(1)

Στις 29 Μαρτίου 2017 το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την Ένωση, δυνάμει του άρθρου 50 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Συνθήκες θα παύσουν να ισχύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει συμφωνίας, δύο έτη μετά την εν λόγω γνωστοποίηση, ήτοι από τις 30 Μαρτίου 2019, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο, αποφασίσει ομόφωνα να παρατείνει την εν λόγω προθεσμία.

(2)

Αφότου το Ηνωμένο Βασίλειο καταστεί τρίτη χώρα και ελλείψει συμφωνίας αποχώρησης, τα εμπορεύματα που φτάνουν στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης από το Ηνωμένο Βασίλειο θα υπόκεινται στην υποχρέωση υποβολής συνοπτικής διασάφησης εισόδου και τα εμπορεύματα που εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης με προορισμό το Ηνωμένο Βασίλειο θα υπόκεινται στην υποχρέωση υποβολής διασάφησης πριν από την αναχώρηση. Οι διασαφήσεις αυτές υποβάλλονται εντός προθεσμίας με την οποία παρέχεται στις τελωνειακές διοικήσεις των κρατών μελών επαρκής χρόνος για να διενεργήσουν ορθή ανάλυση κινδύνου για λόγους ασφάλειας και προστασίας πριν από την άφιξη και πριν από την αναχώρηση των εμπορευμάτων, αντίστοιχα, χωρίς να προκαλείται σημαντική διαταραχή στις εφοδιαστικές ροές και τις διεργασίες των οικονομικών φορέων.

(3)

Επί του παρόντος, σύμφωνα με τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής (2), προβλέπονται συγκεκριμένες προθεσμίες για την υποβολή συνοπτικών διασαφήσεων εισόδου ή διασαφήσεων πριν από την αναχώρηση για μεταφορές φορτίων μεταξύ του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και οποιουδήποτε λιμένα της Βόρειας Θάλασσας. Αφότου το Ηνωμένο Βασίλειο καταστεί τρίτη χώρα, οι ίδιες προθεσμίες θα πρέπει να εφαρμόζονται για τους σκοπούς αυτούς για τα εμπορεύματα που μεταφέρονται διά θαλάσσης, τα οποία φτάνουν από τους λιμένες του Ηνωμένου Βασιλείου ή προορίζονται για τους εν λόγω λιμένες που δεν βρίσκονται στη Βόρεια Θάλασσα. Επομένως, οι προθεσμίες που προβλέπονται για τους λιμένες της Βόρειας Θάλασσας θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους λιμένες του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, των Αγγλονορμανδικών Νήσων και της Νήσου του Μαν.

(4)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως και να εφαρμοστεί από την επομένη της ημερομηνίας κατά την οποία οι Συνθήκες θα παύσουν να ισχύουν ως προς το Ηνωμένο Βασίλειο και στην επικράτειά του, εκτός εάν μέχρι εκείνη την ημερομηνία έχει αρχίσει να ισχύει συναφθείσα με το Ηνωμένο Βασίλειο συμφωνία αποχώρησης,

(1)

Το Consejo Regulador del Tequila («ο αιτών»), μεξικανικός φορέας συσταθείς βάσει της μεξικανικής νομοθεσίας, αιτήθηκε την καταχώριση της ονομασίας «Tequila» ως γεωγραφικής ένδειξης στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού. Η «Tequila» είναι αλκοολούχο ποτό που κατά παράδοση παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού από την απόσταξη χυμών που προέρχονται από την Agave tequilana F.A.C. Weber (κυανή ποικιλία).

(2)

Δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση για καταχώριση της ονομασίας «Tequila» που διαβίβασε ο αιτών.

(3)

Αφού αποφάνθηκε ότι η αίτηση είναι συμβατή με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008, η Επιτροπή δημοσίευσε τις βασικές προδιαγραφές του τεχνικού φακέλου για την «Tequila» στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2), δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, για τους σκοπούς της διαδικασίας ένστασης.

(4)

Δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 και του άρθρου 13 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013 της Επιτροπής (3), η Unión Española del Licor από την Ισπανία και η Vinum et Spiritus από το Βέλγιο υπέβαλαν, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, ενστάσεις κατά της καταχώρισης της ονομασίας «Tequila» ως γεωγραφικής ένδειξης. Η Επιτροπή έκρινε τις δύο ενστάσεις παραδεκτές σύμφωνα με το άρθρο 14 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013. Επίσης, ελήφθησαν ενστάσεις της Unión de Licoristas Cataluña, καθώς και περαιτέρω πληροφορίες της Unión Española del Licor και της Vinum et Spiritus, αλλά κρίθηκαν απαράδεκτες σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013, δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν εντός της χρονικής περιόδου που προβλέπεται στο άρθρο 17 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008.

(5)

Με επιστολή της 4ης Απριλίου 2017, η Επιτροπή κοινοποίησε στον αιτούντα τις δύο παραδεκτές ενστάσεις και τον κάλεσε να υποβάλει τις παρατηρήσεις του εντός δύο μηνών, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013. Ο αιτών διαβίβασε τις παρατηρήσεις του στις 3 Ιουνίου 2017, ήτοι εντός της απαιτούμενης προθεσμίας.

(6)

Δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013, η Επιτροπή κοινοποίησε τις παρατηρήσεις του αιτούντος, με επιστολές της 31ης Ιουλίου 2017, στους δύο υποβάλλοντες ένσταση και τους έδωσε προθεσμία δύο μηνών για να υποβάλουν τυχόν σχόλια, δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 2 του εν λόγω εκτελεστικού κανονισμού. Η Επιτροπή έλαβε την απάντηση της Unión Española del Licor στις 22 Σεπτεμβρίου 2017.

(7)

Οι ενστάσεις της Unión Española del Licor και της Vinum et Spiritus αφορούν υποχρεωτικές απαιτήσεις που ορίζονται στο επίσημο πρότυπο NOM-006-SCFI-2012 (αλκοολούχα ποτά — Tequila — Προδιαγραφές), το οποίο δημοσιεύθηκε στο Diario Oficial de la Federación (την επίσημη εφημερίδα της ομοσπονδίας), στις 13 Δεκεμβρίου 2012 (4) (εφεξής «το επίσημο μεξικανικό πρότυπο»), και στο οποίο παραπέμπει ο τεχνικός φάκελος για την «Tequila», όσον αφορά: α) απαιτήσεις επισήμανσης για πληροφορίες υγειονομικού και εμπορικού χαρακτήρα και για τους αριθμούς αναφοράς των εγκεκριμένων παραγωγών· β) περιορισμούς στις εμπορικές συμφωνίες μεταξύ προμηθευτών και εμφιαλωτών όσον αφορά την έγκριση της χρήσης καταχωρισμένων σημάτων ή άλλων διακριτικών σημείων, οι οποίοι περιορίζουν την ικανότητα των εμφιαλωτών να προμηθεύονται μεξικανικό προϊόν, ενώ περιορίζουν και την εμπορία του προϊόντος «Tequila» μετά την εμφιάλωση σε ορισμένα εγκεκριμένα σήματα, εμποδίζοντας με τον τρόπο αυτό τις επιχειρήσεις να εμπορεύονται την «Tequila» με τα δικά τους σήματα εάν δεν διαθέτουν ειδική έγκριση· γ) κανόνες σχετικά με την έγκριση επιχειρήσεων στην Ένωση, οι οποίες επιτρέπεται να εμφιαλώνουν «Tequila», καθώς και σχετικά με προδιαγραφές για τις διαδικασίες εμφιάλωσης· δ) απαιτήσεις ελέγχου που ισχύουν ως προς τους εγκεκριμένους εμφιαλωτές στην επικράτεια της Ένωσης, καθώς και τις συνέπειες που προβλέπει το επίσημο μεξικανικό πρότυπο σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης· ε) την απαγόρευση της χύδην εμπορίας προϊόντος «Tequila» κατηγορίας μείγματος (το οποίο στο σύνολο των αναγωγικών σακχάρων περιέχει έως 49 % σάκχαρα από άλλες πηγές πλην της Agave tequilana F.A.C.Weber κυανή ποικιλία) εντός της Ένωσης και την απαγόρευση της προμήθειας προϊόντος «Tequila» κατηγορίας μείγματος χύδην μέσω τρίτων χωρών· και στ) την απαίτηση η κατηγορία «Tequila» 100 % από αγαύη να εμφιαλώνεται σε μονάδα την οποία διαχειρίζονται εγκεκριμένοι παραγωγοί και η οποία βρίσκεται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής στις Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού. Οι ενιστάμενοι ισχυρίζονται ότι οι εν λόγω απαιτήσεις καταστρατηγούν, και είναι ασύμβατες με, το ελεύθερο εμπόριο και τον ελεύθερο ανταγωνισμό όσον αφορά το προϊόν «Tequila» στα κράτη μέλη και, ειδικότερα, ότι παραβιάζουν το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008.

(8)

Ο αιτών δηλώνει ότι οι ενστάσεις θα πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτες, διότι οι ενιστάμενοι κατά την υποβολή της ένστασης δεν χρησιμοποίησαν το υπόδειγμα που απαιτεί το άρθρο 13 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013, και δεν κατέδειξαν ποιοι συγκεκριμένοι όροι καταχώρισης, από τους προβλεπόμενους στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008, δεν πληρούνται. Ο αιτών υποστηρίζει ότι κύριος στόχος του συστήματος των ελέγχων της εμφιάλωσης, της εμπορίας και της διανομής είναι η διασφάλιση της ιχνηλασιμότητας και, κατά συνέπεια, της γνησιότητας του προϊόντος «Tequila». Ο αιτών επιπλέον αναφέρει ότι κάθε επιχείρηση που επιθυμεί να εμφιαλώνει χύδην «Tequila» μπορεί να το πράξει εφόσον λάβει πιστοποιητικό έγκρισης εμφιαλωτή «Tequila» και συνάψει σύμβαση συνυπευθυνότητας για το καταχωρισμένο σήμα ή για άλλο διακριτικό σημείο.

(9)

Επιπλέον, ο αιτών θεωρεί ότι καμία από τις παρατηρήσεις που αμφισβητούν την εφαρμογή του επίσημου μεξικανικού προτύπου δεν συνιστά λόγο ένστασης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008, δεδομένου ότι η ονομασία «Tequila» είναι ήδη δεσμευτική βάσει των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών του Μεξικού, της 27ης Μαΐου 1997, για την αμοιβαία αναγνώριση και προστασία των επωνυμιών στον τομέα των αλκοολούχων ποτών («συμφωνία του 1997») (5), η οποία στο άρθρο 4 παράγραφος 2 προβλέπει ότι στο έδαφος της Ένωσης, η προστατευόμενη επωνυμία «Tequila» χρησιμοποιείται μόνο υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από τους νόμους και κανονισμούς των Ηνωμένων Πολιτειών του Μεξικού.

(10)

Όσον αφορά το ζήτημα του τύπου των ενστάσεων το οποίο έθιξε ο αιτών, η Επιτροπή έκρινε τις ενστάσεις της Unión Española del Licor και της Vinum et Spiritus παραδεκτές, διότι πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 και στο άρθρο 14 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013, καθώς στις ενστάσεις παρέχονταν όλες οι πληροφορίες που απαιτούνται στο έντυπο «Αίτηση ένστασης κατά γεωγραφικής ένδειξης», το οποίο παρατίθεται στο παράρτημα III του εν λόγω εκτελεστικού κανονισμού.

(11)

Όσον αφορά την εφαρμοσιμότητα των κανόνων που περιλαμβάνει το επίσημο μεξικανικό πρότυπο, δεδομένου ότι πρόκειται για ρυθμίσεις τρίτης χώρας, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι κανόνες αυτοί δεν παράγουν άμεσα εξωεδαφικά αποτελέσματα στην Ένωση. Ωστόσο, μέσω της δημοσίευσης των βασικών προδιαγραφών του τεχνικού φακέλου της ονομασίας «Tequila» στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γίνεται ρητή αναφορά σε ορισμένους κανόνες του επίσημου μεξικανικού προτύπου και, ως εκ τούτου, συνάγεται η εφαρμοσιμότητά τους ως προς το προοριζόμενο για εξαγωγή προϊόν. Στους κανόνες αυτούς περιλαμβάνονται απαιτήσεις παραγωγής, διατάξεις περί επισήμανσης, καθώς και κανόνες σχετικά με την εμφιάλωση της κατηγορίας «Tequila» 100 % από αγαύη, οι οποίοι παρατίθενται ή στους οποίους γίνεται παραπομπή στην εν λόγω δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 δεν μπορεί να προστατεύεται ένα σύστημα που επιτρέπει στις επιχειρήσεις ή στις αρχές τρίτης χώρας να εμποδίζουν τη διανομή του προϊόντος στο σύνολο της ενιαίας αγοράς μετά την εισαγωγή του κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τις αρχές του ενωσιακού δικαίου.

(12)

Όσον αφορά τη σχέση με τη συμφωνία του 1997, η οποία προστάτευε την «Tequila» στην επικράτεια της Ένωσης, υπενθυμίζεται ότι η ενδεχόμενη προστασία βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 διέπεται από διαφορετικό νομικό καθεστώς, το οποίο είναι ανεξάρτητο από το προβλεπόμενο στη συμφωνία του 1997. Δεδομένου ότι ο αιτών αποφάσισε να αιτηθεί την ξεχωριστή προστασία της γεωγραφικής ένδειξης «Tequila» βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, επιπροσθέτως της προστασίας βάσει της συμφωνίας του 1997, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η προστασία βάσει των δύο πράξεων ισχύει σύμφωνα με τους αντίστοιχους κανόνες της κάθε πράξης.

(13)

Η Επιτροπή εξέτασε τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισαν οι ενιστάμενοι και ο αιτών, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ονομασία «Tequila» θα πρέπει να καταχωριστεί ως γεωγραφική ένδειξη στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, με βάση τις παρακάτω εκτιμήσεις:

(14)

Όσον αφορά τις απαιτήσεις επισήμανσης που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 7 στοιχείο α), το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 προβλέπει ότι τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν πρόσθετους κανόνες για την παραγωγή, την περιγραφή, την παρουσίαση και την επισήμανση, οι οποίοι είναι αυστηρότεροι εκείνων που καθορίζονται στο παράρτημα II του εν λόγω κανονισμού, εφόσον οι κανόνες αυτοί είναι συμβατοί με το ενωσιακό δίκαιο. Το άρθρο 6 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού πρέπει να εφαρμόζεται κατ' αναλογία στους κανόνες που θεσπίζονται από τις αρχές τρίτων χωρών. Από το επίσημο μεξικανικό πρότυπο και από από την ενότητα 9 των βασικών προδιαγραφών του τεχνικού φακέλου του προϊόντος «Tequila», φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού προβλέπουν πρόσθετους κανόνες για την επισήμανση όλων των προϊόντων «Tequila», οι οποίοι είναι αυστηρότεροι των προβλεπόμενων στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 110/2008. Οι εν λόγω κανόνες αφορούν πληροφορίες υγειονομικού και εμπορικού χαρακτήρα, καθώς και τους αριθμούς αναφοράς, τα ονόματα και τις διευθύνσεις που ταυτοποιούν τον εγκεκριμένο παραγωγό ή εμφιαλωτή. Οι απαιτήσεις αυτές δεν είναι ασυμβίβαστες με τους κανόνες της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση, και ιδίως με τους προβλεπόμενους στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6). Η απαίτηση ταυτοποίησης των επιχειρήσεων μέσω αριθμού αναφοράς ή ονόματος και διεύθυνσης είναι δικαιολογημένη για λόγους διαφάνειας και ιχνηλασιμότητας και δεν αποτελεί παράλογη απαίτηση. Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή κρίνει ότι οι λόγοι ένστασης που αφορούν τις απαιτήσεις επισήμανσης είναι αβάσιμοι και ότι πρέπει να απορριφθούν.

(15)

Οι περιορισμοί σχετικά με εμπορικές συμφωνίες μεταξύ προμηθευτών και εμφιαλωτών που αναφέρονται στην αιτιολογικής σκέψη 7 στοιχείο β), καθώς και οι κανόνες για την έγκριση των εμφιαλωτών στην Ένωση και για τις διαδικασίες των εν λόγω εγκρίσεων που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 7 στοιχείο γ) είναι δικαιολογημένοι στο πλαίσιο της ανάγκης διασφάλισης της ιχνηλασιμότητας και πρόληψης της απάτης. Οι κανόνες εφαρμόζονται ρητά στην επισήμανση του προϊόντος που προορίζεται για εξαγωγή, όπως αναφέρεται στην ενότητα 9 δεύτερο εδάφιο των βασικών προδιαγραφών του τεχνικού φακέλου για το προϊόν «Tequila» που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αναφέρεται στη χρήση του όρου «Tequila» και των καταχωρισμένων σημάτων ή άλλων διακριτικών σημείων σύμφωνα με τη σύμβαση συνυπευθυνότητας που έχει καταχωριστεί στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας του Μεξικού (Instituto Mexicano de la Propriedad Industrial - IMPI). Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι εν λόγω κανόνες και συμφωνίες, στον βαθμό που ισχύουν ως προς στη χρήση του όρου «Tequila» εντός της Ένωσης, είναι αναλογικοί και δικαιολογημένοι, και ότι οι λόγοι ένστασης είναι αβάσιμοι και πρέπει να απορριφθούν.

(16)

Όσον αφορά τις απαιτήσεις ελέγχου που ισχύουν ως προς τους εγκεκριμένους εμφιαλωτές στην επικράτεια της Ένωσης, καθώς και τις συνέπειες που προβλέπει το επίσημο μεξικανικό πρότυπο σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, οι οποίες αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 7 στοιχείο δ), το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 προβλέπει διατάξεις για την επαλήθευση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, οι οποίες, όσον αφορά την «Tequila» που προορίζεται για πώληση στους καταναλωτές, περιλαμβάνουν τις δραστηριότητες εμφιάλωσης και απαιτούν συγκεκριμένα η επαλήθευση της συμμόρφωσης να διασφαλίζεται από τις δημόσιες αρχές της τρίτης χώρας ή από έναν ή περισσότερους φορείς πιστοποίησης προϊόντων για προϊόν καταγόμενο από τρίτη χώρα. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι διαδικασίες ελέγχου και τα μέτρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης δικαιολογούνται λόγω της ανάγκης διασφάλισης της ιχνηλασιμότητας και αποτροπής προσμίξεων και απάτης, που είναι δύσκολο να εντοπιστούν σε ένα τέτοιο προϊόν. Στο μέτρο που το επίσημο μεξικανικό πρότυπο προβλέπει επαλήθευση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές του τεχνικού φακέλου πριν από τη διάθεση του προϊόντος «Tequila» προς πώληση στους καταναλωτές στην αγορά της Ένωσης, οι κανόνες είναι σύμφωνοι με το άρθρο 22 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008. Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή κρίνει ότι οι λόγοι ένστασης που αφορούν τις απαιτήσεις ελέγχου είναι αβάσιμοι και πρέπει να απορριφθούν.

(17)

Όσον αφορά την εικαζόμενη απαγόρευση χύδην εμπορίας προϊόντος «Tequila» κατηγορίας μείγματος εντός της Ένωσης, η οποία αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 7 στοιχείο ε), η Επιτροπή επισημαίνει ότι στη δημοσίευση των βασικών προδιαγραφών του τεχνικού φακέλου της ονομασίας «Tequila» στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθορίζεται μόνο ο ειδικός κανόνας για την απαγόρευση της χύδην εμπορίας προϊόντος κατηγορίας «Tequila» 100 % από αγαύη και ότι δεν γίνεται καμία αναφορά σε απαγόρευση του χύδην εμπορίου εντός της ενιαίας αγοράς προϊόντος «Tequila» κατηγορίας μείγματος, μετά την εισαγωγή του στην Ένωση.

(18)

Όσον αφορά την εικαζόμενη απαγόρευση της χύδην προμήθειας «Tequila» κατηγορίας μείγματος μέσω τρίτων χωρών, η οποία προκύπτει από την απαίτηση για σύναψη σύμβασης συνυπευθυνότητας που έχει καταχωριστεί στον IMPI για την προμήθεια χύδην προϊόντος, και λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης διασφάλισης της ιχνηλασιμότητας και πρόληψης της απάτης, η Επιτροπή κρίνει δικαιολογημένη την απαίτηση να μπορεί να πραγματοποιείται η αγορά χύδην προϊόντος που προέρχεται από χώρα εκτός της Ένωσης μόνο από παραγωγούς στη χώρα προέλευσης. Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή κρίνει ότι οι λόγοι ένστασης που αφορούν περιορισμούς οι οποίοι ισχύουν ως προς το χύδην προϊόν είναι αβάσιμοι και πρέπει να απορριφθούν.

(19)

Όσον αφορά την ένσταση σύμφωνα με την οποία η απαίτηση για υποχρεωτική εμφιάλωση εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής, που ισχύει για την κατηγορία «Tequila» 100 % από αγαύη και η οποία αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 7 στοιχείο στ), είναι ασυμβίβαστη με το ενωσιακό δίκαιο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013, τυχόν περιορισμοί όσον αφορά την εμφιάλωση αλκοολούχου ποτού εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής πρέπει να αιτιολογούνται στον τεχνικό φάκελο, δεδομένου ότι αποτελούν ενδεχόμενο περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών εντός της ενιαίας αγοράς. Το ενωσιακό δίκαιο δεν εφαρμόζεται για τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια τρίτη χώρα μπορεί να επιβάλει περιορισμούς στην εμφιάλωση εντός της επικράτειάς της, εφαρμόζεται όμως για την αποφυγή περιορισμών ως προς την εμφιάλωση ή την εκ νέου εμφιάλωση χύδην προϊόντος εντός της Ένωσης, εάν τα εν λόγω χύδην προϊόντα εξήχθησαν από την τρίτη χώρα στην Ένωση. Οι εν λόγω περιορισμοί επιτρέπονται μόνον εάν είναι αναγκαίοι, σύμφωνοι με την αρχή της αναλογικότητας και ικανοί να προστατεύσουν τη φήμη της γεωγραφικής ένδειξης. (7)

(20)

Στην ενότητα 7 των βασικών προδιαγραφών του τεχνικού φακέλου, ο αιτών αναφέρει ότι σκοπός του περιορισμού ως προς την εμφιάλωση είναι η διατήρηση μεγαλύτερης οργανοληπτικής πολυπλοκότητας, η οποία θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο από τη μεταφορά του προϊόντος χύδην, δεδομένου ότι δεν προστίθενται άλλα σάκχαρα παρά μόνο αυτά που προκύπτουν από την Agave tequilana F.A.C.Weber (κυανή ποικιλία). Ο αιτών υποστηρίζει επίσης ότι ένας ακόμη λόγος για τον περιορισμό ως προς την εμφιάλωση είναι να διαφυλαχθεί η φήμη της «Tequila» 100 % από αγαύη, φήμη η οποία ουσιαστικά βασίζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και γενικότερα στην ποιότητα του προϊόντος που με τη σειρά της προκύπτει από την τεχνογνωσία των τοπικών εγκεκριμένων παραγωγών και η οποία ενδέχεται να υπονομευθεί από τον κίνδυνο προσμίξεων και απάτης, που είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Η εν λόγω απαίτηση πρέπει να θεωρηθεί συμβατή με το ενωσιακό δίκαιο παρά το περιοριστικό της αποτέλεσμα, εάν καταδειχθεί ότι είναι αναγκαία, αναλογική και ικανή να στηρίξει τη σημαντική φήμη της οποίας αναμφισβήτητα χαίρει η μεξικανική ονομασία «Tequila» στους καταναλωτές. Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες που παρέχονται στον τεχνικό φάκελο, ο συγκεκριμένος περιορισμός ως προς την εμφιάλωση αφορά μόνο μία κατηγορία «Tequila», ενώ δεν εμποδίζει την εισαγωγή στην Ένωση «Tequila» κατηγορίας μείγματος (που περιέχει έως 49 % σάκχαρα μη προερχόμενα από την πρώτη ύλη) χύδην, ως προς την οποία δεν ισχύει ο εν λόγω περιορισμός. Το εδαφικό πεδίο εφαρμογής του περιορισμού εκτείνεται μόνο στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή του προϊόντος «Tequila», η οποία βρίσκεται εντός των ορίων πέντε πολιτειών του Μεξικού. Τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο αιτών δείχνουν ότι ο περιορισμός αυτός δικαιολογείται ως αναλογικό και κατάλληλο μέτρο για την κατοχύρωση της σύστασης του προϊόντος και της φήμης του στους καταναλωτές. Επιπλέον, δεν έχουν αναφερθεί λιγότερο περιοριστικά εναλλακτικά μέτρα ικανά να διασφαλίσουν επαρκές επίπεδο ελέγχου. Ως εκ τούτου, η αναγκαία αιτιολόγηση του περιορισμού ως προς την υποχρεωτική εμφιάλωση προϊόντος κατηγορίας «Tequila» 100 % από αγαύη, είναι συμβατή με το άρθρο 10 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 716/2013.

(21)

Για τους ανωτέρω λόγους, η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι αβάσιμοι και ότι πρέπει να απορριφθούν οι λόγοι ένστασης που διατυπώθηκαν κατά της καταχώρισης της γεωγραφικής ένδειξης «Tequila» στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, όσον αφορά την υποχρεωτική εμφιάλωση εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής που ισχύει ως προς την κατηγορία «Tequila» 100 % από αγαύη.

(22)

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω και σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008, η Επιτροπή θεωρεί ότι η αίτηση καταχώρισης της ονομασίας «Tequila» ως γεωγραφικής ένδειξης πληροί τους όρους που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό. Η ονομασία «Tequila» θα πρέπει, ως εκ τούτου, να προστατευτεί και να καταχωριστεί ως γεωγραφική ένδειξη στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008.

(23)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 110/2008 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(24)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για τα αλκοολούχα ποτά,

(1)

Με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 686/2012 της Επιτροπής (2) και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1141/2010 της Επιτροπής (3) ανατέθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ως κράτος μέλος-εισηγητή, η αξιολόγηση ορισμένων δραστικών ουσιών που περιέχονται σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

(2)

Στις 29 Μαρτίου 2017 το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την Ένωση, δυνάμει του άρθρου 50 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Συνθήκες θα παύσουν να ισχύουν ως προς το Ηνωμένο Βασίλειο από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει συμφωνίας, δύο έτη μετά την εν λόγω γνωστοποίηση, ήτοι από τις 30 Μαρτίου 2019, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο, αποφασίσει ομόφωνα να παρατείνει την εν λόγω προθεσμία.

(3)

Η συμφωνία αποχώρησης στην οποία κατέληξαν οι διαπραγματευτές και εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (άρθρο 50 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση) περιέχει ρυθμίσεις για την εφαρμογή διατάξεων του ενωσιακού δικαίου για το Ηνωμένο Βασίλειο και στο Ηνωμένο Βασίλειο πέραν της ημερομηνίας κατά την οποία οι Συνθήκες παύουν να ισχύουν για το Ηνωμένο Βασίλειο και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αν η εν λόγω συμφωνία τεθεί σε ισχύ, η ενωσιακή νομοθεσία στον τομέα των φυτοπροστατευτικών προϊόντων θα εφαρμόζεται για το Ηνωμένο Βασίλειο και στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου σύμφωνα με την εν λόγω συμφωνία και θα παύσει να ισχύει στη λήξη της εν λόγω περιόδου. Ωστόσο, ακόμη και αν η συμφωνία αποχώρησης επικυρωθεί από την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου το Ηνωμένο Βασίλειο δεν ενεργεί ως επικεφαλής αρχή για εκτιμήσεις κινδύνου, εξετάσεις, εγκρίσεις ή αδειοδοτήσεις στο επίπεδο της Ένωσης ή στο επίπεδο κρατών μελών που ενεργούν από κοινού, όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009.

(4)

Είναι, επομένως, αναγκαίο να ανατεθεί σε άλλα κράτη μέλη η αξιολόγηση των δραστικών ουσιών για τις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το κράτος μέλος-εισηγητής και για τις οποίες δεν αναμένεται να εκδοθεί απόφαση για την ανανέωση της έγκρισής τους πριν από τις 30 Μαρτίου 2019. Οι εν λόγω δραστικές ουσίες είναι οι ουσίες 1-μεθυλοκυκλοπροπένιο, famoxadone (φαμοξαδόνη), mancozeb (μανκοζέμπ), methiocarb (μεθειοκάρβη), methoxyfenozide (μεθοξυφαινοζίδη), pirimicarb (πιριμικάρβη), pirimiphos-methyl (μεθυλικό πιριμιφός) και thiacloprid (θειακλοπρίδη).

(5)

Η εν λόγω ανάθεση θα πρέπει να εξασφαλίζει ισόρροπο καταμερισμό των αρμοδιοτήτων και των εργασιών μεταξύ των κρατών μελών.

(6)

Δεδομένου ότι η αξιολόγηση των εν λόγω δραστικών ουσιών βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και οι προς εκτέλεση εργασίες αναμένεται να είναι περιορισμένες, δεν θα οριστεί κράτος μέλος-συνεισηγητής για τις αξιολογήσεις αυτές.

(7)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 686/2012 και ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1141/2010 θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθούν αναλόγως.

(8)

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την 30ή Μαρτίου 2019. Ωστόσο, στην περίπτωση στην οποία παραταθεί η διετής περίοδος που αναφέρεται στο άρθρο 50 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από την επομένη της ημέρας κατά την οποία η νομοθεσία στον τομέα των φυτοπροστατευτικών προϊόντων παύει να ισχύει για το Ηνωμένο Βασίλειο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου (4), η παύση της εφαρμογής των πράξεων που έχουν καθοριστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία επέρχεται κατά την εκπνοή της τελευταίας ώρας της ημέρας που συμπίπτει με την ημερομηνία αυτή.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, το Ηνωμένο Βασίλειο έλαβε, στις 29 Φεβρουαρίου 2016, αίτηση από την εταιρεία BASF Agro BV για την έγκριση της δραστικής ουσίας mefentrifluconazole (μεφεντριφλουκοναζόλη).

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, το Ηνωμένο Βασίλειο, ως κράτος μέλος-εισηγητής, κοινοποίησε στον αιτούντα, στα λοιπά κράτη μέλη, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») το παραδεκτό της αίτησης στις 30 Μαρτίου 2016.

(3)

Στις 25 Απριλίου 2017 το κράτος μέλος-εισηγητής υπέβαλε σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης στην Επιτροπή, με αντίγραφο στην Αρχή, στο οποίο αξιολογεί το κατά πόσον η δραστική ουσία μπορεί να αναμένεται ότι πληροί τα κριτήρια έγκρισης που προβλέπονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009.

(4)

Η Αρχή συμμορφώθηκε προς τις διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009. Σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, ζητήθηκε από τον αιτούντα να παράσχει συμπληρωματικές πληροφορίες στα κράτη μέλη, στην Επιτροπή και στην Αρχή. Η αξιολόγηση των συμπληρωματικών στοιχείων από το κράτος μέλος-εισηγητή υποβλήθηκε στην Αρχή με τη μορφή επικαιροποιημένου σχεδίου έκθεσης αξιολόγησης την 1η Φεβρουαρίου 2018.

(5)

Στις 5 Ιουλίου 2018 η Αρχή κοινοποίησε στον αιτούντα, στα κράτη μέλη και στην Επιτροπή το συμπέρασμά της (2) σχετικά με το κατά πόσον η δραστική ουσία mefentrifluconazole μπορεί να αναμένεται ότι πληροί τα κριτήρια έγκρισης που προβλέπονται στο άρθρο 4 του κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009. Η Αρχή δημοσιοποίησε το συμπέρασμά της.

(6)

Όσον αφορά τα νέα κριτήρια για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων ενδοκρινικής διαταραχής που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/605 της Επιτροπής (3), τα οποία τέθηκαν σε εφαρμογή στις 10 Νοεμβρίου 2018, και το κοινό έγγραφο καθοδήγησης για τον προσδιορισμό των ουσιών με ιδιότητες ενδοκρινικής διαταραχής (4), το συμπέρασμα της Αρχής αναφέρει ότι η ουσία mefentrifluconazole δεν είναι πιθανό να είναι ενδοκρινικός διαταράκτης μέσω των οιστρογόνων, ανδρογόνων, θυρεοειδογόνων και στεροειδογόνων μορφών. Επιπλέον, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία και σύμφωνα με τις οδηγίες για τον προσδιορισμό των ενδοκρινικών διαταρακτών, η ουσία mefentrifluconazole δεν είναι πιθανό να είναι ενδοκρινικός διαταράκτης για τα ψάρια, δεδομένου ότι οι λεπτομέρειες της δοκιμής καλύπτονται επαρκώς. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ουσία mefentrazifluconazole δεν πρέπει να θεωρείται ότι έχει ιδιότητες ενδοκρινικού διαταράκτη.

(7)

Στις 12 Δεκεμβρίου 2018 η Επιτροπή υπέβαλε στη μόνιμη επιτροπή φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών την έκθεση ανασκόπησης για την ουσία mefentrifluconazole και στις 25 Ιανουαρίου 2019 υπέβαλε σχέδιο κανονισμού που προβλέπει την έγκριση της ουσίας mefentrazifluconazole.

(8)

Ο αιτών είχε τη δυνατότητα να υποβάλει παρατηρήσεις επί της έκθεσης ανασκόπησης.

(9)

Όσον αφορά μία ή περισσότερες αντιπροσωπευτικές χρήσεις ενός τουλάχιστον φυτοπροστατευτικού προϊόντος που περιέχει τη δραστική ουσία, και ειδικότερα τις χρήσεις που εξετάστηκαν και αναλύθηκαν στην έκθεση ανασκόπησης, διαπιστώθηκε ότι πληρούνται τα κριτήρια έγκρισης που προβλέπονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009.

(10)

Επομένως, θεωρείται σκόπιμο να εγκριθεί η δραστική ουσία mefentrifluconazole.

(11)

Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του ίδιου κανονισμού και με βάση τις τρέχουσες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν ορισμένοι όροι και περιορισμοί. Ειδικότερα, είναι σκόπιμο να απαιτηθούν περαιτέρω επιβεβαιωτικές πληροφορίες.

(12)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (5) θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(13)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Μετά τη λήξη της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στις 20 Αυγούστου 2018, με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1192 της Επιτροπής (2) ενεργοποιήθηκε ενισχυμένη εποπτεία για την Ελλάδα για περίοδο έξι μηνών, από τις 21 Αυγούστου 2018.

(2)

Η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει τις βασικές θεσμικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μεσοπρόθεσμα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ολοκλήρωση και η πλήρης αποτελεσματικότητά τους, με βάση τον μεγάλο αριθμό μέτρων που υλοποίησε η εν λόγω χώρα στο πλαίσιο του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, («το πρόγραμμα»). Για τον σκοπό αυτό, η Ελλάδα έχει αναλάβει δέσμευση, στο πλαίσιο της Ευρωομάδας, να συνεχίσει και να ολοκληρώσει όλες τις βασικές μεταρρυθμίσεις που εγκρίθηκαν δυνάμει του προγράμματος, καθώς και να διασφαλίσει τους στόχους των σημαντικών μεταρρυθμίσεων που έχουν εγκριθεί στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος και των προγενέστερων αυτού προγραμμάτων.

(3)

Η Ελλάδα έχει επίσης δεσμευτεί να εφαρμόσει ειδικές δράσεις στους τομείς των δημοσίων οικονομικών και των δημοσιονομικών-διαρθρωτικών πολιτικών, της κοινωνικής μέριμνας, της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των αγορών εργασίας και προϊόντων, της ιδιωτικοποίησης και της δημόσιας διοίκησης. Οι εν λόγω ειδικές δράσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται σε παράρτημα της δήλωσης της Ευρωομάδας της 22ας Ιουνίου 2018, θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση δυνητικών πηγών οικονομικών δυσκολιών της Ελλάδας.

(4)

Από το 2010, η Ελλάδα έχει λάβει σημαντικό ποσό χρηματοδοτικής συνδρομής, με αποτέλεσμα οι εκκρεμείς υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας να ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 243 700 εκατ. EUR. Η Ελλάδα έχει λάβει χρηματοδοτική στήριξη από τους ευρωπαίους εταίρους της με ευνοϊκούς όρους, ενώ το 2012 εγκρίθηκαν ειδικά μέτρα για την αναδιάταξη χρέους σε πιο βιώσιμη βάση και εκ νέου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας το 2017. Στις 22 Ιουνίου 2018, επιτεύχθηκε πολιτική συμφωνία στην Ευρωομάδα για την επιβολή πρόσθετων μέτρων ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους. Τα μέτρα περιλαμβάνουν την επέκταση των μέσων σταθμισμένων ληκτοτήτων κατά 10 επιπλέον έτη, την αναβολή καταβολής τόκων και χρεολυσίων κατά 10 επιπλέον έτη, καθώς και την εφαρμογή άλλων μέτρων για το χρέος. Δύο πρόσθετα μέτρα (η κατάργηση της προσαύξησης επιτοκίου - «step-up interest rate margin» - που αφορά τη δόση για την επαναγορά χρέους του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας από το 2018 και η επαναφορά της μεταβίβασης ισοδύναμων ποσών προς τα έσοδα που πραγματοποιήθηκαν από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες της ζώνης του ευρώ από την κατοχή κρατικών ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με βάση τη συμφωνία για τα καθαρά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και το πρόγραμμα για τις αγορές τίτλων) μπορούν να συμφωνούνται σε εξαμηνιαία βάση στην Ευρωομάδα μετά από θετική έκθεση στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας όσον αφορά τη συμμόρφωση της Ελλάδας προς τις μεταπρογραμματικές της δεσμεύσεις πολιτικής.

(5)

Το ισοζύγιο γενικής κυβέρνησης της Ελλάδας είναι θετικό από το 2016. Η Ελλάδα αναμένεται να έχει επιτύχει τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5 % του ΑΕΠ το 2018 και προβλέπεται να επιτύχει τον στόχο μεσοπρόθεσμα. Η εξωτερική καθαρή δανειοδότηση ήταν θετική το 2015 και στη συνέχεια παρουσίασε μόνο μικρά ελλείμματα. Η οικονομία συνέχισε να ανακάμπτει, εμφανίζοντας εκτιμώμενο ρυθμό ανάπτυξης 2,0 % το 2018, ενώ η ανεργία βρίσκεται σε πτωτική πορεία. Η Ελλάδα δρομολόγησε ευρύ πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας στο πλαίσιο των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής και εξακολούθησε να λαμβάνει μέτρα στον τομέα αυτό από τον Αύγουστο του 2018.

(6)

Ωστόσο, παρά τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικές, συσσωρευμένες από το παρελθόν, ανισορροπίες και ευπάθειες. Ειδικότερα, όπως προκύπτει επίσης από την έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης της Επιτροπής του 2019, η οποία συντάχθηκε δυνάμει των άρθρων 3 και 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), η Ελλάδα αντιμετωπίζει ορισμένα προβλήματα. Το δημόσιο χρέος εκτιμάται να έχει ανέλθει στο 182,8 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στο τέλος του τρίτου τριμήνου του 2018, που είναι το υψηλότερο στην Ένωση. Η καθαρή διεθνής επενδυτική θέση ανερχόμενη στο – 140,5 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος το 2017, παραμένει επίσης πολύ υψηλή· επιπλέον, παρά το σχεδόν ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το αποτέλεσμα αυτό εξακολουθεί να είναι ανεπαρκές για τη στήριξη μιας μείωσης της μεγάλης καθαρής διεθνούς επενδυτικής θέσης σε συνετά επίπεδα με ικανοποιητικό ρυθμό. Ενώ η ανεργία συνέχισε να μειώνεται από το ανώτατο επίπεδο του 27,9 % το 2013, εξακολουθεί να παραμένει υψηλή ανερχόμενη σε 18,6 % τον Οκτώβριο του 2018. Η μακροχρόνια ανεργία (13,5 % το τρίτο τρίμηνο του 2018) και η ανεργία των νέων (39,1 % τον Νοέμβριο του 2018) παραμένουν επίσης σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το επιχειρηματικό περιβάλλον και το δικαστικό σύστημα εξακολουθούν να χρειάζονται σημαντική πρόσθετη βελτίωση, καθώς η Ελλάδα εξακολουθεί να υστερεί κατά πολύ των ορίων της βέλτιστης επίδοσης σε αρκετούς τομείς των διαρθρωτικών συνιστωσών των κύριων δεικτών συγκριτικών επιδόσεων (π.χ. χρόνος για την έκδοση δικαστικής απόφασης, εκτέλεση συμβάσεων, κτηματολόγιο, αφερεγγυότητα κ.λπ.).

(7)

Ενώ ο τραπεζικός τομέας συνεχίζει να διαθέτει επαρκή κεφαλαιοποίηση, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προκλήσεις που συνδέονται με τη μεγάλη συσσώρευση μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και τη χαμηλή κερδοφορία, ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν ισχυροί δεσμοί με το Δημόσιο. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2018, το απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων εξακολουθούσε να είναι πολύ υψηλό, ανερχόμενο σε 84,7 δισεκατ. ευρώ ή 46,7 % των συνολικών ανοιγμάτων εντός ισολογισμού. Η Ελλάδα έχει θεσπίσει βασικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του προγράμματος και προτίθεται να αναπτύξει βραχυπρόθεσμα νέα εργαλεία προκειμένου να ενισχύσει το πλαίσιο για τη διευθέτηση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων και με τον τρόπο αυτό να διευκολύνει την εξυγίανση των ισολογισμών των τραπεζών. Παρά ταύτα, θα απαιτηθούν συνεχείς προσπάθειες για να μειωθεί σε βιώσιμα επίπεδα ο δείκτης έκθεσης σε μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα και να δοθεί η δυνατότητα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να εκπληρώνουν ανά πάσα στιγμή τα καθήκοντα διαμεσολάβησης και διαχείρισης κινδύνων.

(8)

Μετά τον αποκλεισμό της από τη λήψη δανείων στη χρηματοπιστωτική αγορά από το 2010, η Ελλάδα άρχισε να ανακτά πρόσβαση στην αγορά από τον Ιούλιο του 2017 μέσω εκδόσεων κρατικών ομολόγων. Η Ελλάδα πραγματοποίησε επιτυχή έκδοση ομολόγων τον Ιανουάριο του 2019, η οποία αποτέλεσε την πρώτη έκδοση μετά την έξοδο από το πρόγραμμα. Ωστόσο, οι όροι δανειοληψίας της Ελλάδας παραμένουν εύθραυστοι στο πλαίσιο των εξωτερικών οικονομικών κινδύνων και των εγχώριων προκλήσεων όσον αφορά τη στήριξη της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων μεσοπρόθεσμα.

(9)

Η Επιτροπή δημοσίευσε την πρώτη της αξιολόγηση στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας για την Ελλάδα στις 21 Νοεμβρίου 2018. Η αξιολόγηση, την οποία εκπόνησε η Επιτροπή και αποτυπώθηκε στην ανακοίνωσή της, περιέγραψε την πρόοδο στις γενικές και ειδικές δεσμεύσεις της Ελλάδας για μεταρρυθμίσεις που αναλήφθηκαν στο πλαίσιο της Ευρωομάδας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων έχει προχωρήσει, αλλά απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για την εκπλήρωση των μεταρρυθμιστικών δεσμεύσεων της Ελλάδας (4).

(10)

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι εξακολουθούν να πληρούνται οι όροι που δικαιολογούν τη θέση σε ενισχυμένη εποπτεία, σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 472/2013. Ειδικότερα, η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κινδύνους όσον αφορά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, οι οποίοι, αν υλοποιηθούν, θα μπορούσαν να έχουν δυσμενείς δευτερογενείς επιπτώσεις σε άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Εάν επέλθουν τυχόν δευτερογενείς συνέπειες, θα μπορούσαν να είναι έμμεσες, επηρεάζοντας την εμπιστοσύνη των επενδυτών, και, ως εκ τούτου, το κόστος αναχρηματοδότησης για τράπεζες και εκδότες του δημοσίου σε άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ.

(11)

Συνεπώς, μεσοπρόθεσμα, η Ελλάδα χρειάζεται να συνεχίσει τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των πηγών ή των δυνητικών πηγών δυσκολιών και την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη στήριξη μιας ισχυρής και βιώσιμης οικονομικής ανάκαμψης, προκειμένου να ελαφρυνθούν οι κληροδοτημένες συνέπειες διαφόρων παραγόντων. Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνεται η σοβαρή και παρατεταμένη ύφεση κατά τη διάρκεια της κρίσης· το μέγεθος της δανειακής επιβάρυνσης της Ελλάδας· οι ευπάθειες του χρηματοπιστωτικού της τομέα· η συνεχιζόμενη σχετικά έντονη αλληλεξάρτηση μεταξύ του χρηματοπιστωτικού τομέα και των ελληνικών δημόσιων οικονομικών, μεταξύ άλλων μέσω κρατικής ιδιοκτησίας· ο κίνδυνος μετάδοσης σοβαρών εντάσεων σε οποιονδήποτε από τους εν λόγω τομείς σε άλλα κράτη μέλη, καθώς και η έκθεση των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ στα ελληνικά κρατικά ομόλογα.

(12)

Για να αντιμετωπιστούν οι υπολειπόμενοι κίνδυνοι και να παρακολουθείται η εκπλήρωση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, κρίνεται αναγκαίο και σκόπιμο να παραταθεί η ενισχυμένη εποπτεία για την Ελλάδα σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 472/2013.

(13)

Με επιστολή που εστάλη στις 14 Φεβρουαρίου 2019, δόθηκε στην Ελλάδα η δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις της σχετικά με την εκτίμηση της Επιτροπής. Στην απάντησή της στις 15 Φεβρουαρίου 2019, η Ελλάδα συμφώνησε σε γενικές γραμμές με την εκτίμηση της Επιτροπής σχετικά με τις οικονομικές προκλήσεις που η ίδια αντιμετωπίζει· η εν λόγω εκτίμηση αποτελεί τη βάση για την παράταση της ενισχυμένης εποπτείας.

(14)

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να λαμβάνει τεχνική στήριξη στο πλαίσιο του Προγράμματος Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων (όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/825 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, μεταξύ άλλων για τη συνέχιση και την ολοκλήρωση βασικών μεταρρυθμίσεων σύμφωνα με τις δεσμεύσεις πολιτικής που παρακολουθούνται στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας.

(15)

Η Επιτροπή προτίθεται να συνεργαστεί στενά με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για την εφαρμογή της ενισχυμένης εποπτείας, στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης,

(1)

Το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αμερόληπτη, δίκαιη και εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση των υποθέσεών του από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης. Το εν λόγω άρθρο ορίζει μια σειρά διαδικαστικών δικαιωμάτων που ισχύουν για τους ενδιαφερόμενους που εμπλέκονται σε διοικητικές διαδικασίες οι οποίες ενδέχεται να επηρεάζουν τα συμφέροντά τους.

(2)

Το 2007, θεσπίστηκε από την Επιτροπή η θέση του συμβούλου ακροάσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων των ενδιαφερομένων και να εξασφαλιστεί ότι οι διαδικασίες εμπορικών προσφυγών διεκπεραιώνονται αμερόληπτα, δίκαια και εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Από το 2007 έως το 2012, ο ρόλος αυτός ανατέθηκε σε υπάλληλο της γενικής διεύθυνσης Εμπορίου με εμπειρία σε θέματα εμπορικής άμυνας.

(3)

Το 2012, ο πρόεδρος της Επιτροπής εξέδωσε την απόφαση 2012/199/ΕΕ, με στόχο την ενίσχυση του ρόλου του συμβούλου ακροάσεων, καθώς και της διαφάνειας και του δίκαιου χαρακτήρα των εμπορικών διαδικασιών (2). Προκειμένου να ληφθούν υπόψη η εμπειρία του παρελθόντος, νέες νομικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς στον ρόλο του συμβούλου ακροάσεων στους κανονισμούς (ΕΕ) 2016/1036 (3) και (ΕΕ) 2016/1037 (4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και οι αυξανόμενοι διαδικαστικοί περιορισμοί, η εν λόγω απόφαση θα πρέπει να αντικατασταθεί.

(4)

Η θέση του συμβούλου ακροάσεων θα πρέπει να ανατίθεται σε ανεξάρτητο πρόσωπο το οποίο να διαθέτει πείρα στις διαδικασίες εμπορικών προσφυγών. Ο σύμβουλος ακροάσεων θα πρέπει να διορίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στον κανονισμό υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων και τους όρους απασχόλησης του λοιπού προσωπικού της Ένωσης. Σύμφωνα με τους κανόνες αυτούς, είναι δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη και υποψήφιοι που δεν είναι υπάλληλοι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

(5)

Για να εξασφαλιστεί η πλήρης ανεξαρτησία του συμβούλου ακροάσεων, θα πρέπει να υπάγεται, για διοικητικούς και μόνο σκοπούς, στο μέλος της Επιτροπής που είναι αρμόδιο για την εμπορική πολιτική.

(6)

Τα κύρια καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων θα πρέπει να είναι η παροχή συμβουλών στο μέλος της Επιτροπής που είναι αρμόδιο για την εμπορική πολιτική και στον γενικό διευθυντή που είναι αρμόδιος για την εμπορική πολιτική («ο γενικός διευθυντής»), η διασφάλιση των διαδικαστικών δικαιωμάτων, η λήψη αποφάσεων σχετικά με τα αιτήματα πρόσβασης στον φάκελο, η λήψη αποφάσεων σχετικά με τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των εγγράφων και η επανεξέταση της θέσης των υπηρεσιών της Επιτροπής που είναι αρμόδιες για την παράταση των προθεσμιών. Ο σύμβουλος ακροάσεων θα πρέπει να μεριμνά ώστε, κατά την εκπόνηση του σχεδίου νομικών πράξεων ή προτάσεων, να λαμβάνονται δεόντως υπόψη όλα τα σχετικά πραγματικά περιστατικά, ανεξάρτητα από το αν είναι ευνοϊκά ή δυσμενή για τους ενδιαφερόμενους.

(7)

Ο σύμβουλος ακροάσεων θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δυνατότητες που παρέχονται στους ενδιαφερόμενους για την τεκμηρίωση των πραγματικών περιστατικών και την υπεράσπιση των συμφερόντων τους κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είναι τέτοιες ώστε να τους επιτρέπουν να ασκούν τα δικαιώματα υπεράσπισής τους με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο.

(8)

Η παρέμβαση του συμβούλου ακροάσεων θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε να μπορεί να υπάρξει συνέχεια επί της παρέμβασης αυτής, λαμβανομένων υπόψη των χρονικών περιορισμών της διαδικασίας.

(9)

Είναι αναγκαίο να καθοριστούν ο τρόπος και οι περιστάσεις παρέμβασης του συμβούλου ακροάσεων, καθώς και να θεσπιστούν κανόνες για τη διοργάνωση, τη διεξαγωγή και τη συνέχεια επί των εν λόγω παρεμβάσεων.

(10)

Η εξουσία που έχει ο σύμβουλος ακροάσεων να αποφασίζει σχετικά με θέματα που αφορούν την πρόσβαση στον εκάστοτε φάκελο, τον εμπιστευτικό χαρακτήρα και τις προθεσμίες θα πρέπει να παρέχει στα μέρη που εμπλέκονται σε διαδικασία εμπορικής προσφυγής πρόσθετες διαδικαστικές εγγυήσεις, χωρίς να παρακωλύεται η ομαλή διεξαγωγή και η έγκαιρη ολοκλήρωση της προσφυγής.

(11)

Οι εκθέσεις του συμβούλου ακροάσεων θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα βασικά θέματα των οποίων επιλαμβάνεται ο σύμβουλος ακροάσεων και οι συστάσεις του γνωστοποιούνται στους αρμόδιους για τη λήψη αποφάσεων και, ως εκ τούτου, παρέχουν επιπλέον εγγυήσεις για τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μερών που θίγονται από μια διαδικασία εμπορικής προσφυγής. Οι ετήσιες εκθέσεις του συμβούλου ακροάσεων θα πρέπει επίσης να ενημερώνουν τα κράτη μέλη της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το κοινό σχετικά με τις κύριες δραστηριότητες του συμβούλου ακροάσεων.

(12)

Κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ο σύμβουλος ακροάσεων θα πρέπει να εφαρμόζει τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5).

(13)

Η παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγει τους γενικούς κανόνες για την παροχή ή την απαγόρευση πρόσβασης στα έγγραφα της Επιτροπής,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/492 της Επιτροπής, της 21ης Μαρτίου 2017, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 (1) πρέπει να ενσωματωθεί στη συμφωνία για τον ΕΟΧ.

(2)

Επομένως, το παράρτημα VI της συμφωνίας για τον ΕΟΧ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 909/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014, όπως διορθώθηκε με την ΕΕ L 349 της 21.12.2016, σ. 8, σχετικά με τη βελτίωση του διακανονισμού αξιογράφων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κεντρικά αποθετήρια τίτλων και για την τροποποίηση των οδηγιών 98/26/ΕΚ και 2016/65/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 236/2012 (1) πρέπει να ενσωματωθεί στη συμφωνία για τον ΕΟΧ.

(2)

Επομένως, το παράρτημα IX της συμφωνίας για τον ΕΟΧ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2015/751 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2015, σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με κάρτες (1) πρέπει να ενσωματωθεί στη συμφωνία για τον ΕΟΧ.

(2)

Επομένως, το παράρτημα IX της συμφωνίας για τον ΕΟΧ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

«β)

οι διατάξεις της χρηματοδοτικής συμφωνίας-πλαίσιο εταιρικής σχέσης και της συμφωνίας επιμέρους επιχορήγησης συμμορφώνονται, ως σύνολο, με τις απαιτήσεις του άρθρου 201·

γ)

η διάρκεια της χρηματοδοτικής συμφωνίας-πλαίσιο εταιρικής σχέσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τέσσερα έτη με εξαίρεση δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, οι οποίες προσδιορίζονται με σαφήνεια στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων που αναφέρεται στο άρθρο 74 παράγραφος 9·»

«β)

οι διατάξεις της χρηματοδοτικής συμφωνίας-πλαισίου εταιρικής σχέσης και της συμφωνίας επιμέρους επιχορήγησης συμμορφώνονται, ως σύνολο, με τις απαιτήσεις του άρθρου 201·

γ)

η διάρκεια της χρηματοδοτικής συμφωνίας-πλαισίου εταιρικής σχέσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τέσσερα έτη με εξαίρεση δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, οι οποίες προσδιορίζονται με σαφήνεια στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων που αναφέρεται στο άρθρο 74 παράγραφος 9·».