20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/1

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 651/2014 της Επιτροπής (2) ορίζει ότι ορισμένες κατηγορίες ενισχύσεων είναι συμβατές με την εσωτερική αγορά και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης στην Επιτροπή πριν από τη χορήγησή τους. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 651/2014 εξήγγειλε την πρόθεση της Επιτροπής να επανεξετάσει το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού προκειμένου να συμπεριληφθούν σε αυτό άλλες κατηγορίες ενισχύσεων, ιδίως οι ενισχύσεις για λιμενικές και αερολιμενικές υποδομές, αφότου θα έχει αποκτηθεί επαρκής πείρα.

(2)

Με βάση την πείρα που αποκτήθηκε από την Επιτροπή και προκειμένου να απλουστευθούν και να αποσαφηνιστούν οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, καθώς και να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος της κοινοποίησης απλών μέτρων κρατικής ενίσχυσης και να επιτραπεί στην Επιτροπή να εστιάζει στις υποθέσεις που μπορεί να προκαλέσουν τις μεγαλύτερες στρεβλώσεις, οι ενισχύσεις για λιμενικές και αερολιμενικές υποδομές θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 651/2014.

(3)

Οι επενδυτικές ενισχύσεις υπέρ περιφερειακών αερολιμένων με μέση ετήσια επιβατική κίνηση έως τρία εκατομμύρια επιβάτες μπορούν να βελτιώσουν τόσο την προσπελασιμότητα ορισμένων περιοχών όσο και την τοπική ανάπτυξη, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε αερολιμένα. Επομένως, τέτοιες επενδυτικές ενισχύσεις στηρίζουν τις προτεραιότητες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» συμβάλλοντας στην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και στην επίτευξη στόχων κοινού ενδιαφέροντος για την Ένωση. Από την πείρα που αποκτήθηκε κατά την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις σε αερολιμένες και αεροπορικές εταιρείες (3) προκύπτει ότι οι επενδυτικές ενισχύσεις σε περιφερειακούς αερολιμένες δεν προκαλούν αδικαιολόγητη στρέβλωση του εμπορίου και του ανταγωνισμού, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Οι επενδυτικές ενισχύσεις σε περιφερειακούς αερολιμένες θα πρέπει, επομένως, να καλύπτονται από την απαλλαγή κατά κατηγορία του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 651/2014, με την επιφύλαξη της τήρησης αυτών των προϋποθέσεων. Δεν θα ήταν σκόπιμο να καθιερωθεί όριο κοινοποίησης όσον αφορά το ποσό της ενίσχυσης, δεδομένου ότι οι ανταγωνιστικές επιπτώσεις ενός μέτρου ενίσχυσης εξαρτώνται κυρίως από το μέγεθος του αερολιμένα και όχι από το ποσό της ενίσχυσης.

(4)

Οι προϋποθέσεις για την απαλλαγή των επενδυτικών ενισχύσεων από την υποχρέωση κοινοποίησης θα πρέπει να αποσκοπούν στον περιορισμό των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τους ισότιμους όρους ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, εξασφαλίζοντας ιδίως την αναλογικότητα του ποσού της ενίσχυσης. Για να είναι αναλογική, μια επενδυτική ενίσχυση θα πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις. Η ένταση της ενίσχυσης δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τη μέγιστη επιτρεπόμενη ένταση ενίσχυσης, η οποία ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος του αερολιμένα. Επιπροσθέτως, το ποσό της ενίσχυσης δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών και του κέρδους εκμετάλλευσης της επένδυσης. Για πολύ μικρούς αερολιμένες με έως 200 000 επιβάτες ετησίως, η επενδυτική ενίσχυση θα πρέπει να απαιτείται να πληροί μόνο μία εξ αυτών των προϋποθέσεων. Οι όροι συμβατότητας θα πρέπει να διασφαλίζουν την ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην υποδομή. Η απαλλαγή δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις επενδυτικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε αερολιμένες που βρίσκονται κοντά σε υφιστάμενο αερολιμένα από τον οποίο εκτελούνται τακτικές αεροπορικές γραμμές, διότι οι ενισχύσεις προς τους εν λόγω αερολιμένες συνεπάγονται μεγαλύτερο κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή, με εξαίρεση τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε πολύ μικρούς αερολιμένες με έως 200 000 επιβάτες ετησίως, οι οποίες δεν είναι πιθανό να οδηγήσουν σε σημαντική στρέβλωση του ανταγωνισμού.

(5)

Οι ενισχύσεις λειτουργίας σε πολύ μικρούς αερολιμένες με έως 200 000 επιβάτες ετησίως δεν οδηγούν σε αδικαιολόγητη στρέβλωση του εμπορίου και του ανταγωνισμού, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Οι όροι συμβατότητας θα πρέπει, ειδικότερα, να διασφαλίζουν ότι το ποσό της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το ποσό των ζημιών εκμετάλλευσης και ένα εύλογο κέρδος, καθώς και ότι υπάρχει ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην υποδομή. Επιπροσθέτως, η ενίσχυση δεν θα πρέπει να υπόκειται στον όρο ότι ο φορέας εκμετάλλευσης του αερολιμένα συνάπτει συμφωνίες με μία ή περισσότερες αεροπορικές εταιρείες σχετικά με τα αερολιμενικά τέλη, την πληρωμή υπηρεσιών μάρκετινγκ ή άλλες οικονομικές πτυχές των δραστηριοτήτων της αεροπορικής εταιρείας στον συγκεκριμένο αερολιμένα. Οι συμφωνίες μεταξύ ενός αερολιμένα που διαθέτει κρατικούς πόρους και μιας αεροπορικής εταιρείας ενδέχεται, υπό ορισμένες περιστάσεις, να συνιστούν κρατική ενίσχυση προς την εν λόγω αεροπορική εταιρεία (4), και μια τέτοια ενίσχυση θα πρέπει να εξακολουθεί να υπόκειται πλήρως στην υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.

(6)

Οι θαλάσσιοι λιμένες έχουν στρατηγική σημασία για την επίτευξη της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, όπως ορίζεται, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και στη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Χάρτης πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών — Για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών» (5). Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση «Λιμένες: κινητήρας οικονομικής μεγέθυνσης» (6), η αποτελεσματική λειτουργία των λιμένων σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές της Ένωσης προϋποθέτει αποτελεσματικές κρατικές και ιδιωτικές επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι, ειδικότερα, αναγκαίες για την προσαρμογή της υποδομής πρόσβασης στους λιμένες, καθώς και της λιμενικής υποδομής στο αυξημένο μέγεθος και την περιπλοκότητα του στόλου, στη χρήση υποδομής εναλλακτικών καυσίμων, καθώς και στις αυστηρότερες απαιτήσεις όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιδόσεις. Η έλλειψη λιμενικών υποδομών υψηλής στάθμης έχει ως αποτέλεσμα κυκλοφοριακή συμφόρηση και πρόσθετο κόστος για τους φορτωτές, τους μεταφορείς και τους καταναλωτές.

(7)

Η ανάπτυξη λιμένων εσωτερικής ναυσιπλοΐας και η ενσωμάτωσή τους σε πολυτροπικές μεταφορές είναι ένας από τους κύριους στόχους της πολιτικής της Ένωσης στον τομέα των μεταφορών. Οι κανόνες της Ένωσης αποσκοπούν ρητά στην ενίσχυση, αφενός, της διατροπικότητας των μεταφορών και, αφετέρου, της μετάβασης προς μέσα μεταφοράς φιλικότερα προς το περιβάλλον, όπως οι σιδηροδρομικές και οι θαλάσσιες/εσωτερικές πλωτές μεταφορές.

(8)

Οι προϋποθέσεις για την απαλλαγή των ενισχύσεων σε λιμένες από την υποχρέωση κοινοποίησης θα πρέπει να αποσκοπούν στον περιορισμό των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τους ισότιμους όρους ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, ιδίως εξασφαλίζοντας την αναλογικότητα του ποσού της ενίσχυσης. Για να είναι αναλογική, η ενίσχυση θα πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις. Η ένταση της ενίσχυσης δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τη μέγιστη επιτρεπόμενη ένταση ενίσχυσης η οποία, για θαλάσσιους λιμένες, ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος του επενδυτικού σχεδίου. Επιπροσθέτως, το ποσό της ενίσχυσης δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών και του κέρδους εκμετάλλευσης της επένδυσης, εκτός από τα πολύ μικρά ποσά ενισχύσεων, για τα οποία είναι σκόπιμο να προβλεφθεί απλουστευμένη προσέγγιση προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος. Οι όροι συμβατότητας θα πρέπει ακόμη να διασφαλίζουν ότι κάθε παραχώρηση ή άλλη ανάθεση σε τρίτους της κατασκευής, αναβάθμισης, λειτουργίας ή μίσθωσης λιμενικής υποδομής για την οποία χορηγείται ενίσχυση γίνεται σε βάση ανταγωνισμού και διαφάνειας, χωρίς διακρίσεις και όρους, με την επιφύλαξη των κανόνων της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων και συμβάσεων παραχώρησης, κατά περίπτωση. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται η ίση και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στην υποδομή.

(9)

Οι επενδύσεις που περιλαμβάνονται στα προγράμματα εργασίας των «διαδρόμων του κεντρικού δικτύου», που καθορίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1315/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) είναι έργα κοινού ενδιαφέροντος με ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον για την Ένωση. Οι θαλάσσιοι λιμένες που είναι μέρος των δικτύων αυτών αποτελούν τα σημεία εισόδου και εξόδου των εμπορευμάτων που μεταφέρονται εντός και εκτός της Ένωσης. Οι λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας που είναι μέρος των εν λόγω δικτύων αποτελούν βασικούς παράγοντες που επιτρέπουν τη συνδυαστικότητα του δικτύου. Για τις επενδύσεις που αποσκοπούν στη βελτίωση των επιδόσεων των λιμένων αυτών θα πρέπει επομένως να ισχύει ανώτερο όριο κοινοποίησης.

(10)

Με βάση την πείρα που αποκτήθηκε κατά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 651/2014 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 702/2014 της Επιτροπής (8), είναι επίσης σκόπιμο να προσαρμοστούν ορισμένες διατάξεις των εν λόγω κανονισμών.

(11)

Ιδίως όσον αφορά τα καθεστώτα περιφερειακών ενισχύσεων λειτουργίας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η εφαρμογή διαφορετικών κανόνων για την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους μεταφοράς και άλλων πρόσθετων δαπανών αποδείχθηκε δύσκολη στην πράξη και μη κατάλληλη για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών μειονεκτημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης, ήτοι τη μεγάλη απόσταση και τον νησιωτικό χαρακτήρα, τη μικρή έκταση, τη δύσκολη μορφολογία και το κλίμα, την οικονομική εξάρτηση από μικρό αριθμό προϊόντων, προβλήματα μόνιμα και σωρευτικά τα οποία αναχαιτίζουν σημαντικά την ανάπτυξή τους, και, ως εκ τούτου, οι διατάξεις θα πρέπει να αντικατασταθούν από μια μέθοδο που ισχύει για κάθε επιπρόσθετο κόστος. Η εφαρμογή μέτρων περιφερειακών επενδυτικών ενισχύσεων και λειτουργικών ενισχύσεων σε εξόχως απόκεντρες περιοχές τα οποία, μεταξύ άλλων, είναι προς όφελος επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας, θα πρέπει να συνάδει με τις υποχρεώσεις της Ένωσης που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες στις οποίες αυτή είναι συμβαλλόμενο μέρος. Κατά συνέπεια, τα εν λόγω μέτρα περιφερειακών επενδυτικών ενισχύσεων και ενισχύσεων λειτουργίας δεν θα πρέπει να είναι προς όφελος σκαφών που συμμετέχουν σε παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία, ούτε να συμβάλλουν στην υπεραλίευση ή σε αύξηση της αλιευτικής ικανότητας των σκαφών.

(12)

Λαμβανομένων υπόψη των περιορισμένων αρνητικών επιπτώσεων στον ανταγωνισμό των ενισχύσεων για τον πολιτισμό και τη διατήρηση της κληρονομιάς και των ενισχύσεων για αθλητικές υποδομές και πολυλειτουργικές ψυχαγωγικές υποδομές, τα όρια κοινοποίησης για τις ενισχύσεις στους εν λόγω τομείς θα πρέπει να αυξηθούν.

(13)

Προκειμένου να απλουστευθεί ο υπολογισμός των επιλέξιμων δαπανών δυνάμει των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 651/2014 και (ΕΕ) αριθ. 702/2014 για πράξεις που χρηματοδοτούνται τουλάχιστον εν μέρει μέσω ταμείου της Ένωσης που επιτρέπει τη χρήση απλουστευμένων επιλογών κόστους, θα πρέπει να προσαρμοσθούν οι διατάξεις περί επιλέξιμων δαπανών.

(14)

Στο πλαίσιο του μέσου για τις ΜΜΕ του προγράμματος «Ορίζοντας 2020», όπως προβλέπεται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1291/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), τα έργα μπορούν να λάβουν σήμα ποιότητας «Σφραγίδα Αριστείας» της Επιτροπής. Τα έργα αυτά, λόγω των περιορισμένων ποσών ενίσχυσης ύψους μέχρι 2,5 εκατ. ευρώ ανά έργο και του γεγονότος ότι στοχεύουν αποκλειστικά τις ΜΜΕ, μπορούν να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης σύμφωνα με τους κανόνες του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 651/2014.

(15)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 651/2014 και ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 702/2014 θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθούν αναλόγως,

1)

το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

2)

το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

3)

στο άρθρο 4, η παράγραφος 1 τροποποιείται ως εξής:

4)

στο άρθρο 5 παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο ια):

5)

στο άρθρο 6, η παράγραφος 5 τροποποιείται ως εξής:

6)

το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

7)

στο άρθρο 8, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 7:

«7.   Κατά παρέκκλιση των παραγράφων 1 έως 6, για τον καθορισμό της τήρησης των ανώτατων ορίων που ισχύουν για τις περιφερειακές ενισχύσεις λειτουργίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όπως ορίζεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι περιφερειακές ενισχύσεις λειτουργίας σε εξόχως απόκεντρες περιοχές που υλοποιούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.»·

8)

το άρθρο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 12

Παρακολούθηση

1.   Για να είναι η Επιτροπή σε θέση να παρακολουθεί τις ενισχύσεις που απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη, ή εναλλακτικά, στην περίπτωση ενισχύσεων που χορηγούνται για έργα ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας, το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διαχειριστική αρχή, διατηρούν λεπτομερείς φακέλους με τις πληροφορίες και τα δικαιολογητικά έγγραφα που απαιτούνται προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Οι φάκελοι αυτοί φυλάσσονται επί 10 έτη από την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκαν είτε η ad hoc ενίσχυση είτε η τελευταία ενίσχυση δυνάμει του καθεστώτος.

2.   Σε περίπτωση καθεστώτων στο πλαίσιο των οποίων χορηγούνται αυτόματα φορολογικές ενισχύσεις, όπως π.χ. βάσει των φορολογικών δηλώσεων των δικαιούχων, και όπου δεν διενεργείται εκ των προτέρων επαλήθευση από την οποία να προκύπτει ότι πληρούνται όλοι οι όροι του συμβιβάσιμου για κάθε δικαιούχο, τα κράτη μέλη επαληθεύουν τακτικά, τουλάχιστον εκ των υστέρων και βάσει δειγματοληψίας, ότι πληρούνται όλοι οι όροι του συμβιβάσιμου, και συνάγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Τα κράτη μέλη διατηρούν λεπτομερή αρχεία των επαληθεύσεων για τουλάχιστον 10 έτη από την ημερομηνία των ελέγχων.

3.   Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από κάθε κράτος μέλος όλες τις πληροφορίες και τα δικαιολογητικά έγγραφα που κρίνει απαραίτητα για την παρακολούθηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2. Το οικείο κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή όλες τις ζητούμενες πληροφορίες και τα δικαιολογητικά έγγραφα εντός προθεσμίας 20 εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του σχετικού αιτήματος ή άλλης μεγαλύτερης προθεσμίας που καθορίζεται ενδεχομένως στο αίτημα.»·

9)

το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 13

Πεδίο εφαρμογής των περιφερειακών ενισχύσεων

Το παρόν τμήμα δεν εφαρμόζεται:

10)

το άρθρο 14 τροποποιείται ως εξής:

11)

το άρθρο 15 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 15

Περιφερειακές ενισχύσεις λειτουργίας

1.   Τα καθεστώτα περιφερειακών ενισχύσεων λειτουργίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, στις αραιοκατοικημένες περιοχές και στις πολύ αραιοκατοικημένες περιοχές συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.

2.   Στις αραιοκατοικημένες περιοχές, τα καθεστώτα περιφερειακών ενισχύσεων λειτουργίας αντισταθμίζουν τις επιπρόσθετες δαπάνες μεταφοράς εμπορευμάτων που έχουν παραχθεί σε περιοχές επιλέξιμες για τη χορήγηση ενισχύσεων λειτουργίας, καθώς και τις επιπρόσθετες δαπάνες μεταφοράς εμπορευμάτων που υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία σε αυτές τις περιοχές, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Η ένταση της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το 100 % των επιπρόσθετων δαπανών μεταφοράς που καθορίζονται στην παρούσα παράγραφο.

3.   Σε πολύ αραιοκατοικημένες περιοχές, τα καθεστώτα περιφερειακών ενισχύσεων λειτουργίας αποτρέπουν ή αναχαιτίζουν τη μείωση του πληθυσμού υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

4.   Στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, τα καθεστώτα ενισχύσεων λειτουργίας αντισταθμίζουν το πρόσθετο κόστος λειτουργίας που προκύπτει σε αυτές τις περιοχές ως άμεσο αποτέλεσμα ενός ή περισσότερων από τα μόνιμα μειονεκτήματα που αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης, όταν οι δικαιούχοι ασκούν την οικονομική δραστηριότητά τους σε εξόχως απόκεντρη περιοχή, υπό την προϋπόθεση ότι το ετήσιο ποσό ενίσχυσης ανά δικαιούχο δυνάμει όλων των καθεστώτων ενισχύσεων λειτουργίας που εφαρμόζονται βάσει του παρόντος κανονισμού δεν υπερβαίνει κανένα από τα ακόλουθα ποσοστά:

12)

στο άρθρο 21, η παράγραφος 16 τροποποιείται ως εξής:

13)

στο άρθρο 22, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Είναι επιλέξιμες οιεσδήποτε μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο μικρές επιχειρήσεις, έως και πέντε έτη μετά την καταχώρισή τους, οι οποίες πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Για τις επιλέξιμες επιχειρήσεις που δεν υπόκεινται σε καταχώριση, η πενταετής περίοδος επιλεξιμότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι αρχίζει από τη στιγμή που η επιχείρηση είτε αρχίζει την οικονομική της δραστηριότητα είτε καθίσταται υπόχρεη καταβολής φόρου για την οικονομική της δραστηριότητα.

Κατά παρέκκλιση του πρώτου εδαφίου του στοιχείου γ), οι επιχειρήσεις που συστάθηκαν μέσω συγχώνευσης επιχειρήσεων επιλέξιμων για ενίσχυση δυνάμει του παρόντος άρθρου θεωρούνται επίσης επιλέξιμες επιχειρήσεις, έως και πέντε έτη μετά την ημερομηνία καταχώρισης της παλαιότερης επιχείρησης που μετέχει στη συγχώνευση.»·

14)

στο άρθρο 25, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Οι ενισχύσεις για έργα έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένων των έργων που έχουν λάβει σήμα ποιότητας “Σφραγίδα Αριστείας” στο πλαίσιο του μέσου για τις ΜΜΕ του προγράμματος “Ορίζοντας 2020”, συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.»·

15)

στο άρθρο 31 παράγραφος 3, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

16)

στο άρθρο 52 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος 2α:

«2α.   Αντί του καθορισμού των επιλέξιμων δαπανών όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2, το μέγιστο ποσό ενίσχυσης για ένα έργο μπορεί να καθοριστεί με βάση την ανταγωνιστική διαδικασία επιλογής, σύμφωνα με την παράγραφο 4.»·

17)

το άρθρο 53 τροποποιείται ως εξής:

18)

στο άρθρο 54 παράγραφος 4, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, το ανώτατο ποσό των δαπανών που υπόκεινται σε υποχρεώσεις εδαφικότητας δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το 80 % του συνολικού προϋπολογισμού της παραγωγής.

Για να είναι ένα έργο επιλέξιμο προς ενίσχυση, ένα κράτος μέλος μπορεί επίσης να απαιτήσει ένα ελάχιστο επίπεδο της δραστηριότητας παραγωγής να πραγματοποιείται στην οικεία επικράτεια, όμως το επίπεδο αυτό δεν δύναται να υπερβαίνει το 50 % του συνολικού προϋπολογισμού παραγωγής.»·

19)

στο άρθρο 55, η παράγραφος 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«12.   Για τις ενισχύσεις που δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατ. ευρώ, το μέγιστο ποσό της ενίσχυσης μπορεί να καθοριστεί, αντί της εφαρμογής της μεθόδου που αναφέρεται στις παραγράφους 10 και 11, στο 80 % των επιλέξιμων δαπανών.»·

20)

παρεμβάλλονται τα ακόλουθα τμήματα 14 και 15 μετά το άρθρο 56:

«ΤΜΗΜΑ 14

Ενισχύσεις για περιφερειακούς αερολιμένες

Άρθρο 56a

Ενισχύσεις για περιφερειακούς αερολιμένες

1.   Οι επενδυτικές ενισχύσεις σε αερολιμένα συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των παραγράφων 3 έως 14 του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.

2.   Οι ενισχύσεις λειτουργίας σε αερολιμένα συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των παραγράφων 3, 4, 10 και 15 έως 18 του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.

3.   Ο αερολιμένας είναι ανοικτός σε όλους τους δυνητικούς χρήστες. Σε περίπτωση φυσικού περιορισμού της χωρητικότητας, η κατανομή γίνεται με βάση ενδεδειγμένα, αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις.

4.   Η ενίσχυση δεν χορηγείται για τη μετεγκατάσταση υφιστάμενων αερολιμένων ή για τη δημιουργία νέου επιβατικού αερολιμένα, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής υφιστάμενου αεροδρομίου σε επιβατικό αερολιμένα.

5.   Η εν λόγω επένδυση δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την εξυπηρέτηση της μεσοπρόθεσμης αναμενόμενης κίνησης με βάση εύλογες προβλέψεις κίνησης.

6.   Η επενδυτική ενίσχυση δεν χορηγείται σε αερολιμένα που βρίσκεται σε απόσταση 100 χιλιομέτρων ή 60 λεπτών με αυτοκίνητο, λεωφορείο, τρένο ή τρένο μεγάλης ταχύτητας από υφιστάμενο αερολιμένα από τον οποίο εκτελούνται τακτικές αεροπορικές γραμμές, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1008/2008.

7.   Οι παράγραφοι 5 και 6 δεν εφαρμόζονται σε αερολιμένες με μέση ετήσια επιβατική κίνηση έως 200 000 επιβάτες κατά τις δύο χρήσεις που προηγούνται αυτής κατά την οποία χορηγείται πράγματι η ενίσχυση, εφόσον η επενδυτική ενίσχυση δεν αναμένεται να επιφέρει αύξηση της μέσης ετήσιας επιβατικής κίνησης του αερολιμένα σε πάνω από 200 000 επιβάτες εντός δύο χρήσεων μετά τη χορήγηση της ενίσχυσης. Η επενδυτική ενίσχυση που χορηγείται στους εν λόγω αερολιμένες συμμορφώνεται προς τις διατάξεις της παραγράφου 11 ή των παραγράφων 13 και 14.

8.   Η παράγραφος 6 δεν εφαρμόζεται όταν η επενδυτική ενίσχυση χορηγείται σε αερολιμένα που βρίσκεται σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από υφιστάμενους αερολιμένες από τους οποίους εκτελούνται τακτικές αεροπορικές γραμμές, κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1008/2008, υπό την προϋπόθεση ότι η διαδρομή μεταξύ εκάστου από τους εν λόγω άλλους υφιστάμενους αερολιμένες και του αερολιμένα που λαμβάνει την ενίσχυση περιλαμβάνει απαραιτήτως είτε θαλάσσια μεταφορά συνολικής διάρκειας τουλάχιστον 90 λεπτών είτε αεροπορική μεταφορά.

9.   Η επενδυτική ενίσχυση δεν χορηγείται σε αερολιμένες με μέση ετήσια επιβατική κίνηση πάνω από τρία εκατομμύρια επιβάτες κατά τις δύο χρήσεις που προηγούνται αυτής κατά την οποία χορηγείται πράγματι η ενίσχυση. Η επενδυτική ενίσχυση δεν αναμένεται να επιφέρει αύξηση της μέσης ετήσιας κίνησης του αερολιμένα σε πάνω από τρία εκατομμύρια επιβάτες εντός δύο χρήσεων μετά τη χορήγηση της ενίσχυσης.

10.   Η ενίσχυση δεν χορηγείται σε αερολιμένες με μέσο ετήσιο όγκο εμπορευματικής κίνησης άνω των 200 000 τόνων κατά τις δύο χρήσεις που προηγούνται αυτής κατά την οποία χορηγείται πράγματι η ενίσχυση. Η ενίσχυση δεν αναμένεται να επιφέρει αύξηση του μέσου ετήσιου όγκου εμπορευματικής κίνησης του αερολιμένα σε πάνω από 200 000 τόνους εντός δύο χρήσεων μετά τη χορήγηση της ενίσχυσης.

11.   Το ποσό της επενδυτικής ενίσχυσης δεν υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών και του κέρδους εκμετάλλευσης της επένδυσης. Το κέρδος εκμετάλλευσης αφαιρείται από τις επιλέξιμες δαπάνες εκ των προτέρων, βάσει εύλογων προβλέψεων, ή μέσω μηχανισμού ανάκτησης.

12.   Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες που αφορούν επενδύσεις σε αερολιμενικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του κόστους σχεδιασμού.

13.   Το ποσό της επενδυτικής ενίσχυσης δεν υπερβαίνει:

14.   Οι τιμές μέγιστης έντασης ενίσχυσης που καθορίζονται στην παράγραφο 13 μπορούν να αυξηθούν κατά 20 εκατοστιαίες μονάδες για αερολιμένες που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές.

15.   Ενίσχυση λειτουργίας δεν χορηγείται σε αερολιμένες με μέση ετήσια επιβατική κίνηση άνω των 200 000 επιβατών κατά τις δύο χρήσεις που προηγούνται αυτής κατά την οποία χορηγείται πράγματι η ενίσχυση.

16.   Το ποσό ενίσχυσης λειτουργίας δεν υπερβαίνει το ποσό που είναι απαραίτητο για την κάλυψη των ζημιών εκμετάλλευσης και ένα εύλογο κέρδος κατά τη σχετική περίοδο. Η ενίσχυση χορηγείται με τη μορφή είτε προκαθορισμένων περιοδικών δόσεων, οι οποίες δεν αυξάνονται κατά την περίοδο χορήγησης της ενίσχυσης, είτε ποσών καθορισμένων εκ των υστέρων με βάση τις καταγεγραμμένες ζημίες εκμετάλλευσης.

17.   Ενισχύσεις λειτουργίας δεν καταβάλλονται για οιοδήποτε ημερολογιακό έτος κατά το οποίο η ετήσια επιβατική κίνηση του αερολιμένα υπερβαίνει τους 200 000 επιβάτες.

18.   Η χορήγηση ενισχύσεων λειτουργίας δεν επιτρέπεται να τελεί υπό την αίρεση της σύναψης συμφωνιών με συγκεκριμένες αεροπορικές εταιρείες σχετικά με τα αερολιμενικά τέλη, την πληρωμή υπηρεσιών μάρκετινγκ ή άλλες οικονομικές πτυχές των δραστηριοτήτων της αεροπορικής εταιρείας στον συγκεκριμένο αερολιμένα.

ΤΜΗΜΑ 15

Ενισχύσεις για λιμένες

Άρθρο 56β

Ενισχύσεις για θαλάσσιους λιμένες

1.   Οι ενισχύσεις για θαλάσσιους λιμένες συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.

2.   Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες, συμπεριλαμβανομένου του κόστους σχεδιασμού, που αφορούν:

3.   Δεν είναι επιλέξιμες οι δαπάνες που αφορούν δραστηριότητες άλλες από τη μεταφορά, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών εγκαταστάσεων παραγωγής που δραστηριοποιούνται σε λιμένα, γραφείων ή καταστημάτων, καθώς και λιμενικών υπερδομών.

4.   Το ποσό της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών και του κέρδους εκμετάλλευσης της επένδυσης ή της βυθοκόρησης. Το κέρδος εκμετάλλευσης αφαιρείται από τις επιλέξιμες δαπάνες εκ των προτέρων, βάσει εύλογων προβλέψεων, ή μέσω μηχανισμού ανάκτησης.

5.   Η ένταση της ενίσχυσης ανά επένδυση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) δεν υπερβαίνει:

Η ένταση της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το 100 % των επιλέξιμων δαπανών που καθορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχεία β) και γ) μέχρι του ποσού που καθορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο λα).

6.   Οι τιμές έντασης της ενίσχυσης που καθορίζονται στην παράγραφο 5 πρώτο εδάφιο στοιχεία β) και γ) μπορούν να αυξηθούν κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες για τις επενδύσεις σε ενισχυόμενες περιοχές που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της Συνθήκης και κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες για τις επενδύσεις σε ενισχυόμενες περιοχές που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της Συνθήκης.

7.   Κάθε παραχώρηση ή άλλη ανάθεση σε τρίτο μέρος για την κατασκευή, αναβάθμιση, λειτουργία ή μίσθωση ενισχυόμενης λιμενικής υποδομής γίνεται σε ανταγωνιστική και διαφανή βάση χωρίς διακρίσεις και προϋποθέσεις.

8.   Οι ενισχυόμενες λιμενικές υποδομές τίθενται στη διάθεση των ενδιαφερόμενων χρηστών σε ισότιμη βάση και χωρίς διακρίσεις, υπό όρους της αγοράς.

9.   Για τις ενισχύσεις που δεν υπερβαίνουν τα 5 εκατ. ευρώ, το μέγιστο ποσό της ενίσχυσης μπορεί να καθοριστεί, αντί της εφαρμογής της μεθόδου που αναφέρεται στις παραγράφους 4, 5 και 6, στο 80 % των επιλέξιμων δαπανών.

Άρθρο 56γ

Ενισχύσεις για λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας

1.   Οι ενισχύσεις για λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 της Συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου και του κεφαλαίου Ι.

2.   Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες, συμπεριλαμβανομένου του κόστους σχεδιασμού, που αφορούν:

3.   Δεν είναι επιλέξιμες οι δαπάνες που αφορούν δραστηριότητες άλλες από τη μεταφορά, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών εγκαταστάσεων παραγωγής που δραστηριοποιούνται σε λιμένα, γραφείων ή καταστημάτων, καθώς και λιμενικών υπερδομών.

4.   Το ποσό της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των επιλέξιμων δαπανών και του κέρδους εκμετάλλευσης της επένδυσης ή της βυθοκόρησης. Το κέρδος εκμετάλλευσης αφαιρείται από τις επιλέξιμες δαπάνες εκ των προτέρων, βάσει εύλογων προβλέψεων, ή μέσω μηχανισμού ανάκτησης.

5.   Η μέγιστη ένταση της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει το 100 % των επιλέξιμων δαπανών μέχρι του ποσού που καθορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο λβ).

6.   Κάθε παραχώρηση ή άλλη ανάθεση σε τρίτο μέρος για την κατασκευή, αναβάθμιση, λειτουργία ή μίσθωση ενισχυόμενης λιμενικής υποδομής γίνεται σε ανταγωνιστική και διαφανή βάση χωρίς διακρίσεις και προϋποθέσεις.

7.   Οι ενισχυόμενες λιμενικές υποδομές τίθενται στη διάθεση των ενδιαφερόμενων χρηστών σε ισότιμη βάση και χωρίς διακρίσεις, υπό όρους της αγοράς.

8.   Για τις ενισχύσεις που δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατ. ευρώ, το μέγιστο ποσό της ενίσχυσης μπορεί να καθοριστεί, αντί της εφαρμογής της μεθόδου που αναφέρεται στις παραγράφους 4 και 5, στο 80 % των επιλέξιμων δαπανών.»·

21)

το άρθρο 58 τροποποιείται ως εξής:

22)

στο παράρτημα II, το μέρος II αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος του παρόντος κανονισμού·

23)

το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/19

(1)

Στις 25 Νοεμβρίου 2016 υπεγράφη συμφωνία υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βραζιλίας, σύμφωνα με το άρθρο XXIV παράγραφος 6 και το άρθρο XXVIII της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (GATT) σχετικά με την τροποποίηση των παραχωρήσεων που προβλέπονται στον πίνακα της Δημοκρατίας της Κροατίας στο πλαίσιο της προσχώρησής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2) («η συμφωνία»). Η υπογραφή της εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εγκρίθηκε με την απόφαση (ΕΕ) 2016/1995 του Συμβουλίου (3) και η σύναψή της με την απόφαση (ΕΕ) 2017/730 του Συμβουλίου (4).

(2)

Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αυξήσει κατά 78 000 τόνους την τρέχουσα κατανομή για τη Βραζιλία βάσει της δασμολογικής ποσόστωσης της ΕΕ για τη «Ζάχαρη ακατέργαστη από ζαχαροκάλαμο, που προορίζεται για εξευγενισμό (ραφινάρισμα)», δασμολογικές κλάσεις 1701 13 10 και 1701 14 10, με διατήρηση του ισχύοντος συντελεστή για τη δασμολογική ποσόστωση, 98 ευρώ ανά τόνο, και να αυξήσει κατά 36 000 τόνους την τρέχουσα κατανομή βάσει του μέρους «Οποιαδήποτε τρίτη χώρα» της δασμολογικής ποσόστωσης της ΕΕ για τη «Ζάχαρη ακατέργαστη από ζαχαροκάλαμο, που προορίζεται για εξευγενισμό (ραφινάρισμα)», δασμολογικές κλάσεις 1701 13 10 και 1701 14 10, με διατήρηση του ισχύοντος συντελεστή για τη δασμολογική ποσόστωση, 98 ευρώ ανά τόνο.

(3)

Όσον αφορά την ποσότητα των 78 000 τόνων που κατανέμεται στη Βραζιλία βάσει της δασμολογικής ποσόστωσης της ΕΕ, η συμφωνία προβλέπει επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εφαρμόσει αυτόνομα, κατά τα πρώτα έξι έτη κατά τη διάρκεια των οποίων η ποσότητα αυτή είναι διαθέσιμη, συντελεστή για τη δασμολογική ποσόστωση που δεν θα υπερβαίνει τα 11 ευρώ ανά τόνο και, κατά το έβδομο έτος κατά τη διάρκεια του οποίου η ποσότητα αυτή είναι διαθέσιμη, συντελεστή για τη δασμολογική ποσόστωση που δεν θα υπερβαίνει τα 54 ευρώ ανά τόνο.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 891/2009 της Επιτροπής (5) προβλέπει το άνοιγμα και τον τρόπο διαχείρισης δασμολογικών ποσοστώσεων στον τομέα της ζάχαρης, συμπεριλαμβανομένης της ζάχαρης καταγωγής Βραζιλίας και οποιασδήποτε τρίτης χώρας. Για να εφαρμοστούν οι δασμολογικές ποσοστώσεις για τη ζάχαρη που προβλέπονται στη συμφωνία, είναι, επομένως, αναγκαίο να τροποποιηθεί αναλόγως ο εν λόγω κανονισμός.

(5)

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών,

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/22

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 634/2007 της Επιτροπής (2), όπως τροποποιήθηκε από τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 427/2013 της Επιτροπής (3), ενέκρινε τη χρήση της σεληνομεθειονίνης που παράγεται από Saccharomyces cerevisiae NCYC R397 ως πρόσθετης ύλης ζωοτροφών.

(2)

Η Επιτροπή έλαβε αίτηση για την τροποποίηση των όρων της έγκρισης όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της πρόσθετης ύλης ζωοτροφών. Η αίτηση συνοδευόταν από τα σχετικά δικαιολογητικά. Η Επιτροπή διαβίβασε την εν λόγω αίτηση στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή»). Ο αιτών ζήτησε αρχικά να συμπεριληφθεί η περιεκτικότητα σε σεληνοκυστεΐνη στον χαρακτηρισμό της πρόσθετης ύλης, αλλά τελικά ανακάλεσε την αλλαγή αυτή· έτσι, η αίτηση αφορά μόνο την αύξηση της μέγιστης περιεκτικότητας σε σελήνιο στην ισχύουσα έγκριση της πρόσθετης ύλης.

(3)

Η Αρχή, στη γνώμη που διατύπωσε στις 20 Οκτωβρίου 2016 (4), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ζητούμενη τροποποίηση δεν επηρεάζει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του προϊόντος, υπενθυμίζοντας τον κίνδυνο για την ασφάλεια του χρήστη του προϊόντος. Η ισχύουσα εγκριτική πράξη περιέχει διάταξη που αντιμετωπίζει επαρκώς τον κίνδυνο αυτόν.

(4)

Από την αξιολόγηση του τροποποιημένου παρασκευάσματος προκύπτει ότι πληρούνται οι όροι για τη χορήγηση άδειας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003.

(5)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 634/2007 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/24

(1)

Στις 23 Ιουνίου 2014 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2014/386/ΚΕΠΠΑ (1).

(2)

Το Συμβούλιο δεν αναγνωρίζει και εξακολουθεί να καταδικάζει την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης από τη Ρωσική Ομοσπονδία και θα παραμείνει προσηλωμένο στην πλήρη εφαρμογή της πολιτικής του για μη αναγνώριση.

(3)

Βάσει επανεξέτασης της απόφασης 2014/386/ΚΕΠΠΑ, τα περιοριστικά μέτρα θα πρέπει να ανανεωθούν μέχρι τις 23 Ιουνίου 2018.

(4)

Η απόφαση 2014/386/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί αναλόγως,

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/25

(1)

Με επιστολές της 28ης Νοεμβρίου 2011 και της 27ης Φεβρουαρίου 2012, η Επιτροπή ζήτησε από τη Γερμανία συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2010 για τις κρατικές ενισχύσεις στον γεωργικό τομέα, την οποία η Γερμανία είχε υποβάλει σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (EE) 2015/1589 του Συμβουλίου (2). Η Γερμανία απάντησε στις ερωτήσεις της Επιτροπής με επιστολές της 16ης Ιανουαρίου 2012 και της 27ης Απριλίου 2012. Από τις απαντήσεις της Γερμανίας, προέκυψε ότι η Γερμανία είχε χορηγήσει χρηματοδοτική στήριξη στον γερμανικό γαλακτοκομικό τομέα βάσει του νόμου για το γάλα και τις λιπαρές ουσίες του 1952 (Gesetz über den Verkehr mit Milch, Milcherzeugnissen und Fetten, εφεξής: «MFG»).

(2)

Με επιστολή της 2ας Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή πληροφόρησε τη Γερμανία ότι τα εν λόγω μέτρα είχαν καταχωριστεί ως μη κοινοποιηθείσες ενισχύσεις με τον αριθμό SA.35484 (2012/NN). Με επιστολές της 16ης Νοεμβρίου 2012, της 7ης, 8ης, 11ης, 13ης, 14ης, 15ης και 19ης Φεβρουαρίου, της 21ης Μαρτίου, της 8ης Απριλίου, της 28ης Μαΐου, της 10ης και 25ης Ιουνίου και της 2ας Ιουλίου 2013, η Γερμανία υπέβαλε περαιτέρω πληροφορίες.

(3)

Με επιστολή της 17ης Ιουλίου 2013 (3), η Επιτροπή κοινοποίησε στη Γερμανία την απόφασή της να κινήσει για ορισμένα επιμέρους μέτρα που εφαρμόστηκαν βάσει του MFG τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) (εφεξής: «απόφαση κίνησης της διαδικασίας»). Στην ίδια επιστολή, η Επιτροπή κατέληγε στο συμπέρασμα ότι άλλα επιμέρους μέτρα για την περίοδο από την 28η Νοεμβρίου 2001 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 ή για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2007 και μετά ή και για τις δύο περιόδους συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά ή δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ ή ότι δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις.

(4)

Όσον αφορά τα επιμέρους μέτρα τα οποία αποτελούν αντικείμενο της παρούσας απόφασης, ήτοι τα επιμέρους μέτρα για την έρευνα που αναφέρονται στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας ως επιμέρους μέτρα BY2, BY11, BY12 και BY13 (εφεξής «τα επιμέρους μέτρα»), η Επιτροπή δήλωσε ότι φαινόταν να έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της κρατικής ενίσχυσης και ότι οι επιλέξιμες δαπάνες αντιστοιχούσαν στις επιλέξιμες δαπάνες που επιτρέπονται βάσει των εφαρμοστέων κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 203 και 209 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας).

(5)

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν είχε λάβει επαρκείς πληροφορίες από τη Γερμανία σχετικά με την ένταση της ενίσχυσης, ιδίως σχετικά με το κατά πόσον η ένταση της ενίσχυσης αντιστοιχούσε στους συντελεστές που επιτρέπονταν βάσει των εφαρμοστέων κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 204, 205, 210 και 211 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας) και, ως εκ τούτου, εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με το συμβιβάσιμο των επιμέρους μέτρων με την εσωτερική αγορά (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 206 και 212 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας). Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ζήτησε από τη Γερμανία να υποβάλει τις παρατηρήσεις της και να παράσχει κάθε πληροφορία χρήσιμη για την αξιολόγηση της ενίσχυσης, όσον αφορά την περίοδο μετά την 28η Νοεμβρίου 2001 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 276 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας).

(6)

Με επιστολή της 20ής Σεπτεμβρίου 2013, η Γερμανία υπέβαλε παρατηρήσεις για την απόφαση κίνησης της διαδικασίας. Με επιστολές της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 και της 25ης Οκτωβρίου 2016, το υπουργείο Γεωργίας της Βαυαρίας υπέβαλε πρόσθετες διευκρινίσεις.

(7)

Η απόφαση κίνησης της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (4). Η Επιτροπή κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός προθεσμίας ενός μηνός. Η Επιτροπή δεν έλαβε συγκεκριμένες παρατηρήσεις από τους ενδιαφερόμενους σχετικά με τα επιμέρους μέτρα.

(8)

Ο MFG είναι γερμανικός ομοσπονδιακός νόμος που τέθηκε σε ισχύ το 1952. Είναι νόμος πλαίσιο και ισχύει επ' αόριστον.

(9)

Ο MFG, στο άρθρο 22 παράγραφος 1, εξουσιοδοτεί τα γερμανικά ομόσπονδα κράτη να επιβάλουν εισφορά επί του γάλακτος στις γαλακτοκομικές μονάδες με βάση τις ποσότητες γάλακτος που παραδίδονται.

(10)

Το άρθρο 22 παράγραφος 2 του MFG προβλέπει ότι οι πόροι που προκύπτουν από την εισφορά επί του γάλακτος μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για:

(11)

Το άρθρο 22 παράγραφος 2a του MFG προβλέπει ότι, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, τα έσοδα που προκύπτουν από την εισφορά επί του γάλακτος μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται για:

(12)

Στη Βαυαρία, η επιβολή και χρήση της εισφοράς επί του γάλακτος ρυθμιζόταν από τον κανονισμό της Βαυαρίας για την εισφορά επί του γάλακτος (Bayerische Milchumlageverordnung).

(13)

Στη Βαυαρία, η εισφορά επί του γάλακτος χρησιμοποιούνταν για τη χρηματοδότηση των επιμέρους μέτρων για την έρευνα που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 4, ήτοι:

Το τελευταίο επιμέρους μέτρο χρηματοδοτήθηκε επίσης από τον προϋπολογισμό του κρατιδίου της Βαυαρίας.

(14)

Στη συγκεκριμένη νομική βάση για την εφαρμογή των επιμέρους μέτρων περιλαμβάνονταν επίσης:

(15)

Οι αποφάσεις σχετικά με το είδος των ερευνητικών έργων που πρόκειται να υλοποιηθούν και να χρηματοδοτηθούν από την εισφορά επί του γάλακτος εκδόθηκαν μέσω ειδικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων που περιλάμβανε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα: Το συμβούλιο της Κρατιδιακής Ένωσης Γαλακτοκομίας της Βαυαρίας (Vorstand der Landesvereinigung der bayerischen Milchwirtschaft) εκδίδει κατάλογο προεπιλεγμένων έργων και τον υποβάλλει προς ψήφιση στη γενική συνέλευση (Mitgliederversammlung) της εν λόγω Ένωσης. Η γενική συνέλευση ψηφίζει επίσης επί του προβλεπόμενου προϋπολογισμού του έργου. Με βάση την εν λόγω ψηφοφορία και το διετές σχέδιο προϋπολογισμού του υπουργείου Γεωργίας της Βαυαρίας, το υπουργείο εκδίδει διοικητικές νομικές πράξεις για την έγκριση των δαπανών για τα επιλεγμένα ερευνητικά έργα (Ausgabeermächtigung). Για κάθε έργο λαμβάνεται χωριστή απόφαση.

(16)

Η Γερμανία παρέσχε τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τις προϋποθέσεις συμβατότητας που καθορίζονταν στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας:

(17)

Το έργο υλοποιήθηκε μεταξύ 2008 και 2012. Δικαιούχος ήταν το Technische Universität München.

(18)

Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ήταν 600 000 ευρώ. Τα δημοσιονομικά μέσα αναλύονται ως εξής:

Πίνακας 1

(19)

Το ύψος της ενίσχυσης που προερχόταν από την εισφορά επί του γάλακτος ήταν 150 000 ευρώ και αντιστοιχούσε στο 25 % του συνολικού προϋπολογισμού του ερευνητικού έργου.

(20)

Στόχος του έργου ήταν ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων μεθόδων ανάλυσης γάλακτος και των ειδικών ερωτηματολογίων σχετικά με το γάλα. Τα αποτελέσματα του ερευνητικού έργου προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν από τις γαλακτοκομικές επιχειρήσεις της Βαυαρίας στην παραγωγή γάλακτος και τη μεταποίηση γαλακτοκομικών προϊόντων.

(21)

Το έργο υλοποιήθηκε μεταξύ 2002 και 2011. Η ενίσχυση χορηγούνταν ετησίως.

(22)

Ο προϋπολογισμός του έργου και το ύψος της ενίσχυσης ήταν τα ακόλουθα:

Πίνακας 2

Περίοδος 2002–2006

Πίνακας 3

Περίοδος 2007-2012

(23)

Δικαιούχος ήταν η Milchwirtschaftlicher Verein Allgäu-Schwaben e. V., μια μικρομεσαία επιχείρηση (5) (εφεξής: «ΜΜΕ»). Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο διαφόρων εθνικών και διεθνών εκδηλώσεων καθώς και σε πολυάριθμα επιστημονικά περιοδικά σε εθνικό και διεθνές επίπεδο (6).

(24)

Στην επιστολή της 20ής Σεπτεμβρίου 2013, η Γερμανία διευκρίνιζε ότι είχε αρχικά παράσχει εσφαλμένη περιγραφή του υπό εξέταση έργου στο πλαίσιο της απόφασης κίνησης της διαδικασίας. Το σφάλμα αυτό οφειλόταν σε σύγχυση του συγκεκριμένου έργου με άλλο έργο με παρόμοιο τίτλο, το οποίο χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από ιδιωτικούς πόρους. Η Γερμανία παρέσχε τις ακόλουθες νέες πληροφορίες σχετικά με το έργο που χρηματοδοτούνταν από την εισφορά επί του γάλακτος:

(25)

Στόχος του έργου ήταν η πραγματοποίηση έρευνας για την ανακάλυψη στοιχείων αλληλοσύνδεσης μεταξύ του βακτηρίου Λιστέρια η μονοκυτταρογόνος (Listeria monocytogens) και των βακτηρίων που με την ωρίμαση δημιουργούν κοκκινόχρωμη επικάλυψη (κυρίως Brevibacterium linens). Το έργο αφορούσε βασική έρευνα στον τομέα των μικροβίων. Η έρευνα κατέδειξε το ιδιαίτερα ισχυρό δυναμικό αναστολής ορισμένων στελεχών του Pichia norvegensis κατά του Listeria monocytogenes -εύρημα το οποίο δεν είχε περιγραφεί επιστημονικά κατά το παρελθόν. Το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί άμεσα στην παραγωγή τυριού καθώς έπρεπε να αποσαφηνιστεί περαιτέρω η υποκείμενη μοριακή φύση του ανασταλτικού παράγοντα.

(26)

Το έργο υλοποιήθηκε μεταξύ 2006 και 2008. Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 30 000 ευρώ. Χρηματοδοτήθηκε εξολοκλήρου από την εισφορά επί του γάλακτος.

(27)

Δικαιούχος ήταν το Technische Universität München, ένα δημόσιο ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

(28)

Το έργο υλοποιήθηκε κατά τα έτη 2010 και 2011. Οι επιλέξιμες δαπάνες ανήλθαν σε 73 234,58 ευρώ. Η ενίσχυση χορηγήθηκε το 2010 και προερχόταν από δύο πηγές: από την εισφορά επί του γάλακτος και από τον προϋπολογισμό του κρατιδίου της Βαυαρίας (Cluster Ernährung). Το ποσό της ενίσχυσης που προερχόταν από την εισφορά επί του γάλακτος ήταν 26 500 ευρώ, και το ποσό που προερχόταν από τον προϋπολογισμό του κρατιδίου της Βαυαρίας ήταν 26 500 ευρώ. Ως εκ τούτου, η ένταση της ενίσχυσης ήταν 72,4 %.

(29)

Δικαιούχος ήταν η Milchprüfring Bayern e. V., μια ΜΜΕ (7). Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο διαφόρων εθνικών και διεθνών εκδηλώσεων καθώς και σε πολυάριθμα επιστημονικά περιοδικά σε εθνικό και διεθνές επίπεδο (8).

(30)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή εξέφρασε την άποψη ότι τα επιμέρους μέτρα φαίνεται να έχουν όλα τα χαρακτηριστικά κρατικής ενίσχυσης.

(31)

Σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ «Ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές».

(32)

Η ενίσχυση χορηγήθηκε κατά κύριο λόγο από την εισφορά επί του γάλακτος. Στην περίπτωση του επιμέρους μέτρου BY13, ενίσχυση χορηγήθηκε και από τον προϋπολογισμό του κρατιδίου της Βαυαρίας.

(33)

Οι χρηματοδοτικοί πόροι που προέρχονται από τον προϋπολογισμό του κρατιδίου της Βαυαρίας αποτελούν κρατικούς πόρους. Οι χρηματοδοτικοί πόροι που προέρχονται από την εισφορά επί του γάλακτος θεωρούνται επίσης κρατικοί πόροι κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ για τους ακόλουθους λόγους:

(34)

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των περιπτώσεων στις οποίες η ενίσχυση χορηγείται απευθείας από το κράτος και των περιπτώσεων όπου η ενίσχυση χορηγείται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς τους οποίους έχει ορίσει ή ιδρύσει το κράτος αυτό. Εντούτοις, για να μπορούν τα παρεχόμενα πλεονεκτήματα να χαρακτηριστούν ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, πρέπει, πρώτον, να χορηγούνται άμεσα ή έμμεσα από κρατικούς πόρους και, δεύτερον, να μπορούν να καταλογιστούν στο Δημόσιο.

(35)

Όσον αφορά τα μέτρα που περιγράφονται ανωτέρω, είναι εμφανές ότι η εισφορά επιβάλλεται με βάση ομοσπονδιακό νόμο, του MFG, σε συνδυασμό με τον κανονισμό της Βαυαρίας για την εισφορά επί του γάλακτος.

(36)

Ειδικότερα, ο MFG στο άρθρο 22 παράγραφος 1 εδάφιο 1 προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις των κρατιδίων, σε συνεννόηση με την κρατιδιακή ένωση ή τις επαγγελματικές οργανώσεις, μπορούν να επιβάλλουν εισφορές από κοινού στα γαλακτοκομεία, τα σημεία συλλογής του γάλακτος και τα τυροκομεία, για τη στήριξη της γαλακτοκομίας.

(37)

Σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 εδάφιο 2 του MFG, οι κυβερνήσεις των κρατιδίων μπορούν να επιβάλλουν από κοινού, κατόπιν αιτήματος της κρατιδιακής ένωσης ή των επαγγελματικών οργανώσεων, εισφορές έως 0,2 λεπτών ανά χιλιόγραμμο παραδιδόμενου γάλακτος. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι αρμόδιες για την εισφορά είναι οι κυβερνήσεις των κρατιδίων.

(38)

Τη νομική βάση για την επιβολή εισφοράς επί του γάλακτος παρέχει ο κανονισμός της Βαυαρίας σχετικά με την εισφορά επί του γάλακτος που διέπει τις αναλυτικές ρυθμίσεις, περιλαμβανομένου του ύψους της εισφοράς. Κατά συνέπεια, η επιβολή εισφοράς επί του γάλακτος ρυθμίζεται από την κυβέρνηση της Βαυαρίας, δηλαδή από το Δημόσιο. Στο συμπέρασμα αυτό δεν αντίκειται το γεγονός ότι ο υπό εξέταση κανονισμός θεσπίζεται σε συνεννόηση με την αντίστοιχη κρατιδιακή ένωση της γαλακτοκομίας.

(39)

Στην παρούσα περίπτωση, επιβάλλεται εισφορά σε ιδιωτικές επιχειρήσεις — γαλακτοκομεία. Τα έσοδα από την εν λόγω εισφορά εντάσσονται στον προϋπολογισμό της Βαυαρίας προτού χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση των επιμέρους μέτρων για την έρευνα. Ως εκ τούτου, θεωρείται ότι τελούν υπό δημόσιο έλεγχο.

(40)

Η Επιτροπή συνάγει το συμπέρασμα ότι τα μέτρα που χρηματοδοτούνται από το ταμείο της εισφοράς επί του γάλακτος χορηγούνται από κρατικούς πόρους και καταλογίζονται στο Δημόσιο.

(41)

Οι δικαιούχοι ήταν οι εξής: Technische Universität München (επιμέρους μέτρα BY 2 και BY 12), Milchwirtschaftlicher Verein Allgäu-Schwaben e. V. (επιμέρους μέτρο BY 11) και Milchprüfring Bayern e. V. (επιμέρους μέτρο BY 13).

(42)

Το Technische Universität München είναι δημόσιος ερευνητικός οργανισμός. Στην περίπτωση του επιμέρους μέτρου BY 2, ο οργανισμός πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί επιχείρηση, διότι διεξήγαγε οικονομική δραστηριότητα, δηλαδή επί συμβάσει έρευνα στον τομέα της γεωργίας με στόχο την παροχή πρακτικών αποτελεσμάτων για χρήση στην παραγωγή γάλακτος από παραγωγούς γάλακτος και τα γαλακτοκομεία. Ο οικονομικός χαρακτήρας της δραστηριότητας υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι στη χρηματοδότηση του ερευνητικού έργου συμμετείχαν και ιδιωτικές επιχειρήσεις (όμιλος επιχειρήσεων Theo Miller, βλέπε αιτιολογική σκέψη 18). Μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο ερευνητικός οργανισμός διεξήγαγε επί συμβάσει έρευνα και παρείχε ερευνητικά αποτελέσματα σε επιχειρήσεις.

(43)

Στην περίπτωση του επιμέρους μέτρου BY 12, το Technische Universität München πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν αποτελεί επιχείρηση, διότι διεξήγαγε μη οικονομική δραστηριότητα, δηλαδή ανεξάρτητη έρευνα με σκοπό την ανάπτυξη της θεμελιώδους γνώσης στον τομέα των μικροβίων. Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 24, η Γερμανία υπέβαλε νέες πληροφορίες σχετικά με το εν λόγω επιμέρους μέτρο, οι οποίες δεν αξιολογήθηκαν στο πλαίσιο της απόφασης κίνησης της διαδικασίας. Με βάση τις νέες πληροφορίες, το ερευνητικό έργο στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 12 σχετίζεται με ανεξάρτητη έρευνα, δηλαδή με βασική έρευνα στον τομέα των μικροβίων με άμεση πρακτική εφαρμογή.

(44)

Η Milchwirtschaftlicher Verein Allgäu-Schwaben e. V. (επιμέρους μέτρο BY 11) και η Milchprüfring Bayern e. V. (επιμέρους μέτρο BY 13) αποτελούν μορφές οργανισμών των εκπροσώπων των γαλακτοπαραγωγών και της γαλακτοκομίας στη Βαυαρία, οι οποίοι είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που διεξάγουν διάφορες οικονομικές δραστηριότητες και παρέχουν διάφορες υπηρεσίες επί συμβάσει για τους γαλακτοπαραγωγούς, τις επιχειρήσεις επεξεργασίας γάλακτος και άλλες επιχειρήσεις του τομέα γαλακτοκομίας. Στο πλαίσιο των επιμέρους μέτρων BY 11 και BY 13, διεξήγαγαν επί συμβάσει έρευνα στον τομέα της γεωργίας με στόχο την παροχή πρακτικών αποτελεσμάτων για χρήση στην παραγωγή γάλακτος από τους παραγωγούς γάλακτος και τα γαλακτοκομεία. Στη Γερμανία έχουν το καθεστώς ΜΜΕ.

(45)

Υπό την ιδιότητά τους ως επιχειρήσεων, οι τρεις επιλεχθέντες δικαιούχοι προσπορίστηκαν επιλεκτικό πλεονέκτημα, καθώς το κόστος του έργου που αποτελεί μέρος της οικονομικής τους δραστηριότητας και το οποίο έπρεπε κανονικά να επιβαρύνει τον δικό τους προϋπολογισμό καλύφθηκε από χρηματοδοτικά μέσα που προέρχονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό και την εισφορά επί του γάλακτος.

(46)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, η ενίσχυση της ανταγωνιστικής θέσης μιας επιχείρησης μετά τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης συνιστά κατά κανόνα νόθευση του ανταγωνισμού σε σχέση με άλλες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις οι οποίες δεν λαμβάνουν αυτή την ενίσχυση (9). Η ενίσχυση σε επιχείρηση που δραστηριοποιείται σε αγορά ανοικτή στις ενδοενωσιακές συναλλαγές είναι πιθανό να επηρεάσει τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές (10). Κατά την περίοδο 2001-2012, το εμπόριο γεωργικών προϊόντων εντός της Ένωσης έφθασε σε σημαντικό όγκο. Έτσι, π.χ., οι εισαγωγές και εξαγωγές προϊόντων που υπάγονται στην κλάση 0401 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (γάλα και κρέμα γάλακτος (ανθόγαλα) που δεν είναι συμπυκνωμένα ούτε περιέχουν ζάχαρη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες) (11), το έτος 2011 ανήλθαν σε 1,2 δισεκατ. ευρώ και 957 εκατ. ευρώ αντίστοιχα (12).

(47)

Τα επιμέρους μέτρα που αξιολογούνται στην παρούσα απόφαση αποσκοπούν στη στήριξη των επί συμβάσει ερευνητικών δραστηριοτήτων της βιομηχανίας στον τομέα της γεωργίας και, ιδίως, του τομέα της γαλακτοκομίας. Δεδομένου του εκτενούς εμπορίου γαλακτοκομικών προϊόντων, μπορεί να θεωρηθεί ότι τα επίμαχα επιμέρους μέτρα στρεβλώνουν ή απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(48)

Ως εκ τούτου, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι τα επιμέρους μέτρα BY2, BY11 και BY13 μπορούν να θεωρηθούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, ενώ το επιμέρους μέτρο BY12 δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση λόγω του ότι ο δικαιούχος δεν διεξήγαγε οικονομική δραστηριότητα.

(49)

Σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, τα κράτη μέλη οφείλουν να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με οποιοδήποτε σχέδιο χορήγησης κρατικής ενίσχυσης και δεν εφαρμόζουν την εν λόγω ενίσχυση εάν δεν εγκριθεί ως συμβατή από την Επιτροπή (υποχρέωση διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης). Η Γερμανία δεν έχει κοινοποιήσει τα επιμέρους μέτρα BY2, BY11 και BY13 στην Επιτροπή πριν από την εφαρμογή τους.

(50)

Τα επιμέρους μέτρα BY2, BY11 και BY13 αποτελούν νέα ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589. Δεν πληρούται κανένα από τα κριτήρια της υφιστάμενης ενίσχυσης. Ειδικότερα, η ενίσχυση δεν υφίσταται κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο β) σημείο i) του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589, διότι τέθηκε σε εφαρμογή μετά την έναρξη ισχύος της ΣΛΕΕ (το επιμέρους μέτρο BY 2 τέθηκε σε εφαρμογή τον 2008, το επιμέρους μέτρο BY 11 τέθηκε σε εφαρμογή το 2002 και το επιμέρους μέτρο BY 13 τέθηκε σε εφαρμογή το 2010) και η δεκαετής περίοδος παραγραφής δεν έχει λήξει (η περίοδος παραγραφής διακόπηκε την 28η Νοεμβρίου 2011, βλέπε αιτιολογική σκέψη 152 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας).

(51)

Κατά συνέπεια, οι εν λόγω ενισχύσεις ήταν παράνομες διότι δεν κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή πριν από την εφαρμογή τους.

(52)

Δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της Συνθήκης, οι ενισχύσεις για την προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών μπορούν να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον.

(53)

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τους κανόνες που εφαρμόζονται για την αξιολόγηση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων (13), οποιαδήποτε παράνομη ενίσχυση, π.χ. ενίσχυση που χορηγείται κατά παράβαση του άρθρου 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, αξιολογείται σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν κατά τη στιγμή χορήγησης της ενίσχυσης.

(54)

Έχουν εγκριθεί ειδικές κατευθυντήριες γραμμές για τις ενισχύσεις στην έρευνα. Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν κατά την περίοδο μεταξύ της 28ης Νοεμβρίου 2001 και της 31ης Δεκεμβρίου 2006 πρέπει να αξιολογηθούν με βάση το κοινοτικό πλαίσιο σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη (14) (εφεξής: «Κοινοτικό πλαίσιο 1996»). Οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2007 πρέπει να αξιολογηθούν με βάση το κοινοτικό πλαίσιο σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη και την καινοτομία (15) (εφεξής: «Κοινοτικό πλαίσιο 2007-2013»).

(55)

Τα επιμέρους μέτρα BY2, BY11 και BY13 θεωρούνται βιομηχανική έρευνα, σύμφωνα με τον ορισμό της δεύτερης περίπτωσης του παραρτήματος I του κοινοτικού πλαισίου 1996 και του σημείου 2.2 στοιχείο γ) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013, καθώς τα εν λόγω μέτρα αποσκοπούσαν σε σημαντικές βελτιώσεις και τη βελτίωση των γνώσεων για τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τις διαδικασίες παραγωγής και είχαν πρακτικές συνέπειες στον τομέα της γαλακτοκομίας. Τα αποτελέσματα των εν λόγω ερευνητικών έργων ήταν άμεσα αξιοποιήσιμα από τις επιχειρήσεις του τομέα της γαλακτοκομίας στους κύκλους παραγωγής τους, δεδομένου ότι αποσκοπούσαν στη βελτίωση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων γάλακτος. Για παράδειγμα, το ερευνητικό έργο στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 2 σχετιζόταν με την αύξηση της περιεκτικότητας του γάλακτος σε πρωτεΐνες, και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις συμμετείχαν άμεσα σε αυτό· το ερευνητικό έργο στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 11 σχετιζόταν με τη σύγχρονη ανάλυση της ποιότητας του γάλακτος και το ερευνητικό έργο στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 13 σχετιζόταν με την καθιέρωση του νέου συστήματος βιοαισθητήρων για δοκιμές ρουτίνας στην πράξη.

(56)

Το συμβιβάσιμο των επιλέξιμων δαπανών έχει ήδη αξιολογηθεί θετικά στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 203 και 209 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας). Ως εκ τούτου, εκκρεμεί η αξιολόγηση της έντασης της ενίσχυσης (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 204, 205, 210 και 211 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας) (βλέπε αιτιολογική σκέψη 5 της παρούσας απόφασης).

(57)

Το επιμέρους μέτρο BY 2 πρέπει να αξιολογηθεί με βάση το κοινοτικό πλαίσιο 2007-2013, δεδομένου ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε για την περίοδο 2008-2012.

(58)

Δυνάμει του σημείου 5.1.2 στοιχείο β) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013, στη βιομηχανική έρευνα επιτρέπεται ένταση της ενίσχυσης έως 50 %. Η ένταση της ενίσχυσης για το επιμέρους μέτρο BY 2 ήταν 25 % (βλέπε αιτιολογική σκέψη 19 της παρούσας απόφασης) και, ως εκ τούτου, εμπίπτει στο επιτρεπόμενο νόμιμο όριο.

(59)

Ως εκ τούτου, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το επιμέρους μέτρο BY 2 συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά, δεδομένου ότι συμμορφώνεται προς την ένταση της ενίσχυσης που καθορίζεται στο σημείο 5.1.2 στοιχείο β) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013.

(60)

Δεδομένου ότι το επιμέρους μέτρο BY 11 εφαρμόστηκε μεταξύ 2002 και 2011, η συγκεκριμένη ενίσχυση πρέπει να αξιολογηθεί με βάση αμφότερες τις κατευθυντήριες γραμμές για τις ενισχύσεις στην έρευνα: το κοινοτικό πλαίσιο 1996 για την περίοδο εφαρμογής από την 28η Νοεμβρίου 2001 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 και το κοινοτικό πλαίσιο 2007-2013 για την περίοδο εφαρμογής από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011.

(61)

Κατά την περίοδο εφαρμογής από την 28η Νοεμβρίου 2001 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006, η επιτρεπόμενη ένταση της ενίσχυσης για τη βιομηχανική έρευνα ήταν 50 % (σημείο 5.3 του κοινοτικού πλαισίου 1996). 10 επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες επιτρέπονταν σε περιπτώσεις στις οποίες η ενίσχυση χορηγούνταν σε ΜΜΕ (σημείο 5.10.1 του κοινοτικού πλαισίου 1996). Επιπρόσθετη αύξηση 10 ποσοστιαίων μονάδων επιτρεπόταν σε περιπτώσεις ευρείας διάδοσης και δημοσίευσης των αποτελεσμάτων του έργου (σημείο 5.10.4 στοιχείο γ) του κοινοτικού πλαισίου 1996). Η ενίσχυση που χορηγήθηκε στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 11 συμμορφώνεται προς τους κανόνες για την ένταση των ενισχύσεων, δεδομένου ότι η εν λόγω ενίσχυση χορηγήθηκε σε ΜΜΕ και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν σε διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις και δημοσιεύσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και αντιστοιχούσε σε λιγότερο από το 70 % των επιλέξιμων δαπανών (βλέπε αιτιολογική σκέψη 22 και πίνακα 2 της παρούσας απόφασης).

(62)

Κατά την περίοδο εφαρμογής από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011, η επιτρεπόμενη ένταση της ενίσχυσης για τη βιομηχανική έρευνα ήταν 50 % (σημείο 5.1.2 στοιχείο β) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). 10 επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες επιτρέπονταν σε περιπτώσεις στις οποίες η ενίσχυση χορηγούνταν σε ΜΜΕ (σημείο 5.1.3 στοιχείο α) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). Επιπρόσθετη αύξηση 15 ποσοστιαίων μονάδων έως μέγιστη ένταση της ενίσχυσης 80 % επιτρεπόταν σε περιπτώσεις ευρείας διάδοσης και δημοσίευσης των αποτελεσμάτων του έργου (σημείο 5.1.3 στοιχείο γ) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). Η ενίσχυση που χορηγήθηκε στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 11 συμμορφώνεται προς τους κανόνες για την ένταση των ενισχύσεων, δεδομένου ότι η εν λόγω ενίσχυση χορηγήθηκε σε ΜΜΕ και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν σε διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις και δημοσιεύσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και αντιστοιχούσε σε λιγότερο από το 75 % των επιλέξιμων δαπανών (βλέπε αιτιολογική σκέψη 21 και πίνακα 3 της παρούσας απόφασης).

(63)

Ο δικαιούχος, η Milchwirtschaftlicher Verein Allgäu-Schwaben e. V, θεωρείται ΜΜΕ, δεδομένου ότι ο αριθμός των εργαζομένων και ο ετήσιος κύκλος εργασιών της δεν υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζονται στη σύσταση της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (16) (βλέπε αιτιολογική σκέψη 23). Ο κατάλογος των διαφόρων επιστημονικών εκδηλώσεων και δημοσιεύσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο που αναφέρεται στην ίδια αιτιολογική σκέψη περιλαμβάνει περίπου 38 δημόσιες διαλέξεις και 29 δημοσιεύσεις.

(64)

Το επιμέρους μέτρο BY 13 πρέπει να αξιολογηθεί με βάση το κοινοτικό πλαίσιο 2007-2013, δεδομένου ότι η ενίσχυση χορηγήθηκε το 2010.

(65)

Η επιτρεπόμενη ένταση της ενίσχυσης για τη βιομηχανική έρευνα ήταν 50 % (σημείο 5.1.2 στοιχείο β) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). 10 επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες επιτρέπονταν σε περιπτώσεις στις οποίες η ενίσχυση χορηγούνταν σε ΜΜΕ (σημείο 5.1.3 στοιχείο α) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). Επιπρόσθετη αύξηση 15 ποσοστιαίων μονάδων έως μέγιστη ένταση της ενίσχυσης 80 % επιτρεπόταν σε περιπτώσεις ευρείας διάδοσης και δημοσίευσης των αποτελεσμάτων του έργου (σημείο 5.1.3 στοιχείο γ) του κοινοτικού πλαισίου 2007-2013). Η ενίσχυση που χορηγήθηκε στο πλαίσιο του επιμέρους μέτρου BY 13 συμμορφώνεται προς τους κανόνες για την ένταση των ενισχύσεων, δεδομένου ότι η εν λόγω ενίσχυση χορηγήθηκε σε ΜΜΕ και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν σε διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις και δημοσιεύσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και αντιστοιχούσε σε λιγότερο από το 75 % των επιλέξιμων δαπανών (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις (26) και (27) της παρούσας απόφασης).

(66)

Ο δικαιούχος, η Milchprüfring Bayern e. V, θεωρείται ΜΜΕ, δεδομένου ότι ο αριθμός των εργαζομένων και ο ετήσιος κύκλος εργασιών της δεν υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζονται στη σύσταση της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (17) (βλέπε αιτιολογική σκέψη 29). Ο κατάλογος των διαφόρων επιστημονικών εκδηλώσεων και δημοσιεύσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο που αναφέρεται στην ίδια αιτιολογική σκέψη περιλαμβάνει περίπου 12 δημόσιες διαλέξεις και 12 δημοσιεύσεις.

(67)

Ως εκ τούτου, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι τα επιμέρους μέτρα BY 2, BY 11 και BY 13 συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά.

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/34

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 854/2004 καθορίζει ειδικούς κανόνες για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης. Ειδικότερα, ορίζει ότι προϊόντα ζωικής προέλευσης επιτρέπεται να εισάγονται μόνο από τρίτη χώρα ή τμήμα τρίτης χώρας που περιλαμβάνεται σε κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 854/2004 ορίζει επίσης ότι, κατά την κατάρτιση και την επικαιροποίηση των εν λόγω καταλόγων, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι έλεγχοι της Ένωσης σε τρίτες χώρες και οι εγγυήσεις των αρμόδιων αρχών των τρίτων χωρών, όσον αφορά τη συμμόρφωση ή την ισοδυναμία με την ενωσιακή νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και τους κανόνες για την υγεία των ζώων που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

(3)

Η απόφαση 2006/766/ΕΚ της Επιτροπής (3) απαριθμεί τις τρίτες χώρες και εδάφη τα οποία πληρούν τα κριτήρια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 854/2004 και τα οποία μπορούν, συνεπώς, να εγγυηθούν ότι τα εν λόγω προϊόντα πληρούν τους υγειονομικούς όρους που προβλέπονται στη νομοθεσία της Ένωσης για την προστασία της υγείας των καταναλωτών και μπορούν, επομένως, να εξάγονται στην Ένωση. Ειδικότερα, στο παράρτημα II της εν λόγω απόφασης παρατίθεται κατάλογος τρίτων χωρών και εδαφών από τα οποία επιτρέπονται οι εισαγωγές στην Ένωση αλιευτικών προϊόντων που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Ο κατάλογος αυτός προβλέπει επίσης περιορισμούς όσον αφορά τις εν λόγω εισαγωγές από ορισμένες τρίτες χώρες.

(4)

Οι αρμόδιες αρχές της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Γεωργίας ζήτησαν από την Επιτροπή την έγκριση της εισαγωγής αλιευτικών προϊόντων στην Ένωση. Ύστερα από ενωσιακούς ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και στη Γεωργία, διαπιστώθηκε ότι οι αρμόδιες αρχές παρέχουν κατάλληλες εγγυήσεις, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 48 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004. Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες και εγγυήσεις, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και η Γεωργία μπορούν να συμπεριληφθούν στον κατάλογο του παραρτήματος II της απόφασης 2006/766/ΕΚ για τα αλιευτικά προϊόντα.

(5)

Οι αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας του Κιριμπάτι ζήτησαν από την Επιτροπή την έγκριση της εισαγωγής αλιευτικών προϊόντων στην Ένωση. Οι αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας του Κιριμπάτι παρείχαν έγγραφες εγγυήσεις οι οποίες κρίνονται κατάλληλες σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 48 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004. Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες και με βάση τις εν λόγω εγγυήσεις, η Δημοκρατία του Κιριμπάτι μπορεί να συμπεριληφθεί στον κατάλογο του παραρτήματος II της απόφασης 2006/766/ΕΚ για τα αλιευτικά προϊόντα.

(6)

Η απόφαση 2006/766/ΕΚ θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

1)

μεταξύ της εγγραφής για τη Γρενάδα και της εγγραφής για τη Γκάνα:

2)

μεταξύ της εγγραφής για την Κένυα και της εγγραφής για τη Νότιο Κορέα:

και

3)

μεταξύ της εγγραφής για τη Μαδαγασκάρη και της εγγραφής για τη Μιανμάρ:

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/36

20.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 156/38