(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 αποσκοπεί στην προοδευτική εξάλειψη των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εγκρίνει σχέδια απορρίψεων μέσω κατ' εξουσιοδότηση πράξεων για αρχική περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, με δυνατότητα ανανέωσης για περαιτέρω συνολική περίοδο τριών ετών, με βάση κοινές συστάσεις από τα κράτη μέλη, σε συνεννόηση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(3)

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία έχουν άμεσο συμφέρον στη διαχείριση της αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα. Με τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/2439 (2) η Επιτροπή θέσπισε σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Νοτιοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2016-2018. Ο εν λόγω κανονισμός καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2016/2374 (3), κατόπιν κοινής σύστασης που υπέβαλαν το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία το 2016. Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/2374 τροποποιήθηκε με τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/44 της Επιτροπής (4).

(4)

Στις 31 Μαΐου 2018 το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Πορτογαλία υπέβαλαν νέα κοινή σύσταση στην Επιτροπή κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Νοτιοδυτικών Υδάτων. Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων εξετάστηκαν από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) (5). Στις 11 Σεπτεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ομάδας εμπειρογνωμόνων στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των 28 κρατών μελών, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως παρατηρητής, κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν τα εν λόγω μέτρα.

(5)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/2374 περιλάμβανε εξαίρεση από την υποχρέωση εκφόρτωσης για την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού στις υποπεριοχές 8 και 9 του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES), καθώς σύμφωνα με τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία τα ποσοστά επιβίωσης πιθανώς είναι υψηλά, λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών των εργαλείων με τα οποία αλιεύεται αυτό το είδος, των αλιευτικών πρακτικών και του οικοσυστήματος. Η ΕΤΟΕΑ, στην αξιολόγησή της (6), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα πλέον πρόσφατα πειράματα και οι μελέτες που ολοκληρώθηκαν την περίοδο 2016-2018 καταδεικνύουν ποσοστά επιβίωσης στο εύρος του ποσοστού επιβίωσης που παρατηρήθηκε στις προηγούμενες εργασίες. Συνεπώς, δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εν λόγω εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης θα πρέπει να διατηρηθεί στο σχέδιο απορρίψεων βενθοπελαγικών ειδών στα Νοτιοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2019-2021.

(6)

Όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους εργαλείο στις υποπεριοχές ICES 8 και 9, δεν διατίθενται λεπτομερή επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης για όλα τα τμήματα και τους συνδυασμούς στόλων για τα οποία εφαρμόζεται η εξαίρεση. Ωστόσο, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, τα ποσοστά επιβίωσης θεωρούνται σε γενικές γραμμές υψηλά, απαιτούνται όμως περαιτέρω λεπτομέρειες. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα επιτρέπουν στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογεί πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργεί επανεξέταση. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλλουν το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου κάθε έτους: α) χάρτη πορείας που έχει καταρτιστεί με στόχο την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης και την κάλυψη των κενών στα δεδομένα που εντοπίζονται από την ΕΤΟΕΑ, ο οποίος θα αξιολογείται ετησίως από την ΕΤΟΕΑ, β) ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων για την αύξηση των ποσοστών επιβίωσης και τυχόν τροποποιήσεις ή προσαρμογές που επέρχονται σε αυτά.

(7)

Κατά την εξέταση των ποσοστών επιβίωσης των σελαχιών, διαπιστώθηκε ότι το σελάχι κούκος (Leucoraja naevus) έχει σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σύγκριση με άλλα είδη και ότι οι συναφείς επιστημονικές γνώσεις είναι λιγότερο εμπεριστατωμένες. Ωστόσο, ο συνολικός αποκλεισμός του συγκεκριμένου είδους από την εξαίρεση θα αποτρέψει την αλιεία και τη συνεχή και ακριβή συλλογή δεδομένων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί μόνο για 1 έτος και ότι θα πρέπει να καταρτιστούν επειγόντως νέες μελέτες και μέτρα για τη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης και να υποβληθούν στην ΕΤΟΕΑ για αξιολόγηση το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019.

(8)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει επίσης εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το πελαγίσιο λυθρίνι που αλιεύεται με το αλιευτικό εργαλείο μικρής κλίμακας «voracera» στη διαίρεση ICES 9a. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης του πελαγίσιου λυθρινιού που απορρίπτεται. Από τα στοιχεία που υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ προέκυψε το συμπέρασμα ότι η εξαίρεση τεκμηριώνεται επαρκώς. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση θα πρέπει να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(9)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει επίσης εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά το πελαγίσιο λυθρίνι που αλιεύεται με αγκίστρια και πετονιές στην υποπεριοχή ICES 10. Τα κράτη μέλη παρείχαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης του πελαγίσιου λυθρινιού στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Από τα στοιχεία που υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ προέκυψε το συμπέρασμα ότι η εξαίρεση τεκμηριώνεται επαρκώς. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση θα πρέπει να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(10)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/2374 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 για τη γλώσσα που αλιεύεται με δοκότρατες και τράτες βυθού στις διαιρέσεις ICES 8a και 8b, και για τη γλώσσα που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα και απλάδια στις διαιρέσεις ICES 8a και 8b. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη για τις εν λόγω εξαιρέσεις στη νέα κοινή σύσταση (7) και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κοινή σύσταση περιλάμβανε αιτιολογημένα επιχειρήματα σχετικά με τη δυσκολία βελτίωσης της επιλεκτικότητας, σε συνδυασμό με το δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Συνεπώς, δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, οι εξαιρέσεις de minimis θα πρέπει να διατηρηθούν στο σχέδιο απορρίψεων βενθοπελαγικών ειδών στα Νοτιοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2019-2021.

(11)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/2374 περιλάμβανε εξαίρεση de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 για τον μπακαλιάρο μερλούκιο που αλιεύεται με τράτες και γρίπους στις υποπεριοχές ICES 8 και 9. Τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη για τη συγκεκριμένη εξαίρεση εξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ, η οποία απεφάνθη (8) ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν περισσότερες δοκιμές προκειμένου να αξιολογηθεί η βελτίωση της επιλεκτικότητας. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί προσωρινά εξαίρεση, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Ως εκ τούτου, η εξαίρεση de minimis θα πρέπει να χορηγηθεί προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ.

(12)

Η νέα κοινή σύσταση περιλαμβάνει νέες εξαιρέσεις de minimis για τα ακόλουθα είδη:

(13)

Τα κράτη μέλη παρείχαν πληροφορίες για τις εξαιρέσεις de minimis που αφορούν τη μπερυτσίδα και τον σαλούβαρδο που αλιεύονται με αγκίστρια και πετονιές στην υποπεριοχή ICES 10. Η ΕΤΟΕΑ εξέτασε τα εν λόγω στοιχεία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι υποβληθείσες πληροφορίες περιλάμβαναν αιτιολογημένα επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη δυσκολία περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας ή το γεγονός ότι συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Είναι, συνεπώς, σκόπιμο να περιληφθούν οι ως άνω εξαιρέσεις de minimis στο νέο σχέδιο απορρίψεων για την περίοδο 2019-2021.

(14)

Οι πληροφορίες που υπέβαλαν τα κράτη μέλη πρέπει να συμπληρωθούν όσον αφορά τις εξαιρέσεις de minimis για τα ακόλουθα είδη μεμονωμένα:

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι συγκεκριμένες μεμονωμένες εξαιρέσεις για κάθε είδος θα πρέπει να περιοριστούν σε 1 έτος και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Οι εν λόγω εξαιρέσεις de minimis θα πρέπει να χορηγηθούν προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(15)

Για να διασφαλιστούν αξιόπιστες εκτιμήσεις όσον αφορά τα επίπεδα απορρίψεων με σκοπό τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC), τα κράτη μέλη, στις περιπτώσεις που η εξαίρεση de minimis βασίζεται σε παρέκταση καταστάσεων για τις οποίες υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία και σε αποσπασματικές πληροφορίες σχετικά με τον στόλο, θα πρέπει να διασφαλίζουν την παροχή ακριβών και αξιόπιστων δεδομένων για το σύνολο του στόλου που καλύπτεται από την εν λόγω διάταξη de minimis.

(16)

Τα μέτρα που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και μπορούν, συνεπώς, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό.

(17)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη να διασφαλιστεί από τα κράτη μέλη η πλήρης εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης την 1η Ιανουαρίου 2019. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις απαιτούν τη συνέχιση της αλιευτικής δραστηριότητας και τη συλλογή δεδομένων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση αποτελεί ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, με βάση την παραδοχή ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατή η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων για την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των απορρίψεων με σκοπό την πλήρη έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(18)

Επειδή τα μέτρα που προβλέπει ο παρών κανονισμός έχουν άμεσο αντίκτυπο στις οικονομικές δραστηριότητες που συνδέονται με τον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2019,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 αποσκοπεί στην προοδευτική εξάλειψη των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Με στόχο την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εγκρίνει σχέδια απορρίψεων μέσω κατ' εξουσιοδότηση πράξεων για αρχική περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, με δυνατότητα ανανέωσης για περαιτέρω συνολική περίοδο τριών ετών, με βάση κοινές συστάσεις από τα κράτη μέλη, σε συνεννόηση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(3)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2438 της Επιτροπής (2) θέσπισε σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2016-2018, έπειτα από κοινή σύσταση που υποβλήθηκε στην Επιτροπή από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο εν λόγω κανονισμός καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2016/2375 της Επιτροπής (3).

(4)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/2375 της Επιτροπής θέσπισε σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2017-2018, έπειτα από νέα κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο εν λόγω κανονισμός καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/46 της Επιτροπής (4).

(5)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/46 της Επιτροπής θέσπισε σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας και αλιείας βαθέων υδάτων στα Βορειοδυτικά Ύδατα για το έτος 2018, έπειτα από κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο.

(6)

Το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, οι Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα. Κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Βορειοδυτικών Υδάτων και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Πελαγικών Ειδών, τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν στις 31 Μαΐου 2018 νέα κοινή σύσταση στην Επιτροπή σχετικά με σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους βενθοπελαγικής αλιείας στα Βορειοδυτικά Ύδατα για την περίοδο 2019-2021. Η κοινή σύσταση τροποποιήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018.

(7)

Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων εξετάστηκαν από την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) (5). Στις 11 Σεπτεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ομάδας εμπειρογνωμόνων στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των 28 κρατών μελών, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως παρατηρητής, κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν τα εν λόγω μέτρα. Για ορισμένα αποθέματα, όπως η ευρωπαϊκή χωματίδα, η ΕΤΟΕΑ διαπίστωσε ότι τα ποσοστά επιβίωσης των μεμονωμένων ιχθύων μπορεί να μην είναι τόσο υψηλά όσο εκείνα που παρατηρούνται σε άλλα είδη. Ωστόσο, η Επιτροπή εξέτασε τον σχετικό αντίκτυπο της εν λόγω εξαίρεσης στο συνολικό απόθεμα, σε σύγκριση με τους μεμονωμένους ιχθύς, και το αντιστάθμισε με την ανάγκη συνέχισης της αλιευτικής δραστηριότητας για τη συλλογή δεδομένων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις που ο σχετικός αριθμός των απορρίψεων νεκρών ιχθύων είναι σχετικά μικρός, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση αποτελεί ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, με βάση την παραδοχή ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατή η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων για την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των απορρίψεων με σκοπό την πλήρη έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(8)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/46 περιλάμβανε εξαίρεση από την υποχρέωση εκφόρτωσης η οποία συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όσον αφορά τα αλιεύματα καραβίδας που αλιεύονται με κιούρτους, παγίδες ή κοφινέλλα στις υποπεριοχές ICES 6 και 7, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης. Τα στοιχεία αυτά αξιολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη, και η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (6) ότι η εξαίρεση είναι αιτιολογημένη. Η νέα κοινή σύσταση προτείνει τη συνέχιση της εφαρμογής της εν λόγω εξαίρεσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί στο σχέδιο απορρίψεων για την περίοδο 2019-2021.

(9)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/46 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τη γλώσσα κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, η οποία αλιεύεται με τράτες με πόρτες με μέγεθος ματιών 80-99 mm στα ύδατα της διαίρεσης ICES 7d εντός έξι ναυτικών μιλίων από την ακτή και εκτός περιοχών που έχουν προσδιοριστεί ως περιοχές αναπαραγωγής, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη. Τα στοιχεία αυτά αξιολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη και η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (7) ότι ήταν επαρκή. Η νέα κοινή σύσταση προτείνει τη συνέχιση της εφαρμογής της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι δεν υποβλήθηκαν νέες πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία των περιοχών αναπαραγωγής (8). Δεδομένου ότι επί του παρόντος δεν έχουν προσδιοριστεί περιοχές αναπαραγωγής, η εξαίρεση μπορεί να συμπεριληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν τις σχετικές πληροφορίες αμέσως μόλις προσδιοριστούν οι περιοχές αυτές.

(10)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο από ή ίσο με 100 mm και για την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού με μέγεθος ματιών 70-99 mm σε συνδυασμό με επιλεκτικά εργαλεία (τύποι αλιείας TRI και TR2) στην υποπεριοχή ICES 7. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη καραβίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μελέτη σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης που πραγματοποιήθηκε με τράτα εξοπλισμένη με φύλλο Seltra παρείχε επαρκή στοιχεία, αν και παραμένει δύσκολο να αξιολογηθεί ο συνολικός αντίκτυπος στην εκτατική αλιεία καραβίδας με άλλα αλιευτικά εργαλεία. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι αν υποτεθεί ότι για όλα τα αλιευτικά εργαλεία το ποσοστό επιβίωσης είναι σχετικά υψηλό, αυτό συνεπάγεται σχετικά χαμηλό ποσοστό απόρριψης στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση θα πρέπει να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(11)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την καραβίδα που αλιεύεται στη διαίρεση ICES 6a, εντός δώδεκα ναυτικών μιλίων από την ακτή, με τράτες με πόρτες με μέγεθος ματιών 80-110 mm σε συνδυασμό με επιλεκτικά εργαλεία. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη καραβίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μελέτη για τα ποσοστά επιβίωσης είναι τεκμηριωμένη και αποδεικνύει σχετικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση θα πρέπει να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(12)

Όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους εργαλεία στις υποπεριοχές ICES 6 και 7, δεν διατίθενται λεπτομερή επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης για όλα τα τμήματα και τους συνδυασμούς στόλων για τα οποία εφαρμόζεται η εξαίρεση. Ωστόσο, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, τα ποσοστά επιβίωσης θεωρούνται σε γενικές γραμμές υψηλά, αν και απαιτούνται περαιτέρω λεπτομέρειες. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλλουν το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου κάθε έτους: α) χάρτη πορείας που έχει καταρτιστεί με στόχο την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης και την κάλυψη των κενών στα δεδομένα που εντοπίζονται από την ΕΤΟΕΑ, ο οποίος θα αξιολογείται ετησίως από την ΕΤΟΕΑ, β) ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων για την αύξηση των ποσοστών επιβίωσης και τυχόν τροποποιήσεις ή προσαρμογές που επέρχονται σε αυτά.

(13)

Κατά την εξέταση των ποσοστών επιβίωσης των σελαχιών, διαπιστώθηκε ότι το σελάχι κούκος (Leucoraja naevus) έχει σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σύγκριση με άλλα είδη και ότι οι συναφείς επιστημονικές γνώσεις είναι λιγότερο εμπεριστατωμένες. Ωστόσο, ο συνολικός αποκλεισμός του συγκεκριμένου είδους από την εξαίρεση θα αποτρέψει την αλιεία και τη συνεχή και ακριβή συλλογή δεδομένων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί μόνο για 1 έτος και ότι θα πρέπει να καταρτιστούν επειγόντως νέες μελέτες και μέτρα για τη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης και να υποβληθούν στην ΕΤΟΕΑ για αξιολόγηση το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019.

(14)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται με μανωμένα δίχτυα ή τράτες με πόρτες στις διαιρέσεις ICES 7d, 7e, 7f και 7g. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν τα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μελέτη για τα ποσοστά επιβίωσης είναι τεκμηριωμένη και αποδεικνύει σχετικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση θα πρέπει να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(15)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται στις διαιρέσεις ICES 7a-7k από σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες, μηχανής ισχύος κάτω των 221 kW, μέγιστου μήκους 24 μέτρων, τα οποία αλιεύουν εντός 12 ναυτικών μιλίων και με περιορισμό χρήσης των συρόμενων εργαλείων σε διάρκεια έως 1 ώρα και 30 λεπτά, καθώς και από σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατες, μηχανής ισχύος άνω των 221 kW, και χρησιμοποιούν σχοινί απομάκρυνσης λίθων (flip-up rope) ή φύλλο απελευθέρωσης βενθικών οργανισμών. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης της ευρωπαϊκής χωματίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι επιστημονικές πληροφορίες είναι καλής ποιότητας. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι τα στοιχεία δεν καλύπτουν όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και ότι τα ποσοστά επιβίωσης στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και παρουσιάζουν μεγάλη μεταβλητότητα. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε περαιτέρω ότι, λόγω αυτής της μεταβλητότητας, δεν είναι δυνατή η αξιόπιστη αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων της εξαίρεσης. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξαίρεση θα πρέπει να περιοριστεί σε 1 έτος ώστε να είναι εφικτή η συλλογή στοιχείων και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Συνεπώς, η εν λόγω εξαίρεση μπορεί να συμπεριληφθεί στο σχέδιο απορρίψεων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019 και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να διεξαγάγουν πρόσθετες δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(16)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα είδη που αλιεύονται με κιούρτους, παγίδες και κοφινέλλα στα Βορειοδυτικά Ύδατα (υποπεριοχές ICES 5, 6 και 7). Τα κράτη μέλη παρείχαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα είδη που αλιεύονται στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πιθανώς είναι σημαντικό το ποσοστό επιβίωσης των ειδών που απορρίπτονται κατά την αλιεία με παγίδα και κιούρτο. Συνεπώς, η ως άνω εξαίρεση μπορεί να περιληφθεί στο νέο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(17)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/46 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης για ορισμένους τύπους αλιείας. Τα στοιχεία που προσκόμισαν τα κράτη μέλη εξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ (9), η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα έγγραφα που υπέβαλαν τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν αιτιολογημένα επιχειρήματα, συνοδευόμενα σε ορισμένες περιπτώσεις από ποιοτική εκτίμηση των δαπανών, τα οποία αποδεικνύουν τη δυσκολία περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας και/ή το δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Με βάση τα ανωτέρω και λαμβανομένου υπόψη του ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, είναι σκόπιμο να διατηρηθούν οι εξαιρέσεις de minimis, σύμφωνα με τα ποσοστά που προτείνει η νέα κοινή σύσταση, για τα ακόλουθα είδη:

(18)

Στη νέα κοινή σύσταση προτάθηκαν εξαιρέσεις de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης για τα ακόλουθα είδη:

(19)

Τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισαν τα κράτη μέλη σχετικά με τις εξαιρέσεις de minimis όσον αφορά τον εγκλεφίνο, τον γάδο, το σαυρίδι και το σκουμπρί που αλιεύονται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού, γρίπους και δοκότρατες εξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα (10) ότι πρέπει να υποβληθούν περαιτέρω πληροφορίες. Δεδομένης της ανάγκης να συνεχιστεί η αλιευτική δραστηριότητα και η συλλογή δεδομένων για την παροχή των εν λόγω πληροφοριών, οι μεμονωμένες εξαιρέσεις για κάθε είδος θα πρέπει να περιοριστούν σε 1 έτος και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν σχετικά στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ. Συνεπώς, οι εν λόγω εξαιρέσεις θα πρέπει να εφαρμοστούν προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(20)

Για να διασφαλιστούν αξιόπιστες εκτιμήσεις όσον αφορά τα επίπεδα απορρίψεων με σκοπό τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC), τα κράτη μέλη, στις περιπτώσεις που η εξαίρεση de minimis βασίζεται σε παρέκταση καταστάσεων για τις οποίες υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία και σε αποσπασματικές πληροφορίες σχετικά με τον στόλο, θα πρέπει να μεριμνούν για την παροχή ακριβών και αξιόπιστων δεδομένων για το σύνολο του στόλου που καλύπτεται από την εν λόγω διάταξη de minimis.

(21)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, τα σχέδια απορρίψεων μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν τεχνικά μέτρα όσον αφορά τους τύπους αλιείας ή τα είδη που εμπίπτουν στην υποχρέωση εκφόρτωσης. Για την αύξηση της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων και τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην Κελτική Θάλασσα και στη Θάλασσα της Ιρλανδίας, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθούν ορισμένα επιλεκτικά μέτρα για την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών. Με βάση τις πληροφορίες που παρείχαν τα κράτη μέλη, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προτεινόμενες αλλαγές για την αύξηση της επιλεκτικότητας στα Βορειοδυτικά Ύδατα αποτελούν μία από τις ελάχιστες προσπάθειες που καταβάλλουν περιφερειακές ομάδες με σκοπό τον μετριασμό των προβλημάτων που αφορούν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα. Συνεπώς, τα τεχνικά μέτρα θα πρέπει να περιληφθούν στο σχέδιο απορρίψεων για τα έτη 2019-2021.

(22)

Τα μέτρα που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και μπορούν, συνεπώς, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό.

(23)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη να διασφαλιστεί από τα κράτη μέλη η πλήρης εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης την 1η Ιανουαρίου 2019. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις απαιτούν τη συνέχιση της αλιευτικής δραστηριότητας και τη συλλογή δεδομένων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση αποτελεί ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, με βάση την παραδοχή ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατή η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων για την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των απορρίψεων με σκοπό την πλήρη έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(24)

Μετά την υποβολή της νέας κοινής σύστασης, κρίνεται σκόπιμη η κατάργηση του κατ' εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/46.

(25)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2019,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) αποσκοπεί στην προοδευτική εξάλειψη των απορρίψεων σε όλους τους τύπους αλιείας της Ένωσης, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων.

(2)

Το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 προβλέπει την έγκριση πολυετών σχεδίων τα οποία περιλαμβάνουν μέτρα διατήρησης για τους τύπους αλιείας που εκμεταλλεύονται ορισμένα αποθέματα σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.

(3)

Τα εν λόγω πολυετή σχέδια καθορίζουν τις λεπτομέρειες εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης και ενδέχεται να εξουσιοδοτούν την Επιτροπή να προσδιορίσει περαιτέρω τις εν λόγω λεπτομέρειες βάσει κοινών συστάσεων που καταρτίζουν τα κράτη μέλη.

(4)

Ελλείψει πολυετούς σχεδίου, το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εφαρμόσει την υποχρέωση εκφόρτωσης μέσω σχεδίων απορρίψεων βάσει κοινών συστάσεων που καταρτίζουν τα κράτη μέλη.

(5)

Το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα. Κατόπιν διαβούλευσης με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο της Βόρειας Θάλασσας, τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν στις 31 Μαΐου 2017 κοινή σύσταση στην Επιτροπή σχετικά με ένα σχέδιο απορρίψεων για την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών στη Βόρεια Θάλασσα. Με βάση αυτή την κοινή σύσταση, ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 της Επιτροπής (3) θέσπισε σχέδιο απορρίψεων που εφαρμόζεται σε αυτούς τους τύπους αλιείας το 2018.

(6)

Στις 4 Ιουλίου 2018 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξέδωσαν τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/973 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα βενθοπελαγικά αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων αυτών. Το άρθρο 11 του εν λόγω κανονισμού εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις για τον καθορισμό των λεπτομερειών της υποχρέωσης εκφόρτωσης με βάση κοινές συστάσεις που καταρτίζουν τα κράτη μέλη.

(7)

Έπειτα από διαβούλευση με το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο της Βόρειας Θάλασσας και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Πελαγικών Ειδών, το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο υπέβαλαν στις 30 Μαΐου 2018 νέα κοινή σύσταση στην Επιτροπή, η οποία περιλαμβάνει λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης για την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών στη Βόρεια Θάλασσα. Η κοινή σύσταση τροποποιήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018.

(8)

Όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2018/973, η Βόρεια Θάλασσα περιλαμβάνει τις διαιρέσεις ICES 2a, 3a και την υποπεριοχή ICES 4.

(9)

Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων εξετάστηκαν από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) (4). Στις 11 Σεπτεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ομάδας εμπειρογνωμόνων στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των 28 κρατών μελών, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως παρατηρητής, κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν τα εν λόγω μέτρα.

(10)

Για ορισμένα αποθέματα, όπως η ευρωπαϊκή χωματίδα, η ΕΤΟΕΑ διαπίστωσε ότι τα ποσοστά επιβίωσης των μεμονωμένων ιχθύων ενδέχεται να μην είναι τόσο υψηλά όσο εκείνα που παρατηρούνται σε άλλα είδη. Ωστόσο, η Επιτροπή εξέτασε τον σχετικό αντίκτυπο της εν λόγω εξαίρεσης στο συνολικό απόθεμα, σε σύγκριση με τους μεμονωμένους ιχθύς, και το αντιστάθμισε με την ανάγκη συνέχισης της αλιευτικής δραστηριότητας για τη συλλογή δεδομένων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις που ο σχετικός αριθμός των απορρίψεων νεκρών ιχθύων είναι σχετικά μικρός, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση αποτελεί ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, με βάση την παραδοχή ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατή η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων για την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των απορρίψεων με σκοπό την πλήρη έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(11)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 προβλέπει εξαιρέσεις που συνδέονται με τα ποσοστά επιβίωσης για τα αλιεύματα γλώσσας κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης τα οποία αλιεύονται με τράτες στη διαίρεση ICES 4c, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης των απορριπτόμενων ιχθύων. Τα στοιχεία αυτά αξιολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη, και η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (5) ότι ήταν επαρκή. Η νέα κοινή σύσταση προτείνει τη συνέχιση της εφαρμογής της εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι δεν υποβλήθηκαν νέες πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία των περιοχών αναπαραγωγής (6). Δεδομένου ότι, επί του παρόντος, δεν έχουν προσδιοριστεί περιοχές αναπαραγωγής, η εξαίρεση μπορεί να συμπεριληφθεί στον κανονισμό, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν τις σχετικές πληροφορίες αμέσως μόλις προσδιοριστούν οι περιοχές αυτές.

(12)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, όσον αφορά τα αλιεύματα καραβίδας που αλιεύονται με κιούρτους στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a και στην υποπεριοχή ICES 4, βάσει επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης. Τα στοιχεία αυτά αξιολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη, και η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (7) ότι είναι επαρκή. Η νέα κοινή σύσταση προτείνει τη συνέχιση της εφαρμογής της εξαίρεσης. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει, ως εκ τούτου, να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(13)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα αλιεύματα καραβίδας στην υποπεριοχή ICES 4 με ορισμένα αλιευτικά εργαλεία, υπό την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιείται διάταξη επιλεκτικότητας δικτυωτού πλέγματος (netgrid). Η εν λόγω εξαίρεση περιοριζόταν στους χειμερινούς μήνες και σε ορισμένες λειτουργικές μονάδες ICES. Η νέα κοινή σύσταση προτείνει τη συνέχιση της εφαρμογής της εν λόγω εξαίρεσης και την επέκτασή της στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επικαιροποιημένα επιστημονικά στοιχεία το 2018, προκειμένου να αποδειχθούν τα ποσοστά επιβίωσης για την καραβίδα που αλιεύεται με τράτες βυθού εξοπλισμένες με σάκο μεγέθους ματιών μεγαλύτερου από 80 mm ή τουλάχιστον 70 mm και με ειδικές διατάξεις επιλεκτικότητας. Τα στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία εξέφρασε ανησυχίες (8) σχετικά με τις εκτιμήσεις επιβίωσης για τη δυτική ακτή της Βόρειας Θάλασσας, καθώς και για το αν οι εν λόγω εκτιμήσεις είναι αντιπροσωπευτικές ολόκληρης της περιοχής. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι οι συνοδευτικές επιστημονικές πληροφορίες βασίζονταν σε μια άρτια προσέγγιση και ότι η τεχνική επικύρωσης που χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο των ευρύτερων στόλων είναι εύλογη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξαίρεση μπορεί να εφαρμοστεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021, πλην όμως τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλουν στοιχεία σχετικά με την αλιεία στη δυτική ακτή της Βόρειας Θάλασσας.

(14)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 περιλάμβανε εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων κατά την αλίευση με κιούρτους και βολκούς, βάσει των επιστημονικών στοιχείων που αποδείκνυαν τα ποσοστά επιβίωσης. Τα στοιχεία αυτά αξιολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη, και η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα (9) ότι από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει το ενδεχόμενο χαμηλής θνησιμότητας των απορριπτόμενων ιχθύων, ενώ τα πραγματικά αλιεύματα σε αυτόν τον τύπο αλιείας είναι αμελητέα. Εφόσον τα αλιεύματα δεν είναι σημαντικά και δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η εξαίρεση μπορεί να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(15)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα κατά την αλίευση με μανωμένα δίχτυα και απλάδια στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης της απορριπτόμενης ευρωπαϊκής χωματίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα (10) ότι προσκομίστηκαν εύλογες πληροφορίες που δείχνουν το σημαντικά υψηλό ποσοστό επιβίωσης. Συνεπώς, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(16)

Η νέα κοινή σύσταση περιλαμβάνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης όσον αφορά την ευρωπαϊκή χωματίδα κατά την αλίευση με δανέζικο γρίπο στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης της απορριπτόμενης ευρωπαϊκής χωματίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα (11) ότι τα στοιχεία της μελέτης σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης είναι αξιόπιστα, αν και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πρόσθετοι παράγοντες για τη βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης, δεδομένου ότι το ποσοστό επιβίωσης μειώνεται σημαντικά όταν ο χρόνος διαλογής της ευρωπαϊκής χωματίδας υπερβαίνει τα 30 λεπτά. Συνεπώς, η εν λόγω εξαίρεση μπορεί να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(17)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης για τα αλιεύματα και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ευρωπαϊκής χωματίδας κατά την αλιεία με στόχο πλατύψαρα ή στρογγυλόψαρα που διεξάγεται με τράτες στη διαίρεση ICES 3a και στην υποπεριοχή ICES 4 κατά τους χειμερινούς μήνες. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικές γνωμοδοτήσεις που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης της απορριπτόμενης ευρωπαϊκής χωματίδας στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα (12) ότι τα ποσοστά επιβίωσης στη συνοδευτική μελέτη μειώνονταν εάν ο χρόνος διαλογής ήταν μεγαλύτερος των 60 λεπτών κατά τους θερινούς μήνες· συνεπώς το χαμηλό ποσοστό επιβίωσης της ευρωπαϊκής χωματίδας το καλοκαίρι δικαιολογεί τον περιορισμό της εξαίρεσης στους χειμερινούς μήνες. Επομένως, η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να συμπεριληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(18)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης για αλιεύματα ευρωπαϊκής χωματίδας κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης κατά την αλίευση με δοκότρατες στην υποπεριοχή ICES 4 και στη διαίρεση ICES 2a. Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν τα ποσοστά επιβίωσης κατά την απόρριψη στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας. Τα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν στην ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα (13) ότι τα ποσοστά επιβίωσης στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και παρουσιάζουν μεγάλη μεταβλητότητα. Η ΕΤΟΕΑ διατηρούσε επίσης αμφιβολίες διότι, δεδομένων των σχετικά υψηλών ενδεικτικών ποσοστών απορρίψεων και των σχετικά χαμηλών ποσοστών επιβίωσης, είναι πιθανό να μην επιβιώνουν σημαντικές ποσότητες απορριπτόμενης ευρωπαϊκής χωματίδας. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξαίρεση μπορεί να εφαρμοστεί προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλουν: α) χάρτη πορείας που έχει καταρτιστεί με στόχο την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης, ο οποίος θα υπόκειται σε επιστημονική αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ και β) ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο του προγράμματος για την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης και τυχόν τροποποιήσεις ή προσαρμογές που επέρχονται σε αυτό.

(19)

Όσον αφορά τα σελάχια που αλιεύονται με κάθε είδους αλιευτικά εργαλεία στις διαιρέσεις ICES 2a και 3a και στην υποπεριοχή ICES 4, δεν διατίθενται λεπτομερή επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τα ποσοστά επιβίωσης για όλα τα τμήματα και τους συνδυασμούς στόλων για τα οποία εφαρμόζεται η εξαίρεση. Ωστόσο, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, τα ποσοστά επιβίωσης θεωρούνται σε γενικές γραμμές υψηλά, αν και απαιτούνται περαιτέρω λεπτομέρειες. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον θα πρέπει να υποβάλλουν πριν από τις 31 Μαΐου κάθε έτους τα ακόλουθα: α) χάρτη πορείας που έχει καταρτιστεί με στόχο την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης και την κάλυψη των κενών στα δεδομένα που εντοπίζονται από την ΕΤΟΕΑ, ο οποίος θα αξιολογείται ετησίως από την ΕΤΟΕΑ, β) ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων για την αύξηση του ποσοστού επιβίωσης και τυχόν τροποποιήσεις ή προσαρμογές που επέρχονται σε αυτά.

(20)

Κατά την εξέταση των ποσοστών επιβίωσης των σελαχιών, διαπιστώθηκε ότι το σελάχι κούκος (Leucoraja naevus) έχει σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σύγκριση με άλλα είδη και ότι οι συναφείς επιστημονικές γνώσεις είναι λιγότερο εμπεριστατωμένες. Ωστόσο, ο συνολικός αποκλεισμός του συγκεκριμένου είδους από την εξαίρεση θα αποτρέψει την αλιεία και τη συνεχή και ακριβή συλλογή δεδομένων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω εξαίρεση θα πρέπει να χορηγηθεί μόνο για 1 έτος και ότι θα πρέπει να καταρτιστούν επειγόντως νέες μελέτες και μέτρα για τη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης και να υποβληθούν στην ΕΤΟΕΑ για αξιολόγηση το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019.

(21)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/45 περιλάμβανε εξαιρέσεις de minimis για:

(22)

Τα κράτη μέλη υπέβαλαν αποδεικτικά στοιχεία που αιτιολογούν αυτές τις εξαιρέσεις de minimis. Η ΕΤΟΕΑ (14) εξέτασε τα εν λόγω στοιχεία και κατέληξε στο συμπέρασμα (15) ότι τα έγγραφα που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη περιλάμβαναν αιτιολογημένα επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη δυσκολία περαιτέρω βελτίωσης της επιλεκτικότητας ή το γεγονός ότι συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, είναι επομένως σκόπιμο να διατηρηθούν οι εξαιρέσεις de minimis σύμφωνα με το ποσοστό και τις αναγκαίες τροποποιήσεις που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση, δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(23)

Η νέα κοινή σύσταση προτείνει εξαίρεση de minimis για:

(24)

Τα κράτη μέλη υπέβαλαν επιστημονικά στοιχεία που αιτιολογούν τις νέες εξαιρέσεις de minimis βάσει δυσκολιών όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας και δυσανάλογου κόστους διαχείρισης των αλιευμάτων. Τα εν λόγω στοιχεία εξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ κατά τη σύνοδο ολομέλειας που πραγματοποιήθηκε από τις 2 έως τις 6 Ιουλίου 2018.

(25)

Όσον αφορά την εξαίρεση για το νταούκι Ατλαντικού και τον γάδο που αλιεύονται με τράτες βυθού στις διαιρέσεις ICES 4a και 4b, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι λείπουν σχετικά στοιχεία από ορισμένα κράτη μέλη. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(26)

Με βάση τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη, η ΕΤΟΕΑ θεώρησε σκόπιμο να θεσπιστούν εξαιρέσεις de minimis για την ευρωπαϊκή χωματίδα που αλιεύεται με ορισμένες τράτες βυθού στην υποπεριοχή ICES 4.

(27)

Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υποβλήθηκαν εύλογα στοιχεία για τη χορήγηση εξαίρεσης de minimis στην αλιεία σταχτογαρίδας με δοκότρατες στις διαιρέσεις ICES 4b και 4c.

(28)

Όσον αφορά την εξαίρεση de minimis για το ποντίκι που αλιεύεται με ορισμένες τράτες βυθού με μέγεθος ματιών μεταξύ 100 και 119 mm στην υποπεριοχή ICES 4, η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με βεβαιότητα ο αντίκτυπος της βελτίωσης της επιλεκτικότητας στον οικείο τύπο αλιείας. Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι απουσιάζουν σχετικά στοιχεία από ορισμένα κράτη μέλη. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ αναγνώρισε ότι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην εν λόγω αλιεία είναι ήδη επιλεκτικά και ότι η περαιτέρω βελτίωση της επιλεκτικότητας θα καταστήσει οικονομικά ασύμφορη την αλιεία. Για τη συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων θα πρέπει να συνεχιστεί η αλιεία και, στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, πλην όμως τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν συναφή στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν α) στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είναι πολύ δύσκολη η βελτίωση της επιλεκτικότητας στους συναφείς τύπους αλιείας και β) πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τα αλιεύματα ή τους στόλους άλλων κρατών μελών που ενδέχεται να δραστηριοποιούνται επίσης στους εν λόγω τύπους αλιείας. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(29)

Με βάση τα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να χορηγηθεί εξαίρεση de minimis για το ποντίκι που αλιεύεται με ορισμένες τράτες βυθού με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο από ή ίσο με 120 mm στην υποπεριοχή ICES 4.

(30)

Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε στα συμπεράσματά της ότι υποβλήθηκαν λεπτομερείς πληροφορίες για την εξαίρεση de minimis για το νταούκι Ατλαντικού που αλιεύεται με ορισμένες δοκότρατες στην υποπεριοχή ICES 4. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ τόνισε ότι υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τη βελτίωση της επιλεκτικότητας για το νταούκι Ατλαντικού και επισήμανε ότι η προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της εξαίρεσης de minimis ενδέχεται να περιορίσει την επιλεκτικότητα του εν λόγω αλιεύματος, δεδομένου ότι όλα τα ανεπιθύμητα αλιεύματα του νταουκιού Ατλαντικού θα μπορούσαν δυνητικά να απορριφθούν. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εξαίρεση θα πρέπει να εφαρμοστεί στο επίπεδο των απορρίψεων που παρατηρήθηκαν (2 %), και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλλουν σχετικά στοιχεία τα οποία θα επιτρέπουν στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογεί πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργεί επανεξέταση ετησίως. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν σε επιπλέον δοκιμές και να υποβάλλουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου κάθε έτους, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(31)

Τα αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη σχετικά με τις εξαιρέσεις de minimis όσον αφορά το σαυρίδι και το σκουμπρί που αλιεύονται με σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού, γρίπους και δοκότρατες εξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υποβληθούν περαιτέρω πληροφορίες. Δεδομένης της ανάγκης να συνεχιστεί η αλιευτική δραστηριότητα και η συλλογή δεδομένων για την παροχή των συγκεκριμένων πληροφοριών, οι μεμονωμένες εξαιρέσεις για κάθε είδος θα πρέπει να περιοριστούν σε 1 έτος και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να υποβάλουν σχετικά στοιχεία τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως την αιτιολόγηση και στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν στις επιπλέον δοκιμές και να παράσχουν πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν, έως τις 31 Μαΐου 2019, για αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ. Συνεπώς, οι εν λόγω εξαιρέσεις θα πρέπει να εφαρμοστούν προσωρινά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(32)

Για να διασφαλιστούν αξιόπιστες εκτιμήσεις όσον αφορά τα επίπεδα απορρίψεων με σκοπό τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, τα κράτη μέλη, στις περιπτώσεις που η εξαίρεση de minimis βασίζεται σε παρέκταση καταστάσεων για τις οποίες υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία και σε αποσπασματικές πληροφορίες σχετικά με τον στόλο, θα πρέπει να μεριμνούν για την παροχή ακριβών και αξιόπιστων δεδομένων για το σύνολο του στόλου που καλύπτεται από την εν λόγω διάταξη de minimis.

(33)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, οι λεπτομέρειες που αφορούν την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης μπορούν να περιλαμβάνουν τεχνικά μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού. Για την αύξηση της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων και τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στο Skagerrak, είναι σκόπιμο να διατηρηθούν ορισμένα τεχνικά μέτρα, τα οποία συμφωνήθηκαν μεταξύ της Ένωσης και της Νορβηγίας το 2011 (16) και το 2012 (17), καθώς και να επιτραπεί η χρήση της διάταξης επιλεκτικότητας SepNep.

(34)

Τα μέτρα που προτείνονται στη νέα κοινή σύσταση συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/973, και ιδίως το άρθρο 11, και μπορούν, συνεπώς, να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό.

(35)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη να διασφαλιστεί από τα κράτη μέλη η πλήρης εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης την 1η Ιανουαρίου 2019. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις απαιτούν τη συνέχιση της αλιευτικής δραστηριότητας και τη συλλογή δεδομένων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση αποτελεί ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, με βάση την παραδοχή ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατή η συλλογή των απαραίτητων δεδομένων για την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των απορρίψεων με σκοπό την πλήρη έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(36)

Σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/973, η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 5 Αυγούστου 2018. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επανεξεταστεί, κατά το τρίτο έτος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ο αντίκτυπος των εξαιρέσεων που συνδέονται με τα ποσοστά επιβίωσης και των εξαιρέσεων de minimis από την υποχρέωση εκφόρτωσης.

(37)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 αποσκοπεί στην προοδευτική εξάλειψη των απορρίψεων στην αλιεία της ΕΕ, μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για αλιεύματα τα οποία υπόκεινται σε όρια και, στη Μεσόγειο, για αλιεύματα για τα οποία προβλέπονται ελάχιστα μεγέθη όπως ορίζονται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 (2) του Συμβουλίου.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η υποχρέωση εκφόρτωσης για τη βενθοπελαγική αλιεία στη Μεσόγειο Θάλασσα εφαρμόζεται το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2017 για τα είδη που προσδιορίζουν την αλιεία και το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2019 για όλα τα υπόλοιπα είδη.

(3)

Προκειμένου να επιτευχθεί η εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εγκρίνει σχέδια απορρίψεων μέσω κατ' εξουσιοδότηση πράξεων για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, η οποία μπορεί να ανανεωθεί για περαιτέρω συνολική περίοδο τριών ετών, με βάση κοινές συστάσεις από τα κράτη μέλη, σε συνεννόηση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(4)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 (3) της Επιτροπής θέσπισε ένα σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Μεσόγειο Θάλασσα με εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2017 έως την 31η Δεκεμβρίου 2019, κατόπιν τριών κοινών συστάσεων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή το 2016 από ορισμένα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον στη Μεσόγειο Θάλασσα (Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Κροατία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα και Σλοβενία). Οι τρεις αυτές κοινές συστάσεις αφορούσαν, αντίστοιχα, τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, την Αδριατική Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.

(5)

Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής τροποποιήθηκε με τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/153 (4) της Επιτροπής κατόπιν δύο κοινών συστάσεων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή το 2016 από τα οικεία κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον και αφορούσαν τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα και την Αδριατική Θάλασσα.

(6)

Στις 4 Ιουνίου 2018 η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία υπέβαλαν στην Επιτροπή νέα κοινή σύσταση για ένα σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα («τη νέα κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο») κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Pescamed. Η κοινή σύσταση τροποποιήθηκε στις 27 Αυγούστου 2018.

(7)

Στις 7 Ιουνίου 2018 η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Μάλτα υπέβαλαν στην Επιτροπή νέα κοινή σύσταση για ένα σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα («τη νέα κοινή σύσταση για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο») κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Sudestmed. Η κοινή σύσταση τροποποιήθηκε στις 28 Αυγούστου 2018.

(8)

Στις 8 Ιουνίου 2018 η Κροατία, η Ιταλία και η Σλοβενία υπέβαλαν στην Επιτροπή νέα κοινή σύσταση για ένα σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στην Αδριατική Θάλασσα («τη νέα κοινή σύσταση για την Αδριατική Θάλασσα») κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Adriatica. Η κοινή σύσταση τροποποιήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018.

(9)

Οι τρεις αυτές κοινές συστάσεις αξιολογήθηκαν από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) κατά τη θερινή συνεδρίαση της ολομέλειας στις 2-6 Ιουλίου 2018 (5).

(10)

Δυνάμει του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή εξέτασε τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης την 1η Ιανουαρίου 2019. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι εξαιρέσεις απαιτούν συνεχή αλιευτική δραστηριότητα και συλλογή δεδομένων, ώστε να απαντηθούν οι παρατηρήσεις της ΕΤΟΕΑ. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι η χορήγηση εξαιρέσεων σε προσωρινή βάση συνιστά ρεαλιστική και συνετή προσέγγιση στη διαχείριση των αλιευμάτων, καθώς, διαφορετικά, θα παρεμποδιζόταν η συλλογή των δεδομένων που είναι απαραίτητα για την ορθή και ενημερωμένη διαχείριση των απορρίψεων ενόψει της πλήρους έναρξης ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(11)

Η νέα κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνει την παράταση της εφαρμογής των εξαιρέσεων που συνδέονται με τα ποσοστά επιβίωσης έως την 31η Δεκεμβρίου 2021, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, για το χτένι (Pecten jacobeus), τα κοχύλια (Venerupis spp.) και τις αχιβάδες (Venus spp.) που αλιεύονται με μηχανοκίνητες δράγες (HMD). Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 εισήγαγε την εν λόγω εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης. Κατά την αξιολόγηση της νέας κοινής σύστασης, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι δεν είχαν παρασχεθεί επιπρόσθετα δικαιολογητικά στοιχεία. Ωστόσο, η βιβλιογραφία περιέχει επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν την επιβίωση των εν λόγω ειδών. Καθώς μπορούν να παρατηρηθούν υψηλά ποσοστά επιβίωσης και λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών των αλιευτικών εργαλείων, των αλιευτικών πρακτικών και του οικοσυστήματος, η Επιτροπή κρίνει ότι η εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης θα πρέπει να συνεχιστεί, δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει.

(12)

Η νέα κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνει την παράταση, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021, της εφαρμογής της εξαίρεσης που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης για την καραβίδα (Nephrops norvegicus) που αλιεύεται με τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX). Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/153 της Επιτροπής εισήγαγε την εν λόγω εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης. Αρχικά, η νέα κοινή σύσταση πρότεινε η εν λόγω εξαίρεση να μην ισχύει για τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, οι οποίοι θα αποτελέσουν αντικείμενο νέας de minimis εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία τα οποία να τεκμηριώνουν de minimis εξαίρεση κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών και δεν διατύπωσε περαιτέρω παρατηρήσεις. Εντούτοις, υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν την επιβίωση των εν λόγω ειδών στη συγκεκριμένη και σε άλλες περιοχές. Καθώς μπορούν να παρατηρηθούν υψηλά ποσοστά επιβίωσης και λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών των αλιευτικών εργαλείων, των αλιευτικών πρακτικών και του οικοσυστήματος, η Επιτροπή κρίνει ότι η εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης και εφαρμόζεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους θα πρέπει, συνεπώς, να συνεχιστεί.

(13)

Η νέα κοινή σύσταση για την Αδριατική Θάλασσα προτείνει την επέκταση της εξαίρεσης που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης για τη γλώσσα (Solea solea) που αλιεύεται με δοκότρατα (TBB). Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής εισήγαγε την εν λόγω εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης. Η ΕΤΟΕΑ δεν αξιολόγησε το νέο αυτό αίτημα. Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται ad-hoc μελέτη για τα ποσοστά επιβίωσης του είδους στη γεωγραφική υποπεριοχή 17 στην Αδριατική Θάλασσα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εξαίρεση θα πρέπει να συνεχιστεί για ένα έτος μόνο. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν τα συναφή δεδομένα έως την 1η Μαΐου 2019, ώστε να είναι εφικτή η περαιτέρω αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(14)

Οι τρεις νέες συστάσεις προτείνουν την εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με το ποσοστό επιβίωσης για την καραβίδα (Nephrops norvegicus) που αλιεύεται με κιούρτους και ιχθυοπαγίδες (FPO, FIX) στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι δεν είχαν παρασχεθεί ειδικές πληροφορίες που να τεκμηριώνουν την εν λόγω εξαίρεση. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εξαίρεση θα πρέπει να εισαχθεί για ένα έτος μόνο. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν επιπρόσθετα συναφή δεδομένα έως την 1η Μαΐου 2019, ώστε να είναι εφικτή η περαιτέρω αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(15)

Οι τρεις νέες συστάσεις προτείνουν την εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με το ποσοστό επιβίωσης για τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo) που αλιεύεται με άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX) στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι θα έπρεπε να υποβληθούν περαιτέρω στοιχεία που να τεκμηριώνουν πλήρως την προτεινόμενη εξαίρεση. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εξαίρεση θα πρέπει να εισαχθεί για ένα έτος μόνο. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν επιπρόσθετα συναφή δεδομένα έως την 1η Μαΐου 2019, ώστε να είναι εφικτή η περαιτέρω αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(16)

Οι τρεις νέες συστάσεις προτείνουν την εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με το ποσοστό επιβίωσης για τον αστακό (Homarus gammarus) και την καραβίδα (Palinuridae) που αλιεύονται με δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) και κιούρτους και ιχθυοπαγίδες (FPO, FIX) στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι η μελέτη σχετικά με την επιβίωση της καραβίδας που υπέβαλαν τα κράτη μέλη είναι μια εύλογα εμπεριστατωμένη μελέτη, η οποία παρουσιάζει μακροπρόθεσμα ποσοστά επιβίωσης, επισημαίνει όμως ότι το μέγεθος του δείγματος ήταν πολύ μικρό. Θα πρέπει να υποβληθούν περαιτέρω επιστημονικά στοιχεία τόσο για την καραβίδα όσο και για τον αστακό. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η εξαίρεση θα πρέπει να εισαχθεί για ένα έτος μόνο. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν επιπρόσθετα συναφή δεδομένα έως την 1η Μαΐου 2019, ώστε να είναι εφικτή η περαιτέρω αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ.

(17)

Οι νέες κοινές συστάσεις για την Αδριατική Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνουν την εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης για την καραβίδα (Nephrops norvegicus) που αλιεύεται με τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX) στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Αρχικά, η νέα κοινή σύσταση πρότεινε η εν λόγω εξαίρεση να μην ισχύει για τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, οι οποίοι θα αποτελέσουν αντικείμενο νέας de minimis εξαίρεσης. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία τα οποία να τεκμηριώνουν de minimis εξαίρεση κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών και δεν διατύπωσε περαιτέρω παρατηρήσεις. Εντούτοις, υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που καταδεικνύουν την επιβίωση των εν λόγω ειδών σε άλλες περιοχές. Δεδομένου ότι μπορεί να παρατηρηθούν υψηλά ποσοστά επιβίωσης και λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών των αλιευτικών εργαλείων, των αλιευτικών πρακτικών και του οικοσυστήματος, η Επιτροπή κρίνει ότι θα πρέπει, συνεπώς, να εισαχθεί η εξαίρεση που συνδέεται με τα ποσοστά επιβίωσης και εφαρμόζεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

(18)

Οι τρεις νέες κοινές συστάσεις προτείνουν, επιπλέον, την επέκταση της εφαρμογής της de minimis εξαίρεσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, με ανώτατο όριο για τον μπακαλιάρο μερλούκιο (Merluccius merluccius) και την κουτσομούρα/το μπαρμπούνι (Mullus spp.) το 6 % για το 2019 και το 2020 και το 5 % για το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT και TX), και το 1 % για το 2019, το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN), στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής εισήγαγε μια de minimis εξαίρεση για τα συγκεκριμένα είδη. Βάσει των επιστημονικών στοιχείων που παρασχέθηκαν επ' ευκαιρία στην κοινή σύσταση και επανεξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ και λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των αλιευτικών εργαλείων, τον υψηλό αριθμό ειδών στις αλιευτικές δραστηριότητες, τις αλιευτικές πρακτικές και τις ιδιαιτερότητες της Μεσογείου Θάλασσας (π.χ. κυριαρχία της αλιείας μικρής κλίμακας), η Επιτροπή θεώρησε ότι είναι σκόπιμο να θεσπίσει τέτοιες de minimis εξαιρέσεις προκειμένου να αποφευχθεί το δυσανάλογο κόστος της διαχείρισης ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Η ΕΤΟΕΑ δεν αξιολόγησε τη νέα σύσταση όσον αφορά τις τράτες βυθού. Κατά την αξιολόγηση της νέας κοινή σύστασης, η ΕΤΟΕΑ επισήμανε ότι οι πληροφορίες που είχαν παράσχει τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη δεν είναι αρκούντως πλήρεις. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η Επιτροπή κρίνει ότι η de minimis εξαίρεση θα πρέπει να συνεχιστεί με τα προαναφερόμενα επίπεδα ποσοστών.

(19)

Η νέα κοινή σύσταση για την Αδριατική Θάλασσα προτείνει την επέκταση της εφαρμογής de minimis εξαίρεσης με ανώτατο όριο για τον μπακαλιάρο μερλούκιο (Merluccius merluccius) και την κουτσομούρα/το μπαρμπούνι (Mullus spp.) το 1 % για το 2019, το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν δοκότρατα (TBB), και για τη γλώσσα (Solea solea) το 3 % για το 2019, το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων του εν λόγω είδους από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT και TX) στην Αδριατική Θάλασσα. Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής εισήγαγε μια de minimis εξαίρεση για τα συγκεκριμένα είδη. Βάσει των επιστημονικών στοιχείων που παρασχέθηκαν επ' ευκαιρία στην κοινή σύσταση και επανεξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ και λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των αλιευτικών εργαλείων, τον υψηλό αριθμό των ειδών στις αλιευτικές δραστηριότητες, τις αλιευτικές πρακτικές και τις ιδιαιτερότητες της Μεσογείου Θάλασσας (π.χ. κυριαρχία της αλιείας μικρής κλίμακας), η Επιτροπή θεώρησε ότι είναι σκόπιμο να θεσπίσει de minimis εξαιρέσεις (με ανώτατο όριο το 1 % για τον μπακαλιάρο μερλούκιο και το 3 % για την κουτσομούρα/το μπαρμπούνι) προκειμένου να αποφευχθεί το δυσανάλογο κόστος της διαχείρισης ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Κατά την αξιολόγηση της νέας κοινής σύστασης, η ΕΤΟΕΑ επεσήμανε ότι δεν είχαν παρασχεθεί συγκεκριμένες πληροφορίες οι οποίες να τεκμηριώνουν μεγάλη αύξηση των επιπέδων ποσοστών που εφαρμόζονται. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει αναφορικά με την εφαρμογή του τρέχοντος επιπέδου ποσοστών, η Επιτροπή κρίνει ότι η de minimis εξαίρεση θα πρέπει να συνεχιστεί με τα προαναφερόμενα επίπεδα ποσοστών.

(20)

Η νέα κοινή σύσταση για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνει την επέκταση της εφαρμογής της εξαίρεσης de minimis με ανώτατο όριο για την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων (Parapenaeus longirostris) το 6 % για το 2019 και το 2020 και το 5 % για το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων του εν λόγω είδους από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT και TX) στη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής εισήγαγε μια de minimis εξαίρεση για το συγκεκριμένο είδος. Βάσει των επιστημονικών στοιχείων που παρασχέθηκαν επ' ευκαιρία στην κοινή σύσταση και επανεξετάστηκαν από την ΕΤΟΕΑ και λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των αλιευτικών εργαλείων, τον υψηλό αριθμό ειδών στις αλιευτικές δραστηριότητες, τις αλιευτικές πρακτικές και τις ιδιαιτερότητες της Μεσογείου Θάλασσας (π.χ. κυριαρχία της αλιείας μικρής κλίμακας), η Επιτροπή θεώρησε ότι είναι σκόπιμο να θεσπίσει την εν λόγω de minimis εξαίρεση προκειμένου να αποφευχθεί το δυσανάλογο κόστος της διαχείρισης ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Η ΕΤΟΕΑ δεν αξιολόγησε τη νέα σύσταση. Δεδομένου ότι οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, η Επιτροπή κρίνει ότι η εν λόγω de minimis εξαίρεση θα πρέπει να συνεχιστεί με τα προαναφερόμενα επίπεδα ποσοστών.

(21)

Οι νέες κοινές συστάσεις για τη Δυτική Μεσόγειο προτείνουν την de minimis εξαίρεση με ανώτατο όριο για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.), τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), τη γλώσσα (Solea solea), την τσιπούρα (Sparus aurata) και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων (Parapenaeus longirostris) το 5 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX)· το 3 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων, από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN)· και το 1 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).

(22)

Οι νέες κοινές συστάσεις για την Αδριατική Θάλασσα προτείνουν την de minimis εξαίρεση με ανώτατο όριο για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.), τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), την τσιπούρα (Sparus aurata) και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων (Parapenaeus longirostris) το 5 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX)· το 3 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων αλλά περιλαμβανομένης της γλώσσας, από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα·(GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN)· και το 1 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων αλλά περιλαμβανομένης της γλώσσας, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).

(23)

Οι νέες κοινές συστάσεις για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνουν την de minimis εξαίρεση με ανώτατο όριο για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.), τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), τη γλώσσα (Solea solea) και την τσιπούρα (Sparus aurata) το 5 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX)· το 3 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα·(GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN)· και το 1 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX).

(24)

Τέλος, οι τρεις κοινές συστάσεις προτείνουν την εφαρμογή de minimis εξαίρεσης με ανώτατο όριο για το γαύρο (Engraulis encrasicolus), τη σαρδέλα (Sardina pilchardus), το σκουμπρί (Scomber spp.) και το σαφρίδι (Trachurus spp.) το 5 % για το 2019 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX), στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.

(25)

Η ΕΤΟΕΑ επεσήμανε ότι οι εξαιρέσεις που αναφέρονται στις αιτιολογικές σκέψεις (21), (22) και (23) καλύπτουν ένα ευρύ σύνολο ειδών με μεγάλο εύρος ποσοστών απορρίψεων και ότι δεν έχουν παρασχεθεί συγκεκριμένες πληροφορίες για την πλήρη τεκμηρίωση των εξαιρέσεων. Ωστόσο, η Επιτροπή τονίζει ότι οι εν λόγω εξαιρέσεις έχουν εφαρμογή σε ομάδες ειδών που καλύπτουν τα υπόλοιπα είδη για τα οποία προβλέπονται ελάχιστα μεγέθη όπως ορίζεται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 και που, επί του παρόντος, δεν υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων· συνεπώς, το άρθρο 15 παράγραφοι 8 και 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 δεν εφαρμόζεται. Επιπροσθέτως, τα εν λόγω είδη αλιεύονται ταυτόχρονα, σε ποσότητες που παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις, πράγμα που δυσχεραίνει μια προσέγγιση μεμονωμένων αποθεμάτων. Επιπλέον, τα εν λόγω είδη αλιεύονται από σκάφη αλιείας μικρής κλίμακας και εκφορτώνονται σε πολλά διαφορετικά σημεία εκφόρτωσης, με διάσπαρτη γεωγραφική κατανομή κατά μήκος της ακτής· συνεπώς, κατά το πρώτο έτος της πλήρους εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προκληθεί δυσανάλογο κόστος από τη διαχείριση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι εξαιρέσεις είναι, καταρχήν, κάτω από τα μέγιστα επιτρεπόμενα όρια. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι εν λόγω de minimis εξαιρέσεις θα πρέπει να εισαχθούν για ένα μόνο έτος. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν τα σχετικά στοιχεία έως την 1η Μαΐου 2019, τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα αφενός στην ΕΤΟΕΑ να αξιολογήσει πλήρως τις αιτιολογήσεις των εξαιρέσεων και αφετέρου στην Επιτροπή να διενεργήσει επανεξέταση.

(26)

Τέλος, η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναλάβουν την υποχρέωση να αυξήσουν την επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων σύμφωνα με τα αποτελέσματα των τρεχόντων ερευνητικών προγραμμάτων, με στόχο τη μείωση και τον περιορισμό των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και, ιδίως, αλιευμάτων κάτω από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης.

(27)

Επίσης, η Επιτροπή σημειώνει ότι, σύμφωνα με την κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρύνουν τη χρήση τράτας με σάκο και/ή επέκταση T90 με μέγεθος ματιών 50mm και τη συνέχιση δοκιμών απαγόρευσης σε πραγματικό χρόνο.

(28)

Τα μέτρα που προτείνονται στις κοινές συστάσεις συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και, συνεπώς, μπορούν να συμπεριληφθούν στο σχέδιο απορρίψεων που θεσπίζει ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86.

(29)

Οι de minimis εξαιρέσεις για τα μικρά πελαγικά είδη στην αλιεία των εν λόγω ειδών ορίζονται στον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/161 της Επιτροπής (6). Αντιθέτως, οι de minimis εξαιρέσεις για παρεμπίπτοντα αλιεύματα μικρών πελαγικών ειδών στην αλιεία βενθοπελαγικών ειδών θα πρέπει να περιληφθούν στον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/86.

(30)

Ως εκ τούτου, ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(31)

Επειδή τα μέτρα που προβλέπει ο παρών κανονισμός έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2019,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/120 του Συμβουλίου (2) καθορίζει ποσοστώσεις για το 2018.

(2)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Επιτροπή, τα αλιεύματα του αποθέματος το οποίο αναφέρεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, από σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία ή είναι νηολογημένα στο κράτος μέλος που αναφέρεται σε αυτό, έχουν εξαντλήσει την ποσόστωση που έχει κατανεμηθεί για το 2018.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η απαγόρευση των αλιευτικών δραστηριοτήτων για το εν λόγω απόθεμα,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/120 του Συμβουλίου (2) καθορίζει ποσοστώσεις για το 2018.

(2)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Επιτροπή, τα αλιεύματα του αποθέματος το οποίο αναφέρεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, από σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία ή είναι νηολογημένα στο κράτος μέλος που αναφέρεται σε αυτό, έχουν εξαντλήσει την ποσόστωση που έχει κατανεμηθεί για το 2018.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η απαγόρευση των αλιευτικών δραστηριοτήτων για το εν λόγω απόθεμα,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/120 του Συμβουλίου (2) καθορίζει ποσοστώσεις για το 2018.

(2)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Επιτροπή, τα αλιεύματα του αποθέματος το οποίο αναφέρεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, από σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία ή είναι νηολογημένα στο κράτος μέλος που αναφέρεται σε αυτό, έχουν εξαντλήσει την ποσόστωση που έχει κατανεμηθεί για το 2018.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η απαγόρευση των αλιευτικών δραστηριοτήτων για το εν λόγω απόθεμα,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/120 του Συμβουλίου (2) καθορίζει ποσοστώσεις για το 2018.

(2)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Επιτροπή, τα αλιεύματα του αποθέματος το οποίο αναφέρεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, από σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία ή είναι νηολογημένα στο κράτος μέλος που αναφέρεται σε αυτό, έχουν εξαντλήσει την ποσόστωση που έχει κατανεμηθεί για το 2018.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η απαγόρευση των αλιευτικών δραστηριοτήτων για το εν λόγω απόθεμα,

(1)

Για να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που προσαρτάται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου (2), είναι αναγκαίο να θεσπιστούν μέτρα όσον αφορά την κατάταξη των εμπορευμάτων που αναφέρονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 προβλέπει τους γενικούς κανόνες για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (ΣΟ). Οι εν λόγω κανόνες ισχύουν επίσης και για κάθε άλλη ονοματολογία η οποία βασίζεται εν όλω ή εν μέρει στη ΣΟ ή προσθέτει σε αυτήν οποιαδήποτε νέα υποδιαίρεση και θεσπίζεται με ειδικές διατάξεις της Ένωσης με σκοπό την εφαρμογή δασμολογικών και άλλων μέτρων σχετικά με τις εμπορευματικές συναλλαγές.

(3)

Κατ' εφαρμογή αυτών των γενικών κανόνων, τα εμπορεύματα που περιγράφονται στη στήλη (1) του πίνακα που περιλαμβάνεται στο παράρτημα θα πρέπει να καταταγούν στον κωδικό ΣΟ που εμφαίνεται στη στήλη (2), για τους λόγους που αναφέρονται στη στήλη (3) του εν λόγω πίνακα.

(4)

Είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι ο δικαιούχος των δεσμευτικών δασμολογικών πληροφοριών, οι οποίες έχουν εκδοθεί σχετικά με τα εμπορεύματα που αφορά ο παρών κανονισμός και δεν είναι σύμφωνες με τον παρόντα κανονισμό, μπορεί να συνεχίσει να τις επικαλείται επί μια ορισμένη χρονική περίοδο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013. Η περίοδος αυτή θα πρέπει να είναι τρίμηνη.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Τελωνειακού Κώδικα,

(1)

Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά του επιπέδου των εκπομπών CO2 που προσδιορίζονται βάσει του νέου ευρωπαϊκού κύκλου δοκιμών (NEDC) και εκείνων που προσδιορίζονται στο πλαίσιο της νέας παγκόσμιας εναρμονισμένης διαδικασίας δοκιμών ελαφρών οχημάτων (WLTP), έχει τεθεί σε εφαρμογή με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/1152 της Επιτροπής (2) μια μεθοδολογία συσχέτισης των τιμών εκπομπών CO2 όσον αφορά τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα.

(2)

Η μεθοδολογία συσχέτισης αποσκοπεί στην επίτευξη αποτελεσμάτων που εξασφαλίζουν ότι οι απαιτήσεις μείωσης που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2011 είναι ανάλογης αυστηρότητας βάσει τόσο της παλαιάς όσο και της νέας διαδικασίας δοκιμών. Οι αρχές έγκρισης και οι τεχνικές υπηρεσίες θα πρέπει, συνεπώς, από κοινού με τους κατασκευαστές, να μεριμνούν ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι δοκιμές WLTP και NEDC που πραγματοποιούνται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού εκτελούνται υπό συνθήκες δοκιμών που είναι συγκρίσιμες και σύμφωνες με τους στόχους του παρόντος κανονισμού.

(3)

Για τον σκοπό αυτό, είναι απαραίτητη η αποσαφήνιση ορισμένων πτυχών των συνθηκών δοκιμών WLTP που θα πρέπει να ισχύουν για τις συσχετίσεις που πραγματοποιούνται με σκοπό την παρακολούθηση των δεδομένων που αφορούν τις εκπομπές CO2 των NEDC και WLTP για οχήματα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά το 2020. Οι αποσαφηνίσεις αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς να θίγεται η διαδικασία και οι απαιτήσεις που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1151 της Επιτροπής (3) και χωρίς να επηρεάζεται η εγκυρότητα των εγκρίσεων τύπου που έχουν ήδη χορηγηθεί σε αυτή τη βάση.

(4)

Είναι επίσης αναγκαίο να προσδιοριστεί η διαφορά για το 2020 μεταξύ των τιμών εκπομπών CO2 που δηλώνονται από τους κατασκευαστές για τους σκοπούς της έγκρισης τύπου WLTP και των τιμών που μετρώνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1151. Επομένως, οι κατασκευαστές θα πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να υπολογίζουν και να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις τιμές εκπομπών CO2 WLTP για όλα τα καινούργια ελαφρά επαγγελματικά οχήματα που ταξινομήθηκαν το ημερολογιακό έτος 2020, χρησιμοποιώντας τις τιμές μέτρησης για όχημα κατηγορίας H και L ως δεδομένα εισόδου για τη μέθοδο παρεμβολής.

(5)

Για περιορισμένο αριθμό οικογενειών παρεμβολής, μόνο οι τιμές μέτρησης οχήματος κατηγορίας H θα είναι διαθέσιμες το 2020. Ο αριθμός αυτών των οικογενειών θα πρέπει να παρακολουθείται στενά και η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο αποκλεισμού των εν λόγω οικογενειών από τον υπολογισμό των δεδομένων αναφοράς για το 2020, σε περίπτωση σημαντικής αύξησης του αριθμού αυτών των οικογενειών σε σύγκριση με την κατάσταση του 2018.

(6)

Η διαφάνεια κατά τις δοκιμές εκπομπών θα πρέπει να βελτιωθεί, και τα δεδομένα σχετικά με τις δοκιμές WLTP καθώς και σχετικά με τα αποτελέσματα συσχέτισης θα πρέπει, ως εκ τούτου, να τεθούν στη διάθεση της Επιτροπής. Αυτό θα επιτρέψει στην Επιτροπή να εντοπίσει γρήγορα και να αντιμετωπίσει ζητήματα που προκύπτουν και πιθανές ασυνέπειες όσον αφορά την εφαρμογή των διαδικασιών. Για τον λόγο αυτό, ο πίνακας δεδομένων εισόδου πρέπει να συμπληρώνεται για κάθε δοκιμή WLTP που εκτελείται και να διαβιβάζεται στην Επιτροπή στο σύνολό του ως μέρος της ανταλλαγής δεδομένων μέσω του εργαλείου συσχέτισης. Προκειμένου να διασφαλίζεται ο εμπιστευτικός χαρακτήρας, το αρχείο δεδομένων εισόδου, ενόψει της διαβίβασης, πρέπει να είναι κρυπτογραφημένο.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος,

(1)

Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά του επιπέδου των εκπομπών CO2 που προσδιορίζονται βάσει του νέου ευρωπαϊκού κύκλου δοκιμών (NEDC) και εκείνων που προσδιορίζονται στο πλαίσιο της νέας παγκόσμιας εναρμονισμένης διαδικασίας δοκιμών ελαφρών οχημάτων (WLTP), έχει τεθεί σε εφαρμογή με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/1153 της Επιτροπής (2) μια μεθοδολογία συσχέτισης των τιμών εκπομπών CO2 όσον αφορά τα επιβατικά αυτοκίνητα.

(2)

Η μεθοδολογία συσχέτισης αποσκοπεί στην επίτευξη αποτελεσμάτων που εξασφαλίζουν ότι οι απαιτήσεις μείωσης που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 443/2009 είναι ανάλογης αυστηρότητας βάσει τόσο της παλαιάς όσο και της νέας διαδικασίας δοκιμών. Οι αρχές έγκρισης και οι τεχνικές υπηρεσίες θα πρέπει, συνεπώς, από κοινού με τους κατασκευαστές, να μεριμνούν ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι δοκιμές WLTP και NEDC που πραγματοποιούνται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού εκτελούνται υπό συνθήκες δοκιμών που είναι συγκρίσιμες και σύμφωνες με τον στόχο του παρόντος κανονισμού.

(3)

Για τον σκοπό αυτό, είναι απαραίτητη η αποσαφήνιση ορισμένων πτυχών των συνθηκών δοκιμών WLTP που θα πρέπει να ισχύουν για τις συσχετίσεις που πραγματοποιούνται με σκοπό την παρακολούθηση των δεδομένων που αφορούν τις εκπομπές CO2 των NEDC και WLTP για οχήματα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά το 2020. Οι αποσαφηνίσεις αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς να θίγεται η διαδικασία και οι απαιτήσεις που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1151 της Επιτροπής (3) και χωρίς να επηρεάζεται η εγκυρότητα των εγκρίσεων τύπου που έχουν ήδη χορηγηθεί σε αυτή τη βάση.

(4)

Είναι επίσης αναγκαίο να προσδιοριστεί η διαφορά για το 2020 μεταξύ των τιμών εκπομπών CO2 που δηλώνονται από τους κατασκευαστές για τους σκοπούς της έγκρισης τύπου όσον αφορά τις εκπομπές και αυτών που μετρώνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1151. Επομένως, οι κατασκευαστές θα πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να υπολογίζουν και να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις τιμές εκπομπών CO2 WLTP για όλα τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν το ημερολογιακό έτος 2020, χρησιμοποιώντας τις τιμές μέτρησης για όχημα κατηγορίας H και L ως δεδομένα εισόδου για τη μέθοδο παρεμβολής.

(5)

Για περιορισμένο αριθμό οικογενειών παρεμβολής, μόνο οι τιμές μέτρησης οχήματος κατηγορίας H θα είναι διαθέσιμες το 2020. Ο αριθμός αυτών των οικογενειών θα πρέπει να παρακολουθείται στενά και η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο αποκλεισμού των εν λόγω οικογενειών από τον υπολογισμό των δεδομένων αναφοράς για το 2020, σε περίπτωση σημαντικής αύξησης του αριθμού αυτών των οικογενειών σε σύγκριση με την κατάσταση του 2018.

(6)

Η διαφάνεια κατά τις δοκιμές εκπομπών θα πρέπει να βελτιωθεί, και τα δεδομένα σχετικά με τις δοκιμές WLTP καθώς και σχετικά με τα αποτελέσματα συσχέτισης θα πρέπει, ως εκ τούτου, να τεθούν στη διάθεση της Επιτροπής. Αυτό θα επιτρέψει στην Επιτροπή να εντοπίσει γρήγορα και να αντιμετωπίσει ζητήματα που προκύπτουν και πιθανές ασυνέπειες όσον αφορά την εφαρμογή των διαδικασιών. Για τον λόγο αυτό, ο πίνακας δεδομένων εισόδου πρέπει να συμπληρώνεται για κάθε δοκιμή WLTP που εκτελείται και να διαβιβάζεται στην Επιτροπή στο σύνολό του ως μέρος της ανταλλαγής δεδομένων μέσω του εργαλείου συσχέτισης. Προκειμένου να διασφαλίζεται ο εμπιστευτικός χαρακτήρας, το αρχείο δεδομένων εισόδου, ενόψει της διαβίβασης, πρέπει να είναι κρυπτογραφημένο.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος,

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1484/95 της Επιτροπής (3) καθορίστηκαν οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του καθεστώτος συμπληρωματικών εισαγωγικών δασμών και οι αντιπροσωπευτικές τιμές στους τομείς του κρέατος πουλερικών και των αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης.

(2)

Από τον τακτικό έλεγχο των στοιχείων στα οποία βασίζεται ο καθορισμός των αντιπροσωπευτικών τιμών για τα προϊόντα των τομέων του κρέατος πουλερικών και των αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης, προκύπτει ότι επιβάλλεται να τροποποιηθούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές για τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων, αφού ληφθούν υπόψη οι διακυμάνσεις των τιμών ανάλογα με την καταγωγή.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1484/95 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)

Λόγω της ανάγκης να εξασφαλιστεί η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου το ταχύτερο δυνατόν μετά τη διάθεση των επικαιροποιημένων στοιχείων, κρίνεται σκόπιμο ο παρών κανονισμός να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του,

(1)

Η απόφαση 2007/701/ΕΚ της Επιτροπής (2) εγκρίνει τη διάθεση στην αγορά τροφίμων και ζωοτροφών που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από γενετικώς τροποποιημένο αραβόσιτο της σειράς NK603 × MON 810 (εφεξής «αραβόσιτος NK603 × MON 810»). Το πεδίο εφαρμογής της έγκρισης αυτής καλύπτει επίσης τη διάθεση στην αγορά άλλων προϊόντων εκτός των τροφίμων και των ζωοτροφών που περιέχουν ή αποτελούνται από αραβόσιτο NK603 × MON 810, για τις ίδιες χρήσεις όπως οποιουδήποτε άλλου αραβόσιτου, εκτός της καλλιέργειας.

(2)

Στις 20 Οκτωβρίου 2016 η Monsanto Europe NV/S.A. υπέβαλε στην Επιτροπή αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 11 και το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003, για την ανανέωση της εν λόγω έγκρισης.

(3)

Στις 26 Φεβρουαρίου 2018 η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») εξέδωσε θετική γνώμη (3) σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003. Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αίτηση ανανέωσης δεν περιείχε στοιχεία σχετικά με την ύπαρξη νέων κινδύνων, τροποποιημένη έκθεση ή νέες επιστημονικές αβεβαιότητες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πορίσματα της αρχικής εκτίμησης κινδύνου για τον αραβόσιτο NK603 × MON 810, που εγκρίθηκαν από την Αρχή το 2005 (4).

(4)

Στη γνώμη που εξέδωσε στις 26 Φεβρουαρίου 2018, η Αρχή εξέτασε όλα τα ερωτήματα και τις ανησυχίες που διατύπωσαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της διαβούλευσης με τις αρμόδιες εθνικές αρχές σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 και το άρθρο 18 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003.

(5)

Η Αρχή κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι το σχέδιο παρακολούθησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, το οποίο συνίσταται σε γενικό σχέδιο επιτήρησης που υποβλήθηκε από τον αιτούντα, συνάδει με τις προβλεπόμενες χρήσεις των προϊόντων.

(6)

Με βάση τα ανωτέρω, η έγκριση της διάθεσης στην αγορά τροφίμων και συστατικών τροφίμων που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από αραβόσιτο NK603 × MON 810, ζωοτροφών που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από αραβόσιτο NK603 × MON 810 και προϊόντων εκτός των τροφίμων και των ζωοτροφών που περιέχουν ή αποτελούνται από αραβόσιτο NK603 × MON 810 για τις ίδιες χρήσεις όπως οποιουδήποτε άλλου αραβόσιτου, εκτός της καλλιέργειας, θα πρέπει να ανανεωθεί.

(7)

Στο πλαίσιο της αρχικής έγκρισης του αραβοσίτου NK603 × MON 810 έχει διατεθεί μοναδικός αναγνωριστικός κωδικός για τον αραβόσιτο NK603 × MON 810, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 65/2004 της Επιτροπής (5). Αυτός ο αποκλειστικός αναγνωριστικός κωδικός θα πρέπει να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται.

(8)

Βάσει της γνώμης της Αρχής, φαίνεται ότι δεν χρειάζονται ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης, πέραν εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 και στο άρθρο 25 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003, καθώς και στο άρθρο 4 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1830/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), για τα προϊόντα που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί ότι η χρήση των προϊόντων που περιέχουν ή αποτελούνται από αραβόσιτο NK603 × MON 810 θα παραμείνει εντός των ορίων της έγκρισης που χορηγείται με την παρούσα απόφαση, η επισήμανση αυτών των προϊόντων, εξαιρουμένων των τροφίμων που προορίζονται για διατροφικές χρήσεις, θα πρέπει να περιέχει σαφή ένδειξη ότι τα εν λόγω προϊόντα δεν προορίζονται για καλλιέργεια.

(9)

Για να υπάρχει εικόνα της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων των δραστηριοτήτων που ορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης όσον αφορά τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, ο κάτοχος της έγκρισης θα πρέπει να υποβάλλει ετήσιες εκθέσεις, με βάση τις απαιτήσεις για τα τυποποιημένα έντυπα υποβολής που ορίζονται στην απόφαση 2009/770/ΕΚ της Επιτροπής (7).

(10)

Η γνωμοδότηση της Αρχής δεν δικαιολογεί την επιβολή ειδικών όρων ή περιορισμών για τη διάθεση στην αγορά και/ή τη χρήση και τον χειρισμό των τροφίμων και ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων παρακολούθησης μετά τη διάθεση στην αγορά για τη χρήση για ανθρώπινη και ζωική κατανάλωση.

(11)

Το σύνολο των πληροφοριών που αφορούν την έγκριση των προϊόντων θα πρέπει να καταχωριστεί στο κοινοτικό μητρώο των γενετικώς τροποποιημένων τροφίμων και ζωοτροφών που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003.

(12)

Η παρούσα απόφαση πρέπει να κοινοποιηθεί μέσω του Οργανισμού Ελέγχου της Βιοασφάλειας στα μέρη που προσυπογράφουν το πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια, το οποίο προσαρτάται στη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 και με το άρθρο 15 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1946/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

(13)

Η μόνιμη επιτροπή φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών δεν διατύπωσε γνώμη εντός της προθεσμίας που καθορίστηκε από τον πρόεδρό της. Η έκδοση της παρούσας εκτελεστικής πράξης κρίθηκε αναγκαία και ο πρόεδρος την υπέβαλε στην επιτροπή προσφυγών για περαιτέρω συζήτηση. Η επιτροπή προσφυγών δεν διατύπωσε γνώμη,

(1)

Στις 26 Νοεμβρίου 2013 η Monsanto Europe SA/N.V. υπέβαλε αίτηση, εξ ονόματος της Monsanto Company, σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003, για τη διάθεση στην αγορά τροφίμων, συστατικών τροφίμων και ζωοτροφών που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από γενετικώς τροποποιημένο αραβόσιτο MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 («η αίτηση») στην αρμόδια εθνική αρχή του Βελγίου. Η αίτηση αφορούσε επίσης τη διάθεση στην αγορά προϊόντων που περιέχουν ή αποτελούνται από γενετικώς τροποποιημένο αραβόσιτο MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 και προορίζονται για άλλες χρήσεις εκτός από τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές, εξαιρουμένης της καλλιέργειας.

(2)

Επιπροσθέτως, η αίτηση κάλυπτε τη διάθεση στην αγορά προϊόντων που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από εικοσιπέντε επιμέρους συνδυασμούς των μονών συμβάντων μετασχηματισμού που συνθέτουν τον αραβόσιτο MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122. Δώδεκα από αυτούς τους επιμέρους συνδυασμούς έχουν ήδη εγκριθεί: ο 1507 × 59122 εγκρίθηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1110 της Επιτροπής (2)· ο MON 89034 × MON 88017 εγκρίθηκε με την απόφαση (ΕΕ) 2011/366/ΕΕ της Επιτροπής (3)· ο MON 87427 × MON 89034 εγκρίθηκε με την απόφαση (ΕΕ) 2018/1111 της Επιτροπής (4)· και οι MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122, MON 89034 × 1507 × MON 88017, MON 89034 × 1507 × 59122, MON 89034 × MON 88017 × 59122, 1507 × MON 88017 × 59122, MON 89034 × 1507, MON 89034 × 59122, 1507 × MON 88017, MON 88017 × 59122 εγκρίθηκαν με την εκτελεστική απόφαση 2013/650/ΕΕ της Επιτροπής (5).

(3)

Η Monsanto Europe S.A./N.V., κάτοχος της έγκρισης ενός από τους δώδεκα επιμέρους συνδυασμούς που έχουν ήδη εγκριθεί, του επιμέρους συνδυασμού MON 89034 × MON 88017, ζήτησε από την Επιτροπή να καταργηθεί η απόφαση 2011/366/ΕΕ και να ενσωματωθεί στο αντικείμενο της παρούσας απόφασης.

(4)

Η παρούσα απόφαση καλύπτει δεκατέσσερις επιμέρους συνδυασμούς: τέσσερις επιμέρους συνδυασμούς τεσσάρων συμβάντων (MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017, MON 87427 × MON 89034 × 1507 × 59122, MON 87427 × MON 89034 × MON 88017 × 59122 και MON 87427 × 1507 × MON 88017 × 59122)· έξι επιμέρους συνδυασμούς τριών συμβάντων (MON 87427 × MON 89034 × 1507, MON 87427 × MON 89034 × MON 88017, MON 87427 × MON 89034 × 59122, MON 87427 × 1507 × MON 88017, MON 87427 × 1507 × 59122 και MON 87427 × MON 88017 × 59122)· και τέσσερις επιμέρους συνδυασμούς δύο συμβάντων (MON 87427 × 1507, MON 87427 × MON 88017, MON 87427 × 59122 και MON 89034 × MON 88017).

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5 και το άρθρο 17 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003, η αίτηση περιείχε πληροφορίες και συμπεράσματα σχετικά με την αξιολόγηση κινδύνου που διενεργήθηκε σύμφωνα με τις αρχές του παραρτήματος II της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), καθώς και τις πληροφορίες που απαιτούνται βάσει των παραρτημάτων III και IV της εν λόγω οδηγίας. Η αίτηση περιλάμβανε επίσης σχέδιο παρακολούθησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με το παράρτημα VII της οδηγίας 2001/18/ΕΚ.

(6)

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2017 η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή») εξέδωσε θετική γνώμη σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003 (7). Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο γενετικώς τροποποιημένος αραβόσιτος MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 είναι εξίσου ασφαλής και θρεπτικός με τον αντίστοιχο μη γενετικώς τροποποιημένο με τον οποίο έγινε σύγκριση και με τις μη γενετικώς τροποποιημένες ποικιλίες αναφοράς που δοκιμάστηκαν στο πλαίσιο του αντικειμένου της αίτησης. Δεν διαπιστώθηκαν νέα προβλήματα ασφάλειας για τους προηγουμένως αξιολογηθέντες επιμέρους συνδυασμούς και, συνεπώς, εξακολουθούν να ισχύουν τα προηγούμενα συμπεράσματα για τους εν λόγω επιμέρους συνδυασμούς. Όσον αφορά τους υπόλοιπους επιμέρους συνδυασμούς, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αναμένεται να είναι εξίσου ασφαλείς με τα μονά συμβάντα μετασχηματισμού MON 87427, MON 89034, 1507, MON 88017 και 59122, τους προηγουμένως αξιολογηθέντες επιμέρους συνδυασμούς και τον αραβόσιτο από σώρευση πέντε συμβάντων MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122.

(7)

Στη γνώμη της, η Αρχή εξέτασε τα συγκεκριμένα ερωτήματα και τις ανησυχίες που διατύπωσαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της διαβούλευσης με τις αρμόδιες εθνικές αρχές, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 και το άρθρο 18 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003.

(8)

Η Αρχή κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι το σχέδιο παρακολούθησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που υπέβαλε ο αιτών, το οποίο συνίσταται σε γενικό σχέδιο επιτήρησης, συνάδει με τις προβλεπόμενες χρήσεις των προϊόντων. Ωστόσο, το σχέδιο παρακολούθησης αναθεωρήθηκε από την Επιτροπή, όπως συνέστησε η Αρχή, για να καλύψει επίσης τους επιμέρους συνδυασμούς που εμπίπτουν στην παρούσα απόφαση.

(9)

Με βάση το ανωτέρω σκεπτικό, θα πρέπει να εγκριθεί η διάθεση στην αγορά προϊόντων που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από τον γενετικώς τροποποιημένο αραβόσιτο MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122 και τους δεκατέσσερις επιμέρους συνδυασμούς που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 4 και παρατίθενται στην αίτηση.

(10)

Για λόγους απλούστευσης, θα πρέπει να καταργηθεί η απόφαση 2011/366/ΕΕ.

(11)

Θα πρέπει να αποδοθεί αποκλειστικός αναγνωριστικός κωδικός σε κάθε γενετικώς τροποποιημένο οργανισμό που εμπίπτει στην παρούσα απόφαση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 65/2004 της Επιτροπής (8). Ο αποκλειστικός αναγνωριστικός κωδικός που αποδόθηκε με την απόφαση 2011/366/ΕΕ θα πρέπει να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται.

(12)

Βάσει της γνώμης της Αρχής, φαίνεται ότι δεν χρειάζονται ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης, πέραν εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 και στο άρθρο 25 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003, καθώς και στο άρθρο 4 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1830/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), για τα προϊόντα που καλύπτονται από την παρούσα απόφαση. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί ότι η χρήση των εν λόγω προϊόντων θα παραμείνει εντός των ορίων της έγκρισης που χορηγείται με την παρούσα απόφαση, η επισήμανση των εν λόγω προϊόντων, εξαιρουμένων των τροφίμων, θα πρέπει να περιέχει σαφή ένδειξη ότι τα εν λόγω προϊόντα δεν προορίζονται για καλλιέργεια.

(13)

Ο κάτοχος έγκρισης πρέπει να υποβάλλει ετήσιες εκθέσεις για την εφαρμογή και τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων που ορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Τα αποτελέσματα αυτά θα πρέπει να υποβάλλονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις, όσον αφορά τα τυποποιημένα έντυπα για την υποβολή των αποτελεσμάτων, οι οποίες ορίζονται στην απόφαση 2009/770/ΕΚ της Επιτροπής (10).

(14)

Η γνώμη της Αρχής δεν δικαιολογεί την επιβολή ειδικών όρων ή περιορισμών για τη διάθεση στην αγορά και/ή ειδικών όρων ή περιορισμών για τη χρήση και τον χειρισμό, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων παρακολούθησης μετά τη διάθεση στην αγορά ως προς την κατανάλωση του τροφίμου και της ζωοτροφής, ή ειδικών όρων για την προστασία ιδιαίτερων οικοσυστημάτων/περιβάλλοντος και/ή γεωγραφικών περιοχών, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 5 στοιχείο ε) και στο άρθρο 18 παράγραφος 5 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003.

(15)

Το σύνολο των πληροφοριών που αφορούν την έγκριση των προϊόντων θα πρέπει να καταχωριστεί στο κοινοτικό μητρώο των γενετικώς τροποποιημένων τροφίμων και ζωοτροφών που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003.

(16)

Η παρούσα απόφαση πρέπει να κοινοποιηθεί μέσω του Οργανισμού Ελέγχου της Βιοασφάλειας στα μέρη που προσυπογράφουν το πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια, το οποίο προσαρτάται στη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 και με το άρθρο 15 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1946/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(17)