17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/1

(1)

Κατά την πρώιμη «φάση ρευστότητας» της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2007, πολλά πιστωτικά ιδρύματα, παρά το γεγονός ότι διατηρούσαν επαρκή επίπεδα κεφαλαίων, γνώρισαν σημαντικές δυσκολίες επειδή δεν είχαν καταφέρει να διαχειριστούν με σύνεση τον κίνδυνο ρευστότητάς τους. Ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα εξαρτώνταν υπέρμετρα από τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση που γρήγορα στέρεψε όταν άρχισε η κρίση. Τα πιστωτικά αυτά ιδρύματα έγιναν ευάλωτα στις απαιτήσεις ρευστότητας, επειδή δεν κατείχαν επαρκή όγκο ρευστών διαθεσίμων για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις απόσυρσης κεφαλαίων (εκροές) σε περιόδους ακραίων συνθηκών. Τα πιστωτικά ιδρύματα στη συνέχεια υποχρεώθηκαν να ρευστοποιήσουν στοιχεία ενεργητικού στο πλαίσιο μιας διαδικασίας πώλησης εκτάκτου ανάγκης, η οποία δημιούργησε μια συνεχώς αυτοτροφοδοτούμενη πτωτική τάση των τιμών και έλλειψη εμπιστοσύνης στην αγορά, προκαλώντας κρίση φερεγγυότητας. Τελικά, πολλά πιστωτικά ιδρύματα κατέληξαν να εξαρτώνται υπέρμετρα από την άντληση ρευστότητας μέσω των κεντρικών τραπεζών και κατέστη αναγκαίο να διασωθούν μέσω της εισφοράς τεράστιων κονδυλίων από τα δημόσια ταμεία. Έτσι κατέστη σαφές ότι ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί μια λεπτομερής απαίτηση κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας, στόχος της οποίας θα έπρεπε να είναι η αποτροπή του κινδύνου αυτού, καθιστώντας τα πιστωτικά ιδρύματα λιγότερο εξαρτημένα από τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση και την άντληση ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα και πιο ανθεκτικά στις ξαφνικές κρίσεις ρευστότητας.

(2)

Το άρθρο 412 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) επιβάλλει μια απαίτηση κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας για τα πιστωτικά ιδρύματα η οποία διατυπώνεται με γενικούς όρους, ως υποχρέωση να κατέχουν «ρευστά στοιχεία ενεργητικού, το άθροισμα των αξιών των οποίων καλύπτει τις εκροές ρευστότητας μείον τις εισροές ρευστότητας υπό ακραίες συνθήκες». Σύμφωνα με το άρθρο 460 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να διευκρινίσει λεπτομερώς την απαίτηση κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να επιβάλουν συγκεκριμένα επίπεδα εισροών και εκροών στα πιστωτικά ιδρύματα ώστε να καλύπτουν ειδικούς κινδύνους στους οποίους εκτίθενται τα ιδρύματα. Σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 101 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, οι κανόνες θα πρέπει να είναι συγκρίσιμοι με τον δείκτη κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας όπως ορίζεται στο διεθνές πλαίσιο για τη μέτρηση, τα πρότυπα και την παρακολούθηση του κινδύνου ρευστότητας της Επιτροπής της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία («BCBS»), λαμβανομένων υπόψη των ενωσιακών και εθνικών ιδιομορφιών. Έως την πλήρη εφαρμογή της απαίτησης κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας από την 1η Ιανουαρίου 2018, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόσουν μια απαίτηση κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας έως και 100 % για τα πιστωτικά ιδρύματα, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

(3)

Σύμφωνα με τα πρότυπα ρευστότητας της BCBS, θα πρέπει να θεσπιστούν κανόνες που να καθορίζουν την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας ως τον λόγο του αποθέματος ασφαλείας των «ρευστών στοιχείων ενεργητικού» ενός πιστωτικού ιδρύματος προς τις «καθαρές εκροές ρευστότητάς» του κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ακραίων συνθηκών 30 ημερών. Οι «καθαρές εκροές ρευστότητας» θα πρέπει να υπολογίζονται αφαιρώντας τις εισροές ρευστότητας του πιστωτικού ιδρύματος από τις εκροές ρευστότητάς του. Ο δείκτης κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας θα πρέπει να εκφράζεται ως ποσοστό επί τοις εκατό και να οριστεί τουλάχιστον στο 100 %, όταν εφαρμοστεί πλήρως, γεγονός που δείχνει ότι ένα πιστωτικό ίδρυμα κατέχει επαρκή ρευστά στοιχεία ενεργητικού για να καλύψει τις καθαρές εκροές ρευστότητας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ακραίων συνθηκών 30 ημερών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πιστωτικό ίδρυμα πρέπει να είναι σε θέση να μετατρέψει γρήγορα τα ρευστά στοιχεία ενεργητικού του σε μετρητά, χωρίς να καταφύγει στην άντληση ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα ή τα δημόσια ταμεία, το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην προσωρινή πτώση του δείκτη κάλυψης του κινδύνου ρευστότητάς του κάτω από το επίπεδο του 100 %. Σε περίπτωση που συμβεί ή αναμένεται να συμβεί αυτό ανά πάσα στιγμή, τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις ειδικές απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 414 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για την έγκαιρη επαναφορά του δείκτη κάλυψης του κινδύνου ρευστότητάς τους στο ελάχιστο επίπεδο.

(4)

Μόνο τα ελεύθερα μεταβιβάσιμα στοιχεία ενεργητικού που μπορούν να μετατραπούν γρήγορα σε μετρητά σε ιδιωτικές αγορές εντός σύντομου χρονικού διαστήματος και χωρίς σημαντική απώλεια της αξίας θα πρέπει να ορίζονται ως «ρευστά στοιχεία ενεργητικού» για τους σκοπούς των αποθεμάτων ασφαλείας ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων. Σύμφωνα με το έκτο μέρος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και την κατάταξη της BCBS για τα ρευστά στοιχεία ενεργητικού, θα πρέπει να θεσπιστούν κατάλληλοι κανόνες που να κάνουν διάκριση μεταξύ των στοιχείων ενεργητικού εξαιρετικά υψηλής ρευστότητας και πιστωτικής ποιότητας ή των στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 1 και των στοιχείων ενεργητικού υψηλής ρευστότητας και πιστωτικής ποιότητας ή των στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 2. Τα τελευταία θα πρέπει να διακρίνονται περαιτέρω σε στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α και 2Β. Τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να κατέχουν επαρκώς διαφοροποιημένο απόθεμα ασφαλείας για τα ρευστά στοιχεία ενεργητικού, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική ρευστότητα και την πιστωτική ποιότητά τους. Κατά συνέπεια, κάθε επίπεδο και υπο-επίπεδο θα πρέπει να υπόκειται σε ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τις περικοπές και τα όρια του συνολικού αποθέματος ασφαλείας και, όπου απαιτείται, θα πρέπει να εφαρμόζονται διαφοροποιημένες απαιτήσεις μεταξύ των επιπέδων ή υπο-επιπέδων και μεταξύ των κατηγοριών ρευστών στοιχείων ενεργητικού στο ίδιο επίπεδο ή υπο-επίπεδο, οι οποίες θα πρέπει να είναι αυστηρότερες όσο χαμηλότερη είναι η κατάταξη ρευστότητας.

(5)

Στα ρευστά στοιχεία ενεργητικού θα πρέπει να εφαρμόζονται ορισμένες γενικές και λειτουργικές απαιτήσεις, ώστε να διασφαλιστεί ότι μπορούν να μετατραπούν σε μετρητά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, με ορισμένες εξαιρέσεις για τα καθορισμένα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1, κατά περίπτωση. Οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να διευκρινίζουν ότι τα ρευστά στοιχεία ενεργητικού θα πρέπει να κατέχονται με τη δυνατότητα να διατεθούν ελεύθερα, να μπορούν να εκτιμηθούν εύκολα και να είναι εισηγμένα σε αναγνωρισμένα χρηματιστήρια ή διαπραγματεύσιμα σε ενεργές αγορές πώλησης ή επαναγοράς. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν ότι το τμήμα διαχείρισης της ρευστότητας του πιστωτικού ιδρύματος έχει πρόσβαση στα ρευστά στοιχεία ενεργητικού του και ασκεί έλεγχο σε αυτά ανά πάσα στιγμή και ότι τα στοιχεία ενεργητικού που περιλαμβάνει το απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας είναι κατάλληλα διαφοροποιημένα. Η διαφοροποίηση είναι σημαντική, διότι εξασφαλίζει τη δυνατότητα του πιστωτικού ιδρύματος να προβεί στην άμεση ρευστοποίηση των ρευστών στοιχείων ενεργητικού χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να μειωθεί σημαντικά η αξία των στοιχείων ενεργητικού αυτών που είναι ευάλωτα σε έναν κοινό παράγοντα κινδύνου. Τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει επίσης να απαιτείται να εξασφαλίζουν τη συνοχή του νομίσματος των ρευστών στοιχείων ενεργητικού και των καθαρών εκροών ρευστότητάς τους, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος η αναντιστοιχία νομισμάτων να υπονομεύσει την ικανότητά τους να χρησιμοποιήσουν το απόθεμα ασφαλείας ρευστότητάς τους για να ανταποκριθούν στις εκροές ρευστότητας σε ένα συγκεκριμένο νόμισμα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ακραίων συνθηκών.

(6)

Σύμφωνα με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών (ΕΑΤ), στην έκθεσή της, της 20ής Δεκεμβρίου 2013, η οποία καταρτίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 509 παράγραφοι 3 και 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, όλα τα είδη ομολόγων που εκδίδονται ή καλύπτονται από την εγγύηση κεντρικών κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών, καθώς και εκείνα που εκδίδονται ή καλύπτονται από την εγγύηση υπερεθνικών θεσμικών οργάνων θα πρέπει να ορίζονται ως επιπέδου 1. Όπως επεσήμανε η ΕΑΤ, οι εποπτικές αρχές προβάλλουν ισχυρά επιχειρήματα για τη μη διάκριση μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών, διότι ο αποκλεισμός ορισμένων κρατικών ομολόγων από το επίπεδο 1 θα δημιουργούσε κίνητρα επένδυσης σε άλλα κρατικά ομόλογα εντός της Ένωσης, γεγονός το οποίο θα οδηγούσε σε κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς και θα αύξανε τον κίνδυνο της αμοιβαίας μετάδοσης σε μια κρίση μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων και κρατών («δίπολο τραπεζών-κρατών»). Όσον αφορά τις τρίτες χώρες, θα πρέπει να κατατάσσονται στην κατηγορία επιπέδου 1 τα ανοίγματα έναντι των κεντρικών τραπεζών και κρατών με συντελεστή στάθμισης 0 % βάσει των κανόνων περί πιστωτικού κινδύνου στον τίτλο II του μέρους 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, όπως προβλέπεται στο πρότυπο της BCBS. Τα ανοίγματα έναντι περιφερειακών διοικήσεων, τοπικών αρχών και φορέων του δημόσιου τομέα θα πρέπει να κατατάσσονται στην κατηγορία επιπέδου 1, μόνον εφόσον αντιμετωπίζονται ως ανοίγματα έναντι της κεντρικής τους κυβέρνησης και η τελευταία έχει συντελεστή στάθμισης κινδύνου 0 % σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες περί πιστωτικού κινδύνου. Στην ίδια κατηγορία θα πρέπει να κατατάσσονται και τα ανοίγματα έναντι των πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης και διεθνών οργανισμών με συντελεστή στάθμισης κινδύνου 0 %. Δεδομένης της εξαιρετικά υψηλής ρευστότητας και πιστωτικής ποιότητας που επιδεικνύουν τα εν λόγω στοιχεία ενεργητικού, θα πρέπει να επιτρέπεται στα πιστωτικά ιδρύματα να τα περιλαμβάνουν στο απόθεμα ασφαλείας τους απεριόριστα και δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε απαιτήσεις περικοπής ή διαφοροποίησης.

(7)

Τα στοιχεία ενεργητικού που εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα δεν θα πρέπει γενικά να αναγνωρίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού, τα δε στοιχεία ενεργητικού τραπεζών που υποστηρίζονται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, όπως ιδρύματα έκδοσης προνομιακών δανείων και κρατικά ιδρύματα, καθώς και τα στοιχεία ενεργητικού ιδιωτικών τραπεζών με ρητή κρατική εγγύηση, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως επιπέδου 1. Τα τελευταία αποτελούν κληροδότημα της οικονομικής κρίσης και θα πρέπει να καταργηθούν σταδιακά οπότε, κατά συνέπεια, μόνο τα στοιχεία ενεργητικού των τραπεζών με κρατική εγγύηση που έχει χορηγηθεί ή δεσμευθεί πριν τις 30 Ιουνίου 2014 θα πρέπει να είναι επιλέξιμα ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού. Ομοίως, τα ομόλογα με εξοφλητική προτεραιότητα που εκδίδονται από ορισμένους καθορισμένους φορείς διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων ορισμένων κρατών μελών θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1 που υπόκεινται στις ίδιες απαιτήσεις που ισχύουν για τα ανοίγματα έναντι της κεντρικής κυβέρνησης του οικείου κράτους μέλους, αλλά μόνο για περιορισμένο διάστημα.

(8)

Τα καλυμμένα ομόλογα είναι χρεόγραφα που εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα και εξασφαλίζονται από συνολικά στοιχεία κάλυψης τα οποία συνήθως αποτελούνται από ενυπόθηκα δάνεια και χρεωστικούς τίτλους του δημοσίου επί των οποίων οι επενδυτές τυγχάνουν προνομιακής ικανοποίησης σε περίπτωση αθέτησης. Το γεγονός ότι είναι εξασφαλισμένα και ορισμένα πρόσθετα χαρακτηριστικά ασφαλείας που διαθέτουν, όπως η απαίτηση για τους εκδότες να αντικαθιστούν τα μη αποδοτικά στοιχεία ενεργητικού εντός των συνολικών στοιχείων κάλυψης και να διατηρούν τα συνολικά στοιχεία κάλυψης σε μια τιμή που υπερβαίνει την ονομαστική αξία των ομολόγων («απαίτηση κάλυψης στοιχείων ενεργητικού»), συνέβαλαν στο να καταστούν τα καλυμμένα ομόλογα σχετικά χαμηλού κινδύνου και υψηλής απόδοσης τίτλους και να διαδραματίζουν κομβικό χρηματοδοτικό ρόλο στις αγορές ενυπόθηκων δανείων των περισσότερων κρατών μελών. Σε ορισμένα κράτη μέλη, το σύνολο των ανεξόφλητων καλυμμένων ομολόγων υπερβαίνει την ομάδα των ανεξόφλητων κρατικών ομολόγων. Ειδικότερα, ορισμένα καλυμμένα ομόλογα με βαθμίδα πιστωτικής ποιότητας 1 παρουσίασαν εξαιρετική απόδοση ως προς τη ρευστότητα κατά την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2008 έως τις 30 Ιουνίου 2012, η οποία αναλύεται από την ΕΑΤ στην έκθεσή της. Ωστόσο, η ΕΑΤ συνέστησε τη μεταχείριση των καλυμμένων ομολόγων αυτών ως στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 2Α για λόγους εναρμόνισης με τα πρότυπα της BCBS. Εντούτοις, βάσει των ανωτέρω στοιχείων σχετικά με την πιστωτική τους ποιότητα, την απόδοσή τους ως προς τη ρευστότητα και τον ρόλο που διαδραματίζουν στις χρηματοδοτικές αγορές της Ένωσης, είναι σκόπιμο τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1 να αντιμετωπίζονται ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1. Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος υπερβολικής συγκέντρωσης και σε αντίθεση με άλλα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1, το ποσοστό συμμετοχής των καλυμμένων ομολόγων βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1 στο απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας θα πρέπει να υπόκειται σε ανώτατο όριο 70 % επί του συνόλου του αποθέματος ασφαλείας, σε ελάχιστο ποσοστό περικοπής 7 % και στην απαίτηση διαφοροποίησης.

(9)

Τα καλυμμένα ομόλογα βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 2 θα πρέπει να αναγνωρίζονται ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α και να υπόκεινται στο ίδιο ανώτατο όριο (40 %) και ποσοστό περικοπής (15 %) που ισχύει σε άλλα ρευστά στοιχεία ενεργητικού του επιπέδου αυτού. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία της αγοράς τα οποία δείχνουν ότι τα καλυμμένα ομόλογα βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 2 εμφάνισαν μεγαλύτερη ρευστότητα σε σχέση με άλλα συγκρίσιμα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α και 2Β, όπως οι διασφαλιζόμενοι με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλοι («RMBS») βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1. Επιπλέον, το να επιτραπεί τα εν λόγω καλυμμένα ομόλογα να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας θα συμβάλει στη διαφοροποίηση της ομάδας των διαθέσιμων στοιχείων ενεργητικού εντός του αποθέματος ασφαλείας και θα αποτρέψει μια αδικαιολόγητη διάκριση ή την εμφάνιση του «φαινομένου κατακρήμνισης» μεταξύ αυτών και των καλυμμένων ομολόγων βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1. Θα πρέπει να επισημανθεί, ωστόσο, ότι ένα σημαντικό ποσοστό των καλυμμένων ομολόγων αυτών μετατράπηκε σε βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 2, ως αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της κεντρικής κυβέρνησης του κράτους μέλους εγκατάστασης του εκδότης τους. Η εξέλιξη αυτή αντανακλά το ανώτατο όριο για τη χώρα, το οποίο τυπικά περιλαμβάνεται στις μεθοδολογίες των οργανισμών αξιολόγησης, βάσει του οποίου τα χρηματοπιστωτικά μέσα δεν μπορούν να αξιολογηθούν πάνω από ένα ορισμένο επίπεδο σε σχέση με την πιστοληπτική αξιολόγηση του αντίστοιχου κράτους. Συνεπώς, τα ανώτατα όρια χώρας εμπόδισαν τα καλυμμένα ομόλογα που έχουν εκδοθεί στα εν λόγω κράτη μέλη να φθάσουν το επίπεδο 1 πιστωτικής ποιότητας, ανεξάρτητα από την πιστωτική τους ποιότητα, γεγονός που με τη σειρά του μείωσε τη ρευστότητά τους σε σύγκριση με τα καλυμμένα ομόλογα παρόμοιας ποιότητας που έχουν εκδοθεί σε κράτη μέλη τα οποία δεν είχαν υποβαθμιστεί. Λόγω αυτού, οι χρηματοδοτικές αγορές εντός της Ένωσης έχουν κατακερματιστεί σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που υπογραμμίζει την ανάγκη εξεύρεσης κατάλληλης εναλλακτικής λύσης για τις εξωτερικές αξιολογήσεις ως ένα από τα κριτήρια της εποπτικής νομοθεσίας για την ταξινόμηση της ρευστότητας και του πιστωτικού κινδύνου των καλυμμένων ομολόγων και άλλων κατηγοριών στοιχείων του ενεργητικού. Σύμφωνα με το άρθρο 39β παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015 έκθεση για τα εναλλακτικά μέσα των πιστοληπτικών αξιολογήσεων, προκειμένου να διαγραφούν όλες οι αναφορές στις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας στο ενωσιακό δίκαιο για κανονιστικούς σκοπούς, έως την 1η Ιανουαρίου 2020.

(10)

Σε σχέση με τους τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση («ABS»), η ΕΑΤ είχε συστήσει, σύμφωνα με τα δικά της εμπειρικά ευρήματα και με το πρότυπο της BCBS, μόνο οι διασφαλιζόμενοι με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλοι βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1 να αναγνωρίζονται ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2B με ποσοστό περικοπής 25 %. Κρίνεται επίσης σκόπιμο να υπάρξει απόκλιση από την εν λόγω σύσταση και να μπορούν να συμπεριληφθούν στο επίπεδο 2B ορισμένοι τίτλοι προερχόμενοι από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται από άλλα στοιχεία ενεργητικού. Η επέκταση του φάσματος των επιλέξιμων υποκατηγοριών στοιχείων ενεργητικού θα αυξήσει τη διαφοροποίηση εντός του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας και θα διευκολύνει τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Επιπλέον, καθώς τα διαθέσιμα δεδομένα της αγοράς καταδεικνύουν χαμηλή συσχέτιση μεταξύ των τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση και των άλλων ρευστών στοιχείων ενεργητικού, όπως τα κρατικά ομόλογα, το δίπολο τραπεζών-κρατών θα αποδυναμωθεί και ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς θα μετριαστεί. Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι επενδυτές έχουν την τάση να συσσωρεύουν υψηλής ποιότητας τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση με σύντομη σταθμισμένη μέση διάρκεια ζωής και υψηλές προκαταβολές σε περιόδους οικονομικής αστάθειας, διότι μετατρέπονται σε μετρητά γρήγορα και αποτελούν ασφαλή πηγή ρευστότητας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση των τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται από δάνεια και χρηματοδοτικές μισθώσεις για μηχανοκίνητα οχήματα [«τίτλοι προερχόμενοι από τιτλοποίηση για δάνεια αγοράς αυτοκινήτου» (auto loan ABSs)], οι οποίοι παρουσίασαν αστάθεια των τιμών και μέσα περιθώρια συγκρίσιμα με τους διασφαλιζόμενους με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλους κατά την περίοδο 2007-2012. Ορισμένα τμήματα των τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση για καταναλωτικά δάνεια, όπως πιστωτικές κάρτες, κατέγραψαν επίσης συγκρίσιμα καλά επίπεδα ρευστότητας. Τέλος, η συμπερίληψη τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται από στοιχεία ενεργητικού της πραγματικής οικονομίας, όπως αυτά που αναφέρθηκαν ήδη και τα δάνεια προς ΜΜΕ, θα μπορούσε να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη, διότι θα έστελνε θετικό μήνυμα στους επενδυτές όσον αφορά τα εν λόγω στοιχεία ενεργητικού. Επομένως, θα πρέπει να θεσπιστούν κατάλληλοι κανόνες για την αναγνώριση των τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται όχι μόνο με ενυπόθηκα δάνεια για αγορά κατοικίας, αλλά και με δάνεια αγοράς αυτοκινήτου, καταναλωτική πίστη και δάνεια προς ΜΜΕ ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2B. Ωστόσο, για να διατηρηθεί η ακεραιότητα και λειτουργικότητα του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας, η επιλεξιμότητά τους θα πρέπει να υπόκειται σε ορισμένες απαιτήσεις υψηλής ποιότητας σύμφωνα με τα κριτήρια που πρέπει να εφαρμόζονται σε απλές, διαφανείς και τυποποιημένες τιτλοποιήσεις σε άλλες διατάξεις του χρηματοπιστωτικού τομέα. Ειδικότερα για τους διασφαλιζόμενους με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλους, οι απαιτήσεις υψηλής ποιότητας θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη συμμόρφωση με ορισμένους δείκτες δανείου προς την αξία του αγαθού ή δανείου προς το εισόδημα, πλην όμως οι δείκτες αυτοί δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε διασφαλιζόμενους με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλους που εκδίδονται πριν από την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής της απαίτησης κάλυψης της ρευστότητας. Προκειμένου να αντισταθμιστεί η λιγότερο υψηλή ρευστότητα που παρατηρείται στους τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται από καταναλωτική πίστη και δάνεια προς ΜΜΕ σε σχέση με τους διασφαλιζόμενους με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια τίτλους και τους τίτλους προερχόμενους από τιτλοποίηση που εξασφαλίζονται με δάνεια αγοράς αυτοκινήτου, οι πρώτοι θα πρέπει να υπόκεινται σε υψηλότερο ποσοστό περικοπής (35 %). Όλοι οι τίτλοι προερχόμενοι από τιτλοποίηση θα πρέπει να υπόκεινται, όπως και τα άλλα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2B, στο συνολικό ανώτατο όριο 15 % του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας και σε απαίτηση διαφοροποίησης.

(11)

Οι κανόνες σχετικά με την ταξινόμηση, τις απαιτήσεις, τα ανώτατα όρια και τα ποσοστά περικοπής για τα υπόλοιπα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α και 2Β θα πρέπει να εναρμονιστούν στενά με τις συστάσεις της BCBS και της ΕΑΤ. Από την άλλη πλευρά, οι μετοχές και τα μερίδια σε οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων («ΟΣΕ») θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού του ίδιου επιπέδου και κατηγορίας με τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού του οργανισμού συλλογικών επενδύσεων.

(12)

Είναι επίσης σκόπιμο για τον καθορισμό του δείκτη κάλυψης ρευστότητας να ληφθεί υπόψη η κεντρική διαχείριση της ρευστότητας στα δίκτυα συνεταιριστικών εταιρειών και θεσμικών συστημάτων προστασίας, όπου το κεντρικό ίδρυμα ή ο οργανισμός διαδραματίζει ρόλο παρόμοιο με αυτόν της κεντρικής τράπεζας, επειδή τα μέλη του δικτύου δεν έχουν συνήθως άμεση πρόσβαση στην τελευταία. Θα πρέπει, επομένως, να θεσπιστούν κατάλληλοι κανόνες που να αναγνωρίζουν ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού τις καταθέσεις όψεως που πραγματοποιούνται από τα μέλη του δικτύου στο κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα και άλλες πηγές χρηματοδότησης της ρευστότητας που διατίθενται σε αυτά από το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα. Οι καταθέσεις που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού θα πρέπει να επωφελούνται από τα προνομιακά ποσοστά εκροών που επιτρέπονται για τις λειτουργικές καταθέσεις.

(13)

Το ποσοστό εκροών για τις σταθερές καταθέσεις λιανικής θα πρέπει να είναι προκαθορισμένο στο 5 %, επιτρέποντας όμως προνομιακό ποσοστό εκροών 3 % σε όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που υπάγονται σε σύστημα εγγύησης των καταθέσεων ενός κράτους μέλους, το οποίο πληροί ορισμένα αυστηρά κριτήρια. Πρώτον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η εφαρμογή της οδηγίας 2014/49/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων από τα κράτη μέλη. Δεύτερον, το σύστημα ενός κράτους μέλους θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά την περίοδο αποπληρωμής, την εκ των προτέρων χρηματοδότηση και την πρόσβαση σε πρόσθετα χρηματοδοτικά μέσα σε περίπτωση χρήσης μεγάλου μέρους των αποθεματικών του. Τέλος, η εφαρμογή του προνομιακού ποσοστού 3 % θα πρέπει να υπόκειται στην προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής, η οποία θα πρέπει να χορηγείται μόνον εφόσον η Επιτροπή έχει πεισθεί ότι το σύστημα εγγύησης καταθέσεων του κράτους μέλους είναι σύμφωνο με τα ανωτέρω κριτήρια και ότι δεν υπάρχουν μείζονες ανησυχίες σχετικά με τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς για τις καταθέσεις λιανικής. Σε κάθε περίπτωση, το προνομιακό ποσοστό 3 % για τις σταθερές καταθέσεις λιανικής δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 2019.

(14)

Τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίζουν άλλες καταθέσεις λιανικής που υπόκεινται σε υψηλότερα ποσοστά εξάντλησης. Θα πρέπει να θεσπιστούν κατάλληλοι κανόνες με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΑΤ σχετικά με τις καταθέσεις λιανικής βάσει διαφορετικών εκροών που να ορίζουν τα κριτήρια για τον προσδιορισμό των εν λόγω καταθέσεων λιανικής, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, δηλαδή το μέγεθος της συνολικής κατάθεσης, τη φύση της κατάθεσης, την αμοιβή, την πιθανότητα ανάληψης και αν ο καταθέτης είναι μόνιμος ή μη μόνιμος κάτοικος.

(15)

Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα θα λαμβάνουν πάντα στήριξη ρευστότητας από άλλες επιχειρήσεις που ανήκουν στον ίδιο όμιλο ή στο ίδιο θεσμικό σύστημα προστασίας όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων πληρωμής τους. Ωστόσο, εφόσον δεν έχει χορηγηθεί απαλλαγή για την εφαρμογή του δείκτη κάλυψης ρευστότητας σε μεμονωμένες περιπτώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 8 ή το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, οι ροές ρευστότητας μεταξύ δύο πιστωτικών ιδρυμάτων που ανήκουν στον ίδιο όμιλο ή στο ίδιο θεσμικό σύστημα προστασίας θα πρέπει καταρχήν να έχουν συμμετρικά ποσοστά εισροών και εκροών, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απώλειας ρευστότητας στην εσωτερική αγορά, με την προϋπόθεση ότι εφαρμόζονται όλες οι αναγκαίες ασφαλιστικές δικλείδες και μόνο με την προηγούμενη έγκριση των εμπλεκόμενων αρμόδιων αρχών. Η προνομιακή αντιμετώπιση αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις διασυνοριακές ροές βάσει πρόσθετων αντικειμενικών κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του χαμηλού προφίλ κινδύνου ρευστότητας του παρόχου και του αποδέκτη.

(16)

Προκειμένου τα πιστωτικά ιδρύματα να μην βασίζονται αποκλειστικά στις αναμενόμενες εισροές για την κάλυψη του δείκτη ρευστότητάς τους, και, επίσης, να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο επίπεδο ρευστών στοιχείων ενεργητικού, το ποσόν των εισροών που μπορεί να αντισταθμίσει τις εκροές δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 75 % του συνόλου των αναμενόμενων εκροών. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη εξειδικευμένων επιχειρηματικών μοντέλων, θα πρέπει να επιτρέπονται ορισμένες πλήρεις ή μερικές εξαιρέσεις όσον αφορά το ανώτατο όριο αυτό, ώστε να εφαρμόζεται η αρχή της αναλογικότητας και με την επιφύλαξη της προηγούμενης έγκρισης των αρμόδιων αρχών. Οι εξαιρέσεις αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν τις ροές εντός ομίλων και εντός θεσμικών συστημάτων προστασίας, καθώς και τα πιστωτικά ιδρύματα που ειδικεύονται στα ενυπόθηκα δάνεια άμεσης επανεκχώρησης ή στις υπηρεσίες πρακτόρευσης και χρηματοδοτικής μίσθωσης. Επιπλέον, τα πιστωτικά ιδρύματα που ειδικεύονται στη χρηματοδότηση για την απόκτηση οχημάτων με κινητήρα ή σε καταναλωτικά δάνεια θα πρέπει να επιτρέπεται να εφαρμόζουν υψηλότερο ανώτατο όριο 90 %. Οι εξαιρέσεις αυτές θα πρέπει να είναι διαθέσιμες τόσο σε μεμονωμένο όσο και σε ενοποιημένο επίπεδο, αλλά μόνο όταν πληρούνται ορισμένα κριτήρια.

(17)

Ο δείκτης κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας θα πρέπει να ισχύει για τα πιστωτικά ιδρύματα, τόσο σε μεμονωμένο όσο και σε ενοποιημένο επίπεδο, εκτός αν οι αρμόδιες αρχές δεν επιβάλουν την εφαρμογή του σε μεμονωμένη βάση σύμφωνα με το άρθρο 8 ή 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Η ενοποίηση των θυγατρικών επιχειρήσεων σε τρίτες χώρες θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη τις απαιτήσεις κάλυψης του κινδύνου ρευστότητας που ισχύουν στις χώρες αυτές. Κατά συνέπεια, οι κανόνες ενοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να προβλέπουν για τα ρευστά στοιχεία ενεργητικού, τις εκροές ή τις εισροές ρευστότητας στις θυγατρικές επιχειρήσεις τρίτων χωρών ευνοϊκότερη μεταχείριση από εκείνη που προβλέπεται στο πλαίσιο της εθνικής νομοθεσίας των εν λόγω τρίτων χωρών.

(18)

Σύμφωνα με το άρθρο 508 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση στους συννομοθέτες το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015 όπου εξετάζεται κατά πόσον και πώς θα πρέπει να εφαρμόζεται στις επιχειρήσεις επενδύσεων η απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας που αναφέρεται στο έκτο μέρος. Μέχρι να αρχίσει να ισχύει η διάταξη αυτή, οι επιχειρήσεις επενδύσεων θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στην εθνική νομοθεσία των κρατών μελών σχετικά με την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις επενδύσεων θα πρέπει να υπόκεινται στον δείκτη κάλυψης της ρευστότητας που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, σε ενοποιημένη βάση, όταν αυτές αποτελούν τμήμα τραπεζικών ομίλων.

(19)

Τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να αναφέρουν στις αρμόδιες αρχές τους την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας, όπως καθορίζεται λεπτομερώς στον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με το άρθρο 415 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(20)

Προκειμένου να δοθεί στα πιστωτικά ιδρύματα επαρκής χρόνος για να συμμορφωθούν πλήρως με τη λεπτομερή απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας, η τελευταία θα πρέπει να εισαχθεί σταδιακά, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προβλέπεται στο άρθρο 460 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, ξεκινώντας με ένα ελάχιστο ποσοστό 60 % από την 1η Οκτωβρίου 2015 και φθάνοντας στο 100 % από την 1η Ιανουαρίου 2018.

α)

τα στοιχεία ενεργητικού τρίτης χώρας που πληρούν τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον τίτλο II και τα οποία κατέχονται από θυγατρική επιχείρηση σε τρίτη χώρα, δεν αναγνωρίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού για τους σκοπούς της ενοποίησης, εφόσον δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία της τρίτης χώρας η οποία ορίζει την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας·

β)

οι εκροές ρευστότητας μιας θυγατρικής επιχείρησης που βρίσκεται σε τρίτη χώρα, οι οποίες υπόκεινται, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας της εν λόγω τρίτης χώρας η οποία ορίζει την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας, σε ποσοστά υψηλότερα από αυτά που ορίζονται στον τίτλο III, υπόκεινται σε ενοποίηση σύμφωνα με τα υψηλότερα ποσοστά που καθορίζονται στην εθνική νομοθεσία της εν λόγω τρίτης χώρας·

γ)

οι εισροές ρευστότητας μιας θυγατρικής επιχείρησης που βρίσκεται σε τρίτη χώρα, οι οποίες υπόκεινται, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας της εν λόγω τρίτης χώρας η οποία ορίζει την απαίτηση κάλυψης της ρευστότητας, σε ποσοστά χαμηλότερα από αυτά που ορίζονται στον τίτλο III, υπόκεινται σε ενοποίηση σύμφωνα με τα χαμηλότερα ποσοστά που καθορίζονται στην εθνική νομοθεσία της εν λόγω τρίτης χώρας·

δ)

οι επιχειρήσεις επενδύσεων εντός του ομίλου υπόκεινται στο άρθρο 4 του παρόντος κανονισμού σε ενοποιημένη βάση και στο άρθρο 412 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 σχετικά με τον ορισμό των ρευστών στοιχείων ενεργητικού, των εκροών και των εισροών ρευστότητας τόσο σε ατομική όσο και σε ενοποιημένη βάση. Εκτός από τα αναφερόμενα στο σημείο αυτό, οι επιχειρήσεις επενδύσεων εξακολουθούν να υπόκεινται στη λεπτομερή απαίτηση για τον δείκτη κάλυψης της ρευστότητας όσον αφορά τις επιχειρήσεις επενδύσεων που ορίζονται στην εθνική νομοθεσία των κρατών μελών εν αναμονή του καθορισμού απαίτησης για τον δείκτη κάλυψης της ρευστότητας, σύμφωνα με το άρθρο 508 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

ε)

σε ενοποιημένο επίπεδο, το ύψος των εισροών που προέρχονται από ειδικευμένο πιστωτικό ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφοι 3 και 4 αναγνωρίζεται μόνο μέχρι το ύψος των εκροών που προέρχονται από την ίδια επιχείρηση.

1)

ως «στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1» νοούνται τα στοιχεία ενεργητικού εξαιρετικά υψηλής ρευστότητας και πιστωτικής ποιότητας που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 416 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

2)

ως «στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2» νοούνται τα στοιχεία ενεργητικού υψηλής ρευστότητας και πιστωτικής ποιότητας που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 416 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Τα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2 υποδιαιρούνται περαιτέρω σε στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α και 2Β, σύμφωνα με τον τίτλο II, κεφάλαιο 2 του παρόντος κανονισμού·

3)

ως «απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας» νοείται το ποσόν των ρευστών στοιχείων ενεργητικού που κατέχει το πιστωτικό ίδρυμα σύμφωνα με τον τίτλο II του παρόντος κανονισμού·

4)

ως «νόμισμα αναφοράς» νοείται το νόμισμα στο οποίο τα στοιχεία ρευστότητας που αναφέρονται στους τίτλους II και III του έκτου μέρους του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 πρέπει να αναφέρονται στην αρμόδια αρχή, σύμφωνα με το άρθρο 415 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού·

5)

ως «απαίτηση κάλυψης στοιχείων ενεργητικού» νοείται ο λόγος των στοιχείων ενεργητικού προς τις υποχρεώσεις, όπως καθορίζεται για σκοπούς πιστωτικής ενίσχυσης όσον αφορά τα καλυμμένα ομόλογα από την εθνική νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους ή της οικείας τρίτης χώρας·

6)

ως «ΜΜΕ» νοείται μια μικροεπιχείρηση, μικρή ή μεσαία επιχείρηση όπως ορίζεται στη σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής (5)·

7)

ως «καθαρές εκροές ρευστότητας» νοείται το ποσό που προκύπτει από την αφαίρεση των εισροών ρευστότητας από τις εκροές ρευστότητας ενός πιστωτικού ιδρύματος, σύμφωνα με τον τίτλο III του παρόντος κανονισμού·

8)

ως «κατάθεση λιανικής» νοείται μια υποχρέωση έναντι φυσικού προσώπου ή ΜΜΕ, εάν η ΜΜΕ θα μπορούσε να υπαχθεί στην κλάση των ανοιγμάτων λιανικής τραπεζικής βάσει της τυποποιημένης μεθόδου ή της μεθόδου IRB για τον πιστωτικό κίνδυνο, ή υποχρέωση έναντι εταιρείας που είναι επιλέξιμη για τη μεταχείριση που καθορίζεται στο άρθρο 153 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και εάν οι συνολικές καταθέσεις της εν λόγω ΜΜΕ ή εταιρείας σε επίπεδο ομίλου δεν υπερβαίνουν το 1 εκατ. ευρώ·

9)

ως «χρηματοπιστωτικός πελάτης» νοείται πελάτης που εκτελεί μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2013/36/ΕΕ ως κύρια δραστηριότητά του ή είναι μία από τις ακόλουθες οντότητες:

10)

ως «προσωπική εταιρεία επενδύσεων» («ΠΕΕ») νοείται μια επιχείρηση ή ένα καταπίστευμα του οποίου ο ιδιοκτήτης ή δικαιούχος, αντιστοίχως, είναι φυσικό πρόσωπο ή ομάδα στενά συνδεδεμένων φυσικών προσώπων, η οποία συστάθηκε με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση του πλούτου των ιδιοκτητών και η οποία δεν διεξάγει οποιαδήποτε άλλη εμπορική, βιομηχανική ή επαγγελματική δραστηριότητα. Ο σκοπός της ΠΕΕ μπορεί να περιλαμβάνει άλλες βοηθητικές δραστηριότητες, όπως ο διαχωρισμός των στοιχείων ενεργητικού των ιδιοκτητών από τα στοιχεία ενεργητικού της εταιρείας, η διευκόλυνση της μεταβίβασης των στοιχείων ενεργητικού εντός μιας οικογένειας ή η πρόληψη της διάσπασης των στοιχείων ενεργητικού μετά το θάνατο ενός μέλους της οικογένειας, εφόσον αυτά συνδέονται με κύριο σκοπό τη διαχείριση της περιουσίας των ιδιοκτητών·

11)

ως «ακραία κατάσταση» νοείται μια ξαφνική ή σοβαρή επιδείνωση της φερεγγυότητας ή ρευστότητας ενός πιστωτικού ιδρύματος που οφείλεται στις μεταβολές των συνθηκών της αγοράς ή σε ιδιαίτερους παράγοντες, ως αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να υπάρχει σημαντικός κίνδυνος το πιστωτικό ίδρυμα να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του οι οποίες πρόκειται να λήξουν μέσα στις επόμενες 30 ημερολογιακές ημέρες·

12)

ως «δάνεια περιθωρίου» νοούνται τα εξασφαλισμένα δάνεια που χορηγούνται σε πελάτες με σκοπό την ανάληψη μοχλευμένων θέσεων διαπραγμάτευσης.

α)

εξάντληση ενός σημαντικού ποσοστού των καταθέσεων λιανικής του·

β)

μερική ή ολική απώλεια των μη εξασφαλισμένων δυνατοτήτων χρηματοδότησης χονδρικής, συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων χονδρικής και άλλων πηγών υπό αίρεση χρηματοδότησης, όπως δεσμευμένες και μη δεσμευμένες ταμειακές διευκολύνσεις ή πιστωτικά όρια·

γ)

μερική ή ολική απώλεια εξασφαλισμένης, βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης·

δ)

πρόσθετες εκροές ρευστότητας, ως αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας έως τρεις βαθμίδες·

ε)

αύξηση της μεταβλητότητας της αγοράς που επηρεάζει την αξία των εξασφαλίσεων ή την ποιότητά τους ή δημιουργεί πρόσθετες ανάγκες εξασφαλίσεων·

στ)

μη προγραμματισμένη άντληση ρευστότητας και πιστωτικών διευκολύνσεων·

ζ)

δυνητική υποχρέωση εξαγοράς χρέους ή εκπλήρωσης εξωσυμβατικών υποχρεώσεων.

α)

τις γενικές απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 7·

β)

τις λειτουργικές απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 8·

γ)

τα αντίστοιχα κριτήρια επιλεξιμότητας για να ταξινομηθούν ως στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1 ή επιπέδου 2, σύμφωνα με το κεφάλαιο 2.

α)

στοιχεία ενεργητικού που περιλαμβάνονται σε μια ομάδα και είναι διαθέσιμα για άμεση χρήση ως εξασφάλιση για την άντληση πρόσθετης χρηματοδότησης στο πλαίσιο πιστωτικών ορίων στη διάθεση του πιστωτικού ιδρύματος που έχουν δεσμευθεί, αλλά δεν έχουν αναληφθεί ακόμα. Σε αυτά περιλαμβάνονται στοιχεία ενεργητικού που τοποθετούνται από ένα πιστωτικό ίδρυμα στο κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα σε ένα δίκτυο συνεργασίας ή θεσμικό σύστημα προστασίας. Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να θεωρούν ότι τα στοιχεία ενεργητικού εντός της ομάδας είναι βεβαρημένα κατά σειρά αύξουσας ρευστότητας με βάση την κατάταξη της ρευστότητας που ορίζεται στο κεφάλαιο 2, ξεκινώντας με τα στοιχεία ενεργητικού που δεν είναι επιλέξιμα για το απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας·

β)

στοιχεία ενεργητικού τα οποία έχει λάβει το πιστωτικό ίδρυμα ως εξασφάλιση για σκοπούς μείωσης του πιστωτικού κινδύνου στο πλαίσιο συναλλαγών αγοράς με συμφωνία επαναπώλησης ή δραστηριοτήτων χρηματοδότησης τίτλων και τα οποία το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να διαθέσει.

α)

άλλο πιστωτικό ίδρυμα, εκτός εάν ο εκδότης είναι οντότητα του δημόσιου τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β), το στοιχείο ενεργητικού είναι καλυμμένο ομόλογο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο στ) και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ) ή το στοιχείο ενεργητικού ανήκει στην κατηγορία που περιγράφεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο ε)·

β)

επιχείρηση επενδύσεων·

γ)

ασφαλιστική επιχείρηση·

δ)

αντασφαλιστική επιχείρηση·

ε)

χρηματοδοτική εταιρεία συμμετοχών·

στ)

μεικτή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών·

ζ)

οποιαδήποτε άλλη οντότητα που εκτελεί μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2013/36/ΕΕ. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, οι ΟΕΣΤ θεωρείται ότι δεν περιλαμβάνονται στις οντότητες που αναφέρονται στο παρόν στοιχείο.

α)

ιστορικά στοιχεία για το εύρος και το βάθος της αγοράς, όπως αποδεικνύεται από τις χαμηλές αποκλίσεις στις τιμές αγοράς και πώλησης, τον υψηλό όγκο συναλλαγών και τον μεγάλο αριθμό και την ποικιλομορφία των συμμετεχόντων στην αγορά·

β)

παρουσία ισχυρής υποδομής της αγοράς.

α)

στα τραπεζογραμμάτια και κέρματα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

β)

στα ανοίγματα έναντι των κεντρικών τραπεζών που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχεία β) και δ) και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

γ)

στην περιορισμένης χρήσης δεσμευμένη ταμειακή διευκόλυνση που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο δ)·

δ)

στις καταθέσεις και άλλες πηγές χρηματοδότησης σε δίκτυα συνεργασίας και θεσμικά συστήματα προστασίας που αναφέρονται στο άρθρο 16.

α)

τις ακόλουθες κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 1:

β)

τις κατηγορίες στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 1 που αντιπροσωπεύουν απαιτήσεις έναντι ή απαιτήσεις καλυπτόμενες από την εγγύηση κεντρικών ή περιφερειακών κυβερνήσεων, τοπικών αρχών ή φορέων του δημόσιου τομέα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και (δ), υπό την προϋπόθεση ότι το πιστωτικό ίδρυμα κατέχει το σχετικό στοιχείο ενεργητικού για την κάλυψη καθαρών εκροών ρευστότητας σε ακραίες συνθήκες που πραγματοποιούνται στο νόμισμα του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή το στοιχείο ενεργητικού έχει εκδοθεί από κεντρικές ή περιφερειακές κυβερνήσεις, τοπικές αρχές ή φορείς του δημόσιου τομέα του κράτους μέλους καταγωγής του πιστωτικού ιδρύματος·

γ)

την περιορισμένης χρήσης δεσμευμένη ταμειακή διευκόλυνση που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο δ).

α)

είτε με την τοποθέτηση των ρευστών στοιχείων ενεργητικού σε ξεχωριστή ομάδα υπό την άμεση διαχείριση του τμήματος ρευστότητας και με αποκλειστικό σκοπό τη χρήση τους ως πηγής ενδεχόμενων κεφαλαίων, ακόμη και κατά τις περιόδους ακραίων συνθηκών·

β)

είτε με τη θέσπιση εσωτερικών συστημάτων και ελέγχων ώστε το τμήμα διαχείρισης της ρευστότητας να ασκεί αποτελεσματικό λειτουργικό έλεγχο για τη ρευστοποίηση των ρευστών στοιχείων ενεργητικού ανά πάσα στιγμή εντός της περιόδου ακραίων συνθηκών 30 ημερολογιακών ημερών και την απόκτηση πρόσβασης στα ενδεχόμενα κεφάλαια χωρίς να επέλθει άμεση σύγκρουση με οποιαδήποτε υπάρχουσα επιχειρησιακή στρατηγική ή στρατηγική διαχείρισης κινδύνου. Συγκεκριμένα, ένα στοιχείο ενεργητικού δεν περιλαμβάνεται στο απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας, εάν η πώλησή του χωρίς αντικατάσταση καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου ακραίων συνθηκών 30 ημερολογιακών ημερών αφαιρεί αντιστάθμιση, γεγονός το οποίο θα δημιουργούσε ανοικτή θέση κινδύνου πέραν των εσωτερικών ορίων του πιστωτικού ιδρύματος·

γ)

είτε με τον συνδυασμό των επιλογών α) και β), εφόσον η αρμόδια αρχή κρίνει ότι ο συνδυασμός αυτός είναι αποδεκτός.

α)

για τον έλεγχο της πρόσβασης στην αγορά και της χρηστικότητας των εν λόγω στοιχείων ενεργητικού·

β)

για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών ρευστοποίησης των στοιχείων ενεργητικού·

γ)

για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου μετάδοσης αρνητικών σημάτων στην αγορά λόγω της ρευστοποίησης των στοιχείων ενεργητικού από το πιστωτικό ίδρυμα κατά τη διάρκεια περιόδου ακραίων συνθηκών.

α)

το πιστωτικό ίδρυμα εφαρμόζει κατάλληλες εσωτερικές διαδικασίες σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 για να διασφαλίσει ότι τα εν λόγω στοιχεία ενεργητικού συνεχίζουν να είναι άμεσα διαθέσιμα και υπό τον έλεγχο του τμήματος διαχείρισης της ρευστότητας·

β)

οι καθαρές εκροές και εισροές ρευστότητας που προκύπτουν από ενδεχόμενη εκκαθάριση της αντιστάθμισης λαμβάνονται υπόψη κατά την αποτίμηση του σχετικού στοιχείου του ενεργητικού σύμφωνα με το άρθρο 9.

α)

κατά πόσον το πιστωτικό ίδρυμα έχει τη δυνατότητα να προβεί σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες:

β)

την επίδραση ξαφνικών, δυσμενών μεταβολών των συναλλαγματικών ισοτιμιών σε υφιστάμενες θέσεις αναντιστοιχίας και στην αποτελεσματικότητα υφιστάμενων συναλλαγματικών αντισταθμίσεων.

α)

κέρματα και τραπεζογραμμάτια·

β)

τα ακόλουθα ανοίγματα έναντι κεντρικών τραπεζών:

γ)

στοιχεία ενεργητικού που αντιστοιχούν σε απαιτήσεις ή καλύπτονται από την εγγύηση των ακόλουθων κεντρικών ή περιφερειακών κυβερνήσεων, τοπικών αρχών ή φορέων του δημόσιου τομέα:

δ)

στοιχεία ενεργητικού που αντιστοιχούν σε απαιτήσεις ή καλύπτονται από την εγγύηση της κεντρικής κυβέρνησης ή της κεντρικής τράπεζας τρίτης χώρας που δεν έχει πιστοληπτική αξιολόγηση από καθορισμένο για τον σκοπό αυτό ΕΟΠΑ, η οποία είναι βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1, σύμφωνα με το άρθρο 114 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, εφόσον στην περίπτωση αυτή, το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να αναγνωρίσει μόνο το στοιχείο ενεργητικού ως επιπέδου 1 για την κάλυψη των καθαρών εκροών ρευστότητας σε ακραίες συνθήκες που πραγματοποιούνται στο ίδιο νόμισμα στο οποίο το στοιχείο ενεργητικού είναι εκπεφρασμένο.

Εφόσον το στοιχείο ενεργητικού δεν είναι εκπεφρασμένο στο εθνικό νόμισμα της τρίτης χώρας, το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να αναγνωρίσει το στοιχείο ενεργητικού ως επιπέδου 1 μόνο έως το ύψος των καθαρών εκροών ρευστότητας του πιστωτικού ιδρύματος υπό ακραίες συνθήκες στο εν λόγω ξένο νόμισμα, οι οποίες αντιστοιχούν στις δραστηριότητές του εντός της περιοχής δικαιοδοσίας στην οποία αναλαμβάνεται ο κίνδυνος ρευστότητας·

ε)

στοιχεία ενεργητικού που εκδίδονται από πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία πληρούν τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες δύο προϋποθέσεις:

στ)

ανοίγματα υπό τη μορφή εξαιρετικά υψηλής ποιότητας καλυμμένων ομολόγων, τα οποία συμμορφώνονται με όλες τις ακόλουθες απαιτήσεις:

ζ)

στοιχεία ενεργητικού που αντιστοιχούν σε απαιτήσεις έναντι ή απαιτήσεις καλυπτόμενες από την εγγύηση των πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης και των διεθνών οργανισμών που αναφέρονται στο άρθρο 117 παράγραφος 2 στοιχείο και στο άρθρο 118, αντίστοιχα, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

στοιχεία ενεργητικού που αντιστοιχούν σε απαιτήσεις έναντι ή απαιτήσεις καλυπτόμενες από την εγγύηση περιφερειακών κυβερνήσεων, τοπικών αρχών ή οντοτήτων του δημόσιου τομέα σε ένα κράτος μέλος, εφόσον τα ανοίγματα έναντι αυτών έχουν συντελεστή στάθμισης 20 % σύμφωνα με το άρθρο 115 παράγραφοι 1 και 5 και το άρθρο 116 παράγραφοι 1, 2 και 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, όπως ισχύει·

β)

στοιχεία ενεργητικού που αντιστοιχούν σε απαιτήσεις ή καλύπτονται από την εγγύηση της κεντρικής κυβέρνησης ή της κεντρικής τράπεζας τρίτης χώρας ή περιφερειακής κυβέρνησης, τοπικής αρχής ή οντότητας του δημοσίου τομέα σε μια τρίτη χώρα, εφόσον έχουν συντελεστή στάθμισης 20 % σύμφωνα με το άρθρο 114 παράγραφος 2, το άρθρο 115 και το άρθρο 116 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, όπως ισχύει·

γ)

ανοίγματα υπό τη μορφή υψηλής ποιότητας καλυμμένων ομολόγων, τα οποία συμμορφώνονται με όλες τις ακόλουθες απαιτήσεις:

δ)

ανοίγματα υπό τη μορφή καλυμμένων ομολόγων, τα οποία έχουν εκδοθεί από πιστωτικά ιδρύματα σε τρίτες χώρες και τα οποία συμμορφώνονται με όλες τις ακόλουθες απαιτήσεις:

ε)

εταιρικοί χρεωστικοί τίτλοι που πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

ανοίγματα υπό τη μορφή τίτλων προερχόμενων από τιτλοποίηση που πληρούν τις απαιτήσεις οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 13·

β)

εταιρικοί χρεωστικοί τίτλοι που πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

γ)

μετοχές, εφόσον πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

δ)

περιορισμένης χρήσης δεσμευμένες διευκολύνσεις ρευστότητας που μπορεί να παρέχονται από την ΕΚΤ, την κεντρική τράπεζα κράτους μέλους ή την κεντρική τράπεζα τρίτης χώρας, εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 14.

ε)

ανοίγματα με τη μορφή υψηλής ποιότητας καλυμμένων ομολόγων τα οποία πληρούν όλες τις κατωτέρω απαιτήσεις:

στ)

για τα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία σύμφωνα με το καταστατικό τους δεν δύνανται για λόγους θρησκείας να κατέχουν τοκοφόρα στοιχεία ενεργητικού, μη τοκοφόρα στοιχεία ενεργητικού που αντιπροσωπεύουν απαίτηση έναντι ή είναι εγγυημένα από κεντρικές τράπεζες ή από την κεντρική κυβέρνηση ή την κεντρική τράπεζα τρίτης χώρας ή από τοπική αρχή ή οντότητα του δημόσιου τομέα σε τρίτη χώρα, εφόσον τα εν λόγω στοιχεία του ενεργητικού έχουν πιστωτική αξιολόγηση από καθορισμένο ECAI τουλάχιστον πιστωτικής ποιότητας επιπέδου 5 σύμφωνα με το άρθρο 114 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, ή ισοδύναμη πιστωτική ποιότητα σε περίπτωση βραχυπρόθεσμης πιστωτικής αξιολόγησης.

α)

στο εφαρμοστέο ποσοστό περικοπής που ορίζεται στο άρθρο 13 παράγραφος 14 για τις τιτλοποιήσεις επιπέδου 2Β·

β)

σε ποσοστό περικοπής 50 % για τους εταιρικούς χρεωστικούς τίτλους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β)·

γ)

σε ποσοστό περικοπής 50 % για τις μετοχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ)·

δ)

σε ποσοστό περικοπής 30 % για προγράμματα ή εκδόσεις καλυμμένων ομολόγων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ε)·

ε)

σε ποσοστό περικοπής 50 % για μη τοκοφόρα στοιχεία ενεργητικού που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο στ).

α)

τα διαθέσιμα δεδομένα αναφορικά με τη ρευστότητα της αγοράς τους, συμπεριλαμβανομένων του όγκου των συναλλαγών, των παρατηρηθεισών διαφορών στις τιμές αγοράς και πώλησης, της μεταβλητότητας των τιμών και του αντικτύπου των τιμών· και

β)

άλλους παράγοντες σχετικά με τη ρευστότητά τους, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών στοιχείων για το εύρος και το βάθος της αγορά για τα εν λόγω μη τοκοφόρα στοιχεία του ενεργητικού, του αριθμού και της ποικιλίας των συμμετεχόντων στην αγορά και της παρουσίας άρτιας υποδομής αγοράς.

α)

η θέση έχει λάβει πιστοληπτική αξιολόγηση από καθορισμένο για τον σκοπό αυτό ΕΟΠΑ, η οποία είναι τουλάχιστον βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας 1, σύμφωνα με τα άρθρα 251 ή 261 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή αντίστοιχης βαθμίδας πιστωτικής ποιότητας σε περίπτωση βραχυπρόθεσμης πιστοληπτικής αξιολόγησης·

β)

η θέση ανήκει στο τμήμα ή στα τμήματα τιτλοποίησης και διαθέτει την υψηλότερη εξοφλητική προτεραιότητα ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της πράξης. Για τους σκοπούς αυτούς, ένα τμήμα τιτλοποίησης θεωρείται ότι έχει την υψηλότερη εξοφλητική προτεραιότητα, εφόσον, μετά την επίδοση ειδοποίησης αναγκαστικής εκτέλεσης και, ενδεχομένως, ειδοποίησης επίσπευσης, το τμήμα τιτλοποίησης δεν εξαρτάται από άλλα τμήματα τιτλοποίησης της ίδιας πράξης ή προγράμματος τιτλοποίησης σε σχέση με την είσπραξη κεφαλαίου και τόκων, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα οφειλόμενα ποσά δυνάμει συμβάσεων παραγώγων επί επιτοκίων ή συναλλάγματος, σύμφωνα με το άρθρο 261 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

τα υποκείμενα ανοίγματα έχουν αναληφθεί από την ΟΕΣΤ, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο 66) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 κατά τρόπο που να είναι εκτελεστό έναντι παντός τρίτου και τίθεται εκτός του ελέγχου του πωλητή (μεταβιβάζων, ανάδοχος ή αρχικός δανειοδότης) και των πιστωτών του, ακόμη και σε περίπτωση αφερεγγυότητας του πωλητή·

δ)

η μεταβίβαση των υποκείμενων ανοιγμάτων στην ΟΕΣΤ δεν μπορεί να υπόκεινται σε οποιεσδήποτε αυστηρές διατάξεις επιστροφής κεφαλαίων στην περιοχή δικαιοδοσίας όπου ο πωλητής (μεταβιβάζων, ανάδοχος ή αρχικός δανειοδότης) έχει συσταθεί. Αυτό συμπεριλαμβάνει, χωρίς να περιορίζεται, τις διατάξεις βάσει των οποίων η πώληση των υποκείμενων ανοιγμάτων μπορεί να ακυρωθεί από τον εκκαθαριστή του πωλητή (μεταβιβάζοντα, αναδόχου ή αρχικού δανειοδότη) αποκλειστικά και μόνο λόγω του γεγονός ότι συνήφθη εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος πριν από την κήρυξη της αφερεγγυότητας του πωλητή ή διατάξεων βάσει των οποίων η ΟΕΣΤ μπορεί να αποτρέψει την εν λόγω ακύρωση μόνον εάν μπορεί να αποδείξει ότι δεν ήταν ενήμερη για την αφερεγγυότητα του πωλητή κατά τη στιγμή της πώλησης·

ε)

τα υποκείμενα ανοίγματα τελούν υπό διαχείριση βάσει σύμβασης εξυπηρέτησης που περιλαμβάνει διατάξεις περί αδιάλειπτης εξυπηρέτησης, οι οποίες εξασφαλίζουν τουλάχιστον ότι τυχόν αθέτηση ή αφερεγγυότητα του διαχειριστή δεν θα οδηγήσει σε παύση της εξυπηρέτησης·

στ)

η τεκμηρίωση που διέπει τη θέση τιτλοποίησης περιλαμβάνει διατάξεις περί αδιάλειπτης εξυπηρέτησης, οι οποίες εξασφαλίζουν, τουλάχιστον, την αντικατάσταση των αντισυμβαλλομένων σε πράξεις πιστωτικών παραγώγων και των φορέων παροχής ρευστότητας σε περίπτωση αθέτησης ή αφερεγγυότητάς τους, ανάλογα με την περίπτωση·

ζ)

η θέση τιτλοποίησης εξασφαλίζεται από μια ομάδα ομογενών υποκείμενων ανοιγμάτων, τα οποία ανήκουν όλα σε μία μόνο από τις ακόλουθες υποκατηγορίες, ή από μια ομάδα ομογενών υποκείμενων ανοιγμάτων που συνδυάζει τα στεγαστικά δάνεια που αναφέρονται στα σημεία i) και ii):

η)

η θέση δεν αφορά σε επανατιτλοποίηση ή συνθετική τιτλοποίηση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 63 και στο άρθρο 242 παράγραφος 11, αντίστοιχα, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

θ)

τα υποκείμενα ανοίγματα δεν περιλαμβάνουν μεταβιβάσιμα χρηματοπιστωτικά μέσα ή παράγωγα, εκτός από τα χρηματοπιστωτικά μέσα που εκδίδονται από την ίδια την ΟΕΣΤ ή άλλα μέρη εντός της δομής τιτλοποίησης και παράγωγα που χρησιμοποιούνται για αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου και του κινδύνου επιτοκίου·

ι)

κατά τον χρόνο έκδοσης της τιτλοποίησης ή όταν εντάσσονται στην ομάδα των υποκείμενων ανοιγμάτων οποτεδήποτε μετά την έκδοση, τα υποκείμενα ανοίγματα δεν περιλαμβάνουν ανοίγματα έναντι οφειλετών με μειωμένη πιστοληπτική ικανότητα (ή, κατά περίπτωση, εγγυητών με μειωμένη πιστοληπτική ικανότητα), εφόσον ο οφειλέτης με μειωμένη πιστοληπτική ικανότητα (ή ο εγγυητής με μειωμένη πιστοληπτική ικανότητα) είναι δανειολήπτης (ή εγγυητής) ο οποίος:

ια)

κατά τον χρόνο έκδοσης της τιτλοποίησης ή κατά την ένταξή στην ομάδα των υποκείμενων ανοιγμάτων ανά πάσα στιγμή μετά την έκδοση, τα υποκείμενα δεν περιλαμβάνουν ανοίγματα σε αθέτηση κατά την έννοια του άρθρου 178 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

εφόσον η τιτλοποίηση δεν προβλέπει περίοδο ανανέωσης ή η περίοδος ανανέωσης έχει λήξει και εφόσον έχει κοινοποιηθεί ειδοποίηση αναγκαστικής εκτέλεσης ή επίσπευσης, τα κεφάλαια που εισπράττονται από τα υποκείμενα ανοίγματα μεταβιβάζονται στους κατόχους των θέσεων τιτλοποίησης μέσω διαδοχικών εξοφλήσεων των θέσεων τιτλοποίησης και χωρίς δέσμευση σημαντικών ποσών από την ΟΕΣΤ σε κάθε ημερομηνία πληρωμής·

β)

εφόσον η τιτλοποίηση προβλέπει περίοδο ανανέωσης, η τεκμηρίωση της πράξης προβλέπει κατάλληλα συμβάντα πρόωρης εξόφλησης, τα οποία περιλαμβάνουν τουλάχιστον όλα τα παρακάτω:

α)

25 % για τις τιτλοποιήσεις που εξασφαλίζονται από τις υποκατηγορίες των στοιχείων ενεργητικού που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο ζ) σημεία i), ii) και iv)·

β)

35 % για τις τιτλοποιήσεις που εξασφαλίζονται από τις υποκατηγορίες των στοιχείων ενεργητικού που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο ζ) σημεία iii) και v).

α)

κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μη ακραίων συνθηκών, η διευκόλυνση υπόκειται σε προμήθεια δέσμευσης για το συνολικό δεσμευμένο ποσό, η οποία αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο από τα παρακάτω:

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ακραίων καταστάσεων, η κεντρική τράπεζα μπορεί να μειώσει την προμήθεια δέσμευσης που περιγράφεται στο πρώτο εδάφιο του παρόντος στοιχείου, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις που εφαρμόζονται στις διευκολύνσεις ρευστότητας σύμφωνα με τις εναλλακτικές προσεγγίσεις της ρευστότητας, βάσει του άρθρου 19·

β)

η διευκόλυνση εξασφαλίζεται από μη βεβαρημένα στοιχεία ενεργητικού του τύπου που ορίζεται από την κεντρική τράπεζα. Τα στοιχεία ενεργητικού που παρέχονται ως εξασφάλιση πληρούν όλα τα ακόλουθα κριτήρια:

γ)

η διευκόλυνση είναι συμβατή με το πλαίσιο πολιτικής της κεντρικής τράπεζας για τους αντισυμβαλλομένους·

δ)

η διάρκεια δέσμευσης της διευκόλυνσης υπερβαίνει την περίοδο ακραίων συνθηκών 30 ημερολογιακών ημερών που ορίζεται στο άρθρο 4·

ε)

η διευκόλυνση δεν έχει ανακληθεί από την κεντρική τράπεζα πριν από τη συμβατική ημερομηνία λήξης της και δεν λαμβάνεται περαιτέρω απόφαση χορήγησης πίστωσης για όσο χρονικό διάστημα το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα εξακολουθεί να αξιολογείται ως φερέγγυο·

στ)

υπάρχει επίσημη πολιτική που έχει δημοσιευθεί από την κεντρική τράπεζα, η οποία δηλώνει την απόφασή της να χορηγήσει περιορισμένης χρήσης δεσμευμένες διευκολύνσεις ρευστότητας, τους όρους που διέπουν τη διευκόλυνση και τα είδη των πιστωτικών ιδρυμάτων που είναι επιλέξιμα να υποβάλουν αίτηση για τις εν λόγω διευκολύνσεις.

α)

πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 132 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)

ο ΟΣΕ επενδύει αποκλειστικά σε ρευστά στοιχεία ενεργητικού και παράγωγα, στην τελευταία περίπτωση μόνο στον βαθμό που απαιτείται για τον περιορισμό του κινδύνου επιτοκίου, του συναλλαγματικού ή του πιστωτικού κινδύνου του χαρτοφυλακίου.

α)

0 % για τα κέρματα και τα τραπεζογραμμάτια και τα ανοίγματα έναντι κεντρικών τραπεζών που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

β)

5 % για τα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1, με εξαίρεση τα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας καλυμμένα ομόλογα·

γ)

12 % για τα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας καλυμμένα ομόλογα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο στ)·

δ)

20 % για τα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α·

ε)

30 % για τις τιτλοποιήσεις επιπέδου 2Β που εξασφαλίζονται από τις υποκατηγορίες των στοιχείων ενεργητικού που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) σημεία i), ii) και iv)·

στ)

35 % για τα καλυμμένα ομόλογα επιπέδου 2Β που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο ε)·

ζ)

40 % για τις τιτλοποιήσεις επιπέδου 2Β που εξασφαλίζονται από τις υποκατηγορίες των στοιχείων ενεργητικού που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) σημεία iii) και v)· και

η)

55 % για τους εταιρικούς χρεωστικούς τίτλους επιπέδου 2Β που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο β), τις μετοχές που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και τα μη τοκοφόρα στοιχεία ενεργητικού που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο στ).

α)

εάν το πιστωτικό ίδρυμα έχει γνώση των υποκείμενων ανοιγμάτων του ΟΣΕ, μπορεί να τα εξετάσει για να τους αποδώσει το κατάλληλο ποσοστό περικοπής σύμφωνα με την παράγραφο 2·

β)

εάν το πιστωτικό ίδρυμα δεν έχει γνώση των υποκείμενων ανοιγμάτων του ΟΣΕ, πρέπει να υποθέσει ότι ο ΟΣΕ επενδύει, μέχρι το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο βάσει της εντολής του, κατ' αύξουσα τάξη σε ρευστά στοιχεία ενεργητικού, όπως αυτά έχουν ταξινομηθεί για τους σκοπούς της παραγράφου 2, αρχίζοντας από εκείνα που αναφέρονται στο στοιχείο ζ) της παραγράφου 2 και μέχρις ότου επιτευχθεί το ανώτατο συνολικό όριο της επένδυσης. Η ίδια προσέγγιση εφαρμόζεται για τον προσδιορισμό του επιπέδου ρευστότητας των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού, εφόσον το πιστωτικό ίδρυμα δεν έχει γνώση των υποκείμενων ανοιγμάτων του ΟΣΕ.

α)

στο ίδρυμα θεματοφυλακής του ΟΣΕ εφόσον ο εν λόγω ΟΣΕ επενδύει αποκλειστικά σε τίτλους και καταθέτει όλους τους τίτλους στο εν λόγω ίδρυμα θεματοφυλακής, ή

β)

για τους λοιπούς ΟΣΕ, στην εταιρεία διαχείρισης του ΟΣΕ, εφόσον αυτή πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 132 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

α)

εφόσον, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή τα νομικά δεσμευτικά έγγραφα που διέπουν το σύστημα ή το δίκτυο, το κεντρικό ίδρυμα υποχρεούται να κατέχει ή να επενδύει τις καταθέσεις σε ρευστά στοιχεία ενεργητικού συγκεκριμένου επιπέδου ή κατηγορίας, οι καταθέσεις αντιμετωπίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού του ίδιου επιπέδου ή κατηγορίας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό·

β)

εφόσον το κεντρικό ίδρυμα δεν υποχρεούται να κατέχει ή να επενδύει τις καταθέσεις σε ρευστά στοιχεία ενεργητικού συγκεκριμένου επιπέδου ή κατηγορίας, οι καταθέσεις αντιμετωπίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2B σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και τα οφειλόμενα ποσά υπόκεινται σε ελάχιστο ποσοστό περικοπής 25 %.

α)

τουλάχιστον το 60 % του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας θα πρέπει να αποτελείται από στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1·

β)

τουλάχιστον το 30 % του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας θα πρέπει να αποτελείται από στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1 με εξαίρεση τα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας καλυμμένα ομόλογα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο στ)·

γ)

τουλάχιστον το 15 % του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας μπορεί να αποτελείται από στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Β.

α)

η απαίτηση για την αντιστοιχία των νομισμάτων που ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 6 δεν εφαρμόζεται σε σχέση με αυτό το νόμισμα·

β)

το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να καλύψει το έλλειμμα ρευστών στοιχείων ενεργητικού σε ένα νόμισμα με πιστωτικές διευκολύνσεις από την κεντρική τράπεζα ενός κράτους μέλους ή τρίτης χώρας σε αυτό το νόμισμα, υπό την προϋπόθεση ότι η διευκόλυνση συμμορφώνεται με όλες τις ακόλουθες απαιτήσεις:

γ)

σε περίπτωση που υπάρχει έλλειμμα στοιχείων ενεργητικού επιπέδου 1, αλλά υπάρχουν επαρκή στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α, το πιστωτικό ίδρυμα μπορεί να διατηρεί πρόσθετα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α στο απόθεμα ασφαλείας ρευστότητας και τα ανώτατα όρια ανά επίπεδο στοιχείων ενεργητικού που ορίζονται στο άρθρο 17 θεωρείται ότι τροποποιούνται αναλόγως. Τα εν λόγω πρόσθετα στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α υπόκεινται σε ελάχιστο ποσοστό περικοπής 20 %. Οποιαδήποτε στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2B που διατηρεί το πιστωτικό ίδρυμα εξακολουθούν να υπόκεινται στα ποσοστά περικοπής που εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο.

α)

το άθροισμα των εκροών ρευστότητας, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο 2·

β)

το άθροισμα των εισροών ρευστότητας, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο 3, υπολογίζεται με τα εξής:

α)

το τρέχον ανεξόφλητο υπόλοιπο για τις σταθερές και άλλες καταθέσεις λιανικής, σύμφωνα με τα άρθρα 24, 25 και 26·

β)

τα τρέχοντα ανεξόφλητα υπόλοιπα άλλων υποχρεώσεων που καθίστανται ληξιπρόθεσμες, μπορεί να καταστούν απαιτητές από τον εκδότη ή από τον πάροχο της χρηματοδότησης ή συνεπάγονται την προσδοκία του παρόχου της χρηματοδότησης ότι το πιστωτικό ίδρυμα θα εξοφλήσει την απαίτηση εντός των επόμενων 30 ημερολογιακών ημερών, όπως προβλέπεται στα άρθρα 27 και 28·

γ)

τις πρόσθετες εκροές που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 30·

δ)

το μέγιστο ποσό που μπορεί να αναληφθεί κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 ημερολογιακών ημερών από μη αναληφθείσες δεσμευμένες πιστωτικές και ταμειακές διευκολύνσεις όπως καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 31·

ε)

τις πρόσθετες εκροές που προσδιορίζονται στην αξιολόγηση σύμφωνα με το άρθρο 23.

α)

άλλες εκτός ισολογισμού και ενδεχόμενες χρηματοδοτικές υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένων, αλλά όχι αποκλειστικά, των μη δεσμευμένων χρηματοδοτικών διευκολύνσεων·

β)

μη εκταμιευθέντα δάνεια και προκαταβολές προς αντισυμβαλλόμενους χονδρικής·

γ)

στεγαστικά δάνεια που έχουν συμφωνηθεί αλλά δεν έχουν εκταμιευθεί ακόμη·

δ)

πιστωτικές κάρτες·

ε)

λογαριασμούς υπεραναλήψεων·

στ)

προγραμματισμένες εκροές που σχετίζονται με την ανανέωση ή επέκταση νέων δανείων λιανικής ή χονδρικής·

ζ)

προγραμματισμένες πληρωμές από παράγωγα·

η)

εκτός ισολογισμού προϊόντα που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση εμπορίου.

α)

αποτελεί τμήμα καθιερωμένης σχέσης, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα απίθανη ενδεχόμενη ανάληψη ή

β)

τηρείται σε συναλλακτικό λογαριασμό.

α)

έχει ενεργό συμβατική σχέση με το πιστωτικό ίδρυμα διάρκειας τουλάχιστον 12 μηνών·

β)

έχει δανειοληπτική σχέση με το πιστωτικό ίδρυμα για στεγαστικά δάνεια ή άλλα μακροπρόθεσμα δάνεια·

γ)

έχει ενεργό σχέση με το πιστωτικό ίδρυμα που αφορά τουλάχιστον ένα άλλο προϊόν, εκτός από δάνειο.

α)

το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων έχει διαθέσιμα χρηματοδοτικά μέσα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 της οδηγίας 2014/49/ΕΕ, τα οποία συγκεντρώνονται εκ των προτέρων από εισφορές των μελών, τουλάχιστον σε ετήσια βάση·

β)

το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων διαθέτει επαρκή μέσα για την εξασφάλιση ευχερούς πρόσβασης σε πρόσθετη χρηματοδότηση σε περίπτωση άντλησης μεγάλου μέρους των αποθεματικών του, καθώς και πρόσβασης σε έκτακτες συνεισφορές από τα πιστωτικά ιδρύματα μέλη και επαρκείς εναλλακτικές ρυθμίσεις χρηματοδότησης για τη λήψη βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης από το δημόσιο ή τρίτα μέρη ιδιώτες·

γ)

το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων διασφαλίζει περίοδο καταβολής επτά εργασίμων ημερών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/49/ΕΕ από την ημερομηνία εφαρμογής του ποσοστού εκροής 3 %.

α)

το συνολικό υπόλοιπο των καταθέσεων, συμπεριλαμβανομένων όλων των λογαριασμών καταθέσεων του πελάτη στο εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα ή όμιλο, υπερβαίνει τα 500 000 ευρώ·

β)

η κατάθεση είναι αποκλειστικά λογαριασμός μέσω διαδικτύου·

γ)

η κατάθεση προσφέρει επιτόκιο που πληροί οποιαδήποτε από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

δ)

η κατάθεση πραγματοποιήθηκε αρχικά ως προθεσμιακή με ημερομηνία λήξης εντός της προθεσμίας 30 ημερολογιακών ημερών ή η κατάθεση έχει καθορισμένη περίοδο προειδοποίησης μικρότερη από 30 ημερολογιακές ημέρες, σύμφωνα με τις συμβατικές ρυθμίσεις, εκτός από εκείνες τις καταθέσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις για να τύχουν της μεταχείρισης που προβλέπεται στην παράγραφο 4·

ε)

για τα πιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση, ο καταθέτης είναι κάτοικος σε τρίτη χώρα ή η κατάθεση είναι εκφρασμένη σε νόμισμα διαφορετικό από το ευρώ ή το εθνικό νόμισμα ενός κράτους μέλους. Για τα πιστωτικά ιδρύματα ή υποκαταστήματα σε τρίτες χώρες, ο καταθέτης είναι μη κάτοικος της τρίτης χώρας ή η κατάθεση είναι εκφρασμένη σε νόμισμα διαφορετικό από το εγχώριο νόμισμα της τρίτης χώρας·

α)

εφόσον οι καταθέσεις λιανικής πληρούν το κριτήριο του στοιχείου α) ή δύο από τα κριτήρια των στοιχείων β) έως ε) της παραγράφου 2, εφαρμόζεται ποσοστό εκροής μεταξύ 10 % και 15 %·

β)

εφόσον οι καταθέσεις λιανικής πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 στοιχείο α) και τουλάχιστον ένα ακόμα από τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 2, ή τρία ή περισσότερα από τα κριτήρια της παραγράφου 2, εφαρμόζεται ποσοστό εκροής μεταξύ 15 % και 20 %.

α)

για διάστημα 30 ημερολογιακών ημερών, ο καταθέτης δεν επιτρέπεται να αποσύρει την κατάθεση ή

β)

για πρόωρες αναλήψεις εντός ημερολογιακών 30 ημερών, ο καταθέτης υποχρεούται να καταβάλει χρηματική ποινή που περιλαμβάνει την απώλεια των τόκων μεταξύ της ημερομηνίας της ανάληψης και της ημερομηνίας συμβατικής λήξης συν ένα σημαντικό πρόστιμο που δεν πρέπει υποχρεωτικά να υπερβαίνει τον οφειλόμενο τόκο για το διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία της κατάθεσης έως την ημερομηνία της ανάληψης.

α)

η αλληλοεξαρτώμενη εισροή συνδέεται άμεσα με την εκροή και δεν λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό των εισροών ρευστότητας στο κεφάλαιο 3·

β)

η αλληλοεξαρτώμενη εισροή απαιτείται βάσει νομικής, κανονιστικής ή συμβατικής δέσμευσης·

γ)

η αλληλοεξαρτώμενη εισροή πληροί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

από τον καταθέτη προκειμένου να του παρασχεθούν υπηρεσίες εκκαθάρισης, φύλαξης ή διαχείρισης μετρητών ή άλλες συγκρίσιμες υπηρεσίες στο πλαίσιο μιας καθιερωμένης λειτουργικής σχέσης από το πιστωτικό ίδρυμα·

β)

στο πλαίσιο καταμερισμού κοινών καθηκόντων με θεσμικό σύστημα προστασίας που πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 113 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή εντός μιας ομάδας συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων μόνιμα συνδεδεμένων με ένα κεντρικό όργανο που πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 113 παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού, ή ως νομικά ή συμβατικά κατοχυρωμένη κατάθεση από άλλο πιστωτικό ίδρυμα που είναι μέλος του ίδιου θεσμικού συστήματος προστασίας ή συνεταιριστικού δικτύου, εφόσον οι καταθέσεις αυτές δεν αναγνωρίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού για το πιστωτικό ίδρυμα που πραγματοποιεί την κατάθεση όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 και το άρθρο 16·

γ)

από τον καταθέτη στο πλαίσιο καθιερωμένης λειτουργικής σχέσης πέραν της αναφερόμενης στο στοιχείο α)·

δ)

από τον καταθέτη προκειμένου να του παρασχεθούν υπηρεσίες εκκαθάρισης σε μετρητά και υπηρεσίες από το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα και όταν το πιστωτικό ίδρυμα ανήκει σε ένα από τα δίκτυα ή συστήματα που αναφέρονται στο άρθρο 16.

α)

η αμοιβή για την τήρηση του λογαριασμού καθορίζεται σε τουλάχιστον 5 μονάδες βάσης κάτω από το επιτόκιο που ισχύει για τις καταθέσεις χονδρικής με συγκρίσιμα χαρακτηριστικά, αλλά δεν χρειάζεται να είναι αρνητική·

β)

η κατάθεση τηρείται σε ειδικά καθορισμένους λογαριασμούς και το σχετικό επιτόκιο δεν παρέχει οικονομικά κίνητρα στον καταθέτη να διατηρεί κεφάλαια στην κατάθεση πέραν όσων απαιτούνται για τη λειτουργική σχέση·

γ)

οι σημαντικές συναλλαγές πιστώνονται και χρεώνονται σε τακτική βάση στον υπό εξέταση λογαριασμό·

δ)

πληρούται ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:

α)

0 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με στοιχεία ενεργητικού που θα μπορούσαν να θεωρηθούν στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 1 σύμφωνα με το άρθρο 10, με εξαίρεση τα καλυμμένα ομόλογα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο στ) ή εάν ο δανειστής είναι κεντρική τράπεζα·

β)

7 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με στοιχεία ενεργητικού που θα μπορούσαν να θεωρηθούν καλυμμένα ομόλογα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο στ)·

γ)

15 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με στοιχεία ενεργητικού που θα μπορούσαν να θεωρηθούν στοιχεία ενεργητικού επιπέδου 2Α σύμφωνα με το άρθρο 11·

δ)

25 %:

ε)

35 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με τις υποκατηγορίες στοιχείων ενεργητικού που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) σημεία iii) έως v)·

στ)

50 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με:

ζ)

100 %, εάν οι υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με στοιχεία ενεργητικού που δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού σύμφωνα με τον τίτλο II, με εξαίρεση τις συναλλαγές που καλύπτονται από το στοιχείο δ) σημείο ii) της παρούσας παραγράφου ή εάν ο δανειστής είναι κεντρική τράπεζα.

α)

υπάρχουν λόγοι να αναμένεται χαμηλότερη εκροή ακόμα και υπό συνδυασμένες αγοραίες και ιδιοσυγκρασιακές ακραίες συνθήκες για τον πάροχο·

β)

ο αντισυμβαλλόμενος είναι το μητρικό ίδρυμα ή θυγατρική του πιστωτικού ιδρύματος ή άλλη θυγατρική του ίδιου μητρικού ιδρύματος ή συνδέεται με το ίδρυμα με σχέση κατά την έννοια του άρθρου 12 παράγραφος 1 της οδηγίας 83/349/ΕΟΚ (10) ή μέλος του ίδιου θεσμικού συστήματος προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 113 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή το κεντρικό ίδρυμα ή μέλος ενός δικτύου ή συνεταιριστικού ομίλου που αναφέρεται στο άρθρο 10 του εν λόγω κανονισμού·

γ)

το χαμηλότερο ποσοστό εκροής δεν πέφτει κάτω από το ποσοστό εισροής που εφαρμόζεται από τον αντισυμβαλλόμενο·

δ)

το πιστωτικό ίδρυμα και ο αντισυμβαλλόμενος είναι εγκατεστημένοι στο ίδιο κράτος μέλος.

α)

ο πάροχος και ο αποδέκτης της ρευστότητας εμφανίζουν χαμηλό προφίλ κινδύνου ρευστότητας·

β)

υπάρχουν νομικά δεσμευτικές συμφωνίες και δεσμεύσεις μεταξύ των εταιρειών του ομίλου σχετικά με τη μη αναληφθείσα πιστωτική ή ταμειακή διευκόλυνση·

γ)

το προφίλ κινδύνου ρευστότητας του αποδέκτη της ρευστότητας λαμβάνεται επαρκώς υπόψη κατά τη διαχείριση του κινδύνου ρευστότητας από τον πάροχο της ρευστότητας·

α)

του επιπλέον ποσού της εξασφάλισης που κατέχει το πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο μπορεί να καταστεί συμβατικά απαιτητό ανά πάσα στιγμή από τον αντισυμβαλλόμενο ·

β)

της εξασφάλισης που πρέπει να παραδοθεί σε αντισυμβαλλόμενο εντός 30 ημερολογιακών ημερών·

γ)

της εξασφάλισης που αντιστοιχεί σε στοιχεία του ενεργητικού τα οποία θα μπορούσαν να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού για τους σκοπούς του τίτλου II, τα οποία μπορούν να αντικαταστήσουν στοιχεία του ενεργητικού που αντιστοιχούν σε στοιχεία τα οποία δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού για τους σκοπούς του τίτλου II χωρίς τη συγκατάθεση του πιστωτικού ιδρύματος.

α)

είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθεί ή να υποθηκευθεί από το πιστωτικό ίδρυμα·

β)

διατηρείται με τη μορφή ρευστών στοιχείων ενεργητικού, αλλά δεν αναγνωρίζεται ως μέρος του αποθέματος ασφαλείας ρευστότητας και

γ)

δεν συνίσταται σε στοιχεία ενεργητικού που εκδίδονται από τον αντισυμβαλλόμενο στον οποίο παρέχεται η διευκόλυνση ή από κάποια οντότητα συνδεδεμένη με αυτόν.

α)

δεν υπάγονται στην κλάση των ανοιγμάτων καταθέσεων λιανικής·

β)

έχουν παρασχεθεί σε πελάτες που δεν είναι χρηματοπιστωτικοί πελάτες, συμπεριλαμβανομένων μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, κρατών, κεντρικών τραπεζών, πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης και οντοτήτων του δημόσιου τομέα·

γ)

δεν έχουν παρασχεθεί για να αντικαταστήσουν τη χρηματοδότηση του πελάτη σε περιπτώσεις που ο πελάτης δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις χρηματοδότησής του από τις χρηματοπιστωτικές αγορές.

α)

40 % για πιστωτικές διευκολύνσεις και διευκολύνσεις ρευστότητας που παρέχονται σε πιστωτικά ιδρύματα και για πιστωτικές διευκολύνσεις σε άλλα ρυθμιζόμενα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων επενδύσεων, των ΟΣΕ ή των προγραμμάτων επενδύσεων μη ανοικτού τύπου·

β)

100 % για διευκολύνσεις ρευστότητας που έχει χορηγήσει το ίδρυμα σε ΟΕΣΤ πέραν εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 6 και για τις συμφωνίες δυνάμει των οποίων το ίδρυμα υποχρεούται να αγοράσει ή να ανταλλάξει στοιχεία ενεργητικού από ΟΕΣΤ·

γ)

100 % για πιστωτικές διευκολύνσεις και διευκολύνσεις ρευστότητας που παρέχονται σε χρηματοπιστωτικούς πελάτες που δεν αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) και τις παραγράφους 1 έως 7.

α)

οφειλόμενων ποσών από κεντρικές τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς πελάτες. Σε σχέση με τους τελευταίους, θεωρούνται ειδικότερα ότι υπόκεινται σε ποσοστό εισροής 100 % οι εισροές από τις ακόλουθες συναλλαγές:

β)

οφειλόμενων ποσών από θέσεις σε μετοχικά προϊόντα κύριων δεικτών υπό τον όρο ότι δεν γίνεται διπλός υπολογισμός με ρευστά στοιχεία του ενεργητικού. Τα εν λόγω ποσά περιλαμβάνουν ποσά που οφείλονται βάσει σύμβασης εντός 30 ημερολογιακών ημερών, όπως μερίσματα σε μετρητά από τους εν λόγω κύριους δείκτες και μετρητά που οφείλονται από τέτοια μέσα ιδίων κεφαλαίων που έχουν πωληθεί, αλλά δεν έχουν ακόμη διακανονιστεί, αν δεν αναγνωρίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού σύμφωνα με τον τίτλο II·

α)

τα οφειλόμενα ποσά από πελάτες που δεν είναι χρηματοπιστωτικοί πελάτες για την πληρωμή κεφαλαίου μειώνονται κατά το 50 % της αξίας τους ή κατά τη συμβατική δέσμευση στους εν λόγω πελάτες για την επέκταση της χρηματοδότησης, ανάλογα με το ποσό που είναι υψηλότερο. Για τους σκοπούς του παρόντος στοιχείου, στους χρηματοπιστωτικούς πελάτες περιλαμβάνονται εταιρείες, κράτη, πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης και οντότητες του δημόσιου τομέα. Κατά παρέκκλιση, τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν λάβει δέσμευση κατά το άρθρο 31 παράγραφος 9 για να εκταμιεύσουν προνομιακό δάνειο σε τελικό δικαιούχο, ή έχουν λάβει παρόμοια δέσμευση από πολυμερή τράπεζα ανάπτυξης ή οντότητα του δημόσιου τομέα, μπορούν να λαμβάνουν υπόψη εισροή έως το ποσό της εκροής που εφαρμόζουν στην αντίστοιχη δέσμευση για επέκταση των προνομιακών αυτών δανείων

β)

τα οφειλόμενα ποσά από εξασφαλισμένες πιστοδοτήσεις και από συναλλαγές με όρους κεφαλαιαγοράς, όπως ορίζονται στο άρθρο 192 στοιχεία 2) και 3) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, που είναι εξασφαλισμένα μέσω ρευστών διαθεσίμων, δεν λαμβάνονται υπόψη έως την αξία των ρευστών στοιχείων ενεργητικού μετά την αφαίρεση των ποσοστών περικοπής που ισχύουν σύμφωνα με τον τίτλο II. Τα οφειλόμενα ποσά για το υπόλοιπο της αξίας ή εάν είναι εξασφαλισμένα μέσω στοιχείων ενεργητικού που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να θεωρηθούν ρευστά στοιχεία ενεργητικού, σύμφωνα με τον τίτλο II, λαμβάνονται πλήρως υπόψη. Δεν επιτρέπονται εισροές εάν η εξασφάλιση χρησιμοποιείται για την κάλυψη αρνητικής θέσης, σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 5·

γ)

τα οφειλόμενα ποσά από συμβάσεις δανεισμού περιθωρίου που λήγουν που χορηγήθηκαν έναντι εξασφαλίσεων από μη ρευστά στοιχεία ενεργητικού μπορούν να λάβουν ποσοστό εισροών 50 %. Οι εν λόγω εισροές μπορεί να ληφθούν υπόψη μόνο εάν το πιστωτικό ίδρυμα δεν χρησιμοποιεί τις εξασφαλίσεις των δανείων για την κάλυψη τυχόν αρνητικών θέσεων·

δ)

τα οφειλόμενα ποσά, τα οποία αντιμετωπίζονται από το πιστωτικό ίδρυμα που τα οφείλει σύμφωνα με το άρθρο 27, με εξαίρεση τις καταθέσεις στο κεντρικό ίδρυμα όπως αναφέρεται στο άρθρο 27 παράγραφος 3, πολλαπλασιάζονται επί το αντίστοιχο συμμετρικό ποσοστό εισροής. Σε περίπτωση που δεν μπορεί να προσδιοριστεί το αντίστοιχο ποσοστό, εφαρμόζεται ποσοστό εισροής 5 %·

ε)

συναλλαγές ανταλλαγής εξασφαλίσεων που λήγουν εντός 30 ημερολογιακών ημερών οδηγούν σε εισροή για την υπερβάλλουσα αξία ρευστότητας των στοιχείων ενεργητικού που αποτελούν αντικείμενο δανειοδοσίας σε σύγκριση με την αξία ρευστότητας των στοιχείων ενεργητικού που αποτελούν αντικείμενο δανειοληψίας·

στ)

εάν η εξασφάλιση που λαμβάνεται μέσω συναλλαγής αγοράς με συμφωνία επαναπώλησης, δανεισμού τίτλων ή ανταλλαγής εξασφαλίσεων, η οποία λήγει εντός του χρονικού ορίζοντα των 30 ημερών, υποθηκευθεί εκ νέου και χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη αρνητικών θέσεων που μπορεί να παραταθούν πέραν των 30 ημερών, το πιστωτικό ίδρυμα θεωρεί ότι οι εν λόγω συναλλαγές αγοράς με συμφωνία επαναπώλησης ή χρηματοδότησης τίτλων θα ανανεωθούν και δεν θα οδηγήσουν σε τυχόν ταμειακές εισροές που αντικατοπτρίζουν την ανάγκη του να συνεχίσει να καλύπτει την αρνητική θέση ή να αγοράσει εκ νέου τους σχετικούς τίτλους. Οι αρνητικές θέσεις περιλαμβάνουν τόσο τις περιπτώσεις όπου σε ένα μητρώο αντιστοιχισμένων θέσεων το πιστωτικό ίδρυμα πραγματοποίησε οριστική ανοικτή πώληση ενός τίτλου στο πλαίσιο μιας εμπορικής στρατηγικής ή στρατηγικής αντιστάθμισης όσο και τις περιπτώσεις όπου το πιστωτικό ίδρυμα έχει ανοικτή θέση σε έναν τίτλο στο μητρώο αντιστοιχισμένων συναλλαγών αγοράς με συμφωνία επαναπώλησης, έχει δανειστεί έναν τίτλο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και τον έχει δανείσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα·

ζ)

δεν λαμβάνονται υπόψη τυχόν μη αναληφθείσες πιστωτικές και ταμειακές διευκολύνσεις και οποιεσδήποτε άλλες δεσμεύσεις που έχουν ληφθεί από άλλους φορείς πλην των κεντρικών τραπεζών και εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 34. Δεν λαμβάνονται υπόψη ως εισροή οι μη αναληφθείσες δεσμευμένες διευκολύνσεις ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα, οι οποίες αναγνωρίζονται ως ρευστά στοιχεία ενεργητικού, σύμφωνα με το άρθρο 14·

η)

τα οφειλόμενα ποσά από τίτλους που έχουν εκδοθεί από το ίδιο το πιστωτικό ίδρυμα ή συνδεδεμένη οντότητα λαμβάνονται υπόψη σε καθαρή βάση και εφαρμόζοντας το ποσοστό εισροών που εφαρμόζεται στο υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού σύμφωνα με το παρόν άρθρο·

θ)

τα στοιχεία ενεργητικού με μη προσδιορισμένη συμβατική ημερομηνία λήξης λαμβάνονται υπόψη με 20 % ποσοστό εισροής, υπό τον όρο ότι η σύμβαση επιτρέπει στο πιστωτικό ίδρυμα να προβεί σε ανάληψη ή να ζητήσει πληρωμή εντός 30 ημερών·

α)

εισροές όπου ο αντισυμβαλλόμενος είναι μητρική ή θυγατρική του πιστωτικού ιδρύματος ή άλλη θυγατρική του ίδιου μητρικού ιδρύματος ή συνδέεται με το ίδρυμα με σχέση κατά την έννοια του άρθρου 12 παράγραφος 1 της οδηγίας 83/349/ΕΟΚ·

β)

εισροές από καταθέσεις σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα εντός του ομίλου επιχειρήσεων που μπορούν να τύχουν της μεταχείρισης που προβλέπεται στο άρθρο 113 παράγραφος 6 ή 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

εισροές που αναφέρονται στο άρθρο 26, συμπεριλαμβανομένων των εισροών από ενυπόθηκα δάνεια ή προνομιακά δάνεια που αναφέρονται στο άρθρο 31 παράγραφος 9, ή από πολυμερή τράπεζα ανάπτυξης ή οντότητα του δημόσιου τομέα, τα οποία το πιστωτικό ίδρυμα έχει χορηγήσει ως δάνεια άμεσης επανεκχώρησης.

α)

χρηματοδότηση για την απόκτηση οχημάτων με κινητήρα·

β)

καταναλωτική πίστη, όπως ορίζεται στην οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταναλωτική πίστη.

α)

οι επιχειρηματικές δραστηριότητες παρουσιάζουν χαμηλό προφίλ κινδύνου ρευστότητας, λαμβάνοντας υπόψη τους ακόλουθους παράγοντες:

β)

σε μεμονωμένο επίπεδο, η αναλογία των κύριων δραστηριοτήτων τους, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 ή 4, υπερβαίνει το 80 % του συνολικού ισολογισμού·

γ)

οι παρεκκλίσεις παρουσιάζονται στις ετήσιες εκθέσεις.

α)

υπάρχουν λόγοι να αναμένεται υψηλότερη εισροή ακόμα και υπό συνδυασμένες αγοραίες και ιδιοσυγκρασιακές ακραίες συνθήκες για τον πάροχο,

β)

ο αντισυμβαλλόμενος είναι η μητρική ή θυγατρική του πιστωτικού ιδρύματος ή άλλη θυγατρική της ίδιας μητρικής ή συνδέεται με το πιστωτικό ίδρυμα με σχέση κατά την έννοια του άρθρου 12 παράγραφος 1 της οδηγίας 83/349/ΕΟΚ ή μέλος του ίδιου θεσμικού συστήματος προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 113 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή το κεντρικό ίδρυμα ή μέλος ενός δικτύου ή συνεταιριστικού ομίλου που αναφέρεται στο άρθρο 10 του κανονισμού αριθ. 575/2013·

γ)

εφόσον το ποσοστό εισροής υπερβαίνει το 40 %, εφαρμόζεται αντίστοιχο συμμετρικό ποσοστό εκροής από τον αντισυμβαλλόμενο κατά παρέκκλιση από το άρθρο 31·

δ)

το πιστωτικό ίδρυμα και ο αντισυμβαλλόμενος είναι εγκατεστημένοι στο ίδιο κράτος μέλος.

α)

ο πάροχος και ο αποδέκτης της ρευστότητας εμφανίζουν χαμηλό προφίλ κινδύνου ρευστότητας·

β)

υπάρχουν νομικά δεσμευτικές συμφωνίες και δεσμεύσεις μεταξύ των εταιρειών του ομίλου σχετικά με την πιστωτική διευκόλυνση ή τη διευκόλυνση ρευστότητας·

γ)

το προφίλ κινδύνου ρευστότητας του αποδέκτη της ρευστότητας έχει ληφθεί επαρκώς υπόψη κατά τη διαχείριση του κινδύνου ρευστότητας από τον πάροχο της ρευστότητας.

α)

χορηγήθηκε ή δεσμεύθηκε για ένα μέγιστο ποσό πριν από τις 30 Ιουνίου 2014·

β)

είναι άμεση, ρητή, αμετάκλητη και άνευ όρων εγγύηση και καλύπτει την αδυναμία καταβολής του κεφαλαίου και των τόκων κατά τη λήξη τους.

α)

στην Ιρλανδία, από τον Εθνικό Φορέα Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων (National Asset Management Agency (NAMA)·

β)

στην Ισπανία, από την Sociedad de Gestión de Activos Procedentes de la Reestructuración Bancaria, SA (SAREB)·

γ)

στη Σλοβενία, από την Bank Asset Management Company, η οποία έχει συσταθεί στο πλαίσιο του νόμου της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για τη θέσπιση μέτρων ενίσχυσης της σταθερότητας των τραπεζών (MSSBA)·

α)

60 % της απαίτησης για την κάλυψη του κινδύνου ρευστότητας από την 1η Οκτωβρίου 2015·

β)

70 % από την 1η Ιανουαρίου 2016·

γ)

80 % από την 1η Ιανουαρίου 2017·

δ)

100 % από την 1η Ιανουαρίου 2018.

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/37

(1)

Ο δείκτης μόχλευσης, ο οποίος υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 429 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, πρέπει να δημοσιοποιείται από ιδρύματα από την 1η Ιανουαρίου 2015 και εξής και, πριν από την ημερομηνία αυτή, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εγκρίνει κατ' εξουσιοδότηση πράξη για την τροποποίηση του μέτρου ανοίγματος και κεφαλαίου για τον υπολογισμό του δείκτη μόχλευσης, με σκοπό τη διόρθωση τυχόν ελλείψεων που διαπιστώθηκαν βάσει των εκθέσεων που υποβάλλουν τα ιδρύματα.

(2)

Παρατηρήθηκαν διαφορές στους κοινοποιούμενους δείκτες μόχλευσης οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 429 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, λόγω των διαφορετικών ερμηνειών που δίνουν τα ιδρύματα στον συμψηφισμό των εξασφαλίσεων σε συναλλαγές χρηματοδότησης τίτλων και επαναγοράς. Οι διαφορές αυτές στην ερμηνεία και την υποβολή αναφορών κατέστησαν πρόδηλες μετά την αναλυτική έκθεση που δημοσίευσε στις 4 Μαρτίου 2014 η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ).

(3)

Δεδομένου ότι οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ήταν πανομοιότυπες με εκείνες των προτύπων της Βασιλείας, οι λύσεις για την αντιμετώπιση των αδυναμιών των κανόνων της Βασιλείας ενδείκνυνται επίσης για την αντιμετώπιση των αντίστοιχων ελλείψεων των σχετικών διατάξεων του εν λόγω κανονισμού.

(4)

Στις 14 Ιανουαρίου 2014 η Επιτροπή της Βασιλείας ενέκρινε ένα αναθεωρημένο κείμενο κανόνων για τον δείκτη μόχλευσης, το οποίο περιλαμβάνει ειδικότερα πρόσθετες ρυθμίσεις όσον αφορά τη μέτρηση και τον συμψηφισμό για τις συναλλαγές επαναγοράς και τις συναλλαγές χρηματοδότησης τίτλων. Η ευθυγράμμιση των διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 σχετικά με τον υπολογισμό του δείκτη μόχλευσης με τους διεθνώς συμφωνημένους κανόνες θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις αποκλίνουσες ερμηνείες των ιδρυμάτων για τον συμψηφισμό των εξασφαλίσεων στις συναλλαγές χρηματοδότησης τίτλων και επαναγοράς και θα πρέπει επίσης να ενισχύσει τη διεθνή συγκρισιμότητα να δημιουργήσει ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τα ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση και δραστηριοποιούνται σε διεθνές επίπεδο.

(5)

Η εκκαθάριση μέσω κεντρικών αντισυμβαλλομένων σύμφωνα με το κύριο μοντέλο που χρησιμοποιείται συνήθως στην Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί σε διπλό υπολογισμό της μόχλευσης στο μέτρο ανοίγματος ενός ιδρύματος που ενεργεί ως εκκαθαριστικό μέλος.

(6)

Η εκκαθάριση των συναλλαγών χρηματοδότησης τίτλων, ιδίως των συναλλαγών επαναγοράς, μέσω αναγνωρισμένων κεντρικών αντισυμβαλλομένων, μπορεί να αποφέρει πλεονεκτήματα, όπως ο πολυμερής συμψηφισμός και αυστηρές διαδικασίες διαχείρισης των εξασφαλίσεων που ενισχύουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Η εκκαθάριση των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων τοις μετρητοίς από συναλλαγές επαναγοράς και συναλλαγές αγοράς και επαναπώλησης με τον ίδιο αναγνωρισμένο κεντρικό αντισυμβαλλόμενο θα πρέπει επομένως να επιτρέπεται.

(7)

Οι συναλλαγές επαναγοράς που μπορούν να τερματιστούν οποιαδήποτε ημέρα βάσει μιας συμφωνημένης προθεσμίας ανακοίνωσης της ανάκλησης θα πρέπει να θεωρούνται ότι έχουν ρητή ημερομηνία λήξεως ίση με την προθεσμία ανακοίνωσης της ανάκλησης και θα πρέπει να τηρείται η «ίδια ρητή τελική ημερομηνία διακανονισμού», έτσι ώστε οι συναλλαγές αυτές να είναι επιλέξιμες για την εκκαθάριση των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων τοις μετρητοίς από συναλλαγές επαναγοράς και συναλλαγές αγοράς και επαναπώλησης με τον ίδιο αντισυμβαλλόμενο.

(8)

Ο αναθεωρημένος δείκτης μόχλευσης θα πρέπει να οδηγεί σε ακριβέστερη μέτρηση της μόχλευσης και θα πρέπει να λειτουργεί ως αναλογικός περιορισμός της συσσώρευσης μόχλευσης για τα ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση.

(9)

Η υποβολή αναφορών για τον δείκτη μόχλευσης στο τέλος τριμηνιαίας περιόδου αναφοράς με βάση μια δεδομένη χρονική στιγμή και όχι με βάση τον μέσο όρο τριών μηνών ευθυγραμμίζει καλύτερα τον δείκτη μόχλευσης με την υποβολή αναφορών σε θέματα φερεγγυότητας.

(10)

Η χρήση των ακαθάριστων πλασματικών ποσών για την πωλούμενη πιστωτική προστασία που παρέχεται από ένα ίδρυμα αντικατοπτρίζει ορθότερα τη μόχλευση σε σύγκριση με τη χρήση της μεθόδου της ημερήσιας αναπροσαρμογής για τα μέσα αυτά.

(11)

Το πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης για τον υπολογισμό του δείκτη μόχλευσης θα πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένο με το κανονιστικό πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο δεικτών κεφαλαίου.

(12)

Οι αλλαγές που εισάγονται με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να οδηγήσουν σε βελτίωση της συγκρισιμότητας του δείκτη μόχλευσης που κοινοποιούν τα ιδρύματα και θα πρέπει να βοηθήσει να αποφευχθεί η παραπλάνηση των συμμετεχόντων στην αγορά ως προς την πραγματική μόχλευση των ιδρυμάτων. Ο παρών κανονισμός είναι, ως εκ τούτου, αναγκαίο να τεθεί σε ισχύ το συντομότερο δυνατόν.

(13)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 429 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 429

Υπολογισμός του δείκτη μόχλευσης

1.   Τα ιδρύματα υπολογίζουν τον δείκτη μόχλευσής τους σύμφωνα με τη μέθοδο που προβλέπεται στις παραγράφους 2 έως 13.

2.   Ο δείκτης μόχλευσης υπολογίζεται ως το μέτρο κεφαλαίου ενός ιδρύματος προς το μέτρο συνολικού ανοίγματος του ιδρύματος αυτού και εκφράζεται ως ποσοστό.

Τα ιδρύματα υπολογίζουν τον δείκτη μόχλευσης κατά την ημερομηνία αναφοράς για την υποβολή αναφορών.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, το μέτρο του κεφαλαίου είναι το κεφάλαιο της κατηγορίας 1.

4.   Το μέτρο συνολικού ανοίγματος ισούται με το άθροισμα των αξιών ανοίγματος των εξής:

5.   Τα ιδρύματα προσδιορίζουν την αξία ανοίγματος των στοιχείων ενεργητικού, εξαιρουμένων των συμβολαίων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα II και των πιστωτικών παραγώγων, σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:

6.   Τα ιδρύματα μπορούν να αφαιρούν από το μέτρο ανοίγματος που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου τα ποσά που αφαιρούνται από μέσα κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 1 στοιχείο δ).

7.   Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να επιτρέψουν σε ένα ίδρυμα να μη συμπεριλάβει στο μέτρο ανοίγματος τα ανοίγματα που μπορούν να τύχουν της μεταχείρισης που προβλέπεται στο άρθρο 113 παράγραφος 6. Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να χορηγήσουν την άδεια αυτή μόνον εφόσον πληρούνται όλοι οι όροι που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως ε) του άρθρου 113 παράγραφος 6 και εφόσον έχουν παράσχει την έγκριση που προβλέπεται στο άρθρο 113 παράγραφος 6.

8.   Κατά παρέκκλιση από το στοιχείο δ) της παραγράφου 5, τα ιδρύματα μπορούν να προσδιορίζουν την αξία ανοίγματος των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων τοις μετρητοίς από πράξεις επαναγοράς, πράξεις δανειοδοσίας ή δανειοληψίας τίτλων ή βασικών εμπορευμάτων, πράξεις με μακρά περίοδο διακανονισμού και πράξεις δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης με τον ίδιο αντισυμβαλλόμενο σε καθαρή βάση μόνον εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

Για τους σκοπούς του στοιχείου γ) του πρώτου εδαφίου, ένας μηχανισμός διακανονισμού καταλήγει στο λειτουργικό ισοδύναμο του καθαρού διακανονισμού, εφόσον, κατά την ημερομηνία διακανονισμού, το καθαρό αποτέλεσμα των ταμειακών ροών των συναλλαγών στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού ισούται με το ενιαίο καθαρό ποσό βάσει του καθαρού διακανονισμού.

9.   Τα ιδρύματα προσδιορίζουν τις αξίες ανοιγμάτων των συμβάσεων που αναφέρονται στο παράρτημα II και των πιστωτικών παραγώγων, συμπεριλαμβανομένων όσων είναι εκτός ισολογισμού, σύμφωνα με το άρθρο 429α.

10.   Τα ιδρύματα προσδιορίζουν την αξία ανοίγματος των στοιχείων εκτός ισολογισμού, με εξαίρεση τις συμβάσεις που απαριθμούνται στο παράρτημα II, τα πιστωτικά παράγωγα, τις πράξεις επαναγοράς, τις πράξεις δανειοδοσίας ή δανειοληψίας τίτλων ή εμπορευμάτων, τις πράξεις με μακρά περίοδο διακανονισμού και τις πράξεις δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης, σύμφωνα με το άρθρο 111 παράγραφος 1. Ωστόσο, τα ιδρύματα δεν θα πρέπει να μειώνουν την ονομαστική αξία των εν λόγω στοιχείων με ειδικές προσαρμογές πιστωτικού κινδύνου.

Σύμφωνα με το άρθρο 166 παράγραφος 9, εάν η πιστωτική διευκόλυνση αφορά την επέκταση άλλης πιστωτικής διευκόλυνσης, εφαρμόζεται ο μικρότερος από τους δύο συντελεστές μετατροπής που συνδέονται με τις μεμονωμένες πιστωτικές διευκολύνσεις. Η αξία ανοίγματος των χαμηλού κινδύνου στοιχείων εκτός ισολογισμού που αναφέρονται στο άρθρο 111 παράγραφος 1 στοιχείο δ) υπόκειται σε κατώτατο όριο ύψους 10 % της ονομαστικής τους αξίας.

11.   Ένα ίδρυμα που είναι εκκαθαριστικό μέλος ενός αναγνωρισμένου κεντρικού αντισυμβαλλομένου μπορεί να αποκλείσει από τον υπολογισμό του μέτρου ανοίγματος τα ανοίγματα διαπραγμάτευσης για τα ακόλουθα στοιχεία, με την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω ανοίγματα διαπραγμάτευσης εκκαθαρίζονται με τον εν λόγω αναγνωρισμένο κεντρικό αντισυμβαλλόμενο και πληρούν, ταυτόχρονα, τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 306 παράγραφος 1 στοιχείο γ):

12.   Εάν ένα ίδρυμα που είναι εκκαθαριστικό μέλος ενός αναγνωρισμένου κεντρικού αντισυμβαλλομένου εγγυάται στον αναγνωρισμένο κεντρικό αντισυμβαλλόμενο την απόδοση ενός πελάτη που συνάπτει απευθείας συναλλαγές παραγώγων με τον αναγνωρισμένο κεντρικό αντισυμβαλλόμενο, συμπεριλαμβάνει στο μέτρο ανοίγματος το άνοιγμα που προκύπτει από την εγγύηση ως άνοιγμα παραγώγων έναντι του πελάτη σύμφωνα με το άρθρο 429α.

13.   Εάν οι εθνικές γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές αναγνωρίζουν εμπιστευματικά στοιχεία ενεργητικού στον ισολογισμό, σύμφωνα με το άρθρο 10 της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ, τα εν λόγω στοιχεία ενεργητικού μπορούν να εξαιρούνται από το μέτρο του συνολικού ανοίγματος του δείκτη μόχλευσης εφόσον πληρούν τα κριτήρια για μη αναγνώριση που ορίζονται στο Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο (ΔΛΠ) 39, όπως ισχύουν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002, και, κατά περίπτωση, τα κριτήρια για μη ενοποίηση που ορίζονται στο Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ) 10, όπως ισχύουν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002.

14.   Οι αρμόδιες αρχές δύνανται να επιτρέπουν σε κάποιο ίδρυμα να εξαιρεί από το μέτρο του ανοίγματος τα ανοίγματα που ικανοποιούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

2)

Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα 429α και 429β:

«Άρθρο 429α

Αξία ανοίγματος παραγώγων

1.   Τα ιδρύματα προσδιορίζουν την αξία ανοίγματος συμβάσεων που αναφέρονται στο παράρτημα II και πιστωτικών παραγώγων, συμπεριλαμβανομένων όσων είναι εκτός ισολογισμού, σύμφωνα με τη μέθοδο του άρθρου 274. Τα ιδρύματα εφαρμόζουν το άρθρο 299 παράγραφος 2 στοιχείο α) για τον προσδιορισμό των ενδεχόμενων μελλοντικών πιστωτικών ανοιγμάτων για τα πιστωτικά παράγωγα.

Κατά τον προσδιορισμό των ενδεχόμενων μελλοντικών πιστωτικών ανοιγμάτων των πιστωτικών παραγώγων, τα ιδρύματα εφαρμόζουν τις αρχές του άρθρου 299 παράγραφος 2 στοιχείο α) σε όλα τα πιστωτικά τους παράγωγα και όχι μόνο σε εκείνα που εντάσσονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών.

Κατά τον προσδιορισμό της αξίας ανοίγματος, τα ιδρύματα δύνανται να λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις των συμβάσεων ανανέωσης οφειλής και άλλων συμφωνιών συμψηφισμού, σύμφωνα με το άρθρο 295. Δεν εφαρμόζεται συμψηφισμός μεταξύ προϊόντων. Ωστόσο, τα ιδρύματα δύνανται να συμψηφίζουν στην κατηγορία των προϊόντων που αναφέρονται στο σημείο 25 στοιχείο γ) του άρθρου 272 και τα πιστωτικά παράγωγα, όταν υπόκεινται σε συμφωνία συμβατικού συμψηφισμού μεταξύ προϊόντων που αναφέρεται στο άρθρο 295 στοιχείο γ).

2.   Σε περίπτωση που η παροχή εξασφαλίσεων που σχετίζονται με συμβάσεις παραγώγων μειώνει το ποσό των στοιχείων ενεργητικού σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο, τα ιδρύματα αντιστρέφουν τη μείωση αυτή.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, τα ιδρύματα δύνανται να αφαιρούν το περιθώριο διαφοράς αποτίμησης που έχουν λάβει τοις μετρητοίς από τον αντισυμβαλλόμενο από το τμήμα του τρέχοντος κόστους αντικατάστασης της αξίας ανοίγματος, εφόσον σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο το περιθώριο διαφοράς αποτίμησης δεν έχει ήδη αναγνωριστεί ως μείωση της αξίας ανοίγματος και όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

Για τους σκοπούς του στοιχείου γ) του πρώτου εδαφίου, όταν η σύμβαση παραγώγου υπόκειται σε αποδεκτή συμφωνία-πλαίσιο συμψηφισμού, ως νόμισμα διακανονισμού νοείται κάθε νόμισμα διακανονισμού που ορίζεται στη σύμβαση παραγώγου, την κύρια αποδεκτή συμφωνία-πλαίσιο συμψηφισμού ή το παράρτημα της αποδεκτής συμφωνίας-πλαισίου συμψηφισμού που αφορά την πιστωτική στήριξη.

Εάν, σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο, ένα ίδρυμα αναγνωρίζει το περιθώριο διαφοράς αποτίμησης που καταβάλλεται σε μετρητά στον αντισυμβαλλόμενο ως εισπρακτέο στοιχείο ενεργητικού, μπορεί να αποκλείσει το εν λόγω στοιχείο ενεργητικού από το μέτρο ανοίγματος, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις των στοιχείων α) έως ε).

4.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 3 ισχύουν τα ακόλουθα:

5.   Εκτός από τον χειρισμό που προβλέπεται στην παράγραφο 1, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στην αξία ανοίγματος των πωληθέντων πιστωτικών ανοιγμάτων τα πραγματικά ονομαστικά ποσά που καθορίζονται από τα πωληθέντα πιστωτικά παράγωγα μείον τυχόν αρνητικές μεταβολές στην εύλογη αξία που έχουν ενσωματωθεί στο κεφάλαιο της κατηγορίας 1 σε σχέση με το πωληθέν πιστωτικό παράγωγο. Η προκύπτουσα αξία ανοίγματος μπορεί να μειωθεί περαιτέρω κατά το πραγματικό ονομαστικό ποσό ενός αγορασθέντος πιστωτικού παραγώγου για το ίδιο όνομα αναφοράς υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

Σε περίπτωση που το ονομαστικό ποσό του πωληθέντος πιστωτικού παραγώγου δεν είναι μειωμένο κατά το ύψος του ονομαστικού ποσού ενός αγορασθέντος πιστωτικού παραγώγου, τα ιδρύματα μπορούν να αφαιρούν το επιμέρους ενδεχόμενο μελλοντικό άνοιγμα του εν λόγω πωληθέντος πιστωτικού παραγώγου από το συνολικό ενδεχόμενο μελλοντικό άνοιγμα που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου σε συνδυασμό με το άρθρο 274 παράγραφος 2 ή το άρθρο 299 παράγραφος 2 στοιχείο α), όπως ισχύει. Σε περίπτωση που το ενδεχόμενο μελλοντικό πιστωτικό άνοιγμα προσδιορίζεται σε συνδυασμό με το άρθρο 298 παράγραφος 1 στοιχείο γ) σημείο ii) και το PCEgross μπορεί να είναι μειωμένο κατά το ύψος του μεμονωμένου ενδεχόμενου μελλοντικού ανοίγματος των πωληθέντων πιστωτικών παραγώγων χωρίς προσαρμογή του NGR.

6.   Τα ιδρύματα δεν θα πρέπει να μειώνουν το ονομαστικό ποσό του πωληθέντος πιστωτικού παραγώγου εάν αγοράζουν πιστωτική προστασία με συμφωνία ανταλλαγής ολικής απόδοσης και καταχωρίζουν τα καθαρά ποσά που λαμβάνουν ως καθαρό εισόδημα, αλλά δεν καταχωρίζουν καμία αντίστοιχη μείωση της αξίας του πωληθέντος πιστωτικού παραγώγου που αντικατοπτρίζεται στο κεφάλαιο της κατηγορίας 1.

7.   Σε περίπτωση αγορασθέντων πιστωτικών παραγώγων που περιλαμβάνονται σε ομάδα οντοτήτων αναφοράς, τα ιδρύματα μπορούν να αναγνωρίζουν μείωση σύμφωνα με την παράγραφο 5 επί των πωληθέντων πιστωτικών παραγώγων για επιμέρους ονόματα αναφοράς, μόνον εάν η προστασία που αγοράζεται είναι οικονομικά ισοδύναμη με την αγορά προστασίας χωριστά σε καθένα από τα επιμέρους ονόματα στην ομάδα. Όταν ένα ίδρυμα αγοράζει ένα πιστωτικό παράγωγο σε μια ομάδα ονομάτων αναφοράς, μπορεί να αναγνωρίσει μόνο μείωση σε μια ομάδα πωληθέντων πιστωτικών παραγώγων, όταν η ομάδα των οντοτήτων αναφοράς και το επίπεδο εξοφλητικής προτεραιότητας και στις δύο συναλλαγές είναι ταυτόσημα.

8.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, τα ιδρύματα μπορούν να χρησιμοποιούν τη μέθοδο του άρθρου 275 για να προσδιορίζουν την αξία ανοίγματος των συμβάσεων που αναφέρονται στο παράρτημα II σημεία 1 και 2 μόνο εάν χρησιμοποιούν την εν λόγω μέθοδο και για τον προσδιορισμό της αξίας ανοίγματος των εν λόγω συμβάσεων για τους σκοπούς της ικανοποίησης των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων που προβλέπονται στο άρθρο 92.

Όταν τα ιδρύματα εφαρμόζουν τη μέθοδο που ορίζεται στο άρθρο 275, τα κράτη μέλη δεν μειώνουν το μέτρο της έκθεσης κατά το ύψος του περιθωρίου διαφοράς αποτίμησης που έχει ληφθεί σε μετρητά.

Άρθρο 429β

Προσαύξηση για τον πιστωτικό κίνδυνο αντισυμβαλλομένου για τις πράξεις επαναγοράς ή πράξεις δανειοδοσίας ή δανειοληψίας τίτλων ή βασικών εμπορευμάτων, τις πράξεις με μακρά περίοδο διακανονισμού και τις πράξεις δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης

1.   Εκτός από την αξία ανοίγματος των πράξεων επαναγοράς, των πράξεων δανειοδοσίας ή δανειοληψίας τίτλων ή βασικών εμπορευμάτων, των πράξεων με μακρά περίοδο διακανονισμού και των πράξεων δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένων όσων δεν περιλαμβάνονται στον ισολογισμό, σύμφωνα με το άρθρο 429 παράγραφος 5, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στο μέτρο του ανοίγματος μια προσαύξηση για τον πιστωτικό κίνδυνο αντισυμβαλλομένου που καθορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 2 ή 3 του παρόντος άρθρου, ανάλογα με την περίπτωση.

2.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, για τις πράξεις με έναν αντισυμβαλλόμενο που δεν υπόκεινται σε σύμβαση-πλαίσιο συμψηφισμού που πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 206, η προσαύξηση (Ei*) καθορίζεται για κάθε πράξη ξεχωριστά, σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

όπου:

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, για τις πράξεις με έναν αντισυμβαλλόμενο που υπόκεινται σε σύμβαση-πλαίσιο συμψηφισμού που πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 206, η προσαύξηση για τις εν λόγω πράξεις (Ei*) καθορίζεται για κάθε συμφωνία ξεχωριστά, σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

όπου:

4.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, τα ιδρύματα μπορούν να χρησιμοποιούν τη μέθοδο που ορίζεται στο άρθρο 222, εφόσον τηρείται ανώτατο όριο 20 % για τον εφαρμοστέο συντελεστή στάθμισης κινδύνου, για να καθορίζουν την προσαύξηση για τις πράξεις επαναγοράς, τις πράξεις δανειοδοσίας ή δανειοληψίας, τις πράξεις μακράς περιόδου διακανονισμού και τις πράξεις δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι εκτός ισολογισμού. Τα ιδρύματα μπορούν να χρησιμοποιούν τη μέθοδο αυτή μόνο όταν τη χρησιμοποιούν και για τον προσδιορισμό της αξίας ανοίγματος των πράξεων αυτών για τον σκοπό της εκπλήρωσης των απαιτήσεων όσον αφορά τα ίδια κεφάλαια, όπως ορίζεται στο άρθρο 92.

5.   Όταν επιτυγχάνεται λογιστική καταχώριση πώλησης για μια πράξη επαναγοράς σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο, το ίδρυμα αντιστρέφει όλες τις πωλήσεις που σχετίζονται με λογιστικές εγγραφές.

6.   Όταν ένα ίδρυμα ενεργεί ως αντιπρόσωπος των δύο μερών σε πράξεις επαναγοράς, πράξεις δανειοδοσίας ή δανειοληψίας, πράξεις μακράς περιόδου διακανονισμού και πράξεις δανεισμού σε λογαριασμό περιθωρίου ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι εκτός ισολογισμού, ισχύουν τα ακόλουθα:

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/44

(1)

Βάσει της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, απαιτείται από τα κράτη μέλη να καθιερώσουν χρηματοδοτικές ρυθμίσεις με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των εργαλείων και άσκησης των εξουσιών εξυγίανσης από την αρχή εξυγίανσης. Οι εν λόγω χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης θα πρέπει να διαθέτουν επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους, που να καθιστούν δυνατή την αποτελεσματική λειτουργία του πλαισίου εξυγίανσης και, ως εκ τούτου, είναι εξουσιοδοτημένες να συγκεντρώνουν συνεισφορές εκ των προτέρων από τα ιδρύματα με άδεια λειτουργίας στο έδαφός τους, συμπεριλαμβανομένων των υποκαταστημάτων στην Ένωση («ιδρύματα»).

(2)

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να συγκεντρώνουν συνεισφορές εκ των προτέρων σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης όχι μόνον από ιδρύματα, αλλά, σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας, και από υποκαταστήματα στην Ένωση. Τα υποκαταστήματα στην Ένωση καλύπτονται επίσης από τις εξουσίες της Επιτροπής να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφοι 7 και 8 αυτής της οδηγίας. Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος, δυνάμει του άρθρου 47 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), ότι οι απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας και η εποπτική μεταχείριση των υποκαταστημάτων στην Ένωση εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, πολλές από τις μετρήσεις προσαρμογής κινδύνου, που καθορίζονται στον παρόντα κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό, δεν είναι σκόπιμο να εφαρμόζονται απευθείας για τα υποκαταστήματα στην Ένωση. Ως εκ τούτου, αν και τα υποκαταστήματα στην Ένωση δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, είναι δυνατόν να υπαχθούν σε ειδικό καθεστώς που θα διαμορφωθεί από την Επιτροπή σε μελλοντική κατ' εξουσιοδότηση πράξη.

(3)

Σύμφωνα με τα άρθρα 6, 15, 16, 95 και 96 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), ορισμένες επιχειρήσεις επενδύσεων, που έχουν λάβει άδεια για να παρέχουν μόνον περιορισμένες υπηρεσίες και δραστηριότητες, δεν υπόκεινται σε ορισμένες απαιτήσεις κεφαλαίου και ρευστότητας ή μπορούν να απαλλάσσονται από αυτές. Κατά συνέπεια, πολλές από τις μετρήσεις προσαρμογής κινδύνου, που θα πρέπει να καθοριστούν, δεν θα ισχύουν για αυτές. Μολονότι τα κράτη μέλη υπόκεινται στην υποχρέωση να συγκεντρώνουν συνεισφορές εκ των προτέρων από τις εν λόγω επιχειρήσεις επενδύσεων, σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΚ, είναι σκόπιμο να αφεθεί στα κράτη μέλη η αρμοδιότητα να καθορίζουν την προσαρμογή κινδύνου, ώστε να μην επιβαρύνουν δυσανάλογα τις επιχειρήσεις αυτές. Επομένως, οι εν λόγω επιχειρήσεις επενδύσεων δεν θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 102 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι, εντός μιας περιόδου που αρχίζει από την έναρξη ισχύος της οδηγίας έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά μέσα των χρηματοδοτικών τους ρυθμίσεων ανέρχονται τουλάχιστον στο 1 % του ποσού των καλυπτόμενων καταθέσεων όλων των ιδρυμάτων με άδεια λειτουργίας στο έδαφός τους. Κατά την εν λόγω χρονική περίοδο, οι συνεισφορές στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις θα πρέπει να κατανέμονται όσο το δυνατόν πιο ισομερώς χρονικά μέχρις ότου επιτευχθεί το επίπεδο-στόχος, λαμβανομένης υπόψη της φάσης του οικονομικού κύκλου, καθώς και του ενδεχόμενου αντικτύπου των φιλοκυκλικών συνεισφορών στη χρηματοοικονομική θέση των συνεισφερόντων ιδρυμάτων.

(5)

Βάσει του άρθρου 103 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, απαιτείται να καταβάλλονται οι συνεισφορές τουλάχιστον άπαξ ετησίως, προκειμένου να επιτευχθεί το επίπεδο-στόχος που καθορίζεται στο άρθρο 102 της εν λόγω οδηγίας. Σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 2 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, η ετήσια συνεισφορά θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το μέγεθος του ιδρύματος, καθώς η συνεισφορά θα πρέπει να βασίζεται σε ένα σταθερό ποσό, το οποίο προσδιορίζεται βάσει των υποχρεώσεων του ιδρύματος («βασική ετήσια συνεισφορά»)· δεύτερον, αντικατοπτρίζει το επίπεδο κινδύνου των σχετικών δραστηριοτήτων ενός ιδρύματος καθώς η βασική ετήσια συνεισφορά θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με το προφίλ κινδύνου του ιδρύματος («συμπληρωματική προσαρμογή κινδύνου»). Το μέγεθος ενός ιδρύματος αποτελεί μια πρώτη ένδειξη του κινδύνου που ενέχει ένα ίδρυμα. Όσο μεγαλύτερο είναι ένα ίδρυμα, τόσο πιθανότερο είναι, σε περίπτωση κινδύνου, να θεωρήσει η αρχή εξυγίανσης ότι είναι προς το δημόσιο συμφέρον να εξυγιάνει το εν λόγω ίδρυμα και να κάνει χρήση της χρηματοδοτικής ρύθμισης εξυγίανσης, για να εξασφαλιστεί αποτελεσματική εφαρμογή των εργαλείων εξυγίανσης.

(6)

Προκειμένου να αποσαφηνιστεί πώς θα πρέπει οι αρχές εξυγίανσης να προσαρμόζουν τις συνεισφορές ανάλογα με το προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, είναι αναγκαίο να εξειδικευτούν οι πυλώνες και οι δείκτες κινδύνου, οι οποίοι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, ο μηχανισμός για την εφαρμογή της προσαρμογής κινδύνου στη βασική ετήσια συνεισφορά, καθώς και η βασική ετήσια συνεισφορά, ως αφετηρία για την προσαρμογή κινδύνου. Τα στοιχεία αυτά, τα οποία θα συμπληρώνουν τα κριτήρια κινδύνου που προβλέπονται στο άρθρο 103 παράγραφος 7 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, θα πρέπει να καθοριστούν κατά τρόπο ώστε να διατηρούνται ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών και μια ισχυρή εσωτερική αγορά, με την αποφυγή ανακολουθιών μεταξύ των προσεγγίσεων των κρατών μελών ως προς τον υπολογισμό των συνεισφορών στις αντίστοιχες χρηματοδοτικές τους ρυθμίσεις εξυγίανσης. Με τον τρόπο αυτόν, οι συνεισφορές που καταβάλλονται από τα ιδρύματα στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης θα μπορούν να είναι συγκρίσιμες και προβλέψιμες ανάλογα με τους τύπους τραπεζών, πράγμα το οποίο αποτελεί σημαντικό στοιχείο των ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.

(7)

Το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) προβλέπει ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης («το Συμβούλιο Εξυγίανσης»), το οποίο συστάθηκε βάσει του άρθρου 42 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, θεωρείται, για τους σκοπούς εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού και της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, ως η οικεία εθνική αρχή εξυγίανσης, όταν εκτελεί καθήκοντα και ασκεί εξουσίες, που, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία, πρέπει να εκτελούνται ή να ασκούνται από την εθνική αρχή εξυγίανσης. Λαμβανομένου υπόψη ότι, δυνάμει του άρθρου 70 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014, το Συμβούλιο Εξυγίανσης εξουσιοδοτείται να υπολογίζει τις συνεισφορές των ιδρυμάτων στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης, που θα αντικαταστήσει τις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις των συμμετεχόντων κρατών μελών στον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης από την 1η Ιανουαρίου 2016, με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού βάσει του άρθρου 103 παράγραφος 7 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, η έννοια της αρχής εξυγίανσης στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να περιλαμβάνει και το Συμβούλιο Εξυγίανσης.

(8)

Ο υπολογισμός των συνεισφορών σε ατομικό επίπεδο θα οδηγούσε, στην περίπτωση ομίλων, στη διπλή προσμέτρηση ορισμένων υποχρεώσεων, κατά τον προσδιορισμό της βασικής ετήσιας συνεισφοράς των διαφόρων οντοτήτων του ομίλου, δεδομένου ότι οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τις συμφωνίες τις οποίες συνάπτουν μεταξύ τους οι οντότητες του ιδίου ομίλου θα ήταν μέρος των συνολικών υποχρεώσεων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της βασικής ετήσιας συνεισφοράς κάθε οντότητας του ομίλου. Επομένως, ο προσδιορισμός της βασικής ετήσιας συνεισφοράς θα πρέπει να εξειδικευθεί περαιτέρω στην περίπτωση ομίλων, ώστε να αντανακλά την αλληλοδιασύνδεση των οντοτήτων του ομίλου και να αποφευχθεί η διπλή προσμέτρηση των ενδοομιλικών ανοιγμάτων. Προκειμένου να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των οντοτήτων που ανήκουν σε όμιλο και των ιδρυμάτων που είναι μέλη του ιδίου θεσμικού συστήματος προστασίας (ΘΣΠ) ή συνδέονται κατά τρόπο μόνιμο με τον ίδιο κεντρικό οργανισμό, θα πρέπει να ισχύει η ίδια μεταχείριση και για τα εν λόγω ιδρύματα.

(9)

Για τον σκοπό του υπολογισμού της βασικής ετήσιας συνεισφοράς μιας οντότητας του ομίλου, στο σύνολο των υποχρεώσεων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από οποιαδήποτε σύμβαση την οποία έχει συνάψει η εν λόγω οντότητα του ομίλου με οποιαδήποτε άλλη οντότητα που αποτελεί μέρος του ιδίου ομίλου. Ωστόσο, η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να είναι δυνατή μόνον εφόσον κάθε οντότητα του ομίλου είναι εγκατεστημένη στην Ένωση, περιλαμβάνεται στην ίδια ενοποίηση με τη μέθοδο της ολικής ενοποίησης, υπόκειται σε κατάλληλες κεντρικές διαδικασίες αξιολόγησης, μέτρησης και ελέγχου των κινδύνων, και εφόσον δεν υπάρχει κανένα τρέχον ή προβλεπόμενο ουσιώδες, πρακτικό ή νομικό κώλυμα για την άμεση εξόφληση των σχετικών υποχρεώσεων, όταν καθίστανται απαιτητές. Με τον τρόπο αυτόν, αναμένεται να αποφευχθεί η περίπτωση να εξαιρούνται υποχρεώσεις από τη βάση υπολογισμού των συνεισφορών, εάν δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα καλύπτονται τα ενδοομιλικά δανειοδοτικά ανοίγματα, σε περίπτωση που επιδεινωθεί η χρηματοοικονομική ευρωστία του ομίλου. Επιπλέον, για να αποφευχθεί η περίπτωση να παρέχει πλεονέκτημα η εξαίρεση των ενδοομιλικών υποχρεώσεων σε οντότητες του ομίλου που επωφελούνται από την εξαίρεση αυτή, η εν λόγω απαλλαγή δεν θα πρέπει να επιτρέπει στα σχετικά ιδρύματα να επωφελούνται από το απλουστευμένο σύστημα συνεισφορών που παραχωρείται στα μικρά ιδρύματα, όταν, μετά την εξαίρεση των ενδοομιλικών υποχρεώσεων, ένα ίδρυμα θα μπορούσε να υπαχθεί στο απλουστευμένο σύστημα. Προκειμένου να διασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των οντοτήτων που ανήκουν σε όμιλο και των ιδρυμάτων που είναι μέλη του ιδίου θεσμικού συστήματος προστασίας (ΘΣΠ) ή συνδέονται κατά τρόπο μόνιμο με τον ίδιο κεντρικό οργανισμό, θα πρέπει να ισχύει η ίδια μεταχείριση και για τα εν λόγω ιδρύματα.

(10)

Κατά παρέκκλιση από τον κανόνα ότι ο υπολογισμός των συνεισφορών θα πρέπει να πραγματοποιείται σε ατομικό επίπεδο, στην περίπτωση κεντρικού οργανισμού με πιστωτικά ιδρύματα τα οποία συνδέονται με αυτόν και εξαιρούνται πλήρως ή μερικώς από τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας στο εθνικό δίκαιο, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, οι κανόνες για τις εκ των προτέρων συνεισφορές θα πρέπει να ισχύουν μόνον για τον κεντρικό οργανισμό και τα συνδεδεμένα πιστωτικά ιδρύματα συνολικά σε ενοποιημένη βάση, διότι η φερεγγυότητα και η ρευστότητα του κεντρικού οργανισμού και όλων των ιδρυμάτων που συνδέονται με αυτόν παρακολουθούνται στο σύνολό τους βάσει ενοποιημένων λογαριασμών των εν λόγω ιδρυμάτων.

(11)

Ο προσδιορισμός της βασικής ετήσιας συνεισφοράς θα πρέπει επίσης να εξειδικευθεί περαιτέρω στην περίπτωση των υποδομών των χρηματοπιστωτικών αγορών («FMI»). Ορισμένες FMI, όπως οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι («CCP») ή τα κεντρικά αποθετήρια τίτλων («ΚΑΤ») έχουν επίσης λάβει άδεια λειτουργίας και ως πιστωτικά ιδρύματα. Συγκεκριμένα, ορισμένα ΚΑΤ παρέχουν υπηρεσίες τραπεζικού τύπου, οι οποίες είναι επικουρικές της δραστηριότητάς τους ως υποδομών της αγοράς. Αντιθέτως προς τα πιστωτικά ιδρύματα, τα ΚΑΤ δεν κατέχουν καλυπτόμενες καταθέσεις, αλλά ως επί το πλείστον ενδοημερήσια ή ημερήσια υπόλοιπα, τα οποία προκύπτουν από τον διακανονισμό των συναλλαγών τίτλων που παρέχουν σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή κεντρικές τράπεζες. Γενικώς, από αυτά δεν προκύπτουν ταμειακά υπόλοιπα που θα μπορούσαν να εξομοιωθούν με χρηματοδότηση που αντλείται για την άσκηση τραπεζικών δραστηριοτήτων. Δεδομένου ότι οι υπηρεσίες τραπεζικού τύπου που παρέχονται από τις FMI είναι επικουρικές ως προς τις κύριες δραστηριότητές τους της εκκαθάρισης ή του διακανονισμού, για τις οποίες οι εν λόγω οντότητες υπόκεινται σε αυστηρές απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας, βάσει των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (5) και (ΕΕ) αριθ. 909/2014 (6), καθώς και των σχετικών διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και της οδηγίας 2013/36/ΕΕ, και δεδομένου ότι το επιχειρηματικό μοντέλο των FMI δεν συνεπάγεται κινδύνους συγκρίσιμους με εκείνους ενός πιστωτικού ιδρύματος, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνον οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τις δραστηριότητες τραπεζικού τύπου των εν λόγω οντοτήτων, κατά τον προσδιορισμό του ποσού των συνολικών υποχρεώσεών τους για τον σκοπό του υπολογισμού της βασικής ετήσιας συνεισφοράς τους.

(12)

Η λογιστική των παραγώγων δεν είναι εναρμονισμένη στην Ένωση όσον αφορά τους ατομικούς λογαριασμούς και, επομένως, το γεγονός αυτό θα μπορούσε να έχει συνέπειες στο ποσό των υποχρεώσεων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των συνεισφορών από κάθε τράπεζα. Η μέθοδος για τον δείκτη μόχλευσης, που αναφέρεται στο άρθρο 429 παράγραφοι 6 και 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, ισχύει για όλες τις τράπεζες και διασφαλίζει ότι η ίδια σύμβαση παραγώγων, και ιδίως ο συμψηφισμός μεταξύ συμβάσεων παραγώγων, θα λαμβάνεται υπόψη με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από το λογιστικό πλαίσιο στο οποίο υπόκειται η εν λόγω τράπεζα. Συνεπώς, για να εξασφαλιστεί εναρμονισμένη μεταχείριση των παραγώγων, κατά τον προσδιορισμό της βασικής ετήσιας συνεισφοράς, που να επιτρέπει τη συγκρισιμότητα της αποτίμησής τους μεταξύ ιδρυμάτων και ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε ολόκληρη την Ένωση, τα παράγωγα θα πρέπει να αποτιμώνται σύμφωνα με το άρθρο 429 παράγραφοι 6 και 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Παρά ταύτα, για να εξασφαλιστεί η προβλεψιμότητα της αποτίμησης των παραγώγων βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι η εν λόγω αποτίμηση δεν μπορεί να οδηγεί σε αξία η οποία να είναι μικρότερη από το 75 % της αξίας των συγκεκριμένων παραγώγων σύμφωνα με το σχετικό λογιστικό πλαίσιο.

(13)

Ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα είναι αναπτυξιακές τράπεζες, σκοπός των οποίων είναι η προώθηση των στόχων δημόσιας πολιτικής της κεντρικής ή περιφερειακής κυβέρνησης ενός κράτους μέλους, ή τοπικής αρχής, κυρίως μέσω της παροχής προνομιακών δανείων σε μη ανταγωνιστική, μη κερδοσκοπική βάση. Τα δάνεια τα οποία χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα είναι, άμεσα ή έμμεσα, εν μέρει εγγυημένα από την κεντρική ή περιφερειακή κυβέρνηση ή την τοπική αρχή. Τα προνομιακά δάνεια χορηγούνται σε μη ανταγωνιστική, μη κερδοσκοπική βάση, για την προώθηση στόχων δημόσιας πολιτικής της Ένωσης ή της κεντρικής ή περιφερειακής κυβέρνησης ενός κράτους μέλους. Τα προνομιακά δάνεια μερικές φορές επεκτείνονται μέσω άλλου ιδρύματος, που ενεργεί ως διαμεσολαβητής (δάνεια άμεσης επανεκχώρησης). Στις περιπτώσεις αυτές, το πιστωτικό ίδρυμα που ενεργεί ως διαμεσολαβητής λαμβάνει προνομιακά δάνεια από μια πολυμερή τράπεζα ανάπτυξης ή μια οντότητα του δημόσιου τομέα και τα προωθεί σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία θα τα παρέχουν στους τελικούς πελάτες. Δεδομένου ότι τα πιστωτικά ιδρύματα που ενεργούν ως διαμεσολαβητές επανεκχωρούν άμεσα τη ρευστότητα αυτών των δανείων από την αρχική αναπτυξιακή τράπεζα προς ένα δανειοδοτικό ίδρυμα ή άλλο ίδρυμα διαμεσολάβησης, οι εν λόγω υποχρεώσεις δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις συνολικές υποχρεώσεις που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον σκοπό του υπολογισμού της βασικής ετήσιας συνεισφοράς.

(14)

Βάσει του άρθρου 103 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, απαιτείται από όλα τα ιδρύματα να συνεισφέρουν στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης. Ωστόσο, χρειάζεται να επιτευχθεί αναλογική και σωστή ισορροπία μεταξύ, αφενός, της υποχρέωσης κάθε ιδρύματος να συνεισφέρει σε χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης και, αφετέρου, του μεγέθους, του προφίλ κινδύνου, της έκτασης και της πολυπλοκότητας των δραστηριοτήτων του, της διασύνδεσής του με τα άλλα ιδρύματα ή με το χρηματοπιστωτικό σύστημα εν γένει, των επιπτώσεων της χρεωκοπίας του στις χρηματοοικονομικές αγορές, σε άλλα ιδρύματα, στους όρους χρηματοδότησης ή στην ευρύτερη οικονομία, και, επομένως, της πιθανότητας να τεθεί το ίδρυμα υπό καθεστώς εξυγίανσης και να κάνει χρήση της χρηματοδοτικής ρύθμισης. Τα εν λόγω στοιχεία λαμβάνονται υπόψη από τις αρχές εξυγίανσης, σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, όταν αποφασίζουν κατά πόσον ορισμένα ιδρύματα θα πρέπει να επωφελούνται από απλουστευμένες υποχρεώσεις όσον αφορά τις απαιτήσεις να καταρτίζουν σχέδια ανάκαμψης και εξυγίανσης. Εξάλλου, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο διοικητικός φόρτος που προκύπτει για ορισμένα ιδρύματα και αρχές εξυγίανσης από τον υπολογισμό των ετήσιων συνεισφορών, κατά την εκτίμηση της ορθής ισορροπίας μεταξύ της συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην οδηγία 2014/59/ΕΕ και των ιδιαιτεροτήτων των διαφόρων ιδρυμάτων που υπόκεινται στην εν λόγω οδηγία.

(15)

Τα μικρά ιδρύματα δεν εμφανίζουν εν γένει υψηλό προφίλ κινδύνου, παρουσιάζουν συχνά μικρότερο συστημικό κίνδυνο, σε σύγκριση με τα μεγάλα ιδρύματα, και, σε πολλές περιπτώσεις, οι επιπτώσεις της χρεωκοπίας τους στην ευρύτερη οικονομία είναι χαμηλότερες από εκείνες των μεγάλων ιδρυμάτων. Ταυτοχρόνως, δεν μπορούν να αποκλειστούν οι ενδεχόμενες επιπτώσεις από τη χρεωκοπία μικρών ιδρυμάτων στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, εφόσον ακόμη και τα μικρά ιδρύματα μπορούν να δημιουργήσουν συστημικό κίνδυνο, λόγω του ρόλου τους στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα, των σωρευτικών αποτελεσμάτων των δικτύων τους ή των φαινομένων μετάδοσης των προβλημάτων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν, με την απώλεια της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα.

(16)

Λαμβανομένου υπόψη ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μικρά ιδρύματα δεν δημιουργούν συστημικό κίνδυνο και είναι λιγότερο πιθανό να τεθούν υπό εξυγίανση, πράγμα το οποίο, συνεπώς, μειώνει την πιθανότητα να επωφεληθούν από τις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης, σε σύγκριση με τα μεγάλα ιδρύματα, θα πρέπει να απλουστευθεί η μέθοδος για τον υπολογισμό των ετήσιων συνεισφορών τους στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης. Οι ετήσιες συνεισφορές των μικρών ιδρυμάτων θα πρέπει να συνίσταται σε ένα κατ' αποκοπή ποσό, με βάση μόνον τη βασική ετήσια συνεισφορά τους, ανάλογη προς το μέγεθός τους. Η εν λόγω μέθοδος αναμένεται να προβλέπει ένα αναλογικό σύστημα ετήσιων συνεισφορών, εφόσον, κατά τον προσδιορισμό της ετήσιας συνεισφοράς του κάθε ιδρύματος, η αρχή εξυγίανσης πρέπει να τηρεί ένα ετήσιο επίπεδο-στόχο της χρηματοδοτικής ρύθμισης. Επομένως, ένα κατ' αποκοπή ποσό αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι, σε πολλές περιπτώσεις, τα μικρά ιδρύματα παρουσιάζουν μικρότερο κίνδυνο, και παρέχει τη δυνατότητα για ευρύτερη προσαρμογή της συνεισφοράς από τα μεγαλύτερα ιδρύματα, τα οποία είναι γενικώς πιο συστημικά, ανάλογα με το προφίλ κινδύνου τους.

(17)

Προκειμένου να προσδιορίζεται ποια ιδρύματα θεωρούνται μικρά, θα πρέπει να χρησιμοποιείται διπλό κατώτατο όριο, όπου το πρώτο όριο, με βάση τις συνολικές υποχρεώσεις (εξαιρουμένων των ιδίων κεφαλαίων) μείον τις καλυπτόμενες καταθέσεις, θα πρέπει να είναι το πολύ 300 εκατ. ευρώ και το δεύτερο όριο, βάσει των συνολικών περιουσιακών στοιχείων, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 1 δισεκατ. ευρώ. Με το δεύτερο όριο αναμένεται να αποτρέπεται η περίπτωση να επωφελούνται από το απλουστευμένο σύστημα τα μεγαλύτερα ιδρύματα που πληρούν το πρώτο όριο όσον αφορά το ποσό των υποχρεώσεων.

(18)

Θα πρέπει να γίνει διάκριση εντός της κατηγορίας των μικρών ιδρυμάτων, δεδομένου ότι ορισμένα είναι πολύ μικρά, ενώ άλλα βρίσκονται κοντά στα ανώτατα όρια βάσει των οποίων τους επιτρέπεται να επωφελούνται από το απλουστευμένο σύστημα. Σύμφωνα με το κατ' αποκοπήν σύστημα, οι ετήσιες συνεισφορές από πολύ μικρά ιδρύματα θα ήταν δυσανάλογα υψηλότερες από εκείνες των μικρών ιδρυμάτων που βρίσκονται κοντά στα μέγιστα κατώτατα όρια. Ταυτοχρόνως, θα πρέπει να αποφεύγεται η περίπτωση να οδηγεί το απλουστευμένο σύστημα σε δυσανάλογη διαφορά, ως προς τις ετήσιες συνεισφορές, μεταξύ των μεγαλύτερων από τα μικρά ιδρύματα και των ιδρυμάτων τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να υπαχθούν στο απλουστευμένο σύστημα, καθώς βρίσκονται μόλις πάνω από τα κατώτατα όρια. Για να αποφευχθούν τέτοια ανεπιθύμητα αποτελέσματα είναι, επομένως, σκόπιμο να προβλεφθεί ένα σύστημα με διάφορες κατηγορίες μικρών ιδρυμάτων, των οποίων οι ετήσιες συνεισφορές θα πρέπει να συνίστανται σε διαφορετικά κατ' αποκοπήν ποσά. Με τον τρόπο αυτόν, αναμένεται να δοθεί η δυνατότητα για προοδευτική κλίμακα συνεισφορών στο πλαίσιο του απλουστευμένου συστήματος, και μεταξύ του υψηλότερου κατ' αποκοπήν ποσού και της χαμηλότερης συνεισφοράς σύμφωνα με τη μέθοδο όπου η βασική ετήσια συνεισφορά προσαρμόζεται ανάλογα με το προφίλ κινδύνου του ιδρύματος.

(19)

Στην περίπτωση που η αρχή εξυγίανσης κρίνει ότι ένα μικρό ίδρυμα έχει ιδιαίτερα υψηλό προφίλ κινδύνου, η αρχή εξυγίανσης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει ότι το συγκεκριμένο ίδρυμα δεν θα πρέπει πλέον να επωφελείται από το απλουστευμένο σύστημα, αλλά η συνεισφορά του θα πρέπει, αντιθέτως, να υπολογίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο όπου η βασική ετήσια συνεισφορά προσαρμόζεται ανάλογα με άλλους παράγοντες κινδύνου, εκτός από το μέγεθος του ιδρύματος.

(20)

Τα ιδρύματα που αναφέρονται στο άρθρο 45 παράγραφος 3 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ δεν θα ανακεφαλαιοποιούνται μέσω της χρήσης των χρηματοδοτικών ρυθμίσεων εξυγίανσης, σύμφωνα με τα άρθρα 44 και 101 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, διότι θα εξυγιαίνονται μέσω εθνικών διαδικασιών αφερεγγυότητας ή μέσω διαδικασιών άλλου τύπου, που εφαρμόζονται σύμφωνα με τα άρθρα 38, 40 ή 42 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, και θα παύουν τις δραστηριότητές τους. Αυτές οι διαδικασίες εξασφαλίζουν ότι οι πιστωτές των εν λόγω ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων κατά περίπτωση όσων κατέχουν καλυμμένα ομόλογα, θα υφίστανται τις ζημίες κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στους στόχους της εξυγίανσης. Ως εκ τούτου, οι συνεισφορές τους στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις ιδιαιτερότητες αυτές. Οι χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης θα μπορούσαν, ωστόσο, να χρησιμοποιηθούν για τους άλλους σκοπούς που αναφέρονται στο άρθρο 101 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ. Σε περίπτωση που ένα τέτοιο ίδρυμα χρησιμοποιήσει τη χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης για οποιονδήποτε από τους σκοπούς αυτούς, η αρχή εξυγίανσης θα πρέπει να είναι σε θέση να συγκρίνει το προφίλ κινδύνου όλων των άλλων ιδρυμάτων, που καλύπτονται από το άρθρο 45 παράγραφος 3 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, με εκείνο του ιδρύματος το οποίο χρησιμοποίησε τη χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης και να εφαρμόσει τη μεθοδολογία που προβλέπεται την παρούσα κατ' εξουσιοδότηση πράξη για τα ιδρύματα εκείνα που παρουσιάζουν προφίλ κινδύνου παρόμοιο ή υψηλότερο από εκείνο των ιδρυμάτων που χρησιμοποίησαν τη χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης. Είναι, επίσης, σκόπιμο να καταρτιστεί κατάλογος των στοιχείων που θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη η αρχή εξυγίανσης, όταν προβαίνει σε σύγκριση των προφίλ κινδύνου.

(21)

Προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στις αρχές εξυγίανσης των κρατών μελών να έχουν στη διάθεσή τους μια εναρμονισμένη ερμηνεία των κριτηρίων που καθορίζονται στο άρθρο 103 παράγραφος 7 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, ούτως ώστε ο προσδιορισμός του δείκτη κινδύνου των ιδρυμάτων, για τον σκοπό του υπολογισμού των ατομικών συνεισφορών στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης, να πραγματοποιείται με παρεμφερή τρόπο σε ολόκληρη την Ένωση, θα πρέπει να προβλεφθεί μια σειρά πυλώνων κινδύνου, και αντίστοιχοι δείκτες κινδύνου για κάθε έναν από αυτούς τους πυλώνες κινδύνου, με σκοπό να λαμβάνονται υπόψη από τις αρχές εξυγίανσης κατά την εκτίμηση του προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων. Για να εξασφαλιστεί συνοχή με τις εποπτικές πρακτικές, οι δείκτες κινδύνου θα πρέπει να αποτελούνται από τρέχοντα ρυθμιστικά κριτήρια αναφοράς, που είναι ήδη διαθέσιμα ή στο στάδιο της καθιέρωσης.

(22)

Όπου η σχετική νομοθεσία προβλέπει εξαιρέσεις, με τις οποίες τα ιδρύματα απαλλάσσονται από τον καθορισμό ορισμένων δεικτών κινδύνου στο επίπεδο του ιδρύματος, και εφόσον, κατά περίπτωση, οι αρμόδιες αρχές επιτρέπουν την εφαρμογή τέτοιων εξαιρέσεων, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να αξιολογούν τους σχετικούς δείκτες σε ενοποιημένο ή υπο-ενοποιημένο επίπεδο, ανάλογα με την περίπτωση, προκειμένου να είναι συνεπείς με τις εποπτικές πρακτικές και να διασφαλίζουν ότι οι όμιλοι που κάνουν χρήση των εξαιρέσεων αυτών δεν θα βρεθούν αδικαιολόγητα σε μειονεκτική θέση.

(23)

Προκειμένου να μπορούν οι αρχές εξυγίανσης να έχουν συνεπή προσέγγιση όσον αφορά τη σημασία των πυλώνων και των δεικτών κινδύνου, τους οποίους θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη για τον σκοπό του προσδιορισμού του προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει επίσης να προσδιοριστεί η σχετική βαρύτητα του κάθε πυλώνα και δείκτη κινδύνου. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να προσφερθεί στις αρχές εξυγίανσης επαρκής ευελιξία κατά την εκτίμηση του προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, με τη δυνατότητα να διαφοροποιούν την εφαρμογή των πυλώνων και των δεικτών κινδύνου ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ιδρύματος. Καθώς αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί αποκλειστικά με την πρόβλεψη ενός εύρους τιμών για την εκτίμηση του προφίλ κινδύνου, αλλά προϋποθέτει κάποιο βαθμό διακριτικής ευχέρειας κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη σημασία ορισμένων δεικτών κινδύνου κατά περίπτωση, η βαρύτητα ορισμένων δεικτών κινδύνου θα πρέπει να είναι μόνον ενδεικτική, ή θα πρέπει να καθορίζεται για αυτούς ένα εύρος τιμών τιμών, προκειμένου να είναι σε θέση οι αρχές εξυγίανσης να αποφασίζουν σχετικά με τη σημασία αυτών των δεικτών σε μια δεδομένη περίπτωση.

(24)

Κατά τον προσδιορισμό της σημασίας των διαφόρων δεικτών που αντιστοιχούν σε έναν συγκεκριμένο πυλώνα, η συγκέντρωση εντός των πυλώνων θα πρέπει να γίνεται με αριθμητικό σταθμικό μέσο όρο των επιμέρους δεικτών. Όσον αφορά τον υπολογισμό του τελικού σύνθετου δείκτη κινδύνου που αντιστοιχεί σε κάθε ίδρυμα, για την αποφυγή επιδράσεων αντιστάθμισης μεταξύ των πυλώνων, σύμφωνα με την οποία ένα ίδρυμα, που εμφανίζει αρκετά καλές επιδόσεις σε διάφορους πυλώνες και πολύ χαμηλές σε έναν άλλο, θα μπορούσε γενικά να λαμβάνει μια μέση βαθμολογία σύμφωνα με έναν αριθμητικό μέσο όρο των διαφόρων πυλώνων, ο υπολογισμός αυτός θα πρέπει να βασίζεται στον γεωμετρικό σταθμικό μέσο όρο των επιμέρους πυλώνων.

(25)

Το εύρος τιμών για την εκτίμηση του βαθμού κινδύνου που ενέχει ένα ίδρυμα θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να επιτρέπει επαρκή διαφοροποίηση του προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, σύμφωνα με τους διάφορους πυλώνες και δείκτες κινδύνου που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, παρέχοντας ταυτοχρόνως επαρκή βεβαιότητα και προβλεψιμότητα όσον αφορά τα ετήσια ποσά που θα πρέπει να συνεισφέρουν τα ιδρύματα, σύμφωνα με την οδηγία 2014/59/ΕΕ και τον παρόντα κανονισμό.

(26)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι συνεισφορές όντως καταβάλλονται, είναι αναγκαίο να διευκρινιστούν οι προϋποθέσεις και οι τρόποι πληρωμής. Ειδικότερα, για τις συνεισφορές που δεν καταβάλλονται σε μετρητά, αλλά σε αμετάκλητες δεσμεύσεις πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 103 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, είναι αναγκαίο να εξειδικευθεί το μερίδιο των αμετάκλητων δεσμεύσεων πληρωμής που μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε ίδρυμα, καθώς και το είδος των εξασφαλίσεων που είναι αποδεκτές για την κάλυψη των εν λόγω αμετάκλητων δεσμεύσεων πληρωμής, ούτως ώστε να μπορεί η αρχή εξυγίανσης να διασφαλίζει την καταβολή της πληρωμής, κατά την εκτέλεση της αμετάκλητης δέσμευσης πληρωμής, σε περίπτωση που η αρχή εξυγίανσης αντιμετωπίζει δυσκολίες κατά την εκτέλεση της αμετάκλητης δέσμευσης πληρωμής. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ετήσιες συνεισφορές όντως καταβάλλονται, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ειδική εξουσία των αρχών εξυγίανσης να επιβάλλουν διοικητικές κυρώσεις και άλλα διοικητικά μέτρα στα ιδρύματα που παραβαίνουν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό για τον υπολογισμό και την προσαρμογή των συνεισφορών, όπως σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την υποχρέωση παροχής των πληροφοριών που έχουν ζητηθεί από την αρχή εξυγίανσης. Η αρχή εξυγίανσης θα πρέπει, επίσης, να έχει την εξουσία να επιβάλλει ημερήσια ποινή σε ένα ίδρυμα, όταν το συγκεκριμένο ίδρυμα καταβάλλει μόνον εν μέρει την ετήσια συνεισφορά που οφείλεται ή όταν δεν την καταβάλλει ή όταν το ίδρυμα δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην κοινοποίηση από την αρχή εξυγίανσης. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να προβλεφθούν ειδικές υποχρεώσεις ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των αρχών εξυγίανσης.

(27)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η προσαρμογή κινδύνου εξακολουθεί να αντικατοπτρίζει τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα και, ως εκ τούτου, πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας 2014/59/ΕΕ σε συνεχή βάση, με βάση την πείρα που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή της, η Επιτροπή θα επανεξετάσει την προσαρμογή κινδύνου για τον υπολογισμό των ετήσιων συνεισφορών και, ιδίως, την καταλληλότητα του πολλαπλασιαστή προσαρμογής κινδύνου που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό, καθώς και την ανάγκη για πιθανή αύξηση του ανωτάτου ορίου του πολλαπλασιαστή προσαρμογής κινδύνου, πριν από την 1η Ιουνίου 2016.

(28)

Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 130 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, η υποχρέωση των κρατών μελών να συγκεντρώνουν ετήσιες συνεισφορές από ιδρύματα που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας στο έδαφός τους εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2015, ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2015,

α)

τη μεθοδολογία για τον υπολογισμό και την προσαρμογή στο προφίλ κινδύνου των ιδρυμάτων, των συνεισφορών που καταβάλλονται από τα ιδρύματα στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης·

β)

τις υποχρεώσεις των ιδρυμάτων όσον αφορά τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται για τους σκοπούς του υπολογισμού των συνεισφορών και όσον αφορά την καταβολή των συνεισφορών στις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης·

γ)

τα μέτρα για την εξασφάλιση της επαλήθευσης από τις αρχές εξυγίανσης ότι οι συνεισφορές έχουν καταβληθεί σωστά.

1)

ως «ιδρύματα» νοούνται τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 2) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, ή οι επιχειρήσεις επενδύσεων, όπως ορίζονται στο σημείο 2) του παρόντος άρθρου, καθώς και ο κεντρικός οργανισμός και όλα τα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία είναι μόνιμα συνδεδεμένα με τον κεντρικό οργανισμό, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ως σύνολο σε ενοποιημένη βάση, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1·

2)

ως «επιχειρήσεις επενδύσεων» νοούνται οι επιχειρήσεις επενδύσεων, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 3) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, εκτός από τις επιχειρήσεις επενδύσεων που εμπίπτουν στον ορισμό του άρθρου 96 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ή οι επιχειρήσεις επενδύσεων που ασκούν τη δραστηριότητα 8 του παραρτήματος I τμήμα A της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), αλλά που δεν ασκούν τις δραστηριότητες 3 ή 6 του παραρτήματος I τμήμα A της εν λόγω οδηγίας·

3)

ως «ετήσιο επίπεδο-στόχος» νοείται το συνολικό ποσό των ετήσιων συνεισφορών τις οποίες καθορίζει για κάθε περίοδο συνεισφορών η αρχή εξυγίανσης για την επίτευξη του επιπέδου-στόχου, σύμφωνα με το άρθρο 102 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2014/59/ΕΕ·

4)

ως «χρηματοδοτική ρύθμιση» νοείται ρύθμιση με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής, από την αρχή εξυγίανσης, των εργαλείων και άσκησης των εξουσιών εξυγίανσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 100 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ·

5)

ως «ετήσια συνεισφορά» νοείται το ποσό που αναφέρεται στο άρθρο 103 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, αντλούμενο από την αρχή εξυγίανσης για την εθνική χρηματοδοτική ρύθμιση κατά τη διάρκεια της περιόδου συνεισφοράς για έκαστο των ιδρυμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού·

6)

ως «περίοδος συμμετοχής» νοείται ημερολογιακό έτος·

7)

ως «αρχή εξυγίανσης» νοείται η αρχή που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 18) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, ή κάθε άλλη σχετική αρχή που ορίζεται από τα κράτη μέλη για τους σκοπούς του άρθρου 100 παράγραφοι 2 και 6 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ·

8)

ως «αρμόδια αρχή» νοείται αρμόδια αρχή όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 40) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

9)

ως «συστήματα εγγύησης των καταθέσεων» («ΣΕΚ») νοούνται τα συστήματα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α), β), ή γ) της οδηγίας 2014/49/ΕΕ·

10)

«καλυπτόμενες καταθέσεις»: οι καταθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/49/ΕΕ, με εξαίρεση προσωρινά υψηλά υπόλοιπα λογαριασμών, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας·

11)

ως «σύνολο παθητικού» νοείται το σύνολο του παθητικού όπως ορίζεται στο τμήμα 3 της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ (9), ή όπως ορίζεται σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10)·

12)

ως «σύνολο ενεργητικού» νοείται το σύνολο του ενεργητικού, όπως ορίζεται στο τμήμα 3 της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ, ή όπως ορίζεται σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002·

13)

ως «συνολικό άνοιγμα σε κίνδυνο» («ΣΑΚ») νοείται το συνολικό ποσό ανοίγματος σε κίνδυνο, όπως ορίζεται στο άρθρο 92 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

14)

ως «δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1» νοείται ο δείκτης που αναφέρεται στο άρθρο 92 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

15)

ως «ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων» σημαίνει την ελάχιστη απαίτηση για ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις, όπως ορίζεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ·

16)

ως «ίδια κεφάλαια» νοούνται τα ίδια κεφάλαια σύμφωνα με τον ορισμό στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 118) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

17)

ως «επιλέξιμες υποχρεώσεις» νοούνται οι υποχρεώσεις και τα κεφαλαιακά μέσα, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 71) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ·

18)

ως «δείκτης μόχλευσης» νοείται ο δείκτης μόχλευσης σύμφωνα με τον ορισμό στο άρθρο 429 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

19)

ως «δείκτης κάλυψης ρευστότητας» («LCR») νοείται ο δείκτης κάλυψης ρευστότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 412 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και διευκρινίζεται περαιτέρω στον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/61 της Επιτροπής (11)·

20)

ως «δείκτης καθαρής σταθερής χρηματοδότησης» («NSFR») νοείται ο δείκτης καθαρής σταθερής χρηματοδότησης, όπως αναφέρεται σύμφωνα με το άρθρο 415 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

21)

ως «κεντρικός αντισυμβαλλόμενος» («CCP») νοείται το νομικό πρόσωπο σύμφωνα με τον ορισμό στο άρθρο 2 σημείο 1) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012·

22)

ως «παράγωγα» νοούνται τα παράγωγα σύμφωνα με το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

23)

ως «κεντρικό αποθετήριο τίτλων» («ΚΑΤ») νοείται ένα νομικό πρόσωπο όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 1) και στο άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 909/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12)·

24)

ως «διακανονισμός» νοείται η ολοκλήρωση συναλλαγής τίτλων, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 2) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 909/2014·

25)

ως «εκκαθάριση» νοείται η διαδικασία καθορισμού θέσεων σύμφωνα με τον ορισμό στο άρθρο 2 σημείο 3) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012·

26)

ως «υποδομή χρηματοπιστωτικής αγοράς» νοείται, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, κεντρικός αντισυμβαλλόμενος, όπως αναφέρεται στο σημείο 21) του παρόντος άρθρου, ή κεντρικό αποθετήριο τίτλων, όπως αναφέρεται στο σημείο 23) του παρόντος άρθρου, που έχουν αδειοδοτηθεί σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ·

27)

ως «αναπτυξιακή τράπεζα» νοείται κάθε επιχείρηση ή οντότητα που έχει συσταθεί από κράτος μέλος, κεντρική ή περιφερειακή κυβέρνηση, η οποία χορηγεί προνομιακά δάνεια σε μη ανταγωνιστική, μη κερδοσκοπική βάση, για την προώθηση στόχων δημόσιας πολιτικής της εν λόγω κυβέρνησης, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω κυβέρνηση έχει υποχρέωση να προστατεύει την οικονομική βάση της επιχείρησης ή της οντότητας και να διατηρεί τη βιωσιμότητά της καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής της, ή ότι τουλάχιστον το 90 % της αρχικής χρηματοδότησής της ή του προνομιακού δανείου που χορηγεί είναι εγγυημένα άμεσα ή έμμεσα από την κεντρική ή περιφερειακή κυβέρνηση του κράτους μέλους·

28)

ως «προνομιακό δάνειο» νοείται δάνειο που χορηγείται από αναπτυξιακή τράπεζα ή μέσω ενδιάμεσης τράπεζας σε μη ανταγωνιστική, μη κερδοσκοπική βάση, για την προώθηση των στόχων δημόσιας πολιτικής της κεντρικής ή περιφερειακής κυβέρνησης σε ένα κράτος μέλος·

29)

ως «ενδιάμεσο ίδρυμα» νοείται πιστωτικό ίδρυμα το οποίο μεσολαβεί για τη χορήγηση προνομιακών δανείων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν τα χορηγεί ως πίστωση σε τελικό καταναλωτή.

α)

τις ενδοομιλικές υποχρεώσεις που απορρέουν από συναλλαγές που συνήφθησαν από ένα ίδρυμα με ίδρυμα του ιδίου ομίλου, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

β)

τις υποχρεώσεις που δημιουργούνται από ένα ίδρυμα, το οποίο συμμετέχει σε ΘΣΠ, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 σημείο 8) της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και στο οποίο έχει επιτραπεί από την αρμόδια αρχή να εφαρμόσει το άρθρο 113 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, μέσω συμφωνίας που συνάπτεται με άλλο ίδρυμα που είναι μέλος του ίδιου ΘΣΠ·

γ)

στην περίπτωση κεντρικού αντισυμβαλλομένου, εγκατεστημένου σε κράτος μέλος, που έχει κάνει χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο 14 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, υποχρεώσεις που σχετίζονται με δραστηριότητες εκκαθάρισης, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 σημείο 3) του εν λόγω κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν από μέτρα που λαμβάνει ο κεντρικός αντισυμβαλλόμενος ώστε να πληροί τις απαιτήσεις περιθωρίου ασφαλείας, να σχηματίσει κεφάλαιο εκκαθάρισης και να διατηρήσει επαρκείς προχρηματοδοτημένους χρηματοοικονομικούς πόρους για την κάλυψη δυνητικών ζημιών, ως μέρος των γραμμών άμυνας σε περίπτωση αθέτησης υποχρέωσης, σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, καθώς και να επενδύει τους χρηματοοικονομικούς πόρους του σύμφωνα με το άρθρο 47 του εν λόγω κανονισμού·

δ)

στην περίπτωση κεντρικού αποθετηρίου τίτλων, τις υποχρεώσεις που σχετίζονται με τις δραστηριότητες ενός κεντρικού αποθετηρίου τίτλων, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων σε συμμετέχοντες ή παρόχους υπηρεσιών του κεντρικού αποθετηρίου τίτλων με διάρκεια μικρότερη των επτά ημερών, που προκύπτουν από δραστηριότητες για τις οποίες έχει λάβει άδεια για την παροχή επικουρικών υπηρεσιών τραπεζικού τύπου, σύμφωνα με τον τίτλο IV του κανονισμού (EE) αριθ. 909/2014, αλλά εξαιρουμένων των άλλων υποχρεώσεων που προκύπτουν από τέτοιες δραστηριότητες τραπεζικού τύπου·

ε)

στην περίπτωση επιχειρήσεων επενδύσεων, τις υποχρεώσεις που προκύπτουν λόγω της κατοχής περιουσιακών στοιχείων πελατών ή ρευστών των πελατών, συμπεριλαμβανομένων περιουσιακών στοιχείων πελατών ή ρευστών των πελατών που κατέχονται για λογαριασμό ΟΣΕΚΑ, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13), ή ΟΕΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2011/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14), υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω πελάτες προστατεύονται δυνάμει της ισχύουσας νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας·

στ)

στην περίπτωση των ιδρυμάτων που χορηγούν προνομιακά δάνεια, τις υποχρεώσεις του ενδιάμεσου ιδρύματος έναντι της εκδότριας ή άλλης αναπτυξιακής τράπεζας ή άλλου ενδιάμεσου ιδρύματος και τις υποχρεώσεις της αρχικής αναπτυξιακής τράπεζας προς τα συνεισφέροντα μέρη της, στον βαθμό που το ποσό των εν λόγω υποχρεώσεων αντιστοιχίζεται με τα προνομιακά δάνεια του εν λόγω ιδρύματος.

α)

έκθεση σε κίνδυνο·

β)

σταθερότητα και ποικιλομορφία πηγών χρηματοδότησης·

γ)

σημασία ενός ιδρύματος για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή της οικονομίας·

δ)

πρόσθετοι δείκτες κινδύνου που πρόκειται να προσδιοριστούν από την αρχή εξυγίανσης.

α)

ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις που κατέχει το ίδρυμα πέραν των ελάχιστων απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων·

β)

δείκτης μόχλευσης·

γ)

δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1·

δ)

συνολική έκθεση σε κίνδυνο διαιρούμενη διά του συνόλου ενεργητικού.

α)

δείκτης καθαρής σταθερής χρηματοδότησης·

β)

δείκτης κάλυψης ρευστότητας (LCR).

α)

εμπορικές δραστηριότητες, εκτός ισολογισμού ανοίγματα, παράγωγα, πολυπλοκότητα και δυνατότητα εξυγίανσης·

β)

συμμετοχή σε θεσμικό σύστημα προστασίας·

γ)

έκταση προηγούμενης έκτακτης δημόσιας χρηματοδοτικής στήριξης.

α)

Την αύξηση στο προφίλ κινδύνου του ιδρύματος λόγω:

β)

Τη μείωση στο προφίλ κινδύνου του ιδρύματος λόγω:

α)

αν το ύψος των κεφαλαίων που είναι διαθέσιμα χωρίς καθυστέρηση, τόσο για την ανακεφαλαιοποίηση όσο και για τη ρευστότητα, προκειμένου να στηριχθεί το επηρεαζόμενο ίδρυμα σε περίπτωση προβλημάτων, είναι αρκετά μεγάλο ώστε να επιτρέπει την αξιόπιστη και αποτελεσματική στήριξη του εν λόγω ιδρύματος·

β)

ο βαθμός νομικής ή συμβατικής βεβαιότητας ότι τα κεφάλαια που αναφέρονται στο στοιχείο α) θα χρησιμοποιηθούν εξ ολοκλήρου, προτού ζητηθεί οποιαδήποτε έκτακτη δημόσια στήριξη.

α)

κάθε ίδρυμα που αποτελεί μέρος ομίλου που έχει τεθεί υπό αναδιάρθρωση αφού έχει λάβει δημόσια ή ισοδύναμα κεφάλαια, όπως από χρηματοδοτική ρύθμιση εξυγίανσης, και εξακολουθεί να βρίσκεται εντός της περιόδου αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης, με εξαίρεση τα τελευταία 2 έτη εφαρμογής του σχεδίου αναδιάρθρωσης·

β)

κάθε ίδρυμα που είναι υπό εκκαθάριση, μέχρι το τέλος του σχεδίου εκκαθάρισης (στο μέτρο που εξακολουθεί να υποχρεούται να καταβάλει τη συνεισφορά).

α)

έκθεση σε κίνδυνο: 50 %·

β)

σταθερότητα και ποικιλομορφία πηγών χρηματοδότησης: 20 %·

γ)

σημασία ενός ιδρύματος για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή της οικονομίας· 10 %·

δ)

πρόσθετοι δείκτες κινδύνου που πρόκειται να προσδιοριστούν από την αρχή εξυγίανσης: 20 %.

α)

ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις που κατέχει το ίδρυμα πέραν των ελάχιστων απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων: 25 %·

β)

δείκτης μόχλευσης: 25 %·

γ)

δείκτης κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1: 25 %·

δ)

συνολική έκθεση σε κίνδυνο διαιρούμενη διά του συνόλου ενεργητικού: 25 %.

α)

εμπορικές δραστηριότητες, εκτός ισολογισμού ανοίγματα, παράγωγα, πολυπλοκότητα και δυνατότητα εξυγίανσης: 45 %·

β)

συμμετοχή σε θεσμικό σύστημα προστασίας: 45 %·

γ)

έκταση προηγούμενης έκτακτης δημόσιας χρηματοδοτικής στήριξης: 10 %.

α)

το επιχειρηματικό μοντέλο του ιδρύματος·

β)

τις πληροφορίες που υποβάλλονται από το ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 14·

γ)

τους πυλώνες και δείκτες κινδύνου που αναφέρονται στο άρθρο 6·

δ)

την εκτίμηση της αρμόδιας αρχής όσον αφορά το προφίλ κινδύνου του ιδρύματος.

α)

το επιχειρηματικό μοντέλο του εν λόγω ιδρύματος·

β)

τις πληροφορίες που υποβάλλονται από το εν λόγω ίδρυμα σύμφωνα με το άρθρο 14·

γ)

τους πυλώνες και δείκτες κινδύνου που αναφέρονται στο άρθρο 6·

δ)

την εκτίμηση της αρμόδιας αρχής όσον αφορά το προφίλ κινδύνου του εν λόγω ιδρύματος.

α)

ηλεκτρονικά ή με άλλο παρόμοιο μέσο επικοινωνίας που επιτρέπει την απόδειξη παραλαβής·

β)

με συστημένη επιστολή με απόδειξη παραλαβής.

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/65

(1)

Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 απαριθμεί τα πρόσωπα, τις ομάδες και τις οντότητες που αφορά η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων βάσει του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Στις 2 Ιανουαρίου 2015, η Επιτροπή Κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) αποφάσισε να αφαιρέσει δύο πρόσωπα από τον κατάλογο προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που αφορά η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων. Επιπλέον, στις 24 Νοεμβρίου, 12 και 30 Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή Κυρώσεων του ΣΑΗΕ αποφάσισε να τροποποιήσει επτά καταχωρίσεις στον κατάλογο.

(3)

Κατά συνέπεια, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 θα πρέπει να επικαιροποιηθεί αναλόγως,

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/68

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ' εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ' αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/70

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 341/2007 της Επιτροπής (2), άνοιξε ετήσιες δασμολογικές ποσοστώσεις για την εισαγωγή σκόρδου.

(2)

Οι ποσότητες τις οποίες αφορούν οι αιτήσεις πιστοποιητικών εισαγωγής «A» που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια των εφτά πρώτων ημερών του μήνα Ιανουαρίου 2015, για την υποπερίοδο από 1ης Μαρτίου 2015 έως 31 Μαΐου 2015 αφορούν, [για ορισμένες ποσοστώσεις,] ποσότητες μεγαλύτερες από τις διαθέσιμες. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προσδιοριστεί σε ποιο βαθμό μπορούν να εκδοθούν τα πιστοποιητικά εισαγωγής «Α», με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής που πρέπει να εφαρμόζεται στις ζητούμενες ποσότητες, ο οποίος υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1301/2006 της Επιτροπής (3).

(3)

Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του μέτρου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

17.1.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 11/72

(1)

Βάσει της απόφασης 2014/219/ΚΕΠΠΑ, εξουσιοδοτείται η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ), σύμφωνα με το άρθρο 38 της Συνθήκης, να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις, προκειμένου να ασκεί τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διεύθυνση της αποστολής EUCAP Sahel Mali, και, μεταξύ άλλων την απόφαση για το διορισμό αρχηγού αποστολής.

(2)

Στις 26 Μαΐου 2014 η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση EUCAP Sahel Mali/1/2014 (2), για τον διορισμό του κ. Albrecht CONZE ως Αρχηγού της αποστολής EUCAP Sahel Mali από τις 26 Μαΐου 2014 έως τις 14 Ιανουαρίου 2015.

(3)

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας πρότεινε το διορισμό του κ. Albrecht CONZE ως Αρχηγού της αποστολής EUCAP Sahel Mali από 15 Ιανουαρίου 2015 έως 14 Ιουνίου 2015,