξαγωγή καταλογίζονται άμεσα σε ειδικό λογαριασμό του ταμείου OPPF αντί του γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Συνεπώς, η αφαίρεση των εισφορών κατά την εξαγωγή που καταβλήθηκαν από τους παραγωγούς βιοντίζελ για τη διαπίστωση της ύπαρξης οφέλους θα ήταν εξίσου ακατάλληλη με την αφαίρεση όλων των φόρων που καταβλήθηκαν από τους δικαιούχους.

(63)

Δεύτερον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ισχυρισμός βάσει του οποίου οι παραγωγοί βιοντίζελ κατέβαλαν περισσότερα χρήματα στο ταμείο OPPF από αυτά που έλαβαν είναι αντικειμενικά εσφαλμένος. Ο ισχυρισμός αυτός βασίζεται στην πραγματικότητα στη συνολική εισφορά κατά την εξαγωγή η οποία καταβλήθηκε σε επίπεδο ομίλου και για όλα τα προϊόντα που υπόκεινται στην εισφορά κατά την εξαγωγή. Ωστόσο, εάν ληφθεί υπόψη μόνο η εισφορά που καταβλήθηκε από τους παραγωγούς-εξαγωγείς (μεμονωμένα, όχι σε επίπεδο ομίλου) για το βιοντίζελ, τα ποσά που καταβλήθηκαν στο ταμείο OPPF είναι χαμηλότερα από τα ποσά που λήφθηκαν υπό τη μορφή επιχορηγήσεων από το εν λόγω ταμείο.

(64)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και οι παραγωγοί-εξαγωγείς Wilmar, όμιλος Permata και PT Ciliandra Perkasa υποστήριξαν επιπλέον ότι ήταν εσφαλμένη η διαπίστωση της Επιτροπής βάσει της οποίας το πρόγραμμα αυτό χορηγεί όφελος υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ. Και τούτο διότι, ελλείψει των πληρωμών του ταμείου OPPF, οι εταιρείες ανάμειξης θα αναγκάζονταν να αγοράσουν το βιοντίζελ στην τιμή αναφοράς του. Συνεπώς, οι παραγωγοί βιοντίζελ θα λάμβαναν το ίδιο ποσό χρημάτων με αυτό που λαμβάνουν σήμερα και, ως εκ τούτου, δεν βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε διαφορετική περίπτωση.

(65)

Η Επιτροπή διαφώνησε με τον ισχυρισμό αυτόν. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ορθό αντιπαράδειγμα δεν είναι ότι απουσία του ταμείου OPPF οι εταιρείες ανάμειξης θα κατέβαλλαν την τιμή αναφοράς του βιοντίζελ. Ένας από τους στόχους πολιτικής του ταμείου OPPF και ο σκοπός της υποχρέωσης ανάμειξης είναι η προώθηση της χρήσης βιοντίζελ στην Ινδονησία (αντί της χρήσης ορυκτού ντίζελ). Δεδομένου ότι η τιμή του ορυκτού ντίζελ είναι συνήθως χαμηλότερη από την τιμή του βιοντίζελ, η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρεμβαίνει για να διευκολύνει την πώληση βιοντίζελ από τους παραγωγούς βιοντίζελ. Παράλληλα, οι πληρωμές αυτές συμβάλλουν στην εκπλήρωση των απαιτήσεων υποχρεωτικής ανάμειξης. Απλώς και μόνο η ύπαρξη του προγράμματος του OPPF δείχνει ότι οι συνήθεις συνθήκες της αγοράς δεν θα ήταν ευνοϊκές για την τιμή αναφοράς του βιοντίζελ, η οποία χρησιμοποιείται για τη συμπλήρωση των συναλλαγών μεταξύ των Pertamina/AKR και των παραγωγών βιοντίζελ. Ως εκ τούτου, χωρίς την υποχρέωση ανάμειξης, οι εταιρείες ανάμειξης δεν θα είχαν κανένα κίνητρο να αγοράσουν βιοντίζελ. Απουσία του ταμείου OPPF και των πληρωμών του, δεν θα υπήρχαν εγχώριες πωλήσεις βιοντίζελ. Οι παραγωγοί βιοντίζελ θα έπρεπε να ανταγωνιστούν τους παραγωγούς ορυκτού ντίζελ. Εάν δεν υπήρχε το ταμείο OPPF και το πρόγραμμα που έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση της Ινδονησίας, οι παραγωγοί βιοντίζελ δεν θα λάμβαναν τα πρόσθετα κεφάλαια στο επίπεδο της τιμής αναφοράς του βιοντίζελ που έχει καθοριστεί από την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(66)

Κατά την άποψη της Επιτροπής, βάσει του ορθού αντιπαραδείγματος, οι παραγωγοί βιοντίζελ θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο έρευνας. Για τους παραγωγούς βιοντίζελ η υποχρέωση ανάμειξης συνεπάγεται στην ουσία την ύπαρξη προβλέψιμης και αξιόπιστης πηγής εισοδήματος μέσω εγγυημένων πωλήσεων. Επιπλέον, τα συνολικά έσοδα από τις εγχώριες πωλήσεις, ήτοι το ποσό που καταβάλλεται από τις εταιρείες ανάμειξης συν την επιχορήγηση που διατίθεται από το ταμείο OPPF, καθορίζονται εκ των προτέρων από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, θωρακίζοντας αποτελεσματικά τους προμηθευτές βιοντίζελ από τις συνήθεις διακυμάνσεις των τιμών με τις οποίες θα βρίσκονταν διαφορετικά αντιμέτωποι σε μια ελεύθερη αγορά, εφόσον υπήρχε.

(67)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή έκρινε επίσης ότι ο υπολογισμός της τιμής αναφοράς για το βιοντίζελ που καταβάλλεται σε ανεξάρτητους προμηθευτές δεν αντικατοπτρίζει τη ζήτηση και προσφορά υπό συνήθεις συνθήκες της αγοράς χωρίς παρέμβαση της κυβέρνησης. Πράγματι, η Pertamina, ανεξάρτητα από το αν έλαβε όφελος ή όχι, δεν ήταν πρόθυμη να καταβάλει την τιμή αναφοράς για το βιοντίζελ, αλλά μόνο μια χαμηλότερη τιμή. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώθηκε επίσης από την κυβέρνηση της Ινδονησίας κατά τον επιτόπιο έλεγχο, στο πλαίσιο του οποίου εξήγησε ότι εάν η Pertamina αγόραζε βιοντίζελ στην τιμή αναφοράς του βιοντίζελ, θα κατέγραφε ζημία. Η δήλωση αυτή απέδειξε ότι, σε μη στρεβλωμένες συνθήκες της αγοράς, η αγοραία τιμή για το βιοντίζελ θα ήταν σημαντικά χαμηλότερη από την τιμή αναφοράς του βιοντίζελ, η οποία καθορίζεται επί του παρόντος από την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(68)

Η Επιτροπή συνήγαγε από τη δήλωση της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι κανένας αγοραστής –όπως και η Pertamina– δεν θα ήταν σε θέση να ασκεί επικερδή δραστηριότητα εάν η τιμή του βιοντίζελ ήταν η τιμή αναφοράς που καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Ως εκ τούτου, είτε δεν θα πωλείτο βιοντίζελ στην Ινδονησία και, συνεπώς, δεν θα υπήρχαν έσοδα για τους παραγωγούς βιοντίζελ, είτε οι τιμές του βιοντίζελ θα ήταν χαμηλότερες από το επίπεδο που καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Δεδομένου ότι στην Ινδονησία η κυβέρνηση της Ινδονησίας καθορίζει και εφαρμόζει υποχρέωση ανάμειξης (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 49 και 50 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού), το πρώτο σενάριο είναι πολύ απίθανο να συμβεί. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεώρησε ότι –ελλείψει του υπό ανάλυση καθεστώτος– το πιο πιθανό αντιπαράδειγμα ήταν ότι οι τιμές του βιοντίζελ θα ήταν χαμηλότερες.

(69)

Ειδικότερα, η Επιτροπή παρατήρησε ότι οι τιμές αναφοράς που χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας για τον καθορισμό του ποσού της επιχορήγησης που διατίθεται από το ταμείο OPPF δεν είναι ενδεικτικές μιας αγοραίας τιμής, καθώς ο τύπος υπολογισμού τους δεν βασίζεται σε μια μη στρεβλωμένη πραγματικότητα της αγοράς. Αυτό οφείλεται, αφενός, στο ότι ολόκληρη η αγορά, τόσο προηγούμενου όσο και επόμενου σταδίου, είναι στρεβλωμένη και δεν μπορεί, συνεπώς, να είναι αντιπροσωπευτική κανονικών, ανταγωνιστικών συνθηκών αγοράς. Αφετέρου, η Επιτροπή έκρινε ότι το ποσό του κόστους μετατροπής που υπολογίστηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας στο πλαίσιο του χρησιμοποιούμενου τύπου για τον υπολογισμό της τιμής αναφοράς για το βιοντίζελ (η μέση εγχώρια τιμή για το ακατέργαστο φοινικέλαιο συν ένα τέλος μετατροπής ύψους 100 USD ανά τόνο) είναι υπερβολικό. Η Επιτροπή επαλήθευσε το πραγματικό κόστος μεταποίησης για ορισμένους από τους παραγωγούς-εξαγωγείς και παρατήρησε ότι ο υπολογισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας υπερεκτιμά το κόστος αυτό. Το εν λόγω πραγματικό κόστος μεταποίησης ανερχόταν, κατά μέσο όρο, σε ένα ποσό μεταξύ 60 και 80 USD ανά τόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας (10).

(70)

Ως εκ τούτου, ακόμη και αν η Επιτροπή έκανε δεκτό τον ισχυρισμό ότι οι συνδυασμένες πληρωμές των εταιρειών ανάμειξης και του ταμείου OPPF συνιστούν καταβολή της τιμής του βιοντίζελ, κάτι που δεν ισχύει, η Επιτροπή θα έπρεπε ωστόσο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η «τιμή» που καταβλήθηκε στους προμηθευτές βιοντίζελ ήταν υπερβολική.

(71)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη του προγράμματος θέτει τους παραγωγούς βιοντίζελ σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν διαφορετικά και, επομένως, τους χορηγεί όφελος.

(72)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι ακόμη κι αν υπήρχε όφελος, αυτό μετακυλιόταν πλήρως στις εταιρείες ανάμειξης (Pertamina και AKR). Και τούτο διότι οι παραγωγοί βιοντίζελ εξασφαλίζουν κατά τους ισχυρισμούς την αγοραία τιμή για το βιοντίζελ, ενώ οι εταιρείες ανάμειξης επωφελούνται από την αγορά του σε χαμηλότερη τιμή (συγκεκριμένα, στην τιμή αναφοράς για το ορυκτό ντίζελ).

(73)

Η Επιτροπή δεν συμφώνησε με τον ισχυρισμό αυτό. Όπως αναλύθηκε ήδη στις αιτιολογικές σκέψεις 195 έως 201 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, και εξετάστηκε επίσης στην αιτιολογική σκέψη 67, η Επιτροπή έκρινε ότι στην Ινδονησία δεν υπάρχει πραγματική τιμή της αγοράς για το βιοντίζελ, καθώς η κυβέρνηση της Ινδονησίας ρυθμίζει και στρεβλώνει ολόκληρη την αξιακή αλυσίδα ακατέργαστου φοινικέλαιου-βιοντίζελ. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η μόνη τιμή που υπάρχει στην αγορά είναι αυτή που καταβαλλόταν από τις εταιρείες ανάμειξης (συγκεκριμένα, η τιμή αναφοράς για το ορυκτό ντίζελ).

(74)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι το πρόγραμμα ωφελεί τις εταιρείες ανάμειξης, οι οποίες καταβάλλουν εντέλει χαμηλότερη τιμή για το βιοντίζελ που αγοράζουν, η Επιτροπή επισήμανε ότι το ζήτημα του αν η Pertamina ή η AKR επωφελούνται (επίσης) από το πρόγραμμα αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας έρευνας, διότι δεν είναι παραγωγοί-εξαγωγείς του υπό εξέταση προϊόντος.

(75)

Μετά την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η PT Ciliandra Perkasa, ο όμιλος Permata και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι ήταν εσφαλμένη η διαπίστωση της Επιτροπής ότι το ταμείο OPPF χορηγεί όφελος στους παραγωγούς βιοντίζελ για τους εξής λόγους:

(76)

Η Επιτροπή εξέτασε το αντιπαράδειγμα που παρουσιάζεται στην κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων και διατυπώνεται στην αιτιολογική σκέψη 65 ανωτέρω. Ωστόσο, η Επιτροπή έκρινε ότι ο ισχυρισμός που προβάλλεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβεβαιώνει περαιτέρω ότι το ταμείο OPPF χορηγεί όφελος στους παραγωγούς βιοντίζελ. Το επιχείρημα της κυβέρνησης της Ινδονησίας βασίζεται σε δύο κύρια στοιχεία: 1) οι παραγωγοί βιοντίζελ δεν υπέχουν νομική υποχρέωση να πωλούν βιοντίζελ στην εγχώρια αγορά· και 2) οι παραγωγοί βιοντίζελ είναι ορθολογικοί οικονομικοί φορείς οι οποίοι επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους.

(77)

Η Επιτροπή δεν αμφισβήτησε τα δύο στοιχεία που επικαλέστηκε η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Κατά την άποψη της Επιτροπής, το γεγονός ότι παρά την έλλειψη σχετικής νομικής υποχρέωσης οι ορθολογικοί οικονομικοί φορείς όπως οι παραγωγοί βιοντίζελ αποφασίζουν να συμμετάσχουν στο καθεστώς του ταμείου OPPF συνιστά εμπειρική και αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι αυτή είναι η βέλτιστη επιλογή τους για την άσκηση των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων.

(78)

Εάν, όπως ισχυρίστηκε η κυβέρνηση της Ινδονησίας, ισχυρισμός τον οποίο η Επιτροπή δεν είχε κανέναν λόγο να αμφισβητήσει, «οι ιδιωτικής ιδιοκτησίας παραγωγοί βιοντίζελ (πολλοί εκ των οποίων ανήκουν σε πολυεθνικούς ομίλους) έχουν ως στόχο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας» (11), αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή στο καθεστώς του ταμείου OPPF είναι ο πιο επικερδής τρόπος τον οποίο έχουν στη διάθεσή τους για την άσκηση των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Συνεπώς, στο πλαίσιο οποιουδήποτε αντιπαραδείγματος, οι παραγωγοί βιοντίζελ θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση. Εάν δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, ένας ορθολογικός οικονομικός φορέας, ελεύθερος από οποιονδήποτε νομικό περιορισμό, θα είχε επιλέξει μια πιο επικερδή επιλογή αντί της συμμετοχής στο καθεστώς.

(79)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι παραγωγοί βιοντίζελ βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος ανεξάρτητα από το εναλλακτικό αντιπαράδειγμα. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή επιβεβαίωσε το συμπέρασμά της ότι το ταμείο OPPF χορηγεί όφελος στους παραγωγούς βιοντίζελ.

(80)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι το κόστος μετατροπής που χρησιμοποιήθηκε στον τύπο υπολογισμού της τιμής αναφοράς του βιοντίζελ δεν είναι υπερβολικό, η Επιτροπή παρατήρησε ότι έκρινε ότι οι πληρωμές από το ταμείο OPPF στους παραγωγούς βιοντίζελ συνιστούν επιχορήγηση και δεν αποτελούν μέρος του τιμήματος για την αγορά βιοντίζελ. Ως εκ τούτου, κατά την άποψη της Επιτροπής, το υπερβολικό ή μη ύψος αυτού του κόστους μετατροπής δεν ασκούσε επιρροή στον καθορισμό της ύπαρξης οφέλους.

(81)

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν η Επιτροπή ακολουθούσε το σκεπτικό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι δεν υπάρχει όφελος στη συγκεκριμένη περίπτωση διότι οι πληρωμές του ταμείου OPPF συνιστούν το τίμημα για την αγορά βιοντίζελ, η Επιτροπή παρατήρησε ότι το ποσό του κόστους μετατροπής δεν μεταβάλλεται τακτικά και έχει οριστεί σε 100 USD/τόνο από τις 21 Μαρτίου 2016. Η Επιτροπή αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου ότι το κόστος μετατροπής αναθεωρείται ετησίως. Ωστόσο, η Επιτροπή έκρινε ότι το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αναθεώρησης δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της αγοράς διότι το ποσό του κόστους μετατροπής είναι υψηλότερο από το πραγματικό κόστος το οποίο επωμίζονται οι παραγωγοί βιοντίζελ όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 69.

(82)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι θεωρούσε μη αντιπροσωπευτικό το φάσμα του κόστους μετατροπής που συλλέχθηκε από την Επιτροπή. Εν προκειμένω, η Επιτροπή παρατήρησε καταρχάς ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία προς επίρρωση της δήλωσής της. Δεύτερον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι επαλήθευσε το κόστος αυτό στο πλαίσιο των επιτόπιων ελέγχων που πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις ορισμένων παραγωγών βιοντίζελ. Για λόγους σαφήνειας, για τον υπολογισμό του κόστους αυτού η Επιτροπή αφαίρεσε την αξία της γλυκερίνης που παράγεται κατά τη διαδικασία του εξευγενισμού από ακατέργαστο φοινικέλαιο σε βιοντίζελ (12).

(83)

Με βάση τα ανωτέρω, ακόμη και αν η Επιτροπή έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας, σύμφωνα με τον οποίο οι πληρωμές του ταμείου OPPF αποτελούν το τίμημα για την αγορά βιοντίζελ, κάτι που δεν ισχύει, θα εξακολουθούσε να υπάρχει όφελος υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ. Ακόμη και αν δεν υπήρχε η υποχρέωση ανάμειξης, οι παραγωγοί βιοντίζελ δεν θα λάμβαναν την πλήρη αποζημίωση που παρέχεται από το ταμείο OPPF.

(84)

Η Wilmar ισχυρίστηκε επιπλέον ότι η καθορισμένη τιμή αναφοράς για το εγχώριο βιοντίζελ Ινδονησίας αντικατοπτρίζει και ακολουθεί στενά τη δυναμική μιας μη στρεβλωμένης αγοράς. Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η εγχώρια αγορά βιοντίζελ της Ινδονησίας είναι εξολοκλήρου ρυθμιζόμενη, από την τιμή του ακατέργαστου φοινικέλαιου μέχρι την τιμή και τη ζήτηση βιοντίζελ. Οι προμηθευτές βιοντίζελ είναι υποχρεωμένοι να πωλούν συγκεκριμένες ποσότητες σε συγκεκριμένη τιμή, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με έναν τύπο που έχει καθοριστεί εκ των προτέρων και βασίζεται σε στοιχεία που δεν συνάδουν με την πραγματικότητα της αγοράς. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενέμεινε στο συμπέρασμά της ότι η τιμή αναφοράς που καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αντικατοπτρίζει την τιμή που θα υπήρχε σε μη στρεβλωμένες συνθήκες της αγοράς. Και τούτο διότι η Επιτροπή έκρινε ότι η μόνη αξιόπιστη υποκατάστατη μεταβλητή για μια μη στρεβλωμένη τιμή στην εγχώρια αγορά είναι αυτή την οποία καταβάλλουν οι εταιρείες ανάμειξης. Συνεπώς, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(85)

Μετά την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι ήταν εσφαλμένη η διαπίστωση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι το ταμείο OPPF χορηγεί όφελος και στις εταιρείες ανάμειξης. Και τούτο, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, διότι το γεγονός ότι το ταμείο OPPF αποσκοπεί στη χορήγηση οφέλους (και) στις εταιρείες ανάμειξης σημαίνει ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιχορήγηση.

(86)

Όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 64 έως 74, η Επιτροπή έκρινε ότι το κατά πόσον οι εταιρείες ανάμειξης επωφελήθηκαν από το επίμαχο πρόγραμμα δεν ασκεί επιρροή για τον σκοπό της παρούσας έρευνας. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το ταμείο OPPF παρέχει επιχορήγηση υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ, μια επιχορήγηση η οποία, απουσία του προγράμματος, δεν θα λάμβανε χώρα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(87)

Όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς υποστήριξαν ότι η Επιτροπή έσφαλε στον υπολογισμό του ποσού του οφέλους το οποίο προσπορίστηκαν οι παραγωγοί-εξαγωγείς, διότι στον υπολογισμό αυτό συμπεριλήφθηκε το χρηματικό ποσό το οποίο κατέβαλε το ταμείο OPPF ως επιστροφή εξόδων μεταφοράς. Σύμφωνα με τους παραγωγούς-εξαγωγείς, τα χρήματα αυτά αποτελούν απλώς επιστροφή εξόδων με τα οποία ήδη επιβαρύνθηκαν και, συνεπώς, δεν συνιστούν όφελος. Επιπλέον, ένας παραγωγός-εξαγωγέας ισχυρίστηκε ότι τα έξοδα αυτά πρέπει να χαρακτηριστούν ως πραγματοποιηθέντα έξοδα που είναι επιλέξιμα για το καθεστώς επιδοτήσεων και, συνεπώς, πρέπει να εξαιρεθούν δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(88)

Για τους λόγους που εκτίθενται κατωτέρω, η Επιτροπή διαφώνησε με τον ισχυρισμό αυτό διότι δεν θεωρεί τα έξοδα μεταφοράς στα οποία υποβλήθηκαν οι παραγωγοί βιοντίζελ ως «κάθε τέλος για την υποβολή της σχετικής αίτησης και κάθε άλλο αναγκαίο έξοδο που πραγματοποιήθηκε με σκοπό την εξασφάλιση του δικαιώματος προς επιδότηση ή τη λήψη της επιδότησης».

(89)

Πρώτον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι στις κατευθύνσεις για τον υπολογισμό του ποσού της επιδότησης στις έρευνες με αντικείμενο την επιβολή αντισταθμιστικού δασμού («οι κατευθύνσεις») διευκρινίζεται ότι «τα μόνα τέλη ή έξοδα που μπορούν κανονικά να αφαιρεθούν είναι αυτά που καταβλήθηκαν απευθείας στο Δημόσιο κατά την περίοδο της έρευνας. Πρέπει να αποδειχθεί ότι η πληρωμή αυτή είναι υποχρεωτική για τη χορήγηση της επιδότησης. Συνεπώς, δεν αφαιρούνται πληρωμές σε ιδιώτες, π.χ. δικηγόρους ή λογιστές, κατά την υποβολή αίτησης για επιδότηση» (13).

(90)

Σε αντίθεση με τα όσα ορίζονται στις κατευθύνσεις, τα επίμαχα έξοδα μεταφοράς δεν καταβάλλονται απευθείας στην κυβέρνηση της Ινδονησίας αλλά σε ιδιωτικές εταιρείες. Ούτε εξήγησε ο παραγωγός-εξαγωγέας με ποιον τρόπο αυτά τα έξοδα μεταφοράς είναι «υποχρεωτικά» για τη λήψη της επιδότησης.

(91)

Δεύτερον, η Επιτροπή έκρινε ότι τα έξοδα μεταφοράς είναι έξοδα τα οποία επωμίζονται συνήθως οι παραγωγοί βιοντίζελ στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών τους με τις εταιρείες ανάμειξης. Τα έξοδα μεταφοράς αποτελούν συνήθως μέρος της τιμής/σύμβασης αγοράς και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι υπάρχει αντικειμενική αιτιολογία για την επιστροφή τους. Κατά συνέπεια, το χρηματικό ποσό που καταβλήθηκε από το ταμείο OPPF ως επιστροφή των εξόδων μεταφοράς συνιστά όφελος.

(92)

Με βάση τα ανωτέρω, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε και η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επιστροφή των εξόδων μεταφοράς που πραγματοποιήθηκαν από τους παραγωγούς βιοντίζελ δεν πρέπει να αφαιρεθεί από τον υπολογισμό του οφέλους. Τα κεφάλαια που παρασχέθηκαν από τον οργανισμό διαχείρισης στους παραγωγούς βιοντίζελ καλύπτουν όχι μόνο τη διαφορά μεταξύ της τιμής αναφοράς του ορυκτού ντίζελ και της τιμής αναφοράς του βιοντίζελ, αλλά και τα έξοδα μεταφοράς, στο πλαίσιο της ίδιας επιχορήγησης.

(93)

Οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι επιβαρύνονται με κόστος πίστωσης που σχετίζεται με τις πληρωμές του ταμείου OPPF. Σύμφωνα με τους παραγωγούς βιοντίζελ, αυτό οφείλεται στο ότι το ταμείο OPPF εκταμιεύει την επιχορήγηση αρκετούς μήνες μετά την έκδοση τιμολογίου από τους παραγωγούς προς τη σχετική εταιρεία ανάμειξης.

(94)

Η Επιτροπή διαφώνησε με τον ισχυρισμό αυτόν, καθώς ενέμεινε στο συμπέρασμά της σύμφωνα με το οποίο οι πληρωμές του ταμείου OPPF συνιστούν επιχορήγηση και όχι πληρωμή για την αγορά αγαθών. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι οι παραγωγοί-εξαγωγείς δεν θα έπρεπε να έχουν λάβει αυτές τις επιχορηγήσεις εξαρχής και ότι κανένα κόστος πίστωσης οποιουδήποτε είδους δεν μπορεί να συνδεθεί με αυτές τις επιχορηγήσεις.

(95)

Με βάση τα ανωτέρω, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε και η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το επικαλούμενο κόστος πίστωσης το οποίο επωμίστηκαν οι παραγωγοί βιοντίζελ δεν πρέπει να αφαιρεθεί από τον υπολογισμό του οφέλους.

(96)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή ενέμεινε στα συμπεράσματά της, βάσει των οποίων η στήριξη που παρασχέθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας στον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ με την άμεση μεταφορά κεφαλαίων μέσω του «ταμείου επιδότησης βιοντίζελ» συνιστούσε αντισταθμίσιμη επιδότηση, όπως συνάχθηκε στις αιτιολογικές σκέψεις 80 έως 83 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(97)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η PT Ciliandra Perkasa, ο όμιλος Permata και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή απέρριψε εσφαλμένα τον ισχυρισμό των παραγωγών-εξαγωγέων σύμφωνα με τον οποίο η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει αφαιρέσει το κόστος μεταφοράς και το κόστος πίστωσης από τον υπολογισμό του οφέλους. Και τούτο, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, διότι τα έξοδα αυτά είναι αναγκαία έξοδα που πραγματοποιούνται με σκοπό την εξασφάλιση της καταβολής της επιχορήγησης.

(98)

Η Επιτροπή ανέλυσε ήδη τον ισχυρισμό αυτό στην αιτιολογική σκέψη 89 ανωτέρω. Επιπλέον των όσων εξηγήθηκαν ήδη στην αιτιολογική σκέψη 91 ανωτέρω, η Επιτροπή επισήμανε ότι σύμφωνα με τις κατευθύνσεις «τα μόνα τέλη ή έξοδα που μπορούν κανονικά να αφαιρεθούν είναι αυτά που καταβλήθηκαν απευθείας στο Δημόσιο κατά την περίοδο της έρευνας». Στην παρούσα περίπτωση, το κόστος μεταφοράς δεν καταβάλλεται στο Δημόσιο, αλλά σε ιδιωτικούς φορείς, και στη συνέχεια επιστρέφεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εμμένει στο συμπέρασμά της σύμφωνα με το οποίο το κόστος μεταφοράς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως έξοδο που μπορεί να αφαιρεθεί σύμφωνα με τις κατευθύνσεις. Συνεπώς, ο ισχυρισμός απορρίπτεται.

(99)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή έσφαλε μη αφαιρώντας τις εισροές στο ταμείο OPPF κατά τον υπολογισμό του οφέλους που λήφθηκε στο πλαίσιο του καθεστώτος αυτού. Ωστόσο, οι εισροές αυτές συνδέονταν με την καταβολή εισφορών κατά την εξαγωγή τις οποίες επέβαλλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας σε διάφορα προϊόντα με βάση το ακατέργαστο φοινικέλαιο τα οποία εξάγονται από την Ινδονησία. Οι εν λόγω εισφορές εισπράττονταν, επομένως, για πολλά άλλα προϊόντα εκτός του προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο της έρευνας. Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 64 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, και αναλύεται περαιτέρω στην αιτιολογική σκέψη 62 ανωτέρω, οι εισφορές αυτές αποτελούν δημόσιους πόρους. Το σημείο αυτό είναι ορθό ανεξάρτητα από τον κρατικό φορέα που είναι αρμόδιος για την είσπραξή τους. Συνάχθηκε, επομένως, το συμπέρασμα ότι δεν έπρεπε να αφαιρεθούν οι εισροές στο ταμείο OPPF από τα ληφθέντα οφέλη. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(100)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι η Επιτροπή έσφαλε χρησιμοποιώντας τον κύκλο εργασιών του βιοντίζελ για τον καθορισμό του ποσού της επιδότησης. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό, θα έπρεπε να έχει χρησιμοποιηθεί ο συνολικός κύκλος εργασιών των παραγωγών βιοντίζελ (συμπεριλαμβανομένων, επομένως, και άλλων προϊόντων εκτός του βιοντίζελ). Ωστόσο, ο αποκλειστικός λόγος χορήγησης των επιδοτήσεων από το ταμείο OPPF ήταν ότι οι παραγωγοί είχαν πωλήσει βιοντίζελ. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή έκρινε ότι είχε χρησιμοποιήσει τον ορθό κύκλο εργασιών στον υπολογισμό της και, επομένως, αυτός ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(101)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προέβαλε περαιτέρω επιχειρήματα προς επίρρωση των ισχυρισμών της και, συνεπώς, επιβεβαίωσε τα πορίσματά της στην αιτιολογική σκέψη 95.

(102)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας καθώς και οι περισσότεροι από τους παραγωγούς-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι ήταν εσφαλμένος ο χαρακτηρισμός, εκ μέρους της Επιτροπής, των περιορισμών στις εξαγωγές, τους οποίους επέβαλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας στο ακατέργαστο φοινικέλαιο και στα παράγωγά του, ως αντισταθμίσιμης επιδότησης. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας και τους παραγωγούς-εξαγωγείς, αυτό οφείλεται στο ότι, κατά την πάγια νομολογία του ΠΟΕ, οι περιορισμοί στις εξαγωγές δεν θεωρείται ότι συνιστούν αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις.

(103)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό αυτό, η Επιτροπή παρατήρησε ότι στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού οι περιορισμοί στις εξαγωγές δεν θεωρούνται αυτοί καθαυτοί αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις. Αντίθετα, η Επιτροπή έκρινε ότι η επιβολή περιορισμών στις εξαγωγές (όπως φόρων και εισφορών κατά την εξαγωγή) αποτελεί ένα από τα μέσα ή εργαλεία τα οποία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της Ινδονησίας για την παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Η Επιτροπή διαπίστωσε (βλέπε αιτιολογική σκέψη 172 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού) ότι, λαμβανομένων υπόψη των διαθέσιμων στοιχείων στην παρούσα έρευνα και σύμφωνα με τη νομολογία της ΕΕ και του ΠΟΕ, η παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό συνιστούσε αντισταθμίσιμη επιδότηση.

(104)

Η Επιτροπή θα εξετάσει κατωτέρω τους ισχυρισμούς τους οποίους προέβαλαν τα ενδιαφερόμενα μέρη όσον αφορά τα προσωρινά πορίσματα της Επιτροπής, σύμφωνα με τα οποία η στήριξη που παρέχεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας στον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ μέσω της παροχής ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό συνιστά χρηματοδοτική συνεισφορά βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) του βασικού κανονισμού και/ή στήριξη του εισοδήματος ή των τιμών βάσει του άρθρου παράγραφος 1 στοιχείο β) του ίδιου κανονισμού. Η Επιτροπή θα εξετάσει επίσης τους ισχυρισμούς περί σφαλμάτων στον καθορισμό του οφέλους.

(105)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και ο όμιλος Permata ισχυρίστηκαν ότι περιορισμοί τους οποίους επιβάλλει μια κυβέρνηση στις εξαγωγές ουδέποτε ισοδυναμούν με χρηματοδοτική συνεισφορά. Εν προκειμένω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν ασκεί επιρροή για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης. Και τούτο διότι η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρηματοδοτική συνεισφορά που χορηγήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέρ των παραγωγών εξαγωγέων απορρέει από την παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Συνεπώς, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(106)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, ο όμιλος Permata και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη χρηματοδοτικής συνεισφοράς. Κατά την άποψη των συμμετεχόντων στην έρευνα, αυτό οφείλεται στους εξής λόγους:

(107)

Όσον αφορά τον ανωτέρω ισχυρισμό υπό α), η Επιτροπή παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας η εισφορά κατά την εξαγωγή ίσχυε και εισπραττόταν. Ως εκ τούτου, είναι αντικειμενικά εσφαλμένος ο ισχυρισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας σύμφωνα με τον οποίο δεν εισπράττονταν περιορισμοί στις εξαγωγές κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας, καθώς η εισφορά κατά την εξαγωγή εφαρμοζόταν και παρήγαγε αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας.

(108)

Η Επιτροπή διαφώνησε με το δεύτερο σκέλος του επιχειρήματος. Εάν η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε την πρόθεση να μην επιβάλλει πλέον περιορισμούς στις εξαγωγές ακατέργαστου φοινικέλαιου και παραγώγων του, θα είχε καταργήσει τη νομοθεσία. Ο προσωρινός καθορισμός μηδενικού συντελεστή για την εισφορά και τον φόρο κατά την εξαγωγή καταδεικνύει ότι πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδονησίας εξακολουθεί να είναι να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτούς τους περιορισμούς στο μέλλον. Η διαπίστωση αυτή μπορεί επίσης να επιβεβαιωθεί από δημόσιες δηλώσεις μελών της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Για παράδειγμα, σε άρθρο στον Τύπο με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 2019 αναφέρονται τα εξής: «Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αναστείλει τον εξαγωγικό φόρο που επιβάλλεται στο ακατέργαστο φοινικέλαιο και στα παράγωγα προϊόντα του έως το επόμενο έτος προκειμένου να μετριαστεί η οικονομική επιβάρυνση για τους παραγωγούς φοινικέλαιου εν μέσω της πτώσης των τιμών του ακατέργαστου φοινικέλαιου στην παγκόσμια αγορά. Ο υπουργός Οικονομικού Συντονισμού Darmin Nasution δήλωσε στην Τζακάρτα την Τρίτη ότι ο εξαγωγικός φόρος ανεστάλη έως τον Ιανουάριο του επομένου έτους, καθώς η κυβέρνηση ξεκινά επισήμως την εφαρμογή του υποχρεωτικού προγράμματός της για το βιοντίζελ Β-30. Ο Darmin δήλωσε ότι ήλπιζε ότι η εφαρμογή της πολιτικής για το βιοντίζελ Β-30, η οποία εικάζεται ότι θα αυξήσει σημαντικά τη ζήτηση φοινικέλαιου, θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών φοινικέλαιου στην εγχώρια αγορά. Δήλωσε ότι η αναστολή του εξαγωγικού φόρου είχε εγκριθεί από τον πρόεδρο Joko « Jokowi » Widodo. Βάσει κανονισμού του υπουργείου Οικονομικών του 2019, η κυβέρνηση θα είχε επιβάλει εξαγωγικό φόρο έως 25 USD ανά τόνο εάν οι τιμές κυμαίνονταν μεταξύ 570 USD και 619 USD/τόνο, και έως 50 USD εάν οι τιμές υπερέβαιναν τα 619 USD/τόνο. Στις 20 Σεπτεμβρίου η τιμή του ακατέργαστου φοινικέλαιου ανερχόταν σε 574,9 USD/τόνο και αναμένεται να σημειώσει ελαφρά μείωση σε 570 USD/τόνο έως το τέλος του τρέχοντος έτους. Ως εκ τούτου, ο υπουργός ζήτησε την αναθεώρηση του κανονισμού προκειμένου να καταστεί δυνατή η αναστολή του εξαγωγικού φόρου διότι, βάσει του ανωτέρω τύπου τιμών, εξακολουθούσε να ισχύει» (14).

(109)

Η δήλωση αυτή δημιουργεί επίσης άμεση σύνδεση μεταξύ της επιβολής περιορισμών στις εξαγωγές (σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία που προκαλούν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου) και του πραγματικού επιπέδου των τιμών στην εγχώρια αγορά. Καταδεικνύει επίσης ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας χρησιμοποιεί τα μέσα αυτά προκειμένου να επηρεάσει το επίπεδο των εν λόγω τιμών.

(110)

Παρά τον ισχυρισμό τον οποίο διατύπωσαν η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η Wilmar στην απάντησή τους στην κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδονησίας είναι να συνεχίσει μελλοντικά να χρησιμοποιεί την εισφορά κατά την εξαγωγή και, πιθανώς, τον εξαγωγικό φόρο. Συνεπώς, το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν εισέπραττε προσωρινά φόρους και εισφορές, λαμβανομένου επίσης υπόψη ότι αυτά αποτελούν μόνο μερικά από τα εργαλεία τα οποία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της Ινδονησίας για την παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό, δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη χρηματοδοτικής συνεισφοράς.

(111)

Σύμφωνα με όλους τους παραγωγούς-εξαγωγείς, ο ισχυρισμός της Επιτροπής σχετικά με την ύπαρξη ανάθεσης ή εντολής βασίζεται στο εσφαλμένο πόρισμα ότι ο φόρος και η εισφορά κατά την εξαγωγή που επιβάλλονται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας επί του ακατέργαστου φοινικέλαιου και των παραγώγων του αποσκοπούν στη στήριξη του κλάδου παραγωγής βιοντίζελ. Επιπλέον, η Wilmar και η Permata ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή έκρινε εσφαλμένα ότι οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου καθορίζονται de facto από την PT Perkebunan Nusantara, έναν παραγωγό ακατέργαστου φοινικέλαιου που ανήκει εξολοκλήρου στην κυβέρνηση της Ινδονησίας («PTPN»).

(112)

Όσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό, οι παραγωγοί-εξαγωγείς διευκρίνισαν περαιτέρω ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας ο εξαγωγικός φόρος ήταν μηδενικός και, συνεπώς, είναι επουσιώδης για την εκτίμηση. Αντιθέτως, η εισφορά κατά την εξαγωγή δεν ήταν μηδενική και, σε κάθε περίπτωση, δεν αποσκοπούσε στη στήριξη του κλάδου παραγωγής βιοντίζελ, αλλά στη χρηματοδότηση του ταμείου OPPF.

(113)

Η Επιτροπή αναγνώρισε στην αιτιολογική σκέψη 88 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας ο εξαγωγικός φόρος ήταν μηδενικός. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν εφαρμοζόταν κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας λόγω των ειδικών συνθηκών της αγοράς, ο εξαγωγικός φόρος συνιστά απόδειξη των εργαλείων τα οποία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της Ινδονησίας ώστε να εξαναγκάσει τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να παρέχουν ακατέργαστο φοινικέλαιο έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο εξαγωγικός φόρος, αν και μηδενικός κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας, δεν έχει καταργηθεί από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Η Επιτροπή παρατήρησε επίσης ότι, όπως αναλύθηκε στις αιτιολογικές σκέψεις 117 έως 121 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, δεν έχει αμφισβητηθεί ότι με τη χρήση του εξαγωγικού φόρου πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδονησίας ήταν η διατήρηση των εγχώριων τιμών του ακατέργαστου φοινικέλαιου σε τεχνικά χαμηλό επίπεδο.

(114)

Όσον αφορά την εισφορά κατά την εξαγωγή, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, παρότι στη νομοθεσία επιβολής της εισφοράς κατά την εξαγωγή δεν αναφέρεται ρητά ότι σκοπός της εν λόγω εισφοράς είναι η στήριξη του κλάδου παραγωγής βιοντίζελ μέσω της παροχής ακατέργαστου φοινικέλαιου σε χαμηλότερες τιμές, οι εισφορές κατά την εξαγωγή, οι οποίες καθίστανται μέρος του ταμείου OPPF, στηρίζουν de facto αποκλειστικά τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ μέσω των επιχορηγήσεων του ταμείου OPPF. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, η Επιτροπή μπόρεσε πράγματι να επαληθεύσει ότι, παρά την ευρύτερη επίσημη δικαιοδοσία, το ταμείο OPPF στήριζε σχεδόν αποκλειστικά τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας.

(115)

Επιπλέον, η θέσπιση της εισφοράς κατά την εξαγωγή, το 2015, από την κυβέρνηση της Ινδονησίας συνέπεσε με μια περίοδο κατά την οποία οι ινδονησιακές τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου ήταν σχεδόν πανομοιότυπες με τις διεθνείς τιμές. Εν προκειμένω, και όπως καταδείχθηκε ήδη στις αιτιολογικές σκέψεις 64 έως 68 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η εισφορά κατά την εξαγωγή δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μεμονωμένα αλλά στο πλαίσιο μιας ευρύτερης δέσμης μέτρων με σκοπό τη στήριξη του κλάδου παραγωγής βιοντίζελ και τη ρύθμιση των εγχώριων τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου.

(116)

Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, στην πράξη, η εισφορά κατά την εξαγωγή έχει επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο της συμπίεσης των εγχώριων τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου. Στην ανάλυσή της, η Επιτροπή μπόρεσε καταρχήν να διαπιστώσει διαφορά μεταξύ των εγχώριων τιμών και των τιμών εξαγωγής ακατέργαστου φοινικέλαιου της Ινδονησίας. Η Επιτροπή έκρινε ότι αυτή η διαφορά τιμής μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η ίδια η επιβολή της εισφοράς κατά την εξαγωγή συμπίεσε τις εγχώριες τιμές με την τεχνητή παραμονή του ακατέργαστου φοινικέλαιου στη χώρα στις χαμηλές τιμές που καθορίστηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας και ακολουθήθηκαν de facto από τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου.

(117)

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν κατάργησε τον εξαγωγικό φόρο, αλλά απλώς καθόρισε μηδενικό συντελεστή, καταδεικνύει σαφώς ότι πρόθεσή της εξακολουθεί να είναι η διατήρηση των τιμών του ακατέργαστου φοινικέλαιου σε χαμηλά επίπεδα. Έχοντας θέσει σε εφαρμογή δύο μέσα που έχουν τον ίδιο αντίκτυπο στις εγχώριες τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου και έχοντας επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποφάσισε επομένως ευλόγως να διατηρήσει ενεργό το μέσο με το ευρύτερο φάσμα επιθυμητών αποτελεσμάτων (δηλαδή διατήρηση των τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου σε χαμηλά επίπεδα και χρηματοδότηση του ταμείου OPPF), ήτοι την εισφορά κατά την εξαγωγή.

(118)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι το συνολικό σύστημα των περιορισμών επί των εξαγωγών, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, έχει ως σκοπό να ωφελήσει τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ με τη διατήρηση των εγχώριων τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου σε τεχνητά χαμηλά επίπεδα (σε αντίθεση με μια απλή παράπλευρη επίπτωση ενός κυβερνητικού μέτρου είσπραξης δημοσίων εσόδων).

(119)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό βάσει του οποίου οι εγχώριες τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν καθορίζονται de facto από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η Wilmar ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι το συμπέρασμα της Επιτροπής ήταν εσφαλμένο για τους εξής λόγους:

(120)

Όσον αφορά τον ανωτέρω ισχυρισμό υπό α), η Επιτροπή υπενθύμισε ότι, όπως επισημαίνεται στις αιτιολογικές σκέψεις 91 έως 99 και 126 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή έπρεπε να βασιστεί στα διαθέσιμα στοιχεία λόγω της μη συνεργασίας των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου και της PTPN. Στις παρατηρήσεις τους επί του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού κανένας παραγωγός-εξαγωγέας δεν προσκόμισε στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουν τις προσφορές τους για ακατέργαστο φοινικέλαιο, παρά μόνο αόριστους ισχυρισμούς ότι βασίζονται εν γένει στις «τιμές της διεθνούς αγοράς».

(121)

Ελλείψει επαληθεύσιμων στοιχείων που να αποδεικνύουν αυτή τη δήλωση, η Επιτροπή απέρριψε συνεπώς τον ισχυρισμό αυτό. Αντί να καθορίζουν ανεξάρτητα τις τιμές τους με βάση τις διεθνείς τιμές, οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν τις τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου που καθορίζονται στην πραγματικότητα από την PTPN.

(122)

Όσον αφορά τον ανωτέρω ισχυρισμό υπό β), η Επιτροπή εξήγησε στην αιτιολογική σκέψη 133 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού ότι στην πραγματικότητα η PTPN δεν υποχρεούται να προβεί σε αντιπροσφορά υψηλότερης τιμής εάν οι ληφθείσες προσφορές είναι χαμηλότερες από την «εκτίμηση τιμής» για τη συγκεκριμένη ημέρα. Πράγματι, η Επιτροπή επιβεβαίωσε στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου ότι η PTPN αποδεχόταν σε τακτική βάση προσφορές που ήταν χαμηλότερες από την τιμή αυτή.

(123)

Η Επιτροπή παρατήρησε επιπλέον ότι, όπως εξηγείται στο τμήμα 3.3.2 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, εφάρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού καθώς η PTPN δεν απάντησε στο προσάρτημα Β του ερωτηματολογίου κατά των επιδοτήσεων (ερωτηματολόγιο για τους προμηθευτές φοινικέλαιου) το οποίο απευθυνόταν σε όλους τους παραγωγούς και διανομείς φοινικέλαιου. Επιπλέον, στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου στα γραφεία της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η PTPN δεν εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο καθορίζει την ημερήσια «εκτίμηση τιμής» για το ακατέργαστο φοινικέλαιο. Αντ’ αυτού, η PTPN εξήγησε αορίστως ότι ο τρόπος αυτός βασίζεται σε διεθνείς δείκτες αναφοράς χωρίς να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες.

(124)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η «εκτίμηση τιμής» αντικατοπτρίζει μια τιμή της αγοράς που προκύπτει από μια ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών. Αντιθέτως, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η εγχώρια τιμή του ακατέργαστου φοινικέλαιου είναι χαμηλότερη από οποιονδήποτε από τους επικαλούμενους διεθνείς δείκτες αναφοράς (συμπεριλαμβανομένης της τιμής εξαγωγής της Ινδονησίας), οι οποίοι αποτελούσαν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, τη βάση των τιμών της PTPN.

(125)

Σε σχέση με τον ισχυρισμό υπό γ), η Επιτροπή παρατήρησε ότι όσον αφορά την PTPN, δεν απάντησε στο προαναφερόμενο ερωτηματολόγιο της Επιτροπής. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εφάρμοσε τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή της. Στο πλαίσιο του ελέγχου της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η PTPN υπέβαλε αντίγραφο των ελεγμένων λογαριασμών της για το 2016 και το 2017. Από τους εν λόγω λογαριασμούς προέκυψε ότι η PTPN κατέγραφε ζημίες. Σε μεταγενέστερο στάδιο και μάλιστα μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την υποβολή παρατηρήσεων επί της επιστολής με την οποία ανακοινωνόταν ότι η Επιτροπή θα εφάρμοζε τα διαθέσιμα στοιχεία, η PTPN προσκόμισε συμπληρωματικές πληροφορίες. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι οι συμπληρωματικές αυτές πληροφορίες θα έπρεπε να αλλάξουν την εκτίμηση της Επιτροπής. Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι πληροφορίες παρασχέθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση και πολύ μετά την παρέλευση των προθεσμιών. Η PTPN δεν υπέβαλε ελεγμένους λογαριασμούς για το έτος 2018. Όσον αφορά την τελευταία περίοδο, η Επιτροπή έλαβε ως εκ τούτου ελεγμένους λογαριασμούς μόνο για ένα τρίμηνο της περιόδου έρευνας (τελευταίο τρίμηνο του 2017). Από τους ελεγμένους λογαριασμούς που έλαβε η Επιτροπή προέκυψε ότι η PTPN κατέγραφε ζημίες. Οι καθυστερημένες πληροφορίες που υποβλήθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας σχετικά με την περίοδο από το 2016 έως την περίοδο έρευνας (ειδικότερα ένας πίνακας Excel) επιχειρούν να αποδείξουν ότι οι δραστηριότητες ακατέργαστου φοινικέλαιου της PTPN (που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων της) ήταν επικερδείς και ότι η εταιρεία κατέγραφε το ίδιο κέρδος στις εγχώριες και τις εξαγωγικές πωλήσεις της. Ωστόσο, οι πληροφορίες αυτές δεν υποστηρίζονταν από ελεγμένους λογαριασμούς. Αντιθέτως, οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν βάσει ελεγμένων λογαριασμών επιβεβαίωναν ότι η PTPN δεν κατέγραφε κέρδη κατά την πώληση του ακατέργαστου φοινικέλαιού της, με αποτέλεσμα να μην ενεργεί όπως θα ενεργούσε ένας ορθολογικός οικονομικός φορέας. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή επισήμανε ότι οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν σε τόσο προχωρημένο στάδιο (ακόμη και μετά τις παρατηρήσεις επί του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού) δεν μπορούν να γίνουν δεκτές γιατί δεν μπορούν να επαληθευτούν. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(126)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό υπό δ), η κυβέρνηση της Ινδονησίας και οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η συμπεριφορά των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν ήταν ορθολογική, δεδομένου ότι οι δραστηριότητές τους ήταν επικερδείς. Ο ισχυρισμός αυτός αφορά τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο της Επιτροπής, καθώς και την PTPN (15).

(127)

Η Επιτροπή έκρινε ότι η έννοια της μη ορθολογικής συμπεριφοράς δεν περιορίζεται στην άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας με ζημία αλλά περιλαμβάνει επίσης ενέργειες που θέτουν μια επιχειρηματική δραστηριότητα σε λιγότερο πλεονεκτική (λιγότερο επικερδή) θέση. Η Επιτροπή διαπίστωσε την ύπαρξη σαφούς διαφοράς τιμής μεταξύ των εγχώριων τιμών και των τιμών εξαγωγής ακατέργαστου φοινικέλαιου στην Ινδονησία, με αποτέλεσμα, εάν δεν υπήρχε η εισφορά κατά την εξαγωγή, η πώληση προς εξαγωγή να ήταν πιο επικερδής για τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου.

(128)

Επιπλέον, η διαπίστωση ότι το σύστημα περιορισμών στις εξαγωγές, το οποίο έχει θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση της Ινδονησίας, αποτρέπει ουσιαστικά τους εγχώριους παραγωγούς ακατέργαστου φοινικέλαιου από το να ενεργούν ορθολογικά επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι οι εξαγωγές αναμένεται να αυξηθούν ως αποτέλεσμα της κατάργησης της εισφοράς κατά την εξαγωγή. Εν προκειμένω, σε πρόσφατο άρθρο στον Τύπο επισημαίνονταν τα εξής: «Η Ένωση Φοινικέλαιου Ινδονησίας, ή GAPKI, προέβλεψε ότι οι εξαγωγές ακατέργαστου φοινικέλαιου της χώρας μπορεί να σημειώσουν αλματώδη αύξηση της τάξης του 10 % έως 15 % μετά τη μείωση της εισφοράς κατά την εξαγωγή σε μηδέν, έναντι 50 USD ανά τόνο προηγουμένως, σύμφωνα με δηλώσεις του γενικού γραμματέα Togar Sitanggang. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Sitanggang, οι μηνιαίες εξαγωγές ακατέργαστου φοινικέλαιου της Ινδονησίας έχουν ήδη αυξηθεί σε 800000 με 900000 τόνους, έναντι 700000 τόνων κατά μέσο όρο προηγουμένως. « Δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν οι μηνιαίες εξαγωγές ακατέργαστου φοινικέλαιου ανέλθουν σε ένα εκατομμύριο τόνους εάν παραμείνει η μηδενική εισφορά κατά την εξαγωγή » , πρόσθεσε. Η Ινδονησία έχει ήδη εξαγάγει 6 εκατομμύρια τόνους ακατέργαστου φοινικέλαιου αυτό το έτος, περίπου το ένα πέμπτο των συνολικών μέχρι σήμερα εξαγωγών ακατέργαστου φοινικέλαιου και άλλων παραγώγων φοινικέλαιου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της GAPKI» (16).

(129)

Ένα ακόμη άρθρο στον Τύπο επαληθεύει περαιτέρω τη διαπίστωση ότι η είσπραξη της εισφοράς κατά την εξαγωγή έχει ως αποτέλεσμα να αναγκάζονται οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να πωλούν στην εγχώρια αγορά αντί να πωλούν για μεγαλύτερο κέρδος στην εξαγωγική αγορά. Στο εν λόγω άρθρο, ανεξάρτητη αναλύτρια διαπίστωσε ότι «τα νέα αυτά (δηλαδή ο μηδενισμός της εισφοράς κατά την εξαγωγή) είναι θετικά για τους ανάντη καλλιεργητές με έκθεση στην Ινδονησία, καθώς η αναθεώρηση των συντελεστών της εισφοράς κατά την εξαγωγή θα μπορούσε να συμβάλει στη στήριξη των τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου στα τρέχοντα επίπεδά τους. Ωστόσο, η κ. Ng δεν αναμένει καθαρό κέρδος για τους καλλιεργητές στις προβλέψεις για το οικονομικό έτος 2019-2020 – και προειδοποιεί ότι τα νέα είναι αρνητικά για τους Ινδονήσιους κατάντη μεταποιητές διότι η αναθεωρημένη εισφορά σε χαμηλότερες τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου θα περιορίσει το πλεονέκτημα περιθωρίου, το οποίο συνίσταται επί του παρόντος στη διαφορά τιμών μεταξύ του ακατέργαστου φοινικέλαιου και των μεταποιημένων προϊόντων φοινικέλαιου. « Εμμένουμε στην άποψή μας ότι η κατάργηση της εισφοράς κατά την εξαγωγή θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των Ινδονήσιων εξαγωγέων προϊόντων φοινικέλαιου διότι θα εξοικονομήσουν εξαγωγικό φόρο μεταξύ 20 και 50 USD ανά τόνο όταν η τιμή του ακατέργαστου φοινικέλαιου είναι χαμηλότερη από 570 USD ανά τόνο. Η εξοικονόμηση ενδέχεται να επιστραφεί κατά το μεγαλύτερο μέρος της στους Ινδονήσιους γεωργούς μέσω υψηλότερων εγχώριων τιμών για το ακατέργαστο φοινικέλαιο »» (17).

(130)

Το τελευταίο αυτό άρθρο στον Τύπο επιβεβαιώνει επίσης τη διαπίστωση ότι επιτεύχθηκε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της εισφοράς κατά την εξαγωγή, ήτοι η συμπίεση των εγχώριων τιμών ακατέργαστου φοινικέλαιου. Το γεγονός ότι πραγματοποιούνται ορισμένες εξαγωγές ακατέργαστου φοινικέλαιου από την Ινδονησία δεν σημαίνει ότι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας για τη διατήρηση του ακατέργαστου φοινικέλαιου εντός της Ινδονησίας δεν ανάγκασαν τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να ακολουθήσουν μη ορθολογική οικονομική συμπεριφορά. Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή απέρριψε, επομένως, αυτούς τους ισχυρισμούς.

(131)

Τέλος, όσον αφορά τον ισχυρισμό υπό ε), η Επιτροπή παρατήρησε ότι προκειμένου να στηρίξει το επιχείρημά της βάσει του οποίου η PTPN ενεργεί ως αποδέκτης τιμών, η Wilmar παραθέτει μόνο ένα μέρος της αιτιολογικής σκέψης 146 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού. Στο πλαίσιο αυτό, η Wilmar ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή κατέληξε σε ένα συμπέρασμα το οποίο στην πραγματικότητα ερχόταν σε αντίφαση με το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε στην εν λόγω αιτιολογική σκέψη. Ειδικότερα, αφού ανέφερε ότι, «[ε]πίσης, από την έρευνα προέκυψε ότι η αγορά ευνοεί σημαντικά τους αγοραστές ακατέργαστου φοινικέλαιου από άποψη διαπραγματευτικής ισχύος», όπως ορθά παρέθεσε η Wilmar, η Επιτροπή εξήγησε περαιτέρω ότι «[…]. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε αγοραστής θα διαθέτει σημαντικό βαθμό αγοραστικής δύναμης, με την οποία θα μπορεί να αντιστέκεται σε τυχόν απόπειρες του προμηθευτή του να ζητήσει τιμή υψηλότερη από εκείνη που έχει ρυθμίσει η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κοινοποιώντας με διαφάνεια τις ημερήσιες τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, μέσω της PTPN, καθορίζει στην πράξη τις μέγιστες ημερήσιες τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου στην Ινδονησία». Ως εκ τούτου, στην αιτιολογική σκέψη 146 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού συνάχθηκε αντίθετο συμπέρασμα από αυτό που ισχυρίστηκε η Wilmar. Η PTPN ενεργεί στην πραγματικότητα ως φορέας που καθορίζει τις τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου στην αγορά καθώς οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν de facto την τιμή αυτή, παρά τη διάρθρωση της αγοράς (η οποία δείχνει καταρχήν ότι οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου έχουν σημαντική διαπραγματευτική ισχύ η οποία δεν χρησιμοποιείται σε βάρος των αγοραστών).

(132)

Πέραν του παραπάνω πραγματικού σφάλματος, η Επιτροπή επισήμανε επιπλέον το γεγονός ότι η παρατήρηση της Wilmar δεν υποστηρίζεται από κανένα πραγματικό στοιχείο. Ελλείψει νέων πραγματικών στοιχείων, η Επιτροπή απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό.

(133)

Η Wilmar ισχυρίστηκε επιπλέον ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναγκάζει τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να παρέχουν ακατέργαστο φοινικέλαιο έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό.

(134)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η Wilmar δεν προσκόμισε στοιχεία που να στηρίζουν τον ισχυρισμό ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Εν προκειμένω, η Επιτροπή υπενθυμίζει τον ισχυρισμό που διατύπωσε το EBB σχετικά με τον περιορισμένο αριθμό απαντήσεων που έδωσαν οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου στο ερωτηματολόγιο. Λόγω της μη συνεργασίας των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου και με βάση τα στοιχεία που περιέχονται στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή έκρινε ότι υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ανατέθηκε ή δόθηκε εντολή από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παρέχουν ακατέργαστο φοινικέλαιο έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό με σκοπό την επίτευξη των στόχων πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας για τη στήριξη της ανάπτυξης του κλάδου παραγωγής βιοντίζελ.

(135)

Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο ισχυρισμός της Wilmar αντιβαίνει στη μη αμφισβητούμενη πραγματική διαπίστωση ότι σχεδόν όλες οι εγχώριες αγορές ακατέργαστου φοινικέλαιου στην Ινδονησία πραγματοποιούνται στις ημερήσιες τιμές της PTPN, προσαρμοσμένες στο κόστος μεταφοράς που αναλύεται στην αιτιολογική σκέψη 168 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού. Εάν ο ισχυρισμός της Wilmar είναι ορθός και οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ενεργούν εντελώς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εντολή της κυβέρνησης, η τέλεια αυτή εναρμόνιση των τιμών του ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί σε μια αγορά που είναι κατακερματισμένη.

(136)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό.

(137)

Η Wilmar ισχυρίστηκε επιπλέον ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη ανάθεσης ή εντολής προς τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου για την παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Ο ισχυρισμός της Wilmar βασίζεται ουσιαστικά στο γεγονός ότι 1) η PTPN δεν καθορίζει τις τιμές και, συνεπώς, το ακατέργαστο φοινικέλαιο δεν παρέχεται έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό και 2) οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν αποτρέπονται από το να πραγματοποιούν πωλήσεις στην εξαγωγική αγορά.

(138)

Η Επιτροπή εξέτασε ήδη τα σημεία αυτά και τα απέρριψε στις αιτιολογικές σκέψεις 127 έως 135. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι ο ισχυρισμός της Wilmar βασίζεται σε εσφαλμένα γεγονότα και δεν μπορεί να γίνει δεκτός. Από τα διαθέσιμα στοιχεία στην παρούσα έρευνα προέκυψε ότι η PTPN ενεργεί ως φορέας που καθορίζει τις τιμές για το ακατέργαστο φοινικέλαιο στην αγορά και ότι η ικανότητα των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου να εξάγουν ακατέργαστο φοινικέλαιο υπονομεύεται από τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(139)

Παρόμοιοι ισχυρισμοί διατυπώθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, την PT Intibenua Perkasatama και την PT Musim Mas («όμιλος Musim Mas») και την Permata. Στις παρατηρήσεις της, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι οι τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου καθορίζονται από δυνάμεις της αγοράς και ότι οι αγοραστές διαμορφώνουν συνήθως τις εκτιμήσεις τιμών τους βάσει των τιμών της διεθνούς αγοράς.

(140)

Η Επιτροπή εξέτασε ήδη παρόμοια επιχειρήματα στις αιτιολογικές σκέψεις 62 έως 96 και έκρινε ότι δεν μπορούν να γίνουν δεκτά. Το ίδιο συμπέρασμα ισχύει για τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Η Επιτροπή παρατήρησε εκ νέου ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε νέα αποδεικτικά στοιχεία προς επίρρωση του ισχυρισμού της.

(141)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι υπάρχει σχέση που δύναται να αποδειχθεί μεταξύ της συμπεριφοράς των παραγωγών ακατέργαστου φοινικέλαιου και των μέτρων της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Εν προκειμένω, η Επιτροπή επισήμανε εκ νέου το συμπέρασμα που διατυπώνεται στην αιτιολογική σκέψη 168 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, το οποίο υπενθυμίζεται στην αιτιολογική σκέψη 137. Κατά την άποψη της Επιτροπής, το γεγονός ότι όλοι οι ανεξάρτητοι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν σχεδόν πάντα τις τιμές της PTPN αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ύπαρξης αυτής της σύνδεσης (πολύ περισσότερο σε μια αγορά που είναι κατακερματισμένη όσον αφορά τον αριθμό των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου καθώς και από γεωγραφική άποψη/μεγάλος αριθμός νησιών). Και ακόμη περισσότερο στο πλαίσιο μιας κατάστασης στην οποία οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν αντικατοπτρίζουν μια τιμή της αγοράς που θα ήταν μη στρεβλωμένη εάν δεν εφαρμόζονταν τα στοχευμένα μέτρα της κυβέρνησης της Ινδονησίας.

(142)

Στις παρατηρήσεις της η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι η Επιτροπή ανέθεσε στην κυβέρνηση της Ινδονησίας και στους ανεξάρτητους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να παράσχουν λεπτομερείς πληροφορίες αλλά δεν επαλήθευσε αυτές τις πληροφορίες. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι η Επιτροπή παρέβλεψε εντελώς τις πληροφορίες αυτές κατά την εξαγωγή των συμπερασμάτων της. Τέλος, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επισήμανε εν προκειμένω ότι η Επιτροπή εφάρμοσε το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού στην κυβέρνηση της Ινδονησίας διότι δεν επιδίωξε την εξασφάλιση περισσότερων τέτοιων απαντήσεων και δεν έλαβε περισσότερες πληροφορίες από την PTPN.

(143)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή έκρινε ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι αντικειμενικά εσφαλμένος. Η Επιτροπή ανέλυσε όλες τις απαντήσεις που έλαβε από τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου. Ωστόσο, η Επιτροπή επισήμανε ότι, παρά τις υπενθυμίσεις που εστάλησαν, όλοι εκτός από έναν ανεξάρτητο προμηθευτή ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν υπέβαλαν μη εμπιστευτική έκδοση των απαντήσεών τους. Βάσει του άρθρου 29 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή μπορεί να μην λάβει υπόψη παρασχεθείσες πληροφορίες για τις οποίες δεν παρασχέθηκε κατάλληλη περίληψη από τον υποβάλλοντα. Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα των απαντήσεων ήταν ελλιπείς και πολλές εξ αυτών δεν περιείχαν πληροφορίες σχετικά με την κερδοφορία. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε να εξαγάγει κανένα συμπέρασμα από αυτές τις απαντήσεις. Πράγματι, η μη συνεργασία της κυβέρνησης της Ινδονησίας καθώς και των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου ήταν μια περαιτέρω ένδειξη ότι οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ενεργούν σύμφωνα με την εντολή της κυβέρνησης της Ινδονησίας προς στήριξη των παραγωγών βιοντίζελ.

(144)

Ομοίως, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας, βάσει του οποίου η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη την απάντηση της PTPN, δεν είναι αιτιολογημένος. Όπως εξηγείται ανωτέρω, η Επιτροπή ζήτησε επανειλημμένα αλλά ανεπιτυχώς τη συνεργασία της PTPN. Όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 29 και 30 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η PTPN, η οποία ανήκει εξολοκλήρου στην κυβέρνηση της Ινδονησίας, δεν απάντησε στο προσάρτημα Β του ερωτηματολογίου της κυβέρνησης της Ινδονησίας εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Επομένως, η Επιτροπή απέστειλε επιστολή σύμφωνα με το άρθρο 28 προς την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η οποία περιοριζόταν στις συγκεκριμένες πληροφορίες που δεν υποβλήθηκαν. Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 98 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε απάντηση στο προσάρτημα Β για την PTPN στις 30 Ιουνίου 2019, δηλαδή πολύ μετά την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής των εν λόγω πληροφοριών (14 Μαρτίου 2019) και μετά τον επιτόπιο έλεγχο στα γραφεία της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Επομένως, οι παρατηρήσεις υποβλήθηκαν πολύ μετά την παρέλευση της προθεσμίας, δεν ήταν επαληθεύσιμες και η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν επέδειξε κάθε δυνατή επιμέλεια σύμφωνα με το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή χρησιμοποίησε όλα τα στοιχεία που παρασχέθηκαν από την PTPN και τα οποία κατέστη δυνατό να επαληθευτούν. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αξιολόγησε ορθά τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την PTPN μαζί με τα άλλα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την αγορά του ακατέργαστου φοινικέλαιου στην Ινδονησία.

(145)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας, ο όμιλος Permata και η Wilmar ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή έσφαλε κατά τη διαπίστωση της ύπαρξης ανάθεσης ή εντολής για τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου για τους εξής λόγους:

(146)

Η Επιτροπή παρατήρησε καταρχάς ότι η εισφορά κατά την εξαγωγή αποσκοπεί αποκλειστικά στη στήριξη του ταμείου OPPF και ότι σκοπός του ταμείου OPPF είναι η στήριξη του κλάδου παραγωγής φοινικέλαιου εν γένει, αλλά, όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 76 και 77 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, το εν λόγω ταμείο στηρίζει de facto μόνο τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ. Επιπλέον, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η στήριξη της κυβέρνησης της Ινδονησίας προς τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ επιτυγχάνεται επίσης με την παροχή ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με το συνδυαστικό αποτέλεσμα διαφόρων μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της εισφοράς κατά την εξαγωγή.

(147)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επιβολή της εισφοράς κατά την εξαγωγή έχει, από την έναρξη εφαρμογής της, δύο διαφορετικούς στόχους: τη χρηματοδότηση του ταμείου OPPF και τη συμπίεση των εγχώριων τιμών αποτελώντας μέρος μιας δέσμης μέτρων. Κατά την άποψη της Επιτροπής, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιδίωξε σκόπιμα (και κατόρθωσε) να εξασφαλίσει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στην αγορά και αυτό δεν συνιστά απλή παράπλευρη επίπτωση μιας κυβερνητικής πολιτικής.

(148)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η PTPN καθορίζει τις τιμές της μέσω διαγωνισμών και ότι, συνεπώς, αυτό το αποτέλεσμα θα έπρεπε να θεωρηθεί τιμή της αγοράς, η Επιτροπή επαναλαμβάνει ότι, όπως επισημαίνεται στις αιτιολογικές σκέψεις 91 έως 99 και 126 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή έπρεπε να βασιστεί στα διαθέσιμα στοιχεία λόγω της μη συνεργασίας των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου και της PTPN. Στις παρατηρήσεις τους επί του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού κανένας παραγωγός-εξαγωγέας δεν προσκόμισε στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουν τις προσφορές τους για ακατέργαστο φοινικέλαιο, παρά μόνο αόριστους ισχυρισμούς ότι βασίζονται εν γένει στις «τιμές της διεθνούς αγοράς». Ωστόσο, δεν υπήρχαν διαθέσιμα άμεσα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου καθορίζουν τις τιμές τους· αντιθέτως, τα γεγονότα καταδεικνύουν εναρμόνιση των τιμών με την τιμή που καθορίζεται από την PTPN.

(149)

Εν προκειμένω, στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η Wilmar επισήμανε ότι οι υπηρεσίες της Επιτροπής ρώτησαν κατά τη διάρκεια του επιτόπιου ελέγχου στις εγκαταστάσεις της με ποιον τρόπο καταλήγει σε απόφαση σχετικά με την τιμή που θα προσφέρει σε κάθε πρόσκληση υποβολής προσφορών της PTPN. Η Wilmar εξήγησε περαιτέρω ότι από τη μετέπειτα έκθεση αποστολής δεν προκύπτει έλλειψη πληροφοριών. Εν προκειμένω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η Wilmar δεν αμφισβητεί ότι οι πληροφορίες τις οποίες είχε παράσχει στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ιδιαίτερα ασαφείς. Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η Wilmar δεν θεώρησε σκόπιμο να παράσχει λεπτομερέστερη εξήγηση σχετικά με τον μηχανισμό αυτό σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο στάδιο της έρευνας, παρά τις επανειλημμένες σχετικές αναφορές της Επιτροπής.

(150)

Ελλείψει επαληθεύσιμων στοιχείων που να αποδεικνύουν αυτή τη δήλωση, η Επιτροπή απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό. Αντί να καθορίζουν ανεξάρτητα τις τιμές τους με βάση τις διεθνείς τιμές, οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν τις τιμές ακατέργαστου φοινικέλαιου που καθορίζονται στην πραγματικότητα από την PTPN.

(151)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η PTPN είναι κερδοφόρα, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, επιπλέον των όσων ήδη εξηγήθηκαν στις αιτιολογικές σκέψεις 125 και 144, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε καθυστερημένα ελεγμένους λογαριασμούς της PTPN για το 2018 μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων. Ωστόσο, λήφθηκε μετάφραση μόνο για μέρος των λογαριασμών αυτών. Από τους λογαριασμούς του 2018 φαίνεται να προκύπτει ότι η PTPN σημείωσε κερδοφορία το 2018. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν μπορούσε να αξιολογήσει το στοιχείο αυτό διότι βασικά μέρη των λογαριασμών δεν ήταν μεταφρασμένα και διότι οι λογαριασμοί αυτοί κάλυπταν όλα τα προϊόντα και όχι μόνο τα έσοδα από τις πωλήσεις ακατέργαστου φοινικέλαιου. Επιπλέον, όπως εξηγείται ανωτέρω, τα δεδομένα τόσο για τις πωλήσεις ακατέργαστου φοινικέλαιου όσο και για την εταιρεία στο σύνολό της υποβλήθηκαν με καθυστέρηση και, συνεπώς, δεν ήταν δυνατό να επαληθευτούν. Τούτο προστίθεται στο γεγονός ότι η PTPN δεν συνεργάστηκε στο πλαίσιο της έρευνας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ακρίβεια του διατυπωθέντος ισχυρισμού δεν μπορούσε να αξιολογηθεί και έπρεπε να απορριφθεί. Όσον αφορά τον ανωτέρω ισχυρισμό υπό β), η Επιτροπή εξήγησε στην αιτιολογική σκέψη 133 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού ότι στην πραγματικότητα η PTPN δεν υποχρεούται να προβεί σε αναπροσφορά υψηλότερης τιμής εάν οι ληφθείσες προσφορές είναι χαμηλότερες από την «εκτίμηση τιμής» για τη συγκεκριμένη ημέρα. Πράγματι, η Επιτροπή επιβεβαίωσε στο πλαίσιο του επιτόπιου ελέγχου ότι η PTPN αποδεχόταν σε τακτική βάση προσφορές που ήταν χαμηλότερες από την τιμή αυτή. Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας μπορεί να επηρεάσει και επηρεάζει τις αποφάσεις της PTPN όσον αφορά την τιμολογιακή πολιτική της (18).

(152)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η εναρμόνιση των τιμών των προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου με τις καθημερινές τιμές της PTPN αποτελεί ένδειξη του γεγονότος ότι η αγορά δεν είναι στρεβλωμένη και όχι ένδειξη ανάθεσης ή εντολής, η Επιτροπή παρατήρησε ότι όλοι οι ανεξάρτητοι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου πρόσφεραν τιμές που είναι ίδιες ή χαμηλότερες σε σύγκριση με την τιμή της PTPN τη συγκεκριμένη ημέρα. Κατά την άποψη της Επιτροπής, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας μη στρεβλωμένης δυναμικής της αγοράς: δεν μπορεί να υποστηριχθεί ευλόγως ότι σε μια ανταγωνιστική αγορά όλοι οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν θα πωλούσαν σε τιμή υψηλότερη από αυτή την οποία ορίζει ένας ανταγωνιστής (εκτός εάν ο ανταγωνιστής ορίζει στην πραγματικότητα τη μέγιστη τιμή για το συγκεκριμένο αγαθό στην αγορά και η κυβέρνηση δίνει εντολή ή αναγκάζει όλους τους άλλους παράγοντες να τηρούν το ανώτατο αυτό όριο).

(153)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι οι παραγωγοί ακατέργαστου φοινικέλαιου είναι ορθολογικοί φορείς της αγοράς καθώς το 70 % του ακατέργαστου φοινικέλαιου εξάγεται, η Επιτροπή παρατήρησε ότι, σύμφωνα με δημόσιες πηγές, η εγχώρια κατανάλωση ακατέργαστου φοινικέλαιου ανέρχεται στο 30 % της παραγωγής (19). Αυτό σημαίνει ότι οι παραγωγοί ακατέργαστου φοινικέλαιου καλύπτουν πλήρως την εγχώρια ζήτηση και, αφού καλύψουν τη ζήτηση αυτή, καταφεύγουν στην εξαγωγή. Συνεπώς, το γεγονός ότι το 70 % της παραγωγής ακατέργαστου φοινικέλαιου εξάγεται δεν έρχεται σε αντίφαση με τη διαπίστωση ότι οι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου στερούνται ορθολογικής επιλογής, ακριβώς το αντίθετο. Εάν οι Ινδονήσιοι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου συμπεριφέρονταν ορθολογικά, δεν θα κάλυπταν την εγχώρια ζήτηση και θα εξήγαγαν το σύνολο, ή σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό, της παραγωγής τους προς χώρες στις οποίες θα μπορούσαν να επιτύχουν μεγαλύτερο κέρδος. Αυτά τα δυνητικά επιπλέον κέρδη από τις εξαγωγές περιορίζονται από τους περιορισμούς τους οποίους επιβάλλει η κυβέρνηση της Ινδονησίας στις εξαγωγές προκειμένου να εξαναγκάσει τους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου να πωλούν σε εγχώριο επίπεδο και να καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι καλύπτεται το σύνολο της εγχώριας ζήτησης καταδεικνύει αντιθέτως ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας πέτυχε τον στόχο της για εφοδιασμό της εγχώριας αγοράς σε τιμές ευνοϊκές για τους παραγωγούς βιοντίζελ.

(154)

Στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η Wilmar ισχυρίστηκε επιπλέον ότι το γεγονός ότι, μετά τον καθορισμό μηδενικού συντελεστή για την εισφορά κατά την εξαγωγή, το μερίδιο εξαγωγών του ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν αυξήθηκε αποδεικνύει ότι ήταν εσφαλμένο το συμπέρασμα της Επιτροπής σύμφωνα με το οποίο η εισφορά κατά την εξαγωγή αποσκοπεί στην παραμονή του ακατέργαστου φοινικέλαιου στη χώρα και στη συμπίεση της τιμής του.

(155)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι από τα στοιχεία που υπέβαλε η Wilmar προέκυψε ότι η εγχώρια κατανάλωση αυξήθηκε και ότι, συνεπώς, εξασφάλισε μεγαλύτερο ποσοστό στη συνολική παραγωγή ακατέργαστου φοινικέλαιου. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει προς επίρρωση του ισχυρισμού της Wilmar εάν η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε εκφράσει την πρόθεση να καταργήσει το σύστημα των περιορισμών στις εξαγωγές. Ωστόσο, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 108, πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδονησίας δεν είναι να καταργήσει τον μηχανισμό περιορισμών στις εξαγωγές. Αντιθέτως, είναι σαφές ότι ο συντελεστής του συστήματος περιορισμών στις εξαγωγές είναι μηδενικός απλώς και μόνο ως αντίδραση σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως η παγκόσμια πτώση των τιμών φοινικέλαιου. Όλοι οι Ινδονήσιοι παραγωγοί γνωρίζουν καλά ότι το επίπεδο αυτό είναι μόνο προσωρινό και, συνεπώς, εξακολουθούν να προτιμούν να καλύπτουν πρώτα την εγχώρια ζήτηση.

(156)

Η Wilmar παρέσχε επίσης στην απάντησή της πληροφορίες σχετικά με τις τιμές, υποστηρίζοντας ότι από την επιβολή μηδενικού συντελεστή στην εισφορά κατά την εξαγωγή οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου δεν αυξήθηκαν σημαντικά. Η Επιτροπή ανέλυσε τις πληροφορίες αυτές και παρατήρησε ότι δεν μπορούσε να προσδιορίσει την πηγή των στοιχείων που χρησιμοποίησε η Wilmar· ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε να επαληθεύσει ούτε να αξιολογήσει την ακρίβειά τους. Ωστόσο, η Επιτροπή, στηριζόμενη σε αυτά τα στοιχεία, παρατήρησε ότι, παρά τον προσωρινό χαρακτήρα του γεγονότος ότι ο συντελεστής της εισφοράς κατά την εξαγωγή είναι μηδενικός, καταδεικνύεται εναρμόνιση της εγχώριας τιμής με τις τιμές εξαγωγής. Ειδικότερα, παρότι κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας η μέση διαφορά μεταξύ των δύο τιμών ανερχόταν σε περίπου 50 USD/τόνο, από τα στοιχεία που παρέσχε η Wilmar προέκυψε ότι οι εγχώριες τιμές έχουν προσεγγίσει τις τιμές εξαγωγής, με τη διαφορά να ανέρχεται πλέον σε κάτω από 20 USD/τόνο. Το γεγονός ότι οι εγχώριες τιμές δεν αυξήθηκαν σημαντικά σε απόλυτους όρους οφείλεται απλώς στην πτώση των τιμών παγκοσμίως.

(157)

Κατά την άποψη της Επιτροπής, αυτό τεκμηριώνει τη διαπίστωσή της ότι το σύστημα περιορισμών στις εξαγωγές έχει σχεδιαστεί, μεταξύ άλλων και μαζί με άλλα μέτρα, με σκοπό τη συμπίεση των εγχώριων τιμών του ακατέργαστου φοινικέλαιου.

(158)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι η Επιτροπή δεν επαλήθευσε τις απαντήσεις των ανεξάρτητων προμηθευτών ακατέργαστου φοινικέλαιου, η Επιτροπή παρατηρεί ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι αντικειμενικά εσφαλμένος. Όπως αναφέρθηκε ήδη στην αιτιολογική σκέψη 143, η Επιτροπή ανέλυσε δεόντως όλες τις απαντήσεις που έλαβε, αλλά παρατήρησε ότι οι απαντήσεις αυτές ήταν στη συντριπτική πλειονότητά τους ελλιπείς, καθώς πολλές από αυτές δεν περιείχαν πληροφορίες σχετικά με την κερδοφορία, ενώ για πολλές από αυτές δεν παρέχονταν μη εμπιστευτικές εκδόσεις.

(159)

Επιπλέον του ισχυρισμού αυτού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι οι ισχυρισμοί της Επιτροπής στην κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, οι οποίοι αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 143, είναι εσφαλμένοι διότι δεν μπόρεσε να εντοπίσει τις υπενθυμίσεις στον μη εμπιστευτικό φάκελο. Όσον αφορά τον ισχυρισμό αυτό, η Επιτροπή παρατήρησε ότι οι εν λόγω υπενθυμίσεις αποτελούν μέρος του περιορισμένου φακέλου και παρατίθενται στον κατάλογο των περιορισμένων εγγράφων που βρίσκονται στη διάθεση των ενδιαφερομένων μερών. Ωστόσο, η Επιτροπή παρέσχε στην κυβέρνηση της Ινδονησίας κατάλογο των σχετικών αριθμών στο πλαίσιο ακρόασης που πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2019. Η Επιτροπή παρατήρησε επίσης ότι τα ερωτηματολόγια που απευθύνονταν σε ανεξάρτητους προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου αποτελούσαν μέρος του ερωτηματολογίου που απευθυνόταν στην κυβέρνηση της Ινδονησίας και, συνεπώς, την ευθύνη συντονισμού, συλλογής και διασφάλισης της έγκαιρης αποστολής των ολοκληρωμένων απαντήσεων έφερε εξολοκλήρου η κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(160)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό υπό ε) ανωτέρω, η Επιτροπή εξήγησε στις αιτιολογικές σκέψεις 124 έως 143 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας, μέσω της PTPN, ενεργεί ως φορέας καθορισμού των τιμών στην εγχώρια αγορά της Ινδονησίας, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο όλοι οι ανεξάρτητοι προμηθευτές ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν αυτές τις ενδείξεις τιμών. Στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε ότι, λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου μεριδίου αγοράς της PTPN, το αποτέλεσμα αυτό είναι απίθανο. Ωστόσο, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε κανένα πραγματικό στοιχείο το οποίο να τεκμηριώνει τη δήλωσή της και να αντικρούει τη διαπίστωση της Επιτροπής.

(161)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή απέρριψε τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης της Ινδονησίας και των παραγωγών-εξαγωγέων και επιβεβαίωσε τη διαπίστωσή της περί ύπαρξης ανάθεσης και εντολής.

(162)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη στήριξης του εισοδήματος και των τιμών υπέρ των παραγωγών βιοντίζελ σύμφωνα με το απαιτούμενο μέτρο απόδειξης που καθορίζεται από τη νομολογία του ΠΟΕ.

(163)

Επ’ αυτού, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ούτε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ούτε οι παραγωγοί-εξαγωγείς υπέβαλαν νέες πληροφορίες ή στοιχεία που να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό περί έλλειψης στήριξης του εισοδήματος ή των τιμών. Στους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν εν προκειμένω προβάλλεται απλώς η διαφωνία με την ερμηνεία της νομολογίας την οποία ακολουθεί η Επιτροπή. Η Επιτροπή έκρινε ότι η ανάλυση που πραγματοποιείται στο τμήμα 3.3.3.7 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού πληροί το μέτρο απόδειξης που προβλέπεται στον βασικό κανονισμό, στη συμφωνία ΕΑΜ και στη νομολογία του ΠΟΕ.

(164)

Ελλείψει νέων πραγματικών στοιχείων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επαναξιολόγηση του πορίσματός της, η Επιτροπή επιβεβαίωσε το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε στο τμήμα 3.3.3.7 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(165)

Μετά την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι ήταν εσφαλμένη η διαπίστωση της Επιτροπής περί στήριξης του εισοδήματος και των τιμών, διότι για τη διαπίστωση αυτή απαιτείται η ύπαρξη μέτρου το οποίο εξασφαλίζει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, και όχι οποιουδήποτε μέτρου που έχει παρεμπίπτουσα επίπτωση στις τιμές.

(166)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή εξήγησε ήδη στις αιτιολογικές σκέψεις 153 και 160 ότι η δέσμη μέτρων έχει ως στόχο τη ρύθμιση και τη συμπίεση των εγχώριων τιμών, και ότι αυτό δεν αποτελεί απλώς παράπλευρη επίπτωση της πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Επιπλέον, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ούτε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ούτε οι παραγωγοί-εξαγωγείς υπέβαλαν νέες πληροφορίες ή στοιχεία που να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό περί έλλειψης στήριξης του εισοδήματος ή των τιμών.

(167)

Η Wilmar ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε τους ισχυρισμούς της σε απάντηση στην κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων και παρότρυνε την Επιτροπή να το πράξει.

(168)

Αντίθετα με τον ισχυρισμό της Wilmar, η Επιτροπή ανέλυσε αυτούς τους ισχυρισμούς και, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 163, δεν μπόρεσε να βρει κάποιο νέο πραγματικό στοιχείο. Αντιθέτως, η Wilmar εξηγεί για ποιον λόγο διαφωνεί με την ερμηνεία της Επιτροπής όσον αφορά τη νομολογία του ΠΟΕ και τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης. Σε αυτές τις παρατηρήσεις, η Wilmar αναλύει επίσης την άποψή της σχετικά με το ορθό αντιπαράδειγμα.

(169)

Για λόγους σαφήνειας, η Επιτροπή επανέλαβε ότι διαφωνούσε με την ερμηνεία της Wilmar όσον αφορά τη νομολογία του ΠΟΕ και τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως παρατίθεται στο τμήμα III.Β.3 των παρατηρήσεων σχετικά με τον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού, και επιβεβαίωσε εξολοκλήρου το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε στο τμήμα 3.3.3.7 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(170)

Στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού η Επιτροπή έκρινε ότι οι τιμές εξαγωγής FOB για το ακατέργαστο φοινικέλαιο από την Ινδονησία προς τον υπόλοιπο κόσμο, όπως διαπιστώθηκε από τα στατιστικά στοιχεία εξαγωγών της Ινδονησίας, συνιστούν κατάλληλο δείκτη αναφοράς, καθώς ρυθμίζονται βάσει των αρχών της ελεύθερης αγοράς, ανταγωνίζονται τις τιμές άλλων προϊόντων σε ξένες αγορές, αποτυπώνουν τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά της Ινδονησίας και δεν στρεβλώνονται από την παρέμβαση του Δημοσίου. Επιπλέον, η Επιτροπή έκρινε ότι ο δείκτης αναφοράς που χρησιμοποίησε αντιστοιχεί όσο το δυνατόν ακριβέστερα στη μη στρεβλωμένη τιμή της Ινδονησίας που θα υπήρχε χωρίς την παρέμβαση εκ μέρους της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης ότι οι τιμές FOB που χρησιμοποιούνται ως δείκτης αναφοράς συνάδουν με τις διεθνείς τιμές (όπως, για παράδειγμα, με την τιμή CIF του Ρότερνταμ).

(171)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υπολόγισε το ποσό της αντισταθμίσιμης επιδότησης για κάθε παραγωγό-εξαγωγέα με βάση το όφελος που προσπορίζεται ο αποδέκτης της επιδότησης και το οποίο διαπιστώνεται και καθορίζεται κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας. Η Επιτροπή υπολόγισε το όφελος ως το άθροισμα των διαφορών μεταξύ των τιμών που καταβλήθηκαν για ακατέργαστο φοινικέλαιο που αγοράστηκε σε εγχώριο επίπεδο και της τιμής αναφοράς του ακατέργαστου φοινικέλαιου που υπολογίστηκε ανά μήνα της περιόδου έρευνας.

(172)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η Wilmar και ο όμιλος Permata ισχυρίστηκαν ότι η Επιτροπή έσφαλε 1) στην εκτίμηση του δείκτη αναφοράς ως κατάλληλου και 2) στον υπολογισμό του συνολικού οφέλους. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η Wilmar και ο όμιλος Permata ισχυρίζονται ότι αυτό οφείλεται στο ότι η τιμή εξαγωγής FOB περιλαμβάνει την εισφορά κατά την εξαγωγή και είναι, συνεπώς, στρεβλωμένη. Το EBB διατύπωσε με τη σειρά του παρόμοιο ισχυρισμό.

(173)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο ισχυρισμός βάσει του οποίου η τιμή εξαγωγής είναι στρεβλωμένη επιδιώκει ουσιαστικά την εννοιολογική αντιστροφή του σκεπτικού της υπόθεσης. Παρότι η Επιτροπή έκρινε ότι οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου είναι τεχνητά χαμηλές, οι εξαγωγείς ισχυρίζονται ότι είναι υπερβολικά υψηλές οι τιμές εξαγωγής (οι οποίες συμβαδίζουν κατά προσέγγιση με τις διεθνείς τιμές). Με άλλα λόγια, οι εξαγωγείς ισχυρίζονται ότι η εισφορά κατά την εξαγωγή καθιστά τις τιμές εξαγωγής υπερβολικά υψηλές. Ωστόσο, στρεβλωμένη είναι η εγχώρια τιμή λόγω της εισφοράς κατά την εξαγωγή, μεταξύ άλλων. Τέλος, η ίδια η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι η εισφορά κατά την εξαγωγή δεν περιλαμβάνεται στην τιμή εξαγωγής που χρησιμοποιήθηκε από την Επιτροπή στους υπολογισμούς της (20). Η Επιτροπή έλαβε υπόψη αυτόν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Ωστόσο, θεώρησε ότι τα αποτελέσματα της εισφοράς κατά την εξαγωγή συνυπολογίζονται στην τιμή FOB. Πράγματι, η Επιτροπή έκρινε ότι ο πωλητής λαμβάνει υπόψη την υποχρέωση καταβολής της εισφοράς κατά τον καθορισμό της τιμής εξαγωγής, η οποία κοινοποιείται στη συνέχεια στις αρχές της κυβέρνησης της Ινδονησίας για στατιστικούς σκοπούς.

(174)

Επιπλέον, όπως εκτίθεται στην αιτιολογική σκέψη 198 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή έκρινε ότι η μηνιαία τιμή εξαγωγής FOB, η οποία αναφέρεται στα στατιστικά στοιχεία της Ινδονησίας, συνιστά τον πλέον κατάλληλο δείκτη αναφοράς. Η Επιτροπή θεώρησε αυτόν τον δείκτη αναφοράς κατάλληλο για τις επιμέρους συναλλαγές αγοράς. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο διεθνής εμπορικός όρος FOB της τιμής αναφοράς και οι διεθνείς εμπορικοί όροι των εγχώριων συναλλαγών αγοράς τους οποίους διαμόρφωσαν οι παραγωγοί-εξαγωγείς ήταν συγκρίσιμοι. Η Επιτροπή δεν έλαβε παρατηρήσεις από τα ενδιαφερόμενα μέρη εν προκειμένω.

(175)

Επιπλέον των ανωτέρω, η Wilmar ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή έσφαλε στον υπολογισμό του ποσού του οφέλους που προσπορίστηκε η πρώτη διότι θα έπρεπε να έχει αφαιρέσει από τον υπολογισμό του οφέλους τα ποσά κατά τα οποία η τιμή αγοράς ακατέργαστου φοινικέλαιου υπερβαίνει τον δείκτη αναφοράς. Εν προκειμένω, η Επιτροπή επισήμανε ότι είχε λάβει υπόψη μόνο τις συναλλαγές για τις οποίες χορηγήθηκε όφελος (με άλλα λόγια, τις συναλλαγές στις οποίες η τιμή που καταβλήθηκε από τους παραγωγούς-εξαγωγείς ήταν χαμηλότερη του δείκτη αναφοράς). Πρόκειται για τις συναλλαγές στις οποίες το επίμαχο πρόγραμμα οδηγεί στη χορήγηση οφελών στους παραγωγούς-εξαγωγείς. Συνεπώς, δεν θα είχε νόημα να αφαιρεθούν συναλλαγές στις οποίες δεν χορηγήθηκε πλεονέκτημα καθώς ήταν σύμφωνες με την αγορά. Υπό την έννοια αυτή, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η ειδική ομάδα του ΠΟΕ στην υπόθεση Ηνωμένες Πολιτείες – Οριστικοί δασμοί αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικοί δασμοί για ορισμένα προϊόντα από την Κίνα (21), κατά την εξέταση του τρόπου με τον οποίο το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ (USDOC) είχε καθορίσει το ποσό του οφέλους που χορηγήθηκε μέσω της επίμαχης επιχορήγησης, που αναφέρθηκε ως παροχή «καουτσούκ» έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό (22), επισήμανε ότι οι επικαλούμενες επιδοτήσεις «πρέπει να αναλυθούν σε σχέση με μια συγκεκριμένη περίοδο ώστε να προκύψει εντέλει ένα συνολικό ύψος επιδότησης του υπό εξέταση προϊόντος» (23) και ότι «το άρθρο 14 στοιχείο δ) της συμφωνίας ΕΑΜ δεν περιέχει αναφορά σε καμία έννοια αντιστάθμισης ή “αρνητικών οφελών”, ή μέσου όρου κατά την περίοδο της έρευνας, για ένα συγκεκριμένο προϊόν» (24). Η σύγκριση είναι μια σύγκριση επιμέρους συναλλαγών αγοράς με έναν ατομικό δείκτη αναφοράς για την εκάστοτε συναλλαγή αγοράς. Η Επιτροπή πραγματοποίησε σύγκριση συναλλαγή προς συναλλαγή ώστε να διαπιστώσει αν υφίστατο όφελος και το ύψος αυτού. Το συνολικό ποσό των οφελών που διαπιστώθηκαν ανά συναλλαγή είναι το ύψος της επιδότησης. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται.

(176)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη οφέλους διότι 1) είναι παράλογο να διαπιστωθεί όφελος υπό τη μορφή περιορισμών στις εξαγωγές σε μια ανταγωνιστική χρηματοπιστωτική αγορά και 2) οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν τη δυναμική της ανταγωνιστικής αγοράς.

(177)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή επιθυμεί να επισημάνει εκ νέου ότι το όφελος στην παρούσα υπόθεση έχει τη μορφή της παροχής ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Ως εκ τούτου, ο πρώτος ισχυρισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας απορρίπτεται.

(178)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι οι εγχώριες τιμές του ακατέργαστου φοινικέλαιου ακολουθούν τη δυναμική μιας ανταγωνιστικής και μη στρεβλωμένης αγοράς, η Επιτροπή παραπέμπει στην ανάλυσή της και, ιδίως, στην αιτιολογική σκέψη 151.

(179)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενέμεινε στο συμπέρασμά της σύμφωνα με το οποίο το καθεστώς αυτό χορηγεί όφελος στους παραγωγούς-εξαγωγείς.

(180)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε επίσης ότι ο προσδιορισμός της τιμής αναφοράς από την Επιτροπή ήταν εσφαλμένος, διότι στην τιμή την οποία χρησιμοποίησε περιλαμβανόταν η εισφορά κατά την εξαγωγή, καθώς και ότι θα έπρεπε να αφαιρέσει την εισφορά κατά την εξαγωγή από την τιμή αναφοράς.

(181)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή διαπίστωσε αντίφαση μεταξύ αυτής της δήλωσης και της απάντησης της κυβέρνησης της Ινδονησίας στην επιστολή της 14ης Μαρτίου 2019 σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων. Στην εν λόγω απάντηση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε τα εξής: «Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβεβαιώνει ότι τα στατιστικά στοιχεία για τις εξαγωγές προς την ΕΕ καλύπτουν μόνο το βιοντίζελ που παράγεται στην Ινδονησία. Η αναφερθείσα αξία της εξαγωγής είναι FOB και δεν περιλαμβάνεται η εισφορά/ο φόρος κατά την εξαγωγή». H Επιτροπή παρατήρησε επιπλέον ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε πρόσθετα πραγματικά στοιχεία προς επίρρωση της δήλωσής της. Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 173, η Επιτροπή έκρινε ότι η αναφερθείσα τιμή εξαγωγής FOB περιλαμβάνει de facto τις επιπτώσεις της εισφοράς κατά την εξαγωγή.

(182)

Η Wilmar ισχυρίστηκε ότι η τιμή αναφοράς που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό του οφέλους ήταν υπερβολική διότι είχε χρησιμοποιηθεί μια τιμή αναφοράς «εκτός χώρας». Ωστόσο, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, κατά τον καθορισμό της ακριβέστερης και καταλληλότερης τιμής αναφοράς που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί, η Επιτροπή δεν χρησιμοποίησε τιμές αναφοράς «εκτός χώρας» όπως αυτές που υπάρχουν στη Μαλαισία ή στην Ευρώπη, όπως η τιμή CIF στο Ρότερνταμ. Χρησιμοποιήθηκαν οι τιμές εξαγωγής της Ινδονησίας αφενός διότι είναι της Ινδονησίας (και υπό την έννοια αυτή είναι τιμές εντός χώρας) και, αφετέρου, διότι αντιπροσωπεύουν μια αξιόπιστη βάση της αγοράς για σκοπούς σύγκρισης. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(183)

Η Επιτροπή επιβεβαίωσε, επομένως, το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε στην αιτιολογική σκέψη 172.

(184)

Μετά την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε τον ατομικό χαρακτήρα του προγράμματος. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, μια επιδότηση έχει ατομικό χαρακτήρα αν αφορά μόνο έναν κλάδο παραγωγής.

(185)

Η Επιτροπή διαφώνησε με τον ισχυρισμό αυτόν. Η Επιτροπή επισήμανε ότι η ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ-Upland Cotton εξήγησε τα εξής: «Σύμφωνα με το κείμενο του άρθρου 2 της συμφωνίας ΕΑΠ, μια επιδότηση έχει “ ατομικό χαρακτήρα ” αν αφορά ειδικά μια επιχείρηση ή κλάδο παραγωγής ή ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής (αναφέρονται στη συμφωνία ΕΑΜ ως “ ορισμένες επιχειρήσεις ” ) εντός της δικαιοδοσίας της αρμόδιας για τη χορήγηση της επιδότησης αρχής.[…]». Η ειδική ομάδα εξήγησε περαιτέρω ότι «[…] ο “ ατομικός χαρακτήρας ” εκτείνεται σε μια ομάδα κλάδων παραγωγής διότι οι λέξεις « ορισμένες επιχειρήσεις » ορίζονται με ευρύ τρόπο στην αρχή του άρθρου 2.1 ως επιχείρηση ή κλάδος παραγωγής ή ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής». (25)

(186)

Το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο στην υπόθεση ΗΠΑ – Δασμοί αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικοί δασμοί (Κίνα) εξέτασε την έννοια του όρου «ορισμένες επιχειρήσεις» στο άρθρο 2: «Επιπλέον, μια επιδότηση έχει ατομικό χαρακτήρα βάσει του άρθρου 2.1 (a) της συμφωνίας ΕΑΜ όταν βάσει του ρητού περιορισμού παρέχεται πρόσβαση στη συγκεκριμένη επιδότηση σε “ ορισμένες επιχειρήσεις ” . Η εισαγωγική φράση του άρθρου 2.1 ορίζει ότι ο όρος “ ορισμένες επιχειρήσεις ” αναφέρεται σε “ μια επιχείρηση ή κλάδο παραγωγής ή ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής ” . Επισημάνουμε καταρχάς ότι η λέξη “ ορισμένος(-οι) ” ορίζεται ως “ [γ]νωστός(-οί) και συγκεκριμένος(-οι), αλλά όχι ρητά προσδιοριζόμενος(-οι): (σε ενικό αριθμό) ένας συγκεκριμένος, (σε πληθυντικό αριθμό) μερικοί συγκεκριμένοι ” . Η λέξη “ ομάδα ” , με τη σειρά της, ορίζεται συνήθως ως “ ένας αριθμός ατόμων ή πραγμάτων που θεωρείται ότι απαρτίζουν μια ενότητα ή ένα σύνολο λόγω αμοιβαίας ή κοινής σχέσης ή σκοπού, ή ταξινομούνται μαζί λόγω ενός βαθμού ομοιότητας ” . Όσον αφορά τα ουσιαστικά που χαρακτηρίζονται με τις λέξεις “ ορισμένες/-οι ” και “ ομάδα ” , βλέπουμε ότι η “ επιχείρηση ” μπορεί να οριστεί ως “ επιχείρηση, εταιρεία ” , ενώ ο όρος “ κλάδος παραγωγής ” σημαίνει “ μια συγκεκριμένη μορφή ή κλάδο παραγωγικής εργασίας, εμπορίου, κατασκευής ” . Επισημαίνουμε ότι η ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ-Upland Cotton έκρινε ότι “ ένας κλάδος παραγωγής ή μια ομάδα ‘κλάδων παραγωγής’ μπορεί εν γένει να ορίζεται με βάση τον τύπο προϊόντων που παράγει ” · ότι “ η έννοια του ‘κλάδου παραγωγής’ αφορά τους παραγωγούς ορισμένων προϊόντων ” · και ότι το “ εύρος αυτής της έννοιας του ‘κλάδου παραγωγής” μπορεί να εξαρτάται από διάφορους παράγοντες σε μια δεδομένη υπόθεση ” . Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι ο όρος “ ορισμένες επιχειρήσεις ” αναφέρεται σε μία μόνο επιχείρηση ή κλάδο παραγωγής ή σε μία ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής που είναι γνωστοί και συγκεκριμένοι. Ωστόσο, συμφωνούμε με την Κίνα ότι η έννοια αυτή “ περιβάλλεται από μια σχετική απροσδιοριστία ” , ενώ παράλληλα συμφωνούμε με την ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ – Upland Cotton ότι οποιοσδήποτε προσδιορισμός του αν ένας αριθμός επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής συνιστούν “ ορισμένες επιχειρήσεις ” μπορεί να πραγματοποιείται μόνο κατά περίπτωση». (26)

(187)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή επισήμανε ότι, κατά τη νομολογία του ΠΟΕ, μια επιδότηση δεν απαιτείται να αφορά έναν κλάδο παραγωγής προκειμένου να έχει ατομικό χαρακτήρα·αντιθέτως, μπορεί επίσης να αφορά «μια ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής που είναι γνωστοί και συγκεκριμένοι». Στην παρούσα υπόθεση, στην αιτιολογική σκέψη 202 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δέσμη μέτρων έχει ατομικό χαρακτήρα διότι ωφελεί τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αλυσίδα αξίας του φοινικέλαιου. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή –σύμφωνα με τη νομολογία του ΠΟΕ– κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δέσμη μέτρων έχει ατομικό χαρακτήρα διότι αφορά «μια ομάδα επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής που είναι γνωστοί και συγκεκριμένοι». Συνεπώς, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας απορρίπτεται.

(188)

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 237 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή υπολόγισε το όφελος που προσπορίστηκαν οι παραγωγοί-εξαγωγείς από την απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς για εισαγόμενα μηχανήματα ως το συνολικό ποσό των μη καταβληθέντων δασμών, που αντιστοιχεί στην περίοδο έρευνας, βάσει της ωφέλιμης ζωής των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού. Οι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι, κατά τον υπολογισμό των οφελών που προέκυψαν από την απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς για εισαγόμενα μηχανήματα, η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει κατανείμει τα εισπραχθέντα ποσά στον συνολικό κύκλο εργασιών των σχετικών εταιρειών και όχι μόνο στον κύκλο εργασιών του υπό εξέταση προϊόντος. Οι παραγωγοί-εξαγωγείς εξήγησαν ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο κατάλογος των μηχανημάτων που εισάγονται χωρίς δασμούς δεν περιλαμβάνει μόνο μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοντίζελ, αλλά και για άλλα προϊόντα.

(189)

Εν προκειμένω, ήδη στο ερωτηματολόγιο προς τους παραγωγούς-εξαγωγείς η Επιτροπή ζήτησε από τις εταιρείες να παράσχουν κατάλογο των μηχανημάτων και να αναφέρουν τη χρήση τους. Η Επιτροπή επισήμανε ότι κανένας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς δεν έθεσε το ζήτημα ενδεχόμενης διπλής χρήσης συγκεκριμένων μηχανημάτων πριν από τον επιτόπιο έλεγχο, σε στιγμή κατά την οποία θα ήταν δυνατή η επαλήθευση των πληροφοριών. Δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί, o ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(190)

Όσον αφορά τις εισαγωγές μηχανημάτων σε ελεγχόμενες ζώνες, κατόπιν της δημοσίευσης του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από το EBB σχετικά με τη μερική συνεργασία της Wilmar εν προκειμένω. Το EBB υπενθύμισε το γεγονός ότι η Wilmar δεν αποκάλυψε το ύψος των επιδοτήσεων που έλαβε στο πλαίσιο του καθεστώτος επιδοτήσεων ελεγχόμενων ζωνών. Επιπλέον, το EBB επισήμανε ότι ο προσωρινός δασμός που επιβλήθηκε στη Wilmar δεν αποτελεί τον υψηλότερο συντελεστή δασμού μεταξύ των προσωρινών δασμών που επιβάλλονται για το συγκεκριμένο καθεστώς.

(191)

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι, λόγω της μερικής έλλειψης συνεργασίας όσον αφορά τα δεδομένα σχετικά με τις ελεγχόμενες ζώνες, η Επιτροπή εφάρμοσε εν προκειμένω στη Wilmar τα διαθέσιμα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού.

(192)

Μετά την κοινοποίηση των οριστικών πορισμάτων, η PT Ciliandra Perkasa ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή έσφαλε απορρίπτοντας τον ισχυρισμό της σύμφωνα με τον οποίο η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει κατανείμει τα εισπραχθέντα ποσά στον συνολικό κύκλο εργασιών των σχετικών εταιρειών και όχι μόνο στον κύκλο εργασιών του υπό εξέταση προϊόντος. Σύμφωνα με την PT Ciliandra Perkasa, αυτό οφείλεται στο ότι η Επιτροπή μπορούσε να μαντέψει από τον παρεχόμενο κατάλογο αν κάθε επιμέρους μηχάνημα χρησιμοποιείται μόνο για βιοντίζελ ή έχει διπλή χρήση.

(193)

Η Επιτροπή επισήμανε στην αιτιολογική σκέψη 189 ότι κανένας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς, συμπεριλαμβανομένης της PT Ciliandra Perkasa, δεν έθεσε το ζήτημα ενδεχόμενης διπλής χρήσης συγκεκριμένων μηχανημάτων πριν από τον επιτόπιο έλεγχο, σε στιγμή κατά την οποία θα ήταν δυνατή η επαλήθευση των πληροφοριών. Δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί, o ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(194)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η Wilmar υποστήριξε ότι ο υπολογισμός του ύψους της επιδότησης από την Επιτροπή ήταν εσφαλμένος διότι πραγματοποιήθηκε μέσω κατανομών στον κύκλο εργασιών. Η Wilmar ισχυρίζεται ότι, βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει υπολογίσει το ύψος της επιδότησης ανά μονάδα του προϊόντος που επιδοτείται αντί για κάθε πρόγραμμα.

(195)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι δεν χορηγήθηκε καμία επιδότηση με βάση τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες. Ως εκ τούτου, το ύψος της συνολικής επιδότησης κατανεμήθηκε στον σχετικό κύκλο εργασιών πωλήσεων των εταιρειών του ομίλου Wilmar σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, το οποίο έχει ως εξής: «Όταν η επιδότηση χορηγείται ανεξάρτητα από τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες, το ύψος της αντισταθμίσιμης επιδότησης καθορίζεται με προσήκουσα κατανομή της αξίας της συνολικής επιδότησης σε συνάρτηση με το επίπεδο της παραγωγής, των πωλήσεων ή των εξαγωγών του συγκεκριμένου προϊόντος κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας».

(196)

Δεδομένου ότι καμία από τις επιδοτήσεις αυτές δεν χορηγείται με βάση τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες, ο σχετικός κύκλος εργασιών πωλήσεων της εταιρείας είναι ο πλέον κατάλληλος παρονομαστής. Εν προκειμένω, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο σχετικός κύκλος εργασιών έχει προσδιοριστεί κατά τρόπο ώστε να διασφαλιστεί ότι αντικατοπτρίζει όσο το δυνατόν περισσότερο την αξία των πωλήσεων των προϊόντων που πωλούνται από την αποδέκτρια εταιρεία. Οποιαδήποτε άλλη προτεινόμενη μεθοδολογία για τον υπολογισμό του ύψους της αντισταθμίσιμης επιδότησης θα αντέβαινε στις σχετικές διατάξεις του βασικού κανονισμού (άρθρα 7 και 15) και στη διοικητική πρακτική την οποία ακολουθεί η Επιτροπή στις οικείες διαδικασίες κατά των επιδοτήσεων στο πλαίσιο της επιλογής του κατάλληλου αριθμητή/παρονομαστή για την κατανομή του ύψους της αντισταθμίσιμης επιδότησης. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός της Wilmar απορρίπτεται.

(197)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατύπωσε παρατηρήσεις σχετικά με την κατάσταση της στήριξης προς τον κλάδο παραγωγής βιοντίζελ με την άμεση μεταφορά κεφαλαίων μέσω του ταμείου OPPF, καθώς και μέσω της παροχής ακατέργαστου φοινικέλαιου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό. Ειδικότερα, η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρατήρησε ότι το ταμείο OPPF είχε σταματήσει την καταβολή κεφαλαίων στους εξαγωγείς βιοντίζελ τον Σεπτέμβριο του 2018 και ότι η εισφορά κατά την εξαγωγή ακατέργαστου φοινικέλαιου ήταν μηδενική από τις 4 Δεκεμβρίου 2018.

(198)

Σε απάντηση, η Επιτροπή επισήμανε ότι και τα δύο προγράμματα εξακολουθούν να ισχύουν και ότι δεν έχουν καταργηθεί επισήμως. Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν, τα οφέλη που προκύπτουν από αυτά για τους παραγωγούς-εξαγωγείς θα συνεχιστούν και στο μέλλον. Οι πληρωμές από το ταμείο OPPF σταμάτησαν λόγω της διαφοράς μεταξύ της τιμής αναφοράς του ορυκτού ντίζελ και της τιμής αναφοράς του βιοντίζελ, και όχι λόγω της κατάργησης του προγράμματος. Επιπλέον, οι πληρωμές από το ταμείο OPPF στους παραγωγούς βιοντίζελ ξανάρχισαν τον Δεκέμβριο του 2018. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 15 παράγραφος 1 και απέρριψε τον ισχυρισμό αυτόν.

(199)

Τα οριστικά ποσοστά επιδότησης όσον αφορά τη δέσμη μέτρων που περιγράφονται ανωτέρω, εκφρασμένα ως ποσοστό της τιμής CIF στα σύνορα της Ένωσης, πριν από την καταβολή δασμού, είναι τα εξής:

Πίνακας 1

Οριστικά ποσοστά επιδότησης

(200)

Μετά τη δημοσίευση του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, ο Ινδονήσιος παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar ζήτησε να μάθει αν η Masol, ένας Ισπανός παραγωγός βιοντίζελ και μέρος του δείγματος, ήταν νομίμως μέλος του ενωσιακού κλάδου παραγωγής δεδομένης της σχέσης του με τον όμιλο Musim Mas, Ινδονήσιο παραγωγό-εξαγωγέα, και του γεγονότος ότι η εταιρεία αγοράζει βιοντίζελ και παράλληλα το παρασκευάζει στην Ένωση.

(201)

Η Επιτροπή θεώρησε ότι η Masol εμπίπτει στον ορισμό του ενωσιακού κλάδου παραγωγής δεδομένου ότι παράγει βιοντίζελ στις εγκαταστάσεις της στην Ένωση. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή μπορεί (αλλά δεν υποχρεούται) να συμπεριλάβει ενωσιακούς παραγωγούς στον ορισμό του κλάδου παραγωγής ακόμη και όταν εισάγουν επίσης το υπό εξέταση προϊόν. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επισήμανε ότι το επίκεντρο των οικονομικών δραστηριοτήτων της Masol βρίσκεται επίσης στην Ένωση καθώς η παραγωγή της στην Ένωση υπερβαίνει κατά πολύ τις αγορές βιοντίζελ από την Ινδονησία ή αλλού.

(202)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar ζήτησε εκ νέου να ενημερωθεί σχετικά με το αν η Masol θα έπρεπε να εξαιρεθεί από τον ορισμό του ενωσιακού κλάδου παραγωγής, δεδομένου ότι είναι κατά πλήρη ιδιοκτησία θυγατρική του ομίλου Musim Mas που είναι παραγωγός-εξαγωγέας.

(203)

Η Επιτροπή εξέτασε το ζήτημα αυτό αλλά έκρινε ότι η Masol εξακολουθούσε να αποτελεί μέρος του ενωσιακού κλάδου παραγωγής ως ενωσιακός παραγωγός βιοντίζελ. Η ιδιοκτησία αυτής της εταιρείας αποτελεί ένα μόνο από τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη εν προκειμένω και δεν ασκεί αποφασιστική επιρροή στο καθεστώς αυτής ως ενωσιακού παραγωγού στην παρούσα υπόθεση, δεδομένου του σημαντικού μεριδίου της παραγωγής της στην Ένωση.

(204)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η Wilmar διατύπωσε επίσης παρατηρήσεις σχετικά με το επίπεδο της ενωσιακής παραγωγής στον πίνακα 3 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, επισημαίνοντας ότι εάν η παραγωγή είχε αυξηθεί κατά το ίδιο ποσοστό με την κατανάλωση (33 %) από το 2015 έως την περίοδο έρευνας, τότε η παραγωγή κατά την περίοδο έρευνας θα είχε υπερβεί την κατανάλωση κατά την ίδια περίοδο.

(205)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι η σύγκριση αυτή βασίζεται σε στρογγυλοποίηση, καθώς η ακριβής αύξηση της κατανάλωσης ήταν 32,58 % κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου. Η παραγωγή ήταν χαμηλότερη από την ενωσιακή κατανάλωση το 2015. Κατά συνέπεια, ακόμη και αν οι δύο αριθμοί αυξάνονται κατά το ίδιο ποσοστό, είναι μαθηματικά αδύνατο ο αρχικά χαμηλότερος αριθμός (η παραγωγή) να υπερβεί τον αρχικά υψηλότερο αριθμό (την κατανάλωση) εάν και οι δύο αριθμοί αυξάνονται με μαθηματικά ορθό τρόπο κατά το ίδιο ποσοστό.

(206)

Επιπλέον, η Επιτροπή επισήμανε ότι η δήλωση που διατυπώνεται στην αιτιολογική σκέψη 269 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, στην οποία σημειώνεται ότι η παραγωγή του ενωσιακού κλάδου παραγωγής δεν ανταποκρίθηκε στη ζήτηση, είναι αντικειμενικά ορθή. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή επισήμανε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής διέθετε την απαιτούμενη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα για να αυξήσει την παραγωγή του και να ανταποκριθεί στην αύξηση του επιπέδου κατανάλωσης, κάτι που δεν κατόρθωσε λόγω των επιδοτούμενων εισαγωγών βιοντίζελ.

(207)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar διατύπωσε εκ νέου την ίδια παρατήρηση, επισημαίνοντας ότι η ενωσιακή παραγωγή αντιστοιχούσε σχεδόν στο 100 % της ενωσιακής κατανάλωσης το 2015 και ότι, ως εκ τούτου, εάν η Επιτροπή ανέμενε ότι η παραγωγή θα αυξανόταν συμβαδίζοντας πλήρως με την κατανάλωση, τότε ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής θα μονοπωλούσε πράγματι ολόκληρη την κατανάλωση της ΕΕ.

(208)

Ωστόσο, στην αιτιολογική σκέψη 269 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού αναφέρεται απλώς ότι η ενωσιακή παραγωγή δεν ανταποκρίθηκε στην ενωσιακή ζήτηση και ότι η διαφορά ήταν οι εισαγωγές βιοντίζελ στην Ένωση. Η δήλωση αυτή παραμένει αντικειμενικά ορθή. Είναι επίσης αντικειμενικά ανακριβές να μιλά κανείς για μονοπώλιο του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 264 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής αποτελείται από περισσότερους από 200 παραγωγούς, οι οποίοι ανταγωνίζονται μεταξύ τους στην αγορά της Ένωσης. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να μιλά κανείς για πιθανό μονοπώλιο του ενωσιακού κλάδου παραγωγής στην παρούσα υπόθεση.

(209)

Εφόσον δεν υποβλήθηκαν άλλες παρατηρήσεις σχετικά με τον ορισμό του ενωσιακού κλάδου παραγωγής και της ενωσιακής παραγωγής, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 264 έως 269 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(210)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, ο Ινδονήσιος παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επισήμανε ότι, κατά την ανάλυση της ενωσιακής κατανάλωσης, η Επιτροπή δεν έκανε αναφορά στη δεύτερη οδηγία RED (27) («RED II») ούτε στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό της Επιτροπής (28) που αφορά τις πρώτες ύλες υψηλού κινδύνου έμμεσης αλλαγής της χρήσης γης.

(211)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι τα δύο αυτά έγγραφα αφορούν τη μελλοντική και όχι την παρελθούσα κατανάλωση και αποτελούν συνέχεια της ενωσιακής πολιτικής η οποία συνίσταται στην ενθάρρυνση της χρήσης βιοντίζελ σε κινητήρες ντίζελ, καθώς και ότι η άποψη της Wilmar, βάσει της οποίας αυτές οι νομοθετικές πράξεις ενδέχεται να περιορίσουν σημαντικά την κατανάλωση μεθυλεστέρα φοινικέλαιου, ουδόλως σχετίζεται με τη συνολική ενωσιακή κατανάλωση βιοντίζελ.

(212)

Επιπλέον, η Wilmar επιβεβαίωσε στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων ότι η κατανάλωση μεθυλεστέρα φοινικέλαιου μπορεί να παραμείνει στα επίπεδα του 2019 έως το τέλος του 2023 (29). Μόνο μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2023 θα μειωθεί η κατανάλωση πρώτων υλών υψηλού κινδύνου αλλαγής της χρήσης γης.

(213)

Επιπλέον, σημαντικό μέρος του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου παράγεται επί του παρόντος από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής. Οι εισαγωγές της Ινδονησίας μπορεί να συνεχίσουν να αυξάνονται μεσοπρόθεσμα μέσω της αντικατάστασης του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου που παράγεται επί του παρόντος από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής.

(214)

Ελλείψει παρατηρήσεων όσον αφορά την ενωσιακή κατανάλωση, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 270 έως 278 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(215)

Όσον αφορά τον όγκο και το μερίδιο αγοράς των εισαγωγών από την Ινδονησία, μετά τη δημοσίευση του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις σχετικά με τον όγκο των εισαγωγών από την Ινδονησία κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου από Ινδονήσιους εξαγωγείς, την Gunvor (έναν μη συνδεδεμένο έμπορο βιοντίζελ) και την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(216)

Στις παρατηρήσεις διατυπωνόταν ότι η ανάλυση των εισαγωγών από την Ινδονησία ήταν εσφαλμένη διότι δεν κάλυπτε την περίοδο 2010-2012, δηλαδή πριν από την επιβολή των δασμών αντιντάμπινγκ το 2013.

(217)

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές, αλλά στις αιτιολογικές σκέψεις 279 έως 282 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού περιγράφονται ορθά οι όγκοι εισαγωγών από την Ινδονησία και η Επιτροπή καθιστά σαφές στις αιτιολογικές σκέψεις 281 και 282 το αποτέλεσμα των δασμών αντιντάμπινγκ που ήταν σε ισχύ.

(218)

Η Επιτροπή επισήμανε επίσης ότι η εξεταζόμενη περίοδος ξεκινά το 2015 και, ως εκ τούτου, η ανάλυση του όγκου των εισαγωγών από την Ινδονησία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αναδρομικά για την περίοδο 2010-2012 χωρίς να θιγεί η συνοχή με την εξεταζόμενη περίοδο στο πλαίσιο της παρούσας έρευνας. Η διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου στην παρούσα υπόθεση είναι η συνήθης χρονική περίοδος που χρησιμοποιείται για τέτοιου είδους έρευνες. Σε κάθε περίπτωση, από την εξέταση των όγκων εισαγωγών από την Ινδονησία όπως προσδιορίστηκαν στην έρευνα αντιντάμπινγκ που ολοκληρώθηκε το 2013, προκύπτει ότι οι όγκοι των εισαγωγών από την Ινδονησία την περίοδο 2010-2011 ήταν παρόμοιοι με τους υφιστάμενους όγκους κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου έρευνας, καθώς και με τους αναμενόμενους όγκους στο εγγύς μέλλον, εάν δεν επιβληθούν μέτρα (30).

(219)

Η Gunvor παρατήρησε επίσης ότι κατά την εκτίμηση των εισαγωγών μόνο από την Ινδονησία δεν λήφθηκε υπόψη το επίπεδο των εισαγωγών από την Αργεντινή κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας. Ωστόσο, η ανάλυση αυτή πραγματοποιήθηκε στο τμήμα 6 περί αιτιώδους συνάφειας του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, στις αιτιολογικές σκέψεις 368 έως 370.

(220)

Όσον αφορά την υποτιμολόγηση, η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων από τους Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς και την κυβέρνηση της Ινδονησίας, βάσει των οποίων οι υπολογισμοί της υποτιμολόγησης έχρηζαν προσαρμογών ή περαιτέρω διευκρινίσεων.

(221)

Στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού εκτίθενται τρεις μέθοδοι υπολογισμού της υποτιμολόγησης μεταξύ των εισαγωγών βιοντίζελ από την Ινδονησία και των πωλήσεων βιοντίζελ στην ενωσιακή αγορά. Η Επιτροπή θα αποσαφηνίσει περαιτέρω τις τρεις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα υπόθεση για τη διαπίστωση της ύπαρξης σημαντικής υποτιμολόγησης βάσει των στοιχείων που αφορούν τους παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος.

(222)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατύπωσε παρατηρήσεις σχετικά με τις τρεις μεθόδους της Επιτροπής για τον υπολογισμό της υποτιμολόγησης και ανέφερε ότι η Επιτροπή δεν είχε λάβει υπόψη διάφορες δικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

(223)

Η Επιτροπή διαφωνεί. Οι τρεις μέθοδοι που παρουσιάζονται κατωτέρω αναλύουν λεπτομερώς την υποτιμολόγηση των τιμών της Ένωσης λόγω των εισαγωγών βιοντίζελ από την Ινδονησία· και οι τρεις μέθοδοι οδηγούν σε διαπίστωση υποτιμολόγησης.

(224)

Στις παρατηρήσεις της σχετικά με την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατύπωσε επίσης ορισμένα γενικά σχόλια σχετικά με την υποτιμολόγηση, τα οποία εξετάζονται στην παρούσα ενότητα.

(225)

Πρώτον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας συνέκρινε τον μεθυλεστέρα φοινικέλαιου με τον μεθυλεστέρα ελαιοκράμβης και επισήμανε ότι έχουν διαφορετικές φυσικές ιδιότητες (ο ένας έχει CFPP +13C και ο άλλος -14C) και τιμές.

(226)

Η Επιτροπή συμφωνεί με την κυβέρνηση της Ινδονησίας και για τον λόγο αυτόν δεν έχει πραγματοποιήσει άμεση σύγκριση μεταξύ των πωλήσεων μεθυλεστέρα φοινικέλαιου και μεθυλεστέρα ελαιοκράμβης.

(227)

Δεύτερον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας παραθέτει την αιτιολογική σκέψη 290 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, στην οποία αναφέρεται ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου κατά κανόνα δεν χρησιμοποιείται στην καθαρή του μορφή αλλά αναμειγνύεται συνήθως με άλλα βιοκαύσιμα για την παραγωγή ενός μείγματος με χαμηλότερο CFPP.

(228)

Διευκρινίζεται ότι το γεγονός ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου αναμειγνύεται συνήθως με άλλα βιοκαύσιμα δεν σημαίνει ότι ο εν λόγω μεθυλεστέρας δεν αναμειγνύεται απευθείας με ορυκτό ντίζελ. Από ανάλυση των πωλήσεων των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος προέκυψαν σημαντικές πωλήσεις καθαρού μεθυλεστέρα φοινικέλαιου απευθείας σε διυλιστήρια ορυκτού ντίζελ, που θα είναι σε άμεσο ανταγωνισμό με τις εισαγωγές καθαρού μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία.

(229)

Το βιοντίζελ είναι ένα ομοιογενές προϊόν με μία κυρίαρχη χρήση, συγκεκριμένα ως καύσιμο σε κινητήρες ντίζελ. Παράγεται από διάφορες μη ορυκτές πρώτες ύλες. Ανάλογα με την πρώτη ύλη, υπάρχουν ορισμένες διαφορές στις φυσικές ιδιότητες, και συγκεκριμένα στο CFPP. Η αγορά συχνά περιγράφει το βιοντίζελ με ένα συγκεκριμένο CFPP ως FAMEX (31), όπως FAME0 για το βιοντίζελ με CFPP 0 °C ή FAME5 για το βιοντίζελ με CFPP 5 °C.

(230)

Οι περισσότεροι τύποι βιοντίζελ, συμπεριλαμβανομένου του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου, πωλούνται είτε στην καθαρή τους μορφή είτε ως μείγματα με άλλους τύπους βιοντίζελ. Στο πλαίσιο αυτό, ο όρος «μείγμα» αναφέρεται σε ένα μείγμα που αποτελείται από διάφορους τύπους βιοντίζελ, αλλά όχι ορυκτό ντίζελ. Αυτό δεν θα πρέπει να συγχέεται με το «μείγμα» που πωλείται συνήθως στην αντλία, το οποίο στην Ένωση για παράδειγμα αποτελείται συνήθως από έως 10 % βιοντίζελ και τουλάχιστον 90 % ορυκτό ντίζελ.

(231)

Η ζήτηση βιοντίζελ καθοδηγείται από δύο βασικούς παράγοντες: την κατανάλωση καυσίμου ντίζελ και την περιεκτικότητα του καυσίμου αυτού σε βιοντίζελ. Η τιμή του βιοντίζελ δεν έχει αξιοσημείωτο αντίκτυπο σε κανέναν από αυτούς τους παράγοντες, ειδικότερα λόγω του περιορισμένου αντίκτυπου της τιμής του βιοντίζελ στην τιμή του καυσίμου ντίζελ στην αντλία.

(232)

Ως εκ τούτου, σε αντίθεση με πολλά άλλα προϊόντα, η ζήτηση βιοντίζελ είναι ανελαστική από την άποψη των τιμών. Η χαμηλή τιμή του βιοντίζελ δεν οδηγεί συνήθως σε αυξημένη κατανάλωση στην αγορά βιοντίζελ. Ο ανταγωνισμός τιμών στην αγορά βιοντίζελ είναι, επομένως, ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, στο πλαίσιο του οποίου τις ποσότητες που κερδίζει ένας φορέας της αγοράς τις χάνουν στο ίδιο επίπεδο άλλοι φορείς της αγοράς.

(233)

Ως εκ τούτου, με σταθερή ζήτηση, η αύξηση των εισαγόμενων ποσοτήτων επιδοτούμενου βιοντίζελ, σε χαμηλές τιμές, θα έχει αντίκτυπο στο ισοζύγιο προσφοράς/ζήτησης, με αποτέλεσμα να υπάρξει υπερπροσφορά στο σύνολο της αγοράς βιοντίζελ. Σε μια κατάσταση υπερπροσφοράς στην αγορά βιοντίζελ συνολικά, η διαθεσιμότητα φθηνότερης επιλογής, όπως οι επιδοτούμενες εισαγωγές, θα ασκήσει καθοδικές πιέσεις και στις τιμές στην αγορά βιοντίζελ στο σύνολό της, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν αρνητικά όλοι οι παραγωγοί βιοντίζελ, ανεξάρτητα από τις χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες.

(234)

Στο πλαίσιο της πρώτης μεθόδου, που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 292 έως 295 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, πραγματοποιήθηκε σύγκριση των εισαγωγών μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία με τις πωλήσεις μεθυλεστέρα φοινικέλαιου που παράγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα περιθώρια υποτιμολόγησης κυμαίνονταν από 6,0 % έως 11,6 %.

(235)

Για να αποσαφηνιστεί ο υπολογισμός, κατόπιν αιτήματος των μερών που υπέβαλαν παρατηρήσεις, πραγματοποιήθηκε ακριβής σύγκριση μεταξύ μεθυλεστέρα φοινικέλαιου με σημείο απόφραξης ψυχρού φίλτρου («CFPP») + 13 από την Ινδονησία και μεθυλεστέρα φοινικέλαιου με CFPP +10 από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής (32). Ο πωλούμενος μεθυλεστέρας φοινικέλαιου με CFPP +10 δεν αναμείχθηκε για την εξασφάλιση του συγκεκριμένου CFPP· στο βιοντίζελ προστέθηκε πρόσθετο με κόστος μικρότερο από 1 EUR ανά μετρικό τόνο, ήτοι μόνο της τάξης του 0,1 % περίπου του κόστους παραγωγής. Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι απαιτείται προσαρμογή για το συγκεκριμένο πρόσθετο καθώς δεν θα είχε αντίκτυπο στους υπολογισμούς.

(236)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η Wilmar παρατήρησε ότι στην αιτιολογική σκέψη 287 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού η Επιτροπή θα έπρεπε να εξηγήσει περαιτέρω με ποιον τρόπο έλαβε υπόψη το ειδικό γερμανικό σύστημα του «διπλού υπολογισμού».

(237)

Προς αποσαφήνιση της μεθοδολογίας, η Γερμανία έχει θέσει υποχρεωτικούς στόχους για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τους οποίους πρέπει να εκπληρώνουν οι πετρελαϊκές εταιρείες. Ως αποτέλεσμα, οι συναλλαγές με χαμηλά επίπεδα εκπομπών CO2 τυγχάνουν πριμοδότησης τιμής. Οι συναλλαγές πωλήσεων για τη γερμανική αγορά προσδιορίστηκαν με χρήση του δείκτη «2» στον PCN κατά περίπτωση (εκπομπές κάτω των 9g/MJ), ώστε η Επιτροπή να μπορέσει να συγκρίνει τις συναλλαγές αυτές με τις ισοδύναμες εισαγωγές από την Ινδονησία σε άλλα κράτη μέλη στα οποία εφαρμόζεται σύστημα διπλού υπολογισμού.

(238)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι, όπως εκτίθεται στην αιτιολογική σκέψη 288 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, οι εισαγωγές από την Ινδονησία χωρίς πιστοποιητικό RED συγκρίθηκαν με τις πωλήσεις του ενωσιακού κλάδου παραγωγής με πιστοποιητικό RED. Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar και η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφεραν ότι το βιοντίζελ χωρίς πιστοποιητικό RED ήταν φθηνότερο από το βιοντίζελ με πιστοποιητικό RED και ζήτησαν προσαρμογή.

(239)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι τα μέρη αυτά δεν αμφισβήτησαν ότι το προϊόν αυτό ήταν πανομοιότυπο με τον μεθυλεστέρα φοινικέλαιου που πωλείται με πιστοποιητικό RED και δεν προσκόμισαν κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι το προϊόν αυτό δεν βρίσκεται σε άμεσο ανταγωνισμό με τον μεθυλεστέρα φοινικέλαιου που παράγεται από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν απαιτείτο προσαρμογή για τη διαφορά τιμής, ειδικότερα αφού δεν υποβλήθηκαν αδιάσειστα στοιχεία σχετικά με αυτή τη διαφορά τιμής κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας.

(240)

Συνεπώς, η Επιτροπή εξακολούθησε να θεωρεί ότι η μέθοδος αυτή δείχνει με ακρίβεια την υποτιμολόγηση που οφείλεται στον τύπο βιοντίζελ που εισάγεται από την Ινδονησία. Σε κάθε περίπτωση, το περιθώριο υποτιμολόγησης που προσδιορίστηκε για τα προϊόντα χωρίς πιστοποιητικό RED υπερβαίνει σημαντικά την επικαλούμενη από τη Wilmar διαφορά τιμής. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν είχε χορηγηθεί η προσαρμογή την οποία επικαλείται η Wilmar, ο αντίκτυπος αυτής θα ήταν μέτριος και θα εξακολουθούσε να υπάρχει σημαντική υποτιμολόγηση για τις εισαγωγές από την Ινδονησία.

(241)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η Wilmar ζήτησαν αμφότερες να πραγματοποιηθεί προσαρμογή προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά τιμής μεταξύ του βιοντίζελ CFPP10 και του βιοντίζελ CFPP13.

(242)

Η Επιτροπή δεν διαπίστωσε τέτοια διαφορά τιμής, ενώ ούτε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ούτε η Wilmar υπέβαλαν κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει την ύπαρξη διαφοράς τιμής. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το βιοντίζελ προσφερόταν στις αγορές ως καθαρός μεθυλεστέρας ελαιοκράμβης, FAME0 και καθαρός μεθυλεστέρας φοινικέλαιου. Στις προσφερόμενες τιμές για τον καθαρό μεθυλεστέρα φοινικέλαιου δεν γινόταν αναφορά στο πραγματικό CFPP του προϊόντος, αλλά μόνο στον μεθυλεστέρα φοινικέλαιου, στοιχείο που ενισχύει το επιχείρημα της Επιτροπής ότι όλα τα είδη μεθυλεστέρα φοινικέλαιου πωλούνται σε παρόμοιες τιμές ανεξάρτητα από το ακριβές CFPP. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(243)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Επιτροπή έλαβε νέο αίτημα από τη Wilmar και την κυβέρνηση της Ινδονησίας για προσαρμογή της τιμής προκειμένου να γίνει σύγκριση των εισαγωγών μεθυλεστέρα φοινικέλαιου χωρίς πιστοποιητικό RED με την παραγωγή μεθυλεστέρα φοινικέλαιου στην Ένωση με πιστοποιητικό RED.

(244)

Η Επιτροπή επανέλαβε τη θέση της ότι η προσαρμογή αυτή δεν είναι απαραίτητη και απέρριψε το αίτημα. Κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας εισήχθησαν στην Ένωση μεγάλες ποσότητες μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία χωρίς πιστοποιητικό RED και ο συγκεκριμένος μεθυλεστέρας φοινικέλαιου χρησιμεύει για ανάμειξη με ορυκτό ντίζελ μόνο εάν συνοδεύεται από πιστοποιητικό RED. Η Wilmar δεν υπέβαλε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο εισαγόμενος μεθυλεστέρας φοινικέλαιου χωρίς πιστοποιητικό RED δεν ανταγωνιζόταν την παραγωγή μεθυλεστέρα φοινικέλαιου στην Ένωση με πιστοποιητικό RED.

(245)

Στο πλαίσιο της δεύτερης μεθόδου, που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 296 έως 297 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, διευρύνθηκε η ποσότητα παραγόμενου στην Ένωση βιοντίζελ που συγκρίθηκε με τις εισαγωγές από την Ινδονησία μέσω συμπερίληψης στη σύγκριση των πωλήσεων βιοντίζελ FAME0 από τους ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος.

(246)

Για τη σύγκριση των ενωσιακών πωλήσεων FAME0 με τις εισαγωγές μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία σε εθνικό επίπεδο, η τιμή των ενωσιακών FAME0 αναπροσαρμόστηκε και, ως αποτέλεσμα, μειώθηκε στο επίπεδο τιμών των ενωσιακών πωλήσεων μεθυλεστέρα φοινικέλαιου προκειμένου να ληφθεί υπόψη η αγοραία αξία των διαφοροποιημένων φυσικών ιδιοτήτων.

(247)

Προς διευκρίνιση του υπολογισμού, κατόπιν αιτήματος των μερών που υπέβαλαν παρατηρήσεις, η τιμή της ανωτέρω μείωσης κυμάνθηκε μεταξύ 100 και 130 EUR ανά μετρικό τόνο. Επίσης, προς διευκρίνιση του υπολογισμού, το 55 % όλων των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής που καλύπτονται από αυτή τη σύγκριση περιλαμβάνει τόσο μεθυλεστέρα φοινικέλαιου όσο και FAME0 (33).

(248)

Το περιθώριο υποτιμολόγησης σε εθνικό επίπεδο που προέκυψε από αυτή τη μέθοδο ήταν 7,4 %.

(249)

Η Επιτροπή θεώρησε ότι ο υπολογισμός αυτός συνιστά εύλογη εκτίμηση του αποτελέσματος των εισαγωγών από την Ινδονησία στην τιμή του FAME0.

(250)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar αμφισβήτησε αυτή τη σύγκριση, παραθέτοντας τα συμπεράσματα στην υπόθεση διακανονισμού του ΠΟΕ Ευρωπαϊκή Ένωση – Μέτρα αντιντάμπινγκ για το βιοντίζελ από την Ινδονησία (34), στο πλαίσιο της οποίας η Επιτροπή πραγματοποίησε παρόμοια προσαρμογή. Η ειδική ομάδα ανέφερε στην παράγραφο 7.157 τα εξής:

«Παρότι τόσο ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου από την Ινδονησία όσο και το αναμεμειγμένο βιοντίζελ CFPP 0 ανταγωνίζονται για πωλήσεις στις εταιρείες που αναμειγνύουν βιοντίζελ με ορυκτό ντίζελ, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η αρχές της ΕΕ δεν εξήγησαν αν η σύγκριση μεταξύ των πωλήσεων μεθυλεστέρα φοινικέλαιου και αναμεμειγμένου βιοντίζελ CFPP 0 πραγματοποιήθηκε σε ορθό επίπεδο σύγκρισης, δεδομένου ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου αποτελεί εισροή στα μείγματα, συμπεριλαμβανομένου του βιοντίζελ CFPP 0».

(251)

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αγορά της Ένωσης έχει αλλάξει από την αρχική έρευνα των εισαγωγών από την Ινδονησία. Η ειδική ομάδα επισήμανε ότι την περίοδο εκείνη «μεθυλεστέρας φοινικέλαιου μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο σε μείγμα και είναι στην πραγματικότητα συστατικό διαφόρων μειγμάτων τα οποία πωλούνται σε τελικούς χρήστες στην αγορά της ΕΕ». (35)

(252)

Στο πλαίσιο της αρχικής έρευνας σε βάρος της Ινδονησίας, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής δεν ήταν σε θέση να παράγει μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από εισαγόμενο φοινικέλαιο, διότι η τιμή του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου ήταν στην πραγματικότητα χαμηλότερη από την τιμή του φοινικέλαιου. Ως εκ τούτου, ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής αγόραζε καθαρό μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία και τον αναμείγνυε με τη δική του παραγωγή άλλων βιοκαυσίμων πριν από τη μεταπώληση (36).

(253)

Ωστόσο, στο πλαίσιο της τρέχουσας έρευνας η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου που παρασκευαζόταν στην Ένωση πωλείτο απευθείας στις πετρελαϊκές εταιρείες· ως εκ τούτου, η δυναμική της αγοράς έχει εν προκειμένω αλλάξει.

(254)

Η Επιτροπή δεν αμφισβητεί ότι μεθυλεστέρας φοινικέλαιου εισάγεται επίσης στην Ένωση προκειμένου να αναμειχθεί με άλλα βιοκαύσιμα για την παραγωγή, για παράδειγμα, FAME0. Ωστόσο, η ποσότητα του εισαγόμενου μεθυλεστέρα φοινικέλαιου εξαρτάται από την τιμή των εισαγωγών αυτών, καθώς και από τις φυσικές ιδιότητες· συνεπώς, η τιμή του εισαγόμενου μεθυλεστέρα φοινικέλαιου ασκεί πίεση και στις τιμές των μειγμάτων. Ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου περιλαμβάνεται μεταξύ των φθηνότερων τύπων βιοντίζελ που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μείγματα όπως το FAME0 και το FAME+5, τα οποία είναι κατάλληλα για χρήση σε σημαντικό μέρος της αγοράς της Ένωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ως εκ τούτου, οι εισαγωγές μεθυλεστέρα φοινικέλαιου ανταγωνίζονται απευθείας με άλλους τύπους βιοντίζελ που παράγονται στην ΕΕ, οι οποίοι διαφορετικά θα αναμειγνύονταν σε μεγαλύτερες ποσότητες για την επίτευξη του ίδιου αποτελέσματος μείγματος.

(255)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας απέρριψε αυτή τη μέθοδο υπολογισμού, αναφέροντας ότι αφορούσε μόνο ένα τμήμα της αγοράς της Ένωσης και δεν κάλυπτε όλους τους τύπους προϊόντων που πωλούνται από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής. Η Επιτροπή διαφώνησε για τον λόγο ότι ο υπολογισμός που ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, ο οποίος θα κάλυπτε όλους τους τύπους προϊόντων που πωλούνται από τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής, αναλύεται κατωτέρω ως μέθοδος 3.

(256)

Στο πλαίσιο της τρίτης μεθόδου, που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 298 έως 299 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, πραγματοποιήθηκε σύγκριση των εισαγωγών βιοντίζελ από την Ινδονησία σε εθνικό επίπεδο με το σύνολο των πωλήσεων βιοντίζελ των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος. Το περιθώριο υποτιμολόγησης σε εθνικό επίπεδο που προέκυψε από αυτή τη μέθοδο ήταν 17,1 % (37).

(257)

Η Επιτροπή θεώρησε ότι ο υπολογισμός αυτός, στο πλαίσιο του οποίου συγκρίνονται οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος από την Ινδονησία σε εθνικό επίπεδο με τις πωλήσεις του ομοειδούς προϊόντος στην ενωσιακή αγορά από τους ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος, καταδεικνύει ότι ακόμη και κατά τη διενέργεια σύγκρισης μεταξύ όλων των τύπων προϊόντων, υπάρχει σημαντική υποτιμολόγηση από την Ινδονησία. Τούτο επιβεβαιώνεται επίσης βάσει των στοιχείων που είναι διαθέσιμα και αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 284 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(258)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar αναφέρθηκε στην ύπαρξη ασυνέπειας μεταξύ των όγκων πωλήσεων που γνωστοποιήθηκαν για τις μεθόδους 2 και 3 και του ποσοστού 55 % του συνόλου των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής που καλύπτονται από τη μέθοδο 2.

(259)

Η Επιτροπή επισημαίνει τη διαφορά αυτή στην κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η οποία συνίσταται στο ότι το σύνολο της μεθόδου 2 δεν αντιστοιχεί στο 55 % του συνόλου της μεθόδου 3, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 296 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(260)

Η Επιτροπή διευκρίνισε ότι αυτό οφειλόταν στις διαφορετικές πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό της υποτιμολόγησης μεταξύ των τριών μεθόδων, οι οποίες παρατίθενται στην αιτιολογικές σκέψεις 292 έως 299 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(261)

Στη μέθοδο 1 χρησιμοποιήθηκαν οι κατάλογοι πωλήσεων για κάθε συναλλαγή των Ινδονήσιων παραγωγών-εξαγωγέων προκειμένου να υπολογιστεί μια τιμή μονάδας ανά μετρικό τόνο για κάθε μεθυλεστέρα φοινικέλαιου και, στη συνέχεια, αυτή η τιμή μονάδας ανά μετρικό τόνο υποβλήθηκε σε σύγκριση με χρήση των καταλόγων πωλήσεων για κάθε συναλλαγή των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος.

(262)

Στη μέθοδο 2 χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιοι κατάλογοι για κάθε συναλλαγή της μεθόδου 1 για τους Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς και, στη συνέχεια, προστέθηκαν οι πωλήσεις FAME0 από τους καταλόγους των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος.

(263)

Ωστόσο, η μέθοδος 3 υπολογίστηκε με σύγκριση των καταλόγων για κάθε συναλλαγή της μεθόδου 1 για τους Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς με την τιμή μονάδας των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος όπως αναφέρθηκε στις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο και όχι με βάση τους καταλόγους συναλλαγών τους. Αυτό έγινε για να εξασφαλιστεί ότι για τη μέθοδο 3 στη συνολική κάλυψη δεν περιλαμβανόταν η ποσότητα που αγοράσθηκε και στη συνέχεια μεταπωλήθηκε από τους ενωσιακούς παραγωγούς.

(264)

Ως εκ τούτου, τα σύνολα για τις μεθόδους 1 και 2 δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με το σύνολο για τη μέθοδο 3 διότι οι πηγές διαφέρουν.

(265)

Κανένα ενδιαφερόμενο μέρος δεν πρότεινε άλλη μέθοδο υπολογισμού της υποτιμολόγησης μεταξύ των εισαγωγών από την Ινδονησία και των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής, και κανένα ενδιαφερόμενο μέρος δεν υπέβαλε υπολογισμούς που να δείχνουν ότι δεν υπήρχε υποτιμολόγηση κατά την περίοδο έρευνας.

(266)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar ανέφερε ότι «ο μόνος ορθός τρόπος υπολογισμού της υποτιμολόγησης είναι να γίνει σύγκριση τύπου προϊόντος προς τύπο προϊόντος, με προσαρμογές για τις διαφορές των φυσικών χαρακτηριστικών που επηρεάζουν τις τιμές [...], λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την πολυπλοκότητα της συγκρισιμότητας τιμών, όπως διαπιστώθηκε από την ειδική ομάδα του ΠΟΕ».

(267)

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη την πρόταση της Wilmar όσον αφορά τον υπολογισμό της υποτιμολόγησης με χρήση του συνόλου των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής, όπως αναφέρεται ανωτέρω. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν διατυπώθηκαν προτάσεις ή εκτιμήσεις σχετικά με το ποσό των προσαρμογών για τις διαφορές στα φυσικά χαρακτηριστικά, ούτε προτάσεις σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της πολυπλοκότητας της συγκρισιμότητας τιμών, όπως διαπιστώθηκε στην απόφαση της ειδικής ομάδας του ΠΟΕ, δεν ήταν δυνατό να αναληφθούν περαιτέρω ενέργειες επί αυτής της πρότασης.

(268)

Η Επιτροπή διενήργησε διάφορες συγκρίσεις τιμών προκειμένου να αποτυπωθούν όλοι οι πιθανοί συσχετισμοί τύπων προϊόντων, διασφαλίζοντας πλήρη συγκρισιμότητα στο μέτρο του δυνατού. Η Επιτροπή εξήγησε επίσης ότι η κατάσταση της αγοράς κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας διέφερε από την κατάσταση που εξετάστηκε από την ειδική ομάδα του ΠΟΕ (με απευθείας πλέον πωλήσεις μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από τους ενωσιακούς παραγωγούς. Η Επιτροπή εξέτασε επίσης την αλληλεπίδραση και την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των εισαγωγών μεθυλεστέρα φοινικέλαιου από την Ινδονησία και των πωλήσεων της Ένωσης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου, ο οποίος περιλαμβάνεται μεταξύ των φθηνότερων τύπων βιοντίζελ, μπορεί να ασκήσει πίεση στις τιμές όσον αφορά τις πωλήσεις στην Ένωση.

(269)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας περιέγραψε τον υπολογισμό αυτό ως τη σύγκριση του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου Ινδονησίας με CFPP13 με παραγόμενο στην Ένωση FAME0 και μεθυλεστέρα ελαιοκράμβης με CFPP -14, και ανέφερε ότι χωρίς προσαρμογές για τα φυσικά χαρακτηριστικά (δηλαδή, το CFPP), η σύγκριση αυτή είναι ουσιαστικά ανούσια.

(270)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι ο υπολογισμός αυτός είναι η σύγκριση του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου Ινδονησίας με CFPP13 με το σύνολο των πωλήσεων της παραγωγής του ενωσιακού κλάδου παραγωγής στην ΕΕ, στην οποία παραγωγή περιλαμβάνεται επίσης μεθυλεστέρας φοινικέλαιου. Όσον αφορά τυχόν προσαρμογές, δεν προβλήθηκε σχετικός τεκμηριωμένος και ποσοτικοποιημένος ισχυρισμός.

(271)

Δεδομένων των ανωτέρω, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τιμές των εισαγωγών από την Ινδονησία κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας ήταν σημαντικά κατώτερες από τις τιμές των πωλήσεων του ενωσιακού κλάδου παραγωγής βάσει και των τριών μεθόδων που εξετάστηκαν.

(272)

Ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar ανέφερε ότι το επίπεδο προσαρμογής που χρησιμοποιήθηκε από την Επιτροπή για τα έξοδα μετά την εισαγωγή ύψους 8,50 EUR ανά μετρικό τόνο, τα οποία προσδιορίστηκαν στην προγενέστερη έρευνα αντιντάμπινγκ, ήταν υπερβολικά χαμηλό και προσκόμισε τεκμηρίωση προς στήριξη της προσαρμογής του αριθμού σε 14,50 EUR ανά μετρικό τόνο.

(273)

Τα υποβληθέντα στοιχεία αφορούσαν ένα φορτίο που αφίχθηκε μετά την περίοδο έρευνας και τα έξοδα συνδέονταν στην πλειονότητά τους με δραστηριότητες αποθήκευσης μετά την εισαγωγή που δεν θα έπρεπε να αποτελούν μέρος των εξόδων εισαγωγής. Η Επιτροπή δεν θεώρησε ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούν πιο αξιόπιστη βάση από τον αριθμό που προσδιορίστηκε προηγουμένως από έναν μη συνδεδεμένο εισαγωγέα και, συνεπώς, δεν έκανε δεκτή την προσαρμογή.

(274)

Ο έμπορος βιοντίζελ Gunvor ρώτησε αν τα στοιχεία του είχαν χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό των εξόδων εισαγωγής που χρησιμοποιήθηκαν στους υπολογισμούς της υποτιμολόγησης. Στα έξοδα που υπέβαλε η Gunvor στην απάντησή της στο ερωτηματολόγιο περιλαμβανόταν ένας συνδυασμένος αριθμός για τα έξοδα εισαγωγής (τα οποία χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της υποτιμολόγησης) και τα έξοδα μετά την εισαγωγή (τα οποία πραγματοποιούνται μεταξύ της εισαγωγής και της μεταπώλησης και δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό της υποτιμολόγησης).

(275)

Στο πλαίσιο της επιτόπιας έρευνας, η Gunvor υπέβαλε αναθεωρημένα αριθμητικά στοιχεία χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικές βάσεις, ενώ τα τελικά αριθμητικά στοιχεία τα οποία υπέβαλε η Gunvor βασίζονταν σε εκτιμήσεις και δεν ήταν επαληθεύσιμα. Ως αποτέλεσμα, η Επιτροπή αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα έξοδα εισαγωγής που χρησιμοποιήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας που οδήγησε στην επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1194/2013, και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν επίσης στο πλαίσιο της προηγούμενης έρευνας κατά των εισαγωγών από την Αργεντινή (38). Η Επιτροπή θεώρησε ότι τα έξοδα αυτά είναι πιο αξιόπιστα από αυτά που παρασχέθηκαν από την Gunvor.

(276)

Δεδομένου ότι ο πληθωρισμός στη ζώνη του ευρώ κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα από το 2012 (περίπου 6 % συνολικά μεταξύ 2012 και 2018), η Επιτροπή θεώρησε σκόπιμο να χρησιμοποιήσει αυτά τα έξοδα εισαγωγής χωρίς προσαρμογή στον πληθωρισμό. Σε κάθε περίπτωση, τυχόν προσαρμογή κατά την έννοια αυτή δεν θα είχε αντίκτυπο στα τελικά περιθώρια υποτιμολόγησης.

(277)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές από την Ινδονησία, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 279 έως 301 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(278)

Ελλείψει παρατηρήσεων η Επιτροπή επιβεβαίωσε τις αιτιολογικές σκέψεις 302 έως 308 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(279)

Μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η Wilmar διατύπωσαν παρατηρήσεις σχετικά με την παραγωγική ικανότητα του ενωσιακού κλάδου παραγωγής επισημαίνοντας την αυξανόμενη παραγωγή και ικανότητα κατά την εξεταζόμενη περίοδο, αλλά δεν αμφισβήτησαν το επίπεδο ή την τάση των δεικτών. Υποστήριξαν ότι οι αυξήσεις αυτές καταδείκνυαν ότι το βιοντίζελ από την Ινδονησία δεν έβλαπτε τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής.

(280)

Τα επιχειρήματα αυτά εξετάζονται στο τμήμα 6 (Αιτιώδης συνάφεια), αιτιολογικές σκέψεις 368 έως 370 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(281)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά την παραγωγή, την παραγωγική ικανότητα και τη χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 309 έως 313 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(282)

Μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επισήμανε ότι το μερίδιο αγοράς του ενωσιακού κλάδου παραγωγής το 2015 οφειλόταν στο γεγονός ότι ο κλάδος παραγωγής ήταν «σχεδόν απόλυτο μονοπώλιο χωρίς ελεύθερο ανταγωνισμό».

(283)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι δεδομένου ότι ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής αποτελείται από περισσότερες από 100 εταιρείες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, αυτό δεν μπορεί να συνιστά μονοπώλιο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας δεν παρασχέθηκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν τη μονοπωλιακή συμπεριφορά του ενωσιακού κλάδου παραγωγής.

(284)

Ο εξαγωγέας Wilmar και η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφεραν ότι η αιτιολογική σκέψη 317 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού ήταν εσφαλμένη διότι δεν έλαβε υπόψη τις εισαγωγές βιοντίζελ από την Αργεντινή στην ΕΕ.

(285)

Οι εισαγωγές αυτές λαμβάνονται υπόψη στο τμήμα 6 (Αιτιώδης συνάφεια), αιτιολογικές σκέψεις 368 έως 370 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(286)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar ισχυρίστηκε ότι η μείωση του μεριδίου αγοράς του ενωσιακού κλάδου παραγωγής μετά το 2015 δεν ήταν δείκτης ζημίας«στο μέτρο που ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής κατείχε σχεδόν μονοπωλιακή θέση» στην αγορά της Ένωσης. Η Wilmar αναφέρθηκε επίσης στην ιδιαίτερη κατάσταση που δημιουργήθηκε με τους δασμούς αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν ως αποτέλεσμα της αρχικής έρευνας.

(287)

Το πεδίο της έρευνας περιορίζεται στην εξεταζόμενη περίοδο, η οποία καθορίζεται στην ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας. Επιπλέον, ο αντίκτυπος της κατάργησης των δασμών αντιντάμπινγκ αναγνωρίζεται στην αιτιολογική σκέψη 317 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό.

(288)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε εκ νέου ότι η Επιτροπή δεν είχε εξετάσει τα επιχειρήματά της σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των εισαγωγών βιοντίζελ από την Αργεντινή στις επιδόσεις του ενωσιακού κλάδου παραγωγής.

(289)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή παρέπεμψε στο τμήμα 6.2.1 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού και στο τμήμα 6.2.1 του παρόντος κανονισμού, όπου εξετάστηκε ο αντίκτυπος των εισαγωγών από την Αργεντινή στον ενωσιακό κλάδο παραγωγής.

(290)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά τον όγκο πωλήσεων και το μερίδιο αγοράς, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 314 έως 317 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(291)

Μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων, ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επισήμανε ότι οι επιδόσεις του ενωσιακού κλάδου παραγωγής από το 2015 και μετά θα πρέπει να εξεταστούν υπό το πρίσμα της «σχεδόν μονοπωλιακής θέσης» του. Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 283, δεν παρασχέθηκαν στοιχεία σχετικά με μια μονοπωλιακή κατάσταση.

(292)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στην αιτιολογική σκέψη 318 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(293)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατύπωσε παρατηρήσεις σχετικά με τις αυξητικές τάσεις που παρατίθενται στον πίνακα 10 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού αλλά δεν αμφισβήτησε τα ίδια τα επίπεδα ή τις τάσεις. Ισχυρίστηκε ότι οι αυξητικές αυτές τάσεις δεν παρέχουν ενδείξεις σημαντικής ζημίας για τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής.

(294)

Δεδομένου ότι η υπόθεση βασίζεται σε κίνδυνο πρόκλησης ζημίας, οι παρατηρήσεις αυτές απορρίφθηκαν.

(295)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά την απασχόληση και την παραγωγικότητα, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 319 έως 320 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(296)

Στις παρατηρήσεις του μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων, ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επισήμανε ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το αποτέλεσμα των εισαγωγών επιδοτούμενου βιοντίζελ από την Αργεντινή σε αυτό το τμήμα. Η Επιτροπή επισήμανε και πάλι ότι η ανάλυση των εισαγωγών από την Αργεντινή παρατίθεται στο τμήμα σχετικά με την αιτιώδη συνάφεια, στις αιτιολογικές σκέψεις 368 έως 370 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(297)

Ελλείψει περαιτέρω παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 321 και 324 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(298)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρθηκε στην τάση των μοναδιαίων τιμών πώλησης και του μοναδιαίου κόστους παραγωγής, επισημαίνοντας ότι και οι δύο δείκτες αυξήθηκαν κατά σχεδόν 10 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας και ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επισήμαναν την ύπαρξη σύνδεσης μεταξύ του κόστους παραγωγής και της τιμής πώλησης, σύνδεση την οποία η Επιτροπή δεν αμφισβητεί.

(299)

Ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επισήμανε την παρατήρηση της Επιτροπής στην αιτιολογική σκέψη 328 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού, βάσει της οποίας το βιοντίζελ είναι εμπόρευμα και η υποτιμολόγηση της τάξης του 10 % θα ασκούσε σημαντική πίεση προς τα κάτω στις τιμές. Η Wilmar διαφωνεί, υποστηρίζοντας ότι αυτό έρχεται σε αντίφαση με τη δήλωση της ίδιας της Επιτροπής, βάσει της οποίας υπάρχουν περιορισμοί στη χρήση του μεθυλεστέρα φοινικέλαιου λόγω του επιπέδου CFPP.

(300)

Η Επιτροπή δεν διαπίστωσε αντίφαση μεταξύ των δύο δηλώσεων. Η Wilmar δεν αναφέρει αν κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας υπερκαλύφθηκε το όριο χρήσης μεθυλεστέρα φοινικέλαιου. Ακόμη και αν είχε υπερκαλυφθεί το υποτιθέμενο αυτό όριο, το γεγονός ότι ο μεθυλεστέρας φοινικέλαιου μπορεί να χρησιμοποιείται μεμονωμένα ή σε μείγμα για τη μείωση της τιμής αυτού του μείγματος σημαίνει ότι έχει αναπόφευκτα επίπτωση στις τιμές. Η Επιτροπή επισήμανε αυτό το αποτέλεσμα της ανάμειξης στην αιτιολογική σκέψη 290 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(301)

Η Wilmar επισήμανε περαιτέρω ότι η Επιτροπή διαπίστωσε εσφαλμένα την ύπαρξη σύνδεσης μεταξύ της πίεσης των τιμών που προκαλείται από τις εισαγωγές μεθυλεστέρα φοινικέλαιου και της κερδοφορίας του ενωσιακού κλάδου παραγωγής στην αιτιολογική σκέψη 329 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού και αναφέρθηκε, στο πλαίσιο του ισχυρισμού αυτού, στην κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής μεταξύ της περιόδου 2012-2013 και του Σεπτεμβρίου 2017.

(302)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή επισήμανε ότι το συμπέρασμα στην αιτιολογική σκέψη 329 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού συνάχθηκε αφού λήφθηκαν υπόψη τα στοιχεία από την εξεταζόμενη περίοδο, τα οποία καθορίζονται στην έναρξη της έρευνας χωρίς αναφορά σε τυχόν εξωτερικούς παράγοντες. Η Wilmar δεν αμφισβητεί αυτή καθαυτή τη διαπιστωθείσα συσχέτιση μεταξύ της αύξησης του κόστους παραγωγής και του μη ικανοποιητικού περιθωρίου κέρδους που οφείλεται στην πίεση των τιμών των επίμαχων εισαγωγών. Επομένως, το επιχείρημα αυτό απορρίφθηκε.

(303)

Επιπλέον, η Wilmar ανέφερε ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην κερδοφορία, τις ταμειακές ροές και την απόδοση των επενδύσεων για διάφορους ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος, κάτι που υποδηλώνει ότι τα κέρδη και η οικονομική κατάσταση των παραγωγών της ΕΕ επηρεάζονται από παράγοντες εκτός της πίεσης που ασκείται στις τιμές από τους Ινδονήσιους παραγωγούς βιοντίζελ.

(304)

Η Επιτροπή θεώρησε ότι όλοι οι παραγωγοί του δείγματος εμφανίζουν ατομικές τάσεις αλλά ότι το αποτέλεσμα των επιμέρους ανωμαλιών μειώνεται με τη χρήση του δείγματος συνολικά ως βάσης για την τεκμηρίωση των πορισμάτων. Επομένως, το επιχείρημα αυτό απορρίφθηκε.

(305)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar διατύπωσε εκ νέου τα ανωτέρω επιχειρήματά της χωρίς να παράσχει νέα αποδεικτικά στοιχεία για τους ισχυρισμούς της. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί της απορρίφθηκαν εκ νέου.

(306)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 325 έως 329 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(307)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 330 και 331 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(308)

Μετά την κοινοποίηση των προσωρινών πορισμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρθηκε στην τάση που παρατηρείται στα αποθέματα των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος, χωρίς ωστόσο να αμφισβητήσει το συμπέρασμα της Επιτροπής στην αιτιολογική σκέψη 333 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(309)

Ελλείψει περαιτέρω παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 332 και 333 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(310)

Μετά την επιβολή των προσωρινών μέτρων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επισήμανε την κερδοφορία του ενωσιακού κλάδου παραγωγής κατά την εξεταζόμενη περίοδο και, επομένως, την απόδοση των επενδύσεων. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατύπωσε παρατηρήσεις σχετικά με την τάση της κερδοφορίας του ενωσιακού κλάδου παραγωγής έναντι του όγκου των εισαγωγών από την Ινδονησία, δηλώνοντας ότι η αρνητική κερδοφορία το 2015 δεν μπορούσε να αποδοθεί στις εισαγωγές βιοντίζελ από την Ινδονησία καθώς ήταν αμελητέες κατά το έτος αυτό.

(311)

Το σημείο αυτό εξετάστηκε στο τμήμα 6 (Αιτιώδης συνάφεια), στις αιτιολογικές σκέψεις 361 έως 365 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού. Πράγματι, στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού, η ελαφρά αρνητική κερδοφορία το 2015 δεν αποδόθηκε στις εισαγωγές βιοντίζελ από την Ινδονησία.

(312)

Ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar παρατήρησε ότι η δήλωση στην αιτιολογική σκέψη 329 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού (ήτοι, ότι ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής δεν μπορούσε να βελτιώσει το μη ικανοποιητικό περιθώριο κέρδους του λόγω πίεσης των τιμών από τις επιδοτούμενες εισαγωγές) είναι αβάσιμη.

(313)

Η Wilmar ανέφερε ότι η οικονομική κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής δεν ήταν καλή όταν ο κλάδος παραγωγής βιοντίζελ της ΕΕ θωρακίστηκε από τους ακυρωθέντες δασμούς στο βιοντίζελ από την περίοδο 2012-2013 έως τουλάχιστον τον Σεπτέμβριο του 2017 και, συνεπώς, η έλλειψη βελτίωσης στην οικονομική κατάσταση των παραγωγών μπορεί να εξηγηθεί μόνο από ανεπάρκειες που υπάρχουν εντός του κλάδου παραγωγής.

(314)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι κατόπιν της αιφνίδιας αύξησης των επιδοτούμενων εισαγωγών βιοντίζελ από την Ινδονησία μετά την ακύρωση των υφιστάμενων δασμών αντιντάμπινγκ τον Μάρτιο του 2018, ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής δεν μπορούσε να βελτιώσει το μη ικανοποιητικό περιθώριο κέρδος του, το οποίο υπολειπόταν σημαντικά του στοχευόμενου κέρδους σε μια αναπτυσσόμενη αγορά. Ως εκ τούτου, αυτό επιβεβαιώνει το προσωρινό πόρισμα της Επιτροπής.

(315)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, ο παραγωγός-εξαγωγέας Wilmar επανέλαβε τις παρατηρήσεις που διατύπωσε στο προσωρινό στάδιο, οι οποίες αναλύονται ανωτέρω. Ισχυρίστηκε επίσης ότι τα χαμηλά κέρδη δεν θα μπορούσαν να συνδεθούν με τις εισαγωγές, δεδομένης της «σχεδόν μονοπωλιακής θέσης» του ενωσιακού κλάδου παραγωγής κατά την έναρξη της εξεταζόμενης περιόδου.

(316)

Το επιχείρημα αυτό είναι αβάσιμο, καθώς ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής αποτελείτο από περισσότερες από 200 εταιρείες οι οποίες ανταγωνίζονταν μεταξύ τους στην αγορά βιοντίζελ της Ένωσης και δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη οποιουδήποτε είδους συμπαιγνίας μεταξύ των ενωσιακών παραγωγών.

(317)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων όσον αφορά την κερδοφορία, τις ταμειακές ροές, τις επενδύσεις, την απόδοση των επενδύσεων και την ικανότητα άντλησης κεφαλαίων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 334 έως 340 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(318)

Μετά την επιβολή των προσωρινών μέτρων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, βάσει των δεικτών που περιέχονται στον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού, ο ενωσιακός κλάδος παραγωγής βρισκόταν «σε υγιή κατάσταση».

(319)

Η Επιτροπή διαφώνησε, επισημαίνοντας ότι ένας κλάδος παραγωγής του οποίου η κερδοφορία παραμένει σε επίπεδα κάτω του 1 % του κύκλου εργασιών και ο οποίος χάνει σχεδόν 15 εκατοστιαίες μονάδες σε μερίδιο αγοράς και δεν είναι σε θέση να επωφεληθεί από μια αγορά που αναπτύσσεται κατά 33 % δεν είναι υγιής.

(320)

Ελλείψει περαιτέρω παρατηρήσεων, η Επιτροπή επιβεβαίωσε τα συμπεράσματά της σχετικά με τη ζημία που παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 341 έως 346 του κανονισμού για την επιβολή προσωρινού δασμού.

(321)

Προκειμένου να εξετάσει περαιτέρω την κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής στο πλαίσιο της εξαγωγής πορισμάτων σχετικά με τον κίνδυνο πρόκλησης ζημίας, η Επιτροπή απέστειλε πρόσθετες ερωτήσεις και έλαβε απαντήσεις από τους ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος σχετικά με στοιχεία για την περίοδο Οκτωβρίου 2018 – Ιουνίου 2019 («η περίοδος μετά την ΠΕ»). Τα στοιχεία της περιόδου μετά την ΠΕ που παρατίθενται κατωτέρω, όπως οι μικροοικονομικοί δείκτες, παρουσιάζονται ως σταθμισμένος μέσος όρος των τριών ενωσιακών παραγωγών του δείγματος.

(322)

Όσον αφορά την περίοδο μετά την ΠΕ, για ορισμένους μακροοικονομικούς δείκτες, όπως η παραγωγική ικανότητα, η χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας, η παραγωγή και οι πωλήσεις, η ανάλυση των στοιχείων ήταν εφικτή μόνο για τους ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος λόγω των χρονικών ορίων της έρευνας. Ως εκ τούτου, τα αριθμητικά στοιχεία για την περίοδο έρευνας δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με τα στοιχεία για την περίοδο μετά την ΠΕ. Είναι επίσης αλήθεια ότι η Επιτροπή συγκρίνει τους 12 μήνες της περιόδου έρευνας με τους 9 μήνες της περιόδου μετά την ΠΕ, αλλά στο παρόν στάδιο της έρευνας δεν υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα στοιχεία για τους 12 μήνες της περιόδου μετά την ΠΕ.

(323)

Ωστόσο, τα αριθμητικά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναλυθεί η εξέλιξη της κατάστασης των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος μετά την περίοδο έρευνας, και τα εν λόγω στοιχεία αποτελούν δείκτη το ένα για το άλλο σε ετήσια βάση.

(324)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών πορισμάτων, η Wilmar ζήτησε εκ νέου από την Επιτροπή να συλλέξει δεδομένα 12 μηνών μετά την ΠΕ (από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Σεπτέμβριο του 2019), ενώ ζήτησε παράλληλα από την Επιτροπή να συλλέξει δεδομένα από όλους τους ενωσιακούς παραγωγούς. Ωστόσο, η συλλογή των συμπληρωματικών αυτών πληροφοριών δεν ήταν δυνατή εντός του διαθέσιμου χρονικού διαστήματος. Κατά συνέπεια, το αίτημα απορρίφθηκε.

(325)

Η παραγωγή, οι πωλήσεις, το μοναδιαίο κόστος και οι μοναδιαίες τιμές πώλησης των ενωσιακών παραγωγών του δείγματος εξελίχθηκαν ως εξής:

Πίνακας 2

Ενωσιακός κλάδος παραγωγής κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο έρευνας

(326)

Η παραγωγή μετά την ΠΕ μειώθηκε ελαφρά σε σχέση με την περίοδο έρευνας, ενώ οι πωλήσεις στην αγορά της Ένωσης παρέμειναν σχετικά σταθερές.

(327)

Το μοναδιαίο κόστος παραγωγής για τις εταιρείες του δείγματος κατέγραψε ελαφρά πτώση μετά την ΠΕ, ενώ η μοναδιαία τιμή πώλησης παρέμεινε σταθερή.